GENERA MONTROUZIERANA
PLANTARUM NOYAE CALEDONIAE
ÀUCTORE
G. BEAUVISAGE
Vanieria Montr., Mém. Acad. Lyon, X, 1860, 176. Diagnose de Montrouzier «Vanieria (mihi). Dilleniaceae (dc.). Dillenieae (dc.)
«Flores hermaphroditi. Stamina innumera. Carpellum 1. Stylus elon-«gatus, filiformis. Stigma simplex. Semina innumera. An Trachytella Lou-«reiro?
«Je dédie ce genre, établi pour une espèce unique, au P. J. Vanière, «l'élégant auteur du Prœdium rusticum.
«Vanieria tomentosa (mihi). Frutex erectus 12-15 pedalis ; ramulis tere-«tibus, apice pubescentibus nec non petiolis, pedunculis, bracteis et sepalis. «Folia alterna, spathulata, satis longe petiolata, basi attenuata, apice obtusa «et quandoque subemarginata, marginibus subtus revoluta, crassa, subcar-«nosa, nervo principali dorso acuto, nervis secundariis immersis, venis «inconspicuis, superius lsevia, inferius glauca, 3pollic. petioloincluso longa, «10 lin. lata. Pedunculi terminales, ssepius solitarii, raro gemini, spicato-«paniculati, folio vix longiores. Flores subsessiles, bibracteati, 6-7 lin. lati, a lutei. Calicis sepala 5, subsequalia, ovato elongata, patula. Petala 4, sepalis «vix longiora. Stam. filamenta gracilia, abrupte dilatata. Antheree elongatae, «rima longitudinali donatse. Carpellum exsertum, ovatum, tomentosum. c Stylus fere longitudinis sepalorum. Semina ovata, utrinque acuminata, < grano Lini similia, arillo ochraceo instructa et persistentibus staminum a filamentis circumdata.
«Cet arbuste ne fleurit qu'en octobre et novembre. Il croît auprès des «ruisseaux. Le plus grand nombre de ses fleurs avortent. »
Plusieurs échantillons étiquetés de cette espèce se trouvent dans les deux herbiers de Lyon et de Montpellier ; ils répondent