Flora brasiliensis. Volumen III. Pars II. 1 by Bibliothèque numérique Manioc / SCD Université Antilles

MANIOC.org

UniversitĂŠ Toulouse III - Paul Sabatier Service Commun de la Documentation

MANIOC.org

UniversitĂŠ Toulouse III - Paul Sabatier Service Commun de la Documentation

D 121 277648 6

MANIOC.org

UniversitĂŠ Toulouse III - Paul Sabatier Service Commun de la Documentation

MANIOC.org

UniversitĂŠ Toulouse III - Paul Sabatier Service Commun de la Documentation

MARTII

FLORA BRASILIENSIS VOL. III. PARS II.

MANIOC.org

UniversitÃ© Toulouse III - Paul Sabatier Service Commun de la Documentation

KELLER. MONACHII IN TYPOGRAPHIA REGIA C. WOLF ET FIL. ET EX OFFIC. LITHOGRAPH. B.

FLORA BRASILIENSIS ENUMERATIO PLANTARUM IN

BRASILIA HACTENUS DETECTARUM QUAS SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS ET METHODO NATURALI DIGESTAS PARTIM ICONE ILLUSTRATAS EDIDERUNT

CAROLUS FRIDERICUS PHILIPPUS DE MARTIUS EOQUE DEFUNCTO SUCCESSOR

AUGUSTUS GUILIELMUS EICHLER OPUS CURA MUSEI C. R. PAL. VINDOBONENSIS AUCTORE STEPH. ENDLICHER SUCCESSORE ED. FENZL

CONDITUM SUB AUSPICIIS

FERDINANDI I.

LUDOVICI I.

AUSTRIAE IMPERATORIS

BAVARIAE REGIS

SUBLEVATUM POPULI BRASILIENSIS LIBERALITATE

PETRO II. BRASILIAE IMPERATORE CONSTITUTIONALI ET DEFENSORE PERPETUO FELICITER REGNANTE.

VOLUMEN III. PARS II. ACCEDUNT TABULAE CXXXIV.

MONACHII MDCCCLXXVIII â&#x20AC;&#x201D; MDCCCLXXXII. LIPSIAE

APUD FRID. FLEISCHER IN COMM.

MARTII

FLORA BRASILIENSIS VOL. III. PARS II.

LEMNACEAE EXPOSUIT

FRIDERICUS HEGELMAIER, M .

ED DR. PROFESSOR BOTANICES IN UNIVERSITATE LITT. TUBINGENSI.

ARACEAE EXPOSUIT

ADOLPHUS ENGLER, PHIL. DR. CUSTOS HORTI ET MUSEI BOTANICI REG. MONACENSIS, IN UNIVERSITATE LITT. MONACENSI BOTANICEN DOCENS.

CYCLANTHACEAE, PALMAE EXPOSUIT

OSCAR DRUDE,

PHIL. DR. PROFESSOR BOTANICES ET DIRECTOR HORTI REG. BOTANICI DRESDENSIS.

MONACHII MDCCCLXXVIII â&#x20AC;&#x201D; MDCCCLXXXII. LIPSIAE

APUD FRID. FLEISCHER IN COMM.

NOTA:

LEMNACEAE

ARACEAE

et PALMAE pars I. pars II. (a pag. 461)

CYCLANTHACEAE PALMAE

in lucem prodiere die 1. m. Februarii 1878. Novembris 1881. „ „ „ ,, 1. „ „ ,, ,, 1. m. Maji 1882.

LEMNACEAE.

EXPOSUIT

FRIDERICUS HEGELMAIER, MED. DR., PROFESSOR BOTANICES IN UNIV. LITT. TUBINGENSI.

LEMNACEAE. Duby, Bot. Gall. I. 532. (1828). Link, Handb. z. Erk. d. Gew. I. 289. (1829). Endl. Gon. pl. Ordo LXXI. L. C. Richard, Arch. de bot. I. 200. A. Brongniart, Arch. de bot. II. 97. J. F. Hoffmann in Wiegm. Areh. f. Naturg. 1840. p. 138. Weddell, Ann. d. sc. nat. III. Sér. XII. 155. Griffith, Notulae ad pl. Asiat. (1851) III. 206, Icon. pl. Asiat. III. t. 262—268. Le Maout et Decaisne, Trait. gén. de bot. 630. Hegelmaier, Monogr. d. Lenmaceen (1868). — Aroidearum tribus Schleiden, Linnaea XIII. 385. — Plantae incertae sedis Bartl. Ord. nat. 76. LEMNACEAE

PLANTAE

MONOCOTYLEDONEAE,

FLORIBUS

(VERISIMILITER)

BISEXUALIBUS,

LAMINA FOLUFORMI TENUIMEMBRANACEA (BRACTEA FLORIS P) SUFFULTIS.

EFFORMATUM, PLACENTA BASILARI, MENTIS BINIS, EXTERNO BREVIORE. INTERNAE PARTE MICROPYLARI

1 — 6-OVULATUM,

STAMINA

AUT OMNINO NUDIS,

PlSTILLUM

OVULIS ATROPIS VEL HEMIANATROPIS VEL

FRUCTUS UTRICULARIS 1—6-SPERMUS, TENUIS, INDEHISCENS.

OPERCULUM FORMANTE;

ENDOSPERMIO PLERUMQUE

AUT TANTUMMODO

CARPIDIO UNO

ANATROPIS,

INTEGU-

SEMINA TESTA DUPLICI,

PARCO PRAEDITA.

EMBRYO

BREVI

SUSPENSORE AD OPERCULUM AFFIXUS, CETERUM AXIUS, MAJORE EX PARTE COTYLEDONE MAGNO, SUBCYLINDRICO FORMATUS; AXIS HYPOCOTYLEDONEA VALDE RUDIMENTARIA, PLUMULA RETRORSUM (AD MICROPYLEN) VERSA, AXI HYPOCOTYLEDONEAE PARALLELA, PARTE VAGINALI COTYLEDONIS UNDIQUE,

RIMA TANTUMMODO ANGUSTA BREYI RELICTA, INCLUSA, ET IPSA

RUDIMENTARIA ET AD INTERNODIUM SIMPLEX APPLANATUM FRONDEMQUE NOVELLAM EO INCLUSAM REDUCTA. — HERBULAE

PERENNES, AQUATICAE, LIBERE NATANTES, CHLOROPHYLLOSAE; FRONDES (ID EST CAULES EORUMQUE RAMIFICATIONFS) INCREMENTO DEFINITAE, AD INTERNODIA

2 (—3)

BREVIA REDACTAE, FOLIIS PLERUMQUE OMNINO DESTITUTAE, RARIUS

VALDE RUDIMENTARIIS PRAEDITAE, RAMIS JUVENTUTE FRONDUM MATERNARUM TELA EXCRESCENTE TECTIS IDEOQUE IN FOVEIS PROFUNDIS INCLUSIS, POSTEA EGREDIENTIBUS, DEMUM A MATERNIS SECEDENTIBUS; FLORIBUS DENIQUE ITEM FOVEAS FRONDIS FLORIFERAE EODEM MODO FORMATAS TENENTIBUS.

si 2 adsunt divergentia circiter 1\3 interdum abortu fortuito unisexuales. tenerrimis, modice elongatis, vel 2- vel 4-locularibus, post anthesim posita, cellulae globosae, exina tenuisrima una apicali vel duabus lateralibus dehiscentibus. sime spinosa vel verruculosa. lageniforme, parte inferiore dilatata ovarium, superiore paulatim attenuata stylum quodammodo referente, ostio paululum infundibuliformi-dilatato exacte orbiculari. testa externa crassa, earnoso-suberosa, interna praeter operculum tenuissima; extremitas radicularis (itemque plumula) operculum germinatione circulariter secedens. aut sursum aut deorsum aut ad horizontem versa, radice aut omnino destituta, aut una non exacte ad micropylen, sed oblique retrorsum et extrorsum spectante (verisimiliter adventicia) praedita Lemnac. 1 STAMINA

FLORES

ANTHERIS

FILAMENTIS

POLLINIS

PISTILLUM

SEMINUM

EMBRYONIS

LEMNACEAE: WOLFFIA.

omnino arrhizae, vel radicibus adventiciis una vel pluribus instructae; structura valde simplici, corporis fibrovasalis vel omni vestigio carentes vel imperfecto praeditae, vel fasciculis 1 pluribusve in eandem planitiem dispositis, cum vel sine cellulis vasalibus, instructae. Cellulae vasales in compluribus tantummodo paucae et tenerrimae in genitalibus evolutae; vel in tota planta nullae. ORGANA enervia, structura parenchymatica vel mere epidermidali, FOLIIFORMIA si adsunt item valde simplicia, caduca. RAMI divergentia circiter 1\3 incomplete verticillati, ceterum ramificatio (ut, e singulis generibus expositis elucebit) varia, sed generaliter (exceptis forsan frondibus quibusdam floralibus), etiamsi folia adsunt, extraaxillaris. â&#x20AC;&#x201D; Habitatio in nonnullis submersa, quarum epidermis aut stomatibus caret aut raris et solitariis instructa est, in ceteris emersa, ad superficiem aquarum, epidermide superficiei ad cierem versae stomata ferente, Crescunt per totum orbem, exceptis regionis frigidissimis. FRONDES VEGETATIVAE

CONSPECTUS SYSTEMATICUS. TRIBUS I. WOLFFIEAE. Flos omnino nudus. Stamen 1, filamentum rectum breve, anthera basi affixa, bilocularis, rima apicali dehiscens. Ovarium 1-ovulatum, ovulo erecto fere atropo. Semen breviter ellipsoideum, glabrum. Pollinis cellulae verruculosae. Frons vegetativa frondem novellam directione mediana e fovea basilari retrorsum emittit. Flos in fronde vel unus, fovea dorsali, vel duo, foveis dorsalibus symmetrice positis immersi. Fasciculi fibrovasales in fronde aut omnino nulli, aut ad vestigia redacti; cellulae vasales in filamento nonnullarum reperiuntur. Vegetatio submersa vel emersa. Cellulae epidermidis rectilmeares vel modice flexuosae. Parenchyma frondis cellulis crystallophoris destitutum,

Genus unicum I. WOLFFIA

HORE.

Character idem ac tribus.

LEMNEAE. Flos bractea tenuimembranacea suffultus vel cinctus. Stamina 2, filamentis TRIBUS II. arcuatis, antheris connectivo cuneiformi dimidiatis, quadrilocularibus, birimosis; pollinis cellulae spinulosae. Ovarium 1 â&#x20AC;&#x201D; 6-ovulatum, ovulis erectis, ceterum varie constructis. Semina 1 v. plura, superficie exsculpta. Endospermium uno vel pluribus cellularum stratis formatum. Frondes vegetativae magis minusve asymmetricae frondes novellas binas procreant et ex fossis totidem emittunt. Flores, si. adsunt, in fronde singuli, alterius frondis novellae locum tenentes, altera non mutata. Radices adventiciae adsunt. Fasciculi librales vel fibrovasales et in fronde et in genitalibus evoluti, sed numero et perfectione valde varii. Vegetatio (exceptis frondibus non floriferis unius speciei) emersa, Cellulae epidermidis crispatae. Parenchyma frondum cellulis crystallopboris locupletissimum, II. LEMNA. Antherae rimis binis lateralibus transversis dehiscentes, thecis binatim sibi invicem superpositis. Frondes vegetativae fossis proliferis binis, dorsalibus (lateralem situm simulantibus) instructae, Folia nulla. Radices adventiciae in frondibus singulis singulae, vasis carentes. Vagina cotyledonaris rima brevissima, transversa. Cellulae in parenchymate rbaphidophorae. (Ceteri characteres ut in tribu variant). III. SPIRODELA. Flos bractea cinctus. Antherae limis binis lateralibus longitudinalibus extrorsum dehiscentes, thecis longitudinaliter parallelis. Ovarium 2-ovulatum (abortu fortuito 1-ovulatum), ovulis erectis non prorsus anatropis. Endospermium pluribus cellularum stratis formatum. Vaginae cotyledonaris rima longior, longitudinalis. Folia rudimentaria adsunt. Frondes vegetativae foveis proliferis binis (specie lateralibus, revera altera aut utraque dorsali) instructae. Radices adventiciae in singulis frondibus complures, vasis praeditae. Fasciculi fibrovasales in fronde semper plures, cellulis vasalibus uberioribus instructi. Cellulae in parenchymate et rbaphidophorae et glomerulos crystallorum continentes. Vegetatio emersa,

I. WOLFFIA

HORK.

J. F. Hoffmann; Weddell; Griffith; Hegelmaier; Schteiden locis supra citatis; Endl. Gen. pl. Supplem. I. 1668. DE MORPHOLOGIA ET ANATOMIA QUAEDAM.

(Cf. ad hoc tabula nostra I.)

Frondum vegetativarum morphologia in Wolffiis variationes exhibet magnas et in plantis tam simpliciter constructis eo magis admirandas; nos autem in exponendis his rebus tantummodo, ut

fas est, earum specierum paucarum, quae intra limites florae nostrae habitant, rationem habebimus, alienis tamen nonnunquam, ubi ad quaedam explicanda necesse est, comparatis. Eandem rationem postea in ceteris familiae generibus sequamur. Primum omnium discernere oportet Wolffias genuinas, plantas uberius cognitas et saepius statu florifero et fructifero observatas, et Wolffiellas, quae non modo ab illis partium vegetativarum constructione aliquantum discrepant, sed etiam solummodo steriles adhuc observatae sunt, quo fit, ut harum morphologia non jam satis perspicua sit.

LEMNACEAE: WOLFFIA.

Wolffiarum genuinarum frons superne visa formâ exacte symmetricâ est fadesque duas praebet, quarum alteram, inferiorem, semper aquae immersam, ut in ceteris generibus, ventralem appellabimus, alteram, quae vegetatione emersa aerem attingit, dorsalem. Facies dorsalis nostris in speciebus parum convexa, ventralis margine acutiusculo ab illâ separata, valde convexa est, tota igitur frondis forma crassa, corpori ellipsoideo, a dorso aliquantum applanato, similis, dum in speciebus nonnullis exoticis aut utraque facies aequaliter convexa aut utraque parum convexa totaque frons tenuis et a dorso ad ventrem compressa conspicitur. Extremitas praeterea frondis anterior (seu apicalis) rotundata, posterior contra (seu basalis) insigniter truncata est, et in hac partes propagationi vegetativae inservientes apparent. Primum enim infra mediam altitudinem frondis ibi cicatrix conspicitur (fig. I, 1.2. ad c.) ambitu fere elliptico, colore cellularum fuscato vel luteo notata, locumque indicans quo frons a materna fronde (vel potius a stipite suo) soluta est. Deinde proxime supra cicatricem hiatus apparet amplus, in nostris speciebus exacte circularis, limbo acuto undique circumductus, aditum repraesentans foveae circiter conicae, aliquantum in frondem directione mediana penetrantis, e qua frons novella’ hac ipsa directione emittitur (fig. I, 1 — 3.). In fundo enim hujus foveae nodus frondis situs est, internodium posterius ah insequente separans, ubi parvus cellularum meristematicarum numerus etiam in fronde satis adulta remansit, frondesque juveniles hujus meristematis actione formantur. Non enim una frons novella ibi nascitur, sed deinceps plures: fronde primaria procreata et ad gradum quendam evoluta secunda," accessoria, gignitur ante eam, seu ordine adscendente, post hanc tertia et quarta, omnes eandem exacte directionem tenentes eundemque evolutionis ulterioris modum sequentes; ultra quinque nunquam vidi. Unaquaeque harum frontium prima juventute frondem novellam primariam procreare incipit et porro pergit, quo fit, ut in sectione frondis adultae longitudinali mediana frondes juveniles primariae et accessoriae cum generationibus novellis usque ad quartum ramificationis gradum, alterae in alteris inclusae conspiciuntur. Hinc magna imaginum, quas frondes dissectae praebent, varietas, prout numerus stirpium major minorve aetasque frondum singularum diversae sunt. Frons adulta epidermide undique (praeter cicatricem et fossam basilarem) induta est, cujus cellulae polygonales, parietibus recti linearibus vel subflexuosis circumscriptae tempore summae vegetationis granula chlorophyllosa, senectute magna, ex parte (praesertim in epidermide dorsali) evanescentia continent. Nonnullae earum in speciebus quibusdam (ut in W. Brasiliensi) statu adhuc juvenili frondis materia quadam fusca, acidorum concentratorum actioni satis, kali caustici minus resistente, quam breviter pigmentum appellabimus, implentur totamque frondis superficiem maculatam reddunt. Rariores praetera cellulae pigmentosae in parenchymate frondis sparsae reperiuntur. Stomata in facie ventrali semper deficientia, in facie dorsali nostrarum sperierum sat numerosa formantur, cellulis pororum exacte in superficie reliquae epidermidis sitis diametroque longitudinali directioni frondis longitudinali parallelis. Nonnullae praeterea cellulae epidermidis dorsalis, haud numerosae, minorem ceteris longitudinem et latitudinem attingunt, parietes contra externos convexos reddunt papillasque epidermales efformant, (Fig. I, 4.). Parenchyma internum frondis in parte ventrali cellulis componitur epidermidales multoties magnitudine superantibus, statu adulto satis rotundatis ideoque laxe conjunctis meatusque aereos angustos irregulares relinquentibus, sed non cavernis (proprie sic dictis) interpositis, parce chlorophyllosis. Ab boc parenchyma partis dorsalis, etsi limite non exacto ab eo separatur, tamen

Lemnac.

differt magnitudine cellularum multo minore, majore chlorophylli copia, quare dorsalis frondis pars laete viridis, ventralis pallida apparet. Cellulae ceterum et dorsales laxe conjunctae sunt et insuper sub stomatibus lacunae aereae, epidermide tantum tectae et cum meatibus parenchymatis interni communicantes existunt. Corporis fibrovasalis vestigium frustra nostris in speciebus quaeritur; tractus enim cellularum parenchymaticarum ceteris longiorum et angustiorum, qui in fronde adulta inter cicatricem et nodum porrectus discernitur, certo non ad illud sed potius ad telam injuria frondis novellae egredientis distortam referendus est. Evolutionem frondis si respexeris, primordium ejus apparet forma tuberculi meristematici ovoidei, mox parte apicali dilatati ideoque basi angustata affixi, e quo, postquam paululum incrementi cepit, et quidem e facie ea quae postea superne spectat, tuberculum novellum oritur, frondem noveliam primariam sistens. Utraque dehinc frons, mater et filia, conjunctim grandescit; illius enim apice protinus crescente simul fossa basilaris formatur frondem novellam includens, tela maternae frondis meristematica primum in parte superiore, deinde ad latera, postremo infra frondem novellam cristae instar excrescente et hanc undique amplectente. Majore parietum foveae parte exstructa margines ejus solummodo ex epidermide frondis maternae gignuntur, hujus cellulis marginalibus septa alternarim obliqua, tandem transversa formantibus, quo fit, ut margines illi extremi uno strato, tum duobus stratis cellularum componantur (cf. fig. I, 1. 2. ad 1. i.) in series longitudinales regulariter dispositarum. Hoc igitur modo basilari frondis parte incrementum marginale, et simul intercalare, continuante, incrementum apicale frondis subsistit cellulaeque ab apice basim versus dilatantur, parsque basilaris postrema magnitudinem definitivam adipiscitur. Interea post frondem novellam primariam, eandem evolutionem, quam descripsimus, exordientem neptemque procreantem, accessoriae deinceps e nodo frondis maternae progerminant, foveaeque spatio ad prolem tantam excipiendam non sufficiente, frons novella primaria, insequentibus paularim accessoriis, protruditur et, margine foveae inferiore foras replicito, demum expellitur. Restat, ut stipitis frondis mentionem faciamus. Ultima frondis juvenilis basis, infra labium inferius foveae proligerae sita, postremo incrementum capit intercalare basifugale, ita ut stipitis ita formati, e modico numero serierum longitudinalium cellularum parenchymaticarum compositi, ea pars, quae corpus frondis (seu partem ejus crassam) attingit, novissima sit. Fronde novella igitur stipite brevi ad maternam alligata (fig. I, 1.), strati cellularum inter stipitem et corpus frondis interjecti membranae in materiam quandam suberi similem transmutantur, novellaque frons postremo avellitur, strato suberoso huic (non maternae) adhaerente cicatricemque formante; stipes contra, cellulis in longitudinem extensis, filum sistit, quod frondi maternae connexum relinquitur et postea, cum frondes accessoriae grandescunt, infra eas, ad fundum foveae maternae invenitur (fig. I, 2.). In speciebus quibusdam exoticis et evolutio stipitis typum contrarium, basipetalem, sequitur, et perfectus non frondi maternae, sed novellae, cujus pars est, adhaeret, radicemque, quae iu nulla Wolffia revera existit, quodammodo mentitur. In terris frigidioribus hibernatio Wolffiarum perficitur ope frondum structura nonnihil a vulgaribus discrepantium, de quibus, quum ignotum sit, qua ratione hae plantulae in tropicis et subtropicis annum degant, boc loco disserere superfluum est. Quae nunc de frondibus protulimus, ea ad frondes steriles, quae plerumque occurrunt, referenda sunt. Plantarum flores giguentium (quod rarius evenit) forma et structura aliquantum diversae sunt. Flos e dorso frondis oritur prima jam hujus ju-

LEMNACEAE: WOLFFIA.

ventute (ut in W. hyalina exotica compertum habeo) et simul cum fronde ipsa adolescens hujus tela circumvallatur atque in foveam dorsalem profundam includitur. Fovea floralis in nostris speciebus, uti in picrisque, una tantum formatur, ante nodum frondes novellas gignentem sita, et quidem ita, ut primo adspectu sine dubio exacte in linea frondis mediana posita appareat. Monendum autem est, primum frondem in nostris speciebus tam parvam, foveam floralem tam amplam esse, ut haec permagnam frondis partem occupet, ideoque conformatione partium adultarum nihil certi de loco primae originis floris indicari; deinde: inter species exoticas unam existere (W. Welwitschii), quae in frondibus amplioribus binas foveas florales, ad dextram sinistramque symmetrice ante nodum positas, exhibeat, alias (W. repandam, hyalinam), quarum una fovea floralis manifeste non medianum sed lateralem locum in fronde teneat, quare vix nimis audacem crediderim, qui etiam in nostris speciebus florem e laterali parte dorsi frondis oriri suspicetur. Quod utut se habet, fovea floralis pro magnitudine frondis in nostris speciebus amplissima est (fig. I, 5. 6.), ut paucis cellularum stratis parietes ejus laterales formentur; ambitus ejus breviter ellipticus, superficies interna laevis est; ceterum tela dorsalis frondis foveam superne tegit relicta rima longitudinali satis angusta, aditum foveae formante, tenuissime (duplici, ad extremitatem simplici cellularum strato) marginata. Organorum sexualium quibus flos ipse Wolffiarum sine ullo aliarum partium vestigio componitur, alterum, stamen, ante alterum, pistillum, in fundo foveae floralis inseritur (fig. I, 5. 6.). Utrum prius progerminet, ignotum est, certe eodem fere tempore maturescunt magnitudinemque adipiscuntur per se quidem exiguam, tamen pro statura frondis (saltem in nostris speciebus) ingentem. Filamentum anthesi brevissimum cellulis componitur tenerrimis, longitudinaliter seriatis; praeterea in speciebus quibusdam seriem cellularum. vasalium tenuissimarum, axim filamenti tenentem, discernere licuit, quod ceterum in indigenis non contigit. Anthera media basi filamento insidet breviter reniformis, diametro paulo longiore directioni frondis longitudinali parallelo. Diametrum breviorem seu transversum sequens linea fusca in pariete antherae conspicitur (fig. I, 5 â&#x20AC;&#x201D; 7) quae raphem indicat antheramque in dimidium anterius et posterius dividit; cui lineae, duplici cellularum pigmentosarum serie formatae, intus respondet septum autherae, loculum anteriorem et posteriorem separans, tenuissimum, mature marcescens et a pariete antherae secedens, quo facto aliquanto post anthera ita dehiscit, ut valvulae singulas series cellularum pigmentosarum tanquam limbos retineant. Valvulae postea exarescentes umbraculi instar replicantur (fig. I, 12.); filamentum in longitudinem extenditur tectumque foveae floralis, in qua eo usque prorsus inclusa fuerant genitalia, irregulariter discindit. Parietem antherae Wolffiarum nonnisi e strato cellularum fibrosarum compositum vidi et neque endothecium nec epidermidem invenire potui, quae tamen nura etiam aetate valde juvenili desint, non simpliciter dijudicaverim. Cellulae pollinis Wolffiarum nihil insigne praebent; forma sunt, globosa; membrana externa tuberculis subtilissimis exasperatur. Pistillum formam circiter lagenae brevis praebet (fig. I, 8.), parte ceterum anteriore, quum genitalia adulta sunt, ob antherae vicinitatem aliquantum impressa (fig. I, 5.). Pars superior in brevem styli canalem terminatur, orificio circulari, papillis stigmaticis carente, modico tamen numero cellularum pigmentosarum una cum suprema styli parte notato. Pistillum aeque ac stamen usque ad anthesim foveam floralem vix superat; parietes ejus cellularum parenchymaticarum tenerrimarum paucis stratis componuntur. E fundo germinis oritur ovulum unum, erectum, fere

atropum (fig. I, 9.), vel potius basi paululum retrorsum curvatum, seu sponte sic evolutum, seu antherae germen comprimentis injuria in hanc formam redactum. Integumenta ovuli, ut in plerisque Monocotyledoneis, impari sunt longitudine, interno ex externo aliquantum prominente, exostomio igitur late aperto. Interna nuclei structura non accurate cognita est, sed probabiliter cum illa Lemnarum consentit. Fructus postremo ex hoc pistillo fabricatur simplici inferioris partis dilatatione, suprema marcescente et parvum rudimentum in apice utriculi tenuimembranacei sistente. Utriculus ipse breviter ellipsoideus semine expletur (fig. I, 13. 15.) eandem formam exhibente, ceterum ita, ut apex seminis ob levem ovuli curvationem utriculi apici non exacte respondeat sed paulum retro hunc dirigatur. Integumentum externum ovuli post fecundationem endostomium obducit testamque seminis externam constituit crassam, apice duobus, deorsum pluribus (3â&#x20AC;&#x201D;5) stratis cellularum minutarum, arcte conjunctarum (fig. I, 16.), incoloratarum, usque ad maturitatem fere seminis amylo farctarum compositam. Epidermis insuper testam obducit, quae ante maturitatem, relictis tantummodo levissimis vestigiis, ita ut superficies seminis laevis evadat, dejicitur. Chalazina testae externae pars brevi post fecundationem materia fusca impletur, quod et in omnibus ceteris Lemnaceis fit situmque chalazae primo seminis et vel fructus adspectu indicat (fig. I, 12.). De integumenti interni ulteriore conformatione quae nunc proferamus, aeque de ceteris Lemnaceis dicta optaverimus. Major ejus pars magnopere comprimitur inque laminam vertitur tenuem, primo adspectu, si semen transverse secatur, amorpham, fuscescentem, sed tamen e lamellis duabus variis compositam, quarum altera e parietibus externis strati cellularum externi integumenti formata, valde solida et elastica est et reactiones cuticulae fere similes praebet, altera, interna, e parietibus internis earumdem cellularum atque e strato interno orta, mollior et tenerior est reactionibusque a cellulosa haud multum discrepat. Excepta his metamorphosibus est pars minor apicalis s. micropylaris integumenti interni, quae discum circularem modice convexum sistit inque operculum seminis (fig. I, 13. 14.) transformatur. Hoc cetera testa interna multo crassius est spatiumque implet satis amplum, sub parte apicali testae externae relictum; parietes interni quidem cellularum hanc partem componentium indurescunt et fuscantur, sed lumina earum non pereunt parietesque externi non incrassuntur. Operculi ab apice visi cellulae elegantissime radiatim dispositae in maturo adhuc semine regularem cellularum integumenti interni dispositionem indicant, centro radiorum endostomium ovuli referente. Germinatione operculum circulariter a cetera testa interna disjungitur et ab embryone egrediente, cui adhaeret, e semine extruditur. Internae operculi superficiei in semine etiam maturo, ut et in ceteris Lemnaceis, embryonis extremitas radicularis affixa est. Ceterae partes superficiei embryonis circumfunduntur endospermio, in Wolffiis uno cellularum strato composito (fig. I, 16.) et, ut ipsius embryonis pleraeque partes, amylo scatente. Forma embryonis fere breviter cylindrica est, ad extremitatem chalazinam rotundata. Structura ejus interna in Wolffiis (itemque ceteris Lemnaceis) hanc ob causam valde insignis est, et vix cum ullius ceterarum Monocotyledonearum, tam miris et variis embryonum formis gaudentium, comparanda, quod plumula magis quam in ceteris retrorsum seu versus micropylen versa et in directionem axi hypocotyledoneae omnino parallelam contorta est. Rima igitur cotyledonaris angustissima proxime juxta extremitatem radicularem, embryonis operculo affixam, invenitur; finitima pars coty-

LEMNACEAE: WOLFFIA.

ledonis (c', fig. I, 13), quae simul cum axi parvo hypocolyledoneo (h) plumulam amplectitur, pars vaginalis cotyledonis denominanda est; cetera omnis pars embryonis (c), chalazinum cavitatis endospermii dimidium explens, corpus cotyledonare omnino solidum, parenchymatosum sistit. Plumula denique (p) corpus est solidum, meristematicum, primo aspectu, velut frons novella Wolffiae in fronde materna, in ceteris embryonis paribus inclusum, sed, ut opinor, non simpliciter cum illa comparandum. Frondem praeterea minimam juvenilem ultima plum lae basis amplectitur, sed quomodo huic inserta sit, non certo extricare licuit. De Wolffiellis, ut supra diximus imperfecte cognitis, breviter disserendum est. Frons in speciebus omnibus cognitis compressa, tenuis, taeniae vel lingulae extremitate posteriore truncatae formam praebet ibique foveam triangularem continet, e cujus fundo frondes novellae, primaria unaque accessoria, nascuntur (fig. III, 3—5.); nec difficile est observare, fossam illam eodem modo atque in Wolffiis genuinis formari, ondis maternae tela frondem novellam prima huius juventute excrescendo amplectente et includente Posterior ondis juvenilis extremitas stadio quodam in stipitem tenuem, exiuo cellularum longarum angustarum numero compositum, qui serius dejicitur, continuatur, ipsius frondis tela cavernas continet aereas, quorum septa singulis cellularum chlorophyllosarum stratis formantur. In epidermide, illi Wolffiarum genuinarum simillima, cellularum pigmentosarum numerus majorminorve occurrit. A genuinis vero Wolffiis Wolffiellae, praeterquam quod flores fructusque adhuc ignoti sunt et forsan characteres genericos proprios praebebunt, insigniter differunt primum hoc, quod punctum affiximus, su ea pars qua frons novella maternae adhaeret, non infra marginem labii inferioris foveae proligerae situm est, sed in fine posteriore marginis lateralis illius foveae, ita, ut tota fron frondem Wolffiae genuinae a lateribus compressam referre videatur; deinde eo, quod frons novella, si materna punctum affixionis ad marginem sinistrum foveae proligerae habuit, illud et ipsa in sinistro habet, si illa in dextro, et ipsa in dextro, dum Wolffiarum analogia, ut e sectionis medianae longitud inalis brevi adspectu elucet, poscit, ut punctum illud in laterib us oppositis frondum ex se invicem prodeuntium situm sit. Fasciculus simplex cellularum elongatarura in margine foveae basilaris a puncto affixionis (seu stipitis insertione) ad nodum porrigitun! Stomata in aliis speciebus omnino nulla, in aliis (ut in nostra) rariss na et singula juxta marginem partis basilaris frondis inveni

Wolffia punctata Grisei. Fl. Brit. W. Ind. Is/. (1864) 512. (forma Jamaicensis, ventre frondis minus alte convexo, ceterum me judice specifice non discernenda).

SPECIES BRASILIENSES DESCRIPTAE

Frons pone marginem lateralem foveae basilaris proliferae frondi maternae affixa, directione horizontali symmetrica. Plantae tantum steriles notae.

FRONDES adultae in plautis e stationibus brasiliensibus magnitudine non prorsus aequali, 0,65—1 mm. longae; formae steriles fructiferâ plerumque majores. STOMATA 0,019—0,038 mm. longa. ANTHERA diametro maximo (longitudinali) 0,3 mtn.; PISTILLUM 0,31 mm. longum, FRUCTUS 0,48 mm. altus. SEMEN 0,43 mm. altitudine, 0,38 mm. latitudine metitur; operculum 0,11 mm.

Habitat in prov. Mato Grosso infra Villa Maria, ubi a cl. Weddell florifera et fructifera detecta est, aliisque locis ejusdem provinciae. Sterilis ad Itajahy, prov. S. Catharina: Fr. Müller (Jun. 1870); in ins. S. Catharina fidem), in valle Jacarépaguá prope Hio de Janeiro: A. Glaziou n. 2451. Martio 1868). — Praeterea in Mexico, India occidentali, civitatibus Unitis Am. bor.

(

2. WOLFFIA ARRHIZA (LINN.) : Frons et stigma non fuscomaculata; cetera ut in W. Brasiliensi. Tabula nostra I. Fig. II.

Lemna arrhiza Linn. Mant. 294. Lemna globosa Roxb. Fl. Ind. 111. 565. Wolffia Michelii Schleid. Beitr. z. Bot. 233. Orantia globosa Griff. Not. pl. Asiat. III. 129. Wolffia arrhiza Wimm. Fl. Schles. 140. Wolffia Schleideni Miq. Fl. lnd. Bat. III. 221. Wolffia Delilii Kurz, Journ. Linn. Soc. IX. 265. Eae formae W. arrhizae et Brasiliensis quas non exsiccatas examinare potuis, praeterea faciei dorsalis convexitate differunt, quae in W arrhiza aliquanto major est. Sed num character hic constans inveniatur, valde dubium puto. Denique, quamquam W. Brasiliensis ia hemisphaerio orientali non observatur, in America cum W. arrhiza formis parum characteristicis interpositis in unam speciem confluere videtur. Flores fructusque nonnisi perpaucis Jocis tropicis orbis veteris lecti sunt. Frondes in forma brasiliensi, quae minoribus adnumeranda, 0,55 — 0,79 mm. longae, stomatibus 0,019—0,033 mm. metientibus. Habitat sterilis ad Rio de Janeiro: A. Glaziou n. 3267, cum Azolla. — Crescit praeterea in India occidentali; in orbis veleris regionibus temperatis et calidis late dispersa. OBS. Hujus sectionis praeterea W. Columbiana Karst. et W. Welwitschii Hegelm., utraque in Venezuela obvia, forsan etiam in Brasilia boreali.

SECTIO

WOLFFIAE GENUINAE

Frons sub labio inferiore foveae basilaris proligerae frondi maternae affixa, directione verticali symmetrica. Plantae paene omne statu fructifero cognitae.

1. WOLFFIA BRASILIENSIS WEDDEEL. Fions ambitu ovata, ventre valde convexa, dorso parum convexavel planiuscula, cellulis pigmentosis numerosis fusco-maculata. largo fov ae basilaris circularis. Stipes frondis frondi maternae adhaerens relinquitur. Stomata in tota superficie dorsali nu erosa. Tela frondis laxa, parte dorsali e minoribus, ventrali e majoribus cellulis composita, sed non cavernosa. Tabula nostra I. Fig. 1.

Wolffia Brasiliensis Weddell in Ann. sc. nat III. Ser. XII. 170.

II.

WOLFFIELLA.

3. WOLFFIA LINGULATA HEGELMAIER: Frons elongatolingulata, basi oblique truncata, tenuis, margine integerrimo, parte minore posteriore cavernosa, tota superficie fusco-punctata, juventute stipite tenuissimo deciduo instructa. Tabula nostra I. Fig. III.

Wolffia Ungulata Hegelm. Lemnac. 132. Var. originali-

MINOR,

frons omnibus partibus minor quam in forma

adultae circiter triplo longiores quam latae, in varietate CELLULAE pigmentosae epidermidis ceteris minores sunt; pars anterior frondis, cavernis destituta, nonnisi 1—3 cellularum parenchymaticarum stratis inter epidermidis laminas interpositis formatur. FRONDES

minore plerumque 3,5 mm. in longitudinem metiuntur.

LEMNACEAE: LEMNA SPIRODELA

Habitat ad Santarem prov. ParaĂŤnsis (inveni Azollae i hi lectae, adhaerentem, in Herb. Regio Kewensi). Praeterea in Mexico. Obs. I. Forma originalis major, frondum omnibus diametris aequaliter duplo et ultra longioribus, in Mexico et India occidentali occurrit. .OBS. II. Hujus sectionis W. oblonga (Phil.), antecedenti affinis, in Chile australi occurrit, forsan etiam in rasilia australi extratropica.

II. et

III.

LEMNA et SPIRODELA.

MORPHOLOGIA ET ANATOMIA. Omnium plantarum huc pertinentium frons adulta, magis minusve applanata (excepta Lemna gibba, in qua pars ventralis plerumque inflata est), nervo mediano plus minusve distincte curvato, id est fasciculo librali vel fibrovasali a basi (seu eo loco, quo frons novella ad maternam affixa fuit) versus apicem currente, in dimidia non exacte paria dividitur, quorum alterum, ampliore marginis, praesertim parte basilari, convexitate insigne, dimidium majus, alterum minus appellabimus; ergo frons nunquam prorsas symmetrica est. Nodus praeterea primo visu in nervo mediano discernitur, quo frons in internodia duo, pluribus rationibus diversa, posterius seu basilare seu primum, et anterius s. apicale s. secundum, dividitur. Lemnarum frons frondes duas novellas vegetativas, quas gignit, in foveis partes laterales internodii primi occupantibus et in laminas binas, dorsalem et ventralem, dividentibus perbrevique tantum et angustissima rima hiantibus, inclusas tenet; sed frondibus novellis augescentibus et fovearum spatia excedentibus margines fovearum illarum laterales tota longitudine discinduntur laminaeque illae dehinc labia hiatus ampli, e quo frons novella prodit, sistunt. Mediana internodii primi pars solida, fossis interjecta easque separans, nervi mediani parte posteriore percurritur, antrorsum parietes fossarum conjunctim in internodii secundi partes laterales abeunt, limitibus paululum oblique e nodo versus margines frondis laterales et simul antrorsum directis. Margines frondum integerrimi sunt (excepta L. trisulca, huic Florae aliena); contra prominentiae in superficie dorsali specierum plerarumque variae occurrunt: primum crista lenis humilis nervi mediani decursum sequens tuberculisque insuper nonnullis magis prominentibus aucta; deinde ad anteriorem hujus cristae finem, paululum retro apicem frondis, tuberculum majus (spina), in nonnullis speciebas, ut L. paucicostata, satis conspicuum (fig. V, 1â&#x20AC;&#x201D;3; 9.) in aliis (ut L. Valdiviana formisque ei affinibus) omnino dificiens. Primordia frondis e facie dorsali frondis maternae valde juvenilis progerminant; oriuntur enim ad dextram sinistramque secus lineam medianam forma gibberum lenissimorum, ad quorum basim anteriorem et internam tela materna statim incipit plicae instar excrescere, quae plica majorem et majorem partem baseos frondis novellae amplectens et simul grandescens tandem parietem s. laminam superiorem marginemque lateralem clausum foveae proligerae format et, relicta solum rima illa minima, quam commemoravimus, juxta mediam basim frondis sita, undique frondem novellam obtegit. Inferior lamina foveae proligerae ipso frondis maternae corpore formatur. Interim frons novella et ipsa grandescit formamque capit applanatam, angustiis foveae proligerae respondentem et, lamina dorsali foveae extrorsum et retrorsum pressa, ita resupinatur, ut, quae frondis novellae superficies prima indole anterior est seu ad apicem frondis maternae spectat, ea dorsalis evadat, quae posterior est seu ad basim frondis maternae spectat, ventralis. Elucet praeterea ex iis quae diximus, frondes novellas minime divergentia Â˝ ex materna oriri, sed divergentia multo minore, ab 1\3 non multum diversa vel huic

acpradi tertia verticilli membro (cujus nullum vestigium conspi citur) in unea mediana faciei ventralis collocando. Organa foliacea in tota hac ramorum vegetativorum evolutione omnino non apparent. Etsi frondes novellae, quod quidem observari potest, eodem tempore nascuntur (nunquam enim alteram tantummodo progerminantem videre contigit), tamen porro altera alteri ulteriore evolutione antecedit brevique major et tamquam adultior apparet. Quod autem frondis maternae dimidium majorem frondem novellam fert, hoc et ipsum alteri incremento praestat majusque evadit. Quae evolutionis ratio deinceps per stirpes insequentes homodrome continuatur ita, ut eae frondes, quarum dimidium majus aut ad dextram aut ad sinistram situm est, prolem vegetativam pariter effiguratam (exceptis forsan casibus' raris) in infinitum procreent, nec nisi generatione sexuali formarum ambarum, quae in eadem specie, saepius promiscue, occurrunt, altera ex altera prodeat. Ex eo, quod de fovearum proligerarum ortu diximus, intelligitur, frondem juvenilem pluribus simul locis crescere, scilicet binis in parte seu internodio posteriore; praeterea eodem tempore ad totum marginem anteriorem incrementum ejus apicale progreditur, meristemate in strata cellularum regularia, stratum unum intimum circumfundentia, disposito. Paries superior foveae proligerae item initio pluribus cellularum meristematicarum stratis simul prosilientibus formatur, postea autem haec incrementi ratio ita mutatur, ut margines tantummodo cellularum epidermidalium, ut in Wolffiis, duplici, tandem simplici strato formentur. Incrementum frondis intercalare internodio posteriore per aliquantum temporis continuatur, dum anteriore jam finitum est, itemque extensio cellularum telae formatae generaliter (singula enim omittimus) a parte anteriore ad posteriorem regreditur, quare internodium primum multo serius secundo formam et structuram definitivam adipiscitur (cf. fig. IV, 6.). Spirodelae frondum morphologia a Lamnae pluribus rationibus discrepat., praesertim si solam speciem indigenam, S. polyrrhizam, ut oportet, respicimus, neglectis formis exoticis (S. oligorrhiza), de quibus, etsi transitum ad Lemnas moderant ideoque magni momenti sunt, tamen hoc loco disserere non aptum est. Frons valde juvenilis S. polyrrhizae, dum tuberculum humillimum sistit, circumvallatur vagina undique eam amplectente, oblique truncata et sic incisuram formante, quae postea in facie ventrali frondis, et quidem in dimidio ejus majore juxta lineam medianam reperitur. Hanc totam partem foliaceam, a primordio unius folii speciem prae se ferentem, revera nunc, evolutionis primam habens rationem, folio uni amplexicauli respondere verisimilius puto, quam duobus inter se connatis, prophyllo et folio verticillari altius inserto, ut olim (Lemnac. p. 74 seqq.) sustinere conatus sum; attamen, quum res non liqueat, foliumque utique ad formam insolitam evolutum agatur, apparatum foliaceum vocabo. Nequaquam autem, ut auctoribus nonnullis placuit, stipulas licet agnosere folii non evoluti. Ulteriore incremento apparatus foliaceus, e duobus cellularum stratis exstructus, frondem stadio quodam suerat; postremo autem a fronde vicissim longe superatur. Apparaus foliacei ad frondem insertio initio, quod quidem observari test, fere horizontalis, mox, basilari frondis parte intercalaritr crescente, in obliquam ad frondis axim directionem, foliorum ad caulem decurrentium more, transponitur, ita, ut postea ea appantus pars, quae faciei frondis ventrali inseritur, et quam olim foliinomine salutavi, altitudinem nodi teneat, ea contra, quae facie dorsali inseritur (et cui olim prophylii nomen imposui), ad basim frondis delabatur. Praeterea apparatus totus

LEMNACEAE: LEMNA—SPIRODELA.

initio, ut diximus, una parte incisus, postea formam profunde hilobam capit; eo enim loco, ubi margini laterali dimidii frondis minoris adjacet, crescere desinit, ceteris partibus porro augescentibus, et sic emarginatus, quum altera incisura jam ab initio existat, in lobos illos, quos auctores pro stipulis, ego pro foliis diversis habui, excrescit. Ubi apparatus foliaceus marginem dimidii majoris frondis obducit, non habet incisuram, sed ibi lobus dorsalis continuus in faciet» frondis ventralem transgreditur et ad latus baseos frondis inseritur, eam partem formans, quum oüm lobum prophylli ventralem appellavi, donec ibi terminatur, ubi incisura apparatus foliacei primaria in facie frondis ventrali sita est. Frondes novellae in S. polyrrhiza non, ut in Lemnis, e facie frondis maternne dorsali ambo prodeunt, sed altera, quae prior gignitur posteaque major apparet et e majore frondis maternae dimidio prodit, ibi e margine laterali ejus progerminat, altera, minor et manifeste junior, e dorso juxta lineam medianam frondis. Unde facile intelligitur, ne in hac quidem planta frondes novellas divergentia ½ dispositas esse, sed aliquanto minore; porro, neutram, utut de apparatus foliacei natura judicamus, e folii axilla oriri; si enim illum pro folio uno habemus, media hujus folii insertio cum neutrius frondum novellarum insertione congruit, neque cum frondibus novellis verticillum format regulari divergentia 1\3 constructum, sin autem lobum tantummodo ventralem pro folio, dorsalem pro prophyllo habemus, folii situs cum insertionibus frondum novellarum verticillum circiter ad dispositum format. Quod utut se habet, utique tantummodo frons novella minor in foveam illi Lemnarum respondentem et simili modo orientem includitur, major, quum non e dorso frondis maternae orta sit, subtus non telâ frondis maternae, sed illa apparatus foliacei parte, quae ibt frondem circumdat, obducitur; desuper contra plica telae maternae tegitur quae a labio superiore foveae frondem juniorem includentis transversa directione supra dorsum baseos frondis maternae porrigitur. Frondibus novellis grandescentibus demum foveae minorem includentis margo, ut in Lemnis, scinditur, apparatusque foliaceas majore ex parte peritrelictis tantummodo in facis frondis ventrali vestigiis, lobo ventrali (m, fig. VI, 10 ) et en parte, quae frondem novellam majorem a ventre legit (n). Ceterum, quae de homodremia Lamnarum diximus, etiam de Spirodela dixisse optaverim Prominentiae tuberculiformes et in Spirodelae frondis dorso conspiciuntur, praecipue decursum fasciculorum fibrovasalium sequentes Et in Lemna et in Spirodela unamquamque frondem novellam primariam accessoria sequitur una, supra eam e nodi materni tela oriens. Extremitas posterior frondum Lemnae et Spirodelae in stipitem transit, qui semper postremo, cetera fronde jam etformata, ex incremento intercalari strati meristematici in ultima frondis juvenilis basi siti prodit, ceterum non prorsus eodem modo in variis speciebus formatur; frondi novellae postremo a materna secedenti stipes adhaeret, sed plerumque mox perit. In S. polyrrhiza etiam a fronde novella, cujus pars est, articulatione quadam dejicitur. Fasciculi praeter medianum frondis nervum, qui nunquam deest, in quibusdam Lemnae formis, Americae propriis (Lemna Valdiviana et var.), nulli formantur; praeterea in his cellulas vasales nunquam huc usque in nervo illo inveni. In ceteris autem nervi formantur secundarii numero et perfectione satis diversi. In Lemnis enim plerumque e nodo frondis utrinque singuli, rarius (scil. in L. gibba) bini oriuntur et arcuatim internodium secundum percurrunt, nec tantum e cellulis elongatis

Lemnac.

consistunt, sed serios longitudinales cellularum vasalium jurenili aetate excipiunt meritoque fasciculi fibrovasales appellantur In aliis speciebus cellulae vasales majorem, in aliis minorem fasciculorum (mediani et lateralium) partem ingrediuntur, in omnibus autem, frondis tela postea in longitudinem extensâ, simul extenduntur ideoque in fronde adulta vix vel non conspiciuntur. In Spirodela denique et major fasciculorum numerus (in frondibus robustissimis ad 10—11 utrinque) formantur, et cellulae vasales in his aberiores existunt, quare vel in adulta fronde facile perspiciuntur. Cetera fasciculorum pars cellulis componitur tenuibus, elongato fusiformibus, ad extremitates satis acutis. Horum fas ciculorum extremi non ventralem frondis partem, sed dorsalem, scilicet laminas cas, quae frondes novellas dorso tegunt, arcuatim percurrunt. Ceterum interior, frondum Lemnae et Spirodelae structura satis simplex et uniformis est; cavernas aereas numerosas continent dissepimentis singulis cellularum stratis formalis segregatas, in frondis parte media et maxime crassa in tria tabulata dispositas margines versus in duo, postrema in unum Quarum cavernarum ventrales semper ampliores quam dorsales et intermediae sunt; illarum septa cellulis elongatis, parietibus saepe flexuosis, harum angustioribus isodiametricis formantur; fasciculi fibrovasales inter cavernas tabulati intermedii internodium secundum percurrunt; strati ventrulis dorsalisque cavernae superficiem versus nonnisi epidermide uuoque strato parenchymatico clauduntur, dorsales praeterea cum lacunis aereis sub stomatibus sitis late communicant Ab hac structura discrepant eae frondes specierum nonunilarum, praecipue S. polyrrhizce, quae bibernationi inserviunt nec tantum in terris frigidioribus sed etiam in calidioribus saltom orbis veteris (num etiam in Brasilla, nescio) procreantur Harum tela non cavernosa, sed solida est, insuperque notis compluribus, quas exponere longum est, differunt. Et in Lemnis et in Spirodelis numerosae telae frondis cel lulac finitimis bis terve majores chlorophylloque destitutae sunt, contra raphidum calcis oxalicae fasciculos continent, qui tempore jam mataro, dum cavernae aereae divisione intercalari meristematis interni frondum formantur, in illis apparent. Longitudinalis rhaphidum m his cellulis directio ipseque cellularum longior diameter cursum fasciculorum frondis sequuntur. In Spirodela insuper aliae cellulae inveniuntur, ceteris parenchymaticis vel magnitudine aequales vel minores, glomerules crystallorum („Drusen“) ejusdem materiae continentes, numeresae in tela dorsali, sparsae in aliis frondum partibus Denique in Lamnarum nonnullarum frondibus cellulae occurrunt succum roseum continentes; numero sissimae autem in Spirodelae parenchymate cellulae sunt succo saturate purpureo repletae, chlorophyllo destitutae, post exsiccationem. materiam fuscam continentes, quas in hac planta breviter cellulas pigmentosas vocamus. Sparsae sunt et in tela dorsali et in septis cavernarum ventralium, maxima autem carum copin saepissime est in strato faciei ventralis subepidermidali, cujus cellulae saepius majore ex parte in pigmentosas mutatae faciei huic colorem pulchre purpureum praebent. Epidermis Lemnarum cellulis satis amplis, fere isodiametricis, tantummodo ad margines frondum angustis et elongatis, parietibus valde crispatis componitur, Spirodelarum cellulis aliquanto minoribus, minus flexuosis saepeque praecipue in facie dorsali, insigniter oblongis Stomatibus facies ventralis semper destituta, dorsalis (exceptis frondibus non floriferis L. trisulcae, quae sub aqua degunt) numerosis instructa est, cellulis pororum diametro longitudinali fasciculorum frondis decursum sequentibus et superficiem epidermidis aequantibus.

LEMNACEAE: LEMNA—SPIRODELA.

Apparatus foliacei Spirodelae structura satis simplex est; fasciculis tibrovasalibus omnino caret; lobus dorsalis maxima ex parte nonn'si cellulis epidermidalibus crispatis, versus marginem perangustis, margine simplici, versus basim duplici strato dispositis, constat, ultima solummodo basi tertio et vel quarto strato his duobus stratis epidermidalibus interjecto. Partes contra ventrales nonnullis stratis parenchymaticis componuntur; stratum epidermidale praeterea, quod faciem a fronde aversam tegit, marginem pro se constituit, stratis parenchymaticis in marginem non continuatis. Cellulae et rhaphidophorae et pigmentosae in toto apparatu foliaceo numerosae varieque dispositae inveniuntur, glomeruli crystallorum, saltem in S. polyrrhiza, ibi desiderantur. Radices, ut in Wolffiis omnino desunt, ita semper in Lemnis singulae, in Spirodelis plures ab unaquaque fronde adventiciae procreantur , nec ulla exstat frons, cui desint. Locus natalis radicis unius adventiciae Lemnarum sub facie ventrali frondis est, ubi prima juventute, lineam exacte medianam frondis tenens, et ora frondibus novellis binis, quas facies superior fert, tanquam in vertieillum trimerum disposita, una cum calyptra jam formata et sola frondis epidermide tecta reperitur, Radice deinde in longitudinem crescente ea pars epidermidis, quae eam tegit, simul intercalariter crescit processumque vaginalem ita format valde singularem, cylindricum vel conicum, radicis formae exacte accommodatum, qui tamen demum, longitudinem ad summum millimetri (plerumque minorem) adeptus, crescere desinit radiceque porro crescente disruptus vaginae instar hujus basim cingit (cf. fig. IV, 7. 8). Quae pare, vaginae radicis nomine a nobis saiutata minimeque cum calyptra commutanda, vel notas ad specierum diagnosim optimas praebet, in nonnullis enim, ut L. paucicostata nostra, appendices laterales seu alas satis latas profert (fig V, 4. 5.), in ceteris speciebus (ut L. Valdiviana et omnibus europaeis) constanter deficientes. Spirodelaepolyrrhizue, cujus frons pluribus radicibus praedita est, radix adventicia prima initio medianum locum occupat; mox pluribus insequentibus apice ad minus frondis dimidium verritur. Ceterae omnes ad idem latus primae, et quidem ex tela majoris dimidii frondis nascuntur atque in series ordinantur ita, ut radices serierum insequentium inter se alternent. Hoc praetera inter primam et omnes insequentes (quarum numerus interdum ad 15 crescit) intercedit discrimen, quod prima antrorsum et deorsum descendens apparatum foliaceum obliqua hac directione simpliciter perforat, epidermide frondis non laesa, insequentes contra e recessu inter apparatum foliaceum et frondis superficiem site prorumpentes singulis processibus epidermidis vaginalibus induundur, brevioribus quam in Lemnis; igitur totidem quot radices, excepta una, radicum vaginae formantur et perrumpuntur. In Spirodela vaginae radicum cellulas pigmentosas, in Lemnis rhaphidophoras, ceteris bis terque longiores, continent. Radicum ipsarum pars apicalis tegitur calyptra ab ea ceterarum plantarum praecipue hoc diversa, quod statu jam valde juvenili, spatio intercellulari in tota radicis superficie formato, a corpore radicis undique solvitur, excepto tantum extremo hujus apice, cui calyptra porro adhaeret. Cylindrica igitur seu basilaris pare calyptrae, a radice soluta, apicalem ejus partem a lateribus circumfundit ultimaque basi uno tum duobus, versus apicem tribus cellularum, satis distincte in series longitudinales positarum, stratis componitur, cellulis simul ad basim, ubi incrementum calyptrae terminatur, multo brevioribus quam in parte media et apicali. Apex calyptrae, radicis apici affixus, dispositionem cellularum parenchymatosarum minus regularem exhibet diversasque formas saepius ad specierum diagnosim utiles praebet; in Spirodela enim Lemnisque nonnullis (ut L. paucicostata) extremae

ejus cellulae consociatim attenuantur apicemque calyptrae acutum reddunt (fig. IV, 4), dum in aliis (ut in L. Valdiviana ejusque varr., minus tamen characteristice quam in L. minore) rotundatus evadit. Calyptra adulta magna amyli copia scatet, quod, radicis ipsius apice incrementum etiamtum continuante, in hoc conficiendo consumi videtur. Corpus radicis epidermide tegitur quae, ut dudum constat, pilis radicalibus omnino caret et tam tenera atque caduca est, ut plerumque in partibus radicum maxime juvenilibus, calyptra velatis, eam quaerere oporteat ; in adultis enim semper dejecta est, et quod in superficie radicum apparet cellularum stratum, revera subepidermidale est. Cellulae epidermidis ceterum, dum adsunt, subjacentibus pluries longiores, diametris autem tangentialibus minoribus, igitur sectione radicis transversa numerosiores sunt. Stratum subepidermidale item cellulis formatur in sectione transversa satis numerosis, tangentialiter angustis (praecipue in S. polyrrhiza), sed multo brevioribus. Insequuntur cetera strata corticalia, quarum cellulae satis regulariter, scilicet et concentrice et radiatim dispositae sunt, ceterum pro crassitudine radicis majore vel minore aliquantum variant. Spirodelae radices versus apicem manifeste attenuantur, Lemnarum tota longitudine fere eundem diametrum retinent; igitur in Spirodelae radicis parte basilari crassiore, si sectiones transversae comparantur, stratorum corticalium concentricorum numerus major (5—6), in parte tenuiore et in Lemnarum radicibus minor (3—4) itemque radiorum numerus diversus (6—9) reperitur. Meatuum aëriferorum series duae concentricae in cortice formantur, altera interna, meatuum semper angustissimorum, inter cellulas strati intimi et secundi, ubi anguli cellularum congrediuntur, altera, meatuum pro stratorum corticalium numero amplitudine valde variantium, extra secundum stratum corticale. In Spirodela multae cellularum corticalium, praecipue stratorum intermediorum, pigmento implentur. Stratum corticale intimum duabus notis a ceteris differt: primum, quod cellulae parietibus radialibus plus minus distincte crispatis firmiter inter se junguntur vaginamque tutelarem constituunt, deinde, quod, etsi morphologiâ manifeste cortici adnumerandae sunt, chlorophylli et amyli, quae in ceteris stratis corticalibus efformantur, nunquam participes fiunt, sed eandem, quam axilis radicis fasciculus, materiam proteinicam continent. Fasciculus denique axem radicis percurrens semper componitur serie longitudinali cellularum axili stratoque simplici hanc cingente cellularum intimis corticalibus numero aequalium sed parietibus radialibus cum iis alternantium. In Lemnis omnes hujus fasciculi cellulae cambiiformes sunt, in Spirodela contra series axilis in vas, cum cellulis vasalibus nodi frondis fasciculo fibrovasali brevi connexum, transmutatur. Quae transmutatio quum non jam in parte radicis maxime juvenili, sed ab apice ejus aliquantum distante, jam satis in longitudinem extensa, perficiatur, vas illud axile in Spirodelae radicibus semper facile conspicuum est. Plantae ad flores procreandos transeuntes alteram ambarum frondum novellarum primariarum, e singulis frondibus normaliter prodeuntium, et quidem minorem, in florem transmutant, quare semper (nec unquam equidem aliud vidi) frondes florentes e fovea alterius dimidii, majoris, frondem vegetativam, ex alterius, minoris, florem emittunt (fig. IV, 9; V, 9; VI, 2). Quod etsi non semper vel ubique evenit (Spirodela enim polyrrhiza et Lemna Valdiviana huc usque raro florentes observatae sunt), tamen constat, frondem semel florentem ex altero latere frondem novellam emittere, quae plerumque et ipsa floret, idque per nonnullas deinceps stirpes ita progredi. Utrum autem organa sexualia in fovea florifera sita ad unum florem per-

LEMNACEAE: LEMNAâ&#x20AC;&#x201D;SPIRODELA.

tineant (nt supra posuimus), an inflorescentiam sistant e duobus floribus masculis, femineo uno, compositam, minime ad diem inter auctores constat, et ne evolutionis quidem historia investigata satis luculentum reddere potui, quum utrique theoriae ea, quae observantur, quodammodo adaptari possint Equidem, quum olim ad inflorescentiam agnoscendam magis inclinarem, nunc unum florem in Lemnis Spirodelisque, ideoque etiam in Wolffiis saltem verisimiliorem habeo', ceterum rem non prorsus liquere et difficillime dijudicandam esse existimo. Stamina ambo, quae adsunt, si frondem florentem a dorso adspicimus, infra pistillum, alterum juxta alterum, locum habent igitur non divergentia l/2, sed minore, forsan 1/3, tertio, quod supra pistillum locum haberet, suppresso, posita sunt (fig. IV, 10; V, 6 ; VI, 3. 4.). Praeterea pars adest foliacea, spatha ab auctoribus plerumque dicta, quae infimo loco, vel infra stamina, posita est, et de cujus natura aeque nihil certi indicari potest; locum tamen, ut facile est intellectu, eum tenet, quem folium partes florales (seu florem seu inflorescentiam) fulciens, si adsit, teneat, quare bracteam floris eam appellabimus. Evolutionem partium si sequimur, primum apparet stamen anterius, etiam postea semper maturius, dein, eo jam ad antheram bilobam formato, dum paries dorsalis foveae solito modo oritur, posterius, tum, paulo post, infra stamina ambo bractea, postremo, supra illa, pistillum. Bractea semper tenuimembranacea, duobus cellularum epidermidalium parce chlorophyllosarum stratis componitur, rhaphidophoris passim immixtis, in Spirodela etiam pigmentosis et glomeruliferis inter laminas epidermidales interjectis. Forma ejus non semper eadem est; in nostris enim Lemnae speciebus florem tantummodo subtus fulcit (fig. IV, 10; V, 6), laminam sistens fere breviter reniformem, basi angustata affixam; in Spirodela autem (et in Lemnis nonnullis: L. minore, gibba, trisulca) florem totum non modo basi amplectitur, sed undique obducit et ad sacculum conformatur non nisi facie superiore rima brevi et angusta, marginibus rugulosis plicatisque, apertum (fig. VI, 3.), qui succuius postea, cum stamen adultius in longitudinem extenditur et in lucem prodit, irregulariter discinditur. Anthera jam satis effigurata pars staminis maxime basilaris intercalariter in filamentum excrescit; ipsa anthera loculos duos, prorsus clausos et a se invicem segregatos, superiore tamen parte contiguos, a connectivo cuneiformi secernit. In quorum loculorum ulteriore fabrica hoc intercedit discrimen, quod in Spirodela (certe in polyrrhiza) in thecas dividuntur externam et internam, rima longitudinali diremtas, externis minoribus itaque dehiscentiae lineis extrorsum versis (fig. VI, 5.), iu Lemnis contra thecae locum ita mutant, ut externae minores in apicem antherae transferantur itaque superiores, internae contra majores inferiores evadant (fig. IV, 11, V, 6), loculique lineis non longitudinalibus sed fere transversis lateralibus dehiscant. Paries loculi formatur strato cellularum fibrosarum, praeter quas certe in Spirodela epidermis adest tenuis et fugax, cujus cellularum polygonalium complures pigmento implentur antheramque fusco-maculatam reddunt; in Lemnis epidermidem invenire nequivi, quare, si nihilominus adsit, maxime caduca est. Septum parenchymaticum, thecas binas loculi separans, in Lemnis transversum, in Spirodela longitudinale, et ipsum tenerum et fugax est, et, ubi parieti antherae externo inseritur, duplicem seriem cellularum rhapbidophorarum continet, quae septo marcescente et a pariete secedente disrumpuntur rhaphidesque pollini admiscent. Cellulae pollinis illis Wolffiarum similes, ceterum spinulis tenerrimis exinae loco tuberculorum praeditae sunt. In filamento toto cellularum vasalium tenuissimarum series efformatur, post ejus extensionem solummodo in parte basilari et apicali conspicua, in media evanes-

cens, quam in L. Valdiviana, omnino, ed sciam, vasibas destituta, desideravi. Pistillum cum Wolffiarum pistillo urimis notis congruit , tamen, excepta L. Valdiviana, in pariete tamina attingente serie cellularum vasalium instructum et pars apicalis angustior, stylum referens, in Lemnis longior, in Spirodela praeterea cellulis pigmentosis maculata est; postremo, ut et filamenta, sursum curvatur et cum staminibus marginem foveae floriferae superans orificium ad coelum vertit (fig. V, 6. 7.). Ovula e fundo pistilli semper progerminant, et numero et structura aliquantum variaIn Lemnis enim compluribus (indigenis ambabus) ovulum gignitur unum, paene atropum, basi paululum curvatum (fig. V, 8.), in aliis (L. minore, trisulca) unum hemianatropum, micropyle ad frondis apicem spectans, rarius (in L. gibba) compluria paene anatropa; in Spirodela bina (vel abortu unum) inter formam hemianatropam et anatropam ludentia (fig. VI, 8.). Integumentum externum interno vel paululum (in ovulis hemianatropis et, anatropis) vel aliquantum (in atropis) superatur; cellularum vasalium series nonnisi in anatropis et hemianatropis rhaphen percurrit, in atroporum funiculo perbrevi desideratur. Nucleus ovulorum sub anthesi semper sacculo embryonali consumitur, relictis tantummodo cellulis paucis, strato simplici apicem sacculi tegentibus. Fructus, dum pericarpii structura cum Wolffiis conveniunt, forma tamen ab his semper differunt. In iis enim speciebus, quarum ovula, seu singula seu pluvia, hemianatropa vel anatropa fuerunt, ut in Spirodela, utriculus formam exhibet fere symmetricam, ovatam, diametro transverso majore, a dorso ad ventrem frondis aliquantum compressam, styli rudimento fere medio apici imposito (fig. VI, 9. 10.). In Spirodela utriculus simul cellulis pigmentosis fusco-maculatus conspicitur. In iis contra speciebus, quae ovula habent singula fere anatropa, fractus insigniter asymmetricus est, altior quam latus, seminis apice antrorsum verso, rudimento styli retro spectante (fig. IV, 12; V, 9. 10.). Seminum numerus, forma, positio pro ratione ovulorum variant; in Spirodela tamen rarissime ambo ovula videntur ad evolutionem ulteriorem perferri, quum fere semper semen unum, horizontale, chalaza retrorsum, operculo antrorsum spectans, in utriculo invenerim. Quae de testa seminis interna, chalaza, oper culo Wolffiarum supra dicta sunt, etiam de Lemnis et Spirodela dicenda. Testae externae structura, Lemneae nonnihil inter se differant. In majore enim parte specierum (ut Spirodela, Lemna Valdiviana, Lemnis europaeis) numerus cellularum integumenti externi multiplicatur testaque crassa conficitur pluribus stratis cellularum minutarum, incoloratarum, satis rotundatarum laxeque conjunctarum composita, costis crassis, inaequalibus, rotundatis exsculpta; in paucis (ut L. paucicostata) cellulae non vel rarius dividuntur testaque externa evadit aliquanto tenuior, e duplici tantum triplicive cellularum ampliorum, arctius junctarum, strato exstructa, superficie numero modico costarum humilium, subaequalium, dentatarum notata (fig. V, 11. 12.). Sculptura utroque casu ex epidermidis ceterarum partium incrementum non sustinentis interitu originem ducit. Endospermium in plerisque Lemnis (paucis exceptis) uberius quam in Wolffiis est; parte enim micropylari seminis, operculo adjacente, ubi uno tantum strato cellularum metitur, et extremitate chalazina exceptis, embryo duplici (fig. V, 12.) triplicive, iu Spirodela vel quadruplici et quincuplici cellularum endospermicarum strato circumfunditur. Ad operculum, ut in Wolffiis, endospermium perforatur embryonis suspensore parvo, unicellulari, ad internam illius superficiem affixo (fig. V, 10.). Forma embryonis, praeterquam quod in Lenmeis longior

LEMNACEAE: LEMNA.

est, illi in Wolffiis simillima est, itemque structura notis principalibus consentit; hoc tamen praecipue differt, quod Lemnae et Spirodelae embryo (saltem earum specierum quae accuratius investigatae sunt, num omnium, non prorsus mihi constat) radice instructus est jam bene evoluta, calyptrata, e nodo, id est ea parte telae embryonalis, qua plumulae basis cotyledoni adnexa est, oriente obliquaque directione per exim hypocotyledoneam embryonis penetrante, superficiem tamen ejus non attingente, ad operculum et simul ad ventrem embryonis spectante (cf.fig. VI, 12.). Ultima basis plumulae aut sinistra aut dextra parte frondem novellam inclusam tenet, unde plantae post germinationem evolvuntur, quarum in frondibus majus dimidium majorque frons novella vel ad sinistram vel ad dextram conspiciuntur. Praeterea Spirodelae embryo hoc excellit, quod vaginalis cotyledonis pars non brevissima tantum, ut in ceteris Lemnaceis, apertura, sed rima longitudinali longiore, a suspensure embryonis usque versus basim plumulae porrecta, ad lineam medianam dorsi plumulae penetrante hiat (fig. VI, 12. 13.). Germinatione Lamarum plumula cotyledonis parte vaginali fissa evadit frondemque novellam inclusam evolvit, quae mox binas, ut omnes insequentes, frondes procreat. Pars cotyledonis solida, cylindrica in semine, endospermium ibi exsorbens, relinquitur, nec cum cetero embryone extenditur. Pars multo minor endospermii operculum intus obtegens una cum operculo avellitur et, eum hoc extremitati embryonis micropylari (scu suspensori) per aliquantum temporis affixa conspicitur. Radix denique embryonalis embryone perforato ad longitudinem modicam excrescit

SPECIES DESCRIPTAE.

Var. β.

ABBBEVIATA,

frons pro longitudine paulo latior.

Varietas haec cum originali formis ambiguis conjuncta in compluribus Americae parlibus originali frequenti er esse videtur. Specimina brasiliensia longitudine frondum a 1,6—2,6 mm., latitudine a 0,9—1,5 an. variant. Asymmetria frondum ob minorem longitudinem minus conspieua est. Habitat ad Cantet Gallo in prov. Hio de Janeiro : Peckolt ; in prov. S Catharina ad Itajaky, cum Spirodela polyrrhiza, et in insula S. Catharina : Fr. Müller. Crescit praeterea in Venezuela, Mexico, America boreali. Huic speciel praeterea annectendae sunt formae insequentes.

? y. PLATYCLADOS, frons major, basi parum asymmetrica, pro longitudine aliquanto latior.

? δ. ut in y.

PELLUCIDA,

frons temiis, fere membranacea, ceterum

Formae cum his congruentes vel similes nusquam ad diem fertiles lectae sunt, teterum in aliis etiam Americae partibus (Venezuela. Mexico), nun in orbe vetere ocvurruat. Non igitur umniao certum est, ubi collocandae sint ; certe ab omnibus temnis, quarum frons nervis lateralibus instructa est, tote coelo diversae sunt, nec multum a vera aberrare mihi videtur, qui noa modo var. β, quae a forma genuina parum differt, sed etiam varr. et J., vel pro formis luxuriantibus L. Valdivianae habeat, vel speciei proxime affint accenseat. Notis vegetativis pluribus gravissimis, nervatione frondis, defectu vasorum, indole vaginae radicum et calyptrae eum 1 .a consentiunt. Longitudo frondum in speciminibus nostris a 3.6 ad 4,0 mm. ; latitudo a 1,5—3,7 ntm. variant. Halitat y. ad Cascadura prov. Hio de Janeiro : Glaziou, Dec. 1869 (speciei insequenti immixta), et in prov. S. Catharina ad ItaJahy : Fr. Mulier, Oct. 1869. — Formam S. Pistiae ad Para a R. Spruce uano 1849 lectae adhaerentem inveni in herb. Regio Kewensi.

II. LEMNA LINN. Schleiden i, c. ; Endl. Gen. pl. supplem. 1668/1 ; Griffith ; Hegelm. locis supra citatis.

Characterem supra jam exhibitum in p. 3 conferas.

b. Frondis internodium secundum nervis lateralibus duobus praeditum. Vagina radicis apperdiculata. Braetea floris aperta. Ovarium 1-ovulatum, ovulo erecto fera atropo. Fructus asymmetricus. Semen 1, teste externa tenuis, costis 12—20 subtilibus crenulatis instructa.

2. LEMNA PAUCICOSTATA HEGELM. frons obovata et oblongo-obovata, integerrima, spina dorsali retro apicem frondis conspicua, cavernosa, distincte asymmetrica; radicis ealyptra acuta.

a. Frons exacte minervis. Vagina radicis exappendicalata Bractea fleris aperta. Ovarium l-ovulattnn, ovulo erecto fere atropo. Fructus asymmetricus. Semen 1, grosse costatum, testa externa crassa.

1. LEMNA VALDIVIANA PHILIPPI: frons oblongo-ovata, integerrima, spina dorsali nulla, media parte cavernosa, basi distincte asymmetrica; radicis calyptra apice angustata sod rotundata. Tabula nostra I. Fig. IV.

Lemna Valdiviana Philippi in Linnaea XXXIII. 239. (1864) sec. spec. orig., descriptio non laudanda. Lemna Torreyi Austin apud A. Gray Manual bot. North. Un. Stat. (1867) 479. Planta florifera et fructifera paulo ante nonnisi in America boreall lecta erat ; nuperrime demum (1871) specimina varietatis abbreviatur ad Canta Gallo a cl. PECKOLT lecta flores paucos vix maturos, ceterum ab illis formae typicae non diversos exhibuerunt. Cellulis vasalibus caret. Froudes adultae et semiadultae, ut mos est Lemnarum, plerumque 2—5 cohaerent. Longitudo frondum in speciminibus brasiliensibus 2,6 mm. attingit. Habitat in „Brasilia meridionali“, loco speciali non indicato : Sello (Herb, R. Berol.).

Tabula nostra I. Fig. V.

216.

Lemna minor Griffith, Notul. ad pl. Asiat. III. (1851) Icon. piant. Asiat. III. 262. 263. (tum Linn.). Lemna paucicostata Hegelm. Lemnac. 189.

Specimina quae vidi proprie brasiliensia floribus fructibusque carent, qui tamen in aliis regionibus tropicis et subtropicis atriusque orbis, per quas planta late dispersa est, minime infrequentes occurrunt. Latitudo frondum pro longitudine satis variabilis est (cl. fig. V, 1. et 2. 3.). Cellulae vasales in nervis frondis, filamentis, ovario adsunt. Specimina nostra longitudine frondum a 2,4 — 3,5 mm., latitudine a 1,25 ad 1,7 mm. variant. Habitat ad Hio de Janeiro : A.Glaziou n. 3155. (forma latior) ; ad Cascadura : idem, 23.Dec. 1869 (forma angustior) ; in prov. Minarum ad Juiz de Fora, altit. 720 M. : idem, Jul. 1869. Praeterea in Guyana, Surinamia (Weiyelt), Varamaribo (ibi cum flor. et fruct., Wullschlägel n. 505.). Vidi etiam Azollae adhaerentem in „Brasilia tropica“ (sine loco speciali) lectae : Burchell, Catal. pl. Brasil. trop. n. 1477. OBS. Lemna gibba, compluribus notis, ut ovulls compluribus anatropis, utriculo plerumque 2—6spermo, distincta, in Bolivia et ad Buenos Aires (cum floribus et fructibus, Burmeisler, 1871) occurrit, forsan igitur etiam in Brasilia.

LEMNACEAE: SPIRODELA, TABULA EXPLICATA.

III. SPIRODELA

SCHLEIDEN.

Schleid. Linnaea XIII. 391. Endl. Gen. pl. supplem. 1668/3. Hegelm. Lemnac. 147.

Characterem generis jam supra in p. 3. exhibuimus. 1. SPIRODELA POLYRRHIZA (LINN.): frons obovato-rotundata, distincte asymmetrica, nervis lateralibus compluribus (utrinque 5—11) instructa, radicibus pluribus (ad 16), calyptris acatis; fovea frondis prolifera altera lateralis, incompleta, pariete ventrali destituta, fronde novella ibi apparatus foliacei reliquiis tecta, altera dorsalis completa; bractea floris sacciformis; anthera, apex ovarii, fructus cellulis pigmentosis maculati; fructus subsymmetricus, transverse ovalis; semen (plerumque) 1, chalaza retro, operculo antrorsum spectante, testa externa crassa.

Tabula nostra 1. Fig. VI.

Lemna polyrrhiza Linn. spec. 1377. Lemna orbiculata Roxb. Fl. Ind. III. 565. Spirodela polyrrhiza Schleid. Linnaea XIII. 392. Lemna major Griff. Not. ad pl. Asiat. III. 216.

Specimina e ditione nostra non nisi sterilia vidi. Frondes longitudine plerumque a 4—6 mm., latitudine a 3,5—4 mm. variant ; nonnunquam etiam majores aut minores (praecipue in speciminibus floriferis et fructiferis, quae vidi, boreali-Americanis) occurrunt. Cellulae vasales praeter frondis nervos in filamentis, ovario, rhaphe ovulorum, adsunt, vasa in radicibus. Crescit in prov. S. Catbarina ad Itajahy : Fr. Müller (Nov. 1869), et ad Canta Gallo in prov. Rio de Janeiro : Peckott (1871) ; praeterea in Guyana ad Paramaribo (Wullschlägel n. 1578). Planta ceterum per Americam centralem, et borealem magnamque orbis veteris partem late dispersa est.

DE GEOGRAPHIA ET USU. Usui, quod ego sciam, Lemnaceae nulli inserviunt. Speciebas etsi haud ita paucis pro familiae (species circiter 20 amplectentis) magnitudine in Brasilia repraesentantur, tamen individuorum numero cum vegetatione Lemnacearum in regionibus temperatis plerisque, ut Europa, America boreali, Mexico, et vel tropicis compluribus, ut India orientali et occidentali occurrente comparari non possunt, ut et ex herbariis elucet, et a daris viris A. Glaziou, Peckolt et Fr. Mulier literis benevolentissime edocti sumus.

TABULA I. EXPLICATA. Numeris per parenthesim adscriptis indicatur, quoties figurae auctae sint.

Fig. II. Wolffia arrhiza.

Fig. I. Wolffia brasiliensis. (Fig. 1—4 ad specimina boreali-Americana, 5 —16 ad specimina a cl. Weddell in prov, Mato Grosso lecta delineatae sunt.) 1. 2. Frondes adultae cum prole vegetativa, mediane, longitudinaliter, verticaliter sectae. In fig. i frons novella primaria adhuc maternae adhaeret, in fig. 2 primaria et accessoria prima relictis stipitibus (s, s‘) avulsae sunt. f. frons novella primaria. f', f", f" , f““ accessoria prima, secunda, tertia, quarta. 2 f, 2 f frons neptis primaria, accessoria, p cellulae pigmentosae. 1 s, 1 i labium superius, inferius foveae proliferae. c cicatrix, a qua stipes frondis avulsus est. 3. Frons adulta prolifera horizon taliter longitudinaliter secta. f, f' ut in fig. 1 et 2. 4. Epidermis faciei dorsalis frondis adultae. p' cellula papillosa. 5. Frons florifera, longitudinaliter verticaliter secta. stillum, f frons novella.

p series duplex cellularum pigmentosarum.

8. Pistillum. 9. Ovulum. 10. frons fructifera. 11. frons fructifera longitudinaliter verticaliter secta, 12. Fructus cum stamine emarcido (st). Chalaza seminis (ch) et operculum (o) perspiciuntur. 13. Fructus longitudinaliter sectus, p pericarpium. te testa externa. ti testa interna, en endospermium. h axis hypocetyledonea. c cotyledonis pars solida, c' ejusdem pars vaginalis, pl plumula. ch, o ut in fig. 12. 14. Operculum seminis ab apice visum. 15. Fructus parte superiore transverse sectus. Sigla ut in fig. 13. 16 Pars seminis transverse secti. Sigla ut in 13 et 15. e epidermis seminis. Lemnac.

1. Frons prolifera a latere visa. — 2. Frons similis a dorso visa ; f frons novella. — 3. Epidermis faciei dorsalis frondis.

Fig. III. Wolffia lingulata var. minor. (Figurae 1. 2. ad specimina Brasiliensia, 3 — 5 ad Mexicana delineatae sunt.) 1. 2. Frondes proliferae ; f frons novella primaria, c cicatrix a qua stipes decidit. — 3—5. Partes basilares frondum juvenilium, incrementum frondum novellarum et fovearum proliferarum monstrantes ; s stipes frondis ; e fasciculus cellularum elongatarum in margine laterali foveae proliferae.

st stamen, p pi-

6. Frons florifera a dorso visa, x circuitus foveae floriferae, y margo rimae qua fovea aperitur ; cetera ut in 5. 7. Stamen,

(Figurae ad specimina Brasiliensia delineatae sunt.)

Fig. IV. Lemna Valdiviana. 1. Specimen Selloanum e Brasilia meridionali. 2. 3. Specimina var. abbreviatae ad Cascadura lecta. 4. 5. Varietatis platycladae specimina ad Itajahy lecta. 6. Frous junior ejusdem plantae. 7. 8. Calyptrae radicum ejusdem plantae, cum vaginis radicum paulo ante ruptis. Figg. 9—14 ad specimina boreali-Americana delineatae sunt. 9. Frons juvenilis, florem non evolutum (antheris translucentibus) in fovea minore inclusum tenens. — 10. Flos non jam prorsus evolutus, deorsum visus. — 11. Stamen. — 12. Fructus semimaturus, sectione longitudinali optica; ch chalaza; o operculum seminis. — 13. Fructus non prorsus maturus, transverse sectus ; p pericarpium ; te testa externa, ti testa interna. — 14. Semen e fructu simili, longitudinaliter sectum ; sigla ut in 12 et 13.

LEMNACEAE: TABULA EXPLICATA. Fig. V. Lemna paucicostata.

1. Specimen (formae frondibus angustioribus) ad Cascadura lectum. 2. 3. Specimina (formae frondibus latioribus) ad Juiz de Fora lecta. 4. Calyptra radicis cum vagina radicis modo disrupta plantae in Sgg. 2. 3. delineatae. — 5. Vagina radicis intacta, a fronde juvenill ejusdem plantae desumta. Figg. 6—12 ad specimina Guyanensia et Columbiana delineatae sunt. 6. Flos cum bractea deorsum visus. — 7. Pistillum a latere visum. — 8. Ovulum. — 9. Frons fructifera. — 10. Sectio longitudinalis fructus ; p periearpium ; te testa externa, ti testa interna; ch chalaza ; o operculum; c cotyledonis pars solida ; c' ejusdem pars vaginalis ; h axis hypocotyledobea; pl plumula ; e endospermium. — 11. Fructus transverse sectus. —- 12. Pars fructus transverse secti. Sigla ut in fig. 10.

Fig. VI. Spirodela polyrrhiza. Fig. 1. ad specimen Brasiliense, ceterae ad boreali-Americana delineatae sunt. 1. Frons adhuc juvenilis, a facie ventrali visa.

m apparatus fo-

liacei lobus ventralis, prima radice perruptus, n apparatus foliacei pars ea, quae frondem novellam majorem a ventre tegit. 2. Specimen e frondibus adultis duabus, altera fructifera, altera florifera, compositum. 3. Flos juvenilis, bractea sacciformi inclusus; p pistillum ; z orificium bracteae. — 4. Flos evolutus bractea exutus. — 5. Anthera vix matura transverse secta. — 6. Stamen, anthera dehiscente. — 7. Ovula nondum evoluta.— 8. Ovulum maturum, ex ovario uniovulato desumtum. — 9. Fructus longitudinaliter sectus ; p pericarpium ; ch chalaza ; o operculum seminis.— 10. Fructus altera directione longitudinaliter sectus, semine transverse secto ; r rhaphe seminis ; te testa externa, ti testa interna; en endospermium ; em embryo. — 11. Operculum seminis, cum parte apicali testae externae transverse secta. — 12. Embryo parte micropylari transverse sectus : c' pars vaginalis cotyledonis ; pl plumuia ; r radix; h axis hypocotyledonea.

sectus.

13. Embryo paulo propius extremitatem micropylarem transverse Sigla ut in fig, 12.

ARACEAE.

EXPOSUIT

ADOLPHUS ENGLER, PHIL. DR., CUSTOS HORTI ET MUSEI BOTANICI REG. MONACENSIS, IN UNIVERSITATE LIT. MONACENSI BOTANICEN DOCENS.

ARACEAE. Meissn. Gen. 361 (269) ; Engl. in Noc. Act. Leop. Carol. Nat. Cur. XXXIX. n. 2. — et ACOROIDEAE Schott Melet. I. 16 emend. — ARACEAE Blume in Rumphia 1. 76 em.; Lindi. Veg. Kingd. 127 emend.; Endl. Gen. p. 233 et Enchir. 128 emend.; A. Juss. in Orb. Dict. XII. 416 emend.— AROIDAE JUSS. Dict. III. 135 pro p. ; DC. Théor. élém. 249 em.— AROIDEAE B. Ju ss. in Hort. Trian.; Juss. Gen. 23 ; Vent. Tabl. II. 83 em.; R. Brown Prodr. Nov. Holl. I. 333 (Ed. Nees 189) em.; Kunth En. III. 1 ; Spreng. Anl. II. pars 1. 122 pr. p. ; Schott Gen. Ar., Synops. Aroid. 1, Prodr. Aroid. 3.— CALLACEAE Reichenb. Consp. I. 44 pr.p.; Barii. Ord. pl. 66 et ORONTIACEAE Bartl. l. c. 68.

ARACEAE

FLORES AUT REGULARES HERMAPHRODITI, PERIGONIATI

VEL NUDI,

AUT SIMPLICISSIMI, E STAMINE VEL OVARIO SOLITARIO CONSTANTES. SUCCUS, INDEHISCENS VEL IRREGULARITER DISRUMPENS.

AUT UNISEXUALES 2—3-MERI

FRUCTUS BACCATUS, RARO EX-

SEMINUM INTEGUMENTUM EXTERIUS ARILLACEUM

SUCCULENTUM.— HERBAE MINIMAE V. MAJORES, SUFFRUTICES, FRUTICES, ARBORES HABITU DIVERSISSIMO.

FLORES NUNQUAM SOLITARII, RARISSIME (IN ARISAEMATE TANTUM) DIOECI, PLERUMQUE

MONOICI, IN SPICAS MULTIFLORAS, RARO

2—3-FLORAS

CONGESTI, SEMPER EBRACTEATI.

FLORES regulares 2—3-meri, aut hermaphroditi perigoniati vel nudi, aut unisexuales monoici, rarius simplicissimi e stamine vel ovario solitario constantes. SEPALA, si adsunt, 2 + 2 (2 exteriora lateralia : Lasia, Cyrtosperma, Urospatha, Anthurium) vel 3 + 3 (exteriorum impar saepius inferum, rarius superum) vel 5—7—8—9 (Dracontium), regulariter vel irregulariter imbricata (e. gr. in Anthuriis), fornicata (Anthurinae, Lasinae), vel obovata squamiformia (Pothoinae, Acorinae), raro in urceolum elevatum ((Spathiphyllmn, Anadendron) vel brevissimum (Stylochiton - - - - - - -) connata). STAMINA plerumque tot quot sepala, iisdem opposita, libera, in floribus nudis 3 + 3 vel 2 + 3, rarissime plura [3 + 3 + x (Typhonodorum)], saepius 2 + 2 (Monsterinae, Gallinae), aut 3—2-—1, libera (Dracunculus, Cryptocoryne, Lagenandra, Arisarum etc.) aut in synandrium connata (Colocasinae, Staurostigmatinae, Pistia), rarissime omnia spadicis masculi inter se connata (Ariopsis). FILAMENTA raro filiformia (Stylochiton), saepius dilatata, brevia (Monsterinae, Lasinae, Pothoinae, Anthurinae), saepissime brevissima vel subnulla, interdum in floribus masculis in stipitem antherarum peltam ferentem connata (Staurostigmatinae). ANTHERAE dithecae, thecis ovoideis (Monsterinae, Lasinae, Pothoinae) vel oblongis arac 5

ARACEAE.

lineari-oblongisve (Colocasinae, Philodendrinae), bilocularibus, oppositis vel juxtapositis (semper in synandriis), rima longitudinali (Pothoinae, Monsterinae, Anthurium) vel verticali (Ambrosinia, Pinellia) vel poro (Staurostigmatinae, Colocasinae) vel processu tubuliforini (Bucephalandra) aperientibus, pollen liberum vel in farciminulis conglomeratum (Amorphophallinae, Colocasinae, Staurostigmatinae, Monsterrnae pr. p.) emittentibus. POLLINIS granula sphaeroideo-ellipsoidea, laevigata. STAMINODIA plerumque tot, quot stamina (lorum ♂ fertilium, in floribus femineis ovarium cingentia (Spathicarpa, Dieffenbachia, Staurostigmatinae, Richardia) ; in floribus masculis abortivis raro libera (Philodendron), saepitis in synandrodia connata (Caladieae) vel tubercula tantum efformantia (Alocasia), saepissime omnino rudimentaria, omnium florum inter se connata atque cum axi spadicis superioris appendicem spongiosam, rugosam vel laevissimam efformantia. GYNOECEA florum ? omnium inter se rarissime connata (Cryptocoryne) ; plerumque gynoeceum liberum, sessile, plerumque 2—3-, raro 1-, rarius 4—5—6—9-carpidiatum, carpidiis arcte connatis, marginibus non vel paullum in cavitatem prominentibus vel ad centrum usque productis. OVARIUM 2—3-, raro 1-, rarius 4—5—6—9-loculare ; placentae nunc parietales, nunc centrales, basales vel apicales in angulo centrali, vel in ovario uniloculari basales vel axiles, saepe protuberantes spongiolosae, haud raro tenues vel obsoletae, pilis tenuibus, simplicibus, pluricellularibus (quales in canali stylari atque etiam in dissepimentis observantur) obtecti. OVULA orthotropa (Acorinae, Arinae, Cryptocorynae), refracta (Amorphophallinae pr. p.), amphitropa (Rhodospatha, Scindapsus) vel anatropa (Zamicarpa, Hydrosme, Syngonium, Staurostigmatinae etc.), integumento exteriore ultra interius saepe producto, interdum circa micropylen fimbriato (Acorus), in loculis solitaria vel plura placentis parietalibus vel centralibus biseriatim affixa, funiculo brevi vel longo. STYLUS saepius haud distinctus, sed ovario aequicrassus (Monsteroideae pro maxima parte), raro elongatus filiformis (Amorphophallus) vel conoideus (Dracontium), plerumque persistens, rarius deciduus (Amorphophallus, Monsteroideae), raro incrassato-dilatatus cum vicinis cohaerens (Xanthosoma). STIGMA varium, integerrimum minutum, capitatum, hemisphaericum, gibbosum, lobatum (Amorphophallus), asterisciforme (Staurostigmatinae). PISTILLODIA ovariis intermixta (Homalomena, Chamaecladon), vel ovariis superposita (Typhonium, Plesmonium) varia, conoidea vel ovoidea vel globosa in subulam exeuntia. FRUCTUS rarissime in syncarpium arcte connati (Cryptocoryne), saepissime liberi vel rhachi plus minusve incrassatae immersi, baccati, saepissime carnosi, raro exsucoi (Cryptocoryne, Ambrosinia, Pistia), indehiscentes vel demum irregulariter disrumpentes, uni- vel pluriloculares, loculamentis saepe pulpa acri vel dulcissima (Monstera) impletis, mono- vel oligo-vel polyspermi, caduci (Caladium), decidui vel epicarpio operculi ad instar abjecto axifixi (Monstera, Rhaphidophora, Scindapsus), perigoniatorum tepala emarcida vel immutata excedentes (Pothoinae) vel tepalis auctis obvallati. SEMINA orthotropa vel amphilotropa vel anatropa, erecta vel horizontalia vel pendula, sessilia vel funiculo brevi longove insidentia, mucilagini rarissime evanescenti immersa, rotundata, ellipsoidea, reniformia vel plus minusve elongata, recta vel curvata, germinationis facultate mox peritura ; integumentum exterius (epidermis) arillaceum, succulentum interdum apice fimbriatum (Acorus), mox exsiccatum, interdum arcte adhaerens; integumentum interius (testa autorum) crassum vel tenue, laevigatum, scrobiculatum, verrucosum vel costato-striatum ; rhaphe depressa vel prominula, brevis vel elongata. ALBUMEN crassum carnosum vel parcum vel nullum. EMBRYO axilis brevis, apicalis (Pistia, Alocasinae) vel elongatus, seminis longitudinem aequans (Acorus), rectus (Arum, Colocasia, Caladium etc.) vel hippocrepicus (Rhodo spatha) ; cotyledon attenuatus vel dilatatus.

Plantae in regionibus temperatis paucae, in regionibus subtropicis numerosiores, inter tropicos numerosissimae, saepe succum lacteum in variis organis gerentes, interdum resiniferae,

ARACEAE.

passrm cellulis spiculiformibus -|— vel |-| —formibus, in caremus intercellulares increscentibus instructae (Monsteroideae). HERBAE tuberosae vel rhizomate instructae, rarissime natantes caudice stolonifero (Pistioideae), saepe suffrutices vel frutices, scandentes, saepe adradicantes, interdum arborescentes umbracula foliorum terminatae, plerumque laeves, rarius aculeatae vel verrucosae (Lasinae, Dracontioninae, Amorphophallinae pr. p.J, rarissime pilosae (species quaedam generum Alocasia, Homalomena, Philodendron, Pistia). RADICES adventitiae ad vel infra foliorum basin (Monstera, Rhaphidophora), ad eorum medianam atque juxta illam (Syngonium, Anthurium, Philodendron) prorumpentes, adnascentes vel dependentes, intra substratum ramosae, interdum diu persistentes et valde lignosae (Philodendron Selloum, bipinnatifidum etc., Monstera deliciosa) ; radices terrestres circa turionem permultae, aequicrassae provenientes, vel una alterare fortior. CAUDEX rarius ubique ramosus (Pothoinae) ; plerumque sympodialis atque turionem sympodium propagantem ex penultimi, rarius ultimi folii vel cataphylli axilla (Symplocarpinae, Acorinae) proferens ; sympodium raro natans (Pistia), saepe hypogaeum tuberiforme, ad primae inflorescentiae apparitionem usque lente auctum imprimis incrassatum, deinde annua innovatione descendenter vel horizonta liter prolongatum annuaque destructione vel absorptione partis priorum annorum semper fere conforme, cataphyllis multis vel paucis inflorescentiam vel folia atque inflorescentium obtegentibus instructum, ex axillis foliorum atque cataphyllorum recentium vel interiorum gemmas, tandem in tubercula secedentes vel sobolis novas propagines late dispergens (Gonatanthus, Remusatia), rarius sympodium sub aqua repens (Calla), haud raro epigaeum prorepens (Anthuria quaedam), adscendens (Lasia), scandens internodiis elongatis (Anthurium, Philodendron, Culcasia, Monstera, Rhaphidophora etc.), rarius arborescens internodiis abbreviatis (Philodendra quaedam, Montrichardia, Xanthosomatis species). GEMMAE in axillis foliorum plerumque solitariae, rarius plures (Xanthosomatis spec.), raro tuberiformes in foliorum petiolo nascentes (Pinellia, Amorphophalli spec.) ; sympodii rami plerumque cataphyllo bicarinato, raro folio frondoso incipientes (Acorus). FOLIA saepe antidroma, divergentia 1/2 saepius homodroma divergentia 1|2—2|5— |7—3|8. VAGINA saepissime in petiolum sensim transiens, rarius ultra ejus basin f orma ligulae vel stipulae producta (Philodendron, Calla, Pistia), basi amplexicaulis marginibus sese obtegentibus. PETIOLUS teres, semiteres, canaliculatus, apice cum costa continuus vel geniculo tumido instructus, rarius infra medium tumido-incrassatus atque serius hoc loco dejectus (Zamioculcas), saepe maculatus. LAMINA varia: nunc simplicissima, linearis vel lanceolata, saepius ambitu orata vel oblonga vel renif ormis vel rotundata, haud raro sagittato- vel hastato-triloba, nunc pedatifida vel pedatipartita, partitionibus interdum iterum lobatis vel partitis; nervatura varia, nervi laterales subpurallelae (Philodendroideae) vel inter se divergentes, plus minusve reticulati (Pothoideae, Lasioideae, Caladieae, Aroideae), in marginem exeuntes vel saepe nervo collectivo (pseudoneuro apud cl. SCHOTT) intramarginali conjunctae. PEDUNCULUS raro axillaris, basi cataphyllis paucis instructus (Pothos, Pothoidium), plerumque terminalis, rarissime hypogaeus (Stylochiton), brevissimus (Pistia, Cryptocoryne, Lemnoideae), brevis vel elongatus, modo petioli maculatus vel concolor, laevis vel verrucosus vel aculeolatus. SPATHAE pars petiolaris cum pedunculo concreta, rarissime ex toto soluta , pedunculum tubulose claudens (Orontium) ; pars libera aut viridis, foliacea (Spathiphyllum, Acorus) vel cataphyllacea (Anthurium pr. p.), aut, saepius varie colorata, explanata aut in tubum atque limbum distincta; tubus pervius vel phragmate horizontali (Pinellia) vel verticuli (Ambrosinia) semiclausus, connatus (Biarum, Sauromatum, Stylochiton) vel saepissime convolutus, plerumque epigaeus, raro hypogaeus (Stylochiton) vel subaquaticus (Cryptocoryne, Pistia) ; limbus tubulosus, contortus (Lasia, Cyrtosperma), concavatus, cymbiformis, fornicatus (Arisaema), valde elonga tus, in filum angustatus (Arisaema, Arisarum proboscideum) vel valde albreviatus (Pothos, Pothoidium) ; spatha aut tota vel limbo tantum marcescens, aut tota vel tubo tantum persistens, aut tota decidua. SPADIX 6 Arac. 3

ARACEAE.

spatha latâ, vel tubo tantum obvolutus vel juventute tantum inclusus, serius omnino liber, 2—pauciflorus (Pistioideae), saepissime multiflorus, pedunculo ultra spathae basin elevato saepe stipitatus aut sessilis, liber aut spathae inferiore parte (Philodendron, Dieffenbachia, Staurostigma) vel tota longitudine adnatus (Spathicarpa), constanter ebracteatus, aut monoclinus et densiflorus, rarissime remotiflorus (Pothos remotiflorus et affines), aut diclinns monoicus et in partem femineam et masculam distinctus; inflorescentia feminea raro uniflora (Pistioideae), plerumque densiet multiflora, omnino fertili vel pro parte (plerumque superiore) sterili, masculae contigua vel ab ea interstitio nudo vel floribus paucis abortivis obsesso separata; inflorescentia mascula densi-vel laxiflora, omnino fertili vel pro parte (plerumque inferiore atque superiore) sterili, saepe appendice gradatim in flores masculos steriles transeunte vel abrupte separata instructa; rarissime spadix diclinns dioicus (Arisaematis spec.).

DE ARACEARUM AFFINITATIBUS pauca adhuc dicere possumus. Araceas Typhaceis, Pandanaceis, Cyclanthaceis, Palmis magis appropinquari quam reliquis Monocotyledonearum familiis jam diu cognitum est et vix dubitari potest, attamen valde incertum est, an ulli familiae re vera modo naturali affines existimari possint. Expectamus studia morphologica et anatomica familiarum supra enumeratarum. Adhuc etiam dubitandum est, an subfamiliae Aracearum Pothoideae, Monsteroideae et reliquae alia ex alia originem ducant; potius verisimile videtur, tres fuisse parentes inter se arcte affines adhuc exstinctas; de Lasioidearum, Colocasioidearum, Staurostigmoidearum, Aroidearum arctissima affinitate dubitari non potest. Delineationes nostrae graphicae, in dissertatione „Das natürliche System der Araceen“ (Nov. Act. Nat. Cur. XXXIX. n. 3) datae, ut in hac re respiciantur rogamus. Neque minus Pistioideas ad Araceas pertinere non dubitamus, quamvis adhuc non certi simus, e qua subfamilia originem ducant. Lemnoideas autem Pistioideis atque earum ope reliquis Araceis modo naturali affines esse in parte morphologica atque in dissertatione nostra: „Ueber Blattstellung und Sprossverhältnisse der Araceae“ demonstravimus. Nostra opinione autem etiam Najadaceae Araceis magis quam altia familia affines videntur, attamen observationes nostrae adhuc incompletae sunt, quadecausa opinionem certam emittere haesitamus.

DE ARACEARUM STRUCTURA ANATOMICA. (Tabulae nostrae II—V). Araceae quum non solum sub conditionibus longe diversis, sed etiam sub eodem coelo ratione valde variata proveniant, modo palustres, modo silvestres, nunc suffruticosae inque aliis stirpibus recubantes, nunc Lianarum ad instar scandentes et volubiles, nunc denique Orchidearum ratione epiphyticae, non mirandum est, eas etiam structura anatomica insigniter ludere. Patet autem, e differentiis anatomicis eas tantum in dispositione ordinis systematica aliquid valere, quae constantes relinquuntur, postquam eae a diversa vegetationis ratione solummodo pendentes exclusae sunt. Inter differentias ulteriores prae ceteris nominandae sunt eae, quae in telam librosam (librum, sclerenchyma et collenchyma) spectant; haec enim tela, quia praecipue firmitati et durationi organorum inservit, in partibus non longe perdurantibus debilius, in iis contra, quae vita longiore gaudent, copiosius validiusque evoluta est. Ita folia brachybiotica in multis Araceis collenchyma tantum possident, in affinibus autem ubi diutius perdurant librum pachypleurum*) ; praeterea in magnis generibus, e. gr. Philodendro, observari potest, librum in petiolis specierum quarundam macrophyllarum, ut Ph. Selloum, et bipinnatifidum, multo validiorem et e fibris magis incrassatis compositum esse, quam qui in aliis speciebus non minus macrophyllis, e. gr. in Philod. cannaefolio occurrit.— Quod ad collenchyma attinet,

*) „Pachypleura“ nobis tela appellatur, cujus cellulae parietibus crassis insignes sunt ; „leptopleura“, si parietes tenues exstant.

hoc ea ratione in speciebus affinibus variat itaque valoris systematici non est, ut modo in annulum continuum conspiret (Staurostigma, tab. V, fig. 22 ooll.), epidermidi aut immediatim adjacentem, aut seriebus 1—2 cellularum parenchymaticarum ab ea separatum, — modo in annulum haud continuum sed radiis parenchymaticis plus minus latis interruptum (Philodendron, tab. IV, fig. 15 coll.3 Dieffenbachia, tab. IV, fig. 14 coll.) ; quum autem altera ex parte observetur, collenchyma in petiolis pedunculisque generum sibi invicem affinium nunc adesse, in aliis contra, licet prioribus vegetationis ratione similes sese habeant, deesse: hoc respectu collenchymati dignitatem systematicam attribuere possumus. Genera in quibus hucusque collenchyma vidi (nempe sub forma telae autonomae, cum fasciculis fibrovascularibus non conjunctae), haec sunt: Aglaonema, Dieffenbachia, Homalomena, Schismatoglottis, Chamaecladon, Philodendron, Richardia, Staurostigma, Gamochlamys. Quae licet genera arctius inter se affinia sint, ac cum Monsteroideis et Pothoideis, tamen ad tres subordines (Aglaonemoideae, Philodendroideae et Staurostigmoideae) pertinent; sed nihilominus structura anatomica auxilium ferre valet, si dubius haeres, utrum folium Staurostigmoideae an Aroideae vel Amorphophallineae ante oculos habeas: nam in petiolis ulteriorum annulus ille collenchymatis deest, qui in Staurostigmoideis observatur, libro tantum collenchymatico ad fasciculos periphericos obvio. Sclerenchyma in formam vaginae conspirans praeter radices Aracearum quarundam etiam caules generum Pothos, Heteropsis (tab. III, fig. 1 scl.), Monstera, Rhodospatha exornat, quae in eo conveniunt ut caules scandentes et folia internodiis longioribus remota habeant. Vaginis hisce, quae cellulis con-

ARACEAE.

stant in strata 1—2 dispositis, isodiametricis vel in Iihodospatha heliconifolia magis prosenchymaticis talique modo in libium transeuntibus, apud genera illa fasciculi fibrovasculares includuntur et quidem interiores, qui magis conferti et ab exterioribus, in circulos laxos 2—3 dispositis, distincte separati sunt. Qua autem re et eo quoque, ut phloëma fasciculorum cum vagina plerumque arcte contiguum sit, firmitudo caulium insigniter augetur. — Genera supra nominata ad subordines Monsteroideae et Pothoideae pertinent; nequaquam autem omnes horum subordinum stirpes scandentes vaginam sclerenchymaticam possident, neque ea in Anthurio adest, genere cum Potho prope affini, nec in Rhodospatha Videniana, a Rhodospatha heliconifolia non longe distante; hae enim plantae aliacque affines loco vaginae potius fasciculos ostendunt adeo confertos, ut annulus fere continuus evadat, quo caulis jam satis firmus redditur. Etiam in Philodendris scandentibus vagina ista deest; observatur autem stratum sclerenchymaticum in radicibus adventitiis Monsterae deliciosae, ab epidermide per series 2—3 cellularum sejunctum et provectiore aetate ope peridermii a radice abjectum. — Elucet ex antecedentibus, etiam sclerenchyma apud Araceas non magni esse momenti systematici; singula licet genera eo denotentur, tamen ad nexus majores nil valet. Quod adfasciculos fibrovasculares attinet, hi potius structura peculiari quam distributione differunt, ut saepe jam in uno eodemque petiolo vel pedunculo observari potest. Nam e. gr. in generibus Rhodospatha, Zamioculcas, in Colocasia antiquorum (tab. II, fig. 9, 10), Alocasia indica, Steudnera, Remusatia aliisque, omnibus in universum Colocasioideis et Aroideis multisque Amorphophalleis, quae quidem omnia foliis brachybioticis insignia sunt, fasciculi exteriores libro et eollenchymate, interiores tantummodo tela malacophlocodica (germanice „Weichbast“) instructi sunt. Ceteroquin autem fasciculorum structura specialis in nexubus naturalibus tam bene apud Araceas sibi constat, ut aequo jure ac florum notae inter characteres systematicos recipi queat.*) Revera hoc in dispositione infra sequente feci; quod in ea praecipue petioli pedunculique rationem habui, causam habet in eo, ut caulis structura interna pro varia internodiorum longitudine multo magis ludat, quam in organis prioribus, ubi tam constans est, ut valeam, in plerisque hortorum nostrorum speciebus e singuli petioli vel pedunculi fragmento tribum, adeo genus recognoscere, cui species adscribendae sunt.

*) Cl. PH. VAN TIEGHEM in introductione ad dissertationem suam „recherches sur la structure des Aroïdées“ (p. 73) opinionem protulit, organa vegetativa, quum conditionibus, sub quibus planta crescit, immediatim exposita sint, minus bene ad characteres systematicos adhiberi posse ac flores, qui, quum omnes in aere vitam agant, sub iisdem conditionibus stent. Contra hanc sententiam primum objici potest, etiam pro floribus conditiones nequaquam esse identicas, calorem lucemque saepe jam in parva area valde variare et in speciebus latius diffusis totum coelum diversum sese habere. Si autem diceres, flores Aracearum juventute intra organa vegetativa occultos et tali modo ab influentiis externis remotos esse, iterum objici possit, simile quid etiam de organis vegetativis valere, quae, quando nascuntur, pariter ab aliis obtecta sunt. Praeterea inter omnes constat, flores, licet in ordinibus quibusdam (Labiatae, Cruciferae etc.) vix variationes offerant, tamen in aliis (Ranunculaceae, Euphorbiaceae aliaeque) fere in unoquoque genere diversos sese praestare ; quum autem vix in ullo ordine magis polymorphi occurrant, quam in Araceis, contra naturam esset, majorem vim in dispositione hujus ordinis systematica iis adscribere, quam organis vegetativis.

Ut autem indolem differentiasque fasciculorum accuratius indicamus, liber pachypleurus deest in petiolis Symphocarpi foetidi, porro in multis generibus quae annulo collenchymatico (continuo vel interrupto) gaudent: scil. Aglaonema, Dieffenbachia (tab. IV., fig. 14), Homalomena, Chamaecladon, Schismatoglottis, Richardia, Staurostigma (tab. II, fig. 12, 13; tab. V fig. 22) et Gamochlamys. Liber collenchymaticus, i. e. tela quae inter librum genuinum et collenchyma medium tenet eo, ut cellulae in sectione transversali collenchyma aemulentur, longitudine autem 2—3 mm. aequante et pororum singulorum praesentia ad librum accedant, semper adest ad peripheriam extimi fasciculorum circuli apud omnes Aroideas et Amorphophallinas (Arum, Typhonium, Dracunculus, Pinellia, Saur ornatum, Arisaema, Amorphophallus) ; saepe vero ibidem a fasciculis separatur per stratum parenchymatis amyligeri, e cellularum seriebus 1—2, rarius (Arum italicum) 4—5 constantis; fasciculi interiores omnes nonnisi libro malacophloeodico instructi sunt. In Colocasioideis contra, i. e. in Colocasia (tab. II fig. 9, 10), Caladio (tab. IV fig. 19), Alocasia, Remusatia, Gonatantho, Steudneria, Xanthosomate, liber collenchymaticus non solum ad extimum fasciculorum circulum, sed saepe etiam ad secundum immove tertium invenitur; denique etiam genus Syngonium, quod pluribus rationibus inter Colocasioideas et Lasioideas medium tenet, libro isto in fasciculis circuli extimi gaudet. — Adest autem liber pachypleurus, plus minus crassus, in fasciculis extimis et saepe etiam interioribus et i intimis apud omnes Pothoideas et Monsteroideas frutescentes (Pothos, Heteropsis, Culcasia, Monstera, Rhaphidophora, Scindapsus, Rhodospatha); sed etiam in speciebus humilioribus suffruticosis Anthurii (tab. II fig. 2, 3, 4), Spathiphylli (tab. II fig. 5, tab. III fig. 3), Stenospermatii non deest, neque in generibus Lasia, Cyrtosperma, Nephthytis, Anchomanes, Dracontium (tab. III fig. 12) et forte aliis quoque Lasioideis desideratur. In generibus 2 ulterioribus, ubi petiolus laminam ampliorem fert, etiam in latere fasciculorum interiore librum pachypleurum possidet itemque in Gymnostachyde scapus floralis; praeterea massae collenchymaticae fasciculis interpositae ad firmitatem harum partium augendam contribuunt. Fasciculi in permultis Araceis notam characteristicam exhibent eo ut vasa laticifera contineant, quorum indoles jam a botanicis quibusdam, praesertim cl. HANSTEIN, TRÉCUL et VAN TIEGHEM*) descripta est. Prorsus quidem ea desunt apud Pothoideas (Pothos, Anthurium [tab. II fig. 2—4, tab. III fig. 2], Culcasia, Heteropsis [tab. III fig. 1] , Acorus, Symplocarpus etc.) et Monsteroideas (Monstera [tab. II fig. 6, tab. III fig. 6], Rhaphidophora, Rhodospatha, Spathiphyllum [tab. II fig. 5, tab. III fig. 3], Stenospermation); in reliquis autem Araceis semper observantur, indolis sat variae. Frequentissime ita sese habent, ut cellulae laticiferae in utroque latere partis malacophloeodicae, raro etiam in ejus medio, series rectas demum in tubos confluentes effingant**) (Dracontium [tab. III fig. 12, 12a lt.], Anchomanes, Amorphophallus, Philodendron [tab. II fig. 8, tab. IV fig. 18], Homalomena, Chamaecladon,

die Milchsaftgefässe und die verwandten Organe der Rinde p. 78, 79; TRÉCUL, Comptes rendus vol. LXI. (1865) p. 1163 sq.; YAN TIEGHEM, recherches sur la structure des Aroidées, in Ann. sc. nat. V. ser. vol. Vl. (1866) p. 72.

*) HANSTEIN,

**) Si latex coloratus est, ut in Dracontio, Anchomane aliisque, tubi laticiferi facile jam in sectione transversali dignoscuntur ; difficilius autem, si latex, ut in Aro, hyalinus est.

ARACEAE.

Schismatoglottis, Richardia, Aglaonema, Dieffenbachia [tab. IV fig. 14], Dracunculus, Arum etc.); in aliis vero generibus, praesertim Colocasia, Coladium (tab. IV fig. 19), Remusatia, Xanthosoma (tab. V fig. 20,21), Syngonium, (tab. IV fig. 13, 13a) vasa laticifera in ambitu phloematis vel in ejus medio quoque numerosiora sunt et processus agunt nunc breviores, quibus superficies torulosa tantum redditur, nunc longiores sive ramulos, qui cum laticiferis vicinis anastomoses effingunt et saepe quoque ad vasa xylematis, praesertim spiralia et annulata sese applicantes laticem in ea fundunt, ita ut haec ipsa tanquam laticifera appareant. Genera quaedam inter supra nominata laticiferis etiam in radicibus gaudent, e. gr. Xanthosoma (tab. V fig. 33) et Syngonium (tab, V fig. 26); observandum denique, Anthuria nonnulla et Monsteroideas, quae quidem laticiferis carent, in cortice vel etiam in parenchymate interiore (Monsteroideae) series breves cellularum longiorum tannino scatentium continere. Vasa xylematis differentias systematicivaloris non offerunt; tela vero, qua fasciculi fibro vasculares circumdantur, tales subinde exhibet. Ita in Pothoideis plerisque et Mon,steroideis, exceptis tantum generibus aquaticis vel paludicolis Symplocarpvs, Calla et Lysichitum, spatia intercellularia parva tantum exstant; Lasioideae contra, Colocasioideae, Aroideae, Staurostigmoideae et Philodendroideae in petiolis pedunculisque lacunas majores numerosasque inter cellulas ostendunt, variae iterum pro generum affinitate indolis, ut infra in parte descriptiva fusius adhuc illustrabimus. In has lacunas saepe a parietibus circumdantibus singulae cellulae proëminent, majores oblongaeque et fasciculo rhaphidum repletae, membrana ludentes nunc aequabili (Alocasia indica), nunc in utroque fine crassiore (Colocasia antiquorum), nunc utrinque tenuiore (Philodendron tripartitum); quales cellulae apud Lasioideas haud raro e strato cellularum simplici vel duplici, quo lacunae separantur, extremitates in lacunas duas diversas exserunt. — Cellulae rhaphidigerae etiam in reliquis organis Aracearum frequentes sunt; Lasioideae constantes eas in perigonio offerunt, longitudine ½— 1½ millim. insignes. Hoc loco mentionem faciamus pilorum intercellularium, quorum structura inter auctores varios, qui de iis scripserunt*), optime a el. VAN TIEGHEM illustrata est. Occurrunt illi solummodo in subordine Monsteroidearum, cui characterem constantem sistunt, ibidemque interstitia cellularum folii, pedunculi et partium floralium, praecipue ovarii exornant; sed etiam in caule et subinde quoque in radicibus aereis (Monstera deliciosa) non desunt. Longitudinem 5 —7 millim. attingunt, crassitie (etiam crassitie membranae, in qua saepe strata conspici possunt) ita variant, ut tenuiores sint, si majore copia, crassiores si minore numero in meatu intercellulari adsunt. Forma eorum frequentior haec est; -j rarius figuram |-| offerunt tuneque crura in meatus duos finitimos inserant (tab. III fig. 5). Ortum ducunt e cellula parva in septo consita, e qua figura ita evadit, ut cellula primum formam triangularem assumat, angulo uno inter cellulas adjacentes

*) SCHLEIDEN in Wiegmann’s Archiv fur Naturgeschichte 1839. I. p. 231 et Grundzüge der wissensch. Botanik, editio II. vol. I. p. 253; HANSTEIN, Milchsaftgefässe p, 46; II. SUEUR, des cellules consolidantes de Scindapsus pertusus Schott, in Adansonia VII. p. 292; VAN TIEGHEM, recherches sur la structure des Aroïdees p. 157; WIESNER , über das Vorkommen von Haaren in den Intercellulargängen des Mesophylls von Philodendron pertusum, Oesterr. botan. Zeitschrift 1875. p. 4.

restante, quum anguli duo reliqui in spatium intercellulare prosiliant et sensim in crura longa excrescant (tab. III fig. 8—11); figura |-| autem eo pronascitur, ut cellula originaria in meatus duos finitimos procrescat et in utroque crura effingat*). Praeter has formas pili intercellulares in lamina foliorum Monsteroidearum quarundam etiam radiatim ramosi, ramis ad extremitatem iterum furcato-ramulosis occurrunt. — Ubi frequen-. tiores sunt, hi pili firmitatem partium nonnihil augere valent; Canales resiniferi, cellularum parvarum oblongarumque stratis 2—3 inclusi, apud Philodendri genus observantur**), non minus in caule pedunculoque quam in foliis et radicibus aereis (tab. IV fig. 15, 18 res.). Species nonnullae, e. gr. Ph. pinnatifidum, bipinnatifidum et Selloum, stratum illud parvicellosum adhuc vagina libri pachypleuri inclusum habent (tab. V fig. 27, 28); genera autem Philodendro affinia Hornalomena, Schismatoglottis, Chamaecladon loco canalium resiniferorum cavitates ellipticas tantummodo possident, sed simili ae illi ratione strato cellularum minorum inclusas. Ductus gummiferi vel massulae cellularum in mucilaginem conversaram apud Colocasioideas et Monsteroideas, praesertim Monsteram pertusam et deliciosam atque Rhaphidophoram pertusam, in caule vel etiam in rhizomatibus proveniunt. Denique etiam de radicibus Aracearum observanda quaedam habemus. Omnes in eo conveniunt, ut centrum radicis cylindro occupetur vasis numerosis instructo, quorum minora ad peripheriam, majora ad centrum spectant, omnia autem in radios cum massulis parvis phloematis alternantes disposita sunt. Solemniter cylindrum integrum conspicimus, raro laminis parenchymatis circumdantis profunde lobatum (Philodendron bipinnatifidum, tab. V fig. 29, 30); in ejus peripheria semper, Anthurio tantum excepto, vagina s. d. protectrix („Schutzscheide“ germ.) observatur, sed non semper identica cum ea, quam cl. CASPARY hoc nomino descripsit. Quae in Dieffenbachia e cellulis leptopleuris et ad parietes radiales macula quam vocant Casparyana instructis constat (tab. V fig. 32); in Philodendro Selloo aliisqne cellulae ejus aequabiliter incrassatae sunt (tab V fig. 30), itemque in Monstera dimidiata (tab. V fig. 25) et Monstera deliciosa (tab. II fig, 7), ubi praeterea vagina e duplici triplicive cellularum serie constat.- In Philodendro pinnatifido ad peripheriam radicis suber copiosum obtingit et praeterea immediatim sub epidermide stratum fibrosum 2—3 series crassum (tab. V fig. 27, 28), quod strato sclerenchymatico in radicibus aereis Monsterae deliciosae respondet; in Anthuriis vero nonnullis, scil. A. crassinervio et affinibus, superficies radicum aerearum strato occupatur pluriseriato, e cellulis hyalinis, leptopleuris, spiraliter striatis et aeriferis conflato, quod ex ipsa epidermide pronatum et a parenchymate interiore per seriem cellularum phellogonarum sejunctum est. Praeter in Anthurio

*) Immerito igitur cl. HANSTEIN (l. c.) tales pilos pro fibris libralibus copulatione junctis habuit; quas contra hic auctor in Anthurio Wageneriano descripsit cellulae in formam |-| conflatae, revera fibras librales sistunt, ut jam a cl. VAN TIEGHEM (Recherches p. 164) demonstratum est. Quum altera ex parte planta dicta Pothos Rumphii, cui cl. VAN TIEGHEM (l. c. p. 169) pilos intercellulares adscripsit, a Potho removenda et ad genus Monsteroidearum Cuscuariam transponenda sit, pili illi, ut supra jam indicavimus, tantummodo pro subordine Monsteroidearum tamquam nota characteristica restant. **) Primus cl. TRÉCUL eas descripsit in „Recherches sur les vaisseaux laticifères“, Adansonia VII. p. 204.

ARACEAE.

stratum illud, quod velum radicis (germ. „Wurzelhülle“) auctores appellârunt, etiam in Homalomenate, Schismatoglottide et Philodendro observatur (ea tantum differentia, quod cellulae ejus non spiraliter incrassatae sunt); eandem etiam radices aereas Orchidearum epiphytarum exornare, notum est.

DE FLORIBUS ARACEARUM. Sunt qui opinantur, flores inflorescentiasqne Aracearum tam imperfectos a natura relictos esse, ut nominibus „flores“ vel ,,inflorescentiae“ nondum salutari possint. *) Haec vero sententia in inaccurata hujus ordinis cognitione tantum nititur et facile refutatur eo, quod praeter formas florum imperfectas etiam tales apud Araceas occurrunt, quae a typo Monocotylearum normali non differunt, et aliae adhuc inter extremas illas intermediae, ita ut conjunctim seriem prorsus continuam effingant. Omnibus porro rationibus, cum morphologiae, tum affinitatis vel phylogeneseos, perpensis, concludi potest: flores Aracearum omnium origine ad typum Monocotylearum constructos, deinde vero abortu variarum partium depauperatos, raro novis partibus locupletatos esse; id quod insequentibus accuratius demonstrare conabimur. Primum autem de ratione, qua flores Aracearum typici versus axem generatorem positi sunt, pauca praemittere liceat. Bracteae et bracteolae sive prophylla nullibi hucusque in hoc ordine, observatae sunt; flores nunc trimeri (ad schema P 3 +3, A 3 + 3, G 3), nunc dimcri (P 2 + 2, A 2 + 2, 6 2) occurrunt.**) Plores vero trimeri apud plerasque Araceas, quae perfectioribus iis gaudent, ita stant, ut tepalum impar perigonii exterioris antrorsum spectet (=); rarius dispositione contraria (=) utitur. Ulteriorem rationem e. gr. in Orontio aquatico invenimus, itemque in Spathiphyllo blando; in aliis autem Spathiphylli speciebus tepala ad = posita sunt. Etiam stigmata — quae quidem in flore Monocotylearum typico eandem positionem habent ac tepala exteriora — subindo similem variationem offerunt; ita in Alocasia indica ad = , in Alocasia Lowii ad = stant, Homalomena Zollingeri utramque positionem adeo in uno eodemque spadice exhibet. Quae quum ita sese habeant, pleraeque tamen Araceae trimerae, ut in perigonio exteriore, sic etiam in stigmatibus positione = utuntur; quod autem ad flores dimeros attinet, hi phylla perigonii exterioris cum stigmatibus lateraliter, i. e. ad dextram et sinistram a floris mediana posita habent; exceptionem tamen offert Lysichitum camtschatense, ubi phylla ista in medianam cadunt. Jam ad rem transeamus. Florum conformatio apud genera insequentia haec est: Spathiphyllum, Amomophyllum: Anadendron: Anepsias: Rhodospatha, Rhaphidophora, Stenospermation, Monstera: Epipremnum, Scindapsus, Cuscuaria:

P 3 -f- 3, A 3 -j- 3, G 3. P (x), A 2 -|- 2, G 1. A 2 -j- 2, G 2 + 2 v. 4. A 2 + 2, G 2. A 2 + 2, G 1 (vel in Scindapso et Cuscuaria G 1—2 ?).

*) E. gr.' cl. BEKETOFF in libro ,,Cursus der Botanik“ vol. II. (St. Petersburg 1874). **) P significat perigonium, A androeceum, G gynaeceum; numeris 2 + 2 indicare volumus, verticillos duos dimeros adesse, 3 + 3 verticillos duos trimeros etc., semper regulariter alternos.

Arac.

Quae quum genera inter se consentiant foliorum nervatura, positione eorum disticha et vernatione antidroma (qua vero ratione Spathiphyllum et Amomophyllum exceptionem offerunt), porro in eo, ut omnia pilis intercellularibus supra descriptis gaudeant, a reliquis autem Araceis hac nota differant: dubium esse non potest, quin nexum bene naturalem constituant. Collatis autem formulis supra exhibitis, hunc nexum etiam in florum structura recognoscas, ita ut persuasum habeamus, in omnibus illis generibus origine eundem floris typum, cum reliquis Monocotyleis identicum adesse, qui in singulis invariatus restitit (Spathiphyllum, Amomophyllum), in aliis autem reductionem seu depauperationern, raro, ut in Anepsiadis gynaeceo, locupletationem subiit. Computatis deinde differentiis, quae genera illa etiam in ovulorum, endospermii et embryonis fabrica offerunt, characteres intelliguntur, quibus ad constituendum eorum systema naturale praecipue uti debemus. Simile quid recognoscitur, si florum rationes in serie insequente comparamus: Cyrtosperma, Lasia, Anaphyllum, Echidnium: Urospatha:

P 2 + 2, A 2 + 2, G 1. P 2 -j- 2, A 2 + 2, G 2.

Qphione: Dracontium polyphyllum:

P 2 + 2, A 2 + 2, G 2 + 2 V. 3.

Eracontium gigas: Synantherias.-

P 3 + 3, A 3 + 3, G 3.

P } -)- |, A | +

♂ A 2 3 + 23 ; ♂ A 2 v. 4; „ Bivieri (singuli flores): ♂ A 2 + 2; Plesmonium: ♂ A 2; Thomsoma sect. Allopythion: ♂ A 2 ad 4; Anchomanes, Hydrosme: ♂ A 2 v. 3;

Amorphophallus:

Corynophallus:

♂ A 1 ?;

♀ G 3. ♂ G 3 ad 1. ♀ G 2. ♀ G 2 v. 3. ♀ G 1.

♀ G 1. ♀ G 1.

Genera priora hujus seriei igitur florum structura iis respondent, quae in capite seriei primae stant; sed structura anatomica et phyllotaxi ab iis differunt. Haud vero dubium est, quin cum generibus reliquis hujus seriei arcta affinitate juncta sint; itaque iterum transitum naturalem a floribus perfectis ad imperfectos ante oculos habemus. Praeterea in hac serie transitus occurrit a formis, quae spadice usque ad apicem florigero gaudent, ad eas, quarum spadix in appendicem sterilem productus est; qua quidem ratione Anchomanes et Thomsonia inter Dracontium et Amorphophallum medium tenent. Praeter flores depauperatos in serie illa etiam tales inveniuntur, qui locupletationem experti sunt. Ita Dracontium gigas in androeceo praeter verticillos duos typicos tertium adhuc effingit, in Ophione autem carpidia 2 vel 3 ad gynaeceum normale accedunt (similiter ut in serie prima apud Anepsiadem). Ut alia quoque exempla afferam, in Typhonodori floribus masculis subinde stamina 8 inveniuntur*) et Philodendri gynaeceum nunc dimerum, nunc 3—4—8-carpidiatum obtingit**). Quum in seriebus supra exhibitis haud difficile fuerit, connexum intelligere, qui inter genera aperigoniata vel unisexualia et ea existit, quae ad typum completum constructa sunt: minus facile est in seriebus quibusdam, flores unisexuales et aperigoniatos tantum exhibentibus, quarum affinitates cum generibus hermaphroditis perigoniatisque nondum satis liquent. Ita Colocasioideae omnes (Colocasia, Remusatia, Alocasia, Gonatanthus, Caladium, Xanthosoma) flores offerunt imperfectos,

*) Forsan autem haec stamina verticillos tetrameros, igitur duos tantum effingunt, ut e. gr. etiam in Paride quadrifolia observatur. **) Numerus verticillorum vero, quos carpidia effingunt, in hoc genere non tute determinari potest.

ARACEAE.

ad schema: ♂ A (2/3-f-|j); ♀ G (2 ad 4) constructos; si autem Steudneram respicimus, genus eum Colocasioideis affine at in floribus ♀ staminodiis 2—5 instructum, verisimile fit, etiam Calocasioideas a formis hermaphroditis originem ducere. Idem pro Aylaonemoideis conjicere licet ’ ope Dieffenbachiae pariter staminodia possidentis, atque pro Staurostigmoideis, quae omnes staminodia in sexu femineo exhibent*). Mavime autem depauperati flores in tribu Aroidearum occurrunt, feminei saepissime ex uno tantum carpidio constantes (Pinellia, Arisarum, Biarum, Arum, Theriophonum), quum altera ex parte masculi subinde stamina verticillo di- vel trimero (Dracunculus, Helicodiceros, Arum), vel etiam duobus verticillis (Arisaema) disposita habeant. Inter. Aroideas unisexuales et bisexuales medium -forte Spathicarpa tenet, quae in flore ♂ ovarium rudimentarium et in flore ♀ staminodia praebet; observandum vero, Spathicarpam structurâ anatomica nondum cognitam et forsitan Staurostigmoideis potius quam Aroideis adseribondam esse. Sed aliud adhuc exstat genus Stylochiton, quod procul dubio ad Aroideas pertinet et, quum in flore ♂ stamina 3 -j- 3, in ♀ ovarium 2—-3-carpidiatum insuperque in utroque sexu perigonium habeat gamophyllum **), typum Monoeotylearum normalem prae se fert. Hoc loco etiam in dissertationem a cl. POLONIO editam „osservatione organogenetiche sui fioretti feminei dell’ Arum italicum. “ (Pavia 1861), animum vertamus, qua demonstratur, in flore antequam ovarium nascitur, perigonium parvum 4-lobum adhuc conspici posse, quod vero deinde cum ovario tam arcte coalescit, ut non amplus dignoscatur. Quae observatio si accurata est, immediatim eâ probaretur, id quod supra comparationis tantum ope inveneramus: Aroideas aperigoniatas ab Araceis perigoniatis originem ducere. Pro vero igitur statuimus, flores Aracearum omnium, vel simplicissimos, qui ex uno tantum stamine vel ex uno carpidio constant, origine ad typum Monoeotylearum normalem concinnatos, deinde autem saepissime abortu depauperatos esse. Quod ad organa attinet, quae in spadice Aracearum inter flores masculos et femineos vel etiam supra masculos obtingunt, forma gibberum, verrucularum, filorum etc., haec nil esse nisi *) Si aliquis staminodia forsan pro phyllis perigonialibus habere velit, ei obstat, quod haec organa solummodo in floribus femineis adsunt. **) In flore masculo hoc perigonium breve, fere patelliforme exstat, in femineo autem longius, ovarium superans et tam arcte id includens, ut nonnisi stylus visibilis 3it,

flores abortivos, inter omnes constat. Unde autem sequitur, spadicem Aracearum semper spicam referre, quae, exceptis tantum Arisaematis speciebus dioicis, aut flores hermaphroditos fert aut unisexuales, femineorum numero in ulterioribus subinde valde diminuto (Aglaonema, Arisarum) adeove ad unum florem reducto, qui tunc spathae oppositus stat (Ambrosinia, Pistia, Lemna et Spirodela inter Lemnoideas). In floribus Aracearum saepissime usu venit, ut partes inter se coalescant. Constanter hoc in carpidiis observatur; frequenter autem stamina quoque in „synandrium“ confluunt (Colocasioideae, Staurostigmoideae, Pistia aliaeque). Haud raro etiam accidit, ut in spadice coufertifloro flores toti coalescant, e. gr. feminei in Syngonio et Lagenandra. masculi in Ariopside; in Cryptocoryne praeterea feminei eam peculiaritatem offerunt, ut verticillum effingant, in Pistia autem masculi. Carpidia si plura inter se coalescunt, nunc placentas parietales effingunt (Ariopsis, Colocasia, Xanthosoma), nunc centrales (Philodendron, Rhodospatha, Raphidophora, Anepsias etc.), formis intermediis non deficientibus. Subinde carpidiorum margines ad basin tantum in placentam communem confluunt, quae apud genera quaedam Aroidearum (Arisaema, Biarum) ita in cavitatem ovarii proeminet, ut tanquam axeos floralis apex appareat; si tali casu ovulum unicum tantum in vertice placentae stat, ut in Biaro, etiam hocee ex ipso axe florali formatum videtur. Quum autem in generibus affinibus placentae pluriovulatae occurrant, nequaquam assumi potest, ovulum illud solitarium revera axeos dignitatem habere, similiterque staminibus, etiam ubi solitaria et quasi terminalia occurrunt, semper phyllorum transformatorum natura adseribenda est. Numero ovulorum placentae valde variant. Iu Anepsiade, neque minus in diversis speciebus Philodendri, ad unamquamque placentam series 2, 4 vel 6, i. e. ad singulum carpidiorum marginem series 1—3 ovulorum observantur; etiam Pistiae et Ambrosiniae ovula pluriseriata sunt. Sed in plerisque Aracearum generibus carpidiorum margines unam tantum ovulorum seriem effingunt; in quo saepe accidit, ut ovula tantummodo ad basin carpidiorum pronascantur (Monstera, Gonatanthus, Stenospermation, Calla etc.), aut in apice solum loculi (Acorus), aut simul ad apicem et basin (Theriophonum), aut denique in medio (Lasia, Anaphyllum). Frequenter loculi unum tantum ovulum basilare possident, nec exempla desiderantur, ubi totum ovarium uniovulatum existit, quamvis e pluribus carpidiis conflatum est (Aglaonema, Orontium, Amorphophallinae quaedam).

CONSPECTUS GENERUM IN BRASILIA PROVENIENTIUM (iis quae frequentius coluntur inclusis). Subordo I. POTHOIDEAE ENGL. in Nov. Act. Nat. Cur. XXXIX. 140. Fasciculi fibrovasculares laticiferis destituti. Pili intercellulares nulli. Folia disticha vel spiralia. Nervi foliorum II et III (i. e. secundarii et tertiarii) reticulati, rarissime subparalleli, Flores plerumque hermaphroditi, raro unisexuales. Ovula anatropa. Tribus I. POTHOEAE Engl. l. c. — Frutices scandentes. Rami ad basin cataphylla plura, tum folia vel inflorescendam tantum proferentes. Nervi I (i. e. laterales primarii) subparalleli, II et IU reticulati, raro primariis subparalleli (Pothoidium). Flores ♀ cum v. absque perigonio, aut ♂♀. Ovula anatropa. Semina albuminosa, embryo macropodus. [Subtrib. 1. POTHOINAE Scholt (gen. Pothos L., Pothoidium Schott et Anadendron Schott) gerontogaea.] Subtrib. 2. HETEROPSINAE Engl. l. c. — Folia disticha. Flores nudi, plerumque A 2 + 2, G (2) Huc quoque pertinere videtur gen. Amydrium Schott, gerontogaeum,

[Subtrib. 3. CULCASINAE Engl. (gen. Culcasia Beauv.) in Africa tropica.]

I. HETEROPSIS KUNTH.

ARACEAE.

Tribus II. ANTHURIEAE Schott Prodr. Aroid. 435; Engl. l. c. — Rarius frutices scandentes internodiis elongatis, saepius iis abbreviatis sympodia formantes cauliformia, nunc elongata, nunc baseos destructione progrediente abbreviata. Sympodii articuli plq. cataphylla duo, folium unum atque inflorescentiam (in Anthurio scandenti affinibusque abortivam) proferentes. Poliorum nervi I apicem versus subparalleli, IT et III reticulati. Plores ♀, perigoniati, ad schema P 2 -f- 2, A 2 + 2, G (2) formati. Ovula in loculis solitaria, anatropa. Semina albuminosa, embryo axilis. Genus unicum

II. ANTHURIUM

SCHOTT.

Zmioculcas Schott, incl. Go[Tribus III. ZAMIOCULCASEAE Engl. natopus Hook. f.), trib. IV. SYMPLOGARPEAE Engl. (gen. Lysichitum Schott, Symplocarpus Salisb. et Orontium L.), trib. V. CALLEAE Schott (gen. Calla L. em.) et trib. VI. ACOREAE Schott (gen. Acorus L. et Gymnostachys R. Br.) e Brasilia imoque ex America australi exules sunt. Cf. de iis ENGLER 1. c. p. 141 sq.]

Subordo II. MONSTEROIDEAE SCHOTT Prodr. 346 em.; Engl. l. c. 142. Fasciculi fibrovasculares laticiferis destituti. Parenchyma variarum partium pilis intercellularibus -J vel |-| formibus instructum. Plerumque frutices scandentes, foliis distichis et vernatione antidromis (Spathiphyllo et Amomophyllo exceptis, quorum folia homodroma). Foliorum nervi I subparalleli, reliqui reticulati. Flores ♀, plq. nudi, raro perigoniati, di- v. rarius trimeri. Ovula ana- vel amphitropa. Tribus I. ANEPSIADEAE Engl. l. c. — Prutices scandentes internodiis parum elongatis, vel suffrutices internodiis abbreviatis. Inter cataphylla basilaria et spatham folia tantum frondosa disticha vel tandem spiralia ( Spathiphyllum, Amomophyllum). Semina albuminosa; embryo axilis, rectus vel curvatus. Subtrib. 1. SPATHIPHYLLINAE Schott Prodr. 422, Engl. l. c. 143. — Suffrutices. Flores perigoniati, trimeri: P 3 4- 3, A 3 + 3, G (3). Ovarium oblongum, apice longe conico-attenuatum; ovula in loculis 8, 6, 4, 2

III. SPATHIPH YLLUM

SCHOTT.

Genus alterum hujus subtribus, Amomopbyllum Engl. nov. gen., ovario obpyramidato, apice truncato, ovulis pro loculo 1—2 insigne, e Brasilia exul, Novam Granatam inhabitat.

Subtrib. 2. ANEPSIADIKAE Engl. l. c. — Prutices suffruticesque scandentes. Plores nudi, dimeri, ad schema: A 2 + 2, G (2 v. 4). Ovula amphitropa, placentae bifariam affixa Ovula plura placentae basilari affixa

IV. RHODOSPATHA POEPP. V. STENOSPERMATION SCHOTT.

Tertium genus, Anepsias Schott em., ovulis anatropis, placentae 2—4—6 fariam affixis distinctum, in America quidem tropica, nec tamen in Brasilia habitat.

[Tribus II. RHAPHIDOPHOREAE Engl. l.c. (gen. Rhaphidophora Hassk. et Epipremnum Schott) in Archipelago indico et India orientali patriam habet.] Tribus III. MONSTEREAE Schott p. p., Engl. l. c.— Prutices scandentes, in ramis post cataphylla pauca foliis frondosis numerosis instructi. Plores nudi, ad typum A 2 + 2, G (?) formati, Semina exalbummosa; embryo macropodus. Poliorum nervi II et III reticulati. Ovarium 21oculare, ovula in loculis gemina basilaria . Ovarium 1-Joculare 1-ovulatum

VI. MONSTERA ADANS. VII. ALLOSCHEMONE SCHOTT.

Huc etiam pertinet Scindapsua Schott et Cuscuaria Schott, quibus nervi foliorum I et II numerosi subparalleli et ovaria 1-locularia 1-ovulata exstant. Haec genera in Arohipelago orientali-indico habitant.

Subordo III. LASIOIDEAE Engl. l. c. 144. Fasciculi fibrovasculares laticiferis simplicibus, raro (Syngonium) anastomosantibus instructi. Frutices scandentes vel arborescentes, saepe aculeati, aut berbae perennes caudice (sympodio) prostrato vel tuberoso. Folia spiraliter ordinata (plq. ad 2/5), homodroma, nervatura insigniter reticulata, sagittata vel pedata vel trisecta, segmentis semel vel bis pinnatipartitis. Flores ♀ dimeri, nunc unisexuales, perigoniati vel nudi. Semina exalbuminosa. Embryo macropodus. Tribus I. LASIEAE Engl. l. c. — Plores ♀, perigoniati. Subtrib. 1. LASINAE Schott Prodr. 399 em. — Prutices scandentes vel caudice subterraneo. Polia sagittata, interdum pinnatipartita. Florum schema: P 2 -j- 2, A 2 + 2, G 1. Ovarium 2- v. pluriovulatum

VIII. CYRTOSPERMA GRIFF.

ARACEAE.

Genera reliqua hujus subtribus, Lasia Lour. et Anaphyllum Schott, ovario 1-ovulato insignia, in India orientali terrisve adjacentibus habitant.

Subtrib. 2. DRACONTIONINAE Schott Prodr. 416 em.; Engl. l. c. — Herbae perennes caudice hypogaeo tuncque folia plura emittente (Urospatha), aut tuberosae et in ramis post cataphylla numerosa foliis 1—2 tantum multipartitis ornata. Florum schema: P 2/3 + 2/3, A 2 + ! (+ 2 v. 3), G (1—5). Herbae rhizomate instructae. Ovarium 2-loculare, loculis 2—pluriovulatis Herbae tuberosae. Ovarium 2 — 3-loculare, ovulis pro loculo solitariis basilaribus

IX. UROSPATHA SCHOTT. X. DRACONTIUM LINN.

Tertium genus, Ophione Schott, herbas tuberosas includit, ovario 4—5-loculari, ovulis pro loculo solitariis et placentae centrali affixis insignes. Hoc e Brasila exul, in Nova Granata stationem habet.

Tribus H. MONTRICHARDIEAE Engl. l. c. — Frutices scandentes vel arborescentes, rarius prorepentes. Axes plurifoliati, foliis sagittatis hastatis pedatifidisve. Flores unisexuales, nudi, ♂ A 2 + 2, ♀ G (1 v. 2). Caudex arborescens. Stamina 3—4 libera Caudex scandens. Stamina 3—4 dorso connata. Baccae connatae . . .

XI. MONTRICHARDIA CRÜGER. XII. SYNGONIUM SCHOTT.

Reliqua genera, Cercestis Schott et Nephtytis Schott, in Africa tropica occidentali crescunt. Prius baccis liberis a Sgngonio differt, ulterius caudice prorepente denotatur.

[Tribus III. AMORPHOPHALLEAE Schott, cum subtribubus duobus PYEngl. (gen. Anchomanes Schott, Plesmcnium Schott, Thomsonia wall. cui Allopythion Schott et Pythonium Schott tanquam synonyma adscribimus) et AMORPHOPHALLINAE Schott em. [gen. Amorphophallus Blume (incl. Compitalius Schott, Brachyspatha Schott et Proteinophallus Hook. f.), Synantherias Schott, Rhaphiophallus Schott, Corynophallus Schott et Hydrosme Schott] omnino gerontogaea, praecipue orientali-indica est. Cf. de ea ENGLER l. c.] THONINAE

Subordo IV. PHILODENDROIDEAE ENGL. l. c. 146. Fasciculi fibrovasculares laticiferis simplicibus instructi. Suffrutices internodiis abbreviatis, vel frutices scandentes, raro arborescentes caudice (svmpodio) erecto crasso. Axes plerumque post catapbyllum unicum folia 1—plura, ad 2/5 disposita et bomodroma proferentes (in quibusdam Philodendris 1 cataphyllum, 1 folium et inflorescentiam abortivam ad quemvis axem profei entibus pbylla ista interdum disticha et antidroma occurrunt), Foliorum nervi 1, II et III numerosi subparalleli. Flores 1-sexuales nudi, ♀ interdum staminodiis instructi. Stamina saepe in synandrium connata. Ovaria baud raro polymera (loculis 2—8). Ovula ana- vel ortbotropa. Semina albuminosa. Embryo axilis. [Tribus I. RICHARDIEAE Schott (gen. Richardia Kth.) in Africa australi]. [Tribus II. PELTANDREAE Engl. (gen. Peltandra Rafin.) in America boreali]. [? Tribus IH. TYPHONODOREAE Engl. (gen. Typhonodorum Schott) in Madagascaria]. Tribus IV. PHILODENDREAE Schott Prodr. 215 em.; Engl. l. c. — Frutices caudice (sympodio) erecto plus minus ramoso raro abbreviato, saepe scandentes. Flores ♀ interdum staminodiis paucis instructi. Ovula saepe funiculo longo affixa. [Subtrib. 1. HOMALOMENINAE Engl. (gen. Homalomena Schott et Chamaecladon Miq.) gerontogaea]. [Subtrib. 2. SCHISMATOGLOTTIDINAE Schott [gen. Bucephalandra Schott, Apatemone Schott, Sehismatoglottis Zoll. (incl. Apohallis Schott et Colobogynium Schott)] item gerontogaea]. Subtrib. 3. PHILODENDREAE Schott Prodr. 219; Engl. l. c. 147. — Frutices humiles internodiis abbreviatis, nunc scandentes, rarius arborescentes. Sympodii articuli post cataphyllum unum folia pauca atque inflorescentiam. saepissime folium unum et inflorescentiam abortivam producentes. Folia indivisa atque bipinnatifida. Inflorescentiae masculae pars inferior (femineae contigua) sterilis. Spatha tota ad maturitatem usque persistens. Ovarium pluriloculare, placentatione centrali. Ovula orthotropa funiculo longo suffulta, micropyle supera, nunc anatropa micropyle inferii, Flores ♂: A 2/3 + 2/3; ♀ 9 G (2/3 + 2/3 + x). a. Ovula orthotropa. Ovarium 2—pluriloculare, ovula in loculis plura biseriata Ovarium 1-loculare, ovulo solitario parietali b. Ovula anatropa, in placenta centrali biseriata. Ovarium 2-loculare . . [Tribus V. ANUBIADEAE Schott (gen. Anubias Schott) in Africa tropica].

XIII. PHILODENDRON SCHOTT. XIV. PHILONOTION SCHOTT. XV. ADELONEMA SCHOTT.

ARACEAE.

Subordo V. AGLAONEMOIDEAE ENGL. l. c. 148. Semina exalbuminosa, ceterum ut Philodendroideae. Rami in sympodia erecta trunciformia conspirantes. Ovula anatropa, funiculo brevi. Embryo macropodus. [Tribus I. AGLAONEMEAE Engl. (gen. Aglaonema Schott et ? Aglaodorum Schott, gerontogaea)]. Tribus II. DIEFFENBACH1EAE Schott. Prodr. 426; Engl. l. c. Flores ♀ laxi, staminodiis instructi. Ovula micropyle supera. Florum schema: A (2/3 + 2/3); 9 a (3 v. 4), G (1 ad 3). Genus unicum

XVI. DIEFFENBACHIA SCHOTT

Subordo VI. COLOCASIOIDEAE ENGL. l. c. 148. Vasa laticifera copiose anastomosantia, succum saepe in vasa spiralia v. annulata fundentia. Caudex (sympodium) saepe giganteum, trunciforme, simplex ramosumve, nunc rhizomati- v. tuberiforme. Axes post pauca cataphylla foliis pluribus et inflorescentia, raro ante inflorescentiam cataphyllis nonnullis adhuc instructi. Flores 1-sexuales, nudi. Ovula anatropa, orthotropa vel hemiortlrotropa. Semina albuminosa. Embryo apicalis vel axilis. [Tribus I. STEUDNEREAE Engl. (genus Steudnera C. Koch, gerontogaea).] Tribus II. CALADIEAE Engl. l. c. 149. — Flores ♀ staminodiis destituti. Ovula anatropa. Embryo axilis. Florum schema: ♂ A (2/3 + 2/3); ♀ G (2—4). Ovarium pluriovulatum, placentis parietalibus vel subcentralibus. Stylus nullus Ovarium antecedentis. Stylus discoideus, ovario crassior. Flores ♀ omnes stylis inter se connexi

XVII. CALADIUM

VENT.

XVIII. XANTHOSOMA SCHOTT.*)

Tertium genus, Hapaline Schott, ovario 1-loculari 1-ovulato insigne, gerontogaeum.

Tribus III. COLOCASIEAE Schott Synops. 40 em.; Engl. l. c. — Flores ♀ staminodiis destituti. Ovula hemiorthotropa vel orthotropa. Florum schema: ♂ A (2/3 + 2/3); ♀ G (2-4). Subtrib. 1. COLOCASINAE Engl. l. c. — Ovula parietalia. Spadix appendice subulata instructus

XIX. COLOCASIA SCHOTT.

Genera extrabrasiliensia: Schizocasia Schott et Bemusatia Schott.

Subtrib. 2. dice conoidea

ALOCASINAE

Engl. l. c. — Ovula basilaria. .

Spadix appenXX. ALOCASIA SCHOTT.

Genus extrabrasiliense Gonatanthus Klotzsch spadice denotatur exappendiculato.

Subordo VII. STAUROSTIGMOIDEAE ENGL. l. c. 150. Cellulae laticiferae non anastomosantes, in utroque phloëmatis latere rectilineatim dispositae. Collenchyma quasi tunicam continuam periphericam efformans; fasciculi singuli collenchymate vel libro destituti. Herbae tuberosae. Axes plerumque post pauca cataphylla foliis 1—2, deinde inflorescentia vel cataphyllis adhuc paucis et inflorescentia instructi. Spadix ad apicem usque laxiuscule florigerus. Folia integra aut pedati- vel pinnatisecta, nervis II et III reticulatis. Flores ♂ verticillis staminalibus 1—2, in synandrium conspirantibus, ♀ staminodiis instructi. Ovula anatropa, funiculo brevi. Semina exalbuminosa, embryo macropodus. Ovula in loculis solitaria, ad placentam centralem basilaria. Spadicis pars inferior dorso ad spatham adnatus. Fiorcs ♀ spadicis partem inferiorem occupantes Ovula in loculis gemina, placentae centrali supra medium affixa. Flores ♀ inferne dense congesti, cf laxiusculi, ♂ steriles in parte spadicis superiore

XXI. STAUROSTIGMA SCHEIDW.

XXII. MANGONIA SCHOTT. Ovula in loculis solitaria, placentae ad medium affixa. Stylus elongatus, stigmate capitato 3—5-mero verruculoso XXIII. TACCARUM BRONGN. iterum densi

Genera extrabrasiliensia hujus subordinis sunt: Gamochlamys Baker, spadice spathae dorso per totam longitudinem adnato a Staurostigmate praesertim diversa, et Lysistigma Schott, quod stylo nullo et stigmate 4—6-gibboso a Taccaro differt.

Subordo VIII. AROIDEAE ENGL. l. c. 150. Cellulae laticiferae ut in subordine antecedente; collenchyma periphericum autem deficiens et fasciculi in latere exteriore libro collenchymatico instructi. Herbae tuberosae vel rhizomate instructae. Axes plq. post pauca cataphylla foliis paucis et inflorescentia, rarius inter folia et inflorescentiam cataphyllis adhuc ornati. *) Seminis structura in hoc genere adhuc ignota est, itaque si semen exalbuminosum atque embryo macropodus observarentur, Xanthosoma locum prope Syngonium obtineret. Arae.

ARACEAE: HETEROPSIS.

Folia linealia usque' pedatifida, utplurimum sagittata, nervis reticulatis. Spadicis pars superior plq. nuda et in appendicem saepe conspicuam abiens. Stamina in fl. ♂ raro dicycla, saepius monocycla, interdum solitaria; flores ♀ solemniter staminodiis destituti, raro iis instructi, plq. monocarpidiati, Ovula plq. ortho-, rarius anatropa. Semina albuminosa, embryone axili. [Tribus I. STYLOCHITQNEAE Schott (gen. Stylochiton Lepr.) extrabrasiliensis.) Tribus II. ZOMICARPEAE Schott. — Herbae tuberosae. Folia podata. Spadix appendiculatus. Flores nudi. Ovula anatropa, placentae basilari-centrali affixa. Florum schema: ♂ A 2, ♀ G (2?). Genus unicum ...................... XXIV. ZOMICARPA SCHOTT. [Tribus III. ARIOPSIDEAE Engl (gen. Ariopsis Graham) extrabrasiliensis.] Tribus IV. SPATHICARPEAE Schott. — Herbae tuberosae, foliis ovatis sagittatisve. Spadix exappendiculatus, spathae plq. tota longitudine adnatus. suseries medias, ♀ series exteriores occupantes, rarius ♀ inferne, Flores perne obvii (Gorgonidium). Stamina fl. ♂ raro libera, plq. in synandrium connata; ♀ staminodiis instructi. Ovarium pluri—1-loculare, Ovula orthotropa. (3)

Floram schema: ♂ A (2/3 4- | + x); 9 a 8—8, G (1—8), Ovarium 1-loculare 1-ovulatum

XXV. SPATHICARPA HOOK.

Genera extrabrasiliensia Oorgonidium, Schott et Spathantheum Schott ovario 4—8loculari differunt.

[Tribus V. AREAE Engl. cum subtribubus 1) ARISARINAE Schott (gen. Ansarum Targ. Tozz., Arisaem.0 Mart., Pinellia Ten.), 2) SAUROMATINAE Engl. (gen. Sauromatum Schott), 3) BIARINAE Schott (gen. Biarum Schott em.) et 4) ARENAE Schott (gen. Arum L., Helicophyllum Schott, Dracunculus Schott, Helicodiceros Schott, Tkeriophonum Blume et Typhonium Schott) omnino extrabrasiliensis est.) [Tribus VI. AMBROSINIEAE Schott (gen. Ambrosinia Bassi) et Tribus VII. CRYPTOCORYNEAE Schott (gen. Lagenandra Dalz, et Cryptocoryne Fisch.) item in Brasilia non observantur.)

Subordo IX. PISTIOIDEAE ENGL. l. c. 154. Plantae aquaticae natantes. Laticifera nulla. Caudiculi internodia abbreviatissima. Folia spiraliter ordinata, pilosa, ante florescentiam aquae incumbentia, serius erecta. Axes florigeri numerosi semper 1 cataphyllum tenuissimum scariosum cucullatum, 1 folium atque inflorescentiam proferentes. Flores ♂ verticillati, e staminibus 2 sessilibus in synandriutn connatis conflati; flores ♀ solitarii, ovario 1-loculari, ovulis numerosis placentae basilari affixis. Flores a ♀ annulo (ex axe dilatato vel e florum ♀ abortivorum verticillo proveniente?) separati. Semina albuminosa; embryo parvus ovoideus. XXVI. PISTIA LINN.

Genus unicum

Subordo X. LEMNOIDEAE ENGL. l. c. 152. Plantae aquaticae natantes. Axes catapbyllo tenui scarioso incipientes (Spirodela) vel eo destituti (Lemna), tunc folium solitarium ab axe utrinque in bursiculam dilatato baud distincte separatum proferentes. Spatha tenuissima, in bursicula pro parte occulta, cum inflorescentia axem determinans, in Wolffia deficiens. inflorescentia 1—2, ♀ 1; ♀ monandri, ♀ monocarpidiati. Ovula ortho- vel anatropa. Semina Flores albuminosa. Hunc subordinem, quum ordinis distincti Lemnacearum sub titulo a cl. HEGELMAIER in hoc opere jam descriptus sit, iterum exponere quidem negligiraus, sed antecedentibus indicare voluimus, quomodo ejus morphosin, a cl. HEGELMAIER aliter explicatam, nunc inteiligimus; unde simul recognoscitur, Lemnaceas mediantibus Pistioideis tam arcte cum Araceis cohaerere, ut iis, subordinis tantummodo sub titulo, revera adnumerari debeant.

HETEROPSIS

KUNTH.

HETEROPSIS Kunth Bericht der Berl. Akad. 1841. p. 44, En.

III. 60; Meissn. Gen. 360 (269); Schott Aroid. I. 27. t. 60, Gen. Ar. t. 76 et Prodr. 374; Engler Nov. Act. Nat. Cur. XXXIX. n. 3. p. 144 (12).

FLORES hermaphroditi vel infimi abortu staminum feminei. Perigonium 0. STAMINA 4 libera vel abortu pauciora; FILAMENTA brevia, compressa, latiuscula,

apice in connectivum tenue acuminatum attenuata; ANTHERAE thecis suboppositis, ovato-ellipticis, connectivum paullo superantibus, rima apicali aperientibus. OVARIUM obpyramidato-prismaticum, sessile, vertice truncatum, 2-loculare; OVULA in loculis 2 anatropa, funiculis longulis versus basin dissepimenti medio affixa, collateralia. STIGMA sessile, oblongum vel rotundum, depressum. Fructus . . .

ARACEAE:

FRUTICES Brasilienses, erecti v. scandentes, radices ex ima caudicis parte exserentes, ramis vero haud raHAMULI subflexuosi, densiuscule foliosi. dicantibus. FOLIA alterna, ponentia, vagind totum internodium arcte amplectente eique adnatâ, raro pro parte liberd; lamina simplici oblonga., plus minusve longe cuspidata, subcoriacea, laevissima nitida, nervis lateralibus 1. et 11. adscendentibus vel patulis, nervo collectivo a margine plus minusve remoto inter se conjunctis. RAMULI FLORIFERI axillares vel terminales, breves, tenues, cataphyllis nonnullis parvis atque interdum bractea majuscula infra spatham sita instructi. SPATHA ovata vel ovato-oblonga, cuspidata, convoluta, aperiunda, mox decidua. SPADIX. rectus, liber, stipitatus, quam spatha brevior, cylindricus vel ellipsoideus, pluri- et densiflorus. Ramificationis schema *):

N, N, N, S

L, L, L x, L(x+1),

N, N, L, L . . .

L (x+2),

N, N, N, S. Ln, . . .

N, N, L, L . . .

1. HETEROPSIS OBLONGI POLIA KUNTH : fruticulosa, ramis tenuibus scandentibus, leviter flexuosis, densiuscule foliosis; foliorum vagina angusta internodio adnata; lamina coriacea, nitida, infimorum oblongo-elliptica, inferne obtusata, apice abrupte cuspidata, superiorum angustiore, ad basin cuneata, elongato-cuspidata, nervis lateralibus I. et II. erecto-patentibus, nervo collectivo interno a margino remotiusculo conjunctis; ramulis floriferis brevibus terminalibus vix 1/5 folii aequantibus, infra spatham cataphyllis latis, brevibus instructis; spatha oblongo-ovata convoluta, apice rotundata, breviter atque abrupte cuspidata; spadice breviter stipitato ellipsoideo, utrinque acuto. Heteropsis oblongifolia Kunih En. III. 60!; Schott Aroid. I. 27. t. 59 et Prodr. 375! CAULIS scandens, ramosus. RAMULI extimi flexuosi, 1½—2 n. crassi, internodiis 2 — 2½ cm. longis. FOLIORUM vagina internodio maxima parte accreta, parte libera, 3—4 mm. longa; LAMINA eirc. 1 dm. longa, acumine 1 ½—2 cm longo instructa, viridis, subcoriacea, nitidula. RAMULI FLORIFERI cum spadice 2 cm. tantum longi, infra spatham bracteis latis vix ½ em. longis instructi. SPATHA oblongo-ovata, 2 cm. longa, cuspide 2 mm. tantum longo instructa, convoluta. SPADIX breviter stipitatus 1 ½—l3/4 cm. aequans, densiflorus. FLORES infimi feminei, reliqui hermaphroditi. STAMINUM filamenta compressa, latiuscula, apice in connectivum, attenuata, antherae ovatae. OVARIUM obpyramidatoprismaticum, vertiee truncatum, 3½ mm diam.; STIGMA rotundum, depressum. Valde affinis II. salicifoliae, a qua differt imprimis foliis latioribus. Habitat in Brasilia meridionali: Sello!; prov. Bahia in silvis ad fluv. Itahypé: Martius!

2. HETEROPSIS SALICIEOLIA KUNTH: fruticulosa, ramis tenuibus scandentibus teretibus, leviter flexuosis, densiuscule foliosis; foliorum vagina angusta cylindrica totum inter-

*) In his schematibus significatur N cataphyllum, L folium frondosum, S spatha cum spadice.

HETEROPSIS.

nodium amplectente eique aduata; lamina coriacea, nitida, infimorum lanceolata, inferne cuneata, apice longe cuspidatoacuminata, supremorum angusto- lanceolata , basi cuneata, in acumen sensim angustatum Longissimum producta, nervis lateralibue I et II. erecto-patentibus utrinque valde prominentibus, prope marginem conjunctis; ramulis floriferis tenuibus vix 1/7 folii aequantibus, infra spatham cataphyllis linearibus instructis; spatha ovata, convoluta, ouspidato-acuminata; spadice cylindrico quam spatha paullo breviore, flosculis majusculis. Tabula nostra VI f.habitus cum anaiysi).

Heteropsis salicifolia Kunth En. III. 60. (1841) !; Schott Gen. Ar. t. 75, Prodr. 376 et Aroid. I. 27. t. 58! CAULIS frutescens et sublignescens, erectus, valde ramosus, radices ex ima parte exserens, ramis vero haud radicantibus. RAMULI extimi flexuosi, 1½—2 mm. crassi, internodiis 1½—2 om. longis. FOLIORUM vagina internodio maxima parte accreta, parte libera 3—4 mm. longa, LAMINA 1—11/4 dm. longa, 1½— 2½ cm. lata, basi cuneata, constricta, viridis, coriacea, nitida. RAMULI floriferi cum spadice 3—3½ cm. longi, basi bracteis latis vix ½ cm. longis atque infra spatham una multo longiore instructi. SPATHA ovata, cuspidata, 2 cm. longa, l½ cm. lata. SPADIX 1½—13/4 cm. longus, 2/3 cm. latus. FLORES infimi feminei, reliqui hermaphroditi. STAMINUM 4 filamenta compressula, latiuscula, apice in connectivum tenue acuminatum attenuata; antherae ovato-ellipticae, loculis suboppositis connectivum paullo superantibus, rima apicali fere transversa aperientibus. OVARIUM obpyramidato-prismaticum, vertice truncatura, 4 mm. diam., 2-loculare, loculis 2-ovulatis; STIGMA oblongum depressum, spadicis directione.

Var. RIEDELIANA, foliis supra latioribus, obverse oblougoellipticis, subabrupte in cuspidem longum angustatis, spadice cylindroideo, apice sterili conice attenuato. Heteropsis Pdedeliana Schott in Oesterreich. Bot. Zeitschr. 1859. p. 99, Prodr. 375! Habitat in Brasilia meridionali: Sello!; var. in prov. Rio Janeiro: Biedel!; e. gr. in monte Corcovado, „Caninho no S. Clemente“: Luschnath! — Flor. Decembri,

3. HETEROPSIS SPRUCEANA SCHOTT: fruticulosa, ramis tenuibus scandentibus teretibus vix flexuosis densiuscule foliosis; foliorum vagina angusta cylindrica totum internodium ampleotente eique adnata; lamina subcoriacea nitida, lanceolata, basi rotundata, apice longe cuspidato-acuminata, nervis lateralibus I. et II. patentibus utrinque valde prominentibus, prope marginem nervo collectivo conjunctis; ramulis floriferis tenuibus tertiam vel quartam partem folii longitudine aequantibus, cataphyllis linearibus longe vaginantibus instructis; spatha ovata, breviter cuspidata; spadice brevissime stipitato, oblongoellipsoideo. Heteropsis Prodr. 376!

Spruceana

Schott Aroid. I. 27. t. 60 et

CAULIS frutescens vel sublignescens, erectus, valde ramosus, radices ex ima parte exserens, ramis vero haud radicantibus. RAMULI extimi 1—1½ mm. crassi, internodiis 1½—2 cm. longis. FOLIORUM vagina internodium totum amplectens; LAMINA omnino sessilis 1—11/4 dm. longa, 2½—3 cm. lata, acumine angusto 2½ — 3 cm. longo instructa. RAMULI bracteis 1 — 1½ cm. longis, FLORIFERI cum spadice 5 cm. longi, 1½—2 mm. latis instructi. SPATHA oblongo-ovata vix 2 cm. longa, breviter cuspidata. SPADIX 1½— 1¾ cm. longus, brevissime stipitatus. FLORES infimi incompleti, reliqui completi hermaphroditi.

Habitat in Brasiliae provincia do Alto Amazonas pr. S Gabriel do Cachosira: Spruce n. 2174!

ARACEAE:

51 II. ANTHURIUM

SCHOTT.

ANTHURiUM Schott in Wiener Zeitschr. III. (1829) p. 828, Melet. I. 22, Oen. Aroid. t. 94 et Prodr. 436; Endl. Gen. n. 1702. p. 239; Kunth En. III. 67; Meissn. Gen. 360 (269); Poepp. et Endl. Nov. Gen. et Spec. III. 83. t. 293. 294. — Pothos Autorum ante 1829 pr. p.

FLORES hermaphroditi, perigoniati. PERIGONII tepala 4, latitudine sua vix v. distincte longiora, apice fornicata, conniventia, subtruncata, 2 exteriora lateralia saepe latiora, interiora includentia, haud raro tepala 4 irregulariter imbricata, in fructu valde aucta, imprimis elongata. STAMINUM 4 filamenta compressula, brevia, ovata, oblongo-triangularia, apice in connectivum leviter angustata, tepala aequantia; ANTHERAE breves, thecis ovatis vel ohlongo-ovatis, juxtapositis, extrorsis, rima longitudinali sese aperientibus. OVARIUM ovoideum vel oblongum vel obovoideum, ultra tepala vix exsertum, vertice truncatum aut in stylum attenuatum, 2-loculare; OVULA in loculis 2 vel abortu 1, anatropa vel subcampylotropa, funiculo brevi placentae spongiolosae in apice vel infra apicem loculi collateraliter affixa, lageniformia vel ovoidea. STYLUS nullus aut brevis cum vertice ovarii ultra tepala plus minusve conice producto continuus; STIGMA parvum discoideum suborbiculare vel oblongum, subbilobum, lobis lateralibus saepe modo labiorum conniventibus. BACCAE valde carnoso-succosae ceterum variae, subglobosae, ovoideae, obovoideae, obovoideo-oblongae, subturbinatae, elongato-fusiformes, virides, aurantiacae, coccineae, purpurascentes (pro sectionibus diversae), 2-loculares, loculis plerumque 1-, rarius 2spermis, maturitate gradatim e tepalis protrusae, filis binis (marginibus tepalorum medianorum e basi apicem versus solutis) appensae remanentes. SEMEN oblongum, hinc planum, inde convexum, apicem versus plus minusve attenuatum, micropyle prominula, plerumque ex sordido-flavo-fuscum, funiculo brevi affixum, integumento homoiomerico verrucoso. ALBUMEN carnosum. EMBRYO axilis, subcylindroideus, albumen totum longitudine haud aequans. PLANTAE perennes, juvenculae non jam jlorentes folia plura spiraliter (ordine 2/5—3/7) ordinata gerentes, adultae jlorentes; CAUDICE plus minusve crasso, raro prorepente, saepius assurgente, adradicante, raro arborescente, haud raro scandente, internodiis saepius abbreviatis, rarius elongatis. FOLIORUM petioli breves vel elongati, basi breviter vaginali, teretes vel saepius antice sulcati vel canaliculati aut marginibus acietati, semper apice geniculo tumido brevi vel saepius elongato instructi; LAMINA crassiuscula vel crassissima, viridis vel rarius glauco-viridis, nitida vel opaca, subtus saepe pallidior, forma valde varia, oblonga basin apicemque versus pius

ANTHURIUM.

minusve angustata vel ovata, cordata, hastata, sagittata, lobata, partita, digitata; costa in oblongis vel lanceolatis crassiore, saepe crassissima, nervis lateralibus 1. omnibus vel plerisque a costa abeuntibus, in foliis cordatis hastatis lobatis partitisque minus erassa, nervis lateralibus 1. costd paullum tenuioribus vel ei aeque crassis; nervi laterales 1. omnes vel plures vel nonnulli in nervum collectivum plerumque intramarginalem, rarius marginalem conjuncti, 11. et III. reticulati. PEDUNCULI raro breves, plerumque elongati. SPATHA vegeto-persistens, plerumque viridis vel viridi-flavescens vel purpurascens, lanceolata vel lineari-lanceolata, rarius ex ovato lanceolata, raro petaloideo-colorata, alba vel coccinea atque ovata vel elliptica, ad pedunculum saepe basi decurrens. SPADIX sessilis vel plus minus stipitatus, subcylindroideus vel conoideus vel saepius caudiformis, dense et multiflorus, viridis vel saepius e viridi violascens, raro pallidus, rarissime coccineus, e basi sursum florens, fructifer saepe valde auctus. OBS. Caudicis sy npodialis axes cataphylla 2, folium atque pedunculum cum spatha (in Anthurio scandente affinibusque interdum abortivum) gerunt, ex axilla cataphylli secundi axem sympodii continuatorem atque gemmam accessoriam proferentes. Cataphyila diu persistentia, serius stuppose decomposita, raro tota decidua, primum basale dorso semper bicarinatum, secundum dorso rotundatum gemmam accessoriam (plerumque paullum in internodio surrectam, serius evolutam et cataphyllum perforantem) ante gemmam axeos continuatoris ferens. De cataphyllorum, folii atque spathae divergentia confer tabulam nostram VII. Fig. II. et ENGLER NOV. Act. Nat. Cur. 1. c. 188—190 (32—34). Ramificationis schema hoc est:

CONSPECTUS SPECIERUM HUCUSQUE COGNITARUM. Extrabrasilienses, quae infra fusius non describentur, jam in conspectu synonymis necessariis et locis natalibus instructae sunt, numeris earum parenthesi inclusis.

A. Lamina impartita, basi acuta vel obtusa, raro emarginata, rarissime subcordata, costa media quam nervi laterales multo crassiore instructa; nervi laterales I. subaequales, inter se remoti, omnes vel plurimi in nervum collectivum antemarginalem conjuncti aut omnes vel plurimi marginem versus curvati atque in illo conjuncti. a. Caudicis internodiis elongata. Sect. I. TETRASPERMIUM Schott Prodr. 436. Caudiculi debiles, scandentes, internodiis plus minusve elongatis, cataphyllis stuppose decompositis velati. Foliorum petioli laminâ breviores, antice sulcati, in geniculum transgredientes; lamina subcoriacea, oblongovel ovato-lanceolata, plus minusve acuta vel acuminata, nervis lateralibus I. tenuibus numerosis subparallelis in nervum collectivum e laminae basi exeuntem, a margine longius distantem conjunctis, venis reticulatis utrinque prominulis, utrinque aut subtus tantum punctis

ARACEAE:

nigris resinosis notata. Pedunculi foliis breviores, tenues. Spatha oblongovel ovato-lanceolata, acuminata, spadice tenui cylindrico paullo brevior. Ovarii loculi biovulati. Baccae globosae, loculis dispennis. α. Pedunculi petiolis tenuiores, graciles. Spadix breviter vel brevissime stipitatus. Spatha lanceolata vel lineari-lanceolata. Petioli laminae subcoriaceae, glaucescenti-viridis, lanceolatae vel oblongo-lanceolatae ⅓ — ½ aequantes . 1. A. SCANDENS. Petioli laminae coriaceae, viridis, lanceolato-ovatae vel oblongo. . . . (2.) A. RIGIDULUM Schott ovatae —1/10 aequantes . (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1858. p. 180 ; Prodr. 438.) Habitat in Costa Rica pr. S. José in arboribus : C. Hoffmann n. 508. ß. Pedunculi petiolis aequicrassi. Spadix omnino sessilis. ovato-lanceolata, acuminata, patens . . 2. (3.) A. TRINERVE.

Spatha

Sect. II. XIALOPHYLLIUM Schott Prodr. 440. Caudiculi internodiis plus minusve elongatis, prostrati vel assurgentes, Poliorum petioli teretes vel sulcati, geniculati; lamina pingue membranacea, lanceolata, oblonga vel ovata, basi rotundata vel leviter cordata, ima cuneata, nervis lateralibus I. tenuibus in nervum collectivum e laminae basi exeuntem conjunctis, interdum punctis nigris resinosis notata. Pedunculi elongati. Spatha lanceolata. Spadix brevis multiflorus. Ovarii loculi uniovulati. Baccae ovoideae subacutatae, coloratae. α. Petioli teretes. I. Caudiculi decumbentes. Foliorum petiolus internodio multo brevior, geniculo brevi instructus ; lamina subtus punctata lanceolato-oblonga, basi obtusa, apice acuminata petiolo 3—4-plo longior. Pedunculus petiolo 3—4-plo longior. Spatha lineari-lanceolata dimidium spadicis breviter stipitati subaequans (4.) A. PURDIEANUM Schott (in Oesterr Bot. Wochenbl. 1857. p. 53 ; Prodr. 441). Habitat in Nova Granata : Purdie. Foliorum petiolus internodio longior, geniculo longulo instructus ; lamina lanceolato-oblonga, basi obtusa, apice longe angusteque cuspidata, petiolo brevior. Pedunculus petiolo duplo longior. Spatha linearilanceolata, spadice longe stipitato duplo brevior (5.) A. STIPITATUM Benth. (Pl. Hartweg 255 ; Schott Prodr. 441.)

ANTHURIUM.

ß. Petioli canaliculato-sulcati.

Caudiculi assurgentes. I. Spadix breviter stipitatus vel sessilis. 1. Lamina lanceolata vel lanceolato-oblonga.

† Lamina apice subabrupte longe cuspidata. Foliorum petiolus longissimus, geniculo longulo instructus ; lamina lanceolato-oblonga, basi obtusa, subabrupte cuspidata, nervo collectivo inferne u margine distante. Pedunculus gracilis, petiolo brevior. Spatha lineari-lanceolata, longissime acuminata, flavo-virens, spadice brevissime stipitato longior (8.) A. PALLENS Schott (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1858. p. 180 et Prodr. 443). Habitat in Costa-Rica : Wendland. Foliorum petiolus geniculo breviore instructus ; lamina impunctata elongato-lanceolata, angusta, basi obtusa vel rotundata, apice elongatocuspidata, nervo collectivo a margine paullum remoto. Pedunculus gracilis petiolo longior vel eum subaequans. Spatha lanceolata, acuminata, flavo-virens, spadicem breviter stipitatum aequans vel superans (9.) A. PORRECTUM Schott (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1858. p. 180 et Prodr. 443. — A. microspadix Schott l. c.). Habitat in Cnsia-Rica : Wendland, Oerstedt ! †† Lamina sensim in acumen producta. Sympodium rectiusculum, internodiis longis. Foliorum lamina oblongo-laneeolata, haud longe acuminata, basi obtusa, quam petiolus geniculo brevi instructus ½ longior. Pedunculus crassus petiolo duplo longior. Spatha late lineari-lanceolata, vix acuminata, spadice sessili paullo brevior (10.) A. FRASERI Engl. Ecuador : Fraser (Herb. DC.). Sympodium varie flexum. Lamina sensim in acumen longum angustum producta, basi cordato-emarginata,-quam petiolus geniculo praelongo instructus multo longior. Pedunculus gracilis petiolo multo longior. Spatha elongato-lanceolata, longe acuminata spadicem brevissime stipitatum superans (11.) A. FLEXILE Schott (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1858. p. 180 et Prodr. 443). Habitat in Costa-Rica: Wendland. 2. Lamina plus minusve ovata vel obovata. † Lamina apice subabrupte cuspidata. Foliorum lamina obovato-oblonga, basi levissime cordata, petiolo duplo longier, nervo collectivo a margine haud longe remoto. Pedunculus petiolo brevior. Spatha lineari-lanceolata, acuta, spadice breviter stipitato cylindraceo brevior (12.) A. MICROSTACHYUM Kunth (Enum. III. 72 ; Schott Prodr. 445. — Pothos microstachyus H.B.K. Nov. Gen. I. 62). Habitat in Novae Granatae monte Quindiu: Humboldt.

Habitat in Nova Granata : Hartweg n. 1403. II. Caudiculi assurgentes. Cataphylla decidua. Foliorum petiolus internodio muitoties longior, geniculo longulo instructus ; lamina elongato - oblongo - lanceolata vel elliptico-oblonga, basi obtusa vel rotundata, apice longe cuspidata. Pedunculus petiolo multo longior. Spatha lanceolata, acuminata, virens vel rubens, spadice sessili vel substipitato paullum brevior (6.) A. AMOENUM Kunth

(Ind. Sem. Hort. Berol. 1848. p. 11 ; Schott Prodr. 442. — A. humile Schott Prodr. 442.) Habitat in Venezuela: Appun ; ad coi miam Tovar : Karsten !, Moritz n. 325 !; Peruvia subandina : Pavon ! (Herb. Boiss.), Poeppig n. 1422!

Foliorum lamina lata rotundato-ovata, basi leviter cordato-repanda, ima cuneata, petiolo fere duplo brevior. Pedunculus petiolo brevior. Spatha lanceolata, acuminata, spadice breviter stipitato paulum brevior (13.) A. OERSTEDTIANUM Schott (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1858 p. 180 et Prodr. 446). Habitat in Costa-Rica : Oerstedt. †† Lamina apice in acumen sensim angustata, late ovato-oblonga, basin versus sensim arcuato-angustata, ima cuneata, nervo collectivo margini approximato inferne deficiente. Pedunculus petiolo fere triplo longior. Spatha lanceolata, longe acuminata, spadice subsessili brevior (14.) A. CUSPIDIFOLIUM Schott (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1858. p. 180 et Prodr. 446). Habitat in Costa-Rica : Oerstedt.

Cataphylla persistentia, stuppose dccomposita, internodia velantia. Foliorum petiolus internodio multoties longior, geniculo longo instructus ; lamina elongato-linearia vel lineari-lanceolata, longe angusteque cuspidata, basi obtusa vel acuta. Pedunculus petiolo subaequilongus. Spatha linearis, acuminata, basi amplectens, spadice longiuscule stipitato ½ brevior 3. (7.) A. BREDEMEYERI. Arac.

II. Spadix longule stipitatus. Sympodii internodia longula. Foliorum petiolus internodio multo longior, geniculo longulo instructus ; lamina ovato-elliptica, basi leviter cordata, nervo collectivo margini approximato. Pedunculus petiolo brevior. Spatha lanceolata, acuminata .... (15.) A. MYOSUROIDES Endl.

ARACEAE:

(Gen. 240 ; Kunth En. III. 72 ; Schott Prodr. 445.— Pothos myosuroides H.B.II. Nov. Gen. I. 62. t. 18). Nova-Granata in monte Quindiu, alt. 200 m. : Humb. et Bonpl. Sympodii internodia longa. Foliorum petiolus internodio 1 ½—2-plo longior, geniculo longulo instructus ; lamina ovatovel elliptico-oblonga, basi late rotundata, petiolo longior. Pedunculus petiolo 1 ½ —2-plo brevior. Spatha lanceolata, sensim acuminata, spadice brevior (16.) A. TAPINOSTACHYUM Schott (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1858. p. 180 et Prodr. 445). Costa-Rica ad Candelaria : C. Hoffmann! ; ad Naranjo : Oerstedt !

b. Caudicis prorepentis vel assurgentis interno dia abbreviata, plerumque cataphyllis stuppose decompositis velata. X Baccae subglobosae, oo Spatha late ovata cum spadice coccinea.

Ovarii loculi

2-ovulati. Sect. III.

PORPHYROCHITONIUM

......

56 Sect. V.

UROSPADIX

Engl.

Sectiones ERYTHROPODIUM Schott Prodr. 452, A CAMPTOPHYLLIUM Schott Prodr. 479 et PLATYLONCHIUM Schott Prodr. 481.

Caudiculi breves internodiis valde abbreviatis vel assurgentes. Internodia inferiora cataphyllis stuppose decompositis velata, raro cataphyllis (deciduis) destituta. Foliorum petioli semiteretes vel teretiusculi, antice saepe sulcati vel canaliculati, laminâ plus minusve breviores vel ei aequilongi, geniculo breviore vel longulo instructi; lamina atro-viridis vel glauca vel laete viridis, crasse coriacea vel coriacea, costa valde prominente, nervis lateralibus I. numerosis in nervum collectivum a margine plus minusve distantem vel ei approximatum conjunctis, Pedunculi longi. Spatha plerumque lineari-lanceolata, rarius ovato-lanceolata, viridis vel flavo-viridis vel rufescens. Spadix plerumque myosuroideus raro cylindroideus, saepius spatha sesquilongior, sessilis vel interdum longe stipitatus. Flores plq. parvi, violascentes. Ovarium breviter ovoideum, stigmate lato discoideo coronatum, loculis 1- v. raro 2-ovulatis. Baccae subglobosae, sordide virescentes, flavescentes vel pro parte violascentes.

Schott Prodr. 439.

Caudex contractus. Foliorum petioli sulcati, geniculo brevi sulcato instructi, laminâ breviores; lamina utrinque dense punctata, oblonga vel ianceolato-oblonga, basi obtusa, acuminatocuspidata, nervo collectivo e basi exeunte a margine subremoto. Pedunculus petiolo duplo longior. Spatha coriacea, late ovata, abrupte breviter cuspidulata. Spadix longulus multiflorus. Ovarii obovoidei loculi 2-ovulati.. Stigma parvum discoideum. Species unica

ANTHURIUM.

α. Folia atroviridia, nitida vel opaca, crasse coriacea, nervis lateralibus I. supra insculptis. Caudex brevissimus. Foliorum petioli breves, antice deplanati subcanaliculati ; lamina lanceolata, basi ima obtusata rotundata, apicem versus sensim angustata ..... 6. (20.) A. COMTUM. Caudex assurgens, brevis. Foliorum petioli longi, antice leviter canaliculati, geniculo brevi tumide incrassato instructi ; lamina elongatolineari-lanceolata, basi rotundata, saepe cordata, apice longe acuminata 7. (21.) A. GALEOTTIANUM.

(17.) A. SCHERZERIANUM Schott

(in Oesterr. Bot. Wochenbl. 1857. p. 53 et Prodr. 440 ; Regel Gartenfl. 1865. t. 482 ; Fl. des serres XVII. n. 1794 ; Bot. Mag. t. 5319). Habitat in Guatemala : Scherzer : in Costa-Rica : Wendland.

∞∞ Spatha lanceolata vel lineari-lanceolata, viridis vel purpurascens. Ovarii loculi uniovulati. Sect. IV. LEPTANTHURIUM Schott Prodr. 441. Caudiculi breves internodiis valde abbreviatis, cataphyllis diutius persistentibus petiolorum basin velantibus. Foliorum petioli longitudine diversi, geniculo perbrevi instructi; lamina subcoriacea elongato-oblanceolata vel lineari-lanceolata vel linearis, apice in acumen acutata, basim versus valde angustata, costa tenui, nervis lateralibus I. tenuibus numerosis in nervum collectivum inferne margini valde approximatum conjunctis. Pedunculi longiusculi, graciles. Spatha lanceolata, basi amplectens, apice cuspidata, spadice saepe juliformi plerumque plus duplo brevior. Spadix tenuissimus apicem versus vix attenuatus. Flores glauco-viriduli. Ovarium subglobosum, tetragonum, vertice leviter impressum, stigmate parvo sessili discoideo coronatum. Baccae subsphaeroideae, rubrae, dispermae.

ß. Folia crasse coriacea, glauco-viridia. I. Foliorum petiolus laminâ paulo brevior vel ei aequilongus. Lamina oblonga vel obovato-oblonga, basin versus sensim angustata, apicem versus levissime angustata, summo apice rotundata, apiculata, nervis lateralibus I. immersis. Spatha ovato-lanceolata 8. (22.) A. CORIACEUM. Lamina lanceolato-oblonga, basin versus sensim vel repentino cuneata, apice longe acuminata vel summo apice abrupte angustata, longe cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque 18—25 patentibus vel inferioribus erecto-patentibus, in nervum collectivum a margine haud longe remotum conjunctis. Spatha lineari-lancoolata (23.) A. LANCIFOLIUM Schott (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1858. p. 180 et Prodr. 480). Habitat in Costa-Rica : Wendland. II. Foliorum petiolus brevis vel laminae dimidium aequans ; lamina lanceolato-oblonga, basin versus arcuatim angustata, apicem versus plerumque leviter angustata, summo apice abrupte contraota, brevissime apiculata, rarius longe atque sensim angustata, nervis lateralibus I. 20—25 aperte parentibus. Spatha lanceolata, acuminata. Spadix breviter 9. (24.) A. WILLDENOWII. stipitatus juliformis γ. Folia laete viridia, supra nitida, nervis lateralibus I. in vivo paullum prominentibus.

aequantes ; lamina lineari-lanceoangustata, obtusa, costa crassa, margini approximatum conjunctis (18.) A. RUDGEANUM.

I. Caudex abbreviatus. 1. Spadix stipite longo suffultus. Spatha basi amplectens. Foliorum petioli laminae dimidium subaequantes, .geniculo longulo instructi ; lamina elongato-lineari-lanceolata, nervo collectivo a margine 1/9—1/10 latit. remoto. Spadix stipite —¼ ipsius aequante suffultus, spathâ fere duplo longior . . . .10. (25.) A. GAUDICHAUDIANUM.

Foliorum petioli laminam ½ aequantes vel superantes ; lamina lanceolata vel ianceolato-oblonga, basi longe cuneata, apice sensim acuminata, nervis lateralibus I. nervo collectivo a margine parnm distante conjunctis 5. (19.) A. GRACILE.

Foliorum petioli laminam subaequantes, geniculo brevi instructi ; lamina oblongo-lanceolata, nervo collectivo a margine latit. remoto. Spadix stipite tenui paullo longiore suffultus 11. (26.) A. GEITNERIANUM.

Foliorum petioli laminae 1/7—¼ lata, inferne longe cuneata vel sensim nervis lateralibus in nervum collectivum 4.

ARACEAE:

2. Spadix sessilis vel breviter stipitatus. Spatha ad pedunculum plus minusve decurrens. † Lamina longissima, elongato-lineari-lanceolata, longius petiolata itaque horizontalis vel dependens. Foliorum petioli laminae —¼ aequantes, geniculo longulo instructi ; lamina apicem versus longe sensimque acuminata, basi obtusata, nervo collectivo a margine latit. remoto. Spatha acuminata, basi longissime decurrens. Spadix breviter stipitatus 12. (27.) A. LANGSDORFFII. Foliorum petioli laminae ¼—⅓ aequantes, geniculo longo instructi ; lamina basim apicemque versus sensim angustata, costa subtus et supra rotundata, nervo collectivo a margine paullum distante. Spatha longe angustissimeque cuspidato-acuminata, basi longiuscule decurrens 13. (28.) A. GLADIIFOLIUM. †† Lamina oblongo-lanceolata vel lineari-lanoeolata, breviter petiolata itaque erecta. Foliorum petioli breves, semiteretes, antice canaliculati, geniculo brevi instructi ; lamina lineari - oblongo - lanceolata, basi subcuneata Spatha lineari-lanceolata, basi breviter decurrens 14. (29.) A. SELLOWIANUM. Foliorum petioli breves, subteretes, antice plani, late canaliculati, geniculo longo instructi ; lamina elongato-lineari-lanceolata, plerumque valde angusta, apicem versus longe angustata, basi obtusa, vel acuta, costa dorso convexa, supra acutangula, nervo collectivo a margine ¼ — latit. remoto. Spatha lineari-lanceolata acuminata basi longule decurrens 15. (30.) A. LONGIFOLIUM. II. Caudex decumbens. Foliorum petioli laminae subaequilongi, subteretes, geniculo elongato, canaliculato instructi ; lamina oblonga, basi leviter cordata, apice emarginata, minute apiculata, nervo collectivo a margine remoto. Pedunculi petiolis paullo breviores. Spatha spadice distincte stipitato duplo brevior (31.) A. EMARGINATUM Baker (in Saunders Refug. t. 274). „America tropica“ (ex Baker). III. Caudex assurgens atque saepe supra terram ramosus. 1. Cataphylla persistentia et sympodii internodia velantia, † Foliorum lamina lanceolata, petiolo breviore suffulta. * Nervus collectivus a margine 1/11—1/12 latit. distans. Lamina elongato -lineari- lanceolata, basin versus linea arcuata sensim angustata. Spatha tanceolato-linearis, basi amplectens, brevissime decurrens. Spadix subsessilis spathâ paullo longior (32.) A. RETICULATUM Benth. (Pl. Hartweg. p. 255 ; Schott Prodr. 465).

ANTHURIUM.

Foliorum lamina coriacea, glaucescens, elliptica vet ovato-elliptica vel oblonga vel ovalis, basi atque apicem versus paullum angustata, basi breviter cuneata vel obtusa atque ima tantum cuneata, apice abrupte in cuspidem laneeolatam contracta vel sensim acuminata, nervo collectivo a margine valde remoto. Spatha lanceolata in petiolo longius decurrens, apice cuspidata. Spadix stipitatus, cylindricus 20. (37.) A. BELLUM. Cataphylla decidua. Foliorum petioli teretes, geniculo elongato, tereti instructi ; lamina oblonga vel ovato-oblonga vel oblongo-ovata, apiculata, basi cordata vel tantum obtusa, nervo collectivo a margine latiuscule remoto. Spatha lanceolata, cuspidata, basi decurrens. Spadix breviter stipitatus, cylindroideus . . 21. (38.) A. LUCIDUM. Species incertae sedis. 1. Foliorum petiolus brevis, laminae aequans vel brevior, geniculo longulo instructus ; lamina oblongo-lanceolata, inferne cuneata, apicem versus sensim in cuspidem latam triangularem angustata, nervis lateralibus I. patentibus in nervum collectivum a margine remotum conjunctis. Spadix stipitatus (39.) A. SWARTZIANUM Schott (in Oesterr. Bot. Wochenbl. 1857. p. 328 et Prodr. 453). In India occidentali : Swartz. 2. Foliorum petiolus laminae aequans, crassus, geniculo brevi tumido instructus ; lamina elongato-lanceolata, ima obtusata, apicem versus sensim acuminata, nervis lateralibus I. in nervum collectivum margini approximatum conjunctis , . . (40.) A. KASTELSKII Schott (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1859. p. 100). In regno Chilensi ad Valparaiso: Kastelski. 3. Foliorum petiolus laminae ⅓ subaequans, crassus, geniculo brevi, crasso instructus ; lamina lanceolato-oblonga basin atque apicem versus li ca arcuata sensim angustata, nervis lateralibus I. remotis cum nervis II. et III. 5-7 interjectis parallelis patentibus in nervum collectivum a margine 1/9 latit. remotum conjunctis (41.) A. IMPERIALE Miq. (in schedula ; Schott Prodr. 465. — Bothos indecora Hort. ex Ender Ind. Ar. p. 12). Patria ignota. 4. Foliorum petiolus laminae ½ subaequans, geniculo longulo instructus ; lamina elongato-oblanceolata, basin versus sensim angustata, apicem versus abrupte auminata, nervis lateralibus I. remotis patentibus in nervum collectivum margini approximatum conjunctis (42.) A. PROTENSUM Schott (in Oesterr. Bot. Zeitschr. 1858. p. 181 et Prodr. 465). Habitat in America centrali : Oerstedt.

In Nova Granata : Hartweg n. 1403. ** Nervus collectivus a margine — 1/7 latit. distans. Spadix subsessilis 16. (33.) A. HARRISII. Spadix distincte stipitatus . . 17. (34.) A. MANDIOCANUM. †† Foliorum lamina oblonga vel oblongo-lanceolata, petiolo aequilongo vel longiore, subterete suffulta. * Foliorum petioli semiteretes vel dorso carinati, supra plani vel late canaliculati, geniculo semitereti vel canaliculato-excavato instructi ; lamina elliptico-oblonga vel elliptica, basim versus paullum angustata, obtusa vel etiam emarginata, nervo collectivo a margine latiuscule distante. Pedunculi teretes. Spatha lineari-lanceolata 18. (35.) A. OLFERSJANUM. ** Foliorum petioli teretinsculi, antice sulcati, geniculo longo sulca o instructi. Foliorum lamina crasse coriacea, saturate viridis, elliptico-oblonga, apicem versus atque basin versus sensim angustata, ima acuta, costa teretiuscula, nervo collectivo a margine late remoto. Pedunculi antice vel antice et dorso acietati. Spatha lanceolata, lineari-cuspidata, basi breviter decurrens. Spadix brevissime stipitatus 19. (36.) A. MIQUELIANUM.

XX Baccae obovoideae vel oblongo-ovoideae vel elongatoturbinatae, loculis monospermis.

00 Lamina plus minusve oblonga vel lanceolata. Caudiculi raro assurgentes, plq. abbreviati, nunquam prorepentes. □ Nervus collectivus antemarginalis nervos laterales I. medios tantum atque superiores conjungens vel nullus. Lamina crassa, coriacea. Spadix crassiusculus vel crassissimus. Sect. VI.

PACHYNEURIUM

Schott Prodr. 466.

Caudiculi breves, crassi, internodiis abbreviatis, rarissime caudiculi assurgentes. Poliorum petioli crassi, laminae dimidium raro aequantes, saepius brevissimi, interdum dorso tricarinati, geniculo crasso tumido instructi; lamina pergamena vel coriacea plerumque impunctata, raro ovato-oblonga, saepius obovatooblonga vel oblanceolato-oblonga, basin versus cuneata, ima interdum latiuscula obtusata vel rotundata vel auriculata, costa crassissima, nervis lateralibus I. crassis patentibus vel erecto-

ARACEAE:

patentibus, marginem versus arcuatis atque nervum collectivum marginalem constituentibus, superioribus autem saepe in nervum collectivum a margine plus minus remotum conjunctis. Pedunculi longi quam folia haud multo breviores. Spatha linearilaneeolata vel lanceolata, basi amplectens aut saepius plus minus decurrens. Spadix stipite dorso spathae pro parte adnato suffultus aut subsessilis, juliformis vel cylindroideus vel caudatus, saepius myosuroideus. Ovarii, loculi uniovulati. Baccae obovoideae vel oblongo-ovoideae vel elongato-tarbinatae. Etiam hujus sectionis „species“ a cl. SCHOTT magna sagacitate distinctae inter se tam arcte affines sunt, ut facile pro varietatibus paucarum specierum haberi possint. Nostra opinione arctissima affinitas exstat inter Anthuria crassinervium, Fontanesii et rugosum ; quum autem tot specimina, quam specierum prioris sectionis comparare nobis non licuerit, plantas illas etiamdum sub titulo specierum describemus.

ANTHURIUM.

Linn. Spec. 1765 (Fisch. in Act Mosq. I. 47. t. 4 ; anal. fruct.). — Pothos crenota Linn. Spec. 1373 ! (Plum. lc. ed. Burm t. 39).— Anthurium. crenatum. Kunth En. III. 75. — Pothos Scolopendrium Spreng. Nov. Prov. 34, Syst. III. 767. — Anthurium attenuatum et varians Miquel Cat. Hort. Amstelod. 1853 — Anthurium crassinervium Hort. pr. p.) Habitat in insulis Antillanis, e. gr. Martinica : Jacguin ; S. Juan et S. Thomas : Krebs ! (Herb. Hafn.) ; S. Cruz : West !, Isert ! (Herb Hafn.) ; Porto Rico : Honubeck !, Moritz ! 2. Nervi laterales II. et III. primariis multo tenuiores, † Tepala latitudine sua haud longiora vel breviora. Caudex breviter assurgens. Foliorum petioli elongati laminae dimidium subaequantes, dorso obtusanguli vel subteretes, supra canaliculati ; lamina late lanceolato-oblonga, e supremo triente basin versus sensim in cuneum acutum angustata. Spatha lineari-lanceolata, apiculata. Spadix spathâ subduplo longior. Baccae obovoideae, vertice leviter impressae, sordide purpureae (48.) A. RECUSATUM Schott

α. Foliorum lamina ovato-oblonga vel oblongo-ovato-lanceolata.

(Prodr. 467).

Caudex brevis crassus. Foliorum petioli lateraliter compressi, obtusanguli, antice canaliculati, geniculo longissimo tumido instructi ; lamina saturate viridis, oblongo-ovato-lanceolata, nervo collectivo marginali. Spatha late lanceolata. Spadix cylindroideus, apicem versus paullum attenuatus (43.) A. MARTIANUM C. Koch et Kolb

Patria ignota.

(in Wochenschrift für Gärtn. 1868. p. 278 ! ; Regel in Gartenflora 1871. t. 681). Guiana batava. Caudex longiusculus. Foliorum petioli teretiusculi, geniculo longulo instructi ; lamina saturate viridis, late ovato-oblonga, nervo collectivo antemarginali interrupto. Spatha linearis, acuminata, basi longe decurrens. Spadix tenuis, myosuroideus, breviter stipitatus (44.) A. FENDLERI Schott (Prodr. 468 ; Saunders Refug. t. 271).

Caudex brevis. Foliorum petioli breves, laminae fere aequantes, dorso valde convexi, geniculo longo intumescente instructi ; lamina plantae juvenculae obovato-oblonga, basi rotundata, adultae spathulato-oblonga, basin versus sensim angustata et ima basi auriculata. Spatha lanceolata, basi longule decurrens. Spadix myosuroideus sessilis vel breviter stipitatus. Baccae obovoideae, albidae, vertice atropurpureae (49.) A. HOOKERI Kunth (En. III. 74., synon. nonnull. exclus. !, C. Koch Ind. Sem. Hort. Berol, 1855. App. p. 6. — Anthurium Huegelii Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855 p. 83. Prodr. 469 ! et Icon Aroid. I. t. 18—20. — Pothos acaulis Lodd. Bot. Cab. t. 483. — Anthurium amplum Kunth En. III. 77 ! — Anthurium neglectum Miquel in Catal. Hort. Amstelod. 1853). Guadeloupe : Duchassaing 1 ; Dominica : Tmray ; St. Vincent : Guilding,

Venezuela : Fendler. ß. Foliorum lamina obovato- vel oblanceolato-oblonga vel oblanceolata. I. Spadix stipite libero suffultus. Subacaule. Foliorum petioli breves ; lamina obovato-oblonga, apice rotundato-obtusata, brevissime cuspidulata. Spatha lanceolata, acuminata, basi decurrens. Spadix quam spatha paullo longior, cylindroideus, stipite ultra dimidium spathae adnato suffultus. Baccae purpureae, obovoideae, apiculatae ..... (45.) A. WAGENEBIANUH C. Koch (Ind. Sem. Hort. Berol. 1853/54. App. p. 17 et in Ann. sc. nat. 4. er. I. 349 ! ; Schott Prodr. 466). Habitat inter Valencia et Puerto Gabello, pr. Garacas Venezuelae : Wagener, Gollmer ! (Herb. Beg. Berol.). Acaule. Foliorum petioli breves, laminae vix aequantes, dorso subcarinati, supra canaliculati, geniculo dorso tricarinato instructi ; lamina oblonga vel oblongo-lanceolata, e medio basim versus sensim angustata. Spatha lanceolata, basi breviter decurrens. Spadix longe stipitatus, elongatus, caudaeformis. Baccae obconico-pyriformes, coccineae (46.) A. ELLIPTICUM C. Koch et Bouché (Ind. Sem. Hort. Berol. 1853/54. App. p. 6 et Ann. sc. nat. 4. ser. I. 348 ! ; Schott Prodr. 474. — Anthurium egregium Schott Prodr. 475!) Venezuela pr. Garacas : Gollmer !, Moritz. II. Spadix stipite brevi maxima parte spathae adnato suffultus vel sessilis. 1. Nervi laterales II. et III. insigniter reticulati nervis lateralibus I. vix tenuiores. Caudex brevis. Foliorum petioli breves, dorso alte convexi, antice canaliculati ; lamina crasse coriacea, lineari-lanceolata vel oblongo-lanceolata, basim versus longe angustata, ima cuneata vel subcordata vel auriculata, apice acuminata. Spatha basi vix decurrens quam spadix tenuis caudatus paullo brevior. Baccae obconoideae coccineae (47.) A. ACAULE Schott. (Melet. I. 22, Prodr. 476 ; Kunth En. III. 75. — Pothos acaulis Jacq. Am. 31 t. 153. (Plum. Am. t. 51 planta innominata supra fig. 1.) ;

†† Tepala latitudine sua l ½—2-pio longiora. * Petioli geniculum dorso rotundatum, supra sulcatum. Foliorum petiolus laminae vix 1/8 aequans, dorso rotundatus ; lamina laete viridis, late oblongo-lanceolata, basim versus linea repanda angustata. Spatha lineari-lanceolata vel lanceolata, basi breviter decurrens. Spadix spathâ dimidio longior, apicem versus attenuatus. Tepala duplo longiora quam lata. Baccae oblongae . . . . (50.) A. BRACHYGONATUM Schott (Prodr. 468). Mexico (fide Schott) ; Cuba orientalis : Wright n. 601 !, 3208 ! ** Petioli geniculum tetragonum, dorso haud carinatum. Acaule. Foliorum petioli breves, laminae vix aequantes, subtetragoni ; lamina obverse oblonga, e medio basim versus cuneatim angustata. Pedunculi foliis triplo et ultra breviora. Spatha oblongo-lanceolata, basi paulium decurrens, apice longe cuspidata. Spadix breviter stipitatus, e basi crassa caudatim attenuatus, sordide virens. Tepala lineari-oblonga ; ovaria ultra perigonium valde producta. Baccae elongatoturbinatae, acutatae, inferne purpurascentes, vertice flavo-virentes (52.) A. TETRAGONUM Hook. (Schott Prodr. 475. — Anthurium Hookeri Schott Prodr. 472 et Icon. Aroid. t. 15—17). Patria ? Acaule. Foliorum petioli subtetragoni, laminae non plus quam ¼ aequantes, geniculo brevi oblongo instructi, lamina obovato- vel oblanceolato-oblonga, e medio basin versus sensim angustata, ima latiuscula rotundato-auriculata vel cuneata. Spatha lineari-lanceolata, reflexa. Spadix myosuroideus, quam spatha sesquilongior, pallidus (52.) A. SCHLECHTENDALII Kunth (En. III. 75 ; Schott Prodr. 476. — Anthurium Mexicanum Liebm. Vidensk. Medel. 1844/50 p. 21, Schott Prodr. 470). Mexico : Chamisso ; ad Mirador et Tacuapan : Liehmann ! ; Orizaba, alt. 1000 m. : Liebmann ! (Herb. Hafn.) ; in valle Gordoba : Bourgeau n. 1787 !; Colipa : Karwinski.

ARACEAE:

*** Petioli geniculum dorso obtusangule vel acutangule tricarinatum. 0 Geniculum snpra sulcatum vel canaliculatum. Spatha basi amplectens, brevissime vel non decurrens. Petioli lamina multo breviores, dorso tricarinati • lamina coriacea, supra saturate viridis, subtus pallidior, oblongo-lanceolata vel obovatooblonga, a medio basin versus longe cuneatim angustata, nervis lateralibus I. 9 —17 patentibus vel erecto - patentibus. Spatha basi amplectens, spadice caudiformi ferrugineo-virente multo brevior. Baccae ovoideae, coccineae, seminibus infra baccae medium locatis (53.) A. CRASSINERVIUM Schott (Melet. I. 22, Prodr. 472, Icon. Aroid. t. 12—14 ; Kunth En. III. 74. — Pothos crassinervia Jacq. Ic. III. t. 609, Coll. IV. 122, Fragm. t. 1. ; Willd. Spec. I. 685 nec Hook.). Panama : Moritz Wagner ! (Herb. Reg. Monac.). Petioli laminâ multo breviores, dorso 5-carinati ; lamina oblonga vel obovato-oblonga, basin versus sensim angustata, nervis lateralibus I. arcuato-arrectis. Spatha basi breviter decurrens. Baccae breviter pyriformes, coccineae, seminibus in bacca media sitis (54.) A. FONTANESII Schott (in Bonplandia 1862 p. 347. — Pothos maxima Desf. Cat. 8 et 386). Venezuela ? Petioli crassi, dorso tricarinati, laminae ⅓ subaequantes ; lamina elongato-oblonga, e medio apicem versus linea arcuata angustata, summo abrupte in cuspidem lanceolatam contracta, nervis lateralibus I. utrinque cc. 40 in nervum collectivum marginalem confluentibus. Spatha maxima, basi amplectens (55.) A. SPECTABILE Schott (in Oest. Bot, Zeitschr. 1858 p. 181 et Prodr. 469). Habitat in Costa-Rica, Volcano de Turialba : Wendland. Spatha basi longule decurrens. Acaule. Petioli breves, laminae ¼ — aequantes ; lamina oblanceolato-oblonga, e supremo triente basin versus sensim cuneatim angustata, nervis lateralibus I. utrinque circ. 9, summis patentibus in nervum collectivum a margine distantem conjunctis. Spatha lineari-lanceolata, reflexa. Spadix violaceo-brunneus, apicem versus paullum attenuatus. Baccae violaceae . (56.) A. RUGOSUM Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 389 !). Laguayra ad Caracas Venezuelae : Gollmer ! (Herb. Reg. Berol.) Caudex brevis. Petioli laminâ multo breviores, subtetragoni, dorso acietati vel tricarinati ; lamina oblonga-lanceolata, e medio basin versus sensim angustata, basi cuneata vel subauriculata, nervis lateralibus I. utrinque 12 — 16 patentibus. Spatha longule decurrens, lanceolato-oblonga, longius acuminata, spadice subaequaliter cylindroideo paullo brevior. Baccae oblongo-obconicae, puniceae 22. (57.) A. AFFINE. 00 Geniculum supra medio carinatum. Petioli breves ; lamina crasse coriacea, glaucescens, elongato-lanceolata, basin versus cuneatim angustata, ima obtusa, nervis lateralibus I. utrinque circ. 12—16 angulo acuto adseendentibus. Spatha late lanceolata, basi amplectens. Spadix sessilis, caudatus (58.) A. CYMATOPHYLLUM C. Koch et H. Sello

(in Hort. Berol. ; Rogel Gartenfl. 1869. p. 85). Patria ignota.

Species incertae sedis vel dubiae. 1. Petioli breves, laminae ¼— aequantes ; lamina elongato-lanceolata, e suprema quarta basin versus longe cuneatim angustata, nervis lateralibus I. summis in nervum collectivum a margine remotum conjunctis (59.) A. AGNATUM Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 181 et Prodr. 478). Habitat in Nicaragua : Oersted. 2. Petioli breves, geniculo brevi instructi ; lamina supra saturate viridis, subtus pallidior, oblongo-lanceolata, basin versus leviter angustata, nervis lateralibus I. superioribus in nervum collectivum margini valde Arac.

ANTHURIUM.

approximatum, alterum a margine valde remotum conjunctis. Spadix breviter stipitatus spathae subaequilongus (60.) A. DOMBEYANUM Brongn. (in Herb. Mus. Paris. ; Schott Prodr. 477 ; Saunders Refug. t. 269). Peruvia : Dombey.

□□ Nervus collectivus antemarginalis nervos laterales L omnes, rarissime medios atque superiores tantum conjungens. Lamina tenuior, membranacea. Spadix tenuis, chachi omnino non incrassata. Sect. VII. OXYCARPIUM Schott Prodr. 450. Caudiculi assurgentis internodia brevia. Foliorum petioli breves; lamina impunctata, tenuis, oblanceolata vel obovatolanceolata, basin versus longe cuneata, costa vix crassa, nervis lateralibus I. tenuibus, plerumque omnibus nervo antemarginali conjunctis. Pedunculi foliis paullo breviores vel iis aequilongi. Spatha lanceolata vel lineari-lanceolata. Spadix myosuroideus. Ovarii loculi uniovulati. Baccae oblongae, utrinque acutatae, coloratae, dispermae. α. Spadix longe stipitatus. Spatha lineari-lanceolata longissime in pedunculo decurrens. Foliorum petiolus tetragonus ; lamina triplo longior glauco-viridis oblongo-obovata, breviter acutissimeque acuminata, basin (61.) A. DECURRENS Poepp. versus longe cuneata (Nov. Gen. et Spec. III. 83. t. 293 A. ; Schott Prodr. 451). Habitat in Peruviae prov. Maynas in arborum truncis versus Yurimaguas : Poeppig. ß. Spadix sessilis. Spatha lanceolata basi amplectens, nec decurrens. Foliorum petiolus geniculo sublongulo instructus laminae tertiam partem subaequans ; lamina late oblongo-ovata vel late oblanceolatooblonga, basin versus sensim linea introrsum arcuata angustata, summo apice cuspidulata, nervo collectivo a margine remoto 23. (62.) A. OXYCARPUM. Foliorum petiolus laminae vix aequans ; lamina late obovatooblonga vel oblanceolato-oblonga, a medio linea introrsum arcuata angustata, apice plus minusve abruptim acutata, cuspidata, nervo collectivo inferne deficiente (63.) A. CONSOBRINUM Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1855 p. 66 et Prodr. 452). Habitat in Nicaragua : Friedrichsthal,

∞∞

Lamina ovata.

Caudiculi prorepentes.

Sect. VIII. OOPHYLLIUM Schott Prodr. 485. Caudex prorepens, internodiis abbreviatis. Foliorum petioli longi, laminam subaequantes vel superantes; lamina impunctata , ovata vel elliptica, basi rotundata, ima subcuneata, costa tenui, nervis lateralibus I. tenuibus in nervum collectivum tenuem continuum vel interruptum conjunctis. Pedunculi folia aequantes vel superantes. Spadix brevis. Ovarii loculi uniovulati. Baccae breviter obovoideae, coloratae vel vertice virides. Foliorum petiolus geniculo longulo instructus ; lamina supra obscure viridis, subtus flavida, obovato-elliptica, basin versus linea extrorsum arcuata angustata, apice subabrupte cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque 15 — 20 aperte patentibus in nervum collectivum a margine remotum conjunctis. Spadix subsessilis, albidus. Baccae purpureae (64.) A. FLAVESCENS Poepp. (Nov. Gen. et Spec. III. 83 ; Schott Prodr. 485). Habitat in Peruviae subandinae arboribus montis Cuchero : Poeppig.

Christobal versus

Foliorum petiolus geniculo brevi instructus; lamina subglaucoviridis ovata, basi rotundata, ima subcuneata, apicem versus arcuatim

ARACEAE: ANTHURIUM.

angustata et apiculata, costa crassula, nervis lateralibus utrinque 7—12 patentibus in nervum collectivum a margine remotiusculum conjunctis. Pedunculi tenues, debiles. Spadix stipitatus, rubiginoso - violascens. 24. (65.) A. MICROPHYLLUM. Baccae pallidae, vertice virides

B. Lamina impartita, basi plus minusve profunde cordata, orbiculari-ovata vel ovata vel oblongo-ovata vel subsayittata vel subhastata ; costa media nervis lateralibus I. plerumque paullo vel vix crassior ; nervi laterales I. inferiores approximati e basi nascentes in marginem inferiorem excurrentes, intimi autem cum nervis lateralibus I. a costa originem ducentibus (costalibus) nervum collectivum raro margini approximatum, saepius a margine longe distantem efformantes. a. Caudicis internodia valde elongata, cataphyllis deciduis destituta.

Caudiculi scandentes, internodiis elongatis, cataphyllis deciduis denudati. Foliorum petioli teretiusculi, geniculo brevi instructi ; lamina chartacea, suborbicularis, apice acuta, lobis posticis suborbicularibus sese obtegentibus, nervis lateralibus I. utrinque 4—5 e basi nascentibus quam costa vix tenuioribus, infimis retrorsis, valde arcuatis, in marginem exeuntibus, intimis cum nervis lateralibus I. costalibus 2—3 nervum collectivum efformantibus. Pedunculus longus, folium superans. Spatha lanceolata, acuminata, basi amplectens. Spadix longe stipitatus, myosuroideus. Ovarii loculi 1—2-ovulati. Baccae obovoideae, purpurascentes, loculis 1—2-spermis. (66.) A. GYMNOPUS Griseb.

(Cat. Plant. Cubens. p. 219). Habitat in Cuba occidentali: Wright n. 3210 !

Sect. X. BELOLONCHIUM Schott Prodr. 528. Caudicis scandentis internodia elongata, cataphyllis destituta. Foliorum petiolus longus, sulcatus, geniculo longo sulcato instructus ; lamina chartacea sagittata vel subhastatosagittata, nervis lateralibus I. e basi nascentibus utrinque 4—7, interlobaribus plerumque surrectis, saepe cum proximis in nervum collectivum margini approximatum conjunctis, reliquis retrorsis, juxta marginem abrupte sursum curvatis, nervis lateralibus costalibus utrinque 3 — 4 cum nervo interlobari subparallelis. Pedunculus elongatus. Spatha lanceolata, patens vel recurva, basi amplectens, viridis. Spadix juliformis, tenuis, longe stipitatus, spatham superans. α. Nervus collectivas e nervis interlobaribus productus continuus, a margine remotus. Lamina subsagittata, abrupte in ouspidem longam contracta, auriculis semieilipticis rotundatis subextrorsis. Pedunculus tenuis petiolum aequans vel eo longior (67.) A. SUBSAGITTATUM Kunth NOV.

(En. III. 79 ! ; Schott Prodr. 530. — Pothos subsagittata Gen. et Spec. I. 77).

(Pl. Hartweg. p. 255 ; Schott Prodr. 29. — Anthurium Oxybelium Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857 p. 310 et Prodr. 528). Habitat in Novz-Granatae prov. Popayan, alt. 3000 m. : Hartweg ; ad Rio Hacha : Purdie. Pedunculus tenuis petiolo paulo longior. Lamina subsagittata in cuspidem longam angustam angustata, auriculis extrorsis subtriangularibns, nervis lateralibus I. e basi nascentibus utrinque 4 (69.) A. SUBHASTATUM Schott. (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 350 et Prodr. 531). Habitat in Nova Granata ad Rio Hacha : Purdie (Herb. Benth.).

b. Caudicis prorepentis vel saepius assurgentis internodia plus minus abbreviata, plerumque cataphyllis decompositis velata. X Baccae subglobosae, virescentes. Sect. XI. PARABASIUM Schott Prodr. 487 em.

Sect. IX GYMNOPODIUM Engl.

Species unica . .

H.B.K.

Habitat in Venezuela : Appun ; e. gr. ad colomiam Tovar : Fendler n. 1340 ; Columbia : Karsten ! ß. Nervus collectivus e nervis interlobaribus exortus continuus, margini approximatus. Pedunculus gracilis petiolo paulo brevior. Lamina elongato-subsagittata vel elongato-deltoidea, in cuspidem lineari-lanceolatam abrupte contracta, auriculis subparallelogrammis, sinu inferne rotundato sejunctis, nervis lateralibus e basi nascentibus utrinque 4—7 (68.) A. NITIDUM Benth.

Caudex saepius contractus. Foliorum petiolus longus, antice leviter sulcatus, geniculo longo instructus ; lamina pergamena vel coriacea, oblonga, basi cuneata vel cordato-emarginata, nervis lateralibus I. basalibus utrinque 2, rarius 7—9, intimis jam in inferiore parte laminae in nervum collectivum a margine late remotum transeuntibus, extimis in marginem excurrentibus. Pedunculus longus. Spatha lineari - lanceolata, cuspidata vel cuspidulata, basi paullum vel magis decurrens. Spadix myosuroideus, spatha longior. Ovarium breviter ovoideum, stigmate crasso discoideo coronatum. Baccae subglobosae viridescentes. α. Spadix sessilis. I. Folii adulti lamina basi subcordata, nervis lateralibus I. basalibus patentibus. Foliorum petiolus laminâ longior ; lamina subcoriacea oblongolanceolata, apicem versus linea arcuata angustata, basim versus rotundata, ima subcuneata vel obtusa vel subcordata, nervis basalibus extimis tenuibus, intimis crassioribus erectis in nervum collectivum a margine ⅓— lateris distantem progredientibus 25. (70.) A. TRINERVIUM. Foliorum petiolus lamind dimidiâ paulo longior, geniculo incrassato canaliculato instructus ; lamina apice saepe longe cuspidata, nervis I. basalibus 5—7, intimis inferne arcuatis, demum fere rectilinea in nervum collectivum productis. Spatha lineari-lanceolata, spadice crassulo subconoideo brevior (71.) A. DOMINICENSE Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 pag. 350 et Prodr. 489). Habitat in insula Dominica : Imray. II. Folii adulti lamina basi exacte cordata, nervis lateralibus I. basalibus exterioribus retrorsis. Foliorum petiolus subteres, antice leviter sulcatus, laminft 1 ½ —2plo longior ; lamina oblongo-cordata, acuminata, lobis porticis sinu subtriangulari sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque 3 e basi nascentibus, costalibus utrinque 5—6. Pedunculus petiolo longior. Spatha late Unoarilanceolata, spadice duplo brevior 26. (72.) A. LAUCHEANUM. Foliorum petiolus valde elongatus, subteres, antice sulcatus, geniculo longo instructus ; lamina pergamena elongato-cordato-oblonga, acuminata, lobis posticis late semiovatis, incumbentibus, nervis lateralibus utrinque 3—4 e basi nascentibus, nervis costalibus I. 13—15 aperte patentibus. Pedunculus petiolo longior. Spatha lanceolata, basi amplectens. Spadix spatham aequans vel superans 27. (73.) A. MAXIMILIANI. β. Spadix stipitatus. I. Folii adulti lamina subcordata. Foliorum lamina subcoriacea, late lanceolato-oblonga, basin versus rotundata, oordatim repanda ima brevissime cuneata. Spatha linearilanceolata (74.) A. QUINQUENERVIUM Kunth

ARACEAE:

65 (En. III. 76; Schott Prodr. 488). Habitat in Nova Granata.

Foliorum lamina ovato-oblonga, basi rotundata et subcordata, apicem versus sensim angustata, apiculata. Spatha late lineari-lanceolata, longule et tenuiter cuspidata. Spadix longe stipitatus (75.) A. SUBCORDATUM Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 181 et Prodr. 489). Habitat in Guatemala : Wendland.

Foliorum lamina oblonga basi levissime emarginata apice apiculata, petiolo aequilongo vel breviore suffulta. Spatha lanceolata, Spadix breviter stipitatus 28. (76.) A. REGNELLIANUM. II. Folii adulti lamina basi exacte cordata. Foliorum petioli antice sulcati, geniculo longo, leviter sulcato instructi, laminâ multo longiores: lamina lanceolato-oblonga, sensim in cuspidem longam angustata, lobis posticis rotundatis sinu aperto secedentibus. Spatha lineari-lanceolata. Spadix breviter stipitatus .... 29. (77.) A, LHOTZKYANUM. XX Baccae obovoideae vel ovoideae vel oblongae, saepe apiculatae. Caudiculi prorepentes. Sect. XII. CHAMAEREPIUM Schott in Bonplandia X. (1862.) p. 322. Caudex lente prorepens, internodiis brevibus cataphyllis decompositis velatus. Poliorum petioli breves, eanaliculatosulcati, geniculo longulo instructi; lamina supra saturate viridis, subtus ex flavo glauco-viridis, oblonga, basi rotundata vel subcordata, nervis lateralibus I. inferioribus utrinque 2—4 e basi nascentibus, omnibus arcuatim adscendentibus, extimis in margine inferiore atque medio exeuntibus, intimis in nervos collectivos in margine medio vel superiore exeuntes prolongatis, nervis lateralibus I. costalibus paucis vel pluribus nervum collectivum efformantibus. Pedunculi breves, demum reflexi. Spatha oblonga vel late ovata, acuminata, tandem retroversa, basi cuneatim decurrens. Spadix stipite brevi spathae accreto suffultus, breviter cylindricus vel ovoideus. Plores majusculi, sordide atro-violascentes. Petala oblonga, margine apicali sursum elevato. Staminum filamenta anguste linearia. Ovarium elongato-conicum, in stylum ultra petala longe exsertum, stigmate discoideo coronatum attenuatum. Foliorum lamina ovata, basi exacte cordata, apicem versus sensim angustata, nervis lateralibus I. costalibus paucis 2—3 adscendentibus nervum collectivum in medio lateris procurrentem efformantibus. Spatha late triangulari-ovata vel late cordato-ovata 30. (78.) A. RADICANS. Foliorum lamina elliptico-oblonga, basi rotundata vel subcordata, apicem versus arcuatim angustata, breviter cuspidulata, nervis lateralibus I. utrinque 10 in nervum collectivum a margine —1/7 lateris remotum conjunctis. Spatha oblonga, cuspidulata 31. (79.) A. MALYI. ∞∞ Caudiculi abbreviati vel assurgentes, internodiis cataphyllis persistentibus obtectis.

Sect. XIII. CARDIOPHYLLUM Engl. Includit sectiones: EPISEIOSTENIUM Schott Prodr. 490, CALOMYSTRIUCM Schott Prodr. 496, NEUROLYSIUM Schott Prodr. 560, AMPHINEURIUM Schott Prodr. 507, ANDIPHILUM Schott Prodr. 508, CHONDROPHYLLUM Schott Prodr. 511, EUCARDIUM Schott Prodr. 514, MACROPHYLLIUM Schott Prodr. 515, SOBARONIUM Schott Prodr. 518, COSMETOPHYTON Schott Prodr. 520, PLEONOPHLEBIUM Schott Prodr. 523, CARDIOLONCHIUM Schott Prodr. 526, DORYLONCHIUM Schott Prodr. 532, TRAGAROPHYLLUM Schott in Bonpl. X. (1862) 148.

Caudex abbreviatus vel plus minus assurgens, internodiis haud elongatis, cataphyllis persistentibus obtectis. Poliorum

ANTHURIUM.

petioli laminã plerumque longiores, raro breviores, geniculo mediocri, raro longissimo et crassissimo instructi ; lamina subcoriacea vel coriacea, interdum crassissima, plus minus cordiformis, cordato-ovata, cordato-oblonga, cordato-sagittata, nervis lateralibus 1. utrinque 2—8 e basi nascentibus, inferioribus plus minus retrorsis, liberis aut in costulas breves in sinu denudatas, rarius non denudatas conjunctis, intimis adscendentibus, in marginem excurrentibus vel cum nervis costalibus nervum collectivum constituentibus, rarius nervis lateralibus omnibus nervo collectivo marginali vel antemarginali conjunctis. Pedunculi petiolis longiores, raro breviores. Spatha varia, lata, oblonga, elliptica, ovato-lanceolata, lanceolata, lineari-lanceolata, alba vel viridis, demum patens vel reflexa. Spadix interdum spathâ brevior, plerumque ea 1 ½—2-plo longior. Plores plq. violascentes, rarius albidi, flavo-virentes, virentes, rubentes. Ovarium ovoideum stigmate sessili coronatum aut oblongo-ovoideum, saepe conoideum in stylum attenuatum, loculis 1—2-ovulatis. Baccae semper coloratae, obovoideae stigmate sessili coronatae, aut oblongo-obovoideae styli vestigio conoideo apiculatae, petalis linearibus vel lineari - oblongis valde acutis inferne inclusae, 2-loculares, loculis plq. 1-, interdum 2-spermis. Quamvis nervatura et in hac et in aliis Anthurii sectionibus constantior observatur, facile tamen intelligitur, cl. SCHOTT quum sectiones supra citatas constitaoret, nimium in nervatura innixum esse, nam differentiae ab eo propositae in sectionibus suis constantes non observantur et semper sectiones inter se invicem transeunt. Haud dubie quidem in sectione nostra ampliore gubsectiones nonnullae naturales exstant, ut Calomystrium (species 102—109), Chondrophyllum (species 100. 101.), Traganophylhim (species 110. 111.) et Sobaronium (species 112—119) ; plurimae autem species tam imperfecte cognitae sunt, ut earum locus systematicus prorsus adhuc incertus sit. Quibus de causis ratum omnino non duximus, ut sectionem subdividamus. α. Baccae obovoideae, stigmate sessili coronatae. I. Nervi laterales I. basales atque costales omnes in nervum collectivum margini valde approximatum vel marginalem abeuntes. 1. Lamina ovato-cordiformis. Caudex abbreviatus. Foliorum petioli laminâ breviores, geniculo longulo instructi ; lamina ex ovato cordiformis, lobis posticis quam anticus 4-plo brevioribus, semiovatis, nervis lateralibus I. costalibus patentibus, prope marginem sursum arcuatis. Spadix pallide flavo-virens, breviter stipitatus ........ (80.) A. METALLICUM Linden (ex Schott Prodr. 506). America tropica. Caudex abbreviatus. Foliorum petioli laminâ 2—3-plo breviores, geniculo brevi instructi ; lamina cordato-ovata, lobis posticis brevissimis, semiellipticis, nervis lateralibus I. costalibus patentibus. Spadix brunneoviridis, stipitatus . (81.) A. VENOSUM Griseb. (Cat. pl. Cub. p. 219). Cuba occidentalis : Wright Pl. Cub. n. 3209. 2. Lamina oblongo-cordiformis. Nervi laterales I. infimi in costulas non conjuncti. Caudex abbreviatus. Foliorum petioli laminâ duplo longiores, lamina dependens, cordato-oblonga, cuspidato-acuminata, lobis posticis semiorbicularibus vel semiovatis lobo antico 4—5-plo brevioribus, sinu angusto acuto sejunctis, nervis lateralibus I. costalibus utrinque 10—12 (82.) A. CUSPIDATUM Masters (in Gardn. Chron, 1875. p. 428. c. fig.). Nova Gronata. II. Nervi laterales I. infimi in costulas conjuncti. 1. Costulae posticae in sinu breviter vel longule denudatae. † Laminae lobi postici antico cc. 6-plo breviores. Lamina ex oblongo cordiformis, altero latere angustiore linea introrsum arcuata, aitero latere latiore linea extrorsum arcuata aequilata

ARACEAE:

longe producta, nervis lateralibus I. costalibus utrinque circ. 10. Spatha lanceolata, acuminata. Spadix cylindroideus, sessilis (83 ) A. OBLIQUATUM Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 387 et Prodr. 506). Venezuela: Moritz (Herb. Reg. Berol.), †† Laminae lobi postici antico cc. 2—4-plo breviores. Caudex abbreviatus. Foliorum petioli laminâ paullo longiores, geniculo longo instructi ; lamina elongato-oblongo-cordata, lobis posticis oblongis obtusis, antico 3 ½—4-plo brevioribus, sinu oblongo acuto sejunctis, nervis lateralibus I. costalibus utrinque 15—18 patentibus (84.) A. WALLISII Masters (in Gardn. Chron. 1875. p. 429 c. fig,). Nova Granata : Wallis. Caudex breviter assurgens. Feliorum petioli laminâ duplo longiores, geniculo brevi instructi ; lamina supra saturate viridis, subtus pallidior, cordato-ovata, lobis posticis antico lanceolato 2 — 3-pio brevioribus, nervis lateralibus I. costalibus 4—5. Spatha viridis, lineari-lanceolata, cuspidata. Spadix stipite brevi suffultus, elongatus, viridis (85.) A. AERANTHE Hort. (ex Baker in Saunders Refug. t. 278). America tropica, loco accuratius haud cognito. 2. Costulae posticae in sinu non denudatae. Laminae cordiformis apicem versus a medio subrectilineo angustatae lobi portici oblique semiovati, ⅓ lobi antici subaequantes, sinu valde profundo sejuncti, nervis lateralibus I. costalibus utrinque 13—15. Spatha basi longule decurrens. Spadix spatha paullo brevior (86.) A. ALIENATUM Schott

ANTHURIUM.

** Foliorum lamina discolor, supra nervis I. et II. exceptis smaragdina, subtus pallide rosea, cordato-ovata, e medio apicem versus fere rectilineo-angustata, lobis posticis brevibus semiorbicularibus, sinu parabolico sejunctis, nervis lateralibus I. basalibus costa vix tenuioribus utrinque 4—5, costalibus 2—3 cum nervo basali intimo nervum collectivum a margine valde remotum constituentibus (91.) A. CRYSTALLINUM Linden et André (in Lind. Catal. 1873. n. 90 ; Gartenfl. 1876. t. 873). America tropica, loco accuratius haud cognito. Foliorum petioli tetragoni ; lamina cordato-ovata, lobis posticis rotundatis, sinu angusto acuto sejunctis, nervis lateralibus I. 4—5 basalibus, 3—4 costalibus, nervo collectivo a margine haud longe distante. Spatha lanceolata, viridis vel rufescens. Spadix stipite spathae partim adnato suffultus, caudiformis, spatha fere duplo longior (92.) A. MAGNIFICUM Linden (Catal. 1865 p. 2 ; Belgique Horticole 1865 p. 98 ; Regel Gartenfl. 1866 p. 162 t. 508). In Novae Granatae Andibus pr. Cundinamarca : Braam. 2. Nervi laterales I. basales in costulas conjuncti. † Nervi costales nervis interlobaribus subparalleli. * Foliorum lamina rotundato-cordiformis, Caudex abbreviatus. Foliorum lamina coriacea, supra saturate viridis, subtus glaucescens,, longiuscule cuspidata, lobis posticis suboblongis, rotundatis, quam anticus duplo vel paulo brevioribus, sinu parabolico lato sejunctis. Spatha late lanceolata, glauco-viridis, basi amplectens. Spadix brevissime stipitatus, spathâ paulo vel sesquilongior, glauco-viridis. Baccae aurantiaeae . . (93.) A. LEUCONEURUM Lem. (111. Hortic. t. 314).

(Prodr. 507).

America tropica, loco accuratius haud cognito, probabiliter Mexico,

Peruvia pr. St. Govan : Lechler n. 2452. Laminae oblongato-cordiformis summo apice in cuspidem longam lanceolatam abrupte contractae lobi postici elongato-semiovati, breves, circ. ¼ lobi antici aequantes, sinu basi rotundato sejuncti, nervis lateralibus I. costalibus utrinque 12—15. Spatha late lanceolata, apice longe cuspidata, basi longule decurrens. Spadix spathâ brevior (87.) A. OBTUSILOBUM Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 181 et Prodr. 508). Costa-Rica, ad S. Miguel : Wendland. III. Nervorum lateralium e basi nascentium intimi atque costales vel costales tantum in nervum collectivum conjuncti. 1. Nervi laterales I. basales liberi, haud in costulas conjuncti, † Foliorum petioli teretiusculi. * Foliorum lamina utrinque concolor, viridis. 0 Spadix sessilis. Foliorum lamina elongato-cordiformis, summo abruptim in cuspidem longam angustam contracta, lobis posticis semiovatis sinu profundo disjunctis, nervis lateralibus I. costalibus utrinque circ. 6. Spatha elongato-lineari-lanceolata, spadice paullo brevior (88.) A. CORALLINUM Poepp. (Nov. Gen. III. 84 ; Schott Prodr. 495).

Caudex abbreviatus. Foliorum lamina crasse coriacea, utrinque viridis, sicca glaucescens, apice subabrupte cuspidata, lobis posticis rotundatis semiovatis, lobi antici ⅓— ½ longit. aequantibus, sinu profundo aperto sejunctis. Spatha crassa, viridis, late lanceolata, basi amplectens, apice longe angusteque cuspidata. Spadix longiuscule stipitatus, spathâ fere duplo longior, purpureo-violaceus. Baccae pallide violaceae, basi albidae (94.) A. ANDICOLA Liebmann (in Vidensk. Meddelels. 1849/50 p, 22 !; Schott Prodr. 510. — A. cucullatum C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853 App. p. 16 ; Schott Prodr. 509 ; Regel Gartenfl. 1871 t. 702). Mexico ad Orizaba, alt. 2500 m. : Liebmann ! ** Foliorum lamina oblongo-cordiformis. 0 Lobi postici semiovati, sinu parabolico sejuncti. Nervi costales atque interlobares nervo collectivo intimo conjuncti. Caudex abbreviatus. Foliorum petioli laminâ paullo longiores ; lamina longe cuspidato-acuminata, lobis posticis antico 3 1/2 —4-plo brevioribus, semiovatis, sinu angusto parabolico sejunctis. Pedunculus tenuis. Spatha late lanceolata, basi amplectens, longiuscule tenuissimeque cuspidata. Spadix breviter stipitatus, myosuroideus, spatha sesquilongior (95.) A. REGALE Linden

Peruvia subandina, in monte S. Cristobal versus Cuchero : Poeppig.

(Catal. 1866).

America tropica, loco accuratius non cognito.

Spadix stipitatus. Foliorum lamina oblongo-eordiformis, lobis posticis rotundatis sinu profundiusculo parabolico sejunctis. Spatha lineari-lanceolata, acuminata, (89.) A. FALLAX Schott basi subdecurrens (in Oest. Bot. Wochenbl. 1857 p, 309 et Prodr. 492). Insula St. Vincentii : Guilding. Foliorum lamina cordato-ovata, apicem versus sensim arcuatoangustata, lobis posticis semiovatis, sinu profundiusculo rotundato secedentibus. Spatha lanceolata, acuminata, basi parum decurrens (90.) A. GUILDINGII Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1857 p. 301 et Prodr. 494. —Anthurium concinnum Schott 11. cc. — Anthurium Isertianum Schott Prodr. 493). Insula St. Vincentii : Guilding ; Guadeloupe : Isert ! (Herb, Hafn.) ; Martinica ; Hahn Pl. Martin. n. 353 !

Caudex abbreviatus. Foliorum petioli laminâ 1 ½ — 2-plo longiores ; lamina oblongo-triangulari-cordiformis, elongato-acuminata, lobis posticis antico 2—3-plo brevioribus, semiovatis, sinu lato parabolico sejunctis. Pedunculi foliis longiores. Spatha lanceolata, basi amplectens, tenuiter cuspidata. Spadix longule stipitatus, spathâ l ½—2-plo longior (96.) A. UMBROSUM Liebmann (in Vidensk. Meddelels. 1849/50, p. 21 ; Schott Prodr. 510). Mexico in districtu Oaxaca, alt. 1600 m. : Liebmann ! (Herb. Hafn.). ∞

Lobi postici breves semiorbiculares vel tantum auriculiformes, sinu amplissimo sejuncti. Plerumque nervi costales tantum nervo collectivo intimo conjuncti.

Foliorum petiolus subquadrangulus, antice canaliculatus ; lamina elongato-cordato-oblonga, auriculis brevibus rotundatis laminae totius

ARACEAE:

1/20 longitudine paullo superantibus, nervo collectivo intimo nervos costales superiores tantum conjungente. Spatha lineari-lanceolata. Spadix brevissime stipitatus ...... (97.) A. SELLOUM C. Koch (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. p. 8 !.— Anthurium macrophyllum Schott Prodr. 516 ; Saunders Refug. t. 277 !).

Foliorum petiolus subteres, sulcatus, lamina triangulari-cordatooblonga. Foliorum petioli levissime sulcati, geniculo brevi instructi ; lamina apicem versus sensim subrectilineo-angustata, lobis posticis latis, rotundatis. Spatha lineari-lanceolata, longissime acuminata. Spadix breviter stipitatus, spathâ 1 ½—2-plo longior . (98.) A. CORDIFOLIUM Kunth (En. III. 761 ; Schott Prodr. 515 ; Saunders Refug. t. 279. — Pothos cordata Willd. En. 168, Herb. n, 3101. — Pothos macrophylla Hook. Bot. Mag. t. 2801). Antillae, e. gr. Jamaica : Wullschlaegel n. 1038 ! ; S. Lucia : Crudy !; S. Christophoro : Cantrom ; S. Cruz : West (Herb. Vha) ; S. Juan : Krebs ! (Herb. Hafn.) ; Guadeloupe : Duchassaing ! (Herb. Reg. Berol.). Foliorum petioli antice profunde sulcati, marginibus biacietati ; lamina triangulari-cordiformis, auriculis retrorsis vel subextrorsis laminae totius ⅛— aequantibus. Spatha late lanceolata, acuminata. Spadix brevissime stipitatus, spathâ 2—2 ½-plo longior (99.) A. GRANDIFOLIUM Schott (Prodr. 517. — Pothos grandifolia Jacq. Coll. IV. 121 , Ic. III. t. 610. — Pothos macrophylla Willd. Herb. n. 3102. — Anthurium amplum Kunth En. III. 77 n. 32 !). Venezuela pr. Caracas : Jacquin. †† Nervi costales nervis interlobaribus omnino non paralleli, sed inter illos atque costam transversi. Petioli geniculum longissimum. Foliorum lamina cartilagineo-coriacea, oblongo-ovato-cordata, apicem versus arcuatim angustata, lobis posticis elongatis exitu rotundato et obliquato introrsum verso, late inbumbentibus. Spatha lineari-lanceolata, acuminata, patentissima, pallide virens, hinc inde purpurascens. Baccae atroviolaceae . . . . . . . . . (100.) A. CARTILAGINEUM Kunth (En. III. 79 ; Schott Prodr. 512. — Pothos cartilaginea Desf. Cat. 8 et 386). Venezuela (ex Schott), Foliorum lamina crasse coriacea, elongato-cordiformis, apicem versus linea rectiuscula gradatim angustata, lobis posticis retrorsis, semiovatis, sinu parabolico vel subaperto sejunctis. Spatha lanceolata, angustata, cuspidato-acuminata. Spadix breviter stipitatus. Baccae violaceae (101.) A. BOUCHEANUM C. Koch (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. p. 71 ; Schott Prodr. 513). Venezuela : Appun. Ovarium ob-

I. Spatha oblonga vel elliptica vel late oblongo-lanceolata, plq. cuspidata, basi lata amplectens, alba vel albo-virescens, erecta, demum patens. Spadix spatha paullo brevior vel ei subaequilongus, crasse cylindroideus, obtusus, e basi ad apicem usque bacciferus. 1. Nervi laterales I. e basi rascentes omnes liberi, haud in costulas conjuncti. † Nervi I. costales pauci, utrinque 3—5.

— Anth. nymphaeifolium β. Roezlii

Andes Novo-Granatenses pr. S. Martha : Roezl. Arac.

Foliorum lamina late cordiformis, summo subabrupte cuspidata, lobi postici obliqui semiovato-semirotundati, incumbentes. Pedunculus longus. Spatha oblonga, longe cuspidata. Spadix breviter stipitatus, spathâ brevior (103.) A. CONSIMILE Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1857 p. 294 et Prodr. 500).

** Caudex assurgens. Foliorum petioli laminâ longiores ; lamina adulta ovato-cordata vel oblongo-ovato-cordata, subabrupte cuspidata, lobi postici semiovati, sinu profundo angusto sejuncti. Pedunculi petiolis breviores vel iis subaequilongi. Spatha oblongo-ovata, abrupte cuspidata. Spadix brevissime stipitatus, pallide ocbraceus vol sordide purpurascens (104.) A. NYMPHAEIFOLIUM C. Koch et Bouché (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854 App. p. 16 ! ; Berl. Allgemeine Gartenzeitung. 1857, p. 233 ; Schott Prodr. 497. — Anthurium Lindenianum Hort., non C. Koch. — Anthurium cardiophyllum C. Koch Ind. Sem. Hort. Berol. I. c. ex auctore ipso ! — Anthurium ornatum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857 p. 294 ! ; Prodr. 499. — Anthurium cochleatum Moritz exsicc. n. 452 ; Schott Prodr. 499 !). Var. ovatum Engl., foliorum lamina oblongo-ovata, lobis posticis semiovatis, sinu triangulari subacuto sejunctis. (Anthurium inamoenum Schott Prodr. 504 ! — Anthurium fucatum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1858 p. 387, Prodr. 498 !). Habitat in Venezuela pr. Oaracas : Wagener, Linden et Fendler !, Moritz n. 452 !, Gollmer ! ; var. ad Caracas : Collmer !, Karslen ! pr. coloniam Tovar : Fendler n. 1336 !

;

†† Nervi I. costales utrinque 12—13 vel 15—25 aperte patentes. Foliorum petioli laminâ plus duplo longiores ; lamina cordatoovata, apicem versus sensim in cuspidem subabruptam angustata, lobis posticis semiovatis sinu acuto triangulari sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque 12—13. Pedunculi tenues petiolos superantes. Spatha late oblongo-lanceolata, cuspidato-acuminata. Spadix sessilis, spatbd brevior (105.) A. CORDATUM C. Koch et Sello (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853/54 App. p. 51, Ann. sc. nat. 4 ser. 1. 346, non Schott Prodr. 491). Verisimiliter in Venezuela vel Nova Granata indigena. Foliorum petioli lamina vix vel paulo longiores ; lamina elongatooblonga, apicem versus sensim angustata, lobis posticis semioblongis, obtusissimis, antico 4-plo brevioribus, sese fere obtegentibus, nervis lateralibus I. utrinque 18 — 24 patentibus. Pedunculi petiolis breviores. Spatha basi subcordato-biloba, ovato-lanceolata, acuminata. Spadix sessilis vel brevissime stipitatus, ex albido roseus (106.) A. VEITCHII Masters (in Garden. Chron. 1876 p. 775 fig. 143). Nova Granata : Wallis. ††† Nervi laterales I. e basi nascentes inferiores in costatas conjuncti. * Costulae posticae in sinu haud denudatae. Lamina ex ovato late cordiformis, abrupte cuspidata ; lobi postici late semiovati sinu rotundato sejuncti. Pedunculus petiolo longior. Spatha nivea, oblongo-lanceolata, summo abrupte cuspidata. Spadix breviter stipitatus, niveus (107.) A. LINDENIANUM C. Koch et Augustin (in Allgem. Berlin. Gartenzeitung. 1857. p. 234 ! ; Schott Prodr. 501. — Anthurium fraternum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1867 p. 293 ; Prodr. 503. — Anthurium Quindiuense Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 293 ; Prodr. 502 !), Nova Granata : Holton, Purdie.

* Caudex abbreviatus. Foliorum petioli laminâ fere triplo longiores ; lamina cordato-ovata vel ovato-subrotnnda, apice subabrupte cuspidata, lobi postici semiovati subincumbentos. Pedunculi petiolis breviores. Spatha elliptica, nivea, abrupte et longe cuspidata. Spadix longule stipitatus, niveus (102.) A. ROEZLII Regel (in Gartenflora 1872 p. 333. Regel I. c. 98 t. 719).

Peruvia subandina : Poeppig.

Insula S. Juan : Krebs ! (Herb. Hafn.).

β. Baccae oblongo-obovoideae, vertice conice productae. longum vel elongatum conice attenuatum.

ANTHURIUM

** Costulae posticae in sinu longe denudatae. Lamina cordato-ovata, acuta ; lobi postici sinu subaperto, acuto sejuncti. Spatha late lanceolata, breviter acuminata, albida. Spadix breviter stipitatus, purpureo-ruber (108.) A. HOFFMANNI Schott (in Oest. Bot. Zeitsehr. 1858 p. 181 ! ; Prodr, 509. — Anthurium margaritaceum Baker in Saunders Refug. t. 280 !). Costa-Rica, ad Uruca, in paludibus pr. S. José : C. Hoffmann ! (Herb. Reg. Berol.).

ARACEAE: ANTHURIUM.

Lamina elongato-cordata ; loti postici oblongi, sinu profundo obtuso sejuncti, antici dimidium circ. aequantes. Spatha ohlongo-elliptica, obtusa. Spadix longissime stipitatus . (109.) A. ANGUSTATUM Kunth (En. III. 79 ; Schott Prodr. 505. — Pothos angustatus H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 77). Venezuela ; in silvis Orinocensibus : Humboldt et Bonpland. II. Spatha ovato-lanceolata, acuminata, viridis, reflexa. Spadix spathâ vix longior.

demum patens vel

Foliorum petioli antice canaliculati, geniculo longiusculo instructi, lamina crasse coriacea, oblongo-ovata, ° basi profunde cordata, nervis I. basalibus utrinque 3, intimis seorsum versis cum nervis costalibus numerosis nervum collectivum a margine ⅓ lateris remotum efformantibus. Pedunculus petiolo multoties brevior, recurvus. Baccae oblongo-obovoideae, aurantiacae . (110.) A. REFLEXUM Brongn. (ex Schott in Bonplandia X. (1862) p. 148 ! ; Regel Gartenfl. 1866 p. 259 t. 519). America tropica, loco accuratius non cognito. Foliorum petioli elongati, antice sulcati, geniculo longo instructi ; lamina pergamentacea, nitida, supra atroviridis, infra flavovirens, ovatovel oblongo-cordata, lobis posticis late semiovatis retrorsis, sinu acuto remotis, nervis I. basalibus utrinque 3—4, intimis cura costalibus 5—7 aperte patentibus nervum collectivum a margine distantem constituentibus. Pedunculi petiolis breviores . . . (111.) A. COMMUTATUM Schott (in Bonplandia X. (1862) 148). America tropica, loco accuratius non cognito. III. Spatha lanceolata vel lineari-lanceolata, apicem versus longe sensimque angustata, viridis vel rubescens, patens vel reflexa. Spadix caudiformis spathâ l ½—3-plo longior. Laminae nervi basales I. in costulas posticas in sinu plus minusve denudatas conjuncti. 1. Laminae lobi postici retrorsi, sinu profundo parabolico vel campaniformi sejuncti, † Spadix sessilis. * Spatha late lanceolata. Foliorum lamina elongato-cordiformis, abrupte cuspidato-acuminata ; lobi postici maximi, antici circ. ⅛ aequantes, retrorsi, sinu profundo late parabolico sejuncti. Nervi I. basales utrinque 6, costales 10 (112.) A. FORMOSUM Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 181, Prodr. 519). Costa-Rica ad Naranjo : Wendland. Foliorum lamina oblongo-cordiformis, apicem versus sensim angustata ; lobi postici retrorsi, antici circ. ⅓ aequantes, sinu parabolico in fundo acutato sejuncti. Nervi I. basales utrinque 5, costales circ. 8 (113.) A. SORORIUM Schott (Prodr. 622). Peruvia : Poeppig. ** Spatha lineari-lanceolata. Foliorum lamina elongato-cordiformis, apicem versus linea arcuata sensim angustata, acuminata vel acuminato-cuspidata ; lobi postici oblongi, antici ⅓ — ⅛ aequantes, sinu parabolico, inferne rotundato sejuncti. Nervi I. basales utrinque 6—7, costales circ. 15 (114.) A. INDECORUM Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 350 ; Prodr. 525). Peruvia : Poeppig. †† Spadix stipitatus. * Nervi laterales I. costales utrinque circ. 8—10. Foliorum lamina maxima cordiformis ; lobi postici antici vix ⅓ aequantes, sinu profundo latiusculo sejuncti, Spatha late lanceolata, longe acuminata, ad basin breviter decurrens (115.) A. LIEBMANNI Schott (in Bonplandia 1859 p. 165 et Prodr. 519). Mexico, in distr. Oaxaca, ait. 1600 m. : Liebmann ! (Herb. Hafn.).

** Nervi laterales I. costales utrinque 15—18. Foliorum lamina subelongato-cordiformis ; lobi postici magni, antici ⅓ aequantes, rotundati, introrsum versi, saepe exitu incumbentes, nervis I. basalibus utrinque 10. Spatha late lanceolata, ouspidato-acuminata. Spadix spathâ l ½ — 2-plo longior (116.) A. BOGOTENSE Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1857 p. 302 ! ; Prodr. 518. — Anthurium concinnatum Schott Prodr. 522 !). Nova Granata : Holton n. 219 ! ; (Herb. Hafn,).

Costa-Rica ad Turialva : Oerstedt !

Foliorum lamina ampla, elongato-ovato-cordiformis, apicem versus linea arcuata gradatim angustata, apiculata ; lobi postici antici ¼— aequantes, sinu parabolico sejuncti, subtriangulari-ovati vel oblonguli, nervis I. basalibus utrinque 8. Pedunculus petiolo fere ½ brevior. Spatha late lanceolata, apice sensim acuminata. Spadix spathâ circ. 1 ½-plo longior (117.) A. COSTATUM C. Koch et Bouché (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853. App. p. 16 ! ; Ann. sc. nat. 4. ser. I. 347. — Anthurium violascens Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854 p. 89 et Prodr. 520). Venezuela : Appun. Foliorum lamina cordato-lanceolata, apicem versus linea arcuata gradatim angustata, aeuminata vel cuspidato-acuminata; lobi postici suboblongi, introrsum curvi, sinu parabolico disjuncti, nervis I. basalibus utrinque 8. Spatha lanceolata, longe acuminata. Spadix spathâ l ½-plo longior. ....... (118.) A. POLYRRHIZON C. Koch et Augustin (in Ind. Sem. Hort. Berolin. 1855. App. p. 71 ; Wochenschr. fur Gärtnerei 1864 p. 197. — Anthurium Humboldtianum Schott Prodr. 524 pr. p., non Kunth). Venezuela pr. Caracas : Karsten ! (Herb. Reg. Berol.) ; Martinica : Hahn n. 354 ? 2. Laminae lobi postici extrorsi, sinu plus minusve profunde amplo sejuncti. † Nervi I. basales atque costales nervum collectivum continuum efformantes. Foliorum lamina elongato-deltoideo-cordiformis vel hastato-cordiformis, ad medium arcuatim angustata, summo abrupte arcuatim contracta, lobi postici elongati, oblongi, divaricati, sinu latissimo sejuncti. Spatha oblonga, acuminata, viridis. Spadix breviter stipitatus, spathâ brevior . . ... . . . (119.) A. BREVISCAPUM Poepp. (Nov. Gen. et Spec. III. 84 !; Schott Prodr. 525). Peruvia subandina pr. Cuchero : Poeppig n. 1510 !; ad S. Govan : Lechler n. 2491. †† Nervi I. costales superiores nervum collectivum efformantes. Foliorum petioli laminâ paullo longiores, novelli cum nervis rubentes ; lamina cordato-agittata, apicem versus elongato-triangulari-angustata, lobi postici semioblongo-ovati antici vix ⅓ aequantes, sinu amplo aperto distantes, nervis lateralibus I. utrinque 5—7 e basi nascentibus. Spatha lineari-lanceolata, patentissima vel recurva. Spadix glauco-virens, interdum rubens, spathâ vix 1 ½-plo longior (120.) A. RUBRINERVIUM Kunth (En. III. 78 ! — Pothos rubrinervia Link En. I. 109. — Pothos suaveolens Desf. Cat. 8 et 386. — Anthurium. sagittatum Kunth En. III. 79 ! ; Schott Prodr. 527. — Anthurium Humboldtianum Kunth En. III. 78 !1). Venezuela, in colonia Tovar : Gollmer !; Perrottet !

Guiana gallica : Leprieur !,

††† Nervi I. costalos omnes in nervum collectivum e nervo basali interlobario ortum conjuncti. Foliorum lamina supra lobos posticos apicem versus inferne sensim, superne subabrupte angustata, cuspidato-acuminata ; lobi postici elongatooblongati, sinu triangulari aperto disjuncti. Pedunculus petiolum multo superans. Spatha lanceolata, longe acuminata, viridis vel flavo-virens. Spadix breviter stipitatus, florens aureus (121.) A. OCHRANTHUM C. Koch

ARACEAE:

(in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853 App. p. 16 !, Wochenschr. für Gärtnerei 1864 p. 197 et in Ann. sc. nat. 4. ser. I. 349 ; Schott Prodr. 532. — Anthurium lapathifolium Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857 p. 309 ! et Prodr. 533). Costa-Rica : Wendland ; in Isthmo Panamae ad Chagres : Fendler n. 429. Foliorum lamina hastato-sagittata, supra lobos subsensim constricta, apicem versus subsensim angustata, summo apice abrupte rotundatoobtusata, retusa, minutissime apiculata ; lobi postici elongato-oblongi, sinu apertissimo sejuncti. Spatha sublineari-lanceolata, apiculata. Spadix stipite longulo suffultus, spathâ fere duplo longior (122.) A. LECHLERIANUM Schott (Prodr. 534). Peruvia, ad S. Govan : Lechler n. 2203.

ANTHURIUM.

(in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855 App. p. 8 ; Schott Prodr. 536. — Anthurium Sagittaria Linden Catal. ; Schott Prodr. 537 !) In Nova Granata, prov. S. Martha, alt. 1000 m. : Schlim ! (Herb. Linden). Foliorum petioli leviter sulcati, geniculo longo instructi ; laminae subsagittato-triangularis lobi postici horizontaliter porrecti, lati, rotundati, lobus anticus sinu levissimo a posticis distinctus, gradatim angustatus, abrupte cuspidatus, nervis I. basalibus utrinque 3, costalibus 6—7. Spatha lanceolata. Spadix flavens . (127.) A. SUBSIGNATUM Schott (in. Bonplandia IX. (1861) p. 368.) Costa-Rica, ad Pedregal : Wendland. Hybrida, verisimiliter inter Anthurium subsignatum Schott et Anthurium ochranthum C. Koch .... (128.) A. HYBRIDUM Hort.

Species fortasse hujus, fortasse sectionis Belolonchii. Foliorum lamina ad ⅔ longitudinis ambitu rotundato-ovata vel exacte fere rotundata, ibi valde contracta in trientem supremam oblongam, apice repentino-contractam, obtusam, lobi postici oblongo-semiovati, incurvi, subincumbentes, sinus ostium subcordiforme relinquentes. Spatha lineari-lanceolata, cuspidato-acuminata. Spadix longissime stipitatus, tenuis, spatham superans. (123.) A. MACLEANI Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 350 et Prodr. 526). Peruvia : Maclean (Herb. Hook.).

Sect. XIV. SEMAEOPHYLLIUM Schott Prodr. 534. Caudex assurgens, internodiis brevibus, cataphyllis persistentibus velatus. Foliorum petiolus longus, antice sulcatus ; lamina pergamena, hastato-triloba, nervis lateralibus I. basalibus utrinque 5—9 fere omnibus vel omnibus in costulam posticam longe connatis, sursum arcuatis, in lobos laterales exeuntibus, interlobariis saepe tenuibus rectis, costalibus plurimis patentibus rectiusculis cum nervis collectivis 1—3 interjectis parallelis, loborum posticorum nervis intermediis in nervum collectivum margini approximatum exeuntibus. Pedunculus petiolum longitudine aequans vel brevior. Spatha lanceolata, reflexa, basi amplectens. Spadix cylindroideus, myosuroideus, stipitatus. α. Foliorum lobi postici sinu profundo sejuncti. Laminae lobi postici elongato-semielliptici, rotundati, sinu apertissimo basi rotundato sejuncti, lobus anticus oblongus apice rotundato abrupte in cuspidem brevem contractus, nervis I. basalibus utrinque 5 leviter arcuatis juxta marginem abrupte sursum curvatis, interlobaribus crassulis, costalibus cc. 9 patentibus . , . (124.) A. SUBTRILOBUM Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1857 p, 198 et Prodr. 535). In Venezuela pr. Caracas : Appun. Foliorum petiolus laminâ longior, geniculo longulo instructus ; laminae lobi postici semiovato-elliptici sinu parabolico vel aperto profundo sejuncti, lobus anticus oblongus, apicem versus sensim in cuspidem brevem angustatus, nervis I. basalibus utrinque 5—7, levissime arcuatis, interlobaribus tenuibus, costalibus cc. 18 in nervum collectivum margini approximatum conjunctis. Spatha lanceolata acuminata spadice substipitato longior (125.) A. PANDURAEFORME Schott (Prodr. 536. — A. panduratum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858 p. 182). Habitat in Costa-Rica : Wendland. β. Laminae lobi postici sinu apertissimo neque profundo sejuncti. Foliorum petioli teretiusculi, laminae subaequilongi vel longiores ; laminae lobi postici oblongo-elliptici vel obovato-oblongi, subsursum curvati, lobus anticus oblongus vel obovoideo-oblongus, summo apice in cuspidem lanceolatam longam abrupte contractus, nervis I. basalibus utrinque 5—7 longe connatis, costalibus cc.- 9 in nervum collectivum margini valde approximatum conjunctis. Spatha spadice juliformi breviter stipitato, flavovirenti brevior (126.) A. SIGNATUM C. Koch et Mathieu

C. Foliorum adultorum nervi laterales I. (costulae) costae mediae aequior assae, liberae vel omnes vel nonnullae in costas posticas inferne connatae, in partitiones aut in segmenta excuntes. Sect. XV. SCHIZOPLACIUM Schott Prodr. 538. Caudicis assurgentis internodia brevia, cataphyllis persistentibus obtecta. Foliorum petioli longi, teretiusculi vel semiteretes et sulcato-canaliculati, geniculo incrassato instructi ; lamina plantae juvenculae ovato-lanceolata vel ovato-cordata, adultae pedato-partita, partitionibus integris vel iterum partitis vel sectis, uninerviis, nervis lateralibus I. vel costulis omnibus vel inferioribus tantum in costas posticas conjunctis, nervis II, remotiusculis, nervo collectivo tenui continuo vel ad partitionum sinus interrupto. Pedunculus longus. Spatha basi amplectens, ovato-lanceolata vel lanceolata, demum recurva. Spadix conoideus. Flores majusculi, virides. Tepala vix longiora ac lata, Ovarium ovoideum, stigmate subsessili coronatum. Baccae obovoideae vel oblongo-obovoideae, vertice leviter impressae, stigmate sessili coronatae. α. Laminae saturate-viridis, nitidae, partitiones omnes integrae. I. Lamina 5—7-fida, partitionibus elliptico-oblongis vel linearilanceolatis, acuminatis, intermediis longioribus, lateralibus decrescentibus, extimis basi in lobum obtusissimum productis. Pedunculus petiolo vix duplo brevior. Spatha coriacea, viridis, anguste lanceolata, acuminata, spadicem subcylindricum snbaequans. (129.) A. FISSUM C. Koch (in Ender Ind. Aroid. p. 10 ; Regel Gartenfl. 1867. p. 323. t. 561). In Martinicae ins. : Hahn n. 946 ! II. Lamina 9—11 —13- et ultra -fida vel -partita. 1. Lamina ambitu rotundata, nervis I. exterioribus basi in costas conjunctis. Foliorum petiolus teres vix. sulcatus, geniculo teretiusculo longulo instructus ; lamina laete viridis, lucida, sub-13-partita, partitionibus omnibus lanceolatis, posticis falcatim procurvis, inferne cohaerentibus, costulis intimis 2 utrinque ad basin liberis ; nervo collectivo tenui a margine remotiusculo . , . . . (130.) A. PEDATO-RADIATUM Schott (in Bonplandia 1859. p. 337 ! et Prodr. 539. — A. pedatifidum Regel et Linden in Gartenfl. 1866. p. 66. t. 501 !). Habitat in Mexico, fide Schott. Foliorum petiolus antice canaliculatus, geniculo crasso instructus ; lamina profunde 9 — 11-partita, partitionibus lanceolatis vel oblongolanceolatis, costulis intimis 2 utrinque liberis, nervo collectivo margini approximato. Pedunculus petiolo brevior. Spatha lineari-lanceolata, acuminata. Spadix longe myosuroideus, brevissime stipitatus, spathâ parum longior . (131.) A. PALMATUM Kunth (En. III. 80 ; Schott Prodr. 540. — Pothos palmata Linn. Spec. 1374 ; Plum. Am. t. 64, 65). Habitat in insula Dominica: Imray.

ARACEAE : ANTHURIUM.

2. Lamina ambitu triangularis, nervis lateralibus I. vel costulis omnibus in costas conjunctis. Petiolus canaliculatus, geniculo brevi instructus. Laminae pedato-11 —15-sectae vel partitae partitio media ceteris triente longior, partitiones laterales lanceolato-oblongae, nervo collectivo a margine parum remoto. Pedunculus petiolum superans. Spadix cylindroideus, violaceus, stipitatus, spatham aequans (132.) A. PEDATUM Endl. (Gen. 240; Kunth En. III. 79 ; Schott Prodr. 539. — Pothos pedatus H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 78. t. 20). In Novae Granatae Andibus Popayanensibus: Humboldt. β. Lamina glauco-viridis. Lamina ambitu e basi cordato-hastatâ ovato-oblonga, pedato-5—7partita, partitionibus lanceolato-oblongis integerrimis vel undulato-repandis, intermedia lateralibus subfalcatis subduplo longiore. Spatha ovatolanceolata, acuminata, reflexa, spadice crassulo subtriplo brovior (133.) A. ARADIFOLIUM Versch. (in Regel Gartenfl. 1870. p. 95. 648). Habitat verisimiliter in Mexico. Foliorum petioli teretiusculi, geniculo longo instructi ; lamina ambitu ovata, 17—21-partita, partitionibus media vel fere omnibus praeter extimas lineari-laneeolatas pinnatisectis, mediis etiam subbipinnatisectis, omnibus longissime anguste acuminatis, nervo collectivo interiore a margine remoto, inferne evanescente. Pedunculus praelongus. Spatha lanceolata, acuminata, recurva, spadice conoideo brevior (134.) A. PODOPHYLLUM Kunth (En. III. 80 ; Schott Prodr. 541.— Pothos podophyllus Schlechtendal et Cham. in Linnaea VI. 22. — Pothos laciniatus Mart. et Gal. — Anthurium membranuliferum Schott et Ohlendorff, status adultus. — Anthurium pseudopodophyllum Schott in Bonpl. 1859. p. 338 ! et, Prodr. 540, status juvenculus. — Anthurium polytomum Schott in Bonplandia 1859. p. 337 et Prodr. 542, status adultus. — A. Ghiesbrechtii Linden Catal. ; Schott Prodr. 538). Mexico, prov. Veracruz ad Mirador ; Liebmann ! , Sartorius !

Foliorum petiolus (fere 1 m. longus) geniculo brevi, tereti instructus. Lamina 13-secta ; segmenta basin versus longe cuneata, exteriora 2—3 in phalangem crassipedem brevem connata, intermedium remote pinnatisectum, segmentulis utrinque binis remotis rotundatis. Pedunculus ½ petioli subaequans. Spatha lineari-lanceolata, longe acuminata (⅓ m. longa), sordide ex viridi violascens. Spadix caudiformis spathâ triente longior (137.) A. WENDLANDI Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 182 et Prodr. 544). Habitat in Costa-Rica ; Wendland. Lamina 5-secta ; segmenta extima basin versus longe angustata, intermedium remote pinnatisectum, segmentulis utrinque 4, infimis et supremis obtusis, mediis acuminatis, vicina latere exteriore tantum segmentulis binis instructa. Spatha lineari-ianceolata, longe acuminata. Spadix caudiformis (fere ⅔ m. longus) spathâ paulo longior (138.) A. HOLTONIANUM Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 350 et Prodr. 544). Habitat in Nova Granata : Holton. II. Laminae segmenta lobulata vel repanda. 1. Segmenta sessilia vel subsessilia. Lamina cc. 7-secta ; segmenta basi anguste cuneata, apice acuminatissima, utrinque lobulis binis rotundatis instructa. Spatha lincarilanceolata, acuminata. Spadix subsessilis spathâ ⅓ longior 32. (139.) A. PANDURATUM. Foliorum petiolus geniculo brevi instructus. Lamina 11-secta ; segmenta tria exteriora in phalangem connata, media libera, basin versus longissime cuneata, longe acuminata, irregulariter repanda. Pedunculus petiolo paullo brevior. Spatha lineari-lanceolata, longe acuminata. Spadix tenuis ........... (140.) A. REPANDUM Schott (in Oest. Bot. Wochenbl, 1857. p. 217 et Prodr. 546). Habitat in Nova Granata ad S. Martha : Purdie.

Species haud satis cognita. Foliorum petiolus teres, vix sulcatus ; lamina ambitu reniformis, pedatipartita, sub-11-mera, partitionibus lanceolatis longe acuminatis, media in geniculum usque cuneata, vicinis gradatim minus profunde sejunctis, extimis fere horizontaliter prolatis ad medium usque connatis, costulis trium exteriorum partitionum inferne confluentibus, nervo collectivo a margine remoto .... (135.) A. HELLEBORIFOLIUM Schott (in Bonpl. 1862. p. 148, non Hort., nec Hort. Schoenbrunn, nec aliorum). Patria ignota.

Sect. XVI. DACTYLOPHYLLIUM Schott Prodr. 542. Scandentes internodiis elongatis, raro arborescentes. Foliorum petiolus longus, teres vel teretiusculus, levissime sulcatus, geniculo crasso, longulo, subsulcato vel tereti instructus ; lamina herbacea, pergamena, subcoriacea, digitati-secta, segmentis articulato-ansatis vel sessilibus, integerrimis aut repandis aut lobato-laciniatis, nervis II. irregulariter remotis nervos collectivos in apice segmentorum saepe duos, basin versus desinentes efformantibus. Pedunculus longus aut brevis. Spatha elongata, lanceolata vel brevis ovato-lanceolata, basi amplectens. Spadix longissimus vel brevis, crassus, stipitatus vel sessilis. Baccae obovoideae vel subglobosae, stigmate sessili, discoideo coronatae, plerumque monospermae. α. Laminae segmenta lobato-laciniata vel repanda. I. Laminae segmenta lobato-laciniata. Lamina 9-secta ; segmenta omnia sessilia basi longe cuneatu, intermedium pinnatisectum, segmentulis utrinque 4—5 remotis rotundatis, rarissime subacutatis. Pedunculus petiolo brevior (136.) A. CLAVIGERUM Poepp. (Nov. Gen. et Spec. III. 84 ; Schott Prodr. 545). Habitat in Peruvia subandina : Poeppig.

Lamina juvenculae 3-, adultae 5—9-secta ; segmenta subsessilia, lanceolato-oblonga, extima latere exteriore inferne auriculata, reliqua basin versus cuneata, lateribus subsinuato - repanda, apice cuspidatoacuminata. Pedunculus ½ petioli superans. Spatha lineari-lanceolata, acuminata . 33. (141.) A. SINUATUM. 2. Segmenta longe ansata. Foliorum lamina 7-secta ; segmenta exteriora 2 tantum in phalangem connata, intermedia obovato-oblonga, subrepandula, basi cuneata, apice abrupte lineari-cuspidata. Spatha lineari-ianceolata, basi subdecurrens. Spadix tenuis spatha vix ⅓ longior (142.) A. MARTINI Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 325 et Prodr. 546). Habitat in Guiana gallica : Martin. β. Laminae segmenta integra vel tantum leviter undulata. I. Segmenta omnia sessilia. Foliorum adultorum lamina trisecta ; segmenta basi latere interiore anguste confluentia, medium late oblongo-lanceolatum, lateralia inaequilatera. Pedunculus longus .... (143.) A. TRIPUYLLUM Brongn. (in Herb. Mus. Paris., fide Schott Prodr. 548, nec Hort.). Bolivia : D'Orbigny (Herb. Mus. Paris.). Foliorum lamina sub-11-secta ; segmenta omnia sessilia, exceptis utrinque binis extimis in phalangem connatis libera, oblongo-elliptica, apice subrepentino angustata, basin versus cuneata, nervo collectivo altero a margine remoto, altero margini approximato. Pedunculus brevis. Spatha late lanceolata. Spadix breviter stipitatus, spathâ paulo brevior, glauco-viridis (144.) A. BOMBACIFOLIUM Schott (Prodr. 552 !). Costa-Rica : C. Hofmann n. 779 !

ARACEAE:

II. Laminae segmenta breviter vel longius ansata. 1. Caudex arborescens. Foliorum apice umbraculum efformantium petioli longissimi, tripedules ; lamina 15—20-secta, segmentis 1 ½—2pedalibus, lanceolato-oblongio, basi longe cuneatis. Pedunculus brevis, dimidium spadicis longissimi vix aequans (145.) A. EMINENS Schott

ANTHURIUM.

Foliorum lamina 9-secta ; segmenta omnia sessilia, exceptis exterioribus inferne pro parte connatis atque apicem versus lanceolatis obovato-oblonga, basim versus cuneata, apice abrupte in cuspidem longam angustam contracta, nervo collectivo a margine remoto (155.) A. ANDERSONII Schott

(in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 273).

(in Oest. Bot. Woohenbl. 1857. p. 325 et Prodr. 547).

Peruvia subandina : Poeppig.

Insula S. Lucia : Anderson (Herb. Bentham).

2. Caudex scandens, internodiis saepius valde elongatis. † Foliorum petioli supra sulcati. * Spadix spathâ multo brevior. Foliorum petioli longissimi, geniculo longulo instructi ; lamina 5—13-secta, segmentis elongato-lanceolatis, nervo collectivo margini plus minusve approximato. Pedunculus longus. Spatha lineari-lanceolata . . (146.) A. KUNTHII Poepp. (Nov. Gen. et Spec. III. 84 ; Schott Prodr. 549). Peruvia prov. May nas : Poeppig ; ad S. Govan : Lechler n. 2450. ** Spadix spathâ longior vel ei subaequilongus. 0 Foliorum segmenta omnia subaequalia. Foliorum petioli teretiusculi, supra sulcati ; lamina adulta 5—7—9secta, segmentis oblongis vel obovato-oblongis vel late elliptico-oblongis, ima basi cuneatis, nervo collectivo a margine remoto. Pedunculi breves. Spatha lineari-lanceolata. Spadix sessilis spathâ 1 ½-plo longior 34. (147.) A. PENTAPHYLLUM. Foliorum petioli angulosi, supra profunde sulcati ; lamina 7—9secta, segmentis elongato - obovato-lanceolatis, basin versus cuneatim angustatis, apice abrupte breviter cuspidatis, nervo collectivo a margine longiuscule remoto. Spatha elliptico-lanceolata vel elliptica, breviter apiculata . . . ........ . 35. (148.) A. PACHIRAEFOLIUM. 00 Foliorum segmenta omnia longe ansata, inaequalia, exteriora valde inaequilateralia, intermedia oblongovel ovali-elliptica, nervo collectivo a margine longe distante. Pedunculus brevis. Spatha lanceolata. Spadix sessilis spathâ longior . . 36. (149.) A. UNDATUM.

†† Foliorum petioli teretes geniculo tantum sulcato. Foliorum segmenta apicem versus sensim cuspidato-acuminata, ansam versus longe cuneata, elongato-lanceolata vel lanceolato-oblonga vel lineari-lanceolata. Pedunculus brevis. Spatha lanceolata spadice paullo brevior ......... 37. (150.) A. VARIABILE. Foliorum lamina 9 — 13-secta, segmentis omnibus liberis mediis longius quam lateralia ansatis, oblongis, apice repentino angustatis, basim versus cuneatis, nervo collectivo a margine haud longe distante. Spatha ovato-lanceolata vel ovata spadice crasse digitiformi paullo brevior vel ei subaequilonga (151.) A. DIGITATUM Kunth (En. III. 80 ! ; Schott Prodr. 552. — Pothos digitata Jacq. Coll. IV. 119 et Ic. III. t. 611 ; Willd. Spec. I. 686). Peruvia : Pavon ! (Herb. Boiss.). Species hujus sectionis haud satis cognitae : Foliorum petioli grossi teretes ; lamina 5 — 7-secta, segmentis omnibus longe ansatis, late obovato-oblongis, ansam versus longe cuneatis, apice rotundato fere abrupte in cuspidem brevem lanceolatam contractis, nervo collectivo a margine valde remoto (152.) A. KARWINSKII Schott (Prodr. 553). Mexico ad Colipa : Karwinski ! Foliorum lamina 7-secta ; segmenta omnia libera, vix ansata, late lanceolata, basin versus sensim cuneata, apicem versus subsensim cuspidato-acuminata, nervo collectivo a margine subremoto. Pedunculus brevis (153.) A. AEMULUM Schott

Species imperfecte cognita et negligenda. Schott Prodr. 520. — Costa-Bica : OerSpadix tantum cognitus. - Probabiliter sectionis Cardiophyllum.

ANTHURIUM LONGISPATHUM

sted.

SPECIES BRASILIENSES FUSIUS DESCRIPTAE. 1. ANTHURIUM SCANDENS (AUBL.) ENGL. caudiculi internodiis plerumque longulis, rarius approximatis ; foliorum petiolis laminae — ½ aequantibus, basi dilatatis, antice anguste canaliculato-sulcatis, apice geniculato - tumidis ; lamina (sicca glaucescenti-viridi) infra punctis deusis minoribus, supra punctis majoribus sparsis notata vel impunctata, lanceolato-elliptiea, utrinque acuta ; pedunculo quam petiolus paullo vel 2—4-plo longiore, semper eo tenuiore ; spatha tenui, virente, lanceolata vel oblongo-lanceolata, cuspidulata quam spadix florifer paullo breviore, mox reflexa ; spadice brevissime vel breviter stipitato, tenui ; baccis globosis violaceis vel albis. Dracontium scandens Aubl. Guian. II. 386. Dracontium repens Descourt. Fl. Antill. VII. t. 499. Pothos violaceus Swartz Prodr. 32, Flor. Ind. I. 270. Anthurium, violaceum Schott Melet. 22 ; Kunth En. III. 67. Planta per Americam tropicam late dispersa, longitudine internodiorum, petiolorum atque pedunculorum valde varians, etiam cataphyllis plus minusve persistentibus atque foliorum lamina latiore vel angustiore, supra plus minusve punctata. Formae insequentes a cl. SCHOTT in Prodromo Aroidearum sub titulo specierum propositae opinione nostra pro varietatibus tantum haberi possunt : Var. α. DOLOSUM, internodiis longulis, quam petioli longioribus; foliorum petiolis brevibus laminae utrinque puntatae, lanceolata e, acuminatae aequantibus; pedunculo quam petiolus 3—4-plo longiore; spatha spadicem subaequante. Anthurium dolosum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 179, Prodr. 437. internodia 5—7 cm. longa. PETIOLI 2—2,5 cm. longi ; glanco-viridis 6—10 cm. longa, 2,5—3,5 cm. lata. PEDUNCULI 4—5 cm. longi. SPATHA 2—3 cm. longa, 7 ½ mm. lata, acumine 2 — 3 mm. longo instructa. SPADIX tenuis 2,5 cm. longus, fructifer fere 4 cm. aequans. SYMPODII

LAMINA

Var. ß. VIOLACEUM, internodiis quam petioli longioribus ; petiolis longioribus, laminae utrinque punctatae, lanceolatae vel oblongo-lanceolatae ½— ⅓ aequantibus ; pedunculo petiolo subaequilongo ; spatha lanceolata, quam spadix breviore ; baccis violaceis.

(in Bonplandia 1859. p. 165 et Prodr. 551). Mexico ad Colipa : Liebmann. Foliorum lamina 5-secta ; segmenta majora oblonga, sessilia, apice abruptius vel subsensim acuminata, inferne cuneata, margine subundulata, nervo collectivo a margine valde remoto 38. (154.) A. HOFFMANNSEGGII. Arac.

Tabula nostra VII (habitus cum analysi).

Anthurium violaceum Schott Prodr. 437 ; Saunders Refug. t. 257. Pothos violaceus H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 76. t. 19 Hook. Exot. Fl. t. 55 ; Lodd. Bot. Gah. t. 632.

ARACEAE :

internodia 5—7 cm. longa. PETIOLI 4—6 cm. longi ; subcoriacea, glauco-viridis, 10 — 12 ½ cm. longa, 3 — 6 cm. lata, nervo collectivo intimo a margine 5 — 6 mm. remoto. PEDUNCULI 3—5 cm. longi. SPATHA 2 cm. longa, 7 ½ mm. lata. SPADIX 2 — 3 cm. longus, fructifer 4—5 cm. longus, 1 cm. crassus. BACCAE 5—6 mm. diametientes. SYMPODII

LAMINA

Var. γ. LEUCOCARPUM, internodiis quam petioli longioribus; petiolis laminae utrinque punctatae, lanceolatae, acuminatae ⅓—¼ aequantibus ; pedunculo quam petiolus longiore ; spatha lanceolata quam spadix breviter stipitatus breviore; baccis albis. Anthurium leucocarpum Schott Prodr. 437. Anthurium violaceum ß. forma angustifolia Kunth En. 111. 68. SYMPODII internodia 4—6 cm. longa. PETIOLI 3—5 cm. longi ; LAMINA 8 — 13 cm. longa, 2 ½—4 cm. lata, nervo collectivo intimo a margine 4—6 mm. remoto. PEDUNCULI 6 — 8 cm. longi. SPATHA 15—17 ½ mm. longa, ½ cm. lata. SPADIX stipite 1—2 mm. longo suffultus, 2—3 cm. longus. BACCAE 5—6 mm. diametientes.

OBS. In speciminibus a cl. MAYERHOFF in insula St. Domingo collectis (in herb. Reg. Berolinensi asservatis) observavi bracteam ovatam spatha 4-plo breviorem, florem spathae oppositum infimum (totius spadicis secundum vel tertium) fulcrantem.

Var. §. VIRGOSUM, internodiis quam petioli brevioribus; petiolis laminae ovato-lanceolatae ⅓ vel ¼ aequantibus; pedunculo quam petiolus vix duplo longiore; spatha lineari-lanceolata cuspidulata quam spadix paullo breviore. Anthurium virgosum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 100, Prodr. 438. SYMPODII internodia 2—3 cm. longa, summa etiam breviora, cataphyllis stuppose decompositis dense velata. PETIOLI l ½—4 cm. longi, geniculo tumido fere 5 — 6 mm. longo instructi ; LAMINA 8—15 cm. longa, 2 ½—5 cm.. lata. PEDUNCULI 3—7 cm. longi. SPATHA 2 ½—3 cm. longa, 5—6 mm. lata. SPADIX 2 ½ — 3 cm. longus, 4—6 mm. crassus.

Habitat in America tropica, a Mexico et ab India occidentali usque ad Brasiliae prov. Rio de Janeiro et S. Paulo, praecipue in arboribus. — Var. α. in Guatemala, e. gr. pr. Mazatenango : Bemoulli n. 388! — Var. ß. in Brasilia meridionali, loco accuratius haud addicto: Sello n. 269, 1205, 5892 !; prov. Rio de Janeiro in monte Corcovado : Mosén !; in insula Jamaica : Wullschlaegel n. 1040 !; in insula Portorico : Schwaneke !; in Mexico : Liebmann ! — Var. γ. in Mexico pr. Jalapa, alt. 1000 m.: Galeotti n. 6052 !; in insula St. Domingo : Mayerhoff ! — Var. δ. in Brasiliae prov. Rio de Janeiro, e. gr. in monte Corcovado : Martius !; ad lacum Itahypé : Riedel !; in prov. S. Paulo : Lindberg n. 639 !.

2. ANTHURIUM TRINERVE MIQ. caudiculi internodiis brevibus ; petiolis ½—⅔ laminae longitudine aequantibus, semiteretibus, geniculo longulo instructis ; lamina subcoriacea oblongo-lanceolata vel lanceolata, basi acuta, apice acuminata, supra impunctata, subtus punctis minutis dense notata ; pedunculo petiolum subaequante vel paullo superante, ei aequicrasso ; spatha ovato-lanceolata, acuminata ; spadice cylindrico quam spatha duplo longiore ; baccis albidis. Anthurium trinerve Miquel in Linnaea XVII. 67; Schott Prodr. 439 ! Anthurium brachyspathum C. Koch ex Ender Ind. Ar. p. 10. ½—2 cm. longa, imprimis apice brevissima CAUDICULI internodia atque cataphyllorum vaginis stuppose decompositis omnino velata. PETIOLI 5—8 cm. longi ; LAMINA 10—13 cm. longa, 3—4 cm. lata, nervo collectivo intimo a margine 4—5 mm. remoto, altero marginali. PEDUNCULI

ANTHURIUM.

4—10 cm. longi. SPATHA 1 ½—2 cm, longa, 1 cm. lata, acumine ½ cm. longo instructa. SPADIX 2 ½—5 cm. longus, 4—5 mm. crassus, viridis. BACCAE 5 mm. diametientes. Habitat in prov. do Alto Amazonas pr. Panuré ad Rio Uaupés : Spruce n. 2783 !; pr. S. Gabriel da Cachoeira : Spruce n. 2266 ! Porro in Guiana batava : Kegel ; e. gr. in distr. Para : Kappler n. 1498 !; pr. Paramaribo : Wullschlaegel n. 499 !; etiam in Guiana gallica : Leprieur ! — Flor. Febr.—Apr.

3. ANTHURIUM BREDEMEYERI SCHOTT: petiolis laminâ paullo brevioribus vel longioribus, geniculo longo instructis; lamina lanceolata vel lineari-lanceolata, apicem versus sensim angustata, summo apice repentino contracta et cuspide linearilanceolata longula terminata, basi repentino contracta cuneata aut obtusa, nervis lateralibus I. patentibus, nervo collectivo a margine (¼— lateris) remoto conjunctis; pedunculo tenui quam petiolus paulo longiore; spatha lineari cuspidato-acuminata, basi vix decurrente; spadice gracili stipitato quam spatha sesquilongiere; tepalis violascentibus, ovariis pallide viridescentibus. Tabula nostra VIII (habitus cum analysi).

Anthurium Bredemeyeri Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 269, Prodr. 457. Anthurium funiferum Klotzsch et Karsten Msc. in herb. Reg. Berol. ! SYMPODII internodia 2—4 cm. longa. CATAPHYLLA 5—8 cm. longa, valde stuppose decomposita. PETIOLI 2—3 ½ dm. longi, 2 cm. crassi ; LAMINA 1 ½—3 dra. longa, 4—5 cm. lata, cuspide 1 ½ —2 cm. longo instructa. PEDUNCULI 2—4 dm. longi. SPATHA 5—8 cm. longa, 7—10 mm. lata, acumine 5—8 mm. longo instructa, flavo-viridis. SPADIX stipite 1—1 ½ cm. longo suffultus, 1—1 ½ dm. longus, inferne 5—6 mm. crassus. PETALA fusco-violacea, 1 mm. longa atque lata. STAMINA 1 mm. longa, antheris flavescentibus. OVARIUM 1 ¾ mm. longum, flavo-virens, tepala superans. BACCAE ovoideae 3 mm. longae, 2 mm. crassae.

Var. α. ELONGAT A Engl., foliorum lamina lineari-elliptica, basi acuta. Var. ß. LANCEOLATA Engl., foliorum lamina lineari-lanceolata vel oblongo-lanceolata, basi obtusa. Habitat var. n. in Venezuela pr. coloniam Tovar : Fendler Pl. Venez. n. 1346 !, Gollmer ! — Var. ß. in Columbia : Karsten !; in Venezuela pr. Caracas : Linden n. 246 !; in Brasilia : Sello ! (Herb. Reg. Beroi., an revera e Brasilia ?).

4. ANTHURIUM RUDGEANUM SCHOTT em. caudiculis crassis, internodiis abbreviatis; foliorum petiolis laminae 1/7—¼ subaequantibus, teretiusculis, sulcatis, basi latiuscule dilatatis, brevissime geniculatis; lamina lineari-lanceolata, inferne longe cuneata, acuta vel sensim angustata, obtusa, apice longe acuminata, subcoriacea, utrinque punctis copiosis notata, costa crassa, nervis lateralibus in nervum collectivum margini approximatum conjunctis utrinque cum venis reticulatis prominentibus; pedunculis tenuibus folia subaequantibus; spatha linearilanceolata, horizontaliter patente quam spadix tenuissimus 3—4-plo breviore. Tabula nostra IX (habitus cum analysi).

Anthurium Rudgeanum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 65, Prodr. 448 !

ARACEAE: Pothos gracilis Rudge Guian. I. 23. t. 32. Anthurium gracile Hort.

CAUDICULI breves internodiis ½, cm. tantum longis, cataphyllis obtectis. PETIOLI 3—10 cm. longi, 2 mm. crassi, basi 6—7 mm. lati, geniculo 2 mm. tantum longo instructi ; LAMINA 1½—2½ dm. longa totidemque cm. lata, nervis collectivis a margine 1—2 mm. remotis. PEDUNCULI 2—3 dm. longi, 2 mm. crassi. SPATHA 4 cm. longa, 7 ½ mm. lata, apicem versus valde acutata, horizontaliter patens. SPADIX curvatus 8—9 cm. longus, basi 2 ½—3 mm. crassus. TEPALA cucullata glaucoviridia, 1 mm. tantum longa ac lata. STAMINA 1 mm. longa. OVARIUM depressum, subquadrangulum, vertice medio leviter excavatum, stigmate parvo, sessili, discoideo coronatum. BACCAE subsphaeroideue, rubrae.

Var. β. FRIEDRICHSTHALII, foliorum lamina fere lineari (2 dm. longa, 1 cm. lata), basi obtusata, nervo collectivo margini valde approximato; pedunculis quam folia brevioribus. Anthurium Friedrichsthalii Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 65, Prodr. 447. Habitat in Brasiliae provincia Pard in caudicibus Maximilianac regiae ad praed. Jaguarary : Martius !; porro in Peruviae prov. Magnas ad flumen Huallaga : Poeppig n 2294 ; in Guiana batava pr. Paramaribo : Wullschlaegel n. 497-!, n. 498 pr. p. !, J. G. Menge ! — Var. ß. in Guatemalae insula Cativo : Friedrichsthal ! (Herb. Mus. Vindob.).

5. ANTHURIUM GRACILE LINDL. caudiculis crassiusculis, internodiis abbreviatis; foliorum petiolis adultis dimidium laminae aequantibus vel superantibus, teretiusculis, sulcatis, basi latiuscule dilatatis, apice breviter geniculatis, lamina lanceolata vel lanceolato-oblonga, basi longe cuneata, apice sensim acuminata, subcoriacea, costa crassiuscula, nervis lateralibus in nervum collectivum a margine parum distantem conjunctis, cum venis reticulatis imprimis subtus prominentibus; pedunculis tenuibus folia aequantibus vel superantibus; spatha anguste lanceolata, quam spadix gracilis cylindricus 4 5-plo breviore; baccis b.eviter obovoideis rubris. Anthurium gracile Lindl. Bot. Reg. New. Ser. vol. IV. (XIX.) t. 1635. (1833.) ; Kunth. En. III. 68 ; Schott Prodr. 448 !; Regel Gartenflora 1872. t. 720 ! Pothos scolopendrium Hamilt. Prodr. 16. Anthurium scolopendrinum Kunth En. III. 68. Anthurium acuminatum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 66, Prodr. 449! Anthurium macilentum Schott in Bonplandia 1859. p. 165, Prodr. 449! Anthurium inconditum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 181, Prodr. 450! CAUDICULI ¾—1 cm. crassi, internodiis 1/2 cm. iongis. PETIOLI 15—17 cm. longi, 2 mm. crassi, geniculo 2 mm. tantum longo instructi ; LAMINA 20 — 25 cm. longa, medio 4—6 cm. lata, laete viridis, costa utrinque prominente, nervo collectivo a margine 3—4 mm. distante. PEDUNCULI 4—5 dm. longi, graciles, vix 2 mm. crassi. SPATHA viridis 4—5 cm. longa, ¾ cm. lata, cuspide filiformi ½—1 cm. longo instructa. SPADIX gracilis, cylindricus, 5—12 ½ cm. longus, plus minusve curvatus, fructifer 3—4 mm. crassus. FLORES subquadrati, 4 mm. diametientes. TEPALA cucullata, glauca, l ¼ mm. longa, 1½ mm. lata. STAMINA 1 ¼ mm. longa, ½ mm. lata. OVARIUM depresso-globosum, subquadrangulum , vertice leviter impressum, stigmate disciformi parvo immerso coronatum. BACCAE 4 mm. longae. SEMINA 1 mm longa ovoidea, testa pallida, hilo sublaterali. EMBRYO teretiusculus. OBS. Ab Anthurio Rudgeano, cui valde affine est et quocum saepe commutatur, differt imprimis foliis tenuioribus, pallidioribus, plerumque epunctatis, medio latioribus, pedunculis atque spadicibus longioribus, floribus majoribus.

ANTHURIUM.

Var. POITEAUANNUM, omni respectu paullo major; petiolis-laminâ paulo brevioribus, lamina oblongo-lanceolata ; pedunculo foliis subaequilongo. Anthurium Poiteauanum Kunth En. Prodr. 453.

III. 68 !;

Schott

Foliorum petioli 2—2½ dm. longi, lamina 2½—3 dm. longa, medio 6—7 cm. lata. Pedunculi 4—5 dm. longi. Spadix 3—4 cm. longus, 2 mm. crassus. OBS. Haec planta a cl. SCHOTT in sectione Ergthropodium prope A. leptostachyum et A. Harrisii posita minime speciebus hujus sectionis affinis est, sed sine dubitatione varietatem tantum robustam Anthurii gracilis sistit, ut specimina originalia in herb. Reg. Berclinensi asservata demonstrant.

Habitat in Brasiliae prov. Pará in caudicibus Maximilianae regiae una cum Anthurio Rudgeano ad praed. Jaguarary : Martius !, Sieber !, Spruce n. 11292! Porro in Guiana batava pr. Paramaribo : Wullschlaegel n. 498 pr. p. !, Hostmann n. 358 ; in Guiana gallica : Parher, Leprieur, Sagot n. 1148 !; Nova Granata ad La Paila in valle Gauca : Holton ; Nicaragua : Oersted. — Var. ß. in Guiana gallica : Poiteau !; in Brasiliae prov. Para : L. Cl. Richard.

6. ANTHURIUM COMTUM SCHOTT : caudice brevissimo ; foliorum petiolo brevi, antice deplanato, subcanaliculato, geniculo longiusculo supra plano instructo; lamina coriaceo-pergamena, supra atroviridi nitidula, infra laevigata flavo-virente, lanceolata, basim versus levissime angustata, ima obtusata rotundata, apicem versus sensim angustata, longe acuminata, margine subrecurvo, costa supra inferne convexula, superne carinata, infra inferne subacietata, nervis lateralibus I. utrinque 25—30 patentibus subparallelis, supra impressis, subtus (in pl. viva) haud prominentibus, nervo collectivo a margine subremoto conjunctis; pedunculo teretiusculo tenui foliis breviore; spatha anguste lanceolata, basi breviter decurrente, rosea; spadice brevissime stipitato myosuroideo, brunneo-purpurascente. Anthurium comtum Schott in Bonplandia 1862. p. 87. Species pulcherrima, valde insignis caudice omnino abbreviato, foliis breviter petiolatis, coriaceis, atroviridibus, diu persistentibus, ut folia Asplenii Nidus vel Struthiopteris cyathum efformantibus. PETIOLI 4—5 cm. longi, vagina 3 cm. longa atque geniculo ½—1 cm. longo instructi, 2 ½—3 mm. crassi ; LAMINA 3—3 ½ dm. longa, 5—7 cm. lata, basim versus paullum angustata, ab infimo triente apicem versus sensim sensimque angustata, nervo collectivo a margine 2 — 5 mm. remoto. PEDUNCULI 3—4 dm. longi, 2—3 mm. crassi. SPATHA fere 1 dm. longa, 1 cm. lata, acumine 1 — 1 ½ cm. longo instructa. SPADIX stipite 4—5 mm. longo suffultus, 1 ½ —2 dm. longus, inferne 4—5 mm. crassus. TEPALA FLORES parvi, vertice subrlpomboidei 1 ½ mm. diametientes. 1 mm. longa lataque. OVARIUM 1 mm. longum, ovoideum, stigmate discoideo coronatum. Habitat in prov. Rio de Janeiro : Fr. Doellinger !, Maximilianus archidux Austriae !

7. ANTHURIUM GALEOTTIANUM (HORT.) C. KOCH : caudice assurgente, brevi, densiuscule folioso; foliorum petiolo longitudine vario interdum laminam subaequante, basi acute vaginato, subteretiusculo, antice leviter canaliculato, geniculo brevi tumido incrassato; lamina coriacea, supra obscure viridi, subtus glaucescente, elongato-lineari-lanceolata, basi rotundata v. saepe cordata, apice longe acuminata, costa subtus semiterete, nervis lateralibus I. utrinque 18-25, nervo collectivo a margine V*—J/o lateris remoto conjunctis; pedunculo tereti foliis

ARACEAE:

breviore, supra laeviuseulo ; spatha lineari-lanceolata acuminata, basi amplectente, dimidium spadicis elongato-eylindriei paulo superante ; baccis subglobosis, ex toto viridibus. Anthurium Galeottianum (Hort.) C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. p. 5 ; Schott Prodr. 464. SYMPODIUM crassum, internodiis brevibus atque foliorum vaginis decompositis velatum. FOLIORUM PETIOLUS basi vix 1 cm. crassus, 3—4 cm. vaginatus, usque 5—6 dm. longus, geniculo l ½ cm. longo atque 1 cm. crasso pallidiore instructus; LAMINA 5—7 dm. longa, subcarinata, medio 4—6 cm. lata, supra nervo medio pallidiore excepto obscure viridis, loco nervorum I., II. et III. subparallelorum neque minus venularum supra sulcata, subtus pallidior atque nitidula, nervo collectivo interiore a margine 3-4 mm. remoto. PEDUNCULI 6—7 dm. longi, 5 — 6 mm. crassi. SPATHA 8—9 dm. longa, basi 1 cm. lata. SPADIX 15 — 17 ½ cm. longus, stipite 2—3 mm. longo suffultus, basi 1 cm. crassus, flores ordine 5/13 gerens, FLORES vertice quadrati, diam. 4 mm. TEPALA viridia, 2 mm. longa, l ½ mm. lata. STAMINA 2 mm. longa, autheris aurantiacis. OVARIUM 2 mm. longum, viride. BACCAE subglobosâe. SEMEN sublentiforme, testa flava minute verrucosa, hilo verticali.

ANTHURIUM.

9. ANTHURIUM WILLDENOWI1 KUNTH : foliorum petiolis laminae ⅓ — ½ aequantibus vel paullo superantibus, semiteretibus, leviter canaliculatis, geniculo longulo tumido instructis; lamina valde coriacea, lanceolato-oblonga, utrinque leviter arcuatim angustata, apice obtuso brevissime apioulata, basi ima cuneata, costa teretiuscula, nervis lateralibus I. utrinque circ. 20—30 aperte patentibus, rectiusculis in nervum collectivum a margine (medio ⅛ — 1/9 ) distantem conjunctis; pedunculo foliis breviore; spatha late lineari-lanceolata, apice subito in cuspidem angustata, basi amplectente, paullum decurrente, tandem reflexa; spadice breviter stipitato tenui myosuroideo, quam spatha longiore; ovario oblongo-ovoideo. Anthurium Willdenowii Kunth En. III. 71 !; Schott Prodr. 479 ; C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. p. 5. Pothos lanceolata Linn. Sp. p. 1373 ; Willd. En. 168, Herb. Willd. n. 3095. Anthurium lanceolatum Kunth En. III. 11 !; Schott Prodr. 479 ; Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. Isl. 508 ; Saunders Refug. t.14.

Habitat ad Soumidouro et Magé prov. Rio de Janeiro : Sello n. 409 !

8. ANTHURIUM CORIACEUM ENDL. foliorum petiolis teretiusculis vel apice leviter sulcatis laminae dimidium aequantibus vel superantibus, geniculo longulo tumido instructis ; lamina coriacea, utrinque glaueo-viridi, oblonga vel obovato-oblonga, e medio basim versus cuneatim angustata, apicem versus paullum angustata, summo apice rotundata vel obtusata et breviter apiculata, costa crassa, dorso alte convexa, apicem versus gradatim attenuata, nervis lateralibus I. utrinque circ. 30—40 patentibus approximatis, nervis II. subparallelis venisque reticulatis, nervo collectivo intimo a margine longiuscule remoto rarius magis approximato, nervo collectivo altero marginali ; pedunculis folio subaequilongis crassis teretiusculis glauco-viridibus ; spatha oblongo-lanceolata, basi lata convoluta, apice abrupte cuspidulata, coriacea, viridi, intus rubescente ; spadice breviter stipitato vel sessili, spatham superante e basi crassa, apicem versus attenuato ; baccis obovoideis albidis vel sordide violascentibus, vertice virentibus. Tabula nostra X (habitus cum analysi).

Anthurium coriaceum Endl. Gen. Pl.24.0 ; Kunth. En. III. 68 ; Schott Prodr. 480 !; Saunders Refug. t. 270. Pothos coriacea Graham in Edinh. Phil. Journ. Apr. 1826 ; Hook. Exot. Fl. t. 210. Anthurium glaucum Schott Melet. I. 22. Anthurium glaucescens Kunth En. III. 73 ! Pothos subcaulescens Vell. Flor. Flum. t. 122 ! Pothos reflexa Hort. FOLIORUM PETIOLI 3 — 4 dm. longi, basi 2 cm. crassi vel etiam crassiores, subteretes, apice geniculo 2 cm. longo atque crasso instructi ; LAMINA adulta 6 — 7 dm. longa, dimidio superiore 2—2 ½ dm. longo, basim versus sensim angustata, apicem versus paullum angustior, nervo collectivo intimo in dimidio superiore a margine 1 — 1 ½ cm. remoto, costa basi 1 ½ cm. lata, ad apicem usque gradatim angustata. PEDUNCULI 5—6 dm. longi, circ. 1 em. crassi, laeves, glauco-virides. SPATHA 1—1 ¼ dm. longa, circ. 3 cm. lata, apicem versus paullum angustior, apice subito in cuspidem 4—6 mm. longam contracta, nervis numerosis longitudinalibus percursa. SPADIX stipiti circ. 1 cm. longo insidens, 1 ¾—2 dm. longus, basi obliquus atque fere 2 cm. crassus, apicem versus gradatim attenuatus. FLORES parvi, vertice subquadrati, 2 ½ mm. diam. BACCAE obovoideae vel pyriformes, albidae vel sordide violascentes. SEMEN ellipticum, pallide ochraceum, embryone late compresso cordiformi. Habitat in Brasilia : Sello !, Moller !; prov. Rio de Janeiro : Riedel !; e. gr. in silva ad Broco : Luschnath !

CAUDEX brevis, cataphyllis crassis, diu persistentibus inferne velatus. CATAPHYLLA circ. 1. dm. longa, basi 4—5 cm. lata. PETIOLI 1 — 2 dm. longi, 4—6 mm. crassi, geniculo 1 em. longo instructi ; LAMINA 3—5 dm. longa, 1 — 1 ½ dm. lata, apiculo 2 — 3 mm. tantum longo instructa, costa 2—4 mm. crassa, nervis lateralibus I. numerosis in nervum collectivum a margine 2—6 mm. distantem conjunctis. PEDUNCULI 4—5 dm. longi, teretiusculi vel antice leviter sulcati. SPATHA 10—14 cm, longa, basi 1—2 cm. lata. SPADIX stipite 2 mm. longo suffultus, 15— 17 cm. longus, inferne ½ cm. crassus, apicem versus sensim attenuatus. FLORES parvi, vix 1 mm. diametientes. TEPALA violascentia, 1 mm. longa. OVARIUM ovoideum, 1 mm. longum.

OBS. Anthurio coriaceo valde affine, sed ab eo foliis brevius petiolatis, minoribus, nervo collectivo magis approximato, imprimis spatha multo angustiore et tenuiore atque spadice tenui myosuroideo diversum.

Var. POHLII Engl., foliorum lamina lineari-lanceolata, apicem versus longe sensimque angustata, basi subacuta vel obtusiuscula. Habitat in prov. Minas Geraës, e. gr. ad Lago Salgado in Serra de Caldas : Regnell n. I. 449 a ! (Herb. Reg. Holm.) ; ad Pedra branca : Regnell n. J. 449 c !; Serra de S. Antonio : Sello n. 130 !; prov. Bahia ad Ilheos : Princ. Neuwied ! (Herb. Martii) ; in Serra de Cascarra : Sello n. 128 ! — Var. ad Caxoeira d'Inferno : Pohl !

10. ANTHURIUM GAUDICHAUDIANUM KUNTH : foliorum petiolis laminae dimidium subaequantibus, supra late canaliculatis, geniculo longulo instructis ; lamina elongatolineari-lanceolata, apicem versus sensim angustata vel summo apice apiculata, basi longe cuneata vel minus angustata, obtusa, nervis lateralibus I. numerosis approximatis patentibus, nervo collectivo a margine haud longe (½—1/10 lateris) remoto ; pedunculo quam folium paullo breviore ; spatha linearilanceolata cuspidato acuminata, basi amplectente, quam spadix 2—4-plo breviore ; spadice stipite —¼ ipsius aequante suffulto, quam spatha fere duplo longiore; floribus parvis violascentibus. Var. α. CUNEIFOLIUM Engl., foliorum lamina basim versus longe cuneatim angustata, apicem versus linea arcuata angustata, apiculata. Anthurium Gaudichaudianum Kunth En. III. 74 !; Schott Prodr. 459 ; Saunders Refug. t. 268.

ARACEAE :

CATAPHYLLA circ. 1—l½ dm. longa. PETIOLI 2 ½—3 dm. longi ; 5—6 dm. longa, 6—7 cm. lata. PEDUNCULUS circ. 6 dm. longus, 3 mm. crassus. SPATHA 1 dm. longa, acumine 1½ cm. longo instructa, 1 cm. lata. SPADIX stipite 2 — 2 ½ cm. longo suffultus, 1 ½ dm. longus. FLORES parvi, 1½ mm. diam. LAMINA

Var. ß. LIBONIANUM, foliorum lamina basin versus longe cuneatim angustata, apicem versus subacuminata. Anthurium Libonianum Linden et Regel in Gartenflora 1867. p. 291, t. 558 ; id. Supplem. ad Ind. Sem. Hort. Petrop. 1866. (edit. 1867) p. 29. PETIOLI circ. 2 dra. longi ; LAMINA 3—5 dm. longa, 6—8 cm. lata. PEDUNCULI 3—5 dm. longi. SPADIX stipite 2—3 cm. longo suffultus, 1 ½ dm. longus.

Var. γ. CHAMISSONIS, foliorum lamina basi obtusata, apicem versus ex longo sensim acuminata. Anthurium Chamissonis Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 269 !, Prodr. 458. Habitat var. α. in insula S. Catharina : Gaudichaud ! (Herb. Reg. Berol.) ; var. ß. et γ. locis Brasiliae non accuratius cognitis : Chamisso ! (Herb. Reg. Berol.).

ANTHURIUM.

13. ANTHURIUM GLADIIFOLIUM SCHOTT. caudice brevissimo; foliorum petiolis subteretibus, supra sulcatis, laminae ¼ — ⅓ aequantibus, genicnlo longo instructis; lamina crassa coriacea laete viridi, supra nitida, elongato-lineari-lanceolata, basim apicemque versus sensim angustata, costa crassiuscula utrinque rotundata, nervis lateralibus I. patentibus utrinque 30—40 in nervum collectivum a margine paullum distantem conjunctis; pedunculis longis teretiusculis; spatha lanceolatolineari, longe angustissimeque cuspidato-acuminata, basi longiuscule decurrente; spadice myosuroideo quam spatha 1 ½ —2plo longiore. Anthurium gladiifolium Schott in Seem, Journ. of Bot.

1863. p. 5. Species pulcherrima, ab affinibus lamina maxime elongata horizontaliter patente vel dependente valde diversa. PETIOLI 1—3 dm. longi, geniculo 2—3 cm. longo, 1 cm. crasso instructi ; LAMINA 6—10 dm. longa, 7—12 cm. lata, nervo collectivo a margine circ. 4—5 mm. distante. PEDUNCULUS 5—7 dm. longus, rufescens. SPATHA 10—12 cm. longa, 1 — l ¼ cm. lata, acumine l ½ cm. longo instructa, basi 1 — 1 ½ cm. decurrens. SPADIX l ½—2 ½ dm. longus, inferne 5 mm. crassus, apicem versus attenuatus. FLORES parvi, violacei, ab illis specierum antecedentium et sequentium non diversi. Habitat in prov. Bahia ad Ilheos: Maximilianus archidux Austriae !

11. ANTHURIUM GEITNERIANUM REGEL: caudice abbreviato; foliorum petiolis subteretibus, elongatis, laminam aequantibus vel superantibus, geniculo brevi instructis, lamina coriacea, laete viridi, oblongo-lanceolata, basi rotundata, rarius angustata, apice acuminata vel abrupte apiculata, nervis lateralibus pluribus utrinque vix prominulis in nervum collectivum a margine ( lateris) remotum conjunctis; pedunculo tereti petiolum superante; spatha viridi lineari-oblonga acuminata reflexa contorta stipitem aequante, stipite tonui cylindrico spadicem cylindricum longitudine paullo superante. Anthurium Geitnerianum Regel in Gartenfl. 1867. t. 540 et lnd. Sem. Hort. Petrop. 1866. (ed. 1867) p. 88. Anthurium linguifolium Hort. FOLIORUM adultorum petiolus 4—6 dm. longus, geniculo 1 — 1 ½ cm. longo instructus ; LAMINA 3l/2 — 6 dm. longa, 1—l ½ dm lata, costa crassa utrinque prominente atque convexa. SPATHA 5—6 cm. longa. SPADICIS 5—6 cm. longi, stipes 8—7 cm. longus.

Patria ignota, sed propter affinitatem. proximam Anthnrii Gaudichaudiani verisimiliter Brasilia meridionalis.

12. ANTHURIUM LANGSDORFFII SCHOTT: caudice brevi ; foliorum petiolis laminae — ¼ aequantibus, geniculo longulo instructis ; lamina elongato-lineari-lanceolata, apicem versus longe sensimque acuminata, basi obtusata, nervis lateralibus I. plurimis remotis patentibus, nervo collectivo a margine ( lateris) remoto conjunctis; pedunculo quam petiolus subduplo vel fere triplo longiore; spatha lineari-lanceolata acuminata basi longissime decurrente; spadice breviter stipitato, quam spatlia circ, ⅓ longiore.

14. ANTHURIUM SELLOWIANUM KUNTH: caudico abbreviato; foliorum petiolis brevibus crassis semiteretibus, supra profunde canaliculatis, basi dilatatis, geniculo brevi tumido instructis; lamina lineari-oblongo-lanceolata, basi subcuneata aut uno latere sensim angustata, altero rotundata, apicem versus sensim acuminata, costa dorso rotundata, nervis lateralibus I. plurimis romotiusculis patentibus in nervum collectivum a margine haud remotum conjunctis; pedunculo tereti folia vix aequante; spatha lineari-lanceolata longe cuspidata, basi breviter decurrente; spadice subsessili anguste cylindrico, quam spatha fere duplo longiore; baccis flavescentibus, vertice sordide virescentibus. Anthurium Sellowianum Kunth En. III. 70 !; Schott Prodr. 461 ! Anthurium viride C. Koch et Bouché in lnd. Sem. Hort Berol. 1855. App. p. 6.! FOLIORUM petioli ¾— 1 ¼ dm. longi ; LAMINA viridis 4–6 dm. longa, medio 6 — 7 cm. lata, costa basi 3 mm. lata instructa, nervis lateralibus atque venis 2 — 3—5 interjectis parallelis subsimilibus. PEDUNCULI 4 ½ dm. longi, 2—3 mm. crassi. SPATHA 5–6 cm, longa, basi 1 cm. lata, acumine 1 cm. longo angusto instructa. SPADIX stipite 2 mm. longo suffultus, 1 dm. longus, 4 mm. crassus, apicem versus attenuatus, fructifer 1 ½ dm. longus. FLORES parvi, violascentes, cum iis reliquarum specierum hujus gregis congruentes. BACCAE obovoideosubglobosae, virides. SEMINA hilo verticali obovoidea, compressa, flava, dense verruculosa. EMBRYO cordiformis. OBS. Anthurium viride C. Koch et Bouché, cujus specimina a cl. C. KOCH benigne Communicata vidi, a speciminibus originalibus Anthurii Sellowiani nonnisi foliis majoribus et longius petiolatis differt.

Anthurium Langsdorffii Schott Prodr. 458. Specimina non vidi itaque discernere nequeo, utrum planta Anthurio Gaudichaudiano certe valde affinis cum specie illa conjugenda sit, necne. PETIOLI circ. l ¼ dm. longi, geniculo 1 cm. longo instructi ; LAMINA 5 dm. longa, 5—8 cm. lata. PEDUNCULUS 2—4 dm. longus. SPADIX stipito 1 cm. longo suffultus, 1 dm. longus. Habitat in prov Arac.

Rio de Janeiro Riedel.

Habitat in Brasilia meridionali: Sello n. 287 !; prov. Bahia in silvis ad Ilheos : Princ. Neuwied !; ad Caxoeira d’Inferno: Pohl !

15. ANTHURIUM LONGIFOLIUM KUNTH : caudice abbreviato; foliorum petiolis brevibus laminae non plus quam aequantibus, subteretibus, antice planis, late canaliculatis, geni-

ARACEAE: ANTHURIUM.

culo longulo instructis; lamina elongato-lineari-lanceolata, plerumque valde' angusta, apicem versus longe angustata, basi obtusa vel acuta, costa supra acutangula. dorso convexa, nervis lateralibus I. patentibus cum nervis II. parallelis interjectis nervo collectivo a margine (¼— lateris) remoto conjunctis; pedunculo 'foliis breviore; spatha basi longule decurrente, lineari-lanceolata acuminata; spadice gracili brevissime stipitato quam spatha fere dimidio longiore.

positas pro varietatibus tantum unius ejusdemque speciei vel ne pro varietatibus quidem existimarem. Argumentum melius inveniri non potest, quam hoc, quod in eodem sympodio 2 — 3 species autorum (e. gr. A. Harrisii Kunth, A. consanguineam Kunth et A. ianthinopodum Schott vel A. Beyrichianum Kunth et A. intermedium Kunth vel A. Harrisii Kunth et A. intermedium Kunth) inveniuntur. Hoc in horto Reg. Monacensi observavi et certus sum, alios botanicos accuratius observantes idem reperturos esse. Simili modo in Anthurio olfersiano Kunth petiolorum, laminae ejusque costae variabilitatem invenies.

Authurium longi folium Kunth En. 111. 69!; Schott Prodr. 463. Pothos longifolia Hoffmannsegg Append. III. 53; Hort. Berol. annis 1835—1840! Potitos elongella Hort. Berol.! Anthurium illepidum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 100, Prodr. 462.

Yar. α. GRAHAMIANUM Engl., foliorum petiolis laminae dimidium subaequantibus, semiteretibus, supra planiusculis et biacietatis, geniculo brevi valde tumido antice planiusculo instructis, lamina basin versus plus minusve angustata, ima rotundata vel subcordata, costa semitereti-rotundata vel dorso subacietata.

Species saepissime confusa, Anthuriis Settowiano, comto et gladiifolio affinis, ab A. Sellowiano foliis brevius petiolatis, lamina angustiore et basin versus minus angustata, ab A. comto foliis tenuioribus, pallidioribus, angustioribus nervisque haud insculptis, ab A. gladifolio foliis fere duplo brevioribus atque petiolis supra planis diversa. Differentiae igitur leves sunt, attamen constantes adhuc mihi repertae. — FOLIORUM petioli ½—1 dm. longi, 3 mm. crassi, geniculo 10—12 mm. longo instructi; LAMINA 5—6 dm. longa, medio 2½—5 v. 6 cm. lata, apicem versus sensim sensimque angustata, nervo collectivo a margine 2—3 mm. remoto. PEDUNCULI 3—4 dm. longi. SPATHA 7—9 cm. longa, 1 cm. lata, cuspide 4—5 mm. longa instructa. SPADIX sessilis vel stipite 1—2 mm. longo suffultus. FLORES parvi, violascentes. OVARIUM ovoideum, obtusum.

Anthurium Harrisii Endl. Gen. 240; Schott Prodr. 455; Kunth En. III. 70; Saunders Refug. t. 266. Pothos Harrisii Graham in Edinb. Phil. Journ. Apr. 1826; Hook. Exot. Flora t. 211; Lodd. Bot. Cab. t. 1301. Anthurium erythropodum Miquel Delect. Sem. Amstelodam. 1853. p. 8; Schott Prodr. 463.

Var. ELONGELLUM Engl., foliorum lamina valde angusta basim apicemque versus angustata. Habitat in prov. Rio de Janeiro: Gaudichaud! (Herb. Berol.); prov. Bahia ad Victoria: Sello n. 393!; prov. Minas Geraës; Widgren!; locis haud addictis: Riedel!

16. ANTHURIUM HARRISII ENDL. (em.) sympodio assurgente, plus minusve ramoso, internodiis brevissimis cataphyllis diu persistentibus stuppose decompositis velatis; foliorum petiolis laminae ⅓—½—¾ aequantibus, dorso obtusis rotundatis vel acute carinatis, supra planis esulcatis aut sulcatis, marginibus biacietatis aut non acietatis, lamina laete viridi, utrinque nitida, subtus pallidiore, lanceolato-oblonga, basim versus paullum angustata ima obtusa aut basim versus valde cuneatim angustata, apicem versus sensim angustata, costa utrinque prominente, varia, aut dorso atque supra obtusa, aut dorso obtusa et supra acutangula, aut dorso carinata et supra acutangula, nervis lateralibus I. patentibus in nervum collectivum a margine —1/7 lateris distantem conjunctis; pedunculo petiolis plus duplo longiore, quam folium totum breviore, teretiusculo vel antice paullum acietato, viridi vel rufescente vel violascente; spatha lineari-lanceolata cuspidato-apiculata viridi vel rosacea, quam spadix subduplo breviore; spadice brevissime stipitato elongato myosuroideo violascente. Anthurium longifolium Hort. plurim. Species quam maxime variabilis et vera crux systematicorum, in hortis botanicis jam diu culta et propagata. Postquam specimina numerosa horti bot. Monacensis per tres annos semper observavi, specimina originalia horti Schoenbrunnensis examinavi atque specimina sicca horti Berolinensis, originalia clarissimi KUNTH, iterum iterumque comparavi, facere non possum quin numerosas species ab auctoribus prioribus pro-

Tabula nostra XI (habitus cum analysi).

CAUDEX ½—1½ m. altus, 2—3 cm. crassus. FOLIORUM petioli 1½—2 dm. longi, basi 1 cm. crassi, saepe purpurascentes, vagina 5—7 cm. longa atque geniculo 1—1½ cm. longo, ¾ cm. crasso instructi; LAMINA usque 5 dm. longa, medio 6—8 cm. lata, nervo collecPEDUNCULI purpurascentes, tivo intimo a margine 5—6 mm. remo 7—8 dm. longi, 5—7 mm. crassi. SPATHA 12—15 cm. longa, inferne 1½ cm. lata, flavo-viridis vel rubescens. SPADIX 1½ dm. longus, 6 mm. crassus, apicem versus attenuatus, violascens. FLORES parvi, suhquadrati, 2½ mm. diametientes. TEPALA circ. 1½ mm. longa, 1 mm. lata, inferne viridia, supra violascentia. STAMINUM FILAMENTA late lanceolata, pallida, tepala aequantia, ANTHERAE subaurantiacae. OVARIUM ovoideum 1¼ mm. longum, inferne viride, supra purpurascens, stigmate parvo coronatum. BACCAE obovoideo-subglobosae, virides, basin versus flavescentes, 2-spermae, interdum 3 —4-spermae. SEMEN hilo verticali instructum, sublentiforme, testa flava, dense et minute verruculosa. EMBRYO cordiformis.

Var. β. INTERMEDIUM Kunth (sub titulo speciei), foliorum petiolis semiteretibus, supra planiusculis vel subcanaliculatis, acietato-marginatis, geniculo brevi instructis; lamina elongatolanceolata, basin versus longe cuneatim angustata, costa subtus semitereti, supra subacutangula. Anthurium intermedium Kunth En. III. 70!; Schott Prodr. 460. Anthurium Jilekii Schott in Bonplandia X. (1862.) p. 5! FOLIORUM petioli 10—17 cm. longi, geniculo 8 mm. longo et crasso instructi; LAMINA 3½ — 6 dm. longa, ½—1½ dm. lata, nervo collectivo intimo a margine — 1 cm. remoto.

Var. γ. CONSANGUINEUM Kunth (sub titulo speciei), foliorum petiolis laminae ½—⅓ aequantibus, dorso semiteretibus, supra biacietatis atque medio sulcatis; lamina lanceolato-oblonga, basi rotundata, costa inferne semitereti-rotundata, apicem versus acutangula; pedunculis saepe spathae dorso decurrente acietatis. Anthurium consanguineum Kunth En. III. 71!; Schott Prodr. 456. Var. δ. IANTHINOPODUM Schott (sub titulo speciei), foliorum petiolis laminae ⅓—½ aequantibus, subteretibus, supra non acietatis, sed medio profundiuscule sulcatis; lamina lanceo-

ARACEAE: ANTHURIUM.

lata, basi obtusiuscula, costa semitereti-rotundata; pedunculis violascentibus.

OBS. Verisimiliter etiam haec planta ad A. Harrisii pertinet. Quum autem nil nisi plantae iconem viderim, specimen originale autem incompletum fuerit, hujus plantae positio naturalis vix cognosci potuit.

Anthurium ianthinopodum Schott Msc. in Collect. Icon. Arac. Habitat in prov. Rio de Janeiro pr. Mandioca: Riedel.

Var. ε. ASSIMILE Schott (sub titulo speciei), foliorum petiolis laminae circ. ⅓ aequantibus, geniculo longulo instructis, dorso rotundatis vel levissime acietatis, supra biacietatis, obtusangulo-canaliculatis; lamina crassiuscula, lanceolato-oblonga, basin versus leviter angustata, ima rotundata vel subcordata, costa dorso obtusangulo-carinata, supra obtusangula, nervo collectivo a margine circ. lateris remoto. Anthurium assimile Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 82, Prodr. 455. Anthurium undulatum C. Koch et Bouché in Ind. Sem. Hort. Berol. FOLIORUM potioli 1—1½ dm. longi, geniculo 1½—2 cm. longo instructi, lamina 6—7 dm. longa, 1½ dm. lata, basin versus leviter angustata.

Var. Ϩ. BEYRICHIANUM Kunth (sub titulo speciei), foliorum petiolis laminae ⅓—⅔ aequantibus, dorso compressis v. subcarinatis vel acute carinatis, supra leviter canaliculatis, utrinque acietato-marginatis, geniculo longo tumido instructis, viridibus vel rubescentibus; lamina elongato-oblongo-lanceolata, e medio apicem versus gradatim angustata, basim versus in cuneum angustata, costa dorso acutangule carinata, supra rotundata, nervo collectivo a margine circ. lateris remoto. Anthurium Beyrichianum Kunth En. III. 69!; Schott Prodr. 460. Anthurium longifolium Hort. plurim. Anthurium rubricaule Kunth En. III. 69!; Schott Prodr. 461; Saunders Refug. t. 265. Anthurium rubidum Schott in Hort. Schoenbrunn.! Anthurium contemtum Schott in Coll. Icon. Arac.! Anthurium Urvilleanum Schott in Prodr. 459! Anthurium scolopendroides Hort. Magnitudine cum formis varietatis Grahamiani Engl. congruit. Habitat in Brasilia meridionali. — Var. (9. in prov. Bahia pr. Ilheos ad viam Felisbertiam: Princ. Neuwied!, Maximilianus archidux Austriae!; prov. Rio de Janeiro: Gaudichaud n. 141! (Herb. Delessert), Weddell n. 706! — Var. S. in prov. Bahia: Maximilianus archidux Austriae! — Var. ε. in prov. Rio de Janeiro ad Mandioca: Langsdorff, liiedel. — Var. ζ. in prov. Rio de Janeiro ad Capocabana: Riedel!; in monte Telegraphico: Luschnath!; insula S. Catharina: D’Urville!; in prov, Minas Geraes ad Caldas: Regnell n. 2952!; prov, Bahia ad Ilheos: liiedel! — Reliquas varietates vidi in hortis.

17. ANTHURIUM MANDIOCANUM SCHOTT: foliorum petiolis lamina paullo brevioribus, geniculo brevi instructis; lamina oblonga, apicem versus sensim acutata, basim versus subrectilineo-cuneata, nervis lateralibus I. fere horizontaliter patentibus, nervo collectivo a margine paullum remoto conjunctis; pedunculo gracili petiolum subaequante vel paullo superante; spatha lineari-lanceolata praelonge acuminata, basi breviter decurrente; spadice distincte stipitato.

18. ANTHURIUM OLFERSIANUM KUNTH: caudice assurgente crasso ramoso; foliorum petiolis semiteretibus vel dorso carinatis laminâ longioribus vel ei aequilongis, geniculo longulo semitereti vel canaliculato-excavato instructis; lamina supra saturate viridi lucidula, infra pallidiore elliptico-oblonga vel elliptica, basim versus paullum angustata v. obtusa vel etiam emarginata aut magis angustata, ima repentino- vel abrupte contracta, apicem versus linea plus minusve arcuata angustata, breviter acuminato - cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque 12—18 cum nervis II. totidem, rarius binis vel ternis interjectis aperte patentibus in nervum collectivum a margine latiuscule distantem conjunctis; pedunculo tereti longo; spatha linearilanceolata apice cuspidata, basi amplectente; spadice quam spatha sesquilongiore, subsessili; baccis breviter obovoideis, viridibus. Anthurium Olfersianum Kunth En. III. 72. Species aequo modo polymorpha ac Anthurium Harrisii Endl. Quum autem foliorum formam, costae atque petiolorum indolem in eodem sympodio haud constantem observaverim, species a cl. SCHOTT propositas sub varietatum titulo tantum enumerare possum. Var. α. KUNTHIANUM Engl., foliorum petiolis semiteretibus, supra planis, geniculo supra biacietato instructis; lamina oblonga, basim versus paullum linea arcuata angustata, ima rotundata vel obtusa, costa utrinque rotundata. Tabula nostra XII (habitus cum analysi) et VIII. Fig. II (diagramma ramificationis).

Anthurium Olfersianum Schott Prodr. 483; Saunders Refug. t. 272. Anthurium oblongatum Schott Msc. CAUDEX ½—1 dm. longus, ramosus. FOLIOEUM petioli 2—3 dm. longi, 3 mm. crassi, geniculo 1 cm. longo, 4—5 mm. crasso instructi; LAMINA 2½—3 dm. longa, 1 — 1½ dm. lata, utrinque aequaliter vel basin versus minus angustata, nervo collectivo a margine ½—1 cm. remoto. PEDUNCULI 4—5 dm. longi, 2—3 mm. crassi, rufescentes SPATHA 8—10 cm. longa, 1 cm. lata, acumine 5—8 mm. longo instructa. SPADIX 15—18 cm. longus, inferne 4—5 mm. crassus, apicem versus paullum attenuatus. FLOEES parvi, vertice rhomboidei, 2 mm. diametientes, violascentes. TEPALA ⅓ mm. longa atque lata. STAMINA 1½ mm. longa. OVARIUM ovoideum 1½ mm. longum, 1 mm. crassum. BACCAE obovoideo-subglobosae, virides, basin versus flavescentes, 2½—3mm. diametientes. SEMEN obovoideum, compressum, hilo verticali, testa flava minute verruculosa. EMBRYO oordiformis.

Var. β. ACUTANGULUM Engl., foliorum petiolis dorso acutangulis, carinatis, supra ad margines biacietatis, geniculo dorso acutangulo, supra biacietato, lamina oblonga basin versus paullum angustata. Var. γ. ALIENIGENUM Schott (sub titulo speciei), foliorum petiolis laminam aequantibus vel superantibus subteretibus, supra canaliculatis et ad margines biacietatis, lamina lanceolata dorso anticeque rotundata; spatha atque spadice brevioribus.

Anthurium Mandiocanum Schott Prodr. 454, petioli 2½ dm. longi, geniculo ¾ cm. longo instructi, LAMINA circ. 3 dm. longa, nervo collectivo a margine ½ cm. remoto. PEDUNCULI 2½ dm. longi. SPATHA 6—7 cm. longa, circ. ¾ cm. lata. SPADIX stipite ½ —¾ cm. longo suffultus, 6—7 cm. longus.

Anthurium alienigenum Schott. Mss.!

FOLIORUM

petioli 4 dm. longi; LAMINA 3—4 dm. longa, 6—7 cm. 3 dm. longi. SPATHA 3 cm. longa, 7½ mm. lata. sessilis 7—8 cm. longus.

FOLIOEUM

lata.

PEDUNCULI

SPADIX

ARACEAE:

Var. δ. VELLOZIANUM Schott (sub titulo speciei), foliorum petiolis laminam subaequantibus dorso rotundatis, supra ad margines biacietatis, geniculo supra plano instructis; lamina eliiptico-oblonga, basin versus cuneatim angustata, costa supra acutangula, nervo collectivo margini magis approximato. Anthurium Luschnathianum Horti Berolinensis (1870—75), attamen cum diagnosi (Kunth En. III. 73) non congruens. Anthurium Vellozianum Schott Prodr: 482! FOLIORUM lamina 3—4 dm. longa, medio circ. 1 dm. lata, nervo collectivo a margine 5—7 mm, remoto. In eodem caudice etiam folia basi obtusa et rotundata observantur.

Var. ε. LEPTOSTACHYUM Schott (sub titulo speciei), minor, foliorum petiolis dorso rotundatis, supra ad margines biacietatis; lamina oblonga, basim versus cuneatim angustata, costa supra obtusangula, nervo collectivo a margine remotiusculo; seminibus rubiginoso-purpureis. Anthurium leptostachyum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 66; Prodr. 454. FOLIORUM petioli circ. 3 dm. longi, lamina 2½ —3 dm. longa, medio 8—9 cm. lata. SPATHA 5—6 cm. longa, 8 mm. lata.

Var. Ϩ. LUSCHNATHIANUM Kunth (sub titulo speciei), foliorum petiolis dorso rotundatis, supra planiusculis, lamina ovato-oblonga, basi subcordata, nervo collectivo inferno a margine longe, superne minus remoto. Anthurium Luschnathianum Kunth En. III. 73! (e speciminibus in horto Berolinensi anno 1849 collectis). Habitat in prov. Rio de Janeiro; var. a.: Olfers! (Herb Reg. Beroi.) ; var. γ.: Widgren! (Herb. Holm.) ; var. S. ad Cabo Frio: Luschnath! (Herb. Kiliense); var. e. ad Rio de Janeiro; Schott!

19. ANTHURIUM MIQUELIANUM C. KOCH et AUGUSTIN: caudice crasso altissime assurgente; foliorum petiolis subteretibus, antice levissime sulcatis, geniculo longulo leviter sulcato; lamina crasse coriacea, saturate viridi, supra nitida, quam petiolus longiore vel ei subaequilongà, eliiptico-oblonga, apicem basinque versus sensim angustata, basi ima acuta, costa dorso anticeque rotundata, nervis lateralibus I. utrinque 16—18 cum nervis II. inter nervos I. interjectis parallelis patentibus in nervum collectivum a margine late remotum conjunctis; pedunculis quam folia brevioribus antice vel antice et dorso acietatis; spatha lanceolata lineari-cuspidata, basi breviter decurrente, virescente; spadice brevissime stipitato quam spatha dimidio vel duplo longiore, violascente; baccis obovoideo-subglobosis, vertice viridibus, basim versus flavo-viridibus; seminibus flavis. Anthurium Miquelianum C. Koch et Augustin in Ind. Sem. Hort. Berol. App. 1855. p. 5 et. in Berlin. Allgem. Gartenzeitung 1857. p. 189!; Schott Prodr. 482. Pothos parasiticus Vell. Fl. Flum. IX, t. 121. CATAPHYLLA ab CAUDEX 2 — 3 m. altus, 3—7 em, crassus. initio herbacea, albido-virescentia, deinde brunnea. FOLIORUM petiolus 1—2—5—6 dm. longus, 1½ cm. crassus, basi brevissime vaginans, geniculo 1 cm. longo vel longiore instructus; LAMINA 3—5 dm. longa, 14—20 cm. medio lata, costa teretiuscula subtus magis prominente, nervis lateralibus I. supra immersis, lateralibus II. et III. vix perspicuis. PEDUNCULUS 3—5 dm. longus, inaequaliter trigonus vel anceps. SPATHA 7½ cm. longa, 1—1¼ cm. lata, acumine 1½—2 cm. longo instructa.

ANTHURIUM.

1¼ dm. longus, inferne ¾ cm. crassus. FLORES parvi, l½ mm. diametientes, ab iis Anthurii Harrisii omnino non diversi. BACCAE 3 mm. longae atque crassae. SEMINA obovoidea, compressa, testa flava minute verruculosa. EMBRYO cordiformis. SPADIX

OBS. Speciminibus originalibus atque vivis cum icone Florae Fluminensis supra citata comparatis opinionem C. Kocil omnino comprobare possum, plantam nostram cum Potho parasitico Vell. identicam esse. Habitat in prov. Rio de Janeiro.

20. ANTHURIUM BELLUM SCHOTT: caudice assurgente brevi; foliorum petiolis laminae subaequilongis vel longioribus, sulcatis, geniculo longiusculo instructis; lamina coriacea, glaucescente, elliptica vel ovato-elliptica vel oblonga vel ovali, basim atque apicem versus paullum angustata, basi breviter cuneata vel obtusa atque ima tantum cuneata, apice abrupte in cuspidem lauceolatam contracta vel sensim acuminata, nervis lateralibus I. utrinque 9—13 patentibus omnibus vel fere omnibus (intimis exceptis) in nervum collectivum, a margine valde remotum conjunctis; pedunculo petiolum superante, tereti, laeviusculo; spatha lanceolata in pedunculo longius decurrente, apicem versus in cuspidem longiusculam attenuata; spadice stipitato cylindroideo quam spatha breviore vel ei aequilonga; floribus majusculis; ovariis breviter ovoideis vel subglobosis, stigmate lato discoideo coronatis. Tabula nostra XIII. Fig. I (spadix et analysis).

Anthurium bellum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 100; Prodr. 484!; Saunders Refug. t. 275. ? Anthurium Binoti Linden in Regel Gartenflora 1872, t. 723. Species insignis, ab omnibus hujus sectionis floribus duplo majoribus diversa, foliorum forma magis quam ulla alia hujus sectionis variabilis. CAUDEX 3—5 dm. altus. FOLIORUM petioli 2½—4 dm. longi, 4—5 mm. crassi, geniculo 1—2 cm. longo instructi; LAMINA 2—3 dm. longa, medio 1½—1¾ diri, lata,-apicem versus in aeumen 1 — 1½ cm. longum angustata, basim versus linea arcuata plus minusve angustata, nervo collectivo a margine ¾—1½ cm. remoto. PEDUNCULUS 2—4 dm. longus. SPATHA 1 — 1¼ dm, longa, basi 1½ — 2 cm. lata, cuspide ¾—1 cm. longo instructa, pedunculo 1 — 1½ cm. longitudinis decurrens. SPADIX 7—10 cm. longus, florifer ¾ cm. crassus, apicem versus paullum attenuatus, fructifer 1½ cm. crassus. FLORES 3—4 mm. diametientes, vertice rhomboidei. TEPALA 1½—2 mm. longa, supra 2 mm. lata. STAMINA 2 mm. longa. OVARIUM 2½ mm. longum, fere 3 mm. crassum. BACCAE subglobosae, fere 3 mm. diametientes. Habitat in prov. Bahia, loco haud addicto; Blanchet n. 17411; ad Ilheos in via Felisbertia; Princ. Neuwied ! ; in arenosis pr. Castelnuovo; Riedel!; ad Itaparica; Maximilianus archidux Austriae!

21. ANTHURIUM LUCIDUM KUNTH: caudice crasso assurgente, internodiis inferioribus cataphyllis destitutis,, foliorum petiolis teretibus quam lamina plus minusve longioribus, geniculo elongato tereti instructis; lamina supra nitida, subtus pallide virente, oblonga, ovato-oblonga vel oblongo-ovata, apicem versus linea extrorsum arcuata angustata, apiculata, basi cordata auriculis rotundatis vel tantum obtusa, costa subtus et supra rotundata, nervis lateralibus I utrinque cire. 20, infimis retrorsis vel horizontaliter patentibus, reliquis patentibus, rectiusculis, nervo collectivo a margine latiuscule (—1/7 lateris) remoto conjunctis; pedunculo quam petiolus paullo longiore; spatha lanceolata cuspidata, basi decurrente, spadice breviter

ARACEAE:

stipitato cylindroideo recto, quam spatha pauilo longiore; floribus majusculis violascentibus; antheris flavis. Anthurium lucidum Kunth En. III. 73!; Schott Prodr. 484, nec Saunders Refug. t. 273. SYMPODIUM 4—6 dm. longum, 1½—2 om. crassum, viride, cicatricibus cataphyllorum inferiorum obsitum. FOLIORUM petioli 2—3 dm. longi, 3—4 mm. crassi, geniculo 2—3 em. longo instructi; LAMINA 1½ — 3 dm. longa, 1—2 dm. lata, lobis posticis 2—3 cm. longis, angulo acuto distantibus vel sese obtegentibus, nervo collectivo a margine ¾ —1 cm. distante. PEDUNCULI 2—3 dm. longi, 2 mm. crassi. SPATHA 5 — 8 cm. longa, 1½—1¾ cm. lata, rufescens, cuspide lineari 3—4mm. longa instructa, basi fere 1 cm. decurrens. SPADIX stipite 2 mm. longo suffultus, 1 dm. longus, 4—5 mm. crassus. FLORES fere 3 mm. diametientes. TEPALA 2 mm. longa atque lata. STAMINUM filamenta 2 mm. longa, antherae flavae. OVARIUM ovoideum 2½ mm. longum.

Habitat in prout. Rio de Janeiro: Riedel!

22. ANTHURIUM AFFINE SCHOTT: caudice brevi; foliorum petiolis lamina multo brevioribus, dorso acietatis vel tricarinatis, geniculo brevi tricarinato; lamina crasse coriacea, supra laete viridi, nitidula, subtus flavescente oblongo-lanceolata, apice acuta ve! acuminata, e medio basin versus sensim angustata, basi cuneata vel subauriculata , margine leviter undulata, costa crassissima subtetragona, supra in medio carinata, nervis lateralibus I. utrinque 12—16 patentibus vel erectopatentibus, infimis prope marginem arcuatis atque in margine excurrentibus, mediis atque superioribus longius juxta marginem procurrentibus, in acumine exeuntibus; pedunculis quam folia brevioribus, crassis, subbicarinatis; spatha longule decurrente lanceolato-oblonga, longius acuminata acutissima patente, quam spadix crassus subaequaliter cylindroideus, apice obtusus, subtruncatus paullo breviore; baccis oblongo-obconicis, puniceis. Anthurium affine Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 82 et Prodr. 473! ? Anthurium solitarium Schott Prodr. 478 — Pothos solitaria Vell. Fl. Flum. t. 123. FOLIORUM petioli ¾ —1½ dm. longi, fere 1 cm. crassi, geniculo 1—1½ cm. longo instructi; LAMINA adulta 7 — 8 dm. longa, superiore tertia parte 2 dm. lata, hinc basim versus sensim angustata, costa basi 1 cm. lata, sursum valde attenuata, jam medio longitudinis ½ cm. tantum lata. PEDUNCULI 5—6 dm. longi atque 1—1½ cm, crassi, sursum. paullum attenuati. SPATHA subcoriacea 7 dm. longa, 3 cm. lata, cuspide l½ cm. longa, 2—3 mm. lata instructa, 1½—2 cm. in pedunculo decurrens. SPADIX stipite brevi suffultus, ¾—1½ dm. longus, 1 ½ — 1 ¾ cm. crassus, flavo-virens. FLORES vortice 2 mm. diam. TEPALA viridia, vertice purpureo-punctata, circ. l½ mm. longa, 1 mm. lata. OVARIUM oblongum tepala haud superans. BACCAE circ. 2 cm. longae, dimidio superiore 3 mm. crassae.

Habitat in provinciae Bahia silvis udis ad flumen Itahypé: Martius!; in silvis primaevis ad Almada: Martius!; loco haud addicto: Blanchet n. 1055! — Flor. Januario.

OBS. Ab Anthurio crassinervio Schott, cui primo aspectu valde simile, differt foliis basi magis obtusis, spatha in pedunculo longius decurrente, stipite spadicis obliquo atque spadice basi apiceque fere aequaliter crasso, breviore neque longe caudato, insuper floribus dimidio majoribus atque baccis puniceis.

23. ANTHURIUM OXYCARPUM POEPP. foliorum petiolis tetragonis brevibus, geniculo longiusculo instructis, lamina quam Arac.

ANTHURIUM.

petiolus 3—4-plo longiore, oblongo-ovata vel late oblanceolata, basin versus linea introrsum arcuata sensim angustata, summo apice subcuspidulata, nervis lateralibus erecto-patentibus in nervum collectivum a margine remotum conjunctis; pedunculis quam petioli circ. duplo longioribus; spatha lanceolata quam spadix breviore, basi amplectente; spadice sessili rnyosuroideo; baccis oblongo-conicis, violaceis. Anthurium oxycarpum Poepp. Nov. Gen. et Spec. ITT. 83. t. 293. B.; Schott Prodr. 451. CAUDEX pedalis vel longior, digitem minorem crassus. FOLIORUM petioli 6 —12 cm. longi, geniculo tumido cylindrico excepto tetragoni, striati; LAMINA 2½—3 dm. longa, supra medium 7—8 cm. lata, basin versus sensim cuneata, tenuiter membranacea, fere pellucida, utrinque, imprimis subtus nitida, costa plana striata. PEDUNCULI tetragoni 1 — l¼ dm. longi. SPATHA 3 cm. tantum longa, persistens, demum roflexa. SPADIX fructifer 13—15 cm. longus, 2 ora. crassus. BACCAE 6—7 mm. longae, inferne 2 mm. crassae.

ADNOT. „Folia hujus plantae recentia quidem inodora, lento siccata tamen aromate Vanillae praedita observantur. Forsitan affinis colitur species in insula Cuba; sunt enim folia illa, quae olim saltem in cistulis Nicotiana herba havanensi repletis reperiebantur et forma et odore illis Anthurii hujus simillima.“ (POEPPIG.) Habitat in Peruviae prov. Maynas ad, Yurimaguas atque in Brasiliae prov. do Alto Amazonas ad Ega: Poeppig !

24. ANTHURIUM MICROPHYLLUM ENDL. caudice prorepente, cataphyllis vetustis partim obtecto; foliorum petiolis semiteretibus vel teretiuseulis, supra tantum paullum applanatis, laminae subaequilongis vel paulo longioribus, geniculo brevi tumido instructis; lamina crasse coriacea obscure viridi, supra paullum nitidula, ovata, basi rotundata, apicem versus linea arcuata angustata, minute apiculata, costa crassa teretiuscula utrinque alte prominente apicem versus valde attenuata, nervis lateralibus I. utrinque 10 —12 patentibus (infimis exceptis) nervo collectivo a margine longius remoto conjunctis cum nervis II. et III. supra vix conspicuis, subtus magis expressis; pedunculis tenuibus teretibus; spatha ovato-lanceolata reflexa, basi breviter decurrente, quam spadix longe stipitatus rubiginoso-violaceus pauilo breviore; baccis breviter obovoideis pallidis, vertice viridibus; seminibus oblongo-ovoideis, flavescentibus. Anthurium microphyllum Endl. Gen. Pl. p. 240; Kunth. En. IIP 72; Schott Prodr. 486! Pothos microphylla Hook. Bot. Mag. t. 2953; Lodd. Bot. Cab. t. 1673. FOLIORUM petioli 1½—2 dm. longi, 2—3 mm. crassi, quam lamina pallidiores, geniculo ¾ — 1 cm. longo instructi; LAMINA 1 — 1½ dm. longa, inferiore tertia parte vel medio 7—8 cm. lata, abhinc apicem versus magis quam versus basin angustata, ima basi in geniculum subcuneatim vel repentino contracta, nervo collectivo a margine ¾— 1 om. distante. PEDUNCULI 3 — 4 dm. longi,' circ. 2 mm. crassi. SPATHA 2—3 cm. longa, 1 — 1½ cm. inferne lata, apicem versus paullum angustata. SPADIX stipite 1 — 1½ cm. longo suffultus, ipse 2—3 cm. longus, 4 mm. crassus atroviolaceus. TEPALA 1¼ mm. longa atque lata. STAMINA tepalis subaequilonga, infra antheras paullum attenuata. BACCAE obovoideae circ. 4 mm, longae, 3 mm. crassae. SEMEN oblongoovoideum, hilo verticali, testa flava minute verruculosa. EMBRYO subteres. Habitat, in prov. Hio de Janeiro cacumine montis Corcovado: Scholt Riedel!

ARACEAE:

25. ANTHURIUM TRINERVIUM KUNTH: foliorum petiolis laminam subaequantibus, geniculo longo obsoleto instructis; lamina subcoriacea, supra saturate viridi, lucidula, ex lanceolato oblonga, apicem versus linea arcuata sensim angustata, summo apice obtuso brevissime apiculata, basin versus rotundata, ima breviter cuneata, nervis lateralibus I. inferioribus e basi nascentibus utrinque 3, extimis tenuibus media lamina in marginem excurrentibus, intimis crassioribus erectis in nervum collectivum continuum nervos laterales I. superiores erecto-patentes conjungentem, a margine late (⅓ — 1/5 lateris) distantem progredientibus; pedunculo foliis paullo breviore; spatha lineari-lanceolata, cuspidulata, basi brevissime decurrente; spadice sessili tenui violaceo spathae subaequilongo. Anthurium trinervium Kunth En. III. 76 !; Schott Prodr. 487. CAUDEX assurgens.

FOLIORUM petioli circ. 4 — 5 dm. longi,

4—5 mm. crassi, canaliculati, marginibus acietatis, geniculo 1½—2 cm. longo instructi; LAMINA 3— 4 dm. longa, medio vel infra medium 1—1¾ dm. lata, a medio vel ab infimo triente apicem versus angustata, basim versus linea arcuata sensim angustata atque ima cuneata vel paullum angustata leviterque emarginata. PEDUNCULI 4—5 dm. longi. SPATHA circ. 1 dm. longa, 1¼—1½ cm. lata, apicem versus leviter angustata, summo apice cuspide ¾ cm. longa instructa. SPADIX 1¼ — 1½ dm. longus, inferne 4—5 mm. crassus. TEPALA 1 mm, longa lataque, violacea. OVARIUM oblongo-ovoideum, stigmate lato discoideo coronatum.

Var. AUGUSTINUM, foliorum lamina oblongo-ovato-lanceolata vel oblongo-ovata, basi rotundata et cordatim repanda vel subcordata, nervis lateralibus I. utrinque 3—4, exterioribus tenuibus ad imae tertiae partis laminae exitum aut infra in marginem exeuntibus. Anthurium Augustinum C. Koch et Lauche in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. p. 7!; Schott Prodr. 488. Habitat in Brasilia: Olfers, fide Kunth. OBS. Non omnino certus sum, num hujus plantae patria revera sit Brasilia, quum specimina tantum in horto botanico Berolinensi culta viderim, quae ex Brasilia originem ducere dicuntur. Anthurium quinquenervium Kunth autem, a cl. HUMBOLDT in Nova Granata collectum, huic plantae adeo affine est, ut fortasse cum illa conjungi possit; insuper e schedulis in herbario Kunthiano (nunc Reg. Berolin.) asservatis apparet, Anthurium Olfersianum atque Anthurium trinervium in horto bot. Berolinensi per nonnullos annos commutata fuisse.

26. ANTHURIUM LAUCHEANUM C. KOCH: foliorum petiolo subtereti, antice leviter sulcato, quam lamina 1½—2-plo longiore, geniculo longo crassulo instructo; lamina pergamena, supra laevigata nitida atroviridi, infra pallidiore, oblongocordata., acuminata, lobis posticis plantae juvenculae semiorbicularibus, adultae semiovatis, lobi antici 1/5—1/6 longitudine aequantibus, sinu subtriangulari sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque 3 e basi nascentibus, intimis cum costalibus utrinque 5—6 patentibus in nervum collectivum a margine distantem conjunctis, duobus, exterioribus retrorsis valde arcuatis in marginem excurrentibus; pedunculo quam petiolus longiore; spatha late lineari-lanceolata basi decurrente, apice anguste cuspidata, quam spadix vix stipitatus duplo breviore; spadiee caudiformi brunneo purpureo., Anthurium Laucheanum O. Koch in Allg. Berlin. Gartenzeitung 1857. p. 191!; Schott Prodr, 514.

ANTHURIUM.

CAUDEX abbreviabis. FOLIORUM petioli 3—5 dm. longi, geniculo 2—3 era. crasso instructi; LAMINA adulta 2½—4 dm. longa, 1½—2 dm. lata, e medio apicem versus linea arcuata angustata, juvencula ab infimo triente apicem versus fere rectilineo-angustata, nervo collectivo a margine 1—2 cm. remoto. PEDUNCULI 4—5 dm. longi, a basi apicem versus valde attenuati. SPATHA 6 — 7 cm. longa, cuspide ½ —¾ cm. longa instructa, 1—1½ cm. lata. SPADIX 1 ¼—l¾ dm. longus, inferne 6—10 mm. crassus, apicem versus sensim attenuatus. TEPALA 1½ mm. longa lataque. STAMINA 1½ mm. longa. OVARIUM oblongo-ovoideum, stamina longitudine aequans, stigmate crassulo discoideo coronatum.

Probabiliter e Brasilia oriunda, in hortos Europaeos introducta.

27. ANTHURIUM MAXIMILIANI SCHOTT: foliorum petiolo valde, elongato subtereti antice sulcato, geniculo longo instructo; lamina pergamena laevigata nitida atroviridi, infra glaucescente, elongato-cordato-oblonga acuminata, lobis posticis late semiovatis incumbentibus, costa crassa, nervis lateralibus I. utrinque 3—4 e basi nascentibus, intimis in nervum collectivum a margine remotum excurrentibus, nervis costalibus 13—15 aperte patentibus; pedunculo quam petiolus longiore; spatha viridi lanceolata cuspidato-acuminata, basi amplectente, tandem reflexa; spadice sessili juliformi spatham aequante vel superante, brunneo-purpureo; baccis subglobosis minutis pellucide viridibus. Anthurium Maximiliani Schott in Bonplandia X. (1862.) p. 5! FOLIORUM petioli 8—10 dm. longi, geniculo 2—3 em. longo, ½ cm. crasso instructi; LAMINA 3—6½ dm. longa, 1½—2 dm. lata, costa 3—5 mm. crassa. PEDUNCULI 7 — 9 dm. longi, interdum 1 m. superantes. SPATHA cire. 1 dm. longa, basi 2 cm, lata. SPADIX 1½—2dm. longus, inferne 1 cm. crassus, apicem versus paullum attenuatus. TEPALA l½ mm. longa lataque. STAMINA tepalis aequilonga. OVARIUM ovoideum l½ mm. longum, viride. BACCAR subglobosae 5—6 mm. diametientes.

In prov. Rio de Janeiro ad Petropolim: Maximilianus Archidux Austriae et Maly!

28. ANTHURIUM REGNELLIANUM ENGL. caudice abbreviato, cataphyllis persistentibus; foliorum petiolo tenui (teretiusculo?) laminae subaequilongo vel ea paullo breviore; lamina tenui oblonga, basi obtusa vel interdum levissime emarginata, apicem versus linea leviter arcuata sensim angustata, acuta, tenuiter apiculata, nervis lateralibus I. utrinque 2 basalibus, infimo mox in marginem exeunte, altero adscendente a margine longius remoto, nervos 6—7 costales suscipiente; pedunculis petiolo aequilongis vel eo brevioribus; spatha lanceolata basi amplectente, demum reflexa; spadice tenui cylindroideo breviter stipitato; baccis subglobosis viridescentibus 2-spermis. CATAPHYLLA 2—5 cm. longa. FOLIORUM petiolus l⅓—l½ dm. longus, 1½ mm. crassus, haud distincte geniculatus; LAMINA 1⅓—1½ dm. longa, 5—6 cm. lata, apiculo 3 mm. longo instructa, nervo collectivo inferne a margine fere 1 cm. remoto, medio atque superne magis approximato. PEDUNCULI 1—1 ½ dm. longi. SPATHA 3½ cm. longa, basi 7—8 mm. lata. SPADIX stipite 3 mm. longo suffultus, 4 cm.,longus, 3 mm. orassus, sordide viridis. TEPALA 1 mm. longa, 1½ mm. lata, fructifera duplo majora. BACCAE 2 mm. diametientes. Brasilia prov, S. Paulo: Regnell n. III. 1297!

29. ANTHURIUM LHOTZKYANUM SCHOTT: caudice haud crasso; foliorum petiolis antice sulcatis, geniculo longo

ARACEAE:

leviter sulcato instructis, quam lamina multo longioribus; lamina lanceolato-oblonga, sensim in cuspidem longam angustata, basi cordata, lobis rotundatis sinu aperto haud profundo secedentibus, nervis lateralibus I. basalibus utrinque 3, intimis inferno arcuatis in nervum collectivum a margine remotum transgredientibus, exterioribus imae tertiae partis laminae exitum tangentibus, extimis tenuissimis valde arcuatis mox in. margine terminatis, nervis I. costalibus utrinque circ. 10 remotis patentibus, nervastris binis vel ternis interjectis; pedunculo petiolum paullo superante; spatha lineari-lanceolata, cuspidata, basi paullum decurrente; spadice breviter stipitato erassulo quam spatha breviore; baccis sphaeroideis pallide virentibus, vertice saturate, virentibus; seminibus sublentiformibus, flavo- et brunneo-maculatis. Anthurium Lhotzkyanum Schott Prodr. 491! Anthurium, cordatum Schott. Prodr, 491, non C. Koch et Sello. FOLIORUM petioli 7—8 dm. longi, geniculo 2—3 cm. longo instructi; LAMINA 2—2½ dm. longa, l¼— l½ dm. lata, nervo collectivo a margine 1 — 1½ cm. remoto. PEDUNCULI 8—9 dm. longi, 2—3 mm. crassi. SPATHA circ. 5 cm. longa, cuspide ½ cm. longa instructa, 1 — 1 ½ cm. lata. SPADIX stipite ½ —— ¾ cm. longo instructus, circ. 1 dm. longus, 4—5 mm. crassus, apicem versus vix attenuatus. TEPALA violascentia 1 mm. longa atque lata., ANTHERAE flavae. OVARIUM ovoideum, stigmate lato discoideo coronatum. BACCAE 5 mm. diametientes, virides. SEMEN sublentiforme, plano-convexum, hilo verticali, testa minute reticulata. EMBRYO planus securiformis. Anthurium cordatum, C. Koch et Sello ex descriptione et speciminibus originalibus differt ab Anthurio cordato Schott, quod ex speciminibus in horto Schoenbrunnensi cultis ad Anthurium Lhotzkyanum pertinet.

ANTHURIUM.

punctata. STAMINUM filamenta 4 mm. longa, vix 1 mm. lata; antherae flavescentes. OVARIUM elongato-conoideum, cum stylo 4—5 mm. longum, inferne flavescens, superne viride. BACCAE 5 mm. longae, 3 mm. crassae, rostro 1 mm. longo instructae. SEMEN circ. 3 mm. longum, 2 mm. latum, 1 mm. crassum, epidermide diaphana instructum. Patria ignota, attamen probabilissime Brasilia., quum etiam species sequens huic valde affinis in Brasilia indigena sit.

31. ANTHURIUM MALYI MAXIM. AUSTR. caudice lente prorepente; foliorum petiolo canaliculato - sulcato rubiginosoviolascente, geniculo longulo instructo; lamina supra saturate viridi, subtus ex flavo glauco-viridi, elliptico-oblonga, basi rotundata vel subcordata, apice arcuatim angustata, breviter cuspidulata, nervis lateralibus 1. utrinque 10 supra immersis, subtus prominentibus, nervo collectivo a margine1/5—¼ lateris remoto conjunctis; pedunculo cum spatha rubiginoso-violascente brevi; spatha oblonga, basi cuneatim decurrente, apice cuspidulata, tandem retroversa; spadice stipite duplo breviore spathae accreto suffulto, sordide atroviolascente. Anthurium Maiyi Maximilianus Archidux Austriae ex Schott in Bonplandia. (X.) 1862. p. 322. petioli 5—12 cm. longi, geniculo 1 cm. longo instructi, 1 — 2 dm. et ultra longa, circ. 1 dm. lata, nervis lateralibus I. tenuibus, II. vix conspicuis, nervo collectivo a margine ½ — 1 cm. distante. PEDUNCULUS circ. 5 cm. longus. SPATHA fere 2 cm. longa. SPADIX stipite 12 — 17 mm. longo suffultus, vix 2½ cm. longus. FOLIORUM

LAMINA

Habitat in Brasiliae prov. Bahia: Maly ei Maximilianus Archidux Austriae.

Habitat in Serra dos Orgdos prov. Rio de Janeiro: Lhotzky! (Herb.DC.).

30. ANTHURIUM RADICANS C. KOCH: caudice elongato decumbente cataphyllis dense obtecto; foliorum petiolis teretibus, quam lamina plus duplo brevioribus vel ei subaequilongis, geniculo longo instructis; lamina coriacea, supra bullata saturate viridi, subtus paliida, cordato-ovata, breviter acuminata, nervis lateralibus I. costalibus utrinque 3—4 valde adscendentibus, omnibus vel superioribus in nervum collectivum in medio lateris procurrentem conjunctis, nervis II. transversis; pedunculis petiolo aequilongis vel brevioribus; spatha crassa patente rubella late cordato-ovata, ima basi triangulari; spadice stipitato crasso rubello-viridi, quam spatha breviore; tepalis brevibus apice arrectis, inferne viridibus, superne purpurascentibus; staminibus quam tepala dimidio longioribus; ovario conoideo in stylum distinctum attenuato, stamina aequante, viridescente et purpureo-punctato; baccis ovoideis, styli vestigio rostratis, viridibus; seminibus breviter obovoideis, testa brunnea, minute verruculosa, embryone securiformi. Tabula nostra XIII (habitus cum analysi).

Anthurium radicans C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol, 1854. App. p. 10!; Schott Prodr. 556; Saunders Refug. t.276. CATAPHYLLA crassiuscula 2—3 cm. longa, caudiculum imbricatim obtegentia, diu persistentia. FOLIORUM petioli circ. 3—9 cm. longi, inferne latiuscule vaginati, geniculo 1—1½ cm. longo instructi, LAMINA 1—1½ dm. longa, 6—8 cm. lata. PEDUNCULUS 2—4 cm. longus. SPATHA 3½ — 4 cm. longa, 2 — 2 ½ cm. lata, viridi-rubescens. SPADIX stipite 1 cm. longo vel longiore suffultus, 2—3½ cm. longus, 1½ cm. crassus. TEPALA 2½ mm. longa, basi 2 mm. lata, superne purpureo-

32. ANTHURIUM PANDURATUM MART. caudiculo crassissimo, apice dense folioso; foliorum petiolis lamina duplo longioribus, teretibus, basi fere ad sextam partem usque vagina membranacea viridi, intus pallide rosea instructis; lamina ambitu suborbiculari-reniformi, maxima, membranacea, 7-secta, segmentis subsessilibus oblongis, inferne anguste cuneatis, apice longe atque acutissime acuminatis, utrinque profunde 2-lobatis, lobis alternis vel oppositis, inferioribus quam superiores minoribus, rotundatis, nervo collectivo a margine remoto; pedunculis quam folia brevioribus; spatha lineari-lanceolata acuminata reflexa, spadicis longissime caudati dimidium aequante vel paullo superante. Tabula nostra XIV. Eig. II (habitus).

Anthurium panduratum Martius Observ. 3115!; Prodr. 545.

Schott

CAUDICULUS 2½—3 cm. crassus, hinc inde in arboribus radicans. FOLIORUM petiolus 6 — 8 m. longus, basi 1. cm., apice ¾ cm. crassus, vagina 1 dm. longa vel longiore basim versus instructus, laevissimus; LAMINA 6-8 dm, diametiens, segmentis 3—4 dm. longis, acumine 3—4 cm. longo instructis, lobis inferioribus 2—3 cm., superioribus 5—6 cm. longis atque latis. PEDUNCULUS fere 6 dm. altus, circ. l cm. Crassus. SPATHA coriacea, violaceo-purpurascens, reflexa, 2 dm. longa, basi 2 em. lata. SPADIX 3—3½ dm. longus, subtus fere 2 cm. crassus, apicem versus attenuatus. TEPALA erecta 2½ mm. longa, apiculo horizontaliter patente triangulari 1 mm, longo, 1½ mm. lato. OVARIUM ovoideum 2 mm. longum, stigmato sessili coronatum.

Habitat in provinciae do Alto Amazonas silvis ad Japurá fluvium, in arboribus semiputridis: Martius! (Herb. Beg. Monae.).

ARACEAE: ANTHURIUM.

33. ANTHURIUM SINUATUM BENTH. foliorum petiolis longissimis, sulcatis, geniculo brevi subsulcato instructis; lamina 5—9-secta, segmentis lanceolato-oblongis, subsessilibus, apice cuspidato-acuminatis, intermedio basin versus cuneato, lateribus lobis duobus rotundatis instructo, vicinis siuuato-repandis, extimis latere exteriore inferne auriculato-dilatatis ibique abrupte contractis, nervis collectivis in apice segmentorum duobus, altero a margine latissime remoto; pedunculo quam petioli breviore; spatha lanceolata acuminata violascente; spadico sessili spathae subaequilongo, violascente; ovariis obovoideis albidis. Anthurium sinuatum Benth. in schedula; Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 318. Anthurium Warscewiczii C. Koch ex Ender Ind. Ar. p. 17. CAUDEX alte scandens. FOLIA forma valde diversa, primaria oblongo-lanceolata, basi cordata, acuminata, sequentia hastata, lobis posticis divaricatis acuminatis, sequentia 3—5—7—9-secta. PETIOLUS adultae 4—6 dm. longus, 6—7 mm. crassus, vagina 6 7 cm. longa instructus, geniculo 1 — ½ cm. longo, 6—8 mm. crasso; LAMINAE segmenta intermedia circ. 3½ dm. longa, dimidio superiore 1—1 ⅓ dm. lato, acumine 1—l½ cm. longo instructa. PEDUNCULUS 2½ dm. longus. SPATHA l½ dm. longa, basi 3 cm. lata. SPADIX 2—2½ dm. longus, 12 mm, crassus. TEPALA albida sursum flavescentia, vertice violacea. STAMINUM filamenta oblonga, antherae pallide lilacinae.

Habitat in Brasiliae prov. Pard pr. Obidos: Spruce n. 538.

34. ANTHURIUM PENTAPHYLLUM KUNTH: caudiculo scandente, internodiis elongatis; foliorum petiolis teretiusculis, supra sulcatis, apice breviter geniculatis, laminam longitudine superantibus, priorum lamina 3-secta, posteriorum 5—7—9-secta, segmentibus omnibus breviter ansatis subaequilongis, oblongis vel obovato-oblongis vel late elliptico-oblongis, basi repentino contractis cuneatis, apice subabrupte arcuatim angustatis, cuspide lanceolata longula vel angusta praelongaque instructis, nervo collectivo uno a margine vel nervis collectivis duobus, altero a margine remoto, altero margini approximato; pedunculis brevibus tertiam partem petioli paullo superantibus rarius longioribus; spatha lineari-lanceolata, breviter apiculata, reflexa; spadice sessili cylindrico quam spatha 1½-plo longiore; baccis subglobosis viridibus. Anthurium, pentaphyllum Kunth En. III. 81; Schott Prodr. 550. Dracontium pentaphyllum Aubl. Guy. II. 837. t. 326; Vitm. Sum. V. 272. Anthurium Aubletii Kunth En. III. 81!; Schott Prodr. Ar. 551! Pothos pentaphylla Willd. Spec. I. 687; Lodd. Bot, Cab. t. 567, Anthurium. elatum C. Koch et Bouché in Lnd. Sem. Hort. Berol. 1853. App. et in Ann, sc. nat. 4. ser. I. 346! Anthurium Sonderianum Schott in Bonplandia 1858. p. 372, Prodr. 554! CAUDICULI alte scandentes, internodiis ½—1 dm, longis, 1 cm. crassis, viridibus. CATAPHYLLA coriacea 3 — 4 cm. longa, diu persistentia. PETIOLI 3—4 dm. longi, 5—6 mm, crassi; LAMINA membranacea, laete viridis, tota 1½—2 dm. longa atque 3—4 dm. lata, segmenta infima inaequilatera latere interiore cuneatim angustata, latere exteriore rotundata, omnia 1 ½ — 2 dm. longa atque 7—9 cm. lata, cuspide circ. 1 — 2 cm. longa instructa , nervis lateralibus I. utrinque pluribus nervum collectivum a margine ¾ —1 cm. remotum vel nervis

100

superioribus nervum collectivum remotum, nervis inferioribus nervum collectivum approximatum constituentibus. PEDUNCULI 1—2 dm. longi. SPATHA 6 cm. longa, basi 1 cm. lata, viridis. SPADIX 7 -9 cm. longus. ¾ — 1 cm. crassus. TEPALA inferne pallide, supra obscure viridia. STAMINUM filamenta albida, antherae flavae. OVARIUM viride 2½ mm. longum. BACCAE circ. 4 mm. diametientes.

Var. GROSSUM, foliorum segmentis 3—5 fere sessilibus oblongo-ellipticis majoribus (2½—2¾ dm. longis, 6—7 cm. latis). Anthurium grossum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 101, Prodr. 548! Habitat in Brasiliae prov. Bahia ad. Ilheos: Maximilianus Archidux Austriae!; in Ouiana batava ad Paramaribo: Wullschlaegel n. 1094!; in Guiana gallica: Poiteau! — Var. in Brasiliae prov, Bahia ad Ilheos Riedel!

35. ANTHURIUM PACHIRAEFOLIUM SCHOTT: foliorum petiolo quam lamina dimidio longiore, anguloso, supra profunde sulcato; lamina ambitu reniformi, 7—9-secta, segmentis omnibus subaequalibus liberis subansatis elongato-obovato-lanceolatis, basin versus in ansam cuneatim attenuatis, apice abrupte in cuspidem brevem triangularem angustatis, nervo collectivo a margine latiuscule remoto; pedunculo quam spatha elliptico-lanceolata vel elliptica, breviter apiculata breviore, spadice sessili digitiformi, crassulo, fructifero quam pedunculus duplo longiore. Anthurium pachiraefolium Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 273, Prodr. 555! Affine Anthurio undato, sed foliorum segmentis subaequalibus, extimis haud obliquis atque omnibus breviter cuspidatis diversum. FOLIORUM petiolus 2—3 dm. longus; LAMINA ambitu reniformis, segmenta 1 ¼ dm. longa, supra 5 cm. lata, cuspide brevi triangulari 5 — 7 mm, longa instructa, basim versus longiuscule cuneatim attenuata, nervis secundariis patentibus, in nervum collectivum a margine 4—5 mm. remotum conjunctis. PEDUNCULUS 4—5 cm. longus. SPADIX circ. 12 cm. longus, 1½ cm. crassus. Habitat in provincia Bahia pr. Ilheos: Prine. Neuwied!

36. ANTHURIUM UNDATUM SCHOTT: scandens, glaucoviride, caudiculi internodiis longiusculis; roliorum petiolis tenuibus, antice sulcatis, quam lamina longioribus, geniculo brevi sulcato instructis; lamina, tenuiter membranacea, inferiorum 3—5-secta, superiorum 7—9-secta, segmentis omnibus liberis, longe ansatis, oblongovel ovali-ellipticis, apice abrupte in cuspidem longam anguste lanceolatam contractis, extimis valde inaequilateralibus, latere exteriore latiore basi rotundatis, mediis aequilateralibus basin versus repentino contractis atque cuneatim in ansam angustatis, nervis pallidioribus subtus prominentibus, II. utrinque 6—8 patentibus nervo collectivo a margine longe distante conjunctis; pedunculo brevi spadicis dimidium longitudine vix superante; spatha lanceolata acuminata, intus purpurascente; spadice sessili tenui digitiformi, quam spatha longiore; baccis obovoideis viridibus, vertice purpureis. Anthurium undatum Schott Melet. I. 22, Prodr. 555! Anthurium caudatum Kunth En. III. 80. Anthurium smilaciforme G. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. 8!; Schott Prodr. 556 (status juvenculus). Anthurium quinquevulnerum Schott Msc.!

101

ARACEAE:

ANTHURIUM—SPATHIPHYLLUM.

Folia primaria caudiculi nondum florentis orata, basi cordata, sequentia' trisecta segmentis oblongis subsessilibus. CAUDICULI adulti 5—7 mm. crassi, scandentes, internodiis circ. 1 dm. longis. FOLIORUM petioli 1½ — 5 dm. longi, 2—5 mm. crassi, basi vagina 1½—2 cm. longa, apice geniculo ¾ — 1¼ cm. aequante instructi; lamina ambitu reniformis; segmenta media ansis circ. 1 — 1 ½ cm. longis suffulta, 1 —1½ dm. longa, 4—7 cm. lata, cuspide 1½ —1¾ cm. longa, angusta instructa, nervo collectivo a margine ¾—1 cm. remoto; segmenta extima latere exteriore latiore rotundata, brevius ansata. PEDUNCULI 3—4 cm. iongi, 5—7 mm. crassi. SPATHA late lanceolata 6—7 cm. longa, 1½ cm. lata, extus viridis, intus purpureo-violacea. SPADIX tenuiter digitiformis, 7 — 8 cm, longus, ¾ — l cm. crassus, ex glauco pallide violascens.

Var. UNDULIFOLIUM C. Koch (sub titulo speciei) foliorum segmentis 7—9 longe ansatis spathulato-lanceolatis, in cuspidem lanceolatam, longam, subundulatam contractis, margine crispatoundulatis. Anthurium undulifolium C. Koch. ex Ender Ind. Aroid. p. 17. Anthurium undulatum Hook. ex Schott Prodr. 554, Habitat in provincia Rio de Janeiro: Schott.

n102

Var. β. OTTONIANUM Kunth (sub titulo speciei), foliorum segmentis angustis, lanceolato-linearibus, 1—1½ cm. latis, nervo collectivo margini magis approximato. Habitat in prov. Hio de Janeiro: Riedel!; inter Victoria et Bahia: Sello; var. a. in prov. Rio de Janeiro ad Capocabana: Riedel'.; var. β. in prov. Rio de Janeiro: Schott, Beyrich !.

38. ANTHURIUM HOFFMANNSEGGII SCHOTT (in Oest. Bot. Wochenbl. 1857.. p. 325): foliorum petiolis ultrapedalibus; lamina 5-secta, segmentis majoribus oblongis, sessilibus, apice abruptius vel subsensim acuminatis, inferne cuneatis, margine subundulatis, nervo collectivo a margine valde remoto; pedunculo petiolum subaequante; spatha lineari-lanceolata dimidium petioli longitudine aequante; spadice breviter stipitato, tenui. (Schott Prodr. 547. — Dubium est, an pedunculus cum spadice huc pertineat.) Habitat in Brasilia: Hoffmannsegg (Willd. Herb. n. 3106. fol. 1 et 2).

III. SPATHIPHYLLUM SCHOTT.

37. ANTHURIUM VARIABILE KUNTH: foliorum petiolis teretiusculis, lamina paulo longioribus, geniculo brevi sulcato instructis; lamina 7—9-secta, segmentis omnibus liberis, longe ansatis, elongato-lanceolatis vel lanceolato-oblongis, apicem versus sensim cuspidato-acuminatis, ansam versus longe atque sensim cuneatis vel linea arcuata sensim angustatis, extimis latere exteriore rotundatis vel linea magis arcuata angustatis; nervo collectivo a margine late (medio ⅓ lateris) remoto, nervis Il. numerosis paralie is erecto-patentibus; pedunculo brevi, ¼— /5 spadicis aequante; spatha lanceolata acuminata reflexa viridi, quam spadix paullo breviore; spadice sessili digitiformi violaceo; baccis viridibus vertice purpureis. 1

Tabula nostra XV (habitus cum analysi).

Anthurium variabile Kunth En. III. 81; Schott Prodr. 553; Saunders Refug. t. 281. Pothos enneaphylla et heptaphylla Vell. Fl. Flum. IX. t. 126 et 125. Anthurium indecorum Schott (anno 1832 in hortis divulgatum) ex ipso. Anthurium jatrophaefolium Hort. Belg. Anthurium helleborifolium Hort., nec Schott. Anthurium triphyllum Hort., nec Brongn, serius crassiores CAUDICULI initio tenues internodiis elongatis, internodiis brevioribus, interdum cataphyllis obtecti. FOLIORUM petioli 3—4½ dm. longi; segmenta valde variantia, circ. 2 dm. longa, 2—4 cm. lata, ansae ½—1 cm. longae insidentia, nervo collectivo a margine 3—4 mm. remoto. PEDUNCULI circ. 1 dm. longi. SPATHA 6 cm. longa, basi l½ cm. lata, olivacea, sensim angustata. SPADIX 1 dm. longus, inferne 6—8 mm. crassus, apicem versus attenuatus. FLORES violascentes; petala ¾ mm. longa, 1 mm. lata. STAMINUM filamenta 2 mm. longa, late linearia. OVARIUM cylindroideo-oblongum, fere 2 mm. longum. BACCAE obovoideae, 4 mm. longae. SEMEN breviter ovoideum, vertice truncatum.

SPATHIPHYLLUM Schott Melet. I. 22, Gen. Aroid. 93, Prodr.

422; Endl. Gen. p. 240. n. 1703; Kunth. En. III. 83 pr. p.; Meissn. Gen. 360 (219); A. Engler Vergi. Unters. II. p. 180 (24). — HYDNOSTACHYON Liebmann in Act. Soc. Havn. 1849/50. p. 24. — MASSCWIA C. Koch in Bot. Zeitung X. p. 277. — SPATHIPHYLLOPSIS Teysm. et Binnend. in Ind. Sem. Hort. Lugd. Batav. 1863 Epimetr. p. 2. FLORES hermaphroditi perigoniati. TEPALA fi apice fornicata, fornice quasi truncato, cohaerentia aut in cyathum truncatum connata. STAMINA 6 tepalis opposita, rarius 8; FILAMENTA brevia apicem versus dilatata et incrassata, antice plana, postice gibbosa, apice abrupte in connectivum tenue angustata; ANTHERAE filamento longiores, ovoideae, thecis oblongis, connectivum superantibus, loculis suboppositis, extrorsum versis, rima longitudinali vix ad basin extensa dehiscentibus. OVARIUM oblongum 3 — 4-loculare; OVULA in loculis 8—6—4—2 collateralia vel superposita, anatropa, micropyle fundum spectantia, funiculo brevi erecto medio axeos affixa. STYLUS cum ovario continuus, conice elongatus, crassiusculus, ultra perigonii phylla longe exsertus aut fere omnino deficiens; STIGMA 3—4-lobum, sessile. FRUCTUS baccatus, vertice rotundatus vel conice attenuatus, 3-locularis, loculis 1 —2-spermis. SEMEN oblongum curvulum, pallide flavum, micropylen versus attenuatum, funiculo brevi minute verrucoso, rhaphe laterali crasse prominula, testa sparse striato-verrucosa, sicca foveolis longitudinaliter dispositis instructa. EMBRYO axilis leviter curvatus, anguste cylindricus in albumine copioso.

Var. a. SONDERIANUM Schott (sub titulo speciei), foliorum segmentis majoribus oblanceolatis, superiore triente latioribus, brevius acuminatis, 2—2½ dm. longis, 4—5 cm. latis. Anthurium Sonderianum p. 372!; Prodr. 554. Arac.

Schott in

Bonplandia

1858.

HERBAE acaules vel brevicaules Americae tropicae centralis atque meridionalis. FOLIORUM petioli equitantes, longi, apice saepissime geniculo tereti subincrassato instructi, ad medium usque vel ultra medium vagi15

103

ARACEAE:

SPATHIPHYLLUM—RHODOSPATHA.

nati; LAMINA oblonga, cuspidato-acuminata, nervo medio valido, lateralibus I. atque II. iisdem subparallelis approximatis adscendentibus vel patentibus, prope marginem arcuatim, exeuntibus. PEDUNCULUS foliis subaequilongus. SPATHA cuspidata, in pedunculo plus minusve decurrens, membranacea, primum convoluta, demum ad basin usque explanata, vegeto-p er sistens. SPADIX sessilis vel stipitatus, cylindroideus, erectus, spatha brevior, densiet multiflorus, sursum florens. Ramificationis schema (confer tabulam nostram):

1. SPATHIPHYLLUM GARDNERI SCHOTT: foliorum petiolis ad ⅓ longitudinis alatis lamina brevioribus; lamina oblongo-lanceolata, basi sensim in geniculum longum angustata, apice cuspidato-acuminata, nervis lateralibus I. areuatim adscendentibus remotis, nervis II. circ. 7 inter illos interjectis; spatha elliptico-lanceolata, basi subrepentino-acutata, paullum decurrente, apice cuspidato-acuminata; pedunculi parte stipitiformi vix dimidium spadicis aequante, infra spathae adnata; spadice medium spathae attingente vel paullo superante quam stipes liber triplo longiore; buccis densis obovoideis e perigonio vix dimidio exsertis, stigmatis rudimento elevato coronatis. Tabula, nostra XVI. Fig. I (spadix et analysis).

Spathiphyllum Gardneri Schott Aroid, I. 2. t. 3; Prodr. p. 425! FOLIORUM petioli 2—2½ dm. longi, vix ad 1 dm. vaginati; LAMINA membranacea, supra viridis, subtus pallidior, 2½—3 dm. longa, 5½—6 cm. lata, nervis lateralibus, angulo 45° adscendentibus, prope marginem longe procurrentibus, demum in illo exeuntibus. SPATHA 1—1¼ dm. longa, 4—5 cm. lata, nervis lateralibus angulo valde acuto (20—30°) adscendentibus percursa. SPADIX stipite libero 1½ cm. longo suffultus, 4 cm. longus, 1¼ cm. crassus. OVARIUM subprismaticum, tetragonum, supra subtruncatum. BACCAE triloculares, loculis subtetraspermis. SEMINA irregulariter triquetra, rugosa.

Habitat in prov. Ceard: Gardner n. 1867!

2. SPATHIPHYLLUM CANNAEFORME (CURTIS) ENGL. foliorum petiolis laminam aequantibus vel superantibus, vix ad medium usque vaginatis; lamina ovatovel elliptico-oblonga, basi subsensim in geniculum longulum decurrente, apice breviter et subabrupte acuminata, nervis lateralibus suberectoadscendentibus remotiusculis; pedunculis folia aequantibus vel paullo superantibus; spatha lanceolato- vel elliptico-oblonga, basi repentino-angustata, subsessili, vix decurrente, apicesubrepentino in cuspidem vix longam angustata; pedunculi parte stipitiformi circ. ⅛ spadicis aequante; spadice tenui juliformi quam spatha ¼ breviore; ovarii vertice subtruncati loculis 2-ovulatis.

Tabula nostra XVI. Fig. II (habitus cum analysi)

Pothos cannaeformis Curtis in Bot. May. t. 603; Lodd. Bot, Cah. t. 471; Rudge Pl, Guian. t. 33; Kern. Hort. t. 416; tl.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 62!

104

Pothos odorata Anderson et Bort. antiqu., fide Sinis in Bot. May. l. c. Pothos leucophaeus Poepp. in sched, ex Schott l. c. Monstera cannaefolia Kunth En. III. 61! Spathiphyllum cannaefolium Schott Aroid. I. 1. t, 1 et Prodr. 424; Regel Gartenflora 1870. t 640. Leucochlamys callacea Poepp. Herb. olim. Spathiphyllum candicans Poepp. Nov. Gen. et Spec. III. 85. t. 295! Massowia cannaefolia C. Koch in Bot. Zeit. 1852. p. 278! Massowia cannaeformis C. Koch ex Ender Ind. Ar. 52. Spathiphyllum Bonplandii Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 158, Prodr. 432. FOLIA pauca adscendentia, apice patula, adulta 2/3—1 dm. longa; PETIOLI basi dilatata profunde excavati, superne cylindrici, summo apice compressi, ⅓ m. longi; LAMINA 3—5 dm. longa, medio 1—1⅓ dm. lata, inaequilatera, membranacea, supra obscure viridis, nitidula, subtus pallidior, opaca. SPATHA intus alba, extus viridis, rigide membranacea, 17,—1½ dm. longa, 6—7 cm. lata, nervis lateralibus angulo acuto (20—30°) erecto-patentibus ad marginem usque excurrentibus. SPADIX stipite circ. 1½ cm. longo suffultus, 1 dm. longus, 6—7 mm. crassus, virescens. PERIGONIUM sexangulum, truncatum, margine incurvum, subcoriaceum. OVARIUM obtusangulo-cubicum, carnosum, crassum, perigonium aequans, BACCAE maturae piso triplo minores, perigonio ampliato circumvallatae. Habitat in prov. do Alto Amazonas ad Ega: Poeppig; etiam in Venezuelae prov. Cumana in humidis pr. S. Cruz: Humboldt!; in Quiana anglica: Schomb urgk!

IV. RHODOSPATHA POEPP. RHODOSPATHA Poepp. Nov. Gen. et Spec, III. p. 91 (1845); Schott Gen. Ar. t. 72, Prodr. 349. — ATIMETA Schott Gen. Ar. t. 71, Prodr. 348! FLORES hermaphroditi vel infimi abortu feminei, nudi. STAMINA 4; FILAMENTA latiuscula, complanata, lineari-oblonga, in connectivum tenue acuminatum attenuata, initio ovario aequilonga, demum duplo breviora; ANTHERAE latiusculae, thecis ellipticis connectivum superantibus subtus distantibus, rima laterali basin non attingente dehiscentibus. OVARIUM fertile quadrangulum, 2-loculare; OVULA in loculis plura amphitropa, funiculis longiusculis placentae centrali biseriatim affixa; STYLUS ovario crassior; STIGMA lineare vel rarius 2 — 3-lobum, directione spadicis. Ovarium sterile vertice bebetato-convexum, 2-loculare, loculis pauciovulatis, stigmate obsoleto. BACCAE parvulae, cylindrico-prismatica,e, truncatae, 2-loculares, loculis 10—12-spermis. SEMINA funiculis abbreviatis affixa, verticaliter imbricata, amphitropa, rotundatoreniformia, lentiformia; testa crustacea, durissima, minute verruculosa, crista obtuse emarginata instructa. EMBRYO majusculus hippocrepicus, albumine parco circumdatus.

FRUTICES scandentes Americae tropicae post primam inflorescentiam sympodium constituentes, ad nodos radicantes, dense distiche foliosi. FOLIORUM petioli laminae

105

ARACEAE:

RHODOSPATHA.

subaequilongi, vagina longa atque lata, basi amplexicauli instructi, infra laminam geniculati atque leviter incrassati; LAMINA oblongo-elliptica, plus minusve inaequilateralis, nervis lateralibus 1. et 11. subparallelis numerosis, patentibus vel adscendentibus, prope marginem arcuatis, transversis, nervis 111. parum conspicuis. PEDUNCULI foliis antecedentibus breviores, basi folio longissime vaginato atque saepe laminam parvam ferente inclusi. SPATHA late ovata vel oblongo-ovata, abrupte cuspidata, nervis longitudinalibus percursa, extus viridula, intus albida vel rosea, mox tota vel partim decidua. SPADIX longiuscule stipitatus, cylindricus, multiet densiflorus, basi interdum flores femineos tantum, maxima parte flores hermaphroditos gerens. Ramificationis schema:

CONSPECTUS SPECIERUM. 1. Spatha tota decidua. Spadix rosaceus vel violascens, quam spatha paulo brevior. a. Foliorum petioli longe, attamen non ad geniculum usque vaginati. Foliorum lamina oblongo-elliptica, utrinque aequaliter angustata. Spadix longius stipitatus. floribus infimis femineis 1. RH. OBLONGATA.

Foliorum lamina late elliptica, basi rotundata. stipitatus, floribus omnibus hermaphroditis instructus

Spadix breviter

2. RH. LATIFOLIA.

b. Foliorum petioli ad geniculum usque vaginati. Foliorum lamina oblonga vel oblongo-elliptica, basi obtusa vel acutiuscula, nervis lateralibus I. patentibus. Spatha oblongo-lanceolata, initio flavescens, expansa et deflexa rosea. Spadix floribus omnibus hermaphroditis instructus, conoideus ... 3 RH. HELICONIIFOLIA. Foliorum lamina oblongo-elliptica, basi obtusiuscula, apicem versus linea leviter arcuata angustata, acuta, nervis lateralibus I. erecto-patentibus. Spadix floribus omnibus hermaphroditis instructus, cylindroideus 4. RH. BLANDA.

2. Spathae articulatae vagina brevis alis triangularibus obtusis laminae convolutae basim amplectentibus persistentibus, lamina initio pallide viridis, deinde flavescens, ovato - lanceolata, decidua. Spadix stipite basi obliquo suffultus, cylindroideus obtusus, aurantiacus. Foliorum petioli laminâ longiores, ad geniculum usque vaginati, vagina inferne latissima, e medio apicem versus valde angustata, geniculum supra profunde sulcatum; lamina oblonga, basin atque apicem versus paullum angustata, basi obtusa, apice breviter acuminata (5.) RH. WENDLANDII Schott (in collectione iconum herb. Caes. Vindob.). Patria ignota.

1. RHODOSPATHA OBLONGATA POEPP. sympodii internodiis brevibus; foliorum petiolis laminae subaequilongis, longissime vaginatis, geniculo longo torto instructis, vagina basin versus serius stuppose decomposita; lamina deflexa, membranacea, supra vix nitida, subtus opaca, inaequilatera, oblongo-elliptica, utrinque aequaliter arcuatim angustata, apice cuspidate-acuminata, costa basi angulose compressa, supra obtuse prominente, nervis lateralibus I. numerosis, at remotiusculis cum secundariis pluribus interjectis subparallelis erectopatentibus, marginem versus adscendentibus; pedunculis elongatis foliorum petiolos subaequantibus, basi folio longissime

106

atque late vaginato, laminam ellipticam parvam vel minutam ferente instructis; spatha ovata vel oblongo-ovata, apice abrupte et longe cuspidata, pallide rosea; spadice longius stipitato quam spatha paullo breviore; floribus infimis femineis tantum sterilibus, reliquis hermaphroditis violaceis. Tabula nostra XVII (habitus cum analysi).

Rhodospatha oblongata Poepp. Nov. Gen. et Spec. III. (1845.) p. 91 Schott Prodr. 352! Rhodospatha Surinamensis Schott in Bonplandia IX. (1861.) p. 368! Atimeta Videniana Schott, Gen. Ar. t. 71, Prodr. 348! (forma foliis paulo minoribus). Atimeta Martii Schott Prodr. 319! CAUDICIS scandentis, densissime foliosi internodia 1—2 cm. longa, 1½ — 2 cm. crassa. FOLIORUM petiolus 3—4 dm. longus, supra vaginam 5— 8 mm. crassus), vagina basi fere 4 cm., deinde 2 cm. lata, complicata instructus; LAMINA 3 — 5 dm. longa, 1—1½ dm. lata, folii spathae antecedentis 2—5 cm. tantum longa. PEDUNCULI 2—2½ dm. longi. SPATHA 1—2 dm. longa, 6—7 cm. lata, cuspide l½ — 2 cm. longa instructa, extus viridula, intus albida, serius pallide rosea. SPADIX stipite l⅓—2 cm longo suffultus, 8—17½ cm. longus, 2 cm, crassus, parte sterili tenuior, apicem versus paullum attenuatus. STAMINA 1,2 mm. longa; FILAMENTA latissime linearia oirc. mm. longa. OVARIUM tetragonum, stylo hexagono latiore instructum, loculis 6—18-ovulatis, diseepimento membranaceo. BACCAE circ. 3½ mm. longae. SEMINA prioris. Habitat in Brasiliae prov. Bahia ad Itaparica et ad Ilheos: Expeditio archiducis Maximiliani.'; in Estrada do Felisberto: Princ. Neuwied! (Herb. Martii); in prov. Para in silvis primaevis ad Para: Martius!; in Guiana batava: Wullschlaegel! (Herb. Martii); in Peruvia subandina ad missionem Tocache: Poeppig!

2. RHODOSPATHA LATIFOLIA POEPP. sympodii internodiis brevibus; foliorum petiolis lamina vix brevioribus, longissime vaginatis, geniculo longo torto instructis, vagina basim versus serius stuppose decomposita; lamina deflexa, membranacea, supra vix nitida, subtus opaca, inaequilatera, late elliptica, breviter et subacute cuspidata, basi rotundata, costa basi angulose compressa, supra obtuse prominente, nervis lateralibus I. numerosis patentibus subtus paullo prominentibus; pedunculo erecto, ad medium usque vagina folii antecedentis incluso, dimidium petioli superante; spatha valde carnosa, pallide rosea, ovali, cymbiformi, ima basi convoluta, apice acuta; spadice breviter stipitato conoideo quam spatha parum breviore, floribus omnibus hermaphroditis, saturate violaceis. Rhodospatha latifolia Poepp. Nov. Gen. et Spec. III. (1845.) p. 91. t. 300. Rhodospatha Poeppigii Schott Gen. Ar. 72, Prodr. 351! Rhodospatha Lechleriana Schott Prodr. 351! CAUDICIS in arboribus assurgentis internodia 1 — 3 cm. longa, 1—2 cm. crassa, foliorum vaginis stuppose decompositis hinc inte velata. FOLIORUM petioli 3—5 dm. longi, parte suprema 4—5 cm. longa excepta late vaginati, vagina inferne cire. 3 cm. lata; LAMINA 3—4½ dm. longa, 11½—2½ dm. lata, basi rotundata vel subtruncata vel leviter emarginata, e medio apicem versus sensim linea arcuata angustata, nervis lateralibus I. utrinque 30—50. PEDUNCULUS 1½ 2 dm. longus, 5 mm. crassus. SPATHA l½ —1¾ dm. longa, 6 — 7 cm. lata. SPADIX stipite 4—5 mm. longo suffultus, 1—1½ dm. longus, inferne 1—1½ cm. crassus. STAMINA 1 mm. longa; filamenta latissime linearia circ. ½ mm. longa, antherae oblongo-ovatae, acutae. OVARIUM tetragonum, stylo utplurimum hexagono instructum, dissepimento membranaceo, medio fissura longitudinali interrupto. BACCAE circ. 3 mm. longae, parietibus mem-

107 branaceis, septis gelatinosis. formia, paullo compressa.

ARACEAE:

RHODOSPATHA—STENOSPERMATIUM.

SEMINA minima subrotundata vel subreni-

Habitat in Brasiliae prov. Bahia ad Ilheos: Expeditio archiducis Maximiliani! Etiam in Peruvia subandina ad Pompayaco: Poeppig!; ad S. Govan: Lechler n. 2490!, 249.1, et ad missionem Tocache: Poeppig! — Floret Aug.

108

longa. FOLIORUM petioli 1¼—1 ½ dm. longi, 1½ cm. lati, geniculo 2—5 mm. longo instructi; LAMINA 1¼—2 dm. longa, 5—8 cm. lata, folii spathae antecedentis haud minor, nervis lateralibus I. utrinque 12—18 paullum prominentibus. PEDUNCULUS 8 — 9 cm. longus, 3—4 mm. crassus. SPADIX stipite l½ cm. longo suffultus, 7 cm. longus, inferne 8 mm. crassus, apicem versus paullum attenuatus, obtusiusculus. Habitat in Brasiliae prov. Bahia ad Ilheos: Expeditio archiducis Maximiliani !

3. RHODOSPATHA HELICONIIFOLIA SCHOTT: caudicis crassi internodiis brevibus; foliorum petiolis laminae subaequilongis, ad geniculum usque vaginatis, vagina e basi latissima apicem versus leviter angustata, geniculo planiusculo, margine crispato-; lamina deflexa, membranacea, supra vix nitida, subtus opaca, oblonga vel oblongo-elliptica, inaequilatera, apicem versus linea levissime arcuata sensim angustata, basi obtusa vel acutiuscula, ima in geniculum cuneatim decurrente, costa basi angulose compressa, supra obtuse prominente, nervis lateralibus I, numerosis (circ. 20—25) patentibus, superioribus adscendentibus, subtus prominem ibus, nervis lateralibus II. paucis interjectis cum III. reticulatis; folio spathae antecedente a reliquis non diverso; pedunculo petioli dimidium superante, ejus vagina involuto; spatha oblongo-lanceolata, petiolo aequilonga, ab infimo triente apicem versus angustata, initio pallide viridi, intus flavescente, expansa et deflexa rosea, mox decidua; spadice stipitato conoideo, e basi ad apicem usque floribus hermaphroditis obsesso; staminum filamentis pallide flavescentibus; ovariis tetragonis, vertice roseo-lilacinis, stigmate atroviolaceo instructis, ovarii loculis multiovulatis. Rhodospatha heliconiifolia Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 317, Prodr. 350. SYMPODII internodia inferiora 5—2 em. longa, superiora 2 cm. longa, 1½—2 cm. crassa. RAMULI sympodium propagantes cataphyllis 2—3, laminam minimam gerentibus instructi. FOLIORUM petioli circ. 3 dm. longi, vagina basi 4—5 cm. lata, apicem versus sensim angustata, serius lacerata instructi, geniculum ¾—1 cm. longum; LAMINA adulta 2½—3 dm. longa, 15—17 cm. lata. PEDUNCULUS 1½ dm. longus, 6 mm. crassus, pallide viridis. SPATHA 1½—1¾ dm. longa, infimo quadrante 6—7 cm. lata, inde apicem versus angustata. SPADIX stipite 1½ cm. longo, 6 mm. crasso suffultus, 1½ dm. longus, basi 1½ cm. crassus, apicem versus attenuatus. STAMINA 1 mm. longa; filamenta lato-linearia, pallida, apice flavida quam antherae triplo longiora. OVARIUM 1 mm. longum. Baccae ignotae. Patria ignota, verisimiliter Brasilia, quum reliquae species affines, insuper quoque Rhodospatha blanda Schott, fortasse hujus speciei status juvenculus, in Brasilia occurrant.

4. RHODOSPATHA BLANDA SCHOTT: caudicis scandentis internodiis inferioribus longiusculis, superioribus brevibus; foliorum petiolis laminae subaequilongis ad geniculum usque subaequaliter vaginatis, geniculo brevi instructis; lamina oblongoelliptica, basi obtusiuscula, apicem versus linea leviter arcuata angustata, acuta, nervis lateralibus I. numerosis erecto-patentibus, secundariis subparalleiis paucis, interjectis; pedunculo dimidium petioli paullum superante; spatha ; spadice longiuscule stipitato, cylindroideo, apicem versus leviter attenuato. Rhodospatha blanda Schott in collectione iconum Herb. Caes. Vindob.! Planta imperfecte cognita; fortasse status juvenculus speciei antecedentis. CAUDICIS internodia inferiora 4—2 cm. longa, superiora 1 cm.

V. STENOSPERMATIUM SCHOTT. STENOSPERMATIUM

Schott Gen. Ar. 70, Prodr. 346.

FLORES omnes hermaphroditi, fertiles, infimi tantum breviores, nudi. STAMINUM 4 FILAMENTA complanata, apice repentino in connectivum tenue angustata, ovarium aequantia; ANTHERAE dithecae, thecis oblongoovoideis acutis, loculis suhoppositis, extrorsum versis, rima longitudinali basin non attingente lateraliter dehiscentibus. OVARIUM obpyramidatum vel prismaticum, vertice truncatum, biloculare; OVULA in loculis 4 collateralia anatropa, funiculis longioribus placentae basilari lateraliter affixa, micropyle fundum spectantia, STYLUS brevis, ovario crassior; STIGMA lineari-oblongum, spadicis directionem sequens. FRUCTUS baccatus, parvulus, obovoideus, vertice subtruncatus, 2-locularis, loculis 3—4-spermis. SEMEN clavato-cylindroideum, tenue, funiculo longulo affixum, rhaphe longa totum latus internum fere percurrente, chalaza tuberculoprominula, testa crassula, tegmine tenuissimo. EMBRYO axilis in albumine copioso. SUFFRUTICES Andium Peruviae et Brasiliae borealis incolae. RAMI densiuscule distiche foliosi, erecti, ad nodos adradicantes, post primam inflorescentiam sympodium efformantes. FOLIORUM petioli longe vaginati, geniculo brevi instructi; LAMINA oblongo-elliptica vel lanceolata, inaequilatera, nervis lateralibus I. pluribus adscendentibus. PEDUNCULUS longiusculus, initio apice nutans, demum erectus. SPATHA convoluta, demum expansa, naviculiformis, mox decidua. SPADIX stipitatus, cylindroideus albidus.

Species brasiliensis unica.

STENOSPERMATIUM SPRUCEANUM SCHOTT: foliorum inferiorum petiolis vagina a geniculo longo distante, summi ad geniculum usque producta instructis, laminam subaequantibus; lamina oblongo-lanceolata, inaequilatera, basi subacuta, apice subacuminata, nervis lateralibus I. et II. parallelis angulo acuto adscendentibus; pedunculo folio antecedente lamina parva instructo multo longiore; spadice breviter stipitato cylindroideo; staminum filamentis late linearibus, apicem versus paullum dilatatis, ovariis breviter turbinatis, latitudine sua vix longioribus, 2-locularibus, loculis 4-ovulatis. Tabula nostra XVIII (habitus cum analysi).

109

ARACEAE:

110

STENOSPERMATIUM—MONSTERA.

Stenospermatium Spruceanum Schott Gen. Ar. 70, in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 40 et Prodr. 347! CAUDICIS internodia brevissima. FOLIORUM petioli 2 — 2½ dm. longi, inferiores vix ad ⅓ longitudinis vaginati, geniculo circ. 1½ cm. longo instructi; LAMINA 25—27 cm. longa, 6—7 cm. lata, nervis lateralibus I. utrinque circ. 20, nervis II. plerumque 3 interjectis. PEDUNCULUS 3 dm. longus, tenuis, apicem versus vix 2 mm. crassus, verisimiliter initio apice deflexus. Spatha ignota. SPADIX stipite 5 mm. longo suffultus, 4 mm. longus, ¾ em. crassus. STAMINUM filamenta circ. 1 mm. longa, antherae minutissimae. OVARIUM 1 mm. longum crassumque, vertice tetragonum ; STIGMA lineari-oblongum directione spadicis. Ηabitat ad S. Gabriel prov. do Alto Amazonas, ad basin truncorum: Spruce n. 2298 (Herb. Bentham). OBS. Reliquae species, Stenospermatium Matthewsii Schott, St. Pompayanense Schott et St. amomifiolium Schott (— Monstera amomifolia Poepp.) in Peruvia crescunt.

distiche foliosi, foliis sequentibus inter se vagina atque lamina antidromis. FOLIORUM petiolus ad medium usque vel ultra medium vagina vegeto-persistente vel stuppose decomposita vel ex toto decidua instructi; LAMINA. varia, integra, plerumque oblonga inaequilatera, saepe perforata, rarius pinnatifida. PEDUNCULI ad apicem ramorum solitarii vel plures sympodium rhipidiforme efformantes. SPATHA ovata vel oblongo-ovata, apiculata, cymbiformi-convoluta, post foecundationem reclusa, serius decidua. SPADIX haud stipitatus, liber, subcylindricoellipsoideus, dense multiflorus quam spatha plus minusve brevior, floribus infimis sterilibus, reliquis hermaphroditis obsessus. Ramificationis schemata.

VI. MONSTERA ADANS. MONSTERA Adans. in Fam. des plantes II. 470 (1763); Schott in Wiener Zeitschr. IV. (1830.) p. 1028, Melet. I. 21, Gen. Ar. t. 75 et Prodr. 358; Endl. Gen. p. 239. n. 1098; Kunth En. III. 00; Meissn. Gen. 360 (249); C. Koch in Berlin. Gartenz. 1857. p. 317; Engl. Nov. Act. l. c. II. 177 (21). — TORNELIA Guttierez ex Linnaea XXVI. (1853.) p. 382; Schott Prodr. 354 et Gen. Ar. t. 74. — DRACONTIUM Linn. Spec. 1372 (Mill. Ic. t. 290); Jacq. Schoenbr. II. 29. t. 184. 185. — CALLA Kunth Synops. I. 129. — HETEROPSIS Miqu. in Linnaea X VIII. p. 79. FLORES infimis sterilibus exceptis hermaphroditi, nudi. Fertiles: STAMINA 4; FILAMENTA compressula, latiuscula, apice repentino in connectivum tenue, acuminatum attenuata, pistillum vix superantia; ANTHERAE dithecae thecis oblongis apiculatis connectivum superantibus, loculis suboppositis extrorsum versis, rima longitudinali ad basin non extensa lateralibus dehiscentibus. OVARIUM obconice prismaticum, biloculare; OVULA in loculis 2, anatropa, funiculis brevissimis placentae gibbosae in fundo cavitatis lateraliter in medio affixis, micropyle fundum spectante. STYLUS ovario aequilongus, crassior, vertice truncato medio leviter elevatus; STIGMA depresso-oblongatum vel lineare (plerumque spadicis directionem sequens). Flores steriles: STAMINODIA 4 minuta conoidea. OVARII rudimentum prismaticum 2-loculare; ovula deficientia; stigma magis depressum. FRUCTUS baccati, conferti, stylum disciformem sponte solutum abjicientes, membrana tenuissima tunc tantum vestiti, persistentes, molliter pulposi, loculis vix distinguendis semina perpauca gerentibus. SEMEN obverse ovatum vel subcordatum, compressulum, funiculo vix conspicuo, epidermide solubili, testa crassiuscula. EMBRYO macropodus; albumen nullum.

FRUTICES Americae centralis atque australis tropicae scandentes, hinc illinc radicantes, plus minusve dense Arac.

CONSPECTUS SPECIERUM (inclusis extrabrasiliensibus). A. Foliorum lamina adulta ambitu oblonga vel oblongo-ovata, subcoriacea vel membranacea. I. Foliorum lamina adulta basi distincte et profunde cordata, valde inaequilatera, altero latero sesquilatiore rotundato, petiolis lamina brevioribus antice canaliculatis fere ad apicem usque lato membranaceomarginatis (1.) M. ACUMINATA C. Koch (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. p. 4; Schott Prodr. 372. — Monstera dimidiata Hort. et Schott Prodr. 372). Habitat in America tropica, verisimiliter in Mexico, unde in Europam attulit cl. de Warszewiez (fide C. Koch). II. Foliorum lamina adulta basi rotundata vel subcuneata. 1. Caulis internodia laevia. a. Spatha parva vix 4 mm. longa. Spadix mediocris quam spatha 1. (2.) M. OBLIQUA. paulo brevior b. Spatha majuscula, 1 dm. et ultra longa. Spadix crassiusculus. α. Foliorum lamina adulta utrinque foraminibus crebris 2- vel 3-serialibus instructa. Foliorum petioli geniculo longulo instructi; lamina oblique ovata, valde inaequilatera, altero latere fere duplo latiore, inferne rotundata, ima basi repanda in geniculum contracta, acumine semifoliato instructa, foraminibus crebris bivel subtriserialibus, aliis minutis numerosioribus ellipticis juxta costam, aliis majoribus lineari - oblongis extensis cum minoribus in eodem intervenio marginem versus dispositis, nervis lateralibus I. utrinque patentibus; pedunculis tenuibus; ovariis stylo vertice non angustato, stigmate sessili coronatis (3) M. FRIEDRICHSTHALII Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1854. p. 65 et Prodr, 360. — Tornelia Lindeni Schott in horto Schoenbrunn.). Costa-Rica pr. Aguacali: C. Hoffmann n. 728 !; quinomo: Friedrichsthal n. 1206!

Gualemala ad Ni-

Foliorum vagina decidua; petioli geniculo crasso leviter sulcato instructi ubique albo-punctulati; lamina adulta laete viridis, subtus pallidior, subcoriacea, ambitu ovata, basi obtusa rotundata, apicem versus linea valde arcuata paullum angustata, acuminata, nervis lateralibus I. fere horizontaliter patentibus subtus valde prominentibus, flavescentibus, foraminibus utrinque 2—3 —4-seriatis, plerumque 2 — 3 ejusdem intervenii subaequilatis oblongis, diachymato angusto sejunctis vel confluentibus, marginalibus alternatim marginem rumpentibus; pedunculo albo-

111

ARACEAE: MONSTERA.

punctulato, apicem versus asperato; spatha quam spadix crassissimus paullo longiore; ovariis elongato-turbinatis, vertice truncatis, stigmate sessili (4.) M. PUNCTULATA Schott (in Coll. Icon. Aroid. Herb. Caes. Vindob. — Anadendron punctulatum Schott Prodr. 393). Mexico (fide Schott in schedulis); America centralis: Warszewicz! (Herb. Reg. Berol.). β. Poliorum lamina adulta utrinque vel altero latere foraminibus uniserialibus plus minusve extensis, interdum foraminulis parvulis comitatis pertusa. * Spadix spathâ paullo vel quartam partem brevior. Spadix spatha paullo brevior. Foliorum petioli ad geniculum usque vaginati, lamina ima in geniculum cuneatim angustata

2. (5.) M. MAXIMILIANI. Spadix spathâ ¼ brevior. Foliorum petioli ad geniculum usque vaginati, lamina ovato-oblonga basi rotundata abrupte in geniculum breve dilatatum crispato-marginatum contracta, foraminibus oblongis vel lineari-oblongis uniserialibus inter costam et marginem sitis foraminulisque parvis interdum interjectis. Ovaria elongato-turbinata (6.) M. EGREGIA Schott (in Coll. Icon. Herb. Caes. Vindob. — ? Monstera Karwinskii Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 99, Prodr. Ar. 360). Habitat in Mexico pr. Colipa: Karwinski!, Liebmann! ** Spadix spathâ duplo brevior. Foliorum petioli ad geniculum usque vaginati, lamina ovato-oblonga vel oblonga, aut basi rotundata in geniculum breve contracta aut basim versus angustata, cuneatim in geniculum longius angustata, foraminibus parcis vel pluribus hinc inde marginem rumpentibus, uniseriatis v. interdum altero latere subbiseriatis instrueta. Quam maxime variabilis 3. (7.) M. PERTUSA. Foliorum lamina adulta pinnatifida, laciniis utrinque 5—6 late linearibus, sinubus anguste linearibus sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque 20 patentibus, 3—4 in laciniis procurrentibus; ovariis elongatoturbinatis..............4. (8.) M. SPRUCEANA. 2. Caulis internodia longitudinaliter sulcata; foliorum juvenculorum petioli laminam aequantes vel saepius superantes, tenues, paullum ultra medium anguste vaginati, lamina oblongo-elliptica, basi acuta vel obtusiuscula, apicem versus sensim angustata; foliorum adultorum petioli fore ad geniculum usque vaginati, geniculo antice sulcato et leviter crispato-marginato, lamina obliquo oblongo-ovata, basi rotundata vel emarginato, apice acuminato-cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque 5—9 remotis patentibus, prope marginem adscendentibus, foraminibus paucis inter nervos I. oblongis irregulariter dispersis, in lamina adultiore saepissime linearibus, fere e costa ad marginem usque extensis atque marginem rumpentibus, folium pinnatifidum laciniis apice falciformibus instructum constituentibus; pedunculo quam spatha longiore; spatha ovata; spadice spathae dimidium vix aequante, cylindrico obtuso; ovariis stylo aequilongo paullo crassiore vertice medio conice attenuato instructis (9.) M. DILACERARA C. Koch (in Ind. Sem. Hort. Berol, 1855. p. 5. — Scindapsus dilaceratus C. Koch et Sello in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853. — Tornelia dilacerata Schott Prodr. 356. — Tornelia dissecta Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 179, Prodr. 355. — Monstera Parkeriana Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 41, — Philodendron dilaceratum, Hort. Habitat in Costa-Rica, ad vulcanum Turialba: Wendland; in Guiana anglica ad Demerara: Parker (Herb. Hooker); in Guiana batava: Kegel n. 236! B. Poliorum lamina adulta ambitu cordato-ovata, coriacea; vagina petioli medium attingens mox dejecta. Caudicis crassissimi internodia laeves breves; folii adulti maximi petiolus quam lamina longior, supra planiusculus, dorso obtusus, asperatus, marginibus acute acielatus, geniculum late erispato-marginatum, lamina foraminibus marginalibus extensis, linearibus, marginem rumpentibus pinnatifida, foraminibusque minoribus pluribus inter nervos primarios sitis, nervis lateralibus I. utrinque 8—10, inferioribus valde approximatis; pedunculo spathae vix aequilongo, crasso, verruculoso-asperato;

112

spatha late ovata, crassissime coriacea, pallide flava; spadice quam spatha paullo breviore (10.) M. DELICIOSA Liebm. (in Vidensk. Act. Soc. Havn. 1849/50. p. 19. — Tornelia fragrans Guttierez ex Linnaea XXVI. (1853.) p. 382; Schott Prodr. 354, Gen. Ar. t. 74. — Monstera Lennea C. Koch in Bot. Zeit. 1852. p. 277 ! — Philodendron pertusum Kunth et Bouché in Ind. Sem. Hort. Berol. 1848). Habitat in Mexico in declivitate occidentali Cordillerae Mexicanae, districtus Oaxaca: Liebmann!; loco Mexici haud addicto: Karwinski!; in Guatemala: Warscewicz ! Caudicis crassi internodia laeves longiores; folii adulti petiolus supra excavatus, dorso obtusus, laevis, marginibus acutis haud acietatis, geniculum supra concavum, exalatum, lamina pinnatifida, foraminibus minoribus paucis hinc inde inter nervos I. sitis, nervis lateralibus I. utrinque 4—6; pedunculo quam spatha longiore, laevi; spatha late ovata, cymbiformi, pallide flava; spadice quam spatha paullo breviore (11.) M. BORSIGIANA C. Koch (ex Ender Index Aroid. p. 53). Habitat in Mexico, in valle Cordoba: Bourgeau n. 1904! (Herb. Boissier). Species dubia. Poliorum petiolis laminâ paullo brevioribus, tenuibus, ultra medium vaginatis, vagina decidua; lamina ambitu oblonga, decursive pinnatisecta, 3—4-juga, laciniis elongato-lanceolatis, inaequilateralibus, sinubus profundis latis sejunctis, nervis lateralibus I. plerumque solitariis percursis, nervis lateralibus II. subparallelis . . (12.) M. SUBPINNATA Engl. (Tornelia subpinnata Schott Prodr. 357). Peruvia subandina ad Pompayaco: Poeppig n. 1557.

SPECIES BRASILIENSES FUSIUS DESCRIPTAE. 1. MONSTERA OBLIQUA WALP. ramulis tenuibus scandentibus hinc illinc radicantibus, internodiis majusculis; foliorum petiolis tenuibus laminam paullo superantibus, ultra medium vagina angusta, basi dilatata instructis; lamina lanceolata vel oblongo-lanceolata, plus minusve inaequilatera, basim versus latere angustiore subcuneatim angustata, altero rotundata, apica cuspida!o-acuminata, haud pertusa vel rarius uno vel utroque latere foraminibus paucissimis, extensis, oblongis pertusa, costa tenui atque nervis lateralibus I. paucis (utrinque 5—7) prope marginem adscendentibus saepe nervum collectivum a margine remotiusculum constituentibus instructa; pedunculis in apice ramorum pluribus petiolum subaequantibus, serius superantibus, pedunculis tenuibus quam spatha subduplo longioribus; spatha ovata, apiculata; spadice paucifloro cylindrico, quam spatha paullo breviore, utrinque paullum attenuato; floribus fertilibus majusculis, sterilibus paucissimis; ovariis turbinatis, vertice di latato subhexagonis. Tabula nostra XIX. Fig. I (analysis, diagramma et schema ramificationis).

Heteropsis obliqua Miquel in Linnaea X VIII. p. 79. Monstera obliqua Walp. Ann, 1849. p, 761; Ender Ind. Ar. 54. Monstera microstachya Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 274, Prodr. 371! Scandens. CAUDICULI repentes atque radicantes longi, internodiis 4—6 em. longis, 2—3 mm. crassis. FOLIORUM petioli tenues 6—10 em. longi, vagina angusta 1 cm. infra laminam desinente instructi; LAMINA 1½—2 dm. longa, 5—8 cm. lata, acumine cire. 1 cm. longo instructa. PEDUNCULI plures circ. 8 - 9 cm. longi, superiores bracteis 5—8 cm. longis suffulti. SPATHA oblongo-ovata, cuspidata, 3—4 cm. longa, tota longitudine convoluta. SPADIX 3—3½ cm. longus, 6—7 mm, crassus.

113

ARACEAE:

OVARIA vertice subtruncata 3 mm. longa, 2½ mm. crassa, subhexagona, superiora staminibus aequilongis, infima staminibus imperfectis circumdata.

Var. EXPILATA Schott (sub titulo speciei), foliorum petiolis ad medium usque vaginalis, lamina lanceolato- vel oblongoelliptica, basi in geniculum subsensim angustata, apicem versus sensim praelonge acuminata, foraminibus saepe biserialibus, aliis minutis juxta nervum medium sitis, aliis amplissimis a costa ad marginem usque productis, limbum et interstitia nervigera perangusta tantum relinquentibus pertusa. Tabula nostra XIX. Fig. II (habitus). Habitat in Brasiliae provincia do Alto Amazonas, in arboribus prope Mandos, olivi Barra do Rio Negro, et in silvis ad flumen Japurd pr. S. Joâo do Principe: Martius!; in prov. Para: Spruce! (Herb. Bcntham). Etiam in Guiana gallica, e. gr. in insulis medio fluminis Oyopok superioris sitis aliisque locis: Leprieur!, Poiteau!, Martin!; in Guiana balava: Wullschlaegel n. 1093.', Hostmann n. 177!— Var. in prov. do Alto Amazonas ad flumina Japurd et Solimoës: Martius! — Flor. Sept., Oct.

2. MONSTERA MAXIMILIANI ENGL. foliorum petiolis laminae acquilongis ad geniculum usque vaginatis, geniculo brevi angusto; lamina adulta oblique oblongo-ovata, ima cuneata in geniculum angustata, apice acuta, foraminibus destituta, nervis lateralibus I. utrinque 16, inferioribus fere horizontaliter patentibus, superioribus erecto-patentibus, nervis II. pluribus inter primarios interjectis; pedunculo quam spatha breviore; spatha obovata acuta; spadice quam spatha paullo breviore, crasso, cylindroideo; ovariis turbinatis, stylo crassiore vertice hexagono instructis. Species non satis cognita nulli nisi Monsterae egregiae affinis, attamen ab illa geniculo angustiore, spadice longiore atque ovariis minus elongatis diversa. FOLIORUM petioli 5 dm. longi, vagina 2—3 cm. lata instructi, geniculum 1½ — 2 cm. longum, lamina 4½—5 dm. longa, 2½ dm. lata, nervis lateralibus I. angulo 45° patentibus. PEDUNCULUS 1 dm. longus. SPATHA 1¼ dm. longa, expansa 1½ dm. lata. SPADIX circ. 1 dm, longus, 1¾—2 om. crassus. Habitat in prov. Bahia: Expeditio archiducis Maximiliani!

3. MONSTERA PERTUSA DE VRIESE: caudicis internodiis laevibus; foliorum juvenculorum petiolis ad ½ vel 2/3 longitudinis vaginatis; lamina ovata vel oblongo-ovata vel oblique oblongo-eliiptica. foraminibus destituta; adultorum petiolis ad geniculum usque late vaginatis, vagina apice auriculata vel sensim angustata, geniculo breviore vel longiore, lamina late ovato-oblonga, basi rotundata vel oblongo-eliiptica, basim versus angustata, ima cuneata in geniculum abrupte contracta vel sensim angustata, apice subacuta, foraminibus extensis inaequalibus inter costam et marginem mediis vel costae vel margine approximatis atque interdum eum rumpentibus,- inter nervos laterales I. solitariis, rarius minoribus costa magis approximatis cum majoribus a costa magis remotis alternantibus, nervis lateralibus I. utrinque pluribus; pedunculo spathae subaequilongo; spatha coriacea oblonga, acuminata; spadice cylindrico crasso, adulto spathae dimidium paullo superante; ovariis stylo vertice medio breviter attenuato serius subtruncato instructis; baccis obovoideis, vertice truncatis, pallide flavescentibus, plerumque monospermis; seminibus oblique cordiformibus, laevibus, brunneis.

Tabula nostra XX. XXI (habitus cum analysi).

MONSTERA.

114

Monstera pertusa De Vriese Hort. Spaarn. Bergens. 1839) C. Koch in Berl. Allgem. Gartenz. 1857. p. 401; Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 509. Dracontium pertusum Linn. Spec. 1372 (Mill. Ic. t. 296); Jacq. Hort. Schoenbrunn. II. t. 184, 185; Vell. Fl. Flum. IX. t. 117. Calla Dracontium Meyer Essequ. 197. Monstera Adansonii (sensu ampliore) Schott Melet. I. 21!; Kunth En. III. 60. Species foliorum’ petiolis atque lamina, spathae atque spadieis magnitudine valde variabilis itaque a cl. SCHOTT in species multas omnino non conservandas divisa, quum una varietas in aliam transeat atque etiam ejusdem caudicis axes pro caudicis aetate folia valde diversa atque inflorescendas magnitudine diversas proferant. Folia enim caudicis adulti ut in Monstera deliciosa magis perforata exstant atque inflorescentiae majores. Styli indoles in floribus pro aetate diversa itaque nonnulla specimina sicca hujus speciei a cl. SCHOTT generi Tornelia attributa sunt. CAUDEX alte scandens, internodiis ½—1 dm. longis, 1—3 cm. crassis. FOLIORUM petioli 2—3½ dm. longi, interdum vagina basi 3 cm. lata complicata, supra circ. 1 cm. lata instructi; LAMINA adulta 3—4 dm. longa atque basi vel medio 1 ½—2 dm. lata, nervis lateralibus I. angulo 45—60° a costa abeuntibus, foraminibus plerumque lineari - oblongis ½—1 dm. longis. PEDUNCULUS t —1½ dm, longus. SPATHA adulta 1½—2 dm. longa, expansa 1 dm. lata, initio virescens, serius albida vel flavescens. SPADIX demum 1 dm. longus, 1½—2 cm. crassus. STAMINUM filamenta linearia, 1¾ mm. longa, antberae albidae ½ mm. longae. OVARIUM subprismaticum albidum vel pallide flavescens cum stylo aequilongo subaequicrasso 2 mm. longum; stigma aurantiacum. BACCAE pallidae stylo abjecto 5 — 6 mm. longae, 4 mm. crassae. SEMEN oblique cordiforme circ. 4 mm. longum atque latum, lateraliter leviter compressum.

Var. α. KLOTZSCHIANA Scholt (sub titulo speciei), foliorum lamina adulta basi rotundata ima abrupte in geniculum breve contracta, vagina latissima apice auriculata. Monstera Klotzschiana Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1858. p. 419, Prodr. 366. Var. β. MODESTA Schott (sub titulo speciei), foliorum lamina adulta basi acuta in geniculum breve angustata, vagina lata apice auriculata. Monstera modesta Schott Gen. Aroid. p. 75, Prodr, 359. Monstera crassifolia Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 40, Prodr. 361. Monstera Gaudichaudii Schott Prodr. 368. Monstera oblongifolia Schott Prodr. 369. Var. y. LANIATA Schott (sub titulo speciei), foliorum lamina adulta basi rotundata, ima cuneata in geniculum longiusculum angustata, vagina apice auriculata. Monstera Holtoniana Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 40, Prodr. 364. Monstera Imrayana Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 40, Prodr. 363. Monstera macrophylla Schott Prodr, 362. Monstera protensa Schott in Coll. Icon. Herb. Caes. Vindob. Monstera lanceaefolia, Schott Prodr. 368 (status juvenculus). Tornelia laniata Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 179, Prodr. 356. Var. S. JACQUINI Schott (sub titulo speciei), foliorum lamina adulta basi rotundata vel acuta, ima cuneata, in geniculum longulum angustata, vagina apice non distincte auriculata.

ARACEAE:

115

MONSTERA—ALLOSCHEMONE.

Monster a Jacquini Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 185-1, p. 66, Prodr. 361. Monster a Velloziana Schott in Oest. Bot. Wochenhl. 1854. p. 66, Prodr. 368. Monstera Adansonii Schott in Oest. Bot. Wochenhl. 1854. p. 65, Prodr. 362. Monstera fenestrata Schott in Oest. Bot. Wochenhl. 1855. p. 290, Prodr. 364. Monstera ovata Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 387, Prodr. 371. Heteropsis ovata Miquel Hort. Amstelod. Delent. Sem. 1853. Monstera Surinamensis Sohott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 387, Prodr. 370. Heteropsis Surinamensis Miquel l. c. Monstera Milleriana Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 386, Prodr. 36.9. Monstera Blanchetii Schott Prodr. 367. Formae verisimiliter hujus speciei at incertae seriis: Monstera Poeppigii Schott Prodr. 365 (an potius ad Monsteram punctulatam?). Monstera Lechleriana Schott Prodr. 366. Monstera Seernanni Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 40, Prodr. 365. Habitat in Brasiliae prov. Rio de Janeiro usque ad prov. do Alto Amazonas, in Guianis, in Peruvia subandina (Poeppig!, Lechler n. 2670!), in Andibus Novo-Granatensibus, in Venezuela, Costa-Rica atque insulis Antillanis. — Var. a. in prov. Bio , de Janeiro: Luschnath!; e. gr. in monte Corcovado: Expeditio archiducis Maximiliani!; prov. S. Paulo ad Santos in ripa amnis Buturoca; Mosén in Herb. Regnell n. 2949! — Var. β. in prov. Rio de Janeiro: Gaudichaud n. 351! (Herb. Beg. Berol. et Herb. DC.); e. gr. ad Tijuca: Expeditio archiducis Maximiliani!; in Guiana gallica: Leprieur. — Var. y. in prov. Rio de Janeiro ad Petropolim: Expeditio archiducis Maximiliani !; porro Costa-Rica in monte Candelaria, Alto de la Cruz: C. Hoffmann n. 617! (Herb. Reg. Berol.), Oersted !; in Novae Granatae valle Cauca: Holton! (Herb. Boiss.); in insula Dominica: Imray ! (Herb. Hook.); Guadeloupe: Perrottet!; Martinique: Hahn n. 1020!; in Antigua: Wullschlaegel n. 552a!; in Surinamiae districtu Para ad Berlyn: Wullschlaegel n. 1569! — Var. δ. in Brasiliae prov. de Alto Amazonas ad Santarem: Spruce! (Herb. Benth.); prov. Bio de Janeiro ad Petropolim : Expeditio archiducis Maximiliani!; prov. Bahia: Blanahet! (Herb. DO.); e. gr. ad Ilheos: Expeditio archiducis Maximiliani !; in Guiana gallica: Leprieur! (Herb. Delessert.); Guiana, batava: Splitgerber !, Wullschlaegel n. 496! ; in insula Guadeloupe: Duchassaing (Herb. Beg. Berol);. Antigua: Wullschlaegel n. 552 b !

4. MONSTERA SPRUCEANA ENGL. caudice crasso laevi, foliorum adultorum petiolis inferne late vaginatis; lamina oblonga, basi rotundata, ima cuneata et in geniculum contracta, pinnati fida, laciniis utrinque 5—6 late linearibus, sinubus anguste linearibus sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque circ. 20 fere horizontaliter patentibus, 3—4 in lacinias procurrentibus; spadice longo pedunculo spadici subacquilongo; spatha . . crasso; ovariis elongato-turbinatis stigmate lineari instructis. Tornelia Spruceana Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 40. CAUDEX 2—3 cm. crassus. FOLIORUM petioli 4—5 dm. longi; dm. lata, laciniis 4—10 cm. latis, LAMINA adulta 5 dm. longa, sinubus 1½ —-2 cm. latis sejunctis. PEDUNCULUS 1¼ dm. longus, 5 mm, crassus. SPADIX 1 ½ dm. longus, 2 cm. crassus. STAMINA atque PISTILLA 3 mm. longa.

116

Planta valde imperfecto cognita, Monsterae dilaceratae affinis, attamen ab illa foliorum laciniis 3—4-nerviis, non 1-nerviis, spadice multo longiore et crassiore atque pistillis elongato-turbinatis diversa. Habitat in prov. do Alto Amazonas ad S. Gabriel: Spruce n. 2293!

VII. ALLOSCHEMONE SCHOTT. ALLOSCHEMONE

Schott Gen. Ar. App. Prodr. 358.

FLORES hermaphroditi. STAMINUM (10—12 ex Poeppig, at vix credibile) FILAMENTA complanata, ovarium haud aequantia; ANTHERAE oblongae, thecis oblongis, loculis lateraliter dehiscentibus. OVARIUM uniloculare (?); OVULUM solitarium obovatum, erectum (ex Poeppig, at fortasse anatropum?). Stylus nullus; STIGMA sessile lineare directione spadicis. FRUTEX scandens Brasiliae borealis. FOLIA magna; petioli teretiusculi, basi breviter incrassata vaginantes, ceterum nudi; LAMINA pinnatipartita vel pinnatisecta. PEDUNCULI ad apicem ramulorum solitarii, petiolis breviores. SPATHA ovato-cymbiformis, coriaceo-carnosa, spadicem sessilem aequans. SPADIX crassus, cylindricus, obtusissimus.

Species unica:

ALLOSCHEMONE POEPPIGIANA SCHOTT. Alloschemone Poeppigiana Schott Prodr. 358. Scindapsus occidentalis Poeppig Nov. Gen. et Spec. III. 88. Monstera (Cymbospatha) occidentalis G. Koch ex Ender Ind. Aroid. p. 4. CAUDEX in cortice arborum validiorum radicans, superne interdum scandens, simplex aut ramosus, foliis valde distantibus, cylindricus, apicem versus cataphyllis adpressis, deciduis, subcarnosis vestitus, extus fusco-cinereus, 2-6 m. longus, 2—2½ cm. crassus (Poeppig). FOLIA maxima, patula, saepe laxe recurva, cum petiolo 1 — 1 ⅓ m. longa; PETIOLI 3—6 dm. longi, leviter compressi vel teretiuseuli, basi breviter incrassata vaginantes; LAMINA subcoriacea vel rigida, laete viridis, petiolum subaequans, ambitu ovata, subcordata, acuta; profunde pinnatipartita vel pinnatisecta, lobis subalternis approximatis, integris, oblongis, falcatis, basi inaequilateris, acutis, intermediis quam reliqui longioribus circ. 1½ dm. metientibus, basilaribus inferno auriculatis, costa media semiterete, supra valde convexa, subtus profunde sulcata, nervis lateralibus I. in lobos exeuntibus albis, supra carinatis, subtus planis, nervis lateralibus II. numerosis, angulo acutissimo secedentibus, marginem versus arcuatim confluentibus. PEDUNCULUS 1 dm. et ultra longus, 2 cm. cragsus. SPATHA ovato-cymbiformis obtusa, ad medium usque convoluta, apice concavo anguste hians, coriaceo-carnosa, nitida, extus candida, intus rosea, ultra 1 dm. longa. SPADIX sessilis, cire. 3 cm. crassus.

Habitat in prov. do Alto Amazonas in silvis primaevis ad Ega: Poeppig.

VIII. CYRTOSPERMA GRIFF. Griffith Itin. Bot. III. 149 et Icon. pl. Asiat. t.169; Schott Gen. t. 84, Prodr. 402, em. Engl. — LASIMORPHA Schott in Bonpl. V. (1857.) p. 127, Gen. Ar. t. 85 et Prodr. 405.

CYRTOSPERMA

FLORES hermaphroditi. PERIGONIUM 4—5—6phyllum, tepaiis fornicatis, vertice subtruncatis, in

117

ARACEAE:

praefloratione varie incumbentibus. STAMINA 4—5—6; FILAMENTA latiuscula, brevia, apice repentino in connectivum tenue acuminatum angustata; ANTHERAE connectivum superantes, thecis oblongo-ovatis, vix apiculatis, rima longitudinali extrorsum dehiscentibus. OVARIUM ovoideum, supra breviter attenuatum, at stylo distincto haud instructum, uniloculare, pluri- vel 2-ovulatum; OVULA placentae parietali, e fundo adscendenti, acietatae fere tota longitudine biseriatim vel duo infra medium funiculis longulis affixa, subamphitropa, micropyle ampla fundum spectante. BACCAE contiguae, laeves, uniloculares, abortu monospermae, raro 5—7-spermae. SEMEN rotundatum, compressum, crassula.

subreniforme, marginato - cristatum, testa ALBUMEN carnosum, parcum. EMBRYO

hippocrepicus.

Javae, Malaccae, Africae et Americae tropicae incolae. PETIOLI atque pedunculi aculeis validioribus vel verrucis minutissimis sparse obsiti. LAMINA hastatosagittata, costa antica atque posticis subaequilongis, nervis lateralibus I. patentibus, prope marginem adscendentibus atque in margine ipso conjunctis. SPATEA aperta, ovatolanceolata, persistens. SPADIX stipitatus vel sessilis, densiflorus, cylindroideus aut globosus spathâ multo brevior. Sect. I. LASIMORPHA Schott I. c. (sub titulo generis), Perigonium 4—6-tepalum. Stamina 4—5. Ovarium pluriovulatum. Buccae 5—7aut monospermae.

Sect. II. EUCYRTOSPERMA Engl. Perigonium 6-tepalum. mina 6. Ovarium 2-ovulatum; ovulis “infra medium affixis.

posticis 2 — 2½ dm. longis, partitionibus II. ca. ¾— 1 dm. longis, 4—5 cm. iatis, medio nervo laterali percursis, inferne plus minusve late vel etiam anguste id costam decurrentibus, laciniis apicalibus 2—3 cm. longis. PEDUNCULUS 1 m. et ultra longus, basi cataphyllis lineari-lanceolatis obtusiusculis instructus, apicem versus valde attenuatus. SPATHA 1½—2 dm. longa, inferne 5 — 6 cm. lata, SPADIX 2½ — 3 cm. tantum cm. crassus, stipite 1 cm. longo suffultus. TEPALA obovata longus, circ. 2 cm. longa, 1 ½ mm. lata. BACCAE subglobosae, circ. 1 cm. diam. SEMEN subgloboso-reniforme, leviter compressum ¾ cm. longum atque crassum, testa fere 2 mm. crassa. Ouiana gallica: Leprieur! Fortasse etiam in Brasilia amazonica.

2. CYRTOSPERMA SPRUCEANUM ENGL. folii lamina bipartita, partitionibus decursive pinnatipartitis, laciniis ovatis vel oblongo-ovatis acutis, secus nervos hinc inde irregulariter pertusis, nervis lateralibus nervum collectivum a margine remotiusculum constituentibus; pedunculo tenui longissimo, subtransverse maculato-variegato maculis brunneis., rubentibus, viridibus et albis; spatha recta, oblongo-lanceolata, longe acumirata, atropurpurea; spadice brevissime stipitato quam spatha 6—8-plo breviore, cylindrico; floribus 4-tepalis; pistillis subcylindricis. Echidnium Spruceanum 1858. p. 350, Prodr. 418.

Schott in Oest. Bot. Zeitschr.

Imperfecte cognitum , sed e florum analysi potius ad Cyrtosperma quam ad Echidnium pertinet. PEDUNCULUS circ. 1 m. longus, 2—3 mm. crassus. SPATHA 2½ dm. longa, 7—8 cm. lata. SPADIX stipite 2 mm. longo suffultus, 3½ cm. longus, 5 mm. crassus. STAMINUM filamenta linearia circ. 1 mm. longa. OVARIUM subcylindricum, 1 mm. longum, uniloculare, ovulis oblongis 1—2 funiculo brevi in placentae lateralis medio (haud basi ut in Echidnio) affixis. In prov. do Alio Amazonas ad S. Gabriel: Spruce n. 2406 (Herb. Hooker).

Species 2 Africanae. Sta-

IX. UROSPATHA SCHOTT.

Species 2 Archipelagi Indici. Sect. III. POLYTOMOPHYLLUM Engl. Perigonium 4-tepalum. Stamina 4. Ovarium 1—2-ovulatum, ovulis infra medium lateraliter affixis. Foliorum lamina ambitu reniformis vel hastata, partitionibus poeticis latere exteriore pinnatipartitis, partitionibus apicem versus dichotomis, vel tripartita, partitionibus omnibus pinnatipartitis.

1. CYRTOSPERMA AMERICANUM ENGL. giganteum, foliorum petiolis aculeis minutis inferne obsitis; lamina ambitu reniformi. vel hastata, subtripartita, partitione antica pinnatipartita, partitionibus II. utrinque 2—3 inferne late linearibus, apicem versus dichotomis, laciniis acutissime falcatis, partitionibus I. posticis latere exteriore pinnatipartitis, partitione apicali valde elongata, longe acuminata; costis posticis in sinu longiuscule denudatis; pedunculo longissimo, tenui, inferne bine inde minute aculeato; spatha oblongo-lanceolata, inferne tantum convoluta, supra spadicem ad apicem usque torta, atropurpurea; spadice stipitato cylindroidee, circ. 1/5 spathae longitudine aequante; baccis subglobosis monospermis, seminibus subreniformibus plurieristatis. Tabula nostra XXII (habitus cum analysi).

FOLIOTUM PETIOLI ut pedunculi nigricanti-marmorati, 1 m. et ultra longi, basi ca. i cm. crassi; LAMINA supra laete viridis, subtus pallidior, tota ca. 3 dm, longa atque lata vel etiam major, costis antica atque Arac.

118

CYRTOSPERMA—UROSPATHA.

Schott Aroideae p. 3. t. 7—10, Gen. Ar. 86, in Bonplandia V. (1857.) p. 128, Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 253. 254 et Prodr. 406. UROSPATHA

FLORES hermaphroditi perigoniati. PERIGONII tepala 4—6 fornicata vertice subtruncata. STAMINUM 4—5—6 FILAMENTA latiuscula, compressula, apice repentino in connectivum tenue, acuminatum angustata, ovarium vix superantia; ANTHERAE connectivum superantes, thecis ovato-ellipticis, vix apiculatis, extrorsnm rimula apicali dehiscentibus. OVARIUM truncatoconoideum vel ovato-conoideum, incomplete 2-loculare, septis oppositis a basi ad mediam cavitatem connatis; OVULA in loculamentis 2 vel plura funiculis longulis arrectis placentae ex centro quasi exsertae affixa, anatropa, micropyle fundum versus spectante. BACCA perigonio aucto circumvallata, 2-locula,ris, loculamento altero saepe obliterato, abortu 1—2-sperma. SEMEN funiculo brevi, erecto affixum, submeniscoideum, micropylen versus attenuatum, testa crassula, scrobiculata, umbilico majusculo. 17

119

ARACEAE:

paludosae Americae tropicae, imprimis Brasiliae borealis atque Guianae. RHIZOMA horizontale vel perpendiculare, spongiosum. FOLIA basalia pauca surrecta, petiolis longissimis, basi tantum vaginalis, laevibus vel scabride verrucosis, saepe variegatis; LAMINA sagittato-hastata, costis apicem versus evanescentibus, nervis lateralibus I. paucis angulo plus minusve acuto adscendentibus, nervis 11. inter nervos I. transversis atque reticulatis. PEDUNCULUS terminalis foliis longior vel aequilongus. SPATHA erecta, extus plerumque colorata, intus albida, inferne cucullata, medio aperta, apicem versus saepe longissime angustata, contorta, raro fornicata, persistens. SPADIX breviter stipitatus vel sessilis, quam spatha multoties brevior liber, erectus, demi- et multiflorus, parte, inferiore flores steriles reliquis minores at conformes gerens. HERBAE

Ramificationis schema:

CONSPECTUS

SPECIERUM

(inclusis extrabrasiliensibus). A. Spatha longa, recta, e medio vel ab infimo triente apicem versus sensim atque longissime angustata. Ovaria astyla. a. Costae posticae in sinu longe denudatae. α. Lobi postici antico subaequilongi vel paullo longiores. Foliorum petioli laeves, geniculo longiusculo instructi; lamina hastata, lobo antico oblongo-lanceolato triangulari, acuminato, lobis posticis subaequilongis vel paullo longioribus, oblongo-lanceolatis 1. U. CAUDATA. Foliorum petioli tenuiores, sparse verruculosi; lamina hastata, lobo antico anguste triangulari, lanceolato, posticis illi subaequilongis angustioribus. Spatha anguste lanceolata, longissima. Spadix a medio fertilis , longe stipitatus, stipite maxima parte adnato. Ovarii obovoidei loculi 4-ovulati. Baccae breviter obovoideae 1—2-spermae (2.) U. HOSTMANNI Schott (in Bonplandia V. p. 128 et Prodr. 412). Guiana batava: Hostmann n. 34 (Herb. Bentham).

β. Lobi postici antico breviores. Foliorum petioli longissimi, verrucoso-muriculati; lamina sagittata, latiloba, lobo antico elongato triangulari, latitudine sua fere triplo longiore, lobis posticis dimidio brevioribus oblongo-lanceolatis. Pedunculus verrucoso - muriculatus. Spatha elongate-lanceolata. Spadix breviter stipitatus 2. (3.) U. LANGSDORFFIANA. b. Costae posticae in sinu breviter (vix 1 cm.) denudatae.

UROSPATHA.

120

8. Lobi postici antico breviores. Foliorum petioli quam lamina circ. dimidio longiores sparse verruculosi, variegati; lamina angustiloba, lobo antico lineari-lanceolato, longe atque anguste acuminato, lobis posticis triente brevioribus, paullo angustioribus. Pedunculi folia longe superantes, sparse verruculosi. Spadix spathae vix 1/7 aequans .... 5. (7.) U. SPRUCEANA. c. Costae posticae in sinu haud denudatae. Laminae lobus anticus triangulari-lanceolatus, postici subaequilongi, angustiores, lineari-lanceolati, longe acuminati, inaequilateri. Spadix cylindricus obtusus spathae ¼ longitudinis vix aequans 6. (8.) U. POEPPIGIANA. Laminae lobi angustissime lineari-lanceolati, longissime angustati. Spadix spathae 1/6 longitudine aequans, sessilis 7. (9.) U. ANGUSTILOBA. B. Spatha brevis a medio hiante in laminam explanatam repentino acuminatam produeta, incurvata vel arcuatim infracta. Ovaria in stylum 8, (10.) U. DESCISCENS. producta

1. UROSPATHA CAUDATA SCHOTT: foliorum petiolis viridibus, laevibus, geniculo longiusculo instructis, lamina plus duplo longioribus; lamina hastata, lobo antico oblongo-lanceolato-triangulari, acute acuminato, lobis posticis antico subaequalibus vel paullo longioribus, oblongo-lanceolatis, acuminatis, inaequilateris, sinu oblongo distantibus, costis posticis in sinu longe denudatis, nervis lateralibus I. lobi antici angulo acuto (30—45°) adscendentibus, superioribus in apice exeuntibus, infimo juxta marginem fere totius lobi procurrente, nervis I. superioribus loborum posticorum adscendentibus juxta marginem conjunctis; pedunculo cum spatha folia superante; spatha longissima e basi lanceolata longe acuminata, superne convoluta; spadice cylindrico obtusiusculo spathae ¼— /6 longitudinis subaequante. 1

Urospatha caudata Schott Aroid. 1, p. 3, t.9, Prodr.408! Spathiphyllum caudatum Pcepp. et Endl. Nov. Gen, et Spec. III. 85. t. 296! Urospatha affinis Schott Aroid. I. 3. t. 8, Prodr. 408. RHIZOMA perpendiculare album spongiosum, 2—4 cm. crassum, subcylindricum, hinc inde sinuoso-cavernosum, 6—8 cm. et ultra longum (Martius). FOLIORUM petioli fere 1 m. longi, ½ cm. crassi, geniculo 1½—2 cm. longo instructi; LAMINA laete viridis, membranacea, fere ½ m. longa atque fere 4 dm. lata (spatium inter apices loborum posticorum), lobo antico 2¼ — 3 dm. longo atque 1¾—2 dm. basi lato, lobis posticis 2½ dm. longis, inaequilateris, costis posticis in sinu lato 2 cm. et ultra denudatis. PEDUNCULUS circ. 1 m. longus, inferne 1 cm. crassus. SPATHA fere 4 dm. longa, inferne 7—8 cm. lata, parte apicali convoluta caudiformi 2 dm. longa vel longiore. SPADIX 7—8 cm. longus, 1¼ cm., crassus. OVARII ovoidei loculi 2-ovulati. Habitat in provincia Pard in silvis primaevis udis pr. praedium Murutucu et urbem, Pard: Martius!; prov. do Alto Amazonas in fossis silvarum ad Ega: Poeppig. — Flor. Majo.

α. Lobi postici antico subaequilongi. Foliorum petioli laeves vel sparse verruculosi, variegati; lamina latiloba, lobo antico oblongo-triangulari, acuminato, lobis posticis oblongis acuminatis. Spatha longissima. Spadix spathae 1/5—1/6 aequans, breviter stipitatus .... ..... 3. (4.) U. DECIPIENS. Foliorum petioli scabriusculi; lamina latiloba, lobo antico lanceolato-triangulari, acuminato, posticis oblongo-lanceolatis. , Spatha lanceolata, longe acuminata. Spadix spathae ¼—1/ aequans 4. (5.) U. SAGITTIFOLIA. 5

Foliorum petioli densissime verruculosi; laminae lobus anticus lanceolatus, postici illi subaequilongi et aequilati vel latiores. Spatha angustissima (2½ dm. longa, inferne 4 cm. tantum lata). Spadix spathae ⅛ longitudine aequans, breviter stipitatus . (6.) U. DUBIA Schott (in Bonplandia 1857. p. 128 et Prodr. 411). Guiana anglica ad Demerara: Parker !

2. UROSPATHA LANGSDORFFIANA SCHOTT: foliorum petiolis longissimis verrucoso-muriculatis, geniculo longiusculo instructis; lamina sagittata, latiloba, lobo antico elongato triangulari, latitudine sua fere triplo longiore, lobis posticis dimidio brevioribus oblongo - lanceolatis , valde inaequilateris, sinu profundo distantibus, costis posticis in sinu longe denudatis, nervis lateralibus I. lobi antici infimis interlobariis dichotomis, proximis in margine medio, superioribus in parte apicali lobi antici exeuntibus, nervis lateralibus I. loborum posticorum numerosis in margine superiore exeuntibus; pedunculo verrucosomuriculato; spatha elongato-lanceolata; spadice breviter stipitato, a medio fertili.

121

ARACEAE:

Urospatha Langsdorffiana Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 253 et Prodr. 409. FOLIORUM petioli circ. 8 dm. longi, inferne 1 cm. crassi, apicem versus valde attenuati; LAMINA tota 4½ dm. longa, lobus anticus 3 dm. longus, basi 1 dm. latus, lobi postici 2 dm. longi, 5—6 cm. lati, nervis lateralibus I. lobi antici utrinque 3, loborum posticorum utrinque 5—6, nervis II. et III. numerosissimis dense reticulatis. PEDUNCULUS 4 dm. longus, 2—3 mm. crassus. SPATHA 1½ dm. longa. SPADIX 2½ cm. longus, 4 mm. crassus. TEPALA 4—5 valde irregulariter imbricata. OVARII breviter cylindrici loculi 2-ovulati.

Habitat in prov, Para ad Santarem

Siedel! (Herb. Acad. Petrop.).

3. UROSPATHA DECIPIENS SCHOTT: foliorum petiolis lamina duplo longioribus, ex nigro, viridi et albido variegatis; lamina latiloba (!), lobo antico oblongo-triangulari, acuminato, lobis posticis paullo brevioribus vel subaequilongis, oblongis acuminatis, sinu augusto parabolico sejunctis, costis posticis breviter denudatis, nervis lateralibus I. lobi antici infimis erecto-patentibus, in marginem exeuntibus, superioribus adscendentibus in apice exeuntibus, nervis lateralibus loborum posticorum utrinque 4—5 adscendentibus, in latere interiore in margine exeuntibus, in latere exteriore dichotomis; spatha longissima, longe acuminata; spadice spathae 1/5 —1/6 aequante, obtuso, triente sterili, breviter stipitato. Urospatha decipiens Schott in Bonplandia V. (1857) 128, Prodr. 411! FOLIORUM petioli 5—8 dm. longi; LAMINA adulta fere 4 dm. longa, lobo antico circ. 2 dm. longo, 1—1¼ dm. lato, lobi postici 2 dm. longi, 1 dm. lati, acutissime acuminati, costis posticis in sinu 1 cm. denudatis, nervis lateralibus angulo circ. 45° a costa abeuntibus. PEDUNCULUS' 8—9 dm. longus. SPATHA 2½—3 dm. longa, dorso brunneo-violascens, intus alba. SPADIX stipite ¾ cm. longo, spathae accreto suffultus, 4 cm. longus, 1¼ cm. crassus. OVARII loculi 2-ovulati.

Habitat in prov. do Alto Amazonas ad Manáos: Spruce n. 1235!

4. UROSPATHA SAGITTAEFOLIA SCHOTT: foliorum petiolis scabriusculis vel scabride verrucosis; lamina latiloba, hastato-sagittata, lobo antico lanceolato-triangulari, acuminato, posticis sublongioribus, oblongo - lanceolatis, inaequilateris, sinu profundo parabolico distantibus, costis posticis in sinu breviter denudatis, nervis lateralibus I. lobi antici 2 superioribus angulo acuto adscendentibus in apice exeuntibus, infimo juxta marginem fere totius lobi procurrente, nervis superioribus loborum posticorum adscendentibus prope marginem conjunctis; spatha lanceolata, acuminata, basi cucullata; spadice cylindrico quam spatha 4—5-plo breviore. Tabula nostra XXIII. Fig. II (spadix et analysis).

Urospatha sagittaefolia Schott Aroid. I. 4 et Prodr. 409! Urospatha Biedeliana Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 253, Prodr. 410. Arum sagittifolium Rodsch. Observ. 30. Pothos sagittifolia Rudge Pl. Ouian. 24. t. 34. Spathiphyllum sagittifolium Schott Meletem. 1. 22; Kunth En. III. 83! Spathiphyllum amazonicum Spruce Exsicc. n. 117! petioli apice geniculo 1 cm. longo instructi; LAMINA laete viridis, membranacea, 3—5 dm. longa atque 2 — 4 dm. lata (spaFOLIORUM

UROSPATHA.

122

tium inter apices loborum posficorum), lobo antico 1½—2 dm. longo atque subtus 1—1½ dm lato, lobis posticis paullo longioribus atque angustioribus, costis posticis in sinu ¾ cm. denudatis. SPATHA circ. 2½ — 3 dm. longa, inferne 6 — 8 cm. lata. SPADIX 7 cm. longus, 1½—l¾ cm. crassus. FLORES vertice subquadrati vel hexagoni, 4—5-, rarius 6-tepali, virides. OVARII obovoidei loculi 2—4-ovulati. Halitat in prov. Pard, in vicinia Santarem: Spruce n. 117!; prov. Bahia (?) ad Sio Pardo: Riedel! Etiam in Guiana anglica: Schomburgk n. 1364!, et in Guiana gallica: Leprieur!

5. UROSPATHA SPRUCEANA SCHOTT: foliorum petiolis sparse verruculosis, geniculo longiusculo instruetis, glabris, lamina vix vel paullo longioribus; lamina hastata, lobo terminali anguste triangulari-lanceolato, longe angusteque acuminato, posticis triente vel fere dimidio brevioribus lineari-lanceolatis, latere interiore ab ima quarta parte sensim angustatis, costis posticis breviter denudatis, nervis lateralibus lobi antici angulo acuto adscendentibus prope basin nascentibus, collectivis, per totum lobum ad apicem usque procurrentibus, nervis lateralibus loborum posticorum infimis valde curvatis in margine lobi antici exeuntibus, superioribus angulo acuto adscendentibus, prope marginem irregulariter conjunctis; pedunculo tenui foliis fere duplo longiore; spatha oblongo-lanceolata sensim acuminata; spadice brevi, cylindrico spathae vix 1/7 longitudine aequante; ovarii loculis 2—4-ovulatis. Urospatha Spruceana Schott in Bonplandia 1857. p. 128 et Prodr. 312! Spathiphyllum sagittae.folium Spruce Exsicc. n. 945, nec Schott. Urospatha quinquenervis Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 254, Prodr. 413. petioli 3 dm. longi, geniculo 1 cm. longo instructi; circ. 3½ dm. longa, 1½ dm. lata (spatium inter apices loborum posticorum), lobo antico 2 dm. longo, inferne 4 cm. lato, e medio, apicem versus angustato, lobis posticis 1½ dm. longis, 3—3½ cm. latis, latere interiore 1 cm. tantum lato, nervis lateralibus I. angulo 300 a costa abeuntibus. PEDUNCULUS cum spatha fere 1 m. metiens. SPATHA 2½—2¾ dm. longa, inferne 5 cm. lata, apicem versus subsensim angustata. SPADIX 5 cm. longus, 1¼ cm. crassus. FLORES 5—6-tepali, 3—4 mm. diam. FOLIORUM

LAMINA

Habitat in provincia do Alto Amazonas in vicinia Manâos (Sarra),: Spruce n. 945!; in prov. Para ad Santarem: Siedel.

6. UROSPATHA POEPPIGIANA SCHOTT : foliorum petiolis lamina longioribus; laminae lobo antico triangulari-lanceolato, lobis posticis subaequilongis, angustioribus, lineari-lanceolatis, longe acuminatis, inaequilateris, latere interiore ab infima quarta parte basin versus sensim angustatis, apicem versus longe acuminatis, nervis lateralibus I. lobi antici infimis supra in margine exeuntibus, superioribus fere per totam laminam in apicem excurrentibus, nervis lateralibus loborum posticorum angulo valde acuto adscendentibus; spatha lanceolata, longe acuminata; spadice cylindrico obtuso spathae ¼ longitudinis vix aequante. Urospatha Poeppigiana Schott Aroid. 1. 4.t.10, Prodr. 4.1.4. Caladium hastatum Willd. Herb. n. 17735. LAMINA tota fere 3 dm. longa, l¾—2 dm. lata, lobo antico circ. l½ dm. longo, basi 4—5 cm. lato, lobis posticis 3 cm. tantum latis, nervis lateralibus angulo circ. 30° a costis abeuntibus. SPATHA 1½—2 dm.

ARACEAE:

123 longa, inferne 4—5 cm. lata. FLORES 6-tepali.

SPADIX

UROSPATHA—DRACONTIUM.

4½ cm. longus, 1 cm. crassus.

Habitat in prov. Para in paludibus subsalsis insulae Colare»: Poepgig.

124

teriore quam exterius duplo angustiore. PEDUNCULUS fere 1 m. longus, inferne 5 cm. crassus. SPATHA. circ. 1 dm. longa, inferne 5 cm. lata, parte superiore incurva 2 cm. lata, in acumen triangulare 1½—2 cm. longum contracta. SPADIX 3 cm. longus, 1¼ cm. crassus. Habitat in Brasilia, loco accuratius haud addicto: Eiedel!

7. UROSPATHA ANGUSTILOBA ENGL. foliorum petiolis tenuibus, laevibus, lamina totâ brevioribus; laminae anguste hastatae lobis angustissime lineari-lanceolatis, lobo antico paullo latiore, longissime atque sensim apicem versus angustato, lobis posticis subaequilongis angustioribus inaequilateris, angulo valde acuto distantibus, nervis lateralibus I. lobi antici paullum supra basin a costa abeuntibus, per longum spatium costae subparallelis, supra proxime juxta marginem apicem petentibus, nervis lateralibus loborum posticorum angulo acuto adscendentibus, longe costae subparallelis, demum in margine exeuntibus; pedunculis petiolos aequantibus; spatha quam foliorum lobi dimidio breviore ad medium usque ovata, deinde triangularilanceolata, parte superiore explanata neque torta; spadice cylindrico obtuso spathae 1/6 longitudine aequante, sessili; floribus 4-tepalis; ovariis ovoideis, loculis 1—2-ovulatis.

circ, 1 cm. crassum.

FOLIORUM

DRACONTIUM LINN.

DRACONTIUM Linn. Hort. Cliff. 434; Endl. Gen. p. 240. n. 1704; Kunth En. III. 83; Schott Melet. 22, Gen. Ar. 87 et Prodr. 417! — CHERSYDRIUM Schott in Oest. Bot. Zeit. 1865. p. 72.— GODWINIA Seem. in Journ. of bot. t. 96. 97; Hook. Bot. Mag. t. 6048.

FLORES

hermaphroditi,

perigoniati.

TÉPALA

4—5—6—8 biseriata, apicem versus dilatata, fornicata, vertice convexula, irregulariter imbricata. STAMINA 4—5—6 biseriata, raro9—12et 3—4-seriata; FILAMENTA parum dilatata, compressula, apice repentino in connectivum tenue, acuminatum angustata, dimidium pistilli subaequantia vel longiora; ANTHERAE connecti-

Tabula nostra XXIII. Fig. I (habitus). RHIZOMA

petioli 2—3 dm. longi;

LAMINA adulta tota 3 — 3½ dm. longa, loborum posticorum apicibus vix

ultra 1 dm. distantibus, lobo antico 1½— 1¾ dm. longo, basi 1½—1¾ dm. lato, apicem versus sensim angustato, lobis posticis aequilongis, basi 1 cm. tantum latis, costis circ. 300 distantibus, nervis lateralibus angulo circ. 20° a costa abeuntibus. PEDUNCULUS circ. 3 dm. longus, vix 2 mm. crassus. SPATHAE 1 dm. longae vel paullo longioris pars inferior 5 dm. lata, convoluta, pars superior triangularis 6—8 cm. lata, basi 2 cm. lata, costa validiore atque nervis lateralibus tenuioribus, inferne nascentibus, arcuatis, apicem petentibus instructa. SPADIX 2½—2¾ cm. longus, vix 1 cm. crassus. OVARIUM ovoideum 1 mm. longum. Habitat. in prov. do Alto Amazonas supra ostium fluminis Casiquiari: Spruce n. 3761.

vum longe superantes thecis lineari-ellipticis, extrorsum versis, rimula apicali dehiscentibus, pollen conglutinatum emittentibus. OVARIUM ovoideum incomplete 2—3loculare, in stylum aequilongum vel longiorem attenuatum; OVULA in loculis solitaria, anatropa, subcampylotropa,

funiculo brevi placentae centrali infra medium loculamenti affixo, adscendentia, micropyle fundum spectante.

STIGMATIS 2—3-partiti laciniae e centro styli apicis protensae lineari-spathulatae. FRUCTUS baccatus, perigonio suffultus, indistincte 2—3-lobus,

2—3-locularis, loculis 1-spermis, styli rudimento coronatus.

8. UROSPATHA DESCISCENS SCHOTT: foliorum petiolis laevibus, laminâ plus duplo longioribus; lamina latiloba, lobo antico triangulari acuminato, lobis posticis quam anticus paullo brevioribus atque angustioribus, oblongis, acuminatis, valde inaequilateris, ab infima tertia parte basin versus angustatis, sinu latiusculo rotundato distantibus, costis posticis in sinu brevissime denudatis, nervis lateralibus I. interlobariis dichotomis, lobi antici angulo acuto (80°) adseendentibus, collectivis, in apice exeuntibus, nervis lateralibus loborum posticorum arcuatim adscendentibus nervum collectivum a margine remotum efformantibus; pedunculo petiolo subaequilongo; spatha inferne convoluta, e medio hiante in laminam explanatam repentino acuminatam producta, incurvata vel arcuatim infracta; spadice sessili cylindroideo, obtuso, quam spathae tubus breviore a medio fertili; ovariis oblongo-ovoideis in stylum conicum attenuatis, bilocularibus, loculis uniovulatis. Urospatha desciscens Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 99, Prodr. 415! LAMINA tota FOLIORUM petiolus viridis usque 8 dm. longus; 3—3½ dm. longa, 2—2½ dm. lata, lobo antico 2½ dm. longo, inferne 1 ⅓ dm. lato, e medio apicem versus angustato, lobis posticis 2¼ dm. longis, 8 cm. latis, e medio apicem versus sensim angustatis, latere in-

SEMEN rotundato-reniforme, compressulum, ambitu corrugato-verrucoso gibbosum, testa crassula, umbilico valde intruso. EMBRYO curvatus: HERBAE Brasiliae borealis, Guianae atque Nicaraguae, tubere hypogaeo folium solitarium giganteum hysteranthium emittente. FOLII petiolus longissimus, infima basi tantum vaginatus, verrucoso-asperatus et imprimis basin versus maculis crebris transversis ornatus; LAMINA profunde tripartita, partitione terminali a medio 3-, lateralibus I. infra medium 2-partitis, aut omnibus bipartitis et partitionibus II. inaequaliter pinnatipartitis. PEDUNCULUS tempore floris interdum brevis, tandem elongatus. SPATHA oblonga, cuspidato-acuminata, inferne convoluta, apicem versus fornicata, aperta, persistens, in brunneo-rubrum violascens. SPADIX breviter stipitatus, breviter cylindroideus, liber, densiet multiflorus, spathd 3—4—5-plo brevior.

Ramificationis schema;

125

ARACEAE:

DRACONTIUM—MONTRICHARDIA.

CONSPECTUS SPECIERUM. Sect. I. EUDRACONTIUM Engl. Flores isostemonei. Stamina biseriata 4—5—6—8. Folii petiolus 1-metralis. Pedunculus florifer brevissimus. Perigonium 4—5—6-tepalum. Ovula infra modium loculi affixa 1. D. POLYPHYLLUM. Folii petiolus 3-metralis. Pedunculus florifer brevis. Perigonium 6 — 8-tepalum. Ovula ad medium loculi affixa 2. D. ASPERUM. Sect. II. GODWINIA Engl. Flores pleiostemonei vel diplostemonei. Stamina 3—4-seriata 8—12. Folii petiolus 3-metralis. Pedunculus florifer elongatus. Spatha maxima, 5 — 6 dm. longa 3. D. GIGAS Engl. (Godwinia Gigas Seem. in Journ. of Bot. 1869. t. 96. 97; Bot. Mag. t. 6048.) Habitat in Nicaragua pr. Javali Mine in montibus Chontales: Seemann.

1. DRACONTIUM POLYPHYLLUM LINN. folii petiolo verrucoso-asperato, praecipue basin versus ex purpureo livido, maculis virescent,i-albentibus, crebris ornato; lamina supra laeto viridi, subtus pallida, 3-secta vel -partita, partitione media a medio iterum tripartita, duabus lateralibus infra medium bipartitis, omnibus iiregulariter atque inaequaliter, inferne subopposite pinnatipartitis, partitionibus plerumque lacinulae oppositis, saepissime oblique oblongis, acutis, interdum bifidis, costis basi atque hinc illinc inter pinnas denudatis, nervis lateralibus I. et II. angulo acuto abeuntibus, nervum collectivum a margine remotum componentibus, utrinque prominentibus, venis reticulatis paullum prominulis; pedunculo spadicis floriferi brevissimo, fructigeri elongato, inferne laevi, apicem versus verrucoso; spatha saturate violascente, oblonga, cuspidato-acuminata, persistente; spadice breviter stipitato pallide ex roseo purpurascente; perigoniis 4—5— 6-tepalis coerulescenti-purpureis; staminibus 4—5—6; ovatio 4-loculari, ovulis infra medium affixis; baccis subglobosis, stylo brevi coronatis, 2—3-spermis. Dracontium polyphyllum Linn. Sp. I. 967; Willd. Spec. II. 288; Bot. Reg. t. 700; Kunth En. III. 84. Dracontium Surinamense Hort. Arum polyphyllum, caule scabro punicante Herm. Far. 93. t. 93. Arum polyphyllum Surinamense, caule atrorubente glabro et eleganter variegato Pluk. Alm. 52. t. 149. f. 1. FOLII petiolus 1 m. et ultra longus, basi 2—3 cm. crassus; LAMINA expansa 7—8 dm. longa atque lata, partitionibus I. 3 —4 dm. longis, partitionibus III. vel pinnis ½——dm. longis, acutissimis, interdum juxta nervos pertusis. PEDUNCULUS initio vix 1 cm. longus, demum fructifer 1 ½ dm. metiens. SPATHA 1¾ dm. longa, ¾ dm. lata. SPADIX 2 cm. longus, fructifer multo longior. BACCAE 8—10 mm. longao atque crassae, stylo persistente 1 mm. longo coronatae.

Spadix florens foetorem putridissimi cadaveris spargere dicitur. Habitat in Guiana batava: Wullschlaegel n. 1096 ! ; forte etiam in Brasilia amazonica. — Colitur quoque in India orientali.

2. DRACONTIUM ASPERUM C. KOCH: folii petiolo maximo, basin versus verruculis conjunctis alternatim serialibus longissime exasperato, maculis latissimis et elongatis lividoviridibus et brunnescentibus ornato geniculato; lamina umbraculiformi tripartita, partitionibus I. aequalibus bipinnatipartitis, partitionibus II. et III. petiolulatis, partitionibus ultimis oblongis vel oblongo-lanceolatis, acutis, nervis I. et II. angulo acuto abeuntibus, nervum collectivum a margine remotum comArae.

126

ponentibus; pedunculo brevi spathae dimidium paulo superante, cataphyllis lanceolatis velato; spatha apice valde incurvata, fornicata, firmissime coriacea, persistente, extus inter nervos asperulo-granulata, brunneo-grisea, antice versus apicem sensim dilatata, alte cucullata, intus nigerrima; spadice breviter cylindrico spathae tertiam partem aequante, perigoniis 6—8-tepalis, tepalis unguiculato-spathulatis; staminibus 6—8; ovario 4-loculari; ovulis ad medium affixis; baccis turbinatis, styli filiformis vestigio coronatis. Tabula nostra XXIV (habitus cum analysi).

Dracontium asperum C.Koch in Ender Ind. Ar. 44; Lem. in Ill. Hort. 1866. p. 14 (cum icone); Saunders Refug, V. 382. Amorpho phallus nivosus Lem. in Ill. Hortic. 1865. t. 424. Chersydrium Jararaca Schott in Oest. Bot. Zeit. 1865. p. 73. Jararaca-Taja Brasiliensium. FOLII petiolus 3 m. altus, inferne 3—4 cm. crassus; LAMINA 1 m. diametiens (in cultura). PEDUNCULUS 1 dm. ot ultra longus. SPATHA 1—2½ dm. longa. SPADIX 4—5 cm. longus, l½—2 cm. crassus. BACCAE 12—15 mm. longae, 1 cm. crassae, stylo 2 mm. longo coronatae. SEMINA 7—8 mm. longa.

Yar. WALLISII (Regel), foliorum partitionibus secus nervos plus minusve pallide canescentibus, pellucidis. Amorphophallus Wallisii Regel Gartenfl. 1861. p. 322 et 1862. t. 350. Amorphophallus fenestratus Linden Catal. Dracontium Wallisii C. Koch in Ender Ind. Ar. p. 45. Habitat cum varietate in Brasiliae prov. Para: Martius!, Baraquin, Wallis.

XI.

MONTRICHARDIA CRÜGER.

MONTRICHARDIA Cruger in Mohl et Schlechtdl. Bot, Zeit. 1854.

p. 25; Schott Syn. Ar. 71, Prodr. 215, Gen. Ar. 49. FLORES diclines, monoici, nudi. Masculi: STAMINA 3 — 4 distincta obpyrainidato-prismatica, dorso contigua, vertice truncata, filamentis subnullis; ANTHERAE subsessiles dithecae, tbecis juxtapositis oblongis supra acutiusculis, apicem connectivi crassi non attingentibus , loculis extrorsum versis, rimula brevi apicali dehiscentibus. Feminei: OVARIUM subprismatico-globosum, sessile, uniloculare; OVULA 2 in funiculo brevi e fundo laterali collateraliter adscendentia, anatropa, micropyle ampla, late aperta, oblique fundum versus directa. Stylus nullus; STIGMA sphincteriforme, umbone centrali, sessile, 4-lobum. FRUCTUS magnus, baccatus, spongiosus, vertice excavatus, radiatim sulcatus, unilocularis, abortu monospermus. SEMEN anatropum, exalbuminosum. EMBRYO macropodus, intra baccam excrescens.

Plantae arborescentes Americae centralis atque Americae meridionalis tropicae. CAUDICES sympodiales, erecti, saepe aculeis retrocurvis instructi, crassi, dense foliosi, parce ramosi. FOLIORUM petioli ad medium usque vel ultra vagina persistente, basi amplexicauli, apice liguliformi-producta praediti, lamind longiores;

127

ARACEAE:

MONTRICHARDIA—SYNGONIUM.

lamina sagittata, triloba, lobis posticis quam anticus brevioribus vel longioribus, costis antica atque posticis crassiusculis, nervis lateralibus 1. inferioribus lobi antici patentibus, superioribus adscendentibus, nervo collectivo tenui plus minusve margini propinquo conjunctis, nervis II. inter primarios obliquis cum nervis III. et IV. reticulatis. PEDUNCULI foliis breviores, plerumque solitarii, rarius 2. SPATHA magna, crassa inferne convoluta, fauce aperta, tandem tota decidua. SPADICIS erecti spathâ superati inflorescentia feminea cylindroidea, dense multiflora quartam partem superans, inflorescentia mascula femineae eontigua densissime multiflora, libera. Ramificationis schema.

1. MONTRICHARDIA LINIFERA SCHOTT: caudice crasso inermi ; foliorum petiolo laminae subaequilongo, vagina basim versus valde dilatata, ultra medium apice subulato longe soluto exeunte instructo; lamina sinu obtecto sagittato-cordata, lobis posticis convergenter retrorsis, acutiusculis, antico rotundate semiovato, brevissime apiculato brevioribus, costis posticis in sinu non denudatis, nervis lateralibus I. loborum posticorum utrinque 3—4, lobi antici utrinque 5—6 patentibus, superioribus adscendentibus subtus valde prominentibus, nervis II. inter primarios obliquis utrinque distincte prominulis, nervo collectivo marginali; pedunculo dimidium spathae oblongae acutae, extus viridis, intus albae aequante, spadice quam spatha paullo breviore, inflorescentia mascula quam feminea plus triplo longiore. Montrichardia linifera Schott Araceen Beireff. I. 5, Syn. Ar. 72 et Prodr. 215. Arum liniferum Arruda ex Nees et Mart. in Nov. Act. Nat. Cur. 1824. Aninga prima Piso Edit. 1658. p. 220. Arhorescens. CAUDEX 3—4 m. altus. FOLIORUM petiolus 2 dm. longus, vagina 1½ dm. longa, basi fere 3 cm. lata, amplectente, parte liguliformi ultra 1 cm. longa instructus; LAMINA subcoriacea, nitida, viridis, 2 dm. longa atque lata, lobis posticis 1 dm. longis atque latis, lobo antico 1½ dm. longo, 2 dm. lato, PEDUNCULI 1 dm. longi, 1 cm. crassi. SPATHA 1¾—2 dm. longa, 8 cm. lata, tubo inflorescendam femineam involvente circ. 4 cm. longo. SPADICIS 1¾ dm. longi, 1½ — 2 cm. crassi inflorescentia mascula 1½ dm. longa. STAMINA 3—4 mm. longa, 2 mm. lata. Habitat in prov. Bahia ad margines fossarum et stagnorum: Martius!, Lhotzky !, Salzmann! — Flor. Dec.

2. MONTRICHARDIA ARBORESCENS SCHOTT: caudice crasso, internodiis brevibus laevibus vel hinc inde aculeatis; foliorum petiolis supra teretiusculis, laevibus vel asperatis, vagina ultra medium longe exeunte apice longe soluta instructis, lamina vix duplo longioribus; lamina sinu in fundo angusto parabolico sagittata, lobis posticis retrorsis triangulari-oblongolanceolatis acuminatis, antico semiovato-triangulari, breviter atque acutissime cuspidulato paullo longioribus, costis posticis in sinu haud longe denudatis, subtus valde prominentibus; nervis lateralibus I. loborum posticorum latere exteriore 2,

128

lobi antici utrinque 3 patentibus, superioribus adscendentibus, nervo collectivo a margine paullum remoto; pedunculo quam spatha oblongo-ovata duplo breviore; spadicis crassissimi spatha ⅓ brevioris inflorescentia feminea quam mascula triplo breviore; baccis magnis subglobosis, vertice medio excavatis. Tabula nostra XXV (habitus cum analysi).

Montrichardia arhorescens Schott Araceen Betreff. p. 4, Syn. Ar. 71 et Prodr. 215! Arum arhorescens Plumier t. 204; Vell. Fl. Flum. IX. t.109. Philodendron arboreum Kunth En. III. 48. Montrichardia arborea Schott Syn. Ar. 72, Prodr. 217. CAUDICIS inermis 1½—2 cm. crassi, laevis vel hinc inde aculeolis 2—3 mm. longis obsiti internodia 1. cm. longa. FOLIORUM petiolus 2—3 dm. longus, vagina basi amplexicarli, 1½—2 cm. lata, 1½—2 dm. longa, fere 1 cm. superne libera atque subulata instructus; LAMINA 1½—3 dm. longa (sed certo etiam multo major), loborum posticorum apicibus 1—2 dm. distantibus, laete viridis, nervis primariis distincte prominentibus, nervis I. lateris interioris loborum posticorum atque nervis II. inter primarios obliquis paullum prominulis. PEDUNCULI 5—6 cm. longi, 1 cm. grassi. SPATHA oblongo-ovata, apice cuspidata, crassa, 11 — 1¼ dm. longa, 6—7 cm. lata, inferne convoluta. SPADIX florifer ¾—1 dm. longus, 1½—2 cm. crassus, dense multiflorus, inflorescentia feminea 2 cm., mascula 7 cm. longa, fructifer 3 — 4 cm. crassus. FRUCTUS baccatus 1—1½ cm. diam., vertice excavato radiatim sulcatus,

Var. ACULEATA Schott (sub titulo speciei in Syn. Ar. I. 72, Prodr. 217), caudice densius aculeato, foliis maximis, petiolis apicem versus dense verrucoso-asperis. Habitat in Brasiliae provincia do Alto Amazonas in inundatis ad flumen Japurd: Martius!; prov. Para (Herb. Caes. Vindob.!); etiam in Guiana batava: Menge!, Focke n. 1270!; in insula Guadeloupe: Duchassaing! (herb. Berol.), et in. insula Martinica: Herb. Canby. — Var. in Guiana batava: Weigelt!, et in Guiana gallica ad Berbice: Herb. Burmann, nunc Deles sert!

XII. SYNGONIUM

SCHOTT.

SYNGONIUM Schott Wien. Zeitschr. III. (1829.) 780, Melet. I. 19. (1832.), Syn. Ar. 65 et Prodr. 199; Endl. Gen. p. 237. n. 1688; Kunth En. III. 45; Meissn. Gen. 361 (270); Engl. Nov. Act. XXXIX. n. 3. p. 184 (28). FLORES unisexuales, nudi. Masculi: STAMINA 3—4 in synandrium truncato-obpyramidatum, tri- vel tetraquetrum connata; ANTHERAE connectivo crasso appositae, lineares, fere ad basin usque productae, ibi rotundatae vel obtusae, sub vertice connectivi rimula brevi dehiscentes et pollen in farciminulis protrudentes. Flores masculi steriles synandriformes, fertilibus tenuiores. Feminei: inter se connati. OVARIUM obovoideum vel oblongo-obovoideum, 2- vel abortu 1loculare; OVULUM solitarium funiculo brevi prope basin loculi affixum, erectum, anatropum; STIGMA convexum vel hemisphaericum, haud raro 2—3-emarginatum, ovarii vertice minus. Flores feminei steriles pistilliformes, depressi. FRUCTUS baccati inter se in syncarpium ovoideum connati. SEMEN obovoideum, anatropum, funiculo brevissimo insidens, strophiolo

129

130

ARACEAE: SYNGONIUM.

gibbiformi, minuto atque testa laevi, tenui, nigra instructum. EMBRYO macropodus; albumen nullum. FRUTICES scandentes Americae australis et centralis, omnibus partibus lactantes. Planta germinans post cataphylla pauca folium ovatum, deinde folia sagittata proferens. CAUDICIS rami internodiis longiusculis, ad nodos radicibus pluribus in circulo dispositis adradicantes, foliosi, post folia plura inflorescentium raro solitariam, plerumque plures bostrycem internodiis omnino abbreviatis efformantes atque ex axilla folii penultimi axem sympodii continuatorem proferentes. FOLIORUM petioli longiusculi, supra teretes, virides, longiuscule vaginati; LAMINA plantae juvenculae sagittata, adultae pedata, 3—5—7—9-secta, nervis lateralibus 1. patentibus nervos collectivos 1—3 constituentibus. PEDUNCULI spathâ breviores vel ei subaequilongi, fructiferi dependentes. SPATHAE flavo- vel albo-virentis tubus plus minus ovoideus inflorescentiam femineam paullo superans, limbus oblongoovatus erecto-patens expansus. SPADICIS spathd multo brevioris inflorescentia feminea oblongo-conoidea supra sterilis; inflorescentia mascula clavata, femined longior, basi sterilis.

Ramificationis schema.

CAUDICIS juvenculi internodia ½—1 dm. longa. ½—V cm. crassa, adulti 3—5 cm. longa, 1½— 2 cm. crassa. FOLIORUM priorum petiolus 10—17 cm. longus, vagina 2½ —10 cm. longa viridi instructus; LAMINA 10—13 cm. longa, 6—7 om. lata, lobo antico 7—8 cm. longo, lobis posticis fere 3 cm. longis atque latis; foliorum posteriorum petiolus 20—25 cm. longus, vagina 15—17 dm. longa (in folio inflorescentiae antecedente breviore et latiore) instructus; segmentum intermedium 15—17 cm. longum, 6 — 9 cm. latum, nervo collectivo intimo a margine 1—2 cm. remoto , exterioribus margini magis approximatis; segmenta lateralia 10—13 cm. longa, 4—5 cm. lata, latere interiore 1½—2 cm., latere exteriore 2½ — 3 cm. lato. PEDUNCULI 6—10 cm. longi, 3—5 mm. crassi, cataphyllis 7 —10 cm. longis, circ. 1 cm. latis, mox exsiccatis et deciduis sejuncti. SPATHAE tubus 2—2½ cm. longus, 1½—2 cm. amplus, limbo 4—5 cm. longo, 3½ cm. lato. SPADICIS inflorescentia feminea 1½ cm. longa, inferne ¾ cm. crassa, apicem versus paullum attenuata, inflorescentia mascula sterilis ½ cm. longa, fertilis 2½—3 cm. longa, ¾ — 1 cm. crassa, alba. OVARIA obovoidea, 2-locularia vel abortu 1-locularia, viridia, stigmate albo bilobo coronata. ANDROECEA plerumque 4-andra, rarius 3- vel 5-andra. 1

Yar. a. RIEDELIANUM Schott (sub titulo speciei in Syn. Ar. 70, Prodr. 202), pedunculis brevioribus 4—5 cm. longis; spathae tubo oblongo, 3 cm. longo, Yar. ß. DECIPIENS Schott (sub titulo speciei in Syn. Ar. 69, Prodr. 213), pedunculis longioribus usque 1 dm. longis; spathae tubo oblongo 3½ cm. longo, lamina 5 cm. longa, extus viridi, intus albida. Yar. y. POEPPIGII Sckott (sub titulo speciei), folii segmentis lateralibus quam intermedium dimidio augustioribus obtusiusculis, latere exteriore auricula oblonga introrsa 2—2½ cm. longa instructis. Syngonium Poeppigii Schott Syn. Ar. 68, Prodr. 209. Syngonium auritum Poepp. Nov. Gen. et Spec. III. 89. Syngonium Willdenowii Schott Syn. Ar. 68, Prodr. 210. Pothos aurita Willd. Herb. 3104. fol. 1.

1. SYNGONIUM VELLOZIANUM SCHOTT: scandens, ramis plantae juvenculae gracilibus, internodiis elongatis, adultae brevioribus e viridi fuscescentibus; foliorum petiolis lamina paullo longioribus, ultra medium vaginatis, vagina apice breviter soluta; lamina priorum latiuscule sagittata, lobis posticis obtusiusculis, antico semiovato duplo brevioribus, posteriorum trisecta, segmento intermedio ovato vel oblongo-ovato, acuto, basin versus paullum rotundato-angustato, nervis lateralibus I. utrinque circ. 4—5—6 adscendentibus, inferioribus approximatis nervos collectivos 2—3 a margine plus minus ve remotos efformantibus, segmentis lateralibus oblongis obtusis, inaequilateralibus, latere interiore duplo triplove angustiore basin versus cuneatis, latere exteriore basi rotundatis vel auricula semiovata retrorsa vel oblongo-obovata introrsa instructis, costis posticis in sinu longe denudatis, nervis lateralibus I. in latere interiore paucioribus, in latere exteriore pluribus nervos collectivos 2 — 3 efformantibus; pedunculis pluribus longulis gracilibus; spathae tubo breviter ovoideo, rarius oblongo-ovoideo, utrinque virente , limbo ovato acuminato extus pallide flavo-, intus albo-virenti; spadice laminae medium paullo superante ; inflorescentia feminea quam mascula duplo breviore, subcylindroidea, mascula sterili brevissima, constricta, fertili clavato-incrassata, subacutata. Syngonium Vellozianum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854. p. 418, Syn. Ar. 67 et Prodr. 203! Arum auritum. Vell. Fl. Flum. IX. t. 113.

Var. δ. LATILOBUM Engl., folii segmentis lateralibus intermedio 2 dm. longo, 1½ dm. lato paullo angustioribus, late ovatis, obtusis, 1½ dm. longis, 1 dm. latis, basi auricula magna subovata, 5—8 cm. longa; 3—5 cm. lata instructis. Habitat in prov, Rio de Janeiro: Riedel; var. a. ibidem: Riedel !; var. y. in prov. do Alto Amazonas et in Peruviae prov. Maynas valde frequens, rarius in Peruviae subandinae silvis depressis: Poeppig; var. δ. in prov. Rio de Janeiro: Lhotzky !

2. SYNGONIUM AFFINE SCHOTT: scandens, ramis plantae juvenculae gracilibus internodiis elongatis, adultae brevioribus, viridibus; foliorum petiolis lamina plus duplo longioribus , ultra medium vaginatis, vagina apice longiuscule soluta acuta; lamina priorum sagittata, lobis posticis acutis, antico oblongo-triangulari duplo brevioribus, posteriorum trisecta, subauriculata vel auriculata, laeto viridi, nitidula, segmento medio oblongo, brevissime cuspidato, basi sensim angustato, late cum lateralibus juncto, segmentis lateralibus valde inaequilateralibus oblique oblongis, subacutatis, subsursum vergentibus, latere interiore basin versus sensim leviterque angustatis, latere exteriore rotundato basi in auriculam plus minusve solutam oblongam, apice rotundatam, alteri incumbentem desinentibus, nervis lateralibus segmenti medii perpaucis adscendentibus, infimis nervos collectivos 2 a margine remotiusculos efformantibus, segmentorum lateralium lateris superioris paucis, inferioris pluribus magisque conspicuis adscendentibus;

131

ARACEAE:

SYNGONIUM—PHILODENDRON.

pedunculis valde numerosis, 2—7 ex una axilla provenientibus, gracilibus, spathae subasquilongis; spathae tubo oblongo-ovoideo extus intusque viridi, quam limbus ovatus, acuminatus extus viridis, intus flavidus dimidio breviore; spadicis inflorescentia feminea cylindrica, interstitio sterili brevi, inflorescentia mascula clavato-incrassata, quam feminea subduplo longiore; spathae tubo diutius persistente cum pedunculo aurantiaco; syncarpio ovoideo obtuso, sordide brunneo; seminibus ovoideis nigris. 'Tabula nostra XXVI., XXVII (habitus cum analysi).

Syngonium affine Schott Syn. Ar. 67, Prodr. 207. Syngonium gracile Schott Syn. Ar. 70, Prodr. 204. Xanthosoma gracile Miquel Delect. Sem. Hort. Amstelodam. 1853. Planta germinans post cataphylla 2—3 folium petiolo teretiusculo antice supra sulcato atquo lamina ovata, basi subcordatim emarginata, breviter cuspidato - acuminata, margine crispata instructum proferens. CAUDICIS juvenculi internodia, valde elongata, 1—1½ dm. longa, 4-5 mm. crassa, folia sagittata 1 dm. longa, lobis posticis 3 cm., antico 6—7 cm. longis; caudicis adulti internodia breviora, 2—3 cm. longa, 1—1½ cm. crassa. POLIORUM petiolus usque 3 dm. longus; LAMINA ambitu reniformis 1½ dm. longa, fere 3 dm. lata; segmentum medium 1¼—1½ dm. longum atque 5 — 7 cm. latum, lateralia paullo breviora, latere superiore 1½ —2 cm., inferiore 4—5 cm. lato, auricula 4—5 cm. longa, 2—3 cm. lata instructo; nervi laterales I. angulo 30—45° adscendentes, nervum collectivum intimum a margine ½—1 cm. remotum atque alterum margini magis approximatum efformantes. PEDUNCULI plures 5 — 6 cm. longi, 2—3 mm. crassi, cataphyllis 8—10 cm. longis sejuncti. SPATHAE tubus 2—2½ cm. longus, 1½ cm. amplus, lamina 4—5 cm. longa, SPADICIS inflorescentia feminea 1½ cm. longa, 3 — 3½ cm. lata. 7—8 mm. crassa, inflorescentia mascula clavata 3 — 3½ cm. longa, 8—9 mm. crassa. ANDROECEA 3—4-andra. OVARIA depressa, viridia, stigmate albo coronata. Pedunculi fructiferi dependentes usque 1 dm. longi. SYNCARPIUM spathae tubo aurantiaco inclusum 2½ cm. longum, 1½ — 1¾ cm. crassum, brunneum. SEMINA 4 mm. longa, 3 mm. crassa, epidermide diaphana, testa laevi nigra, micropyle basilari. Habitat in prov. Bahia ad Ilheos: Expeditio archiducis Maximiliani !: etiam in Guiana batava pr. Paramaribo: Wullschlaegel n. 504!

XIII. PHILODENDRON

SCHOTT.

PHILODENDRON Schott Melet. 1. 19, Syn. Ar. 72, Gen. Ar. 53 et Prodr. 219. FLORES unisexuales, nudi. Masculi: STAMINA (in sterilibus ananthera) 2—3—5—6 sessilia, obpyramidato -prismatica, vertice truncata; ANTHERARUM thecae connectivo crasso quasi appositae, extrorsae, oblongae vel lineares, basi emarginatae, connectivi basin attingentes, sub ejus vertice rimulabrévi aperientes et pollen farciminulose exserentes. Feminei: OVARIUM obovoideum vel ovoideum, 2—5-loculare; OVULA orthotropa vel hemianatropa in funiculis longulis adscendentia vel arrecta, aut plura angulo centrali biseriatim affixa vel pauca (4—1) prope basin loculi affixa. STIGMA. hemisphaericum vel lobulatum, sessile. FRUCTUS baccati, dense contigui, loculis pariete chartaceo diaphano tantum indutis, semina plura, pauca vel unum includentibus. SEMEN funiculo erecto

132

sustentum, ovoideo-oblongum vel ellipsoideum, rectum, epidermide succulenta crassa praecipue in latere rhaphes obductum, strophiolo interdum haud manifesto instructum, testa striato-costata, crassula. EMBRYO axilis, fere seminis longitudine, albumine crassulo .inclusus. Plantae Americae meridionalis atque centralis, scandentes internodiis plus minusve elongatis vel rarius prorepentes, raro subacaules caudice abbreviato, haud raro arborescentes, atque radices adventitias aereas emittentes. RAMULI plantae juvenculae pleiophylli foliis longe vaginalis, adultae in una sectione (Pteromischum) pleiophylli atque inflorescentia una terminati, saepius cataphyllum, folium atque inflorescentiam solitariam vel plures sympodium formantes proferentes. FOLIORUM VAGINA saepe apice liguliformi-producta; PETIOLUS varius (valoris systematici), teres vel antice deplanatus vel canaliculatus vel supra profunde excavatus, marginibus hebetato-acietatus, interdum tumidus, rarissime apice tumide incrassatus, geniculatus; LAMINA aut oblonga plus minusve elongata, aut ovata vel oblonga, basi plus minusve profunde cordata, hastata vel sagittata aut irregulariter lobata aut tripartita aut pinnatipartita vel bipinnatifida. Nervi (valoris systematici) laterales omnes paralleli et aequales [venulis transversis conjuncti), vel nervi laterales I. nonnulli validiores, nervi 11. inter primarios obliqui vel iisdem subparalleli; nervi I. e basi nascentes in laminis cordatis saepe in costulas posticas, haud raro in sinu denudatas conjuncti. PEDUNCULI plerumque breves. SPATHAE crassae, albae, flavae vel rubrae tubus convolutus, cylindricus vel ventricosus, vegeto-persistens, demum irregulariter diruptus; lamina cymbiformis ovata, oblonga vel lanceolata, plerumque erecta, post foecundationem reconvoluta, in fructum usque succulenter persistens. SPADICIS erecti spatham subaequantis, sessilis vel breviter stipitati inflorescentia feminea cylindroidea, dense multiflora, fructifera succulenta; inflorescentia mascula inferne plerumque breviore parte sterilis, superne [longiore parte) fertilis, in fructu demum dejecta. Ramificationis schema:

133

ARACEAE: CONSPECTUS SPECIERUM (extrabrasiliensibus inclusis).

A. Frutescentes ramulis semper pleiophyllis. Foliorum petioli longo vaginati, vagina apice saepe liguliformi-producta ; lamina simplex ex ovato oblonga vel elliptica acuminata, interdum basi emarginata, nervis lateralibus I. quam nervi II. paullo tenuioribus. Pedunculi semper solitarii terminales. Sectio I. PTEROMISCHUM Schott Syn. 77, Prodr. 223. Caudicis scandentis ramuli densiuscule foliosi et post folia pedunculum solitarium proferentes. Foliorum petioli, imprimis folii ultimi latiuscule vaginati, vagina apice saepe plus minusve liguliformi-producta ; lamina oblonga vel elliptico-oblonga vel ovato-oblongata, plus minusve cuspidata, costa et nervis lateralibus I. tenuibus. Pedunculi breves. Spathae tubus a lamina vix distinctus. Ovaria plerumque 4-, rarius 5—6—8-locularia ; ovula in loculis raro 2-, saepius 4- vel etiam 6-seriata, loculos e basi ad apicem usque implentia. Stigma orbiculare discoideum. Floros masculi 3—4-andri. a. Ovarium 4-, raro 6-loculare. I. Folii vagina ultra laminae insertionem longius producta atque usque ad laminae insertionem petiolo adnata. Foliorum petiolus laminae ⅓ vel ½ aequans ; lamina oblongo-lanceolata vel lanceolata, basi obtusa, rotundata vel subcordata, apice longe acuminato-cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque circ. 8 — 10. Spatha ovata tenuiter cuspidata. Spadicis longe stipitati inflorescentia feminea masculae subaequilonga (1.) PH. LINGULATUM Schott (Syn. Ar. 77, Prodr. 225). — Jamaica : Purdic, Wullschlaegel n. 1317.

II. Folii vagina ad laminae insertionem usque producta. Ovula in loculis 2-seriata 1. (2.) PH. PROPINQUUM. III. Folii vagina paullum infra laminae insertionem desinens, sed saepius longius liguliformi producta. Ovula in loculis 4—6-seriata. 1. Folii petiolus laminam elongato-oblongam subaequans vel ea paullo brevior. Vaginae pars liguliformis ultra laminae basin producta 2. (3.) PH. SONDERIANUM.

Vaginae pars liguliformis apice subtruncata vel rotundata laminae basin non attingens; lamina oblongo-elliptica, basi rotundata vel subacuta, apice cuspide lanceolata vel lineari-lanceoiata longiuscule instructa. Spathae tubus oblongus, lamina hians apiculata. Spadicis breviter stipitati inflorescentia ♀ quam ♂ duplo brevior (4.) PH. SEGUINE Schott (in Bonplandia 1859. p. 164, Prodr. 231). — Mexico, prov. Oaxaca : Liebmann !

Vaginae pars liguliformis obtusa laminae basin vix attingens. Stirpis adultae lamina oblongo-ovata vel oblonga, basi rotundata, apice breviter cuspidata 3. (5.) PH. OCHROSTEMON. 2. Folii petiolus laminae ⅓—¼ aequans. Folii vagina paullum infra laminae insertionem sejuncta, pars ligularis obtusa, emarginata, laminae insertionem haud attingens; lamina crassiuscula, supra nitidula. Spadix fere omnino sessilis 4. (6.) PH. RIEDELIANUM.

Folii vagina paullum infra laminae basin soluta, obtusa, rarius emarginata; lamina elliptico-oblonga vel oblonga, basi obtusata vel acuta, longiuscule cuspidata 5. (7.) PH. GUTTIFERUM. Folii vagina paullum infra laminae basin soluta, haud liguliformiproducta, emarginata; lamina oblongo-elliptica, utrinque acuta, haud cuspidata. Spadix sessilis. Ovaria 3 —4-locularia, ovulis in loculis 4—6-seriatis (8.) PH. SURINAMENSE Engl. (Elopium Surinamense Schott in Oest. Bot. Zeit. 1865. p. 35). — Guiana batava: Kappler, Ad α. III. 1. pertinet: PH. LIGULATUM Schοtt (Prodr. 224), foliorum petiolis crassis, tumidis, anguste vaginatis, vagina paullum infra laminae insertionem sejuncta, breviter liguliformi-producta; lamina crassula, oblonga vel oblongo-lanceolata, basi obtusa, longe cuspidato-

Arac.

134

PHILODENDRON.

acuminata, costa crassiuscula, nervis lateralibus I. utrinque 4—5 subtus prominentibus. — Costa-Rica : Wendland. IV. Folii vagina longius infra laminae basin desinens. 1. Lamina oblongo-ovata vel ovata. Foliorum petiolus laminae subaequilongus vel paullo brevior, vagina latiuscula obtusato-rotundata instructus; lamina ad imam basin rotundata vel breviter subcuneata, apice breviter cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque 7 tenuibus patentibus; spathae tubo ovoideo quam lamina apice longule subulato-cuspidata paullo longiore. Ovula in loculis 6-seriata (9.) PH. KARSTENIANUM Schott (Syn. 78, Prodr. 230. — Ph. alatum Klotzsch et Karsten in sched. Herb. Reg. Berol.). — Venezuela pr. Caracas: Karsten; ad coloniam Tovar : Fendler.

Var. CALLAEFOLIUM Engl., foliorum lamina late ovata basi obtusa vel levissime emarginata, 15 cm. longa, 7—8 cm, lata. — Martinique : Hahn n. 1020.

Foliorum petiolus crassus, late vaginatus, vagina obtusa, lamina magna 2½—3 dm. longa, 1½ dm. lata, basi truncato-rotundata vel subcordata, apice brevissime cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque 10—14 patentissimis, subtus valde prominentibus (10.) PH. ALATUM Poepp. (Nov. Gen. et Spec. III. 87; Schott Syn. 79, Prodr. 233). — Peruvia subandina ad Cuchero et Pompayaco: Poeppig n. 1298.

2. Lamina oblonga vel lanceolato-oblonga vel oblongo-elliptica. Ramulorum internodia brevia. Foliorum petiolus tenuis anguste vaginatus, vagina breviter liguliformi-producta; lamina tenuis oblonga vel oblongo-lanceolata, basi rotundata, apice longissime acurninatocuspidata, costa tenuissima, nervis lateralibus I. utrinque 5—6 erectopatentibus . (11.) PH. SWARTZIANUM Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 237, Prodr. 224). — Insula St. Christophori : Euphrasen in Herb. Swartz.

Ramulorum internodia longa. Foliorum petiolus laminae dimidium paullo superans, anguste vaginatus ; lamina late ovato-elliptica vel oblongo-elliptica, inaequilatera, basi acuta, nervis lateralibus I. utrinque 13—14 patentissimis (12.) PH. INAEQUILATERUM Liebmann (in Vidensk. Meddelels. 1850. p. 16; Schott Syn. 79, Prodr. 234; Walp. Ann. III. 498). — Mexico, prov. Vera Cruz : Liebmann ! β. Ovarium 8-loculare. Foliorum petiolus laminâ 3—5-plo brevior, vagina supra basin laminae brevissime liguliformi-producta; lamina oblongo-elliptica , apice abrupte ouspidata. Spadicis inflorescentia feminea quam mascula paulo longior . . (13.) PH. RUDGEANUM Schott (Syn. 78, Prodr. 226. — Pothos cannaefolia Rudge Pl. Guian, t. 33). — Ouiana batava : Hostmann n. 236, Kegel n. 817, Parker. Plantae hujus sectionis, at valde imperfecte cognitae : 6. (14.) PH. PTEROPUS. 7. (15.) PH. OBLONGUM. (16.) PH. MEMBRANACEUM Poepp. (Nov. Gen. et Spec III. 87 ; Schott Syn. 29, Prodr. 235), in Peruvia subandina, ad Cuchero : Poeppig.

B. Acaules, prorepentes, frutescentes, arborescentes, semper sympodium efformantes, cujus ramuli primarii (ante inflorescentiam primam) folia plura, ramuli secundarii (post inflorescentiam primam) plerumque cataphyllum, folium et inflorescentiam proferunt. Foliorum petioli in ramulis pleiophyllis longius vaginati, plerumque breviter vaginati. Lamina varia. a. Stamina brevia, latitudine sua 2—3-plo longiora. Caudex abbreviatus, rarius prorepens, saepius scandens. X Foliorum plantae adultae lamina basi acuta vel obtusa, interdum leviter emarginata, nunquam exacte cordata. Sectio II. BAURSIA Rchbch. Hort. Bot. II. 24; Schott Syn. 73 et Prodr. 220. CANNIPHYLLUM Schott Syn. 76, Prodr. 236. —

GLOSSOPHYLLUM

Schott

Syn. 80, Prodr. 236 pr. p.

Caudicis abbreviati vel breviter prorepentis, rarius adscendentis ramuli posteriores cataphyllum, folium solitarium

ARACEAE : PHILODENDRON.

135

atque inflorescentiam, raro inflorescendas 2 proferentes, inflorescentia interdum abortiva. Foliorum petioli varii, semiteretes, saepissime crassi, haud raro ventricoso-tumidi; lamina interdum gigantea, plus minusve oblonga, lanceolata vel elliptica, costa crassa vel ventricoso-incrassata, apicem versus valde attenuata, nervis lateralibus subaequalibus vel paucis validioribus. Pedunculi breves vel longiores. Ovaria 4—8-locularia, ovulis saepius paucis funiculis longulis prope basin loculi affixis, rarius e basi ad apicem loculi biseriatis, numerosis. Species hujus sectionis habitu et notis adeo differunt, ut vix gregem naturalem constituant et potius in tres series distingui queant, quarum prima species 17 — 22, secunda species 23 —28 includit, tertia Philodendron fibrillosum solum continet. Quae vero series non sectiones proprias constituere possunt, quum nonnullae species aliis notis inter se conjunctae, aliis valde diversae sint ; e. gr. Ph. crassinervium ad Ph. Rumi foliorum petiolis crassis accedit, at ovariorum joculis multiovulatis valde differt ; Ph. heterophyllum magis Ph. crassinervio affine est, at ovarii loculis pauciovulatis ad seriem primam appropinquatur. α. Ovarii loculi pauciovulati, ovulis funiculo brevi vel longo placentae subaxili basi affixis. I. Caudex brevis. Foliorum petioli laminâ 2—4-plo vel multoties breviores, raro ei subaequilongi, semiteretes crassi vel ventricosotumidi, lamina maxima. 1. Lamina basin versus longe cuneatim angustata, f Nervi laterales omnes subaequales 8. (17.) PH. LINNAEI.

†† Nervorum lateralium I. plures nervis II. et III. validiores. Caudex epigaeus internodiis brevibus. Pedunculi quam spatha triplo longiores. Foliorum petiolus brevissimus, lamina maxima 1—1⅓ m. longa, 1½—2 dm. lata. Spadicis stipitati inflorescentia ♀ masculae dimidium aequans. Ovaria 5-locularia . . (18.) PH. INSIGNE Schott (Syn. 73, Prodr. 220). — Guiana batava, in arboribus in ripis superioribus fluminis Para: Wullschlaegel n. 865 !

Caudex hypogaeus internodiis omnino abbreviatis. Pedunculi spatha longiores ...... 9. (19.) PH. CALOPHYLLUM.

1½—2-plo

2. Lamina basin versus sensim leviterque angustata, basi subauriculata vel obtusa. † Caudex brevissimus. Foliorum petioli laminae ⅓—¼ aequantes, semiteretes latissimi ; lamina oblonga, obtusata, cuspidulata, ad basin cordato-auriculata. Pedunculus brevis. Baccae coccineae (20.) PH. WENDLANDII Schott (Prodr. 221). — America centralis: Wendland. †† Caudex brevis. Petioli laminae dimidium aequantes vel ei subaequilongi, lamina basi obtusata vel rotundata non auriculata. Foliorum petioli crassissimi, intumescentes, acietato-semiteretes, valde concavi, apice supra plani, lamina oblonga. Ovaria 7—8-locularia 10. (21.) PH. CANNAEFOLIUM.

Foliorum petioli crassi, vix tumiduli, laminae obiongo-lanceolatae dimidium aequantes. Spatha cymbiformis. Ovaria sub-6-locularia (22.) PH. RUIZII Schott (In Oest. Bot. Wochenbl. 1854. p. 418; Syn. Ar. 73 et Prodr. 221). — Peruvia ad Pozuzo : Ruiz ! ; ad Pompayaco : Poeppig n. 1297 ! ††† Foliorum petioli semiteretes, anguste alati; lamina elongatoelliptico-oblonga subaequilatera, basin versus subsensim angustata, apice breviter cuspidata, costa lata, nervis lateralibus subaequalibus. Pedunculi bini, breves. Ovaria 4-locularia, loculis 2-ovulatis (23.) PH. CRUENTUM Poepp. (Nov. Gen. et Spec. III. 86; Schott Prodr. 223). — Peruvia subandina ad Ouchero, ad confluentes Rio Chinchao et Huallaga : Poeppig n. 1561.

II. Caudex scandens. Foliorum petioli lamina subduplo vel paullo, rarius multo breviores vix intumescentes; lamina mediocris oblonga vel obovato-oblonga. Pedunculi tenues interdum gemini. Ovaria ovoidea, 4-locularia, ovula in loculis gemina . . . . . . . .11. (24.) PH. HETEROPHYLLUM.

136

Foliorum petioli laminâ paullo breviores, tenues; lamina oblongoelliptica, basi abrupte truncato-rotundata, rarius levissime cordatorepanda, apice breviter lanceolato-cuspidata. Pedunculus crassus. Baccae breviter cylindroideae, flavescentes 3-loculares, loculis 2-spermis (25.) PH. INCONCINNUM Schott (Syn. 81, Prodr. 239). — Venezuela, fide Schott. β. Ovarii loculi multiovulati, ovulis funiculis longiusculis affixis e basi ad apicem loculi usque series 2 continuas formantibus. I. Foliorum petioli apice haud geniculati. Costa inferne crassa. 1. Foliorum petioli crassi semiteretes, acietati. Lamina linearioblonga vel elongato-lanceolata. Folii lamina lineari-oblonga vel lanceolato-oblonga, apice cuspidato-acuminata ........ 12. (26.) PH. CRASSINERVIUM. Folii lamina praelonge lanceolata, basin versus cuneata, apice 13. (27.) PH. LONGILAMINATUM. longe acuminata 2. Foliorum petioli subteretes. Lamina obverse oblonga 14. (28.) PH. BLANCHETIANUM. II. Foliorum petioli teretes, apice subgeniculatim incrassati, lamina elliptica, utrinque aequaliter acutata, angustissime acuminata, nervis lateralibus I. utrinque 12 —15 erecto-patentibus. Pedunculi gemini. Ovaria obovoidea, 5-locularia, stigmato parvo coronata (29.) PH. FIBRILLOSUM Poepp. (Nov. Gen. et Spec, III. 86; Schott Prodr. 236). — Peruvia subandina, ad Ouchero ei Pompayaco: Poeppig! Species hujus sectionis, at imperfecte cognitae : (30.) PH. MACROGLOSSUM Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 179, Prodr. 240), foliorum petiolo . . ., lamina elongate obverse oblongo-lingulata, 5 dm. longa, basi fere truncata, angulis rotundatis, apice subsensim arcuatim angustata, breviter cuspidata, costa crassiuscula, nervis lateralibus I. crassis, utrinque 5 — 6, valde remotis. — Caracas : Appun. (31.) PH. SPHALERUM Schott (Prodr. 235), sympodii scandentis internodiis brevibus; foliorum petiolis laminâ paullo brevioribus planis, ad apicem usque anguste alatis; lamina oblonga, acuminata, basi truncato-rotundata, nervis lateralibus I. utrinque 5—6 erecto-patentibus; pedunculis 2—3 tenuibus, spatham subaequantibus; spathae angustae tubo elongato-oblongo laminae subaequilongo. — Ouiana batava: Splitgerber. 15. (32.) PH. LINGUIFOLIUM.

XX Foliorum lamina basi plus minusvo profunde cordata (truncata tantum in Ph. ecordato Schott), simplex vel tripartita vel lobata vel pinnatiseeta.

∞ Nervi laterales omnes aequales, interdum unus basilaris reliquis paullo crassior. Sectio III. OLIGOPHLEBIUM Schott Syn. 100, Prodr. 276 cm. Scandens ramulis plerumque unifoliatis. Foliorum petioli tenues, laeves, teretes; lamina, subpergamena, sagittato-lanceolata vel hastata vel hastato-triangularis (deltoidea) vel tripartita, costis posticis in sinu vix vel non denudatis. Pedunculi saepe plures sympodium abbreviatum efformantes, spathae subaequilongae. Spatha parva. Spadix cylindricus, tenuis. Ovaria 4—5-locularia ; ovula in loculis solitaria funiculis longulis basi affixa. α. Foliorum lamina sagittato - lanceolata vel hastato - oblonga, lobis posticis brevibus. Foliorum petioli laminâ breviores; lamina sagittato-lanceolata, lobis postibis brevibus rotundatis, lobo antico sensim angustato, in cuspidem longiusculam apice contracto. Pedunculi solitarii vel gemini. Spadicis inflorescentia ♀ masculae subaequilonga. Ovaria 4-locularia (33.) PH. MATHEWSII Schott (in Bonplandia 1859. p. 29, Prodr. 274). — Peruvia ad Casapi Mathews (Herb. Hooker.).

137

ARACEAE:

138

PHILODENDRON.

Foliorum petioli laminae costam aequantes; lamina cordato-oblonga vel hastato-oblonga et hastata, cuspidato-acuminata, lobis posticis brevissimis et obtusissimis vel elongato-oblongis, apice sursum curvis (imper(34.) PH. VARIIFOLIUM Schott fecte cognitum) (Syn. 100, Prodr. 277). — Peruvia subandina ad Pompayaco : Poeppig n. 1281.

β. Foliorum lamina lobato-hastata, lobis posticis sinu apertissimo disjunctis, oblongis, fere horizontalibus vel parum retrorsis, exitum versus leviter sursum curvis ibique rotundatis, lobo antico 3—4-plo longiore late obverse oblongo, apice arcuatim et subsensim in cuspidem brevem angustato, costis apicem versus deliquescentibus (35.) PH. REICHENBACHIANUM Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 179 , Prodr. 277). — Caracas, fide Schott.

γ. Foliorum lamina deltoideo-hastata, petiolo 1½——2-plo longiore suffulta, lobis posticis oblongis obtusis antico paullo brevioribus, sinu apertissimo distantibus, lobo antico anguste cuspidulato. Pedunculi 3 — 4 tenues. Spadicis tenuis inflorescentia ♀ quam ♂ 2—3-plo brevior. Ovaria 5-locularia (36.) PH. DELTOIDEUM Poepp. (Nov. Gen. et Spec. III. 87. t. 298; Schott Syn. 100, Prodr. 276. — Calla radicans Ruiz et Pav. Herb.). — Peruvia subandina ad Tocache : Poeppig n. 2029.

δ. Foliorum lamina tripartita, partitionibus lateralibus intermedia paullo brevioribus .... .16 (37.) PH. MICRANTHUM.

2. Lamina ovato-cordiformis. Foliorum petiolus semiteres, latiuscule membranaceo-marginatus, laminae apice cuspidatae, ima cuneatae in petiolum transeunti subaequilongus. Nervi laterales I. utrinque 4 basales in costulas haud conjuncti, costales 7. Pedunculi 2—3 brevissimi. Spathae tubus oblongus laminae breviter cuspidulatae subaequilongus. Spadicis stipitati inflorescentia 9 quam 2½-plo brevior. Ovaria 7—8-locularia (39.) PH. CLEMENTIS Griseb. (Cat. Pl. Cub. 220). — Cuba: Wright n. 3212. Foliorum petiolus latiuscule alatus, superne crispulus, lamina breviter acuminata, nervis lateralibus I. utrinque 2—3 basalibus, 7—8 costalibus (40.) ?PH. SPLITGERBERI Schott (Prodr. 251). — Guiana batava : Splitgerber ! 3. Lamina elongato-triangularis vel elongato-sagittata. Plantae adultae petioli semiteretes, supra late excavati, angustissime marginati; lamina elongato-triangularis lobis posticis brevibus semiovatis, extrorsis, lobo antico cuspidulato. Nervi laterales I. - basales utrinque 4 — 5 in costulas breves denudatas conjuncti. Spathae tubus rubens, lamina obtusa albida 1½-plo longior. Spadicis inflorescentia ♀ sessilis quam ♂ plus triplo brevior. Ovaria 6-locularia (41.) PH. FRAGRANTISSIMUM Kunth (En. III. 49, Schott Syn. 86, Prodr. 249, — Caladium fragrantissimum Hook. in Bot. Mag. t. 2314. — Philodendron latipes C. Koch, fide Schott). — Guiana anglica : Parker (Herb. Hook.), Guiana batava ad Para : Wullschlaegel n. 1567 !

∞ ∞ Nervi laterales inaequales, I. partim e basi nascentes, liberi vel in costulas conjuncti, partim costales in marginem exeuntes, raro ante marginem deliquescentes; nervi reliqui inter primarios aequales iisdem subparalleli vel inter eos obliqui, haud raro nervi II. validiores pauci et nervi III. numerosissimi distinguendi. □ Lamina cordato-ovata vel cordato-sagittata vel cordatohastata. Ovula in loculis plura e basi ad apicem usque vel ultra medium biseriata. Sectio IV. POLYSPERMIUM Engl. Includit sectiones: PLATYPODIUM Schott Syn. 85, Prodr. 249 ; PSOROPODIUM Schott Syn. 84, Prodr. 243 pr. p.; MACROLONCHIUM Schott Prodr. 269; SOLENOSTERIGMA Klotzsch ex Schott Syn. 81, Prodr. 240; ACHYROPODIUM Schott Syn. 85, Prodr. 248; CARDIOBELIUM Schott Syn. 89 pr. p., Prodr. 261 ; EUBELIUM Schott Syn. 92, Prodr. 265.

Caudex scandens. Ramuli raro pleiophylli, plerumque post primam inflorescentiam monophylli. Lamina varia, semper cordata, plerumque subtus opaca, rarius nitida. Ovaria plerumque oblongo-cylindrica, ovulis in loculis pluribus e basi ad apicem usque biseriatis. In hac atque in sequente sectione plurimas sectiones quas el. SCHOTT distinxit conjunxi, quum inter se invicem transeant et specierum conspectus magis lateat, si sectionum numerus tali modo augetur. Insuper intra sectionem nostram subsectiones paucae naturales exstant, quae serius fortasse melius definiri possunt. α. Ovula e basi ad apicem usque biseriata. I. Petiolus planus alatus. Sympodii ramuli saepe polyphylli (Subsect. PLATYPODIUM Schott, sub titulo speciei). 1. Lamina rotundato-cordiformis. Foliorum petiolus costi longior, semiteres, marginibus membranaceis, angustis, inferne explanatis, superne undulato-crispulis; laminae lobi postici semiorbiculares antico breviter apiculato plus triplo breviores. Spathae tubus oblongus purpureus, quam lamina lanceolata longissime angustata, extus viridis, intus purpurascens subduplo brevior. Ovaria 6—7-locularia (38.) PH. PTEROTUM C. Koch (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854. App. p. 6; Schott Syn. 86, Prodr. 249). — America centralis : Wendland.

Foliorum petiolus costae subaequilongus, semiteres, anguste marginatus; lamina elongato-sagittata, lobis posticis semiorbicularibus, sinu profundo aperto sejunctis, antico multoties brevioribus. Spathae tubus oblongus laminae obtusae breviter apiculatae subaequilongus. Spadicis inflorescentia ♀ sessilis masculae subaequilonga. Ovaria 4—5-locularia (42.) PH. LECHLERIANUM Schott (Prodr. 250). — Peruvia : Lechler (Herb. Hooker). II. Petiolus supra semiteres. Sympodii scandentis ramuli plerumque macrophylli. (Subsect. PSOROPODIUM Schott Prodr. 243 pr. p. sub titulo sectionis.) 1. Petiolus verruculis minutis plus minusve densis asperatus, † Laminae ambitu triangularis lobi postici antico multo breviores, sinu latissimo aperto disjuncti. * Costulae posticae in sinu haud denudatae. Foliorum petiolus minute et sparse verruculosus ; laminae lobi postici rotundati, lobus anticus cuspidatus, nervis lateralibus I. utrinque 3—4 basalibus, 6—7 costalibus. Spathae tubus ovoideus laminae subaequilongus 17. (43.) PH. POEPPIGII. Foliorum petiolus costâ duplo longior, praecipue basin versus densissime verruculosus; laminae lobi postici levissime introrsi, angulati, lobus anticus apicem versus repentino-angustatus, cuspidulatus, nervis lateralibus 3—4 costalibus . . . (44.) PH. POPULNEUM C. Koch (Cat. August. ex Schott Prodr. 258). — Patria ignota. ** Costulae posticae in sinu longiuscule denudatae 18. (45.) PH. DOLOSUM.

†† Laminae ambitu ovato-triangularis vel late ovato-cordatae lobi postici semiorbiculares vel semiovati antico 3—4-plo breviores, sinu aperto vel parabolico sejuncti. Costulae posticae denudatae. Foliorum petioli virides; lamina breviter cuspidata, lobis posticis semiorbicularibus vel subangulato-rotundatis, antici longitudine aequantibus retrorsis. Spadicis inflorescentia ♀ quam duplo brevior 19. (46.) PII. ORNATUM.

Foliorum petioli purpurascentes; lamina major cuspidulata, lobis posticis semiovatis antici ⅓—¼ longitudine aequantibus subintrorsis. Spadicis inflorescentia ♀ quam ♂ fere triplo brevior 20. (47.) PH. ASPERATUM.

2. Petiolus laevis. Laminae adultae subtriangularis lobis posticis fere horizontaliter directis e late rotundato protensis, lobus anticus late triangularis, latitudine sua brevior. Spathae tubus oblongo-ovoideus, utrinque sanguineus, lamina cymbiformis subacuminata, extus pallide virens. Spadicis quam spatha brevioris stipitati inflorescentia ♀ quam ♂ duplo brevior. Ovaria flavo-carnea, 5-locularia . 21. (48.) PH. BREVILAMINATUM.

139

ARACEAE :

PHILODENDRON.

Laminae lobi postici antici 1/5— 1/6 aequantes, nervi laterales I. utrinque 5—6 basales 7-9 costales. Spathae tubus ventricosus, extus pallide viridis, intus albidus laminae conchiformi flavide albidae, apice longe subulatae subaequilongus. Spadicis breviter stipitati inflorescentia ♀ quam ♂ duplo brevior .... (49.) PH THALIAEFOLIUM Schott (Syn. 81, Prodr. 238). — Venezuela : Schott. III. Petiolus semiteres antice deplanatus vel leviter excavatus, non acietatus. Caudex abbreviatus. (Subsect. MACROLONCHIUM Schott, sub titulo sectionis.) Foliorum petiolus costâ duplo longior; lamina elongate triangularisagittata, longe cuspidata, lobis posticis semioblongo-ovatis, obtusis, sinu profundo aperto distantibus, costis posticis longe denudatis. Spathae tubus obovoideus extus atropurpureus, intus magis lateritius, lamina longe cuspidata, extus sordide flavens. Spadicis geniculato-curvi inflorescentia ♀ quam ♂ triplo brevior. Ovaria 6—7-locularia ; ovula circa medium affixa (50.) PH. SIMSII Kunth (En. III. 48; Schott Syn. 95, Prodr. 270. — Caladium grandifolium Bot. Mag. t. 2643. — Philod. Fontanesii Kunth in Herb. Reg. Berol. et Hort. Berol., at non En. III. 48. n. 9. — Philod. linguaeforme (C. Koch) Schott Prodr. 269). — Guiana anglica ad Demerara. IV. Petiolus semiteres supra deplanatus leviter canaliculatus. Caudex scandens. (Subsect. SOLENOSTERIGMA Schott, sub titulo sectionis.) 1. Lamina rotundato-ovata vel ovata, basi truncato-rotundata vel leviter cordato-repanda, abrupte cuspide lanceolata aucta, nervis 1—2 basalibus, 2—3 costalibus . . .22. (51.) PH. ECORDATUM. 2. Lamina cordato-ovata, lobis posticis sinu acuto triangulari vel obtuso parabolico sejunctis. Lamina crassa, late cordato-ovata, subabrupte longe cuspidata, costa crassa, nervis lateralibus I. crassiusculis 3 basalibus, 2—3 costalibus patentibus 23. (52.) PH. OXYCARDIUM. Lamina rotundate cordato-ovata, apicem versus longe sensimque cuspidato-acuminata, nervis lateralibus I. tenuibus 2—3 basalibus, 1—2 costalibus adscendentibus (53.) PH. CUSPIDATUM C. Koch [Ind. Sem. Hort. Berol. 1854. App. p. 7; Schott Syn. 82, Prodr. 241 (adulta). — Philod. micans Klotzsch et C. Koch l. c. p. 7; Schott Syn. 83, Prodr. 242 (juvencula). — Philod. microphyllum C. Koch (juvencula).— ? Philod. scandens C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853. App. p, 4 (fide speciminum a beato Al. Braun in horto Reg. Berol. collectorum)]. — Mexico, prov. Vera-Cruz circa Colipa : Liebmann ! ; Panama : M. Wagner !

V. Petiolus teres setoso-hirtus. Cataphylla setosa. (Subsect. ACHYROPODIUM Schott, sub titulo sectionis). Cataphylla ampla fulvo-rosea. Foliorum petioli intense erubescentes setosi; lamina utrinque glabra, supra viridis nitens, subtus laete viridis, vittis salmoneo-violaceis picta, ovato-cordata, lobis posticis antico fere 3-plo brevioribus. Spathae tubus ovoideus, purpurascens laminae acutae viridescenti subaequilongus. Bacoae anguste cylindricae, 4—5-loculares (54.) PH. VERRUCOSUM Mathieu (Cat. 1854 ex Schott Syn Ar. 85, Prodr. 248. — Phil. Daguense Linden et Andre in Ill. hortic. 1871. p. 192. t. 79). — Andes NovoGranatenses ad ripas fluminis Rio Dagua : Wallis,

VI. Petiolus teres laevis vel striolis tantum elevatis asperatus. 1. Lamina late cordato-ovata. (Subsect. CARDIOBELIUM Schott, sub titulo sectionis; includit quoque species plures Psoropodii). † Spadicis inflorescentia ♀ quam ♂ 3½—5-plo brevior. Foliorum petiolus costa duplo longior; lamina maxima, lobis posticis late semiovatis, leviter introrsis, sinu profundo parabolico distantibus, lobo antico 4-plo longiore apiculato, costis posticis brevibus in sinu partim denudatis. Spathae tubus oblongus, extus purpurascens, fructifer ochraceus, quam lamina convoluta acuminata 1½-plo brevior. Spadicis crassi inflorescentia ♀ brevis, ♂ elongato-conoidea 5-plo longior. Ovaria 5—6-locularia . . . (55.) PH. GIGANTEUM Schott (Syn 89, Prodr. 261). — „America tropica“. Foliorum petiolus laminam aequans vel longior, superne striolis parum elevatis asperatus; lamina majuscula lobis posticis semiovatis obtusis, sinu profundo distantibus, lobo antico sensim angustato 3—4-plo longiore, costis posticis in sinu vix denudatis. Spathae extus albovirescentis, intus amoene rubro-purpurascentis tubus oblongus, lamina

140

longe cuspidata. Spadicis sessilis inflorescentia ♀ quam ♂ 3½-plo brevior. Ovaria longa, 3—4—5-locularia (56.) PH. RUBENS Schott (Syn. 84, Prodr. 245, Bot. Mag. t. 6021). — Venezuela, fide Schott.. †† Spadicis infloresoentia ♀ masculae subaequilonga. Foliorum lobi postici subtriangulares obtusissimi vel oblique semiovati, sinu profundo apertissimo distantes, lobus anticus longe cuspidatus. Spathae extus viridis, intus purpureae tubus ovoideus quam lamina dimidio brevior. Ovaria 5-locularia (57.) PH. SCHOTTIANUM Wendl. (ex Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1863. p. 72). — America centralis : Wendland.

Foliorum lobi postici semiovati, sinu profundo triangulari distantes, lobus anticus longe acuminatus. Spathae tubus oblongus laminae breviter apiculatae subaequilongus. Ovaria 5-locularia (58.) PH. FRATERNUM Schott (in Bonpl. 1859. p. 29, Prodr. 253). — Venezuela, pr. coloniam Tovar : Fendler n. 1327.

2. Lamina cordato-oblonga, costis posticis in sinu haud denudatis, † Lobus laminae anticus subabrupte cuspidulatus. Foliorum petiolus levissime striolatus ; laminae lobi postici oblongi, sinu profundo angusto distantes, nervis costalibus 9—10. Spathae tubus sphaeroideus ventricosus laminae crassiori, breviter apiculatae subaequiquam ♂ paullo brevior longus. Spadicis breviter stipitati inflorescentia (59.) PH. TENUE C. Koch (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854. App. p. 7; Schott Syn. 89, Prodr. 244). — Patria? †† Lobus laminae anticus longe et anguste cuspidatus. Laminae lobi postici antici ¼—⅓ longitudine aequantes; nervi laterales I. utrinque 5—7 basales, 6—7 costales. Spathae tubus sphaeroideus utrinque laete purpureus laminae late ovatae, scaphiformi, breviter apiculatae, flavae aequilongus. Spadicis brevissime stipitati inflorescentia ♀ quam ♂ duplo brevior . (60.) PH. GRACILE Schott (Prodr. 244). — America centralis : Wendland. Laminae lobi postici antici ⅓ — ½ aequantes ; nervi laterales I. utrinque 4—5 basales, 5—6 costales. Spathae tubus sphaeroideus laminae breviter cuspidulatae aequilongus. Spadicis brevissime stipitati inflorescentia ♀ quam ♂ triplo brevior (61.) PH. BREVISPATHUM Schott (in Bonplandia 1859. p. 29, Prodr. 254). — Isthmus Panamae : Fendler n. 431 (Herb. Hook.). — Verisimiliter cum specie antecedente conjungenda. β. Ovula plura paullum infra medium affixa. Petiolus teretiusculus, succosus, inferne crassus, apicem versus attenuatus. Ovarium 6—8—10—12-loculare. (Subsect. EUBELIUM Schott, sub titulo sectionis.) I. Laminae subcordato-sagittatae lobi postici late ovati obtusissimi, valde inaequilateri, lobus anticus sensim angustatus, cuspidatus; nervi laterales I. utrinque 5 6 basales in costas posticas rectas in sinu longiuscule denudatas coaliti, 5 — 6 costales. Pedunculi plures breves. Spathae tubus oblongus, extus flavo-viridis, intus dorso purpurascens, lamina ovata apiculata, extus pallide viridi-flava. Spadicis breviter stipitati inflorescentia ♀ masculae subaequilonga. Ovarium 10—12-loculare (62.) PH. GRANDIFOLIUM Schott (Melet. I. 19, Syn. 93, Prodr. 266. — Arum grandifolium Jacq. Schoenbr. t, 189. — Caladium grandifolium Willd. Spec. IV. 490). Var. Hookeri (Schott, sub titulo speciei, in Syn. Ar. 93), costis posticis tenuioribus, minus rectis, apice leviter curvatis, spadice brevius stipitato. Venezuela pr. Caracas : Jacquin ; Guiana gallica : Leprieur ! ; Guiana batava : Focke ! ; pr. Paramaribo: Kegel n. 946 ! ; var. in Guiana anglica pr. Demerara, ex Herb. Hook.

II. Laminae cordato-triangularis sagittatae lobi postici semiovati, anticus triangularis; nervi laterales I. 3—4 costales. Pedunculus longus. Spathae tubus extus sordide purpureus, intus amoene purpureus, lamina apiculata extus flavo-virens. Spadicis inflorescentia ♀ quam ♂ duplo brevior ad dimidium usque spathae adnata Ovarium 6 8-locularo (63.) PH. ACUTATUM Schott (Syn. 94, Prodr. 268. — Philod. Wullschlaegelii Schott Syn. 94, Prodr. 267. — ? Philod. quinquenervium Miquel Delect. Sem. Hort. Amstelod. 1853 ; Sohott Syn. 92, Prodr. 265). — Venezuela: Schott ; Guiana batava pr. Paramaribo: Wullschaegel n. 495 !

141

ARACEAE:

PHILODENDRON.

Species hujus sectionis, at valde imperfecte cognitae: PRIEURIANUM Schott (Syn. 82, Prodr. 241), foliorum petiolis supra deplanatis lamina 5-plo brevioribus; lamina late-, saepe orbiculato-ovata, breviter cuspidata. — Patria ? — Affine Philodendro Oxycardium Schott. (65.) PH. OXYPRORUM Schott (Syn. et Prodr. ll. cc.), foliorum pl. adultae petiolo inferne leviter sulcato; lamina ovata, basi profundiuseule cordata, lobis subcontiguis, apice acuminato cuspidata. — Venezuela. — (Subsect. Solenosterigma.) (66.) PH. OBTUSILOBUM Miq. (Delect. Sem. Hort. Amstelod. 1853 ; Schott Syn. 95, Prodr. 265), foliorum petiolo tereti quam costa longiore; lamina sagittato-oblonga, lobis posticis oblique oblongo - semiellipticis, exitu rotundatis, sinu profundo elliptico distantibus, lobo antico breviter cuspidulato, costis posticis in sinu denudatis. — Patria ? — (Subsect. Eubelium ?) (64.) PH.

Ovula in loculis pauca (4—1), prope basin loculi affixa. Sectio V. OLIGOSPERMIUM Engl. Includit sectiones: CARDlOPHYLACIUM Schott Prodr. 251, BELOCARDIUM Schott Prodr. 255, DORATOPHYLLUM Schott Syn. 101, MACROBELIUM Schott Syn. 96 et Prodr. 271, IMBEA Schott Syn. 97, Prodr. 274.

Caudex scandens. Ramuli post primam inflorescentiam plerumque monophylli. Lamina varia, semper cordata, saepe hastata, subtus opaca,, rarius nitida et viridis (neque inter nervos canescens ut in sectione Schizophyllum). Ovaria plerumque breviter ovoidea, ovulis in loculis paucis, saepe solitariis prope basin affixis. α. Caudex abbreviatus. (Subsect. MEGALOCARDIUM Engl.) Foliorum petiolus crassus, semiteres, late canaliculatus; lamina maxima e basi cordato-hastata ovato-oblonga, breviter acuminata, lobis posticis obtusis sinu apertissimo sejunctis. Pedunculus brevis. Spathae tubus extus rufescens ovoideus, lamina ochracea. Spadicis inflorescentia quam ♂ duplo brevior. Ovaria 6-locularia ; ovula funiculis longis prope basin affixa (67.) PH. MELINONI Brongn. (ex Regel Gartenfl. 1874. p. 67. t. 789). — Guiana gallica. β. Caudex scandens. I. Foliorum lamina ovato-cordiformis vel ovato-oblonga vel cc datotriangularis. Spadicis inflorescentia ♂ sterilis haud annuliformiprominens. 1. Ovula in loculis 4. Spadix tenuis, pugioniformis. (Subsect. CARDIOPHYLACIUM Schott, sub titulo sectionis.) Lamina late ovato-cordiformis . 24. (68.) PH. EXIMIUM. Lamina cordato-sagittata, lobo antico triangulari 25. (69.) PH. AEMULUM. 2. Ovula in loculis 2 vel solitaria. Spadix digitiformis. (Subsect. BELOCARDIUM Schott, sub titulo sectionis). † Laminae ovatae lobi postici sinu subtriangulari aperto vel angusto distantes. * Petiolus antice deplanatus. Ovarium 6-loculare. Foliorum petiolus costâ duplo longior; lamina laete viridis, lobis posticis semiovatis, lobo antico cuspide Iineari-lanceolata acuta. Nervi laterales 1. utrinque 4—5 basales in costulas breves haud denudatas conjuncti, cire. 10 costales. Pedunculus spathâ paullo longior. Spathae extus viridis tubus intus laete purpureus, lamina late ovata, breviter acuminata, intus alba . . (70.) PH. ADVENA Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 289, Prodr. 257). — Mexico australis, fide Schott.

Ovarium 2 — 4-loculare. Folii petiolus laminae subaequilongus; lamina late ovata, lobi postici semiovati sinu profundo angusto distantes, anticus acuminato-cuspidatus. Nervi laterales I. 3 — 4 basales, 4—5 costales. Spathae tubus laminae subaequilongus (71.) PH. DEVIATUM Schott (in Bonplandia 1859. p. 29, Prodr. 256). — Venezuela: Fendler n. 1329.

Arac.

142

Verisimiliter hujus loci, at ob inflorescentiam deficientem cum alia specie non certe collocandum .... (72.) PH. GLORIOSUM André (III. hortie. 1876. t. 262. p 194). — Caudex prorepens. Folii petiolus quam costa 1½—2-plo longior, lamina supra costa nervisque pallidis exceptis saturate viridis, cordato-ovata, lobis posticis subsemiorbicularibus antico acuminato 3½—4-plo brevioribus, sinu acuto distantibus. Nervi laterales I. 3—4 basales, haud in costulas conjuncti, 3—4 costales. — Columbia : Andri. ** Petiolus teretiusculus. 0 Nervi laterales I. basales atque costales 4—6 distincti, ante marginem evanescentes. Laminae lobi postici sinu aperto distantes. Petiolus lamina brevior; lamina ovato-triangularis, lobis posticis semiovatis, antico acummato-cuspidato. Costulae posticae brevissimae haud denudatae. Spathae tubus ovoideus, lamina acuminato-cuspidata. Spadicis inflorescentia ♀ quam ♂ 3½-plo brevior. Ovaria elongata 3-locularia, loculis 2-ovulatis .... (73.) PH. HOFFMANNI Schott (in Oest. Bot. Zeitsehr. 1858. p. 178, Prodr. 256). — Costa-Rica pr. Aguacate : Hoffmann n. 725! Petiolus costa paullo longior; lamina ovata, longe acuminata, lobis posticis rotundatis brevibus, sinu amplissimo distantibus. Nervi laterales I. basales 2—3 in costulas haud conjuncti (74.) PH. SUBOVATUM Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 289, Syn. 88, Prodr. 255). — Mexico australis, fide Schott. ∆ ∆ Laminae lobi postici sinu profundo parabolico vel subtriangulari distantes. Ovaria sub-8-locularia, loculis uniovulatis. Petiolus costâ dimidio longior. Laminae cordato-ovatae laete viridis lobi postici semiovati, anticus cuspidulatus. Pedunculus spathâ paullo longior. Spathae tubus ovoideus, flavo - virens, intus inferne purpureus, lamina subaequilonga, late ovata. Spadicis inflorescentia ♀ masculae subaequilonga (75.) PH. LINDENII Schott (Syn. 89, Prodr. 259). — Columbia: Linden. Petiolus costa multo longior. Laminae elongato-ovato-triangularis, subtus rubescentis lobi postici semiorbiculares vel semiovati, anticus triangularis acuminato-cuspidatus. Pedunculus vix dimidium spathae aequans. Spathae extus atropurpurascentis, intus kermesinae lamina breviter ovata. Spadicis inflorescentia ♀ quam 1½-plo brevior (76.) PH. ERUBESCENS C. Koch (Ind. Sem. Eort. Berol. 1854. App. p. 6; Schott Syn. 88, Prodr. 258; Bot. Mag. t. 5071), — Venezuela. 00 Nervi laterales I. pauei atque costales pauci ante marginem deliquescentes vel subnulli. (Species pro parte imperfecte cognitae, imprimis quoad ovulorum numerum). A Petiolus laevis. Foliorum lamina oblongo-ovata, lobis posticis antico 3—4-plo brevioribus, semiovatis, sinu subtriangulari aperto distantibus, lobo antico longule triangulari-cuspidato. Nervi basales 1 — 3 tenues, costales 3-4 (77.) PH. LATIFOLIUM C. Koch patentes (Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. p. 3; Schott Prodr. 271). — Venezuela. pr. Caracas. Foliorum lamina elongate triangulari-cordata, lobis posticis brevibus semiorbicularibus, lobo antico elongate triangulari, abrupte apiculato. Nervi basales 2—3 tenues, costales 2 — 3 tenuissimi prope basin nascentes. Spathae oblongae tubus laminae apiculatae subaequilongus. Spadicis 3-plo brevior (78.) PH. WRIGHTII Griseb. inflorescentia ♀ quam (Catal. Pl. Cub. 219). — Cuba : Wright n. 3211 ! Petiolus verrucoso-muricatus, brevis; lamina oblongo-cordata, lobis posticis antico 2½-plo brevioribus, oblongis, subextrorsis, antico obtuso, brevissime apiculato . . 26. (79.) PH. MURICATUM. II. Foliorum lamina subtriangulari-oblonga vel elongato-sagittata vel ex ovato-oblongo cordato-sagittata vel hastata. sterilis quam et ♂ fertilis crassior, 1. Spadicis inflorescentia annulum prominentem efformans. Ovula in loculis 3—4 funiculis longulis prope basin affixa. (Subsect. DORATOPHYLLUM Schott, sub titulo sectionis, em.), † Lamina subtriangulari-oblonga. Lobi postici semiorbiculares vel semiovati, sinu aperto distantes 27. (80.) PH. MODESTUM.

ARACEAE: PHILODENDRON.

143

Lobi postici semioblongi, sinu apertissimo distantes 28. (81.) PH. CURVILOBUM.

†† Lamina late cordato-sagittata 29. (82.) PH. DISPARILE.

††† Lamina elongate cordato-sagittata, (obis posticis late oblique oblongis antico 4-plo brevioribus, sinu lato, profundo, parabolico distantibus. Costae posticae rectae in sinu ad ¼ longitudinis denudatae; nervi laterales I. costales circ. 10—12 (83.) PH. DEFLEXUM Poepp. (ex Schott Syn. 101, Prodr. 280. — Philod. megalophyllum Schott Prodr. 279). — Peruvia ad S. Govan: Lechler n. 2495! ; ad Pompayaco : Poeppig n. 1281! †††† Lamina elongate hastato-oblonga, lobis posticis oblongis sinu lato aperto distantibus. Costae posticae in sinu denudatae; nervi laterales I. costales utrinque 4—6 . . 30. (84 ) PH. ELONGATUM. 2. Spadicis inflorescentia ♂ sterilis quam ♀ et parum vel non orassior, annulum haud efformans. † Lamina oblongo-sagittata vel elongate cordato-oblonga vel hastata. Ovarium 5—7-loculare. (Subsect. MACROBELIUM Schott, sub titulo sectionis, em.). * Petiolus antice deplanatus, lamina oblongo-sagittata, lobis posticis semioblongis antico 5—5½-plo brevioribus, lobo antico oblongo-triangulari. Nervi laterales I. utrinque 4 e basi nascentes, infimi 2—3 in costulas brevissimas haud denudatas conjuncti, costales 4—5. Pedunculus spathae dimidium subaequans. Spathae tubus oblongus, quam lamina oblonga acuta 1½-plo brevior. Spadicis sessilis inflorescentia ♀ quam ♂ triplo brevior. , Ovaria 5—7-locularia ; ovula in loculis pauca (85.) PH. SAGITTIFOLIUM Liebm. (Vidensk. Meddelels. 1850. p. 17; Schott Syn. 96, Prodr. 272. — Philod. tanyphyllum Schott Prodr. 273. — Philod, Ghiesbrechtii Linden). — Mexico australis: Liebmann, Schott, Ghiesbrecht. ** Petiolus teretiusculus antice leviter canaliculatus; lamina cordatohastata, lobis posticis triangularibus antico multo brevioribus. Nervi laterales I. utrinque 3 e basi nascentes, costulas brevissimas formantes, 5—7 costales ....... . . (86.) PH. DAEMONUM Liebm. (1. c. 17; Schott Syn. 103, Prodr. 271). — Mexico prov. VeraCruz: Liebmann. *** Petiolus teres. Lamina elongate cordato-oblonga, lobis posticis brevibus rotundatis, sinu aperto distantibus, lobo antico e medio apicem versus longe angustato, cuspidato-acuminato, nervis lateralibus I. 3 basalibus, 4—5 costalibus. Pedunculus spatha viridi duplo brevior. Spadicis inflorescentia quam ♂ 2½—3-plo brevior. Ovaria 5-locularia (87.) PH. SANGUINEUM Regel (Gartenfl. 1869. p. 197. t. 621). — Mexico, in valle Cordoba. Karwinski. Lamina oblongo-cordato-sagittata, lobis posticis semiellipticis sinu aperto acuto distantibus, lobo antico sensim angustato, euspidulatoacuminato, costulis loborum posticorum in sinu denudatis. Pedunculus spatham subaequans. Spathae extus viridis tubus intus puniceus. Ovaria 3—4-locularia 31. (88.) PH. RECURVIFOLIUM. Lamina elongato-hastata, lobis posticis antico duplo brevioribus sinu profundo parabolico distantibus, elongato-oblongis obtusis, lobo antico lanceolato, longe acuminato-cuspidato, costis posticis crassulis in sinu breviter denudatis. Pedunculus spathâ brevior. Spadicis inflorescentia ♀ quam ♂ duplo brevior. Ovaria 5—6-locularia (89.) PH. MEXICANUM Engl. Mexico, in valle Cordoba.: Rourgeau n. 2176 ! †† Lamina cordato-oblonga. Ovaria 9—10-locularia. Folii petiolus teres costa 1½—2-plo longior; laminae lobi postici oblongi antico subduplo breviores, retrorsi, sinu profundo parabolico distantes, lobus anticus 2-plo longior breviter cuspidulatus. Costae posticae in sinu breviter denudatae , apicem versus deliquescentes; nervi costales utrinque 2—3 32. (90.) PH. IMBE. Folii petiolus tenuis, antice sulcatus laminâ brevior; laminae lobi postici semioblongi introrsi, sinu parabolico distantes, lobus anticus 2½-plo longior acutus. Nervi laterales I. lobi antici utrinque 6—7 33. (91.) PH. CORDATUM.

144

□□ Lamina tripartita, partitionibus lateralibus porrectis intermediae dimidium superantibus. Ovula in loculis 1—2. Sectio VI. TRITOMOPHYLLUM Schott Syn. 107, Prodr. 286, Caudex scandens. Ramuli monophylli. Poliorum petiolus laevis teres costa longior; lamina tripartita, partitionibus lateralibus porrectis intermediae dimidium superantibus obtusis vel acutis, costis lateralibus basi breviter denudatis. Pedunculus brevis solitarius. Spathae tubus viridi-flavescens laminae subaequilongus vel ea 1½-plo brevior. Ovaria ovoidea 5—11locularia, ovula in loculis 1—2 prope basin funiculo brevi affixa. a. Partitiones laminae laterales valde inaequilaterae. Laminae partitiones subaequilongae, intermedia breviter cuspidata, costae in sinu vix denudatae, nervi laterales latere exteriore partitionum lateralium 4, latere interiore 1—2. Spathae tubus oblongus, laminae ovatae breviter acuminatae subaequilongus. Ovaria 7 — 11-locularia (92.) PH. TRIPARTITUM Schott (Melet. I. 19, Syn. Ar. 107, Prodr. 286. — Arum tripartitum Jacq. Schoenbr. II. 33. t. 790. — Caladium tripartitum Willd. Spec. IV. 491. — Philod. Dagilla Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 179, Prodr. 287. — Philod. Holtonianum Masters in Gardn. Chron. 1876. 16. Sept.). — Venezuela: Jacquin ; Costa-Rica : Oersted ! Var. tricuspidatum Engl., partitionibus lateralibus quam intermedia paullo brevioribus leviter cuspidatis. — Costa-Rica : C. Hoffmann ! Laminae partitiones latae, intermedia longe cuspidato-acuminata, laterales anticae 2/3 aequantes, nervi laterales latere exteriore partitionum lateralium latere exteriore 4 — 5, latere interiore 1—2. Spathae tubus laminae subaequilongus. Ovaria 6 —7-locularia (93.) PH. FENZLII Engl. Mexico, fide Schott. β. Partitiones laminae laterales subaequilaterae, obtusae. Nervi laterales partitionum lateralium latere interiore 2—3, latere exteriore 1—2. Spathae tubus quam lamina 1½-plo brevior. Ovaria 5—6-locularia (94.) PH. HOLTONIANUM Schott. Columbia, in valle Cauca: Holton.

□□□ Lamina ambitu oblonga vel ovata (hastata tantum in Philod. hastaefolio), 3—5-lobata vel 3—5-partita. Ovula in loculis pauca placentae paullum supra basin affixa. Sectio VII. SCHIZOPHYLLUM Schott Syn. 104, Prodr. 282. Sympodii alte scandentis internodia longissima, tenuia. Cataphylla decidua. Foliorum petioli teretiusculi, laeves vel raro squamuligeri; lamina subtus nitidissima, inter nervos virides canescensa mbitu oblonga vel ovata, hastata vel 3—5-lobata vel 3—5-partita, partitionibus interdum laciniatis, costis posticis in sinu basilari breviter denudatis, nervis lateralibus I. pluribus a costa media abeuntibus, patentibus. Pedunculi spatha vix longiores, 2—4-ni sympodium abbreviatum efformantes. Spatha mediocris. Spadix sessilis. Ovarium 6—9-loculare, stigmate orbiculari discoideo coronatum. Ovula in loculis 3—4, placentae paullum supra basin affixa. α. Foliorum petioli atque pedunculi laeves.

I, Foliorum lamina (in planta adulta) triloba, lobo antico late ovato acuto, lobis lateralibus obtusis . . . (95.) PH LATILOBUM Schott (Syn. 104, Prodr. 283). — Peruviae prov. Maynas : Poeppig ! II. Foliorum lamina ambitu oblonga, profunde pinnatiloba, lobis lateralibus utrinque 3 lineari-lanceolatis vel late lanceolatis 34. (96.) PH. PINNATILOBUM.

III. Foliorum (plantae adultae) lamina hastata vel 3—5-loba vel partita, basi cordata. Lamina plantae juvenculae oblonga, adultae hastato-oblonga, lobis posticis semioblongis vel subtriangularibus obtusis lobo antico elongate

ARACEAE: PHILODENDRON.

145

triangulari anguste cuspidato 4—6-plo brevioribus. Nervi laterales I. basales utrinque 2—3 in costulas breves haud denudatas conjuncti, costales utrinque 3—4 patentes 35. (97.) PH. HASTIFOLIUM. Lamina hastato-3—5-loba, partitionibus vel lobis posticis oblongis, lobis mediis obtuse triangularibus, terminali oblongo-lanceolato vel oblongo-elliptico . 36. (98.) PH. PANDURAEFORME. Lamina tripartita, partitionibus posticis subhorizontaliter patentibus, irregulariter incisis vel pinnatisectis, laciniis vel segmentis anguste lineari-lanceolatis acutis vel obtusiusculis, partitione terminali 2—5pinnatisecta, laciniis lineari-lanceolatis 37. (99.) PH. LACINIATUM.

β. Poliorum petioli squamulis patulis integris vel palmatifidis dense vestiti; lamina 5-loba vel 5-partita, lobis infimis irregulariter oblique ovalibus, acutiusculis vel obtusis brevibus, mediis longioribus subfalcatooblongis, terminali elliptico . . 38. (100.) PH. SQUAMIFERUM.

146

(En. III. 50; Schott Syn. 109, Prodr. 295. — Arum pinnatifidum Jacq. Schoenbr. II. 31. t. 187. — Caladium pinnatifidum Willd. Spec. IV. 487). — Venezuela, pr. Caracas : Jaequin. Var. α. virescens C. Koch (Ind. Sem. Hort. Berol. 1853. App.), spathae tubo extus viridi, intus sulphureo-albido, lamina ovato-cymbiformi, extus flavo-virente; ovariis virentibus. Philodendron pinnatisectum Schott Syn. 110, Prodr. 296.

Var β. rubropunctatum Hook. f. (sub titulo speciei, in Bot. Mag. t. 5948), spathae tubo ex albo virescente, lamina alba punctis sanguineis remotis conspersa. Planta e Brasilia meridionali originem ducere dicitur, sed eam ibidem non indigenam esse existimo, quum hujus sectionis alia species nondum in Brasilia observata sit.

II. Spathae tubus oblongo-ovoideus, albo-viridis, lamina oblongolanceolata, longe acuminata, pallide viridis. Spadicis inflorescentia ♀ flava, ovariis 5—8-locularibus .... (107.) PH. ROBUSTUM Schott (in Oest. Bot. Zeit. 1865. p. 33). — Patria?

Sectio VIII. POLYTOMIUM Schott Syn. 108, Prodr. 289. Caudex saepius scandens, rarius abbreviatus. Poliorum petioli laeves, saepius teretes, rarius semiteretes biacietati, rarissime triacietati; lamina stirpis adultae ambitu ovata vel rotundata, basi cordata, pluries incisa, multilaciniata, pinnatifida vel bipinnatifido-secta, nervis principalibus segmentorum I. in costulam brevem, plus minusve in sinu denudatam conjunctis. Ramuli sympodii plerumque post cataphyllum et folium

b. Stamina tenuissima, latitudine sua 6—8-plo longiora. Caudex arborescens, densiuscule cicatricatus, lamina coriacea.

inflorescendas plures proferentes.

Sympodium stirpis adultae arborescens, ramulorum internodiis brevissimis, cicatricatum, radices aereas emittens. Cataphylla magna lineari-lanceolata, decidua. Folio.um petioli inferne late, sed brevius vaginati, semiteretes, supra canaliculati, costae aequilongi vel ea longiores; lamina crassa laete viridis supra nitida cordato- vel triangulari-sagittata, lobo antico quam postici 11/2 —4-plo longiore, lobis posticis subrhomboideis, costis posticis rectis, crassis, in sinu plerumque longius denudatis (ad ⅓—longitudinis), nervis lateralibus lobi antici 3—6. Pedunculi plerumque solitarii, raro gemini. Spathae crassae tubus a lamina naviculari-aperta vix distinctus. Spadicis non vel breviter stipitati inflorescentia feminea dorso spathae longe accreta, quam mascula plerumque brevior, inflorescentia mascula parte majore sterilis. Ovaria 4—14-locularia, cylindrica, plerumque supra loculos breves incrassata; ovula in loculis pauca 2 —4, raro plura, uniseriata, circa medium atque paullum supra et infra funiculis brevibus inserta. Staminodia longiuscula claviformia, vertice truncata. Stamina breviora, anguste obpyramidata. Baccae majusculae flavae vel aureae, loculis 2-3spermis. Semina ellipsoidea pallide flaventia, strophiolo incrassato instructa.

Stigmata hemisphaerica.

α. Folii petiolus teretiusculus. Caudex scandens, adradicans. I. Lamina grosse inciso-crenata, lobulis semioblongis, obtusis vel acutatis. Pedunculi longiusculi spathâ multo longiores. Spathae tubus intus purpurascens, lamina oblonga, sulphurea (101.) PH. LACERUM (Jacq.) Schott (Melet. I. 19, Syn. 108, Prodr. 290. — Arum lacerum Jacq. Schoenbr. 4. t. 468. — Philod. inciso-crenatum Kunth En. III. 49; Schott Prodr. 290; planta juvencula. — Philod. quercifolium Hort.) — Jamaica: Wullschlaegel n. 1363; Cuba: Wright n. 602. Var. albo-vaginatum C. Koch et Sello (sub titulo speciei, Ind. Sem. Hort. Reg. Berol. 1853/54. App. p. 3), folii lobis posticis magis divaricatis, lobulis vel potius laciniis lanceolatis. — Cuba : Wright n. 602 pr. p. II. Lamina ambitu ovata pinnatipartita vel subbipinnatisecta. Pedunculi breves. 1. Lamina ovata pinnatipartita, partitionibus lineari-lanceolatis, raro nonnullis dente vel lacinula brevi auctis. Spathae cymbiformis tubus laete purpureus, extus viridi- et purpureo-livescens, lamina intus purpurascens, extus dorso viridis, margines versus flavens (102.) PH. RADIATUM Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1853. p. 378, Syn. 111, Prodr. 292. — Philod. impolitum Schott Prodr. 291 , folium plantae juvenculae). — Mexico australis: Schott; Nicaragua: Friedrichsthal n. 490. 2. Lamina plantae adultae ambitu rotundata subbipinnatisecta. Folii lamina basi sinu profundo, latissime aperto, pinnatisecta vel subbipinnatisecta (103.) PH. AUGUSTINUM C. Koch (Ann. sc. nat. 4. ser. I. 341; Schott Syn. 112, Prodr. 294). — America tropica: Warszewicz. Folii lamina basi sinu profundo, haud aperto, pinnatipartita vel subbipinnatisecta (104.) PH. POLYTOMUM Schott (Bonplandia 1859 p. 164, Prodr. 293). —- Mexico, prov. Vera-Cruz ad Colipa: Liebmann. β. Folii petiolus dorso teretiusculus, antice triacietatus. Caudex adscendens, pruinosus. Folii lamina ambitu triangulari-sagittata bipinnatipartita vel bipinnatisecta . . . (105.) PH. WARSZEWICZII C. Koch (Ind. Sem. Hort. Reg. Berol. 1855. App. p. 4, Schott Prodr. 205). — Guatemala, ad rupes pr. Florida el San José : Warszewicz. γ. Folii petiolus semiteres, supra biacietatus, lamina pinnatifida vel pinnatisecta. Caudex abbreviatus. I. Spathae tubus oblongus, purpureus vel viridis, lamina ovatolanceolata, breviter acuminata, obscure viridis. Spadicis inflorescentia ♀ rubra, ovariis 4—6-locularibus . . (106.) PH. PINNATIFIDUM Kunth

X Lamina cordato-sagittata. Sectio IX. MECONOSTIGMA Schott Melet. I. 20, Syn. Ar. 91, Prodr. 262; Kunth En. III. 51.

Species pulcherrimae. Quum lantur, de specierum valore adhuc care licuit itaque dubium est, num speciminum exsiccatorum propositae

autem paucae tantum in hortis coe speciminibus siccis tantum dijudispecies sequentes maxima parte fide serius approbentur.

«. Stigmatis lobi margine non defluentes. I. Inflorescentia feminea mascula 6—2-plo brevior. Inflorescentia ♀ masculâ 6-plo brevior. Foliorum lamina aequilateraliter triangulari-sagittata, lobis posticis antico late semiovato obtuso duplo brevioribus, costis posticis in sinu non vel brevissime denudatis 39. (108.) PH. TWEEDIANUM.

Inflorescentia ♀ masculâ 2-plo brevior. Foliorum lamina triangulari-sagittata, lobis posticis antici 2/3 longitudine subaequantibus, introrsis, costis posticis in sinu ad 1/5 longitudinis denudatis 40. (109.) PH. CORCOVADENSE.

II. Inflorescentia masculae aequilonga. Foliorum lamina sagittatooblonga, acuta, lobis posticis oblongis retrorsis vel subintrorsis sinu profundo parabolico disjunctis, quam anticus duplo brevioribus, costis ad ¼—1/5 longitudinis denudatis . . 41. (110.) PH. MINARUM.

ARACEAE:

147

PHILODENDRON.

β. Stigmatis lobi margino defluentes. I. Spatha 2½—3 dm. longa, crassissima, pedunculo breviore vel aequilongo suffulta. Ovarium 9—14-loculare. Foliorum lamina triangulari-oblongo-ovata, profunde sagittata, costis posticis ad 1/5—⅓ longitudinis denudatis; petioli costâ 1½—2-plo longiores. Spatha extus viridis, intus albida. Spadicis inflorescentia ♀ masculi 4-plo brevior. Ovaria 14-locularia ; ovula in loculis plura 42. (111.) PH. WILLIAMSII. Spatha extus viridis, marginibus purpurascens, intus purpurea. Spadicis inflorescentia ♀ masculi 2½ —3-plo brevior. Ovaria 9—11locularia ; ovula in loculis 2—3 . . .43. (112.) PH. SPECIOSUM. II. Spatha 1¼—1½ dm. longa, crassiuscula, pedunculo longiore suffulta. Ovarium 6 — 8-loculare. Foliorum lamina late triangularisagittata, costis posticis ad 1/6—1/7 longitudinis denudatis; petioli costi paullo longiores 44. (113.) PH. BRASILIENSE.

XX Lamina ambitu cordato-sagittata, pinnatisecta vel bipinnatisecta.

Sectio X. SPHINCTEROSTIGMA Schott Syn. 112, Prodr. 297. Sympodium stirpis adultae arboreseens, ramulorum internodiis brevissimis, cicatricibus magnis reniformibus et suborbicularibus obtectum, radices aereas emittens. Cataphylla magna, dorso bicarinata. Foliorum petiolus laevis, biacietatus ; lamina supra atroviridis, adulta cordato-sagittata, pinnatisecta vel bipinnatisecta, segmentis infimis I. costa in sinu longe denudata instructis; nervi laterales I. segmentorum solitarii, nervi II, numerosissimi validiusculi. Pedunculi solitarii. Antherae elongatae, tenuissimae. Ovarium 6—10-loculare, ovulis iu loculis uniseriatis. α. Laminae segmenta I. linearia obtusa integra, infima subtriloba, torminale quam vicina brevius, apice rotundatum, brevissime apiculatum 45. (114.) PH. ADAMANTINUM.

β. Laminae segmenta I. pinnatisecta vel subdentata. Foliorum petiolus lamina longior, laminae segmenta angusta, utrinque 2—3-laciniata, laciniis mediis longissimis, segmento terminali 3-5lobo, lobo medio ovato-lanocolato, acutato, producto. Spathae breviter pedunculatae, externe purpureae, intus albidae tubus laminam longitudine superans 46. (115.) PH. BIPINNATIFIDUM. Laminae segmenta latiuscula, utrinque 1—4-dentata vel laciniata, laciniis obtusis, terminale 3-lobum, lobo medio lineari-lanceolato, acuto, cuspidulato, vix ultra vicinos producto. Spathae tubus lamina brevior, extus viridis, intus purpureus. . . .47. (116.) PH. SELLOUM.

SPECIES BRASILIENSES FUSIUS DESCRIPTAE. 1. PHILODENDRON PROPINQUUM SCHOTT: ramulorum internodiis brevibus; foliorum petiolo laminae dimidium plus minusve superante, vagina latiuscula ad laminae insertionem usque producta, explanata, apice emarginata; lamina ovatooblonga vel oblonga, basi obtusa rotundata, apicem versus sensim leviterque angustata, subrepentino longe cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque 5—7 adscendentibus; pedunculo brevi; spathae ovatae, apiculato-cuspidulatae tubo a limbo vix distincto; spadicis longe stipitati parte feminea quam mascula cylindroidea paullo breviore; ovariis ovoideis 4-locularibus, ovulis in loculis 2-seriatis. Philodendron propinquum. Schott Syn. Ar.78, Prodr. 226. Monstera cuspidata Gardner in Hook. Lond. Journ. Bot. t. 540. RAMULORUM

1 cm. longa.

internodia inferiora circ. 1 ½ cm. longa, superiora petioli ½—1 dm. longi, vagina 3—4 mm.

FOLIORUM

148

lata instructi; LAMINA 1—¼ dm. longa, 4—5 cm. lata. PEDUNCULI ½—I cm. longi. SPATHAE 5—6 cm. longae tubus valde indistinctus laminae interdum longe cuspidatae subaequilongus. SPADIX stipite antice ½2 cm. longo suffultus; pars feminea 2—2½ cm., mascula 21/2—3 era. longa, inferne sterilis. FLORES masculi 4-andri. Habitat in prov. Rio de Janeiro : Gardner!, Widgren n, 1324 !; in Serra Tingua: Schott!; prov. S. Paulo ad Santos in ripa amnis Buturoca : Mosén n. 2950 !

2. PHILODENDRON SONDERIANUM SCHOTT (era.): ramulorum internodiis longiusculis; foliorum petiolo laminae aequilongo vel ea paullo breviore, vagina latiuscula paullum infra laminae insertionem sejuncta atque longiuscule liguliformiproducta, parte ligulari obtusa, rotundata, saepe laminae insertionem excedente; lamina elongato-oblonga, basi repentinocontracta, apice subabrupte acutata, nervis lateralibus utrinque 5—7 tenuibus quam nervi I. et III. paullo crassioribus adscendentibus ; pedunculo brevi; spathae ovatae tubo ovoideo laminae cuspidato-acuminatae subaequilonge; spadicis breviter stipitati parte feminea quam mascula paulo breviore; ovariis oblongoovoideis 4-locularibus, ovulis in loculis 4-seriatis. Tabula nostra XXVIII. XXIX. Fig. 1. (habitus),

Philodendron Sonderianum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p, 237, Prodr. 232. RAMULORUM internodia 2—4 cm. longa, 3—6 mm. crassa. FOLIOpetioli 1 — 1½ dm. longi, vaginae parte liguliformi a laminae basi 2—4 mm. remota, 2—5 mm. longa; LAMINA 1—2 dm. longa, cuspide saepo 1—2 cm. longa instructa; folii spathae antecedentis petiolus atque lamina breviores. PEDUNCULUS 1 — 2 cm. longus. SPATHA florifera 5—6 cm. longa, 3—4 cm. lata, fructifera 1 dm. longa. SPADICIS stipes 2—3 mm. longus, pars ♀ 2 cm. longa, ♂ 2½—3 cm. longa. OVARIA 4-locularia, ovulis in loculis 4—6-seriatis. STIGMA orbiculare, disciforme. RUM

Habitat in provincia Minas Geraës ad Caldas: Begnell II. 292 !, Lindberg ! (Herb. Holm.) ; ad Congonhas do Campo; Dr. Stephan ! (Herb. Martius).

3. PHILODENDRON OCHROSTEMON SCHOTT: ramulorum internodiis longiusculis; foliorum petiolo laminae aequilongo vel paullo breviore, vagina latiuscula paullum infra laminae insertionem, sejuncta, breviter liguliformi-producta, parte ligulari obtusa laminae insertionem vix attingente; lamina plantae juvenculae angusto- vel elongato-lanceolata, longissime acuminata, adultae oblongo-ovata vel oblonga, basi rotundata, apice breviter cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque 7—16 tenuibus, interdum crassioribus patentibus; pedunculo brevi; spathae tubo vix distincto ex us viridi, intus flavo-virente, limbo utrinque flavente cuspidato-acuminato; spadicis breviter stipitati parte feminea quam mascula 1½-plo breviore; ovariis ovoideis 4—6-locularibus, ovulis in loculis 4-seriatis; baccis luteis. Tabula nostra XXVIII. XXIX. Fig. II. (habitus et analysis).

Philodendron Ochrostemon Schott Prodr. 229. Philodendron nervosum Schott in schedulis pr, p., non Kunth ! ? Philodendron ambiguum Schott Prodr. 227, RAMULORUM internodia 2—3 cm. longa. FOLIORUM plantae juvenculae petiolus 2—5 cm. longus, tenuis, angustissime vaginatus; LAMINA 1—1½ dm. longa, 1—2 cm. lata, foliorum adultae petiolus 1 — 1½ dm. longus, latiuscula vaginatus, vagina 2—5 mm. infra laminae basin soluta,

ARACEAE: PHILODENDRON.

149

lamina 1—2½ dm. longa, 5—12 cm., lata, cuspide 1½ — 2 cm. lata instructa, nervis lateralibus I. in foliis majoribus interdum crassioribus, angulo circ. 60° a costa abeuntibus. PEDUNCULUS 2 cm. longus. SPATHAE tubus circ. 3 cm. longus, limbus 3—4 cm. longus. SPADICIS, stipes 2—4 mm. longus, pars ♀ circ. 2 cm. longa, ♂ 3 cm, longa. OVARIA viridia, stigmate sessili flavente coronata. BACCAE polyspermae, 4—5 mm. longae. SEMINA cylindroideo-turbinata, dense striolata. Habitat in prov. Rio de Janeiro: Gaudichaud ! (Herb. DO.), Riedel!, Glaziou n. 269 ! (stirps juvencula).

4. PHILODENDRON RIEDELIANUM SCHOTT: ramulorum internodiis longulis ; foliorum petiolo laminae ⅓ — ¼ aequante, vagina latiuscula paulium infra laminae insertionem sejuncta, breviter liguiiformi-producta, parte ligulari obtusa, emarginata, laminae insertionem haud attingente; lamina crassiuscula, supra nitidula, elliptico-oblonga, basi rotundata, apice breviter cuspidulata, nervis lateralibus I. quam nervi II. et III. haud crassioribus; pedunculo spathae tertiam partem aequante; spatha clausa inferne tumicla, apicem versus conica, breviter cuspidata; spadicis fere omnino sessilis parte feminea cylindreidea quam mascula elongato-conoidea duplo breviore; ovariis 4- (raro 3-) locularibus, qvulis in loculis 2- vel 4-seriatis ; floribus masculis plerumque 3-, rarius 4-andris. Tabula nostra XXX. (habitus cum analysi).

Philodendron Riedelianum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 98, Prodr. 227. RAMULORUM internodia superiora 2 — 2½ cm. longa, inferiora 5—7 cm. longa, 3—4 mm. crassa. FOLIORUM petioli. 2½—4 cm. longi, vagina 3 — 4 mm. infra laminae basim soluta instructi; LAMINA 1½ dm. longa, 5—6 cm. lata, cuspide 3—5 mm. lata. PEDUNCULUS 3 cm. longus. SPATHA 6—8 cm. longa, 3—4 cm. lata, mox dejecta. SPADICIS adulti pars ♀ 3 cm. longa, 1 cm. crassa, ♂ 6—7 cm. longa, fere ad medium usque sterilis. OVARIA cylindroidea, stigmate discoideo coronata.

In prov. Bahia ad Ilheos: Biedel! (Herb. Hort. Petrop.).

5. PHILODENDRON GUTTIFERUM KUNTH: ramulorum internodiis superioribus breviusculis, inferioribus longis; foliorum petiolo crassiuseulo anguste vaginato, laminae ⅓—¼ longitudine aequante, vagina paullum infra laminae basin soluta, obtusa; lamina elliptico-oblonga vel oblonga, basi obtusa vel acuta, apice repentino obtusata, longiuscule cuspidata, nervis lateralibus I. utrinque 8—10 tenuibus patentibus; pedunculo crasso brevi; spathae obiongae tubo elongato, limbo hiante acuto pallide flavescente; spadicis cylindroidei parte feminea quam mascula triplo breviore. Philodendron guttiferum Kunth Enum. III. 51; Poepp. Nov. Gen. et Spec. III. 86 ; Schott Syn. Ar. 77, Prodr. 231. Philodendron aurantiifolium Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 178, Prodr. 230. altissime scandens, haud radicans. RAMULORUM internodia inferiora 4—5 cm. longa, superiora 2—4 cm. aequantia, castanea, nitida. FOLIORUM petioli 2½—3 cm. longi; LAMINA 1—1 ¼ dm, longa, 4—6 cm. lata, interdum e medio basin versus cuneatim angustata. PEDUNCULUS 1—1½ cm, longus. SPATHA 7—9 cm. longa. OVARIA ovoidea, atropurpurea, CAULIS

Var. /3. PLACIDUM, foliorum petiolo latius vaginato, vagina apice rotundata subauriculata. Philodendron placidum Schott in Bonplandia 1859. p. 164, Prodr. 228. Arac.

150

Var. v. MARTINI, foliorum petiolo latius vaginato, vagina apice profunde emarginata auriculata, auriculis semiovatis. Philodendron Martini Schott l. c. p. 29, Prodr. 225. Habitat forma typica ad ostium flum Amazonum prope Colares: Poeppig n. 3075!; in Peruvia prope Yurimaguas : Poeppig n. 2292; in Costa-Bica ad Aguacate: Hoffmann n. 643 ! (Herb. Beg. Berol.). — Ver. β. in Guiana gallica, fide herb. De Candolle. — Var. γ. in Guiana gallica: Martin (Herb. Hocker).

6. PHILODENDRON PTEROPUS MART. scandens, caudiculis tenuioribus hinc illinc radicantibus, internodiis longiusculis; foliorum petiolo quam lamina breviore late alato, vagina ad laminae basin usque producta; lamina tenui oblongo-lanceolata, subinaequilatera, ima basi angusta repentino contracta, apice longe cuspidato-acuminata, nervis lateralibus angulo acuto erecto-adscendentibus paulium prominulis. Philodendron pteropus Mart. Msc. in Herb. Reg. Monac.! Schott Syn. Ar. 77, Prodr. 224! Planta juvencula tantum cognita, quae autem verisimiliter ad speciem quandam supra descriptam pertinet. RAMULORUM internodia 3— 6 cm. longa. FOLIORUM petioli 3—4 cm. longi, 4 mm. lati; LAMINA tenuis 6—8 cm. longa, 1½—2 cm. lata, nervis lateralibus angulo circ. 15° a costa abeuntibus. Habitat in provincia do Alto Amazonas in silvis ad flumen Japurá, e. gr. ad pagum Juriorum: Martius !

7. PHILODENDRON OBLONGUM KUNTH En. III.78 ; Schott Syn. 78, Prodr. 235 (Arum, oblongum Vell. Fl. Flum. IX. t. 115) ad hanc sectionem pertinet atque paulium Philodendro Ochrostemoni appropinquatur. Quum autem foliorum lamina in icone citata basi leviter cordata sit, vix cum hac specie conjungi potest. Praeter iconem Vellozianam non cognita. In prov. Bio de Janeiro (?), ex Vellozo.

8. PHILODENDRON LINNAEI KUNTH: foliorum petiolo semitereti, lamina magna subcoriacea, oblongo-oblanceolata, acuminata, a supremo triente basin versus sensim cuneata, costa quam petiolus crassiore, nervis iateralibus omnibus subaequalibus patentibus; pedunculo brevi, spathae expansae elliptico-oblongae, cuspidatae tubo rubro quam limbus albus duplo breviore; spadicis sessilis parte feminea, cylindroidea quam mascula duplo breviore; ovariis ovoideis plurilocularibus, loculis inferne 2-ovulatis; floribus masculis 4—6-andris. Philodendron Linnaei Kunth En. III. 47; Schott Syn. 75, Prodr. 220. FOLIORUM lamina 5 — 6 dm. longa, ad basin trientis superioris circ. 1 dm. longa, hinc basin versus sensim angustata, costa basi 1 cm. et ultra lata, apicem versus valde attenuata. PEDUNCULUS circ. 2 cm. 2 em. longa, F 5 cm. longa, medio 1 cm. longus. SPADICIS pars crassa. OVARIA 1 mm. longa, compressione quadrangula, 5—7-locularia, ovulis 2 prope basin loculi affixis.

In prov. Para: Herb. Caes. Vindob., et in Guiana batava : Dahlberg in Herb. Vahl et in Herb. Upsal.

9. PHILODENDRON CALOPHYLLUM BRONGN. caudice hypogaeo internodiis omnino abbreviatis; cataphyllis viridi-

ARACEAE: PHILODENDRON.

151

zebrinis, roseo-marginatis ; foliorum petiolo brevi cylindricocompresso subalato, basi vaginaceo prope apicem supra violascenti-maculato ; lamina coriacea, supra nitida, oblongo-lanceolata, basin versus cuneatim angustata, apice acuta, costa supra applanata, subtus semiterete, nervis lateralibus I. pluribus patentibus; pedunculis solitariis spatha 1 ½—2-plo longioribus ; spathae carnosae extus niveo-fiavo-tinetae, prope marginem roseo-lineatae, intus ohermesinae albo-marginatae, supra tubum ovoideum leviter constrictae limbo oblongo, cucullato; Spadice recto robusto albo-flavescenti quam spatha paulum breviore. Philodendron calophyllum Brangn. Mec. ex Linden et Andri, Illustr. hortic. 1871. p. 172. t. 76. Philodendron niveo-chermesinum, Linden et Andre. Philodendron Prieureanum Brongn. Msc. CATAPHYLLA 2—4 dm. longe. FOLIORUM petioli 8—10 cm. longi ; LAMINA usque 1 m. longa, 2 dm. lata. PEDUNCULI 3—4 dm. longi. SPATHA tota 12—15 cm. longa, tubus circ. 5 cm. longus, 4 cm. amplus, limbus usque 1 dm. longus, 5 cm. latus. SPADIX circ. 12 -14 cm. longos, 16—17 mm. crassus.

Ex icone st descriptione valde affinis speciei priori, a qua differt sympodio omnino abbreviato et pedunculis multo brevioribus. Beantia, in valla fluminis Rio Branco : Wallis ; etiam in Guiana gallica: Mélinon, fide Linden ei André l. c.

152

2 mm. longa, ovoidea, 7 — 8-locularia, localis sub-4-ovulatis, stigmatibus crassis subsessilibus. STAMINODIA apice truncata, obpyramidato-lavata, basim versus valde attenuata, infima fere 1 cm. longa, superiora breviora. FTAMINA truncata, prismatica, 2½—3 mm. longa, 1— 1¼ mm. lata. Habitat. in Brasilia, loco accuratius non indicato : Martius !

11. PHILODENDRON HETEROPHYLLUM POEPP. scandens; foliorum petiolis lamina subduplo vel paullo brevioribus, vix intumescentibus; lamina oblonga vel obovato-oblonga, basin versus sensim angustata et ima abrupte contracta aut ex ea lata truncata apicem versus sensim angustata, semper longe lanceolato-cuspidata, costa tenui, nervis lateralibus I. utrinque 10—12 tenuibus, superioribus aperte patentibus param curvatis ; pedunculis quam petioli multo brevioribus, interdum geminis; spatha basi anguste ovata, vix ad medium convoluta, superne late aperta, acuta, viridi-alba, basi purpurascente; spadicis spatham aequantis, breviter stipitati parte feminea quam mascula duplo breviore; ovariis ovoideis 4-locularibus, ovulis in loculis geminis. Philodendron heterophyllum. Poepp. Nov. Gen. et Spec. III. 86. t. 297 ; Schott Syn. Ar. 80, Prodr. 237. CAUDICIS intermodia ½—1 dm, longa, ½ — 1 cm crassa. FOLIOpetioli 1—1½ dm. longi; LAMINA valde variabilis, basi 2—6 cm. lata, seorsum angustata vel dilatata 1½—2 dm. longa, cuspide 2 cm. longa instructa, nervis lateralibus fere horizontaliter patentibus, prope marginem sursum arcuatis vel patentibus. PEDUNCULI 2—5 cm. longi. SPATHA 5 — 6 cm. longa, medio leviter constricta. SPADICIS stipite ¾ cm. longo suffulti pars ♀ 2 cm., ♂ 4 cm. longa et ½ cm. erassa, RUM

10. PHILODENDRON CANNAEFOLIUM MART. caudice brevi crassissimo, procumbente; foliorum confertorum patentium petiolis laminae subaequilongis, crassissimis, intumescentibus, acietato -semiteretibus, basi vaginatis valde concavis, apice supra planis; lamina crasse coriacea, supra nitida, oblonga, breviter acuminata, basi obtusata vel subtruncata, costa semitereti quam petiolus tenuiore, apicem versus evanescente, nervis lateralibus I, adscendentibus, juxta marginem cartilagineum conjunctis; pedunculo quartam partem petioli vix aequante, terete ; spathae ad basin usque evolutae, cymbiformis, cuspidulatae dimidio inferiore extus virente, intus e fundo laete purpureo virente vel flavovirente, dimidio superiore utrinque albido; spadicis spatham fere aequantia parte feminea masculae tertiam partem superante, ovariis 7—8-locularibus ; parte mascula sterili quam feminea breviore, staminodiis infimis clavatis, tenuibus, primum arrectis, deinde vagis quam ovaria multoties longioribus; parte mascula fertili longe, cylindroidea, tertiam partem spadicis superante, staminibus quam ovaria paullo longioribus; baccis sordide flavis, loculamentis oligospermis ; seminibus sordide flaventibus, ellipticis, striatis. Tabula nostra XXXI. (habitus cum analysi).

Philodendron connaefolium Mart. in Plora 1831. p. 4511; Kunth En. III. 47 !; Schott Syn. Ar. 73, Prodr. 221 ! Caladium crassipes Hortul. FOLIORUM petiolus usque 4 dm. longus, vagina fere 1 dm. longa, marginibus inflexis sese atque cavitatem obtegentibus instructus, fere 3 cm. latus, basi 2—2½ cm.) medio 3½—4 cm., apice vix 2 —2½ cm. crassus, medio supra profunde excavatus; LAMINA 3½—½ dm. longa, medio atque inferiore parte fere 2 dm. lata, apicem versus gradatim angustata, costa basi 1½—2 em. crassa, mox attenuata instructa, nervis lateralibus I, tenuibus utrinque cireiter 6—10 reliquis vix validioribus. SPATHA 1½ dm. longa, PEDUNCULUS fere 1 dm. longus, 1 cm. crassus. 4—5 cm. lata, initio tota convoluta, demum evoluta, medio vix Constricta, crasse coriacea. SPADICIS pars ♀ circ. 5—6 cm., mascula sterilis 2½—3 cm., fertilis circ. 7 cm, longa, 1 cm. crassa. OVARIA

Var. ELAPHOGLOSSOIDES, caudiculi internodiis longioribus, foliorum petiolis lamina oblongo-lanceolata multo brevioribus. Philodendron elaphoglossoides Schott Syn. Ar.80, Prodr. 237. habitat in Peruviae subandinac silvis primaevis ad Cuchero : Poeppig 1560 ; in prov. Magnas Alto ad missionem. Tocache: Poeppig n. 1968 !; Guiana batava pr. Quarta: Kegel n. 850. — Var. in Brasiliae prov, do Alto Amazonas ad Ega : Martius !

72. PHILODENDRON CRASSINERVIUM LINDL. caudice elongato prorepente subscaudente, internodiis elongatis; foliorum petiolis semiteretibus, hebetato-acietatis lamina triplo quadruplove brevioribus; lamina lineari-oblonga vel lanceolatooblonga, basim versus cuneatim angustata, apice cuspidatoacuminata, costa quam petiolus crassiore, tumida, nervis lateralibus tenuibus subparallelis patentibus, prope marginem adseendentibus atque conjunctis; pedunculo tenuiore petiolum superante; spathae fere ad basin usque evolutae cymbiformis, apice spiculatae tubo extus virente, intus e fundo laete purpureo plus minusve limbum versus viridi-colorato, limbo breviter ovato utrinque albido; spadicis breviter stipitati parte feminea quam mascula duplo breviore, parte mascula inferne sterili, staminodiis breviter clavatis crassulis porrectis ovaria parum excedentibus; floribus masculis fertilibus triandris; baccis turbinatis albidis, stigmate brunneo parvo 4—6-lobo coronatis 4—6-locularibus, loculis polyspermis ; seminibus oblongis pallidis, Philodendron crassinervium Lindi. Bot. Reg t. 1958 ; Schott Syn. Ar. 74, Prodr. 222! Philodendron planinervium C. Koch Catal, Hort. Augustin. ; Schott Syn. Ar. 74.

ARACEAE: PHILODENDRON.

153

? Philodendron lanceo latum Schott Syn. I. 75, Prodr. 223. ? Arum lanceolatum Vell. Fi. Flum. IX. t. 114. CAUDICULUS repens atque scandens internodiis ½—1 dm. longis, 1½—2 cm. crassis. FOLIORUM petioli 1 — 1¼ dm. longi, vagina 2—3 cm. —1 dm. longa instructi, 5-8 mm. crassi ; LAMINA 3—4½ dm. longa, lata, utrinque attenuata, acumine 1 cm. longo instructa, costa e basi 1 cm. lata apicem versus valde attenuata. PEDUNCULUS 1—1 ½ dm. longus, 3 4 mm. crassus. SPATHAE adultae cire. 1 dm. longae, crassae tubus 3—4 cm., limbus 5—6 cm. longus et 5 em. latus, breviter apiculatus. SPADICIS pars ♀ 2½—4 cm. longa, 1 ½ — 2 cm. crassa, mascula sterilis 2½—3 cm , fertilis 5—6 om. longa, 1 cm. crassa. OVARIA 2 mm. longa, ovoidea, 4—5-loculoria, loculis pluriovulatis. STAMINODIA crassula 2 mm. longa, obpyramidata. STAMINA 2 mm. longa. BACCAE 4—5 mm. longae, 2 mm. crassae. SEMINA oblonga, strophiolo brevi instructa, integumento exteriore diaphano, interiore laevi flavescente. OBS. Philodendron alternans Schott Syn. 75, Prodr. 223. ( = Arum alternans Vell. FI. Flum. IX. t. 116) verisimiliter statum juvenculum hujus speciei, non florentem praestat

Habitat in Brasiliae provincia Rio de Janeiro : Riedel n. 1169 ! (in Heri. Hort. Petrop.). — Flor. Jan.—Nov.

13. PHILODENDRON LONGILAMINATUM SCHOTT: caudice elongate prorepente subscandente, internodiis elongatis; foliorum petiolis crassis semiteretibus, anguste sulcatis, biacietatis ; lamina supra laete virente, infra giaucidula, limbo angusto purpureo cincta, praelonge lanceolata, basin versus cuneata, apice longe acuminata, cuspidulata, costa supra planiuscula, infra alte prominente, nervis lateralibus I, supra inconspicuis, infra lineolis saturatius viridibus ad instar perductis; pedunculo dimidium petioli longitudine aequante ; spatha quam pedunculus breviore; spadicis parte feminea quam mascula duplo breviore, ovariis 6-locularibus.

Philodendron longilaminatum Schott in Bonplandia X. (1862.) p. 5. FOLIORUM petioli 4—4½ dm. longi, ciro. 1 cm. crassi; LAMINA 5—13 dm. longa, medio vix 1 dm. lata. PEDUNCULUS usque 2 dm, longus. SPATHA 17 cm, longa. — Plantam florentem non vidi.

Habitat in. prov. Bahia ad Ilheos: Maxmilianus archidux Austriae.

14. PHILODENDRON BLANCHBTIANUM SCHOTT : foliorum petiolo basi vaginato, quam lamina duplo breviore, apice vix. intumescente, subterete: lamina obverse oblonga, basim versos linea arcuata angustata, apice breviter cuspidulata, costa ad medium usque crassiuscula, apicem versus valde attenuata, nervis lateralibus I. utrinque 7 oppositis arcuatim adscendentibus cum nervis II. totidem vel pluribus alternantibus; pedunculo brevi, spathae oblongae tubo limbi brevissime apiculati dimidium aequante; spadicis lamina paulo brevioris stipitati parte feminea subcylindroidea quam mascula conoidea obtusa paulo breviore : ovariis ovoideis stigmate infundibuliformi instructis, 6-locularibus, ovulis in loculis pluribus 2-seriatis. Philodendron Blanchetianum Schott in Bonplandia 1859. p. 164, Prodr. 239. FOLIORUM petioli circ. 1½ dm. longi, 3 mm. crassi, vagina 3 cm. longa instructi: LAMINA 2½ dm. longa, 8—9 cm. triente superiore lata, inde basin versus angustata. PEDUNCULI 2—3 cm. longi. SPATHA 1 dm. longa, tubo cire. 4 cm., limbo 5—6 cm. aequante. SPADICIS stipite fere 1 cm. iongo suffulti pars 3 cm. longa, 1 cm. crassa, ♂ 4 cm. longa,

154

inferne 1 cm. crassa, sursum paullo attenuata. OVARIA circ. 1 mm. longa; ovula elongata funiculis brevioribus affixa. FLORES masculi 4-andri. Habitat in prov: Bahia : Blanchet n. 1623 !; prov. Rio de Janeiro: Gaudichaud.

15. PHILODENDRON LINGUIFOLIUM SCHOTT : sympodii scandentis internodiis longulis; foliorum petiolis teretiusculis, basim versus dilatatis, dimidium laminae aequantibus, lamina tonui oblonga, basi repentino-angustata, apice longe acuminato-cuspidata, costa basi latiuscula, apicem versus evanescente, nervis lateralibus omnibus subaequalibus patentibus, prope marginem incurvis atque adscendentibus. Philodendron lingui folium Schott Syn. Ar. 74, Prodr. 222 ! CAUDICULI 5 mm. crassi. FOLIORUM petioli 2 mm. crassi, 8—9 cm. longi; LAMINA tenuis, membranacea, 2 dm. longa, parte superiore 6 cm. lata, subaequilatera, cuspide 2 cm, longa aucta, costa basi 2 mm. crassa.

Habitat in provincia do Alto Amazonas ad fl. Japurá : Martius !

16. PHILODENDRON MICRANTHUM POEPP. caudicis scandentis internodiis longulis; foliorum plantae adultae petiolis lamina subduplo longioribus, subteretibus; laminae tripartitae partitionibus lateralibus quam intermedia paullo brevioribus, sinu apertissimo distantibus, oblongo - lanceolatis, cuspidatoacuminatis, lateralibus paulio angustioribus et inaequilateris, costis poeticis quam inedia vix tenuioribus, in sinu breviter denudatis, apicem versus evanescentibus, nervis lateralibus densissimis omnibus patentibus aequalibus; pedunculis tenuibus spathae subaequilongis; spadicis parte feminea cylindroidea quam mascula duplo breviore et paulio angustiore. Philodendron micranthum Poepp. in schedulis; Schott Syn. Ar, 107, Prodr. 286. Stirpis juvenculae folia densiuscula, infima petiolo vix aequi longo, ad ½ longitudinis usque vaginato, lamina elongato-lanceolata, longissime acuminata, inferne altero latere supra basin breviter dentata, sequentia hastata vel hastate-tripartita, partitionibus lateralibus antica duplo augustioribus et brevioribus, costis posticis in sinu haud denudatis. Stirpis adultae internodia circ. 3 cm. longa» FOLIORUM maximorum petioli 3 dm, longi, breviter vaginati; partitio laminae intermedia 2—2½ dm. longa, 8 cm; lata, partitiones laterales 1¾ — 2 dm. longae, 7 cm. iatae, latere exteriore 4 cm., latere interiore 3 om. lato. PEDUNCULI 4—5 cm. longi. SPATHA ½ cm. longa. SPADICIS pars ♀ 1½ cm. longa, 4 mm. crassa. OVARIA minutissima. Habitat in prov. de Alto Amazonas ad Ega : Poeppig!; in Peruviae orientalia prov Magnas: Poeppig n. 2300 !

17. PHILODENDRON POEPPIGII SCHOTT: foliorum petiolo lamina longiore, minute et sparse vermiculoso; laminae ambitu triangularis vel leviter cordato-triangularis lobis posticis rotundatis, sinu apertissimo latissimo distantibus, lobo antico apicem versus linea leviter arcuata angustato, cuspidato; costa crassa, nervis lateralibus utrinque 3—4 basalibus, 6—7 costalibus erecto patentibus; pedunculo brevi; spathae tubo ovoideo limbum obtusum sabaequante. Philodendron Poeppigii Schott Syn. 84, Prodr. 246. Scandens atque radicans, caudice haud elongato. FOLIORUM petioli usque 7 dm. longi, 6—8 mm. crassi; LAMINA 3½ dm. longa, circ. 3 dm.

ARACEAE:

155

PHILODENDRON.

lata, PEDUNCULI 5 cm. longi. SPATHA e basi ad medium usque coccinea, ceterum pallida, circ, 1 dm. longa. In prov, do Alto Amazonas ad Ega: Poeppig.

18. PHILODENDRON DOLOSUM SCHOTT: sympodii internodiis haud elongatis; foliorum petiolo costa paulo longiore, breviter vaginato, semiferete, supra concavo, tota longitudine densissime verruculoso ; lamina laete viridi, nitidula ex cordato ovato-triangulari vel late cordata, apicem versus sensim angustata, acuminata, lobis posticis antico multo brevioribus sinu latissime aperto sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque 4—7 e basi nascentibus in costulam in sinu longiuscule denudatam conjunctis, nervis costalibus utrinque 5 crassiusculis cum nervis II, totidem tenuioribus alternantibus; pedunculo brevi; spathae tubo ovoideo quam limbus ovatus longe cuspidatus paullo breviore; spadicis parte feminea quam mascula duplo breviore; ovariis 4- 5-locularibus. Philodendron dolosum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1865. p. 71. Species priori valde affinis, fortasse etiam ejus varietas. Differt foliorum petiolis brevioribus, supra excavatis, multo magis verrucosis, laminae sinu magis aperto et spathae lamina brevius cuspidata. CAUDICIS internodia 1½—2 cm. crassa. FOLIORUM petioli usque 3½ dm. longi; LAMINA interdum 5 dm. longa, 3 dm. lata, lobis posticis 1 dm. latis, 7 cm. longis. PEDUNCULI 3—4 cm. longi. SPATHAE tubus 4—5 cm. longus, limbus 6—7 cm. longus. SPADICIS pars ♀ circ. 2 cm. longa, 1 cm. crassa, 4 cm. longa. In prov. Bahia prope Ilheos: Expeditio archiducis Maximiliani !

156

20. PHILODENDRON ASPERATUM C. KOCH: caudicis scandentis internodiis brevibus; foliorum petiolis costâ multo longioribus, semiteretibus, supra excavatis vel planiusculis, ubique verruculis, imprimis apicem versus densissimis obsitis; lamina cordiformi-ovata, obscure viridi, lobis posticis semiovatis antico 3—4-plo brevioribus plus minusve introrsis, sinu profundo aperte parabolico distantibus, lobo antico apicem versus sensim angustato, cuspidulato, nervis lateralibus I. crassiusculis utrinque 4—7 e basi nascentibus in costulas breves paullum denudatas conjunctis, costalibus 7—8 cum nervis lateralibus II. totidem alternantibus patentibus; pedunculo brevi, interrupte albido-striolato; spathae tubo a lamina vix distincto, amoene viridi, dorso rubente, intus pallidissime gilvo-albente, lamina longissime subulato-cuspidata dorso rubente, intus gilva; spadicis breviter stipitati parte feminea quam mascula fere triplo breviore; ovariis cylindroideis, stigmate discoideo albo coronatis, 4—5-locularibus. Philodendron rol. 1855. App. p. Zantedeschia Philodendron p. 71.

asperatum C. Koch in Ind. Sera. Hort. Be4; Schott Prodr. 248. asperata C. Koch ex Ender Ind. Ar. p. 85. imperiale Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1865.

internodia usque 1 dm. longa, 1—1½ cm. crassa. petioli 31/2—5 dm. longi, supra 5—6 mm. crassi; LAMINA 3½ — 4½ dm. longa, 2—3 dm. lata, lobis posticis 1 dm. longis, ultra 1 dm. latis, costulis posticis circ. 4 cm. longis. PEDUNCULUS 3—4 cm. longus. SPATHA circ. 1¼ dm. longa,, cuspide 3 cm. longa. SPADICIS pars ♀ 3 cm., 1 dm. longa, utraque 1 cm. crassa. OVARIA circ. 2 mm. longa, 1 mm. crassa; ovulis in loculis multis 2-seriatis. BACCAE polyspermae. SEMINA elongato-elliptica, pallidissime gilva. SYMPODII

FOLIORUM

In prov. Bahia: Maximilianus archidux Austriae.

19. PHILODENDRON ORNATUM SCHOTT: sympodii internodiis brevibus ; foliorum petiolis costâ duplo longioribus, breviter vaginatis, semiteretibus, supra planiusculis, viridibus, apicem versus verruculis minutissimis densissimisque instructis; lamina laete viridi nitidula cordato-ovato-triangulari vel late ovato-cordata, apicem versus sensim linea arcuata angusta a, breviter cuspidata, lobis posticis semiorbicularibus vel subangulato-rotundatis, antici ¼ longitudine aequantibus, nervis lateralibus I. e basi nascentibus in lobos exeuntibus utrinque circ. 5, inferioribus in costulam brevem in sinu denudatam conjunctis, costalibus utrinque 6 — 8 patentibus cum nervis II. totidem paullo tenuioribus alternantibus, prope marginem arcuatis; pedunculo brevi, interrupte albido-striolato; spathae tubo subcylindrico, limbo ovato, longissime subulato-cuspidato quam tubus duplo longiore; spadicis spathâ multo brevioris parte feminea quam mascula duplo breviore; ovariis 4—5locularibus pallidissime flavo-virentibus.

21. PHILODENDRON BREYILAMINATUM SCHOTT: foliorum petiolo longo, antice planiusculo, marginibus) hebetatoacietato, canaliculato, dorso alte convexo; lamina stirpis junioris cordato-ovata cuspidulata lobis posticis perbrevibus rotundatis, adultae supra laete vel atroviridi, infra pallida, subtriangulari, lobis posticis fere horizontaliter directis ex lato rotundato protensis, lobo antico late triangulari latitudine sua breviore, costa infra alte prominente, supra canaliculata, nervis lateralibus 1. utrinque 7—8. basalibus subradiatim exsertis, costalibus magis curvulis, omnibus subtus basi prominentibus, marginem versus deliquescentibus; pedunculo brevi; spathae tubo oblongo-ovoideo utrinque sanguineo, limbo cymbiformi subacuminato extus pallide virenti, intus albido-flavente; spadicis quam spatha brevioris, digitiformis, stipitati parte feminea quam mascula duplo breviore; ovariis staminibusque flavo-carneis, illis 5-locularibus, loculis multiovulatis.

Philodendron ornatum Schott in Oest. Bot. Wochenhl. Syn. Ar. 84, Prodr. 247!

Philodendron hrevilaminatum Schott in Seem. Journ. of Bot. 1864. p. 4.

1853.

p. 378,

CAUDICIS internodia 2—3 cm. longa, circ. 1 cm. crassa. FOLIORUM petioli 3—4 dm. longi; LAMINA circ. 2½—3 dm. longa, 2 dm. lata, lobis posticis 4—5 cm. longis, .1 dm. latis, lobo antico circ. 2 dm. longo, cuspide 1 cm. longa aucto. PEDUNCULI 2—3 cm. longi. SPATHAE tubus 4—5 cm. longus, lamina 5—6 cm. longa, cuspide 2 cm. longa aucta. SPADICIS pars ♀ antice 3 cm., dorso 2 cm. longa, 1 cm. crassa, pars ♂ 6—7 cm. longa, apicem versus attenuata.

Habitat in Brasilia, fide Schott, loco accuratius non indicato.

In prov. Bahia ad Ilheos: Maximilianus archidux Austriae.

22. PHILODENDRON ECORDATUM SCHOTT: sympodii internodiis longis, cataphyllis deciduis; foliorum petiolo quam costa paullo breviore, breviter vaginato, lamina rotundato-ovata vel ovata, basi truncato-rotundata, abrupte lanceolato-cuspidata, nervis lateralibus utrinque 1—2 basalibus, 2—3 costalibus erecto-

157

ARACEAE:

PHILODENDRON.

patentibus (baccis miniatis, pulposis; seminibus minutis numerosissimis, fere scrobiculatis : Poeppig in schedula). Philodendron ecordatum Schott Syn. 83, Prodr. 242. SYMPODII internodia 1½—2 dm. longa, 4—5 mm. crassa. petioli 5—6 cm. longi, vagina 2 cm. longa instructi; 8—10 cm. longa et lata, cuspide 1 cm. longa.

RUM

FOLIOLAMINA

Var. α. CUSPIDIFOLIUM, foliorum lamina magis ovata, minus abrupte cuspidata. Philodendron cuspidifolium Mart. ex Schott Prodr. 243. Var. β. POITEAUANUM, foliorum petiolis paulo longioribus, lamina basi levissime cordato-repanda. Philodendron Poiteauanum Schott Prodr. 242. In prov. Para ad ostia fluvii Amazonum: Poeppig n 3039 ! — Var. a. in prov. do Alto Amazonas ad fluvium Solimoës: Martius! — Var. β. in Guiana gallica: Poiteau.

23. PHILODENDRON OXYCARDIUM SCHOTT: sympodii internodiis longis crassiusculis laevibus, foliorum potiolo quam costa 1½-plo breviore semitereti supra e deplanato leviterque canaliculato; lamina crassa late cordato-ovata, subabrupte longe cuspidata, lobis posticis semiorbicularibus brevibus retrorsis vel subintrorsis sinu acuto triangulari vel obtuso parabolico disjunctis, costa crassa, nervis lateralibus I. crassiusculis 3 basalibus, infimis 2 in costulas brevissimas conjunctis, costalibus utrinque 2—3 patentibus.

158

erecto-patentibus, prope marginem curvatis; pedunculis pluribus, cataphyllis lineari-lanccolatis albidis et pallide viridescentibus sejunctis; spathae tubo extus viridi, intus pallidiore oblongo, laminae oblongo-lanceolatae obtusae, breviter apiculatae, intus albae subaequilongo ; spadicis anguste cylindrici parte feminea quam mascula triplo breviore; ovariis obovoideis 8—10-locularibus, ovulis cylindroideis prope basin loculi affixis; baccis breviter turbinatis, stramineis, loculis 3—4-spermis; seminibus oblongis stramineis. Tabula nostra XXXII. (habitus cum analysi).

Philodendron eximium Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1853. p. 378, Syn. Ar. 87, Prodr. 251. Philodendron Saueranum G. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. p. 3 (stirps juvencula). Philodendron cardiophyllum G. Koch et H. Sello in lnd. Sem. Hort. Berol. 1853. p. 4 et in Ann. sc. nat. 4. ser. I. 342; Schott Syn. 90, Prodr. 252 (stirps adulta). FOLIORUM plantae adultae petioli 3—5 dm. longi; LAMINA usque 4 dm. longa, 3 — 3½ dm. lata, lobis posticis sinu circ. 6—7 cm. longo, 3—4 cm. lato sejunctis, lobo antico cuspide 1 cm. longa aucto. Sympodii florigeri catapliylla ex albo virescentia, dorso acute bicarinata, usque 2 dm. longa. PEDUNCULI 4—6 cm. longi, 5 mm. crassi. SPATHAE tubus 6—7 em. longus, supra 21/2 cm. amplus, lamina 8—9 cm. longa, inferne 4 cm. lata, apiculo 2 mm. longo instructa. SPADICIS stipite 1 cm. longo suffulti pars ♀ antice 4 cm. longa, vix 1 cm. crassa, pars ♂ 12—15 mm. longa. FLORES ♂ triandri. OVARIA obovoidea, circ. 2 mm. longa. BACCAE 4 mm. longae, 3 mm. crassae, localis 3-spermis. SEMINA subfusiformia, fere superposita, funiculis longitudine variantibus prope basin loculi affixis.

In Brasilia tropica, loco accuratius non cognito: Schott.

Philodendron Oxycardium Schott Syn. Ar. 82, Prodr. 241. Philodendron Acrocardium Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 179, Prodr. p. 260. Philodendron Isertianum Schott Prodr. 242. FOLIOSYMPODII internodia 8—15 cm. longa, 7—10 mm. crassa. petioli 8—15 cm. longi; LAMINA majorum 25—30 cm. longa, 2 dm. lata, lobis posticis 4—5 cm. longis, 8—9 cm. latis, cuspide 1½—2 cm. longa. RUM

Habitat in Guatemala: Wendland; in insula St. Thomas: Krebs (Herb. Hafn.), et in Martinique: Isert (Herb. Hafn.). Forte etiam in Brasilia ; cf. observationem sequentem. OBS. In herb. Reg. Monac, folium asservatur, e schedula adjecta in Brasiliae prov. Bahia a el. MARTIO collectum, quod ad hanc speciem pertinet. Adest quoque spadix, stipite 6 mm. longo suffultus, parte feminea 3 cm., mascula 5 cm. longa, ovariis oblongo-turbinatis 6-7loculavibus, stigmate sub-6—7-lobo coronatis, ovulis in loculis plurimis 4-seriatis ; sed num re vera spadix ad eandem plantam pertineat ac folium, incertum est. Neque minus dubitandum est, an folium in Brasilia lectum sit.

25. PHILODENDRON AEMULUM SCHOTT: foliorum potiolo longo, antice canaliculato, marginibus crassis elevatis, dorso convexo, striis tenuissimis prominulis approximatis lineolato; lamina supra atroviridi, subtus pallidiore, cordato-sagittata vel subsagittato - cordata, lobis posticis subangulato - obtusatis sinu apertissimo distantibus, lobo antico plus minusve producto triangulari, acuto vel sensim acuminato, costa crassiuscula, supra plana, infra alte prominente, nervis lateralibus I. 4 basalibus, 2—3 inferioribus in costulas breves curvas, fere tota longitudine denudatas conjunctis, nervis costalibus 3—4 patentibus, rectiusculis, in marginem curvis; pedunculo brevi; spathae tubo elongato angusto, extus virente et ferrugineo profuso tincto, intus albido, lamina lanceolata, apiculata, dorso viridi, antice albida; spadicis spathae aequilongi tenuis parte feminea quam mascula triplo breviore; ovariis viridibus, stigmate albo coronatis, 9—11-locularibus, loculis 3—4-ovulatis; staminibus substramineis.

Philodendron aemulum Schott in Seem. Journ. of Bot. 1864. p. 4. 24. PHILODENDRON EXIMIUM SCHOTT: caudice initio scandente internodiis longulis, serius abbreviato; foliorum plantae juvenculae petiolis longe atque latiuscule vaginatis, adultae petiolis laminâ subduplo longioribus subteretibus supra planis laevissimis; lamina laete viridi, supra nitida, tenuiter cartilagineo-marginata, late ovato-cordiformi, apice saepe rotundata breviter vel brevissime cuspidata, lobis posticis obliquo rotundatis, nervis supra insculptis, subtus prominentibus, lateralibus I. e basi nascentibus utrinque 3, inferioribus in costas in sinu parabolico breviter denundatas conjunctis, costalibus Utrinque 3—4 cum nervis II. totidem multo tenuioribus alternantibus,

Arac.

FOLIORUM potioli circ. 4 dm. longi, 1 — 11/2 em. crassi, plantae juvene,ulae vagina instructi; LAMINA plantae juvenculae in sinu cuneatim deorsum ducta, adultae 4½—5 dm. longa, 4 dm. lata, lobis posticis 8 cm. tantum longis. PEDUNCULUS 5-6 cm. longus. SPATHAE tubus 7—8 cm. longus, 2 cm. tantum amplus, lamina 1 dm. longa, 3 cm. lata. SPADICIS stipite 1½ cm. longo suffulti pars ♀ 4 cm. longa, spathae dorso longe adnata, baccifera 1 dm. longa, pars ♂ 12 cm. longa, 7 mm. crassa, apicem versus attenuata. OVARIUM 1½ mm. longum et crassum; ovula funiculis longulis prope basin affixa. BACCAE 3½—4 mm. longae, 3 mm. crassae.

Habitas in prov. Bahia ad Itaparica : Maximilianus archidux Austriae!

ARACEAE:

159

PHILODENDRON.

26. PHILODENDRON MURICATUM SCHOTT: ramulorum internodiis longis, verrucoso-muricatis; foliorum petiolo breviter vaginato, tereti, vagina excepta ubique verruculoso, laminae costam subaequante ; lamina oblongo-cordata, lobis posticis antico 2½-plo brevioribus, oblongis, obtusis, subextrorsis, sinu profundo acuto distantibus, lobo antico obtuso, brevissime apiculato, nervis lateralibus I. validioribus utrinque 3 e basi nascentibus, in costulas breves conjunctis, costali solitario paullum supra basin abeunte ; pedunculo quam spatha paullo breviore, sparse verruculoso; spatha oblonga obtusa; spadicis stipitati parte feminea quam mascula 4-plo breviore paulloque crassiore, parte mascula inferne sterili; ovariis obovoideis, 4-locularibus. Philodendron muricatum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854. p. 418, Syn. Ar. 99, Prodr. 275. internodia circ. 6 cm. longa, 5—6 mm. crassa. FOpetiolus 1¼ dm. longus, 2 mm. crassus, vagina 2 cm. longa instructus; LAMINA 1 ½ dm. longa, lobo antico 1 dm. longo, 8—9 cm. lato, lobis posticis 5 cm. longis, 4 cm. latis. SPATHA circ. 6—7 cm. longa, 2 cm. crassa. SPADICIS stipite 4—5 mm. longo suffulti pars ♀ 1 cm. longa atque crassa, fi 5 cm. longa, ¾ cm. crassa. RAMULORUM

LIORUM

Habitat in Brasilia, loco accuratius haud cognito, ex Willd. Herb. n. 17741.

27. PHILODENDRON MODESTUM SCHOTT: sympodii internodiis longis gracilibus, cataphyllis mox deciduis; foliorum petiolo antice deplanato laminae subaequilongo vel paullo longiore; lamina subtriangulari-oblonga, lobis posticis semiorbicularibus vel semiovatis antico 4-plo brevioribus, sinu aperto distantibus, lobo antico breviter cuspidulato, costa crassiuscula, nervis lateralibus I. circ. 3—4 basalibus in costulas breves haud denudatas conjunctis, 6—7 costalibus erecto-patentibus, prope marginem sursum arcuatis; pedunculo dimidium spathae aequante; spathae tubo ovoideo viridi, quam lamina ovata obtusa alba paullo breviore; spadicis parte feminea quam mascula duplo breviore cylindroidea, mascula procurva pallide flavente inferne sterili quam pars feminea crassiore; ovariis 7—10-locularibus, loculis sub-4-ovulatis. Philodendron modestum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1855. p. 289, Syn. Ar. 102, Prodr. 281 (descriptione cum iconibus collectionis Schottianae non quadrante).

160

spathae tubo breviter ovoideo viridi laminae ovatae obtusae extus albae, intus flavae aequilongo; spadicis sessilis parte feminea quam mascula 2½-plo breviore cylindroidea, viridi, mascula procurva albida inferne sterili quam pars feminea crassiore; ovariis 8-locularibus, loculis sub 4-ovulatis ; baccis breviter cylindroideis sordidis, loculis 4-spermis; seminibus ellipsoideis pallide stramineis. Philodendron curvilobum Schott Syn. Prodr. 280.

I. 102 et 156,

petioli 2—2½ dm. longi, inferne ¾ cm. crassi; LAMINA dm. longa, lobis posticis 5 cm. longis et 6 cm. latis, lobo antico 2 dm. longo, sensim angustato, cuspide 1½ cm. longa aucto. PEDUNCULUS circ. 1 dm. longus, 8 mm. crassus. SPATHAE tubus 4 cm. longus, 3½ cm. amplus, lamina 4 cm. longa. SPADICIS 7 cm. longi pars ♀ 2 cm., ♂ 5 cm. longa, inferiore parte sterili 1 cm. longa et crassa. OVARIA oblonga 1½ mm. longa, ovula placentae axili paullum supra basin funiculis longulis affixa. Baccae ciro. 2 mm. longae, 1 ⅓ mm. crassae. FOLIORUM

2—2½

Habitat in Brasilia, fide Schott, verisimiliter in prov. Para. OBS. Haec planta Philodendro modesto tam arcte affinis est, ut facile pro ejus varietate haberi possit. Differentiae enim quae exstant leves sunt; foliorum lobi postici in hac paullum magis oblongi, lobus anticus longius cuspidatus, nervi laterales I. costales pauciores exstant.

29. PHILODENDRON DISPARILE SCHOTT: foliorum petiolis lamina brevioribus, teretibus; lamina adulta late triangulari cordato-sagittata, lobis posticis subtriangularibus obtusis extrorsis, sinu aperto in fundo rotundato sejunctis, lobo antico apicem versus sensim angustato, exitu raptim cuspidato, nervis lateralibus I. 4—5 basalibus in costas posticas breves in sinu haud denudatas conjunctis, nervis lateralibus I. lobi antici 3—4 patentibus, rectiusculis vel leviter arcuatis, supra sulco immersis, nervis II. parallelis vel obliquis; pedunculo quam spatha breviore ; spathae brevis tubo vontricoso-ovoideo, extus flavo-viridi, intus flavente et dorso pallide ferrugineo, lamina aperta tubo paulo longiore naviculari, brevissime apiculata, flavo-albente; spadicis parte feminea quam mascula duplo breviore; ovariis 9—12-locularibus, loculis pauciovulatis; antheris pallide flavidis. Philodendron disparile Schott in Bonplandia X. (1862.) p. 86.

SYMPODII internodia usque 3 dm. longa, 1 cm. crassa, superiora breviora. FOLIORUM petioli 3—4 dm. longi, fere 1 cm. crassi; LAMINA 2—2½ dm. longa, lobis posticis 4 cm. longis, 6—7 cm. latis. PEDUNCULI 5 cm. longi. SPATHAE tubus circ. 4 cm. longus, lamina 6 cm. longa, 4 cm. lata. SPADICIS fere 1 dm. longi pars 3 cm., fi 5- 6 cm. longa, parte sterili 1 cm. longa et crassa.

Habitat in Venezuela, ex Schott l. c. Forte etiam in Brasilia invenienda, quum species proxime affines fere omnes ibidem crescant.

28. PHILODENDRON CURVILOBUM SCHOTT: sympodii internodiis longis, cataphyllis mox deciduis; foliorum petiolo antice deplanato, laminae subaequilongo, lamina subtriangulari-oblonga, lobis posticis semioblongis antico quadruplo brevioribus, sinu apertissimo distantibus, lobo antico linea apicem versus leviter arcuata angustato, longe cuspidato, costa crassiuscula, nervis lateralibus I. circ. 2—3 basalibus in costulas breves in sinu breviter denudatas conjunctis, costalibus 4 erecto-patentibus vel adscendentibus ; pedunculo spatham subaequante;

FOLIORUM petioli 3—4 dm. et ultra longi; LAMINA juvencula subsagittato-hastata, lobis posticis inaequalibus, hinc late semiovatis, lateraliter prominulis, illinc subacutis, haud extrorsum ampliatis, adulta 4 dm. et ultra longa, lobis posticis subtriangularibus latere interiore ultra 1 dm. longo. PEDUNCULI 5—8 cm. longi. SPATHAE tubus circ. 4 cm. longus, lamina 5 cm. longa, 4 cm. lata. SPADICIS pars ♀ 3½ cm. longa, pars fi 6—7 cm. longa. OVARIA l½ mm. longa, stigmate crasso discoideo pallido coronata.

Habitat in Brasilia, verisimiliter in prov. Bahia: Maximilianus archidux Austriae.

30. PHILODENDRON ELONGATUM ENGL. scandens; foliorum petiolo antice deplanato quam costa breviore vel ei subaequilongo; lamina elongato-hastato-oblonga, lobis posticis oblongis rotundatis vel subacutatis, sinu lato aperto disjunctis, lobo antico quadruplo longiore lineari vel elongafo-triangulari, longe cuspidato, nervis lateralibus I. utrinque 3 — 4 basalibus

161

ARACEAE:

162

PHILODENDRON.

in costas in sinu denudatas conjunctis, nervis costalibus utrinque 4—6, inferioribus patentibus, superioribus adscendentibus ; pedunculo quam spatha breviore; spathae brevis tubo oblique sphaeroideo-ovoideo, utrinque flavo virente, quam lamina oblonga, breviter apiculata, flavido-albens paullo breviore; spadicis oblique stipitati parte feminea cylindroidea quam mascula duplo breviore, parte mascula sterili crassiore, fertili tenuiore geniculato-procurva ; ovariis sub-9-locularibus, loculis 4—6-ovulatis. Philodendron hastatum Schott Syn. Ar. 101, Prodr. 279, non C. Koch. FOLIORUM petioli circ. 2 dm. longi ; LAMINA usque 3 dm. longa, lobis posticis 1¼ dm, longis, 5 cm. latis, lobo antico 2½ dm. longo, 7—8 cm. lato. PEDUNCULI 4—5 cm. longi. SPATHA 7 cm. longa. SPADICIS stipite ¾ cm. longo suffulti pars ♀ .2 cm. longa, fere 1 cm. crassa, ♂ sterilis 1 em. longa et crassa, fertilis 4 cm. longa, 7 mm. crassa; spadix fructifer 6 cm. longus, 2½ cm. crassus. BACCAE breviter cylindroideae, sordide albidae, 3 mm. longae, 2 mm. crassae. SEMINA elliptica, pallida.

Tabula nostra XXXIII. (habitus cum analysi), Philodendron Imbé Schott Melet.

I. 19, Syn.

Ar.

98,

Prodr. 275. Philodendron Sellowianum Kunth En. III. 50. Philodendron callaefolium Hort. CAUDEX tortus, viridis vel saepe e ferrugineo-purpurascens, internodiis 5—6 em. longis, 6 — 8 mm. crassis. CATAPHYLLA lineari-lanceolata 1½ dm. longa, 2 cm. lata. FOLIORUM petioli 3½ dm. longi, 3—4 mm. crassi; LAMINA 21/2 dm. longa, lobis posticis 6—8 cm. longis, 5—6 cm. latis, lobo antico 15—18 cm. longo, aequilatero. PEDUNCULI 2—2½ cm. longi, 2—3 mm. crassi. SPATHAE tubus 3½—4 cm. longus, lamina circ. 5 cm. longa, 3 cm. lata. SPADICIS stipite 5—6 mm. longo suffulti pars ♀ 1 ½—2 cm. longa, ♂ 5—6 cm. longa, parte inferiore sterili 1 cm. longa, 8 mm. crassa, superiore fertili tenuiore. OVARIA

2 mm. longa, vix 1 mm. crassa. In prov. Rio de Janeiro : Schott, Sello n. 289!

Planta in hortis culta differt a speciminibus spontaneis OBS. foliorum lamina latiore.

Habitat in Brasilia, loco accuratius non cognito: Schott.

31. PHILODENDRON RECURVIFOLIUM SCHOTT: tota planta praeter foliorum laminam maculis irregularibus punctiformibus sanguineis conspersa; foliorum omnium petiolo vaginato quam lamina breviore, primum porrecto, tandem arcuatim recurvo; lamina viridi, margine purpureo-limbata, suboblongocordato-sagittata, lobis posticis semiellipticis sinu aperto subacuto sejunctis, lobo antico apicem versus sensim angustato, cuspidulato-acuminato, costa infra alte prominula, supra planiuscula, costulis loborum posticorum in sinu denudatis, mox deliquescentibus, nervis lateralibus I. et II. obsoletis, patentibus, apicem versus arcuatis; pedunculo solitario petiolum atque spatham longitudine subaequante, fructifero recurvato; spathae extus viridis tubo ellipsoideo intus puniceo, lamina aperta scaphiformi tubo aequilonga intus pallide viridi; ovariis 3 —4-locularibus. Philodendron recurvifolium Schott in Bonplandia X. (1862.) p. 5.

lamina 12—15 cm. longa, 8—10 cm. inferne lata. circ. 1 dm. longae tubus 5 cm. longus, lamina aequilonga.

FOLIORUM SPATHAE

Habitat in prov. Bahia pr. Ilheos: Maximilianus archidux Austriae.

32. PHILODENDRON IMBÉ SCHOTT: caudicis ramulis saepe e ferrugineo-purpurascentibus; petiolis plantae juvenculae semiteretibus, adultae teretibus, sparse fusco-maculatis, costâ 1½—2-plo longioribus; lamina pergamena ovata vel oblonga, lobis posticis oblongis antico subduplo brevioribus, retrorsis vel subintrorsis, sinu profundo parabolico distantibus, lobo antico linea arcuata apicem versus angustato, breviter cuspidulato, costis posticis angulo acuto distantibus, in sinu breviter denudatis, apicem versus deliquescentibus, nervis lateralibus I. costalibus utrinque 2 — 3 infra medium costae abeuntibus, fere horizontaliter patentibus, saepe in medio lateris evanescentibus; pedunculo brevi; spathae fere ad basin usque evolutae tubo extus virescente, intus rubicundo, lamina subexplanata, late ovata, utrinque sordide flava; spadicis digitiformis parte feminea quam mascula 2—3-plo breviore; ovariis 10-locularibus, loculis sub 2-ovulatis.

33. PHILODENDRON CORDATUM KUNTH: caudicis internodiis brevibus, cataphylhs lineari-lanceolatis; foliorum petiolis tenuibus sulcatis lamina brevioribus; lamina elongato-cordato-oblonga, lobis posticis semioblongis, introrsis, sinu parabolico distinctis, apicibus sese fere obtegentibus, lobo antico 2½-plo longiore linea arcuata angustato acuto, costis posticis in lobos posticos exeuntibus, nervis lateralibus utrinque 2—3 patentibus, nervis lateralibus I. lobi antici utrinque 6-7 patentibus; pedunculo brevi; spathae tubo ovoideo laminae obtusae subaequilongo; baccis obovoideis, sub 9-locularibus, loculis pauciovulatis. Philodendron cordatum Kunth En. III. 52; Schott Syn. 95, Prodr. 268.

Arum cordatum Vell. Fl. Flum. IX. t. 111. FOLIORUM petioli circ. 3 dm. longi; LAMINA 3½—4 dm. longa, 1¾ dm. lata, lobis posticis 8—10 cm. longis, 1 — 7 cm. latis, lobo antico 2½ dm. longo. Costae posticae in sinu 2—3 cm. denudatae. PEDUNCULI 2—3 cm. longi. SPATHAE tubus 4—5 cm. longus, lamina 4—5 cm. longa. SPADICIS fructiferi pars ♀ 5 cm. longa, 1½ cm. crassa. BACCAE 3 mm. longae, 2 mm. crassae; ovula oblonga, longitudinaliter striata. FLORES ♂ 4-andri.

In Brasilia australi, loco haud addicto: Sello n. e. 24!; ad Petropolim prov. Bio de Janeiro: Maximilianus archidux Auslriae!

34. PHILODENDRON PINNATILOBUM (SCHOTT) ENGL. foliorum petiolo terete; lamina ambitu oblonga, profunde pinnatiloba, lobis lateralibus utrinque 3 lineari-lanceolatis vel late lanceolatis sinubus profundis obtusis sejunctis, infimis quam medii plus minusve brevioribus, lobo terminali oblongo vel lineari-lanceolato cuspidato - acuminato, nervis lateralibus I. in lobis solitariis. FOLIA tantum cognita, certe ad speciem adhuc non descriptam pertinentia. LAMINA circ. 13 cm. longa, 8 cm. lata, lobis 3½—5 cm. longis, 1½—2 cm. latis.

Habitat in prov. do Alto Amazonas, unde plantam in Europam introduxit cl. Linden. Hunc autem in hortis perdita esse videtur.

35. PHILODENDRON HASTIFOLIUM C. KOCH et SELLO: caudicis scandentia internodiis longis; foliorum petiolis lamina

ARACEAE:

163

PHILODENDRON.

longioribus, inferiorum vagiuatis, superiorum teretibus; lamina plantae juvenculae oblonga, adultae basi cordata, hastato-oblonga, lobis posticis semioblongis vel subtriangularibus obtusis sinu acuto plus minusve aperto distantibus, lobo antico elongato triangulari anguste cuspidato 4—6-plo brevioribus, costa haud crassa, nervis lateralibus I utrinque 2—3 basalibus in costulas breves haud denudatas conjunctis, nervis costalibus utrinque 3—4 patentibus; pedunculo quam spatha paullo breviore; spathae pallide viridis tubo oblongo, lamina anguste et longe cuspidata; spadicis sessilis parte feminea masculae dimidium aequante; ovariis breviter ovoideis, stigmate orbiculari discoideo coronatis, loculis multiovulatis, ovulis biseriatis. Philodendron hastifolium C. Koch et Bello in Ind. Sem, Hort. Berol. 1854. App. p. 7, non Schott. Philodendron hastaefolium Regel in Linnaea 1854. p. 376 et in Gartenflora 1856. t. 159. CATAPHYLLA pallida deCAUDICIS internodia 3—12 cm. longa. cidua. PETIOLI 1½ dm. longi; LAMINA forma valde variabilis, plantae adultae hastato-oblonga circ. 1½ dm. longa, lobis posticis 1½—3 cm. longis, 2—3 cm. latis, lobo antico cuspide 1—l½ cm. longa instructo. SPATHA circ. 8—9 cm. longa, cuspide PEDUNCULUS 4—5 cm. longus. fere 1 cm. longa instructa. SPADICIS sessilis pars ♀ 2—2½ cm. longa, 1 cm. crassa, ♂ 5 — 6 cm, longa, inferiore parte 1 cm. longa sterili paullum crassiore. OVARIA viridia circ. 1½ mm. longa.

Var. INOPS, laminae lobis posticis oblongis, lobo antico magis elongato, apicem versus paullum angustato, subabrupte in cuspidem contracto. Philodendron inops Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 99, Prodr. 278. Habitat in prov. Minas Geraës ad Rio Verde: Begnell III. 1291. e. — Var. in prov. Rio de Janeiro: Riedel.

164

fluentibus, lobo terminali 1—1¼ dm. longo, cuspide 1—1½ cm. longa instructo. PEDUNCULI 4—5 cm. longi. SPATHA circ. 1 dm. longa, tubo dimidium aequante, circ. 1½ cm. amplo. SPADICIS pars ♀ 4 cm. longa, 1 cm. crassa, ♂ 5 cm. longa. OVARIA 2 mm. longa, 1 mm. crassa. In Brasilia: Schott; ad Orinocum : Humboldt (Herb. Willd. n. 3103).

37. PHILODENDRON LACINIATUM (VELL.) ENGL. caudice crassulo, scandente; foliorum petiolo teretiusculo, minutissime asperato, quam lamina plus duplo longiore; lamina membranacea, tripartita, basi sinu lato aperta, partitionibus posticis subhorizontaliter patentibus, irregulariter incisis vel pinnatisectis, laciniis vel segmentis anguste lineari-lanceolatis acutis vel obtusiusculis longitudine diversis, sinubus angustis lineari-oblongis obtusiusculis, partitionis mediae 2—5-pinnatisectae laciniis praeter terminalem lanceolatam vel oblongo-ellipticam vel oblongo-trapezoideam longiuscule atque acute acuminatam longo-lineari-lanceolatis, apicem versus valde attenuatis, obtusiusculis, costa media lateralibusque in sinu longule denudatis apicem versus evanescentibus, nervis lateralibus I. partitionis anticae utrinque 7 —8 patentibus subtus prominulis; pedunculis 3—4 ex eadem axilla provenientibus, spatham aequantibus; spathae tubo extus viridi, intus rubro-purpureo, lamina intus sordide alba; spadicis sessilis parte feminea quam mascula 1½-plo breviore paulloque angustiore; ovariis ovoideis 7—9-locularibus. Dracontium laciniatum Vell. Fl. Flum. IX. t. 120. Philodendron laciniosum, Schott Melet. I. 19. Caladium pedatum Hook. Exot. Flor. t. 206. Philodendron pedatum Kunth En. 111. 49; Schott Syn. Ar. 106, Prodr. 285! Philodendron quercifolium Hort. pr. p, Philodendron Amazonicum Hort. internodia superiora 4—5 cm. longa, 1—2 cm. crassa. forma variantia, formas foliorum Philod. panduraeformis repetentia, in planta adulta laciniarum latitudine juvenculae valde diversa; PETIOLI 4—5 dm. longi, inferne 1 cm. crassi; LAMINAE partitiones posticae circ, 1—1½, dm. longae, 6—7 cm. latae, antica 1½—2 dm. longa, 12—16 cm. lata, laciniis 10 —13 cm. longis, basi 2 — 3 cm. latis. PEDUNCULI 6—7 cm. longi, 5—6 mm. crassi. SPATHAE 7—9 cm. longae, tota longitudine convolutae tubus lamina paullo brevior. SPADICIS subsessilis pars ♀ 3 cm. longa, 8—9 mm. crassa, ♂ 6 cm. longa, 1 cm. crassa. OVARIA vix 2 mm. longa, 1 mm. crassa. STAMINODIA rosea, brevia, ultra ovaria paullum exserta. STAMINA flavescentia. CAUDICIS

36. PHILODENDRON PANDURAEFORME KUNTH: caudicis scandentis internodiis longis pallide viridibus; foliis pallide viridibus, inferiorum petiolis ad medium usque vaginatis, superiorum teretibus lamina longioribus; lamina varia, inferiorum oblonga leviter cordata, superiorum panduraeformi, supremorum hastato-3—5-loba vel 3—5-lobe vel partite bipenniforrni, partitionibus vel lobis posticis oblongis sinu profundo aperto distantibus, lobis mediis obtuse triangularibus, terminali oblongolanceolato vel oblongo-elliptico, longius cuspidato, costa media crassiuscula, costis posticis apicem versus evanescentibus in sinu breviter denudatis, nervis lateralibus I. costalibus utrinque 3—4 in lobos medios exeuntibus, patentibus, 2—3 in lobo terminali adscendentibus; pedunculis brevibus 2—3 ex una axilla provenientibus; spatha fere semper convoluta, sordide flavescentialba, acuta; spadicis sessilis parte feminea cylindroidea quam mascula paulo breviore; ovariis oblongis, stigmate orbiculari discoideo coronatis, 6—7-locularibus, ovulis in loculis 3—4 placentae centrali paullum supra basin affixis. Tabula nostra XXXIV. Fig. I. (habitus).

Philodendron panduraeforme Kunth En. III. 51; Schott Syn. Ar. 103, Prodr. 282. Pothos ? panduraeformis H.B.K. Nov. Gen. I. 78, Philodendron bipennifolium Schott in Oest. Bot. Wochenhl. 1855. p. 489, Syn. Ar. 105 et Prodr. 283. SYMPODII alte scandentis internodia 1 — 1½ dm. longa, ½—1 cm. crassa. PETIOLI 3—3½ dm. longi, 3—5 mm. crassi; LAMINA plantae adultae valde variabilis circ. 2—2¼ dm. longa, lobis posticis 6—8 cm. longis plus minusve divergentibus cum lobis mediis plus minusve con-

FOLIA

Var. PALMATISECTUM Engl., partitionum laciniis anguste lineari-lanceolatis, sinubus profundis distantibus, ½ — 1½ cm. inferne latis, apicem versus sensim angustatis. Habitat in provincia do Alto Amazonas ad Ega : Poeppig ! ; in prov. Rio de Janeiro: Gaudichaud ! (Herb. DO:); etiam in Guianae batavae districtu Paraënsi : Wullschlaegel n. 1568 ! — Var. ad Para Brasiliae : Martius !, Riedel!

38. PHILODENDRON SQUAMIFERUM POEPP. foliorum petiolis teretibus costam subaequantibus, squamulis patulis integris vel palmatifidis dense vestitis; lamina pergamena 5-loba vel 5-partita, lobis infimis divergentibus, irregulariter oblique ovalibus, acutiusculis vel obtusis brevibus, saepe lobulo vel dente uno alterove auctis, mediis longioribus subfalcato-oblongis subacutatis, terminali rhombeo-elliptico omnium latissimo acuminato, costis media atque posticis in sinu petiolari profundo anguste-parabolico denudatis sparse squamuligeris; pedunculo elongato rubicundo squamigero; spathae purpurascentis tubo ventricoso, lamina cucullata breviore cuspidulata; spadicis oblique ejus aequante, parte mascula sterili sessilis parte feminea

165

ARACEAE:

166

PHILODENDRON.

tumida, fertili clavato-cylindrica ; ovariis oblongo-ovoideis ; baccis minutis pallide roseis 6-locularibus, loculis 2 — 3 - spermis; seminibus oblongis roseo-purpurascentibus. Tabula nostra XXXIV. Fig. II. (spatha, spadix et analysis).

Philodendron squamiferum Poepp. Nov. Gen. et Spec. III. Schott Syn. Ar. 105, Prodr. 284. Philodendron crinipes Hort. Amstelod. ex C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853. App. et Ann. sc. nat. 4. ser. I. 342. Philodendron crinitum Hort. 87;

CAUDICULI longi, sublignosi, robusti, in fissuris corticis arborum radicantes, hinc alte scandentes, squamis palmatifidis deflexis, crispis, castaneis, 7—9 mm. longis, basi usque 2 cm. latis obtecti. PETIOLI 1—1½ dm. longi, 3—4 mm. crassi, squamulis 4—5 mm. longis obtecti; LAMINA pl. adultae usque 2½ dm. longa, lobis mediis 1 dm. longis, 4 cm. latis, antico 1 dm. longo atque lato, nervis lateralibus loborum inferiorum vel posticorum in costam conjunctis, loborum mediorum 4 patentibus subparallelis, lobi antici utrinque 4 patentibus, magis inter se distantibus. SPATHAE 7—9 cm. longae tubus utrinque purpureus circ. 4—5 cm. longus, lamina paullo brevior ex albo flavo-virens et dorso rubro-purpurea, intus pallide albido-flava. SPADICIS pars ♀ 3½ cm. longa, ♂ sterilis l½ fertilis 2 cm. longa. BACCAE minutae 6—9-loculares, loculis 1—3spermis, vix 2 mm. longae. SEMINA oblongo-ellipsoidea, sulcato-striata, rubro-purpurea.

Var. ACERIFERUM, laminae lobo terminali oblongo-elliptico angustiore, pedunculo verruculis asperato viridi, spatha extus viridi, ovariis oblongis viridibus.

Philodendron aceriferum Schott iu Oest. Bot. Zeitschr,

40. PHILODENDRON CORCOVADENSE KUNTH: caudice arborescente ; foliorum petiolo ad tertiam partem usque vaginato, supra teretiusculo, quam costa vix longiore; lamina triangulari-sagittata, lobis posticis antici 2/3 longitudine subaequantibus, introrsis subrhombeis, exitu obtusis, latere interiore rotundatis, costis posticis ad 1/5 longitudinis denudatis, lobo antico semiovato, acuto, nervis lateralibus I. lobi antici 3—4 patentibus, loborum posticorum utrinque 1 — 2, a costis posticis abeuntibus; pedunculo spathae dimidium aequante; spatha oblonga acuta; spadicis sessilis, longiuscule spathae adnati parte feminea quam mascula apice acutata duplo breviore, parte mascula sterili cylindroidea quam fertilis conoidea fere duplo longiore; ovariis breviter cylindricis, 4—7-locularibus, ovulis 2—4 paullum infra et supra medium affixis, stigmate 4—6 lobo, lobis margine haud defluentibus; baccis oblongis, obtusis. Philodendron Corcovadense Kunth

En.

III. 49;

Schott

Syn. Ar. 94 et Prodr. 264. FOLIORUM petioli 1½—2½ dm. longi, vagina 3—5 cm. longa instructi; LAMINA 2 dm. longa, basi 13—17 cm. lata, lobis posticis 8—10 cm. longis, costis posticis in sinu parabolico 2 cm. longo denudatis. PEDUNCULI 4—5 cm. longi, 3—4 mm. crassi. SPATHA 12 em. longa. SPADICIS medio 1 cm. crassi, basin atque apicem versus paullum attenuati pars ♀ 2—2½ cm. longa, 4½—5 cm. longa, OVARIA 2 mm. longa, 1½ mm. crassa. STAMINODIA elongato-obpyramidata, 3—5 mm. longa, vertice 1 mm. crassa. BACCAE 4 mm. longae, 3 mm. crassae.

Habitat in prov. Bio de Janeiro in monte Corcovado : Luschnath !. Biedel !

1865. p. 71. Habitat prov. Para in insula Colares: Poeppig n. 2960 !; in Guiana gallica: Sagot n. 618! et Perrottet n. 149!; in Guiana batava ad Marowyne : Wullschlaegel n. 1571 ! — Var. in prov. Para: Wallis !

39. PHILODENDRONT WEEDIANUM SCHOTT: foliorum petiolo quam costa longiore, crasso, teretiusculo; lamina coriacea aequilateraliter triangulari-sagittata, lobis posticis antico duplo brevioribus subrhomboideis exitu rotundatis vel subacutatis, sinu profundo aperto distantibus, lobo antico late semiovato obtuso minutissime apiculato, costa e basi crassissima apicem versus attenuata, costis posticis in sinu non vel brevissime denudatis, nervis lateralibus I. latere exteriore numerosioribus (4—5), nervis lateralibus I. lobi antici utrinque 2 basalibus, 3—4 costalibus cum nervis II. totidem alternantibus; pedunculo longo, quam spatha triplo longiore; spathae crassae apiculatae tubo oblongo a lamina vix distincto; spadicis stipite dorso spathae adnato longiusculo, parte feminea quam mascula 6-plo breviore, inflorescentiae masculae parte sterili quam fertilis subduplo longiore, paullo crassiore; ovariis oblongis 6—5-locularibus, stigmatis 5—7-lobi lobis non defluentibus.

Philodendron Tweedianum Schott in Bonplandia 1859. p. 29 et Prodr. 263. FOLIORUM lamina usque 3 dm. longa, 2½ dm. lata, lobis posticis fere 1 dm. longis, l¼ dm. latis, costis posticis ab antica fere horizontaliter patentibus vel angulum obtusissimum 160—170° formantibus, in sinu vix vel 5—7 mm. denudatis, lobo antico 2 dm. longo, basi 2½ dm. lato. PEDUNCULUS 3 dm. longus, 6—7 mm. crassus. SPADICIS stipite 1½ cm. longa et crassa, mascula sterilis 1½ cm. longo suffulti pars 6 cm. longa, supra 1 cm. tantum crassa, fertilis 2½ cm. longa. OVARIA 2 mm. longa, 1 mm. crassa, ovulis in loculis 4—6 infra et supra medium insertis.

In Brasilia australi ad flumen Parana : Tweedie (Herb. Hook. et Herb. Hort. Petropol ); ad flumen Uruguay ; Bello n. 6.

Arac.

41. PHILODENDRON MINARUM ENGL. caudice arborescente; foliorum petiolis e basi apicem usque semiteretibus, profunde canaliculatis, costi 1½-plo longioribus; lamina sagittatooblonga, acuta, lobis posticis oblongis retrorsis vel subintrorsis sinu profundo parabolico disjunctis, quam anticus duplo brevioribus, costis ad ¼—1/5 longitudinis denudatis, nervis lateralibus I. lobi antici utrinque 4—5 cum secundariis totidem alternantibus; nervis lateralibus L latere inferiore loborum posticorum 1—2, latere interiore 2—3; pedunculis saepe geminis spathae aequilongis; spatha oblonga extus viridi, intus albida; spadicis breviter stipitati spathae partim adnati parte feminea cylindroidea masculae aequilonga, inflorescendae masculae parte sterili quam fertilis duplo longiore; ovariis breviter eylindricis, 7—9-locularibus, loculis dimidium ovarii paullo superantibus 3—4-ovulatis, stigmatis lobis margine non defluentibus. PETIOLI vagina 4—5 cm. longa instructi, 4—5 dm. longi, inferne 1 cm. crassi, sursum angustati; LAMINA 5—6 dm. longa, 2½—3 dm. lata, lobis posticis 1 — 1½ dm. longis, costis posticis in sinu 2—4 cm. denudatis. PEDUNCULI 1—1½ dm. longi, 3—5 mm. crassi. SPATHAE 10—13 cm. longae tubus 6—7 cm. longus, 2—2½ cm. amplus. SPADICIS stipite ½ cm. longo suffulti pars ♀ 4 -5 cm. longa, 1 cm. crassa, ♂ 5 — 6 cm. longa. OVARIA 2½ mm. longa, 1½ mm. crassa. BACCAE luteae 5 mm. longae, 4 mm. crassae. STAMINODIA atque STAMINA ut in Phil. specioso, nisi minora. Differt haec species a Ph. specioso imprimis pedunculis longioribus, geminis, spatha duplo minore, inflorescentia feminea multo longiore, stigmatis lobis margine haud defluentibus.

Habitat in prov. Minas Geraës prope Caldas ad Bio Verde: Begnell III. 1291!

42. PHILODENDRON WILLIAMSII HOOK. F. caudice arborescente alto; foliorum petiolis teretibus supra canaliculatis, costâ 1½—2-plo longioribus; lamina laete viridi, triangulari acuta, profunde sagittata, lobis posticis oblongis obtusis, costis posticis ad ¼ — 1/5 denudatis, cum nervis lateralibus I luride

ARACEAE:

167

rubro-purpureis, nervis lateralibus I. costalibus utrinque circ. 4—5 patentibus, nervis lateralibus latere inferiore loborum posticorum 2—3, latere superiore 3 — 4; pedunculo quam spatha breviore; spathae crassissimae extus viridis intus albidae tubo oblongo laminae oblongae obtusae hianti aequilongo ; spadicis initio quam spatha brevioris, demum illi subaequilongi digitiformis parte feminea quam mascula 4-plo breviore; ovariis oblongocylindroideis, multi-(14-)locularibus, loculis dimidium ovarii vix aequantibus, 4—5-ovulatis ; stigmatis lobis 14 margine breviter defluentibus; baccis flavescentibus. Philodendron Williamsii Hook. f. in Bot. May. t. 5899. CAUDEX arborescens usque 1l/5 m. longus, 5—7 cm. crassus, radices aereas longas emittens. PETIOLI 6—9 dm. longi; LAMINA majorum 3—7 dm. longa, lobis posticis 1—2 dm. longis, costis in sinu 3—5 cm. denudatis. PEDUNCULI 2—3 dm. longi. SPATHA 2½ dm. longa, supra 8 cm. lata. SPADIX dorso spathae oblique adnatus, stipite 1 cm. longo suffultus; pars 4—5 cm., fructifera 6 cm. longa, 3½—4 cm. crassa, pars ♂ 15—17 mm. longa, 2½—3 cm. crassa. Speciei priori valde similis et fortasse ejus varietas. Quum vero spatha colore diverso gaudeat, ovariorum loculi numerosiores et ovula in loculis plura a cl. HOOKER fil. observata sint, plantam cum illa conjungere non audeo; sed forsitan ulteriores observationes his notis constantiam denegabunt.

Habitat in prov. Bahia: Williams; ad Ilheos : Maximilianus archidux Austriae.

43. PHILODENDRON SPECIOSUM SCHOTT : caudice arborescente alto; foliorum petiolis basi teretiusculis e medio apicem versus semiteretibus supra canaliculatis, costa duplo longioribus; lamina laete viridi triangulari-oblongo-ovata, acuminata, cuspidulata, profunde sagittata, lobis posticis subrhomboideis obtusiusculis, latere interiore supra medium subabrupte contractis, costis posticis longius, interdum ad tertiam partem usque denudatis, nervis lateralibus I. costalibus utrinque circ. 5 patentibus, rectis, prope marginem cartilagineum sursum versis, nervis lateralibus I. in latere inferiore loborum posticorum 2 — 3, latere superiore 3—4; pedunculo quam spatha breviore; spathae crassae, extus praeter margines purpurascentes viridis, intus kermesinae tubo oblongo laminae oblongae hianti aequilongo; spadicis spatha brevioris, digitiformis, breviter stipitati parte feminea quam mascula 2½—3-plo breviore, inflorescentiae masculae parte sterili quam fertilis duplo longiore; ovariis oblongis 9—11-locularibus, loculis dimidium ovarii paullo superantibus 2—3-ovulatis, stigmatis 9—11-lobi lobis margine breviter defluentibus; baccis breviter cylindricis, luteis. Philodendron speciosum Bchott Melet. 1. 20, Byn. Ar, 91, Prodr. 362 et Icon. Aroid. 6—10. usque 1½ m. altus, ½—1 dm. crassus, radicas aereas longas emittens. PETIOLI 6—7 dm. longi; LAMINA foliorum majorum fere 6 dm. longa, lobis posticis 1½—2 dm. longis, 1—1¼ dm. latis, sinu plerumque amplo vel parabolico distantibus. PEDUNCULI 5—6 cm. longi, 2 cm. crassi. SPATHAE 2—2¼ dm. longae, supra 6 cm. latae tubus 8—9 cm. longus, 4—5 cm. amplus a lamina leviter distinctus. 2½—3 cm. longa, 1½—1¾ cm. crassa, fructifera SPADICIS pars 1 dm. longa, inferne 4 mm. crassa; pars ♂ 8—10 cm. longa, ad ⅔ longitudinis sterilis. OVARIA 3 mm. longa, 1½ mm. crassa, stigmatis lobis fere 2 mm. longis margino deflexis; ovula funiculis brevibus circa medium loculi affixa. FLORES masculi steriles plerumque 6-andri, staminodiis clavatis, vertice truncatis, 4 mm. longis; fertiles 4-andri, staminibus elongato - prismaticis, thecis linearibus juxtapositis. BACCAE 1½ cm. longae, 1 mm. crassae, 9—11-loculares, loculis 2—3-spermis. SEMINA 4—5 mm. longa, viridi-flavescentia, crassiuscule strophiolata. CAUDEX

Habitat in „Brasilia meridionali“: Sello n. 137 (Herb. Reg. Berol.) ; in prov. io de Janeiro : Glaziou n. 9024.

168

PHILODENDRON.

44. PHILODENDRON BRASILIENSE ENGL. caudice arborescente crasso; foliorum petiolis costâ paullo longioribus, breviter atque late vaginatis, teretiusculis, supra leviter canaliculatis; lamina late triangulari - sagittata, lobis posticis antico 2½— 3-plo brevioribus, retrorsis vel subextrorsis, subrhombeis, exitu obtusis, latere interiore rotundatis, costis posticis ad 1/6—1/7 longitudinis denudatis, lobo antico semioblongo-ovato, acuto, nervis lateralibus I. lobi antici 5—6, infimis e basi nascentibus patentibus, loborum posticorum latere inferiore 2—3 tenuioribus, latere superiore 2 validioribus a costa abeuntibus; pedunculis solitariis spatha longioribus; spathae crassae tubo oblongo laminae acuminatae aequilongo; spadicis subsessilis longius spathae accreti parte feminea quam mascula paullo tenuiore 2½plo breviore, maturitate ei aequilonga; ovariis cylindricis, 6—8locularibus, loculis dimidium ovarii aequantibus, 3-ovulatis, ovalis infra et supra medium affixis, stigmatis lobis margine defluentibus; baccis cylindricis majusculis. PETIOLI circ. 4 dm. longi, vagina 5—6 cm. tantum longa, latissima instructi; LAMINA subcoriacea 3—4½ dm. longa, 3—3½ dm. lata, lobis posticis 1 dm. circ. longis, 1½ dm. latis, costis posticis in sinu 2 cm. denudatis. PEDUNCULI 1½ — 2 dm. longi, 4 — 5 mm. crsssi. SPATHA 1¼—1½ dm. longa, supra 6—7 cm. lata. SPADICIS pars ♀ 3 cm. longa, majore parte spathae dorso accreta, 1 cm. crassa; pars ♂ 7 cm longa, sterilis 4—5 cm., fertilis 2—2½ cm. longa. OVARIA 3 mm. longa, 2 mm. crassa. STAMINODIA .4—5 mm. longa, vertice 1 mm. crassa, BACCAB 1 cm. longae, 4 — 5 mm. crassae, STAMINA paullo breviora. loculis. 2—3-spermis. SEMINA fere 2 mm. longa, iis Ph. speciosi conformia.

Habitat in prae. Minas Geraës in paludibue ad flumen Rio Verde pr. Caldas; Regnell III. 1292!, Lindberg!, Widgren!

45. PHILODENDRON ADAMANTINUM MART. caudice subsimplici cicatricibus ellipticis transversalibus notato; foliorum petiolo laminae subaequilongo teretiusculo, supra applanato atque biacietato, basi dilatato; lamina coriacea ambitu rotundato» reniformi, sinu profundo atque lato instructa, profunde pinnatisecta, laciniis linearibus obtusis, sinubus profundissimis angustis obtusis, laciniis infimis ad medium usque cohaerentibus, lacinia terminali quam vicina multo breviore, apice rotundata, nervis lateralibus primariis crassiusculis, e medio apicem versus evanescentibus, tribus infimis basim versus in unum conjunctis, nervis lateralibus secundariis remotiusculis erecto-adscendentibus utrinque prominulis. Philodendron Adamantinum Mart. in Herb. Reg. Monac. Observ, n, 1208; Bchott Byn. Ar. 114, Prodr. 299. 1¼ dm. longi, 2½ mm. crassi, basi magis dilatati; LA1½ dm. longa atque lata, laciniis mediis fere 1 dm. longis, 1½ cm. latis, petullum inaequilateris, laciniis infimis brevioribus 6—8 cm longis ad medium usque vel ultra cohaerentibus. PETIOLI

MINA

Habitat prov. Minas mantina ; Martius!

Geraës

in saccis montium pr.

Tejuco

nunc Dia-

46. PHILODENDRON BIPINNATIFIDUM SCHOTT: foliorum petiolo quam lamina longiore, antice deplanato, hebe. tato-2-acietato, basi vagina oblonga hiante instructo; lamina ambitu ex ovato cordato-sagittata, sinu basilari aperto profundo, bipinnatipartita, partitionibus lateralibus primariis omnibus ambitu oblongis vel lineari-oblongis obtusiusculis, sinubus linearibus obtusis separatis utrinque 2—3—4-laciniatis, laciniis oblongotriangularibus vel lineari-lanceolatis, plus minusve inaequilateris, dentiformibus vel obtusis, patentibus vel erecto-patentibus,

169

ARACEAE:

PHILODENDRON—PHILONOTION.

partitione terminali 3—5-loba, lobo medio ovato-lanceolato acutato producto, lateralibus brevibus obtusulis ; pedunculis solitariis, petiolo brevioribus; spatha crassissima breviter pedunculata, oblongo-ovata, breviter apiculata, tubo vix distincto, hiante, externe purpurea, intus albida; spadicis spatha subbrevioris parte feminea dimidia spathae dorso accreta, mascula sterili illam valde excedente, mascula fertili quam feminea longiore, quam sterili breviore; ovariis cylindroideis, 9 — 10-locularibus, loculis 5—6-ovulatis ; antheris tenuissimis; staminodiis lineari-cuneiformibus in catervas irregulares conglutinatis; baccis luteis, cylindroideis, 5-6-spermis, seminibus oblongo-ovoideis pallidis. Tabula nostra XXXV. XXXVI. (habitus cum analysi).

Philodendron bipinnatifidum Schott Melet. 20, Syn. Ar. 113, Prodr. 297. ? Arum pinnatifidum Vell. Fl. Flum. IX. t, 110. Banana d’Imbé Brasil. CAUDEX (sympodium) erectus, apice dense foliosas, cicatricibus densis usque 3 cm. diametientibus obtectus. PETIOLI circ. ½ m. longi, supra 1 cm. lati, applanati, utrinque acietati, basi vagina oblongolanceolata 7 cm. longa, 4 cm. lata, profunde excavata, marginibus retrorsa, hiante instructi; LAMINA 4—5 dm, longa, coriacea, supra nitida, subtus opaca, partitionibus lateralibus 2— 3 dm. longis angulo 60° patentibus, inaequilateris, 5—6 cm. latis, laciniis 2—6 ero. longis utrinque patentibus, nervis lateralibus primariis basi 3—4 mm. crassis semiteretibus, nervis lateralibus secundariis angulo circ. 60°, tertiariis numerosissimis parallelis angulo 20° abeuntibus utrinque distincte prominentibus, venulis transversis atque reticulatis nervos tertiarios conjungentibus paullum prominulis. PEDUNCULI ¾ dm. longi, 1 cm. crassi. SPATHA oblongo-ovata 1½—1¾ dm. longa, 8—9 cm. lata, crassa, coriacea, acumine ¾ cm. longo instructa, ima basi tantum convoluta. SPADICIS ultra 1½ dm. longi pars ♀ circ. 5 cm., neutra 7 cm., ♂ 6 cm. longa. OVARIA 4 mm, longa, cylindroidea, longitudinaliter 9—10-sulcata, vertice truncata. STAMINODIA anguste prismatica 5—6 mm. longa, ex apice truncato basim versus angustata. STAMINA. 6—7 mm. longa, basim versus minus angustata, antherarum thecis anguste linearibus, basim fere attingentibus, apice connectivo paullum superatis. BACCAE luteae, cylindroideae, stigmatibus nigricantibus coronatae, spicam 1 dm. longam, 5 — 6 cm. crassam, Maydis forma, spatha a basi dirrumpente liberam constituentes,

Var. LUNDII, spatha extus viridi; spadicis demum spatha pollice longioris parte feminea ad ⅔ longitudinis usque spathae dorso accreta : ovariis 14—15-locularibus. Philodendron Lundii Warming in Videuskab. Meddelelser fra d. Naturhist. Forening i Kjöbenhaven 1867. p. 128,129. t. IV. Habitat m prov. Minas Geraës ad Congonhas do Campo: Stephan !; in insula S. Catharina: Gaudichaud n. 147. — Var. in prov. 8. Paulo ad Lagoa Santa: Warming.

47. PHILODENDRON SELLOUM C. KOCH : foliorum petiolis laminâ tertia parte longioribus, subtus teretiusculis, apicem versus semiteretibus, supra canali lato basim versus angustato instructis atque biacietatis; lamina subcoriacea, supra nitida, ambitu ex ovato cordato-sagittata, profunde pinnatifida, lobis posticis sensim in anticum transeuntibus utrinque 3—4-laciniatis, laciniis oblongis vel lineari-oblongis obtusis, inferioribus sinum versus brevioribus; laciniis lobi antici lineari-oblongis, sinubus angustis distinctis, margine inaequali lobis paucis dentiformibus instructis; lacinia terminali triloba, lobo medio cuspidulato, vix ultra vicinos obtusos prolongato; nervis medio lateralibusque primariis atque secundariis supra obscure viridibus, subtus pal-

170

lidis semiteretibus utrinque prominentibus, lateralibus primariis infimis in sinu longiuscule denudatis, venis adscendentibus numerosissimis subparallelis parenchymate pallidioribus pellucidis utrinque conspicuis atque in margine anguste subcartilagineo exeuntibus; spathae crassae breviter pedunculatae, cuspidulatae tubo vix distineto quam lamina ovata cucullata longiore, extus viridi, intus albido; spadicis parte feminea maxima parte spathae dorso accreta, pallide brunnea, ovariis 6-locularibus ; parte mascula longiore brunnea. Tabula nostra XXXVII. (habitus cum, analysi).

Philodendron Selloum C. Koch in Bot. Zeitung X. (1852.) 277, Ind. Sem. Hort. Berolin. 1853/54. App. p. 14 et in Ann. sc. nat. 4. ser. I, 351; Schott Syn. Ar. 109 et Prodr. 298. CAUDEX 1—1½ m. longitudine assequens cicatricibus snbrhomboideis obtectus. CATAPHYLLA 1½—2 dm. longa, albescentia, convoluta, mox dejecta. PETIOLI 5 — 9 dm. longi, basi 2—3 cm. crassi, apicem versus valde attenuati, canali apice ¾ cm. lato, basim versus angustato intructi; LAMINA adulta obscure viridis, nitida, anguste albido-marginata, 5—9 dm. longa atque 3—7 dm. lata, loborum posticorum laciniis infimis 3—6 cm. longis, laciniis superioribus ¾—½ dm. longis, lobi antici laciniis 1—dm. longis, 3—5 cm. latis, lobis brevibus instructis, lacinia terminali circ. 1 dm. longa atque lata, ad tertiam partem usque laciniata, laciniis oblongo-triangularibus, obtusis. SPATHAE tubus viridis, 1½ dm. longus, lamina 1 dm. longa, 7½ cm. lata, extus viridis, intus albida. SPADICIS pars ♀ 7½ cm. longa, 4—5 cm. crassa, ♂ 1 dm. longa, 2 — 2½ cm. crassa. OVARIUm 6—8-loculare, loculis 6—14-ovulatis, ovulis biseriatis. BACCAE obovoideae, vertice truncatae, sordide albidae, fere 1 cm. longae. SEMINA oblongo- ovoidea, crassiuscule strophiolata.

Habitat in prov. Minas Geraës ad Caldas: Regnell III. 1293 !, Lindberg n. 579 !; ad Santos prov. S. Paulo : Mosén n. 2948! OBS. I. A Philodendro bipinnatifido differt spathae tubo laminam longitudine superante, extus viridi, intus albido, inflorescentia feminea fere tota longitudine spathae dorso accreta.

OBS.

II.

Occurrit quoque spatha rubra (testa Mosén).

OBS. III. In hac specie atque in priore supra basin cataphyllorum squamulae intraaxillares 2—3 mm. longae, crassae, ovatae vel triangulares observantur.

XIV. PHILONOTION

SCHOTT Gen. Ar. 54, Prodr. 317.

FLORES unisexuales, nudi. Masculi : STAMINA 2 sessilia; ANTIIERAE compresso-cuneatae, vertice truncatae, connectivo crasso latiusculo, thecis connectivi basin apicemque attingentibus, oppositis, vertice rimulis poriformibus minutis aperientibus. Flores masculi abortivi : STAMINODIA depressa, irregularia, subverrucosa. Feminei: OVARIUM elongato-oblongum uniloculare; OVULUM funiculo longo infra medium parietis lateraliter affixum, surrectum, micropyle apicem loculi spectante; STIGMA, hemisphaerico-discoideum, parvum. HERBA. FOLIORUM petioli elongati, vaginati, apice geniculati (atque tuberculigeri?); LAMINA oblongo-lanceolata vel ovato-lanceolata, apice subulato-euspidato-acuminata, nervis lateralibus 1. pluribus cum, secundariis parallelis adseendentibus, prope marginem conjunctis.

PHILONOTION—ADELONEMA—DIEFFENBACHIA.

ARACEAE:

171

PEDUNCULUS solitarius, cataphyllo longe vaginante infra inclusus. SPATHAE parvae albae tubus subventricosus, fauce leviter contractus, lamina aequilonga cymbiformis erecta. SPADICIS stipitati spathae aequilongi erecti pars feminea quartam partem aequans densissima, pars mascula sterilis aequilonga atque multo tenuior, mascula fertilis subconoidea, quam feminea paullo angustior eâque duplo longior.

PHILONOTION SPRUTCEANUM

SCHOTT

Gen. Ar. t. 54,

Prodr. 317. fere 2 dm. longi, inferne vagina subdeliqueseente instructi; oblongo-lanceolata, basi repentino-contracta, apice longe cuspidato-acuminata, 2 dm. longa, 5 cm. lata, cuspide 2 cm. longa, inferne 1 mm. lata instructa, nervis lateralibus angulo 30° a costa abeuntibus. SPATHAE 7—8 cm, PEDUNCULUS ultra 2 dm. longus, 2 mm. crassus. longae tubus 3—3½ cm. longus, 2 cm. amplus; lamina 3 cm. longa, 2 cm. lata, cuspide ¾ cm. longa instructa. SPADIX stipite vix 3 mm. longo suffultus, 7 cm. longus; pars 2 cm. longa, 4 mm, crassa, sterilis vix 2 cm. longa, inferne 2½ mm. crassa, seorsum leviter attenuata, ♂ fertilis fere 4 cm. longa, medio 3½ mm. crassa. STAMINA 1 mm. longa. OVARIA 1½ mm. longa. PETIOLI

LAMINA

In prov. do Alto Amazonas ad ripas rivuli Panuré : Spruce.

XV. ADELONEMA SCHOTT Prodr. 316. FLORES uni sexuales nudi.

Masculi: STAMINA in synandrium obpyramidatum tetragonum, vertice conice elevatum connata? Feminei : OVARIUM oblongum subquadrangulum, 2-loculare, loculis pluriovulatis ; OVULA plura anatropa placentae medio dissepimenti funiculis longiusculis biseriatim affixa, micropyle fundum spectantia. Stylus nullus; STIGMA discoideum orbiculare. Brasiliae borealis. RHIZOMA prorepens. densiuscule foliosus post folia plura spiraliter ordinata pedunculum tenuem haud valde elongatum proferens. FOLIORUM petioli laminae subaequilongi, tenues, teretes, ad tertiam partem usque vaginati, vagina apice soluta, lamina oblongo-elliptica, utrinque acuta, nervis lateralibus 1. utrinque 6—7 adscendentibus nervisque II. parallelis pluribus interjectis. PEDUNCULUS tenuis petiolo brevior. SPATHA oblonga, acuta, inferne convoluta, supra tubum leviter constricta. SPADICIS pars feminea densiflora masculae densiflorae atque tenuiori arcte contigua. HERBA

CAUDEX

OBS. Genus adhuc dubium, quum florum masculorum structura in speciminibus nostris male exsiccatis non satis dignosci queat. Reliquis notis planta ad Homalomenae sectionem Curmeriam tam arcte accedit, ut eam, nisi flores masculi imperfecte cogniti obstarent, huic generi attribuere haud haesitarem. Etiam habitu planta quam maxime ad Homalomenam Roezlii (Mast.) Regel accedit. ADELONEMA ERYTHROPUS

SCHOTT.

Tubula nostra XXXVIII. (habitus cum analysi).

172

Adelonema erythropus Schott Prodr. 317 ! Caladium erythropus Mart. Ohserv. 3084! Philodendron erythropus Schott Syn. Ar. 76! perenne, circ. 1 em. crassum, pallidum, teretiusculum. omnia basalia; PETIOLI 1½ — 2 dm. longi, roseo-purpurascentes, ad tertiam partem usque vel ultra anguste membranaceo-vaginati atque canaliculati, superne teretiusculi ; LAMINA membranacea, supra viridis, nitida, cum maculis albidis, subtus pallidior vel rubens, margine albocincta, inaequilatere oblongo-elliptica, acuminata, acutissima, basin versus cuneato-attenuata, uno latere paullo longius decurrente 1½ dm. longa atque 5—6 cm. lata, acumine fere 1½ cm. longo instructa, nervis lateralibus I. utrinque 5—6 adseendentibus prope marginem arcuatis, longe procurrentibus, nervisque II. numerosis parallelis paullo tenuioribus utrinque prominulis. PEDUNCULUS 1½ dm. longus, teretiusculus, rubens. SPATHAE 5—6 cm. longae tubus oblongus, 2½—3 cm. longus, lamina lanceolata, acuta, rosea vel pallida. SPADIX spathae subaequilongus, cylindroideus, acutus, inflorescentia feminea fere 2 cm. longa, stigmatibus depresso-capitatis, fuscidulis, inflorescentia mascula cum feminea contigua, 3 cm. longa. RHIZOMA

FOLIA

Habitat in silvaticis ad cataractas Cupatenses ad flumen Japurá prov. do Alto Amazonas : Martius!

XVI. DIEFFENBACHIA

SCHOTT.

DIEFFENBACHIA Schott Meletem. I. 20, Syn. Ar. 126, Gen. Ar.

t. 63, Prodr. 326; Kunth En. III. 53; Endl. Gen. n. 1692. — Ari et Caladii spec. Auct. FLORES abortu unisexuales, nudi. Masculi: STAMINA 4—5 in synandrium sessile, incrassatum, vertice truncatum, 4—5-sulcum connata; ANTHERAE quasi

infra discum connectivi insertae, contiguae, basin synandrii exacte non attingentes, thecis obovoideis, juxtapositis rima apicali aperientibus. Flores masculi abortivi e staminodiis 4—5 a centro distantiusculis, inter se contiguis, depressis, irregulariter orbiculari-ellipsoideis compositi. Feminei : STAMINODIA 4—5 linearia, apice incrassato rotundata, ovarium superantia, patula. OVARIUM 2—3-carpidiatum, carpidiis crassis uno latere concretis, sessile, depresso-ovoideum, 2—3-lobum, 2 —3-loculare ; OVULUM in quovis loculo unum (alterum interdum abortivum) erectum, anatropum. Stylus nullus. STIGMA 2-3lobum, medio concavum, lobis crassiusculis. FRUCTUS baccatus, 2—3-dymus, sphaeroideus, residuis stigmaticis coronatus, 1—2—3-locularis, loculis 1-spermis. SEMEN globosum vel ovoideum, anatropum, testa crassiuscula laevigata instructum, chalaza orbiculari magna. EMBRYO macropodus exalbuminosus. Plantae suffruticosae, humiliores Americae tropicae, meridionalis et centralis. CAUDICES sympodiales crassiusculi, inferne saepe declinati et radicantes, deinde erecti, apice foliati. FOLIORUM petiolus longus, ultra medium vaginatus atque semiteres, apicem versus teretiusculus; LAMINA oblonga, costa crassa semitereti apicem versus saepe evanida, nervis lateralibus 1. utrinque numerosis cum nervis secundariis parallelis erecto-paten-

ARACEAE:

173

fibus apicem versus adscendentibus atque arcuatis, venulis plurimis transversis connexis. PEDUNCULI foliis breviores. SPATHA oblonga, persistens, parte inferiore convoluta, fauce aperta in laminam rectam vel recurvatam abiens. SPADICIS erecti, apice plerumque curvati, spathd paullo brevioris, inferne stipitiformis pars feminea spathae parte convoluta inclusa eique dorso adnata, multiet remotiflora ; pars mascula libera subcylindrica multiet densiflora, a feminea interstitio subnudo flores masculos abortivos paucos gerente remota. CONSPECTUS

SPECIERUM

(extrabrasiliensibus inclusis). A. Laminae nervi laterales I. ntrinque 6 —15, raro plures nervi laterales II. primariis paralleli vix prominuli. a. Foliorum petioli lamina breviores.

prominuli

Spatha breviter cuspidata, viridis vel pallide viridis 1. D. SEGUINE.

Spatha longius atque anguste cuspidata 2. D. PICTA. b. Foliorum petioli laminâ longiores. Foliorum lamina lanceolato-oblonga, basi acuta, apicem versus 3. D. HUMILIS.

sensim angustata, longe acuminata .

•Foliorum lamina oblongo-ovata, basi rotundata, apicem versus sensim angustata, breviter cuspidata, nervis lateralibus I. 6 — 9. Spatha vix cuspidata, albida, fructifera miniata (4.) D. OERSTEDII Schott (in Oest. Bot. Zeitschr, 1858. p. 179, Prodr. 327). — Costa-Rica: Oersted!, C. Hoffmann n. 632! B. Laminae nervi laterales I. utrinque circ. 25—30 valde prominentes atque nervi II. primariis paralleli distincte prominuli. Foliorum petiolus crassus; lamina crassa, subcoriacea, supra obscure viridis, subtus pallidior, oblongo-ovata, rarius obovato-oblonga, basi saepius rotundata, rarius subacuta, apicem versus rotundata, repen.... (5). D, MACROPHYLLA Poepp, tino acuminato-cuspidata (Nov. Gen. et Spec. III. 90; Scbott Syn. 128, Prodr. 327. — D. costata Klotzsch in Herb. Berol. ! (non Karsten); Schott Syn. 128, Prodr. 327. — D. robusta Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854. p. 65, Prodr. 327! non C. Koch). — Peruvia subandina, ad rivulos silvestres versus Cuchero: Poeppig ; ad Pozuzo: Ruiz ; Columbia : Karsten. Var. obliqua Poepp. l. e. (sub titulo speciei), foliorum lamina obovato-oblonga, a medio deorsum sensim angustata, apice linea valde arcuata in euspidem brevem contracta. Peruvia, prov. Maynas : Poeppig. Foliorum petiolus ad medium usque latiuscule vaginatus, vagina albo-marginata rugosa, supra late et profunde canaliculatus, biacietatus; lamina crassa, coriacea, costa semiterete pallida excepta atroviridis, maculis irregularibus luteis obspersa . (6.) D. IMPERIALIS Linden et André (in Ill. bortic. 1871. t. 85). — Peruvia orientalis: Barraquin.

1. DIEFFENBACHIA SEGUINE SCHOTT : caudice adscendente, superne arrecto ; foliorum inferiorum petiolo vix ad medium usque vel ad medium usque vel ultr a medium, superiorum ad apicem usque vaginato, viridi atque albido-striato-maculato, maculis minoribus vel majoribus plus minusve confluentibus; lamina oblonga vel ovato-oblonga, basi rotundata, vel brevissime cordata vel subacuta (in eodem specimine!), apicem versus angustata, breviter cuspidata (viridi vel varie maculata), costa latiuscula crassa, nervis lateralibus I. utrinque circ. 9—15, inferioribus patentibus, superioribus remotis adscendentibus ; pedunculo brevi; spatha longa breviter cuspidata, viridi vel pallide virente, spadicis spatha brevioris infima parte nuda, parte feminea spadicis medium attingente, parte mascula femineae contigua vel ab ea interstitio brevi floribus paucis obsperso Arac.

174

DIEFFENBACHIA.

sejuncta; ovariis excentrice unilocularibus stigmate subconice convexo instructis aut didymis, vel tridymis, stigmatibus subdistinctis, baccis aurantiaco-coccineis.

Dieffenbachia Seguine Schott Meletem. I. 20 ; Kunth En. III. 53.' Arum Seguine Jacq. Amer. 239. t. 151. Arum Seguinum Linn. Spec. 1371 (Plum. Ic. t. 51. fig. h. et t. 61) ; Mill. Ic. t. 295. Caladium Seguinum Vent. Cels. 30; Willd. Spec. IV. 490; Hook. Exot. Bot. t. 1. Species, ut in diagnosi jam indicatum est, foliorum forma atque colore variabilis itaque a cl. SCHOTT et ab aliis hortulanis similiter ac Caladium bicolor aliaeque Aroideae in species numerosas divisa, quae pro formis tantum existimari possunt, licet constantibus, quamdiu gemmis tantum propagantur. Forma l. VIRIDIS Engl., foliorum lamina oblonga vel ovatooblonga breviter cuspidata viridi, spatha pallide virente breviter cuspidata.

Dieffenbachia Seguine Schott Syn. Ar. 127, Prodr. 328. Caladium Seguinum Hook. Exot. Bot. t. 1. Dieffenbachia Plumieri Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1852. p. 69, Syn. 127, Prodr. 330, fide Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. Isl. 509. Dieffenbachia neglecta Schott in Bonplandia VII. (1859.) p. 30, Prodr. 333, fide Griseb. l. c. Dieffenbachia Ventenatiana Schott in Bonplandia VII. (1859.) p. 30, Prodr. 330. Dieffenbachia consobrina Schott Syn. 131, Prodr. 329! (v. sp. or. in herb. Beg. Monae.). Dieffenbachia Poeppigii Schott Syn. 130, Prodr. 329. Dieffenbachia Gollmeriana Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 387, Prodr. 328. FOLIORUM petiolus 1¼—1½ dm. longus; LAMINA 1½—2 dm. longa, inaequilatera, 9 — 11 cm. lata, margine pallido excepto viridis. PEDUNCULUS 4—8 cm. longus. SPATHA oblonga dm. longa, 5 — 6 cm. lata, cuspide ½—¾ cm. longa instructa, pallide viridis, nervis atque venis vix prominulis. SPADIX 1¼—1½ dm. longus, 1 cm. crassus, ima parte nuda stipitiformi 3—4 cm. longa, feminea atque mascula 5 cm. metientibus, interstitio sterili 2 cm. longo sejunctis. FRUCTUS baccatus, pisiformis, miniato-aurantiacus, 6—7 mm. diam.

Habitat in insula Jamaica : fide Grisebach; Domingo : Mayerhoff ; in Antillis gallicis: fide Grisebach; Venezuela pr. Caracas : Gollmer ; Guiana batava pr. Paramaribo: Wullschhaegel n. 494 ; in Brasiliae prov. Para et do Alto Amazonas : Martius! (Obs. n. 2830).

Forma 2. BARRAQUINIANA, foliorum petiolis atque costa fere omnino albis, lamina hinc inde maculis albis notata. Tabula nostra XXXIX. Fig. I. (habitus).

Dieffenbachia Ill. hortic. 1864. t. Dieffenbachia t. 470. 471. Dieffenbachia

Barraquiniana Verschaffelt et Lemaire in 387. gigantea Verschaffelt in lll. hortic. 1866. Verschaffeltii Hort.

Forma 3. NOBILIS, foliorum lamina elliptica, acuta, obscure viridi, maculis smaragdinis nolata.

Dieffenbachia. nobilis Hort. Verschaffelt. In Brasiliae prov. Tara: Barraquin.

ARACEAE:

175

DIEFFENBACHIA.

Forma 4. DECORA, foliorum lamina viridi, maculis argenteis et pallide viridibus notata. Dieffenbachia decora Hort. Verschaffelt. Forma 5. LITURATA, lamina saturate viridi, supra secus costam stria latiuscula ex albo flavida, margine lacerato-erosa notata; spatha glaucescenti-viridi. Tabula nostra XXXIX. Fig. II. (spodia et analysis).

Dieffenbachia liturata Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1852. p. 68, Syn. Ar. 129, Icon. Aroid. t. 28—30. Dieffenbachia Wallisii Lind. in Ill. hortic. 1870. t. 11. Dieffenbachia variegata Hort. In Brasiliae prov. Para: Waltis.

Forma 6. LINEATA, foliorum petiolo albide aut pallide lineato, lamina viridi interdum maculis paucis flavovirentibus notata. Dieffenbachia lineata C. Koch et Bouché in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853. App. p. 4!; Schott Syn. Ar. 128, Prodr. 331; Walp. Ann. V. 894. (Vidi specimina florentia ex horto Beg. Berolinensi). In Venezuela pr. Caracas : Moritz.

Var. LINGULATA, major, foliorum petiolis laminae cire. dimidium aequantibus, lamina oblonga vel oblongo-laneeolata, basi obtusa, 3—4 dm. longa, 1¼—1½ dm. lata, viridi, nervis lateralibus I. utrinque circ. 15—20 patentibus; spatha atque spadice majoribus.

Dieffenbachia lingulata (Mart.) Schott Prodr. 334! Dieffenbachia robusta C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853 et Ann. sc. nat. 4. ser. I. 344. Dieffenbachia cognata Schott Syn. 130, Prodr. 334. Dieffenbachia grandis Hort. In Brasiliae prov. Para: Martius, Barraquin; in Guiana batava pr. Beekheuzen : Kegel n. 919; in insula Martinique : Hahn n. 945.

Hujus varietatis formae sunt: Forma 7. IRRORATA, foliorum petiolis albido-irroratis, lamina hinc inde macula alba notata. Dieffenbachia irrorata (Mart.) Schott Prodr. 334. Dieffenbachia Baumanni Hort.

176

irregulariter inter nervos notata, nervis lateralibus I. utrinque numerosis (15 — 20) adscendentibus ; pedunculo brevi; spatha oblongo-laneeolata, longius atque anguste cuspidata; spadicis parte feminea spadicis medium attingente, parte mascula circ. ⅓ totius spadicis aequante interstitio brevi floribus paucis obsperse sejuncta; ovariis didymis vel tridymis, stigmatibus subdistinctis ; baccis didymis vel tridymis, aurantiaco-coccineis. Tabula nostra XXXIX, Fig. III. (fructus, semen, embryo et planta germinans).

Dieffenbachia picta Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1852. p. 68, Syn. Ar. 129, Icon. Aroid. t. 24—26, Prodr. 332. Caladium pictum Lodd. Bot. Cab. t. 608. Fortasse etiam haec planta ad D. Seguine. ducenda, attamen magis, quam formae ejus supra enumeratae differt. Habitat verisimiliter in Brasiliae prov. Para; jam a longinquo in hortis Europaeis culta.

Forma 1. WEIRII, lamina viridi, maculis oblongis pallidioribus notata.

Dieffenbachia Weirii Berkl. in Roy. Hortic. Soc. Transact. 1867. vol. I. pars 4. Forma 2. ANTIOQUENSIS, lamina subtus pallida, supra nitide viridi, maculis permultis primum luteolis, mox viridiluteis conspersa.

Dieffenbachia Antioquensis Linden et Andri in Ill. Hortic. 1876. t. 192. In Nova Granata, prov. Antioquia.

Forma 3. BRASILIENSIS, foliorum lamina maxima usque 5 dm. longa, 2 dm. lata, saturate viridi, maculis flavo-viridibus majoribus atque albis minoribus conspersa.

Dieffenbachia Brasiliensis Veitch Catal. 1875. p. 12 cum icone xylograph. Forma 4. BAUSEI, foliorum lamina fere ex toto flavoviridi, margine obscure viridi-maculata, hinc inde maculis albis conspersa.

Dieffenbachia Bausei Regel in Oartenfl. 1873. p. 49, 50. Hybrida inter formam typicam et formam Weirii, culta a hortulano BAUSE.

In Brasiliae prov. Para: Martius.

Forma 8. CONSPURCATA, foliorum petiolo maculis parvis albis dense irregulariter guttato-irrorato, lamina juxta costam maculis irregularibus albis et pallide viridibus crebris conspersa. Dieffenbachia conspurcata Schott in Seemann Journ. of Bot. 1864. p. 52. In Brasiliae prov. Para, fide, Schott.

Forma 5. LANCIFOLIA, lamina supra nitenti-viridi, maculis permultis luteolis sparsis aliisque paucis niveis minutis conspersa.

Dieffenbachia lancifolia Linden et Andri in. Ill. hortic. 1.874. t. 167. Forma 6. MIRABILIS, lamina saturate viridi/maculis flavis magnis notata. Dieffenbachia mirabilis Hort, Verschaffelt.

2. DIEFFENBACHIA PICTA SCHOTT: foliorum inferiorum petiolo ad medium usque, superiorum longius fere ad apicem usque vaginato; lamina oblonga vel oblongo-elliptica vel oblongo-lanceolata, latitudine sua 2½—4-plo longiore, basi rotundata vel acuta , apicem versus sensim leviterque angustata, exitu longe acuminato-cuspidata, viridi, maculis oblongis vel lineari-oblongis majoribus atque minoribus albis, numerosis

3. DIEFFENBACHIA HUMILIS POEPPIG : foliorum petiolis lamina longioribus, vix ad medium usque vaginatis, e viridi et albo variegatis; lamina lanceolato-oblonga, basi acuta, apicem versus sensim angustata, longe acuminata, nervis lateralibus I utrinque pluribus angulo acuto adscendentibus ; pedun-

177

ARACEAE:

culo brevi; spatha viridescente, vix cuspidata, acuta; spadicis gracilis inflorescentia mascula circ. tertiam partem aequante.

Dieffenbachia humilis Poepp. Nov. Gen. et Spec. III. 90; Schott Prodr. 333. Dieffenbachia Spruceana Schott in Bonplandia VII. (1859.) p. 30!, Prodr. 332. Dieffenbachia alliodora Linden ex Regel Gartenflora 1870. t. 672. POMORUM

8—9 cm. lata. longa.

petioli 2½—3 dm. longi, lamina 2-2‘/a dm. longa, circ. ¾ dm. longus. SPATHA 1—11/5 drn.

PEDUNCULUS

dense multiflora, parte mascula sterili subconica quam feminea longiore, mascula cum neutra contigua subclavata densiflora quam feminea plus duplo longiore.

CONSPECTUS SPECIERUM. Sect. I. CYRTOSPADIX C. Koch (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853. App., sub titulo generis). Stigma depressionem in apice pistilli implens, breve 2—3-lobum. Foliorum lamina lineari-oblonga, inaequilatera, basi uno latere acutata, altero rotundata vel auriculata, apice sensim angustata

1. C. STRIATIPES.

In prov. do Alto Amazonas pr. Panuri ad Rio Uaupés : Spruce n. 2625 ; in Perusiae prov. Maynas ad Yurimaguas : Poeppig n. 2401.

XVII. CALADIUM VENT.

CALADIUM Vent. in Roemer Archiv II.347 (1799); Schott Syn.

Ar. 50, Gen. Ar. 45, Prodr. Ar. 162; Endl. Gen. n. 2684; Kunth En. III. 42. — Ari spec. Auct. FLORES unisexuales nudi. Masculi: AETHERAE 3, 4 v. 5 in synandrium truncato-obpyramidatum, apice sinuoso- subhexagonum connatae, connectivo crasso, vertice plano; thecis appositis, ad basin fere synandrii productis, oblongo-lanceolatis, basi rotundatis et emarginatis, apice rimula brevi aperientibus, pollen in farciminulis emittentibus. Flores masculi abortivi: STAMINODIA in synandrodia depresso-obpyramidata, compressa, vertice truncata connata. Flores feminei: OVARIUM 2-, rarius 3-loculare ; OVULA in loculis plura, anatropa, placentae dissepimento vel axi medio annexae funiculis brevibus biseriatim affixa, superiora arrecta, infima interdum deorsum versa. Stylus nullus. STIGMA depresso-hemisphaericum, sub-3—4-sulcatum. FRUCTUS baccatus, clavatus, tenuis, albidus, stigmatis rudimento coronatus, 2 — 3-locularis, polyspermus. SEMEN plus minusve ovoideum, brevissime funiculatum, funiculo in rhaphem lateraliter annexam, prominulam prolongato, integumento succulento obductum, testa crassa, acietato-sulcata, sulcis primis plurimis longitudinalibus. EMBRYO axilis in albumine copioso.

rhizomate tuberoso, tubere plerumque eodem anno folia atque pedunculum, rarius in uno folia, in alio cataphylla atque pedunculum emittente. FOLIORUM petioli saepe irrorato-variegati vel colorati; LAMINA peltata, sagittata, rarissime oblonga impeltata, auriculata, nervis lateralibus I. paucis patentibus, nervis 11. inter nervos 1. obliquis, nervo collectivo inter nervos 1. medio conjunctis, venis dense reticulatis. PEDUNCULI plerumque solitarii, longiusculi. SPATHAE tubus convolutus, vegeto-persistens, in fructu tandem disrumpens, fauce constrictus, lamina cymbiformis alba. SPADIX erectus, spathâ paullo brevior, infima parte nuda stipiti-formi, parte feminea cylindrico-conoideo, vel elliptica HERBAE

178

CALADIUM.

Sect. II. EUCALADIUM Engl. hemisphaericum, sub-3—4-sulcatum.

Stigma vix immersum, depresso-

A. Lamina foliorum haud peltata vel raro supra basin peltate, subcucullata. Foliorum lamina ovata vel elliptico-ovata, basi acuta vel obtusa, subtruncata vel leviter cordata aut paullum supra basim peltata, nervis lateralibus 1. in nervum collectivum intimum a margine longe remotum . 2. C. SCHOMBURGKII. conjunctis. . . . . . . Foliorum lamina ovata, inferne leviter cordato-sinuata, nervis lateralibus I. patentibus in nervum collectivum intimum margini approximatum conjunctis . . . . . 3. C. SORORIUM. B. Lamina foliorum distincte peltata. a. Spathae tubus subsphaeroideus. Foliorum lamina supra saturate viridis, infra ex glauco pallidius viridis, cordato-peltata, lobis posticis ad ⅔ longitudinis connatis. Spathae tubus utrinque albidus, lamina triplo longior cuspidulata, nivea. Spadix vix stipitatus. . . . . . . (4.) C. SMARAGDINUM C. Koch et Bouché (in Ind. Sem. Hort. Berol. App. 1853. p. 3; Schott Prodr. 165). Var. asperulum Schott (sub titulo speciei in Oest. Bot. Wochenschr. 1853. p. 313, Syn. 51, Prodr. 184. — C. pallidum C. Koch et Bouché l. c. — C. Engelii Karst.), foliorum lamina pallide virente, concolore; pedunculo ut petioli lineolis prominulis instructo. Habitat in Venezuela pr. Caracas. Foliorum lamina saturate viridis, maculis irregularibus griseis, flavo-viridibus et niveis picta, infra glauco-viridis, sagittato-oblongoovata, lobis posticis ad ⅔—¾ usque vel magis connatis. Spathae tubus utrinque virens, lamina duplo longior, ovata, cuspidulata, pallide viridis. Spadix breviter stipitatus . . . (5.) C. MARMORATUM Mathieu (Catal. et Icon, ; C. Koch in Ind. Sem. Hort. Beroi. 1854. App.; Schott Syn. Ar. 53, Prodr. 169. — Caladium tripedestum Lem. in Ill. hortic. 1858. Misc. p. 59 ; Schott Prodr. 179). — Ecuador, pr. Guayaquil : Warscewicz. b. Spathae tubus ovoideus vel oblongo-ovoideus.

α. Foliorum lamina sagittato - Ovata vel ovato-triangularis, lobo antico semiovato apice repentino in cuspidem angustato, lobis posticis quam anticas paullo usque duplo brevioribus, oblongo-ovatis, obtusis, ad 1/5—¼—⅓ longitudinis connatis 4. (6.) C. BICOLOR. β. Foliorum lamina sagittato-hastata, lobo antico triangulari, oblongovel ovato-lanceolato. Laminae lobus anticus fere triangularis, oblongovel ovato-lanceolatus, quam postici vix dimidio longior, lobi postici lanceolati, subacutati, extrorsi, ad ¼—1/5 — 1/6 usque connatis. Spathae lamina quam tubus sesquilongior. ... 5. (7.) C. PICTURATUM. Laminae lobus anticus elongato-lanceolatus posticis aequilongus vel illis brevior, lobi postici elongato-lanceolati, basi tantum connati. Spathae lamina quam tubus paullo longior 6. (8.) C. MACROTITES.

Species dubia

...

7. (9.) C.

HUMBOLDTII.

1. CALADIUM STRIATIPES SCHOTT: foliorum petiolo laminae subaequilongo, laevi, interrupte livide striato, ultra medium latiuscule vaginato ; lamina glaucescente lineari-oblonga, inaequilatera, basi uno latere acutata, altero rotundata vel auri-

ARACEAE:

179

culata, apice sensim angustata, costa media lata, nervis lateralibus I. paucis cum venis erecto-adscendentibus nervum collectivum intimum a margine remotum constituentibus, nervis collectivis duobus e basi adscendentibus margini valde approximatis; pedunculo folia longitudine subaequante ; spathae valde elongatae tubo basi obconico, oblongo-ovoideo, supra constricto, quam lamina oblonga ex albo viridi-flavens duplo breviore; spadice quam spatha paullo breviore breviter stipitato atque basi spathae dorso accreto, parte feminea brevi, mascula fertili sterili subaequilonga; ovariis atque synandrodiis albidis, synandriis sulphureis. Tabula nostra XL. (habitus et analysis).

Caladium striatipes Schott Syn. Ar. 51 et in Oest. Bot. Zeitschr. 1865. p. 33. Philodendron striatipes Kunth in Ind. Sem. Hort. Berol. 1848. p. 11! Cyrtospadix striatipes C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1853. App. p. 13 (3). Acontias striatipes Schott Prodr. 192! Banana do Brejo Brasil. bienne, quia prioris anni semper dejicitur (C. Koch). petioli 1—2 dm. longi, vagina — 1½ dm. longa, basi lata instructi, supra teretiusculi 1½—2 mm. crassi; LAMINA 2—3 dm. longa, 5—7 cm. lata, altero latere ½1½ cm. latiore atque basi rotundato vel auriculo brevi instructo, nervis lateralibus I. utrinque 4—5 adscendentibus, nervo collectivo intimo a margine 4—5 mm. remoto. PEDUNCULI 2—3 dm. longi. SPATHAE tubus 5—8 cm. longus, extus flavescens, intus albicans, lamina 1 — 1¼ dm. longa, circ. 4 cm. lata. SPADICIS 1½ dm. longi pars brevis vix 2 cm. longa, ovariis albidis, stigmatibus pallide flaventibus; pars sterilis anguste cylindrica 4—5 cm. longa, synandrodiis sterilibus inferioribus crassis irregularibus, superioribus compressis, tenuibus, 5—6 mm. longis; pars ♂ fertilis 5—7 cm. longa, cylindroidea, utrinque paullum angustata. TUBER

FOLIORUM

Habitat in Brasiliae provinciis Piauhy et Goyaz : Gardner ! ; in prov. Minarum ad Congonhas do Campo, Caldas aliisque locis: Stephan !, Regnell III. 1294 !, Widgren !, Sello n 138, 1206; ad Maypures secus fl. Orinoco: Spruce n. 3741 ; in Guiana gallica : Leprieur.

2. CALADIUM SCHOMBURGKII SCHOTT: foliorum petiolis tenuibus lamina 4-plo longioribus, ad tertiam partem usque vaginatis; lamina haud peltata oblique elliptico-ovata, basi acuta vel obtusa subtruncata vel leviter cordata aut paullum supra basin peltata, subcucullata (in eodem specimine!), supra costa atque nervis. lateralibus I. pallidis vel argyreis vel rubris exceptis viridi atque maculis paucis parvisque irregulariter sparsis notata, subtus pallidiore, nervis utrinque 4—5 angulo acuto adscendentibus, inferioribus approximatis, superioribus magis remotis, nervum collectivum intimum a margine valde remotum, inferioribus I. cum nervis II. superioribus nervum collectivum alterum margini magis approximatum formantibus; spathae tubo viridi oblongo, leviter constricto, lamina fere triplo longiore, albida; spadicis spathâ brevioris parte feminea cylindroidea masculae sterili subaequilonga, mascula fertili quam sterilis triplo longiore; ovariis stigmate lato coronatis. Caladium Schomburgkii Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1858. p. 122, Prodr. 162. Alocasia heteroneura C. Koch in Wochenschrift für Gärtnerei 1861. p. 283. FOLIORUM

structi;

LAMINA

petioli 3—4 dm. longi, vagina ultra 1 dm. longa in1—1½ dm. longa, ¾—1 ¼ dm. lata, nervo collectivo

CALADIUM.

180

intimo a margine ½—1 cm. remoto. SPATHAE tubus 3 cm. longus lamina 8 cm, longa, circ. 4 cm. lata. SPADICIS pars ♀ 1½ cm. longa, mascula sterilis 1¾ cm. longa, mascula fertilis 5—6 cm. longa. SYNANDRODIA vertice oblongo-hexagona, Habitat in Brasiliae prov. Para: gallica pr. Karouany: Sagot n. 612 !

Wallis, fide C. Koch; in Guiana

Hortulani etiam hujus speciei formas sub titulo specierum descripserunt, quas jam cl. C. KOCH sub Alocasia heteroneura conjunxit, scil. insequentes : Forma α. MARMOREUM Hort. Stange: lamina obscure viridi, nervis brunneo-rufescentibus, flavo-marginatis instructa. Forma β.

ERYTHRAEUM

C. Koch: laminae costa et nervis erythraeis.

Alocasia erythraea C. Koch Wochenschrift f. Gärtnerei 1861. p. 8. Caladium Schmitzii Lem. in IU. hort. t. 297. f. 3. Caladium cordatum, Hort. Verschaffelt. Forma γ.

ARGYRONEURTJM

C. Koch: laminae costa et nervis argenteis.

Alocasia argyroneura C. Koch l. c. Caladium Schoelleri Lem. in IU. hortic. t. 297. f. 2. Forma S. PICTUM Hort. Stange: laminae inter nervos rubros maculis albis vel rubris notata. Forma s. SUBROTUNDUM (Lem.) C. Koch l. c., lamina inferne subrotunda, leviter cordata, maculis albis vel rubris notata. Caladium subrotundum Lem. in Ill. hort. 1858, Misc. p. 60.

3. CALADIUM SORORIUM SCHOTT: foliorum petiolo tenui, longo ; lamina ovata, inferne leviter cordato-sinuata, lobis posticis rotundatis, lobo antico acuminato, nervis lateralibus I. patentibus in nervum collectivum intimum margini approximatum conjunctis; spathae tubo oblongo-ellipsoideo, lamina plus duplo longiore, cuspidata; spadicis spathâ multo brevioris breviter stipitati parte feminea elongato-cylindroidea, mascula sterili quam feminea longiore, fertili omnium longissima medio incrassata; ovariis stigmate amplo obtectis ideoque stigmatibus ovariorum sese tangentibus; synandrodiis vertice rotundatis.

Caladium sororium Schott in Oest. Bot. Zeitsclir. 1859. p. 38, Prodr. 163. Species mihi non visa atque haud satis cognita. Habitat in Brasilia amazonica: Spruce, fide Schott.

4. CALADIUM BICOLOR VENT. rhizomate depressogloboso; foliorum petiolo laevi quam lamina 3—7-plo longiore, apicem versus pruinoso; lamina supra varie colorata, subtus glaucescente, ex sagittato ovata vel ovato-triangulari, lobo antico semiovato apice repentino in cuspidem angustato, lobis posticis quam anticus paullo usque duplo brevioribus, oblongoovatis, obtusis, ad 1/5 — ¼ — ⅓ longitudinis connatis, reliqua parte sinu in fundo plus minusve obtuso disjunctis, nervis lateralibus I. lobi antici infimis horizontaliter patentibus, 2 superioribus adscendentibus nervo collectivo a margine paullum remoto conjunctis; pedunculo foliis paulo breviore; spathae tubo ovoideo extus viridi, intus ex albido-virente, in fundo saepe violaceo, lamina tubo vix duplo longiore, apice cuspidata, alba; spadicis breviter stipitati parte feminea breviter cylindroidea flavescente vel pallide aurantiaca, mascula sterili angusta vix femineae aequilonga, mascula fertili cylindrico-fusiformi crassa quam feminea duplo longiore.

ARACEAE:

181

182

CALADIUM.

Caladium bicolor Vent. Hort. Cels. t. 30! (1800) ; Kunth En. III. 42 pr. p.!; Schott Syn. Ar. 54, Prodr. 172 em. Arum bicolor Ait. Hort. Kew. III. 316; Jacq. Schoenbr. II. t. 186; Bot. Mag. t. 820.

latis. PEDUNCULUS 3—5 dm. longus. posticis ¾ dm. longis, ½¾ SPATHAE tubus 3½—4 cm. longus, 2½ — 3 cm. amplus, lamina 6—8 cm. longa. SPADICIS cire. 8 cm. longi pars feminea 1½—2 cm. longa ovariis subaurantiacis vel flavis, pars mascula 5 cm. longa cum interstitio sterili angustiore contigua, flavescens.

Species admodum variabilis; numerosae enim species Caladii ab hortulanis propositae maxima parte huc pertinent, quum inflorescendae florumque indole congruant, foliorum forma paullum tantum aut omnino non differant, discrimina autem, quae in foliorum forma atque in inflorescendarum longitudine proportionali exstant, etiam in foliis unius ejusdemque individui atque in inflorescendis formarum proxime affinium observentur. Dubium quidem est, utrum plantae omnes huc adnumeratae pro meris varietatibus Caladii bicoloris haberi queant, an pro hybridis inter Caladii bicoloris varietates atque alias species aut in hortis aut in patria enatis; plurimas vero formas in hortis arte factas non esse, sed a peregrinatoribus, imprimis a b. BARRAQUIN atque a cl. WALLIS, in provincia Pará collectas in Europam missas esse constat. Censetur quoque a cl. Wallis, qui Caladia accuratissime loco natali observavit, plantas illas pulcherrimas a multis hortulanis sub titulo specierum descriptas meras formas esse, quarum numerus etiam magis augeri possit. Memoriae dignum est, formas plus viginti annis ante in Europam translatas fere omnino eandem macularum dispositionem atque indolem praebere, qua illo tempore insignes erant, dum foliorum forma minus constans observatur; at negligendum non est, quod fere omnia specimina unius formae in hortis nostris culta ab uno eodemque specimine originem ducant atque e gemmis educata sunt. Plantas in hortis cultas accurate comparavimus et formas tam arcte inter se connexas invenimus, ut eas vix pro varietatibus, sed potius pro formis habeamus. Insuper cognitum est, e seminibus raro easdem formas educari; exempli gratia cl. SCHOTT e Caladii pellucidi sui seminibus formas varie maculatas educavit. Variationes autem, quae in his plantis praecipue occurrunt, hae sunt: 1) Petioli aut violascentes, in atropurpureum vergentes, aut violaceo-variegati aut pallide virides. 2) Laminae, magnitudine quoque variantis, lobi postici oblusi aut subacuti, subextrorsum aut paullum introrsum versi; etiam foliorum ejusdem individui lobi postici ad tertiam partem usque vel ad quintam partem connati. 3) Laminae color diversissimus; mox rubicundus, mox viridis praevalet, ita ut modo tota fere lamina, modo nervi tantum rubicundi appareant. 4) Lamina maculis chlorophyllo destitutis, decoloribus aut vario rubicundis, nunc majoribus nunc minoribus, aut omnino caret aut gaudet, quadecausa formae insequentibus enumeratae primo aspectu valde differre videntur.

Habitat, fide cl. G. Wallis, valde frequens cum varietatibus in provincia Para in insulis Archipelagi Magoary neque minus in silvis primaevis juxta flumen Amazonum, frequentissima quoque cum varietatibus prope domicilia humana; in Guiana balava ad Pietersburg : Wullschlaegel n. 503 !

1. VELLOZIANUM, foliorum lamina supra omnino saturate viridi, lobis posticis ultra medium connatis.

Huc pertinet Caladium Gaerdtii C. Koch = Caladium Rogieri Chant. et Lem.

Caladium Vellozianum Schott in Bonplandia 1859. p. 163, Prodr. 164. Arum vermitoxicum Vell. Fl. Flum. IX. t. 108. Koch in Belg. hortic. X. (1860) p. 169 Caladium pusillum (planta parvula). Caladium Purditanum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 38, Prodr. 167. Caladium Spruceanum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 38, Prodr. 167 (planta parvula). Caladium firmulum, Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854. p. 417, Prodr. 165.

11. BRONGNIARTII, maximum , petiolis violaceo- atque viridi-variegatis, apicem versus rubicundis; lamina maxima parte viridi, juxta inferiores partes nervorum rubicunda, inter nervos I. pallidius viridi, marginem versus saturatius colorata, costis atque nervis I. puniceis.

In Brasiliae prov, Para: Wallis; prov, Bahia : Blanchet ; prov. do Alto Amazonas: Spruce n. 1268.

2. MARGINATUM, lamina supra saturate viridi, extimo margine linea rubra limbata. Caladium marginatum C. Koch in Ind. Sem. Ilort. Berol. 1854. App. p. 6; Schott Syn. 52, Prodr. 166. Colitur in hortis. 3. RUBICUNDUM Engl., petiolis viridescentibus vel viridi- et violaceovariegatis; lamina in disco ex toto rubicunda, chlorophyllo destituta, inter discum atque marginem viridi. Tabula nostra XLI. (habitus cum analysi). Caladium bicolor Vent. l. c.; Kunth l. c.; Schott l. c.! PETIOLI 3—6 dm. longi, vagina 1—3 dm. longa instructi; LAMINA 1¼2¼ dm. longa, lobe antico ⅔ —1 ½ dm. longo atque lato, lobis

Arac.

4. RUBELLUM Hort., lamina exceptis oostis atque nervis I. pulcherrime puniceis viridi. Caladium Reichenbachii Stange et Hort.

5. TRANSPARENS Hort., lamina in disco pallide viridi fere transparente, costis atque nervis I. puniceis.

KRAMERIANUM

Hort., nervis purpureis, luteo-marginatis,

7. SPLENDENS Hort. van Houtte: petiolis basi viridescentibus, apicem versus rubicundis; lamina medio disci rubicunda, costis atque nervis I. pulcherrime puniceis, inter nervos et marginem versus pulcherrime viridi. Habitat in prov. Para: Barraquin. Reg. Monacensi.)

(Vidi specimina culta in horto

Huc pertinet Caladium roseum Hort., lamina in disco rosea. 8. STANGEANUM C. Koch (Wochenschr. 1861. p. 136), lamina margine angusto viridi excepto rubicunda atque marginem versus lutescente. 9. BARRAQUINII, petioiis violaceis; lamina in disco ex toto puniceo rubicunda, inter discum et marginem pulcherrime viridi, costis atque nervis I. et 11. puniceis. Caladium Barraquinii Hort. Chantin in Illustration horticole 1860. t. 257; Fl. des serres 2. sér. III. t. 1378. Halitat in prov. Para: Barraquin. Reg. Monacensi.)

(Vidi specimina culta in horto

10. LEOPOLDI Ilort. Verschaff., petiolis subtus violaceis, supra pulcherrime puniceis; lamina in disco late rubicunda, margine viridi rubicundo-maculata, costis et nervis I. saturate puniceis. Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi.

Caladium Brongniartii Lem. in Ill. hortic. 1858. p. 58; Flore des serres 1858. p. 104. t. 1348/49.

Planta robusta, superba; petioli usque 1 m. longi; lamina 22—33 em. longa, 14—25 cm. lata. Habitat in provincia Para: Barraquin, Wallis. (Vidi specimina viva in horto Reg.. Monacensi.)

12. RUBRIVENIUM Hort., petiolis viridi- et violaoeo-variegatis; lamina minore oblongo-ovoidea, lobis posticis subintrorsis, obtusis, fere ad dimidium usque connatis, secus costas atque nervos I. late pallide canescenti- vel rubicundo-viridi, nervis pallide rubicundis vel incarnatis. 13. PELLUCIDUM, petiolis rubicundis, violaceo-variegatis, lamina secus costas atque nervos I. late punicea maculisque numerosis majoribus atque minoribus inter nervos I. notata.

Caladium pellucidum DC. Quatrième note sur les plant, d. Jard. d. Genève p. 38; Schott Syn. Ar. 53, Prodr. 171 pr. p. Caladium bicolor β. pellucidum Kunth En. IIT. 42! Caladium Thelemanni Hort. Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi.

Hort., petiolis violaceo- atque viridi-variegatis, apicem versus rubicundis; lamina maxima parte viridi, juxta inferiores 14. HENDERSONI

ARACEAE:

183

partes nervorum rubicunda, costis atque nervis I. puniceis maculisque parvis rubicundis ad marginem usque notata. Congruit cum var. Brongniartii, sed differt maculis rubicundis. Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi. 15. SIEBOLDII Hort, petiolis violaceo- atque viridi-variegatis, apicem versus rubicundis; lamina lobis posticis subintrorsis fere ad tertiam partem usque connatis, saturate viridi, sed costis atque nervis I. pulcherrime puniceis maculisque parvis puniceis angustissime albo-marginatis notata. Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi. 16. KETTELERI Hort., petiolis incarnatis, basim versus variegatis; laminae disco costis atque nervis I. puniceis, maculis numerosis parvis roseis inter nervos I. sparsis.

Vidi specimina, culta in horto Reg. Monacensi. 17. CURWADLII Hort., petiolis viridescentibus, basim versus paullum violaceo-variegatis; lamina secus costas atque nervos I. punicea, inter nervos maculis majoribus albis notata, ceterum saturate viridi. Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi, proxime accedentia ad formam sequentem. 18. CHANTINI, petiolis violaceis vel violascentibus; lamina secus costam et nervos I. late punicea, inter nervos ad nervum marginalem usque maculis numerosissimis inaequalibus albis, medio roseis notata.

Caladium Chantini Lem. in Ill. hortic. 1858 p. 58. t. 185 ; Flore des serres 2. t. ser. III. t. 1350/51 ; Bot. Mag. t. 52. 55. Caladium Cannaertii Hort., C. amoenum Eort. , C. Martersteigianum. Eort., C. punctatissimum Eort., C. Haageanum Hort. (cf. C. Koch in Wockenschr. 1862 p. 136). Proxime accedit ad formam typicam atque varietatem Brongniartii; inflorescentia quoque ab illa formae typicae omnino non differt. Habitat in provincia Para: Barraquin, culta in horto Monacensi.

Wallis. — Vidi specimina

19. HOULLETII, petiolis viridibus, basi atque vagina paullum violaceo-variegatis; laminae lobis posticis subintrorsis, rotundatis, ad tertiam partem usque connatis, lamina in disco pallida, marginem versus obscure viridi, costis atque nervis I. paullum rubicundis, maculis numerosis irregularibus albidis notata.

Caladium Houlletii Lem. in Ill. horticole 1858 p. 59. Caladium Mooreanum Hort. Magnitudine et forma foliorum maxime accedit ad formas rubrovenium et Sieboldii. Habitat in provincia Para : Barraquin. — Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi. 20. ALFRED-BLEU Hort., petiolis viridibus; lamina in disco atque secus costas et nervos I. pallide rubicunda, ceterum viridi, inter nervos ad marginem usque maculis majoribus albis numerosioribus notata. Foliorum lobi 2½—3½ dm, longi.

postici paulium introrsi, obtusissimi ; petioli Accedit ad formas rubrovenium et Houlletii.

21. HAEMATOSTIGMA Kunth, petiolis violascentibus; lamina ex toto saturate viridi, in sinu linea purpurea cincta, hinc inde maculis sanguineis sparsis notata. Caladium pellucidum DC. Quatrième note sur les pl. d. Jard. Genev. 1826 p. 38 ; Schott Syn. Ar. 53, Prodr. 171. pr. p. ! Caladium bimior 5. haematostigmum Kunth En. III. 42. Caladium discolor Hort. pr. p.! 5—6. dm. longi; LAMINA 2—2½ dm. longa, 1¼ — 1½ dm. lata, hastato- vel sagittato-ovata, lobis posticis ad quartam partem usque connatis. C. pellucidum DC. et Schott non solum hanc formam includit, sed etiam formam secus costas et nervos I. rubentem maculisque diaphanis notatam; quacum cl. SCHOTT C. haematostigmum ex seminibus ejusdem plantae educavit. Quantae differentiae inter has duas plantas, tantae etiam inter priores et sequentes, quae non diutius constantes sunt, si e gemmis neque e seminibus educantur. PETIOLI

CALADIUM.

184

22. DUCHARTREI Hort., petiolis longis ad medium usque atroviolaceo - variegatis, supra viridibus; lamina costis nervisque omnibus atque margine exceptis decolore vel hinc inde pallide rosea maculisque sanguineis hinc illino notata vel etiam plus minusve sordide viridi.

Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi, quae simul folia ad formam haematostigma, simul ad hanc pertinentia produxerant. 23. NEUMANNII, petiolis viridibus, lamina pulcherrime saturate viridi, nervis vix pallidioribus, maculis numerosis majusculis atque minoribus pallide puniceis albo-marginatis inter nervos I. notata.

Caladium Neumannii Lem. Ill. Hort. 1858. p. 58; Fl. des serres 2. sér. III. t. 7553/53 ; Bot. Mag. t. 5199. Habitat in provincia Para: Barraquin, — Vidi specimina, culta in horto Reg. Monacensi. 24. LINDENII Hort., lamina laete viridi maculis parvis rubicundis confluentibus notata.

25. VERSCHAFFELTII, petiolis pallide viridibus; lamina pulcherrime viridi, maculis paucis irregularibus rubicundis notata. Caladium Verschaffeltii Lem. Ill. horticole 1858 p. 59. t. 185 ; Fl. des serres 2. sér. III. p. 105; Bot. Mag. t. 5263. Camisa de Venus Brasil., fide Wallis. Halitat in provincia Para : Barraquin, Wallis. — culta in horto Reg. Monacensi.

Vidi specimina

26. ENKEANUM C. Koch (in Wochenschr. 1861. p. 267), lamina laete viridi maculis majoribus atque minutis rubicundis notata.

27. WIGHTII, petiolis pallide viridibus ; lamina pulcherrime viridi, maculis majoribus paniceis atque minoribus albis inter nervos I. notata. Caladium Wightii Lem. Varietas prioribus valde affinis, plerumque occurrit foliorum lobis posticis ad tertiam partem usque connatis. Habitat in Guiana anglica pr. Demerara : Wight. — Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi. 28. PERRIERII , petiolis atro-violascentibus ; lamina obscure viridi, maculis numerosis puniceis albo-marginatis notata. Caladium Perrierii Lem. in Ill. horticole 1861. p. 294. Valde affinis formae Neumanni. Habitat in provincia Para: Barraquin. — Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi. 29. ECKHARTII Hort., petiolis basi variegatis violascentibus, medio atque supra viridibus ; lamina viridi marginem versus maculis pancis roseis, medio albis, minimis notata. Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi. 30. POECILE, petiolis rubro-fuscis vel dense striato-variegatis ; lamina saturate viridi, costis et nervis I. pallidioribus interdum albescentibus exceptas, in petioli pelta macula punicea notata.

Caladium poecile Schott Melet. I. 18, Syn. Ar. 52, Prodr. 171 ; Kunth En. III 43. Caladium pallidinervium Hort. Lauche. Habitat in Bracilia, ex Schott. Haec planta non magis differt a forma typica C. bicoloris quam aliae formae adhuc enumeratae ; inflorescentia nulla nota constante ab illa diversa est. 31. ARGYROSPILUM, petiolis griseo-roseis, parce striolatis ; lamina pulcherrime viridi, medio macula coccinea, inter nervos I. maculis parvis albis numerosis notata Caladium argyrospilum Lem. Ill. hortic. 1858. p. 59, Fl. des serres 2. sér, III. p. 105. Habitat in provincia Para : Barraquin. 32. KOCHH hort. Verschaffelt., foliorum lamina magis rotundata, saturate viridi, medio inter costam atque marginem maculis parvis albis notata

185

ARACEAE:

33. MACROPHYLLUM, petiolis viridibus; lamina saturate viridi, ubique maculis numerosis parvis, haud confluentibus albis vel paullum roseis notata.

Caladium macrophyllum Lem. Ill. hortic. 1862 t. 316. Caladium griseo argenteum, Hort. Habitat in provincia Para: horto Reg. Monacensi.

Barraquin. — Vidi specimina culta in

34. LAUCHEANUM O. Koch (Wochenschr. laete viridi, medio maculis albis notata.

1861. p. 266),

lamina

35. REGALE, petiolis viridibus; lamina laete viridi, ubique maculis parvis confluentibus albis notata, in sinu purpureo-marginata. Caladium regale Lem. Ill. hortic. 1862 t. 316. Caladium Wagneri Hort. OBS.

Formas lamina viridi, albo-maculata instructas includit :

Caladium Surinamense Miquel Delect. sem. Hort. Amsterd. 1853 ; Schott Syn. Ar. 52, Prodr. 168. Caladium sagittaefolium Sieber Cat. Fl. . Mart. 73 ! Vidi specimina sicca (ad diversas formas pertinentia) e Guiana batava, pr. Paramaribo: Wullschlaegel n. 502 ! ; al. loc. ; Weigelt!, J. E. Menge !, Kegel n. 835 ; Martinique: Sieber Herb. Martin. Suppl. n. 731 ; Portorico : Riedlé in Herb. Delessert. 36. DEVOSIANUM, petiolis viridibus; lamina laete viridi, inter costas atque nervos I. albidos maculis parvis irregularibus albis sparsis atque in sinu linea coccinea angusta notata.

Caladium. Devosianum Lem. Ill. hortic. 1862 t. 322. f. 1. Caladium Wallisii Hort, et C. Ottonic Hort. (quae transitum ad sequentem efformant). Habitat in provincia Para: Barraquin. — Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi. 37. MIRABILE, petiolis viridibus; lamina laete viridi, inter costas et nervos I. pallide virides maculis majoribus atque minoribus, irregularibus, albis dense obsita. Caladium mirabile Hort Verschaffelt: Lem, Ill. Hortic. 1863. t. 354. Habitat in provincia Para: Barraquin. horto Reg. Monacensi.

—

Vidi specimina culta in

38. HOUBYANUM Hort., petiolis subtus sordide viridibus, supra rubicundis; lamina laete viridi, inter costas atque nervos I. pallidos maculis magnis atque parvis puniceis, supra petioli insertionem macula punicea notata atque in toto margine linea pallide punicea instructa.

Vidi specimina culta in horto Beg. Monacensi.

CALADIUM.

186

collectivum a margine subremotum componentibus; pedunculo variegato; spathae tubo ovoideo extus viridi, intus praeter fundum atropurpureurn flavo-virente ; lamina quam tubus sesquilongiore alba, leviter flavo-viridula, cuspidato - apiculata; spadicis duplum tubi aequantis, brevissime stipitati parte feminea ovoidea, quam mascula sterilis breviore, mascula fertili clavata, apice subacuta; ovariis viridulis stigmate lato flavo coronatis, synandriis albidis. Caladium picturatum, C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854 App. p. 6 et Wochenschrift 1862 p. 135 ; Schott Syn. Ar. 54, Prodr. 173. Haec species simili modo variat, ac Caladium bicolor. Ut in illa specie, etiam in hac foliorum petioli plus minusve variegati atque lamina lobis magis elongatis vel abbreviatis, viridis vel hinc illiuc chlorophyllo destituta, maculis diaphanis pius minusve extensis notata occurrit. Rhizomatis forma in omnibus varietatibus eadem observatur. 1. PORPHYRONEURON. petiolis pallide rufescentibus, sordide vioiaceovariegatis; lamina latiuscuie hastato-sagittata sordide pallide viridi, ad nervos paullum rubente, opaca, lobis posticis ad 1/6—⅓ connatis.

Caladium porphyroneuron C. Koch Wochenschr. 1861. p. 8. Caladium cupreum Hort. Paraens. ex Lem. in Ill. hort. 1861. t. 297, non C. Koch. Alocasia porphyroneura Lem. l. c. PETIOLI 2½—4 dm. longi, tenues; LAMINA 1½—2¼ dm. longa, lobo antico circ. 1 — 1 ¼ dm. longo, ¾—1 dm. lato, lobis posticis extrorsis. ¾—1 dm. longis, 3—4 cm latis, sinu in fundo obtuso disjunctis. Db foliorum latitudinem paullum accedit ad formas Caladii bicoloris, quocum hanc plantam Conjungendam esse cl. LEMAIRE existimavit, sed nostra opinione secundum foliorum formam rectius ad Caladium picturatum ducendum est.

Primum in horiis Paraënsibus culta, serius in Europam introducta, verisimiliter in provincia Para spontanea. — Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi. 2. ELEGANS Engl., petiolis roseis, basi viridescentibus, variegatis ; lamina angustius hastato-sagittata leviter supra lobos contracta, supra saturate viridi, juxta Costas atque nervos I. late rubicunda vel punicea, lobis posticis ad quartam partem usque connatis. PETIOLI 2—5 dm. longi, tenues; LAMINA 1—2 dm, longa, lobo amico ¾— 1 dm. longo, ½ —⅔ dm. lato, longitudine latitudinem circiter dimidio superante, lobis posticis extrorsis saepe ½—7/8 dm. longis, 3—4 cm. latis. — Foliorum forma elegantior, quam antecedentis.

Vidi specimina, culta in horto Monacensi. petiolis viridescentibus, subtus variegatis; lamina tenui ex glauce-virescente, maculis maximis valde irregularibus saepe confluentibus, pallide flaventibus, subdiaphanis notata, lobis posticis interdum tantum ad quintam partem usque connatis. 39. PICTUM,

Caladium pictum DC. Quatrième note sur les plantes du Jard. de Genève p. 38; Schott Syn. Ar. 53, Prodr. 139. Caladium bicolor Vent. y. pictum Kunth En. III. 42. Colitur, Magis, quam reliquae formae adbuc enumeratae haec differt foliorum lobis posticis breviter connatis. Dum reliquae formae inter se continuas series effumant, haec formae viridi (si vis originali) tantum appropinquatur et a reliquis discrepat.

5. CALADIUM PICTURATUM C. KOCH: rhizomate sphaerico tuberculoso ; foliorum petiolis laevibus, viridibus, inferne variegatis, elongatis, lamina supra varie colorato, subtus pallida, sagittato-hastata, apice cuspidata atque submucronata, lobo antico fere triangulari; oblongovel ovato-lanceolata, quam postici vix dimidio longiore, lobis posticis lanceolatis, subacutatis, extrorsis, ad quartam vel quintam vel sextam partem usque connatis, reliqua parte sinu subtriangulari disjunctis; nervis lateralibus I. utrinque 4—7 erecto-patentibus vel patentibus nervum

3. LEMAIREANUM, foliorum lamina saturate viridi, costis atque nervis I. pallide viridibus vel albis.

Caladium, Lemaireanum Barraquin in Ill. horticole 1862. t. 311. Caladium picturatum d. albinervium et f. viridinervium C. Koch in Wochenschr. 1862. p. 135. Foliorum forma a priore non differt. Habitat in provincia Para : Barraquin. 4. TROUBETSKOYI, petiolis rubicundis, variegatis; lamina angustius hastato-sagittata, leviter supra lobos contracta, supra saturate viridi, juxta costas atque nervos I. late pallide rubicunda atque bino illine maculis diaphanis, parvis, albidis vel roseis notata. Caladium picturatum Troubetskoyi Hort. Chant. ; Fl. des serres 2. sér. III. t. 1379. Caladium picturatum Schott Prodr. 173. Caladium Appunianum Hort. (forma maculis albescentibus). Habitat in provincia Para: Barraquin; colitur quoque ab aboriginibus Maynensibus, teste Poeppig. 5. OSYANUM C. Koch, lamina juxta costas atque nervos I. alba, inter nervos maculis purpureis notata. Caladium picturatum var. e. Osyanum C. Koch l. c. 135.

187

ARACEAE:

CALADIUM—XANTHOSOMA.

6. ALBOSTRIATULUM C. Koch, lamina juxta costas atque nervos I. ex viridi albescente, inter nervos ubique albo-striolata atque punctata. Caladium picturatum g. albosiriatulum C. Koch l. c. 135. 7. HASTATUM, petiolis longis, robustis, albidis, violaceo-variegatis ; lamina hastato-sagittata, leviter supra lobos contracta, sordide pallide viridi, maculis diaphanis albis valde irregularibus hinc illinc notata, in sinus fundo coccineo-marginata, lobis posticis ad quartam partem usque connatis.

Caladium hastatum Lem. Ill. hort. 1858, Misc. p. 61. PETIOLI 4—5 dm. longi; LAMINA forma atque magnitudine maxime ad Caladium porphyroneuron accedens. Habitat in provincia Para: Barraquin. — Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi.

petiolis subtus violascentibus atque variegatis, supra viridescentibus; lamina tenui hastato-sagittata, costis, nervis atque venis viridibus exceptis pellucida, alba, prope marginem viridi maculisque parvis albis notata, lobis posticis ad quintam, rarius ad quartam vel tertiam partem usque connatis. BELLEYMII,

Tabula nostra XLII. (habitus cum analysi).

188

subduplo brevioribus, oblongovel ovato-triangularibus obtusis, ad tertiam partem usque connatis, sinu subtriangulari obtusulo disjunctis, nervis I. lobi antici 3—4 nervo collectivo intimo a margine remoto conjunctis. Caladium Humboldtii Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854 p. 417, Syn. Ar. 54, Prodr. 174. Caladium angyrites Lem. in Ill. hortic. 1.858 t. 185. f. 3 et Fl. des serres 2 sér. III. t. 1345! FOLIORUM petioli 2-3 dm. longi, 2—3 mm. orassi; LAMINA circ. 1 dm. longa, ½. dm. lata, lobo antico 6—7 cm. longo, posticis 3½—4 cm. longis, 2 cm. latis.

Verisimiliter status junior Caladii picturati var. Belleymii. Habitat in prov. do Alto Amazonas ad S. Carlos : Humboldt ! ; in provincia Para: Barraquin. OBS. Huc pertinere videtur tanquam varietas: Caladium mynostigma C. Koch (in Wochenschrift für Gärtnerei u. Pflanzenkunde 1862. p. 135), foliorum lamina ubique maeulis parvis albis notata insigne.

Caladium Belleymii Hort.. Chantin. ex Lem. in Ill. hort. 1860. t. 252 ; Fl. des serres 2. sér. III. t. 1377. Planta elegantissima foliorum forma maxime cum Caladiis porphyroneuro atque sagittato congruit ; interdum folia etiam majora, 2—2¼ dm. longa observantur. PEDUNCULUS 2—2½ dm. longus, SPATHAE tubus ovoideus 3—3½ cm. longus, 2 cm. latus, supra valde constrictus, limbus 5—6 cm. longus, 3—3½ cm, latus. SPADICIS circ. 8 cm. longi pars ♀ ovoidea 1½ cm. longa, sterilis fero 2½ cm., 4 cm. longa. Habitat in provincia Para: Barraquin. — Vidi specimina culta in horto Reg. Monacensi.

6. CALADIUM MACROTITES SCHOTT : foliorum petiolo tenui, tereti, laevi quam lamina plus duplo longiore; lamina subhastato-sagittata, partitionibus omnibus triangulari - lanceolatis, acuminatis, posticis antico aequilongis vel eum paullo superantibus, ima tantum connatis, sinu lato triangulari sejunctis; nervis lateralibus tenuibus erecto - patentibus, nervo collectivo a margine paullum remoto conjunctis ; pedunculo petiolum subaequante tenui; spathae tubo ovoideo, lamina oblongo - ovata acuminata quam tubus paulo longiore; spadicis tenuis spatha brevioris parte feminea vix quartam partem aequante, mascula sterili angusta longiore, fertili anguste cylindrica, utrinque attenuata. Caladium Macrotites Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1858 p. 20, Syn. Ar. 54, Prodr. 174. FOLIORUM petioli 2½—3 dm. longi, 1½—2 mm. crassi, vagina 5—6 cm. longa angusta instructi ; LAMINAE partitiones circ. 1 dm. longae, antica basi 2½–3 cm. lata, posticae paullo angustiores. PEDUNCULUS 3 dm. longus. SPATHAE tubus 4 cm. longus, lamina 4—5 cm. longa, 3—4 cm. lata, albida. SPADICIS pars ♀ 2 cm. longa, 4 cm. longa, 4—5 mm. crassa in sterilem gradatim attenuata.

Habitat in humidis ad Maypures secus fl. Orinoco : Humboldt !

7. CALADIUM HUMBOLDTII SCHOTT: foliorum petiolis tenuibus, variegatis, lamina duplo triplove longioribus, vagina tenui atque angusta instructis; lamina secus costam et nervos I. atque juxta marginem viridi, inter nervos I. maculis diaphanis albis magnis atque ubique minoribus notata, ovato-oblonga vel oblonga, breviter atque acutissime acuminata, lobo antico oblongo-ovato, linea extrorsum curvata angustata, lobis posticis

XVIII. XANTHOSOMA SCHOTT

emend.

XANTHOSOMA Schott Melet. I. 19. (1832),,Syn. Ar. 56, Gen. Ar. t. 46, Prodr. 179; Kunth En. III. 44; Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. Isl. 511. — ACONTIAS Schott Melet. I.19, Syn. Ar. 64, Gen. Ar. 47, Prodr. 191; Kunth En. III. 45; Griseb. l. c. — Ari et Caladii spec. Auct. FLORES unisexuales, nudi. Masculi : STAMINA 4—5—6 in synandrium truncato-obpyramidatum, vertice planiusculum subpentagonum vel hexagonum connata; ANTHERAE connectivo crasso appositae, ad synandrii basin usque productae, thecis obverse oblongotriangularibus

sub

vertice connectivi

rimula brevi

aperientibus et pollen

in farciminulis emittentibus. Flores masculi steriles: Synandrodia obpyramidata, Feminei: vertice truncata, lateraliter compressa. OVARIA ovoidea, apice parte stylina incrassata annuliformi cohaerentia, 2—3—4-locularia ; OVULA anatropa, in loculis plura placentis subaxilibus funiculis longiusculis patentibus biseriatim affixa, erecta, micropyle fundum loculi spectante. STIGMA hemisphaerico-discoideum, 3—4-lobum, flavum, glutinosum, stylo annuliformi lateraliter ultra ovarium exserto cinctum. BACCAE cylindroideae, stigmate impresso coronatae, 3—4loculares, loculis polyspermis. SEMINA ovoidea funiculo breviore suffulta, raphe incrassata, integumento exteriore diapbano, testa acietata sulcata. ALBUMEN copiosum. EMBRYO axilis albumini subaequilongus. HERBAE Americae australis et centralis lactescentes, rhizomate crasso interdum elato vel tuberosae. FOLIORUM petioli longi, crassiusculi, teretiusculi, virides vel colorati, inferne vaginati ; LAMINA aut sagittata, aut hastata, aut 3- vel pedatisecta, nervis lateralibus 1. loborum vel segmentorum patentibus in nervum collectivum

189

190

ARACEAE: XANTHOSOMA.

conjunctis, nervis lateralibus II. saepe nervum collectivum inter nervos I. constituentibus; costis posticis in sinu saepe denudatis. PEDUNCULI solitarii vel plures, raro elongati. SPATHAE tubus ovoideus vel oblongus, firmus, convolutus, vegeto-persistens, fauce constrictus, lamina oblongo-cymbiformis. SPADIX spaihâ brevior; pars feminea cylindroidea, sursum angustata, dense multiflora, inferne spathae dorso adnata, mascula sterilis, quam feminea sesqui- vel duplo longior, basi latiore cum feminea contigua, sursum valde angustata; pars mascula fertilis crasse cylindroidea, apice paullum angustata, quam feminea triplo quadruplove longior. CONSPECTUS

SPECIERUM.

Subgen. I. XANTHOSOMA Schott (Gea. Ar. t. 46 etc.). Stigma depressum leviter lobatum. Laminae nervi laterales I. in nervum collectivum a margine ubique aeque distantem connexu Caudex erectus vel rhizomaticus. A. Caudex arborescens. a. Synandrodia infima claviformia ultra ovaria longe exserta. minae costae posticae in sinu haud denudatae 1. X. SAGITTIFOLIUM.

La-

b. Synandrodia infima truncata ultra ovarium paullum exserta. Laminae costae posticae in sinu denudatae. Lamina late cordato-sagittata. Spathae tubus intus atropurpureus, lamina extus pallide flavo-virens. Spadix spathae subaequilongus (2.) X. JACQUINI Schott (Melet. I. 19, Syn. Ar. 57, Prodr. 183. — Arum xanthorrhizon Hort. Schoenbr. — Caladium xanthorrhizon Boot.h Cat. 348. — Alocasia undipes C. Koch et Bouche in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854. App. p. 5. — Xanthosoma undipes C. Koch in Bonplandia 1856. p. 4). — Habitat in Venezueta pr. Caracas. Lamina triangulari-hastata. Spathae tubus intus purpureo-sanguineus, lamina extus sanguinea .... 2. (3.) X. MAXIMILIANI. B. Caudex abbreviatus. superantia.

Synandrodia infima ovaria vix vel paullo

a. Foliorum petioli atque lamina glabra vel pruinosa, nunquam pilosa. «. Foliorum lamina sagittato-ovata vel sagittato-cordata. I. Laminae costae posticae in sinu denudatae. 1. Costae posticae in sinu longe denudatae, angulo recto vel acuto distantes. Spathae tubus laminâ triplo brevior. Spadicis pars mascula sterilis violacea vel rosea 3. (4.) X. MAFAFFA. 2. Costae posticae in sinu breviter denudatae, angulo obtuso distantes. Spathae tubus laminâ duplo brevior, intus albido-virens, lamina pallide flava. Spadicis pars mascula sterilis albida (5.) X. BELOPHYLLUM Kunth (En. III. 44; Schott Syn. Ar. 59, Prodr. 184; C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854. App. — Caladium belophyllum Willd. En. 987; Plum. Amer. t. 35). — Venezuela pr. Caracas; colitur in Guiana gallica : Sagot. Var. Caracasanum C. Koch (Xanthosoma Caracasanum Schott Syn. 60, Prodr. 189), lobis posticis apice magis productis, costis atque nervis saepe roseis. II. Laminae costae posticae in sinu haud denudatae. 1. Laminae costae et nervi violacei 4. (6.) X. VIOLACEUM. 2. Laminae costae et nervi virides vel pallide rosei. † Spathae lamina albida vel sulfurea. Laminae nervi laterales I. validi utrinque 6—7 in lobo antico patentes. Spathae tubus ovoideus viridis, lamina ovato-lanceolata acuta, extus viridescens vel albida, intus albida vel sulfureo-ochracea. Spadicis pars mascula sterilis rosea ..... (7.) X. ROSEUM Schott (in Oest. Bot. Zeitsehr. 1858. p. 178, Prodr. 180). — Costa-Rica ad San José : Hoffmann n. 639 ! ; Guadeloupe: Duchassaing ! Arac.

Laminae nervi laterales I. in lobo antico utrinque 8—9 patentes. Spathae tubus oblongo-ovoideus viridis, lamina late ovato-lanceolata, extus intusque albida. Spadicis pars mascula sterilis albida (8.) X. ROBUSTUM Schott (in Oest. Bot. Wochenbl. 1853. p. 370, Syn. Ar. 58, Prodr. 182. — X. sagittifolium Hort. pr. p.). — Mexico ad Mirador : Liebmann ! ; Orizaba: Bourgeau ! †† Spathae lamina utrinque viridis 5. (9.) X. ATROVIRENS. β. Foliorum lamina hastato-triloba, lobis posticis oblongis simplicibus vel latere sinum spectante auricula auctis. Laminae hastatae lobus anticus oblongus, lobi postici ovato-oblongi, subobtusi, valde extrorsi, latere interiore valde dilatati. Spadix quam spatha multo brevior . . . . . 6. (10.) X. HASTIFOLIUM. Laminae trilobae cordato-hastatae lobus anticus oblongus, lobi postici recurvato-patentes, oblongi, supra basin denudatam in auriculam semicordatam obtusam excurrentes. Spadix spathae aequilongus 7. (11.) X. AURICULATUM. b. Foliorum petioli atque lamina utrinque vel subtus pilosa. Spathae tubus extus pilosus. α. Laminae lobi postici antico quintuplo breviores. Laminae lobus anticus nervis lateralibus I. utrinque 4 patentibus instructus. Spathae tubus oblongus quam lamina paullo longior. Spadix stipitatus . . . . . . . . . . (12.) X. HOLTONIANUM Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 39, Prodr. 186). — Nova Granata : Holton. Laminae lobus anticus nervis lateralibus I. utrinque patentibus instructus. Spatbae tubus breviter ovoideus quam lamina oblonga duplo brevior. Spadix sessilis. . . . . (13.) X. PUBESCENS Poepp. (Nov. Gen. et Spec. III. 89. t. 299). — Peruvia subandina in umbrosis Quebrada de Casapi: Poeppig. β. Laminae lobi postici antico duplo breviores. Lamina sagittato-ovata, utrinque, imprimis subtus breviter hirtopilosa, lobis posticis semiovatis obtusis, sinu profundo, medio subito aperto sejunctis. Spathae tubus oblongus albidus pubescens, lamina ovatovel oblongo-lanceolata, extus parce puberula (14.) X. PILOSUM C. Koch (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1855. App. p. 2; Schott Prodr. 186). — Nova Granata ad Ocaña : Schlim ; Costa Rica: Hoffmann n. 882 ! Lamina sagittato-triangularis, supra glabra, subtus puberula, lobis posticis oblongis subobtusis divergentibus, sinu amplo aperto sejunctis. Spathae tubus oblongus pubescens. Spadicis inflorescentia mascula quam in priore multo tenuior . . . . . (15.) X. MEXICANUM Liebm. (in Vidensk. Meddelelser 1850. p. 15 ; Schott Syn. Ar. 62, Prodr. 185). — Mexico, Oaxaca alt. 1000 m.: Liebmann ! Species hujus sectionis dubiae atque haud satis cognitae : Foliorum petiolus pallide violaceus aut virescens, lamina sagittatocordata, sensim acuminata, supra nitida et saturate, subtus pallide viridis, X. CARACU C. Koch et Bouché margine undulata . . . . . . . . . (in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854. App.). — E regionibus tropicis Americae australis in hortos Europaeos introducta. Caudex elatus magnitudinis humanae; foliorum petiolus longissimus, lamina sagittata, lobi postici recti obtusiusculi, anticus obtusus breviter acuminatus; synandria rosea ..... X. EDULE Schott (Melet. I. 19, Prodr. 190. — Caladium edule Meyer Primit. Fl. Essequ. p. 272; Spreng. Syst. III. 771). — Guiana, Essequebo : Meyer. Verisimiliter ad X. sagittifolium pertinet. X. MUCRONATUM Schott (Syn. 63, Prodr. 190 = Arum mucronatum Spreng. Syst. III. 769; Plum. Am. II. 25. t. 36) omnino negligendum est; quum nimis imperfecte cognitum sit.

Subgen. II. ACONTIAS Schott (Gen. Ar. t. 47 etc.) Stigma hemisphaerico-discoideum. Laminae folii nervi laterales I. marginem versus arcuati, inter se conjuncti, nervum collectivum hinc margini approximatum, illinc a margine longius remotum constituentes. Caudex tuberosus. A. Foliorum lamina sagittata, lobis posticis antico 4—6-plo brevioribus. a. Foliorum lamina e panduraeformi sagittata, nervis lateralibus I. inferioribus approximatis . . . . 8. (16.) X. RIEDELIANUM.

191

ARACEAE: XANTHOSOMA.

b. Foliorum lamina sagittato-ovata vel sagittato-oblonga, nervis lateralibus I. inferioribus remotiusculis. Laminae lobi postici subtriaugulares vel subrhomboidei antico triplo 9. (17.) X. STRIOLATUM. breviores Laminae hastato-oblongae lobi postici obtusi extrorsi quam anticus 5—6-plo breviores. Spathae tubus elongatus oblongo-ovoideus, lamina elongata, lanceolata tubo plus duplo longior. Spadicis pars feminea oblonga, mascula sterilis duplo longior atque tenuis, mascula fertilis ex tereti subulata sterilem longitudine superans (18.) X. CONSPURCATUM Schott (Syn. Ar. 61. — Acontiaa conspurcatus Schott Prodr. Guiana batava, pr. Paramaribo: Wuttschlaegel n. 501 !

193). —

Foliorum petioli pallide virides ac laminae costae sparse breviter brunneo-pilosi, lamina costis exceptis glabra, supra costis et nervis lateralibus I. albis exceptis laete viridis, subtus tota viridis, lobis posticis obtusis extrorsis, basi approximatis vel sese attingentibus (19.) X. LINDENI Engl. (Phyllotaenium Lindeni Andre in Ill. hortic. XIX. (1872.) p. 88). — Nova Granata: Wallis. B. Foliorum lamina tri- vel pedatisecta. a. Laminae segmenta lateralia inferne cohaerentia. α. Lamina trisecta vel auriculato-5-secta, segmentis basi late vel anguste confluentibus. Spathae tubus oblongus laminae subaequilongus. Lamina laete viridis, subtus pallidior subtrisecta vel auriculato-5secta, segmento medio late ovato acuminato-cuspidato 10. (20.) X. PLATYLOBUM. Lamina ubique flavo-maculata trisecta, segmentis ovato-lanceolatis acutis, basi latiuscule confluentibus. Pedunculi plures ultra folii vaginam paullum exserti . . . . . . . . . . (21.) X. MIRABILE Masters (in Gardn. Chron. 1874. p. 258, fig. 53, 54). — America tropica: Roezl. β. Lamina pedatisecta. Laminae pedatisectae segmentum intermedium obovato-oblongum vel late ellipticum, lateralia late ovato-elliptica. Spathae tubus laminâ duplo brevior ........ 11. (22.) X. PENTAPHYLLUM. Foliorum petiolus laevis, maculis viridi-fuscis minoribus striisque interruptis conspersus; lamina 5—7-secta, segmento intermedio oblongoelliptico, lateralibus oblongo-ellipticis brevioribus (23.) X. HOFFMANNI Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1865. p. 33. — Acontiaa Hoffmanni Schott Prodr. 196). Forma Wendlandii Schott (in Oest. Bot. Zeitschr. 1858. p. 178, Prodr. 196, titulo Acontiaa Wendlandii), foliorum petiolo maculis atrofusco-violaceis majoribus et punctato-striolatis valde approximatis, saepe confluentibus adsperso. Costa-Rica : C. Hoffmann n. 612 !, Wendland. Foliorum petiolus laevis, lamina 5-secta, segmentis late ovatis. intermedio quam lateralia multo majore (24.) X. CUBENSE Engl. (Andromycia Cubensis Rich. in Ram. de la Sagra hist. fis. de la Cuba II. 9. p. 282. t. 89; Schott Prodr. 341; Griseb. Cat. Cub. p. 220. — Acontias Cubensis Schott in Bonplandia 1859. p. 163, Prodr. 194). — Cuba: Ramon de la Sagra!, Wright n. 3213! b. Laminae segmenta 5—9—11—13 basi distantia, oblonga vel oblongo-lanceolata . . . . . . . 12. (25.) X. HELLEBORIFOLIUM.

1. XANTHOSOMA SAGITTIFOLIUM (L.) SCHOTT: caudice crasso erecto; foliorum petiolis viridibus cum lamina pruinosis; lamina late sagittato-ovata, lobo antico late semiovato acuminato-apiculato quam lobi postici duplo longiore, lobis posticis acutis latere interiore rotundatis, costis posticis in sinu haud denudatis, nervis lateralibus I. lobi antici utrinque cc. 8 patentibus, nervo collectivo a margine paullum remoto conjunctis; pedunculo quam spatha longiore; spathae tubo oblongoovoideo-virente, lamina virescenti-albida ; spadicis quam spatha multo brevioris parte feminea masculae sterili subaequilonga;

192

synandrodiis infimis tenuiter clavatis ovaria excedentibus, albidis, reliquis abbreviatis, compressis, majusculis; synandriis albidis. Xanthosoma sagittifolium Schott Melet. I. 19, Syn. Ar. 56, Prodr. 179; Bot. May. t. 4989. Arum sagittifolium Linn Spec. 1369 pr. p.; Desc. Fl. Antill. 8. t. 553 (fide Grisebach). Arum xanthorrhizon Jacq. Hort. Vindob. II. 73. t. 157. (1722) ; Hort. Schoenbr. II. 32 t. 188 (1797). Caladium xanthorrhizon Willd. Spec. IV. 490 (1805). Caladium sagittaefolium (Vent.) Spreng. Syst. III. 771 (1826). Caladium utile Hort. Xanthosoma utile C. Koch et Bouché in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854 App. p. 2. Xanthosoma xanthorrhizon C. Koch in Bonplandia 1856p. 4. FOLIORUM petiolus usque 1 m. CAUDEX 1 m. et nitra longus. longus, lamina 4—5 dm. longa, paulo minus lata. PEDUNCULUS usque 2 dm. longus, 1 em. crassus. SPATHAE tubus 6—7 cm. longus, 3½—4 cm. amplus , lamina 1 dm. longa, 5—6 cm. lata. SPADICIS pars ♀ circ. 3 cm., ♂ sterilis 3 —4 cm., ♂ fertilis 5—6cm. longa, ovoidea. OVARIA ovoidea, albida, stigmate flavo coronata. SYNANDRODIA 4—5 mm. longa, 1 mm. crassa.

Habitat in India occidentali e Cuba usque ad Antillas gallicas, fide Grisebach; colitur in Brasiliae prov. Bahia (fide C. Koch).

2. XANTHOSOMA MAXIMILIANI SCHOTT: caudice elato; foliorum lamina laete viridi triangulari-hastata, lobis posticis late rhombeis exitu retrorsis, costis posticis in sinu denudatis, nervis lateralibus I. patentibus nervo collectivo margini proximo conjunctis, pedunculis pluribus strictiusculis; spathae tubo ovoideo tumido, extus dorso viridi, ceterum glauco-purpureo, intus et in fauce purpureo-sanguineo, lamina lanceolata, primum erecta, tandem ad medium usque laxe revoluta, intus albo - sulfurea, basi et margine purpureo-sanguinea, extus straminea; spadicis parte feminea quam mascula sterilis triplo breviore, ovariis vertice in parte styloidea sordide straminea stigmate aurantiaco coronatis, synandrodiis et synandriis pallide flaventibus; baccis sulfureis. Xanthosoma Maximiliani Schott in Bonplandia X. 322. SPATHAE

20—22 cm. longae tubus 4—5 cm. longus.

In prov. Bahia: Maximilianus archidux Austriae. — Non vidi.

3. XANTHOSOMA MAFAFFA SCHOTT (emend.) : caudice brevi; foliorum petiolo crassiusculo pallide viridi, pruina levi mox evanescente obtecto, vagina violacea instructo; lamina supra opaca saturate viridi, subtus pallidiore pruinosa, cordatoovata, lobo antico subacuminato-cuspidato, lobis posticis obtusiusculis vel subacutis, subintrorsis, nervis lateralibus I. lobi antici utrinque 5 — 6 patentibus, costis posticis in sinu breviter denudatis angulo recto vel acuto distantibus, nervo collectivo margini approximato; spathae tubo extus flavo-virente, glaucescente, hinc inde glauco - violaceo, intus flavo-virente, lamina triplo longiore oblongo-lanceolata extus flavovirente, nervis brunneo-violascentibus, intus albido-flavo-virente; spadicis spatha multo brevioris parte feminea subsessili cylindroidea aurea, mascula sterili violacea, fertili rosea, synandriis infimis grossis truncatis ovaria excedentibus.

ARACEAE: XANTHOSOMA.

193

Xanthosoma Mafaffa Schott Araceen Betreffendes II. (1855) p. 5, Syn. Ar. 58, Prodr. 182, emend. Caladium Mafaffa Hort. Xanthosoma sagittifolium C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854 p. 2, nec Schott. FOLIORUM petioli 4—6 dm. longi, basi circ. 3 cm. crassi, apicem versus valde attenuati; LAMINA adulta 8—4½ dm. longa, 2 — 3½ dm. lata, lobis posticis 1—1½ dm. longis. PEDUNCULUS 1—1½ cm. crassus, circ. 3—4 dm. longus. SPATHAE tubus 6—7 cm. longus, lamina ultra 3 dm. longa, 12—15 cm. lata. SPADICIS stipes 2 mm. longus, pars ♀ 3—3½ cm. longa, cylindroidea, 2 cm. crassa, ♂ sterilis circ. 5 cm., fertilis 10—12 cm. longa, medio 2 cm. crassa. OVARIA ovoidea annulo stylino violaceo atque stigmate aureo 3—4-lobo instructa. SYNANDRODIA subhexagona, truncata.

Brasilia, loco accuratius haud addicto: Sello n. 135.

Var. β. BLANDUM, foliorum lamina supra atroviridi, infra flavo-viridi; spathae tubo extus laete viridi, intus flavo-virente, lamina oblongo-naviculari, extus inferne rosella, reliqua parte atque intus albide-sulfurea ; synandrodiis roseis, synandriis pallide gilvis. Xanthosoma hiandum Schott in Bonplandia X. (1862) p. 346. Habitat in Brasiliae prov. Para: Wallis! (Herb. Caes. Vindob.).

Yar. y. POEPPIGII, spathae tubo extus viridi, intus atropurpureo. Xanthosoma Poeppigii Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854 p. 417, Syn. 57, Prodr. 183. Xanthosoma subandinum Schott Syn. Ar. 60, Prodr. 189! Habitat in Peruvia subandina.

4. XANTHOSOMA VIOLACEUM SCHOTT: rhizomate brevi; foliorum petiolis quam lamina subduplo longioribus, longiuscule vaginatis, brunneo-violaceis; lamina pruinosa, demum viridi, subtus pallidiore, sagittato - oblongo - ovata, lobo antico breviter acuminato-apiculato, posticis triplo quadruplove brevioribus subtriangularibus obtusis, sinu acuto aperto distantibus, nervis et costis violaceis, lateralibus I. lobi antici praeter infimos patentes adscendentibus, nervo collectivo intimo a margine paullum remoto; pedunculo quam spatha breviore; spathae tubo oblongo extus glauco, hinc inde pallide-violaceo, intus albidoflavido, lamina albo-sulphurea ; spadicis brevioris parte feminea albida quam mascula quadruplo breviore, mascula sterili subtus violacea, supra badio-carnea, mascula fertili badio-ochroleuca, supra acutata; ovariis brevissime ovoideis. Tabula nostra XLIII (habitus cum analysi).

Xanthosoma violaceum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. III. 370 (1853), Syn. Ar. 58, Prodr. 180! Xanthosoma ianthinum C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berolin. 1854 App. p. 2. Arum nigrum Vell. Fl. Flum IX. t. 107. FOLIORUM petioli 3—4½ dm. longi, ex basi 1—2 cm. lata apicem versus attenuati; LAMINA 2 — 4 dm. longa, 1½—3 dm. lata, lobo antico 1½ - 3 dm. assequente, nervis I. supra paullum, subtus magis prominentibus, nervo collectivo intimo 2—3 mm. a margine remoto, altero submarginali. PEDUNCULUS 1½—2 dm. longus, 1½—2 cm. crassus. SPATHAE tubus 1 dm. longus, 4 cm. amplus, lamina 1½ dm. longa, 7 cm. lata. SPADICIS pars ♀ 4 cm. longa, basi 2 cm. crassa, ♂ 1½ dm.

longa, inferiore parte sterili circ. 4 cm. aequanto. grossa, truncata, parum ovaria excedentia. Colitur in India occidentali atque in Brasilia.

194 SYNANDRODIA

infima

Patria dubia.

5. XANTHOSOMA ATROVIRENS C. KOCH et BOUCHÉ : foliorum petiolo quam lamina longiore, crassiusculo, atrovirente, saepe obscure lineolato; lamina supra atrovirente, subtus intensius cinereo-viridi, pruinosa, margine viridi, sagittato-ovata, lobo antico semi-oblongo, breviter cuspidato, lobis posticis antico 2½-plo brevioribus, subrhomboideis obtusis, costis et nervis pallidis, lateralibus I. lobi antici utrinque 4—6 patentibus, costis posticis angulo obtuso distantibus, nervo collectivo antemarginali a margine paullum distante; pedunculis crassis spathâ brevioribus; spathae tubo oblongo-ovoideo viridi, quam lamina ovato-lanceolata cuspidata, utrinque viridis, apice violascens, extus nervis rubiis instructa duplo breviore; spadicis stipitati parte feminea cylindroidea quam mascula 3½ plo breviore lutea, mascula sterili pallide rosea, fertili flava cylindroidea obtusa; ovariis obovoideis albidis, stigmate luteo coronatis. Xanthosoma atrovirens C. Koch et Bouché in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854; Schott Syn. 59, Prodr. 189. (Sloane Jam. I. t. 106.) ? Xanthosoma peregrinum Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 511. Valde affinis Xanthosomati roseo, a quo differt imprimis colore diverso foliorum, spathae, spadicis. PETIOLI 3—6 dm. longi; LAMINA usque 7 — 8 dm. longa et 6 dm. lata, costis posticis angulo circ. 100° distantibus. CATAPHYLLA usque 3 dm. longa. PEDUNCULI 1—1½ dm. longi, 1½—2½ cm. crassi. SPATHAE tubus 8 cm. longus, 4 cm. amplus, lamina 2 dm. longa, 1 dm. lata. SPADIX stipite 1 cm. longo suffultus, pars § 3½ cm, longa, 2 cm. crassa, ♂ sterilis 3 cm. longa, fertilis 1 dm. longa, 1,7 cm. crassa.

Var. α. VERSICOLOR C. Koch l. c , minus intense atrovirens aut saturatius viride, petioli vaginis margine intensius atro virentibus, laminae nervo collectivo antemarginali magis distante. Var. β. HΥBRIDUM C. Koch l. c., petiolo atrovirente, vaginis margine viridibus; lamina acuminata, pallidius atrovirente, subtus intensius cinereo-virescente, nervo antemarginali magis distante, lobis posticis ovatis, apice plerumque rotundatis. Var. γ. APPENDICULATUM, laminae costa dorso supra medium laminam alteram parvam ferente. Xanthosoma appendiculatum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854 p. 418, Prodr. p. 190. Caladium appendiculatum Hort. Temba Tuya Brasiliens. Habitat in Venezuela: Wagener, Moritz; in Jamaica: Destini (Herb. Hook.); var. γ. in Brasiliae prov. Para : Wallis.

6. XANTHOSOMA HASTIFOLIUM C. KOCH: foliorum petiolo laevi, viridi; lamina hastata, lobo antico oblongo, acuminato-cuspidato, nervis lateralibus utrinque numerosis patentibus in nervum collectivum arcuatum, a margine distantem conjunctis, lobis posticis ovato-oblongis, subobtusis, valde extrorsis, latere interiore valde dilatatis, costis posticis in sinu longe denudatis; spathae tubo oblongo-ovoideo, apice minus arcte constricto; lamina oblongo-lanceolata sensim apicem versus angus-

ARACEAE: XANTHOSOMA.

195

tata, quam tubus triplo longiore; spadicis spatha multo brevioris parte feminea brevi, mascula sterili longiore, fertili longissima. Xanthosoma hastifolium C. Koch in Ind. Sem, Hort. Berol. 1854. App.; Schott Syn. Ar. 62. Arum sagittifolium Link. En. pl. Hort. Berol. II. 393. Acontias hastifolius Schott Melet. I. 19, Prodr. 194. Philodendron Fontanesii Kunth En. III. 48. Caladium brasiliense Desf. Cat. 7. et 386. FOLIORUM petioli 3—4 dm. longi; lamina 3—4 dm. longa, cum lobis posticis aequilata, lobi postici 1 — 1½ dm. longi. SPATHAE tubus utrinque viridis 5 cm. longus, 3 cm. amplus, lamina 1 dm. longa, 6 cm. lata, utrinque flavo-virens. SPADICIS subsessilis pars ♀ 2½ - 3 cm. longa, 14 mm. crassa, sterilis amoene rosea 3½ cm., fertilis 9 cm. longa albida. OVARIA breviter obovoidea, stigmate flavo coronata.

Habitat in Brasilia.

. 7. XANTHOSOMA AURICULATUM REGEL: rhizomate tuberoso; foliorum petiolo laevi, rufescente vel viridi et rufescenti-striolato vel variegato, inferne longe vaginato ; lamina triloba cordato-hastata, lobo antico oblongo, acuminato-cuspidato, lobis posticis recurvato-patentibus, oblongis vel ovato-oblongis, obtusis vel acutis, lobo antico duplo triplove brevioribus, supra basin denudatam in auriculam semicordatam obtusam excurrentibus, costa intermedia crassa, costis posticis angulo valde obtuso divergentibus, longe denudatis, nervis lateralibus I. lobi antici utrinque 3—5 procul a margine conjunctis, pedunculo petioli dimidium haud aequante; spathae tubo ovoideo - oblongo, apice leviter constricto, utrinque viridi, quam lamina oblongolanceolata acuminata, intus albida, extus virescens duplo vel plus duplo breviore; spadicis spathae aequilongi parte feminea circ. 1/5, mascula sterili atque fertili utraque circ. 2/5 longitudinis aequante; ovariis oblongo-ovoideis, cinereis, stigmate depresso subradiato coronatis. Xanthosoma auriculatum Regel in Ind. Sem. Hort. Petrop. 1868. p. 81 et in Gartenflora 1869 p. 3. t. 603. petioli 4½ —10 dm. longi; LAMINA adulta ciro. 4 dm. longa, lobo antico 3 dm. longo, 1¾ dm. lato, lobis posticis 1¾ dm. longis, 6:—7 cm. latis, auricula 4—5 cm. longa auctis. PEDUNCULUS circ. 1½ dm. longus. SPATHAE tubus ½ cm. longus, 2½ cm. amplus, lamina 1⅓ dm. longa. SPADIX fere 2 dm. longus; pars ♀ 3½ cm., ♂ sterilis 5 cm., fertilis 1 dm. longa. FOLIORUM

In Brasilia amazonica: Linden.

8 XANTHOSOMA RIEDELIANUM SCHOTT: foliorum petiolo laevi quam lamina subduplo longiore, ultra medium vaginato; lamina panduraeformi sagittata, lobo antico ovato, inferne constricto, apice acuminato, nervis lateralibus utrinque circ. 5—6 angulo acuto adscendentibus, in nervum collectivum arcuatum, a margine remotum conjunctis; lobis posticis oblongis obtusis quam anticus 4-plo brevioribus inaequilateris, costis in sinu aperto breviter denudatis; pedunculo petiolum vix aequante; spathae tubo ovoideo apice arcte constricto, lamina lanceolatooblonga acuta, quam tubus vix duplo longiore; spadicis longule stipitati, quam spatha multo brevioris parte feminea vix aequante, mascula sterili ⅓ superante, fertili breviore albida. Xanthosoma Riedelianum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1865. p. 33. Acontias Riedelianus Schott Prodr. 192!

196

FOLIORUM petiolus ciro. 2⅓ dm. longus, vagina 1⅓ dm. longa, pallide viridi instructus; LAMINA 1½ dm. longa, lobo antico circ. 10—12 cm. longo, medio 8—9 cm. lato, basim versus paullum angustato, nervis lateralibus angulo 30° adscendentibus, nervo collectivo a margine fere 1 cm. remoto, lobis posticis 4 cm. longis, 2½ cm. latis, retrorsis. PEDUNCULUS fere 2 dm. longus, tenuis, pallide viridis. SPATHAE ex albido viridescentis tubus vix 5 cm. longus, lamina 7—8 cm. longa, vix 2 cm. lata. SPADIX stipite 1½ cm. longo sputhae dorso accretus; pars ♀ fere 3 cm. longa; sterilis 3½—4 cm. longa, tenuior, synandrodiis inferioribus valde elongatis, hexagonis, directione spadicis fere 1 cm. fertilis vix 3 cm. longa, longis, superioribus duplo brevioribus, pars synandriis regulariter hexagonis 2 mm. diametientibus.

Habitat prov. Bio de Janeiro in Serra d' Estrella: Biedel ! — Flaret Martio.

9. XANTHOSOMA STRIOLATUM (MART.) SCHOTT: rhizomate tuberoso, minuto; foliorum petiolis lamina 1½—2-plo longioribus, triente infimo roseo-rubente membranaceo-vaginatis, viridibus, lineolis nigricantibus, plerumque transverse in maculas conspirantibus notatis; lamina hastato- vel sagittato-ovata, lobo antico oblongo - ovato - triangulari cuspidato , posticis subtriangularibus vel subrhomboideis, sinu plus minusve aperto disjunctis, costis posticis longiuscule denudatis, nervis lateralibus L superioribus utrinque 3—4 adscendentibus nervum collectivum hinc margini approximatum, illinc a margine remotum constituentibus; pedunculis 3—4 insequentibus quam petioli brevioribus, latere exteriore convexis, interiore planis; spathae tubo oblongo-ovato viridi, lamina oblonga, cuspidulata; spadicis spatha paulo brevioris parte feminea virescente quam mascula sterilis albida breviore, parte mascula fusiformi quam feminea plus duplo longiore. Tabula nostra XLIV (habitus cum analysi).

Xanthosoma striolatum Mart. in schedula; Schott Syn. Ar. 61, Prodr. 185. TUBER globosum magnitudine nucis Juglandis vel paullo majus, sublaevigatum. FOLIORUM petioli 2½—3 dm. longi tertia parte vel longius vaginati, basi lata sessiles, supra vaginam 1—2 mm. crassi; LAMINA 1½—2 dm. longa, 1—2 dm. lata, viridis, vix nitidula, nervis lateralibus atque venis utrinque paullum prominulis, nervo collectivo a margine 1 — 3 mm. remoto. PEDUNCULI 1½ — 2 dm. longi. SPATHAE tubus 2½—3 cm. longus, viridis, lamina 5—6 cm. longa, alba. SPADIX 6 cm. longus, pars ♀ 1½ cm. tantum longa, ovariis ovoideis virescentibus; pars ♂ fusiformi-cylindriea 3—4 cm. longa, synandriis subhoxagonis flavis.

Habitat prov. do Alto Amazonas in inundatis ad fl. Japurd et prope Obidos prov. Parat Martius ! — Flor. Jan.

10. XANTHOSOMA PLATYLOBUM ENGL. tubere parvo ; foliorum petiolis tenuibus lamina duplo longioribus; lamina laete viridi subtus pallidiore, trisecta vel auriculato-5-secta ; segmento medio late ovato acuminato-cuspidato, segmentis posticis brevioribus ovatis, acuminato-cuspidatis, valde inaequilateris, latere exteriore duplo latiore, costis posticis in sinu denudatis, nervis lateralibus angulo acuto a costis abeuntibus adscendentibus procul a margine inter se conjunctis; pedunculo petiolis longiore; spathae tubo oblongo, extus viridi, laminae oblongae, breviter acuminato-cuspidatae, viridi aequilongo; spadicis spatham aequantis parte feminea circ. 1/5 mascula sterili atque fertili utraque 2/5 longitudinis occupante. Tabula nostra XLV (habitus eum analysi).

197

ARACEAE:

Acontias platylobus Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. I. 279. Acontias diversifolius Regel et Linden in Gartenjl. 1866 p. 68. circ. 2 cm. diametiens. FOLIORUM petiolus 2—3 dm. longus; LAMINAE segmentum medium 1—1 ½ dm. longum, 6—9 cm. latum, lateralia 8—10 cm. longa, 4—5 cm. lata. PEDUNCULUS 2½ dm. longus. SPATHAE tubus 6—7 cm. longus, 2 cm. amplus, lamina 6 cm. longa, 2 cm. lata. SPADICIS pars ♀ 2 cm., ♂ sterilis 4 cm. longa, synandrodiis infimis ovaria superantibus, reliquis valde elongatis, mascula fertilis aequilonga. TUBER

Habitat in prov. Minas Geraës ad Caldas : Regnell III. n. 1296 !, Lindberg n. 577! In schedula speciminis originalis in Herb. Lugd. Bat. conOBS. servati patria, „Para“ sine nomine collectoris indicata est. Quum autem planta, quamvis folia auriculato-5-secta sint, in planta Regnelli trisecta, reliquis notis cum planta Minarum omnino congruat, locum natalem speciminis Lugdunensis non recte indicatum esse suspicarem.

11. XANTHOSOMA PENTAPHYLLUM ENGL. foliorum petiolis lamina duplo longioribus; lamina laete viridi, pedatisecta, segmento medio obovato-oblongo vel late elliptico, apice obtuso vel acuto, basim versus late cuneatim angustato, a vicinis separato, segmentis lateralibus late ovato-ellipticis, inaequilateris, acutis, basi cohaerentibus, extimis latere exteriore basi rotundatis, nervis lateralibus I. in segmentis omnibus utrinque pluribus adscendentibus, mediis nervum collectivum a margine remotum efformantibus, inferioribus saepe in margine excurrentibus; pedunculo tenui petiolis breviore, spathae tubo oblongo viridi, quam lamina oblongo-lanceolata acuminata tenuis albida duplo breviore; spadicis parte feminea masculae sterili aequilonga, quam mascula fertilis acutata duplo breviore; ovariis oblongis; synandriis atque synandrodiis flavis. Arum pentaphyllum Vell. Fl. Flum. IX. t. 104. Acontias pentaphyllus Schott Syn. 65, Prodr. 199. petioli inferne latiuscule vaginati, circ. 3 dm. longi; segmentum intermedium 2—2½ dm. longum, 1¼—¾ dm. latum, segmenta lateralia gradatim paullo minora, costis posticis fere horizontaliter patentibus, in sinu longe denudatis, nervis collectivis a margine circ. 3 — 6 mm. remotis. PEDUNCULUS 2 — 2½ dm. longus. SPATHAE tubus oblongus 4—5 cm. longus, 2 cm. amplus, lamina 1 dm. longa, 3 cm. lata, acumine 1½—2 cm. longo instructa. SPADICIS pars 2½—3 cm. longa, 1 cm. crassa, pars ♂ sterilis 2½ cm. longa, ½ cm. crassa, mascula fertilis circ. 6 cm. longa, medio ¾ cm. crassa. OVARIA 3 mm. longa. SYNANDRODIA majuscula, vertice oblongo-hexagona, longitudine 5—6 mm. diametientia. FOLIORUM

LAMINAE

In Brasilia australi: Sello !

12. XANTHOSOMA HELLEBORIFOLIUM SCHOTT (em.): foliorum petiolis longissimis hirtello-scabridis viridibus atroviolaceo-punctatis et striolatis ; lamina leviter hirtello-scabrida, ambitu reniformi, pedatisecta, segmentis 5—9 —11 —13 basi distantibus, lateralibus inaequilateris oblongis vel lanceolatis basim versus cuneatis, apice acuminatis, gradatim minoribus, intermedio maximo oblongo utrinque acuto, costis prominentibus, in sinu longissime denudatis, nervis segmentorum lateralibus numerosis adscendentibus, in nervum collectivum hinc minus, illinc magis a margine distantem conjunctis; pedunculo dimidium petioli subaequante vel paullo superante, hirtello-scabridulo; spathae tubo ovoideo utrinque virente glabriusculo, Arac.

198

XANTHOSOMA—COLOCASIA.

lamina oblongo-lanceolata quam tubus longiore, breviter cuspidata, utrinque flavo-virente. Xanthosoma helleborifolium Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1865 p. 33. emend. Acontias helleborifolius Schott Melet. I. 19 (1832). Arum hetteborifolium Jacq. Ic. III. t. 613. Caladium hetteborifolium Vent. Cels. 30 ; Willd. Spec. IV. 487 ! Arum venosum Balbis exsicc. n. 287 ! FOLIORUM petiolus 2—4 dm. longus, vagina 4—5 cm. longa instructus, viridis; LAMINA tenuis, viridis, tota circ. 2 — 3 dm. lata, 1—1½ dm. longa, segmento medio aequilatero 3—4 cm. lato, basim versus cuneatim attenuato, lateralibus inaequilateris minoribus. PEDUNCULUS vix 1—1½ dm. longus. SPATHAE tubus viridis circ. 3—4 cm. longus, lamina oblonga cuspidata, fere 6—7 cm. longa. SPADICIS pars ♀ cylindroidea 2 cm. longa, mascula fertilis fere 6 cm. metiens, angusta, mascula sterilis circ. 5 cm. longa. OVARIA breviter ovoidea albida, stigmate flavo.

Forma α. VIRIDE, foliorum petiolis atque pedunculo viridibus. Huc synonyma supra citata.

Forma β. VARIEGATUM, foliorum petiolis punctulis lineolisque atroviolaceis interruptis conspersis. Xanthosoma variegatum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1865 p. 33. Arum foliis palmatis Plumier Pl. Amer. V. p. 111. t. 121. Fig. 2. Caladium variegatum Desf. Gat. Hort. Paris. 7 et 385. Acontias variegatus Kunth En. III. 45 ! ; Schott Syn. 64, Prodr. 197. Habitat forma a. in Venezuela pr. Caracas in coffeariis ; locis umbrosis et sabulosis in Dominica: Imray; in Antillis gallicis! et Panama: fide Orisebach (Fl. Brit. W.-Ind. Isl. 511); in Guiana: fide Grisebach ; in Brasilaprov.GoyazinSeramnrluei.βV—!FB:Pohz Moritz; in Columbia : Moritz ; in Guiana batava: Wullschlaegel n 1095; in Peruviae prov. Maynas ad Yurimaguas : Poeppig.

XIX. COLOCASIA SCHOTT

em.

COLOCASIA Schott Melet. I. 18, Syn. 40, Gen. Ar. t. 57, Prodr. 137; Endl. Gen. n. 1683; Kunth En. III. 36. — LEUCOCASIA Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857 p. 34, Gen. Ar. t. 38, Prodr. 140. — Ari, Caladii et Callae spec. Auct.

FLORES unisexuales nudi. Masculi : STAMINA 3—6 in synandrium obpyramidatum vertice subtruncatum, irregulariter polygonum connata, thecis linearioblongis, inferne repentino attenuatis connectivo oppositis, juxtapositis, totam synandrii longitudinem haud aequantibus, rimula brevissima verticali aperientibus, pollen in farciminulis emittentibus. Flores ♂ steriles: Synandrodia depresso-obpyramidata, vertice truncata, lateraliter compressula. Flores feminei: OVARIUM 2 — 4-merum ovoideum vel oblongum, uniloculare ; OVULA plura bemi- vel suborthotropa funiculis, longulis placentis 2—3—4-parietalibus biseriatim affixa, micropyle versus medium loculi vel tholum versus spec-

ARACEAE:

199

COLOCASIA—ALOCASIA.

tantia,

STYLUS nullus vel initio brevis, serius nullus; STIGMA depresso-capitatum, brevissime 3 — 4—5-sul-

catum.

BACCAE obconoideae vel oblongae, virentes

vel coccineae, stigmatis rudimento coronatae, uniloculares, polyspermae.

SEMINA oblonga, longe funiculata,

strophiolo cum funiculo quasi confluente, testa infra epidermidem diaphanam tenuem crassula, acietato-sulcata, tegmine

tenui, laevi.

EMBRYO axilis in albu-

mine copioso.

Plantae in India orientali indigenae tuberosae vel caudice erecto crasso donatae. FOLIORUM petioli longiusculi, inferne vaginacei, lamina peltata ovata vel sagittato-cordata, lobis posticis rotundatis, breviter vel ad dimidium usque vel fere tota longitudine connexis, nervatura Alocasiae. PEDUNCULI plerumque plures, ut in Alocasia. SPATHAE tubus limbo 2— 5-plo brevior, ovoideus vel oblongus, convolutus, vegeto-persistens, in fructescentia tandem irregulariter laceratus; limbus oblongus vel anguste lanceolatus, demum a tubo solutus. SPADICIS spathâ brevioris inflorescentia brevis, mascula sterilis angusta brevis, fertilis longe cylindrica, appendix elongato-conoidea, subulata aut valde abbreviata mucroniformis. COLOCASIA ANTIQUORUM SCHOTT em. foliorum lamina peltato-ovata, lobo antico latitudine sua paullo longiore breviter acutato, lobis posticis ovatis obtusis quam anticus duplo brevioribus, ad ⅔—¾ longitudinis connatis, sinu late triangulari obtusiusculo sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque 4—5 a costa media abeuntibus, costis posticis angulo acuto (30—40°) a se invicem distantibus; pedunculis pluribus sympodium abbreviatum constituentibus, quam petioli brevioribus; spathae tubo oblongo quam limbus lanceolatus 2½—4-plo breviore; spadicis parte feminea masculae sterili aequilonga, mascula fertili fere duplo longiore, spadicis appendice acutata longitudine variante; ovariis stylo brevissimo instructis. Colocasia Antiquorum Schott Syn. Ar. 40, Prodr. Ar. 138. Species magnitudine foliorum, longitudine spathae atque spadicis, imprimis appendicis in cultura valde varians, turiones mox abbreviatos, mox elongatos emittens. Inter plantas cultas formae sequentes occurrunt: 1. TYPICA Engl., spadicis appendice elongata, inflorescentiam masculam fertilem longitudine aequante. Arum Colocasia Linn. Spec. ed. II. 1368 (Catesb. Car. 2. t. 45, Col. Ecph. 2. t. 1 ; Bumph. Amb. V. t. 109); Boxb. Fl. Ind. III. 494; Wight Ic. III. t. 786. Arum peltatum var. α. Lam. Encycl. III. 13. Colocasia Antiquorum Schott Melet. I. 18; Kunth En. III. 37. 2. EUCHLORA, turionibus basi nascentibus abbreviatis; foliorum petiolis violascentibus, lamina saturate viridi, margine violascente. Colocasia euchlora C. Koch in Ind. Sera. Hort. Berol. 1854. App. p. 4. Colocasia Antiquorum var. euchlora Schott Syn. 42. 3. FONTANESII, turionibus basi nascentibus abbreviatis, foliorum petiolo violaceo, lamina obscure viridi, margine violascente. Colocasia Fontanesii Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854. p. 409. Arum colocasioides Desf. Cat. Hort. Par. 7 et 385. Caladium colocasioides Brongn. in Ann. Mus. Paris. III. p. 156; Kunth En. III. 43. Caladium violaceum Hort.

200

4. ESCULENTA, spadicis appendice inflorescentiae masculae dimidium tantum aequante. Colocasia Antiquorum var. esculenta Schott Syn. 41, Prodr. 138. Arum esculentum Linn. Spec. ed. II. 1369 (Sloane Hist. Jam. I. t. 106. f. 1; Bumph. Amb. V. t. 110. f. 1). Arum peltatum Lam. Encycl. III. p. 13. Colocasia esculenta Schott Melet. I. 18; Kunth En. III. 37. 5. NYMPHAEIFOLIA, turionibus basi nascentibus elongatis; spadicis appendice inflorescentiae masculae dimidium tantum aequante. Caladium nymphaeifolium Veni. Hort. Cels, 30; Willd. Spec. IV. 488 (Rheed. XI. t. 22). Arum nymphaeifolium Boxb. Fl. Ind. III. 495; Wight Ic. III. t. 786. 6. ACRIS,

spadice ad apicem usque flores masculos ferente, appen-

dice nulla. Colocasia Antiquorum var. acris Schott Syn. 41. Caladium acre B. Brown Prodr. 336. Colocasia acris Schott Melet. I. 18; Kunth En. III. 38. Indigena in India orientali, ubique in tropicis subtropicisque, ita etiam in Brasilia colitur.

XX. ALOCASIA SCHOTT. ALOCASIA Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1852. p. 59, Syn. p. 44, Gen. Ar. t. 40, Prodr. 144. — Colocasiae sect.. ALOCASIA Schott Melet. 1. 18; Endl. Gen. n. 1683b; Kunth En. III. 38 et aliorum. — Ari et Caladii spec. Auct.

FLORES unisexuales, nudi. Masculi: STAMINA 3—5 in synandrium obpyramidatum, vertice truncatum, subhexagonum connata, thecis lineari-oblongis connectivo oppositis, primum fere ad basin synandrii usque productis, sub pelta synandrii rimula brevissime aperientibus, pollen in farciminulis emittentibus.

Flores ♂ steriles:

Synandrodia depresso-

pyramidata, compressa, vertice truncata. Flores feminei : Ovarium 3 — 4 - merum ovoideum 1 - loculare (interdum summo apice 3—4-loculare) ; OYULA erecta, orthotropa, funiculo brevissimo placentae basilari affixa, micropyle tholum spectantia. STYLUS initio brevis, serius reductus; STIGMA depresso-capitatum 3—4-lobum, lobis plus minusve distinctis. BACCAE ellipsoideae vel obconice ellipsoideae vel sub-

collateralia,

globosae, croceo-miniatae, stigmatis rudimento coronatae, uniloculares, pauci—monospermae. SEMINA subglobosa, erecta, funiculo brevissimo cum strophiolo indistincte coronato, epidermide tenui, testa crassula laevigata, tegmine tenui laevi. EMBRYO axilis in albumine copioso. HERBAE Asiae orientalis, CAUDICE crasso abbreviato vel saepius assurgente, dense cicatricoso. FOLIORUM petioli longi, longe vaginacei; LAMINA in plantis juvenculis peltata, in adultis saepius sagittato-cordata, lobis posticis ovatis vel triangularibus plerumque partim connatis, nervis lateralibus I. inferioribus retrorsis raro radiantibus, plerumque in costas posticas angulo recto vel acuto, raro obtuso a se invicem distantibus, nervis lateralibus l. utrinque pluribus a costa media abeuntibus patentibus, superioribus adscendentibus, nervis collectivis 2—3

201

ARACEAE:

margini valde approximatis, nervis lateralibus II. et III. a primariis patentibus, tenuibus, inter illos medio in nervum collectivum tenuem confluentibus. PEDUNCULI plerumque plures in eodem anno post folia apparentes, in sympodium abbreviatum, bracteatum congesti. SPATHAE tubus limbo 2—5-plo brevior, ovoideus vel oblongus, convolutus, vegeto - persistens, in fructescentia tandem irregulariter laceratus; limbus oblongus, plerumque cymbiformis, demum reflexus atque a tubo solutus. SPADICIS spathâ paulo brevioris pars feminea brevis, masculae sterili plerumque angustae contigua, pars mascula fertilis superne inflorescentiae valde rudimentariae, appendicem conoideam sulcis labyrinthicis ornatam efformanti contigua. 1. ALOCASIA INDICA SCHOTT : caudice elato, crasso, basi sarmentoso, sarmentis apice tuberiferis; foliorum petiolis longis crassis, lamina ampla laete viridi, sagittata vel sagittato-triangulari, margine repanda, lobo antico triangulari latitudine sua paulo longiore, acutato, lobis posticis oblongis acutiusculis, sinu parabolico fere ad petiolum usque sejunctis, ibi confluentibus, costis posticis angulo recto distantibus, nervis laleralibus I. utrinque 8 a costa patentibus, rectis; pedunculis pluribus, brevibus; spadicis parte feminea ovoidea quam mascula fertilis fere duplo breviore, mascula sterili superiore appendice fertili tota fere duplo longiore, cylindrice conoidea, rugulosa. Alocasia indica Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854 p. 410, Syn. Ar. 46, Prodr. 144. Arum sylvestre Rumph. Amb. V. t. 107. Arum indicum Roxb. Fl. Ind. III. 498; Wight Ic. III. 794, nec Lour. Colocasia indica Kunth En. III. 39 pr. p. Alocasia indica C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854 App. p. 4 pr. p. FOLIORUM petioli 4—6 dm. et ultra longi; LAMINA plerumque circ. 3 dm. longa, lobo antico 2 dm. longo, 1 ¾ dm lato, lobis posticis 1 dm. longis. PEDUNCULI 1—2 dm. longi. SPATHAE tubus circ. 3—4 cm. longus; limbus 1 ½ — 2 dm. longus, 5—6 cm. latus. SPADICIS pars ♀ 2 cm. longa, ovariis obovoideis, mascula 3½—4 cm. longa, appendix 1 —1½ dm. longa, ¾—1 cm. crassa.

Occurrunt varietates insequentes : α. METALLICA, foliorum petiolis atque lamina atropurpureo-violaceis vel lamina atroviridi utrinque metallice splendente, ceterum a typo non diversa. Alocasia indica var. metallica Schott Prodr. 145. Alocasia metallica Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854. p. 410, Syn. Ar. 46 pr. p. ; Ender Ind. Ar. p. 5, non Hooker nec alior. Caladium metalicum Hort. β. VARIEGATA , foliorum petiolo pallide viridi, violaceo-variegato, lamina supra saturate viridi, subtus glaucescente, nervis pallidioribus. Alocasia variegata C. Koch et Bouché in Ind. Sem. Ilort. Berol. 1854. Append. p. 5. Arum punctatum Desf. Cat. Hort. Par. p. 385. Philodendron ? punctatum Kunth En. III. 48. Arum cordifolium Bory Voy. d' Afrique I. 376, II. 67. Colocasia Boryi Kunth En. III. 41. Indigena in India orientali, in Brasilia colitur.

202

ALOCASIA—STAUROSTIGMA.

2. ALOCASIA MACRORRHIZA SCHOTT: caudice elato crasso, turiones adventitios basi exserente; foliorum petiolis longis crassis, inferne late vaginatis, lamina ampla subcoriacea, sagittato-ovata., repanda, lobo antico triangulari - ovato acuto, latitudine sua breviore, lobis posticis plus minusve rotundatis, ad petiolum usque sinu acuto sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque 10—12 a costa patentibus, costis posticis angulo recto vel paullo minore distantibus, pedunculis brevibus; spathae tubo oblongo quam limbus oblongus, cymbiformis, leviter procurvus, cuspidulatus, glauco-virens, demum flavescens duplo vel plus duplo breviore; inflorescentia feminea brevi, mascula fertili fere duplo longiore, mascula sterili superiore conoidea masculae fertili subaequilonga; ovariis obovato-oblongis, stylo brevi coronatis, baccis ovoideis coccineis. Tabula nostra XLVI. XLVII. (habitus cum analysi).

Alocasia macrorrhiza Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1854 p. 409, Syn. Ar. 45, Gen. Ar. t. 40, Prodr. 146. Arum macrorrhizum Linn. Zeyl. 327 et Spec. ed. II. 1369 (Arum maximum macrorrhizum ceylanicum Herm. Parad. 73 t. 73). Colocasia macrorrhiza Schott Melet. I. 18. Arum indicum sativum Rumph. Amb. V. t. 106. Arum mucronatum Lam. Encycl. III. 12. Colocasia mucronata Kunth En. III. 40. Colocasia odora Brongn. in Ann. sc. nat. 1. ser. III. p. 145 pr. p. Arum peregrinum Linn. Hort. Cliff. p. 435. n. 7. t, c.; Spec. 1369: Plum. 110 t.36; Aubl. Guian. II. 835; Willd.Spec. IV. 482; Pers. Syn. II. 574. Philodendron ? peregrinum Kunth En. III. 51. Caladium odoratum Lodd. Bot. Cab. t. 416. Caladium odorum Bot. Reg. t. 641. Alocasia indica C. Koch in Ind. Sem. Hort, Berol. 1854 App. p. 4, pr. p. Caladium glycyrrhizum Fraser in Hooker Bot. Misc. I. (1830) p. 259. Planta adulta gigantea. CAUDEX 2—3—5 m. altus, interdum 2—3 dm. crassus, saepe inferiore parte terrae accumbens atque deinde sese erigens. FOLIORUM petioli radiantes inferne brachium crassi, usque 1 m. longi, lamina usque 6 dm. longa atque lata, costis inferne digitum crassis; petioli atque costae nigrescentes vel fuscae vel albescentes occurrunt. PEDUNCULI 1½—2 dm. longi. SPATHAE tubus circ. 6 cm. longus, 4 cm. amplus; limbus 1½ dm. longus, medio 5—6 cm. latus, apicem versus sensim angustatus. SPADICIS pars ♀ 2 cm,, ♂ sterilis inferior circ. 3 cm., mascula fertilis 5 cm., sterilis superior (appendix) 5 cm. longa. BACCAE ¾—1 cm. longae, ½—¾ cm. crassae, croceae. Colitur in Brasilia, indigena in India orientali.

XXI. STAUROSTIGMA

SCHEIDW.

STAUROSTIGMA Scheidw. in Otto et Dietr. Allgem. Gartenzeitung XVI. 129 (1848), Bot. Zeit. 1849 p. 141 ; Ender Ind. Ar. p.77. — ASTEROSTIGMA Schott in litteris 1851, Oest. Bot. Wochenbl. 1852. p. 67; Syn. Ar. 124, Gen. Ar. t. 66 et Prodr. 337. — RHOPALOSTIGMA Schott in Oest. Bot. Zeit. 1859. p. 39, Prodr. 340

FLORES unisexuales nudi. Masculi:

STAMINA

3—4 cum ovarii rudimento in synandrium peltatum, vertice umbonatum, subhexagonum, paullum rotun-

ARACEAE:

203

STAUROSTIGMA.

datum connata; ANTHERARUM thecae distantes, infra peltae marginem quasi appensae, breves, obcordiformes, loculis duobus extrorsum versis, rimula tandem ampliata et demum subtransversa sese aperientes. Feminei : STAMINODIA 3—4—5 brevia, crassiuscula, subcuneata, vertice truncata saepe hinc inde connata, interdum cupulam ovarii basin cingentem efformantia. OVARIUM pyriforme, sessile, 3—4—5-loculare ; OVULA anatropa, funiculis brevibus adscendentibus affixa, in loculis solitaria, cylindrico-lageniformia, micropyle angulum loculi spectante. STIGMA profunde 3—5-partitum, partitionibus cuneatis bilobis aut tereti - claviformibus patentibus. FRUCTUS baccatus subglobosus profunde 4—5-sulcatus, 3—5-locularis, loculis monospermis. SEMEN oblongum, subtrigonum, angulis obtusissimis, strophiolo breviter conoideo, epidermide tenui diaphana, testa tenui fusca. ALBUMEN copiosum. EMBRYO axilis fere seminis longitudine. HERBAE Brasilienses tubere depresse rotundato, stoloniferae. FOLII coaetanei vel proteranthii petiolus longus, teretiusculus, laevis, maculatus; LAMINA tripartita, partitione media in juvencula integra, in adulta pinnatisecta, segmentis oblongo-lanceolatis sessilibus, acuminatis, acutissimis, partitionibus 1. lateralibus irregulariter pinnatipartitis, nervis segmentorum lateralibus patentibus, in margine adscendentibus atque nervum collectivum marginalem constituentibus. PEDUNCULUS longiusculus teres, maculatus, solitarius vel plures. SPATHA erecta, lanceolata, inferne convoluta, superne hians vel aperta. SPADICIS cylindrici pars feminea spathae partim adnata, laxiflora; inflorescentia mascula femineae contigua, libera, inferne remotiflora, superne densiflora.

CONSPECTUS SPECIERUM. Sect. I. ASTEROSTIGMA Schott (Prodr. 337. sub titulo generis) : Stigma magnum asterisciforme, 3—5-partitum partitionibus bifidis. A. Spadix spatha paullo brevior. a. Lamina adulta tripartita, partitionibus I. lateralibus pinnatifidis. Spatha anguste lanceolata acutissima. Spadicis partis femineae laxiflorae dimidium inferius spathae adnatum. Ovaria glauco-viridia in stylum sordide purpureum attenuata . 1. ST. CONCINNUM. Spatha anguste lanceolata. Spadicis pars feminea tota libera 2. ST. TWEEDIANUM.

Spatha brevis oblonga, acuta, convoluta, cylindrica spadicem vix superans. Spadicis pars feminea densiflora ad medium usque dorso 3. ST. LUSCHNATHIANUM. spathae adnata . . . . . . . . b. Lamina pinnatisecta, segmentis lanceolato-oblongis vel oblongis, longe acuminatis. Spatha lanceolata. Spadicis subliberi pars feminea quam mascula paullo brevior. Ovaria ovoidea (4.) ST. PAVONII C. Koch (ex Ender Ind. Ar. p. 78. — Asterostigma Pavonii Schott Prodr. 339). — Peruvia ad Pozuzo: Buiz (Herb. Beg. Berol. et Herb. Boiss.). B. Spadix spathae dimidium aequans. Lamina profunde bipinnatifida. Spatha pallens. Spadicis pars feminea masculae aequilonga. Ovaria 2-locularia in stylum aequilongum producta . . . . . . . . . . . (5.) ST. VERMITOXICUM Engl. (Asterostigma vermitoxicum Griseb. Pl. Lorentz. p. 199). — Respublica Argentina ad Cordoba : Lorentz.

204

Sect. II. RHOPALOSTIGMA Schott (sub titulo generis in Oest. Bot. Zeit. 1859. p. 39, Prodr. 340) : Stigma 2 — 3-partitum, partitionibus tereti-clavatis, longulis, transverse stylo impositis. Lamina adulta tripartita, partitione media pinnatisecta, segmentis lineari-oblongis, apice cuspidatis, partitionibus lateralibus I. subpinnatifidis. Spadix spatha tertia parte brevior, pars feminea brevis inferne spathae adnata . . . . . . . . .. 4. (6.) ST. RIEDELIANUM

1. STAUROSTIGMA CONCINNUM C. KOCH : folii petiolo laminae subaequilongo, pallido, maculis sparsis atrolividis atque striolis interruptis pallide violascentibus ornato; lamina plantae juvenculae ambitu reniformi pedatisecta, segmentis obovato-lanceolatis, exterioribus minoribus, omnibus nervis collectivis uno marginali, altero antemarginali instructis, lamina stirpis adultae tripartita-, partitione I. media pinnatisecta segmentis subdistinctis haud remotis, elongato-oblongis, acuminatocuspidatis, inferne obtusatis, nervo collectivo distincto destitutis, partitionibus I. lateralibus cymoso 2 —3-sectis, segmentis obovato-lanceolatis, basi costae breviter decurrentibus; pedunculo quam petiolus breviore livide purpurascente; spatha anguste laneeolata, acutissima; spadice quam spatha pauilo breviore, partis femineae laxiflor ae dimidio inferiore spathae adnato, parte mascula densiflora; ovariis glauco - viridibus in stylum sordide purpureum attenuatis, stigmate albo, staminodiis purpureis vertice pallidis; synandriorum stipite kermesino, pelta praeter umbonem pallido-kermesinum pallido-flavida. Staurostigma concinnum C. Koch in Ender Ind. Ar. p. 77. Asterostigma concinnum Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1852 p. 674, Gen. Ar. t. 66, Syn. Ar. 125, Prodr. 337! Asterostigma Langsdorffii C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854. App. p. 8. ? Staurostigma odorum Scheidw. in Otto et Dietrich Allg. Gartenzeit. 1848. p. 129. Caladium luridum Lodd. Bot. Cab. t. 1590. Philodendron luridum Kunth En. III. 50. FOLII petiolus 2 — 3 dm. longus; lamina stirpis juvenculae latior quam longa, segmento intermedio 2½—3 dm. longo, 10—12 cm. lato, segmentis lateralibus gradatim minoribus. PEDUNCULUS circ. 4 dm. longus. 1½—2 dm. SPATHA 2—2½ dm. longa, medio 3 cm. lata. SPADICIS longi pars ♀ quam ♂ duplo brevior. OVARIA brevia vix 2 mm. longa, Staminodiis brevissimis circumdata. SYNANDRIA majuscula stipite 1½ mm. longo, pelta oirc. 1 mm. alta, 2 mm. lata, 3 mm. longa, interdum 2 connata.

Ut Araceae multae, etiam haec colore omnium partium adeo variabilis est, ut species a cl. SCHOTT serius propositae vix pro varietatibus considerari possint, nam inter se non magis differunt quam formae Coladii bicoloris. Enumeramus insequentes: α. SCHOTTIANUM Engl., cataphyllis pallide roseo-ochraceis, densissime punctis dilute sanguineis striolisque atrofuscis conspersis, petiolo albido sparse et pallide purpureo-striolato-punctato, maculis irregularibus livide fuscis valde dispersis notato, spatha extus pallide ferrugineorubella, saturatius longule punctulata, intus dilute et sordide purpurea; ovariis pallide viridibus; synandrii pileo pallide purpureo, umbone laete puniceo. Asterostigma concinnum Schott l. c. β. LANGSDORFFII, cataphyllis livide virentibus vel fuscescentibus, petiolo viridi maculis albis plus minusve conspicuis striolisque saturatius viridibus picto; spatha extus glauco-viridi, intus sordide brunnea vel livido-brunnea; ovariis pallide glauco-viridibus; synandrii pileo subviolascenti-roseo, umbone saturatiore. Asterostigma Langsdorffii C. Koch in Ind. Sem. Hort. Berol. 1854. App. p. 8.

205

ARACEAE:

γ COLUBRINUM, cataphyllis pallidissime livescentibus, striolis minutissimis fuscis, hinc inde confluentibus punctulisque saturatius livescentibus densissime conspersis, petiolo pallidissime livescente, maculis irregularibus fuscis majusculis ex brunneo livescentibus atque striolis atrofuscis picto; spatha extus viridulo-cinerascente, striolis atrofuscis punctulisque minutissimis rubellis dense irrorata, intus brunneo-purpurascente; ovariis pallidissime virentibus; synandrii pileo sordide coccineo, umbone paulo saturatius colorato. Asterostigma colubrinum Schott in Bonplandia X. (1862.) p. 86. δ. LINEOLATUM, cataphyllis pallide livido-virentibus, punctis atrofuscis gregariis dense atque irregulariter striolato-maculatis, petiolo ex flavo cinerascente, griseo - striato striolisque atrofuscis remotis picto; spatha extus viridulo cinerascente, striis longulis ochraceis conspersa, intus sordide ex brunneo purpurascente; ovariis pallide griseo-viridibus; synandrii pileo pallide et sordide flavente, umbone pallide roseo. Asterostigma lineolatum Schott in Bonplandia l. c. Habitat in Brasilia. Var. a. in monte Corcovado prope Rio de Janeiro: Maximilianus archidux Austriae. — β. in prov. S. Paulo: Langsdorff. — γ. et δ. in prov. Rio de Janeiro: Maximilianus archidux Austriae, et in prov. Minas Geraës ad Caldas : Mosén n. 774.

2. STAUROSTIGMA TWEEDIANUM C. KOCH : folii lamina stirpis adultae tripartita, partitione I. media pinnatisecta segmentis remotiusculis, anguste lanceolatis, longe acuminatis, inferne cuneatis, angustissime ad costam decurrentibus atque confluentibus, nervo collectivo distincto destitutis; partitionibus lateralibus I. subpinnatisectis, laciniis tribus deorsum versis gradatim minoribus; pedunculo quam spatha duplo longiore; spatha anguste lanceolata ; spadicis parte feminea tota libera, ovariis 3—4-locularibus, stigmate 5-lobo lobis triangularibus. Staurostigma Tweedianum C. Koch in Ender Ind. Ar. p. 78. Asterostigma Tweedianum Schott in Oest. Bot. Zeitschr. 1859. p. 39, Prodr. 338. 1¼ dm. lata, segmentis FOLIORUM lamina circ. 1½ dm. longa, 5—7 cm. longis, 1—1¼ cm. latis, utrinque valde angustatis, in acumen ½—1 cm. longum exeuntibus. PEDUNCULUS circ. 2 dm. longus. SPATHA circ. 2 cm. longa. STA7—8 cm. longa. SPADICIS 6 cm. longi pars OVARIUM ovoMINODIA ovarium cingentia brevissima inferne connata. ideum, plerumque 4-loculare, cum stylo paullo breviore 1 mm. longum. SYNANDRIA ½ mm. tantum longa, circ. 1½ mm. diametientia, 6-andra. Habitat in insula S. Catharina: Tweedie !

3. STAUROSTIGMA LUSCHNATHIANUM C. KOCH: folii petiolo terete laminae subaequilongo, albido atque obscure viridi-maculato; lamina adulta lata tripartita, partitione I. media pinnatisecta, segmentis patentibus subremotis oblongo - lanceolatis, terminali cuneato excepto basi sessilibus atque paullum decurrentibus, cuspidato-acuminatis, nervis lateralibus tenuibus patentibus in margine adscendentibus; partitionibus I. lateralibus sub-2-pinnatifidis, segmentis superioribus cum terminali plus minusve cohaerentibus; pedunculo petiolo subaequilongo, tereti, albido atque viridi-maculato, spatha brevi oblonga acuta vel lanceolata, inferne convoluta ; spadicis spathâ paullo brevioris parte feminea ad medium usque spathae adnata, parte mascula longiore libera, ovariis 3—5 - locularibus, stigmatis partitionibus 3—5 late cuneatis, bilobis; synandriis truncatis corallinis. Tabula nostra XLVIII. (habitus cum analysi).

Staurostigma Luschnathianum C. Koch in Ender Ind. Ar. p. 88. Arac.

206

STAUROSTIGMA—MANGONIA.

Asterostigma Luschnathianum Schott Syn. 126. Prodr. 340 ; Hook. in Bot. Mag. t. 5972. Arum Dracontium Vell. Fl. Flum. IX. t. 103. Asterostigma Vellozianum Schott Syn. Ar. 126, Prodr. 339. Staurostigma Vellozianum C. Koch in Ender Ind. Ar. 78. FOLIORUM petioli circ. 3 dm. longi, 5—6 mm. crassi; LAMINA ambitu ovata circ. 3 dm. longa, 2—2½ dm. lata, viridis, partitionis mediae segmentis 1 dm. et ultra longis, 2—3 em. latis, integerrimis vel interdum hinc inde grosse dentatis, partitionum lateralium segmento superiore aequilongo, inferioribus brevioribus atque angustioribus. PEDUNCULUS fere 4 dm. longus, 3 mm. crassus. SPATHA ¾—1 dm. longa, 4 cm. lata, extus pallide viridis, purpureo-punctata, intus reticulata. SPADICIS ⅔—1 dm. subaequantis, 1 cm. crassi pars ♀ 3—4 cm. longa, laxiflora, pars ♂ 4—6 cm. longa, densiflora. FLORES ♀: STAMINODIA libera vel in cupulam ¾ mm. altam connata. OVARIUM fere 3 mm. longum, pallidum , stigmate viridi coronatum. FLORES : SYNANDRIA staminibus 4—6 composita, sessilia, 1½ mm. longa, disco vertioali plus minusve distincte hexagono 3 mm. diametiente. FRUCTUS baccatus profunde 3—5sulcatus, 3—5-locularis, loculis 1-spermis. SEMINA oblonga, subtrigona, angulis obtusissimis.

Habitat in prov. Rio de Janeiro silvis umbrosis humidis: Luschnath ! ; prov. S. Paulo ad Campinas: Correa de Mello; prov. Minas Geraes ad Caldas in silvis primaevis: Regnell n. 1295 !, Lindberg n. 576 ! — Floret Octobri.

4. STAUROSTIGMA RIEDELIANUM ENGL. folii petiolo exaltato quam lamina paulo longiore, maculato - variegato; lamina adulta tripartita, partitione I. media alterne pinnatisecta, segmentis lineari-oblongis, apice abrupte atque longule cuspidatis, inferne subcuneatis, sessilibus, latere inferiore breviter decurrente, nervis lateralibus erecto-patentibus, nervo collectivo marginali conjunctis; partitionibus I. lateralibus subpinnatifidis, laciniis lanceolatis, costis posticis longe denudatis; pedunculis pluribus insequentibus, praelongis, tenuibus, variegatis; spatha anguste lanceolata flavida, extus viridescente; spadicis tenuis spatha ⅓ brevioris parte feminea brevi, inferne spathae adnata, mascula longiore. Rhopalostigma Riedelianum Schott in Oest. Bot. Zeit. 1859. p. 39, Prodr. 390 ! FOLII coaetanei petiolus 3—4 dm. longus, albo- et viridi-maculatus ; LAMINA tota circ. 2—2½ dm. longa atque lata, segmentis partitionis intermediae inferioribus 1½ dm. longis, 4 cm. latis, segmentis partitionum lateralium valde inaequalibus, superioribus majoribus; costis posticis fere 2 cm. denudatis. PEDUNCULI 4—4½ dm. longi, vix 2 mm. crassi. SPATHA ¾4—1 dm. longa, medio 2 cm. lata, extus viridescens, intus flavida. SPADICIS ½—¾ dm. longi, tenuis pars ♀ circ. dimidium partis masculae aequans. OVARIA cire. 1½ cm. longa ultra staminodia paullum exserta; STIGMATIS partitiones 1 mm. longae, tereti-clavatae. SYNANDRIA ut in Staurostigmate concinno, at paullum minora.

Habitat in prov. Bahia in umbrosis pr. Castelnuovo : Biedel!

XXII. MANGONIA SCHOTT. MANGONIA Schott in Oest. Bot. Wochenbl. 1857. p. 77, Gen. Ar. t. 64.

FLORES unisexuales nudi. Masculi: STAMINA 3—5 in synandrium tenuiter stipitatum connata, connectivo communi apice peltato dilatato 3—5-partito, partitionibus contiguis discum in centro concavatum

207

ARACEAE:

MANGONIA—TACCARUM—ZOMICARPA.

efformantibus, thecis majusculis ellipsoideis connectivi partitionibus quasi appensis, rimula brevi apicem versus dehiscentibus. Flores masculi steriles: STAMINODIA in synandrodiis stipite instructa crasso, apice in 3—5 protuberantias crassas, subcapitatas, patentes, discum concavum inter se relinquentes diviso. Feminei : STAMINODIA 3 linearia, apice truncato-incrassata. OVARIUM ovoideum, triloculare; OVULA longe lageniformia anatropa, funiculo

208

laciniis irregulariter spathulato-lanceolatis, nervis lateralibus angulo acuto arcuatim adscendentibus in nervum collectivum marginalem exeuntibus, venis numerosissimis dense reticulatis. SPATHA inferne laxe voluta, ceterum fauce valde ampliata et inde in laminam continuam ovato-oblongam producta. SPADICIS androgyni, stipitati inflorescentia libera, feminea multiet remotiflora, mascula oblongo-ovoideapaullo longior femineae contigua, densiflora.

brevi placentae axili. superne ap-

pensa, micropyle fundum spectante.

STYLUS

ovario

paullo brevior, cylindricus; STIGMA depressum, centro concavum, trilobum, lobis ovato-acutis.

tuberosa? FOLIORUM petiolus longulus, lamina sagittato-oblonga, costa crassa, nervis lateralibus I. inferne patentibus, medio lateris sursum versis, apicem petentibus, nervis lateralibus II. et III. reticulatis. PESPATHA arrecta inferne convoluta, DUNCULUS longus. superne in limbum oblongo-lanceolatum, subrecurvum producta. SPADICIS pars feminea brevis, densiflora, mascula fertilis femineae subcontigua duplo longior, laxiflora, mascula sterilis fertili aequilonga, densiflora, apicem spadicis attingens. HERBA

Species unica: MANGONIA TWEEDIANA SCHOTT in Oesterr. Botan.

Wochenbl. 1857. p. 77, Gen. Ar. t. 64, Prodr. 335. FOLIORUM petiolus 2 dm. et ultra longus, inferne vaginatus ; LAadulta aequilonga, lobo antico circ. 1¾ dm. longo, ¾ dm. lato, inaequilatero, apicem versus sensim linea arcuata angustato, lobis posticis 2 — 2½ dm. longis retrorsis vel subextrorsis. PEDUNCULUS 1½—1¾ dm. longus, tenuis. SPATHA 4½—5½ cm. longa, pallide viridis, circ. 1½ cm. lata. SPADICIS circ. 6 cm. longi, 3—4 mm. crassi pars ♀ 1½ cm. longa, mascula fertilis fere 3 cm. aequans, mascula sterilis paullo brevior vel subaequilonga. MINA

Habitat in prov. Rio Grande do Sul: Tweedie.

XXIII. TACCARUM BRONGN.

TACCARUM Brongn. in litt., ex Schott Gen. Ar. t. 65, Prodr. 336.

TACCARUM WEDDELLIANUM BRONGN. ex Schott l. c. Tabula nostra XLIX. (habitus cum analysi). FOLII petiolus 4—5 dm. longus, laminae segmentum intermedium 2½—3 dm. longum, lateralia 2—2½ dm. longa, segmenta I. 1 — 1¼ dm. longa. Pedunculus 1½ dm. longi. SPATHA circ. 1 dm. longa, 7—8 cm. lata. SPADIX stipite 1 cm. longo, spathae accreto suffultus, 9 cm. longus, pars ♀ 3½ cm., ♂ 5½ cm. longa. STAMINODIA circ. 4 mm. longa. OVARIA SYNANDRIA 1 cm. 3 mm. longa, in stylum 6 mm. longum attenuata. longa, thecis 3½ cm. longis.

Habitat in prov. Malo Orosso: Riedel; ad Padrocinio: Pohl n. 5094.

XXIV. ZOMICARPA

SCHOTT.

ZOMICARPA Schott Syn. Ar. I. 33; Gen. Ar. 23, Prodr. Ar. 121. — Ari et Arisaematis spec. Auct. FLORES unisexuales, nudi.

Masculi : STAMINUM

1 v. 2 filamenta brevissima, subnulla; ANTHERAE depressae, compressulae, loculis oppositis, rima oblonga transversa vertice dehiscentibus. Feminei : OVARIUM basi lata sessile, subglobosum, uniloculare; OVULA 6, anatropa, in funiculis, basi loculi medio affixis erecta, elongata, micropyle fundum versus spectante.

STYLUS

brevissimus; STIGMA discoideum.

STAMINODIA supra flores masculos valde sparsa tuberculiformia vel conoidea. BACCA subglobosa, unilocularis, sub - 6 - sperma. SEMEN oblongo-ellipsoideum, erectum, anatropum, strophiolo conice prominente. EMBRYO in albumine axilis semine paullo brevior.

cylindroideus ovario paullo longior; STIGMA crassum, capitatum, 3—4—5-merum, verruculosum.

HERBAE tuberosae Brasiliae, folia ante pedunculos emittentes. FOLIORUM petioli vaginali, teretiusculi laminâ triplo longiores, LAMINA ambitu reniformis pedatisecta, segmentis oblongo-ellipticis, exterioribus minoribus. PEDUNCULUS tenuis folia longitudine subaequans. SPATHAE persistentis tubus convolutus, basi cucullato-connatus, in fauce constrictus; limbus tubo fere duplo longior, lanceolatus, acuminatus. SPADICIS tubum paulo superantis inferne spathae dorso adnati pars feminea unilateralis antica, pauciflora, pars mascula cylindroidea, femineae subaequilonga eique contigua, densiflora, pars superior elongata nuda supra stamina tantum staminodiis tuberculiformibus vel conoideis paucis obspersa.

FOLII verisimiliter solitarii peHERBA tuberosa. tiolus teres; LAMINA tritomo-partita, partitione intermedia bipinnatifida, lateralibus bipartitis quoque bipinnatifidis, extus petiolum versus per breve spatium denudatis,

1. ZOMICARPA PYTHONIUM SCHOTT: foliorum petiolo tenui tereti, latiuscule vaginato, quam lamina triplo longiore; lamina ambitu reniformi pedatisecta, segmentis 5 basi distantibus, extimis valde inaequilateris, latere superiore semi-

FLORES unisexuales nudi. Masculi : STAMINA 4— 5 in synandrium longiuscule stipitatum connata, connectivo communi vertice medio excavato, thecis stipite fere triplo brevioribus oblongis, rimula brevi apice dehiscentibus. Feminei : STAMINODIA 4—5 gynoeceum circumdantia, ovario longiora, e basi lata sensim angustata et apice concavato raptim acutata. OVARIUM subglobosum, 3—5-loculare ; OVULA in loculis solitaria, anatropa, lageniformia, funiculo brevi placentae angulari infra medium affixa, micropyle fundum spectante. STYLUS

209

ARACEAE:

ZOMICARPA—SPATHICARPA.

lanceolatis, latere inferiore semiovato-oblongis, segmentis mediis ellipticis, utrinque acutis, costis lateralibus in sinu denudatis, nervis lateralibus adscendentibus apicem versus incurvis, pedunculo tereti folium subaequante; spadice spathae tubum paullo superante,, parte nuda subulata quam inflorescentia breviore, supra stamina staminodiis verruciformibus obsoletis obspersa. Zomicarpa Pythonium Schott Syn. Ar. 33, Gen. Ar. t. 23. p. 1—17, Prodr. 121. Arisaema Pythonium Blume in Rumphia I. 108; Kunth En. III. 20. n. 26. Arum Pythonium Mart. Amoen. bot. Monac. 18.

210

multiflora elongata, rhachi atrofusco-purpurea, antheris stipitatis stipite atrofusco-purpureo, connectivo plus minusve sanguineo, thecis flavidis; appendice claviformi in stipite organis neutris subulatis patulis distantibus, in clava tuberculis conicis brevibus obsita. Zomicarpa Steigeriana Schott in Bonpl. X. (1862) p. 86. Plantam non vidi.

FOLIORUM

petiolus 1—3 dm. longus.

In prov. Bahia ad Ilheos: Maximilianus archidux Austriae.

XXV. SPATHICARPA

HOOK.

viridis, glabra,

SPATHICARPA Hook. in Bot. Misc. II. 187. t. 77 (1831); Kunth

1 dm. longa, 1½ dm. lata, segmento medio 1 dm. longo, medio 6 cm. lato utrinque aequaliter attenuato, segmentis extimis 7—8 cm. longis, eorumque latere superiore 1—1½ cm., inferiore 2—- 2½ cm. lato.

En. III. 52; Schott Gen. Ar. 67, in Bonplandia 1858 p. 124, Syn, Ar. 124 et Prodr. 342.

FOLIORUM

petiolus fere 3 dm. longus;

LAMINA

SPATHAE tubus 3 cm. PEDUNCULUS 3 dm. longus,. 1½—2 mm. crassus. longus; limbus 6—7 cm. longus, 2 cm. latus, cuspide lineari ¾ cm. longa instructus, nervis longitudinalibus numerosis venisque transversis percursus. SPADICIS 5 cm. longi para ♀ 1¾ cm. longa, pauciflora, ♂ 1 cm. longa, dense multiflora, pars superior subulata 2 cm. longa.

Habitat prov. Bahia in silvis humidis umbrosis prope S. Pedro d'Alcantara: Martius Observ. n. 2105 ! — Flor. Januario.

FLORES abortu unisexuales nudi. MINA

Masculi: STA-

3 — 4 cum ovario rudimentario in synandrium

stipitatum, basi incrassatum, vertice peltatum suborbiculari-umbonatum connata; ANTHERAE breves pro parte pelta (i, e. stigmate gynoecei abortivo) obtectae, connectivo communi incrassato quasi verticaliter appensae, thecis latiusculis contiguis, sub apice lateraliter poro

2. ZOMICARPA RIEDELIANA SCHOTT: foliorum petiolo basi latiuscule vaginato quam lamina triplo longiore; lamina ambitu reniformi pedatisecta, segmentis 5, medio atque lateralibus superioribus distantibus, lateralibus inter se approximatis, extimis inaequilateris oblique oblongis quam medium elliptico-lanceolatum, apicem versus magis attenuatum triplo brevioribus, omnibus mucronato-cuspidulatis, costis lateralibus in sinu denudatis, nervis adscendentibus, nervum, collectivum a margine remotiusculum constituentibus ; pedunculo folia subaequante; spadice.spathae tubum longius superante, parte nuda clavata quam inflorescentia longiore, supra stamina staminodiis conicis perpaucis obspersa. Tabula nostra L. (habitus cum analysi).

Zomicarpa Riedeliana Schott Gen. Ar. t. 23. fig. 18—34, Prodr. Ar. 122. petioli 1 — 1½ dm. longi, tenues, circ. 1 mm. crassi ; LAMINAE segmentum intermedium 7 cm. longum, 1—1½ cm. latum, segmenta lateralia paulo breviora per paria distincte petioluluta. PEDUNCULUS cire. 3 dm. longus, viridis. SPATHAE tubus oblongo-ovoideus 3 cm. longus; limbus oblongo-lanceolatus, 5 —6 cm. longus, 2 cm. latus, longe acuminatus, albidus, tenuiter nervosus. SPADICIS pars ♀ vix ½ cm. longa, ♂ circ. 1 — 1 ¼ cm. aequans, pars nuda clavata 4 —5 cm. longa, supra 2—3 mm. lata. BACCAE globosae 4—5 mm. diametientes, styli vestigio minuto apiculatae. FOLIORUM

Habitat in Brasilia, loco accuratius haud addicto: Riedel !

3. ZOMICARPA STEIGERIANA SCHOTT: foliorum petiolo ex fusco strio ato-maculato quam lamina longiore ; laminasupra saturate viridi, infra pallidiore, trisecta, segmentis oblongo-lanceolatis vel ovato-lanceolatis, basi abruptius cuneatis, apice acuminatis, aequalibus vel inaequalibus , medio quandoque multo breviore et latiore; pedunculo quam petiolus paulo longiore; spatha arrecta apice fornicata, utrinque fuliginoso - purpurea,; spadicis rectiusculi mediam spatham haud superantis inflorescentia feminea brevissima, 3—5-flora, -rhachi albida , mascula

dehiscentibus.

Feminei: STAMINODIA adbasinovarii

3, minima, depresso-peltata, brevissime stipitata, in OVARIUM obdisco unbonata, ovario accumbentia. longo-ovoideum, latere externo spathae ipsi accumbens, uniloculare; OVULUM orthotropum in fundo loculamenti sublateraliter sessile,

erectum.

STYLUS cylin-

drico-conoideus, dimidium ovarii longitudine subaequans; STIGMA depresso-hemisphaericum, sub 3—4-sulcatmn. BAGOA minuta ovoidea, stylo persistente coronata, horizon taliter porrecta, residuis florum masculorum atque

staminodiorum comitata, 1-sperma. SEMEN ovoideum, erectum, funiculo crasso, brevissimo affixum, integumente exteriore viridi succoso, integumento interiore brunneo, laevigato. EMBRYO in albumine copioso axilis. HERBAE Brasilienses e rhizomate tuberoso, oblongo folia nonnulla spadicesque coaetaneos emittentes. FOLIORUM petioli longiusculi, tenues, teretes, longe vaginali; LAMINA sagittato-cordata vel-hastata, nervis lateralibus, infimis horizontaliter patentibus vel deorsum versis exceptis, adscendentibus nervos collectivos 3—4-constituentibus, quorum intimus a margine remotus. PEDUNCULI folia longiuscule superantes, tenues. SPATEA oblongolanceolata, apice longiuscule acuminata, primum convoluta, demum basi atque apice exceptis aperta, persistens, nervis lateralibus numerosis adscendentibus venisque reticulatis instructa, pallida. SPADIX linearis, hemicylindricus, spathâ brevior, eidem tota longitudine accretus, laxiflorus, seriebus duabus extimis femineis, mediis duabus masculis.

Species hujus generis adeo inter se affines sunt, ut facile pro varietatibus unius haberi possint.

ARACEAE:

211

SPATHICARPA—PISTIA.

1. SPATHICARPA HASTIFOLIA HOOK. petiolis usque ad tertiam partem vaginatis lamina duplo triplove longioribus; lamina tripartita, partitionibus basi contracte angustatis, media oblongo-ovata, acuminata, lateralibus subhorizontaliter porrectis, oblongis vel ovato-lanceolatis, obtusulis, antico duplo brevioribus, nervis lateralibus, infimis in lobos laterales exeuntibus exceptis, adscendentibus venisque reticulatis paullum prominulis; pedunculo longiusculo folia superante; spatha oblongo - lanceolata eleganter acuminata, basi atque apice convoluta; spadice elongato fere ⅔ spathae longitudinem aequante. Spathicarpa hastifolia Hook. Bot. Misc. II. 147. t. 77; Kunth En. III. 52 ; Schott Oen. Ar. t. 67 et 124, Prodr. 342. FOLIORUM petiolus 2—2½ dm. longus, teretiusculus, ad tertiam partem usque vaginatus ; LAMINA laete Tiridis plus minusve distincte tripartita, partitione antica 6—7 em. longa, 4—5 cm. lata, nervo collectivo intimo a margine 3—4 mm. remoto, lateralibus 3—4 cm. longis atque 1—2 cm. latis. PEDUNCULI 3—4 dm. longi, tenues , teretes, pallide viridescentes vel purpurascentes. SPATHA circ. 6—7 cm. longa, medio 1—1½ cm. lata, flavescens. SPADIX tota longitudine spathae accretus 4—5 cm. longus SYNANDRIA 2½ mm. longa. GYNOECEA vix 1½ mm. aequantia, inferne pallida, sursum viridescentia; STIGMA brunneum.

Habitat in prov. Minas Geraës prope Caldas : Lindberg n. 575 !, locis campi subhumidis, graminosis, apricis: Begnell n. II. 293!; prov. Itio Orande de Sul inter Corientes et La Plata et in ditione Montevidensi: Sello n. 1250 et 1285 !; in Paraguaria : Fleischer. — Floret Dee. et Jan.

212

Var. β. PLATYSPATHA, foliorum lamina sagittata (non rotundata), basi profunde cordata, lobis posticis retrorsis obtusis; spatha apicem versus dilatata, breviter cuspidata. Spathicarpa platyspatha Schott in Bonplandia 1862 p.87. Habitat in prov. Bahia : Blanchet n. 2100 ! ; ad Ilheos: Maximilianus archidux Austriae; in umbrosis humidis ad fl. Itahypé: Martius Observ. n. 2059! — Var. a. in prov. Piauhy: Gardner ; var. β. in prov. Bahia: Maximilianus archidux Austriae. — Flor. Dec. et Jan. OBS. Inter specimina a b. MARTIO collecta formae exstant lobis posticis longioribus, magis extrorsis, basim versus paullum contracte angustatis, quae quidem formas transitorias ad Spathiearpam hastifoliam referre videntur.

3. SPATHICARPATWEEDIANA SCHOTT: foliorum petiolis quam lamina fere duplo longioribus; lamina late ovata, basi profunde cordata lobis posticis rotundatis obtusis, apicem versus subrotundata, breviter subulato-apiculata, nervis lateralibus tenuibus infimis retrorsis atque patentibus, costalibus patentibus medio lateris sursum arcuatis atque nervos collectivos formantibus; pedunculo longo petiolum superante; spatha oblongo-lanceolata, basim versus cuneata atque haud longe acuminata, basi atque apice convoluta, spadice dimidium spathae haud longe superante. Spathicarpa Tweediana Schott in Bonplandia 1858 p. 124, Prodr. 343. FOLIORUM

petiolus 1—1¼ dm. longus,

LAMINA

4—5 cm. lata, lobis posticis 1—1½ cm. longis.

2. SPATHICARPA SAGITTIFOLIA SCHOTT : petiolis ultra tertiam partem vaginatis lamina subduplo longioribus; laminae sagittatae lobo antico ovato - lanceolato, subelongato , posticis retrorsis, patentibus, obtusis, antico multo brevioribus, nervis lateralibus tenuibus, praeter infimos patentes adscendentibus; pedunculo longiusculo folia superante ; spatha oblongo-lanceolata, basi longe decurrente, longius cuspidata, raro breviter cuspidata, basi atque apice convoluta; spadice tenui quam spatha paulo breviore. Tabula nostra LI. (habitus eum. analysi).

Spathicarpa sagittifolia Schott in Bonplandia 1858 p. 124, Prodr. 342. Spathicarpa longicuspis Schott in Bonplandia 1862. p. 87. HERBA tuberosa, e tubere minuto folia nonnulla atque spadices coaetaneos emittens. FOLIORUM petiolus 1½—1¾ dm. longus, teretiusculus, vagina ¾—1 dm. longa instructus; LAMINA laete viridis vix 1 dm. longa, lobo antico 7—8 cm. longo, 4 cm. lato, lobis posticis retrorsis 1—2 cm. longis, 1—1 ½ cm. latis auriculiformibus. PEDUNCULI 3—3½ dm. longi. SPATHA circ, 5 cm. longa, 1½—2 cm. lata in cuspidem 1½ cm. longum angustata. GYNOECEA basi albida, supra viridia, staminodiis viridibus circumdata. SYNANDRII stipes pallide virens; ANTHERAE flavae, stigma rudimentarium distincte 3—5-lobum olivaceoviolascens. BACCAE oblongae, apicem versus subconice attenuatae, inferne albae, superne virides, circ. 5 mm. longae.

Var. a. GARDNERI, foliorum lamina ex sagittato angulatoovata, lobis posticis vix manifestis, nervo collectivo intimo e nervis lateralibus I. costalibus orto, extimo e nervis basalibus orto; spatha apicem versus dilatata, breviter cuspidata. Spathicarpa Gardneri Schott in Bonplandia 1858. p. 124, Prodr. 343.

5—8 cm. longa,

PEDUNCULI

1½ dm.

longi pars stipitiformis spathae accreta 1½ cm. longa. SPATHA 4—5 cm. longa, 1¼—1½ cm. lata, acumine 4—5 mm. longo instructa. SPADIX 2—3 cm. longus. SYNANDRIA tenuiter stipitata circ. 3 mm. longa. OVARIA 1 mm. tantum longa. Brasiliae prov. S. Paulo: Tweedie (v. sp. cult.).

XXVI. PISTIA LINN. PISTIA Linn. Flor. Zeyl. p. 152, Gen. Pl. 411 n. 912; Juss. Gen. Pl. 69; Schreh. Gen. Pl. p. 455. n. 1112', Willd, Spec. III. 1. 690 ; Poir. Enc. Bot. V. 353 et Dict. t. XLI. 154', A. Rich. in Dict. class. d’hist. nat. XIII. 633; Spreng.Gen. 682 n. 3438; Blume in Rumphia I. 77; Endl. Gen. n. 1669; Horkel in Monalsbericht d. Berl. Akademie Febr. 1837 p. 41. (de germinatione); Schleiden in Bot. Zeit. 1838 p. 18 et in Otto et Dietrich Gartenz. VII. (1838) p. 17; Kunth En. III. 7; C. Koch in Bot. Zeit. X. (1852) p. 577. — PISTIA, APIOSPERMUM et LIMNONESIS Klotzsch in Act. Academ. Berolin. 1853. — ZALA Lour. Fl. Cochinchin. ed. Willd. II. 491.—De morphologia plantae conferantur Hegelmaier, zur Entwicklungsgeschichte monocotyler Keime in Bot. Zeitung 1874 Nr. 39, et Engler in Nov. Act. Nat. Cur. XXXIX. 3(1876) p. 154 et XXXIX. 4 (1877) p. 194—200 t. 5. FLORES unisexuales nudi. Masculi: 2-andri verticillati. STAMINA brevissima omnino inter se connata; synandria basi lata sessilia oblongo - ovoidea, vertice (axi parallelo) leviter depressa, thecis binis utriusque antherae sibi invicem oppositis, rimulis 2 verticalibus apertis. Flos femineus: solitarius. OVARIUM monogynum, ovoideum, spadicis axi oblique affixum, uniloculare ; OVULA numerosa orthotropa placentae parie-

213

214

ARACEAE: PISTIA.

tali latae, spadicis axi parallelae affixa, sessilia, 4—6seriata, densa. STYLUS terminalis, brevis, axin versus subincurvus ; STIGMA obtusum subhemisphaerico-penicillatum. FRUCTUS tenuiter baccatus, ovoideus, polyvel abortu oligospermus, irregulariter disrumpens. SEMINA numerosa sessilia, cylindroidea, basi leviter attenuata, vertice subtruncata, medio excavata, integumento exteriore crasso, micropylen versus etiam magis incrassato atque operculum exterius micropylen omnino claudens efformante, integumento interiore tenui, supra autem valde dilatato et operculum interius micropyles partem inferiorem implens constituente. ALBUMEN copiosum. EMBRYO minutus obovoideus, radicula supera. HERBA natans in regionibus tropicis et subtropicis late dispersa. CAULIS internodia omnino abbreviata. FOLIA spiraliter disposita, plus minusve laete viridia, subtus pallida, utrinque pilis minutis paucicellularibus dense obsita, primaria rotundata vel obovata, vix petiolata aquae accumbentia, posteriora basi subtus pulvinata, erecta, obovato - cuneata vel obovato- oblonga vel sublineari-oblonga, nervis 7—13—15 subtus valde prominentibus subparallelis, vagina stipulari fere ab ima basi soluta, tenuissima, scariosa instructa. Caulis post primam inflorescentiam in sympodium abeuntis axes singuli cataphyllum tenuissimum scariosum subcalyptriforme, folium erectum atque inflor escentiam proferentes. GEMMAE ad foliorum latus cathodicum dorso nascentes, cataphyllo tenui scarioso incipientes, mox in stolones longiusculas, serius sejunctas excrescentes. INFLORESCENTIA brevissime pedunculata. SPATHAE foliaceae, albidae, intus glabrae, extus pilosae, medio utrinque plica laterali coarctatae tubus ovoideus marginibus ad medium usque connatis, lamina ovata, acuta, subcucullata, deinde oblique patens. SPADICIS spathd brevioris, tubumpaullo superantis, ad 2/3 longitudinis spathae dorso accreti inflorescentia ♀ uniflora, inflorescentia ♂ 2—8-flora, floribus verticillum efformantibus, axis ultra verticillum ♂ vix vel paullum productus, infra verticillum in annulum tenuem viridem (e verticillo florum ♂ abortorum atque connatorum ortum ?) dilatatus atque infra hunc annulum squamula viridi decidua (flore aborto ? ) instructus.

Schema ramificationis :

Arac.

OBSERV. Qui Pistiam in aquario coluit et diutius inde a germinatione observavit, mecum consentiet, genera Limnonesis et Apiospermum a cl. KLOTZSCH proposita neque minus ejus aliorumque species valde numerosas omnino artificiales esse. Specimina a peregrinatoribus e regionibus variis reportata atque in herbariis asservata pro maxima parte status diversos unius ejusdemque speciei esse apparet. Facile quoque intelligitur, specimina primum florentia spadicem floribus masculis paucis (2—3) praeditum, specimina diu florentia spadices floribus masculis numerosioribus praeditos producere; nam etiam aliarum Aracearum spadices pro sympodii aetate minorem vel majorem florum numerum praebere saepissime observavimus, Negari non potest, folii formam pro sympodii aetate valde diversam esse, attamen differentiae leviores constare videntur; imprimis omnia quae vidi specimina Indiae orientalis foliorum forma fere obverse triangulari excellunt. Quum autem etiam inter hanc et alias formas transitus adsint, eas pro varietatibus tantum unius speciei admitto.

PISTIA STRATIOTES LINN. Tabula nostra LII. (formae diversae Brasilienses, analysis et diagramma ramifitationis). Yar. α. CUNEATA Engl., foliis fere obverse triangularibus, supra rotundatis, medio leviter emarginatis, margine superiore leviter crispatis vel non crispatis.

Pistia Stratiotes Linn. Zeyl. p. 152 n. 322; Roxb. Corom. III. 63. t. 269, Fl. Ind. III. 131; Schleiden in Bot. Zeit. 1838 n. 3. p. 19; Kunth En. III. 8; Klotzsch l. c. 25. Pistia crispata Blume in Bumphia 1. 78 (Kodda-pail Rheede Malab. XI. 63. t. 32); Hill Veg. Syst. XXIII. p. 32. t. 32 f. 1 ; Kunth En. III. 8; Klotzsch l. c. 25. Pistia minor Blume l. c. 78; Schleiden in Otto u. Dietrich Gartenzeitung VI. 10. (Pluk. Phyt. t. 207. f. 6. — Kiambam Kitsii Rumph. Amb. VI. 177); Kunth En. III. 8; Klotzsch l. c. 25. Pistia Cumingii Klotzsch l. c. p. 26 (status minor). Var. β. SPATHULATA, foliis obovato-spathulatis, margine superiore rotundatis.

Pistia spathulata Michx. Fl. Am. bor. II. 162; Pursh Fl. Am. sept. 1. 268; Kunth En. III. 9; Klotzsch l. c. 28. Yar. y. OBCORDATA Engl., foliis prioribus breviter obovatis, posterioribus obovato-oblongis, margine superiore subtruncato medio emarginatis, inferne plus minusve abrupte in petiolum contractis.

Pistia obcordata Hook. Bot. Mag. t. 4564 ; Planchon in Fl. des serr. I. t. 625. Pistia Leprieuri Blume l. c. 79; Klotzsch l. c. 26. Pistia linguaeformis /3. Leprieuri Schleiden in Otto et Dietr. Gartenzeit. VI. 20. Pistia Africana Presl Epimel. 240; Klotzsch l. c. 27. Pistia Natalensis Klotzsch l c. 26. Pistia amazonica Presl l. c. 240; Klotzsch l. c. 27. Pistia occidentalis Blume l. c. 79; Jacq. Am. p. 234 t. 148; Liebmann om Mexicos Aroideer p. 3 n. 1 ; Descourt. Fl. Antill. 7 ; Turp. Dict. sc. nat. 1. 7; Kunth En. III. 8 ; Klotzsch l. c. 27. Pistia Brasiliensis Klotzsch l. c. 28.

215

ARACEAE:

PISTIA—APPENDIX.

Pistia Gardneri Klotzsch l. c. 28. Pistia spathulata Schleiden in Otto und Dietrich Gartenzeitung VI. p. 20 n. 7. (excl. syn. et diagn.)] Liebm. om Mexicos Aroideer p. 4 n. 2. Pistia Schleideniana Klotzsch l. c. 28. Pistia Turpini C. Koch in Bot. Zeit. X. 377. Pistia Texensis Klotzsch l. c. 28. Pistia aegyptiaca Schleiden in Otto et Dietr. Gartenz. VI. 19; Klotzsch l. c. 26. Pistia obcordata Schleiden l. c. 20 n. 9; Kunth En. III. 9, excl. syn. Pistia Stratiotes H.B.K. Nov. Gen. et Spec. 1. 66; Horkel l. c. 41. Apiospermum obcordatum Klotzsch l. c. 23 (forma minor), Pistia commutata Schleiden l. c. 20 n. 8 ; Kunth En. III. 9 n. 8. Pistia Stratiotes Weigelt Pl. Surin. exsicc. Pistia Horkeliana Miquel Symb. ad fl. Surin. in Linnaea XVIII. Pistia Weigeltiana Presl Epimel. p. 240. Limnonesis commutata Klotzsch l. c. 24. Limnonesis Friedrichsthaliana Klotzsch l. c. (status juvenilis primum florens). Var, 5. LINGUIFORMIS, foliis lineari-oblongis apicem versus vix vel paullum dilatatis, basi in petiolum vix vel paullum contractis. Pistia linguaeformis Blume l. c. 79; L. NSe in Anales de ciendas naturales fasc. 13. p, 77; Kunth En. III. 8; Klotzsch. l. c. 27. Pistia aeihiopica Fenzl mss.; Klotzsch l. c. 26. Habitat in Bracilia, prov. Sio de Janeiro: Casaretto n. 1181 (sub P. Brasiliensis), Riedel n. 837; in aquis nigris ad S. Christovâo, Porto

Appendix. 1. Aracea Brasiliensis omnino dubia : TITAUMATOPHYLLUM SPRUCEANUM. SCHOTT (in Bonplandia 1859. p. 31, Prodr. 581), cataphyllis lanceolatolinearibus acuminatis, 3 dm. et ultra longis; foliorum petiolo 5—6 dm. longo, terete, apice in geniculum transeunte; lamina pedatisecta, cruribus lateralibus horizontaliter exsertis et exitu arcuatim retrocurvis, segmentis 11, omnibus lanceolato-oblongis, apiculato-acutatis, diachymate angustissimo tantum connexis, extimis basi cuneatis, reliquis ibi repentino contractis et quasi geniculo brevissimo ansatis; costi3 crassulis, intermedii segmenti in apicem producta, reliquorum sub extimo apice decurvis, nervis lateralibus tenuissimis, valde approximatis, copiosissimis in marginem excurrentibus, patentibus vel in apice segmenti erecto-patentibus. In prov. do Alto Amazonas, ad Oambé aina : Spruce n. 120. Plantam non vidi, sed iconem bonam a cl. SCHOTT relictam. E folii nervatura concludi quidem potest, plantam ad Philodendroideas pertinere, sed aliis plantae partibus non suppetentibus, incertam etiam hanc opinionem relinquere debemus.

216

d'Estrella et alibi: Martius, Sello (planta minor, Apiospermum obcordatum Klotzsch), Luschnath; prov, Bahia : Blanchet n. 931, 1054; ad Ilheos : Luschnath ; Pernambuco : Gardner n. 1171 (P. Gardneri Klotzsch); prov. do Alto Amazonas ad Ega, in ipso flumine fluitans: Poeppig (forma maxima — P. amazonica Presl); ad ostium fluminis Solimoës: Spruce n. 1406 (planta juvencula 2—3-flora); prov. Para: Spruce n. 113 (forma tenuifolia, foliis angustioribus linguiformibus, minus pilosis ad var. 3. accedens). Porro in Guiana anglica ad fl. Demarara: Parker, S. Schomburgk n. 315; Guiana batava: Weigelt n. 766 (planta juvenilis — Limnonesis commutata Klotzsch); Peruvia: Dombey n. 189; ad Callao et Luxin : Ruiz (δ.) ; ad Lima: Gaudichaud, Lason; Nova Granata, pr. Guayaquil : Gaudichaud; La Paila in valle Cauca : Holton; Panama : Moritz Wagner; Nicaragua: Lévy in herb. Caes. Vindob. n. 90, Friedrichsthal n, 578 (planta juvenilis — Limnonesis Friedrichsthaliana Klotzsch); Cuba, ad Havannam (cum planta minore, quae Apiospermum obcordatum Klotzsch) : Humboldt; S. Domingo : Poiteau; Martinique : Hahn n. 350 (p.); Antigua: Wullschlaegel n. 555 (P. occidentalis Blume); Cuba: FranqueviUe (β.) ; Mexico, pr. Estero: Schiede n. 842 (inter β. et γ.); pr, Mexico: Schaffner n. 189, Berlandier n. 449 (forma intermedia inter 6. et p.); Texas: Lindheimer (P. Texensis Klotzsch; var. p. foliis margine superiore magis rotundatis); Florida: Cabanis. — Ex antiquo orbe vidi specimina e locis insequentibus: India orientalis prov. Bengalia ; Hooker f. et Thomson (α.) ; Pondichery: Reynaud (a.); Ceylon : Walker (α.) ; Malacca : d'Yvan (α.) ; Coromandel: Mace (α.); Java ad Batavia, Bogor etc.: Zollinger n. 1877 (P. crispata Blume, specimina foliis margine superiore leviter crispatis); Manila: Cuming n. 1114 (a. forma minor — P, Cumingii Klotzsch); Madagascar: Goudot; in insula St. Marie: Boivin n. 1700 in herb. DC,; insula Mauritius : Webb; Zanzibar: Hildebrandt n. 1201 (p.); Comoro-insula Johanna: Hildebrandt n. 1744 (γ.); Bachr-el-Abiad supra ostium fluminis Sobat : Schweinfurth anno 1869. n. 1111 ; supra Faschoda: Schweinfurth n. 1110; in flumine ipso: Schweinfurth n. 1001; Aethiopia in inundatis (Fazokel) pr. Sennar inter Segedi et More: Kotschy Pl. aethiop. n. 461 (3.); Senegal : Lelièvre, Heudelot (P. Leprieuri Blume, planta maxima transitum ad var. δ. praebens); fluv. Niger: Barter in Baikie's Niger-Expedition n. 3244; promontorium bonae spei: Drege (P. africana Klotzsch); Port Natal : Kraus (P. Natalensis Klotzsch, forma foliis breviter obovatis, subtruncatis, γ.).

2. ADDITAMENTA : Postquam plagulae antecedentes pleraeque jam impressae erant, Araceae nonnullae a cl. GLAZIOU circa Ilio de Janeiro collectae nobis transmissae sunt, quarum determinationes hic sequuntur. Nr. 6999. Heteropsis salicifolia Kunth var. Riedeliana Engl. 8046. 9037. Anthurium microphyllum Endl. 9025. Anthurium variabile Kunth. 9026. Anthurium Willdenowii Kunth. 9027. 9029. 9032. 9034. Anthurium Olfersianum Kunth. 9028. Anthurium trinervium Kunth var. Augustinum. 9030. Anthurium scandens (Aubl.) Engl. var. violaceum. 9031. Anthurium Begnellianum Engl. 9035. Anthurium longifolium Kunth. 9036. Anthuriam Miquelianum C. Koch et Augustin. 9038. Anthurium Galeottianum (Hort.) C. Koch. 9040. Anthurium affine Schott. 3. ERRATA : p. 36. linea penultima et ultima lege „et a parenchymate interiore per endodermin sejunctum est “. p. 90. Anthurium Olfersianum, in tabulae citatione omissum est: et VIII. Fig. II. (diagramma ramificationis). p. 92. Anthurium bellum, in tabuiae citatione lege XIV pro XIII.

217

ARACEAE:

218

TABULAE EXPLICATAE.

TABULAE EXPLICATAE. Tab. II. Aracearum anatomia. Sectiones transversales ab auctore factas ad naturam photogr. Dr. STUERENBURG.

Tab. IX. Anthurium Rudgeanum, p. 80 (delin. SEBOTH). X. Anthurium coriaceum, p,83 (delin. SEBOTH; baccae

Fig. 1. Anthurium Harrisii (Caudex); Pig. 2. Anthurium cartilagineum (Petiolus); Fig. 3. Idem (Petioli pars magis aucta); Pig. 4. Anthurium coriaceum (Pedunculus); Fig. 5. Spathiphyllum hiandum (Petiolus); Pig. 6. Monstera acuminata (Caudex); Fig. 7. Monstera deliciosa (Radix agrea); Pig. 8. Philodendron crassifolium (Caudex); Pig. 9. Colocasia Antiquorum (Petiolus); Pig. 10. Eadem (Petioli pars magis aucta); Pig. 11. Xanthosoma violaceum (Petioli pars); Pig. 12. Staurostigma concinnum (Petiolus); Fig. 13. Idem (Petioli pars magis aucta).

e collect. icon. SCHOTTII). XI. Anthurium Harrisii var. Grahamianum, p. 88 (habitum delin. cl. MEGGENDORFER Monacensis, analysin SE-

III. Aracearum anatomia.

Ad naturam delin. auctor.

Fig. 1. Heteropsis salicifolia (sectio transversalis ramuli, +100); Fig. 2. Anthurium undatum (sectio transversalis caudicis + 100); Pig. 3. SpathiphyUum blandum (sectio transversalis petioli, +100) ; Fig. 4. Idem (lacuna cum „ pilis intercellularibus “ transverse sectis, + 160); Fig. 5. Idem (sectio longitudinalis petioli partis, + 160) ; Fig. 6. Monstera acuminata (sectio transversalis ramuli, + 100); Fig) 7. Eadem (lacuna intercellularis cum „ pilo intercellulari“ majore transverse secta, + 160); Fig. 8—11. Eadem („pilorum intercellularium“ evolutio); Fig. 12. Dracontium polyphyllum (sectio transversalis petioli, + 100) ; Fig. 12 a. Idem (sectio longitudinalis tubi laticiferi, + 160).

IV. Aracearum anatomia.

Ad naturam delin. auctor.

Fig. 13. Syngonium Vellozianum (sectio transversalis ramuli, + 100) ; Fig. 13 a. Idem (sectio longitudinalis phloëmatis laticiferi, +100) ; Fig. 14. Dieffenbachia Seguine (sectio transversalis caudicis, -{-160); Fig. 15. Philodendron Selloum (sectio transversalis petioli, + 100); Fig. 16. Philodendron erubescens (ramuli transverse secti pars media, + 100); Fig. 17. Idem (sectio transversalis corticis, + 160) ; Fig. 18. Philodendron crassifolium (sectio transversalis ramuli, + 160); Fig. 19. Caladium bicolor (sectio transversalis pedunculi, + 100).

V. Aracearum anatomia.

Ad naturam delin, auctor.

Fig. 20. Staurostigma concinnum (sectio transversalis petioli, + 100); Fig. 21. Xanthosoma violaceum (sectio longitudinalis fasciculi laticiferi, + 160); Fig. 22. Idem (sectio transversalis petioli, + 100); Fig. 23. Anthurium Martianum (sectio transversalis radicis aereae, + 30); Fig. 24. Idem (sectio longitudinalis „veli“ radicis, + 100) ; Fig. 25. Monstera acuminata (sectio transversalis radicis aëreae, + 30); Fig. 26. Syngonium Vellozianum (sectio transversalis radicis aëreae, + 30) ; Fig. 27. Philodendron pinnatifidum (sectio transversalis radicis aereae, + 30); Fig. 28. Idem (sectionis transversalis pars marginalis, + 1.00); Fig. 29. Philodendron bipinnatifidum (sectio transversalis radicis aereae, + 8); Fig. 30. Idem (sectionis prioris pars magis aucta, -{-100); Fig. 31. Dieffenbachia Seguine (sectio transversalis radicis aëreae, + 30); Fig. 32. Eadem (sectionis prioris pars magis aucta, +100) ; Fig. 33. Xanthosoma violaceum (sectio transversalis radicis aereae, + 30).

Sigla in tabulis anatomicis III—V adhibita: an. vasa annulata; coll. collenchyma ; cr. crystalla; cri. tubi cribrosi (,,Siebröhren“); end. endodermis ; int. lacunae intercellulares; lc. lacunae majores; lib. liber; lib. coll. liber collenchymaticus; lt. tubi laticiferi; p i. pili intercellulares; re. vasa reticulata; res. lacunae resiniferae ; rph. cellulae rhaphidibus scatentes; scl. sclerenchyma; sp. vasa spiralia; sub. suber; vel. velum radicale ; vg. vagina protectrix.

VI. Heteropsis salicifolia, p. 41 (habitum del. cl. SEBOTH; analysin e collectione iconum b. SCHOTTII accepimus, diagramma et schema ramificationis delin. auctor). VII. Anthurium scandens Yar. violaceum, p. 78 (habitura del. SEBOTH; analysis e coll. icon. SCHOTTII).

VIII. Pig. I. Anthurium Bredemeycri, p. 80 (delin. SEBOTH). II. Anthurium Olfersianum, p. 90, diagramma ramificationis (delin. auctor).

BOTH).

XII. Anthurium Olfersianum, p. 90 (habitum delin. MEGGENDORFER, analysin SEBOTH). XIII. Anthurium radicans, p. 97 (delin. SEBOTH; baccae e coll. icon. SCHOTTII). XIV. Pig. I. Anthurium bellum, p. 92 (delin. SEBOTH). II. Anthurium panduratum, p. 98 (delin. SEBOTH). XV. Anthurium variabile, p. 101 (delin. SEBOTH). XVI. Pig. I. SpathiphyUum Gardneri, p. 103 (delin. SEBOTH), II. SpathiphyUum cannaeforme, p. 103 (delin. SEBOTH). III. SpathiphyUum heliconiifolium; diagramma ramificationis (delin. auctor). XVII. Rhodospatha oblongata, p. 105 (delin. SEBOTH). XVIII. Stenospermatium Spruceanum, p. 108 (e coll. iconum SCHOTTII).

XIX. Pig. I. Monstera obliqua, p. 112 (spadix et analysis ex coll. icon. SCHOTTII, diagramma et schema ramificationis delin. auctor). II. Monstera obliqua var. expilata, p. 113 (delin, SEBOTH).

XX. XXI. Monstera pertusa, p. 113 (e coll. icon. SCHOTTII). XXII. Cyrtosperma americanum, p. 117 (habitum et analysin delin. SEBOTH). XXIII. Pig. I. Urospatha angustiloba, p, 123 (delin. SEBOTH). II. Urospatha sagittifolia, p. 121 (e coll. iconum SCHOTTII).

XXIV. Dracontium asperum, p. 126 (delin. SEBOTH), XXV. Montrichardia arborescens, p. 128 (delin. SEBOTH). XXVI. XXVII. Syngonium affine, p. 131 (e collect. iconum SCHOTTII).

XXVIII. XXIX. Pig. I. Philodendron Sonderianum, p. 148 (delin. SEBOTH). II. Philodendron Ochrostemon, p. 148 (e collect. icon. SCHOTTII).

XXX. Philodondron Riedelianum, p. 149 (delin. SEBOTH). XXXI. Philodendron cannaefolium, p. 151 (habitum delin. MEGGENDORFER, spadicem et analysin auctor). XXXII. Philodendron eximium, p. 158 (e coll. ic. SCHOTTII). XXXIII. Philodendron Imbe, p. 161 (delin. SEBOTH). XXXIV. Pig. I. Philodendron panduraeforme, p. 163 (delin. MEGGENDORFER).

II. Philodendron squamiferum, p. 164 (del. auctor), XXXV. XXXVI. Philodendron bipinnatifidum, p. 169 (e coll. icon. SCHOTTII). XXXVII. Philodendron Selloum, p. 169 (e coll. icon. SCHOTTII). XXXVIII. Adelonema erythropus, p. 171 (e coll. icon. SCHOTTII). XXXIX. Pig. I. Dieffenbachia Seguine forma Barraquiniana, p. 174 (delin. MEGGENDORFER). II. Dieffenbachia Seguine forma liturata, p. 175 (delin. SEBOTH).

III. Dieffenbachia picta, p. 176 (delin. auctor). XL. Caladium striatipes, p. 179 (habitum delin. MEGGENDORFER, analysin et diagramma ramific. auctor).

ARACEAE:

219

TABULAE EXPLICATAE—GEOGRAPHIA.

Tab. XLI. Caladium bicolor forma rubicunda, p. 181 (habitum delin. MEGGENDORFER; analysin SEBOTH et auctor). XLII. Caladium picturatum forma Belleymii, p. 187 (habitum delin. MEGGENDORFER, analysin auctor. XLIII. Xanthosoma violaceum, p. 193 (e coll. icon. SCHOTTII). XLIV. Xanthosoma striolatum, p. 196 (e coll. icon. SCHOTTII). XLV. Xanthosoma platylobum, p. 196 (habitum delin. MEGGENDORFER, analysin auctor). XLVI. XLVII. Alocasia macrorrhiza, p. 202 (e coll. icon. SCHOTTII).

XLVIII. Staurostigma Luschnathianum, p. 205 (habitum delin. MEGGENDORFER, analysin auctor). XLIX. Taccarum Weddellianum, p. 208 (e collect. icon. SCHOTTII).

220

Tab. L. Zomicarpa. Riedeliana, p. 209 (habitum delin. SEBOTH ; analysis e coll. icon. SCHOTTII).

LI. Spathicarpa sagittifolia, p. 211 (habitum delin. SEBOTH; analysis e coll. icon. SCHOTTII).

LII. Fig. I. Pistia Stratiotes, planta juvencula non florens (delin. auctor). II. Pistia Stratiotes, forma minor (Apiospermum obcordatum Klotzsch), p. 215 (delin. auctor). III. Pistia Stratiotes, forma maxima (P. amazonica Presl), p. 214 (delin. auctor). IV. Pistia Stratiotes, forma major (habitum delin. auctor, analysin SEBOTH).

V. Pistia Stratiotes forma major, o. diagramma ramific. totius plantae, fi. diagr. gemmae (del. auctor).

SIGLA in tabulis Aracearum VI—LII adhibita. 1. Flos vel flores, ♂ masculus, $ femineus, ♀ hermaphroditus, o ante foecundationem, b post foecundationem, † abortivus. 2. Androeceum. 3. Synandrium. 4. Synandrodium. 5. Stamen fertile, o ante foecundationem, b post foecundationem. 6. Stamen sterile vel staminodium. 7. Anthera. 8. Organum neutrum. 9. Gynoeceum, a ante foecundationem, b post foecundationem. 10. Ovarium. 11. Stylus. 12. Stigma.

13. Ovulum. 14. Pistillum. 15. Fructus, 15* fructus parte stylina dejecta, 151. fructus loculus. 16. Semen, 16* semen integumento exteriore remoto. 17. Seminis integumentum externum. 18. Seminis integumentum internum. 19. Embryo. 20. Planta germinans. 21. Radicula, D. Diagramma floris. D. R. Diagramma ramificationis; partes striolatae cataphylla, partes albae folia frondosa, plene nigrae spathas indicant. S. R. Schema ramificationis.

DE ARACEARUM DISTRIBUTIONE GEOGRAPHICA. Quum Aracearum specimina in herbariis rarius quam aliarum familiarum occurrant, multarum autem specierum, quae a hortulanis in hortos introductae sunt, patria inaccurate tantum cognita sit, de distributione specierum tali modo disserere non possumus quali in aliis familiis tractandis usi sumus. Opinione nostra non solum multae species, quae adhuc e regionibus Brasiliae vicinis, imprimis e Peruviae provincia Maynas atque e Guianis cognitae sunt, serius in Brasilia septentrionali reperientur, sed etiam species omnino novae numerosae detegentur, namque fere omnes, qui Araceas in America tropica collegerunt, species novas inde reportarunt. Quibus de causis in tabula nostra Aracearum rationem geographicam exhibente ditionum tantum ampliorum a clarissimo GRISEBACH propositarum numerum Aracearum notavimus. Numeri unciis inclusi species indigenas, numeri romani genera indicant. Ex hac tabula atque e conspectu nostro systematico supra dato haec vero concludi possunt. 1. Aracearum, quae nostro sensu 738 species continent,

F. fl. fr. J. v. v. v. v. v. v. || = m. n. -j-

Sp. Sp. R. a. d. v. 1. i. s.

Folii pars. Spadix florifer. Spadix fructifer. Ramus stirpis juvenculae. Pars antice visa. Pars dorso visa. Pars ventre visa. Pars latere visa. Pars deinfra visa. Pars desuper visa. Sectio verticalis. Sectio horizontalis. Magnitudo naturalis. Magnitudo aucta, gradu grossificationis per numerum appositum indicato.

major pars specierum (circa 680) in regionibus tropicis vegetat; paucae tantum (circa 50) extratropicae sunt. 2. Cujusque subfamiliae species cum in orbe vetere tum in novo occurrunt. 3. Genera contra pleraque aut gerontogaea aut neogaea sunt. Genera natantia Pistioidearum Lemnoidearumque atque pauca tantum reliquarum subfamiliarum, Arisaema nempe et Acorus, in orbe antiquo cis- et transaequatorialia sunt, in orbe novo autem cisaequatorialia. Generis Spathphylli in America multae species cognitae sunt, in orbe vetere autem tantum una. Generis Homalomena plurimae species gerontogaeae, nonnullae (alterius sectionis) neogeae sunt. Cyrtosperma in orbe antiquo species 4, in orbe novo species 2 numerat. Restant tria genera monotypica, Calla, Symplocarpus, Lysichitum, quae in utraque parte hemisphaerii borealis occurrunt. 4. Regionibus exceptis, quae ad fines Aracearum territorii sitae sunt, in omnibus earum ditionibus plus quam dimidia pars specierum endemicae sunt. 5. In ditionibus gerontogaeis species atque genera endemica multo numerosiora sunt, quam in neogaeis. In India

221

Arac.

ARACEAE: GEOGRAPHIA.

222

223

ARACEAE:

GEOGRAPHIA—USUS.

orientali 219 specierum ibidem provenientium 216 endemicae, 44 generum 32 endemica (i. e. 72 °/0). Africae tropicae (vel territorii Sudan) inter 33 species 32 endemicae, 16 generum autem 11 (i. e. 68,75%) endemica sunt. In terra Mediterranea quoque 71% specierum endemicae habentur. Ditionum neogearum una tantum majorem numerum generum endemicorum includit, Andes dico, quarum genera endemica cc. 28% omnium in hoc territorio observatorum censentur. In Brasilia extraamazonica genera endemica 25%, in reliquis ditionibus multo pauciora occurrunt. India occidentalis autem nullum genus endemicum paucasque tantum species endemicas alit. 6. In India orientali atque archipelago Indico omnes subfamiliae (Staurostigmoideis exceptis) imprimis quoad genera praevalent, in territorio Sudan Monsteroideae et Colocasioideae omnino desunt, Lasioideae et Aroidecae haud rarae, reliquarum subfamiliarum species paucissimae. Inter Americae tropicae regiones Andes atque Brasilia extraamazonica speciebas gaudent ex omnibus subfamiliis, imprimis autem e Pothoideis et Philodendroideis, quarum genera Anthurium et Philodendron longe praevalent. Mexico (sensu GRISEBACHII, i. e. tota America centralis) imprimis Monsteroideis gaudet; Aroideae paucissimae observantur, Staurostigmoideae omnino desunt. Harum subfamiliarum etiam nulla nec in India occidentali, nec in America cisaequatoriali (Yenezuela et Guianis), nec in Hylaea (Brasilia amazonica) adhuc observata est; in India occidentali etiam Monsteroideae, Lasioideae, Aglaonemoideae, Colocasioideae rariores sunt. In terra Mediterranea (Lemnoideis omissis) Aroideae tantum, attamen hae sat numerosae aluntur; etiam in ditione vicina deserti Asiatici solae Aroideae occurrunt. In China et Japonica autem, neque minus in Europa, Asia, America boreali, praeter Aroideas etiam nonnullae Pothoideae reperiuntur. 7. Insulis Archipelagi Indici, Indiae occidentalis et Madagascar exceptis, omnes insulae species endemicas non habent. Araceae Canarienses atque Maderenses iis terrae Mediterraneae,

224

eae in novis Hebridis atque insulis Yitiensibus degentes iis archipelagi Indici valde affincs sunt; Mascarenae unam speciem cum territorio Sudan et alteram cum India orientali communem alunt. A.

ENGLER.

DE ARACEARUM USU. Aracearum rhizomata atque caudices, imprimis tubera, praeter amyli magnam copiam substantiam acrem, saopius venenosissimam continent, quae autem siccatione et coctione facillime removetur et florescentiae tempore plerumque sponte evanescit. Quibus de causis Aracearum partes vivae medicamenta, siccae et coctae nutrimenta esse possunt; Acori Calami vero rhizomata, substantiam amaram et oleum aethericum continentia , etiam siccata vim stimulantem non perdunt. Ob rhizomata esculenta imprimis Colocasioideae nonnullae in regionibus tropicis utriusque orbis coluntur; in America tropica non solum Xanthosomatis species indigenae (ut X. violaceum, X. Mafaffa, X. belophyllum), sed etiam generum gerontogaeorum Colocasiae et Alocasiae species (Colocasia antiquorum, Alocasia macrorrhiza, A. indica). Haec praeter rhizomata etiam petiolos juvenculos nigritis pro oleribus praebent; rhizomata viva earum quoque contra serpentum morsus adhibentur. Caladiorum tubera viva purgantia atque emetica sunt, sicca nutrimentum praebent. Ut Amorphophallorum, etiam Dracontii polyphylli tuber contra serpentum morsus adhibetur neque minus vis ejus emmenagogica laudatur. „Monsterae pertusae folia leniter urunt itaque ab Americanis in curanda anasarca laudata“ (ENDLICHER). Omnium Aracearum venenosissima Dieffenbachia Seguine existimatur; herba cocta in fomentationibus hydropicorum utuntur. ,,Pistiae herba jam veteribus ob vires demulcientes et refrigerantes laudata dysenteriae et mictui cruento mederi creditur“ (ENDLICHER). A. ENGLER.

CYCLANTHACEAE ET

PALMAE.

EXPOSUIT

OSCAR DRUDE,

PHIL.

DR.

DRESDENSIS. PROFESSOR BOTANICES ET DIRECTOR HORTI REG. BOTANICI

CYCLANTHACEAE. CYCLANTHACEAE Lindl. Nat. Syst. II. ed. 2, 362 ; Poiteau in Mem. du Mus. d'Hist. nat. IX. (1822) 34 (emend.). — Palmarum gen. Ruiz et Pav. Fl. Per. et Chil. Prodr. 146. — Aroidearum sect. IV. Poit. in Mém. du Mus. d'Hist. nat. IX. 32 (pro parte). — Aroidearum trib. Schott Metet. bot. I. 15. — Pan-

danacearum trib. CYCLANTHEAE Endl. Gen. p. 243 (pro parte); Meissner Gen. 268 (pro parte); Kunth Enum. Plant. III. 104 (excl. Wettiniâ); Klotzsch in Linnaea XX. (1847) 467*).

MONOCOTYLEDONEAE

SPADICIFLORAE

DICLINES,

FLORIBUS

UTRIUSQUE

SEXUS

EODEM

SPADICE

CARNOSO SECUS CYCLOS RARIUS SPIRAS DENSE CONGREGATIS, MASCULIS POLYANDRIS PERIGONIO RUDIMENTARIO DENTATO PRAEDITIS RARIUS NUDIS, FEMINEORUM OVARIIS SPADICI PROFUNDE IMMERSIS INTER SE COHAERENTIBUS SUPERNE PERIGONIO RUDIMENTARIO STAMINODIISQUE ELONGATIS

CORONATIS

UNI-

LOCULARIBUS IN SYNCARPIUM EXCRESCENTIBUS, PLACENTIS 2 VEL 4 MULTIOVULATIS, OVULIS IN FUNICULO LONGO ANATROPIS, SEMINIBUS PLURIMIS EMBRYONEM PARVUM BASILARI—AXILEM IN ENDOSPERMIO CARNOSO FOVENTIBUS. — HERBAE PERENNES VEL FRUTESCENTES RHIZOMATE ARTICULATO VEL RARIUS CAUDICE HUMILI DENSE FOLIORUM VAGINIS ANNULATO PRAEDITAE,

FOLIORUM FLABELLINERVIUM AUT

PINNATINERVIUM LAMINA FLABELLIPARTITA AUT BIPARTITA VEL BIFIDA RARIUS INTEGRA, INTRA FOLIORUM VAGINAS ORTIS IN PEDUNCULO SPATHIS GLOBOSIS INDIVISIS,

AMERICAE

HUMIDIS

REGIONIBUS

SPADICIBUS

2—6 VESTITO CYLINDRICIS VEL OBLONGOINTER

ORBEM

CANCRI

CAPRICORNI

SITIS

FREQUENTES.

masculi et feminei in eodem spadice dense consociati cyclos multos spadicis axin ambientes formant, in quibus flos ? solitarius cum floribus 4 d inter se dense confertis alternat (Tab. nostra 56. D.) et cum vicinis superioribus, inferioribus et juxtapositis certum orthosticharum et parasticharum numerum PLORES

format; rarius florum ♀ cycli cum florum ♂ cyclis totis alternant aut cycli in spiras mutantur. FLOS ♂: stipitatum saepe obliquum, multidentatum (rarius 0: Cyclanthus). ANDROECEUM polystemonale,

PERIGONIUM

filamentis carnosis inter se et cum perigonii tubo intime cohaerentibus superne attenuatis in connectivum erectum transeuntibus (Tab. nostra 56. fl. ♂), antheris adnatis ovoideis vel linearibus dithecis, theca utraque rima longitudinali dehiscente, polline ellipsoideo laevi. GERMINIS rudimentum nullum. FLOS ? : supra superficiem spadicis ortum et ovaria ambiens, tepalis brevibus interdum inter se

PERIGONIUM

*) Literatura eorum tantum autorum citabitur, qui proprias disquisitiones in lucem ediderunt; opera generalia ex fontibus citandis collata negligentur. Cyclanth.

CYCLANTHACEAE.

227

228

annuli instar confluentibus 4 decussatis, rarius omnibus florum vicinorum inter se in annulos multidentatos conjunctis (Cyclanthus). STAMINODIA elongata cum perigonio connata (Tab. nostra 56. stmd.), saepius 4, tepalis opposita,

antheras interdum effoetas fertilibus similes in apice gerentia vel saepius iis destituta.

ex ovariis placenta duplici multiovulata instructis omnibus inter se confluentibus formatum aut saepius ex ovariis 4 syncarpum uniloculare (Tab. nostra 56. gyn.), depressum inter perigonium turgide emersum, stigmatibus horizontaliter elongatis crucem formantibus cum staminodiis GERMEN

(Cyclanthus),

alternantibus.

PLACENTAE

parietales stigmatibus correspondentes in imo rhacheos contextu carnoso ortae dein sub superficie segregatae multiovulatae, ovulis in

et a vicinorum florum placentis non sejunctae,

funiculo crasso horizontaliter patentibus rarius pendulis anatropis rhaphe crassa et integumento duplici instructis (Tab. nostra 56. ov.). SPADIX FRUCTIFER post anthesin in syncarpium excrescens flores ♀ valde auctos et florum ♂ delapsorum cicatrices praebet; CARPELLA intra perigonium tumida in superficie stigmatum lineis notata baccas uniloculares succulentas spadici immersas referunt trophospermiis polyspermis. SEMINA parva testacea in funiculo sessilia vel pendula, embryonis monocotyledonei vel fere acotyledonei recti vel falcati axilis radicula prope hilum sita, endospermio carnoso et oleoso.

CAUDEX

interdum altius erectus lignosus et prope basin stolones emittens foliorum comâ terminali vestitus

inferne vaginarum delapsarum amulis crebris notatus Palmas minores aemulans, saepius Aroidearum scandentium instar arundinaceo-articulatus supra truncos inclinatus vel parum volubilis, foliis secus spiram plerumque |5 vel 1|3 dispositis vel rarius distichis per superiorem partem laxius vestitus,

vigentia radicellas adventivas saepe longe pendulas emittens.

in totâ longitudine infra folia

FOLIA per vernationem in cylindrum erectum

petioliformem complicata petiolata vaginantia, vaginis e basi amplexicauli semicylindricis saepe fissis et petiolum stipulantibus, costa petiolum continuante intra laminam plus minusve elongata integra vel ad basin laminae in ramos laterales duos et partem mediam fissa*), vel rarius dichotome bipartita, lamina rarissime integra saepius secundum costae divisionem bifurca vel bipartita vel flabellatim partita vel usque ad petiolum bisectd,

inter

nervos primarios ad basin plicatâ nervisque secundariis teneris plurimis rarius nervis tertiariis priores transverse comedentibus instructa**), fibrarum fasciculis libriformibus (sub epidermide currentibus et vasis destitutis) uti in Palmis praedita, semper aculeis pilisque destituta.

INFLORESCENTIA

axillaris, spadicis pedunculo intra

folii vaginam orto ad basin prophyllum bicarinatum acutum folio oppositum et praeterea in superiore parte spathas 2—6 plerumque sub floribus insertas eosque ante anthesin dense involventes caducas praebente, rhachi quam pedunculus multo breviore sed crassiore floribus dense onusta; spadices fructiferi saepius sub foliis vigentibus ad cicatrices vaginae delapsae exstant. De familiae limitatione. Cum haec genera americana nulli familiae majori inseri possint scilicet OBSERV. I. propriis characteribus praedita, propriam parvam familiam Spadiciflorarum nexui inserendam inter Palmas, Pandanaceas et Araceas intermedias et eas connectentem constituere debent. Itaque nomen „Cyclanthaceae“ a viro cl. POITEAU olim uni generi Cyclantho pro familiae significatione impositum etiam supra Carludovicam et genera ei affinia extendimus, autores plerosque recentiores sequentes. — Genera a prioribus autoribus huc adnumerata Wettinia, Phytelephas et Nipa excludenda sunt et inter Palmas militant. De familiae affinitate. Affinitas Cydanthacearum variabilis ea de causa gravioris momenti est, quod OBSERV. II. tres magnas Spadiciflorarum familias perspicue connectit et hunc nexum naturalem esse ostendit. Nam cum inflorescentia et spadicis carnosi formatio aeque ac florum femineorum immersio profunda cum nulla alia familia nisi cum Araceis in eodem

*) Folia tali nervaturâ praedita in sequentibus descriptionibus „triplinervia“ salutabimus. **) Brevitatis causa nervos primi ordinis in facie folii superiore currentes „nervos I. sup.“ et eos faciei inferioris „nervos I. inf.“, denique nervos secundarios et tertiarios „nervos II.“ et „nervos III.“ salutabimus. — Folii bipartiti utrumque segmentum „furca“ audit.

229

CYCLANTHACEAE:

STELESTYLIS.

230

spadice intermixte monoecis comparari possit, spatharum evolutio similis modo in Palmis nonnullis (Kunthiâ, Ceroxylo et Catoblasto) genuinis invenitur sed maximam similitudinem cum Phytelephante demonstrat, genere Palmarum spurio et floribus masculis polyandris perigonio dentato instructis (aeque atque in Carludovicâ) longius ab affinibus secedente. Cum tamen Cyclanthaceas Palmis inserere germinis seminumque structura perspicue vetet et haec aeque ac florum masculorum forma in Pandanaceis similis inveniatur, ad quas genus laudatum Phytelephas mediante genere asiatico Teysmannia propius accedit, utriusque familiae affinitas hoc modo apparet. Vegetationis modus partim Araeeis majoribus praeter sympodii formationem similis est, partim Palmis humilibus; praesertim folia Carludoviccvrum ad sectionem „Palmatae“ pertinentium et nonnulla sectionis secundae cum Palmis maximam demonstrant similitudinem, ea autem Ludoviae et Cyclanthi majorem cum Araceis. Aracearum affinitas eum Cyclanthaceis humilioribus epiphytis forsan caudicis se evolventis studio augebitur, quem post florum formationem in genere Ludoviâ et Carludovicae speciebus nonnullis parvis sympodium referre suspicor, cum Carludovicae majores (omnes a nobis in statu vivo et florente examinatae !) caudicem monopodialem possident. Spadicis similitudo inter Araceas et Cyclanthaceas saepe maxima, praesertim in Araceis syncarpium evolventibus (Cryptocoryne e. gr.), in genere. Urospathâ (ENGL. in tab. 231) etc. (De hac affinitate jam prius disseruimus in „Nachrichten v. d. Univers. zu Göttingen“ 1877. p. 426—432 et „Botan. Zeitung“ 1877. p. 591.)

CYCLANTHACEARUM BRASILIENSIUM DISPOSITIO. TRIBUS I. CARLUDOVICEAE. Plores masculi quaterni congregati cum singulis femineis in eodem cyclo alternantes, stamina numerosa filamentis carnosis perigonio dentato cincta evolventes; florum femineorum per orthostichas definitas et parasticharum duplicem seriem dispositorum staminodia 4(—6) filiformia longissima spadicem longe superantia caduca, ovaria unilocularia placentis parietalibus 4 instructa stigmatibus cruciatis late sessilibus coronata. — Folia integra vel bifida vel flabellisecta, inter nervos I. e costâ ortos prope costam per vernationem complicata, dein plicata, rarius plana. Succus aquosus.

DR. Flores g longe e spadice emersi stylo crasso pyramidato stigmata cruciata evolvente praediti; perigonium tetratepalum stylum subaequans inaequale, tepalis duobus latioribus. Ovula et semina in funiculo elongato pendula ad chalazam filo aequilongo appendiculata. — Folia coriacea bifida plana inter nervos laterales vix plicata. II. CARLUDOVICA R. et P. Flores g vix vel parum e spadice emersi. stylo subnullo (rarius breviore), stigmatibus latissimis in apice ovariorum sessilibus; perigonium tetratepalum ovaria aequans vel paulo superans abbreviatum aequale. Ovula et semina in funiculo lato sessilia exappendiculata, placentis adscendentibus. — Folia plrq. bifida bivel quadripartita inter nervos superiores et inferiores evidenter plicata (rarius vix plicata: vide sect. 3). III. LUDOVIA BRONGN. Flores g vix e spadice emersi stigmatibus late sessilibus ovaria coronantibus; perigonium rudimentarium in annulum carnosum staminodia 4 exserentem connatum, ovariis brevius. Ovula et semina in funiculo lato sessilia exappendiculata, placentis e cavitate loculi pendulis. — Folia integra carnosa lamina planâ. I.

STELESTYLIS

TRIBUS II. CYCLANTHEAE. Flores masculi numerosi inter se confluentes annulum vel spiram formantes cum annulo vel spirâ florum femineorum alternantem; florum ♂ perigonium nullum, fl. g perigonium multidentatum cum staminodiis brevioribus connatum. — Folia per vernationem plicativo-convoluta, costa in, ipsâ laminae basi bipartita dichotoma, furca utraque plana integra. Succus lactescens.

IV. CYCLANTHUS POIT.

Character tribus.

TRIB.

I. CARLUDOVIOEAE.

Aroidearum sect. IV. Poiteau l. c. — Cyclanthacearum genera autorum recentiorum. (Characteres cf. supra in conspectu.)

I. STELESTYLIS

DRUDE.

in axillis foliorum ortus, pedunculo in modiâ parte spathis pluribus a rhachi remotis vestito; florum in rbachi dispositio aeque atque in Carludovicâ. Flores ♂ PERIGONIUM e stipite concavo compresso globosum margine multidentato; STAMINA inter se et cum perigonio confluentia dentes superantia, anSPADIX

Cyclanth.

theris in filamentis brevibus attenuatis connectivo adnatis bilocularibus. Elores g : PERIGONIUM inaequale, tepalis 2 latioribus et 2 angustioribus imbricatis stylum longum subaequantibus; STAMINODIA 4 tepalis usque ad apicem adnata longissima, parte liberâ filiformi denique caducâ; GERMEN carnosum placentis 4 parietalibus ovula numerosa in funiculo longo pendula ad chalazam appendiculata gerentibus, stylo tetragono 32

231

CYCLANTHACEAE:

STELESTYLIS—CARLUDOVICA.

pyramidato in stigmata 4 cornuta radiantia excurrente. SEMINA in funiculo nucleum superante pendula ad chalazam appendice longa filiformi arcuatfi instructa, nucleo inter testam duplicem embryonem parvum prope hilum et endospermium copiosum carnosum continente. FOLIA e basi vaginante in petiolum canaliculatum attenuata, laminâ planâ bifida, coriacea, costa simplici nervos pinnatos paucos emittente et intra sinum fissurae profundae desinente. — Plantae habitu ad Carludovicae sectionem secundam propius accedentes, in Brasilia, orientali rarae. OBS. Praeter characteres supra enumeratos etiam stipes florum ♂ a Carludovicâ magnopere recedit, scilicet e basi lata compressa circum florem $ flexa angustatus et incrassatus denique in capitulum denticulis brevibus et staminibus paucioribus excurrens. ADN. Secundum stylum tetragonum ex spadice alte emersum et columnae instar elongatum generi novo nomen tribuimus.

1. STELESTYLIS CORIACEA Da. (n.sp.) Folia ampla petiolo brevi vix laminam dimidiam aequante canaliculato, laminâ e basi cuneatâ rectfi bifidi, furca utraque denique in segmenta 2—3 fissi nervis I. sup. ternis totidemque nervis I. inf. instructi coriacei. Spadix gracilis longe pedunculatus, pedunculo petiolum vix aequante in medii parte spatiis tribus a floribus remotis vestito, rhachi oblongo-ellipsoidei densiflori, floribus ♂ minoribus cc. 15-andris. Tabula nostra LIII. Habitus plantae totius ignotus. PETIOLUS 2 dm. lg.; lamina 5 dm. lg., angulo basali 40°, costa 1—l½ dm. lg., incrassata; nervi I. parum prominentes et difficile inter nervos II. plurimos recognoscendi, plicas laminae nullas efformantes. SPADIX crassus; pedunculus l½ dm. lg.. spathis tribus inter se 1—2 cm. distantibus in medio vestitus; rhachis 4½ cm, lg. et 2 cm. in diam.; flores in 6 + .7 parastichis dispositi. In Brasilia orientali: Wawra pr. Estaby!*).

II. CARLUDOVICA RUIZ et PAV. CARLUDOVICA R. et P. Flor. Per. et Chil. Prodr. 146. t. XXXI;

H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 79; Schott et Endl. Meletem, botan. I.15 ; Poeppig et Endl. Nova Gen. ac Spec. II. 36. t. 151 et 154; Hook. in Kew-Journ. of Bot. II (1840). 28 ; Kunth Enum. Piant. III. 104; Klotzsch in Linnaea XX (1847). 467. — LUDOVIA Poit. in Mem. du Mus. Par. IX. 25 pro parte. — SALMIA Willd. in Magaz. d. Ges. naturf. Freunde. Berlin 1811. V. 399. SPADIX simplex, spathis pluribus cymbiformibus pedunculo crasso insidentibus et flores ante anthesin dense involventibus imbricatis, rhachi cylindricâ vel

*) Signum! locis adjectum observationem et definitionem speciei nostram in Herbariis indicat.

232

ellipsoidei carnosi floribus masculis quaternis consociatis inter femineos solitarios tetragonos ampliores collocatis densissime obtecta. Flores ♂: PERIGONIUM stipitatum carnosum margine dentato obliquo; STAMINA plurima e disco carnoso prodeuntia filamentis crasse cylindricis antheras in apice attenuato erectas biloculares gerentibus, polline laevi ellipsoideo; GERMINODIUM nullum. Flores ♀ rhachi profunde immersi et inter se ovariis connexi et confluentes; PERIGONIUM in superficie rhacheos conspicuum e basi tetragono-annuliformi quadrilobum vel quadrifidum; STAMINODIA 4 tepalis opposita iisque adnata longissima filiformia apice uncinato saepe antheriformi, denique ad tepali insertionem articulata et caduca; GERMEN carnosum uniloculare breviter e rhachi emersum , stigmatibus ovaria 4 tumida coronantibus per paria confluentibus late sessilibus dense papillosis crucem efformantibus, placentis 4 in loculo adscendentibus, ex angulis versus centrum prosilientibus ovula plurima anatropa integumento duplici et rhaphe incrassatâ instructa funiculo breviori insidentia proferentibus. SPADIX fructifer carnosus floribus ♂ delapsis spathisque denudatus, florum § perigoniis et carpellis valde auctis obtectus stigmatum emarcidorum sulco in vertice notatis, carpellis omnibus in syncarpium succulentum omnino connatis; SEMINA inter contextum carnosum inclusa plurima trophospermiis per totam longitudinem inserta funiculo breviore sensim dilatato, chalazâ exappendiculatâ, embryone subcurvato vel minuto prope hilum in endospermio carnoso incluso. CAULIS

lignosus...

articulato-nodosus prostratus vel erectus

FOLIA

e basi amplexicauli in petiolum vagi-

nantem excrescentia, laminâ palmatisectd vel bifida, costâ integra vel tripartita, segmentis dentatis vel plrq. integris membranaceo-coriaceis etiam post evolutionem perfectam parallele secus nervos I. plicatis. — Plantae habitu Palmarum minorum saepe lignescentes et caudicem erectum brevem comâ foliorum densâ ornatum formantes stoloniferae, vel saepius ad saxa et truncos inclinatae radicellisque adventivis numerosis affixae, rarius scandentes et epiphytae, divulgatae per totam Americam tropicam nec non in Brasiliae orientalis silvis usque ad tropicum Capricorni et in umbrosis vallibus Amazonum et omnium confluentium usque supra fines Brasiliae occidentales frequentissimae. Foliorum forma praesertim ex costae divisione oritur, quae aut simplex permanet et modo nervos laterales emittit (Tab. nostra 57. I. II. et 58. II.), aut ad basin tripartita evadit nervos e parte mediâ et ramis ipsis emittens (Tab. nostra 55. I. et 58. I. III. IV.), aut tripartita cum incisurfi

CYCLANTHACEAE:

233

laminae usque ad sinum costae ramorum invenitur, et tum segmenta inter nervos I. sup. et inf. valide plicata et ad apicem dentata profert (Tab. nostra 54. F). Foliorum vernatio in sectione nostra I. et II. ei Palmarum plane respondens, in sectione nostra III. ulterius observanda. Spadix pro aetate juniore aut provectiore varium profert habitum, spathis et staminodiis jam paucos dies post primam evolutionem delabentibus; post florum ♀ anthesin glomeruli c? antheras evolvunt et spadicem denso pollinis pulvere implent, postea marcescunt et plerumque delabuntur aut hic illic inter perigonia ♀ sparsa usque ad fructificationem servantur; rarius spathae omnes vel inferiores etiam per fructificationem persistunt et marcescunt, confer icones nostras in Tab. 56. Sp. I. et Sp. II. et Tab. 58. IV. et V. OBS. Nonnulli autores nomen a scriptoribus Hispanicis formatum rejecerunt quippe quod nomenclaturae leges offendisset (confer Willdenow l. c. et Poiteau l. c.) ; cui rei cum annuere non possimus antiquum et vulgatum nomen servavimus, et cum viro cl. BRONGNIART nomen ,,Ludovia“ alii generi tribuemus.

ADN. In herbariis spadices Cyclanthacearum male in statu exsiccato servantur et spathas plrq. non possident; quare in speciebus a nobis non in statu vivo observatis spatharum characteres, quos ex earum cicatricibus ad pedunculum hausimus, denuo approbandi sunt, et in plerisque florum structura accurate examinetur.

CONSPECTUS SPECIERUM.

Sect. I. PALMATAE. Folia flabelliformi-partita, segmentis 4 varie fissis et dentatis inter nervos valde plicatis; costa in basi laminae tripartita, parte media segmenta duo intermedia fulciente, ramis lateralibus in nervos segmentorum exteriorum excurrentibus. Spadix spathis pluribus instructus. Caudex nullus; rhizoma stoloniferum. Petiolus laminâ pluries longior; Spadix ellipsoideo-cylindricus ; insertae Petiolus laminam snbaequans; Spadix turbinato-cylindncus; basin pedunculi inserta

segmenta 4 grosse dentata. spathae 3—4 infra rhachin 1. C. PALMATA R. et P. segmenta profunde fissa. spathae 4, infima supra 2. C. SCHIZOPHYLLA Dr.

Sect. II. BIFIDAE. Folia plus minusve profunde bifida, furcâ utraque lanceolata vel ovata acuta inter nervos I. evidenter plicata. Spadix spathis 2—pluribus instructus. Caudex lignosus erectus vel prostratus et nodosus, foliis ad apicem vel in parte superiore confertis. §.l. Folia triplinervia, scil. costa in ima laminae basi ramos duos laterales in nervos excurrentes formante et ipsa nervos utrinque exserente. Spathae 3—4. Lamina vix ad dimidium bifida, furcis ovato-lanceolatis obtusis; costae rami prope margines laminae currentes post cursum longum in nervos divisi. Pedunculus longe e vagina emersus spathis 4 remotis a medio ad apicem 3. C. PLICATA Kl. vestitus Lamina ad 2/3 bifida, furcis supra fissuram latitudine increscentibus ovato-acutis; costae rami a margine remoti post brevem cursum in nervos paucos divisi. Pedunculus longe e vagina emersus spathis 4 vestitus, infima sub medio inserta reliquas prope rhachin insidentes longitudine superante 4. C. GARDNERI Hook. Lamina ad ⅓ bifida, furcis supra fissuram angustioribus ovato-acuminatis; costae rami a margine remoti post brevem cursum in paucos nervos divisi. Pedunculus brevissimus vagina inclusus, spathis 3—4 a medio ad apicem vestitus . . . 5. C. BRACHYPUS Dr.

CARLUDOVICA.

234

Lamina usque versus dimidium bifida, furcis supra fissuram latitudine increscentibus ovato-acutis; costae rami a margine longe remoti post cursum costam dimidiam aequantem in nervos utrinque divisi. Pedunculus e vaginâ exsertus spatha infima supra medium et duabus sub rhachi insertis vestitus 6. C. LATIFRONS Dr. Lamina supra 2/8 vel profundius bifida, furcis supra fissuram latitudine increscentibus lanceolato-acuminatis; costae rami prope margines currentes post cursum brevissimum in ipsa laminae basi in nervos plures divisi. Pedunculus longissime e vagina emersus spathis 3—4 remotis vestitus, infima paulum supra basin inserta . 7. C. TETRAGONOPUS Mart. §. 2. Folia simplicinervia, scil. costa indivisa nervos utrinque exserente. Lamina usque versus basin bifida, furcis rectis divergentibus lanceolato-acutis, vagina petiolo longe adnata. Pedunculus longissimus nudus ad apicem spathis 2 subfloralibus oppositis vestitus 8. C. CHELIDONURA Dr. Lamina usque ½—⅔ bifida, furcis rectis vix divergentibus late ensiformibus acutis, vaginâ bifidâ petiolum brevem subaequante et quasi stipulante. Pedunculus a basi ad apicem spathis plurimis (cc. 8) ovato-acutis parvis vestitus, superioribus majoribus 9. C. SARMENTOSA Sag. Lamina versus ⅓ bifida, furcis lato-lanceolatis longe acuminatis inter se parallelis (vel paululum divergentibus), vagina petiolo adnata bifidâ. Pedunculus nudus spatha apicali solitariâ (?) vestitus 10. C. ACUMINATA E. et P. Lamina, usque versus basin bifida, furcis longissimis linearibus acutis recta lineâ divergentibus, vaginâ petiolo multo longiori adnatâ profunde bifida. Pedunculus supra medium spatha inferiore et secunda subflorali (?) vestitus 11. C. LONGICRURA Dr.

Sect. III. ANOMALAE. Folia integra lanceolata utrinque acuminata vel bifida, raro irregulariter partita, minora et vix plicata. Spadix parvus spathis 2 (vel etiam 1?) subfloralibus vestitus. Plantae minores epiphytae rhizomate articulato vel caudice prostrato tenui repente, habitu ad Ludoviae genus accedentes, saepe heterophyllae. Lamina usque versus basin bifida, furcis rectis divergentibus anguste lanceolatis acuminatis, rarius integra lanceolata utrinque acuminata. Pedunculus' longius e vagina emersus, rhachi subglobosâ, spatha 1 (?) subflorali 12. C. DIVERGENS Dr. Lamina usque versus basin bifida, furcis divergentibus versus apicem inflexis et conniventibus oblique lanceolatis acutis, rarius integra. Pedunculus intra vaginam inclusus (spathis 2 subfloralibus rhachin longe superantibus vestitus) 13. C. TRAILIANA Dr. Folia dimorpha; lamina aut ovato-lanceolata integra aut semibifida furcis falcatis conniventibus acuminatis. (Spadix ignotus) . . . . . . . . . . . .. . . . ........ .. . 14. C. HETEROPHYLLA Mart.

Sect. I. PALMATAE. 1. CARLUDOVICA PALMATA R. et P. Acaulis, dense caespitosa et stolonifera. Folia longe petiolata dilute viridia, petiolo gracili subtereti laminam 3—5-plo superante, costae tripartitae parte media segmentum intermedium profunde bifurcum cuneatum gignente, ramis costae lateralibus brevissimis in sinu segmentorum desinentium nervos I. versus margines laminae posticos emittentibus et segmenta cuneata suffulcientibus, nervis I. sup. crasse prominentibus in sinus dentium excurrentibus cc. 30, cum totidem nervis I. inf. in dentium apices excurrentibus alternis. Spadix crasse pedunculatus spathis tribus cymbiformibus magnis ante anthesin involutus, rhachi oblongo - ellipsoideâ densiflorâ, staminodiis crassis versus apicem hamatis, florum ♂ perigonio undique

235

CYCLANTHACEAE:

multidentato ventricoso dentibus deltoideis, staminibus plurimis e disco plano erectis. Tabula nostra LIV. (analysis) et LV. Fig. II (habitus).

Carludovica palmata Ruiz et Pav. Fl. Per. et Chil. 291; H.B.K. Nov. Gen. et Spec. 1.79 ; Poepp. et Endl. Nov. Gen. II. 37; Spruce in Journ. Linn. Soc. XI. 182. PETIOLI 1—2 m. lg. et 7—10 mm. in diam., viridescentes molles, fascibus fibrovasalibus plurimis arcus formantibus suffulti lacunis vacuis intermixtis (Tab. nostra 54, P). Costae pars media cc. 1 dm. lg. nervos I. sup. utrinque cc. 10 validos argute prominentes (Tab. nostra 64, S1) exserit; rami laterales post cursum 2—3 cm. lg. desinunt in sinu inter segmentum laterale et medium nervos I. sup. cc. 8 versus marginem posticum emittentes; lamina ad basin inter nervos argute plicata. PEDUNCULUS 2 cm. in diam.; spathae 12 cm. lg. acutae. FLORUM ♀ perigonium breviter quadrilobum lobis acutis late triangularibus stigmata aequantibus; staminodia 4 vel interdum 6 vel 6; florum d perigonium trigono-globosum cc. 16dentatum dentibus acutis; filamenta brevissima carnosa disco carnoso insidentia, antheris bilocularibus adnatis quam connectivum acutum brevioribus.

Habitat in Andium declivibus orientalibus ad flumen Yauari inter 5°—8° lat. austr. prope limites imperii versus Peruviam: Spruce! — Species in Brasiliâ rarior per respublicas affines et inde usque ad Americani centralem divulgata. Foliis junioribus nondum explicatis indigenae ad pileos nectendos saepissime utuntur et plantae nomina varia: Bombonaje vel Toquella vel Jijijapa, imposuerunt. — Floret in Peruvid ab Octobri ad Decembrem.. OBS. Cl. SPRUCE de speciei in hortis jam dudum notae et pileorum fabricatione illustris Identitate cum descriptione autorum cl. RUIZ et PAVON dubie disserit (l. c. p. 181—183); sed cum ex analysi cl. SCHOTT in tab. nostra 64 communicata congruentia maxima cum icone R. et P. Prodr. Fl. Peruv. t. XXXI. pateat, non dubitamus, quin recte haec planta a nobis descripta sit.

2. CARLUDOVICA SCHIZOPHYLLA DR. (n.sp.) Folia inaequaliter flabelliformia profunde partita, petiolo laminam aequante profunde sulcato prope sulcum alato in costam tripartitam excurrente ramis duobus lateralibus brevissimis in nervos I. fissis et parte mediâ multo longiore nervos alternos exserente. Spadix petiolo triplo brevior, pedunculo rhachin duplo superante spathas 4 remotas, infimam supra basin gerente, rhachi conico-cylindricâ floribus laxius onusta, florum ♀ perigonii laciniis ovato-acutis. Habitus plantae totius ignotus. PETIOLUS 3½ dm. et lamina 4 dm. lg., costae, pars media 1 dm. currens; nervi I. sup. in totâ laminâ cc. 12, multo validiores quam nervi I. inf. alterni; nervi III. pauci conspicui; lamina irregulariter palmatisecta ex angulo basali = 120° segmentis inter costae ramos ejusque nervos I. profunde divisis vel hinc inde inter se cohaerentibus, tenuis et flaccida colore utrinque viridi. SPADICES vix 1 dm. aequantes; spatha ima 2 cm. supra basin pedunculi inserta, secunda 4 cm. alta; rhachis 2½—3 cm. lg. florum laxius dispositorum orthostichis 8 et parastichis 5+5 obsessa. FLORUM ♀ perigonium . gamotepalum laciniis ovato-acutis staminodiorum delapsorum bases persistentes in fructu superantibus, stigmatibus late sessilibus. Habitat prope Rio de Janeiro in silvis umbrosis montium Serra d’Estrella ! et Corcovado: Luschnath. — Floret Martio.

Sect. II. BIFIDAE. 3. CARLUDOVICA PLICATA KL. Caudex crassus lignosus erectus e basi sobolifer foliorum terminalium pluri-

CARLUDOVICA.

236

morum comâ ampli ornatus. Folia plus minusve profunde (Vs—½) bifida longe petiolata, costae tripartitae ramis lateralibus basin laminae marginantibus crasso-elevatis longe currentibus denique in nervos I. versus partem laminae centralem tendentibus fissis, furci utrique ovato-lanceolatâ acuti vel ad apicem rotundati versus basin argute plicati. Spadix e vagini longe protensus, pedunculo crasso a medio ad apicem spathas 4 inter se aequaliter distantes gerente, rhachi elongato-ellipsoideâ densiflorâ quam pedunculus pluries breviore; florum d perigonium oblique cyathiforme longe stipitatum versus marginem exteriorem inaequaliter paucidentatum, intus integrum, staminibus plurimis e disco convexo emersis; florum ? perigonium brevissimum ovaria lata vix e spadice emergentia aequans, laciniis annuliformibus in acumen breve productis, staminodiis longissime filiformibus ad apicem hamatis vel breviter bifidis. Tabula nostra LV. Fig: 1 et II (habitus et folium), LV1 (analysis).

Carludovica plicata Klotzsch in Linnaea XX (1847). 468. CAUDEX pedalis, raro altior, jam multo junior flores evolvens intra folia emergentes, cc. 6 cm. in diam. FOLIA plrq. 1—l½ m. lg., petioli subteretis longitudine valde variabili; costae pars media (in furcis 7 dm. longis) 3 dm. lg., rami laterales in ipso margine currentes 2 dm. lg., nervi I.' sup. in furcâ quavis in medio 13 cm. lata 14 elevati et argute prominentes. SPADIX totus plus 2 dm. lg,, pedunculus 13 cm. lg. et 1 cm. crassus, spathae 1 dm. lg., rhachis 4½ cm. lg. et 2 cm. in diam.; staminodia 3 cm. lg. flexuosa; flores d 50-andri, filamentis e basi crasse carnosa attenuatis antheras erectas gerentibus; orthostichae 10—12 et parastichae 6 -f- 5.

Habitat in prov. Bahia !: Martius; prope Ilheos !: Wawra et Maly. Divulgata esse videtur etiam in ditione septentrionali, cum antea in Columbia! inventa sit.

4. CARLUDOVICA GARDNERI HOOK. Folia lata ultra medium bifida parum plicata, costae tripartitae ramis lateralibus brevissimis a margine remotis e basi nervos I. binos utrinque exserentibus deinde in nervos plures fastigiatos fissis, furca utraque ovata supra fissuram latiore versus apicem ad margines sinuatâ acuminata, Spadix mediocriter pedunculatus supra basin spatha solitaria pedunculum superante longâ et 3—4 brevioribus approximatis supra medium pedunculi insertis vestitus, rhachi cylindricâ pedunculum dimidium aequante; florum ♀ perigonium turbinato-quadrilobum lobis late ovatis obtusis ovaria cingentibus et superantibus; flores ♂ pro portione femineorum parvi conferti.

Carludovica Gardneri Hook. in Kew- Journ. of Bot. II. 29. t. III et IV (1840). LAMINA fere ½ m. lg. leviter plicata utrinque saturate viridis, angulo basali = 50° ; costae rami laterales 3—4 cm. lg. inter margines et ramum medium 1½ dm. longum currunt; nervi I. sup. ex ramis nati in quâvis furca cc. 10, nervi II. multi, nervi III. rari; furcae lato-acuminatae latitudinem maximam suam 8—9 cm. longe supra fissurae sinum attingnnt. SPADIX ei C. plicatae similis pedunculo supra basin spatha bialari (prophyllo) longissima vestito statim differt; haec 14 cm. lg., superiores 7—8 cm. lg. ; florum d perigonium turbinatum pluridentatum, dentibus acutis filamenta brevia aequantibus, antheris erectis emergentibus; florum ♀ orthostichae 10—12 et parastichae 5 + 5.

Habitat in prov. Ceara !: Gardner.

237

CYCLANTHACEAE:

OBS. I. Hujus speciei folium ab eo C. brachypodis simillimo differt costae ramis lateralibus nervos I. utrinque exserentibus, qui in specie sequente nervos I. tantum versus margines folii posteriores emittunt. OBS. II. Floris theoriam, quam instituit cl. GARDNER (l. c.), jam abunde refutavit cum nostrâ sententia congruens cl. HOOKER (ibid.).

5. CARLUDOYICA BRACHYPUS DR. (n sp.) Folia ampla brevius petiolata, petiolo e basi amplexicauli profunde sulcato prope sulcum alato, laminâ petiolum duplo superante vel rarius aequante e basi lato-cuneatâ obovata usque versus medium bifida, costae in basi tripartitae ramis lateralibus brevibus margini approximatis in nervos I. ternos versus ipsum marginem tendentes divisis, furcis lato-lanceolatis vel oblongoovatis acuminatis rectis paulum divergentibus. Spadix crassus breviter pedunculatus pedunculo in vagina occulto vix emerso spathas 4 a medio ad apicem insertas gerente, rhachi pedunculum subaequante cylindrica floribus magnis laxius onusti, florum ♀ perigonio brevi ovaria foecundata turgida non aequante.

Tabula nostra LVIII. Fig. III (folium). CAUDEX (prostratus?) digiti crassitie dense annulatus. Folia 1 m. lg., petiolus 4—-8 dm. lg., laminae 6 dm. longae et longioris angulus basalis 60—60°, costae pars media 3 dm. lg., rami laterales multo breviores non marginantes sed a margine paulum remoti 3—4 cm. lg. deinde in nervos I. sup. et totidem inf. 3 fissi, nervis omnibus versus marginem tendentibus et supremis rectis; furca utraque in medio ce. 12 cm. lata nervis I. sup. plrq. 10 instructa. SPADIX defloratus observatus: pedunculus 3—5 cm. lg.; rhachis 4—6 cm. lg. cc. 1½ cm. iu diametro, floribus 9 per orthostichas 9 vel 10 et parastichas 4+5 vel 5+6 dispositis haud ita multis obtectus ; florum Q perigonium breve stigmatibus germen turgidum coronantibus emersis superatum, lobis brevibus obtusis.

CARLUDOVICA.

238

et longiorem inter partem mediam et marginem demonstrant nervos I. plures utrinque exserentes deuique iu nervos binos fissi. SPADIX 13 cm. lg., pedunculus anceps 1 dm. lg., rhachis l½ cm. in diam. flores ♀ in orthostichis 10 vel 11 et parastichis 6 + 7 evolvit; stigmata cruciata et quasi stellata in stylo longiore e rhachi emergentia magna, inter perigonii tepala (lanceolata versus apicem inflexa et supra centrum floris conniventia) longe egredientia. Habitat in ditione vallis Amazonum occidentali ad flum. Hio Negro prope S. Gabriel !: Spruce ; ad flum. Yutahy sub 5° 12' lat. austr. ! : Trail. OBS. Denuo inquirendum est, num haec species ad genus nostrum novum ,,Stetestylis“ pertineat, quod stylus multo longior est quam in reliquis Carludovicis ; sed cum perigonium ah eo generis novi longe recedat, seminis structura a nobis inquiri non potuerit, habitus autem Carludovicae sit, interim ab hoc genero eam separare noluimus.

7. CARLUDOYICA TETRAGONOPUS MART. MSC. Folia longius petiolata usque supra ⅔ bifida et interdum fere bipartita, petiolo e basi amplexicauli concavo subterete lami nam inter nervos I. parum plicatam superante, costae tripartitae ramis lateralibus a margine paulum remotis nervos utrinque exserentibus post cursum brevissimum iu nervos I. fissis, furcâ utraque recta parum divergente lanceolata supra fissurae sinum aequali vel latiore denique longe acuminati Spadix petiolo 2—3-plo brevior, pedunculo e prophyllo brevissimo basali elongato spathas plrq. 4 longe distantes (infimam subtus medium) gerente ad apicem denudato, rhachi cylindrici, laxiflorâ ; florum ♀ perigonium e rhachi emersum ovaria alte cingens campanulatum quadricrenatum lobis latis obtusis.

Tabula nostra LVIII. Fig. IV (folium et spadix). Habitat in montibus prov. Hio de Janeiro, e. gr. Corcovado ! prope cataractas locis humidis umbrosis fructificantem detexit Luschnath Aprili 1832, Burchell; ibid.. !: Glaziou n. 5711 ; in prov. Minas Geraësl : Burchell. OBS. Species haec priori et sequenti valde affinis ex spadice pro portione rhacheos brevissime pedunculato et foliorum forma optime recognoscenda.

6. CARLUDOVICA LATIFRONS DR. (n. sp.) Folia ampla longius petiolata petiolo gracili laminam usque supra dimidium bifidam e basi cuneatâ obovatam subaequante, costae in basi laminae tripartitae ramis lateralibus a margine remotis longius currentibus nervos I. utrinque exserentibus, furcâ utraque recta supra fissurae sinum latitudine aucta obovatâ acuta apice rotundato. Spadix parvus petiolo pluries brevior pedunculo gracili ancipite e vaginâ emergente spathas 3, infimam supra medium a reliquis duabus approximatis subfloralibus remotam, gerente, rhachi brevi ellipsoideo-cylindricâ, floribus 2 post anthesin longe e rhachi prominentibus longistylis tepala lineari-laneeolata stigmata attingentia evolventibus. Tabula nostra LVIII. Fig. I (folium et flos ♀). Planta in arboribus epiphytica. CAUDEX 1 cm. in diam, ad apicem coma tenui foliorum paucorum late vaginantium vestitus. FOLIA 12 dm. lg., petiolus 6 dm., laminae angulus basalis 30—50°, costae pars media 2 dm. et longior, furcae supra fissurae sinum 3 dm. lg. et ibi in parte mediâ maximam latitudinem 12—16 cm. nactae nervis I. sup. 12 non validis et totidem nervis 1. inf. instructae; costae rami cursum 1 dm. lg. Cyclanth.

Planta epiphytica, caudice nodoso-articulato. PETIOLUS 3—4 dm. lg., lamina 2—3½ dm. lg., fissura in variis foliis pro portione 1½−2½ dm. lg.; costae pars media 7—10 em. lg., rami laterales post cursum 1—3 cm. in nervos I. dissoluti ternos e basi nervos I. singulos utrinque exserunt; nervi I. omnino 10—12 sup. et inf. totidem in quavis furca in medio 4—6 cm. lata. SPADIX in pedunculo tetragono cc. 1½ dm. lg. superne incrassato longe emersus; spathae longae (7 -8 cm.) angustae, infima prope mediam altitudinem pedunculo insidens, reliquae altius insertae, sed omnes a floribus longe remotae; rhachis 4—5 cm. lg. flores ♀ per orthostichas 8 et parastichas 4 + 4 dispositos inter se valde distinctos gerit; flores ♂ (delapsi) non observati. Habitat in prov. Bahia prope flumen Itahypé ! in arboribus et Geonomae truncis epiphytica : Martius.

8. CARLUDOVICA CHELIDONURA DR. (n. sp.) Folia breviter petiolata, petiolo e basi latâ vaginante angustato alato et quasi stipulato in costam simplicem nervos 1. multos exserentem elongato, laminâ petiolum plrq pluries superante anguste cuneatâ usque ad ⅔ vel versus basin bipartiti, furca utraque rectâ paulum divergente lanceolato - acuminatâ inter nervos 1. parum plicata tenui. Spadix e vagina longissime exsertus pedunculo petiolum saepius 2—3 plo superante quam lamina breviore tenui nudo, spathis duabus in apice pedunculi oppositis subfloralibus rhachin ellipsoideam superantibus; florum ♀ perigonium magnum campanulatum quadrilobum longe e rhachi emersum, lobis ovato acutis stigmata minora superantibus et ante anthesin includentibus.

CYCLANTHACEAE:

239 Tabula nostra LVII. Fig. 1 (habitus).

Planta humilis epiphytica(?), caudice articulato tenui rhizoma simulante radiculas multas evolvente, comâ foliorum 6—8 terminali vaginis imbricatis dense congesta. PETIOLUS 12—24 cm, lg.; lamina ex angulo basali = 12° parum dilatata —5 dm. lg., longitudine in uno et eodem specimine interdum magnopere variante aeque ac costae longitudine inter 3—13 cm.; furcae 2—4 cm. latae nervis I. sup. 5—7 instructae acuminatae. SPADIX e vagina folii junioris oriens; pedunculus 1—2 dm. tereticompressus gracilis rectus, rhachis 2—3 cm. lg., spathae 5—6 cm. lg.; parastichae 6+6 et orthostichae 12.

Habitat in Brasiliae orientalis provinciis Rio di Janeiro! (usque ad 24° Lat. a. pr. Santos !), Minas Geraes prope Lagoa Santa! et Bahia prope Ilheos ! ‘aliisque locis: Burchett, Langsdorff, Warming, Biedel, Wawra, Martius, Glaziou n. 7496; circum ostia fluminis Amazonum, S. Josi da Laranjeira !

9. CARLUDOVICA SARMENTOSA SAGOT MSC. (n. sp.) Folia brevissime petiolata petiolo vix amplexicauli vagina lacera induratâ stipulato plano dein canaliculato, laminâ ad dimidium bifidâ angustâ rigidâ valde plicati, costi simplici, furcis rectis parum divergentibus lanceolatis acutis acumine destitutis. Spadix erecto-patens vel denique nutans e vaginâ erumpens petiolo multo longior, pedunculo gracili versus rhachin sensim incrassato spathas 8 vel 9 evolvente inferiores minores valde remotas superiores triplo majores cordato-cymbiformes acutas valde inter se et ad rhachin confertas; flores ? in rhachi cylindricâ dense conferti flores ♂ post anthesin omnino submoventes perigonio indurato valde aucto grosse quadrilobo cincti, lobis ovato-acutis staminodiorum delapsorum residua mucroniformia duplo superantibus stigmatum residua cristata in conum quadriradiatum confluentia aequantibus. Tabula nostra LVIII. Fig. CAUDEX

(spadix).

erectus arundinaceus crebre anuulatus vel rhizomatis plantae

Aroideae instar prostratus radicellis adventivis in parte superiore destitutus, foliorum plrq. 8 ereeto-patentium comâ densa ornatus, 1 cm. in diam., annulis i—2 Cm. inter se distantibus. FOLIA 3—4 dm. lg., petiolus 5—7 cm. lg.; laminae tenacis rigidae costa simplex plrq. 1 dm. lg.; angulus basalis = 30° vel 40°; furca utraque 2½—3 dm. lg.. supra sinum fissurae 3 ad 4 cm. lt. SPADIX (in anthesi non observatus) rhachi incrassata nutans spathis distichis vel tristichis a basi ad apicem vestitus; spatha infima 1 vel 2 cm. supra basin prophylli et pedunculi inserta reliquis brevior longius vaginans, secunda in medio pedunculi sita major, quam plrq. 6 triplo majores subflorales valde approximatae sequuntur; rhachis fructifera 5 cm. lg. et 2½ cm. in diam. carpellis eorumque induviis auctis et coriaceoinduratis per orthostichas 11 et parastichas 6+7 dispositis dense obsessa; semina compressa vix 2 mm. lg. et ¾ mm. lt.

Habitat in Brasilia orientali tropica! et subaequatoriali! in prov. Bio de Janeiro: Schott; sine loci specialis indicatione, fortasse in prov. Bahia: Riedel. OBS. 1. Species pedunculo polyspatho ab omnibus reliquis Carludovicis longe recedens nisi foliis et habitu caudicis ad C. chelidonuram

propius accederet, propriam formaret sectionem. OBS. II. Futuris temporibus hanc speciem etiam per litora aequatorialia inventum iri judicare licet, cum in Guiana Gallica et Hollandicâ frequens inventa sit.

10. CARLUDOVICA ACUMINATA R. et P. Folia ad apicem caudicis annulati tenuis pauca erecta, petiolo breviore fissuram laminae subaequante longe vaginante, laminâ

CARLUDOVICA.

240

e basi anguste cuneatâ oblanceolatâ breviter bifida, costa simplici quam fissura duplo longiore , furcâ utraque parallelâ lanceolata attenuatâ in acumen longum lineare herbaceum producta. Spadix e vagina folii apicalis prominens, pedunculo vaginam subaequante nudo spatham solitariam (?) subfloralem gerente, rhachi ellipsoideâ densiflora. Tabula nostra LVII. Fig. II (spadix et folium).

Carludovica acuminata Ruiz et Pav. Flor. Per. et Chil. 293; — non Poepp. et Endl. Nov. Gen. II. 37 (= Carludovica divergens). Planta habitu Geonomas foliis bifidis instructas simulans, caudice repente adseendente tenui. PETIOLUS i—2 dm. lg. in eadem planta varians, lamina 4—5 dm. lg. et cc. 9 ero, supra medium lata colore fuscescente, angulus basalis 7—10°; furcae inter se non divaricatae ad apicem acuminis cc. 6 cm. inter se distantes, nervis I. sup. 8—10 instructae et inter eos et nervos I. inf. in facie inferiore argute prominentes plicatae; nervi II. tenues et vix conspicui, nervi III. non perspicui. RHACHIS 3½ cm. lg. flores ♀ in parastichis 6+6 evolvens pedunculo 8 cm. lg. crasso imposita; spatha solitaria observata ad rhacheos basin inserta (quem characterem ulteriori examini commendamus).

Habitat in Brasilia aequatoriali occidentali ad pedes Andium in silvis primaevis: Poeppig! OBS. POEPPIG species duas diversas commiscuit et sub eodem nomine in nonnullis herbariis distribuit ; vidimus specimen genuinum cum descriptione autornm RUIZ et PAVON congruens ab ipso in Peruvia lectum, cum specimina in valle Amazonum collecta, ad alteram speciem (C. divergens) pertinerent (berb. Vindob. !) ; ex his POEPPIG descriptionem suam (1. c.) fecit a nostra plane diversam. Itaque ejusdem notam, C. acuminatam per totam vallem Amazonicam crescere, falsam esse putamus et hanc speciem dubie inter cives Brasiliae recepimus.

11. CARLUDOVICA LONGICRURA DR. (n.sp.) Folia angusta longissima, petiolo gracili lato-vaginante costam simplicem 3—4-plo superante quam lamina duplo breviore, laminâ e basi acutâ deltoideâ usque versus basin bipartitâ, furcis duabus longissimis linearibus breviter acuminatis recte divergentibus, nervis I. marginalibus post cursum brevem dichotomis. Spadix parvus vix vaginas superans, pedunculo primum incluso dein deflexo prophyllum et spatham a floribus paulum remotam gerente, rhachi pedunculo dimidio aequilongâ floribus dense onusta, elongato-ellipsoideâ.

Tabula nostra LVIII. Fig. II (folium). CAUDEX tenuis arundinaceus 8 mm. in diam., elongato-scandens et volubilis., FOLIA pauca (plrq. 6) in comam apicalem conferta, vaginâ e basi lata angustata 1—1½ dm. lg. longe bifidâ petiolum 2½ dm. longum stipulante; lamina 6 dm. lg., angulus basalis = 20°, costa 1 dm. lg. nervos I. sup. 7—8 validissimos utrinque exserens, quorum duo extimi marginales primum conjuncti sunt rami costae instar; furca utraque supra fissurae sinum 6 dm. lg. et modo 3 cm. lata, exacte linearis inter nervos I. parum plicata, directione recta divaricata. SPADIX 8 cm. lg., pedunculus 5 cm., rhacheos diam. 1½ cm.; spatha solitaria observata, sed forsan secunda sub floribus inserta.

Habitat in Brasiliae aequatorialis silvis ad flum. Jaruma! (m. Martio 1855 detecta): Spruce.

Sect. III. ANOMALAE. ADNOT. Folia integerrima, quae cum bifidis mixta characterem sectionis tertiae efficiunt, plerumque in ramis sterilibus aut in plantis junio-

241

CYCLANTHACEAE:

242

CARLUDOVICA—LUDOVIA.

ribus prope basin, raro autem prope flores observantur; saepe igitur specimina foliis omnibus bifidis florentia invenies, et haec spadice minore inter folia suprema evoluto et foliorum forma facile agnoscuntur, quam tabula nostra 59 explicat. Haec sectio ad genus sequens transitum format et species epiphyticas in arboribus radicellarum ope scandentes continet; species adhuc notae omnes vallem Amazonum incolunt. — Num in his etiam spadix terminalis ? itaque caudex pro sympodio habendus et Aracearum propagationi similis ? 12. CARLUDOVICA DIVERGENS DR. (n. sp.) Folia petiolo gracili canaliculato breviore suffulta, vaginâ scariosa denique caducâ integra vel bipartita, costa simplici (in lamina bipartitâ) post brevem cursum in fissurae sinum excurrente vel (in lamina integra lanceolatâ utrinque attenuata rostratoacuminata) sensim evanescente, furcis (in priore) rectis acuminatis divergentibus lineari-lanceolatis. Spadix in superiorum foliorum axilla ortus minor, pedunculo gracili fructifero nutante petiolum aequante vel longiore, spathâ solitariâ (?) subflorali, rhachi subglobosâ vel ellipsoideâ pauciflorâ, perigonio in fructu excrescente stigmata stellata divergentia acuta lobis latissimis aequante,

Tabula nostra LIX. Fig. II. A et B (habitus).

Carludovica acuminata Poepp. et Endl. Nov. Gen. II. 37. CAUDEX tenuis ad arborum radices in terrâ natus nunc pedes paucos nunc altissime inter arborum ramos scandens superne ramosus, radicellis adventivis multis affixus, ramulis saepe pendulis funiformibus folia integra gerentibus. FOLIA tristiche disposita ad apicem caudicis vel ramorum conferti, inferne laxiores et vaginas amittentes, omnino 2—3 dm. lg.; petiolus 3—7 cm. lg.; lamina indivisa : 1—2 dm. lg., 2—2½ cm. lt. plerumque quam lamina bipartita minor, octonervis plana; lamina bipartita: furca utraque 2 dm. lg. et 2 cm. It. vel longior, recta quinquenervis acuminata parum plicata, ad costam brevissimam (2—4 cm. lg.) inter se cohaerens deinde in angulo 20—30° divergens. SPADIX ½—1 dm. lg., pedunculo sicco 2 mm. in diam.; spatha solitaria observata, neque ad pedunculum secundae cicatrix conspicua ; rhachis 2½ cm. lg. et 2 cm. in diam., flores ♀ in orthostichis 8 et parastichis 3+3 dispositi, perigonio in spadice fructificante aucto turbinato-quadrilobo lobis latissime ovatis carpella crassa quadriloba patentia aequantibus.

Per totam Brasiliam aequatorialem ab ostiis flum. Amazonum (Colares, Bio Para!) per totam vallem ejusque confluentium (B. Japura!) usque ad Andes divulgata: Poeppig, Martius. — In Peruviae cisandinae prov. Maynensi! OBS. Ramis sterilibus crassitie pollicari tenacibus Indi Andium incolae pro funibus utuntur.

affixus, foliis alterne distichis ad apicem dense et ad latera laxius vestitus. FOLIA 1½—2 dm. lg., rarius longiora sed in eadem stirpe magnitudine multum variante ; petiolus brevissimus vix e vagina exsertus, postea vagina delapsa denudatus et internodium paulo superans cc. 4 cm. lg.; laminae costa 1—3 cm. lg. utrinque nervos I. sup. 4—5 exserit et totidem nervos I. inf. tenuissimos ; furca utraque supra fissurae sinum 1—1½ dm. lg. fere 3 cm. in medio It. SPADIX 7—8 cm. lg., rhachis 1½ cm. lg. eadem fere diametro ; spatha major inferior 5 cm. lg. in appendicem bifidam excurrens aeque atque in Cyclantho.

Habitat in valle flum. Amazonum !: Martius; pr

Paranary !:

Trail.

14. CARLUDOVICA HETEROPHYLLA MART. MSC. (n. sp.) Folia breviter petiolata petiolo canaliculato amplexicauli vaginante, vagina dein marcescente lacerati et caduca internodia aequante vel breviore, costa simplici tenuissima post brevem cursum evanidâ lamina petiolum 3—4-plo superans aut integerrima elliptico-lanceolata acuta, aut inter nervos in furcas lineari-lanceolatas longe acuminatas falcato-conniventes usque ad dimidium bifida. Spadix ...

Tabula nostra LIX. Fig. III (habitus). CAUDEX internodiis longioribus (3—4 cm.) tenuis arundinaceus crassitie pennae anserinae, ad rupes vel truncos radicellarum ope affixus et scandens, foliis tristichis vestitus. FOLIA in caudicis (vel ramorum) parte inferiore minora saepius integerrima, versus apicem majora et bifida; costa brevis tenerrima modo ad imam basin nervos I. sup. utrinque 3 cum totidem nervis I. inf. tenuissimis vix in facie inferiore conspicuis alternos exserit; lamina integerrima: vix 1 dm. lg. et 3 cm. It.; lamina usque ad dimidium bifida: 1½ dm. lg. et 4 cm. It., furca utrâque supra fissurae sinum 8 cm. lg. et fere 2 cm. It., in ima basi prope costam inter nervos plicata, aetate provectiore interdum in segmenta linearia inter nervos flabelli minuti instar fissa. Spadix adhuc non observatus. Planta tota speciei priori simillima, tamen foliorum structura diversa ulteriore inquisitione caret.

Crescit in rupibus et ad arbores Brasiliae aequatorialis subandinae in montibus Serra Araracoara! ad flum. Japura: Martius.

III. LUDOVIA

BRONGN.

LUDOVIA Brongn. Flor. des Serres XV. 33. t. 1515 et 16 ; —

non Poit. in Mém. du Mus. IX. 25. SPADIX

in axillis foliorum solitarius pedunculatus

prophyllo et spathis pluribus distichis vel sub rhachi 13. CARLUDOVICA TRAILIANA DR. (n. sp.) Folia brevissime petiolata longe vaginantia, vagina dein lacerata stipuliformi scariosâ et caduca petiolum internodiis aequilongum vel paulo longiorem denudante, laminâ usque versus basin bipartitâ ad costam brevissimam simplicem vix plicatâ, furca utrâque oblique lanceolatâ versus apicem falcatum longe acuminatâ e basi inter se divergente ad apicem connivente. Spadix parvus in axilla foliorum apicalium ortus, pedunculo nudo vagina incluso in apice spathas duas inaequales subflorales gerente, spatha longiore in acumen bifidum staminodia gracilia superans protractâ, rhachi ellipsoideo-globosâ pauciflora.

Tabula nostra LIX. Fig. I (habitus). CAUDEX tenuis 1—2 cm. in diam., dichotome ramosus, ad truncos et rupes inclinatus et inter ramos scandens, radicellis adventivis multis

oppositis instructus caducis ;

flores diclines utriusque

sexus per eandem inflorescentiam dispositi atque in Carludovica. Flores ♂ aeque atque in Carludovica. Flores ♀ : OVARIA

rhacheos superficiem dense obtegentia et inter

se quasi confluentia vix ad apicem emersa ;

PERIGONIUM

rudimentarium annuliforme quadrangulare lobis destitutum ad marginem obtusum crenulatum cum staminodiis 4 oppositis elongato-filiformibus denique caducis connatum

;

GERMEN

carnosum uniloculare stigmatibus

cruciatis late sessilibus cum staminodiis alternantibus, placentis 4 in angulis germinis immersis crassis pendulis ovula multa deorsum spectantia gignentibus. CARPIUM

ut in Carludovica.

SYN-

CYCLANTHACEAE:

243 CAUDEX

LUDOVIA—CYCLANTHUS.

repens vel scandens articulatus vaginis

versus apicem obtectus.

FOLIA

disticha (vel rarius tri-

sticha) e basi breviter vaginante vel amplexicauli in petiolum latum sensim attenuata, lamina indivisa angusta plana in petiolum longe decurrente, costa simplici nervos

244

nudatus radicellarum ope epiphytice crescens. Folia integra longe petiolata petiolo sensim in laminam longiorem dilatato, costa in facie utraque prominente nervos tenuissimos pinnatim exserente, laminâ e basi angustissima cuneatâ denique oblanceolatâ vel spathuliformi in parte apicali sinuato-crenatâ breviter acuminata.

tenuissimos pinnatim exserente. — Plantae habitu magis ad Araceas quam ad Palmas accedentes epiphytae vel humi prostratae radicellarum ex internodiis ortarum ope affixae vel repentes,

Tabula nostra LX. Fig. I (habitus).

Carludovica crenifolia Mart Msc.

in Americae aequatorialis silvis

humidis rariores. OBS. Folia iis Anthuriearum nonnullarum similia vix vaginantia, sed e basi amplexicauli in petiolum profunde canaliculatum angustata, qui ipse sensim in laminam planam vel vix plicatam carnosam angustam margine sinuato vel crenato et apice acuto dilatatur. Spadicis origo et evolutio florum eadem, quam in Carludovica descripsimus. — Florum characteres ex placentis sumpti levioris momenti videntur, sed habitu et foliorum structura hoc genus bene a Carludovica distinguitur.

1. LUDOVIA CRENIFOLIA DR. (n. sp.) Caudex superne vaginis foliorum distichorum involutus, subtus apicem iis de-

FOLIA 4—5 dm. lg.; petiolus cum vagina vix 2 dm. lg. in medio angustior, versus basin in vaginam et versus apicem iu laminam sensim dilatatus ; laminae angulus basalis 10—15°, marginibus rectis divergentibus integerrimis usque ad latitudinem maximam 6—8 cm., dein versus apicem convergentibus orenaturis 7—10 notatis ; nervi plurimi tenuissimi e costâ sensim oriundi fere aequales, paulo validiores (nervis I. sup. in Carludovicis respondentes) in sinus crenaturarum excurrunt ; nervi III. reliquos inter se parallelos connectentes conspicui. Spadicis modo pedunculus observatus.

Habitat in Brasilia Amazonica ad flumen Japura, in silvis horridis ad Araracoara et ad Porto dos Miranhas!: Martius.

TRIB. II. CYCLANTHEAE. CYCLANTHEAE

Poiteau l. c. p. 34 (sub familia propria). — Cyclanthacearum genus autorum recentiorum. (Characteres cf. supra in conspectu.)

IV CYCLANTHUS POIT. Poit. in Mem. du Mus. IX. 35. t. 2 et 3 (1822) ; Poepp. et Endl. Nov. Gen. II. 38. t. 152 et 154 ; H Wendl. in Bericht der 40. Versamml. deutsch. Naturf. zu Hannover 1866. p. 187. — DISCANTHUS Spruc. in Journ: Linn. Soc. Bot. III (1859). 196. CYCLANTHUS

SPADIX

inter folia terminalis longe pedunculatus,

rhachi ellipsoidea spathis pluribus involuta, floribus utriusque sexus dense verticillatis inter se confluentibus, verticillo altero per vices alteri superposito ; rarius flores utriusque sexus spiraliter confluentes spiram femineam una cum spira secunda mascula axiu ambientem formant, — Flores ♂ : Perigonium nullum ;

STAMINA

fila-

mentis binis altius conjunctis et omnibus ad basin monadelphis, antberis adnatis bilocularibus longitudiFlores ♀ inter se per totum cyclum vel per totam spiram, intime connati ; PERIGONIA omnium connata multidentata seriem duplicem,

naliter dehiscentibus.

alteram basin alteram apicem rhacheos spectantem formantia; STAMINODIA inter se et eum perigonio connata antberis abortivis ante anthesin super stigmata involuta, authesi erecta vel paulum revoluta ; OVARIA in rhachin immersa inter se confluentia et cavernam communem efformantia, singula placentas binas (alteram anticam

alteram posticam) in stylos crassos stigmatibus emarginatis excurrentes multiovulatas proferentia, ovulis anatropis funiculo longo insertis pluriseriatis. SPADIX fructifer e discis distinctis tumidis vel spirâ solitaria enatus floribus ♂ obsoletis, discis in superficie sulcatis interne seminiferis, seminibus funiculo insidentibus rhaphen incrassatam arilliformem, testam exteriorem pellucidam et interiorem sulcatam praebentibus, embryone recto in endospermii carnosi basi prope. hilum sito. Herbae perennes acaules, lactescentes Carludovicarum acaulium vegetationis modo.

FOLIA vaginantia plura

dense conferta dichotome binervia elliptico-lanceolata per vernationem irregulariter plicativo-convotuta, post evolutionem inter nervos dichotomo-bisecta vel interdum bifidocohaerentia, costa media nulla, furca utraque evoluta plana. — Habitant in silvis humidis Americae aequatorialis a Peruvia per vallem Amazonum ad, Guianam et inde usque ad insulas Antillas haud ita frequentes. Folia gracilia in petiolo longo terete, furcis oblique lanceolatis nervo I. solitario validissimo e costa ad imam basin dichotomâ orto suffultis ; folia juniora petiolo vaginante folii antecedentis inclusa dein ex ejus vaginâ convoluta, neque ut in Palmis firme complicata accrescunt, Spadix longissime pedunculatus pedunculo nudo vel bracteato versus apicem

245

CYCLANTHACEAE:

CYCLANTHUS—TABULAE EXPLICATAE.

spathas plures completas alternas approximatas evolvente demum deciduas rhachi quasi ex pluribus discis superpositis alterne masculis et femineis composita vel florum spiram duplicem saepius interruptam et in cyclos transeuntem gignente. Inflorescentia a Carludovica non tantopere diversa est quam credas: cum in eâ flores ♀ cum floribus ♂ quaternis aggregatis in eodem cyclo juxtapositi sint et talium parasticharum mixti generis numerus major rhachin vestiat, in Cyclantho flores ejusdem generis juxtapositi sunt et ita parastichas ♀ cum totidem cf alternas formant; orthostichae non formantur, quia flores mirum in modum coalescunt, quod autem in Carludovicae germinibus aeque observatur. Flores cf perigonio destituti filamentis monadelphis altius per paria cohaerentibus Pandano respondent et affinitatem cum hac familia elucescunt. Cycli ♀ verticaliter persecti perigonium duplex viridescens cum germine connatum praebent, cui prope apicem interiorem staminodia fusca antheras rudimentarias ad marginem portantia inserta sunt multo longiora; anthesi e staminodiorum serie duplice erecta vel paulum revolutâ stigmatum series duplex cum staminodiis alterna prominet et quidem dimidia eorum longitudine; haec stigmata in apice ovariorum in cavernam communem confluentium cristam duplicem efformant. OBS. Flores praeter siccatos examinare nobis non licuit, quare analysin in tabula nostra 60. II. ex descriptionibus et icone Poiteauanâ optima hausimus. — Cum structura vera spadicis tantum florum sese e.volventium studio detegi possit, priores autores in hoe genere describendo valde variant; itaque cl. SPRUCE speciem jam dudum notam in Peruvia inveniens eandem sub novo genere et nova specie descripsit. Dispositio florum ejusdem generis per cyclos vel per spiras levissimi momenti esse videtur, cum jam cl. POITEAU iconem speciminis partim spiras partim cyclos evolventis nobis tribuerit. Cl. WENDLAND, qui plantam in horto Herrenhusano vivam observavit, brevem sed optimam ejus descriptionem edidit (l. c.).

1. CYCLANTHUS BIPARTITUS POIT. Petioli e basi vaginante amplexicauh subteretes tri—tetragoni laminae us-

246

que ad basin bisectae aequilongi vel dimidio breviores, furcâ utrâque oblique lanceolatâ subfalcata utrinque acutâ, nervo I. mediano crasso versus marginem interiorem furcae approximato. Spadix in pedunculo terete ad basin squamato inmedio bracteato versus apicem sub rhachi spathas 4—5 ventricosas flores longe superantes in apicem bifido-appendiculatum productas gerente stricte erectus ; rhacheos cycli ♀ 8—12 cum totidem ♂ alterni interdum in spiras abeuntes, medii latiores, basales et apicales angustiores. Cydanthus bipartitus Poit. in Mem. d. Mus. IX. 35. t. 2 et 3 ; Poepp. et Endl. Nov. Gen. II. 38. t. 152 et 154. Discanthus odoratus Spruce in Journ. Linn. Soc. Bot. III (1859). 196. Dense caespitosa, altitudinem plus 1—2 m. attingens, radicibus brevibus carnosis; rhizoma folia viridia cum squamis brevibus (cataphyllis !) evolvens, e enaram axilla spadix oritur. PETIOLUS ½—1 m. lg., lamina inter eandem longitudinem varians. PEDUNCULI plrq. ⅓ vel ½ longitudinis petiolorum attingunt. FLORES anthesi odorem fragrantem exhalant.

Var GRACILIS Dr. Pedunculus usque ad spathas subflorales nudus bracteâ destitutus. Planta minor et gracilior; petiolus 4 dm. lg., furcae in angulo 20° patentes, 4 dm. lg. et 6 cm. It., in statu sicco nervis II. multis tenuibus et nervis III. plurimis dense priores connectentibus praeditae; pedunculus 4 dm. lg. tenuis, spathae 4 subflorales in parte apicali 3 cm. longâ confertae; rhachis 6 cm. ig. et 2 cm. in diametro. Tabula nostra LX. Fig. II (habitus). Crescit per totam vallem Amazonicam in silvis humidis et ad silvarum margines, quoad judicare licet ramus, frequentius in Peruvia subandina (!), usque ad Gruianam. — Varietas in silvis humidis primaevis ad flum. Japurá prope Porto dos Miranhas ! : Martius.

TABULAE EXPLICATAE. Tab. LIII. Stelestylis coriacea, p. 231. E specimine sicco herbarii Vindobonensis. Folium (male servatum). — Spadix defloratus spathis delapsis seminibus maturis. Analysis.

LIV. Carludovica palmata, p. 234. Folium plantae vivae (cultae) cum sectione'petioli et laminae transversali ; C. r. (in figura schematicâ) costae.ramus dexter et sinister. — Spadix cum sectionibus et florum analysi secundum iconem a cl. SCHOTT Vindobonae secus plantam ibi cultam.

LV. Fig. I. Carludovica plicata, p. 235. Specimen cultum H. Gotting. cum schemate folii nervaturae.

II. Carludovica palmata, p. 234. Plantae cultae stolo adultus.

LVI. Carludovica plicata, p. 235. Spadix prima anthesi se evolvens (I), et post evolutionem florum cf (II), et analysis, e specimine vivo culto. Figurae auctae omnes camerae lucidae ope delincatae sunt. — D = diagramma particuli inflorescentiae. Cyclanth.

Tab LVII. Fig. I Carludovica chelidonura, p. 238, E speciminibus siccis herbarii Petropol. et Warming.; ad a folium supremum spadicem suffulciens recisum est.

II. Carludovica acuminata, p. 239. Spadix et folium speciminis Peruviani ex herb. Petropol.

LVIII. Fig. I. Carludovica latifrons, p. 237. Folium, flores ♀

II. Carludovica longicrura, p. 240. Folium cum insertione prope caudicem et vagina.

III. Carludovica brachypus, p. 237. Folium.

IV. Carludovica tetragonopus, p. 238. Folium; C. r. = costae ramus in basi laminae ortus.— Spadix fructifer spathis persistentibus.

V. Carludovica sarmentosa, p. 239. Spadix fructifer cum spathis inferioribus ; semen. OBS. Icones I — V e speciminibus siccis herb. Kew., Petrop. et Monae. — In foliis laminae nervi I. inf. (scil. parum conspicui) plane neglecti et modo nervi I. sup, omnes delineati sunt.

CYCLANTHACEAE:

247

TABULAE EXPLICATAE—GEOGRAPHIA.

Tab. LIX. Fig. I. Carludovica Trailiana, p. 241.

248

Tab. LX. Fig. I. Ludovia crenifolia., p. 243. Apex caudicis cum vaginis ; folium. Specim, Martian. herb Monac, siccum.

Apex plantae floriferae in herb. Monac, servatae.

II. Carludovica divergens, p. 241.

II. Cyclanthus bipartitus var. gracilis, p. 246.

Apex plantae fructiferae cum foliis bipartitis (A) et ejusdem pars inferior folia integra evolvens ; specim. sicc. herb. Monacens. et Vindobon.

Spadix defloratus spathis delapsis ; c. ♀ et ♂ = cycli florum ♀ et ♂ inter se alternantes ; folium ; specim. sicc. herb. Monae. — Analysis ex icone Poiteauanâ.

III. Carludovica heterophylla, p. 242. Plantae sterilis apex ; specim. Martian. Herb. Monac. OBS. In foliis omnibus nervi I. sup. lineis crassis, nervi I. inf. lineis tenerrimis significati sunt. SIGLA.

F. F. A. V. P. C. C. r. Sl S2.

Folium. Folii apex. Vagina. Petiolus. Costa. Costae ramus.

S”. Segmentum basale, medium, apicale. Spadix. Pedunculus. Ramus. Bractea. Bracteola. Flos. fl.exp. Flos explicatus. cal. Calyx. s. Sepalum. cor. Corolla. p. Petalum. andr. Androeceum. st. Stamen. std. Staminodium. anth. Anthera. pol. Pollen. fil. Filamentum. gmd. Germinodium (id est germen sterile in flor. ♂). gyn. Gynaeceum. Sp. Ped. R. br. brt. fl.

o. styl. stig. t. c. pl. ov.

Ovarium.

Stylus. Stigma. Tela conductoria. Placenta. Ovulum. rh. Rhaphe. micr. Micropyle. i. e. Integumentum exterius. i. i. Integumentum interius. s. e. Sacculus embryonalis. M. Nervus medianus. m. Nervus marginalis. n. I. s. Nervus primarius superior n. I. i. Nervus primarius inferior. n. I. r. Nervi primarii radiantes. n. II. Nervus secundarius. n. III. Nervus tertiarius. f. f. Fascis fibrovasalis. f. f. m. Fasc. fibrov. medianus. f. f. c. Fasc. fibrov. commissuralis. prph. Prophyllum. Spth. Spatha. „ i. Spatha inferior. s. „ „ superior. „ I. „ primi ordinis. „ II. secundi ordinis. „

fr. Fructus. ind. Induviae. c. Carpellum sem. Semen. h. Hilus. e. Embryo. p. e. Papilla embryonalis vel embryonis sedes. rum. Ruminatio. ensp. Endospermium. test. Testa. t. i. Testa interior. t. e. Testa exterior. per. Pericarpium : et. ejusdem strata : ex. Exocarpium. mes. Mesocarpium. en. Endocarpium. put. Putamen. = Sectio transversalis. || a p. l. OBS.

Sectio longitudinalis, antice (a fronte). postice (a dorso). a latere visum. Magnitudo iconum siglis in parenthesi appositis significatur, e. g. (m. n.) magnitudo naturalis, (⅓ m. n.) magnitudo ter deminuta, (3/1) ter aucta.

Tabulas omnes cl. autor O. DRUDE fecit praeter icones habitam in tab. 54 et 55 referentes, a cl. virgine J.

RATIONES CYCLANTHACEARUM GEOGRAPHICAE. Cyclanthaceae omnes in orbe novo indigenae hunc eodem modo accurate designant, quo familia major et ingentiores plantas producens Pandanacearum orbem antiquum intratropicum. Neque minus Oyclanthaceae re verâ intratropicae nominandae sunt, quod nullo fere loco orbes tropicos transgrediuntur; austrum versus Carludovica chelidonura usque ad 24° lat. austr. prope Santos in litore Brasiliae orientali sese extendit, hoc loco limitem australem familiae formans, et septentrionem versus plures species partim per insulas Indiae occidentalis partim usque ad regni Mexicani fines australes dissitae inveniuntur. Omnes calore et humiditate soli aerisque indigent et regiones sicciores aeque ac frigidiores vitant; itaque in vallibus fluminum majorum Americae aequatorialis et secus litora frequentissimae in montium declivibus humidis parum altis rariores inventae in montium cacumina nunquam adscendunt, sed etiam in Andibus, ubi magnus earum numerus crescit, secus fluyios et rivos modo ut silvarum vere tropicarum semper virentium comites sese ostendunt. Species plu-

BARTLING

delineatas.

rimae a Peruvia per Novam Granatam in Isthmo americano et in Venezuelâ crescere videntur, minus numerosae in Guiana et in valle Amazonum occidentali et orientali; sed cum plurimi collectores Cyclanthaceas adhuc fere omnino neglexerint, de specierum numero certum aliquid tradere nondum licet. In Brasiliâ totâ adhuc tantum 17 species detectae sunt, quarum pars major (10) vallem Amazonum frequentat; praeterea 2 species simul ad litus orientale trans fluminis S. Francisci ostia et in Guianâ inventas etiam ad fluminis Amazonum ostia inventum iri judicare licet. Una tantum species simul in valle Amazonum prope litora maris et per provinciam Bahiensem usque ad provinciam Rio de Janeiro dissita nota est (C. chelidonura), sed reliquae omnes (6) litora orientalia provinciarum australium incolentes ab iis vallis Amazonum diversae sunt. In regione calido-siccâ Brasiliae Oyclanthaceae rarissime inveniuntur; praeter Carludovicam Gardneri, provinciae Ceara incolam, hoc loco modo C. chelidonura jam supra dicta citanda est, quae etiam ad ripas flum. S. Francisci superioris prope fontes ejus crescit et inter omnes species

CYCLANTHACEAE:

249

brasilienses latissimum spatium incolit ; et, in regione montano campestri cl. investigator BURCHELL unicam Carludovicam (brachypodam) in provincia Minarum detexit. Species 6 brasilienses per vicinas quoque regiones distributae sunt, scil. una simul per Guianam et Peruviam, 2 per Guianam et 3 per Peruviam; sed non dubitamus, quin harum numerus aeque ac specierum Brasiliae indigenarum futuris temporibus valde augeatur, quod plurimas Cyclanthaceas flumen Maranon superius incolentes etiam in Peruviâ, et eas quae prope ostia flum. Amazonum inventae sint, etiam in Guiana crescere arbitramur. Hodiernae nostrae scientiae statum tabula sequens synoptica explicat, in qua species per provincias quinque a cl. MARTIO constitutas comparatae sunt. Vagae extra Brasiliam Species

Napaeae coriacea palmata „ schizophylla. „ plicata „ Gardneri „ brachypus „ latifrons „ tetragonopus chelidonura „ „ sarmentosa ,, acuminata „ longicrura „ divergens „ Trailiana „ hetorophylla. LUDOVIA crenifolia CYCLANTHUS bipartitus STELESTYLIS

Dryades Oreades Hamadryades

Najades in Peruviâ in Guianâ

+ +

CARLUDOVICA

+ +

+ + +

+ ? + + + + + +

+ + +

GEOGRAPHIA—USUS.

250

Cyclanthaceae, quamvis nunquam arborescentes, tamen multitudine foliorum gracilium saepe declivia fluminum et silvarum margines adornantes et caudicis (in epiphytis) scandentis longitudine peregrinatoris attentionem in se dirigunt et simul eum spadicis pulchritudine et odore suavi delectant ; vix in America aequatoriali silva ulla hoc decore carens inveniri possit. — In tabula physiognomica XXV cl. DE MARTIUS Carludovicae speciem magna multitudine prope flumen Japura socialem delineandam curavit et ejus sicut Cyclanthi pulchritudinem inter Araceas, Gramina et Uraniam amazonicam commemorat. O.

DRUDE.

DE USU CYCLANTHACEARUM. Jam supra commemoravimus usum Carludovicae palmatae in pileis nectendis, quos indigenae e foliis adolescentibus nondum explicatis in fila tenuia findendis fabricant ; aliis quoque speciebus folia similia lata et fibrosa gerentibus Indi ad canistra vel fiscinas nectendas utuntur et majorum specierum folia simili modo atque Palmarum in tuguriis tegendis consumunt. Illarum specierum, quae caudice longissimo arundi naceo tenaci et flexili inter arbores scandunt, hunc pro funibus in trabes connectendas et rates fabricandas convertunt. Nullus adhuc de cibo e spadice vel foliis adolescentibus praeparando usus innotuit. O.

DRUDE.

PALMAE. Mart. Historia naturalis Palmarum, II. Palmae Brasilienses (1823—1850) III. Expositio syste-

PALMAE

matica (1836—1850) et Palmetum Orbignianum in Orbigny, Voyage dans (Amer. mer. VII. part. 3 (1839) ; Wallace, Palm-trees of the Amazon and their uses (1853) ; Karsten, Palmae Colmnb. in Linnaea XXVIII. 241. 387 (1856) et Flor. Colmnb. I—II (1858—1869) ; Spruce, Palmae Amaz. in Journ. of the Linn. Soc. Bot. XI. No. 50 et 51 (1869); Barbosa Rodrigues, Enum. Palm. nov. vallis fluminis Amazonum (1875) et idem opus locupletatum: Rio de Janeiro 1879 ;

Trail, Descript. of New Species of Palms coll. in North

Brazil 1874 in Journ. of Bot. V. et VI. No. 167—171 (1876—1877).⃰)

MONOCOTYLEDONEAE SPADICIFLORAE, FLORIBUS DICLINIBUS TRIMERIS REGULARIBUS, PERIANTHIO BISERIATO SUBAEQUALI, STAMINIBUS 6 (VEL RARIUS B—∞), GERMINE FORMATO EX OVARIIS B SYNCARPIS OVULA SINGULA MEDIANIS OPPOSITA INCLUDENTIBUS IN STYLUM VEL STIGMATA

3 SESSILIA

EXCURRENTIBUS TRI- VEL UNILOCULARI SUPERO, OVULIS 3 (VEL ABORTU 1) ANATROPlS VEL HEMITROPIS VEL ATROPIS TORUM TERMINANTIBUS ERECTIS VEL AXI CENTRALI INSIDENTIBUS HORIZONTALITER PATENTIBUS; TRIBUS

FRUCTU BACCATO VEL DRUPACEO MONO- (VEL RARIUS 3-) SPERMO SYNCARPO E CARPELLIS

VEL

APOCARPO

SOLITARIO

EXCRESCENTE,

SEMINE

INCLUSO

MAGNO,

EMBRYONE

PARVO

CAVERNA PERIPHERICA SITO, ENDOSPERMIO AMPLISSIMO ALBUMINOSO OLEOSOQUE CORNEO VEL OSSEO. —) PLANTAE

ARBORESCENTES

CAUDICE SIMPLICI HUMILI VEL ELATO FIBROSO LIGNESCENTE,

FOLIIS AMPLIS

AUT PALMATI- AUT PINNATINERVIBUS BASI VAGINANTIBUS PER VERNATIONEM COMPLICATIS POST EVOLUTIONEM AUT PALMATISECTIS AUT PINNATISECTIS VEL AD APICEM BIFIDIS INTER NERVOS DUPLICES PLICATIS, INFLORESCENTIIS AXILLARIBUS SIMPLICIBUS VEL RAMOSIS SPATHIS PLURIBUS INVOLUTIS FLORIBUS DENSE OBTECTIS, IN REGIONIBUS AEQUATORIALIBUS TROPICISQUE RARIUS EXTRATROPICIS TOTIUS ORBIS TERRARUM FREQUENTES ET DECORAE.

FLORES

abortu diclines,

scil. unisesuales cum alterius sexus rudimento

plus

minusve

evoluto

interdum fertilem simulante (v. raro hermaphroditi), utroque sexu aut in iisdem spadicibus mixto aut in diversis plantis separato.

PERIANTHIUM trimerum biseriatum praefloratione valvata vel imbricatâ,

cillo utroque subaequali crasso petaloideo vel herbaceo ; vel gamopetalâ alternante plrq.

)⃰ Literatura

CALYX

brevior et saepe depressus.

Palmarum Brasiliae tenarumque adjacentium.

verti-

triphyllus vel gamosepalus corolla triphylla ANDROECEUM

typice in numero ternario

253

PALMAE.

254

biseriatum 6 stamina evolvens, rarius aut chorisi alterius vel utriusque verticilli aut multiplicatione ipsorum verticillorum stamina plura vel plurima, rarissime verticilli alterius abortu 3 stamina producens ;

FILAMENTA

hypogyna vel perigyna disco inserta, libera aut cum corolla plus minusve conjuncta, distincta vel monadelpha, et tum saepe annulum carnosum perigynum vel tubum formantia ;

ANTHERAE

dithecae biloculares birimosae

connectivo adnatae, polline ellipsoideo vel globoso laevi vel rarius echinulato. 3 vel 6 rarius plura varia magnitudine et forma, distincta vel monadelpha.

STAMINODIA

staminibus vel plrq. cum staminodiis interioribus alternans superum crassum, ante anthesin inclusum vel rarius emergens, deiu excrescens.

OVARIA

singula sibi opposita involventia et tum germen triloculare formantia,

in floribus ♀

GYNAECEUM trimerum cum axem terminans,

corolla

aut omnia, fertilia, syncarpa ovula vel rarius apocarpa:

aut unum

fertile et duo sterilia ovulum solitarium fertili (majori) oppositum includentia et germen uniloculare praebentia; omnia crassa carnosa ovulis pro portione ovariorum panis et saepius in fundo germinis latentibus. STYLUS

brevis ex ovariorum apice formatus (vel rarissime longus lateralis) triplex in stigmata 3 libera

excurrens, aut nullus stigmatibus tribus in cujusvis ovarii apice sessilibus. ovariorum marginibus ad imam basin introflexis ortae inserta,

OVULA

placentae centrali ex

libera aut placentae profunde immersa,

aut erecta aut borizontaliter patentia et deflexa, aversa vel rarius inversa, anatropa vel hemianatropa in funiculo erecto vel hemitropa in funiculo borizontaliter ab axe patente vel denique atropa et tum funiculo destituta toro placentaeve centrali profunde immersa depresso-sphaeroidea,

sacculo embryonali maximo,

integumento duplici vel simplici, fascibus fibrovasalibus pluribus plurimisve validis per hilum (in ovulis immersis etiam per rhaphen etc.) intrantibus et per integumenta varia ramificatione percurrentibus retiGERMINODIUM (i. e. germinis rudimentum) in floribus ♂ ovoideum vel columnare ex-

culatim connexis.

ovulatum magnitudine varia. ceus,

FRUCTUS

aut carpellis carnosis baccatus aut endocarpio lignescente drupa-

abortu monospermus vel rarius trispermus,

minusve auctis suffultus.

induviis (i. e. perianthio persistente excrescente) plus

CARPELLA aut omnia tria se evolventia syncarpa, vel apocarpa et tum semina

singula includentia; aut duobus aborientibus unum evolutum monospermum baccam apocarpam vel drupam genuinam monopyrenam formans, exocarpio membranaceo tenui vel rarius loricato durissimo vel lignescente, endocarpio membranaceo vel indurascente lignoso putamen

mesocarpio valde aucto carnoso et fibroso, crassum formante.

SEMINIS

testa fascibus fibrovasalibus pluribus vel plurimis a rhaphe excurrentibus

nerviformibus reticulatis praedita;

embryo homotropus vel antitropus vel saepius ovuli excrescentis direc-

tione mutata excentricus vario loco peripherico prope endospermium amplissimum osseum vel cartilagineum albuminosum et oleosum situs cylindrico-monocotyledoneus pro portione albuminis parvus.

CAUDEX simplex datus vel humilis, foliorum coronantium simplicium varie fissorum vaginis superne involutus iisque caducis inferne annulatus,

lignoso-fibrosus fascibus fibrovasalibus et fibrosis sparsis intus

paucis mollioribus extus confertis durissimis,

radicularum crassarum mole suffultus.

FOLIA

in petiolis

elongatis ad basin amplexicaulem vaginantibus erecto-patentibus ampla per vernationem plicatam ex apice caudicis orta demum laminam aut pinnatisectam vel modo bifidam aut palmatisectam vel palmatipartitam evolventia, segmentis aut reduplicatis aut induplicatis nervis primi et secundi et tertii ordinis praeditis, praeterea sub epidermide fasciculos fibrosos libriformes praebentibus. et tum supradecompositae,

rarius indivisae parvae,

INFLORESCENTIAE axillares saepe maximae

axe primario spatharum superne decrescentium numero

vario involuto ; rami et ramuli e spathellarum vel plrq. bracteolarum axillis prodeuntes flores sessiles vel immersos gerentes,

semper fere carnosi (quâ re inflorescentias ,,spadices“ salutamus) ; flores in rhachi vel

ramis aut solitarii (spiraliter coordinati vd alterno-distiche spicati) aut in cymis vel glomerulis dispositi, laxi vel conferti.

INDUMENTUM varium e spinis validissimis vd tenuibus (segmentis abortivis) vd plrq. aculeis

duris mollibusque pilisve constans caudices vaginas petiolos rarius laminam investiens, saepius nullum.

255

PALMAE. EXPLICATIONES ORGANOGRAPHICAE.

E generali Palmarum morphologiâ characteres in divisione systematicâ gravioris momenti hoc loco breviter explicentur. quo melius claves analyticae et. ampliores descriptiones intelligantur ; nam Palmae organis tam a plerisque Phanerogamis diversis ornatae sunt, ut ea in earum descriptione terminologiâ praecisa afficere opus sit. Quae prae reliquis commemoratu digna sunt, et quae in Palmis Brasiliensibus determinandis et distinguendis applicanda sunt, secundum organa diversa hoc loco exponantur. CAUDEX.

Omnes Palmae per longiorem vel breviorem annorum seriem acaules sunt et folia quasi radica,lia evolvunt; tum foliorum magnitudine perfeeta pleraeque in caudice brevi vel alto eriguntur, modo paucae acaules permanent (Tabula nostra 121. Fig. I). Monendum est, ne quis Palmam aliquam acaulem esse affirmet, nisi eam spadices evolventem observaverit; raro etiam contingere videtur, ut Palma jam in statu acauli florifera postea caudicem et spadices majores evolvat. — Ex omnium caudicum formis maxime variis tres classes eligimus : 1. Caudex cicatricosus. In hoc internodia inter se tam appropinquata sunt, ut caudex sero majorem altitudinem attingat et saepe humilior permaneat ; hujus incrementum per multos annos lentum est, et internodii diameter transversalis semper ejusdem altitudinem superat. Semper foliorum plurimorum delapsorum cicatricibus creberrimis et densis eorumque vaginis diu persistentibus notatus est et a forma sequente discernitur. (Huic formae accedunt plurimi caudices, quos cl. MOHL conoideos nominavit.) (Tab. 131, 132.) 2. Caudex columnaris. Hoc nomine (jam a cl. MARHaec TIUS proposito) salutamus caudices cylindricos Monui. frequentissima forma internodia elongata praebet et in Palmis majoribus celeriter accrescentibus simulque ligno extus duro, intus molliore praeditis observatur (Tab. 63. Fig. I ; 87. Fig. I). 3. Caudex arundinaceus. Haec forma communis est in Palmis minoribus, praesertim in iis, quae folia per totam vel superiorem caudicis partem (nec solum apicalia) evolvunt ; tenuitate insignis est ita ut internodii cujusvis longitudo diametrum pluries superet et annuli foliorum emarcidorum caudicem nodosum recidant, hic caudex crassitiem pollicis raro superat, et si altius sese erigit, semper inflexus et curvatus est, etiam volubilis et scandens invenitur (Tab. 118. Fig. I ; 125. Pig. I). In speciebus describendis sequentem altitudinis mensuram instituemus : Caudex columnaris 0,1—3 m. altus (vel ad 10 pedes altus) humilis audit ; inter 3—10 m. (10—30 vel 40 pedes) excelsus, et ultra hanc altitudinem procerus appellatur. Caudex cicatricosus (nisi Palma omnino acaulis appellanda est) usque ad altitudinem 5 vel 6 m. vel 20 pedes depressus, supra hanc altitudinem speciosus nominatur. Caudex arundinaceus est demissus ab 0,1—1 m. (1 ad 3 pedes altus), gracilis inter 1—3 m. (3—10 pedes), et elatus supra hanc altitudinem. Graviores multarum specierum characteres jacent in aculeis post vaginarum delapsum in internodiis vel in ipsis annulis oriundis (Tab. 64. Fig. I ; Tab. 85), in radicum adven-

tivarum evolutione (Tab. terraneis evolutis, quare Ex his aliisque notis in Palmarum Brasiliensium

256 126). et in stolonibus ex nodis subPalmae caespitosae fiunt (Tab. 117). caudice observandis sequens generum clavis analytica prodit :

I. Palmae acaules. † Aculei in foliis et spadicibus : Astrocaryi spec. nonnullae ; Badridis species rarae. †† Inermes, foliis aequaliter pinnatisectis segmentis angustis : Diplothemii et Attaleae et Maximilianae et Orbigniae, rarius Coci species ; Barcella. ††† Inermes., foliis inaequaliter pinnatisectis segmentis latis : Geonomae species. II. Caudex arundinaceus. a. Folia disticha caudicem longe investientia : Desmoncus b. Folia undique patentia, flabellinervia : Lepidocaryum. c. Folia undique patentia, pinnatinervia. † Caudex saepe aculeatus, vaginis aculeatis (raro laevibus) superne obtectus : Bactris (species plurimae). †† Caudex et vaginae inermes. * Segmenta angusta, recta : Coci et Glaziovae spec. * * Segmenta latiora, plrq. falcata : Geonoma (plurimae spec.)., Hyospathe, Morenia, Chamaedorea, Kunthia. III. Caudex cicatricosus, diametro magna, medulla ampla molli, plrq. depressus et crassus. † Polia pinnatisecta, segmentis angustis : Raphia. †† Polia palmata : Orophoma. ††† Folia bifida vel irregulariter lacerata : Manicaria. IV. Caudex cicatricosus (diametro tenuiore) vel columnaris, ligno duro et medulla minore, plrq. altior. 1. Aculeatus, aut inermis sed folia (vaginae ! ) aculeata. † Folia palmata : Mauritiae sect. Diplorhipis, Orophoma subinermis. †† Polia pinnatisecta : Bactris (species majores), Astrocaryum, Martinezia, Guilielma, Acrocomia. 2. Caudex petiolorum basibus persistentibus gibboso-spinescens ; folia palmata radiantia: Copernicia. 3. Caudex radicellis adventivis indurescentibus spinosus ; folia palmata bisecta : Acanthorrhiza. 4. Caudex, vaginae et segmenta laevia. a. Caudices radicibus validissimis adventivis aculeolatis suffulti iisque supra solum suspensi : Iriartea (excl. spec. aliis). b. Radicellae in soli superficie oriundae et affixae. † Caudex procerus, medullâ molli farinosâ. * Folia palmata : Mauritiae sect. Moriche. ** Folia pinnatisecta, segmentis deltoideis vel trapezoideis eroso-dentatis : Iriartea, Catoblastus. *** Polia pinnatisecta, segmentis lineari-lanceolatis integerrimis : Cocoineae et Arecineae nonnullae, vide sub seq. †† Caudex depressus vel speciosus, medullâ intus tenuiore. * Petioli apex segmentis abortivis spinescens : Elaeis. ** Segmenta linearia elongata aequalia : Diplo-

257

PALMAE. themium, Cocos (spec. multae), Attalea, Orbignia, Maximiliana, Barcella. *** Segmenta lineari - lanceolata vel lanceolata saepe confluentia ad apicem falcata : Geonoma (spec. majores), Leopoldinia, Calyptronoma. **** Segmenta eroso-dentata : Catoblastus. ***** Folia flabellata : Trithrinax. ††† Caudex excelsus vel procerus, medulla duriore: Maximiliana, Cocos (spec. majores), Attalea. — Oenocarpus, Euterpe, Jessenia. FOLIUM.

Praemonendum est, in folio sinceros tribuum, generum specierumque characteres latere, quare ejus descriptioni magna, opera tribuenda est. Vaginas foliorum distinguimus aut cum folio delabentes et caudicem denudantes, aut petiolis delapsis persistentes et caudicem involventes. Secus oram suam vagina in fibrillarum rete dissoluta esse solet, sed etiam raro in spinas validas excurrit (Tab. 129, 130 et 131, spinarum icones !), interdum supra petioli insertionem vagina in ochream prolongatur (Tab. 70, P). Petiolus aut omnino laevis est, aut secus margines spinoso-serratus, i. e. aculeis validis pungentibus per regularia spatia dispositis multijugis obsitus (Tab. 88 et 128 F.) ; aut aculeiS variis setisque sparsis horridus est (Tab, 84 et 85). Petioli prolongationem intra laminam costam salutamus, quae in foliis palmatis plerumque brevissime efformata ante laminae insertionem cristam praebet, cum in foliis pinnatisectis inter suprema segmenta desinat et interdum in flagellum segmentis abortivis retrospectantibus hamatum excurrit (Tab. 69 et 70, P. et Tab. 72), vel in filum tenue segmentis orbatum, uti in pluribus Cocis. Ex nervaturâ Palmarum folia in duas separantur classes, quae in nulla tribu naturali intermixtae inveniuntur : pinnatinervia et palmatinervia. Varii ordinis nervi e costa oriuntur : nervi primarii validissimi segmenta suffulciunt et in laminâ perspicue efformata et superiores et inferiores sunt, i. e ; aut in faciei superioris plicis aut in inferioris currentes ; hos brevitatis causa nerv. I. sup. et nerv. I. inf. significabimus ; in laminâ indivisâ utriusque numerus omnino aequalis invenitur. Praeter hos nervi cum primariis subparallele currentes multi tenuiores simulque tenaces in segmentis et inter nervos I. sup. et I. inf. currunt, quos secundarios (nerv. II. sup. et nerv. II. inf.) appellamus; denique nervi subtiles in laminâ siccatâ inter nervos I. et nervos II. oblique et flexuose currentes et eos reticulatim connectentes fere nunquam desiderantur, quos tertiarios (nerv. III.) nominamus. Segmenta laminae aut nervo I. sup. pro mediano instructa sunt, aut nervo I. inf. ; hoc optime per vernationem folii observari potest, sed etiam folium adultum secundum vernationem suam priorem paulisper per totam folii vitam servatam segmenta rarissime plana, plerumque autem rite plicata demonstrat; si nervus I. sup. medianus est, segmentum reduplicatum audit, cum plicae folii adulti leviores sint; aut conduplicatum, cum plicae etiam in statu adulto tam argute

258

servatae sint, ut segmenti utrumque dimidium prope insertionem angulum acutum inter se formet; si vero nervus I. inf. medianus est, segmentum induplicatum nominatur. Omnium fere Palmarum adultarum laminae in segmenta aequalia vel inaequalia plus minusve profunde finduntur, cum folia primi anni post germinationem integra sint; haec folia primordialia quoque characteres praebent ; nam in certo generum numero lanceolato-acuta sunt et integerrima (Tab. 90, Coci plantula adolescens), in reliquis bifida (Tab. 126, Iriarteae pl. adol.). Lamina bifida in adultis quoque Palmis giganteis interdum permanet foliis pinnatinervibus. sed serraturis marginalibus divisionem regularem simulat (Tab. 124) ; sed paucis exceptis genera omnia pinnatinervia, et sine ullâ exceptione genera omnia palmatinervia segmenta regulariter evolvunt. Distinguatur in foliis pinnatinervibus : Lamina bifida supra dicta; dimidium laminae utrumque costa cum altero cohaerens furca appelletur (e. gr. in Geonoma, Bactride etc.) Lamina impari-pinnatisecta ; nervi I. in segmentis hujus laminae plures et saepe plurimi inveniuntur, qui e basi radiatim versus apicem currunt et radiantes appellentur; segmentum apicale aetate provectiore plrq. breviter bifidum invenitur (Tab. 126). Lamina pari-pinnatisecta plures formas ostendit : Lamina aequaliter pinnatisecta, scil. segmentis omnibus nervo mediano solitario instructis et inter se subaequilatis ; si segmenta omnia aequalibus sejuncta sunt intervallis et in eadem planitie ad costam inserta sunt, folium concinnum nominetur (pectinatum MARTII) ; Tab. 86, 94, 100. Fig. I. et 112 ; aut segmenta per acervos consociata sunt, et si alia sursum, alia oblique, alia horizontaliter spectant, folium crispum (crispatum) formatur : Tab. 74 et 99. — Lamina inaequaliter pinnatisecta segmenta inaequilata gignit latitudine pro numero nervorum I. inter se conjunctorum variabili; in facie superiore nervi I. sup. prominent, in facie inferiore nervi I. inf. magis conspicui esse solent (Tab. 122, F.) ; segmenta modo perpauca separantur, quamvis magnus nervorum I. numerus sit : Tab. 111 et 116 ; aut segmentorum numerus augetur latitudine eorundem simul decrescente : Tab. 114 et 119. — Monendum est, folia inaequaliter pinnatisecta in quibusdam speciebus mirabilem saepe formae et numeri segmentorum diversitatem prae se ferre, quae ne pro varietatibus quidem specierum satis valet; praeterea in omnibus observatur, segmenta versus apicem magis confluere, qua re segmenta apicalia plerumque inferiora latitudine superare solent et nervorum I. numerum maximum (sed inter se valde approximatorum) praebent.— (Lamina impari-bipinnatisecta in solo Caryotae genere in India orientali indigeno invenitur.) Distinguatur in foliis palmatinervibus : Lamina palmato-flabelliformis (MART.!), scil. lamina regulariter in segmenta aequilata et nervo I. solitario mediano instructa plus minusve profunde fissa vel partita; in his foliis basis segmentorum semper cohaeret et flabellum verum format (Tab. 128 et 131). Lamina digitato-flabelliformis (MART. !), scil. lamina inaequaliter in segmenta plus minusve lata pro numero nervorum I. vario fissa, fissuris plerumque usque ad costam

259

PALMAE.

vel ad petioli apicem progredientibus (Tab. 65. Fig. II. F. et Tab. 67. Fig. I. F.). Si folium in medio totius laminae usque ad costam (tum brevissimam) et ad apicem petioli bipartita est, hanc laminam bisectam, et utrumque ejus dimidium furcam appellamus (Tab. 65. Fig. II. F. ; 67. Fig. I. F. ; 132 et 133 F.). Etiam segmentorum ipsorum forma characteres optimos includit; distinguenda sunt segmenta lineari-a'cuminata. (Tab. 106. F.), elliptico-lanceolata (Tab. 70 et 71), lanceolata cum acumine falcato (Tab. 76, 116, 125. F.), deltoidea eroso-dentata (Tab. 126 et 127) ; in hac formâ plerumque margo segmenti superior (anterior) in acumen longius protractus est, quare segmenta talia caudata nominamus (Tab. 79 et 85. S.). Postremo ex aculeis segmentorum et costae folia bene recognoscenda sunt, ita ut ex hoc reliquisque characteribus foliorum commemoratis sequens generum Brasiliensium clavis analytica evadat : A. Folia pinnatinervia. a. Lamina impari-aequaliter pinnatisecta, segmento apicali saepe bifido ; in segmentis deltoideis eroso-dentatis nervi I. radiantes. b. Lamina ad apicem bipartita, segmento terminali destituta. In segmentis medianus reliquis nervis validior, aut plures nervi I. sup. et inf. inter se paralleli versus apicem segmentorum arcuate currentes. α, Lamina bifida, furca utraque multinervi inter nervos I. sup. et inf. plicati, acuti β. Lamina inaequaliter pinnatisecta, segmentis vario nervorum I. numero instructis inter nervos plicatis. γ. Lamina aequaliter pinnatisecta, segmentis mediano solitario (nervo I. sup.) instructis reduplicatis. B. Folia palmatinervia. a. Lamina palmato-flabelliformis, scil. in lacinias aequales brevius longiusve incisa. α. Laciniae reduplicatae, nervo I. sup. mediano. β. Laciniae induplicatae, nervo I. inf. mediano. b. Lamina digitato-flabelliformis, scil. in segmenta inaequalia nervorum I. vario numero praedita et inter nervos I. plicata usque ad costam incisa. α. Segmenta reduplicata, scil. nervis I. sup. in apicem segmentorum eorumque dentium excurrentibus. β. Segmenta induplicata, scil. nervis I. sup. in sinum segmentorum dentiumque excurrentibus. A. (Tribus Raphieae, Cocoineae, Areceae, Geonomeae, Hyophorbeae et Iriarteae, omnes.) A a. (Tribus Iriarteae omnes.) Iriartea, Catoblastus. A. b. a. (Tribus Cocoineae, Geonomeae, Hyophorbeae, omnium species paucae.) 1. Folia ampla, lamina aequaliter dentatâ denique laceratâ : Mamcaria. 2. Folia minora, laminâ vix vel edentatâ, * pilosi vel secus margines ciliati vaginâ petiolisque aculeatis: Bactris (spec. paucae). ** glabri (i. e. neque aculeati nec setosi nec ciliati). † Petiolus et costa, saepe etiam nervorum

260

superficies tomento dense appresso floccoso ferruginea : Geonoma (spec. rariores). †† Omnino laevis, viridis : Morenia (spec.). A. b. β. (Tribus Cocoineae, Geonomeae, Hyophorbeae). 1. Segmenta aculeis vel setis (quandoque raris aut minimis) secus margines et versus apicem, rarius ad nervos et in facie inferiore vel superiore obtecta. * Folia minora, gracilia : Bactris (spec. multae). ** Folia magna firma, costa valide aculeatâ : Astrocaryum, 2. Segmenta glabra (neque aculeata, nec setosa, nec ciliata). † Petiolus et costa, saepe etiam nervi tomento dense appresso floccoso ferruginea : Geonoma (spec. plurimae), Calyptronoma. †† Omnino laevis et viridis : Hyospathe, Morenia (spec.), Chamaedorea (spec,). A. b. γ. (Tribus Baphieae, Cocoineae, Arecineae, Geonomeae, Hyophorbeae). 1. Segmenta ima in spinas mutata, itaque petiolus serrato-spinosus : Elaeis. 2. Costa supra segmenta recta lanceolato-elliptica utrinque acuta in flagellum segmentis abortivis spinescentibus elongata : Desmoncus. 3. Costa inter segmenta suprema angustiora desinens ; spinae nullae. * Segmenta aculeis vel setis (quandoque raris vel minimis) secus margines, nervos, vel in facie inferiore obtecta. (Caudex saepe aculeatus.) † Segmenta deltoidea eroso-dentata, caudata : Bactris (caryotifolia), Martinezia. †† Segmenta lanceolata vel linearia, acuta vel acuminata. ʘ Costa laevis ; folia magna segmentis longis secus margines aculeatis : Raphia. ʘ ʘ Costa aculeata ; segmenta plerumque per acervos consociata : Bactris (spec. multae), Astrocaryum (spec.), Guilielma, Acrocomia (in A. glaucophylla segmenta setis carent, sed costa aculeata !). ** Segmenta glabra (i. e. neque aculeata neque setosa neque ciliata). (Caudex inermis.) † Segmenta late lanceolata, falcato-acuminata, ad basin callosam vix reduplicata, nervis II. pluribus medianum crassitie fere aequantes : Morenia (spec.), Kunthia, Chamaedorea (spec.), Leopoldinia. †† Segmenta late lanceolata breviter acuminata acumine recto, conspicue re- aut conduplicata, nervo mediano reliquos crassitie superante : Oenocarpus (spec.), Jessenia. ††† Segmenta anguste lanceolata acuminata parum reduplicata, nervo mediano reliquos crassitie superante saepius aeque ac costi subtus tomento appresso ferrugineo : Geonoma (spec. paucae), Leopoldinia.

261

B. B.

†††† Segmenta lineari-lanceolata saepe longissima, acuminata, ad insertionem suam conduplicata, nervo mediano crasso laevi vel rarius appresse-tomentoso. ʘ Segmenta concinna : Maximiliana, Attalea, Barcella, Orbignia ; Diplothemium (spec. paucae) et Cocos (spec. multae), Glaziova, Oenocarpus (spec.) et Euterpe. ʘ ʘ Segmenta in acervos plurium consociata et varie ad costam inserta : Diplothemium (spec. plures), Cocos (spec. plurimae), Orbignia (spec.), Attalea (spec. rarissimae). (Tribus Mauritieae, Sabaleae). a. a. (Tribus Mauritieae). 1. Segmenta aculeata vel inermia : Mauritia. 2. Segmenta inermia: Orophoma. 3. Segmenta aculeata : Lepidocarymn (spec. paucae). a. (3. (Tribus Sabaleae). 1. Vagina in spinarum rete dissoluta ; petiolus laevis : Trithrinax. 2. Vagina inermis ; petiolus spinoso-serratus : Copernicia. 3. Vagina inermis ; petiolus laevis ; lamina medianobisecta : Acanthorrhiza. b. α. (Tribus Mauritieae). Laminae bisectae margo posticus et anticus aculeatus : Lepidocarymn (spec. multae). b. β. (Tribus Sabaleae). (Acanthorrhizae spec. extrabrasilienses.) SPADIX.

Spadix semper inflorescentia Palmarum a nobis appellabitur, etsi in quibusdam jure meliore nomen spicae applicandum sit. Oritur semper in foliorum axillis, plerumque solitarius, rarius plures zonati (Morenia, Catoblastus) ; aut foliis longe vigentibus suffultus flores et fructus evolvit (Tab. 79, 112 et 124), saepius intra folia floret sed post foliorum delapsum fructus maturat (Tab. 115), aut totam evolutionem infra folia percurrit, cum folii delapsus demum spadicem antea inclusum liberum reddat (Tab. 107, 125 et 126). Cum flores Palmarum plerumque diclines sint, spadices distinguimus e sexu : flores in eodem spadice monoeci aut in diversis spadicibus monoeci aut dioeci, rarius hermaphroditi ; monendum est, alterius sexus in floribus saepe rudimentum valde evolutum adesse, itaque florem bisexualem aemulari (Chamaedorea Tab. 125), cum in aliis spadicibus bisexualibus flores ♀ tam diu post florum ♂ delapsum sese evolvant, ut spadix florum ♀ anthesi hunc modo sexum protulisse videatur, quae res jam plures autores fefellit. Pedunculus spadicis aut in rhachin simplicem floriferam aut in rhachin ramificatam prolongatur ; si rhachis supra ramos supremos sibi insertos in apicem crassum et ipsum dense floriferum et plerumque ramos longitudine superantem excurrit, caudata nominetur (Tab. 91. Sp.) ; in aliis Palmis rhachis brevissime contracta ramos fastigiatos exserit (Tab. 82. Fig. I ; 77).

Palm.

262

PALMAE.

Nullus spadix spathis caret, et in spathis sinceri et faciles tribuum characteres positi sunt; distinguendae sunt spathae completae rhachin totam cum ramis floribusque usque ad anthesin includentes et dein rima longitudinali dehiscentes (Tab. 95. Sp., Spth.), et saepe sub spathâ solitariâ completâ altera brevior (incompleta) observatur (Tab. 89. Sp ); in aliis Palmis omnes spathae incompletae sunt et magis numerosae pedunculum investire solent, sed rhachis florifera diu ante anthesin per eas erumpit et supra eas flores evolvit (Tab. 119 et 125. Sp. ; 127. Fig. I.). Rhachis simplex semper spathis caret, sed rhachis ramosa interdum spathas aeque ac pedunculus gerit et in earum axillis rumificatur (Tab. 64. Fig. II. Sp. ; 128. Sp.) ; si rami et ipsi spathis incompletis praediti sunt, has spathellas nominamus. Inflorescentia gravioris momenti est ; in generibus Brasiliensibus ordo Coryphinarum semper flores solitarios spicatos possidet, ordo Lepidocaryinarum semper flores prophyllo involutos aut distichos aut spiraliter dense consociatos (Tab. 61 et 62. Fig. I. D.). Omnes Palmarum tribus ad ordinem Ceroxylinarum pertinentes glomerulos trifloros possident, in quibus flos ♀ solitarius ad dexteram et sinistram florem ♂ appositum habet prius se evolventem et saepe florum ♀ anthesi jam delapsum (Tab. 86. R. cum flore ♂ et ? , 91. R. et 112. Diagramma), qui autem semper cicatricem feminae juxtapositam relinquit et hoc modo inflorescendam veram significat. — Omnes Palmae glomerulos trifloros in parte ramorum basali evolventes versus eorum apicem flores ♂ binos (Tab. 86. R. fl. ♂) et denique solitarios gignunt; interdum flores ♀ solitarii basin, flores ♂ apicem ramorum obtegunt (Tab. 106. Sp. et Diagramma). — In spadice rite evoluto flores profunde in foveis immersi sunt (Tab. 84. 1.06. 122), sed saepius scrobiculis ramorum et rhacheos plus minusve profundis insident (e. gr. Tab. 93 et 102). Ex his characteribus, addito spatharum indumento vario aculeorum, sequentem clavem analyticam generum Brasiliensium composuimus in usum peregrinatorum et pro determinatione speciminum floribus ipsis delapsis male conservatorum: A. Spathae 3—oo incompletae. a. Rami distichi spathellis instructi. Flores amenti vel cincinni instar congesti, ♂ et ♀ in distinctis spadicibus ; spadix duplicatim ramosus ramis II contractis : Mauritia, Orophoma, Lepidocaryum. b. Ranii distichi spathellis instructi pluries ramificati. Flores distichi in iisdem ramulis inferne § superne ♂ : Raphia. c. Rami undique patentes spathellati, spadice paniculato ; flores ♀ : Copernicia. d. Rami undique patentes nudi vel bracteolati. Flores ♀ : Trithrinax, Acanthorrhiza. e. Rami undique patentes bracteolati vel nudi. Flores ♂, ♀. † Glomeruli triflori ad basin vel mediam partem ramulorum ; flores supremi ♂ : Iriartea, Hyospathe. †† Flores ♂ et ? in distinctis spadicibus : Chamaedorea, Morenia, Kunthia, Catoblastus. 36

PALMAE.

263

B. Spathae 2 flores ante anthesin involventes. Spadix sine pliciter ramosus (raro simplex vel paniculatus), ramis spathellis destitutis, saepe bracteolatis. a. Spathae 2 completae laeves anthesi delabentes et spadicem denudantes ; glomeruli triflori usque versus apicem ramorum, floribus in scrobiculis sessilibus : Euterpe, Oenocarpus, Jessenia. b. Spatha inferior incompleta vel fere evanida, superior completa longitudinaliter dehiscens et supra rhachin per anthesin persistens † aculeata vel setosa vel lana, densi villosa. ʘ Flores ♀ intermixti inter plures ♂ vel ubique in glomerulis tritioris sessiles ; rami scrobiculati : Bactris, Guilielma, Desmoncus, Martinezia. ʘ ʘ Flores ♀ in scrobiculis inflexis ad ramorum basin, ♂ foveis profundis immersi : Astrocaryum, Acrocomia. †† inermis et glabra, rarius tomento quodam adspersa. (Desmonci et Bactridis species paucae supra inquirendae sunt ; harum spadix tener distiche ramosus vel simplex vel in ramos paucos fastigiatos divisus.) ʘ Rhachis indivisa dense scrobiculata inferne glomerulos trifloros superne flores ♂ proferens : Diplothemium ; Coci species paucae. ʘ ʘ Rhachis simpliciter ramosa. □ Rami graciles flexuosi scrobiculati ; glomeruli triflori in parte basali, apex ♂ : Cocos (spec. plurimae), Glaziova. □ □ Spadices unisexuales vel floribus ♂ nonnullis flores ♀ paucos magnos stipantibus androgyni, utriusque sexus difformes. * Flores ♂ in spadice masculo secundi : Attalea, Orbignia. ** Flores in scrobiculis ramorum undique spectantes: Maximiliana. *** Flores ♂ in spadice ♀ nulli, in masculo ramis profunde immersi, solitarii in foveis carnosis : Elaeis. □ □ □ Flores ♂ bini foveis ramorum incrassatorum immersi ; flores ♀ pauci ad basin ramorum superne masculorum sessiles: Barcella. Flores ♂ solitarii foveis ramorum immersi ; □□□□ flores ♀ pauci ad basin ramorum flexuosoadscendentium scrobiculati : Manicaria. c. Spathae 2 (rarius tertia rudimentaria) anthesi floribus breviores et pedunculo cum rhachi elongatâ prorumpente superatae, delabentes vel marcescentes, inermes, interdum inter folii vaginam occultatae, Flores foveis immersi. Spadix simplex vel 2—3-ramosus vel paniculatim divisus : Geonoma, Calyptronoma ; Leopoldinia (in hac spathae intra vaginas foliorum absconditae, breves). FLORES ET FRUCTUS.

Jam supra commemoravim us, in plurimis Palmis flores diclines inveniri ; flores rite monoclines (♀) in Florae. Brasiliensis tribu solitariâ Sabalearum inveniuntur ; reliquarum genera saepe flores monoclines simulant sexus alterius rudi-

264

mento magis minusve evoluto, quod in floribus ♀ staminodia, in floribus d germino dium salutamus. Semper fere uterque sexus perianthio tam difformi instructus est, ut flores ♂ et ♀ inter se maxime discrepent; plerumque flores ♀ masculos crassitie propter formam suam sphaeroideam superant, rarius vice versâ ; id quoque commemoratu dignum videtur, utrumque sexum perianthii praefloratione saepe differre. Praefloratio observatur aut valvata aut imbricata aut imbricatoconvolutiva, si sepala et petala in magno circuitu inter se convoluta sunt (9 Coci, Attaleae etc.); si praefloratio valvata adest, calyx et corolla saepe gamosepalus et sympetala laciniis valvatis observatur, cum discus carnosus organa sexualia connectens et inserens perianthium connectat. Magni momenti ad genera ex floribus recognoscendis est calycis et corollae longitudo inter se comparata, cum aut calyx aut corolla longior, rarius utraque aequilonga inveniatur. Florum ♂ androeceum plerumque e staminibus 6, rarius ∞ formatur, et e staminibus distinctis vel monadelphis et in tubum vel annulum connatis constat. In floribus 9 gynaecei evolutio et fructus ex eo accrescentis valde variabilis sed pro tribuum characteribus imprimis observatione digna est. Quae res cum a reliquis Phanerogamis recedat, gynaecei et fructus evolutionem uberius jam antea exposuimus (Botan. Zeitung XXXV (1877). 601. t. V et VI). Palmae omnes ovaria tria evolvunt cum petalis alternantia (rarissime eorum duo abortiva observantur), et omnes in quovis ovario solitarium ovulum mediane axi vel placentae centrali insertum includunt. Ovaria tria rarius plane apocarpa inveniuntur (Tab. 129, 130 et 131, gynaeceum!), vel apocarpa quidem et rimâ inter se distincta sed mutua pressione conglutinata et stylo communi conjuncta (Tab. 128 icon gynaecei) ; sed plerumque ovaria tria anthesi firme syncarpa sunt et sectione transversali per basin factâ cavernam crasse carnosam trilocularem ostendunt (Tab. 68, gynaeceum, et in tab. 73 secta transversalia). In Arecearum tribu ovaria firmissime syncarpa ovulum solitarium tantum in loculo solitario rite evoluto gignunt et germen uniloculare reddunt (Tab. 107 et 109, gynaeceum), cum in Geonoma ovaria 2 plane aboriantur praeter stylum et ovarium solitarium excentrice evolutum ovulum suum rite in loculo includat (Tab. 113—121, gynaeceum). Si flos ovaria 3 apocarpa possidet, fructus semper e baccâ apocarpa solitaria monospermâ vel e baccis duabus vel tribus monospermis apocarpis constat (Sabaleae); sed si flos ovaria 3 syncarpa evolvit, distinguendae sunt quoad fructus evolutionem pertinet Raphieae et Mauritiae et Cocoineae et Areceae a Geonomeis et Hyophorbeis et Iriarteis: priores pericarpium omnino syncarpum et plerumque monospermum ex omnibus 3 carpellis simul excrescentibus evolvunt, sed posteriores pericarpium apocarpum, cum in his id modo ovarium in fructum excrescat, cujus ovulum inclusum foecundatum sit, reliqua autem aboriantur. In posterioribus (et aeque in Coryphinis) carpella apocarpa saepe excentrice excrescunt, ita ut stigma jam anthesi obliquum parte dorsali fructus adolescentis praesertim auctâ descendat et denique prope basin fructus maturi observetur: haec carpella resupinata appellamus.

265

PALMAE.

Praeter hos in Palmarum systemate characteres gravissimi momenti Lepidocaryinae omnes germine jam anthesi squamulis desuper imbricatis vestito et in fructu exocarpio loricato excellunt (Tab. 62, fructuum icones!), Cocoineae omnes autem endocarpio in putamen durissimum excrescente. In hoc putamine ad embryonis locum foramen penetrabile invenitur (e. gr. Tab. 74. Fig. II, putamen), et si drupa monosperma est, prope eundem locum in reliquis duobus carpellis cum fertili in putamen unicum connexis foramina duo caeca. Etiam Manicaria putamine duro sed in apocarpum modum excrescente et foraminibus caecis destituto gaudet. Ovula Palmarum semper crassa et carnosa plerumque in ima basi gynaecei nidulantur et valde variabilia observantur secus tribum diversam. Funiculus crassus evolutus est in Lepidocaryinis, Geanomeis, Hyophorbeis, Iriarteis et Suboleis, sed Lepidocaryinae ovula micropyle inversâ, reliquae tribus eadem aversa praebent anatropa vel hemianatropa rarius hemitropa (Chamaedorea). (Confer analysin gynaecei in tribubus citatis.) In his omnibus ovula ab endocarpio libera observantur et semina testam laevem rhaphe adscendente et ramificatâ notatam praebent. Sed in Areceis Brasiliensibus ovuli rhaphe cum endocarpii telâ axili firme connata est (confer Euterpen et Jesseniam, Tab. 107 et 109, gynaeceum!), et semen ad eandem lineam cum endocarpio cohaeret. Prae reliquis Palmis autem Cocoineae ovuli cum placentâ simulque cum endocarpio cohaesione excellunt, cum in his ovula plane in placentam centralem immersa sint forma depresso-globosa et micropyle deorsum vel horizontaliter vel sursum spectante, et saepe nil nisi sacculi embryonalis forma et micropylae contextus ovulum a germinis contextu ovulum includente distinguat (Tab. 73 et reliquae Cocoinearum analyses gynaecei ! ). Itaque semen Cocoinearum coalitione ovuli cum putaminis cellulis adolescentibus post foecundationem ad summum gradum perfecta omnino cum putamine cohaeret et testa cum ejus strato intimo firme confluente rhaphen nullam distinctam neque hilum distinctum sed ubique cohaesionis et fascium fibrovasalium communium vestigia ostendit. Endospermium (seu albumen) semper abunde in semine evolutum distinguatur aut solidum aut cavum (e. gr. in Tab. 74. Fig. II, seminis sect. iongitud. ! ) in centro, secundum duritiam aut eburneum aut corneum aut minus durum ; denique aequabile testa aequali peripherica, aut ruminatum testâ hinc inde ad fasces fibrovasales versus centrum in endospermium intrante (Tab. 62. Fig. I a. seminis sect. transversat. et 108. Fig. I, seminis sect. long.!). Ex his characteribus sequentem clavem analyticam florum fructuumque Palmarum Brasiliensium composuimus : A. Germen in stipite brevi ellipsoideum in stigmata 3 acuta excurrens triloculare extus squamis desuper imbricatis obtectum ; ovula 3 inversa in funiculo erecta ab endocarpio libera. Bacca loricata monosperma. Flores ♂ coriacei, calyce gamosepalo, corolla e basi connata tripetala valvatâ calycem superante. Raphia : Cor. 9 cylindrico-tubulosa tridentata ; cor. ♂ obliqua tripartita, filamenta superne libera antheris magnis. Mauritia : Cor. 9 trifida, cum androecei sterilis tubo connata ; cor. ♂ recta tripartita, antheris magnis.

266 Orophoma : Cor. ♀... ; cor. d recta e stipite longo trifida ; antherae magnae, filamenta petalis adnata. Lepidocaryum : Cor. 9 trifida basi campanulatâ, androeceo sterili fertili simili campanulato; cor. ♂ recta tripartita, antheris minutis.

B. Germinis epidermis squamulis imbricatis et fructus squamarum loricâ destituta; ovula 3 (rarissime 4—6) ab axi communi aversa, vel ovulum solitarium micropyle extus versus basin spectante. §. Flores diclines, ♀ staminodiis nullis vel parvis .dentiformibus vel rarius in urceolum magnum sexdentatum connatis. a. Germen subglobosum sessile stigmatibus brevibus tribus apiculatum, uniloculare uniovulatum, ovulo cum endocarpio sutura rhapheos late cohaerente et innato. Bacca syncarpa monosperma testa seminis laevi rhapheos sulco ejusque ramis notati. Fl. ♀ calyx et corolla calyce multo longiore imbricatoconvolutiva staminodiis brevissimis vel 0. Fl. cf calyx trifidus quam corolla tripetala valvata multo brevior ; germinodium 0 vel breve. Euterpe : Calyx ♀ et ♂ triphyllus ; stamina 6 ; ovuli anatropi micropyle basilaris ; bacca globosa stigmatum residuis obliquis ; embryo lateralis in albumine ruminato. Oenocarpus : Calyx ♂ gamosepalus ; stam. 6 ; ovuli anatropi micropyle basilaris ; bacca ovoidea stigmatum residuis subcentricis ; embryo basilaris in albumine radiato aequabili vel ruminato. Jessenia: Calyx 9 et cf triphyllus; stam. 12—20 ; ovuli hemianatropi micropyle oblique basilaris ; bacca ovoidea v. globosa centrica ; embryo basilaris in albumine ruminato. b. Germen subglobosum vel ovoideum saepe maximum late sessile, stigmatibus 3 apiculatum (rarissime 4—6merum), in imâ basi triloculare triovulatum, ovulis loculos minutos omnino fere explentibus axi profunde immersis et parum ex eâ prominentibus depressis vel ovoideis funiculo omnino destitutis. Drupa syncarpa monopyrena monosperma (rarius 2—6-sperma), seminibus cum putamine ubique connatis hilo et rhaphe distinctâ orbatis. † Fl. ♀ calyx et corolla sympetala triloba vel tridentata. Fl. ♂ petala disco staminifero ad basin cohaerentia valvata calycem brevem trifidum vel tripartitum longe excedentia. Radicula in semine supera (supra medium vel prope verticem sita). Desmoncus : Flores ♂ petalis cuspidatis quam ♀ majores ; stigmata parva vix anthesi emergentia. Bactris : Flores ♂ petalis acutis ♀ aequilongi vel majores ; stigmata late sessilia obtusa cum germinis vertice e corollâ emergentia. Guilielma : Flores ♂ petalis vix acutis ventricosi quam ♀ minores ; stigmata latissima concava. Astrocaryum : Mores ♂ quam ♀ minores ; germen e corolla emersum in stylum elongatum stigmatibus longis radiantibus.

267

PALMAE. †† Fl. ♀ corolla triphylla imbricata vel convolutoimbricata. Fl. ♂ petala disco carnoso brevi vel nullo parum ad imam basin conjuncta valvata calycem brevem (rarius corollae aeguilongum) trifidum vel tripartitum longe excedentia. Acrocomia : Radicula horizontalis. Calyx ♀ parvus ; cor. imbricata, germen stylo longo emersum. Martinezia : Radicula horizontalis. Calyx ♀ parvus ; cor. trifida laciniis valvatis ; stylus 0. Glaziova ; Radicula infera. Calyx ♀ corollam includens convolutus ; androeceum sterile 0 ; stigmata erecta conniventia. Putamen tenue. Cocos : Radicula infera. Calyx ♀ corollam inclu dens convolutus ; andr. ster, 0 ; stigmata erecta conniventia. Putamen crassum. Diplothemium : Radicula infera. Calyx ♀ corollam includens convolutus ; andr. ster. 0 ; stigm. erect. conn. — Sepala ♂ corollae aequilonga. Attalea: Radicula infera. Calyx ♀ corolla minor imbricatus ; andr. ster cupuliforme ; stylus emersus stigmatibus radiatis. Fl. ♂ : antherae lineares erectae, longae. Orbigma : Radicula infera. Calyx ♀ corollam subaequans imbricatus ; andr. ster. cupuliforme ; stylus brevis stigmatibus radiatis. Fl. ♂ : antherae spiraliter contortae, parvae. Maximiliana: Radicula infera. Calyx 9 corollam subaequans imbricatus ; andr. ster, cupuliforme ; stylus emersus stigmat. radiatis. Fl. ♂ : antherae lineares. (Sect. Eu-Maximiliana : Stamina longe exserta.) (Sect. Scheelea : Petala ♂ crasse subulata ; stamina inclusa.) ††† Fl. ♀ calyx corollam paulo superans aeque atque haec triphyllus imbricato-convolutivus. Fl. ♂ petala calyce vix longiora late valvata androeceum monadelphum turbinato-campanulatum in stamina 6 excurrens includentia. Radicula supera prope verticem putaminis monospermi e carpellis 3 connati. Elaeis : Androecei ♂ tubus campanulatus. Fl. ♀ stylus brevis. Putaminis foramina subapicalia. Barcella : Androecei ♂ tubus brevior. Fl. ♀ stylus longe exsertus. Putaminis foramina horizontalia in medio sita. †††† Fl. ♀ et ♂ uti antecedentes. Drupa l—3-cocca e carpellis 1—3 apocarpis 1—3 pyrena, pyrena inferne foramen supra radiculam inferam evolvente ; pericarpium gibberosum. Manicaria. c. Germen subglobosum sessile stigmatibus 3 brevibus apiculatum vel rarius stylo elongato stigmatifero instructum, triloculare triovulatum, ovillis loculos parvos supra basin germinis ortos vix explentibus axi insidentibus in funiculo crasso erectis hemianatropis vel horizontaliter patentibus hemitropis. Bacca apocarpa monosperma solitaria, rarius 2—3 in fructum excrescentes

268 apocarpae; seminis testa laevis vel rhaphe ejusque ramis reticulatim notata. † Fl. ♀ calyx et corolla imbricata subaequilonga ; staminodiorum urceolus inflatus ; stylus elongatus trisulcatus ; ovula erecta hemianatropa. Fl. ♂ calyx et corolla subaequilonga imbricata ; androecei tubus magnus stamina 6 evolvens. Calyptronoma. †† Fl. ♀ calyx quam corolla aeque imbricata vel imbricato-convolutiva multo brevior ; stylus brevissimus vel 0, stigmata 3 sessilia ; ovula horizontaliter patentia vel erecta. Fl. ♂ calyx imbricatus brevis annuliformis ; corolla tripetala valvata calycem excedens. Leopoldinia : Monoeca ; fl. ♂ germinodium crasse columnare obtusum inter stamina 6 distincta ; sepala ♂ late cordata ; bacca lignescens resupinata mesocarpio incrassato lignoso-fibroso ; embryo basilaris. Hyospathe : Monoeca ; germinodium fl. ♂ minutum quam stamina 6 distincta multo minus ; calyx ♂ cupularis trifidus ; bacca cylindracea acuta resupinata mollis ; embryo lateraliter basilaris. Morenia : Dioeca ; germinodium columnare stamina 6 infra conjuncta aequans ; calyx ♂ cupularis trdentatus, petala libera, expansa ; bacca ellipsoidea mollis semiresupinata ; embryo dorsalis. Chamaedorea : Dioeca ; fl. ♂ germinodium columnare magnum stam. 6 distinctis aequilongum ; calyx ♂ cupularis, petala apice cohaerentia ; bacca globosa vel ovoidea mollis resupinata; embryo lateralis vel basilaris. Kunthia : Monoeca in distinctis spadicibus ; germinodium fl. ♂ columnare stamina 6 aequans ; bacca globosa mollis ; embryo basilaris. Iriartea : Monoeca ; fl. ♂ germinodium inter stamina 6— ∞ obsoletum ; calyx ♂ brevissimus triphyllus ; bacca globosa vel ellipsoidea mollis paulum excentrica vel resupinata ; embryonis situs varians. d. Germen ovariorum 2 abortu ex ovario solitario formatum, saepe cum rudimentis duobus prope basin insidentibus, uniovulatum ovulo in fundo lateraliter erecto funiculo insidente hemianatropo. Bacca apocarpa monosperma seminis testâ laevi rhaphe sola aut etiam rhapheos ramis notata. Geonoma: Fl. ♂ androeceum monadelphum tubulosum ; fl. ♀ staminodia urceolum magnum formantia; stylus longus; albumen aequabile. Catoblastus : Fl. ♂ stam. 6 —12 distincta ; fl. ♀ staminodia aut 0 aut filiformia ; stylus crassus ; albumen ruminatum. (Ceroxylon, genus extrabrasiliense : Fl. ♂ stam. 12 ad plura in discum connata ; fl. ♀ staminod. in patellam germen cingentem connata staminibus similia ; styl. long. crassus ; albumen aequabile.)

§§. Flores monoclines vel polygami, floribus aut rite hermaphroditis utrumque sexum fertilem evolventibus, aut in

269

PALMAE. spadicibus distinctis aut antheras aut ovula rite gignentibus et simul alterius sexus organa effoeta fertilia aemulantia iisque simillima proferentibus iis sexus diversi tamen perianthium aeque constitutum praebentibus. Ovaria 3 apocarpa et plane distincta vel mutua pressione in urceolo perianthii cohaerentia et stylo communi instructa, singula ovulo solitario in funiculo crasso brevi erecto hemianatropo instructa. a. Ovaria inter se stylo communi conjuncta, Calyx cupularis et corolla campanulata, androeceo urceolato, urceolo tubo corollae inserto staminifero.

270 Copernicia. b. Ovaria omnino apocarpa in stylos elongatos plane distinctos sensim attenuata. Corolla tripetala praefloratione imbricati!. Stamina libera, et distincta. Trithrinax : Monoclinis; calyx cupularis quam corolla multo brevior; stam. 6 in annulum confluentia. Acanthorrhiza : Polygama ; calyx usque ad basin fere tripartitus corollam late valvatam includens; stam. 3 cum petalis alterna, filamentis per vernationem inflexis.

CONSPECTUS SUBORDINUM TRIBUUMQUE PALMARUM*). SUBORDO I. LEPIDOCARYINAE. Scandentes aut caudicibus speciosis praeditae, rarius humiles vel subacaules, plrq. aculeatae, foliis aequaliter pinnatisectis vel flabelliformibus, segmentis reduplicatis. Spadices intra folia oriundi pedunculati pedunculo spathis distichis incompletis longe vaginantibus breviter truncatis tubulosisve aeque ac rhachi vestito, simpliciter vel duplicatim rarius pluries ramosi, ramis ramulisve distichis spathellas

Plores diclines vel rarius hermaphroditi, sexu utroque in eodem spadice mixto vel saepius in diversis spadicibus diversisque plantis separato, bracteati et prophyllis bicarinatis paleam aemulantibus instructi, distichi vel spiraliter in ramulis dispositi. Fl. ♂ : petala valvata calycem gamosepalum longe excedentia ; stamina plrq. 6 libera vel breviter monadelpha, filamentis longis, polline echinulato ; gignentibus aeque tubulosas amplexicaules.

Fl. ♀ : perianthium masculorum, calyce et corolla altius gamopetalâ ; androeceum sterile e staminodiis 6 ; germen ovoideum breviter stipitatum extus squamulis dense imbricatis deorsum spectantibus tectum in stylum glabrum longum et stigmata tria elongatum ex ovariis tribus syncarpis perfecte vel imperfecte triloculare, in loculis ovulum solitarium anatropum inversum funiculo brevi fundo loculi insidente praeditum erectum fovens. Fructus e carpellis tribus syncarpis formatus ellipsoideus vel globosus acuminatus abortu monogerminodium varium.

spermus, pericarpio lorica indurata squamarum dense deorsum sese tegentium nitida munito, mesocarpio carnoso, endocarpio tenui membranaceo, semine magno erecto rhapheos adscendentis linea ejusque ramificatione parca notato maturitate ab endocarpio libero. Trib. (I). CALAMEAE. Caudex volubilis et scandens, tenuis arundinaceus longe foliis vestitus, rarius erectus arborescens comâ terminali ornatus, vaginis aculeatis armatus. Folia aequaliter pinnatisecta aculeata, costa saepe in flagellum armatum excurrente, segmentis paulum reduplicatis lanceolatis. Spadices distiche ramosi, floribus in ramis laxe distiche vel densius spiraliter coordinatis, pedunculo longo gracillimo spathis longissime tubulosis vestito inter folii vaginam ejusdemque ochream longius incluso. Florum ? germen imperfecte triloculare, loculis in centro cavo confluentibus uniovulatis; fructus monospermi semen intra loricam strato succulento plrq. colorato rubro et endocarpio tenui inclusum, albumine aequabili et ruminato. (Orbis antiquus: Africa aequator. occid. et centralis; India orientalis tota cum insulis intratropicis et inde usque ad Australasiae litus orientale. Species nonnullae in Brasilia cultae.**) Genera imperii 4 : CERATOLOBUS BL. — CALAMUS L. — DAEMONOROPS BL. — PLECTOCOMIA BL. — EUGEISSONA GRIFF. — KORTHALSIA BL. — CALAMOSAGUS GRIFF. — ZALACCA RUMPH. Genera imperii 5 (omnia in Guineâ indig.): CALAMUS L. — ONCOCALAMUS WENDL. et M. — ANCISTROPHYLLUM WENDL. et M. (incl. LACCOSPERMA WENDL. et M.). — EREMOSPATHA WENDL. et M. Trib. I (II). RAPHIEAE. Caudex crassus depressus vel speciosus, foliorum ingentium coma magnâ terminali ornatus, inermis. Folia aequaliter pinnatisecta segmentis elongato-lanceolatis sparsis vel concinnis plus minusve aculeatis, costa subtereti inermi. Spadices maximi ponderosi longaevi inter folia axillares vel terminales longe dependentes pluries ramosi, pedunculo crasso ramis ramulisque spathis incompletis brevibus annularibus vel tubulosis rarius bracteiformibus praedito decussato-distichis ;

*) Subordinum tribuumque series continua per totam familiam numeris in ( ) significatur, brasiliensibus praeterea numeri simplices adjuncti sunt. **) Generum enumeratio patriae respondet in sequente ordine: 1. Genera brasiliensia (quorum numerus cum numero descriptionis ulterius congruit). 2. Imperium neotropicum extra Brasiliae fines (scil. Chil., Boliv., Peruv., Columb., Guian., Amer. Central., Mex. austr., Ind. occ.). 3. Imperium Mexicanum extratropicum et floridanum. 4. Imperium indico australe (scil. Austral. et insulae adjac., Polynes. et tota Ind. orient.). 5. Imperium Aethiopicum (scil. Africa tota excl. ora bor. mediterr., incl. Madagasc. et ins. Mascar.) 6. Imperium mediterraneo-orientale. — Genera brasiliensia pleraque totam American intratrop. incolunt neque sub imp. 2. repetuntur. Palm.

PALMAE.

271

272

flores bracteati utriusque sexus in eodem ramulo mixti et varie sparsi longe emersi, masculorum perianthio versus apicem obliquo, femineorum germine perfecte triloculari. Fructus speciosi ovi magnitudine squamis loricae maximis pro portione fructus paucis; semen globosum vel cylindricum rhaphê impressâ et papilla, embryonali ei opposita notatum, albumine unilateraliter vel undique ruminato. (Orbis antiquus : Africa intratropica et Madagascaria ; Indiae orientalis peninsula Malacca et a Sumatrâ usque ad Novam Guineam et amplius. Una species in Brasiliae regionumque vicinarum litore orientali nunc indigena facta itaque spontanea.) Genus brasiliense : I. RAPHIA P. DE B. Genera imperii 4 (Polynes.) : METROXYLON ROTTB. — COELOCOCCUS H. WENDL. — PIGAFETTA BL. Genus imperii 5 : RAPHIA P. DE B. Trib. II (III). MAURITIEAE. Caudex arundinaceus tenuis vel columnaris excelsus procerusque interdum aculeis validis armatus foliorum comâ terminali ornatus. Folia palmatinervia flabelliformia plrq. in medio bisecta, furcâ utraque profunde aequaliter vel inaequaliter flabellipartitâ, Segmentis e basi contracta complicatâ reduplicatis laevibus vel saepius aculeatis, petiolis teretibus. Spadices minores longe pedunculati graciles laxe et simpliciter distiche ramosi, inter folia orti eorumque vaginis inclusi, vel majores ponderosi longaevi inter comam axillares penduli duplicato-distiche ramosi, pedunculo aeque ac rhachi et ramis spathis incompletis vaginantibus breviter truncatis distiche vestito; flores bracteati prophyllisqne praediti geminati distichi vel saepius ramulos dense undique tegentes spiraliter coordinati, utriusque sexus in diversis spadicibus diversisque plantis, masculi graciles densius aggregati, feminei crassi in axillis distichis rariores germine perfecte triloculari. Fructus majores vel speciosi, squamis loricae fuscis minoribus pro portione fructus plurimis; semen globosum vel ellipsoideum rhapheos sulco et interdum chalazae cornu notatum, albumine aequabili. (Palmae orbis novi, in America australi calidiore indigenae, a 16° lat. austr. usque ad insulas prope Venezuelam sitas sese extendentes, trans Isthmum Panamensem nondum inventae, a valle fluminis Amazonum et S. Francisci usque ad Andes Boliviae et Peruviae orientalis adscendentes, sed loca sicca edita vitantes.) Genera brasiliensia : II. MAURITIA L. FIL. — III. OROPHOMA SPRUCE. — IV. LEPIDOCARYUM MART. SUBORDO (II). BORASSINAE.

ampla terminali ornatae. induplicatis radiantibus.

Arbores excelsae et procerae foliorum insignium et saepe ingentium comâ Folia longe petiolata flabelliformia aequaliter palmatinervia et palmatifida, segmentis Spadices intra folia orti permagni et longaevi longe pedunculati, pedunculo spathis

multis incompletis breviter vaginantibus invicem dense sese tegentibus plrq. tristichis aeque ac rhachi obtecto, rhachi indivisa vel simpliciter ramosa ramos paucos crassos proferente, utroque sexu in distinctis spadicibus diversas plantas inhabitante. Flores ♂ multi in cincinnos plurifloros confertos consociati rarius binati vel solitarii foveis spadicis crasse carnosi bracteatis profunde immersi, singuli bracteolati, sepalis tribus imbricatis, corolla gamopetala longe stipitata dein tripartita, staminibus 6—plurimis, germinodio nullo. Flores ? solitarii rariores ad spadicem crassum bracteis plurimis dense imbricatis suffulti easque longe excedentes globosi maximi, calyce et corolla imbricatis, staminodiis nullis, germine globoso perianthium superante ex ovariis tribus syncarpis formato triloculari, loculo quovis ovulum solitarium atropum depresso-pyramidatum in fundo germinis in basi latâ sessile oblique erectum fovente, stigmatibus tribus distinctis cum poris totidem alternantibus. Fructus drupaceus squamarum loricâ destitutus trispermus et tripyrenus ex carpellis tribus fertilibus, vel monospermus ex carpello solitario duobus reliquis aborientibus formatus, semine in pyrena solitario putamini in tota superficie adnato et hilo distincto orbato, testa rugosa lacerata. — Tribus e generibus perpaucis constans solitaria valde naturalis : Trib. (IV). BORASSEAE. (Orbis antiquus : Africa intratropica fere tota ; insulae Mascarenae et Madagascaria; inde una species Africana per totam Indiam orientalem usque ad Guineam Novam divulgata.) A. BORASSEAE VERAE imperii 4 : BORASSUS L. — PHOLIDOCARPUS BL. (?). „ „ imperii 5 : HYPHAENE GAERTN. — MEDEMIA P. W. v. WUERT. — BORASSUS L. — LATANIA COMM. — LODOICEA LABILI, B. NIPEAE, in imp. 4 (Polynes.) : NIPA RUMPH. SUBORDO

II (III). CEROXYLINAE.

Acaules, humiles, excelsae vel procerae, comâ plrq. terminali vel

rarius foliis in superiore caudicis parte remote sparsis ornatae, inermes vel aculeatae. Folia pinnatinervia aequaliter vel inaequaliter pinnatisecta, segmentis formâ varia reduplicatis (rarius induplicatis : Caryoteae ! ). Spadices in foliorum axillis orti intra folia vigentia vel infra comam post eorum delapsum se evolventes, indivisi vel varie ramificati, pedunculati, spathis duabus inferiore incompleta saepe rudimentaria vel completâ et superiore completâ flores ante anthesin omnino involvente praediti vel spathis pluribus imbricatis elongato-tubulosis pedunculum omnino involventibus rhachin ejusque ramos non aequantibus vestiti, ramis ramulisque breviter bracteolatis

273

PALMAE.

274

spathas incompletas non gerentibus. Flores scrobiculis foveisque profundis rhacheos vel ramorum immersi saepius in glomerulis trifloris dispositi, flore medio femineo et lateralibus duobus masculis, vel solitarii utroque sexu in eodem vel in distinctis diversarum plantarum spadicibus habitante. Fl. ♂ : Calyx parvus trifidus vel trisepalus ; corolla tripetala calycem longe excedens petalis liberis vel ad basin connatis valvatis ; stamina 6 vel rarius plura cum corolla in fundo cohaerentia ; germinodium varie evolutum. Fl. ? : Calyx et corolla convoluto-imbricata ; androeceum sterile magnum vel minus vel vix conspicuum ; germen ex ovariis tribus syncarpis (excepta Geonomâ et Catoblasto et Ceroxylo inter genera brasiliensia) globosum, triloculare et tria ovula aversa fovens, vel ovariorum Fructus monospermus vel rarissime tri—plurispermus baccatus vel drupaceus squamarum lorica destitutus, ovario solitario evoluto apocarpus vel ex ovariis tribus aequaliter evolutis syncarpus. duorum loculis abortivis uniovulatum.

a. DISPATHAE, spatha superiore spadicem ante anthesin involvente, inferiore minore vel subaequali interdum rudimentaria et vix conspicua. Trib. III (V). COCOINEAE. Caudex et folia spadicesque aculeata vel inermia. Aculeatarum folia aequaliter vel inaequaliter pinnatisecta, segmentis ellipticis utrinque acutis aculeiferis inermibusve, vel lanceolatis plrq. pilosis vel setulosis, vel linearibus setulosis glabrisve, raro deltoideo-caudatis; inermium folia aequaliter pinnatisecta segmentis lineari-acuminatis ad basin conduplicatis nervo valido instructis rigidis glabris, interdum infra albo-pruinosis. Spadices intra folia evoluti indivisi vel simpliciter ramosi, spatha inferiore rudimentaria, superiore completa maxima longitudinaliter dehiscente per anthesin persistente; flores utriusque sexus in eodem spadice (exceptis Elaeidis, Attaleae et Orbigniae speciebus) uniti, feminei in parte inferiore rhacheos vel ramorum solitarii vel masculis duobus lateralibus adjuncti, masculi apicem rhacheos et ramorum investientes gemini vel solitarii in scrobiculis. Fl. ♂: Stamina 6 (exceptis Diplothemii et Attaleae speciebus nonnullis et OrUgnia inter gener. brasil.) inclusa vel rarius exserta petalis adhaerentia; germinodium breve bifidum. Fl. ? : Calyx annularis, urceolatus vel convoluto-imbricatus corollam cylindricam vel urceolatam vel imbricatam saepe magnitudine superans; germen ovoideo-globosum ex ovariis tribus syncarpis stigmatibus tribus sessilibus coronatum ad basin triloculare, ovulo in quovis loculo solitario cum axi centrali (i. e. ovariorum marginibus unitis) firme connato eique immerso anatropo vel vix hemianatropo micropyle basin vel peripheriam germinis spectante. Fructus e carpellis semper tribus aequaliter se evolventibus syncarpus drupaceus abortu ovulorum duorum monospermus (rarissime 3- vel pleiospermus: Attalea et OrUgnia!), putamine indurato lignoso osseo cum mesocarpii fibris cohaerente versus basin vel apicem foramine supra seminis embryonem sito aperto et duobus caecis clausis perforato, semine ubique cum putamine cohaerente sine hilo distincto et rhaphe perspicua fibris reticulatis ubique percurso; embryo prope basin vel sub apice, rarius lateraliter spectans in albumine aequabili sub foramine putaminis aperto situs. (Rite in orbe novo indigenae, per totam Americam intratropicam a re publica Chilensi et Argentina septentrionali usque ad tropicum Cancri frequentissimae et praesertim specierum brasiliensium multitudinem maximam constituentes. Species una jam dudum per omnes regiones calidas praecipue insulares et litorales etiam orbis antiqui divulgata, secunda in Africa aequatoriali occidentali neque minus orientali indigena facta ibique communis.) Genera Brasiliensia: V. DESMONCUS MART. — VI. BACTRIS JACQ. — VII. GUILIELMA MART. — VIII. ASTROCARYUM G. F. W. MEY. — IX. ACROCOMIA MART. — X. MARTIXEZIA R. et P. — XI. GLAZIOVA MART. — XII. COCOS L. — XIII. DIPLOTHEMIUM MART. — XIV. ATTALEA KTH. — XV. ORBIGNIA MART. — XVI. MAXIMILIANA MART. — XVII. ELAEIS L. — XVIII. BARCELLA TRL. Genus imp. 2 (Chilense) : JUBAEA MART. Species in imp. 4 et 5 translata : Cocos nucifera L. ; in imp. 5: Elaeis Guineensis Jacq. Trib. IV (VI). ARECEAE. Caudex, folia, spadices inermia (exceptis nonnullis generibus oceanicis vaginas aculeatas gignentibus). Folia longe vaginantia aequaliter vel rarius inaequaliter pinnatisecta, segmentis plrq. uninervibus linearibus vel rarius plurinervibus confluentibus latis conspicue reduplicatis glabris, interdum ad nervos floccosis. Spadices intra Mia orti post eorum delapsum se evolventes et infra folia fructificantes simpliciter ramosi vel paniculati (rarissime in generibus extrabrasil. indivisi), spathâ duplici utrâque completâ (vel rarius alterâ completa et altera rudimentariâ) instructi iisque sub antheseos tempore longitudinaliter rumpentibus delabentibusque postremo denudati ; flores utriusque sexus in eodem spadice, in parte inferiore ramorum glomerulos trifloros in scrobiculis formantes, masculi versus apicem ramorum geminati vel solitarii vix scrobiculati. Fl. ♂ : Stamina 6 vel plurima fere omnino libera, inclusa ; germinodium parvum trifidum rarius staminibus aequilongum. Fl. ♀ : Calyx et corolla subaequilonga dense convoluto-imbricata ; germen ovoideo-globosum ex ovariis tribus syncarpis stigmatibus tribus sessilibus apicalibus vel subapicalibus praeditum versus basin uniloculare, ovulo in ovarii unius fertilis sinu erecto anatropo micropyle basin germinis oblique spectante, rhaphe libera vel cum endocarpio cohaerente semper ramosa et fibras per integumenta emittente. Fructus e carpellis tribus aequaliter vel rarius oblique se evolventibus syncarpus baccatus monospermus, semine erecto rhapheos linea ramificatâ notato omnino libero vel cum endocarpio tenui membranaceo ab hilo usque versus chalazam rhaphe innata cohaerente, embryone laterali vel basilari, albumine aequabili vel ruminato. (Totius orbis terrarum regiones calidae, exclusa Africa continentali: In America tota intratropica haud ita frequentes atque Cocoineae ; frequentissimae in India orientali tam continentali quam praecipue insulari, unde ad insulas australes Oceani

PALMAE.

275

276

pacifici usque ad lat. austr. 44° et ad Australasiae littora orientalia et septentrionalia, denique ad insulas Mascarenas reliquasque prope Africam sitas divulgatae sunt.) Genera Brasiliensia : XIX. EUTERPE MART. — XX. OENOCARPUS MART. — XXI. JESSENIA KARST. Genus imperii 2 (in Brasil. cult.) : OREODOXA W. Genera*) imperii 4: ARECA L. — PINANGA BL. — MISCHOPHLOEUS SCHEFF. — CALYPTROCALYX BL. IGUANURA BL. — GRISEBACHIA WENDL. et DR. — BAOULARIA F. DE MUELL. — NENGA WENDL. et DR. - PTYCHOSPERMA LA BILL. — DRYMOPHLOEUS ZIPP. — ACTINORHYTIS WENDL. et DR. ARCHONTOPHOENIX WENDL. et DR. — LOXOCOCCUS WENDL. et DR. — RHOPALOBLASTE SCHEFF. GRONOPHYLLUM SCHEFF. — HYDRIASTELE WENDL. et DR. — VEITCHIA H. WENDL. — KENTIA BL. (Subgenera : RHOPALOSTYLIS Wendl. et Dr. ; HEDYSCEPE Wendl. et Dr). — CYRTOSTACHYS BL. — KENTIOPSIS BRNGN. — ONCOSPERMA BL. — PTYCHANDRA SCHEFF. — CLINOSTIGMA H. WENDL. — CYPHOKENTIA BRNGN. — HETEROSPATHE SCHEFF. Genera imperii 5 (ins. Mascar. et Madagasc.) : DICTYOSPERMA WENDL. et DR. — ACANTHOPHOENIX H. WENDL. Trib. V (VII). GEONOMEAE. Inermes caudicibus raro elatis plrq. gracilibus demissisque, saepius acaules, foliorum insignium comâ densa ornatae. Folia. plrq. inaequaliter pinnatisecta inermia sed ad petiolum, costam, nervos saepe lepidotoadspersa, segmentis plurinervibus inaequilatis lanceolato-falcatis, rarius aequaliter pinnatisecta vel integra apice bifido. Spadices intra folia orti et intra vel infra ea evoluti saepe indivisi longe pedunculati vel in ramos crassos cylindricos vix bracteatos simplices vel et ipsos fastigiatim ramosos paniculatim divisi, spatha duplici (vel etiam tertia minutâ) spadicem ante anthesin convolutum includente dein dehiscente et ramos rhachinque valde auctam vix attingente persistente vel delabente praediti. Flores utriusque sexus glomerulos trifloros formantes in iisdem rhacheos valde carnosae foveis profunde immersi et inaequaliter se evolventes, primo mari et secundo mari sequente postremo flore femineo florente et fructificante, floribus omnibus ante anthesin vix e foveis prominentibus; aut flores ♀ solitarii in parte basali ramorum et ♂ bini vel singuli super eos dense aggregati. Flores ♂ : Stamina 6 monadelpha in tubum amplum corollae aequilongum sexdentatum connata vel rarius distincta, connectivo saepe abbreviato antheras bipartitas vel profunde sagittatas portante; germinodium androecei tubo immersum breve trifidum. Flores ♀ : Calyx triphyllus late vel vix imbricatus, corollam valvatam subaequans; staminodia 6 monadelpha in tubum sexdentatum gynaeceum ambiens et occultans connata, vel plurima distincta, rarius 0 (Leopoldinia) ; germen androecei sterilis fundo immersum parvum stylo trisulco in stigmata tria revoluta excurrente vel stigmatibus sessilibus coronatum, ovariis aut omnibus 3 evolutis ovula hemitropa includentibus aut uno evoluto fertili stylum lateraliter insertum prope basin sustinente. Fructus baccatus resupinatus vel symmetrice excrescens, e carpello solitario fertili apocarpe excrescente formatus, exocarpio tenui, mesocarpio succulento molli fibroso vel rarius fibris lignescentibus indurato, endocarpio tenui membranaceo vel paulum indurato, rarissime (in Manicaria) in putamen verum efformatum foramine supra embryonis papillam evoluto; semen subglobosum saepius testâ nitida rhapheos lineam impressam ostendente laeve embryone in albumine aequabili prope basin sito. (Orbis novus: In America calidiore ab ora orientali sub tropico Capricorni ad Boliviam orientalem et Peruviam sese extendentes per Brasiliam aequatorialem et regiones vicinas frequentissime divulgatae sunt neque minus Americam centralem et insulas Indiae occidentalis usque ad tropicum Cancri ornant, idem domicilium quod Areceae Americanae possidentes.) Genera Brasiliensia : XXII. GEONOMA W. — XXIII CALYPTRONOMA GR. — XXIV. LEOPOLDINIA MART. — XXV. MANICARIA GAERTN. Genera imperii 2 : CALYPTROGYNE H. WENDL. — PHOLIDOSTACHYS H. WENDL. — ASTEROGYNE H. WENDL. Genus heteroclitum : PHYTELEPHAS R. et P. Genus imperii 4 heteroclitum, ad Areceas accedens : BENTINCKIA BERR. Genus imperii 5 heteroclitum, ad Hyophorbeas accedens : SCLEROSPERMA WENDL. et M. b. PLEIOSPATHAE, scil. pedunculo spathis pluribus (3—6, raro —8) vaginantibus anthesi persistentibus ramos non aequantibus vestito (excepto genere Americano Ceroxylo spatham tantum superiorem completam gerente). Trib. VI (VIII). HYOPHORBEAE. Caudex arundinaceus vel columnaris gracilis vel elatus vel procerus, foliis per superiorem partem sparsis vel in comam densam congregatis ornatus, aeque ac tota planta inermis (except. gener. nonnull. oceanicis folia aculeata gignentibus). Folia aequaliter (raro inaequaliter) pinnatisecta, segmentis lato-lanceolatis falcatis e basi incrassata parum reduplicata explanatis, raro angustis, nervo I. solitario instructis. Spadices in axillis orti plrq. post foliorum delapsum evoluti longe pedunculati simpliciter vel paniculatim ramosi, ramis vix bracteatis, spathis multis longe vaginantibus pedunculum investientibus instructi. Flores scrobiculis leviter immersi aut solitarii et in distinctis spadicibus diversisque plantis separati laxe vel dense aggregati, aut masculi cum femineis in eodem spadice uniti glomerulos trifloros vel cincinnos plurifloros ramis longitudinaliter insidentes formantes. Fl. ♂ Stamina 6 annulo hypogyno corollae fundum explenti inserta, filamentis liberis expansis; germinodium columnare androeceo saepius aequilongum. Fl. ♀ : Calyx plrq. brevissimus annularis, corollae late imbricatae basin cingens ; staminodia minima ; germen ovoideo-globosum stigmatibus brevibus distinctis coronatum ex ovariis tribus syncarpis perfecte triloculare, loculis omnibus ovulum axi centrali insertum horizontale hemitropum micropylê basin loculi

*) Arecearum divisionem a cl.

BECCARI

in „Malesia“ editam speciminum originalium inopia usque ad eorum examen futurum pegleximus.

277

278

PALMAE.

spectante includentibus. Fructus ad majorem vel minorem gradum resupinatus baccatus apocarpus plrq. simplex (carpellis duobus reliquis omnino aborientibus), rarius duplex vel triplex (carpellis duobus vel tribus singulis in drupas apocarpas excrescentibus), nmesocarpio carnoso, endocarpio membranaceo vel evanescente semen subglobosum testa nitida instructum rhapheos tractum ejusque ramos lineis impressis ostendentem includente, albumine (in gener. Brasiliens.) aequabili. (Orbis novus et antiquus: in America ab insula Juan Fernandez dicta usque ad fines imperii Mexicani septentrionales regiones minus calidas praecipue montanas aequatoriales tropicas et sub tropicas incolunt; in orbe antiquo tantum Madagascariam et insulas Mascarenas, Seychellas aliasque prope Africam sitas frequentant et in ipsa, continente Africanâ in Guinea inventae sunt.) Genera Brasiliensia: XXVI. HYOSPATHE MART. — XXVII. MORENIA R. et P. — XXVIII. CHAMAEDOREA W. — XXIX. KUNTHIA H. et B. Genera imperii 2: Chamaedoreae subgenera COLLINIA LIEBM.; STACHYOPHORBE LIEBM.; DASYSTACHYS OERD.; SPATHOSCAPHE OERD. — REINHARDTIA LIEBM. — SYNECHANTHUS H. WENDL. — GAUSSIA H. WENDL. — JUANIA DR. Genera imperii 5: HYOPHORBE GAERTN. — CHRYSALLIDOCARPUS H. WENDL. — DYPSIS NORON. — DECKENIA H. WENDL. — NEPHROSPERMA BALF. — ROSCHERIA H. WENDL. — VERSCHAFFELTIA H. WENDL. — STEVENSONIA C. KOCH. — PODOCOCCUS WENDL. et M. Trib. VII (IX). IRIARTEAE. Caudex excelsus vel procerus (raro humilis) foliorum longe vaginantium comâ amplâ terminali ornatus, saepe radicibus validis adventivis oblique descendentibus suffultus quasi aerius, uti folia et spadices inermis. Folia impari-pinnatisecta segmento apicali lateralibus conformi vel bifido, omnibus triangularibus deltoideis vel rhomboidalibus late cuneatis apicem obtusum vel caudatum eroso-dentatum et nervos I. plurimos radiantes possidentibus inter nervos plicatis et saepe fissis per vernationem reduplicatis. Spadices intra folia orti plrq. post eorum lapsum evoluti infra folia fructificantes simpliciter vel rarius paniculatim ramosi (rarissime indivisi: Wettinia!), spathis 3—pluribus brevius vaginantibus explicatis pedunculum investientibus et longe superantibus instructi. Flores scrobiculis levioribus insidentes aut glomerulos triftoros bisexuales formantes aut solitarii utroque sexu distinctos spadices ejusdem vel diversae plantae inhabitante. Fl. ♂: Calyx brevis trifidus vel triphyllus; corolla tripetala vel breviter sympetala calycem longe excedens, petalis lanceolatis vel linearibus saepe obliquis; androeceum polystemonale discum in fundo corollae formans vel oligostemonale (stam. 6) filamentis monadelphis undique radiantibus vel cum petalis connatis; germinodium breve trifidum vel nullum. Fl. ♀: Corolla calycem breviorem excedens ad basin imbricata petalis lanceolatis vel linearibus saepe obliquis et germen denudantibus; androeceum sterile germinis basin cingens monadelphum antheras crassas saepius evolvens rarius obsoletum; germen ex ovariis tribus syncarpis globosum triloculare ovula tria hemianatropa vel fere anatropa evolvens stigmatibus tribus sessilibus vel stylo brevi stipitatis coronatum, vel rarius (in Catoblasto, Wettinia, Ceroxylo) ovariis duobus jam anthesi abortivis omnino deficientibus vel rudimentariis ex uno ovario formatum ovulum unum in loculo solitario fovens stylo prope basin vel lateraliter inserto longo in stigmata tria excurrente. Fructus baccatus e carpelio solitario evoluto apocarpus monospermus et saepe ad dimidium vel omnino resupinatus, rarissime germinis trilocularis ovulis duobus vel tribus foecundatis et in semina excrescentibus baccas binas vel ternas apocarpas monospermas evolvens, pericarpio tenui carnoso, semine subgloboso hilo distincto rhaphê adscendente ejusque ramis arcuatis in testâ laevi notato, embryonis situ variabili, albumine aequabili vel saepe ruminato. (Orbis novus: in Americâ calidiore valles fluminum montesque altos usque versus arborum limitem superiorem inhabitantes, a valle Amazonum fluvii usque ad S. Franciscum et inde ad Boliviam Orientalem Peruviamque divulgatae, neque minus in Columbiâ et civitatibus Centroamericanis usque ad 15° lat. bor. frequentes.) Genera Brasiliensia: XXX. IRIARTEA R. et P. — XXXI. CATOBLASTUS H. WENDL. — XXXII. CEROXYLON H. et B. Genera imperii 2 (Peruv., Columb.): WETTINIA POEPP. et ENDL. — KLOPSTOCKIA KRST. Trib. (X). CARYOTEAE. Caudex saepius excelsus vel procerus inermis foliorum aeque glabrorum coma terminali ornatus. Folia simpliciter vel duplicato-impari-pinnatisecta segmentis apicalibus lateralibusque conformibus cuneato-oblanceolatis uninervibus vel saepius deltoideis trapezoideisque nervos I. plures radiantes evolventibus, omnibus ad margines anteriores apicemque obtusum saepe caudatum eroso-denticulatis per vernationem induplicatis. Spadices axillares intra folia evoluti, plrq. primo caudicem terminante dein secundo et reliquis in axillis foliorum supremorum postea inferiorum descendentim se evolventibus, simpliciter vel pluries ramosi ramis saepe corymbum densum efformantibus pendulis (rarissime indivisi: Wallichia!), spathis 3—pluribus brevius vaginantibus pedunculum obtegentibus. Flores scrobiculis levioribus insidentes aut glomerulos trifloros bisexuales formantes aut solitarii utroque sexu distinctos spadices ejusdem vel diversae plantae inhabitante. Fl. ♂: Calyx urceolatus imbricatus; corolla calycem excedens petalis lato-lanceolatis valvatis; androeceum inclusum polystemonale vel rarius oligostemonale filamentis liberis; germinodium nullum vel breve. Fl. ♀: Calyx brevis annularis, dense imbricatus; corolla calycem longe excedens ad basin imbricata germini appressa; androeceum sterile nullum vel minimum; germen ex ovariis tribus (vel rarius duobus) syncarpum (rarissime ex uno apocarpo) formatum globosum, loculis et ovulis inclusis hemianatropis stigmatibusque sessilibus pro numero ovariorum 1—3. Fructus baccatus aut e carpelio solitario evoluto apocarpus monospermus et saepe resupinatus aut e carpellis binis ternisve evolutis syncarpis bivel trilocularis di- vel trispermus, pericarpio tenui carnoso, seminibus sphaeroideis oblongisve hilo distincto et rhaphe plus minusve ramosa in testa laevi notatis, embryonis situ variante. Palm.

PALMAE.

279

280

(Orbis antiquus: In Indiâ orientali tam continentali quam insulari ab Indi fluminis ostio usque ad terram Siamensem et ab insula Ceylonicâ usque ad Guineam Novam et ad Australasiae regiones septentrionales littorales distributae sunt.) Genera imperii 4: WALLICHIA ROXB. — ARENGA LA BILI. — CARYOTA L. — DIDYMOSPERMA H. WENDI. Genus heteroclitum ad Areceas accedens: ORANIA ZIPP.

III (IV). CORYPIIINAE. Erectae caudice depresso vel specioso, rarissime demisso vel gracili praeditae, foliorum terminalium comâ aequali ornatae vaginis caudicem inermem dense per totam longitudinem vel in superiore parte obvolventibus, petiolis laevibus vel aculeatis vel spinosis. Spadices in foliorum vigentium SUBORDO

axillis orti et evoluti simpliciter vel paniculatim ramosi longe pedunculati spatha solitaria basilari brevi vel pluribus interdum plurimis imbricatis pedunculum et rhachin involventibus ramosque in axillis gignentibus praediti. Flores ad ramos singuli spiraliter dispositi saepe pedicellati neque foveis immersi diclines vel monoclines vel polygami in eadem vel distincta palma, bracteolis suifulti. Calyx gamosepalus vel triphyllus sepalis imbricatis; corolla tripetala calycem excedens petalis breviter imbricatis (raro cum calyce connata); stamina 6 (rarissime 9 vel 12) hypogyna distincta vel e disco basali communi orta, in floribus diclinibus femineis antheras crassas gignentia vel magis rudimentaria; germen ex ovariis tribus firme inter se cohaerentibus mutuâ pressione conglutinatis quasi syncarpum vel iisdem inter se distinctis apocarpum stylo communi in stigmata excurrente vel stigmatibus tribus distinctis coronatum, ovario quovis in fundo loculi ovulum solitarium erectum funiculo lato insidens hemianatropum fovente; in floribus diclinibus masculis gynaeceum rudimentarium vel deficiens. Fructus squamarum lorica destitutus e carpello solitario plane apocarpo vel e duobus tribusve aeque evolutis ortus baccam simplicem duplicem triplicemve format, exocarpio tenui, mesocarpio carnoso fibris destituto, endocarpio tenui membranaceo, semine solitario incluso hilum rhaphenque lineis testae impressis significante maturitate ab endocarpio libero, albumine longitudinaliter testae impressione vel ad chalazam tantum excavato vel regulariter ruminato vel aequabili. Trib. (XI). PHOENICEAE. Caudex depressus vel speciosus, rarius subnullus, foliis multis per superiorem partem sparsis eorumque delapsorum vaginis diu persistentibus obtectus. Folia impari-pinnatisecta, segmentis e basi conduplicatâ induplicatis concavis lanceolato-acutis nervo I. inferiore mediano instructis ad costam plrq. aequaliter sparsis multijugis, inferioribus saepe spinarum instar aborientibus, supremo impari costam terminante erecto lateralibus conformi. Spadices axillares spathâ solitarie basilari instructi, pedunculo elongato spatham longe superante, rhachi brevi ramos simplices dense congregatos atque zonatos undique patentes vel secundos graciles bracteis destitutos exserente plurimos unisexuales. Flores diclines diversas plantas inhabitantes ad ramos laxe coordinati sessiles. Fl. ♂: Calyx cupularis tridentatus; corolla tripetala valvata; stamina 6 (rarissime 3 vel 9) ad basin cum corolla cohaerentia; germinodium nullum. Fl. ? : Calyx cupularis tridentatus; corolla tripetala imbricata; staminodia 6 distincta vel in cupulam connata; gynaeceum apocarpum ovariis tribus distinctis in apice attenuato stigmate solitario coronatis unilocularibus uniovulatis, ovuli hemianatropi funiculo et rhapheos parte inferiore cum ovario cohaerente. Fructus ovariorum duorum abortu baccam simplicem monospermam formans, endocarpio tenuiter membranaceo cum seminis laevis rhaphe albumen longitudinaliter exarante longitudinaliter cohaerente, embryone horizontaliter spectante. (Orbis antiquus: Ab Europa maxime australi per totam Africam continentalem usque versus Caput Bonae Spei et inde exclusis Oceani Indici insulis per Arabiam totamque Indiam orientalem ab Himalayae montibus usque ad Chinam australem et ad Malaccam Sumatraeque insulam species numerosae divulgatae sunt; in Brasiliâ nonnullae cultae.) Genus solitarium imperii 4 et 5 usque ad 6 accedens: PHOENIX L. Trib. VIII (XII). SABALEAE. Caudex depressus vel speciosus, rarius subnullus aut gracilis, foliis multis longe petiolatis terminalibus ornatus petiolisque saepe ad marginem utrumque aculeatis diu persistentibus et vaginis in rete densum fibrosum solutis involutus. Folia flabelliformia varie palmatisecta, segmentis prope insertionem petioli longius breviusve unitis denique induplicatis nervo I. inferiore mediano plrq. solitario instructis, rarius pluribus confluentibus. Spadices axillares (except. Coryphae spadice terminali!) brevius pedunculati spathis nonnullis vel pluribus plurimisve ante anthesin inclusi dein eas perrumpentes ramos simplices vel paniculatos explicantes et ipsos spathis brevioribus suffultos et spathellas gignentes vel bracteatos nudosve. Flores solitarii saepe pedicellati per spiras in ramis dispositi monoclines vel abortu pollinis vel ovulorum diclines saepe polygami spadicibus unisexualibus distinctas plantas inhabitantibus, differentia inter flores diclines et monoclines nulla nisi sexu altero priorum minus evoluto; calyx saepius gamosepalus brevis et cupuliformis trilobus rarius triphyllus; corolla tripetala interdum ad basin gamopetala vel cum calyce connata petalis latis imbricatis; stamina 6 (rarissime 9 v. 12) ad basin inter se vel cum corolla breviter connata anthesi emersa; gynaeceum ex ovariis tribus apocarpis constans aut plane distinctis et inter se separatis stigmate sessili proprio coronatis aut mutua pressione plus minusve inter se cohaerentibus quasi syncarpis et stylo communi triplici vel stigmatibus tribus sessilibus distinctis terminatis, ovulo in quovis ovario solitario hemianatropo libero; (rarissime ovariorum duorum abortu gynaeceum jam anthesi uno tantum ovario formatur : Thrinax !). Fructus ovulo solitario foecundato et carpello solitario excrescente baccam simplicem monospermam saepe resupinatam formans, vel rarius carpellis

281

PALMAE.

282

binis ternisve excrescentibus baccas binas ternasve monospermas apocarpas et inter se divergentes maturans, pericarpio tenui carnoso, seminibus maturis hilo distincto et rhapheos parum ramosae cursu notatis ab endocarpio liberis testa laevi nitida praeditis, albumine secus rhapheos cursum et praesertim ad chalazam exarato vel profunde excavato, vel denique regulariter ruminato, rarius aequabili. (Totius fere orbis terrarum regiones calidiores exclusa Africa intratropica et australi: in America a 36° lat. bor. usque ad 32° lat. austr. sese extendunt limitem Palmarum borealem ibi formantes et una cum Cocoineis australem quoque, sed in hac vastâ ditione vallem fluminis Amazonum cum confluentibus usque ad Brasiliae frontes occidentales versus Boliviam vitantes et excludentes. In orbe antiquo ab Europae australis et Africae septentrionalis litore per Asiam minorem sparsae et ab Himalayae montibus usque ad Japoniam limitem borealem Palmarum formantes austrum versus per insulas oceanicas usque ad Australasiam orientalem et septentrionalem et inde per totam Indiam orientalem usque ad Arabiam distributae sunt. Genera Brasiliensia: XXXIII. COPERNICIA MART. — XXXIV. TRITHRINAX MART. — XXXY. ACANTHORRHIZA H. WENDL. Genera imperii 2: THRINAX L. FIL. — COLPOTHRINAX GR. et WENDL. Genera imperii 3: BRAHEA MART. — SABAL ADANS. — RHAPIDOPHYLLUM WENDL. et DR. — WASHINGTONIA H. WENDL. Genera imperii 4: PRITCHARDIA WENDL. et SEEM. — RHAPIS L. — CHAMAEROPS L. — TRACHYCARPUS H. WENDL. — CORYPHA L. — LICUALA RUMPH. — PERICYCLA BL. — LIVISTONA R. BR. Genus heteroclitum: TEYSSMANNIA RCHB. et Zoll. Genus imperii 6: CHAMAEROPS L.

CLAVIS ANALYTICA TRIBUUM BRASILIENSIUM. Tribuum Brasiliam incolentium graviores characteres in sequente clavi analyticâ composuimus. Praemonendum habemus, generum a tribus charactere secedentium modo ea laudata esse, quae in Brasilia sponte crescentia inveniuntur, et characteres subordinum modo haec spectare, quippe qui pro totâ familia mutandi sint. Numeri adjuncti numerum ordinis et tribus in systemate Palmarum brasiliensium significant. Compares etiam claves analyticas et notas de spadicis et inflorescentiae diversâ structura in introductione organographicâ.

A. Spadix distiche ramosus omnino spathis incompletis vaginantibus persistentibus obtectus, spatha completâ nulla. Flores singuli vel bini distichi vel ramulos amentiformes dense tegentes bracteis ad basin involuti, cf et 9. Floris 9 germen stipitatum triloculare extus squamis tectum, ovulis inversis. Fructus squamis dense imbricatis toricatus monospermus, semine ab endocarpio membranaceo libero. Foliorum segmenta per vernationem reduplicata

I. LEPIDOCARYINAE.

a. Flores d et ♀ in eodem spadice, omnes distichi. Spadix pluries ramosus, ramis dense congestis. Folia aequaliter pinnatisecta, segmentis aculeatis b. Flores cf et 9 in distinctis spadicibus dioeci, distiche geminati vel d ramulos floriferos undique tegentes. Spadix simpliciter vel duplicatim ramosus, ramis elongatis laxis. Folia flabelliformia, segmentis aculeatis vel laevibus

I. RAPHIEAE.

II.

MAURITIEAE.

B. Spadix indivisus vel undique ramosus, ramis brevissime bracteatis, spatha solitaria completa maxima vel duabus caducis vel pluribus minus longis pedunculum longe vaginantibus instructus. Flores cf et 9 glomerulos trifloros formantes (vel in cincinnos rarius coordinati) vel solitarii in distinctis spadicibus, brevissime vel non bracteati, in scrobiculis vel foveis profundis axis floriferi sessiles, laxe vel dense congesti. Floris 9 germen ovoideum sessile extus nudum 1—3-loculare syncarpum, ovulis aversis. Fructus squamis destitutus 1—3-spermus.

Folia pinnatisecta per vernationem reduplicata

II. CEROXYLINAE.

a. Folia pari-pinnatisecta vel rarius bifida. Segmenta nervo I. superiore solitario instructa linearia vel lanceolata acuta (exclusis Martineziâ et Bactride caryotifolia), aut lato-confluentia nervis I. pluribus inter se parallelis versus apicem segmenti convergentibus praedita. Spathae 1—multae. Drupa syncarpa aut bacca monosperma syncarpa vel apocarpa. † Fructus drupaceus e carpellis tribus syncarpis monospermus vel rarius pleiospermus; seminis testa cum putamine osseo foramina tria evolvente in toti fere superficie cohaerens. Germen syncarpum stigmatibus 3 apicalibus triloculare triovulatum ovulis axi centrali immersis. Glomeruli triflori ♀ et ♂ ad basin rhacheos vel ramorum; flores d bini vel solitarii versus apicem. Spathae 2, inferior multo minor basin pedunculi vaginans saepe rudimentaria, superior completa longitudinaliter dehiscens pedunculum involvens rhachin ramosque aequans vel superans. Folia aequaliter vel inaequaliter pinnatisecta, raro bifida. Aculei saepe in caudice foliis spadicibusque observandi III. COCOINEAE.

283

284

PALMAE.

†† Fructus baccatus (in Manicaria drupaceus) monospermus e carpellis tribus syncarpis vel solitario apocarpo (rarissime baccae 2 vel 3 apocarpae ex eodem germine ortae). Seminis testa laevis rhaphê et hilo distincto notata ab endocarpio tenui membranaceo libera vel modo secus rhaphen cum eo connata. Spathae subaequales, aut 2 completae aut plures breviores pedunculum involventes. Plantae omnino aculeis destitutae. § Bacca monosperma e carpellis tribus syncarpis. Germen syncarpum stigmatibus 3 apicalibus uniloculare ovulo solitario erecto anatropo. Florum ♀ corolla imbricato-convolutiva. Spadix ramosus glomerulis tritioris in scrobiculis sedentibus, superne 2—1-floris ♂. Spathae 2, interior inferiorem superans, utraque completa anthesi rumpens et decidua. Folia aequaliter pinnatisecta, segmentis nervo I. superiore solitario instructis lanceolatis

IV.

§§ Bacca monosperma e carpello solitario apocarpo (drupa 1—3-pyrena e carpellis 1—3 in Manicaria) orta, succulenta, saepe intus fibrosa. Germen ex ovariis 3 syncarpis triloculare vel ovariorum 2 abortu uniloculare 3—1-ovulatum, ovulis anatropis. Florum ♀ corolla valvata vel ad basin paulum imbricata. Stamina et staminodia monadelpha. Spadix indivisus vel ramosus, glomerulis tritioris bracteolatis in foveis rhacheos carnosae profunde immersis, rarius flor. ♀ et ♂ in foveis distinctis. Spathae 2 (rarius 3) subaequales breviores persistentes ante anthesin dehiscentes (excl. Manicaria). Folia inaequaliter (rarius aequaliter) pinnatisecta vel bifida, segmentis plrq. latis plurinervibus

§§§ Bacca monosperma e carpello solitario apocarpa 1, rarius 2—3. Germen syncarpum triloculare, ovulo hemitropo in quovis loculo ab axi patente, ovariis plrq. duobus post anthesin aborientibus. Spadix simpliciter vel pluries ramosus, floribus plrq. unisexualibus in distinctis spadicibus (rarius per glomerulos trifloros), in scrobiculis levibus sessilibus; florum ♂ stamina distincta; staminodia minima. Spathae 3—oo subaequales incompletae, persistentes. Folia aequaliter vel inaequaliter pinnatisecta, segmentis latolanceolatis

VI.

b. Folia impari-pinnatisecta, segmentis deltoideis cuneatisve ad marginem anteriorem caudatis et ad apicem obtusum eroso-dentatis, nervis I. radiatis. Spathae 3—plures imbricatae incompletae, supremae longiores pedunculum superantes. Spadix (in gener. Brasil.) ramosus, glomerulis tritioris vel floribus unisexualibus in scrobiculis sessilibus. Germen syncarpum triloculare triovulatum vel ovariorum 2 abortu apocarpum uniovulatum cum reliquorum residuis basilaribus, ovulis hemitropis adscendentibus. Bacca ut in Hyophorbeis

VII.

ARECEAE.

GEONOMEAE.

HYOPHORBEAE.

IRIARTEAE.

C. Spadix simpliciter vel pluries undique ramosus ramis bracteatis, spathis pluribus pedunculum saepi usque rhachin obvolventibus instructus. Flores ♀ vel polygami solitarii pedicellati ramos laxe obtegentes. Ovaria (1—)3 apocarpa, distincta vel inter se cohaerentia, ovula singula aversa includentia. Fructus baccatus squamis destitutus, semine in quavis bacca solitario.

Folia flabelliformia per vernationem induplicata III. CORYPHINAE.

Tribus in Brasilia solitaria

VIII.

SABALEAE.

OBSERVATIONES DE GENERUM ET SPECIEREM DESCRIPTIONE. In OBSERV. I. De libris et autoribus citandis. descriptione generum specierumque jam prius descriptarum brevitatis causa modo ii autores laudentur, qui aut primam descriptionem aut novam et emendatam aut novis indagationibus locupletatam iconibusque illustratam tradiderunt; reliquos ex operibus originalibus compilatores silentio praeteribimus. — Species ab autore primo suo sub diverso genere descriptae autoris primi nomen in parenthesi appositum habent adjecto primo nomine generico; nomen autoris genus mutantis post parenthesin citatur. — Species novae hoc primum loco describendae modo solito (n. sp.) significantur; hae nomen nostrum plerumque pro autore portant, sed etiam DR. et W., et DR. et TRL. in speciebus una cum amicis cl. HERMANNO WENDLAND et JACOBO

elaboratis; nonnullae species (Geonomae etc.) jam antequam hoc opus incepimus a cl. WENDLAND, qui indagationes nostras Palmarum ut amicus mirum in modum adjuvabat, non solum denominatae, sed etiam diagnosi et descriptione perfectâ instructae erant, quas in hoc opere sub autoris celeberrimi nomine promulgabimus mutatis in descriptione nonnullis rebus, quas operis conformitas postulabat. Specimina multa ad novas Palmarum species pertinentia in herbario Monacensi et Bruxellano inter reliquia monographi illustrissimi, DE MARTIUS, invenimus nomine specifico novo affecta ab hoc ipso Palmarum immortali autore; haec nomina sacra rati servavimus et signo (Msc.) notata in lucem prodemus; et aequo modo species nonnullas a celeberrimo peregrinatore WEDDELL detectas et in

TRAIL

285

PALMAE:

schedulis denominatnas, et species a clarissimo indagatore GLAZIOU nomine specifico rite significatas sub hoc ipsorum autorum nomine describemus. -— In omnibus fere elaborandis specierum descriptionibus specimina sicca vel in spiritu vini servata nobis ante oculos jacebant; si haec non suppeditabant aut omnino deficiebant, autor post descriptionem in parenthesi () adjectus opus indicat, ex quo diagnosis hausta est. In classiOBSERV. II. De varietatum dignitate. ficatione regni vegetabilis usui botanico idoneum nobis non videtur, praeter species etiam subspecies creare, quia nomen claturae augmentatio etiam determinandi difficultates auget. Itaque in speciebus valde inter se affinibus notam de earum affinitate adjecimus, sed eas ut species descripsimus, cum characteribus gravioribus et habitu proprio praeditae sint. Formas characteribus propriis carentes varietates appellavimus, si habitus formae secedentis a typica diversus erat; lusus leviores nomine varietatum non affecimus. Itaque subspecies, quas creavit amicus cl. TRAIL in novis Palmis amazonicis descriptis pro earum limitatione magis vel minus validâ aut in species aut in varietates mutavimus. Specimina Palmarum BrasilienOBSERV. III. sium examinata. In hac monographiâ praeter specimina Martiana in herbario Monacensi et Bruxellano servata multas Palmas examinare nobis licebat, cum herbarium Gottingense, De Candolleanum, Berolinense, Lipsiense, Vindobonense et Kewense omnes opes suas arbitrio nostro permiserint; Palmas Weddellianas herbarii Parisiensis et eas a cl. RIEDEL, BLANCHET aliisque collectas herb. Petropolitani neque minus herbarium Wendlandianum Herren-

SUBORDO

286

RAPHIA.

husanum explorare nobis contigit; Palmarum novarum magnam molem editor FIGULER et eandem cl. WARMING suppeditarunt lectam ab indefesso Brasiliae orientalis indagatore cl. GLAZIOU, qui nobis ipsis praeterea plurimorum generum Brasiliensium spadices florentes et fructificantes in spiritu vini servatos transmisit, hoc modo studia, quae in Palmis hortorum nostrorum cultis inceperamus, egregie sublevans. Collectionem fructuum Poeppigianam ex Museo Lipsiensi et Vindobonensi et una cum MARTII fructibus ex Museo Bruxellano accepimus. Collectiones nonnullas alias minores nobis missas silentio praetermittimus, sed omnibus his adjutoribus nostris gratias maximas agimus OBSERV. IV. De antheseos tempore citato. Menses, quibus Palmae flores fructusque proferre solent, post specierum descriptionem citavimus partim ex operibus MARTII et aliorum peregrinatorum partim et pro maxima parte ex herbariorum schedulis in ipso itinere a collectoribus scriptis. Praemonendum habemus, nos non dubitare, quin futuri peregrinatores multas Palmas aliis mensibus, quam quos bic laudavimus, florentes inveniant, quod sine dubio multae species magnos spadices per totum annum evolvunt. Sed cum hoc de plurimis Palmis non satis constet, florendi tempus nobis citandum esse credidimus quasi futuris investigationibus auxilium. OBSERV. V Palmae in regionibus inventae, quas ipsi non in herbariis vidimus, autoris nomen post locum natalem indicatum habent; signum (. . . .!) cum botanici nomine adjectum collectorem significat, cujus specimen originale nobis examinare contigit. — Collectores specimina sua in operibus citatis ipsi determinantes (e. g. MARTIUS), in stationibus specierum sequentibus sine necessitate non citantur.

I. LEPIDOCARYINAE.

Trib.

RAPHIEAE.

Blume, Rumphia II. 157. (Characterem vide supra in conspectu pag. 270.)

I. RAPHIA P.

BEAUV.

P. de Beauv. Flore d’Oware 75; Mart. Hist. nat. Palm. III. 216 (emend.); Wall. Palm-trees of the Amaz. 42. — SAGUS Mart. l. c. II. 53; Meissn. Gen. 11. 265.

BAPHIA

conjunctis;

STAMINA

6—18 aequilonga inclusa filamentis

crassis clavatis ad basin conjunctis, antheris erectis linearibus extrorsis, polline parvo ellipsoideo laevi sulnullum vel minimum.

cato;

GERMINODIUM

CALYX

breviter tridentatus;

COROLLA

FLORES

♀:

paulo longior cam-

Monoeca in eodem spadice. SPADIX maximus decompositus ramificatione decussata et torta undique ra-

panulata tridentata vel triloba; STAMINODIA in urceolum 6—pluri dentatum inter se et cum corollâ conjuncta

mosus, pedunculo et ramis et ramulis omnium ordinum spathis plurimis incompletis ochreiformibus truncatis dense involutis, spathis imis ramorum inanibus, supe-

rarius evanida, antheris parvis cordatis effoetis; GERMEN ovoideum breviter stipitatum squamis involutum in stigmata tria sessilia excurrens triloculare, ovulis tribus

rioribus ramulos vel flores in axillis foventibus, floribus 9 in parte inferiore et ♂ in superiore ramorum

supra fundum loculi affixis inversis, duobus denique aborientibus. FRUCTUS : bacca magna squamis duris-

prophyllo bicarinato involutis. FLORES ♂ : CALYX gamosepalus campanulatus tridentatus; COROLLA calycem longe

simis loricata ellipsoideo-acuminata monosperma, meso-

excedens tripetala petalis valvatis obliquis ad basin Palm.

carpio tenui et eudocarpio membranaceo; SEMINE magno cylindrico-ellipsoideo linea rhapheos impressâ ad foveam 39

287

PALMAE:

RAPHIA—MAURITIA.

embryonalem in dimidia altitudine sitam notato, albumine osseo profunde et acute acuminato. Palmae speciosae ingente omnium organorum magnitudine insignes in Africa usque ad insulam Madagascariam indigenae; una species in Americam calidam translata ab fluvii Amazonum ostio usque ad rempublicam Nicaraguensem secus litora hinc inde luxuriose crescit. — CAUDEX crassus cicatricosus inermis mediocri altitudine.

FOLIA

multa in comam amplam ter-

minalem congesta aequaliter pinnatisecta, vagina brevi fibrosa, segmentis aequidistantibus secus margines aculeatis.

SPADICES

maximi per plures annos perennes et

fructus maturescentes inter folia prodeunt et in pedun-

288

inferiorum axillis vix cum prophyllo emersi, calycis ore fere truncato vix tridenticulato, corolla ad medium trifidâ cum staminodiorum 6—9 tubo dentato cohaerente, genuine corollam superante; bacca e basi acuta ellipsoidea in vertice depresso acuminato-rostrata ovum gallinaceum magnitudine aequans, orthostichis loricae 9. Tabula nostra LXI. Fig. I (diagrammata) et LXII. Fig. I. B, C et D (fructus et flores).

Raphia vinifera P. de B. var. taedigera Drude in Bot. Ztg. 1876. p. 804. Sagus taedigera Mart. Palm. brasil. 54. t. 45, 48. Raphia taedigera Mart. Hist. nat. Palm. III. 216; Wallace, Palm-trees etc. 43. t. II. f. 1 et t. X VI. Raphia nicaraguensis Oersted, Palm. Centroam. in Naturhist. Foren. Vidensk. Meddelelser 1858.

culo validissimo cernui dependent; RHACHIS ramos plrq. 4—5 ordinum distiche alternos exserit ramificatione vicissim decussatâ (confer tab. 61. I.); in ramulis floriferis spathellae prophyllum uniflorum bicarinatum in-

altitudinem 2—3 m. raro excedens, 3 dm in diametro. erecto-patentia eleganter incurva plumosa comam 20 m. altam et 10 m in diametro formant, segmentis plus 1 m. longis inter se remotis irregulariter sparsis ad apicem nutantibus. FLORES olivacei. FRUCTUS lorica pallide flava olivacea. CAUDEX

FOLIA

cludunt, carinis axin spectantibus inter se interdum leviter cohaerentibus et fere bracteas binas simulantibus. Species in Brasiliâ solitaria:

1. RAPHIA VINIFERA P. DE B.; var. TAEDIGERA (Mart. sub specie) Dr. Caudex depressus profunde annulatus. Folia ampla aequaliter crispato-pinnatisecta, segmentis plurimis lineari-lanceolatis acutis secus margines aculeis albis fuscescentibus vestitis, costa petiolum multiplo superante, vagina et petioli basi in fibras spinescentes erectas dissoluti Spadix lignosus pendulus, rhachi ramisque pedunculum pluries superantibus; flores ♂ ramorum apici insidentes longe cum prophyllo e spathellâ fulciente emersi, petalis ad apicem oblique inflexis duris, calyce prophyllum aequante, staminibus 6—9 ad basin connexis inclusis; flores ♀ pauciores ex spathellarum

Trib. II. Blume, Bumphia II. 157. —

Crescit varietas in Brasiliae aequatorialis litoribus aestu vicissim humefactis prope fluminis Amazonum et Tocantins ostia, in insulis Archipelagi Tagipurú, Marajó et Caviana, vix in silvas a mari remotiores invadens, in silvis continentis interioribus plane ignota, sed locis dictis frequens inter dumeta et silvas densas: Martius, Wallace. — Floret per totum annum. Jubati vel Jupatí incolarum provinc. Paraensis, qui frondibus ad tuguria tegenda et caudicis ligno ad taedas fabricandas utuntur; petioli siccati et in fibras fissi usus valde varius in supellectilibus domesticis (Wallace l. c.). OBS I. Cum fructus forma modo paululum a speciminibus africanis recedat et utriusque descriptio bene inter se congruat, hanc stirpem americanam a viro cl. DE MARTIUS pro specie descriptam varietatem geographicam esse judicamus, quâcum R. nicaraguensem OERSTEDII, in tabula nostra 62, I C in fructu illustratam, omnino conjungimus.

OBS. II. Ad differentiam pro specie nimis levem inter stirpem africanam et americanam demonstrandam in tab. nostra 62, I. A prioris bacca delineata est.

MAURITIEAE.

LEPIDOCARYINAE FLABELLIFRONDES

Mart. Hist. Palm. 217.

(Characterem vide supra in conspectu p. 271.)

II. MAURITIA L.

FIL.

Linn. fil. Suppi. Piant. 70 et 454; H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 311; Mart. Hist. nat. Palm. II. 41 d III. 217; Palmet. Orbignian. 19; Wallace. Palm-trees 46; Spruce Palm. Amaz. 167 (excl. subgen. Orophom. et Lepidocar.) — LEPIDOCOCCUS Wendl. et Dr. ined., secundum Kerchove, Les Palmiers 228 et 249.

MAURITIA

Dioeca. SPADIX ♂: Spathae incompletae plurimae alterne distichae tubulosae vix in acumen productae pedunculum validum et rhachin omnino involventes; rami in earum axillis superioribus oriundi aeque spathellis instructi inferioribus inanibus, superioribus ra-

mulos floriferos rectos breves cylindricos multifloros amentiformes exserentibus (confer tab. nostr. 64, II; tab. 67, II et III). FLORES singuli vel. bini prophyllo instructi (confer tab. nostr. 61, II fig. 3) et bracteati arcte approximari rhachin ramuli undique obtegentes. CALYX

turbinatus breviter trilobus.

COROLLA

e basi

breviter stipitatâ tripartita, petalis calycem plus duplo excedentibus valvatis.

STAMINA

6 ad basin monadelpha,

filamentis teretibus superne incrassatis antheras erectas sagittatas polline longe echinato gerentibus. GerminoSPADIX ♀: Spathae incompletae et ramificatio ut in mare; ramuli floriferi breves prophyllo

dium nullum.

289

PALMAE:

instructi flores 2—4 cum rudimento superiorum singulos prophyllo involutos bracteatos alterne distichos gignentes (confer tab. 61, II fig. 4 et 5).

FLORES :

calyx campanulatus ore trilobo. COROLLA e basi ventricosa cyathiformi triloba, laciniis valvatis induratis calycem longe excedentibus.

ANDROECEUM tubulosum

corollae alte adnatum in lacinias 6 deltoideas antheris brevibus cassis excurrens.

GERMEN

ellipsoideum squa-

mis loricatum in fundo corollae sessile triloculare, ovulis singulis e funiculo horizontali erectis oblique anatropis inversis micropyle longe mamilliformi protractâ (confer tab. nostr. 64, II gyn. et ov.!), stigmatibus late sessilibus sulcatis. BACCA abortu monosperma squamis plurimis loricata, mesocarpio tenui carnoso, endocarpio tenuiter membranaceo. SEMEN subglobosum magnum subtus apicem chalazâ oblique acuminatâ umbilicatum, embryonem in dimidia fere altitudine situm iu endospermio corneo aequabili intus saepe excavato fovens, testa vix rhapheos lineis arcuatis ad papillam embryonalem convergentibus notata. Palmae gregariae saepe silvas extensas formantes, per Brasiliam in planitiebus humidis et in montibus usque versus 1000 m. altitudinis a provincia Minarum

290

MAURITIA.

† Spadicis ♂ rami cc. 1 m. 1g., inter ramulos graciles arcte flexuosi; bracteae scabro-ciliatae; flores dense fusco-velutini vel flavescentes. Fructus depresso-globosi 1. M. FLEXUOSA L. fil. †† Spadicis ♂ rami cc. 1/2 m. lg., inter ramulos crassiores minus anfracti ; bracteae et flores velutino-fusci dein glabrescentes. Fructus ellipsoidei acuti 2. M. VINIFERA Mart.

B. Caudex stolonifer in parte inferiore aculeis conicis horizontaliter patentibus validissimis armatus. Folia plrq. mediane bisecta, aculeata vel inermia. Spadices longius pedunculati, pedunculo gracili ramorum longitudinem fere aequante Sect. II. 3DIPLORHIPIS. † Folia vetustiora cum vaginis delabentia et caudicis apicem denudantia. Caudicis altitudo cc. 8—20 m. * Segmenta secus medianum et margines aculeis mollibus dissitis armata. — Segmenta 30—50 vel plura ad apicem deflexum longe pendula, lineari-lanceolata. Fructus ovoideo-ellipsoideus in vertice depresso umbilicatus 3. M. ACULEATA H.B.K. — Segmenta cc. 16 rigida, lato-lanceolata acuta. Fructus ellipsoideus in verticem acutum an4. M. MARTIANA Sprc. gustatus ** Segmenta laevia, 50—60, recta vel versus apicem paulum deflexa, lineari-lanceolata. Fructus ellipsoideo- vel ovoideo-globosus oblique in stigmatum 5. M. ARMATA Mart. residua acuminatus †† Folia vetustiora supra vaginas caudicis partem superiorem involventes soluta et delabentia. Caudex 2 ad 3 m. altus. Segmenta 15—20 rigida, lato-lanceolata. Fructus? 6. M. PUMILA Wall.

et Goyaz neque minus a Mato Grosso per ditionem aequatorialem usque ad limitem septentrionalem Imperii dispersae, neque minus respublicas vicinas Boliviam, Novam Granatam, Venezuelam et Guianam incolentes.

—

CAUDICES

columnares stricti magnam altitudinem

attingentes remote annulati intus molles extus duriores, inermes vel aculeis conicis validissimis infra armati. FOLIA

terminalia ampla flabella simulantia in segmenta

uninervia profunde fissa, cum costae segmenta quasi contracto-pinnatisecta exserentis processu longo in facie inferiore conspicuo, vel in semiflabella bisecta, petiolis teretibus inermibus.

SPADICES

intra folia inferiora

prodeuntes longaevi, fructiferi nutantes et dependentes per nonnullos annos maturescentes, ♂ quam ♀ multo graciliores, ramificatione exacte decussata (confer Raphiam) ; spathae et spathellae imae plrq. 4—6 vacuae, reliquae ramos in axillis evolventes, omnes tenacissimae. FLORES

cf quam 9 multo minores in rhachi densissime

(Germinis structura nunc primum analysi microscopicd illustrata ex iconibus tabulae 64 patet.) conferti.

SECTIONUM ET SPECIERUM CLAVIS ANALYTICA.

A. Caudex stolonibus et aculeis destitutus. Folia radiatim flabellata, laevia. Spadices breviter pedunculati, pedunculo valido quam rami pluries breviore Sect. I. MORICHE.

Sect, I. MORICHE

DR.

Palmae sublimes, caudice crasso stricte erecto inermi solitario, foliis inermibus amplis aequaliter et profunde flabellipartitis, flabellis 2/3—4/5 orbis totius efformantibus. Spadices ingentes, ♀ rhachi crassa, fructibus squamis plurimis magnis obtectis, ♂ ramulis floriferis elongato-cylindricis densifloris. Fructus magnitudine ovi gallinacei. OBS. Nomen tribus elegimus e nomenclatura incolarum Orinocensium, quam nobis retulit divus A. DE HUMBOLDT.

1. MAURITIA FLEXUOSA L. FIL. Caudex procerus crassus in mediâ altitudine intumescens. Folia in petiolis validissimis erecto-patentia, lamina subtus concolori petiolum semiteretem canaliculatum subaequante, costa in facie inferiore inter segmenta petiolum continuante et denique in segmenta intermedia flabelli excurrente. Spadices in eodem caudice plures penduli, pedunculo tereti paulum compresso; flores ♂ : calyx turbinatus marginatus; corolla e basi tenui stipitiformi tripartita, laciniis lanceolato-acutis; stamina 6 petalis multo minora, antheris e basi oblique cordatâ erectis; flores ♀ : calyx longe e prophyllo emersus urceolatus breviter trilobus; corolla ventricoso-triloba usque ad lobos cum androeceo sterili sexdentato antheras crassas lineares erectas gerente connata; germen brevissime stipitatum anthesi corollae tubum aequans. Baccae praeter verticem depressum globosae vel interdum latiores quam longae, orthostichis cc. 38, parastichis cc. 35, squamis loricae argute rhombeis latioribus quam longis mediane profunde canaliculatis, semine subgloboso in

PALMAE:

291

dimidiâ fere altitudine foveam embryonalem lineis circumdatam gerente et ad apicem chalaza umbilicali arcuata crassa appendiculato. Tabula nostra LXII. Fig. II ; LXIII. Fig. I ; LXIV. Fig, II; LXV. Fig. I et LXVII. Fig. II. — Tabula physiognomica XLI : Palmetum.

Mauritia flexuosa L. fil. Suppi. 454 ; Meyer, Primit. Flor. Essequeb. 283 ; Mart. Palm, brasil. 44. t. 40 ; Wallace, Palm-trees Amaz. 47. t. II. f. 2 et t. XVII. 4—7 dm. in diametro, 30—50 m. altitudinem attingens. FOLIA CC. 20—25 in comam congesta 3—5 m. 1g., lamina cc. 8—12 dm. lg., segmentis 2—4 cm. 1t. SPADICES 2—3 m. lg., ramis 30 et pluribus 1 m. lg., ramulis floriferis digito minore tenuioribus cc. 5 cm. lg. FRUCTUS 4 cm. altus et in diametro, rarius magis, squamis loricae 6 mm. 1t. et 41/2 mm. lg. SEMEN 31/2 cm. altum.

MAURITIA.

292

stagnantibus per Brasiliam subaequatorialem et tropicam: in provinciá, Bahiensi et Minarum !, praesertim juxta fluvios S. Francisci et Rio Pardo, Rio do Padrc et Rio Preto; in provincia Goyaz : Burcheli!; porro crescit in prov. Mato Grosso; etiam in Bolivia orientali in vallibus humidis et ad silvarum margines observata est. — Incolae cam praecipue Buriti vel Boritl vel Bruti appellant, nomine in variis provinciis vario; Palma real Hispanorum, Carandai guazu Indorum Guarayorum etc. Usus miltiplex sicut speciei antecedentis; in provinciis Bahiâ et Minarum condimentum dulce cum saccharo mixtum e mesocarpio baccarum maturarum pulposo sub nomine ,,Sajetta“ praeparatur valde amoenum et usitatum.

Sect. II. DIPLORHIPIS DR.

CAUDEX

Crescit socialis in pratis silvisque uliginosis et depressis Brasiliae aequatorialis, praesertim secus ostia fluminis Amazonum vastas obtegens regiones, et in interiora provinciae Paraá ! ! et do Alto Amazonas intrans, raro in montes usque ad altitudinem 2—300 m. adscendit. (Etiam in Guianâ ! et Venezueld invenitur,) — Usus varius ad cibos (succi dulcis et amyli caudicis), ligni, sed praecipue petiolorum et folii epidermidis ad tela connectenda, tegmenta et canistra fabricanda apud indigenos et Europaeos, qui hunc Palmam in lingua generali Miriti vel rarius Burit i appellant. — Floret et fructificat uti sequens per totum annum.

2. MAURITIA VINIFERA MART. Caudex procerus cylindricus evanido-anuulatus. Folia in petiolis validissimis semiteretibus laminae subtus concoloris longitudinem paullo superantibus erecto-patentia, costa longe inter segmenta producta oblique deflexa segmenta plurima lineari-acuta in semicirculum radiato-expansa gignente. Spadices penduli quam petioli paullo minores vel aequilongi, pedunculo fere tereti; flores ♂: calyx turbinatus breviter trilobus, lobis rotundatis; corolla e basi breviter stipitiformi tripartita calycem 2—3-plo excedens; androeceum in fundo corollae monadelphum et cum corollae stipite cohaerens, filamentis in portione liberâ brevibus subulatis antheras cordato-erectas gerentibus; flores ♀ : calyx urceolatus trilobus; corolla e basi urceolato-tubulosâ quam calyx breviore in lacinias 3 deltoideas excurrens; androeceum et germen ut in M. flexuosa. Fructus ovoideoellipsoideus, in vertice retuso vel rarius acuto stigmatum residuis umbilicatus, loricae squamis in orthostichis 38 et parastichis cc. 36 dispositis quadrato-rhombeis, semine ovato-globoso cum chalaza calcariformi obliqua obtusa. Tabula nostra LXII. Fig. III; LXVII. Fig. III. — Tabulae physiognomicae LIII et LIV palmetum hujus speciei illustrant.

Mauritia vinifera Martius, Palm, brasil. 42. t. 38, 39; Palmet. Orbignian. 20. t. 13 et 21. CAUDEX 35—50 m. altus et 3—6 dm. iu diametro. COMA e foliis 20—30 longitudinem 4—6 m. attingentibus, laete viridis, segmenta a costa ad apicem 10—13 dm. lg. et 5—6 cm. 1t. SPADICUM uumerus varius inter bases petiolorum proveniens, longitudine 2—3 m., ramis 6—4 dm. lg., ramulis floriferis crassioribus quam in specie antecedente, quae huic valde affinis est. FLORUM ♂ calyx 4 mm. lg., corolla 10 mm. et androeceum 7—8 mm. lg. BACCA 5 cm. lg. et 31/2—4 cm. in diametro, squamarum loricae diametro utraque 5 mm. lg.

Crescit haec species illustris pulchritudine et silvarum formatione gregaria locis camporum depressis herbidis vel mensibus pluviosis aqua

LEPIDOCOCCUS genus ined., Wendland et Frude secundum. Ker-

chove, Les Palmiers, Index 249. Palmae elatae, caudice graciliore aculeis sparsis horrido e parte basali caespitoso vel stolonifero, foliis plrq. aculeatis in medio usque ad costam bipartitis semiflabella formantibus, (ex quo charactere sectioni nomen tribuimus). Spadices magui utriusque sexus similes, d ramulis floriferis breviter cylindricis laxius multifloris. Fructus magnitudine ovi columbini vel minores. OBS. Amicus H. WENDLAND ex hae sectione proprium genus constituere conatus est, cui non consentimus.

3. MAURITIA ACULEATA H.B.K. Caudex excelsus sobolifer gracilis saepe inflexus aculeis conicis ad annulos inferiores horridus. Folia ampla, petiolo subtereti canaliculato laminam aequante vel paullo superante, costa brevi, laminâ profunde flabelli partitâ segmentis ad apicem longe pendulis secus margines et in mediano aculeos longos versus apicem frequentiores gerentibus inferne albo-pruinosis. Spadix pendulus in pedunculo elongato patente, rhachi valde compressa inferne quam digitus crassiore, ramis gracilibus flexilibus utrinque 10—pluribus; flores . . .; fructus ovoidei in vertice rotundato depressi, loricae squamis orthostichas cc. 27 et parastichas cc. 35—40 formantibus rhombeis latioribus quam longis badiis. Tabida nostra LXII. Fig. IV (fructus); LXIII. Fig. II (habitus); LXIV. Fig. I (caudex).

Mauritia aculeata H.B.K. Nov. Gen. I. 311; Humb. Ansichten der Natur 131; Spruce, Palm. Amazon. 169. Mauritia gracilis Wallace, Palm-trees Amaz. 57. t. XX. Mauritia linnophylla Barb. Bodrig. Enum. Palm. nov. 18. CAUDEX COMA

6--10 m. altus, 6—10 cm. in diametro, dense caespitosus.

ex foliis 5—9 contemporaneis formata 2m lg.; segmenta 8—10 dm,

lg. et 2—21/2 cm. 1t., plrq. 40 in quovis folio; costa brevis cc. 6 cm. lg.; aculei 2—4 mm. lg. molles pallidi sursum directi versus apicem segmenti densiores. SPADIX p o portione stirpis totius magnus, 1 m. lg. et longior, ramis 2—3 dm. lg., pedunculo spathis 6 incompletis vestito cc. 2 dm. lg. BACCA 3l/2 cm. lg. et 21/2 cm. in diametro, loricae squamis in diametro longitudinali 31/2 mm. et in horizontali 6 mm. metientibus. Crescit per Brasiliam aequatorialem occidentalem: in ripis inundatis fluminum Rio Negro!, Pacimoni et Atabapo frequens et socialis, et ibidem locis humidis silvarum ,,Catinga“ dictarum strato lapidoso, in tractu ad cataractas fluv. Urubu in prov. Amazomm, prope Ega! (Poppig), et inde usque ad Venezuelam australem! dispersa. — Caranai in linguâ, generali. Cahuáia Indorum Orinocensium et Uliy a Indorum Barre, qui baccas in aquá mitigatas comedunt.

293

PALMAE:

MAURITIA—OROPHOMA.

OBS. Clariss. SPRUCE primus detexit, virum ill. DE MARTIUS novam speciem (M. Martianam) pro hac descripsisse et virum clariss. WALLACE eodem errore deceptum hanc speciem denuo sub novo nomine (M. gracili) in lucem edidisse; prioritati servientes nomen antiquius servavimus et nomen Wallaceanum pro synonymo introduximus. — In descriptione laudata viri cl. B. RODRIOUES Mauritiac linnophillae characteres ab hac specie secedentes praeter caudicis altitudinem paullo majorem (15—16 m.) et fructus diametrum majorem (4 cm.) invenire non possumus, quare eam ad hanc speciem transtulimus. Confer etiam TRAIL in Journal of Bot., May 1877. 129.

4. MAURITIA MARTIANA SPRC. Caudex excelsus vel plrq procerus strictus in parte interiore aculeis crassis conicis rectis longioribus et brevioribus intermixtis armatus. Folia in petiolis laminam longitudine duplo superantibus rore albo dense cerato-pruinosis denique teretibus erecto-patentia, lamind in segmenta pauca lato-lanceolata acuta secus margines et etiam in mediano aculeifera flabellipartita superne viridi subtus rore albo pruinosa. Spadix erecto-patens dein pendulus longitudine petiolum fere aequans, pedunculo tereti, rhachi gracili elongata spathellis elongato-tubulosis acuminatis ramos laxiores emittentibus vestiti, ramulis floriferis cylindrico-acutis saepe post anthesin reflexis, ♂ densifloris minute piliferis et quasi tomentellis ; flores . . . Bacca ellipsoidea vel ovoideoglobosa interdum parum obliqua vertice rotundato vel acuto, squamarum loricae forma oblique rhomboidei elongatâ, semine ellipsoideo secus rhaphen exsulcato ad apicem chalazâ umbilicato. Tabulu nostra LXII. Fig. VI (fructus) et LXV. Fig. II (fol. et analysis).

Mauritia Martiam Spruce, Palmae Amaz. 170, 171. Mauritia aculeata Martius (nec Humb.!), Palm, brasil. 47. t. 39 et 44; Wallace, Palm-trees Amaz. 55. t. XIX. CAUDEX 10—15 m. altus, cc. 1 dm. in diam., annulis plrq. 1 dm. distantibus et aculeos lignosos zonatos proferentibus 1—2 cm. longos. SEGMENTA folii adulti pauca, plrq. 15, adolescentis pauciora, rigide expansa et vix pendula, flabelli parte indivisa 1/8 segmentorum longitud. aequante, aculeis sicut in antecedente, a qua praecipue segmentorum forma et numero differt. SPADICIS cf rami inferiores 6 dm., superiores 4 dm. 1g. remoti, internodiis 3—5 cm. 1g.; ramuli internodia sua aequantes l1/2 vel 1 cm. lg. FLORES ♂ undique evoluti et quasi radiantes, androecei staminibus 3 saepe majoribus quam 3 reliquis; loricae squamae minutae plurimae.

Crescit in silvis humidis ad flumen Madeira, prope Borba: Riedel 1828 !, ad fluvios Rio Negro superiorem! et Atabapo, praesertim frequens in silvis ,,Catinga“ dictis locis uliginosis, inde secus fluvium Amazonum dispersa per provinciam Parabnsem ! usque Para. — Incolae eam Caranai in lingua generali vel Caraná appellant et foliis pro tuguriis tegendis utuntur. OBS. Nomen speciei ex errore supra citato mutatum agnovimus.

MARTII

a viro cl.

gracilis, ramis plurimis arcuatis approximatis, ramulis cf floriferis internodia sua longitudine superantibus; flores cf: calyx campanulatus ore reflexo acuto vel tridenticulato ad dimidium e prophyllo emersus; corolla calycem duplo excedens e basi stipitiformi tripartita; androeceum in fundo corollae cum hac et inter se connatum, staminibus biserialibus, serie altera minore interdum aboriente; spadicis ♀ rami breviores quam in spadice cf, fructum solitarium vel paucos in quovis ramulo florifero maturescentes. Bacca globosa vel ovoidea oblique stigmatum residuis mucronata in vertice acuminata vel rotundata, loricae squamis in orthostichas cc. 33 et parastichas cc. 40 dispositis paulo latioribus quam longis irregulariter rhombeis, semine globoso. Tabula nostra LXII. Fig. V (fructus).

Mauritia armata Martius, Palm, brasil. 45. t. 41, 42 et 43; Palmet. Orbignian 20. t. 14 et 21. CAUDEX e stirpe solitaria 6—20 soboles proferens in ambitu multorum passuum dissitos, altitudine 7—10 m. et diametro 1—2 dm.; aculei usque ad 2 cm. lg. COMA e foliis plrq. 20 longitudine l1/2—2 m. formata ; segmenta 60—70 angustiora, 6—7 dm. lg. et 2—3 cm. 1t., glabra, ad basin brevissime (1/2 dm.) connata. SPADICES pauci in eadem stirpe, 3 vel solitarius, 5—6 dm. 1g.; rami cf 3 dm. et superiores 2 dm. lg., internodiis 1—2 em. lg. separati, ramuli floriferi vix 1 cm. lg., approximari.

Per magnam partem Brasiliae subaequatorialis et etiam aequatorialis divulgata: socialis in depressis humidis et ad rivulos in campis prov. Minarum! , Bahiae ! et Pernambuco, ad Rio Tocantins et Araguay, et inde per provinc. Goyaz usque ad Boliviam orientalem dispersa. Floret a mens. Februario usque ad Augustum, fructificat ab Augusto ad Decembrem. — Buriti bravo incolarum, qui caudicibus ad aedificia et rates exstruendas utuntur ; baccae edules.

6. MAURITIA PUMILA WALL. Caudex humilis gracilis annulatus aculeis conicis validis armatus, sub comâ vaginis foliorum emarcidorum cum petiolis delapsorum involutus. Folia minora in petiolis laminam saepius duplo superantibus patentia, segmentis paucis lato-lanceolatis rigide expansis. Spadix nutans petiolos subaequans, ramis paucis remotis pedunculum aequantibus. (Ex WALLACE.)

Mauritia pumila Wallace, Palm-trees Amaz. 59. t. XXI. CAUDICIS altitudo cc. 3 m. COMA (ex icone Wallaceanâ) e foliis 6 vigentibus formata, quorum longitudo cc. 1 m. et longior videtur. SPADICIS rami (ex icone) 12. Fructus nondum observatus.

Raro inventa et 'vix satis nota, ad margines arenosos rivulorum et lacuum in ditione fluminis Rio Negro, ubi incolae eam Caranai appellant.

SPRUCE

5. MAURITIA ARMATA MART. Caudex excelsus subterraneo-stolonifer et longe prolifer curvato-erectus aculeis conicis rectis vel paululum sursum flexis ad annulos et internodia armatus. Folia in petiolis laminam plrq. superantibus patentia et erecta in segmenta plurima lineari-lanceolata acuminata flabellipartita laevia, superne pallide viridia inferne glaucescentia, costi brevi superne evanidâ subtus conspicuâ. Spadix quam petiolus brevior vel aequilongus pendulus et

Palm

294

III. OROPHOMA SPRC. OROPHOMA

Spruce, Palm. Amazon. 168 (ut Mauritiae subgenus secundum).

Dioeca. SPADIX ♂ duplicato-disticlie ramosus spathis incompletis plurimis involutus, ramis prophyllo longe vaginante bicarinato et dein spathellis tubulosis involutis, ramulis floriferis cylindricis flores deuse congestos undique exserentibus. FLORES ; CALYX infundi40

295

PALMAE:

OROPHOMA—LEPIDOCARYUM.

buliformis breviter trilobus; COROLLA calycem longe excedens gamopetala, laciniis e tubo angusto infundibuliformi valvatis; STAMINA 6 distincte biserialia, serie exteriore minore, interiore longiore, filamentis cum petalis longe cohaerentibus, antheris sagittatis, polline echinulato ; germinodium nullum. Spadix ♀ . . .

296

2. OROPHOMA SUBINERMIS (SPRC.) DR. Caudex excelsus dense annulatus inermis vel aculeis conicis nonnullis armatus, secus apicem vaginis petiolisque fibroso-dissolutis dense involutus. Folia minora profunde flabellisecta, costae processu minimo, in medio bipartita, petiolo quam lamina paulo longiore, segmentis aequalibus undique patentibus latolinearibus acutis laevibus infra albo-pruinosis leprosisque. Spadices parvi . . .

Palmae elatae solitariae speciosae, in Brasiliae aequatorialis silvis humidis raro observatae. — CAUDEX

Tabula nostra LVI. Fig. I (folium).

columnaris excelsus vel procerus rarius aculeis nonnullis

Mauritia subinermis Spruce, Palm. Amaz. 171.

conicis sparsis armatus, annulatus, ingente foliorum amplorum comâ eorumque marcescentium vaginis et petiolis molem fibrillosam formantibus coronatus. FOLIO-

RUM palmato-flabelliformium lamina in segmenta latolinearia multinervia denique plana aequaliter partita, crassa et rigida, in facie inferiore albido-pruinosa, nervo I. sup. validissimo, nervis III. (in statu sicco) plurimis conspicuis nervos II. validos comedentibus flexuosis. SPADICES speciosi, ♂ (qui tantum noti) ramos plurimos compressos arcuatos producentes, qui ad basin prophyllo quasi ochreiformi in apices duos lanceolatos patentes excurrente inclusi sunt et dein spathellas plurimas distichas ramulis floriferis fere aequilongas portant. 1. OROPHOMA CARANA (WALL.) SPRC. Caudex excelsus vel procerus inermis. Folia ampla ultra medium flabellipartita, costae processu inter segmenta media prolongato, segmentis inaequalibus lato-linearibus acutis laevibus infra albido-pruinosis. Spadix cf et ♀ inter folia oriens, cf pendulus, $ erecto-patens, ramis ancipitibus; ramuli cf floriferi breviter cylindrici spathellis longis ad oram ciliatis inclusi multiflori, calyce breviter trilobo, corollâ infundibuliformi-tripartita calycem triplo superante, androeceo corollae inserto et eâ breviore, antheris sagittatis. Fructus (ex descript. WALLACE) in ramulis spadicis nutantes, quam in spadicibus Mauritiac flexuosae minus numerosi et minores, ovoidei. Tabula nostra LXVI. Fig. II (folium, flores).

Orophoma Carana Spruce, Palm. Amas. 171. Mauritia Carana Wallace, Palm-trees Amaz. 53. t. XVIII. CAUDEX 6—12 m. altus et cc. 3—4 dm. in diam., annulis obsoletis, usque ad 1/3 longitudinis sub vertice in fibrarum massam crassam et compactam involutus. FOLIA ad 1/3 laminae longitudinis totius indivisa (6 dm. : 15 dm.) ; segmenta plurima circulum et flabellum completum efformantia ad apicem inflexa, inaequalia a costa usque ad apicem 11/2 m. 1g. et 31/2—51/2 cm. lata, rigida. SPADICIS (ex icone Wallaceanâ petiolos fere aequantis) rami penduli 3—4 dm, 1g., spathellis brevibus cyathiformibus 26—30 distichis. FLORIS structura ex icone nostra patet. Crescit in ditione rite acquatoriali fluminum Rio Negro ! et Orinoci superioris.' in silvis humilioribus humidis arenosis ,,Catinga“ dictis, vel per hanc ditionem secus rivulorum margines nunquam inundatos; ad flumen Amazonum adhuc nondum reperta. Floret mensi Octobri. — Carani incolarum flum. Rio Negro (nomen generale pro pluribus Mauritieis), Muhi Indorum Tucanorum et Tinámalu Indorum Barrensium, qui foliis ad tectoria fabricanda utuntur.

solitarius cc. 5 m. altus gracilis creberrime annulatus. 1 m. lg. et longiora, petiolo laminam paulo superante diametro 11/2 cm. subtereti ; segmenta 30—36 supra basin ad longitudinem 5 cm. connata et semiflabella duo formantia, late lanceolata acuta, 4 cm. lata et 5—6 dm. lg., rigida, superne viridia, inferne glauca et albo-pruinosa ; nervi I. sup. validissime in facie inferiore prominentes in apicem excurrentes, nervi I. inf. minus validi in sinus flabelli excurrentes et deinde segmenta utrinque marginantes; nervi II. in quovis segmento cc. 20 validiores nervis III. multis flexuosis retis instar connexi. SPADICUM reliquias tantum observavit SPRUCE.. CAUDEX

FOLIA

In Brasilia aequatoriali montana prope limites borcales raro observata: in silvis humilioribus ad confluentes fluvios Casiquiari et Ghuainia ! — Cahuáia Indorum Orinocensium. OBS. Quamvis male nota haec species sit, tamen speciminibus originalibus hujus et antecedentis speciei accurate comparatis non dubitamus, quin ad hoc genus transferenda sit, cum etiam habitus ex descriptione inter utramque congruat.

IV. LEPIDOCARYUM

MART.

Mart. Hist. nat. Palm. II. 49 et III. 217; Wallace, Palm-trees Amaz. 60. — (Spruce, Palm. Amaz. 167: Mauritiae subgenus tertium.)

LEPIDOCARYUM

Dioeea.

♂: Pedunculus gracilis spathis longe tubulosis alterne distichis involutus in rhachin brevem terminatus evolventem ramos paucos spathellis SPADIX

brevibus acuminatis vestitos, ramulis floriferis plurimis dense alternantibus ad apicem circinnatim deflexis. FLORES per cincinnos multifloros dispositi bracteati bracteis amplexicaulibus, inferiores in axillis gemini

superiores solitarii, omnes prophyllo involuti; CALYX cyathiformis leviter trilobus lobis acutis; COROLLA triphylla petalis valvatis calycem longe excedentibus; STAMINA 6 petalis breviora, filamentis crassis teretibus in. apice antheras sub medio adnatas sagittatas multo breviores minutas gerentibus ; GERMINODIUM nullum. SPADIX $: Pedunculus, spathae et ramifleatio ut in mare; ramuli floriferi pauciores breves pauciflori, floribus prophyllo involutis in bractearum axillis solitariis per cincinnos dispositis secundo-distichis. CALYX florum trifidus; COROLLA usque ad 2/3 trifida ad basin ventricosa laciniis lanceolatis valvatis;

ANDROECEUM

ste-

rile magnum cum corollae basi sympetalâ veutricosâ

297

PALMAE:

LEPIDOCARYUM.

connatum dein in antheras lineares longas cassas corollam fere aequantes excurrens; GERMEN breviter stipitatum ellipsoideo-globosum stigmatibus tribus erectis trigono-conicis coronatum loricatum triloculare, loculis parvis in fundo supra stipitem sitis ovula singula erecta inversa foventibus. BACCA monosperma loricata cylindrica utrinque acuminata apiculata, semine funiculo insidente rhapheos loco profunde sulcato et quasi didymo prope chalazam breviter apiculato embryonem prope medium in latere sulco opposito fovente, albumine aequabili solido. Palmae humiles parvae, in Americae aequatorialis silvis humidis calidis frequentes et praesertim per vallem superiorem Amazonum fluminis et Orinoci cum affluentibus majoribus dispersae usque ad Guianae littora et Columbiam progredientes. — CAUDEX arundinaceus gracilis vel demissus articulato-nodosus inermis, foliis plrq. tristichis laxius vestitus eorum vaginis longis involutus denique delapsis denudatus.

FOLIA

in semiflabella bi-

secta furcâ utraque digitato-flabelliformi vel rarius palmato-flabelliformi ad margines interiores et exteriores hispido-aculeatd, segmentis plrq. inaequalibus nervis I. pluribus instructis saepe aculeiferis, petiolis gracilibus patentibus (confer tab. 67. I. F.). SPADIX gracilis inter folia erumpens pedunculo e vaginâ longe exserto, d ramos elongatos plures, $ ramos breviores paucos paucifloros exserens; ramulorum utriusque sexus diversus:

inflorescentia e diagrammate tabulae 61. III cum ejus explicatione melius quam ex descriptione patebit. FLORES coriacei rubelli fuscescentes e bracteis et prophyllis longe exserti; androeceum in flor, ♂ stamina 3 sepalis opposita extus circumflexa reliqua erecta gignit, in flor. antheris cassis aequaliter radiantibus. FRUCTUS inter reliquas Lepidocaryinas Americae minimi et gracillimi, lorica dilutius fusca et castanea; SEMEN e sulco rhapheos in chalazam breviter apiculatum excurrente facile recognoscitur, qui in Mauritia multo levior est. OBS. De structura germinis confer tab. nostr. 68. II. gyn.; ex accurata inquisitione characteres emendati generis bene distincti hoc loco prodierunt.

SPECIERUM CLAVIS ANALYTICA. A. Folia digitato-flabellipartita. Fructus cylindrici vel ellipsoidei utrinque acuminati. t Segmenta plrq. 4, lata; spadices breves graciles, ramis tenuibus paucifloris ; fructus parvi ellipsoidei 1. L. TENDE Mart. tt Segmenta plrq. 6, media angusta, reliqua lata plurinervia ; spadices longi, ramis gracilibus multifloris; fructus cylindrici 2. L. SEXPARTITUM B. Rodrig. †† Segmenta plrq. multa, iuaequilata ; spadices longi crassi, ramis rigidis multifloris; fructus magni ellipsoidei 3. L. GRACILE Mart.

298

B. Folia palmato-flabelliformia. Fructus turbinati vel obovoidei. t Segmenta lato-lanceolata acuta; spadices crassi, ramis rigidis, ramulis multifloris; fructus turbinati vertice obtuso 4. L. CASIQUIARENSE Sprc. tt Segmenta angusto-lanceolata acuminata dense aculeata; spadices graciles, ramis paucis brevibus ramulos floriferos paucos exserentibus; fructus obovoidei vertice rotundato 5. L. GUAINIENSE Sprc. OBS. Non dubitamus, quin hae species (L. sexpartito forsan excluso et pro varietate L. tenuis enumerando?) rite inter se bonis characteribus differant, quamquam transitus nonnullos in fructuum forma et interdum in foliis indagare licet. Cl. TRAIL observat (Journ. of Bot. new ser. VI. 129. May 1877), species distinctas omnes in unam contrahendas esse multiformem. Sed eodem jure Palmarum species in aliis quoque generibus in exiguum numerum reducendae essent.

1. LEPIDOCARYUM TENUE MART. Caudex gracilis tenuis versus apicem foliis 12—15 ornatus. Folia ampla pro portione caudicis, usque ad costam truncatam bisecta, furca utraque bipartitâ (vel rarius integrâ vel irregulariter pluripartita) 12 nervi, ad basin inter nervos I. arcte plicata ad marginem extimum et intimum aculeis parvis nigris setosâ, nervis I. sup. in facie superiore aeque aculeatis, petiolo ancipite laminam duplo triplove superante. Spadix intra folia oriens petiolo 2—3-plo brevior rhachi pedunculo aequilongâ, duplicato-distiche ramosus ramis 6—10 brevibus rigidis densifloris ramulos floriferos in ♂ cc. 20—25, in ♀ cc. 10 producentibus. Fructus ellipsoidei in vertice rotundato stylis persistentibus mucronulati, squamarum loricae marginibus sinuatis versus apicem nigrescentibus. Tabula nostra LXII. Fig. VII (fructus) et LXVIII. Fig. II (spadix cum analysi).

Lepidocaryum tenue Martius, Palm, brasil. 51. t. 47; Wallace, Palm-trees Amas. 61. t. II. f. 4 et t. XXII. Lepidocaryum quadripartitum Spruce, Palm. Amas. 172. Lepidocaryum enneaphyllum B. Rodrigues, Enurn. Palm, nov. 19. CAUDEX 2—3 m. altus digiti crassitie. FOLIA obscure viridia segmentis ad apicem cernuis erecto-patentia; petiolus cc. 1 m. 1g., costa 15 mm. 1g. inter segmenta progrediens; segmenta cc. 5 dm. 1g., latitudine pro numero nervorum I. inter 3 et 6 cm. variabili ; nervorum I. sup. numerus in tota lamina plrq. 24, aculei eorundem 2—5 mm. 1g. longe distantes. FLORES ♂ 6—7 mm. 1g.; COROLLA calycem tridentatum 4—5-plo superans, petalis lineari-lanceolatis acutis; FILAMENTA crassa corollam fere aequantia in apice antheras pro portione minimas portantia. FLORES ♀ 9 mm. 1g.; COROLLA calycem trifidum triplo superans; ANTHERAE cassae petalis paulo breviores; GERMEN breviter stipitatum in stigmata 3 subulata erecta stipite longiora, excurrens. FRUCTUS variabili magnitudine plrq. 20—24 mm. 1g. et 12—15 mm. in diam., squamis loricae in ortbostichas 18 et parastichas 20—24 coordinatis in latitud. 3 mm. metientibus.

Haec species inter omnia Lepidocarya maxime frequens et multiformis per Brasiliam aequatorialem, occidentalem late sparsa est; praesertim silvarum umbras obscuras sub excelsis arboribus ad flumen Rio Negro ! incolit et ibidem rarius in declivibus ad rivulos invenitur; etiam prope Rio Purus!, Rio Padauiri et Rio Jauary! crescit. Floret mensi Septembri et fructus maturat Martio. et Aprili. — Caranai do Mato incolarum.

2. LEPIDOCARYUM SEXPARTITUM B. RODRIG. Caudex gracilis arundinaceus comâ foliorum cc. 15 ornatus. Folia ampla petiolo laminam paulo superante gracillimo anci-

PALMAE:

299

LEPIDOCARYUM.

pite, lamina usque ad costam brevissimam bisecta, furcA utrâque plrq. tripartitâ ad marginem extimum et intimum aculeis parvis nigris rectis sparsim obtecta, segmentis inaequalibus: exterioribus Tatis plurinervibus, mediis angustis uninervibus, nervis I. sup. omnibus in facie superiore sparsim aculeatis. ' Spadices (fructiferi modo noti) intra folia oriundi iisque paulo breviores petiolos longe superantes, rhachi pedunculo aequilongâ ramos 6—8 graciles in longis spatiis distiche producente, ramulis floriferis cc. 12—15 in quovis ramo paucifloris. Fructus cylindrici vel versus apicem obtusum stylis persistentibus brevissime mucronulatum paulum latiores, squamarum loricae marginibus sinuatis flavescentibus. — Diagnosis e specim. sicc. a cl. TRAIL una cum B. ROBRIGUES collectis Herb. Kew. Tabula nostra LXII. Fig. VIII (fructus).

Lepidocaryum sexpartitum Barb. Bodrigues, Enum. Palm, nov. 19. Lepidocaryum tenue var. sexpartitum Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 129. Species antecedenti quidem valde affinis, sed tamen separanda videtur. CAUDEX 1—2 m. alt. et 1 cm. in diam. FOLIA vix 1 m. 1g.; nervi I. in tota lamina 24, segmentis anticis et posticis plrq. 4—6-nervibus. SPADIX ♂ 8 dm. lg., pedunculo 4—5 dm. lg. ancipite spathas incompletas cc. 7 evolvente; rami 6—8 spathellis totidem involuti 8—12 cm. lg.; ramuli floriferi 8—12 in quovis ramo floribus 5—8 onusti brevissimi. Flores ignoti. FRUCTUS cylindrici utrinque rotundati, orthostichis 18—20 et parar stichis cc. 24. SEMEN sulco profundo dorsali longitudinaliter excavatum ad basin obliquum,

Variat: α. MACROCARPUM Dr. Fructus 38 mm. lg. et 14 mm. in diam.; semen 23 mm. lg. et 11 mm. in diam. Ad flum. Padauiri ! : Trail 1874, Herb. Kew. n. 1095.

MICROCARPUM Dr. Fructus 24 mm. lg. et 12 mm. in diam.; semen 20 mm. lg. et 10 mm. in diam. Prope S. Antonio ad flum. Tapajoz ! : Trail et Bodrigues 1874, Herb. Kew. n. 1092. Crescit species in Brasilia aeqmtoriali occidentali rara. maturat a mense Martii usque ad Junium.

—

300

hilum explanato sessili e basi cordata sulcato-didymo, embryone supra hilum sub dimidia seminis altitudine sito. Tabida nostra LXII. Fig. IX (fructus) et LXVII. Fig. I (spadices cum analysi).

Lepidocaryum gracile Martius, Palm, brasil. 50. t. 45 et 46. Habitus quam reliquae species paulo robustior. FOLIA 11—13 dm. lg., lamina 6—7 dm. lg., costae processus 2 cm. lg.; segmenta intima et extima plrq. 3—6-nervia, intermedia saepe uninervia ; nervorum I. sup. omnium numerus 20—24 (ut in reliquis speciebus). SPADIX ♂ usque ad 1 m. lg., pedunculo 6—7 dm. lg. et 1 cm. crasso; ramuli floriferi inter se spatiis 15—20 mm. distincti, cc. 20-flori; FLORES 7 mm. lg.; CALYX 3 mm. lg.; FILAMENTA in sectione, transversali crasse triangularia longitudine 4 mm., antherae 1 mm., pollen tetraedrico-globosum, exina echinata. FLORES ♀ 8 mm. lg.; FILAMENTA cassa libera(!). FRUCTUS OC. 21/2 cm. lg. et 11/2 cm. in diam, vel etiam major, orthostichis squamarum longitudinem 3—4 mm. et latitudinem 5 mm. attingentium plrq. 18, parastichis 18—20. Rarior haec species inventa in Brasilia aequatoriali occidentali, silvas uliginosas prope flumen Japurá ! ornans.

4. LEPIDOCARYUM CASIQUIARENSE SPRC. Caudex gracilis tenuis erectus vel inclinatus comâ foliorum longe vaginantium coronatus. Folia minora, tristicha, petiolo fuscoleproso laminam bisectam flabellipartitam paulo superante, furca utraque ad marginem intimum et extimum aculeis sparsis setulosA in segmenta cc. 10 lata vix acuta partitA, segmentis mediis nervo I. sup. solitario in facie superiore aculeis sparsis setoso praeditis, intimis latioribus plrq. trinervibus. Spadix ♀ foliis paulo brevior crassus rigidusque ramos cc. 4 emittens, ramulis floriferis longis spathellas suas longe excedentibus 8—12-floris longe distantibus in quovis ramo 8—10. Fructus turbinati e basi acutâ, in vertice obtuso stigmatibus persistentibus longe mucronati, squamis loricae latis rhombeis. Tabula nostra LXII. Fig. XI (fructus).

Lepidocaryum Casiquiarense Spruce, Palm. Amaz. 173.

Fructus

3. LEPIDOCARYUM GRACILE MART. Caudex gracilis foliorum vigentium cc. 15 — 20 comâ amplâ ornatus. Folia in petiolis ancipitibus-arcuatis patentia digitato flabellipartita in medio usque ad costam brevissimam bisecta, furcA utrâque saepe inter se inaequaliter in segmenta 5—7 raro plura divisâ â plrq. 12-nervi aculeis secus marginem anticum et posticum et in nervis I. sup. sparsis. Spadix pro portione caudicis magnus et validus longe pedunculatus, pedunculo spathis incompletis cc. 4 longe vaginantibus tubulosis vestito in rhachin breviorem terminato; rami ♂ pauci (2, 3, raro plures) patentes et ramulos floriferos circinnatim reflexos internodia sua longe superantes densifloros gignentes; rami $ totidem erecto-patentes crassiores breviores, ramulos floriferos internodia sua aequantes vel iis breviores pauciföros gignentes. Flores iis L. tenuis similes. Fructus fere exacte cylindrici utrinque breviter acuminati in vertice applanato stigmatum residuis rostellati, loricae squamis ad margines posticos sinuatis latioribus quam longis, semine in funiculo filiformi ad

CAUDEX 1—3 m. altus cc. 2 cm. in diam. FOLIA CC. 7—8 dm. 1g. in segmenta 4 dm. lg. et plrq. 11/2 cm. lata uninervia 16—20-partita. SPADIX ♂ ignotus; ♀ 5—6 dm. lg.; FLORES 8 mm, lg., androeceo cupulari corollae tubo arcte adnato in filamenta ligulata antheris cassis fisso. FRUCTUS 25 mm. lg. et 16 mm. in diam.; squamis loricae 31/2 mm. longis et 5 mm. latis in orthostichas 18 coordinatis.

In silvis Brasiliae aequatorialis montanae et' Venezuelae australis prope flumen Casiquiari gregaria et communis prope Quinabuena ! OBS. Species ad Lepid. gracile Mart. propius quam ad ullam aliam speciem accedens neque cum L. Guainiensi neque cum L. tenui conjungi potest. Fructus tamen L. Guainiensis similes sunt, quod ex SPRUCEI descriptione non patet, cum hic autor fructus immaturos pro maturis descripserit et specimina suae ipsius collectionis (Herb. Kew.) commixerit. Itaque characteres speciei emendati jacent in foliis et in spadicis magnitudine et crassitie, cum nulla species praeter L. gracile spadices tam firmos producat, in ramorum rigidorum numero parvo et in ramulorum florif. longitudine (1—2 cm.), qui itaque, spathellas suas longe excedunt, denique in fructuum turbinatorum vertice obtuso mucronato et loricae squamis majoribus eis L. gracilis similibus. Florum in herbariis deficientium analysis desideratur.

5. LEPIDOCARYUM GUALNIENSE SPRC. Caudex demissus tenuissimus comâ foliorum, cc. 6 longe vaginantium

PALMAE:

301

LEPIDOCARYUM—DESMONCUS.

ornatus. Folia tristicha pro portione caudicis ampla, vaginis fusco-leprosis, petiolis fuseo-leprosis ancipitibus laminam profunde bisectam aequantibus, furca utraque aequaliter flabellipartitâ in segmenta plrq. 10 secus nervos I. sup. aculeis flavescentibus multis vestita extima latiora intima angustiora, omnia nninervia. Spadices (floriferi ignoti) ♀ intra folia ima oriundi petiolos aequantes fusco leprosi denique glabrescentes, pedunculo spathellis 4 longis vestito quam rhachis ramos paucos graciles breves emittens longiore, ramulis floriferis paucis multifloris vel paucifloris. Fructus obovoidei in vertice rotundato stigmatibus persistentibus longe acuminati, squamis loricae latis subrhombeis. Tabula nostra LXII. Fig. X (fructus) et LXVIII. Fig. I (folium, spadix).

302

Lepidocaryum Guainiense Spruce, Palm, Amaz. 174, CAUDEX inter omnes grarillimus humilis diametro vix 1 em. metiente,

dm. lg., lamina petiolum aequante vel paulo superante; segmenta totius folii 20 usque basin versus libera lineari-lanceolata longe acuminata 4 dm. lg. et l1/2—1 cm. 1t. SPADIX 4 dm. lg. ramos 3—4 breves proferens spathellis elongato tubulosis longe vaginantibus ad apicem foliaceis acutis rhachi non appressis. FRUCTUS lorica speciei antecedentis valde similis, sed forma diversa. FOLIA

CC. 8

Crescit rarior in Brasilia aequatoriali montana et Venezuda australi in silvis fluminis Guainia ! et prope Laranjal ad Rio Mauhes : Trail Herb. Kew. n. 1096! — Fructus maturat mense Junii et Julii. OBS. In fructus descriptione prima a viro cl. SPRUCE adumbrata (1. c. p. 175) specimina immatura descripta sunt, quae nos ipsi in iisdem exemplaribus ante oculos habuimus.

SUBORDO II. CEROXYLINAE. Drude, Göttinger Nachrichten 1878 et in Bot., Ztg. 1878. p. 190.

Trib. III. COCOINEAE. H.B.K. Nov. Gen. Piant. I. 79; Martius, Hist. nat. Palm. III. 276. Genera plura difficilius distinctu tamen nunquam characteribus sinceris egent et plerumque aequo modo ex habitu toto et foliis quam ex inflorescentiâ, florum fructuumque structura recognoscenda sunt. Attamen non infitiamur, transitus nonnullos adesse inter genera quaedam Cocoinearum inermium, e. g. inter Maximilianam et Attale,am et Orbigniam. Sed si nonnulli autores aut generum numerum incredibili multitudine augere aut omnia in tria (Cocum, Bactridem, Elaeidem) contrahere conati sunt, methodum naturalem offendunt, quam ill. MARTIUS in hae tribu optime servavit; ejusdem vestigia sequentes accuratiore florum analysi et inflorescentiae inquisitione novos et emendatos generum characteres proponemus.

Subtrib. 1. BACTRIDEAE Dr.

V. DESMONCUS

MART.

DESMONCUS Martius, Hist. nat. Palm. II. 84 et III. 277;

Wallace, Palm-trees of the Am. 72; Spruce, Palm. Amaz. 155.

In eodem spadice monoeca. SPADIX in pedunculo longe incluso simpliciter distiche vel tristiche ramosus, ramis flexuosis tenuibus iu scrobiculis glomerulos trifloros 9 et ♂, superne bi—unifloros ♂ gignentibus, spathâ inferiore breviore bicarinata, superiore completâ flores superante fusiformi lignosa denique longitudinaliter dehiscente et flores denudante saepe aculeata. FLORES ♂ : CALYX brevissimus annularis tridentatus vel trilobus; COROLLA tripetala petalis obliquis lanceolatocuspidatis ad basin disco staminifero conjunctis; STAMINA 6 parva disco inserta et ejus ope cum corolla connexa; GERMTNODIUM minimum. FLORES ♀ : CALYX brevis cupularis ore obtuso; COROLLA calycem longe excedens urceolaris in dentes 3 argutos excurrens; STAMJNODIA nulla; GERMEN ampullaceum corollam aequans vel excedens ovula tria placentae centrali inserta elPalm.

lipsoidea micropylê umbilicata horizontaliter spectante aversa in fundo fovens, unum foecundatum maturescens (confer tab. nostram 70 et 71, gyn. et ov.!). DRUPA parva sphaeroidea monosperma, mesocarpio succulento, putamine tenui chartaceo supra dimidiam altitudinem et sub vertice triporoso vel trigibboso. EMBRYO in albumine corneo aequabili sub poro majore. Palmae gregariae caudicibus ope spinarum flagelli alte inter arbores et dumeta scandentibus et ea saepe aculeis costam et vaginas et spathas obtegentibus impenetrabilia reddentes, in Brasilia aequatoriali secus flumen Amazonum et ejus affluentia usque ad ostium, dein secus litora orientalia ubique frequentissimae, in Brasilia subtropica interiore (montana) rarae et modo hinc inde in fluminum vallibus humidis inventae, praeter Brasiliam usque ad Boliviam orientalem et deinde per omnia Americae aequatorialis imperia usque ad regnum Mexicanum dispersae, praesertim silvarum humidissimarum incolae. — CAUDEX

arundinaceus tenuis flexilis scandens, foliorum 41

PALMAE: DESMONCUS.

303

vaginis ochreisque longe sub apice involutus distichis, inermis.

FOLIA

(a reliquis Palmis facile distinguenda)

aequaliter pinnatisecta longe vaginantia vagina aculeata rarius inermi supra petioli exsertionem in ochream longam truncatam excurrente, petiolo brevi ; segmenta recta elliptico-lanceolata vel elliptica utrimque acuta quasi articulata apice acuminato opposita vel rarius sparsa 3- ad multijuga, praeter aculeos magnos hinc inde nervis insidentes glaberrima ; costa aculeis varie obtecta vel subinermis in flagellum longum spinis plurijugis retrorsis apicem versus decrescentibus et approximatis (segmentis abortivis !) armatum excurrens. OBS. Spadices et flores inter Cocoineas minores maxima cum Bactride similitudine, sed in plerisque speciebus ramis distichis et praeterea ovulis micropylen paululum supra dimidium evolventibus et embryone eodem loco sito secedentes; putamen tenuissimum saepe indurato-chartaceum, quod transitum ad Arecineas endocarpio firmiore instructas constituit, characterem optimum ex fructu praebet generi huic naturalissimo. ADN. I. In foliorum descriptione distinguemus vaginam, ochream (i. e. vaginae partem supra petioli insertionem), petiolum (ante segmentorum insertionem), costam (segmenta foliacea gerentem) et flagellum (segmenta in spinas mutata gerens) — Pedunculus semper vaginâ et ochreâ longe inclusus multo brevior apparet; in descriptionibus longitudinem ex oehreâ exsertam adducemus. ADN. II. Characteres in aculeis vaginae, spathae et praesertim costae caute adhibendi sunt, cum interdum variabiles sint; specimina adolescentia saepe vaginas inermes, adulta aculeatas gerunt, quod in herbariis facile fallere potest. Aeque monendum est, in plantis adolescentibus flagellum spinis destitutum et saepe filiforme inveniri vel interdum omnino deesse, ita ut specimina sicca flagello genuino destituta in herbariis ad specierum determinationem caute adhibenda sint. — Hae omnes difficultates specierum distinctioni argutae obstant, praeterea cum multae variabiles sint habitu et magnitudine; nonnullas species Martianas cum aliis conjungendas esse censuimus, nonnullas novas haud sine dubitatione statuimus.

SECTIONUM ET SPECIERUM CLAVIS ANALYTICA. ADN.

Species inter se valde affines signo { conjunctae sunt.

A. Spadicis rhachis crassa ramos rigidos multos vel plurimos undique patentes dense exserens ; spatha interior ovato-ventricosa ; petala ♂ acuta, fructus majores putamine firmiore Sect. I. BACTRIDOPSIS. † Segmenta plurima ad costam inaequaliter sparsa et aggregata in facie inferiore aculeifera, aculeis rectis plurimis' ad costam; spadicis rimetis longa, Spadix, maximus pedalis, et ultra, pedunculo aculeato, spathâ sup. ubique setoso aculeatâ, ramis ri-

304

gidis divaricatis et arcuatis. Segmenta lato-lanceolata subito acuminata ; flagellum validissimum 1. D. RUDENTUM Mart. ** Antecedenti similis, sed spadicis rami graciles tenues erecti paralleli. Segmenta lanceolata sensim et longe acuminata 2. D. HORRIDUS Splitg. et Mart. †† Segmenta plurima lanceolata per juga aequaliter disposita in facie superiore et inferiore aculeifera. Rhachis hrevis ramis fastigiatis. Tomentum albo-fuscum vaginas et spathas investiens .... 3. D. PALUSTRIS Trl. ††† Segmenta pauca per 3—5 juga disposita ovato-lanceolata vel late elliptico-lanceolata, laevia ; costae aculei adunci. Spadix 4. D. AEREUS Dr.

B. Spadicis rhachis gracilis elongata ramos graciles pauciores distichos (vel in majoribus tristichos) internodiis longis separatos exserens; spatha interior fusiformis; petala cuspidata; fructus minores putamine tenui . . . Sect. II. EUDESMONCUS. §. 1. Species leiospathae, spatha interiore inermi (etiam spadicis florentis). Plantae plerumque teneriores et minus aculeatae. t Spadix longus et tener, flaccidus paucos ramos breves exserens, folia interdum usque ad flagellum aequans. Segmenta cc. per 15 juga disposita anguste lanceolata acuminata laevia. Aculei omnes parvi 5. D. MITIS Mart. †† Spadix longus et tener paucos ramos breves exserens, folia interdum cum flagello aequans. Segmenta per 3—5-juga disposita ovato-lanceolata acuminata laevia; spinae tenerrimae. Aculei rari, omnes parvi 6. D. LEPTOSPADIX Mart. ttt Spadix foliorum dimidio aequilongus pauciramosus. Segmenta per 4—6 juga disposita lato-lanceolata acuta aculeifera, aculeis validis; spinae validissimae 7. D. PUMILUS Trl. tttt Spadix foliis pluries brevior ramos multos pedunculo aequilongos exserens. Segmenta per 7—10 juga disposita elliptico-lanceolata acuta laevia vel parum aculeata; spinae tenerae .... 8. D. RIPARIUS Sprc. §. 2. Species acanthospathae, spatha interiore setis vel aculeis validis dense vel laxe armata, interdum per fructuum maturationem eis denudata (confer D. orthacanthum! ). Plantae plrq. firmiores et in foliis quoque densius et firmius aculeatae quam in §. 1, exc. specie 16 et 17. t Spatha aculeis minoribus vel densius congregatis setosa. Segmenta paulatim in spinas transeuntia. Aculei recti et validi in vagina, petiolo et saepe in segmentis. * Segmenta inermia; aculei pollicares e basi conicâ valide patentes nigri rariores cum multis minoribus mixti vaginam et ochream investientes 9. D. MACRACANTHOS Mart. ** Segmenta rarius in facie inferiore aculeata, anguste lanceolata; aculei longissimi recti patentes solitarii vel aggregati petiolum et rarius costam investientes. Spatha interior aculeis raris rectis sparsa vel denique eis lapsis inermis 10. D. ORTHACANTHOS Mart. *** Segmenta in facie superiore aculeifera; in reliquis antecedenti similis . 11. D. ATAXACANTHOS B. Rodr. **** Segmenta plrq. inermia, sed aculeo pollicari et longiore recto oblique patente ad insertionem in basi segmenti inferne costae insidente quasi stipulata; spinae validissimae e segmentis sensim transformatae. Spatha inferne subinermis ad apicem aculeis dense congregatis armata 12. D. LOPHACANTHOS Mart. ***** Segmenta in mediani facie inferiore in longis intervallis firme aculeata, lanceolata et longe acuminata; vagina et oehrea aculeis minoribus setosa ....... 13. D. PYCNACANTHOS Mart. (Aculei in segmentis rariores, in vagina plures var. SARMENTOSA.) validiores recti ....

305

PALMAE: DESMONCUS.

†† Spatha aculeis e basi gibbosa conicis induratis rectis vel uncinatis horrida. Segmenta plrq, abruptim in spinas mutata, Aculei in vaginâ et praesertim in costa plrq. uncinati, in segmentis rari vel nulli. * Spadicis rami validi numerosi. 0 Spatha dense aculeis conicis acutis reflexis vel patentibus obsita; rami spadicis quam internodia pluries longiores. Vagina et ochrea intermixte aculeata, costa aculeis retrorsis armata; segmenta late elliptico-lauceolata, inermia 14. D. POLYACANTHOS Mart. ʘʘ Spatha dense aculeis setosis validis undique patentibus obsita; rami spadicis quam internodia 2—3-plo longiores laxi. Vagina et ochrea aculeis intermixtis plurimis dense armata et setosa, costa aculeis retrorsis rarioribus armata; segmenta lanceolata, longe acuminata nitida, inermia 15. D. PHENGOPHYLLUS Dr. ** Spadicis rami teneri graciles ad rhachin elongatam; spadix pro portione foliorum parvus. © Rami flexiles pauci elongati internodia pluries superantes; spatha aculeis plurimis subtilibus setosis horrida. Vagina subtiliter aculeata, costa aculeis aduncis armata; segmenta latolanceolata magna, in facie inferiore aculeifera ; flagellum validum . . 16. D. LEPTOCLONOS Dr. ʘʘ Rami breves recti internodia duplo superantes; spatha aculeis densis armata. Vagina setosa interdum mitescens, costa vix aculeata; segmenta tenera dilute viridia glaucescentia lineari-lanceolata; flagellum tenerrimum 17. D. SETOSUS Mart.

Sect. I. BACTRIDOPSIS

DR.

OBS. Haec sectio generi Bactridi proxima in spadicibus et fructibus majoribus Bactridibus altius candescentibus similis est; flores tamen Desmonci structuram praebent, et folia ejusdem characteres eximie ostendunt scil, flagello longissimo valide hamato et segmentis ad marginem glabris instructa; dispositio segmentorum aggregata in speciebus 1 et 2 autem Desmonco aliena aeque Bactridem aemulatur.

1. DESMONCUS RUDENTUM MART. Caudex tenuis altissime scandens foliis distichis per maximam longitudinem laxius vestitus. Folia brevissime petiolata, vaginl et ochreâ elongato-truncatâ aculeis minoribus rectis atris armati vel setosi, costi validi aculeis e basi incrassatâ rectis patentibus multis longis usque versus apicem armati, segmentis utrinque 20 vel pluribus in acervos 1-, 2—4-orum coordinatis ad basin arcte conduplicatis dein lanceolatis subito acuminatis, nervo I. sup. crasso in facie inferiore hinc inde aculeis paucis rectis armato, flagello validissimo inermi spinarum juga 7 e basi incrassati plana linearia acuta gignente. Spadix ultrapedalis firmus, spatbl inferiore pedunculum aequante acuminati aculeis setulosl, superiore lignosi extus albicante aculeis e basi globosi subulatis nigrescentibus rectis sparsis armati, pedunculo usque ad rhachin aculeato, rhachi ramos 20—30 validos arcuato-patentes profunde scrobiculatos floribus ♀ et ♂ ad apicem modo ♂ dense onustos exserente et ipsâ in caudam ramis aequilongam floriferam apicalem excurrente. Morum ♂ petala lanceolato-acuta cum staminibus 3-plo brevioribus ad basin cohaerentia; autherae versatiles lineares in filamento tenui suspensae; fl. 9 . . - Drupa ellipsoidea utrinque acuta mesocarpio succulento, putamine tenui osseo fusco intus albescente supra dimidium processibus 3 mammiformibus in seminis

306

foveas prominentibus instructo inaequalibus; semine anguste obovoideo ad basin angustato fuscescente lineis albis ubique ornato, fovearum unâ majore embryonem includente. Tabula nostra LXIX.

Desmoncus rudentum Martius, Palmet. Orbignian. 48. t. 14 et 26. Species grandis in summos arborum vertices scandens. CAUDEX 10—20 m. 1g. volubilis crassitie digiti minoris. FOLIA 1 m. 1g. et longiora incl. flagello 3—4 dm. lg. cum spinis 5 cm. 1g. et 4 mm. latis applanatis sursum decrescentibus ; segmenta plrq. 14 cm. lg. et 3 cm. lata; aculei longiores 4 cm. lg., in segmentis 1 cm. lg. SPADIX 4 dm. lg., ramis 1 1/2 dm. lg. bracteolatis ; aculei in spathis et pedunculo vix 1 cm. aequantes. DRUPA 2—21/2 cm. lg. et 1 — 11/2 cm. in diam. SEMEN 15 mm. lg, et 8 mm. in diam., magnitudine et forma et sapore fructus Rosae caninae. (ex schedula WEDDELL !). Crescit in Brasilia centrali subaequatoriuli et tropica! usque in Boliviam orientalem progrediens (in silvis ad flumen Puraguay superius: Weddell ! ; in Bolivia et Brasilia affini: Orbigny). — Urubamba incolarum.

2. DESMONCUS HORRIDUS SPLITG. et MART. A specie antecedente, cui proxime affinis, differt: Folia longiora, 1 —172 m. lg. incluso flagello 4—5 dm. lg-. spinarum jugis 5 longe distantibus hamato; segmenta laxius in acervos minus distinctos disposita utrinque 20 vel pauciora, anguste lanceolata in acumen sensim angustata, 2—21/2 dm. Ig. et 21/2 cm. 1t., nervo medio valido in facie inferiore aculeis raris (3, 2, 1 vel nullis) saepe 3 cm. lg. armato; aculei costae longissimi (4—6 cm. lg.) cum minoribus mixti leprosi, maximi ad insertionem segmentorum. Spadix minor et gracilior quam in specie antecedente: spatha interior lignosa fusco-leprosa et aculeis 4—9 mm. 1g. sparsis setoso-armata, apice mucronato; pedunculus eisdem aculeis accumbentibus obtectus fusco-leprosus; rhachis superne inermis ramos 30—40 graciles ad basin floribus denudatos dein inter scrobiculos laxiores flexuosos multifloros ad apicem masculos inter se et cum rhachi parallelos exserens ad apicem in ramos paucos dissoluta ; rami 12—9 cm. lg. Flores ♂ anthesi stellati, calyce minimo, corollâ triphyllâ petalis 5 mm. 1g. anguste lanceolatis ad apicem obtusum ciliis paucis e nervis prodeuntibus barbatis; flores ♀ vix 3 mm. lg. calyce brevi annulari corollam infundi buliformem cingente, germine corollam duplo fere excedente. Putamen eidem formâ quam D. rudentum praebet, 16 mm. lg. et 9 mm. in diam., extus ramis fibrovasalibus nigris circa foveas caecas et embryitegam radiatim confluentibus instructum dilute fuscum.

Desmoncus horridus Splitgerber et Martius, Palmet. Orbignian. 51. Desmoncus melanacanthos Martius Msc.! in schedula herb. Bruxellani. Haec species in Guianâ ! frequens etiam in Brasitiam aequatorialem invadit, ubi eam in valle flum. Amazonum peregrinator cl. Wallis! legit.

3. DESMONCUS PALUSTRIS TRL. Species habitu et magnitudine antecedentis. Folia ampla, vaginl et costi

PALMAE:

307

aculeis rectis nigris armata et tomento albido-badio vestita, segmentis in juga cc. 18 aequaliter dispositis lanceolatis acuminatis crassis, in mediani validi facie inferiore aculeos 1—2 et in superiore aculeos rectos nigros 4—5 gerentibus, flagello inermi spinis 8-jugis validis subulatis hamato. Spadix in pedunculo gracili patens et cernuus, spatha exteriore brevi, interiore multo longiore pedunculum aculeatum longe vaginante deinde sub rhachi ventricosa in acumen tortum terminata aculeis rectis valde sparsis rarioribus armatâ, rhachi brevissimâ ramos cc. 10 fastigiatos aequilongos parallelos quam pedunculus multo breviores exserente, ramis in dimidio inferiore glomerulos trifloros ♀ et ♂ superne ♂ flores gignentibus flexuosis. Florum ♂ calyx tricuspidatus brevissimus; petala acuta ovato-lanceolata androeceum pluries superantia; stamina in filamentis brevibus disco inserta; florum ♀ calyx annularis truncatus brevissimus remote ciliatus; corolla urceolata tridentata calycem quadruplo excedens ad oram pilis furcatis palmatisve ciliata; gynaeceum e corolla longe emergens ampullaceum stigmatibus brevibus. Tabula nostra LXXI. Fig. 1 (spatha et analysis).

Desmoncus palustris Trail, Descript. of new Palms 1876. l. c. p. 353. / — 2 m.

lg.; segmenta cc. 2 dm. 1g. et 2—3 cm. 1t.; aculei 1—21/2 cm. lg. PEDUNCULOS 6 dm. lg. spathae interiori aequilongus raro armatus, aculeis spathae in intervallis aequalibus sparsis 5—10 mm. lg.; rami 7—8 cm. lg. tenues. FOLIA 1 1 2

In Brasilia aequatoriali in ditione flum. Bio Negro ! paludes ad flamen Padauiri incolentem hanc speciem detexit Trail.

4. DESMONCUS AEREUS Dr. (nov. spec.) Caudex tenuis longissime inter arbores scandens. Folia longe vaginantia vaginis membranaceis parum aculeatis laevibusve, oehrea, elongata vaginam superante inermi ad oram truncatam reticulata, petiolo longiore segmenti longitudinem superante laevi vel aculeis rarissimis validis armato, segmentis 3—5-jugis exacte oppositis ovato-oblongis utrinque acutis inermibus, costa longa aculeis raris subulato-aduncis retroflexis armata, flagello quam costa breviore sparsim aculeato, spinis 5-jugis patentireflexis ad apicem ornato. Spadices (in herbariis deficientes) longe incluse pedunculati spathis ventricosis erectis dense aculeatis, drupa globosa vel depresso - globosâ cerasiformi rubrâ (?). ?Desmoncus macroacanthus Wallace (nec Martius !), Palmtrees Amaz. 73. t. XXVII. Species haud satis nota, quam dubie ad hanc sectionem transtulimus. tenuis 5 mm. in diam., scandens. FOLIA 1—11/3 m. lg., ochreâ fere 1 dm lg, inermi; vagina aculeis perpaucis validis e basi tumida ortis rectis armata et ferrugineo-leprosa; costa nuda sed aculeis aduncis in facie inferiore ad apicem usque armata 5 dm. lg.; segmenta in longis intervallis (cc. 14 cm.) 3—5 juga, 17 cm. lg. et 5—7 cm. 1t., exacte elliptico-acuta ; nervi II. utrinque 10—12 tenues ; flagellum 5 dm. 1g. in dimidio inferiore crebrius aculeatum versus apicem inter spinas 6-jugas rectas tenues 3 cm. ad 1/2 cm. longas inerme. CAUDEX

In silvis humilioribus prope Ayrâo ad flumen Bio Negro!: Trail, Specim. origin: in Herb. Kewensi. — Speciem dictam fortasse eandem observavit Wallace in Catinga silvis fluminis Bio Negro superioris et af-

DESMONCUS.

308

fluentium minorum. — Incolae hanc et alias Jassitara appellant iisque ad ligamenta fabricanda utuntur; e cortice cylindros elasticos ad succum radicis Mandioccae conservandum resecant (confer Wallace l. c.).

Sect. II. EUDESMONCUS. OBS. Species typicae generis, praeter habitu etiam florum et inflorescentiae fructusque characteribus a Bactride longe secedentes. §. 1.

LEIOSPATHAE.

5. DESMONCUS MITIS MART. Caudex humilis tenuissime arundinaceus flexilis vix scandens. Folia laxius disticha longe vaginantia, vagina et oehrea brevi internodii tertiam partem aequante inermibus, petiolo brevi ochreae aequilongo sparsim et raro aculeato vel inermi, aculeis conico reflexis minutis, costa gracili subinermi, segmentis 7—11-jugis e basi contracta lanceolato-acuminatis oppositis vel alternis, flagello quam costa paulo breviore gracillimo tenui spinas paucijugas longas teneras subulatas gerente saepius rudimentario espinoso. Spadices graciles in pedunculo tenui longe incluso e superioribus internodiis erumpentes foliis 2—3-plo breviores, spatha utrâque inermi, ramis cc. 5 tenuibus ad rhachin elongatam insertis erectis, drupis obovoideis parvis.

Desmoncus mitis Martius, Palm, brasil. 90 ; Palmei. Or bignian. 53. CAUDEX 1—11/2 m. altus et 3—5 mm. in diametro, vix scandens sed flexuosus. FOLIA in internodiis 11/2 dm. lg. disticha, cc. 6 dm. lg.; vagina in ochream 21/2 cm. longam ore oblique truncato producta-inermis vel aculeolis uncinatis rarissimis armata; costa 25—35 cm. lg. in facie inferiore usque ad apicem aculeis aduncis viridibus nigro-apieulatis 1—2mm. longis armata vel fere laevis; segmenta 7—11-juga plrq. 13 cm. lg. et 3 cm. 1t., sed saepe minora (9 cm. lg, et 2 cm. 1t.), laevia, nervo I. sup. arguto et nervis II. utrinque 3 validioribus instructa : flagellum 1—2 dm. 1g. praeter aculeos nonnullos spinas 3-jugas argute reflexas (infimas ad 3 cm. lg.) tenuissime subulatas gerens. SPADIX ochreis inclusus; pedunculus totus 4 dm. lg., parte libera -2 dm. lg.; spatha inferior usque ad rhachin 11/2—2 dm. longam se extendens; rami 4—6 graciles flexuosi cc. 6 cm. 1g. erecto-patentes ; spatha superior fusiformis laevissima striata. FLORES ♂ lutei, ♀ virides. FRUCTUS obovoidei in vertice brevissime apiculati 12 mm. lg. et 9—10 mm. in diam., rubri. — Ad basin cujusvis segmenti fasciculus minutus pilorum setiformium nigrescentium sub lente conspicuus. Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali: in silvis humidis ad ripas flum. Solimoes et Rio Negro!; iisden locis (sed nunquam in silvis inundatis) ad ripas flum. Junia et Jutahi ! Floret et fructificat mensibus Novembri et Decembri. — Jassitara haec species quoque apud incolas ad Bio Solimoes audit.

6. DESMONCUS LEPTOSPADIX MART. Caudex tenuis scandens. Folia longe vaginantia, vagina in ochream laevem vel aculeolis setiformibus brevissimis sparsim et raro adspersam reticulatam elongata laevi, pedunculo valido cana liculato, costa elongata aculeis paucis aduncis brevibus armata segmenta pauca magna lanceolata vel elliptico-lanceolata utrinque acuminata 3—4-juga laevia gerente, flagello tenuissimo ad basin longe denudato versus apicem spinas 3—4-jugas e basi callosa tenerrimas subulatas patentes vel patenti-refractas gignente. Spadix tenerrimus longe inclusus, pedunculo gracillimo costae vix aequilongo flaccide erecto, rhachi longâ ramos perpaucos (3—5) in longis intervallis tenues erectos gignente,

309

PALMAE:

spathâ interiore . . . (membranaceâ, MART. !), fructibus ellipsoideis utrinque acutis parvis. Desmoncus leptospadix Mart. Palmet. Orbignian. 52. CAUDICIS diametros 5 mm. FOLIA CC. 1 m. 1g. segmentorum forma diversa secedentia; segmenta exacte opposita et juga 3—4 formantia in forma latissima 17 cm. lg. et 4 cm. lata, in forma angustiore laneeolata cuspidata vel longe acuminata 2 dm. lg. et 21/2 cm. 1t.; haec segmenta ad costam cc. 3 dm. lg. trigonam aculeis conicis 2—3 mm. longis reflexis sparsim armatam in spatiis plrq. dimidia ipsorum longitudine inserta sunt; flagellum costae subaequilongum filiforme gracilius quam in ulla alia specie Brasiliensi; spinae inferiores 21/2—11/2 cm. 1g., tenerae. SPADIX quoque tenuior quam in ullâ, alia specie 2—3 dm. lg. ex ochrea exsertus, longe inclusus; rhachis 1 dm. lg. et longior ramos gracillimos scrobiculis ad partem inferiorem privatos 1 dm. ad 4 cm. lg. exserens. PUTAMEN 8 ad 9 mm. lg. et 6 mm. in diam.

Crescit in Brasilid aequatoriali occidentali, prope Manáos silvas ad Cachoeira de Jarumá ! incolens: Trail, et per Andium tractus usque ad Peruviae provinciam Magnas! dispersa.

7. DESMONCUS PUMILUS TRL. Caudex tenuissimus flexuosus foliis approximatis dense vestitus scandens. Polia parva longe vaginantia, vagina aculeolis rectis tuberculata, ochireâ vaginae vix aequilonga aculeis rectis pungentibus dense armata ore truncato setoso, petiolo subnullo, segmentis 5-jugis ad costam brevem aculeolis conicis reflexis sparsim armatam oppositis lanceolato-acuminatis plicatis, flagello costam superante spinas 5-jugas valide subulatas longas gerente. Spadix foliis aequilongus vel longior tenuis inermis pedunculo compresso, spatha exteriore brevi laevi, interiore ramos floriferos cc. 6 brevissimos ad rhachin longiorem insertos superante laevi striata (rarius aculeolis nonnullis crassis tuberculata); drupa, obovoidea aurantiaca endocarpio nigro.

Desmoncus pumilus Trail, Descript. of new Palms 1876. l. c. 353. t. 183. f. 4. Species antecedenti quidem affinis sed jam foliorum armatura satis distincta. CAUDEX flexuosus 1—2 m. altus et 3—5 mm. in diam., internodiis 5 cm. longis. FOLIA 2 dm. vel plrq. 3 dm. lg.; costa 1 dm. lg., flagellum 11/2—2 dm.; segmenta plrq. 1 dm. lg. et 2 em. 1t.; spinae infimae 21/2 cm. lg., patentes vel reflexae; aculei multi vaginam investiunt recti tenues pungentes acuti 2—5 mm. 1g., et per totam costam rariores reflexi 1—2 mm. lg. inveniuntur in flagello deficientes; in segmentis aculei nonnulli recti cc. 5 mm. lg. in nervo I. sup. exstant vel desunt. SPADIX omnino laevis 21/2—31/2 dm. 1g., rhachi filiformi ramos tenues 3—4 cm. lg. emittente; drupa 12 mm. lg. et 9 mm. in diam. In campis arenosis Brasiliae acquatorialis occidentalis inter Gramina et Melastomaceas adscendens ad flum. Padauiri! Floret Junii mense. — Jassitara pui in lingua generali.

8. DESMONCUS RIPARIUS SPRC. Caudex tenuis flexuosus alte scandens. Folia brevissime petiolata, vagina laevi vel tuberculatâ, oclirea laevi ad faucem longe ciliata petiolum longe superante; segmenta 6—10-juga opposita latolanceolata ad basin contracta ad apicem acuminata, mediano laevi vel saepius subtus aculeos 2 gerente rectos atros pungentes; costa aculeis conicis brevibus retroflexis sparsim obtecta in flagellum quam ipsa brevius sparsim et minute aculeatum elongata, spinis 4—7-jugis in angulo arguto retrospectantibus e basi callosa subulatis teneris. Spadices foliis triplo Palm.

310

DESMONCUS.

minores, pedunculo laevi quam rhachis (ramos breves patentes emittens) paulo longiore, spatha exteriore pedunculo subaequilongâ aculeis e basi callosa subulatis brevibus sparsim obtecta, interiore pedunculum longe vaginante et ramos floriferos breves duplo superante laevigatâ fusiformi, rarius hinc inde aculeis conicis minimis nonnullis tuberculatâ. Eructus ellipsoidei in vertice rotundato tenuiter apiculati, putamine supra dimidium poris 3 magnis perforato flavo. Desmoncus riparius Spruce, Palm. Amas. 156. Desmoncus polyacanthus var. Martius Msc.! in schedula herb. Monacens. Haec species ab ill. DE MARTIUS cum D. polyacantho commixta differt ab illo statim spadice brevi ramos fastigiatos exserente. — FOLIA fere 1 m. lg.; segmenta 9—12 cm. lg. et 3—4 cm. 1t. vel majora, eorum aculei 5-mm. lg. vel minores vel vix conspicui. SPADIX spathâ delapsa vix ad 1 dm. longitudinem ex ochrea emersus, itaque quam folia pluries brevior; rami 8—10 approximati internodia longe superantes 4—6 cm. lg.; spatha interior cc. 2 dm. lg., aculeis raris ad 1 mm. lg. adspersa et ita transitum ad species sequentes praebens, cum quibus forsan magis affinis est quam cum antecedentibus. Crescit in Brasilid aequatoriali et subaequatoriali litorali;' in ripis flum. Rio Negro prope S. Carlos !: Spruce; in silvis prov. Bahiensis ! et prope Para!: Martius.

§. 2.

ACANTHOSPATHAE.

9. DESMONCUS MACROACANTHUS MART. Caudex tenuis baud ita alte scandens. Eolia gracilia longe petiolata, vagina et ochreâ longissimis costae longitudinem subaequantibus reticulatim striatis aculeos raros longissimos rectos e basi tumidâ flavescente nitide atros pungentes et praeterea multos rectos pluries breviores aeque pungentes gerentibus, costa gracili elongata sparsim aculei feri, segmentis valde inter se remotis anguste lanceolatis 4—6-jugis tenuibus, flagello costam fere aequante spinas paucijugas e basi tumida subulatas longas refracto-patentes vel versus apicem patentes gerente. Spadix (sec. MARTIUS 1. c.) ramosus, ramis 8—10 brevibus, spatha interiore pilis setosis sursum spectantibus fuscis hirti.

Desmoncus macroacanthus Mart. Palm. Prasil. 86; Palmet. Orbignian. 50; — excl. Desmoncus macroacanthos Wallace Palm-trees Amaz. 73. t. XXVII. — D. aereus Dr., et Desmoncus macroacanthos Spruce, Palm. Amaz. 156. = D. phengophyllus Dr. Species praecipue vagina cum ochrea plrq. 2—3 dm. lg. earumque aculeis insignis: horum nonnulli maximi 2—21/2 cm. lg. et validissimi ad basin valde incrassati, reliqui aeque sparsi sed frequentiores 2—4 mm. lg. FOLIA omnino 7—8 dm. lg.; segmenta inermia 12 cm. lg. et 2—21/2 cm. 1t.; costa tomento adspersa aculeis validis e basi aduncâ incrassata rectis acutissimis raris (inter quod vis jugum plrq. 2 vel 3) armata; spinae flagelli quam aculei vaginae multo teneriores. SPADIX (a nobis non observatus) spithameus. DRUPA pisiformis vel obovoidea aurantiaca, carne tenui flava. In silvis et virgultis provinciae Paraensis ! frequens, et inde usque ad Guianam! dissita. — Haec quoque Palma Jassitara audit.

10. DESMONCUS ORTHACANTHOS MART. Caudex vaginis foliorum involutus et aculeis horridus, flexuosus et

311

PALMAE:

scandens. Folia longe vaginantia, vagina versus petiolum et praecipue ochreâ aculeis longis rectis pungentibus cum minoribus mixtis dense horridi et setosa, petiolo et costi saepe aculeis in acervos coordinatis rectis longissimis horrida vel laxius armatâ versus flagellum aculeis destitutum inermi, segmentis elliptico-lanceolatis longe acuminatis 8—12-jugis inermibus vel hinc inde aculeum magnum portantibus, superioribus in spinas flagelli quam costa brevioris paulatim transeuntibus, spinis plrq. 5-jugis validis. Spadix longe pedunculatus pedunculo flagelli longitudinem superante, spathâ inferiore membranacea longa laevi, superiore pedunculum longe vaginante denique fusiformi fusco-tomentoso aculeis rectis nigris valde dissitis raris armata vel denique iis delapsis inermi vel minute tuberculata, pedunculo supra spathas aculeos nigros rectos multos gerente, rhachi inermi ramos densos graciles sibi ipsi aequilongos vel longiores multos exserente, floribus ♂ quam ♀ cylindrici duplo longioribus. Desmoncus orthacanthos Mart. Palm. Brasil. 87. t. 69; Palmet. Orbignian. 50. Species polymorpha et aculeorum variabilitate facilius cum aliis confundenda. VAGINA plrq. in parte inferiore inermis, sub petiolo aculeis parvis appressis adspersa, denique in ochream aculeis rectis patentibus variae longitudinis (similem Desmonco phengophyllo, confer tab. nostr. 70) excurrens; armatura costae ex aculeis 2—5 em. 1g. varie patentibus formata dense aggregata vel valde sparsa et versus apicem evanida; saepe aculei solitam sub segmentorum basi exstant. SEGMENTA 15 cm. lg. et 3 cm. 1t., vel paulo minora, inermia vel hinc inde aculeis parvis reetis adspersa in mediani facie inferiore. SPADIX supra ochream 3—4 dm. 1g., inter species affines spathae superioris tomento et aculeorum defectu insignis, cum etiam specimina florentia iis careant, alia autem aculeos subtiles 3—5 mm. lg. setiformes valde dissitos in ea praebeant; rami dense approximati 10—15 longitudine 8—6 cm. Inter formas magnitudine et armaturi, distinctas duae varietates excellunt:

Var. β. TRAILIANA Dr. Folia praemagna, vagina longissimâ subtus petiolum appresse aculeati, ochreâ aculeis mixtis patentibus horridi, petiolo quam ochrea breviore, costi aculeis validissimis longis rectangule patentibus sparsis horridi, segmentis 8-jugis lato-lanceolatis acutis inaequaliter distantibus, flagello quam costa breviore spinis validissimis 8-jugis subulatis rectis armato laevi. Spadix ignotus. Tabula nostra LXXI. Fig. II (segmentum, aculei costae).

?Desmoncus longifolius Mart. Palmet. OrUgnian: 52. Haec varietas et ipsa variat costâ armari (aculeis validissimis subulato-compressis 3—5 cm. lg.) et inermi. Folia cc. l1/2 m. lg. majora quam in ullo alio Desmonco: vagina 3—4 dm. lg., ochrea l1/2—2 dm. lg.; costa 7—8 dm. lg.; segmenta plrq. inter se opposita 2 dm. lg. et 7 cm. lata, etiam majora vel minora; flagellum 5—6 dm. lg. spinis validissimis hamatum, Desmonci rudentum simile (compara tab. 69!).

Var. γ. MITIS Dr. Omnino fere inermis, vagina et ochrea laevissimi, aculeis rectis brevibus (2—4 mm. lg.) rarissimis per costam usque ad flagelli basin dissitis et etiam in segmentorum nervis medianis oriundis. Dimensiones eae formae primae, quâcum in omnibus characteribus congruit praeter aculeorum magnitudinem et numerum; sed cum transitus adsint, hunc characterem levioris momenti esse censemus. Crescit haec species cum varietatibus per vastas Brasiliae regiones dispersa: a Brasilid littorali tropica (prope Rio de Janeiro: Weddell!)

DESMONCUS.

312

in provincias centrales tendit (var. γ.: Weddell in Sertâo Amaroleité!) ibique in silvis uliginosis humidis invenitur; dein secus littora per provinciam Spiritus Sancti dispersa (Mucuri flumen!) in dumetis et silvis aboriginibus crescens per provinciam Paraensem! usque ad Guianam ! extensa est, neque minus per vallem Amazonum ! usque ad Brasiliam occidentalem observata est ad Rio Purus et Jurucud ! (var. β.: Trail ! in herb. Kew.).

11. DESMONCUS ATAXACANTHUS B. RODRIG. Caudex longissime scandens crassus. Folia horrida, vaginâ aculeis rectis majoribus minoribusque sparsis vestitâ, costâ aculeis similibus ad basin incrassatis vestita, segmentis lanceolatis parum acuminatis in facie superiore secus nervos medios ad basin aculeis erectis ornatis paulatim in spinas flagelli transeuntibus. Spadix erectus pedunculo aculeato, spatha inferiore inermi, superiore aculeis rectis parvis sparsis munita, drupae oblongo-subovoideae. (n. v.)

Desmoncus alaxacanthus Barb. Rodrigues, Enum. Palm. nov. 25. CAUDEX 10—12 m. lg. et 3—4 cm. in diam.(?); crassitie, si rectam descripsit nutor laudatus, haec species insignis est, quae ad D. orthacanthum propius accedere videtur et fortasse cum eo coincidit. Propter descriptionem nimis brevem et incompletam eam neglexissemus, nisi specimen a cl. peregrinatore BURCHELL (Kew Herb. n. 861) lectum vidissemus, quod cum ea congruere videtur praeter caudicis 3 m. lg. et digitum crassi magnitudinem minorem ; in hoc folium Desmoncophengophyllo simile cc. 6 dm. lg., sed costa aculeis reetis vix 1 cm. lg. patentibus vel retrospectantibus armata ; segmenta anguste acuminata 10—12-juga vel ad costam inaequaliter sparsa paulatim in spinas transgredientia. Crescit in Brasiliâ aequatoriali orientali in silvis ad margines fluvii Mahicd pr. Santarem et ad fluv. Tromhetas ex Rodrigues, et in tropica litorali? prope Rio de Janeiro: Burchell!

12. DESMONCUS LOPHACANTHOS MART. Caudex scandens. Folia magna recta, vaginâ longi sub petiolo appresse aculeatâ, ochrea aculeis longioribus brevioribusve intermixte patentibus horridâ, petiolo quam ochrea breviore, costâ aculeis singulis rectis nigris longis sub segmentorum insertionem patentibus armata, segmentis plrq. 8-jugis oppositis ovato-lanceolatis acutis versus apicem costae inter se remotis, flagello quam costa cc. duplo breviore spinis e basi gibbosa subulatis validis 5—8-jugis armato. Spadix foliis cc. triplo brevior, spatha superiore fusiformi lignosa in apice fasciculatim aculeatâ ceterum fulvo-tomentosâ denique calvescente, ramis longis tenuibus filiformibus flexuosis supra basin nudam remote scrobiculatis dein dense floriferis. Desmoncus lophacanthos Mart. Palmet. Orbignian. 50; Hist. nat. Palm. III. 278. t. 165. Species D. orthacantho valde affluis et eâdem vel paulo majore magnitudine foliorum, a quo praecipue spatha superiore iu vertice aculeis densis 1 cm. lg. rectis nigris et costae aculeis in ipsa basi segmentorum singulis evolutis recedit. Crescit in silvis opacis prope oppidum S. Georgii Insulanorum provinciae Bahiensis.'

13. DESMONCUS PYCNACANTHOS MART. Folia ampla, vagina aculeis fuscis dense appressis laxius adspersa

313

PALMAE:

in ochream aculeis iisdem patentibus dense hispidam ore ciliato elongatâ, petiolo brevissimo, costâ valida subtetragonâ aculeis e basi gibbâ aduncâ rectis pungentibus paucis armatâ, segmentis multijugis e basi contracti lanceolatis longe acuminatis in nervi mediani utraque facie dense aculeiferis, flagello spinas validas lignosas cc. 4-jugas gerente versus apicem inermi. Spadix (sec. descript. MARTIUS 1, c.) longe pedunculatus, pedunculo aculeis nigris appressis adsperso pulverulento-tomentoso, spatha interiore aculeis minoribus versus apicem densioribus subsetaceis e basi pallida rectis patentibus armati.

Desmoncus pycnacanthos Mart. Palm. Brasil. 89; Palmet. Orbignian. 52. ? Desmoncus phoenicocarpus Barb. Rodrigues, Enum. Palm, nov. 24. OCHREA 4—6 cm. 1g., aculeis 2—3 mm. 1g. subtilibus acutissimis setosa. FOLIA 7—8 dm. lg., 8—12-juga ; aculei costae ad dimidium pallidi, dein nigri, 6—3 mm. lg.; segmenta 1 1/2—2 dm. lg. et 3—31/2 cm. 1t., in mediano utrinque aculeos 4—8 solitarios vel geminatos 1/2—1 cm. lg. subtiles gerentia, quo charactere simul cum vaginae et spathae aculeis setosis exacte subulatis nec complanatis in parte basali pallescentibus haec species facile recognoscitur. Spadicis accurata descriptio desideratur.

In Brasiliâ subaeqmtoriali centrali prope Villa de Palma et ad Rio Pillôes ! in prov. Goyaz detecta, et ibidem in silva densa prope Goyaz observata: Burchell in Kew. Herb. n. 6728 ! Floret Julio.

Var. β. SARMENTOSUS Dr. Vagina raro et valide aculeata; ochrea aculeis longis rectis et brevioribus pungentibus patentibus densius obtecta; costae aculei in parte inferiore validi eis ochreae aequilongi; segmenta aculeis rectis rarioribus vel paucissimis instructa vel eis omnino deficientibus inermia; spatha fusco-tomentosa aculeis e basi fusco-lepidotâ nitide atris densissime obtecta et horrida. — An species propria?

DESMONCUS.

314

Desmoncus polyacanthos Mart. Palm. Brasil. 85 t. 68; Palmet Orbignian 49. Variat foliis segmenta spithamea et fere 2 pollices lata et aliis dimidio fere breviora et angustiora gerentibus, praeterea Var. β. OXYACANTHOS (Mart. sub specie). Foliorum segmenta minora, ochrei minus horridi, spathi exteriore aculeis subulatis patentibus erectisque nigrescentibus sparsim armati. Desmoncus oxyacanthos Mart. Palm. Brasil. 88. t. 71; Palmet. Orbignian. 50. Var. γ. CUSPIDATA Dr. Segmenta multijuga longe cuspidata, in facie superiore ad basin mediani et margines contractos aculeis nigris pungentibus rectis 3—5 mm. lg. armata, rarius mediano etiam sub medio segmenti aculeo uno alterove munito. Species magnitudine variabilis; vagina et ochrea plrq. aculeis raris validis 5—8 mm. lg. e basi paulum reflexa rectis obtecta, costa aculeis reflexis ad basin valde incrassatis pluribus armata; segmenta plrq. 11/2 dm. lg. et 4 cm. 1t. aculeis destituta. SPADIX supra ochream 3—4 dm. lg., ramos 10, 16—20 exserens 8—12 em. lg. e rhachi 11/2—2 dm. 1g.; spathae superioris armatura dense horrida, aculeis plerisque e basi albida valde crassa in acumen pungens nigrum productis et simul tomento fusco-leproso obtectis, longitudine variâ in eadem spathâ inter 2 et 6 mm. FLORES ♂ 8 mm. lg., petalis longissime cuspidatis obliquis; flores ♀ multo minores 2—3 mm. lg. in scrobiculis laxis dispositi. FRUCTUS 1—11/2 cm. alti, — In varietate β. spathae aculei paulo longiores (3—7 mm.), rariores et non reflexi sed patentes et valde pungentes unicum fere characterem efficiunt. Crescit haec species per magnam Brasiliae partem et per tropicam littoralem et subaequatorialem et aequatorialem orientalem usque ad Guianam! et Columbiam! dissita in silvis aboriginibus et in fruticetis humidis praesertim litoralibus, sed etiam in interiore continente juxta magnorum fluminum ripas: Rio de Janeiro!, Bahia !, Pernambuco!, Maranhdo!, Para!, Barcellos ad Rio Negro!. ibid. ad flum. Jarumá ! — Var. ẞ. rarior sed iisdem locis.

Tabula nostra LXXII (habitus). Planta primo adspectu quidem a D. pycnacanthi speciminibus aculeorum habitu diverso distincta, sed nuUis gravioribus characteribus ab eo recedens. Itaque eam ad hanc speciem dubie transtulimus et ulteriori observationi tradimus, praesertim cum spathas et spadices modo varietatis β. observare nobis licuerit. Crescit in divis et dumetis densis prope Rio de Janeiro! communis et locis arenosis „Restingas“ dictis: Glaziou n. 8068 et-9023 !, Luschnath in herb. Petrop.!

14. DESMONCUS POLYACANTHOS MART. (emend.!). Caudex crassior debilis longe scandens. Folia remota vagina longissimâ versus insertionem petioli tuberculatâ vel aculeis rectis armati ochreâ vix segmentis aequilongâ aculeis crassis rectis patentibus sparsis horrida vel raris armata, costi elongata aculeis conicis reflexis brevibus sparsim armati, segmentis 7—9-jugis in minoribus, 12—15-jugis in majoribus approximatis lato-lanceolatis acuminatis, flagello costam vix aequante sparsim aculeato spinis 4—6-jugis e basi callosi valide subulatis. Spadix longe et incluse pedunculatus, parte emersi quam costa breviore, spatha exteriore laevi, interiore ramos floriferos multos in rhachi longi insertos erecto-patentes superante in acumen producti aculeis e basi callosi acutis reflexis densissime ubique horridi. Drupa obovoideo-globosa mucronata coccinea.

15. DESMONCUS PHENGOPHYLLUS DR. (n. sp.). Caudex tenuis. Folia gracilia, vaginâ et ochreâ ore longe ciliato aculeis rectis nigris densis horrida, petiolo tomento brevissimo canescente in costam elongatam aculeis (e basi gibbâ reflexis in acumen subtile nigrum productis) hamatam excurrente, flagello gracillimo costam subaequante versus apicem inermi, spinarum jugis cc. 5 subulatis e basi valida tumescente gracilibus subulatis pungentibus, segmentis 7—10jugis planis elliptico-lanceolatis vel anguste lanceolatis longe acuminatis et cuspidatis nitide fuscescentibus praeter medianum validum tenuissime nervosis. Spadix quam costa brevior, spatha superiore longe vaginante aculeis in basi parvis setulosis deinde in parte apertâ usque ad apicem rostrato-acuminatum aculeis e basi gibbâ canescente nigro-acuminatis pungentibus tenuibus rectis vel flexuosis dense et intertexte armata, rhachi gracili ramos tenues cc. 20 laxe et distiche exserente inferiores rhachi dimidiae aequi longos. Tabula nostra LXX., formam typicam angustifoliam praebens (habitus eum analysi).

Desmoncus macroacanthos Spruce (nec Mart.! ), Palm. Amaz. 156 ! ? Desmoneus oligacanthus Barb. Bodrigues, Enum. Palm, nov. 24 (descriptio nimis incompleta).

PALMAE:

315

DESMONCUS—BACTRIS.

CAUDEX 3—6 m. altus, cc. 8 mm. in diam. FOLIA 8—12 dm. lg., ochrea dense aculeiferâ ideoque setosa notata; segmenta 11/2 dm. lg. et 1 2 /2 cm. 1t., in statu sicco nitida, quare nomen speciei elegimus. SPADIX 3 dm. lg., spathae superioris armatura speciei antecedentis simili, sed aculei longiores (1 cm.) in apicibus setulas referentes. Fructus ignoti. Haec per totam Brasiliam aequatorialem et vallem Amazonicam haud ita raro crescere videtur, e. g. prope Santarem: Wallis ! ; prope Pará in ripis scandens: Wullschlägel! et Spruce!, et in silvis inundatis ad Lago Furifuri pr. flum. Jutahi: Trail! OBS. Species D. prunifero Poepp. valde affinis, qui in Peruviâ. detectus ad Floram Brasiliensem non pertinet.

DESMONCUS LEPTOCLONOS DR. (n. sp.). Caudex crassus et validus, foliis magnis approximatis vestitus. Folia erecto-patentia longa, vagina et ochrea cylindricâ ore obtuso setoso aculeolis setulosis nigris pungentibus dense obtecti, petiolo valido brevissimo, costi aculeis rarioribus e basi callosi reflexis rectis pungentibus armati, segmentis magnis 10—12-jugis lanceolatis acuminatis in mediani facie inferiore aculeos nigros rectos 1—3 gerentibus, flagello valido superne inermi spinarum juga cc. 4 validissima ad basin tetragona dein ancipita gerente. Spadix pro portione caudicis debilis erectus folia dimidia aequans, spatha inferiore brevi parum setulosa, superiore anguste fusiformi ubique aculeolis subtilibus patentibus e basi pallidi atris horrida, pedunculo incluso, rhachi tenerrimi gracili elongati ramos paucos (cc. 10) graciles in longis internodiis exserente valde laxifloros, floribus ♂ parvis femineos duplo superantibus. 16.

316

4—5-jugas subulatas portante costae aequilongo. Spadix ochreis inclusus longe pedunculatus foliis duplo vel triplo brevior, spathâ inferiore brevi sparsim aculeifera, superiore anguste fusiformi aculeis e basi callosa acutis rectis patentibus vel subreflexis dense obtecta et horrida. Desmoncus setosus Mart. Palm. Brasil. 89; Palmet. Orbignian. 53. Var. β. setulosis.

MITESCENS

Dr. foliorum vaginis inermibus vix

Haec species a Palmarum illustr. auctore DE MARTIUS detecta propter speciminum pravitatem descriptione incompleta et partim falsa illustrata erat, quam emendare ex speciminibus Trailianis plane cum Martianis congruentibus nobis licuit. CAUDEX (ex notis TRAIL!) 2 /2—4 m. altus, 3 ad 5 mm. in diam., internodiis 1—l1/2 dm. lg. FOLIA 6—8 dm. lg. praeter vaginam 3 dm. longam; segmenta pallide viridia et glaucescentia ad basin contracta longissime acuminata l1/2—2 dm. lg. et 11/2 cm. lata, interdum ad basin aculeo recto pungente 5 mm. lg. munita. SPADIX ad longitudinem 3 dm. exsertus; spatha inferior quam superior dimidio brevioi aculeolis setiformibus sparsim obtecta; superior per totam superficiem et praesertim sub apice aculeis e basi gibbosa angustatis pungentibus patentibus reflexisque 3—5 mm. lg. dense obtecta; rhachis tenuis 1 dm. lg., ramos cc. 10 alterne distichos internodiis duplo longiores flexuosis usque fere ad basin dense floriferos exserens. FLORES ♂ 6 mm. lg. petalis longe cuspidatis, staminibus disco humiliori insertis; flores ♀ vix 3 mm. lg., calyce quam corolla tricuspidata triplo breviore, germine ad apicem late stigmatiferum longe e corolla emerso. Fructus ignoti. 1

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali, in silvis aboriginibus flumen Solimôes et Japura comitantibus, prope Ega !, ad flum. Jurua! et prope Manicapuru ad Rio Solimoes! et prope Paricatuba ad Rio Purus ! : Trail. Florens observata mens. Septembri et Octobri.

Tabula nostra LXXI. Fig. III (habitus cum analysi). CAUDEX valde crassus vix scandere videtur, una cum vaginis et ochreis l1/2 cm. in diam. FOLIA 1 m. lg. et longiora; segmenta 2 dm. lg. et 3 /2 cm. 1t., eorum aculei 5—7 mm. lg., in basi raro deficientes; aculei costae crassi 6—10 mm. lg. SPATHAE aculei plrq. 4—6 mm. longi, subtilissimi setosi, horizontaliter patentes, in parte basali pedunculum vaginante rariores minores. RHACHIS 1—11/2 dm. 1g.; rami 4—6 cm. lg. in parte basilari floribus destituti dein inter scrobiculos laxos flexuosi. 1

In Brasilia subaequatoriali centrali inter Goyaz et Cujabá !, in silvis paludosis: Weddell ! (n. 2900, herb. Paris.). Floret ibi Novembri et Decembri. OBS. Species, quam ut novam dubie descripsimus, habitu foliorum et praesertim eorum vagina et ochrea tam affinis D. pycnacantho MARTII est, ut eam in iisdem regionibus crescentem eandem esse arbitraremur, nisi descriptio Martiana de D. pycnacanthi spadice edita tam longe secederet et eum D. orthacantho appropinquaret, cum haec nova species in spadice tenerrimo D. setoso Mart. simillima sit, foliis autem longe ab eo distet. Cum nobis spadices D. pycnacanthi a MARTIO descriptos videre adhuc non licuerit, dubium est, utrum D. leptoclonos noster ab eo diversus an descriptio spadicis D. pycnacanthi falsa sit. Quam ob rem spadicem et flores sicut foliorum partem secundum specimina nostra originalia delineandam curavimus.

17. DESMONCUS SETOSUS MART. (emend ). Caudex tenuis flexilis et scandens. Folia longa caudicem laxe investientia, vagina longa versus insertionem petioli aculeolis acutis tuberculatâ vel horrida, ochreâ longissima aculeis setiformibus patentibus horrida vel laxius armata, petiolo brevissimo sparsim aculeifero, segmentis 9—11-jugis oppositis vel sparsis lineari-lanceolatis longe acuminatis, costa aculeolis reflexis hinc inde sparsis armatâ, flagello tenero gracili spinas

VI. BACTRIS

JACQ.

BACTRIS Jacq. Select. stirp. americ. hist. 279 (1763) ; Mart. Hist. nat. Palm. II. 92 et III. 279; Palmet. Orbignianum 53; Wallace, Palm-trees of the Amaz. 76; Oersted, Palm. Centroamer. in Naturhist. Foren. Vidensk. Meddelelser 1858. p. 40 ; Spruce, Palm. Amaz. 143; Trail, New Palms of the Amaz. in Journ. of Bot. 1876. p. 354. — (GUILIELMA et AUGUSTINEA Karsten in Linnaea XXVIII. (1856.) 394 , 395. — PYRENOGLYPHIS Karsten, Florae Columb. specim. selecta II. 141. — AUGUSTINEA Oersted l. c. 1858. p. 37.)

Monoeca in eodem spadice. SPADIX magnitudine varius indivisus vel furcatus vel simpliciter ramosus, ramis polystichis flores in scrobiculis intermixte gerentibus densifloris. FLORES ♂ : CALYX brevissimus trifidus vel tripartitus petalis acutis multo minor; STAMINA inclusa disco carnoso inter petalorum basin expanso inserta, antheris versatilibus. FLORES ♀ globosi vel cylindrici masculis subaequilongi ; CALYX annularis vel urceolatus corolla urceolatâ minor vel major; STAMINODIORUM urceolus deficiens vel in corollae parte basilari adnatus; GERMEN ellipsoideum, ovulis ad placentam congestis horizontaliter spectantibus depressis. DRUPA plrq. sphaeroidea vel ovoidea acuta vel rostrata, putamine inaequaliter 3 foraminibus et lineis angustis

PALMAE:

317

saepe subtilibus ad foramina stellatim convergentibus in dimidio superiore putaminis instructo, embryone sub foramine aperto horizontaliter et oblique sursum spectante. Palmae humiliores rarius elatae, saepe gregariae et caespitosae, per Brasiliam a litor e tropico prope Sebastianopolin secus mare frequentes et per vallem Amasonicam frequentissimae, rarius in Brasiliae centralis val-

318

BACTRIS.

OBS. I. Jam amicus cl. TRAIL observat (1. c. p. 354), characteres in genere dividendo adhibitos e proportione calycis et corollae et ex androecei rudimento in floribus $ minime sinceros esse; et nos neque genera in his characteribus condita neque sectiones ab autoribus recentioribus in hoc fundamento propositas naturales esse censemus et novam dispositionem generis instituimus ei, quam olim tradidit clariss. DE MARTIUS similiorem. OBS. II. Si in diagnosibus (quam brevissime et perspicue digestis) et descriptionibus nostris „spatha“ verbo nullo alio adjecto citatur, spatham superiorem intelligas. Brevitatis studiosi inter literaturam et synonymiam in speciebus ab auctore ill. MARTIUS descriptis loca voluminis III. Historiae nat. Palmarum, in quibus descriptiones priores vol. II. brevissime repetitae sunt, negligemus.

libus depressis usque ad Boliviam dispersae, et inde usque ad fines Mexicanos sese extendentes. —

CAUDEX

rectus plrq. tenuis foliorum vaginis sub vertice involutus. FOLIA

longe vaginantia ochreata vel ochred destituta

gracilia, saepius inaequaliter quam aequaliter pinnatisecta, rarius integra apice plus minusve profunde bifido multinervia, longius petiolata; in speciebus pinnatisectis segmenta nunc aequidistantia nunc varie in acervos conferta et inaequaliter ad costam sparsa lanceolatofalcata, pro nervorum I. numero simplici vel multiplici angustiora vel latius confluentia et ovato-lanceolata ; in foliis bifidis furca utraque ovato-acuminata saepe caudata multinervis ; apex segmentorum omnium praesertim apicalium et furcarum setarum penicillo instructus, saepe etiam margines setosi vel remote aculeati.

SPADICES

plrq. haud ita

magni et interdum minimi in foliorum axillis se evolventes plrq. iis delapsis fructificantes, in pedunculo per vaginam perrumpente erecti vel patentes et denique cernui nutantes; spatha inferior bicarinata pedunculum involvens brevis, superior inflata et supra flores ventricosa longitudinaliter dehiscens saepe aculeis densis horrida vel minus armata vel tomento hirsuto densissimo velutina, rarissime laevis; rhachis aut omnino simplex et floribus densis onusta, vel furcata, vel in ramos paucos crassos aequales fissa, vel brevius vel longius porrecta et ramos multos exserens. FLORES ♂ dense aggregati plrq. femineis paucioribus inter eos sparsis longiores. GYNAEcrasse carnosum in vertice rotundato stigmatibus applanatis praeditum, loculis 3 in parte basali efformatis CEUM

endocarpio distincto praeditis (Tab. 73, II), ovulis ab axi communi fibrarum strato distinctis micropylem horizontaliter extus spectantem evolventibus (Tab. 73, II, gynaecei secta longitudinalia!).

DRUPA varia magnitudine' ellipsoidea vel ovoidea vel turbinata vel globosa vel depressoglobosa stigmatum residuis breviter rostellata, exocarpio

aculeifero vel scabro vel laevi, putamine crasso indurato in vertice plrq. depresso, foraminibus 3 in maximo ambitu supra dimidiam altitudinem et sub vertice sitis, foramine embryonali vertici magis approximato et majore quam reliqua 2 caeca inter se appropinquata, albumine aequabili solido vel intus cavo, embryone oblique sursum spectante. Palm.

SPECIERUM CLAVIS ANALYTICA. Characteres e spadicis divisione sumpti in plurimis quidem speciebus sinceri interdum tamen variant, ita ut in una eademque specie spadix et simplex et in ramos binos divisus, vel in ramos paucos dissolutus et idem in ramos plures a rhachi rite evoluta patentes observetur; similis transitus inter folia bifurca et in segmenta inaequalia 2—3 dissoluta, vel inter inaequaliter et aequaliter pinnatisecta praestat. Itaque species nonnullas in sequente synopsi analytica bis commemoratas invenies ; nullus enim character genus Bactridis argute dividit. B. tenerrimae spar dix adhuc ignotus est, itaque eam dubie inter species spadice simplici praeditas inseruimus. OBS.

A. Spadix simplex. — (Species sectionum nostrarum I. et II. nonnullae, et sectionis III.) a. Folia bifida furcis integris plurinervibus, raro fissura una vel altera irregulariter divisa. † Spatha inermis laevis; drupa parva globosa; furca laminae utraque patens, falcata, glabra 1. B. SIMPLICIFRONS Mart. †† Spatha aculeata. O Folia breviter bifida, furcis ad apicem ciliatis 2. B. BIFIDA Mart. ʘʘ Folia ultra medium bifida vel fere bipartita. * Spatha setis flexilibus dense setosa; drupa setosa pisi magnitudine . . 6. B. PULCHRA Trl. ** Spatha setis paucis appressis vestita et tomentosa; drupa glabra vix cerasi magnitudine 7. B. SPHAEROCARPA Trl. b. Folia inaequaliter vel aequaliter pinnatisecta segmentis apicalibus confluentibus, raro simplicibus. † Folia aequaliter pinnatisecta paucijuga, segmentis oppositis elliptico-lanceolatis basi acuta; caudei tenuissimus. (Spadix?) 10. B. TENERRIMA Mart. †† Folia aequaliter pinnatisecta multijuga, segmentis concinnis e basi lata lineari-lanceolatis falcatis nervo I. sup. solitario instructis. ʘ Segmenta utrinque 30—40 ; spatha aculeis nigris subtilibus dense setosa . . . 20. B. CONCINNA Mart. ©© Segmenta utrinque 6—10. * Caudex inermis; spatha aculeis longis tenuibus dense obtecta .... 21. B. CAPILLACEA Trl. ** Caudex ferrugineo-tomentosus et aculeatus; spatha aculeis flavis setiformibus obtecta 22. B. TOMENTOSA Mart,. ††† Folia inaequaliter pinnatisecta jugorum numero variabili; segmenta pro latitudine sua vario nervorum I. sup. numero instructa, praesertim ad apicem laminae late confluentia. ʘ Segmenta utrinque plura (8—16); caudex altior (3—4 m.) robustus; annulus androecei rudimentarii in fl. ♀ 8. B. ARISTATA Mart. ʘʘ Segmenta utrinque pauca (plrq. 3); caudex humilior. * Spatha valide armata; androecei rudimentum in fi. ♀ nullum .... 16. B. EUMORPHA Trl. ** Spatha inermis; androecei rudimentum cupulare in fl. ♀ 19. B. OLIGOGARPA Trl. B. Spadix minor in ramos paucos (plrq. 2—5) inter se fere aequales breves divisus, raro rhachi brevissima ramos exserente.— (Species plurimae sectionum I. et II, praeterea nonnullae sect. V.) a. Folia bifida furcis integris plurinervibus. † Drupa cerasi magnitudine v. major; folia longe cuneata breviter bifida aculeata 2. B. BIFIDA Mart.

PALMAE:

319

†† Drupa minor (pisi magnitudine). ʘ Inermis; lamina obovata biloba hirta petiolo brevi setoso .... 4. B. HIRTA Mart. ʘʘ Petiolus aculeatus lamina utrinque hirsutâ obovata bifida longior. . 3. B. LONGIPES Popp. ʘʘʘ Petiolus longus aculeatus; lamina glabra 6. B. GEONOMOIDES Dr. b. Folia inaequaliter vel rarius aequaliter pinnatisecta. † Segmenta utrinque pauca (3, rarius 6—10) inaequilata, nervorum I. sup. numero vario praedita. ʘ Spatha dense setosa neque aculeifera. * Spatha appresse nigro-setosa 6. B. GEONOMOIDES Dr. ** Spatha nitide ferrugineo-fusca molliter tomentoso-setosa. | Segmenta utrinque cc. 10; petiolus inermis 27. B. PIRANGA Trl. || Segmenta utrinque cc. 3; petiolus aculeis nigris tenuibus armatus 26. B. INCOMMODA Trl. ʘʘ Spatha varie aculeata vel rarius aculeis evanescentibus delabentibusque fere inermis. * Spatha parva aculeis setiformibus teneris certe ad apicem vestita; segmenta utrinque 5—8 falcata cuspidata . . 11. B. CUSPIDATA Mart. ** Spatha major aculeis nigris vel fuscis, tenuibus vel validis, compressis sparsim vel dense armata. | Caudex altior (3—4 m.) aculeis nigris armartus ; folia magna in segmenta plura partita 8. B. ARISTATA Mart. || Caudex humilior (1/2—2m., raro altior); folia in segmenta pauca (utrinque plrq. 3) partita. § Caudex inermis. # Spatha spithamea valide nigro-aculeata ; segmenta suprema latissima margine nigro-setoso 9. B. FISSIFRONS Mart. Spatha aculeis tenuibus singulis sparsim obtecta ; segmenta angustiora falcatim lanceolata 17. B. ARUNDINACEA Trl. §§ Caudex aculeatus; spatha aculeis compressis badiis singulis vel bivel ternatis obtecta . . . . 18. B. JURCENSIS Trl. †† Segmenta aequaliter pinnatisecta multijuga, modo ad apicem inter se confluentia. ʘ Segmenta inaequilata in apice latissima (vide supra !) ........ 8. B. ARISTATA Mart. ʘʘ Segmenta lineari-lanceolata aequalia. * Segmenta per acervos inaequaliter ad costam disposita (aggregata !). | Segmenta utrinque 20—30; spatha sparsim aculeata . . . . . 14. B. ELEGANS Trl. || Segmenta utrinque 16—20; spatha aculeis longis dense armata . 16. B. BYLOPHILA Sprc. ** Segmenta aequaliter ad costam disposita (folia concinna!). | Segmenta utrinque 10—20; spadix bifidus 12. B. PECTINATA Mart. || Segmenta utrinque cc. 30.; rhachis ramos 8 breves exserens . . 13. B. SYAGROIDES B. Bodr. et Trl. C.Spadix (plrq. magnus et speciosus) simpliciter ramosus, scil. rhachi breviore vel elongata perspicua ramos multos vel plurimos undique exserente. — (Palmae quam sub A. et B. majores, excl, nonnullis sect. IV. et V.; species sect. IV., plur. sect. V., omnes sect. VI., VII. et VIII.) a. Segmenta multijuga deltoidea praemorsa. — (Sect. IV. 1) Spadix e rhachi brevi ramos 7—12 exserens 23. B. CARYOTIFOLIA

Mart.

b. Segmenta lineari- vel ovato-lanceolata acuminata. t Spatha dense tomentoso-setosa vel velutina. — (Species sect. V., exci. n. 26 et 27 sub B.) ʘ Folia bifida vel segmenta inaequalia pauca formantia 24. B. CHAETOSPATHA Mart. ʘʘ Folia aequaliter pinnatisecta. * Androecei rudimentum in fl. ♀ nullum. | Drupa subglobosa setosa atro-violacea 26. B. TRICHOSPATHA Trl.

BACTRIS.

320

|| Drupa ovoideo-rostrata lanata eitrino-miniata 29. B. MACROCARPA Wall. ** Androecei rudimentarii annulus in fl. ♀. Drupa longe rostrata ferrugineo-setulosa 28. B. TURBINOCARPA Barb. Bod. †† Spatha plus minusve dense et valide aculeis armata. ʘ Acaulis; lamina bifida; rami floriferi plurimi tenues 39. B TRAILIANA Barb. Bod. ʘʘ Caudex demissus vel altior (—3 m. alt.) ; lamina in segmenta pauca (utrinque cc. 8—10) latius lanceolata partita. *Rhachis brevis ramos floriferos paucos exserens. | Spatha setoso-aculeata ; spadicis minoris rami 4—7 fere fastigiati ... 36. B. FLOCCOSA Sprc. || Spatha aculeis appressis densis armata; spadicis magni rami 8—10 . . . 44. B. ACANTHOSPATHA Trl. ** Bhachis elongata ramos floriferos longiores 8—16 exserens; spatha maxima aculeis accumbentibus horrida 43. B, MACROACANTHA Mart. ʘʘʘ Caudex validus plrq. aculeis horridus ad variam altitud. erectus; lamina in segmenta plura vel plurima (utrinque cc. 15—30) partita. * Segmenta e basi late sessili ovato-lanceolata falcato-acuminata versus apicem regulariter decrescentia. — (Spec. sect. VI.) | Spatha lignosa aculeis longis armata; segmenta lato-lanceolata setifera . . 30. B. MARAJA Mart. || Spatha tenuiter lignosa aculeis nigris brevibus adspersa; segmenta faleato-ovata glabra 31. B, ACTINONEURA Trl. et Dr. ** Segmenta e basi angustiore lineari-lanceolata vel oblanceolata elongata et saepe longissima. | Segmenta oblanceolata (vel rarius anguste lanceolata) breviora, plrq. spithamea, abruptim caudata vel breviter acuminata. — (Spec. aliae sect. VII. et VIII.) § Spadicis rami multi vel plurimi (20—40). #Rami 30—40; costa albo-floccosa nigroaculeata; segmenta subtus albicantia 33. B. GLAUCESCENS Dr. ## Rami 20—30; costa et segmenta nigrovel fusco-aculeata. 32. B. BIDENTULA Sprc. Rami 20; costa aculeis albicantibus armata; segmenta glabra 35. B. CAMPESTRIS Popp. §§ Spadicis rami hand multi (cc, 10—12).

# Segmenta utrinque viridia caudata 34. B. CHLORACANTHA Popp. ## Segmenta in facie inferiore aculeifera et setosa. 4 ≠Segmenta infra albicantia. Fl. ♀ corolla setulosa. Segmenta utrinque 30—40 infra setis adspersa . . 37. B. GLAZIOVANA Dr. Segmenta utrinque 16—20 infra scabrida . . . 37a. B. VULGARIS Barb. Bod. ≠≠ Segmenta infra velutino-pubescentia. Fl. ♀ corolla albido-villosa 49. B. BALANOPHORA SprC. || Segmenta lineari-lanceolata longe acuminata et margine antico caudata, plrq. margine aculeato, longa vel longissima (plrq. 1—2 pedes lg.). Spadicis rami plurimi, plrq. 30—40, rarius pauciores vel plures. — (Spec. plurimae sect. VIII.) § Segmenta concinna inter se approximata, # in facie inferiore lanuginosa 38. B. ACANTHOCARPA Mart.

(

## rigida glabra vel ad nervos parum pilosa 41. B. LONGIFRONS Mart. §§ Segmenta per acervos varios congregata et saepe crispata, acervis saepe longa spatia inter se distantibus, # Drupa depresso-globosa aculeis muticis aduncis hamos referentibus dense obtecta . . . . . 48. B. CONSTANCIAE Barb. Bod. ## Drupa sphaeroidea vel turbinata laevigata vel scabra vel setosa, aculeolis rectis. Spatha lignosa valida praemagna rostrata: aculeis patentibus nigrescentibus 1 cm. lg. laxe vestita 40. B. PALLIDISPINA Mart.

321

PALMAE: aculeis setiformibus tenuibus validioribusque dense obtecta 42. B. RIPARIA Mart. aculeis flavescentibus nigro-acuminatis plus 1 cm. lg. sparsim horrida, ad apicem dense horrida, intra aculeos fusco-leprosa ... 45. B. PISCATORUM Wedd. fusca, aculeis parvis albidis dense ve46. B. BRONGNIARTII Mart. stita armaturâ qua, in B. piscatorum, sed inter aculeos erecto-patentes stramineo-fuseos albida , 47. B. SETOSA Mart.

D. Spadix magnus validusque rhachi brevissima, ramis inter se subaequalibus crassis elongatis paucis (3—10) fere umbellatim insertis vel fastigiatis. Fructus in genere maximi. — (Sect. IX.) 63. B. INUNDATA Mart. † Drupa laevis miniata †† Drupa sordide fusca scabra vel setulosa. © Calyx ♀ duplicatura praeditus. Spadicis rami plrq. plures (6—10) ....... 50. B. MAJOR Jacq. OO Calyx ♀ duplicaturâ destitutus. Spadicis rami pauci (3—4). § Segmenta concinna remotius inserta; cqsta aculeata et dense setosa . . . . 52. B. GAVIONA Trl. §§ Segmenta per acervos varios congregata; costa aculeata nec setosa . .... 51. B. CURUENA Trl.

Sect. I. HAPLOPHYLLUM

DR.

Caudex demissus vel gracilis, inermis vel rarius hirtus vel parum aculeatus. Folia plrq. bifida, vel in segmenta pauca inaequaliter pinnatisecta segmentis apicalibus latissime confluentibus multinervosis; laminae superficies saepe pilosa. Spadix parvus inter vaginas erecto-patens breviter pedunculatus, rhachi rarius indivisa tenui (vix 1—2 pollices longi) plrq. in ramos 2—5 aequales parallelos breves dissoluti; spatha tenuiter fusiformis glabra vel aculeis setiformibus obtecta. Drupae minores saepe globosae, magnitudine pisum vel vix cerasum aequantes, rarius majores. Species omnes huc adnumerandae per vallem Amazonum cum confluentibus suis superioribus dissitae, earumque numerus major in silvis interioribus ab ostio fluminis Rio Negro usque ad Andium pedes invenitur. 1. BACTRIS SIMPLICIFRONS MART. Caudex ½ ad 2 m. inermis. Folia bifurca furcis patentibus falcatis glabris. Spadix simplex inermis reflexus spatha laevi, calyce corollae ♀ aequilongo laevi. Drupa globosa turbinata, laevis, pisi magnitudine. Bactris simplicifrons Mart. Palm. Brasil. 1.03. t. 73. C ; Trail, Descript. of new Palms in Journ. of Bot. 1877. p. 1; B Rodrig. Enum. Palm. nov. ed. II. (1879) t. I. f. II. Bactris brevifolia Spruce, Palm. Amaz. 147. Bactris Negrensis Spruce l. c. Exclusa: Bactris simplidfrons Spruce, Palm. Amaz. 148 B. geonomoides Dr. Omnino inermis, vix in furcarum apice distincte setosa. CAUDEX 6—10 mm. in diam, vaginis longis ad internodia elongata involutus foliis per partem superiorem laxe vestitus. PETIOLI gracillimi 1—2 dm. lg. arcuati; lamina forma valde variabili profunde bifida vel rarius biloba furcarum forma late lanceolatâ et falcata, vel late ovato-acuta minus falcata; nervi I. sup. validi utrinqne 6—10 in angulo cc. 46° patentes sigmoideoinflexi; costae longitudo pro fissura laminae levissime plicatae longiore vel breviore 6—16 cm. lg. et nervos I. sup. in distantia 7—12 mm. gig-

BACTRIS.

322

nens; nervi I. inf. tenues nervo II. aeque crasso in quovis intervallo solitario paraUeli, ita ut nervi I. inf. bini inter quodvis nerv. I. sup. par percurrere videantur. SPADICES parvi primum inter folia vigentia prodeuntes et erecti, dein deflorati et intra et infra folia fructiferi deflexi et in pedunculo rhachi subaequilongo hamato stricte dependentes; spatha inferior pedunculum aequans, superior membranacea anguste fusiformis erecta ce. 6—8 cm. lg.; rhachis 2—4 cm. lg. crassitie 2—4 mm. simplicissima scrobiculis angulosa et glomerulis tritioris usque ad apicem obtecta. FLORES C? ? fl. 9 virides calyce et corolla urceolato-cupularibus ad 1/3—1/2 trifidis. DRUPAE glabrae rubrae rostellatae globosae 4—6 mm. diam., endocarpium ovoideum nigrum.

Variat praeter laminae formam in ejus divisione segmenta formante et in vaginarum indumento: Var. a. ACANTHOCNEMIS Mart. (sub specie) : vagina et petioli basis aculeata. Bactris acanthocnemis Mart. Palm. Orbignian. 67. Bactris simplidfrons var. carolensis Trail, Descript. of new Palms l. c. 1877. p. 1. Bactris Carolensis Spruce, Palm. Amaz. 149. Bactris simplidfrons Wallace, Palm-trees etc. 89. t. 34. ?Bactris gradlis Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. 27. CAUDEX longior et robustior; vaginae petiolique aculeis longis e basi callosâ flavâ subulato-acuminatis nigris patentibus armati atque horridi versus laminam inermes floccosi ; Segmenta nervis I. sup. 6—7 instructa lato-lanceolata vel oblongo-falcata.

Var. β. SUBPINNATA Trl.: folia bifurca longitudine latitudinem 41/2—6-plo superante furcis integris vel ad alteram furcam bipinnatisecta segmentis lanceolatis 2—3 dm. lg. et 2—3 cm. 1t., petiolis subaculeatis. Bactris simplidfrons var. 8. subpinnata Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 2. Crescit haec species una cum varietatibus frequens per totam planitiem aeqitatorialem Brasiliae a silvis aboriginibus prope Para! usque ad silvas humidas ad Rio Trombetas ! et Madeira!, Rio Negro !, Juruá !, Purus! et Solimoes! (Guiana! — Peruvia ?). Floret per totum fere annum, praesertim aestate. (Leg. praeter autores laudatos etiam Burchell n. 983A et 9748, Pöppig, Sagot, Kegel, Appun).

2. BACTRIS BIFIDA MART. Caudex 2—3 m. inermis v. parum aculeatus. Folia cuneato-lanceolata breviter bifida furcis secus apicem ciliatis nervis ferrugineis, vaginâ et petiolo et costa aculeatis. Spadix simplex vel bifidus spatha aculeati,, annulo androecei in fl. ♀ ? Drupa obovoideo-oblonga acuminata quam cerasus major, putamine utrinque acuto. Bactris bifida Mart. Palm. Brasil. 105. t. 73 C; Spruce, Palm. Amaz. 150; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 47. Bactris integrifolia Wallace, Palm-trees Amaz. 91. t. XXXV.

? Bactris ericetina Barb. Rod, Enum. Palm. nov. 26 et edit. II. (.Prot.-app.) t. II. f. IV. CAUDEX 1—2 em. diam, vaginis dense et nigro-aculeatis (aculeis subtilibus pungentibus setosis et validis 1—3 cm. lg.) involutus, PETIOLI longissimi ad vaginam unifariam aculeati, dein attenuati aculeis raris longis sparsis aeque ac costae basis obtecti; lamina profunde bifida e basi cuneata angusta in furcas lato-lanceolatas rotundato-acutas divergentes indivisas excurrens. 4—6 dm. lg., latitudine prope fissurae sinum 1—ll/2 dm., fissursâ costae longitudinem plrq. aequante; nervi I. sup. densi utrinque 16—20 omnes fere in furcarum marginem et apicem excurrentes cc. 6 mm. distantes

323

PALMAE:

et laminam ad costam argute plicatam reddentes; aculei minutissimi ad furcarum margines dissiti. SPADIX erectns tenuis 2 dm. lg.; pedunculus rufo-setulosus in rhachin erectam brevem (4—5 cm. lg.) tenuem densifloram simplicem vel bifidam excurrens, spatha inferiore 1 dm. lg. glabrâ, sup. pedunculum longissimum amplectente denique clavata aculeolatâ. FLORUM ♀ (sec. SPRUCE, 1. c.) calyx annularis quam corolla cupularis extus pubescens multo brevior. DRUPA ex induviis 1 cm. lg. cupularibus turbinato-oblonga in vertice rotundato rostrata, 3—4 cm. lg. et cc. 11/2 cm. in diam., rostro 2—4 mm. 1g. umbonato, viridescens deiu purpurea, mesocarpio acido-dulci albo, putamine crasso utrinque acuto olivaceo-nigro.

Variat caudice aculeato, aculeis deciduis, foliis ad dimidium bifidis (form. GENUINA!) et caudice inermi, foliis brevissime (1/6—77 bilobis magnis furcas 7—8 dm, lg. angustiores evolventibus: var. HUMAITENSIS Trl. l. c.; et denique foliis ad 1/4 bifidis fere 2 m. lg. furcas 11/2 m, longas et 6—7 cm. 1t. evolventibus, nervis I. sup. utrinque 20: var. PURUENSIS Trl. l. c.; ad hanc varietatem Bactridem ericetinam Barb. Rod. adducimus ex icone citat â! Num ejus spatha vere inermis? Crescit in silvis humilioribus flumina comitantibus in interiore fluminis Amazonum valle haud rara, pr. Ega ! et Coari et per totam Rio Negro ! fluminis vallem, ad flum. Madeira et Purus! ADN. Bactris arenaria Barb. Rod. En. Palm, nov., edit. I. 29. et edit. II. (Prot.-app.) t. II. f. V. forsan species nova est B. bifidae af-

finis et eam cum antecedente magis connectens. Sed cum diagnosis parum completa sit neque icon eam satis illustret, hanc ut speciem dubiam ulterioribus observationibus commendamus. — Crescit ad fontes fluvii Hauinchá, affluentis in flum. Jamunda, Brasil. aequatorial. (leg. Barbosa Rodriguez).

3. BACTRIS LONGIPES POEPP. Caudex 1 m., aculeatus; petiolus costam superans, lamina supra medium bifida utrinque hirsutâ. Spadix in ramos 2 divisus quam pedunculus breviores spatha ramos longe superante setosa, corolla § calycem setosum triplo excedente aeque setosa, Drupa globosa nigro-setosa, pisi magnitudine. Bactris longipes Pöpp. in lit. ad Mart.; Mart. Palm. Brasil. 145. t. 73 D. f. 1 et 2; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 5. CAUDEX 1/2 cm. in diam, foliorum vaginis ochreiformibus setosis ferrugineis hinc inde aculeos nigros longos portantibus superne involutus. FOLIA 5—7 vigentia; petiolus 3 dm. lg. 3 mm. crassus erecto-arcuatus squamulis appressis ferrugineis dense lepidotus; costa l1/2—2 dm. aeque lepidota; lamina 4—6 dm. lg. profunde bifida fissurâ costae longitudinem superante in facie utraque pilis mollibus 2 mm. 1g. inter nervos sparsis flavescentibus lanuginosa; furca utraque lanceolata 6—6 cm. in medio lata recto-divergens, apicibus nigro-setosis cc. 2 dm. inter se distantibus; nervi I. sup. utrinque 10—12 validissimi inter se 6 mm. distantes. SPADICES recto-patentes in pedunculo compresso 6 cm. lg. arcuati recte patentes rhachi nulla, in ramos 2—3 quam pedunculus duplo breviores densifloros divisi, scrobiculis inferne fl. ♀ et ♀, superne ♂ gerentibus serrato-dentatis hirtis bracteolatis. FLORUM ♀ calyx parvus cupularis setis nigrofuscis dense armatus; corolla cylindrica tridenticulata dense setosa; germen ad. basin cupula tenuissima setosa (androeceo rudimentario) circumdatum vertice attenuato. DRUPA rostellata 6 mm. lg. et 6 mm. in diam, setis adspersa atro-violacea. SPATHA inferior pedunculi longitudine, superior ramos longe superans (fere 1 dm. lg.) fusiformis setis acutis pungentibus nigro-fuscis (8—5 mm. lg.) denique caducis dense obtecta.

Var. a. EXILIS Trl.: minor, caudice tenuissimo; folia /2 m. lg., petiolo cum vaginâ 11/2—2 dm., furcis triangularilanceolatis 3 dm. lg., 5 cm. 1t., nervis I. sup. utrinque 9.

BACTRIS.

324

Crescit locis opacis silvarum aboriginum: ad flumina Rio Negro prope Ega detexit Poeppig! et ad Madeira leg. Trail!; var. pr. Barreiras de Mutum ad Rio Jutahi ! (Trail!) Floret et fructificat mens. Febr.—Jun. OBS. Adnotatio amici TRAIL (1. c.), hanc speciem B. pectinatae valde affinem et forsan ejus varietatem esse, fallax est, cum cl. autor B. pectinatae Mart. specimina originalia non comparaverit.

4. BACTRIS HIRTA MART. Caudex 1—2m., inermis superne fusco-tomentosus; petiolus costâ brevior nigro-setosus, lamina ambitu obovato bilobâ utrinque hirta. Spadix bifidus spatha compresso ancipite glabrâ, ramis quam pedunculus brevioribus, corolla ♀ calycem parvum glabrum longe excedente setosa. Drupa turbinato-obovoidea hirta, pisi magnitudine. Bactris hirta Mart. Palm. Brasil. 104. t. 60 et 74. f. 1. 2. CAUDEX 1/2 cm. crassus foliis in vertice confertis brevissime petiolatis ornatus 4—6 erecto-patentibus. PETIOLUS 1/2 dm. lg. densissime setis mollibus nigris vestitus; lamina in petiolum angustata e basi anguste cuneatâ obovata ad apicem sinu triangulari excisa et biloba, lobis rectis vix acutis, in facie inferiore et ad margines pilis pallescentibus inter nervos sparsis (2—3 mm. lg.) dense lanuginosa, in facie superiore minus pilosa; costa fere 2 dm. lg. incisura triplo longior nigro-hirta; nervi I. sup. utrinque cc. 12; laminae latitudo maxima subtus fissurae sinum 9—13 cm., longitudo cc. 26 cm. SPADICES infra folia fructificantes erecto-patentes 1/2 dm. ad fere 1 dm. lg.; spathae coriaceae glabrae ramos duos e rhachi divisa prodeuntes superantes; pedunculus compressus setosus quam rami 2—4 cm. lg. duplo longior; scrobiculi dense aggregati ramos ubique obtegentes, superne ♂. Fl. ♂? FLORES ♀ 21/2 mm. lg., calyce triangulari, corolla campanulato-urceolatâ dense setosâ, germine cylindrico attenuato. DRUPA nigro-olivacea rostellata 10 mm. alta et 8 mm. in diametro sparsim setulosa, putamine prope verticem foramina approximata evolvente.

Crescit haec species rarior in silvis Japurensibus et prope flum. Solimoes: Martius!

5. BACTRIS PULCHRA TRL. Caudex 12 m., vaginis involutis inermis. Vagina et petiolus hirtus et aculeatus, costâ nervisque hirtis, lamina ultra medium bifida. Spadix simplex pauciflorus parvus, spatha aculeis tenuibus flexilibus dense setosa, corolla $ calyce setoso 2—3-plo longiore setosâ. Drupa obovoidea rostellata setosa quam pisum minor. Bactris pulchra Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 4. t. 184. f. 2 — B. hirtae subspecies. CAUDEX vaginis persistentibus usque ad basin involutus foliorum coma terminatus. FOLIA ultra medium (ad 2/3) bifida ambitu cuneato, vagina ochream evolvente aculeis nigris longis pungentibus setisque plurimis rufis dense obtecta, petiolo 4—6'cm. lg. quam costa breviore sparsim aculeato et hirsuto, costa sparsim aculeata dense hirsuta et ferrugineo-leprosâ ; lamina 2—3 dm. lg. et 8—10 cm. 1t., furcâ utrâque nervis I. sup. 6—8 in angulo cc. 26° excurrentibus instructa e basi cuneata lato-laneeolatis acutis apice parum falcato in facie inferiore et secus margines setis longis hirsuta et ciliata, in superiore glabrâ. SPADIX indivisus erecto-patens, pedunculo brevi spatham inferiorem hirtellam vix aequante fusco-hirsuto, spatha superiore erecta pilis longis mollibus lanata rarius aculeati (aculeis 1—1 1/2 cm. lg.); rhachis 4 cm. lg. inferne glomerulos trifloros superne flores ♂ scrobiculatos evolvens, fl. ♀ calyce et corolla 3—4-plo longiore hirsutis. DRUPA ex induviis brevissimis obovoidea vel depresso-globosa rostellata setis brevibus nigris caducis adspersa rubra (denique nigro-violacea ? TRL.!), 3 mm. in diam.

Bactris longipes var. exilis Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 5.

Crescit gregaria et abunde in silvis primaevis siccioribus ad Marapatá prope Manáos: Trail! Floret et f ructificat mens. Jul. et Aug. OBS. Species priori quidem affinis, sed characteribus sinceris et habitu diversa.

325

PALMAE:

6. BACTEIS GEONOMOIDES DR. (n. sp.) Caudex gracilis (varia altit.), inermis? Vagina et petiolus longe aculeatus, costâ, hirta, lamina inaequaliter pinnatisecta segmentis paucis—10 utrinque, vel bifida, glabra. Spadix patens in 2—3 ramos fastigiatos divisus spatha appresse nigro-setosa, corolla ♀ quam calyx multiplo longiore setosa. Drupa parva globoso-rostellata. Bactris simplicifrons Spruce, Palm. Amas. 148, nec Mart. Bactris pectinata, subspec. hylophila var. β. subintegrifolia et subsp. turbinata var. Spruceana (pro parte!) Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 7. CAUDEX gracilis inermis (an semper ?). FOLIA inaequaliter pinnatisecta vel rarins integra apice profunde bifido; petiolus cc. 3 dm. 1g. gracilis omnino inermis aut aeque ac vagina ad basin aculeis raris validis (3—4 cm. lg.) pungentibus armatus, costa inermi fusco-leprosa; lamina forma variabili: aut bifida 4—5 dm. lg. fissura 21/2 dm. longa, aut in segmenta uninervia ad costam plura sparsa 3—4 dm. lg. vix l1/2 cm. 1t. ad marginem posteriorem setulosa plerumque ad basin et semper ad apicem in segmentum plurinerve latius conjuncta inaequaliter secta, aut segmenta pauca latiora (4—10-nervia) paulum falcata cum uninervibus mixta in apice folii bifido latissima formans; nervi I. sup. utrinque plrq. 15 (14—17) in angulo 40° vel ad apicem 30° prodeuntes; segmentorum numerus utrinque varians inter 1 et 10. SPADIX parvus (1 dm. lg.) spathis erectis, ramis floriferis plrq. 3 fastigiatis ex rhachi divisa prodeuntibus patentibus; spatha inferior glaberrima pedunculo aequilonga 6 cm. 1g., superior ramos 2—3 cm. lg. superans fusiformis acuta inferne glabra dein setulis teneris (denique caducis) dense appressis nigricans ad apicem laevigata, pedunculo et rhachi tomentellis, ramis paucifloris, corolla hirta calycem ♀ pluries superante.

Var. j3. SETOSA Dr. Laminae facies inferior hirta; spadix major; corolla calyce triplo longior; drnpa globosa apiculata parva, superne hirta. FOLIA majora plrq. indivisa modo ad apicem bifida; petiolus 2 ad 3 dm. lg. laevis vel armatus, costa 3 dm. lg. inermis vel armata; fissura laminae apicalis 21/2 dm. lg., furcis ad basin 1 dm. 1t., 3 dm. lg.; nervi I. sup. utrinque 15—17, in angulo 20° prodeuntes; lamina in facie inferiore hirsuta vel setosa vel ciliolato-aspera! SPADIX major; spatha superior 12 cm. lg. fere rostrata; rami 6—8 cm. lg. paulum divergentes. DRUPAE 5 mm. in diametro rostellatae, cum rostello 7 mm. altae, in vertice setulis appresso-patnlis tectae, sordide virides (maturae ?).

Crescit in vallis Amazonum parte litorali prope Pará : Spruce ! et Trail !, et prope S. Jose da Laranjeira: Burchell ! n. 9873. Var. β. crescit ad flum. Bio Negro a Barcellos usque ad ejus vallem superiorem: Trail !. Floret Febr.; ab indigenis „Ubim-rana“ i. e. Pseudo-Geonoma nuncupatur.

BACTRIS.

326

Bactris sphaerocarpa var. a. minor et var. β. ensifolia Trail l. c. t. 184. III. f. 2, 4 et 5. CAUDICES tenuissimi ex eodem rhizomate plures caespitosi erecti vel flexuosi 8—15 mm. in diam. FOLIA usque ad 2/3 bifida 1/2—1 m. lg., vagina et petiolo costam 1—11/2 dm. longam superante fusco-leproso 1 ad 3 dm. lg. inermibus (rarius tenuiter et sparsim aculeatis), furca utraque lato-lineari-lanceolatâ parum divergente ad apicem falcata cc. 6—8-nervi versus apicem et ad margines setoso-ciliata. SPADIX parvus erectus denique fructifer cernuus 1—l1/2 dm. lg., spatha inferiore inermi albo-floccosâ pedunculum albo-floccosum longe superante, superiore rhachin brevem 21/2 ad 31/2 cm. lg. superante fusiformi acuta aculeis nigris sparsis dense appressis obtecta et floccosâ ; flores c? albi 8—10 mm. lg. petalis ad 1/3 conjunctis, antheris erectis sagittatis filamenta duplo superantibus; fl. $ corolla profunde tridentata. DRUPAE paucae magnae in spadice fructifero racemum elongato-sphaeroideum componentes ex induviis ciliato-laceratis turbinato-globosae rostellatae rubescentes l1/2 cm. in diam.

Species valde varians in magnitudine praeterea foliorum formâ duas distinctas varietates offert : Var. a. SCHIZOPHYLLA Dr. Folia ampla ultra medium bifida furca utraque lato-lanceolatâ magis divergente 9-nervi falcatâ, omnino inermia (praeter marginis cilia), vagina petiolo costa dense fusco-leprosa; petiolus 2—21/2 dm. lg., costa vix 2 dm., lamina tota 1/2 m., furca utraque supra fissuram 8 cm. lata; a = 20°. Var. β. PLATYPHYLLA Trl. Polia ampla usque ad 1/3 bifida, lamina e basi cuneata in furcas cc. 12-nerves lato-acutas in ipso acumine setulosas excurrente, vagina petioloque aculeis longis (2—6 cm.) sparsim armatis, costâ inermi fuscoleprosa. Costa 4-5 dm. lg., lamina tota 7—8 dm.; furcae supra fissuram 1 dm. latae; a = 15°. Spadix? Bactris sphaerocarpa var. 7. platyphylla Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 8. t. 184. III. f. 1. Crescit per magnam partem vallis Amazonum occidentalis, varietates a et β in iisdem regionibus atque species, et quidem in silvis recentioribus et aboriginibus fluminum Purus!, Javari!, Jurua !, Jutdhi ! et Solimôes ! (Trail).

„Stipite humili arundinaceo, frondibus indiviso-falcatis; spadice bipartito, Ex icone similitudinem maximam cum nostra agnovimus; itaque, si nostra cum B. xanthocarpa coincidat, nomen specificum in hoc mutetur.

8. BACTEIS AEISTATA MART. Caudex 3—4 m., aculeis nigris subulatis patentibus armatus. Polia magna, costa inermi, segmentis utrinque pluribus inaequilatis longissime cuspidato-acuminatis in apice latissimis, ad margines setosis, nervis I. sup. utrinque cc. 24. Spatha longa aculeis nigris unguicularibus armata, rhachi plrq. bipartitâ vel raro simplici, corolla ♀ calycem 2—3-plo excedente setosa, androeceo rudimentario annuliformi. Drupa ovoidea acuta glabra ovo columbino minor.

7. BACTEIS SPHAEROCARPA TRL. Caudex 7* ad

Bactris aristata Mart. Palm, brasil. 97. t. 73 A. f. V; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 47.

ADNOT. Huic speciei accedere videtur: Bactris xanthocarpa B. Bodrig. Enum. Palm. nov. 30, et ed. II. (Protesto-append.) t. 1. f. III. raro simplici; drupa globoso-turbinata, lutea.“

11/2 m., inermis. Vagina et petiolus aculeatus vel inermis, fusco-leprosus glabrescens, lamina profunde bifida vel fere bipartiti Spatha setis paucis appressis et tomento flavescente vestita. Spadix breviter cylindricus rhachi simplici brevi, corolla ♀ calycem glabrum duplo excedente glabri Drupa magna turbinato-globosa rostellata glabra quam cerasus minor. Bactris sphaerocarpa Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 8. Palm.

CAUDEX 3—5 cm. in diam, annulis param distinctis praeditus aculeis nigris sesquipollicaribus armatus superne vaginis involutus. FOLIA 11/2—2 m. lg. ampla vaginâ badio-pubescente et aculeis 1—3 cm. lg. nigris horrida, petiolo et costa ferrugineo-leprosis sparsim aculeatis vel inermibus; segmenta inaequilata numero vario (utrinque 8—10 : MART.!, 7—16: TRL.!), ad 1/2 m. lg. latitudine pro nervorum I. inter se conjunctorum numero inter 3 et plurima cm. variante, texturâ firmiore, inter nervos I. sup. utrinque cc. 24 validissimos argute plicata, omnia et praesertim media uninervia in cuspidem setigeram aristiformem longe protracta. SPADIX

PALMAE:

327

2—4 dm. lg. inermis ferrugineo-leprosus, spathâ snperiore aequilonga mucronatâ aculeis nigris unguicularibus obsita, rhachi bipartita vel siniplici 1 dm. 1g. FLORES cf breviter pedicellati, fl. ♀ virides, calyce cupulari coriaceo striato, corolla 2—3-plo longiore urceolata brevissime setosa ore angustato tridenticulato, androecei rudimento magno cupulari corollam dimidiam aequante. DRUPA „ovoidea acuminato-rostrata flavescenti-viridis putamine turbinato prope verticem foramina tria evolvente“ (MART.). Crescit (rarius ?) in silvis aboriginibus recentioribusque ad flumina Rio Negro! et Japura, tantum a Martio lecta!

9. BACTRIS FISSI FRONS MARI. Caudex 2—3 m, inermi?. Petiolus nigro-aculeatus, segmentis glabris utrinque 3, supremis latissimis multinervibus ad margines nigro-setosis longis. Pedunculus nutans spatha spithameâ nigro-aculeatâ, ramis 2—4 fastigiatis usque ad basin densifloris, corolla ♀ calycem duplo excedente appresse setulosâ. Drupa ellipsoidea rostrata glabra ovi columbini magnitudine. Bactris fissifrons Mart. Palm, brasil. 103. t. 73 B. f. 3 et 4; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 9. CAUDEX 1—2 cm. in diam, superne vaginatus. FOLIA 8—10 cc. 1 m. 1g. segmentorum formatione antecedenti similia; petiolus gracilis cc. 3 dm. lg. in facie superiore unifariam aculeatus, aculeis 1/2—1V* cm. lg. teretibus sursum flexis per greges compositis; costa 4 dm. lg. inermis gracilis; segmenta pauca (2—4) secundum nervorum numerum inaequilata ad apicem latissima, 3—4 dm. lg., nervi I. sup. utrinque cc. 10; setae longae subtiles segmentorum margines frequenter investiunt. SPADIX 2 dm. lg. et longior; spatha inferior pedunculum ad apicem hamato-iuflexum aequans, superior duplo longior fusiformis acuminata aculeis planis appressis nigris denique deciduis 1 cm. lg. inter sulcos horrida; rhachis nulla vel brevissima in ramos patentes 2—4 usque ad basin dense scrobiculatos in apice ♂ 1/2 ad 1 dm. lg. divisa. FLORUS ♂ ? ♀ 4—5 mm. lg. (majores quam in reliquis speciebus!), calyce cupulari 2 mm, lg., corolla cylindrica vix tridenticulata setulis minutis adspersa, gynaeceo corollam aequante vel breviter emerso. DRUPA ellipsoidea mucrone longo (5 mm.) rostrata glabra 2V-2 cm. alta et 11/2. cm. in diam., putamine depresso-turbinato gibboso.

Var. β. ROBUSTA Trl. Major. Folia 11/2 m. lg. et majora in segmenta plura (5—6) saepius bina aggregata inaequaliter secta; nervi I. sup. utrinque cc. 15; spadix 3 dm. lg. (Interdum in floribus corollae duplicaturam observavit TRAIL !) Bactris fissifrons var. robusta Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 9. Crescit in superiore valle Amazonum interdum abundans, in silvis ad ripas fluvii Japura et Solimoes; var. cum specie (Martius! et Trail !).

Sect. II. MICROSPADIX. Caudex demissus vel gracilis, inermis vel rarius parum aculeatus. Folia minora, aequaliter pinnatisecta vel nervis I. pluribus confluis in segmenta inaequalia angustiora ad apicem latiora divisa, glabra (praeter margines et apicem seg mentorum setiferum). Spadix parvus inter vaginas erectopatens breviter pedunculatus, rhachi tenui indivisa vel plrq. in ramulos 2—paucos fastigiatos breves dissolutâ; spatha erecto-patens petiolo brevior, laevis vel setosa vel parum aculeata fusiformis. Drupae minores sphaeroideae magnitudine pisi vel cerasi. — Sectio ab antecedente, cui valde affinis, imprimis segmentorum secus costam aequaliter partitorum numero majore diversa et laminae glabritie (excl. B. pectinata et hylophilâ: segmenta infra setosa !).

BACTRIS.

328

Sectionis distributio per Brasiliam aeque ac antecedentis per vallem Amazonum orientalem et praesertim occidentalem frequens.

10. BACTRIS TENERRIMA MART (n. sp.). Caudex vix 1/2 m. tenuissimus (2—3 mm.). inermis. Petiolus costam aequans, fusco-leprosus. Segmenta recta opposita parva utrinque 4 e basi acutâ lanceolata, superiora majora. Spadix? Flores? Fructus? Bactris tenerrima Mart. Msc.! in schedula Herb. Monae. CAUDEX tenuissimus 2 mm. in diam, internodiis 2 cm. lg. annulatns vaginis mox denudatus foliorum exilium 0 comit subapicali tristichâ vestitus. FOLIA brevius vaginantia 11/2—2 dm longa quam in ullâ alia Bactride minora; vagina 2—3 cm. lg. oro oblique truncato; petiolus gracillimus 1/2 dm. lg. 1 mm. crassus in costam aequilongam vel paulo breviorem excurrens; segmenta plrq. exacte opposita quadrijuga aequaliter (1 1/2 cm.) distantia, e basi angustissima lanceolato-acuminata recta (nec falcata), glaberrima et etiam setulis apicalibus fere omnino destituta, 5 ad 7 cm. lg. et 1—11/2 cm. lata; jugum supremum in ipso costae apice insertum quam juga basalia majus sed jugo subapicali paulo brevius.

Crescit in ditione fluminis Rio Negro in silvis ad Araracoara: Martius! OBS. Quamquam hujus speciei spadicis defectu descriptio tantum incompleta hic proponitur, tamen eam pro nova describere non cunctati sumus foliorum forma mirabili transitum inter Desmoncum et Bactridem efficiente commoti; etiam Palmarum, auctor celeberrimus DE MARTIUS primo inspectu hanc ad Desmoncum retulerat, quem errorem (fortasse flagelli defectu inductus) deinde ipse emendaverat.

11. BACTRIS CUSPIDATA

MART.

(emend. !) Caudex

1— 2 m. tenuis, inermis superne fusco-tomentosus. Vagina et petiolus atro-aculeatus, costâ elongata laevi, segmentis utrinque 5—8 e basi angusta falcato-lanceolatis caudato-acuminatis glabris. Spatha minuta setis longis tenerrimis sparsim obtecta, rhachi in ramos 2—3 divisâ, corolla ♀ calycem breviter annularem triplo excedente setosa. Drupa ? Bactris cuspidata Mart. Palm, brasil. 101. t. 73B. f. 1. 2 (exclus. B. cuspidata Trail in Journ of Bot. 1877. p. 4 — B. mitis Mart.). CAUDEX vix 1/2 cm. in diam, inferne glaber superne fusco-tomentosus vaginis denudatus. FOLIA vigentia pauca (4—6) cc. 6—7 dm. lg., vaginâ et petiolo aculeis nitide atris compressis pungentibus 1/2—1 cm. lg. armatis, costa cc. 3 dm. lg. petiolum aequante vel paulo superante gracili inermi; segmenta uninervia sparsa vel in ipso apice confluentia paulo latiora utrinque 8—10 e basi contracta lanceolato-falcata in cuspidem longam (margine antico producto caudatam) sensim attenuata 1—11/2 dm. 1g. et 21/2—3 em. 1t., praeter margines sparsim setosos nervosque infra raro setigeros glabra, nervo I. sup. ante cuspidem desinente, nervis II. pluribus validis. SPADIX infra folia evolutus erectus 6 cm. 1g. vel paulo longior; pedunculus floccoso-tomentosus in vagina et spatha occultus; rhachis m ramos pedunculo longiores (ce. 3 cm.) tomentosos 2—3 fastigiatos partita; spatha inferior pedunculum aequans, superior duplo longior fusiformis coriacea tomentosa denique calva setis tenuibus capillaceis 2—4 mm. lg. deciduis passim adspersa. FLORUM ♂ calyx tricuspidatus, antherae filamenta aequantes; fl. 9 calyx parvus annuliformis tridentatus, corolla triplo longior urceolata tridentata hirta quam gynaeceum paulo brevior. (Drupas pisiformes esse judicare licet.)

Crescit in valle flum. Amazonum superiore occidentali et subandinâ, in silvis primaevis ad flumina Japura et Solimoes: Martius!

329

PALMAE:

Huic speciei sequentes tam affines sunt, ut iis modo varietatum sincerarum valorem tribuamus:

Var. α. TENUIS Wall, (sub specie). Caudex 2 m., inermis ; segmenta 4—5-juga versus apicem confluentia lato-lanceolata; spatha glabrescens parum setulosa; rhachis indivisa vel in ramos duos fissa ; corolla calycem duplo excedens; drupa globosa acuminata vix pisi magnitudine. Bactris tenuis Wallace, Palm-trees Amaz. 87. t. XXXIII ; Spruce, Palmae Amaz. 149. Bactris mitis subsp. 4. tenuis Trail, Journ. of Bot. 1877. p. 3. FOLIA segmentis apicalibus confluentibus inaequaliter pinnatisecta; vaginae et petiolorum bases horridae aculeis subulatis nigris patentibus; segmenta laxa 4—6-juga sparsa, inferiora anguste lanceolata falcata cuspidata uninervia, apicalia 4—6-nervia lato-lanceolata acuminata. SPADIX simplex vel in ramos 2 aequales fissus, fructifer prope caudicem deflexus, spatha inermi vel parce ad apicem setulosâ. DRUPAE globoso-acuminatae pisi magnitudine minores.

Crescit ad flumina Rio Negro et TJaupes in silvis arenosis, ,,Catinga“ dictis (Spruce! et Trail !), inde usque ad Guianam ! dispersa.

Var. p. MITIS Mart. (sub specie). Caudex 1 m. laevigatus; segmenta 5—10-juga angustiora ad apicem setulosa; spatha fusco-tomentosa et subtiliter nigro-setulosa ; spadix minutus in ramos 2—41 divisus; corolla glabra. Bactris mitis Mart. Palm, brasil. 102; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 2. Bactris mitis subspec. 3. inermis Trail l. c. 3. Bactris cuspidata Trail (nec Mart.!) l. c. 4. Bactris Uaupensis Spruce, Palm. Amaz. 150.. Bactris mitis subspec. 2. Uaupensis Trail l. c. 3. ? Bactris microspatha Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. 26. FOLIA aequaliter vel rarius inaequaliter pinnatisecta omnino inermia vaginis striatis parum fioccosis, segmenta raro 3-, plrq. 5 —10-juga anguste lanceolata latins acuminata secus margines setulosa opposita vel sparsa in ipso apice conflua (magnitudine speciei). SPADIX simplex vel in ramos 2 fissus in pedunculo arcuato prope caudicem dependens, spatha superiore laevi vel ad apicem sparsim setulosa. FLORUM 9 calyx cupularis, paulo altior quam in B. cuspidata Mart., corolla tridentata calycem duplo excedens. DRUPAE quam pisum minores globosae apiculatae coccineae, laeves.

Crescit per totam vallem flum. Amazonum gregaria in silvis aboriginilms, ab urbe Para (Trail!), et flum. Trombetas usque ad flum. Uaupés(Spruce!), et Japura (Martius!), et Rio Purus! et Javary! (Trail!).

Yar. γ ? MARAJA-Y Barb. Rod. (sub specie). Caudex humilis inermis tomento lanato-tabacino obtectus; vagina aculeata; segmenta inaequalia 2—3-juga oblongo-lanceolata acuminata; spadicis rami 5 tenues fastigiati; drupa coccinea laevis diam. 7 mm. (Ex diagn. BARB. ROD., n. v.) Bactris Maraάj-y Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. ed. I. 29; ed. II. (protesto-appendice) 24. t. II. f. VI (spadix!). Crescit in monte Curumu ad flum. frombetas : Barbosa Rodrigues.

12. BACTRIS PECTINATA MART. Caudex 1—3 m. inermis. Petiolus quam costa pluries brevior raro inermis plrq. sparsim aculeatus ferrugineo-tomentosus, segmentis utrinque 10—20 linearilanceolatis paulum falcatis inferne pilosis concinnis. Spatha minuta setosa vel nigro-aculeolata, rhachi

BACTRIS.

330

bifidâ, corolla 9 quam calyx 2—3-plo longiore longe ciliata. Drupa subglobosa glabra pisi magnitudine. Bactris pectinata Mart. Palm, brasil. 98. t. 60 et 73A. f. 1 et 2; Wallace, Palm-trees Amaz. 77. t. XXVIII; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 5. Bactris linearifolia Barb. Rodrig. Enum. Palm. Nov. 31. Excludenda: Bactris pectinata subspecies 1. microcarpa et subspecies 2. hylophila et subspecies 3. turbinata var. Spruceana Trail in Journ. of Bot, 1877. p. 6 et 7. CAUDEX saepe caespitoso-stolonifer 1 cm. crassus remote annulatns inferne nudus superne vaginatus folia 6—8 gerens. FOLIA aequaliter (modo in ipso apice segmentis confluentibus inaequaliter) pinnatisecta; petiolus gracilis inermis vel saepius aculeis nigris 2—3 cm. Ig. pungentibus recte patentibus armatus et leproso-ferrugineus 1 / —2 dm. lg. ; costa triplo longior vix armata leproso-ferruginea et saepe velutino-tomentosa; segmenta plrq. alterna utrinque 10—20 et fere aequidistantia uninervia cum nervis II. utrinqne ternis e basi latiore lineari-lanceolata longe caudato-acuminata secus margines et acumen setigera in facie inferiore pilis mollibus albidis ad nervos adspersa, inferiora 21/2—3 dm. lg. , superiora vix 2 dm. lg., acumine 3—4 cm. lg., latitudine inter 2 et 1 cm. variante. SPADIX parvus inter vaginas erectus 7—9 cm. lg., pedunculo tomentoso spatham superiorem aculeis nigris appressis instructam vix acutam cylindricam erectopatentem perrumpente et in ramos parvos (2—3 cm.) paucifloros 2—4 fastigiatos patentes excurrente. FLORES 9 virides calyce annuliformi tridenticulato, corolla cylindrica dense setosa ore truncato urceolatâ. DRUPAE subglobosae mucronatae coccineae glabrae 5 mm. altae putamine globoso juxta verticem triporoso. 1

Crescit per vallem Amazonum a silvis aboriginibus prope Parά ! usque Manἀos ! et ad silvas arenosas ,,Catinga“ dictas fluminis Rio Negro superioris (Martius! et Trail!). OBS. Folia ab antore cl. DE MARTIUS descripta minime cum icone tab. 60 et cum ejusdem speciminibus originalibus (herb. Monac.) congruunt; qua de causa fleri poterat, ut Palmarum indagator peritissimus TRAIL species diversas sub hac modo descripta conjungere conatus sit. Specimina fructuum collectionis Martianae cum descriptione et icone minime congruunt (globoso-rostrata 2 cm. alta !) et perturbationem quandam auctoris indicant.

13. BACTRIS SYAGROIDES B. RODRIG. et TRL. Caudex vix 1 m. vaginis aculeatis involutus inermis, petioli basi aculeata. Segmenta plurima lineari-acuminata concinna setosa. Spadix parvus pedunculo inflexo patente, ramis 8 brevibus tenuibus. Spatha? Flores? Drupa?

Bactris syagroides Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 76. Bactris cyagroides B. Rodrig. Enum. Palm, nov. 33. CAUDEX tenuis (8 mm.) inermis obscure annulatus vaginis persistentibus dense nigro-aculeatis involutus. FOLIA 1—11/2 m. lg. gracilia inermia, petiolo folium dimidium subaequante ad basin aculeis nigris brevioribus compressis bivel teruatim aggregatis armato, costa badio-floccosâ saepius hirta; segmenta 30—35-juga opposita (vel alterna) 21/2—31/2 dm. lg 1 — 11/2 cm. It. lineari-lanceolata longe acuminata in facie superiore glabra, in inferiore secus nervos setosa vel ciliata. SPADIX parvas vix 1 dm. lg., spathâ inferiore inermi spatham superiorem subaculeatam(?) dimidiam fere aequante, pedunculo nigro-setoso arcuato ramos cc. 8 tenues paucifloros fastigiatos subaequilongos patentes exserente usque ad basin scrobiculatos. Reliqua ignota.

Crescit in silvis primaevis nunquam inundatis ad flumen Tapajos et Abacaxis (Trail!), praeterea ad flum. Jamundἁ (Barbosa Rodrigues).

14. BACTRIS ELEGANS TRL. et RODRIG. Caudex /4—11/2 m., superne aculeis validis armatus. - Vagina et pe-

331

PALMAE:

tiolus ferrugineo-floccosa et longe aculeata, costa fusco-setosa, segmentis utrinque 20—30 angustis bifidis per acervos congregatis. Pedunculus hirtus cernuus in ramos 2 excurrens, spatha sparsim longe aculeata, corolla $ calycem duplo excedente laevi. Drupa? Bactris elegans Trail et B. Rodrig. Enum. Palm. nov. 35; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 3. t. 184. f. I. CAUDICES 2—3 ex eodem rhizomate orti erecti vel flexuosi ad nodos aculeorum zonis semiamplexicaulibus armati superne vaginati, 8—15 mm. in diam. FOLIA elegantissima breviter (2 dm.) petiolata 3/4 m. lg., vagina petioloque rufo-leprosis aculeos longos acutos nigros sparsos gerentibus, costa elongata petiolum 2—3-plo superante inermi setulis erectis nigrofuscis dense hirsutâ ; segmenta utrinque cc. 20 vel plura ad costam sparsa in acervos paucos intervallis longioribus separatos congregata oblanceolatofalcata in acumen obliquum bifidum eroso-dentatum breve producta ideoque brevissime caudata, ad margines setulosa, nervo I. sup. in facie superiore dense setuloso, plrq. 1—1 1/2 dm. lg. et 1 1/2—2,cm. It., inferiora fere horizontaliter patentia (80°), media (50°) et apicalia (40—30°) in angulo acuto porrecta. SPADIX fere 3 dm. lg. in pedunculo 11/2—2 dm. lg. arcuato spatham inferiorem brevem laevem perrumpente deflexus, spatha superiore 31/2 dm. lg. fusiformi aculeis nigris erecto-appressis setulisque fuscescentibus obtecta simul leprosa; rhachis in ramos aequales cc. 1 dm. lg. tenues ad basin setosos floribus undique tectos fissa. FLORUM 9 calyx et corolla duplo longior cupulares ore tridentato inermes.

Crescit in silvis primaevis nunquam, inundatis ad flumina Trombetas et pr. S. Antonio ad Tapajos ! Jutahi et Purus (Trail! et Barbosa Rodrigues). OBS. Species in sectione segmentis apicem bifidum evolventibus et spadice bifido egregia.

15. BACTRIS HYLOPHILA SPUO. Caudex 1—4 m., supra vaginatus, aculeatus vel setosus (raro inermis), vagina et petiolo aculeatis, costa ferrugineo-hirtâ. Segmenta linearia 15—20 uninervia per acervos disposita ad margines longe ciliata in facie inf. pilosa. Spatha aculeis longis dense armata, rhachi in 2—4 ramos aequales patentes divisâ, corolla g calycem longe excedente setosa, Drupa subglobosa vel obovoidea rostrata setifera quam Coryli fructus minor. Bactris Bactris p. 6 (exclus. Bactris

hylophila Spruce, Palm. Amas. 152. pectinata subspec. 2. Trail in Journ. of Bot. 1877. varietatibus). setipinnata B. Bodrig. Enum. Palm. nov. 32.

CAUDEX 1—1‘/a cm. in diam, aculeatus vaginis persistentibus involutus. FOLIA aequaliter pinnatisecta, vagina petioloque longe et valide aculeis nigris tenuibus compressis 1/2—11/2 cm. lg. armatis et inter aculeos setosis; segmenta ad costam sparsa alterna et in acervos interrupte disposita utrinque 15—25, linearia longe acuminata ad margines longe ciliata et in utraque vel superiore tantum facie pilos longos molles sparsos gerentia rarius glabrescentia, -21/2—41/2 dm. lg. et 11/2—3 cm. It. uninervia. SPADICES plures in eodem caudice intra folia oriundi erecto-patentes spithamâ breviores, spatha inferiore pedunculum arcuatum setosum ad apicem ramos 2 — 4 fastigiatos dense scrobiculatos exserentem superante, spatha superiore quam rami longiore setis longis appressis vel patulis nigris hirsuta et ferrugineo-leprosa. FLORUM 9 calyx minutus, corolla cupularis ore obtuso setosa. DRUPA obovoidea rostrata coccinea in vertice setifera 6—12 mm. alta et 6—8 mm. in diam.

Species quoad foliorum magnitudinem valde variabilis, in quibus segmenta plrq. 2 dm. lg. plus minusve pilis obtecta sunt; praeter lusus leviores tres varietates distinguendae:

BACTRIS.

332

Yar. a. GLABRESCENS Dr. Caudex minor aculeis deciduis. Segmenta pauciora 10-juga in acervos argute distinctos disposita praeter setulas longiores tenues marginales et minimas in nervo I. sup. glabra laete virentia, petiolo costaque ferrugineo-leprosis. Spadix plrq. bifidus patens pedunculo dense hirsuto; drupae turbinatae 7 mm. lg. et 5 mm. in diam, in vertice fere plano mucronatae setis rarioribus pallidis hirtae rubrae. Bactris turbinata Spruce, Palm. Amaz. 152. Var. β. MACROCARPA Dr. Major; segmenta in acervos minus distinctos coordinata et interdum ad costam fere aequaliter sparsa, 4 dm. lg., longe acuminata, ad marginem posticum et cuspidem setis longis raris ciliata ceterum glabra, costâ setis patentibus hirsuta. Spadix spithameus in ramos 4 fastigiatos quam pedunculus arcuatus multo breviores divisus; drupae obovoideae in dimidio superiore hirtae in vertice applanato mucronatae 1 cm. altae cum mucrone 2 mm. longo. Bactris pectinata subsp. 2. hylophila Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 6. Yar. γ. NANA Trl. Minor; folia breviter petiolata petiolo vix armato hirsuto vel glabrescente rufo, costo vix aculeatâ setis patentibus hirsuto, segmentis minoribus (1—2 dm.) in acervos dispositis in utraque facie pilosis, pilis in facie inferiore crebrius dissitis longis sordidis. Spadix minor (1 dm.) patens, pedunculo breviore in ramos 4 fastigiatos diviso; drupae globosae setulosae coccineae quam pisum minores. Bactris pectinata subsp. microcarpa var. nana Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 6. Bactris microcarpa Spruce, Palm. Amaz. 153. Crescit ad omnes fere confluentes fluminis Amazonum ! ab ostio fluminis Trombetas occidentem versus, frequens in flum. Rio Negro ditione! in silvis humidis et aeque ad flum. Jutahi et Javary! inventa (Spruce! et Trail! et Barbosa Rodrigues).

16. BACTRIS EUMORPHA TRL. Caudex 1—2 m. inermis, vagina et petiolo aculeatis. Segmenta inaequalia utrinque ce. 3 ad apicem latiora secus margines ciliata. Spatha aculeis tenuibus sparsim obtecta, rhachi in pedunculo nutante simplice brevi, corolla 9 quam calyx duplo longiore setosâ. Drupa magna globosa glabra, vertice acuminato. Bactris eumorpha Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 9. t. 184. f IV (excl, subspec. 2. arundinacea Trail). CAUDEX solitarius vel 2—3 aggregati vaginis persistentibus aculeatis involutus 6—8 mm. in diam. FOLIA 1/2—1 m. lg. petiolis aculeos 1 ad 3 cm. lg. pallidos nigro-acuminatos paulum compressos tenues gerentibus in segmenta pauca distantia inaequaliter partita 2 — 4-juga; segmenta ovato-lanceolata falcata longissime acuminata uninervia cum plurinervibus latioribus mixta et ad apicem lato-bifidum confluentia praeter acumen setulosum glabra, l1/2—2 dm. lg. et 1/2—1 cm. lata; costa praeter basin parum armatam inermis segmenti longitudinem duplo superans; nervi I. sup. omnino cc. utrinque 8. SPADICES parvi erecto-patentes cernui simplices et tenues; spatba superior aculeis 1/2—1 cm. lg. horrida et hadiopubescens rhachiu brevem (3 cm. lg.) in pedunculo longiore curvatam paucifloram paulo superans 1 dm. lg. vel longior; corolla 9 calycem duplo superans triloba hirta vel lanata coriacea. DRUPA depresso-globosa breviter acuminata purpurea vix 2 cm. in diam., putamine e basi acuta depressogloboso foramina snpra medium evolvente nigro.

PALMAE:

333

Crescit abunde in silvis reeentioribus ad ostia flum. Rio Negro in valle Amazonum : Trail ! OBS.

334

minusve falcatim producto. — Species valde affinis B. arundinaceae!

Confer observ. ad spec. sequentem!

17. BACTRIS ARUNDINACEA TRL. Caudex l—2m., inermis, vaginis aculeatis. Segmenta pauca inaequalia angustiora valde falcata ciliata. Spatha aculeis tenuibus sparsim obtecta, rhachi in ramos 2 breves divisa, corolla $ quam calyx duplo longiore, glabra ? Drupa depresso-globosa magna glabra acuminata. Bactris eumorpha subspec. 2. arundinacea Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 10 CAUDEX antecedentis, folia pauciora gerens quam illa. FOLIA inaequaliter pinnatisecta segmentis paucis (6—8) ad costam segmenti fere longitudine vel paulo longiorem sparsis 2—31/2 dm. lg. et l1/2—7 1/2 cm. pro numero nervorum latis, superioribus quam inferiora plrq. uninervia longioribus latioribusque vix falcatis ; petiolus quam costa dimidio brevior et vagina aculeis rectis longis brevioribusque tenuibus pallescentibus sparsim armata vel fere inermis. SPADIX erecto-patens cernuus parvus; spatha superior aculeis nigris tenuibus armata; rhachis brevissima ramos tenues 21/2 cm. lg. exserens; corolla Q calycem duplo superans, glabra(?). DRUPA depresso-globosa superne applanata breviter mucronata 11/2 cm. in diam. rubra, putamine triangulari-lenticulari foramina in medio ad ambitum maximum evolvente nigro.

Crescit in valle Amazonum interiore occidentali ad Barreiras de Cariwacanga prope flum. Purus! et ad ostium flum. Taquahi prope flum. Javary ! (Trail). Fructus Decembri maturat. ab Indianis nuncupatur.

Species antecedenti quidem valde affinis, sed spadicis divisione, endocarpii forma et floris 9' perianthio nondum satis recognito ex opinione Trailianâ et nostra satis diversa. Utraque species cum spadice evoluto ab affinibus reliquis satis differt, sed in statu sterili cum B. oligocarpa, Juruensi, cuspidata et geomomoide confundi potest. OBS.

18. BACTRIS JURUENSIS TRL. Caudex ½—1 m., aculeatus. Folia longa breviter petioiata, segmentis valde inaequalibus sparsis utrinque cc. 5, supremis multo latioribus, vaginâ petioloque valido armatis. Spadix brevis patens, spatha laevi vel aculeis dilute fuscis sparsim obtecta, rhachi in ramos 2—3 divisa, corollâ £ quam calyx pluries longiore glabrescente. Drupa Coryli magnitudine glabra. Bactris Juruensis Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 40. CAUDEX demissus sparsim valide armatus. FOLIA inaequaliter pinnatisecta breviter petioiata 7—9 dm. lg., vagina petioloque aculeis 1—8 cm. lg. compressis solitariis binis ternisve armato; segmenta inferiora uninervia solitaria vel bina congregata ad costam segmentis duplo longiorem sparsa 4—6-juga falcato-lanceolata longe acuminata vix nisi in acumine ciliata, suprema (3—5-nervia) in apicem lato-bifidum reliquis aequilongum confluentia, 2—3 dm. lg., uninervia 21/2 cm. It.; nervi I. sup. omnino utrinque cc. 10, nervi IT. in facie inferiore tenuissime pubescentes. SPADIX parvus erecto-patens, spatha inferiore fioccosa pedunculum floccosum superante bialatâ, superiore, triplo longiore subfloccosâ inermi vel aculeos raros validos 1 cm. lg. singulos vel perpaucos consociatos pallidos sparsim gerente, rhachi inermi in ramos 2—3 fastigiatos tenues paucifloros sed densifloros 3—5 cm. lg. divisa; florum 9 calyx, minutus aeque ac corolla tridenticulata ipso multo longior glaber, germine incluso. DRUPA (immatura?) ovoideo-acuminata pilis brevissimis raris sparsis scabra iisque deciduis glabrescens, 12 mm. alta et 6 mm. in diam.

Variat in spathae armatura (var. lissospatha Trl. 1. c.) et in spadicis magnitudine, dein in segmentorum acumine plus Palm.

BACTRIS.

Crescit in silvis ad margines fluvii Irurἁ in Rio Tapajos influentis (Barbosa Rodrigu.es), et ad Barreiras de Capiranga ad flum. Jurua (Trail!). OBS. B. silvaticam B. Rodr. ex auctoritate amici TRAIL (l. c. 40, 41) hoc loco induxissemus, nisi in diagnosi (nimis brevi et incompleta quidem) calyx „corollam includens“ descriptus esset; hanc speciem dubiam esse censemus eamque ulterioribus observationibus commendamus.

Sect. III. CYLINDROSPADIX

DR.

Caudex demissus vel gracilis, inermis vel plrq. aculeatus. Folia inaequaliter vel aequaliter pinnatisecta, segmentis late confluentibus vel anguste lanceolatis uninervibus, plrq. pilosis vel ad margines longe ciliatis. Spadix major in pedunculo arcuato nutans simplex rhachi incrassata (saepe fere digiti minoris diametro et longitudine majore) densiflorâ; spadix fructifer fructibus cerasi vel coryli magnitudinem aequantibus onustus. — In foliis antecedentibus valde affinis (B. oligocarpa proxime cognata cum B. Juruensi), sed spadice semper simplici crassiore distincta, Sectio per Brasiliam aequatorialem late dispersa; una species (20) per majorem partem Americae intratropicae transgrediens. 19. BACTRIS OLIGOCARPA. TRL. Caudex vix 1 m., inermis. Vagina et petioli basis aculeis longis sparsim vestita, segmentis utrinque plrq. 3 inaequalibus late confluentibus, fere glabris. Spadix erectus rhachi breviore densiflora, spatha laevi, tenuiter membranaceâ. Flores ? Androeceum sterile in fl. 9 cupulare, in fructu excrescens. Drupa obovoidea magna glabra atro-viridis. Bactris oligocarpa Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 35 (incl. var.); Barb. Rodrig. Enurn. Palm. nov. 28. CAUDEX solitarie crescens vix 1 cm. in diam. badio-pubescens denique glabrescens inferne nudus superne vaginis aculeatis obtectus. FOLIA minora (7 dm. — 1 m. lg.) longe petioiata, petiolo aculeis sparsis tenuibus nigris ad basin armato dein inermi ferrugineo-loproso costam gracilem segmentis inferioribus snbaequilongam multo superanto, inaequaliter pinnatisecta; segmenta omnino 4—6, inferiora opposita vel ad costam sparsa uninervia lanceolato-acuminata falcata 4—6 cm. lata raro latiora plrq. 3 dm. lg., suprema (apicem laminae bifidum formantia) cc. 8-nervia multo latiora (6—9 cm.) ovato-acuta vix ciliata, superne glabra, inferne ad nervos sparse pubescentia. SPADIX parvus erectus 1 dm. lg., spatha superiore inermi pubescente dein glabrescente rhachin superante coriaceâ, rhachi longe pedunculata 3—4 cm. lg.; flores? DRUPA ovoidea 2 cm lg. et 1 ad 11/2 cm. in diam. brevissime rostellata glabra atro viridis ex induviis brevibus glabris prodiens, androeceo sterili magno cupulari, putamine e basi acuta obovoideo supra medium foramina evolvente pallido fibris plurimis cum mesocarpio cohaerente.

Crescit (rarius?) in silvis primaevis prope Aveyros in ditione flum. Tapajos!, et ad Camarao ad Rio Mauhes ! (Trail! et Barbosa Rodrigues).

OBS. Species in caudice et foliis Bactridi Juruensi, incommodae, cuspidatae et eumorphae similis, a quibus spadice recedit et fructifera facile distinguenda est; variat sicut plurimae species quoad magnitudinem; formam minorem cl. TRAIL ut varietatem separat: var. brachycaulis Trl. l. c. Diagnosis a viro cl. B. RODRIOUES edita eadem est, quae Trailiana; incertum habemus, utrum haec an illa prioritatem habeat (confer Barb. Rodrigues l..c. Protesto-appendice in ed. II. 1879!).

335

PALMAE:

20. BACTRIS CONCINNA MART. Caudex 3—5 m, superne aculeatus. Polia concinna petiolo et costâ aculeis longis sparsis obtectis vel inermibus, segmentis plurimis uninervibus lineari-lanceolatis secus margines setosis. Spatha clavata aculeis nigris subtilibus dense setosa, rhachi cernua digiti longitudine. Corolla 9 calyce piloso urceolato paulo longiore inclusa hirta, annulo androecei rudimentarii adnato. Drupa ellipsoidea glabra atro-coerulea. Tabula nostra LXXVIII. Fig. I (habitus, folium, spadix).

Bactris concinna Mart. Palm, brasil. 99. t. 72; Spruce, Palm. Amaz. 154; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 48. CAUDICES caespitosi plures consociati cc. 2 cm. in diam, remote annulati aculeis 2—3 cm. Ig. subulato-compressis nigris armati. FOLIA 11/2—2 m. lg. aequaliter pinnatisecta, petiolo 2—3 dm. Ig. aculeos longos uti caudex gerente, costâ gracili parum armata apicem versus inermi, aculeis 2—3 cm. Ig. nigris retrospectantibus compressis; segmenta plurima utrinque 30—40 approximata, plrq. 3 cm. inter se distantia et saepe alterna, inferiora longiora (4—3 dm. lg.) et versus apicem decrescentia (2 dm. lg.) ; anguste laneeolata (2—l1/2 cm. It.), acuta vel inferiora margine antico longe producto caudata, secus margines nigro-ciliata, superne viridia inferne in statu sicco glaucescentia. SPADIX crassus denique nutans, longe pedunculatus; spatha inferior membranacea ferruginea 1/2 dm. lg., superior pedunculum vaginans denique denudans cylindrico-clavata acuminata omnino fere 2 dm. lg. aculeis nigris brevibus tenuibus (3—5 mm. lg.) setosa et horrida; pedunculus compressus nigro-setosus rhachi floribus densissime obtecta cc. 8 cm. longa multo longior. FLORES d plurimi dense congregati femineos omnino obvelantes, qui prioribus delapsis in rhacheos dimidio inferiore apparent; calyx d trifidus, petala oblique ovata acuminata, stamina? „9—12 inclusa “ (MART. !) ; flores Q 3—4 mm. lg., calyce urceolato tridentato pilis adpressis parum setoso, corolla hirta quam calyx paulo breviore urceolato-tridentatâ, „androeceo sterili corollae adnato cupulari “ (TRAII. ! ), germine glabro. DRUPA E plurimae nitidae nigro-violaceae in rhacheos superficie congregatae ellipsoideae vel obovoideae mutuâ pressione interdum angulatae 2—3 cm. lg., .1—11/2 cm. in diam.; mesocarpium sapore acido-dulci ; putamen vix 1 mm. crassum nigrescens erecto-ellipsoideum, foraminibus 3 stellatis in medio vel paulo supra medium sitis!

Var. (3. DEPAUPERATA Trl. Minor, plerumque solitarie crescens 1—l1/2 m. alta, caudice inermi; folia pauca 1—l1/2 m. lg., vagina petioloque aculeos paucos tenues nigros evolventibus, costa inermi, segmentis utrinque cc. 20, 3 dm. lg. et 1 cm. It. ; spadix paulo minor, spathâ aculeis badiis tenuibus longioribus armata. Bactris concinna subsp. depauperata Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 48. Var. γ. INUNDATA Sprc. Aculei petioli atque vaginae praelongi (1/2 dm. lg. et longiores); costa aculeis et setis armata ; segmenta breviora et angustiora quam in specie, brevius abruptim acuminata. .F1. d calyx brevissimus, stamina 6 corollae inserta ! F1. ? calyx globoso - urceolaris corollam extus lanatam includens. Androeceum sterile. Bactris concinna var. mundata Spruce, Palm. Amaz. 154. Crescit haec species per magnam Americae aequatorialis occidentalis partem a finibus Peruviae (Poppig !) usque ad rempublicam Guatemalensem ! Per vallem flum. Amazonum in silvis aboriginibus frequentius observatur ad ipsum flumen et ejus partem Ilio Solimôes! dictam, et in silvis recentioribus siccioribusque fluvii Rio Negro ! prope ejus ostia (Mart.!, Spruce!) Var. β. in silvis prope Santarem ad flumen Jutahi detecta (Trail!), var. in ripis fluminis Rio Negro ! et per omnes flum. Amazonum ripas usque ad Andium radices (Spruce!).

BACTRIS.

336

21. BACTRIS CAPILLACEA TRL. Caudex 1-2 m., inermis. Vagina et petiolus aculeis fusco-luteis obtecta, costâ hirsuta, segmentis utrinque 10 inaequaliter sparsis longe cuspidatis hirsutis. Spatha aculeis longis tenuibus dense obtecta, rhachi crasse cylindrica, corollâ 9 calyce setoso inclusa hirtâ. Drupa? Bactris tornent,osa subsp. 2. capillacea Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 5. CAUDEX tenuis inermis, foliorum 1 m. lg. vel longiorum comâ amplâ ornatus. FOLIA aequaliter pinnatisecta ubique hirsuta , petiolo costam dimidiam aequante aeque ac vagina aculeis compressis 6—25 mm. lg. pallidis tenuibus horrido, costa inermi sed dense hirsuta pilis ferrugineis tandem caducis; segmenta ad costam sparsa utrinque cc. 10, (praeter apicalia) uninervia lanceolato-falcata in acumen longissimum producta atque margine antico longe caudata acumine setoso, ceterum in facie utraque hirsuta, flaccida, 21/2—31/2 dm. lg. et 3 cm. It., ad ipsum apicem latiorem bina confluentia 8 cm. It. SPADIX longus erectus vel denique nutans cc. 2 dm. lg.; spatha inferior bifida pedunculum aequans 1 dm. lg., superior duplo longior rhachin longe superans fusiformis aculeis setiformibus pallide fuscis tenuibus dense obtecta ad apicem ipsum inermis, inter aculeos pubescens; rhachis 7 cm. lg. floribus densissime obtecta cylindrica, 9 inter d occultis. FLORES d mutua pressione, obliqui, calyce minimo bar silari tripartito, petalis 4 mm. lg. acutis, staminibus in disco corollam, dimidiam connectente erectis, antheris filamento longioribus ; flores 9 quam d paulo minores, calyce cylindrico tridentato ad oram longe setoso corollam duplo breviorem aeque setis longis in margine superiore praeditam includente, germine cylindrico versus apicem stigmata 3 sessilia gerentem parum angustato. Drupa ignota.

Crescit rarius in valle Amazonum occidentali, in silvis ad Barreiras de Pariti et ad Barreiras de Ypiranga in ditione ftum. Rio Purus! (Trail). Floret Octobri.

22. BACTRIS TOMENTOSA MART. Caudex 1 m, tomento ferrugineo et aculeis obtectus, vaginâ et petiolo dense aculeatis. Segmenta lata inaequaliter sparsa lanceolato-falcata utrinque haud ita multa, ad apicem setosa, in facie inferiore tenuiter velutino-pubescentia. Spadix in pedunculo hirto-velutino crassus, spatha fusiformi spitharneâ aculeis flavis setiformibus obtectâ, rhachi inferne flores 9 et d superne d gignente diplothemioide, corolla 9 calycem setosum duplo excedente setuloso-calvescente. Drupa? 1

Bactris tomentosa Mart. Palm, brasil. 100. t. 73A ; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 4, 5. CAUDEX 1—11/2 cm. in diam, foliorum inter se remotorum vaginis involutus iisque horridus, ceterum laevis et fusco-tomentosus. FOLIA 4—6 apicalia 1—2 m. fere lg., vagina et petioli parte inferiore aculeis flavescentibus zonatis plrq. 1 cm. longis retrospectantibus armata et inter aculeos ferrngineo-leprosa et fusco setosa, vagina in ochream longam denique fibroso-dissolutam excurrente, costâ 1/2 m. Ig. vel longiore petiolo subaequilongâ leprosâ ; segmenta utrinque 7—10 irregulariter et laxe ad costam sparsa e basi latiore vix reduplicatâ lato-lanceolata falcato-cuspidata et interdum cuspide producta longissime aristata 2—4 dm. fere longa et -1/2 dm. vel ad apicem confluentem fere 1 dm. lata, in facie inferiore setulis densis minutissimis dense velutina et ferruginea, in facie superiore fere calva dilutius viridia, secus margines et in cuspide longe ciliata, nervo I. mediano validiore et secundariis utrinque 2—3 aeque distantibus validis fere plicas segmenti efficientibus instructa; segmenta summa laminae apicem bifidum formantia nervis I. plrq. 5—6 gaudent multo magis approximatis. SPADIX horizon taliter patens vel denique nutans 2—3 dm. lg. : spatha superior pedunculum compressum setulis densissimis ferrugineonigrescentem vaginans denique denudans fusiformis acuta, aculeis plurimis setosis subtilibus 3—6 mm. lg. stramineis undique intertexte spectantibus obtecta versus apicem, glabrescens; rhachis 1 dm. lg. et longior ad 2/3

PALMAE:

337

338

BACTRIS.

longitudinis alveolis florum 9 et C? adstantium grosse areolata, parte apicali attenuata flores gerente in scrobiculis minutis multo densioribus. FLORES C? (quam 9 minores?) recti petalis acuminatis, calyce minuto basilari; fl, 9 cylindrici, calyce cupulari longe setoso, corolla calycem duplo excedente setulosâ, germine e basi stipitatâ ovoideo in stigmata attenuato setoso. Drupa ignota. (Spadicis habitus ut in Diplothemio.)

et Glaziou n. 8494 !, sed rarius floret (ex Glaziou, in notis et litteris); in hortis ibidem saepe colitur.

Crescit in silvis humidis vel mundatis vallis Amazonum centralis! et occidentalis! prope flum. Eio Negro et Solimôes (Martius! et Trail ! ).

OBS. II. Folii structura haec species tam singularis inter confines omnes exstat, ut fere genus proprium formare videatur; sed in florum fructusque structura cum reliquis convenit et nullo charactere sincero separari potest.

OBS. Cl. DE MARTIUS segmentorum numerum describit ut „3—10 utrinque“ ; vix credamus, in ullo specimine segmenta trijuga adesse, cum in hac specie segmenta inferiora non inter se confluere soleaut et nervorum I. numerus fere constans sit in quavis specie.

Sect. IV. AIPHANOIDES

DR.

Habitas caudicis et foliorum praeter segmentorum formam aeque ac sectionum II et III. Segmenta e basi cuneatA deltoidea ad apicem caudatum eroso-dentata, subtus glaucescentia. Spadix ramosus, ramis rhachin breviorem aequantibus. Sectio in BrasiliA speciem solitariam segmentis ad Martineziam accedentem et provinciae Rio de Janeiro incolam includens. 23. BACTRIS CARYOTIFOLIA MART. Caudex 1 ad 3 m., inermis; petiolus brevis aculeatus, segmentis multis inermibus. Spadix spithameus vel semispithameus, spatha latofusiformi aculeis setosis obtectâ, rhachi 7—12 ramos breves exserente, corolla 9 calyce inclusa. Drupa cerasi magnitudinem superans depresso-globosa acuminata glabra nigricans. Tabula nostra LXXIX (habitus cum analysi).

Bactris caryotaefolia Mart. Palm, brasil. 106. t. 74 ; Palmet. Orbignian. 66. CAUDEX exacte arundinaceus diametro vix 1 cm. aequante in spatiis 2—3 cm. annulatus, ad apicem vaginis aculeatis involutus inferne denudatus. FOLIA 5—7 dm. ig. petiolo valide aculeato vix vaginam aequante, costa gracili parum aculeata versus apicem inermi ½ m. lg. et longiore. SEGMENTA plrq. 20 irregulariter ad costam sparsa et plerumque per paria conjugata 8—13 cm. lg., omnia (praeter apicalia jugum e ternis confluens formantia) uninervia nervo mediano valide prominente, e basi augusta cuneato-deltoidea margine antico paulum producto caudata, apice obtusissimo inter nervos II. inaequaliter grosse eroso-dentato latitudinem 4—6 cm. attingente, in facie superiore viridia in inferiore glaucescentia et floccosoargentea. SPADICES in vaginarum complurium axillis simul evoluti et patentes post folii delapsum fructificantes intra folia florentes vix 1 dm. lg. et rarius longiores; spatha inferior brevis vix e vagina emergens, superior ventricoso-acuta aculeis subtilibus 3—6 mm. lg. nigris pallidisque parum annata, pedunculo cernuo valido in rhachin brevem elongato, ramis rigidis 8—12 multifloris 2—3 cm. lg. raro longioribus. FLORES cf 3½ mm. lg. veutricosi, calyce e basi carnosa profunde trifido laciniis lanceolatoacutis, petalis disco carnoso usque ad medium coalitis, filamentis in disco insertis brevibus ante anthesin inflexis: flores 9 3 mm. lg. subglobosi, calyce tridenticulato glabro corollam multinervem tridenticulatam glabram includente et interdum longe superante, androeceo sterili nullo, germine ellipsoideo-cylindrico stigmatibus sessilibus coronato glabro. DRUPA turbinato-globosa putamine extus fibris irregulariter adnatis crispato e basi turbinata depresso in vertice fere applanato foramina inaequidistantia ad ambitum maximum evolvente incano, diametro 18 mm. aequante.

Variat segmentorum magnitudine et latitudine! Crescit frequenter per totam Flaram Fluminensem in virgultis montanis: Beyrich, Burchell (in Kew. Herb. n. 924 et 1436!), Pohl !, Schott!

OBS. I. Analysis florum hoc loco descripta et in tabula nostra depicta tabulam MA RTII 1. c. emendat, quae structuram omnino falsam praebet. Nos speciminibus optimis a v. cl. GLAZIOU missis usi sumus.

Sect. V. CHAETOSPATHA DR. Caudex media magnitudine plrq. 2—3 m. altus, raro fere nullus, aculeatus vel rarius inermis. Folia bifida vel varie pinnatisecta segmentis aequalibus inaequalibusve plrq. longioribus et interdum velutinis. Spadix in ramos paucos vel rarius multos (2, 3—8) fastigiatos divisus rhachi subnullâ, plrq. spithamam longus (et spadices similes sectionum II. et III. longitudine superans). Spatha dense velutino-setosa(!), rarissime glabrescens (B. macrocarpa). Drupae plrq. magnitudine cerasum vel juglandem aequantes. Sectio spathae indumento egregia, omnino in valle Amazonum superiore, praesertim in silvis occidentalibus et subandinis, indigena et inde in respublicas Brasiliae confines dispersa. 24. BACTRIS CHAETOSPATHA MART. Caudex 1 ad 2 m. aculeis nigris compressis armatus. Folia 1 m. longa, petiolo inermi costam fere aequante, lamina bifida vel in segmenta nonnulla inaequaliter secta, furcis ad apicem setosis. Spatha in pedunculo hirto fusiformis ferrugineo-velutina vel hirto-velutina, spithamea, rhacheos ramis 8—12 aequalibus fastigiatis. Calyx 9 et corolla eo paulo brevior subtiliter setulosa. Drupa? Bactris chaetospatha Mart. Palm, brasil. 147. PETIOLUS e vaginâ, longe cylindricâ fere teres gracilis 3 mm. in diam, sub lamina applanatus et dilatatus supra vaginam parum armatus vel fere inermis 2 dm. lg.; lamina ambitu obovato simplex usque ad 1/3 trifida in furcas triangulares lanceolato-acutas recte porrectas et parum divergentes 1 dm. ad basiD It. et 2 ½ dm. longas elongata ; longitudo laminae totius 4—-5 dm., latitudo maxima supra fissuram sita 21/2 dm. ; costa usque ad fissurae sinum 2 dm. lg., nervi I. sup. utrinque ce. 15 validi recte egressi, dein versus apicem falcati; setae distantes secus marginem et apicem laminae 1—2 mm. longae, pili brevissimi molles nervos omnes in facie inferiore investiunt. SPADIX fere 3 dm. lg., spathâ superiore lignosâ pedunculum brevem ancipitem scabrum longe superante late fusiformi pilis mollibus densissime aggregatis fusco-velutinis ad apicem rostellatum setosis; rhachis brevissime contracta (1—2 cm.) in ramos rigidos erectos multifloros 8—12 dense aggregatos et fere fastigiatos excurrens. FLORES 9 per totum ramum sparsi 4 mm. lg. anguste pyramidati, calyce setuloso denique glabrescente ad oram contracto brevissime tridenticulato corollam setulosam includente. Drupa ignota.

Var. (3. MACROPHYLLA Dr. Caudex 2—3 m. altus 1 ad 2 cm. in diam, erectus ad nodos aculeis nigris compressis 1—1½ cm. lg. semicinctus. Folia 1—l1/2 m. lg. ad. petiolum et costam aculeis 1—2 cm. lg. pallidis sparsim armata, costa 6 dm. lg., incisurâ apicali 3 dm. lg., latitudine laminae maxima 3 dm., furcâ utrâque divergente falcato acuminata acu leato-ciliatâ, laminae facie inferiore setulis dense pubescente,

339

PALMAE: BACTRIS.

nervis I. sup. utrinque 15. Spatha inferior pedunculum 14 cm. ]g. aequans glabra, superior 25 cm. lg. ramos 12 fastigiatos vix 1 dm. longos gracillimos longe superans, post anthesin denique calvescens et floccoso-lignosa. Bactris armata Barb. Roclrig. Enum. Palm. nov. 27, ex autoritate d. Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 132. Crescit in valle Amazonum superiore a flumine Rio Negro (Ayrao et Cararaucu, Trail! var. β !) usque ad Rio Japura. in silvis Aboriginibus (Martius!); ad margines fluvii Jamundd: Barbosa Rodrigues.

25. BACTRIS TRICHOSPATHA TRL, Caudex l1/2 ad 3 m. aculeatus vel raro inermis, vagina, petiolo, costâ aculeatis. Segmenta aequalia multa ad costam congregata vel rarius aequaliter sparsa, longe acuminata late lanceolata falcata subtus velutino-pubescentia, Spadix magnus erectus, spathâ lignosa ferrugineo-tomentosâ nitida, ramis 6—10 rigidis cernuis, corolla 9 calyce duplo longiore setosa. Drupa ceraso minor subglobosa setosa atro violacea. Bactris trichospatha Trail in Journ, of Bot. 1877. p. 41 et 42. Bactris umbrosa Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. 29, ex auctoritate Trail l. c. ex eodem rhizomate caespitosus 1½—2½ cm. in diam, gracilis ad nodos et internodia varie aculeatus. FOLIA ampla (l½—2½ m. lg.) aequaliter pinnatisecta, vagina petiolo costâ aculeis planis longis fuscis patentibus armatis et fusco-setulosis, vel rarius costâ inermi; segmenta multa ad costam elongatam aequaliter sparsa lato-lanceolata vel rarius ovato-lanceolata acumine longo falcato-caudata secus margines et cuspidem setulosa vel laevia, in facie superiore glabra, in inferiore secus nervos II. validiores et tenuissimos molliter velutina, omnia praeter apicem ex nonnullis confluentem nervo I. sup. solitario valido in angulo 50—60° falcatim egrediente et secundariis 5—7 validis radiatim e basi contracta divergentibus instructa, versus apicem minora plrq. 2½—1½ dm. lg, et 5—3 cm. It. SPADIX magnus erecto-patens 2—3 dm. lg. et major, pedunculo longo arcuato brevissime et dense setuloso, rhachi contracta et fere nulla, ramis 6—9 crassis elongatis fastigiato-parallelis pendulis ad. apicem attenuatis masculis 1—1½ dm. lg., spatha inferiore pubescente ancipiti, superiore magna lignosa setis ferrugineis nigrescentibus brevissimis dense velutina. FLORES C? albi 5 mm. lg., calyce minuto trifido, laciniis subulatis, petalis ovatis cuspidatis punctatis; flores 9 in scrobiculis latis usque versus apicem ad ramos sparsi virides, corolla calycem duplo superante sparsim setosa cupulari coriacea tridentatâ, germine minute piloso, DRUPA ex induviis majoribus hirtis depresso-globosa acumine longo rostrata setulis nigris patentibus hirta 1½ cm. in diam, nigro-violacea, putamine depresso vel lenticulari foramina in medio evolvente. CAUDEX

Species valde varians quoad segmentorum latitudinem et acumen eorumque ad costam dispositionem aequalem vel in acervis plus minusve distinctis, quoad costae interdum omnino inermis armaturam et spathae superioris indumentum interdum cum aculeis sparsis fuscis caducis mixtum, sequentes varietates graviores offert: Var. a. JURUTENSIS Trl. Caudex demissus vel gracilis inermis. Folia minora vaginâ petiolique basi aculeatâ, costâ gracili inermi, segmentis paucis (utrinque 4—6) lanceolatis acumine longo caudatis in apice multo latiore plurinervi confluentibus, nervis I. sup. utrinque 9—12. Spadix minor cernuas, spathâ sublignescente fusco-velutinâ, ramis brevioribus tenuibus cc. 6 pedunculum terminantibus. Bactris trichospatha subsp. Jurutensis Trail in Journ. of Bot. 1877 p. 42.

340

Var. β. ROBUSTA Trl. Caudex gracilis altior ad nodos aculeis validis horridus. Foliorum vagina et petiolus aculeis densis longissimis (fere usque ad 1 dm. !) cum minoribus pungentibus rectis validis nigris mixtis horridus, segmentis latolanceolatis vel ovato-lanceolatis vix falcatis utrinque 20 vel pluribus. Spadix 3—4 dm. lg. patens, spatha superiore lignosâ setis ferrugineis brevibus densissime nitide velutinâ, ramis 9—12 majoribus 1 dm. lg. et longioribus. Bactris trichospatha subsp. trichospatha var. robusta Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 42. Var. γ. PATENS Dr. Petiolus aculeis latis 1—5 cm. lg. pallide fuscis patentibus horridus; costa inermis; segmenta in angulo 90° patentia ideoque valde expansa late lanceolata, primum recta dein ad acumen longum subito inftexo-falcata utrinque 20 et plura, inferiora 3 dm. suprema 2 dm. lg. et 6—4 cm. It. Spadix forma et magnitudine varietatem β. aemulans ramos 6 tenues exserens, florum $ corolla quam calyx paulo breviore glabra. Bactris trichospatha subsp. trichospatha Observ. I (sine nomine): Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 42. OBS. Haec varietas species propria esse videtur nec varietas; sed specimen solitarium non sufficit ad characteres rite cognoscendos et corollae et calycis portiones nimis fallaces sunt in Bactride. Crescit haec species una cum varietatibus frequenter per totam, vallem Amazonum occidentalem in silvis recentioribus aeque ac primaevis ad flumina Rio Solimôes ! et Amazonas !, Madeira!, Rio Negro! et Juruἁ ! , Jutahi !, Tocantins!, usque ad Tabatinga ! (Trail); pr. Ega (Poppig!). Floret per totum annum.

26. BACTRIS INCOMMODA TRL. Caudex 1½ m., aculeatus. Vagina sparsim aculeata, petiolus et costa leprosa. Lamina inaequaliter pinnatisecta segmentis latis utrinque 2—3 sparsis. Spadix spithameus spatha molliter tomentoso-setosâ, nitide fuscâ, ramis 3 brevibus patentibus. Flores? Drupa? Bactris incommoda Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 42. CAUDEX 12 mm. in diam, ad nodos aculeatus aeuleis nigris paucis. 1 m. lg. inaequaliter pinnatisecta, vagina sparsim armata, petiolo et costâ, petiolum 1½—2-plo superante fusco-leprosis ; segmenta pauca omnino cc. 6 solitaria vel per paria congregata 3-—4 dm. lg. et 3—5 cm. It., inferiora 1—2-nervia lato-lanceolata falcata longissime acuminata vix ad acumen setulosa costae longitudinem subaeqnantia, suprema in apicem late bipartitum utrinque cc. 7-nervem acutum conjuncta, nervis I. sup. omnino cc. 20. SPADIX 2½—3 dm. lg, erectus, spatha superiore fusiformi setis fuscis patentibus densis et nonnullis longioribus nigris pungentibus dense velutino-pubescente inter setas interdum sparsim aculeata, ramis 3 tenuibus 5 cm. lg. fastigiatis patentibus. Flores et fructus desunt. FOLIA

Semel detecta est in silvis ad Baranaquara prope flumen Madeira : Trail !.

Floret Majo.

Species nondum bene recognita foliorum formâ ad B. fissifrondem, spadice ad B. Piranga accedit; e spatha ad affinitatém B. trichospathae adjungitur, a qua spadicis ramificatione optime differt. OBS.

27. BACTRIS PIRANGA TRL. Fere acaulis, vel caudice demisso inermi, vaginis aculeatis, petiolo et costi setosis. Lamina aequaliter pinnatisecta segmentis utrinque 8—10 latis longe acuminatis. Spadix nutans spithameus in ramos 2—3

341

PALMAE: BACTRIS.

fastigiatos divisus, spathâ setis ferrugineis densissimis velutina, nitida, corolla 9 calyce 2—3 plo longiore setosa. Drupa ceraso minor ellipsoidea vel ovoidea rubicunda laevis. Bactris Piranga Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 41. Palma fere acaulis e rhizomate caespitosa, caudicibus 2—6 consociatis humillimis vix 1—3 dm. lg. 1 cm. in diam, et crassioribus vaginis persistentibus aculeatis dense involutis. FOLIA aequaliter pinnatisecta 1 ad ll/2 m. lg. longe petiolata et supra vaginas ochreâ fibrosa pubescente instructa, costâ petiolum cc. 4 dm. lg. profunde sulcatum ad basin tenuiter aculeatum duplo fere superante setis densis hirsuta et fusco-leprosâ ; segmenta utrinque cc. 8—10 ad costam alternantia vel per paria congregata ovato-lanceolata abruptim falcato-acuminata acumine longo nervo I. sup. marginato et ciliato instructa secus margines subtiliter ciliata 2—2½ dm. lg. et 1—2½ cm. (secundum nervorum numerum in apicalibus majorem) lata, in facie superiore glabra, in inferiore tenuiter velutino-pubescentia. SPADICES 2—4 simul evoluti 2—2½ dm. lg. in pedunculo deflexi, ramis 2—3 fastigiatis cernuis tenuibus paucifloris; spatha inferior pedunculo compresso 2—3-plo brevior tenuissime puberula, superior late fusiformis flores longe superans 2—3 dm. lg., setis ferrugineis dense velutino-hirsuta eisque fusco-nitida. FLORUM 9 calyx cupularis glaber; corolla eo duplo longior tridentata sparsim setosa. DRUPA induviis stellatis hirtellis fulta ellipsoidea ll/2 cm. alta et 12 mm. in diam, vel ovoideo-acuta laevis rosea viridis pellucida pro portione spadicis magna, putamine lenticulari. Crescit in silvis recentioribus vallis Amazonum occidentalis haud ita frequenter, ad Santarem ! Bio Jutahi et prope Uarἁ infra ostia Bio Jurua! (Trail). Maraja-piranga Indianorum. — Floret et fructificat Februar. mens.

28. BACTRIS TURBINOCARPA BARB.RODRIG. Caudex 3—4 m., aculeatus. Vagina, petiolus, costa aculeis longis nigris armata et fusco-velutina. Lamina aequaliter pinnatisecta, segmentis multis lanceolato-acuminatis in facie inferiore velutinis. Spadix validus nutans, ramis 8 parvis fastigiatis, spatha fusco-velutina et longioribus setis dense obtecti, corolla 9 velutino-setosa, androecei rudimentarii annulo adnato. Drupa magna longe rostrata ferruginea nigro-setulosa. Tabula nostra LXXVIII. Fig. IV (fructus).

Bactris turbinocarpa Barb. Bodrig. Enum. Palm. nov. 33; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 76. caespitosus 2 — 3 cm. in diam, aculeis nigris armatus. ampla 2 m. lg. aequaliter pinnatisecta, vagina petiolo costaque aculeis longis (ad 8 cm.) subulatis solitariis vel 2—3 aggregatis ad apicem folii rarioribus horrida et simul setulis mollibus brevissimis densissime vestita ferrugineo-velutinâ ; segmenta aequidistantia sparsa utrinque cc. 20 longissima (½ m.), lanceolata caudato-cuspidata cuspide longissima dense setulosa filiformi, in facie superiore glabra in inferiore velutina, cc. 3 cm. lata, rigida. SPADIX erectus robustus cum spathâ 4—5 dm. lg., spathâ inferiore breviore velutina, superiore longissima setis erecto-patulis longioribus cum minoribus indumentum fusco-velutinum formantibus dense obtecta, pedunculo longissimo incurvo spatham superiorem fere subaequante ramos plures (plrq. 8) tenues multo breviores (5—10 cm. lg.) fastigiatos e rhachi brevissima exserente; flores anthesi ignoti. DRUPA ex induviis majoribus obovoideo-acuminata longe rostrata utrinque acuta 3 cm. alta et fere 2 cm. in diam., exocarpio fusco-velutino in dimidio superiore setulis nigris adsperso, putamine tenui cum mesocarpio arcte cohaerente. SEMEN turbinatum embryonem prope verticem rotundatum includens excavationibus duabus paulum supra dimidium sitis foraminibus caecis correspondentibus notatum. CAUDEX

FOLIA

Crescit (semel inventa) in valle Amazonum inferiore, in silvis primaevis ad cataractas fluminis Trombetas : Barbosa Bodrigues et Trail!

Palm.

342

29. BACTRIS MACROCARPA WALL. Caudex 3—4m. aculeis aggregatis sparsis hinc inde armatus. Petiolus et vagina aculeis planis albicantibus dense vestita. Lamina aequaliter pinnatisecta longa, segmentis plurimis lato-lanceolatis longe cuspidatis. Spadix petiolo brevior, ramis cc. 6 fastigiatis, spathâ parva glabrescente. Flores? Drupa ovoideorostrata coryli magnitudine, lanata, rubicundo-flavescens. 'Ex WALLACE.)

Bactris macrocarpa t. XXXII.

Wallace,

Palm-trees Amaz. 83.

CAUDEX (solitarie crescens?) 2—3 cm. in diam. remote et perspicue anuulatus praeter aculeos nonnullos coordinatos nodis insidentes laevis foliorum cc. 5 vigentium coma terminali ornatus. FOLIA haud ita longa, aequaliter pinnatisecta (ex icone 1. c. !), vaginâ et petiolo aculeis planis albicantibus dense horridis, segmentis utrinque cc. 10 saepe per paria coordinatis ceterum ad costam sparsis et inaequidistantibus e basi contracta lato-lanceolatis denique in cuspidem falcatam longissime excurrentibus, fere 1½ dm. lg. et 3cm.lt. ; apex laminae e segmentis pluribus confluens latior. SPADIX parvus in pedunculo longo deflexus, ramis 5—6; spatha pro portione spadicis parva supra petiolum erecta, laevis. DRUPA ex induviis parvis ellipsoidea vel ovoidea breviter rostrata 2 cm. alta et 1½ cm. in diam., pericarpio rubescente vel flavescenti-olivaceo insipido sicco et lanigero.

Crescit in Brasiliâ aequatoriali interiore ad fluminis Bio Negro superioris silvas ,,Catinga“ dictas solo sicciore arenoso: Wallace. Jú in lingua generali appellatur.

OBS. Species dubia et ex descriptione et icone Wallaceanâ nimis incompleta haud bene recognoscenda; tamen ob pericarpii characterem et spatham laevem inter species nostras suscipere eam ausi sumus et in hac sectione imposuimus. Autor eam cum B. miti Mart. comparare conatur.

Sect. VI. MARAJA DR. Caudex gracilis, elatus, aculeatus. Folia magna (majora quam in ullâ antecedente) aequaliter pinnatisecta vel ad apicem segmenta plurinervia formantia, segmentis omnibus e basi lata lato-lanceolatis falcatis saepe margine marginem invicem tegente. Spatha lignosa aculeata. Spadix multiramosus rhachi elongata. Drupae cerasi magnitudinem subaequantes. Sectio parva sequentibus magis affinis quam antecedentibus (praeter B. trichospatham), et ab illis partim segmentis latis falcatis partim rhachi elongata ramos laxius exserente distincta, latius per Brasiliam orientalem a provincia Bahiensi usque ad Guianae fines et per vallem Amazonicam usque ad Peruviam distributa. 30. BACTRIS MARAJA MART. Caudex 2—8 m. (in varietat.) altus superne aculeis nigris armatus, vaginis, petiolis, costis aculeis planis flavescentibus armatis. Segmenta plurima e basi angustiore lato-lanceolata plrq. secus margines setosa. Spadix magnus nutans ramis multis gracilibus rhachin superantibus, spatha lignosâ aculeis longis sparsis armata, corolla 9 calyce 2—4-plo longiore setulosa vel glabrescente. Drupa depresso-globosa acuta laevis nigro-coerulea. Bactris Maraja Mart. Palm. brasil. 93. t. 71. f. 1 ; Palmet. Orbign. 64; Wallace, Palm-trees 90; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 44. 46

343

PALMAE:

CAUDEX plrq. sobolifer interdum altitudinem 25 pedum superans tenuis plrq. 3—5 cm. in diam., inter annulos remotos aculeis subulatis compressis nitide atris in medio stramineis internodii parti inferiori insidentibus armatus ad basin denique inermis. FOLIA crispata 5—8 contemporanea aequaliter pinnatiseota cc. 2 m. lg.; vagina petiolus et costa setosa aculeis 2—3 cm. lg. planis (pallescentibus, ad basin et apicem nigris) pungentibus undique spectantibus usque versus apicem armata vel costa rarius inermis; segmenta utrinque 10—12 solitarie aut binatim ternatimve ad costam elongatam sparsa in angulo lato patentia et etiam prope basin laminae retrospectantia, e basi angusta lato-lanceolata margine antico producto et ciliato longe caudata vix falcata ad apicem confluentia, 3—3½ dm. lg. et 3—4 cm. It., nervis II. ternis utrinque validioribus medianum comitantibus. SPADIX 5—7 dm. lg. et ample ramificatus ; spatha superior lignescens fusiformis acuta 7—8 dm. lg. tomento albido et aculeis densis 1—2 cm. lg. e basi callosa ortis reflexis patulisve obtecta et sulcata; pedunculus compressus elongatus versus apicem pubescens et aculeatus, denique attenuatus excurrens in rhachin brevem (1 dm. longam) ramos plurimos (20—30) tenues bracteatos 2—3 dm. longos, ab ima basi multifloros gignentem. FLORES cf quam 9 paulo minores 3 mm. lg., calyce minimo tripartito laciniis lanceolato-subulatis, corolla ad 2/3 trifida androeceum involvente; florum 9 corolla calycem excedens cylindrica tridentata glabra, germinis ovoidei obtusi stigmate lato e corollae fauce emergente. DRUPA pro portione plantae minor, ex induviis parvis cyathiformibus turbinato-globosa vel rostellato-globosa vertice depresso umbonato, 12—15 mm. in diam, et alta exocarpio laevi, putamine depresso-globoso et ad basin turbinato 10 mm. in diam, foramina inaequidistantia in ambitu maximo evolvente irregulariter extus fibroso, mesocarpio (pulpa) acido-dulci eduli. OBS. I. Cl. MARTIUS altitudinem caudicis usque ad 50 pedes ejusque diametrum ad 1 dm. describit, cui rei cl. TRAIL repugnat; nos posterioris dimensiones recepimus. — Flores e specimine haud sincero (scil. foliis orbato) descripti et in patria ulterius observandi sunt.

OBS. II. Species in magnitudine valde variabilis, attamen non in plures species vel subspecies separanda; spatha superior semper pro portione spadicis magna pedunculum cum ramis saepe duplo excedit; rhachis plerumque 1/3 longitudinem ramorum aequat. Apex folii plerumque e segmentis utrinque septemnervibus praeter nervos II. et usque ad 1 dm. latis formatur.

Sequentes formas pro varietatibus assumimus: Var. (3. SOBRALENSIS Trl. Major, vaginâ aculeis nigris horridâ, petioli basi aculeos crebros 1—3 cm. lg. evolvente 2—8-natim aggregatos, apice inermi; costâ inermi segmenta utrinque 9 lineari-lanceolata gerente; spadice minore ramos paucos proferente. Bactris Maraja subsp. 2. Sobralensis Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 44. ?Bactris elatior Wallace, Palm-trees Amaz. 81. t. XXX. Yar. γ. LIMNAIA Trl. Minor, caudice 2—3 m., foliis l1/2—2 m. lg., vagina, petiolo, costâ valide aculeatis aculeis pallidis, segmentis utrinque 10—14 lato-lanceolatis tenuiter cuspidatis, spadice minore ramos haud ita multos proferente, corolla 9 sparsim brevissime setosa. Bactris Maraja subsp. 3. Limnaia Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 44. Crescit, species cum varietatibus, in dumetis inundatis, in paludibus et in silvis ripas fluminum comitantibus per magnam Brasiliae partem, a prov. Bahiâ ! et Maranhâo septentrionem versus usque ad ostia. Amazonum fluminis! et dein per ejus vallem totam in valles affluentium majorum Rio Purus! et Rio Negro! etc. dispersa, denique trans Brasiliae fines usque ad Peruviam orientalem! (Martius!, Trail!, Poppig!, Wallace).— Fructus edules ab indigenis et avibus quaesiti. — Marayả et var. a. Marayarána (B. elatior Wall.) in lingua generali nuncupatur.

BACTRIS.

344

31. BACTRIS ACTTNONEURA DR. et TRL. Caudex 1—3 m. alt., aculeis nigris annulatus. Vagina armata, petiolus et costa subinermis ; segmenta plurima e basi lata ovatocurvata valde falcato-acuminata multinervia setis destituta. Spadix nutans, spatha breviore aculeis brevibus nigris dense vestita, ramis gracilibus, rhachi breviore; corolla 9 parum nigro setulosa. Drupa?

Tabula nostra LXXVI (folium, spadix). CAUDICES 2 vel 3 consociati 1—2½ m. alti et 2—3 cm. in diametro aculeis nigris compressis 2—3 cm. lg. zonatis armati. FOLIA pauca (8) contemporanea 2½—3 m. lg. aequaliter pinnatisecta, vagina 4—5 dm. lg. aculeis nigris compressis armata, petiolo gracili 6—9 dm. lg., costa elongata denique inermi; segmenta utrinque 20—25 irregulariter sparsa et saepe biuata e basi late sessili vix concava latissime obovato-lanceolata margine antico longe producto subito et longe caudata acumine falcato sursum spectante, 2—3 dm. lg. et 4—7 cm. lata, nervo I. sup. valido et nervis II. 14—16 validioribus e basi radiantibus et pro parte cuspidem marginantibus instructa, glabra et vix ad margines hinc inde setulifera; apex laminae latior e segmentis pluribus confluens. SPADIX minor ce. 2 dm. lg in pedunculo incurvo patens et nutans; spatha sup. pedunculum longe vaginans denique ventricoso-fusiformis acuta ramos excedens aculeis nitido-atris appressis 3—5 mm. lg. sparsim obtecta et in dorso horrida; pedunculus compressus inermis vix setulosus in rhachin brevem (2 cm. lg.) elongatus, ramis paucis (6—12) flagelliformibus tenuibus 8—12 cm. lg. a basi multifloris incurvis flores 9 usque supra dimidium inter cf sparsos evolventibus. FLORES cf ignoti, 9 post anthesin 5 mm. lg. ovoideo-cylindrici, calyce trilobo glabro, corolla calycem duplo excedente urceolatâ tridenticulatâ, germine ovoideo in stylum brevem e corollâ, emergentem stigmatiferum contracto. Drupae ignotae.

Crescit in ditione Amazonica prope Santarem ad ripam Rio Julahi: Trail!, et inde dispersa usque, ad Peruviam orientalem: Poppig! OBS. Species Bactridis Maraja varietati limnaiae propius accedens sed segmentis latioribus fere obovatis longe cuspidatis multis ad costam sparsis et se invicem attingentibus et desuper tegentibus et rhachi contracta quam rami multo breviore bene distincta; nomen e nervis II. in morem Chamaedoreae et fere Iriarteae radiantibus desumptum. Segmentorum, si per paria consociata sunt, anticum erectum et posticum semideflexum observatur.

Sect. VII. SCHIZOPHYLLUM

DR.

Caudex plrq. gracilis, raro demissus, aculeatus. Folia longa longe petiolata aequaliter pinnatisecta, segmentis (plrq. ½—1 pedem longis) inaequidistantibus per acervos coordinatis linearibus rectis, versus apicem rotundatum folii sensim decrescentibus. Spatha fusiformis vel clavata aculeis nigris vel setis validioribus fuscescentibus vestita. Spadix magnus plrq. spithama longior interdum speciosus, rhachi abbreviatâ ramos multos vel interdum plurimos scopiformes exserente; flores ? in ramis pauciores sparsi, flores cf densissime coordinati. Drupae mediocri magnitudine (cerasi), raro minores (confer spec. 35 et 36). Sectio per maximam Brasiliae partem a limite generis Bactridis australi prope Rio de Janeiro septentrionem versus per plagas centrales et aequatoriales usque ad Andium pedes dispersa. 32. BACTRIS BIDENTULA SPRC. Caudex 3-5 m. elatus aculeatus. Vagina, petiolus, costa dense aculeata; segmenta plurima angusta oblanceolata per plura coordinata,

PALMAE: BACTRIS.

345

aculeata. Spatha clavato-rostrata aculeis nigris sparsis obtecta. Spadix magnus ramos plurimos tenues snbaequilongos exserens, corollâ ? calycem longe excedente, aculeata? Drupa globoso-rostrata. Bactris bidentula Spruce, Palm. Amazon. 151. Bactris sp. n. Wallace, Palms of the Amas. 83. t. XXXI ! Bactris palustris B. Rodrig. Enum. Palm. nov. 36, ex recensione Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 132. CAUDICES majores 3—4 consociati caespitosi 2½—4 cm in diam, remote annulati excepta basi aculeati. FOLIA 1—1½ m. lg. aequaliter piunatisecta breviter petiolata petiolo e vagina aculeata crasso valide aculeato, aculeis saepe per 3—7 congregatis 1—3 cm, lg. nigris, costa plrq. 8 dm. longa versus apicem inermi ; segmenta utrinque 25—35 irregulariter sparsa et per 3—4 vel apicem costae versus per 6—8 consociata, oblanceolata in acumen brevius subito angustata secus margines aculeata in facie inferiore albida 2—3 dm. lg. et 3 cm. lata prope apicem triangularem inaequaliter bidentatum, dente superiore 1 cm. lg. saepe aristato longiore. SPADIX magnus cc. 2½ dm. lg. erectus, spatha inferiore dimidium spadicis superante inermi, superiore 3—4 dm. lg. clavatâ ad apicem inflatum subito contracta mucronata aculeis nigris cc. 1 cm. longis sparsis patentibus armata, rhachi brevi ramos plurimos (20—30) tenuissimos graciles densifloros emittente. FLORES 9 sparsi, calyce minuto annulari., corolla multo longiore cupulari. „DRUPA globosa apice depresso rostellato nigro-purpurea magnitudine globuli sclopetarii minoris, mesocarpio gossypioideo-pulposo succulento acido, putamine extus processibus aculeisve obsesso“ : SPRUCE!

Crescit in valle Amazonum occidentali secus cursum fluminis Rio Negro, ubi eam detexit Spruce prope Manἁos!, observavit Wallace et denuo legit Trail!; praeterea ad Rio Trombetas : Trail! Floret Julio.

33. BACTRIS GLAUCESCENS DR. (nov. sp.) Caudex gracilis nigro-aculeatus. Petiolus et costa albo-floccosa et nigro-aculeata segmentis plurimis approximatis spithameis anguste oblanceolatis acutis subtus glaucescentibus et albicantibus. Spatha clavato-acuta ventricosa aculeis brevibus nigris obtecta. Spadix magnus ramos 30—40 confertos graciles exserens, corolla $ calyce 2—3-plo longiore laevi. Drupa violaceo-nigra.

Tabula nostra LXXVII (folium, spadix, analysis). CAUDEX ,,gracilis“ cc. 2 m. altus aculeis cylindricis nigris denique delabentibus armatus inferne denudatus. FOLIA cc. 1 m. lg. vel immo longiora aequaliter pinnatisecta, vagina longissima dense floccosa supra basin inermem aculeis ½—1 cm. lg. nigris horrida denique reticulatim dissoluta, petiolo crasso trigono antice profunde et augustissime canaliculato albido-floccoso et inter tomentum aculeis parvis nigris solitariis vel congregatis armato cc. 2 dm. lg., costa aeque floccosa aculeos rariores longiores (1—2 cm.) evolvente denique tomento privatâ calvâ. SEGMENTA plurima utrinque 30—40 ad basin costae per acervos e 2—4 formatos dense coordinatos disposita, apicem versus solitaria vel 4—6 spatio paulo longiore interrupta, omnia dense composita interstitiis plrq. 1—2 cm. lg.; segmenta inferiora minora 2½ dm. lg. et 1½ cm. It.,, intermedia longiora 4 dm. lg. et 2½—3 cm. It., versus apicem sensim decrescentia, suprema porrecta 1½ dm. lg. et vix l½ cm. It., omnia e basi conduplicatâ oblanceolata et fere linearia, denique haud procul ab apice subito in apicem elongato-triangularem breviter bidenticulatum angustata secus margines nigro-ciliata, in facie inferiore glaucescentia in superiore laete viridia, coriacea, nervo I. snp. validissimo, nervis II. plurimis aequalibus in apicem excurrentibus. SPADIX magnus fere 4 dm. lg. longissime pedunculatus pedunculo ancipite tenuiter tomentoso, spatha superiore pedunculum longe vaginante angusta dein subito ventricoso-inflata cymbiformi rostrato-acuminatâ aculeis 2—10 mm. lg. varie mixtis patentibus nigris teneris haud ita densis horridâ, rhachi breviter contractâ (vix 5 cm. lg.) ramos plurimos (35) teneros fastigiatos 1 dm. lg. et longiores a basi usque ad apicem

346

densifloros exserente. FLORES C? mutuâ pressione obliqui ramos totos obtegentes 4 mm. lg., calyce patelliformi tripartito minuto, petalis discum carnosum staminiferum includentibus eique adnatis, antheris sub apice affixis versatilibus; flores 9 a basi usque versus apicem ramorum inter ? sparsi iis angustiores cylindrici 3 mm. lg., calyce lato-annuliformi minute tridenticulato, corolla calycem duplo triplove excedente profundius dentata, germine e basi angusta stipitata cylindrico stigmatibus late sessilibus. DRUPA ,,nigro-violacea acida" : WEDDELL ! Crescit in silvis ad ripas flum. Rio Raraguay superioris, ubi eam detexit Weddell (1845), Eerb. Paris. n. 3216 ! Floret Aprili et Majo. Ab indigenis „Tucum mirim de fruta azeda “ nuncupatur. OBS. Species sine dubio antecedenti valde affinis, sed jam segmentorum forma satis distincta; spadix pro portione folii major; spatha (ex adnotatione detectoris in schedula Herb. Paris.) nondum evoluta in arcum inflexa.

Var. β. MELANACANTHA Dr. Costa aculeis longissimis inter tomentum vestita; segmenta lato-linearia secus margines setosa in nervis I. sup. aculeifera ; rami spadicis 20 scopiformes ; corolla calyce vix duplo longior. Minor in omnibus partibus. CAUDEX 1—3 m. altus. FOLIA 8 dm. lg., petiolo et costâ crasse tomentoso-lanigerâ versus apicem calva aculeis raro sparsis horizontaliter patentibus longis (1—3 cm.) et nonnullis longissimis (5 — 7 cm.) e callo tomentoso oriundis compresso-subulatis nitide atris armata; segmenta utrinque cc. 25 multo laxiora lineari-lanceolata, inferiora 2 dm. lg., suprema 1 dm. lg., omnia aequilata (1½—2 cm.) aut immo superiora latiora, secus margines nigro-aculeata et ad medianum in facie superiore viridi aculeis 1—2 firmioribus 1 cm. lg. armata, in facie inferiore tomentoso-glaucescentia. SPADIX 2—3 dm. lg., spatha inferiore tomentosa 12—15 cm. lg., superiore supra pedunculi tomentosi exsertionem clavata acuminata aculeis tenuibus setosis plrq. ½ cm. lg. haud dense obsessa, rhachi brevissima ramos tenuissimos cc. 1 dm. lg. fastigiatos scoparum instar exserente. FLORES structura antecedentium, sed minores, C? 2 mm. et 9 vix 1 ½ mm. lg., in ramis vix scrobiculatis. Drupa ignota. In Brasilia centrali, ad flumen Rio Araguay in silvis Sertdâo d’Amaroleité detexit eam cl. Weddell (a. 1844), in Herb. Paris, n. 2488! OBS. Fortasse species propria, quam autem ob incertitudinem habitus et characterum sincere divergentium inopiam ab antecedente nondum separare audemus.

34. BACTRIS CHLORACANTHA POEPP. Caudex 2 m. altus, aculeatus. Polia aculeata petiolo simul albido-floccoso, segmentis varie aggregatis plurimis longe acuminatis caudatis utrinque viridibus. Spatha ultraspithamea aculeata. Rhachis ramos cc. 12 exserens, corolla J glabra calycem longe excedente. Drupa quam pisum major ovoidea nigrescens glabra. Bactris chloracantha Poepp. in lit. ined.; Mart. Palm, brasil. 145. CAUDEX caespitosus cc. 2 m. altus et 3 cm. in diam, vel crassior leviter annulatus aculeatus per partem superiorem foliatus. FOLIA aequaliter pinnatisecta 6—9 dm. lg., vagina dense aculeata, petiolo albido-floccoso aculeisque raris validis 3—5 cm. lg. fuscescentibus angulato-teretibus armato, costa gracili aeque armata aculeis patentibus, segmentis per 2—5 aggregatis plurimis sparsis e basi angustiore lineari-oblanceolatis margine antico producto caudatis secus margines setulosis 2—2½ dm. lg. et 2 ad 2½ cm. It. SPADIX plrq. 2 dm. lg. vel longior gracilis, „spathâ superiore aculeata": MART. ! , pedunculo compresso incurvo in rhachin brevissimam (2—3 cm.) undique ramosam excurrente, ramis ec. 12 tenuibus cc. 1 dm. lg. usque ad basin floriferis. FLORES C ? ; flores 9 usque supra dimidium ramorum sparsi pro portione spadicis magni 5—6 mm. lg., calyce trilobo quam corolla urceolata glabra denticulata duplo minore glabro, germine versus apicem exsertum attenuato. DRUPA „magnitudine putaminis cerar sini ovoideo-acuta, epidermide inermi atro-violaceâ, putamine turbinato lapideo flavido, foraminibus verticalibus": MART.

347

PALMAE: BACTRIS.

Crescit in Brasiliâ subandinâ ad fines regn i Peruviani et in Peruviae prov. Maynas : Pöppig ! — Cacha-rarma vel Gachi-rama indigenorum.

Differt a sequente segmentis viridibus aculeolato-ciliatis et OBS. aculeis teretiusculis stramineis.

35. BACTRIS CAMPESTRIS POEPP. Caudex 1—2 m. alt., aculeis rectis sparsis horridus. Costa aculeis brevibus lanceolatis planis albicantibus sparsim obtecta, segmentis plurimis per 2 vel 3 coordinatis ad apicem breviter bifidis glabris. Spadix ramos 20 rhachi paulo longiores usque ad basin floriferos exserens spatha aculeata. Plores? Drupa depresso-globosa minima, pisi magnitudine. Bactris campestris Poepp. in lit. ined ; Mart. Palm, brasil. 14.6. CAUDEX stolonifer dense caespitosus cc. 2 cm. in diam. a medio foliatus albidus aculeis pollicaribus plano-subulatis eburneis nigro-verrucosis horridus. FOLIA saturate viridia et aeruginoso-nitida ce. 1 m. Ig. patentia aequaliter pinnatiseeta segmentis utrinque cc. 20 (?) rigidis glabris infra punctu latis planis per greges 2—4 consociatis et dense ad costam fusco-leprosam et aculeis raris planis armatam sparsis, exacte lanceolatis et oblanceolatis 2—2½ dm. Ig. et 2—2½ cm. It., nervo I. sup. valido in apicis bidentali sinum excurrente, nervis II. utrinque 4—5 perspicuis; apex laminae e segmentis sejunctis sensim decrescentibus et denique multo minoribus (6—7 cm. Ig.) rotundatus; petioius paleolis albidis nitidis tomentosus aculeis prope basin frequentioribus aeque ac caudex armatus. SPADIX 2—3 dm. Ig. breviter pedunculatus, „spathis aculeatis", pedunculo compresso-tereti, rhachi longiore (½ dm.) inter ramos perspicue bracteatos ferrugineo-setulosâ et lepidota; rami cc. 30—40 aeque patentes et erecti 10—12 cm. Ig. a basi densiflori, bracteolis scrobiculos $ et cf suffulcientibus 1—2 mm. Ig. subulatis post anthesin deuse obtecti et fusco-lepidoti; flores ignoti. DRUPA viridis denique obscure violacea depresso-globosa pro portione plantae minor vix 8 mm. in diam., induviis parvis cyathiformibus integris, vertice breviter umbonato, foraminibus putaminis albidi supra dimidium sitis.

Crescit in Brasilia aequatoriali orientali ad ostia flum. Amazonum, in campis prope Parἁ, et in ins. Colares dumeta densa et ipsa aculeata et. cum aliis plantis aculeatis formans impenetrabilia: Poppig! (1832).

36. BACTRIS FLOCCOSA SPRC. Caudex 1½ m. alt., aculeatus. Vagina, petiolus, costa floccosa et aculeata; segmenta pauca (utrinque cc. 10) sparsa, lato-lanceolata oblonga abrupte acuminata. Spadix minor reflexus, spatha setis longis dense vestita, ramis 4—7 brevibus fastigiatis, corolla $ calycem pluries excedente setosa. Drupa minima vix pisi magnitudine globoso-rostellata glabra.

Bactris floccosa Spruce, Palm. Amas. 151. Bactris cuspidata var. α. coriacea Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 4. CAUDEX 4-pedalis tenuis aculeatus. FOLIA 8—10 dm. longa aequaliter pinnatiseeta vel rarius inaequaliter nunc hoc vel altero segmento cum vicino confluente, petiolo 3—4 dm. Ig. fere tereti gracillimo floccis albidis aculeisque cc. 1 cm. longis nigris tenuibus obtecto, costa 4 dm. Ig. in dimidio inferiore longe aculeata versus apicem inermi; segmenta utrinque 7—10 rigida et fere coriacea, aut sparsa et intervallis variis distincta aut in acervos approximata et longius distantia, rarius exacte opposita jugis plrq. in tres acervos congregatis, omnia late oblanceolata, 2 dm. Ig. et 1½—2 cm. It., mediano in cuspidis 4—6 cm. longae sinu desinente margine postico praesertim ad cuspidem dense setuloso, antico plrq. gla brescente. SPADIX infra folia evolutus pendulus 1—2 dm. Ig.; spatha superior erecta ex inferiore 8 cm. ig. erecta laevi oblique prominens aculeis setosis 1 cm. Ig. multisque minoribus densissime obtecta fusiformis; pedun-

348

culus argute deflexus brevis crassus dense setulis parvis obtectus ramos plrq. 4 (vel plures) fastigiatos cc. 4—5 cm. longos sctuloso-flocoosos et fere villosos densifloros gignens rliachi evanida. FLORES 9 2 mm. Ig. calyce minutissimo anguste annulari, corolla cylindrica tridentata setulis flexuosis villosa, germine ovoideo in stigmata late sessilia explanato. DRUPA turbinato-globosa in vertice fere plano mucronata, 8 mm. alta et 6—7 mm. in diametro, coccinea. Crescit in valle Amazonum inferibre, in silvis prope Santarem ! (Spruce!), et prope urbem Para!, ad lacum Jaro et in silvis ad ripam fluminis Rio Tapajos et Mauhes: Trail! OBS. Species Bactridi cuspidatae Mart. quidem affinis et in florum structura congruens, sed foliis abrupte cuspidatis setulosis et toto habitu distincta ad lianc sectionem pertinet.

37. BACTRIS GLAZIOVIANA DR. (nov. sp.) Caudex 1—2 m., aculeatus? Vagina? Petiolus et costa aculeis raris longis armata ; segmenta plurima ad costam inaequaliter sparsa anguste linearia acuminata secus margines et in facie inferiore aculeifera et setosa, infra albicantia. Spadix minor ramos paucos e rhachi brevi exserens, spatha spithameâ nigrosetosa, corolla 9 calycem pluries excedente setulosa. Drupa depresso-globosa glabra cerasi magnitudine.

Tabula nostra LXXX (folium, spadix, analysis). CAUDEX caespitosus. FOLIA petiolo excluso 1—1½ m. Ig. aequaliter pinnatiseeta, vagina? petiolo ? aculeato, costa gracili in parte inferiore aculeis longis tereti-subulatis nigris fuscisve 3—5 cm. Ig. solitariis vel per 2 vel 3 consociatis armata versus apicem inermi sed saepe setulosa; segmenta plurima ntrinque cc. 30—40 inaequaliter ad costam sparsa et acervos irregulariter distantes formantia, e basi concavâ reduplicata linearia sensim in cuspidem margine antico producto caudatam et bidentatam attenuata 4—3 dm. Ig. et 18—15 mm. It. versus apicem subito decrescentia, suprema apicalia 2—1 ½ dm. Ig. angustiora ecaudata cuspide privata acuta, in facie superiore glabra, in inferiore glauca intra nervos II. setulis erectis incurvis fuscis vix 1 mm. Ig. sparsim pilifera, marginibus longius setoso-ciliatis interdum glabratis, nervo I. sup. validissime in facie superiore prominente in cuspidis sinum excurrente. SPADIX 1 ½—2 dm. Ig., spatha superiore ventricosa acutâ aculeis tenuibus setiformibus ½—1 em. Ig. nigris dense obtecta, pedunculo valido compresso cc. 1 dm. Ig. in rhachin brevissimam (1—2 cm. Ig.) excurrente, ramis cc. 8—12 crassis rigidis vix 5 cm. Ig. densifloris minute scrobiculatis. FLORES C? 7 mm. Ig. calycis trifidi laciniis acuminatis et acutis variis, petalis oblique acuminatis stamina disco inserta includentibus et cum disco usque ad medium connatis; flores 9 4 mm. Ig. calyce annulari tridenticulato glabro, corolla calycem pluries excedente sparsim setulosa tridentata, germine ovoideo crasso in vertice rotundato stigmatifero. DRUPA ex induviis stellatis (½ cm. Ig.) turbinatoglobosa in vertice depresso rostellata laevis 2 cm. alta et fere 2 cm. in diam., putamine valde depresso e basi turbinata in vertice applanato, 14 mm. alto et 18 mm. in diam., foraminibus 3 inaequidistantibus in ambitu maximo vel paulo altius sitis.

Crescit in Brasiliae tropicae littoralis collibus siccis et lapidosis et in silvis Florae Fluminensis, praesertim in colle Cosme -Velho in vicinitate montis Corcovado: Glaziou n. 292, 2753 et 8060. — Fructus leg. Biedcl (Herb. Petrop.!). OBS. Species foliis magnis infra pilosis valde distincta et vix cum alia quam cum B. setosa Mart. comparanda, a qua spadice parvo et florum structura jam satis differt; folia decora. Huic nomen detectoris indefatigati et de Palmis Brasiliensibus optime meriti attribuimus.

37a*). BACTRIS VULGARIS BARB. RODRIG. Caudex humilis caespitosus aculeatus. Folia semierecta petiolo longe aculeato, costa setosa segmentis lanceolato-linearibus caudatis ") Species postea addito.

PALMAE:

349

supremis latioribus, omnibus ad margines ciliatis in facie inferiore glaucescente scabris per acervos magnos congregatis. Spatha aculeis tenuissimis vestita; spadicis rami 5—7 rhachi breviori inserti, florum 9 calyce annulari quam corolla aculeata minore. Drupa globosa in vertice depressa styli residuo apiculata. Bactris vulgaris B. Bodrig. Protesto-appendice ad Enum. Palm. nov. (1879.) 42. FOLIA solum bene nota: Petiolus gracilis fusco-lepidotus ad basin aculeis nigris brevioribus (1—2 cm. lg.) densis, dein longioribus (3—5 cm. lg.) rarioribus vestitus superne inermis; costa setis brevissimis nigris dense vestita iisque delabentibus calva, 2 dm. lg.; segmenta utrinque 16 vel plura in quovis latere acervos 3—4 inaequales formant remotos, inter se ipsa approximata, 2—2½ dm. lg. in medio 2½—3 cm. It., e basi angustâ fere linearia sensim acuminata et margine antico 2—3 cm. longius producto caudata, setis subtilibus nigris ad margines remote ciliata, acumine dense et longius ciliato, facie inferiore glaucescente albida secus nervos II. parum aculeolis valde remotis et minutis scabrâ.

Crescit in Brasilid tropicâ littorali circum Bio de Janeiro, e. gr. Corcovado et Bio Comprido: Barbosa Bodrigues, et prope S. Anna!: Glaziou n. 2752 (specim. folii ex herb. Martii, quod ad hanc speciem adduximus).

Sect. VIII. MACROPHYLLUM DR. Caudex gracilis vel saepe elatus (major et crassior quam iu plerisque speciebus antecedentibus), aculeatus; rarissime caudex nullus (spec. 39). Folia aequaliter pinnatisecta, segmentis uninervibus vel modo ad apicem laminae confluentibus, linearibus acutis ad margines setosis longis vel longissimis (pedalibus vel ultra); (lamina bifida; spec. 39; segmenta pauca latiora; spec. 43 et 44). Spadix major in pedunculo arcuato denique cernuus multiramosus, ramis internodiis distinctis ad rhachin (eis fere aequilongam vel paulo breviorem) insertis gracilibus. Florum 9 calyx corollam includens vel ea brevior duplicatura destitutus. Drupae plerumque cerasi magnitudine. Sectio per maximam Brasiliae partem a limite generis Bactridis australi per provincias centrales usque ad Andes et Guianae fines divulgata, in valle Amazonum frequentior. 38. BACTRIS ACANTHOCARPA MART. Caudex 3—5 m. alt. aculeis longissimis horridus. Folia longissima, petiolo et vagina valide aculeatâ, segmentis plurimis concinnis 1—2 pedes longis, linearibus caudato-acuminatis subtus lanuginosis. Spadix spatha aculeatâ, rhachi longa ramos cc. 20 tenues graciles quam ipsa breviores infra nudos exserente, corollâ 9 calycem breviter annularem longe excedente. Drupa globosa aculeolis nigris sparsim obtecta cerasi magnitudine. Bactris acanthocarpa Mart. Palm, brasil. 92. t. 70 et 71. f. 2. CAUDEX dense caespitosus et late stolonifer compresso-teres aculeis subulatis atris cc. 7—8 cm. lg. horridus et inter aculeos tomentosus versus apicem vaginis diu persistentibus involutus. FOLIA 2—3 m. lg. patentia aequaliter pinnatisecta amplissima, petiolo longe vaginante aculeis nigris pallidisque horrido, costa cc. 1 ½—2 m. lg. aculeis pallidis nigro-acuminatis compressis 2—3 cm. longis sparsim armata segmenta aequaliter distantia laxius disposita utrinque cc. 26—plura pectinato-concinna proferente; segmenta e basi conduplicatâ angustâ longe linearia sensim acuminata nervo I.

Palm.

BACTRIS.

350

validissime superne prominente solitario instructa, in facie superiore glabra in inferiore secus nervos omnes setulifera vel scabra obscure viridia, ima cc. 4 dm. lg. et 2—3 cm. It., media cc. 5 dm. lg. et 3 cm. It., suprema interdum decrescentia vel mediis aequilonga e nonnullis confluentia nervis I. sup. 2—3 instructa latiora, marginibus vix ciliatis. SPADIX CC. 4 dm. lg. („sesquipedalis“ MART. !), spatha?, pedunculo compresso tereti aculeis paucis setaceis nigris vestito, rhachi inermi pro portione pedunculi brevi cc. 6 cm. lg. ramos late bracteolatos longe pedicellatos tenues flexuosos cc. ½ dm. longos cc. 20 undique exserente. FLORES dimidium ramorum superius dense obtegentes, c? 7—8 mm. lg. calyce minuto cupulari vix 1 mm. lg., corollae laciniis acutis, staminibus intra limbum inclusis; 9 vix 5 mm. lg. calyce minutissimo angulari, corolla cupulari obtusâ, germine setifero. DRUPA e basi turbinata globosa in vertice depresso umbonata diametro 1½ cm., pericarpio tenuissimo aculeolis atris sparsim obtecto, putamine nigro osseo foramina sub vertice evolvente. Crescit in Brasilid subaequatoriali orientali et littorali, in nemoribus provinciae Bahia et in silvis pr. Ilheos (Martius!, Blanchet!). Floret Decembri—Jan. — Incolae e segmentis fila tenacissima ad retia nectenda fabricant et Palmam „Tucum“ appellant.

OBS. Species ulterius observanda scilicet ab auctore primo descriptione nimis brevi affecta; descriptionem folii completam e specimine a cl. BLANCHET in Ilheos lecto sine nomine in Herbario Martiano servato desumpsimus.

Var. a. CRISPATA Dr. Caudex 1—4 m.; petiolus et costa ferrugineo-leprosa et aculeata aculeis atris validis aggregatis; segmenta aggregata crispata; vagina aculeolis fuscis dense obsita; pedunculus ferrugineus ramos cc. 50—60 tenues exserens; corolla quam calyx laevis 1 ½—2-plo longior pubescens; drupa? Bactris acanthocarpa Trail in Iit. et in Journ. of Bot. 1877. p. 46. ? Bactris acanthocarpoides Barb. Bodrig. Enum. Palm, nov. 33. CAUDEX l1/2—4 m. et.2 ½—4 cm. in diam. valide aculeatus caespitosus. FOLIA 3—4 m. lg. aculeata et ferrugineo-leprosa, segmentis utrinque 26—35 in acervos 2—4-orum aggregatis subcrispis, apicalibus oppositis, omnibus linearibus longissime caudato - acuminatis. SPADIX 4 dm. lg., spatha inferiore 2 dm. et superiore 4 dm. lg. aculeolis vix 1 cm. longis badiis erectis dense vestita, rhachi 7—10 cm. lg. ramos plurimos (60—60) tenues 1 ½ dm. longos proferente. FLORUM 9 corolla calycem fere duplo excedens cupularis pubescens.

Fortasse species propria, habitu foliorum et spadice majore et florum 9 structura satis distincta, etiam aliam Brasiliae partem incolens, scilicet in silvis humilioribus ad Almeirim a cl. Trail! detecta.

39. BACTRIS TRALLIANA BARB. ROD. Acaulis. Petiolus ferrugineus inermis, lamina bifida laevi. Spadix minor spatha aculeata, rhachi longa ramos plurimos tenues laxifloros exserente, corolla 9 quam calyx duplo fere longiore laevi. Drupa turbinato-globosa aculeis nigris sparsis obtecta vix cerasi magnitudine.

Tabula nostra LXXVII1. Fig. 11 (flos, fructus).

Bactris Tralliana Barb. Bodrig. Enum. Palm. nov. 27. Bactris acanthocarpa subsp. Tralliana Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 46. CAUDEX nullus, vel minimus vix 17* dm. altus. FOLIA ampla pinnatinervia profunde biloba 2—2½ m. lg., vagina aculeiferâ, petiolo longo (cc. 1 m.) teretiusculo ferrugineo-tomentello inermi; lamina integra praeter apicem ad 1/3 bifidum laevis glabra secus margines inter nervos I. utrinque

351

PALMAE: BACTRIS.

20—25 excurrentes sinuato-denticulata cc. 1½ m. lg. et 3—4 dm. It., furca utrâque recte acute. SPADIX antecedenti similis sed minor, pedunculo inermi, spathis?, rhachi elongate ce. 7 cm. lg. ramos multos sibi aequilongos vel apicales breviores 30—40 approximatos tenues in parte inferiore denudatos dein laxe floriferos exserente. FLORUM Q corolla calycem depresso cylindricum ventricosum duplo superans cylindrica ore truncato glabra, germine e basi globosa hirta cylindrico obtuso. DRUPA e basi turbinate depresso-globosa in vertice plano breviter mucronulata setis sparsis patentibus nigris obsessa rubra 1 ½ cm. in diam. et altitudine, putamine 1 cm. alto nigro depresso, semine lenticulari excavationibus tribus praedito, embryone paulum supra dimidium altitudinis incluso. Crescit in vallis Amazonum silvis primaevis et umbrosis in lacu Caypuru et ad rivum Parauaçu prope flumen Rio Trombetas (Barbosa Rodrigues et Trail ! ). Fructificat Jan. et Febr.

OBS. Species satis distincta ab antecedente: Folia indivisa egregia omnino laevia ne ullam quidem setam praebent; in facie superiore nervi I. sup. valide prominentes et ad costam plicam argutam efficientes in modum Geonomae conjuncti permanent, dum in facie inferiore inter quemvis nervum I. sup. minus conspicuum linea rufo-fusca praecipue prope marginem laminae notata in dentem minutum excurrit; nervi II. duo validiores quemvis medianum utrinque comitantur et praesertim in facie inferiore perspicue prominent.

40. BACTRIS PALLIDISPINA MART. Caudex 3 ad 6 m. alt. ad internodia aculeatus. Petiolus et vagina aculeis longissimis planis flavescentibus obtecta, segmentis plurimis congregatis habitu crispo, lineari-lanceolatis longe caudato-acuminatis, secus margines-aculeolatis. Spadix maximus e rhachi breviore ramos 20—30 spithameos usque ad basin densifloros exserens, spatha maximâ lignosâ rostratâ aculeis sparsis laxe tectâ, corolla 9 quam calyx, laevis 2—3-plo longiore laevi, androeceo rudimentario annulari adnato. Drupa turbinata in vertice depresso acuminata, scabra, coryli magnitudine. Tabula nostra LXXIV. Fig. I (folium, fructus) et LXXV (folium, spadix).

Bactris pallidispina Mart. Palmet. Orbignian. 62. Bactris n. sp. Wallace, Palm-trees 79. t. XXIX. CAUDEX caespitosus dense stolonifer 2 ½—5 cm. in diam., internodiis aculeatis. FOLIA speciosa 1½ vel interdum ad 3 m. longa aequaliter interruptim pinnatisecta, petiolo fusco-lepidoto aculeisqne fuscis nigroacuminatis solitariis vel plrq. ad 2—4 zonatim conjunctis plano-subulatis 2—6 cm. longis horrido, costa aeque leprosa et aculeate aculeis brevioribus plrq. 2—3 cm. longis denique pallescentibus 11/3—2 m. longa; segmenta tenacia praeter margines glabra, utrinque plrq. 25—30 irregulariter crispatodisposita per acervos plrq. quaternorum (2—6-orum) coacervata, in acervis approximata, sed acervis ipsis longe (saepe 2 dm.) distantibus, omnia e basi angustâ, lineari-lanceolata a basi ad apicem decrescentia 7—3 dm. lg. et 4—3 cm. It., summa in ipso apice confluentia 2 dm. lg. plurinervia, reliqua nervo I. sup. valido et secundariis pluribus instructa, marginibus remote nigro-aculeolatis, apice oblique dentato, margine antico longius producto saepe longissime vel brevius caudato. SPADIX amplus 3 dm. lg., spathâ sup. ramos superante saepe 4 dm. longa fusiformi rostrate aculeis patentibus subulatis nigrescentibus 1 cm. lg. adspersa crasse lignosa, pedunculo pubescente et saepe aculeolis nigris hispido in rhachin cc. 6 cm. longam quam rami multo breviorem excurrente; rami bracteolati cc. 20 (15—30) 2 dm. lg. et longiores, ab ipsa basi usque versus apicem scrobiculis florum 9 rarioribus inter gibbas flores c? proferentes instructi crassi et tenaces. FLORES C??; 9 flavo-virentes 2—3 mm. lg. bracteolati, calyce cupulari tridenticulato glabro, corolla cylindrica vix tridenticulatâ calycem plus duplo excedente, androeceo abortivo membranam cupularem formante usque versus medium corollae adnato, germine glabro breviter emerso. DRUPA induviis cyathiformibus radiatim laceratis fere 1 cm. altis (scil. corolla cum androecei annulo calycem plus duplo excedente) fulta turbinato-globosa vertice acuminato 2—2½ cm. alta, diam. 1½—2 cm., exocarpio scabrido, putamine turbinato-globoso vix F/2 cm. alto canescente

352

intus nigro lineis obscuris notato foramina sub vertice depresso in ambitu maximo inaequidistantia evolvente. Crescit in valle fluminis Amazonum praesertim mientali litorali et in occidentali depressa, inde ad Guianam ! dispersa; in prov. Paraënsi : Sieber!, prope Para: Burchell n. 10105 in.Herb. Kew. ! , prope Lindavista ad Rio Purus: Trail !, et in silvis aboriginibus siccis ad ripas flum. Rio Negro: Wallace. OBS. In specimine Surinamensi (Splitgerber! in Herb. Mart.) fructus magnitudine multo minore et fere iis Bactridis Maraja aequales observavimus; descriptio nostra e specimine Surinamensi Kegeliano et e notis amici clrss. TRAIL.

ADN. Huic proxime affinis est Bactris granatensis Krst. (Guilielma granatensis ejusdem, Flor. Col. spec. Sel. I. 127. t. LXIII), civis dubia brasiliensis ex note KRST. 1. c. Differt a B. pallidispina segmentis utrinque 120 et spadicis ramis squamis 3 carnosis suffultis (?) (n. v.; in icone segmenta utrinque ce. 50, 1. c.!).

41. BACTRIS LONGI FRONS MART. Caudex 4-6 m. alt. aculeis (nigris?) annulatus. Segmenta aequalia plurima longissima rigida lineari-acuminata laevia vel ad nervos inferne pilifera. Spatha maxima setis luteis et fuscis dense obtecta et sub rostro horridissima, rhachi ramos graciles 30—50 spithameos exserente quam ipsa longiores. Flores? Drupa? Tabula nostra LXXVIII. Fig. VI (fructus; confer infra Obs.!)

Bactris longifrom Mart. Palm, brasil. 106. CAUDEX firmus diametro cc. 4 cm. teres, aculeis? FOLIA aequaliter pinnatisecta concinna maxima habitu Astrocaryi spec. (majora quam in ulla alte specie adhuc observate) petiolo et costa?; 'segmenta (aequidistantia?) valde approximata, intervallis 1½—2 em. longis, e basi reduplicate late sessili callosa sensim dilatata linearia dein in acumen longissimum sensim attenuata 1—11/3 m. lg., in medio vix 4 cm. It., crasse coriacea et rigida glabra et inermia, nervo I. sup. utrinque validissime prominente nervo I, inf. (fisso) segmenta crasse marginante usque versus apicem conspicuo, nervis II. nonnullis validioribus parum prominentibus, nervis III. inconspicuis, setulis ne ad marginem apicemqne quidem conspicuis vel raris. SPADIX magnitudine et habitu B. pallidispinae, cc. 4 dm. lg., spatha superiore lignosa ventricosâ abrupte rostrate aculeis setiformibus flavescentibus ad apicem nigris ½—F/g cm. longis cum minoribus intermixtis sub apice densissime congestis (2 cm. lg.) denique ad rostrum evanidis ubique sparsim horrida et inter aculeos tomentosa, peduncuIo crasso 2 dm. lg. sub rhachi vix 1 dm. longa setoso-hirto, ramis cc. 40—50 rigidis erectoineurvis plrq. F/2 dm. longis supra basin nudam densifloris. Flores fructusque ignoti.

Crescit in valle Amazonum inter ostia fluminum Tocantins et Tapajoz (Martius!). — Fortasse etiam. austrum versus sese extendit, cum Weddell Bactridis spatham in Brasilid centrali legerit huic simillimam.

OBS, ? BACTRIS ACULEIFERA nov. spec. — Cl. TRAIL ad flumen Jutahi Bactridem legit, quam pro B. longifronde determinavit (Herb. Kew. CCIX) ; hujus fractum depinximus in tab. nostrâ 78, VI. Ejus descriptio e notis in literis et ex observatione nostra sequitur: Caudex vix 1 m. altus diam. 3—4 cm. aculeis nigris ad annulos armatus. Folia 4— 5 m. lg. aequaliter pinnatisecta segmentis per acervos 1—4-orum oongeatie utrinque 17—20 ad apicem confluentibus, vagina petiolo coste aculeis nigris subteretibus 5—10 cm. lg. sparsim armate glabra; segmenta 8—10 dm. lg. et' 4—5 cm. It. cum angustioribus mixta versus apicem breviora lineari-lanceolata acuminata, cuspide elongate saepe 1 dm. longa aeque ac segmentorum margines pubescente et setoso-ciliate. Spadix amplus 2 dm. lg., spatha inferiore aculeis nigris brevibus armatâ, superiore duplo longiore aculeis badiis 1—2 cm. lg. setiformibus horrida versus apicem inermi, pedunculo crasso incurvo rhachin duplo superante versus apicem aculeis sparsis armato, ramis plurimis tenuibus sparsim aculeatis cc. 5 cm. lg., fl. 9 corolla calycem longe excedente. Drupa depresso-globosa induviis brevissimis setulosis fulta et ipsa setis e basi crassa tenuibus 2—4 mm. lg. patentibus

353

PALMAE: BACTRIS.

adspersa in vertice glabro applanato vix mucronata diam. l½—2 cm., putamine depresso-globoso foramina inaequaliter distantia paulum supra ambitum maximum evolvente. — Cum B. longifrons parum complete descripta sit, dubium est, utrum hoc specimen Trailianum ad eandem speciem pertineat an novam formet; si ut nova species ex indagationibus futuris prodiret, eam Bactridem aculeiferam nominaremus.

42. BACTRIS RIPARIA MART. Caudex 3—15 m. alt. ad internodia dense aculeatus. Polia pro portione brevia (1½ ad 2 m.), segmentis plurimis congregatis linearibus laevibus. Spadix validus spathâ spithameâ et longiore aculeis setiformibus subtilibus et firmioribus dense obtecta, rhachi elongata ramos 20—30 validos exserente, corollâ g calycem brevissimum longe excedente albo-tomentosâ aculeolisque appressis obtecta. Drupa sphaeroidea rostellata glabra.

354

conferta cc. 2 m. lg. aequaliter pinnatisecta, petiolo fusco-leproso et aculeato aculeis 4—8 'cm. lg. fuscis tereti-subulatis pungentibus, costa 4 ad 5 dm. lg. in parte inferiore aculeis brevioribus aeque armata ad apicem inermi; segmenta utrinque 12—18 irregulariter ad costam sparsa inaequidistantia, e basi angusta vix concava anguste lanceolata apice falcato 2½ dm. lg. et 4 cm. It., apicalia paulo latiora vix 2 dm. lg. inferioribus amplius patentibus similia, omnia utrinque glabra marginibus praesertim ad apicem caudato-acuminatum ciliato-setifera, nervo I. sup. valido, nervis II. utrinque 4—5 parum prominentibus. SPADIX 4 dm. lg., pedunculo gracili quam rhachis cum ramis longiore setuloso denique glabrescente, spatha superiore longe vaginante dein fusiformi acuta uhique et densissime aculeis brevibus plano-compressis (vix 1 cm. lg., 1—l½ mm. It.) dense superficiei appressis et intertextis fuscis pallescentibus, vestita neque horridâ, rhachi elongata vix 1 dm. lg. ramos 10—15 longe distantes breviter pedicellatos ad basin circa florum Q rariorum scrobiculos flexuosos denique in apicem gracilem masculum excurrentes gignente. FLORES ramos densissime obtegentes; 9 fluam c? paulo longiores rubescentes 6—7 mm. lg., calyce minutissimo basilari, corolla ventricoso-cylindrica tridentata, germine oblongo; florum c? calyx profunde tripartitus laciniis acuminatis corollam ad 1/3 — /2 aequantibus angustis, disco brevi filamenta longa exserente, antheris anthesi fere emergentibus interdum 9 (MART. !). Drupa? -

Bactris riparia Mart. Palm, brasil. 97. t. 71. f. IV. CAUDEX stolonifer et dense caespitosus, 3—8 m. altus et 5 cm. in diam. (TRAIL in Iit.), vel etiam 10—15 m. altus et 7—10 cm. in diam. (MABT. 1. c.), ad internodia aculeis nigris 1—7 cm. lg. nigris horridus. POLIA pro portione caudicis brevia 1½—2 m. lg. aequaliter pinnatisecta crispata, petiolo praesertim secus latera firme aculeato in dorso fere inermi versus apicem tereti sparsim armato, costa sparsim aculeatâ in filum breve tenue excurrente; segmenta utrinque 40 —50 ter—quinatim aggregata uninervia ad ipsum apicem confluentia, lineari-acuminata ad apicem bidentula, dente superiore longiore subulato inferiore brevi, 4—5 dm. lg. et 2 cm. It. in facie superiore glabra, in inferiore secus nervos minute pilosa vel setuloso-scabra nervo marginali destituta. SPADIX 3—4 dm. lg. longissime pedunculatus, rhachi cum ramis quam pedunculus brevioribus, spatha inferiore laevi bialata vel aculeis appressis adspersa, superiore longe exserta fusiformi sensim acuminata ubique et praesertim versus apicem aculeis tenuibus setiformibus ½—1 cm. lg. ad apicem longioribus vix pungentibus nigris patentibus et retrorsis armata, pedunculo minate aculeato, rhachi elongatâ (vix 1 dm. lg.) ramos 20—25 erecto-patentes 1 dm. lg. et longiores breviter pedicellatos dein densifioros villosos exserente. FLORES <$ ochroleuci, calyce minuto, corolla 3—4-plo longiore stamina cum germinodio minuto includente; flores 9 inter masculos raro per mediam ramorum partem intersiti cc. 5 mm. lg. cylindrici, calyce 1 mm. lg. patelliformi, corolla cylindricâ pluries longiore appresse setulosâ vix tridentata, germine emergente ovoideo stigmatibus late sessilibus. DRUPA subglobosa rostellata glabra diam. l½—2 cm.

Crescit frequentius iri valle Amazonum centrali usque ad Andium pedes, praesertim ad flumen Rio Japurά (Martius!) et Padauiri (Trail!). OBS. Cl. TRAIL (Journ. of Bot. 1877. p.75) habitum similem esse Badridis Gavionae et Curuenae enarrat, a quibus magnitudine, caudicis

armatura valida, foliis brevioribus segmentisque crispatis, spadicis rhachi producta multiramosâ et androecei sterilis in flor. 9 defectu bene distinguenda sit.

43. BACTRIS MACROACANTHA MART. Caudex 2' ad 3 m. alt. ad internodia aculeis teretibus nigris armatus. Petiolus ot costa aculeis nigris teretibus longissimis annata, segmentis paucis (utrinque cc. 8) laxe sparsis late lanceolatis versus apicem nigro-setulosis. Spadix maximus pedunculo setoso, spatha longissimâ aculeis accumbentibus latis planis fuscis densissime obtecta, rhachi elongatâ ramos 8—15 quam ipsa duplo longiores arcuatos exserente, corolla 5 calyce longo cylindrico inclusa setosa. Drupa?

Crescit (rarius?) in valle Amazonum locis humidis silvarum aboriginum prope ripas fluminum Rio Negro et Madeira: Martius!

44. BACTRIS ACANTHOSPATHA TRL. Caudex demissus subinermis. Vagina et petiolus longe aculeatus, segmentis paucis (utrinque cc. 8) binis congregatis longis lanceolatis secus margines setosis. Spatha aculeis accumbentibus dense obtecta, ramis paucioribus (8—10) e rhachi breviore exsertis, corollâ $ calycem duplo excedente setosi Drupa turbinato-globosa rostrata laevis purpurea, cerasi magnitudine. Tabula nostra LXXVIII. Fig. III (fructus).

Bactris acanthospatha Trail in lit. ad auctorem. Bactris confluens Lind. et H. Wendl. var. acanthospatha Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 44. CAUDEX caespitosus 1 dm. ad 1 m. altus 15—25 cm. in diam. inermis vel aculeis paucis nigris sparsim armatus. FOLIA aequaliter pinnatisecta fero 2—3 m. lg., vaginâ 2—3 dm. lg. aculeolis appressis vel aculeis sparsis 1—2 cm. lg. nigrescentibus armata, petiolo ‘/a—1 m. lg. subtereti aculeis longis sparsis patentibus pallidis horrido, costa subinermi petiolum pluries superante quam segmenta duplo longiore; segmenta utrinque cc. 8 binatim congregata ad costam elongatam valde dissita lanceolato-acuminata et falcato-cuspidata uninervia secus margines setoso-cilata ad apicem plura confluentia et latiora, 3—6 dm. lg. et 4—10 cm. It. SPADIX ultraspithameus, pedunculo setulis mollibus hirto, spatha superiore 3—5 dm. lg. fusiformi aculeis pallidis longis (1—4 cm.) densissime accumbentibus compressis ad margines serrato-denticulatis vestita, rhachi brevi (4—5 cm.) ramos 8—10 1 dm. lg. et longiores pedunculi longitudinem subaequantes exserente, florum 9 corolla (calycem duplo excedente?) hirsuta. DRUPA excentrica et oblique turbinato-globosa rostellata laevis purpurea 15 mm. alta et 18 mm. in diam., putamine depresso irregulariter extus processibus obsesso diam majore (l½ cm.) et minore (1 cm.), 1 cm. alto, semine lenticulari.

Crescit in vallis Amazonum interioris et subandinae silvis primaevis recentioribusque editis prope Fonte boa et ad Barreiras de Mutum ad Itio Jutahi : Trail!

OBS. Postquam cl. autor TRAIL B. confluentem in Herbario Wendland inspexit, opinionem priorem commutans varietatem suam speciem distinctam esse censuit. — An recte in hac sectione posita?

Bactris macroacantha Mart. Palm, brasil. 95. t. 73. CAUDEX cc. 2 cm. in diam. in spatiis 3—-4 cm. annulatus cinereus inter annulos aculeis teretibus acutis nigris armatus. FOLIA 6—8 in apice

45. BACTRIS PISCATORUM WEDD. (MSC. !) Caudex? aculeis planis armatus. Folia haud ita longa (1 m.), petiolo

PALMAE: BACTRIS.

355

aculeis flavescentibus* congregatis et zonatis horrido, costa aculeatâ, segmentis plurimis linearibus longe acuminatis congregatis secus margines setigeris. Spadix validus longe pedunculatus, spatha maxima aculeis subtilibus pungentibus maxime versus apicem obtectâ, rhachi spithamea ramos 30—40 graciles quam ipsa 2—3-plo longiores exserente, corolla ? et calyce quam ea paulo breviore laevibus. Drupa globosa nigra.

356

Crescit in Brasilid subaequatoriali maxime occidentali ad fines provinciae Boliviae Moxos!, praesertim ad flumen Bio Blanco et prope missionem Carmen, dumeta densa locis inundatis haud procul ab undis formans: D’Orbigny. Septembri floret, Febr. fructificat. OBS. Species haud rite cognita et ulteriori observationi commendanda antecedenti similis esse videtur, a qua autem jam segmentorum forma et drupis acidis differt; nam drupae sapor characteres specificos sistere videtur. Drupae forma Bactridi Maraya similis, folia magis B. setosae, aculei albi cum B. campestri conveniunt.

Bactris piscatorum Weddell in schedula Herb. Parisiensis n. 3137. gracilis altitudine .... aculeis persistentibus dilute fuscis planis armatus. FOLIA fere 1 m. lg. aequaliter pinnatisecta, petiolo supra basin concavam fere cylindrico superne excavato ubique aculeis 1—3 cm. lg. in greges densas confertis zonatisque patentibus pungentibus praeter acumen nigrum dilute fuscis horridissimo, costa in parte inferiore dense aculeata dein versus apicem fere inermi; segmenta dense conferta utrinque cc. 30 inaequaliter congregata, basilaria crispa per 3—5 conferta 21/2 dm. lg. et vix 2 cm. It., intermedia longius dissita plrq. bina vel terna consociata angustiora maxima (4 dm. lg. et vix 1½ cm. lg.), apicalia lineari-oblanceolata 3½ dm. lg. sub apice fere 2½ cm. It., omnia linearia in acumen caudatum sensim producta secus margines ciliato-aculeolata ceterum glabra viridia. SPADIX maximus habitu B. pallidispinae 6—6 dm. lg., spatha inferiore spithamea in carina utraque aculeis subtilibus ½—1 cm. lg. acerosis vestita ad apicem inermi, superiore lignosa supra partem vaginantem ventricosâ sulcata aculeis flavescentibus nigro-acuminatis plrq. 1 cm. lg. ad apicem rostratum densissime confertis l‘/s—2½ cm. lg. ubique horrida et inter aculeos valde dissitos fulvo-leprosâ, pedunculo validissimo arcuato rhachi cum ramis aequilongo vel longiore, rhachi cc. 1 dm. longa ramos 30—40 flagelliformes 2—2½ dm. lg. breviter bracteatos ab ima basi floribus densissime obtectos parallele pendulos exserente. FLORES C?? fl. 9 rarius per totam ramorum superficiem praeter apicem dispersi glabri fere globosi 3 mm. lg., calyce cylindrico obtuso, corollâ cylindrica denticulatâ paulum excedente, germine ovoideo vix emergente. DRUPA (a nobis non visa) parva globulosa atra, sapore dulciculo. CAUDEX

Crescit in Brasiliae tropicae montanae occidentalis silvis humidis ad fluminis Bio Paraguay et confluentium ripas! Floret Aprili, Majo. — Incolae eam „Tucum mirim de fruta doce“ appellant fructibusque pro esca ad pisces alliciendos utuntur (Weddell!). OBS. Spadix et spatha simillima B. longifrondis Mart., sed folia omnino diversa.

46. BACTRIS BRONGNIARTII MART. Caudex 5 ad 10 m. alt. aculeis albescentibus armatus. Folia longissima (3 ad 4 m.), petiolo et costa, aculeati!, segmentis plurimis crispatis lineari-lanceolatis aculeatis. Spadix longus multiramosus, spatha pedali fuscâ et aculeis parvis albidis dense obsitâ, rhachi? Flores? Drupa turbinata vel depresso globosa vertice acuto, nigro-violacea cerasi magnitudine. Bactris Brongniartii Mart. Palmet. Orbign. 59. t. VII. f. 2 et XXVIII. f. A. CAUDEX caespitosus plerumque 5 m., raro ad 10 m. altus cylindricus ad annulos constrictus internodiis sursum incrassatis dense aculeatis, aculeis albescentibus patentibus aetate provecta caducis. FOLIA crispa 9—12 erecta 3—4 m. lg., petiolo aculeis longis frequentibus horrido costam usque ad apicem aeque aculeatam longitudine vix aequante; segmenta (ex icone cc. 30 utrinque) uni nervia in duplici serie ad costam sparsa cc. 4 dm. lg. et 3 cm. It. lanceolata acuta secus margiues aculeis setaceis longis armata. SPADIX in pedunculo valido cernuus, spathâ superiore fusiformi 3 dm. lg. ubicunque aculeis parvis albidis dense obsita ceterum fusca, rhachi? ramis? floribus? DRUPA turbinato-globosa in vertice depresso acuminata 1½ cm. in diam., violaceo-nigra, sapore acido, putamine depresso-globoso vel lenticulari diam. fere 1 cm. fusco (MARTIUS).

47. BACTRIS SETOSA MART. Caudex 3 m. et altior aculeis subulatis horridus. Petiolus et costa aculeis longis rectis teretibus armata, segmentis plurimis lineari-lanceolatis acutis ad margines aculeolatis in acervos congregatis. Spadix amplus ramis densis semipedalibus rigidis multifloris e rhachi longâ exsertis, spathâ lignosa aculeis dense obsita, corolla ? calycem duplo excedente glabrâ. Drupa depresso-globosa v. turbinata coeruleo-nigricans laevigata, cerasi magnitudine.

Tabula nostra LXXIII. Fig. II (gynaecei analysis).

Bactris setosa Mart. Palm. brasil. 94. t. 72. f. 1—3. CAUDEX diam. 4—6 cm. vaginis superne persistentibus incrassatus aculeis 2—3 cm. lg. subulatis horridus et superne hirtus. FOLIA cc. 2 m. lg. aculeata et hirta aequaliter pinnatisecta, costâ aculeis 2—4 cm. lg. flavis nigro-acuminatis tereti-subulatis solitariis vel dense congregatis horrida; segmenta inaequaliter ad costam sparsa et plrq. plura propius consociata uninervia fere ½ m. lg. et vix 3 cm. It., versus apicem decrescentia et summa confluentia, omnia linearia utrinque contracta apice bifido, margine antico longius producto caudata, nervis II. utrinque cc. 6 conspicue prominentibus, nervo tenui marginante setas parvas vel longiores (1—7 mm. lg.) densius vel laxius exserente. SPADIX 3—4 dm. lg. validus, spatha dense aculeata, pedunculo cc. B/s cm. crasso sulcato hirto, rhachi elongat a ramos 20—30 rigidos erectos 10—14 cm. lg. exserente densifloros; flores cf 6 mm. lg., calyce tripartito laciniis anguste lanceolatis acutis corollam supra ⅓ aequantibus, petalis lato-acutis, antheris sub anthesi inter corollae laciniis emergentibus. FLORES § multi per totam ramorum superficiem sparsi magni, 6—7 mm. lg., calyce 3 mm. lg. cyathiformi sinuato, corolla duplo longiore breviter triloba germen includente, androeceo sterili nullo. DRUPA e basi turbinata vel rotundata depresso-globosa in vertice minute rostellata vel umbonata 2—2½ cm. in diam, coeruleo-nigricans glabra, putamine pulpae fibris reticulatis circumdato turbinato-depresso vix 1½ cm. alto et 2 cm. fere in diam. foramina inaequidistantia in ambitu maximo evolvente.

Variat segmentis plus minusve linearibus vel anguste lanceolatis et secus margines longe aculeatis vel minute sparsim ciliatis. Crescit in Brasilid tropica litorali usque ad extratropicam dispersa, in silvis humidis florae Fluminensis! et provinciae S. Paulo (Martius!), prope Bio de Janeiro frequens locis depressis et paludosis (Glaziou in lit., n. 8053!) ibique. a multis peregrinatoribus collecta. „Tucum“ incolarum.

48. BACTRIS CONSTANCLAE B. RODRIG. Caudex ½ m. alt. aculeis longis armatus. Vagina, petiolus, costa dense aculeata, segmentis plurimis per acervos congregatis longe cuspidatis secus margines aculeatis. Spatha fusiformis rostrata aculeis majoribus patentibus et minoribus appressis sparsim obtecta, spadice ipso erecto, ramis multis e rhachi breviore exsertis, corollâ 9 setosa calyce 2—3-plo longiore. Drupa depresso-globosa aculeis aduncis hamatis dense obtecta cerasi magnitudine.

357

PALMAE: BACTRIS. Tabula nostra LXXVIII. Fig. V (fructus).

Bactris Constandae B. Rodrigues, Enum. Palm. nov. 37; Trail in Journ: of Bot. 1877. p. 45. t. 184. f. 5. CABDEX 3—6 dm. altus dense caespitosus aculeis nigris longis horridus. FOLIA eleganitissima fere 2 m. Ig. aequaliter pinnatisecta crispata, vagina et petiolo fere tereti rubescente aculeis longissimis (plrq. 5— 7 cm.) nigris horrido, costâ brevius et rarius armata leprosa gracili, segmenta utrinque cc. 16 sparsa et plrq. terna consociata anguste obovato-lanceolata vel late oblanceolata in acumen subulatum longissimum producta secus margines aculeis nigris aequidistanlibus armata et prope margines lineâ angustâ fulvâ squamarum e pilis brevissimis formatarum ornata, omnia uninervia vel suprema confluentia plurinervia, 3—4 dm. lg. et 4—5 cm. It., cuspide saepe fere 1 dm. longa, angulo 50—80°. SPADIX magnus 3 ad 4 dm. lg., spatha inferiore ferrugineo-tomentosâ. coriacea, superiore lignescente tate fusiformi-rostratâ aculeolis nigris appressis et aculeis acutis patentibus vix 1 cm. lg. valde dissitis armata, pedunculo crasso ferrugineo 1½—2 m. ig., rhachi 2 em. lg. ramos 20—25 tenues scopiformes et conniventes pedunculo' breviores (1 dm et longiores) exserente. FLORES C?? 9 corolla calycem cupularem 2—3-plo excedente urceolatâ hirta mvel ad oram tridentatam lanata. DRUPA in induviis minimis stipitata depressoglobosa, praeter acumen rostelliforme undique aculeis crassis lignosis non pungentibus uncinatis sutsum inflexis et retrospectantibus densissime obtecta ; curo aculeis2½ cm. lata et 1½ cm. alta, aculeis 3—4 mm. lg. privata multo minor, putamine valde depresso foramina in ambitu latiore evolvente, semine lenticulari.

Crescit in silvis humilioribus recentioribus vallis Amazonum prope flumen Rio Trombetas ad lacum Achipura et prope Mandos (Barbosa Rodrigues, Trail !). Cum floribus fructibusque lecta mensi Martii. OBS. Species fructibus valde singularibus distincta habitu caudicis, aculeorum et foliorum ad B. macroacantham accedens. Drupa Lappae capitulo adolescenti similis.

49. BACTRIS BALANOPHORA SPEC. Caudex 4 ad 5 m. alt., aculeatus. Vagina et petiolus dense aculeatus, costa fere inermi, segmentis plurimis anguste lanceolatis congregatis subtus velutino tomentosis. Spadix magnus in pedunculo brevi cernuus, spatha aculeis nigris dense obtectâ, ramis 10—14 scopiformibus, corolla g tomento albo lanatâ quam calyx pluries longiore. Drupa anguste ovoidea dein in apicem conicum obtusum excurrens induviis Quercus cupulae (squamis destitutae) similibus fulta. Bactrii balanophora Spruce, Palmae Amazon. 153. CAUDEX CC. 4 cm. in diam, aculeatus ad basin denique inermis. pauca (4—5) in vertice congesta l½ m. lg. aequaliter pinnatisecta, petiolo et vagina aculeis nigris longis brevioribusque zonatis et aggregatis ubique horrida, costa rarius armatâ petiolo subaequilongâ ; segmenta utrinque ce. 22 —28 bivel ternatim congregata et ad apicem nonnulla confluentia, omnia lineari-lanceolata acuminata et paulum falcata marginibus fistulosis, in facie inferiore secus nervos aeque setulosa et velutino-pubescentia. SPADIX magnus 2½—3 dm. lg., pedunculo vix 1. dm, lg. pro portione ramorum brevi pendulo setuloso et tomentoso denique calvescente, rhaohi 3 cm. lg. ramos confertos 10—13 pendulos exserente, spathâ inferiore pedunculum superante tomentosâ fero inermi, superiore aculeis nigns patentibus tenuibus dense obtectâ mucronatâ. FLORES Cf rubescentes magni, calyce tripartito quam corolla usque versus medium trifida 2—3plo breviore; 9 ubique sparsi, corolla calycem minutum pluries superante tridenticulata lanâ albida villosa. DRUPA anguste obovoidea ad apicem conicum obtusa ex induviis cupuliformibus orta coccinea 1 cm. alta et longior, 6—7 mm. in diam.

FOLIA

Crescit in silvis umbrosis vallis Amazonum prope S. Carlos ad Rio Negro (Spruce !),; et prope Mandos ad Cachoeira da Jarumά (Trail !). Floret et fructificat Augusto—Octobri

flum.

Palm.

358

Sect. IX: OOCARPOS MAKT. Palm. Orbign. 68. Caudex gracilis vel elatus, aculeatus. Folia longa aequaliter pinnatisecta segmentis uninervibus vel modo ad apicem laminae confluentibus lineari-acuminatis ad margines setosis longis: Spadix major in pedunculo valido arcuato cernuus, rhachi brevissimâ vel subnullâ ramos validos haud ita multos fere umbellatim exserente. Florum 9 calyx saepe corollam includens et tum in fundo duplicaturi trilobâ adnatâ membranacei praeditus, vel ei destitutus et corollâ brevior: androecei rudimentum breviter campanulatum et denticulatum fundo corollae adnatum nunquam deficiens. Drupae magnae eliipsoideo-acutae ovi gallinacei magnitudine, putamine ellipsoideo erecto foramen embryonale prope verticem evolvente. — Sectio generi Guilielmae proxime accedens ab antecedente foliorum segmentis plrq. brevioribus, spadicis ramificatione, calycis 9 duplicaturâ, fructuum magnitudine et putaminis formâ bene distincta. Distributa per magnam partem Brasiliae subaequatorialis centralis (montanae) et per vallem Amazonum, fortasse etiam in Brasiliam tropicam transgrediens.

50. BACTRIS MAJOR JACQ. Caudex 3—5 m. alt., aculeorum nigrorum seriebus armatus. Petiolus et costa aculeis longissimis teretibus nigris armata segmentis plurimis fere aequaliter ad costam partitis linearibus utrinque acutis. Spatha fere pedalis setis densis subtilibus pungentibus horrida, pedunculo ramos 6—10 fastigiatos aequante, rhachi fere nullâ Flores $ et c? ramos usque ad basin obtegentes, calyce 9 duplicaturâ praedito. Drupa ovoidea extus scabra sordide fusca. Tabula nostra LXXIV Fig: II (floris fructusque analysis).

Bactris major Jacq. Stirp. americ. 135. t. 263 ; Mart. Palmet. OrMgnian. 62. Bactris chaetorhachis Mart. Palm. OrMgnian. 61 ; Trail in Journ. of Botan. 1877 p. 49. Augustinea major Karsten in Linnaea 1856. p. 395. Pyrenoglyphis major Karsten, Flor. Columb. spec. select. II 141. t. CLXXIV. ?Bactris exaltata Bafb. Rodrig. Fnum. Palm. nov. 32. CABDEX 3—4 cm. ia diam. caespitosus plerumque 4 m., rarius 6 m. altus prope annulos aculeis nigris patentibus et retrospectantibus 5 cm. lg. armatus. FOLIA 6—7 comam apicalem formantia 1½—2 m. lg. aequaliter pinnatisecta, vagina brevi et costa gracili elongatâ tomento albido vel fusco obtectâ et aculeis 4—7 cm. lg. validis tereti-subulatis nigris et saepe mullis minoribus setiformibus armata, petiolo quam costa pluries breviore; segmenta utrinque . 26—35 uninervia (modo apicalia plurinervia) fere aequaliter vel paulum interruptim ad costam sparsa e basi inflexa anguste lineari-lanceolata longe acuminata 2—3 dm. lg. et 10—14 mm. It. (vel rarius majora), utrinque glabra secus margines Setis nigris dense armata cuspide subulatâ densius setosa. SPADIX 2—3 dm. lg. inter lolia patens, . spatha brevius vaginante inferne hirta dein fusiformi aculeis longis (½ ad 1½ cm.) nigris tenuibus retrospectantibus densissime obtectâ, pedunculo cc. 1 dm. lg. ramorum longitudinem aequante hirto, rhachi brevissima (1—2 cm.) ramos rigidos paucos (5—8) 1 dm. lg. et longiores a basi ad apicem dense floriferos exserente. FLORES c? cc. 7 mm. Ig., calyce trifido, corolla vix ad dimidium trifidâ antheras longas fit mentis brevibus insertas includente, germinodio nullo ; flores 9 quam c? paulo minores ovoidei, calyce urceolato corollam urceolatam includente hirto, duplicaturâ membranacea trilobâ calyci usque ad medium adnatâ ; androeceo sterili membranaceo ad oram tenuiter denticulato corollae parti basilari adnato. DRUPA

359

PALMAE:

ovoidea coeruuleo-nigricans ex induviis cupuliformibus radiatim laceratis alte emergens cc. 4 em. alta et 3 cm. in diam, exocarpio tenuissime Scabrido, putamine valde incrassato oblique ellipsoideo 3 cm. alto et 2 em. in diam. foramina caeca paulum supra dimidium et foramen supraembryonale oblique prope verticem evolvente, albumine corneo intus excavato.

Species variabilis quoad magnitudinem et armaturam foliorum, sed non in plures species separanda, sequentes varietates praebet: Var. β. SOCIALIS Mart. (sub specie). Caudex 3—4 m., in annulis aculeatus; costa aculeis flavescentibus nigrescentibus longissimis vestita ; spatha pedalis violacea aculeis nigris horrida, drupa globoso-ovoidea breviter acuminata violacea scabra. Bactris socialis Mart. Palmet. Orbignian. 56. t. 14 et 26. CAUDEX saepe flexuosus superne vaginis aculeatis involutus. POLIOpetiolus et costa dense tomentosa ; segmenta inulto angustiora 5 dm. lg. et 1 cm It. lineari-acuminata. RUM

Var. γ. INFESTA Mart. (sub specie). Caudex plrq. 2 m. altus aculeis compressis nigris armatus; petiolus et costa aculeis nonnullis longissimis sparsis vestita; spatha clavata acuta (quam in antecedente minor); pedunculus setosus ramos cc. 6 umbellatim exserens; drupa ovoidea ovo columbino major violaceo-nigricans laevigata. Bactris infesta Mart. Palmet. Orbignian. 54. t. 7 et 27. CAUDEX minor (1—3 m.) dense aculeatus. FOLIA longitudine eâdem quâ. species et var. «., petiolo et costa aculois rarioribus longissimis usque ad 1 dm longis armata, segmentis per acervos plurium dispositis magis approximatis utrinque cc. 35, mediis 3 dm. lg. et vix l½ cm. It. versus apicem decrescentibus. SPADIX cernuus 2½ dm. lg., spathâ minus dense aculeata aculeis densis ½— 1 cm. lg. flexuosis tenuibus, pedunculo hirto in apice ramos cc. 6 breves rigidissimos (5—7 cm. lg.) gerente. Folia in facie inferiore saepe glaucescentia; fructus aciduli.

Crescit haec species et ejus varietates socialis et dumeta majora vel minora ad rivulos vel in interioribus et densissimis silvarum, recessibus formans frequenter per magnam Brasiliae partem; species a Nova Granata per Guianam ! (Sagot, Kegel) usque, ad Brasiliam aequatorialem. orientalem ! procedit; var. β. in Brasilid subaequatoriali subandinâ ad fluminis Madeira fontes et rivulos (prope Forte do Principe de Beira) et in Bolivia affini inventa Orbigny) ; var. y. in iisdem regionibus detecta diam Brasiliam centralem (Prov. Goyaz !, Sertâo de, Amaroleiti, in silvis ad ripas fluminis Rio Vermelho de Peche) incolit et ab incolis „Coco de vinagre“ nuncupatur (Weddell, Herb. Paris n. 2808!).

51. BACTRIS CURUENA TRL. Caudex 2—4 m. alt., aculeis armatus. Vagina, petiolus, costa aculeis longis armata, segmentis plurimis per acervos congregatis lineari-lanceolatis. Pedunculus robustus erecto-nutans ramos 3 densifloros longos fastigiatos exserens, spathâ aculeis fuscis sparsim obtecti, calyce 9 duplicatura destituto, corolla quam calyx 2—3-plo longiore cupulari. Drupa ovoidea scabra.

Bactris socialis subsp. 2. Curuena Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 48. ?Bactris bicuspidata Spruce. Palm. Amaz. 152. CAUDEX 2— 3 cra. in diam. ad nodos aculeis nigris armatus. FOLIA 1½—2 m. lg. aequaliter pinnatisecta, vagina petiolo coste glabris aculeis longis fuscis patentibus retrospectantibusque horridis versus apicem folii inermibus, aculeis compressis 1—5 cm. lg. e basi albida nigro-acuminatis ; segmenta utrinque cc. 30, plurima ad costam e longa, tam in acervos longiores

BACTRIS.

360

vel breviores congregata lineari 1anceolata acuminata secus margines setosa ½ m. lg et longiora 2—3 cm. It., apicalia breviora ad apicem oblique bidentula. SPADIX magnus robustus erectus cc. '/2 m. lg., spatha inferiore pedunculum crassum decurvum in ramos plrq. 3 validos cc. 1 dm. lg. pedunculi longitudinem dimidiam aequantes densifloros excurrentem fere aequante, superiore fusiformi acuta lignosâ aculeis fuscis (½—5 cm. lg.) sparsim obtectâ, florum Q corolla calycem 2—3-plo superante cupulari ore tridentato androeceum sterile sibi adnatum cupulare includente. DRUPA speciei sequentis similis. Crescit in silvis mundatis vallis Amazonum, ut videtur per totam extensionem; ad ostia fluminis Curuem, brachii fluni. Jutahi (Trail!) et ad rivulum Acard prope Parά (Spruce!).

OBS. Differt ab antecedente imprimis duplicaturae membranaceae calyci insertae defectu (TRAIL in lit.!), costâ aculeata nec setosa et spatha fere inermi.

52. BACTRIS GAVIONA TRL. Caudex 3-4 m. alt., aculeatus. Vagina et petioli basis aculeata costâ setosa, segmentis plurimis aequaliter partitis lineari-lanceolatis. Spatha aculeis sparsis nigris obtecta; pedunculus erectus robustus ramos 4 longos densifloros fastigiatos exserens spatha aculeis sparsis nigris obtecta calyce 9 duplicatura destituto, corolla quam calyx 2—3 plo longiore ampullacea setosa. Drupa ovoideo-acuta setoso-scabrida. Bactris sodalis subsp. 1. Gaviona Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 48. CAUDEX 2—3 em. in diam ad internodia aculeis cc. 2½ cm. lg. nigris compressis armatus. FOLIA CC. 2½ m. lg. aequaliter pinnatisecta concinna, vaginâ in ochream fibrosam aculeatam productâ, petiolo costeque setulis badiis dense hirtis et supra vaginae apicem aculeis horridis; segmenta utrinque cc. 30—35 aequaliter distantia et plrq. opposite approximata lineari-lanceolata acuminata secus margines ciliato-setosa subplicata et rigida in facie inferiore iridescentia, 4—6 dm. lg et 3—3½ cm. It. versus apicem decrescentia. SPADIX robustus cc. ½ m. lg. erectus/spatha inferiore lignescente acutâ, superiore aculeis tenuibus nigris patulis (2 ad 4 cm. lg.) horrida, pedunculo longo valido ad apicem in ramos 4 fastigiatos a basi ad apicem dense floriferos aequilongos (1—1½ dm.) excurrente, floribus d Stipitatis, florum 9 corollâ calycem 2—3-plo superante lageniformi ad oram constrictam vix tridenticulatâ hirtâ. DRUPA 2½ cm. alta et 1½ cm. in diam. induviis stellatis fulta ovoideo aeuta brevissime rostellatio setuloso-scabra, putamine albo ovoideo-acuto foramina paulum supra medium evolvente.

Crescit in silvis prima,evis vallis Amazonum interioris prope Gaviâo ad Rio Juruά ! et prope Uarά ad Rio Solimôes (Trail !), Floret et fructificat mens. Novembri—Febr.

OBS. Diftert ab antecedente, quâcum duplicaturae calycinae defectu convenit, coste setis badiis dense vestitâ et aculeate, pedunculo aculeis horrido et spatha densius armatâ.

53. BACTRIS INUNDATA MART. Caudex 5—7 m. alt., superne aculeis longis armatus. Costa aculeis longis teretibus nigris armata, segmentis plurimis per acervos dispositis anguste linearibus acutis subtiliter ciliatis longissimis. Spadix pedalis, spathâ nigro-aculeatâ, ramis? Flores? Drupa ellipsoidea vel globosa miniata inermis ovi columbini magnitudine. Bactris inundata Mart. Palmet. Orbign. 58. t. 7 et 27. CAUDEX 6—10 cm. in diam. rectus cylindricus caespitosus ad internodia aculeis subulatis nigricantibus et albidis denique delabentibus 7 ad, 10 cm. lg. horridus. FOLIA cc. 2 m. lg. breviter vaginantia aequaliter

PALMAE: GUILIELMA.

361

pinnatisecta et crispata, petiolo et costâ aculeis raris paululum compressis nigris 3—5 cm. Ig. sparsim armatis; segmenta utrinque cc. 100 per varium numerum (3—10) in greges ad costam late distantes conferta, anguste linearia 4—5 dm lg. et interdum longiora, 1 ½—2 cm. It., glabra sed ad margines et in mediaui facie superiore aculeolis pungentibus rectis nigris 3—10 mm. lg. valde dissitis sparsim armata, apice longe acuminato densius setoso SPADICES infra folia vel in imis axillis 3—4 contemporanei cc. 3 dm. lg. patentes et penduli, spathâ superiore clavato-acuminatâ aculeis longis patentibus dense obtecta, rhachi ?, pedunculo ? ; flores c? angusti petalis profunde fissis (ex icone Orbignianâ!) antheras fere aequilongas denudantibus; fl 9 ? DRUPA depresso-ellipsoidea in vertice rotundata flavoaurantiaca cc. 2 cm. alta et 2½—3 cm. in diam., putamine lenticularidepresso vix 1 cm. alto et 2 cm. in diam foramina in ambitu evolvente nigricante. Crescit valde frequens in Brasiliâ tropica centrali et subaequatoriali occidentali et subandind, inde in Boliviam orientalem dilatata (Orbigny), dumela parva in mediis silvis et locis uliginosis inunda.tis secus fluviorum ripas formans, in provinciis Goyaz et Mato Grosso ! , praesertim ad flumen Bio Paraguay et ejus affluentes superiores (Weddell!). — Indi Guarayos eant ,,Tucumbaivi nuncupant (Orbigny!), et incolae prov. Mato Grosso „Tucumuassu“ (Weddell in schedula Herb. Paris n. 3257 !).

Species dubiae. OBSERVATIO. Sequentes species a cl. BARBOSA RODRIGUES (I. c.) decierum propter descriptionis modum nimis brevem et incompletum in spescriptas enumerationem nostram suscipere non potuimus easque ut dubias ulterioribus observationibus commendamus:

Nr. 10 Bactris silvatica (p. 30). » 13. Bactris acanthocarpa, var excapa (p. 31). » 16. Bactris nemorosa (p. 32). » 21. Bactris, monticola (p. 34). » 22. Bactris umbraticola (p. 34). » 23. Bactris paucijuga (p. 34). » 26. Bactris rimlaris (p 36). » 27. Bactris litioralis (p. 36). » 28. Bactris marajά-açu (p. 36). » 29. Bactris granariuscarpa (p. 37), ». 31. Bactris interrupte - pinnata (p. 37) ; edit; It. (protestoappend.) t. I. f. VII.

VII. GUILIELMA

MART.

GUILIELMA Mari. Hist. nat. Palm. II. 81 et III 283 ; Wallace, Palm-trees of the Amaz. 92. — (Excl. Guilielma Karsten in Linnaea XXVIII. (1856) 394 — Bactris.,)

Monoeca in eodem spadice simpliciter ramoso, ramis breviter bracteatis flores minute bracteolatos utriusque sexus intermixte et versus apicem masculi gerentibus densifloris, spatha inferiore brevi cylindrica biloba, superiore completa lignescente fusiformi. FLORES cf: CALYX complete gamosepalus vix tridenticulatus trigonoannularis brevis; COROLLA calycem longissime superanssympetala semitrifida laciniis late triangulari-acutis inflexis; STAMINA 6 disco carnoso crasso fundum corollae sympetalum explenti et petalis adnato inserta, filamentis tenuibus brevibus antheras versatiles, lineari-oblongas gerentibus; GERMINODIUM intra discum occultum ct cum eo confusum. FLORES 9 CALYX annularis brevissimus vix tridenticulatus; COROLLA calycem pluries superans urceolata, vel infundibuliformis brevissime tridentieulata ;

362

rudimentum nullum; GERMEN ovoideum leviter trisulcatum, in apice obtuso stigmatibus late insidentibus et in centro leviter excavatis inter sulcos tricrenatum, ovula tria in imo fundo carnoso minuta fovens. DRUPA e basi applanatâ. induviis stellatis brevibus cinetâ ovoidea acuta apice stigmatum residuis tricrenato farinoso-carnosa., inesocarpio amplissimo fibris tenuibus instructo, putamine pro portione mesocarpii parvo osseo e basi acutâ turbinato saepe obliquo foramen embryitegum majus fibris stellatis cinctum subapicale et foramina duo caeca minora ab apice remota evolvens. SEMEN parvum turbinatum ad apicem rotundatum sub foraminibus leviter excavatum, testâ reticulata, albumine aequabili solido, embryone a vertice parum remoto oblique sursum spectante. ANDROECEI

Palmae procerae gregariae et caespitosae vel solitariae habitu decoro, per vallem totam Amazonum crescentes et forsan cultura in hoc majus territorium dispersae, inde usque ad Boliviam orientalem et septentrionem versus per Columbiam et Venezuelam distributae, utilissimae.

CAUDEX rectus columnaris excelsus vel procerus, in latitudine diametri annulatus, aculeis horridus

vel inermis, coma densa crispatâ in apice globi instar confertâ ornatus. FOLIA erecto-patentia incurva aequaliter pinnalisecta brevius vaginantia, petiolo brevi vix longitudine segmentorum aculeis horrido, costa elongatâ aculeatâ segmenta plurima nervo I. sup. unico praedita anguste linearia dense approximato secus margines et medianos aculeato-ciliata gerente. SPADIX infra folia evolutus et prope petiolos erecto-patens maximus spathis lignosis persistentibus aculeatis pedunculo valido aculeato et saepe tomentello, ramis plurimis fere fastigiatis longis pro florum insertione scrobiculatis ; flores <?' plrq gemina tim dense supra ramorum superficiem sparsi, interjectis floribus 9 multo rarioribus majoribus sphaeroideis corolla coriaceo-incrassatâ quam stigmata paulo breviore late insidentibus; corolla

incrassata ad basim anaustata turbinata antheras inter lacinias emittens vel includens. FRUCTUS aurantiaci vel flavi pomorum magnitudine in induviis breviter stipitati basi planâ vel interdum sinuata, mesocarpii valde incrassati copia farinae atque sacchari insignes. 1. GUILIELMA SPECIOSA MART. Caudex procerus soluarius vel caespitoso-sobolifer aculeis atris longis armatus leviter annulatus, foliis pro altitudine caudicis brevioribus crispatis, segmentis utrinque viridibus inferne pallidioribus maxime numerosis inter se approximatis. Spatha superior aculeis nitidis castaneo-fuscis sparsim armata intus albida laevigata; corollae cf laciniae triangulares vix acutae stamina

PALMAE:

363

GUILIELMA—ASTROCARYMM.

3 sibi opposita includentes conniventes, corolla 9 praeter apicem tridenticulatum globosa germinis vertice stigmatibus excavato; drupa e basi applanatâ vel concava ovoidea vel globoso-conica rotundata, putamine pro portione mesocarpii parvo obovoideo. Guilielma speciosa Mart. Palm, brasil. 82. t. 66 et 67 ei Palmet. Orbignian. 73; Klotzsch in Linnaea XX. (1847.) 454; Wall. Palm-trees Amaz. 93. t. XXXVI. et III. f. 4. Bactris Gasipaés H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 302 (edit. 1 in 4°) ei I. 242 (edit. in fol.) et Synops. Plant, aequin. I. 305. CAUDEX strictus altitudinem usque ad 20 m. (rarius 25—30 m. MART.!), attingens comâ plumosa foliorum cc. 2 m. Ig. incurvatorum subrotundâ crispata coronatus est, internodiis quam diametros caudicis paulo brevioribus aculeis compressis subulatis cc. 3 cm. Ig. armatis; saepe caudices plures ex eodem rhizomate caespitoso orti parum divergentes se erigunt et agmen decorum formant. SEGMENTA cc. sesquipedalia lineari-lanceolata longe acuminata cc. 3 cm. It. nervo I. sup. valido et secundariis utrinque 3—4 bene conspicuis suffulta, secus margines remote setifera vel minute aculeolata. SPADIX inter vaginas foliorum emarcidorum erumpens pedunculo aculeato erecto dein incurvo-patente cc. sesquipedalis, spathâ ventricosâ anthesi supra ramos incurvata persistente, rhacbi brevi ramos 2—3 dm. Ig. exserente plurimos, dense floribus cf geminarim consociatis et fl. 9 rarioribus interjectis ex agmine masculorum valde prominentibus viridibus onustos. FLORES cf in puncto insidentes 6—6 mm. Ig., calyce 1½ mm. alto triangulari-patelliformi tenui, corolla crassâ fibroso-nervosâ. turbinato-globosa, disco carnoso incrassato alte cum petalis connexo; fl. 9 late insidentes 7—8 mm. Ig., calyce 1 mm. alto, corollâ nervoso-fibrosâ quam stigmata paulo breviore. DRUPAE magnae (magnitudine variabili, plrq. 4 cm. altae et 3 cm. in diam.) aurantiacae glabrae sapidae, multae (70—80) in eodem spadice enatae, saepius putamine abortivo et tum minores dulciores, putamine in centro evoluto e basi acuta turbinato, vertice acuto vel rotundato obliquo, 2 cm. alto 1 cni. in diam,, semine anguste vel latius turbinato vix 1 ½ cm. alto excavationibus duabus sub vertice et embryone in vallecula prope verticem prominente praedito.

Rite indigena (quoad judicare licet) in Brasilia aequatoriali maxime occidentali andinâ et Columbia! affini, nunc per totam vallem Amazonum! et in Novae Granatae, Venezuelae, Guianae et Peruviae vallibus indigena facta est et a depressis (50 m.) usque ad altitudinem 1350 m. ascendit (Humboldt!), ubicunque in Indorum vicis culta et iis aeque atque Europaeis propter cibos ex fructibus Persicae similibus parandos gratissima suave nutrimentum largiens; ligno nigro quoque summum ad gradum indurato incolae optime utuntur, immo aculeis caudicis acuum instar. In lingua generali Pupunha audit, apud Indianos Venezuelae Pirijao vel Piriguao, praeterea Gachipaës, et aliter denominata.— Floret et fructificat per totum, annum.

Var. β. MITIS Dr. annulatus inermis.

Caudex dense caespitosus perspicue

Pupunha semes pinhos, teste Glaziou in icone photographicâ. ADN. Jam cl. HUMBOLDT (Ansichten der Natur, edit. 3. p. 264 et Anm. 10) de Palmâ suâ disserens candices laeves esse dicit; cui rei cl. WALLACE (1. c. 95) contradicens et ad errores referens hac re raritatem varietatis illustrat, cum hic per totam Amazonum vallem peregrinator eam non viderit.

Var. (?) γ

FLAVA,

fructibus minoribus flavescentibus.

Guilielma speciosa var. flava Barb. Rodrig. Enum. Palm. novar. 23. Crescit in provincia Paraensi et Amazonica; Pupunha-marajả incolarum.

Var. (?) 5.

COCCINEA,

364 fructibus minoribus coccineis.

Guilielma speciosa var. coccinea Barb, Rodrig. l. c. Crescit cum praecedente,

2, GUILIELMA INSIGNIS MART. CAUDEX procerus solitarius in annulis et internodiis breviter aculeatus, foliis longis crispulis infra albidis, segmentis per acervos 4 —6-orurn consociatis secus margines aculeolatis. Spadices multi diversae evolutionis, spatha superiore aculeis nigro-violaceis armata, corollae cf laciniis suborbicularibus stamina 6 per paria e fissuris exeuntia includentibus, corolla 9 cupuliformi, geminis vertice ex foramine stigmatico hiante, drupâ e basi angustiore ovoidea obtusâ vel obovoidea.

Guilielma insignis Mart. Palmet, Orbignian. 71. t. 10. f. 3 et 29. A. Palma vix satis e notis et iconibus Orbignianis nota: CAUDEX 10 ad 15 m. altus plus 1 dm. in diam., internodiis quam diametros paulo longioribus, ubique aculeis parvis dense obtectus. FOLIA 6—10 conferta 3—4 m. Ig. arcuato-patentia, petiolo aculeis crebris nigris horrido, segmentis 7—9 dm. lg. et 2—3 cm. It. secus marginem setis violaceis dense ciliatis, nervis II. utrinque 2 prope medianum prominentibus. SPADICES 6—8 alii post alios se evolventes intra folia marcescentia, spathâ sup. ec, 6 dm. Ig., floribus 9 pallide virescentibus valde es agmine masculorum ramis dense insidentium prominentibus praeterea „flores cf imperfectos singulos antepositos“ (?) gerentibus. DRUPA forma et magnitudine ovi gallinacei minoris aurantiaca, mesocarpio eduli molliter fibroso, putamine quam in specie antecedente duplo majore. Habitat in Boliviae orientalis prov. Moxos et Chiquitos ad limites Brasiliae subaequatorialis andinae, in eam secus cursum superiorem fluminis Madeira sine dubio intrans. Haec quoque in silvis aboriginibus ab Indis culta, qui ejus fructibus pro cibo et ligno inter reliqua durissimo utuntur. Chonta vel Palma real Hispanorum, (Leg. Orbigny.) ADN. In icone Orbigniana, 1. c. t. 29. f. A. 2. sine ullo dubio folii particulum cum eodem sub ejusdem tabulae f. C. 2. commutatum est (Astrocaryum Chonta) aut omnino falsum; ex descriptione enim patet, in posteriore folia concinna, in priore autem segmenta' congregata esse, quod figurae citatae invertunt.

VIII. ASTROCARYUM

MEYER.

G. F. W. Meyer Prim. Flor, Essequ. 265; Mart. Hist. nat. Palm. II. 69 et III 287; Hook. in Bot. Mag. 1854. t. 4773; Wall. Palm-trees Am,az. 100; Spruce Palm. Amaz. 158; Trail in Journ. of Bot. 1877. 77. ASTROCARYUM

Monoeca in eodem spadice. SPADIX simpliciter undique ramosus spatha inferiore brevi vel 0, superiore completa ventricosâ aculeata vel lanata, rhacbi elongatâ vel contractâ, ramis plurimis ad insertionem vel in parte inferiore flores ? singulos vel paucos bracteatos in scrobiculis profundis gerentibus, dein in spicam cylindraceam masculam pedicellatam mutatis flores in alveolis profundis solitarios. emergentes quam 9 multo minores evolventibus. FLORES C? infundibuliformes disco plrq. crasso rarius evanescente praediti, calyce minimo tripartito, petalis supra discum valvatis saepe

365

PALMAE:

revolutis, staminibus 6 disco insertis vel raro hypogynis inclusis vel emergentibus, antheris versatilibus oblongis, germinodio intra discum parvo. FLORES 9 ovoidei vel globosi stylo acuminati, calyce urceolato setoso quam corolla urceolata paulo breviore vel eam includente, androeceo abortivo in urceolum vel membranam 6-denticulatam corollae parti inferiori adnatam mutato rarius evanido, germine minutissime triloculari ovoideo, stylo crasso stigmatibus plumosis longis erectis e periantbio longe exsertis, ovulis axi immersis oblongis micropylen oblique subapicalem extus spectantem evolventibus cum endocarpio jam antbesi usque ad micropylen coalescentibus. DRUPA mono-, rarissime disperma mesocarpio tenui, putamine osseo incrassato sub vertice foramina tria aequidistantia fibris radiantibus stellata evolvente, nucleo obovoideo sub vertice inaequaliter triplici-excavato, albumine solido, embryone in excavatione majore oblique sursum spectante. Palmae speciosae acaules vel plerumque caudice depresso vel specioso valide aculeis patentibus .compressis horrido praeditae, per Americae australis aequator ialis et tropicae campos,

silvas et valles humidas sparsae

montes altiores vitantes, usque ad regni- Mexicani fines se extendentes,

numerosae.

FOLIA

apicalia aequaliter

vel inaequaliter pinnatisecta ampla petiolo ei costâ plrq. dense aculeatis vel setosis, segmentis, rarius aculeatis saepe piliferis et infra tomento cerato albicantibus. DICES

SPA-

speciosi intra folia vigentia prodeuntes erecti vel

eredo-patentes denique cernui, intra aculeos

inconspicuâ,

spatha inferiore saepe

superiore fusiformi acuta

lignosa supra rhachin persistente aculeis subtilibus firmisve vel setarum lana densa vestitâ; rami in parte inferiore pedicelliformi flores 9 1—3 (raro plures) remotos, in superiore incrassatâ intra foveas (e bracteolis connatis formatas) fl. d plurimos dense approximatos evolventes saepe secundi et cernui, per fructificationem marcescentes et saepe' usque ad fructuum insertionem delabentes.

GERMEN

in imâ basi angustiore ovula 3

sacculis embryonalibus oblique obovoideis omnino intra contextum axilem abscondita evolvens,

loculis angustis-

simis rimarum instar supra mieropylen latam concavis post anthesin evanescentibus, fibris intra contextum axilem tenuissimis vel nullis praeter fasces fibrovasales in ovula intrantes.

(Confer analysin gynaecei in tabula

nostra 73. fig. III.)

DRUPAE

varie coloratae glabrae

vel setosae, globosae, turbinatae, ellipsoideae vel obovoideae plrq. ovorum magnitudine, styli residuo mucronatae interdum rostratae, putamine intra carnem parcam maximo nigro e basi acuta rotundato in vertice leviter tricariPalm.

ASTROCARYUM.

366

nato, foramine fibris radiantibus applanatis insigni magno intra quodvis carinarum par, duobus caecis, uno prioribus conformi vel parum majore aperto embryonem occultante.

SECTIONUM ET SPECIERUM CLAVIS DIAGNOSTICA.

Sect. I. MUNBACA DR. Drupa ex induviis magnis campanulatis ellipsoideo-cylinclrica in vertice rotundato rostro adunco aepe longo acuminata, pericarpio carnoso post maturitatem dehiscente sexpartito stellam radiantem (Geastri similem) formante et putamen e basi acutâ turbinato-obovoideum oblongum denudante (confer tab. 82, fig. II: put. in spadice fructifero!); foramina fibris tenuibus specioso-stellata verticem putaminis explentia. Flores 9 ad imam basin ramorum in ipsâ rhachi singuli prope ramos inserti, vel singuli ramis insidentes, periantbio setoso-aculeato saepe valide armato. Spicae d quam pedicelli (saepe brevissimi et florem 9 vix superantes) multo longiores mucronatae; discus in floribus d parvus fundo corollae adnatus. — Caudex speciosus, depressus vel 0; folia aequaliter pinnatiseeta, concinna, segmentis aequidistantibus versus apicem sensim abbreviatis approximatis, supremis saepe confluentibus. (Brasilia aequatorialis — Guiana et Columbia.) a. Florum 9 in ipsa rhachi sedentium perianthium breviter infundibuliforme vel annulare aculeis e basi filiformi planis acutis contortis multo longioribus stigma superantibus dense tectum. Drupae quam Induviae (cupuliformes aculeis delapsis glabrae) multoties longiores. Spicae <j' breviter pedicellatae, pedicello florem 9 vix superante. t Spatha sup. lana molli breviore velutina. Petiolus et costa inermis glabra nitida; segmenta 20-juga infra glabra 1. A. GYNACANTHUM Mart. ff Spatha sup. tomentoso-velutina aculeis nigris parvis inter tomentum prodeuntibus sparsim armata. Petiolus et costae basis longe et dense aculeata ; segmenta 30—40juga in facie inferiore albida pilis sparsis hirta 2. A. MUNBACA Mart. b. Florum 9 i» rhachi vel ramorum basi sedentium perianthium elongatocylindricum ore contracto, aculeis brevibus rectis setosum. Drupae us-. que versus dimidium induviis setosis involutae. Spicae d longius pedicellatae. f Fiores 9 pedicellati in ramorum parte basali, bracteis quam ipsi brevioribus et aculeis nonnullis infra insertis longis circumdati. © Caudex 0. Segmenta secus margines aculeata in facie inferiore intra tomentum ceratum pilifera. Fl. 9 calyx corollam includens. . 3. A. PARAMACA Mart. ©O Caudex speciosus. Segmenta inermia in facie inferiore tomento cerato albida pilis destituta. Fi. 9 calyx corollae aequilongus . . . 4. A. RODRIGUESII Trl. tt Flores '9 rhachi prope basin ramorum inserti, bracteâ aequilongâ neque aculeis involuti, calyce corollae aequilongo. Segmenta in facie inferiore tomento cerato albida pilis destituta 5. A, JAVARENSE Trl.

Sect. II. AYRI DR. Drupa ex induviis infundibuliformibus turbinata vel obovoidea vel rarius ellipsoidea glabra vel saepius setoso-aculeata, in vertice rotundato vel applanato acuminata, acumine conico parum falcato, pericarpio cum putamine etiam post maturitatem cohaerente. Flores 9 ad imam ramorum basin incrassatam solitarii, callo e rhachi exserto et supra, florem 9 in pedicellum brevem spicae d. excurrenti inserti. Spicae d elongato-cylindricae quam pedicelli (saepe floribus 9 breviores) multiplo longiores densiflorae obtusae vel rarius mucronatae. -— Caudex depressus vel speciosus; folia concinna vel crispata aculeata subtus albida vel argentea. Spatha setis pellis instar contextis vestita vel aculeato-setosa vel aculeis 49

PALMAE:

367

tenuibus horrida. tori alis.)

ASTROCARYUM.

(Brasilia tropica, subaequatorialis et aequa-

† Folia in facie inferiore albida pilis mollibus crebris vel rarioribus aut aculeolis minutis nigris ad nervos II. frequentibus vel raris vestita, secus margines aculeata. O Folia in facie inferiore aculeolis (saepe valde dissitis) intra tomentum argenteum prodeuntibus vestita, inaequaliter vel rarius aequaliter pinnatisecta. Spatha aculeis patentibus horrida, longe rostrata 12. A. ROSTRATUM Hook. GO Folia pilis mollibus brevibus intra tomentum argenteum prodeuntibus vestita, aequaliter pinnatisecta segmentis lanceolatis. Spatha setis intertextis pellis instar induta ad apicem aculeata. § Caudex 2—3 m. ait. ; folia concinna deuse pilosa. 6. A. MINUS Trl. (Drupa glabra?) §§ Caudex 3—8 m. ait. ; segmenta per greges parum separatas disposita, minus pilosa. Drupa setosa 7. A. MURUMURU Mart. tt Folia in facie inferiore tomento cerato plus minusve denso albida, praeterea secus margines aculeis parvis armata. Q Segmenta per greges plrq. ternatas confertas disposita, in quavis grege variâ longitudine et directione; costa setis minutis obtecta et inter setas 11. A. SCLEROPHYLLUM Dr. valide aculeata GO Segmenta ad costam aequaliter disposita, intervallis versus apicem sensim decrescentibus. § Drupa glabra auguste ellipsoidea utrinque acuta, putamine oblongo utrinque acuto. Spicae cf supra flores mucronatae ... 10. A. CHONTA Mart. §§ Drupa deuse aculeato-setosa turbinato pyriformis in vertice rotundato rostrata, putamine turbinato in vertice rotundato. Spicae cf usque ad apicem floriferae. | Segmenta inter nervos II. paucos validiores valde plicata, in facie inferiore parum albida. Drupa longe et dense aculeata. Pedicelli spicarum <? graciles quam flos 9 longiores 8. A. PLICATUM Dr. || Segmenta plana in facie inferiore dense tomentoso-albicantia. Drupa brevius setoso-aculeata. Pedicelli spicarum cf brevissimi crassi 9. A. AYRI Mart.

Sect. III. TUCUMA DR. Drupa ex induviis parvis patelliformibus basin modo tegentibus obovoidea vel oblongoglobosa vel fere globosa glabra in vertice rotundato breviter conico-rostellata, pericarpio cum putamine etiam post maturitatem cohaerente. Flores 9 in parte ramorum inferiore pedicelliformi inserti excavationibus ramorum dilatatis bracteatis insidentes supra rhachin elati, 2—3 in quovis ramo (rarissime singuli ad ramos, et plures ad rhacheos caudatae apicem inserti: A. pygmaeum). Spicae cf pedicellis flexuosis subaequilongae vel iis breviores, raro paulo longiores, plrq. obtusae. Rhachis elongata ramos plurimos quam ipsa multo breviores vel subaequilongos internodiis bene distinctos exserens, rarius breyius contracta (A. pygmaeum et aff.). — Caudex el folia varia. (BrasUia aequatorialis, subaequatorialis occident,, et centralis.) §. I. Caudescentia. Caudex depressus vel plrq. speciosus; folia aequaliter pinnatisecta concinna vel crispata, ad margines segmentorum aculeata. Rhachis longissima Tamis plurimis exsertis. — (BrasUia subaequatorialis praesertim subandina, et aequatorialis: praesertim per vallem Amazonum frequens.)

Q Spicae cf bracteis flores cf superantibus longe cuspidatis ex alveolorum margine inferiore prodeuntibus quasi aristatae. Flores 9 globosi calyce et corollâ aequilongâ germen ad dimidium includentibus. Spatba breviter aculeata 13. A. JAUARI Mart.

368

QQ Alveoli florum cf breviter vel Vix bracteati, bracteis anthesi quam flores brevioribus et inter eos occultis, □ Flores 9 oblongi, ovoidei vel angustato-cylindrici, stigmatibus in stylo crasso exsertis. j Folia crispata brevia segmentis congregatis. Spatha aculeis magnis armata et aculeolis setosa; flores 9 angustato-eylindrici calyce corollam includente, drupa subglobosa 15. A. TUCUMA Mart. || Folia concinna elongata. Spatha aculeata; flores 9 ovoidei calyce quam corolla dimidio breviore; drupa obovoidea . 14. A. HUAIMI Mart. □ □ Flores 9 subglobosi in scrobiculis ramorum late sessiles. | Folia infra argentea segmentis concinnis subaequidistantibus, aculeis praesertim ad costam validis obscuris. Flores cf campanulati, 9 bracteâ involuti calyce quam corolla paulo breviore 17. A. VULGARE Mart. || Folia infra pallide viridia parum crispata segmentis indiserte congregatis parum inaequi distantibus, aculeis costae nitide atris. Flores Cf stellati laciniis longe revolutis, 9 brevius bracteati calyce corollae aequilongo, germine usque ad stigmata incluso. 16. A. TUCUMOIDES Dr. ||| Folia infra tenuissime tomentella vix argentea crispata, segmentis per greges varie dispositis secus margines aculeis pungentibus patentibus et saepius in mediano aculeis validis annatis, costae aculeis nitide atris. (Flores?) 18. A. SEGREGATUM Dr. §. II. Acaulia. Caudex 0. Folia aequaliter pinnatisecta concinna vel crispata in facie inferiore pallidiore flavescentia, segmentis plrq. per greges remotas ad costam consociatis omnino aculeis destitutis. Rhachis brevior vel contracta interdum caudata, ramis multis dense exsertis. — (Palmae plrq. in campis et desertis crescentes Brasiliae centralis et tropicae. et subaequatorialis montanae.)

G Spatha obtusa lanâ densâ ferrugineo-carneâ molliter velutina. Segmenta anguste lanceolata, costâ setis fuscescentibus densis lanatâ et aculeata 19. A. WEDDELLU Dr. QG Spatba acuminata vel etiam rostrata aculeata. Segmenta segregata et sparsa falcata anguste linearia, suprema filiformia, costâ tenuiter albo-tomentosâ et aculeati. | Rhachis ecaudata, ramis multis flores 9 plrq. 3 evolventibus dense congestis; spatha dense aculeata. Segmenta per greges indisertas sparsa 20. A. CAMPESTRE Mart. || Rbachis caudata flores 9 multos evolvens, ramis paucioribus flores 9 singulos gignentibus; spatha setoso-velutina sparsim et raro aculeata. Segmenta per acervos longe inter se remotos conferta 21. A. PYGMAEUM Dr.

Sect. IV. MALYBO DR. Drupa ex induviis parvis patelliformibus ovoidea vel globosa in vertice rotundato rostellata, glabra vel dense setosa, pericarpio cum putamine etiam post maturitatem cohaerente. Flores 9 in parte ramorum inferiore pedicelliformi inserti excavationibus bracteatis insidentes plures in quovis ramo remoti. Spicae cf elongatocylindricae. Rhachis abbreviata ramos quam ipsa multo longiores plurimos dense fastigiatos exserens. — Caudex 0-speciosus ; folia crispata segmentis aggregatis sparsis cernuis. Spatha dense aculeata fornicato-acuminata vel bifida. (Brasilia, aequatorialis, Columina et Guiana.) G Drupa globosa dense setosa; segmenta lineari-lanceolata

24. A.

HUMILE

Wall.

GO Drupa obovoidea glabra; segmenta tineari acuminata. | Caudex 0 ; folia cc. 10 contemporanea; spatba acu22. A. ACAULE Mart. minata fornicata || Caudex speciosus; folia ce. 25 contemporanea; spatba breviter bifida aculeis longissimis penicillata 23. A. CAUDESCENS Barb. Rod.

369

PALMAE: Sect. I. MUNBACA

ASTROCARYUM.

DR.

(Char. cf. supra.)

1. ASTROCARYUM GYNACANTHUM MART. Caudex depressus leviter annulatus aculeis seriatis armatus; folia aequaliter pinnatisecta concinna inermia petiolo canaliculato costaque nitide brunneis, segmentis aequaliter sparsis inter se remotioribus lineari-lanceolatis ad basin concavam valde contractis ad apicem acutum longe cuspidatis inter nervos II. valde plicatis utrinque glabris in facie inferiore pallidioribus. Spadix in pedunculo ancipite aculeis nitidis sursum appressis omnino obtecto gracili crassus ambitu cylindraceo, rhachi incrassatâ ubique ramorum quam ipsa multo minorum insertione dense foveolatâ, spatha supra partem vaginantem ovato-fusiformi lignosa extus lana molli castanea dense intertexta velutinâ; flores ♀ rhachi ipsi insidentes, omnino inter aculeos applanatos flexuoso-acuminatos calyci annulari et corollae urceolatae insidentes occulti iisque intra spicas masculas perlucentes, obliqui, stylo crasso brevi in stigmata globosa e corolla longe emersa excurrente; spicae ♂ pedicellis suis hirto-lanatis duplo vel triplo longiores flores multiseriatos parvos alveolis usque ad apicem fere immersis gerentes lanâ densa flavescentes; drupae longe falcatim rostratae, induviis brevibus longe aculeatis. Tabula nostra LXXXII. Fig. II (spadix fructifer).

Astrocaryum gynacanthum Mart. Palm, brasil. 73. t. 60 et 61. — (Excludendum: Astrocaryum gynacanthum Wall. Palmtrees Amaz. 103. t. 39. = A. Munhaca Mart.?) CAUDEX 3—4 m. alt., 3—5 cm. in diam., annulis remotis aculeis plano-compressis subulatis nitide atris horridis. FOLIA CC. 10 congesta 1½—2 m. lg. colore obscuro; segmenta utrinque cc. 20 inter se plrq. 4—6 cm. remota, inferiora et media cc. 5 dm., superiora 4 et 3 dm. lg., praeter basin et apicem sensim angustatum fere linearia 3 cm. 1t., mediano utrinque parum conspicuo, nervis II. utrinque cc. 5 firmioribus plicas segmenti referentibus, quae ab ima basi incipiunt; aculei in segmentorum adultorum marginibus nulli, num in adolescentibus? PEDUNCULUS spithameus et pedalis, cc. 8 mm. in diam., post authesin cernuus; spatha pro ramorum multitudine parva ad longitudinem cc. 2 dm. dehiscens; rhachis 1—1½ dm. 1g. ramos cc. 120—150 densissime confertos exserens ante authesin firme inter se convolutos denique erecto-patentes saepe secundos simul cum flore ♀ basilari solitario insertos cc. 3—4 cm. 1g. (pedicello 1 cm., spica mascula 3 cm. 1g.). FLORES ♂f turbinati, cc. 1 mm. 1g., orthostichas cc. 10 vel plures in spicarum foveolis ebracteatis formant; corolla calycem multiplo superans limbo campanulato; stamina parum exserta corollae atque disci fundo inserta filamentis elongatis antheris brevibus. FLORES ♀ multo majores aculeorum nitide atrorum 5—10 mm. longorum e basi filiformi planorum mole valde conspicui usque supra stigmata iis involuti, calyce et corollâ brevi annulari tridenticulatâ ad oram 3—4 mm. in diam, et 1—2 mm. alta, DRUPAE plurimae arcte confertae ellipsoideae vel obovoideae oblique longe rostratae induviarum aculeis ad basin tectae ceterum glabrae, praeter rostrum 5—7 mm. longum 2 cm. altae et fere 1½ cm. in diam., putamine obovoideo foraminibus snb vertice approximatis post exo- et mesocarpii dehiscentiam in stellam sexfidam denudato.

Habitat in Brasiliâ aequatoriali occidentali et orientali: ad flum. Rio Negro! et prope Santarem ad flum. Amazonum (Martius!), prope Goviâo ad flum. Juruá. (Trail!), prope Manaos (Wallis!), et in prov. Paraëvsi. interiore (Sieber!).

2. ASTROCARYUM MUNBACA MART. Caudex depressus inter annulos confertos valide aculeatus; folia praeter

370

apicem confluentem aequaliter pinnatisecta multijuga vaginâ petiolo costaeque basi longe aculeatis, segmentis lineari-lanceolatis acuminatis supra glabris, subtus albidis pilisque sparsis hirtis secus margines aculeis minimis nigris scabris. Spadix longe pedunculatus pedunculo aculeis patentibus et retrospectautibus horrido, spatha inferiore inermi deciduâ, superiore triplo longiore anguste fusiformi aculeolis tenuibus nigris armata et praeterea fusco-lanatâ, rhachi incrassatâ ramos plurimos densissime confertos breves fere sessiles vel breviter pedicellatos exserente; flores 9 rhachi ipsi inserti aculeis flexuosis e basi fusci nigrescentibus vel omnino fuscis involuti pedicellos spicarum ♂ superantes vel aequantes, floribus ♂ longius emergentibus antheris versatilibus exsertis; drupae obovoideae inermes in vertice rotundato breviter aduncorostratae, induvias cupuliformes basin obtegentes pluries superantes. Astrocaryum Munhaca Mart. Palm, brasil. 74; Spruce, Palm.. Amaz. 159. Astrocaryum gynacanthum Wall. (nec Mart.), Palm-trees Amaz. 103. t. XXXIX! Astrocaryum gynacanthum var. Munhaca Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 78 in adnot. CAUDEX 3—4 m. alt., aculeis 2—4 cm. 1g. FOLIA vix 2 m. 1g.; segmenta utrinque 30—40 aequidistantia nervo I. solitario instructa, sed apicalia late confluentia 4—6-nervia breviora, reliqua 4—5 dm. 1g. et 3 cm. 1t., inter nervos II. utrinque 3 vel 4 firmiores valde plicata, mediano in facie superiore glabrâ nitida argute prominente, facie inferiore tomento quodam appresso albida et pilis tuberculatis dilute brunneis inter nervos dissitis adspersa. SPADIX bipedalis pedunculo 8 mm. crasso aculeis 5 ad 8 mm. 1g. nigris; rhachis 2 dm. 1g. (vel brevior) florum ♀ cum ramis cf insertione dense scrobiculata et inter scrobiculos dense setosa; rami cc. 200 vix 3 cm. 1g. supra florem ♀ basilarem aculeis latissimis applanatis involutum statim in spicam cf densifloram mucronatam vel caudatam transeunt, foveolis florum ♂ ad margines superiores pilis filamenta emergentia aequantibus albo-lanatis. FLORES ♀ recti vel parum obliqui cc. 8 mm. 1g., calyce breviter infundibuliformi (2—3 mm. alto) quam corolla urceolata brevior, germine in stylum conicum angustato longe emerso, aculeis perianthii post, anthesin marcescentibus et delabentibus. DRUPAE 2½—3 cm. 1g. et l½ cm. in diam, aurantiacae intra induvia cupuliformia (6 mm. alta) acutae, dein turbinato-obovoideac, rostro adunco 2—3 mm. 1g., exo- et mesocarpio in stellam floris hexapetali instar fisso putamen e basi acuta oblongum vel anguste obovoideum denudante, foraminibus fibris tenuibus in stellas latas speciosas concurrentibus notatis margini verticis insidentibus.

Crescit per totam, Brasiliam aequatwialem ab ostio fluminis Amazonum usque ad flumen Jurud in silvis Capoeiras dictis et recentioribus et aboriginibus: prope Para (Martius! Trail!), ad flum. Tapajoz, prope Santarem (Spruce!) et Manaos (Wallis!), ad flum. Rio Negro superius (Wallace, Spruce) et prope Ega (Poeppig!). — Floret Septembri.

3. ASTROCARYUM PARAMACA MART. Acaule, foliis erecto-arcuatis praemagnis usque ad apicem aequaliter pinnatisectis longe petiolatis petiolo et costâ valide aculeatis; segmenta aequidistantia versus apicem sensim breviora e basi conduplicatâ angustatâ linearia demum sensim longe acuminata secus margines aculeis parvis planis nitide atris hinc inde obsita, acumine breviter caudato aculeis setiformibus densius obtecto, in facie superiore glabrâ nitida, in inferiore albo-tomentosa pilis valde dissitis adspersa. Spadix maximus erectus spatM sup. fusiformi rostrato-acuminatâ extus ubique lanâ densâ ferrugineâ pilorum ad basin nigrescentium longo-

371

PALMAE:

ASTROCARYUM.

rum obtectâ, pedunculo parum compresso aculeis longis nitide atris zonatim aggregatis praesertim versus rhachin horrido, rhachi elongata ramos quam plurimos densissime confertos paulum supra insertionem florem ♀ solitarium aculeis paucis quasi stipulatum gerentes dein in spicam multo longiorem mutatos exserente; flores 9 ovoideo-conici, calyce setoso corollam setulosam paulo superante, stylo cum stigmatibus parum emergente; drupae breviter pedicellatae induviis usque versus dimidium involutae cylindricae longe rostratae rostro adunco setis denique caducis ad verticem emersae, putamine turbinato-oblongo vel obovoideo.

liter pinnatisectis amplis, petiolis zonis aculeorum validorum obliquis armatis, segmentis aequidistantibus anguste linearilanceolatis longe acuminatis subtus cerato-albo-tomentosis secus margines laevibus. Spadix speciosus longissime peduncnlatus sub rhachi spatha tertia incompletâ hrevi praeditus ramos plurimos dense confertos supra insertionem flores 9 singulos gerentes evolvens, florum ♀ calyce corollaque aequilongi hirto, setosi; drupae oblongo obovoideae breviter pedieellatae induviis usque ad dimidium involutae supra ea hirtae, in vertice rotundato rostro ad apicem adunco acuminatae, putamine obovoideo.

Astrocaryum Paramaca Mart. Palmet. Orhign. 88. PETIOLUS fere 1 ra. lg. sulcatus prope sulcum setuloso-strigosus et aculeis in series transversas consociatis armatus; segmenta plrq. 3 cm. inter se remota 5—6 dm. lg. in medio 2½ cm. 1t., mediano in facie utrâque et praeterea in inferiore (tomento denso cerato albido detergibili induta) nervis II 2—3 argute prominentibus, setulis tuberculatis dilute brunneis inter nervos sparsim intra tomentum insidentibus; aculei marginales aut fere nulli aut rariores lanceolati majores (3 mm. lg.) et minuti, atri. SPADIX CC. 1 m. lg. et longior, pedunculo plus l½ cm/ indiam, aculeis erecto-patentibus usque ad 3 vel 4 cm. 1g. cum minoribus mixtis nitide atris per acervos vel zonas adscendentes consociatis vestito; spathae indumentum pellis animalis instar e pilis 5—8 mm. lg. mollibus, praeterea ad rostrum 1 dm. longum ex aculeis nigris rarioribus intra lanam prodeuntibus formatum; rhachis 4 dm. lg. ramos cc. 300—400 post anthesin flexuosodependentes fere 1 dm. longos exserens; rami primum validi 1 cm. supra basin florem ♀ solitarium bracteis involutum intra aculeos nonnullos atros 1 cm. longos evolvunt, dein attenuati spicam ♂ longe cylindricam formant. FLORES ♂ corollarum limbo tripartito longius ex foveis emersi laciniis revolutis filamenta denudantibus, 2 mm. lg.; fl. ♀ 1½ cm. lg. et 7 mm. in diam, bracteolis 2 quam calyx dimidio brevioribus suffulti, corollâ parum a calyce superata anguste cylindrica 12 mm. lg., androecei rudimentarii annulo ad 7« adnato. DRUPAE praeter rostrum fere 1 cm. longum 3—4 cm. lg. et 1½—2 cm. in diam., induviis multifido-laceratis setosis, vertice in rostrum conieum denique hamatum abeunto setuloso-seabrido denique laevi; putamen 2½—3 cm. lg diametrum maximam (1½ cm.) sub vertice rotundato foramina subtiliter stellata evolvente attingens exocarpio dehiscente denudatum.

Crescit in Guianâ frequens: pr.Paramaribo! (leg. Wullschlägel, Splitgcrber, Kegel) et in Guianae gallicae!' silvis, solo non paludoso, copiosissima (Sagot!); sine dubio in Brasiliam aequatorialem orientalem etiam species genuina intrat.

Var. (3. PLATYACANTHA Dr. Caudescens, caudice aculeis longis nitide atris armato; folia praemagna segmentis latioribus lineari-lanceolatis secus margines aculeis lanceolatis praesertim apicem versus crebris vestitis infra cerato-tomentosis piliferis. CAUDEX (ex notis collectoris) cc. 3 m. alt. fere 1 dm. in diam, aculeis praelongis politis diametrum caudicis fere aequantibus horridus. SECMENTA 8 dm. 1g. in dimidio inferiore 3—3½ cm. It. in dimidio superiore sensim in acumen aculeis setiformibus penicillatum attenuata, aculeis marginalibus plrq. 5 mm. lg. et* 1 mm. 1t. planis ; reliqua (observata) cum specie congruant. ... »

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali: Villa Mauhés ad flum. Amazqnum medium, in silvis. (Wallis! a. 1861).

OBS. Utrum haec species nova, an forma caudesceiis Speciei acaulis sit, observationibus ulterioribus restat, quum nos spadicem non observaverimus, sed ex foliis summa cum A. Paramaca affinitas et fere congruentia prodiit.

4. ASTROCARYUM RODRIGUESII TRL. Caudex speciosus aculeis horridus foliis multis longe petiolatis aequa-

372

Tabula nostra LXXXI. Fig. I (spadix fructifer, segmentum).

Astrocaryum Rodriguesii Trail in Journ. of Bot. 1877. 79. Astrocaryum aculealum Barb. Bod. Enum. Palm,, nov. 20.

CAUDEX vatiâ altitudine usque ad 16 in. se erigens 1 dm. in diam. comâ densa foliorum cc. 25 ornatus. -FOLIA 7 m. 1g petiolo 2 m; lg. aculeis validis 1—2 cm. lg. latissimis sparsim obtecto, costâ, tomentosâ minus aculeata; segmenta utrinque 90—100 intervallis 5—6 cm. separata ad basin conduplicata dein subito explanata, anguste lanceolata et in acumen longum tectum sensim angustata, plus 1 m lg. et 3½ cm. 1t., nervo I. sup. in facie snperiore argute prominente, nervis II. utrinque 3—4 validioribus. SPADICES 2½ m. lg. pedunculo tereti-compresso (diametris 1½ et 1 cm.) aculeis validis 2 cm. 1g. minoribusque intermixtis erectis horrido; spathae?; rhachis aculeata 4—5 dm. lg. ramos 200—300 breviores exserit 5 mm. supra basin florem ♀ solitarium evolventes; in* statu fructifero druparum breviter pedicellatarum numerus maximus solum restat. DRUPAE rubro-aurantiaceae (ferrugineae in statu sicco!) induviis ad lacinias setosis suffultae superne et ipsae setis inflexis 2 mm. longis nigris dense circum rostrum 1 cm. 1g. vestitae, praeter rostrum 3 cm. altae et vix 2 cm. sub vertice in diam. ; putamen pulchre lineis nigris ornatum 2½ cm. lg. et 1½ cm. in diam, sub vertice rotundato foramen embryonem tegens fere apicale, duo caeca paulum remota evolvit.

Crescit in Brasilia aequatoriali orientali et media: in montibus prope lacum José Agu in regione oppidi Villa Bella (Barbosa Rodriguez), et prope Igarape de Agua fria ad Rio Tronibetas (leg. Trail!). — Fructificat Febr. et Mart.

5. ASTROCARYUM JAVARENSE TRL. Acaule vel caudescens humile, foliis aequaliter pinnatisectis concinnis, segmentis linearibus, supremis non confluentibus angustissimis, omnibus secus margines posticos sparsim aculeatis in facie inferiore tomento cerato sericeo-nitidis; petiolus aculeis nigris longis et longissimis per greges numerosas dissitis valide armatus in costam minus et brevius aculeatam simulque tomento flavescente appresso tectam excurrens. Spadix speciosus pedunculo rhachin pluries superante floccoso inermi vel aculeato; spathae duae conspicuae, superior setis mollibus fuscis dense vestita versus apicem aculeis nigris floccosis contortis armata; rami plurimi inermes ad imam basin flores ♀ singulos rhachi ipsi insertos evolventes dein in spicam ♂ longius pedicellatam elongati, flore ♀ longe bracteato ad calycem et corollam ei aequilongam setis appressis aculeato; drupae obovoideae rostellatae ad basin mutua pressione angulatae aculeis longioribus nitidis appressis contortisque crebris armatae.

Astrocaryum Paramaca? var. Javarense Trail in Journ. of Bot. 1877, p. 77.

PALMAE:

373

ASTROCARYUM.

CAUDEX, si adest, cc. ½ m. altus aculeatus vaginis involutus. FOLIA m. 1g.; petiolus 12—18 dm. lg. aculeis inter 2—12 cm. longis per 90 vel 100 consociatis armatus; segmenta utrinque 100—110 intervallis regularibus 4 em. (apicem versus decrescentibus usque ad 1 cm.) separata in acumen longum sensim attenuata, inferiora 7½ dm. lg. et 3½ cm. 1t., superiora 5 dm. lg. et 2½ cm. 1t., suprema usque ad longitudinem 2½ dm. et latitud. 1½ cm. decrescentia, aculeis ad marginem anticum raris (modo in superioribus segmentis), ad posticum sparsis nigris 2 mm. lg., mediano praesertim in facie superiore arguto, nervis II. utrinque cc. 6 in inferiore magis quam reliqui tenues prominentibus. SPADIX fere 1 m. lg.; spatha sup. lignosa fusiformis ad basin pilis carneis, dein setis pellis animalis instar dense vestita apice aculeis penicillato; rhachis 2 dm. lg. ramos quam plurimos fere 1 dm. longos, incluso eorum pedicello 3—4 cm. lg., mutua pressione angulatos, 6 mm. in diam., apice floribus denudato longius mucronatos gignens. FLORES cf 2—3 mm. lg. turbinati in spicis suis cc. 10-stichi ex foveis breviter exserti; calyx minutissimus, corolla tripetala petalis ad basin cohaerentibus discum parvum formantibus ad apicem inflexum gibbosis; stamina 6 disco inserta inclusa filamentis inflexis quam anthera. bipartita connectivo bifido inserta duplo longioribus; germinodium minimum. FLORES $ turbinato-cylindrici fere 2 cm. lg., bractea acuta florem totum praeter stigmata obtegente et saepe superante, prope basin ramorum sessiles; calyx urceolatus setis appressis aculeatus ore lacerato, corollae minus ciliatae ore eroso-denticulato (androecei rudimentarii annulum usque ad dimidium sibi adnaturo praebenti) aequilongus; gynaeceum cylindricum, germine ovoideo androecei annulum aequante in stylum crassum aequilongum excurrente, stigmatibus erectis stylo aequilongis. DRUPAE (immaturae) 2—4 cm. lg., aculeis 1 cm. lg. 5—8

Crescit in Brasiliae aequatorialis occidentalis silvis ad Camamu pr. flum. Javary: Trail! Nomen Indianorum „Murumuru“.

374

pellis instar vestita apicem versus aculeis 1—3 cm. lg. fuscis armata, rhachi 3 dm. lg. foveis 10—12-stichis dense confertis profunde scrobiculatâ inter eas setis mollibus longe ciliata, ramis vix 1 dm. 1g. cum pedicello 1—2 cm. longo, spicis cf 7—8-stichis. FLORUM cf calyx minutus tenuis vix 1/6 corollae fusco-striatae 2 mm. lg. aequans; filamenta longo tenuia inflexa in apice acuto antheras pendulas gerentia, germinodio intra discum occultato. FLORES ♀ 1½ cm. et longiores ovoidei, stylo ex aculeis perianthii dense setosis prominente acuminati vix bracteolati, androecei rudimentarii annulo minuto et vix conspicuo ad ⅓ corollae adnato, germine anguste conico in stylum brevem angustato stigmatibus erectis longis. DRUPA ignota; (si icon laudata WALLACEI ad hanc spec. pertinet: oblongoobovoidea flavescens glabra 3—4 cm. lg. et 1½ cm. in diam.). Crescit in Brasiliâ acquatoriali occidentali rarior, in silvis primaevis ad flum. Jutahi pr. Barreiras de Mutum: Trail!; floret Jan. et Febr. Indiani Palmam „Murumuru-i“ (i. e. Murumuru minus) nominant.

Var. β. TERRAE FIRMAE Dr. Segmenta anguste lanceolata vel lineari-acuminata, media 6—7 dm. 1g. et 3 cm. ia dimidio inferiore lata, facie inferiore ferruginea pilis mollibus dense adspersis lanuginosa, aculeis setiformibus nigris 2 ad 3 mm. lg. secus margines irregulariter sparsis. „Murumuru da terra firme“ Barb. Rod. Enum. Palm. nov. edit. II. (Prol.-append.) 29. Varietas nobis solum e segmentis nota, habitu ab iis speciei diverso. Medianus praesertim in facie superiore dilute nitida dense striolatâ prominens; nervi II. etiam in facie inferiore vix ulli firmiores prominentes, multi reneri setis lanuginosis fuscis tuberculatis crebris adspersi. — Utrum species distincta?

Sect. II. AYRI DR. (Char. cf. supra.)

Crescit in Brasilia acquatoriali occidentali pr. Villa Mauhi ad flum. Amazonum.!: Wallis (ley. 1861) sub nomine vernae. „Murumuru

da terra firma“.

6. ASTROCARYUM MINUS TRL.

Caudex depressus aculeatus; folia aequaliter pinnatisecta petiolo costaque setosâ aculeatis, segmentis aequidistantibus ad apicem confluentibus suboppositis lanceolatis acumine incurvato, facie inferiore pilis mollibus ubique sparsis dense ciliati Spadix longissime pedunculatus pedunculo tomentoso et aculeis appressis annato, spatha inferiore rudimentarâ, superiore lignescente setis aculeisque obtecta, rhachi crassa abbreviatâ ramos plurimos emittente; flores ♀ in basi ramorum solitarii rhachi insidentes, calyce et corolla ei aequi longâ dense aculeatis, germine parum emergente appresse setoso; spicae ♂ breviter pedicellatae incrassatae inter foveas dense et molliter albo-lanatae, floribus ad dimidium emergentibus, staminibus disco carnoso humili insertis intra petala sursum inflexa inclusis. Tubula nostra LXXXI. Fig. III (folii pars).

Astrocaryum minus Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 78. ?Astrocaryum Murumuru Wall. Palm-trees Amaz. 101. t. XXXVIII. Palma habitu Astrocaryi Murumuru, caudice solitaric 2—3 m. alto et fere 1 dm. m diam, nudo valide annulate, aculeis nigris 1—3 cm. lg. internodia seriatim investientibus. FOLIA 5½—6 m. lg., vagina petiolo costaque aculeis nigris 1—8 cm. 1g.. validis annatis; segmenta utrinque 60—70 falcatim incurvata (Chamaedoreae more) 5 dm. lg. et longiora, fere 4 cm. 1t., in facie inferiore alhâ pilis sursum flexis mollibus dilute flavescentibus tuberculatis sparsim obtecta, secus margines aculeolis raris parvis hinc inde ciliata, nervo I. sup. utrinque prominente dense piloso, nervis II. utrinque 5 validioribus cum totidem tenuioribus alternantibus et plicas segmenti reddentibus aeque ciliatis; segmenta apicalia 3½ dm. lg. inter se plura confluentia et approximate pro nervorum I. sup. numero dentata marginibus magis aculeatis. SPADIX CC. 1½ m. lg., spathâ fusco-setosâ Palm.

7. ASTROCARYUM MURUMURU MART. Caudex depressus vel speciosus longissime aculeatus foliis patentibus vel erecto-patentibus aequaliter pinnatisectis concinnis, petiolo costâque aculeatis, segmentis inaequaliter distantibus parum congregatis lineari-lanceolatis versus apicem falcatim acuminatis ad faciem inferiorem floccosam albo tomentosam pilis flavis plrq. dissitis interdum raris vestitis. Spadix longissime pedunculatus pedunculo tomento denso molli et aculeis tomentosis tecto, spatha sup. setis longis fuscis aculeisque nonnullis obtectâ, rhachi abbreviata ramos quam plurimos dense exserente nutantes; spicae cf tenuiter parum flexuoso-pedicellatae pedicellos triplo superantes glabrescentes, floribus e foveis supra dimidium emergentibus turbinato-obovoideis, disco evanido, staminibus corollae basi insertis inclusis; fl. ♀ in ramorum basi dilatatâ rhachi adnatâ sedentes cylindrici, calyce glabrescente corollam campanulatam setosam aequante vel includente (neque eâ minore ! contra MART.), annulo androecei rudimentarii crasso ad 1/3½ corollae adnato, stigmatibus elongatis e corolla exsertis; drupae ex induviis parvis pyriformes magnae seroso-aculeatae, putamine turbinato-obovoideo lineis validioribus arcuatim decurrentibus notato, foraminibus grosse stellatis a vertice acuto parum remotis.

Aslrocaryum Murumuru. Mart. Palm, brasil. 70. t. 58 et 59; Kerchove, Les Palmiers t. XXXVIII. (Excludendum. Astrocaryum Murumuru Wallace, Palm-trees Amazon. 101. t. XXXVIII = A. minus Trl?) 50

375

PALMAE:

ASTROCARYUM.

CAUDEX 3—6 m. ait. 2—2½ dm. in diam. (MART,) superne foliorum vigentium et emarcidonrum vaginis globoso-incrassatus inferne aculeis minoribus et longissimis (usque ad pedem longis) mixtis horridus. FOLIA compta plrq. 3—4 m. lg., petiolo ubique aculeis recte patentibus (varia magnitudine usque ad 1 dm. lg.) applanatis nigris horridissimo, costa minus armata; segmenta utrinque 30—40 vel plura cc. 5 dm. lg. et 2½ cm. 1t. e basi lanceolatâ linearia dein falcata et sensim aculeata, mediano utrinque argute et nervis II. utrinque 3 in facie inferiore albida vel fuscescente aeque argute prominentibus, pilis brevibus tenuissimis intra tomentum sparsim prodeuntibus. SPADIX CC. 1 m. lg., rhachi cc. 1 dm. lg. ramos cc. 200 1—1½ dm. longos cum pedicello 3—4 cm. lg. exserente; setae spatham pellis instar dense investientes fuscae 4—7 mm. lg. FLORES C? 3 mm. lg., 9 1 cm. alti 6 mm. in diam. DRUPA 5—6 cm. alta et 4 cm. supra medium in diam, miniata sapore suavi, ubique setis parvis erectis fusconigris adspersa; putamen 4—5 cm. lg. diametrum maximam sub vertice attingit (2½ cm.), paulo altius foramina evolvens. Crescit in Brasilia acquatoriali orientali (etiam in occidentalem intrans?) , loca humida silvarum humidarum et ripas inundatas fluminis Amazonum frequentans ; (in regione Paraensi in insula Marajo copiosa; leg. Martius! et Wallace). „Murumuru“ incolarum, qui fructus deliciosos edunt. 8. ASTROCARYUM PLICATUM DR. (n. sp.) Folia ampla firma, costâ ad segmentorum insertionem aculeis validis nigris varia longitudine e facie inferiore prodeuntibus armata, segmentis praeter basin et acumen sensim attenuatum exacte linearia vel in medio paululum latiora secus margines apicem versus scabra et aculeolis minutis nigris remote vestita, mediano utrinque argute prominente in facie superiore viridi apicem versus scabro vel aculeolato, nervis II. utrinque plrq. 5 segmentum valde et argute plicatum reddentibus in facie inferiore tenuissime albo-tomentosâ vel modo albescente prominentibus. Spadix magnus pedunculo fusco aculeis longis validis sursum appressis ad apicem contortis dense obtecto, rhachi ramos plurimos (densissime eam obtegentes mediocriter pedicellatos) exserente inermi; spicae ♂ tomentellae pedicellos 4—5-plo superantes, floribus cc. 10-stichis ad verticem depressis vix e foveolis emergentibus, disco evanido, staminibus corollae basi insertis inclusis; fl. ♀ ovoidei stigmatibus totis emergentibus longe decurrentibus, calyce minute setuloso corollam aeque setulosam includente et parum superante, androeceo rudimentario nullo, germine cylindrico attenuato ; drupae ex induviis longis cylindrico-infundibuliformibus subito ampliatae et pyriformes glabrae in vertice oblique conicorostratae ubique aculeis sursum inflexis nigris horridae, putamine obliquo e basi acuta turbinatâ pyriformi.

Habitus, caudex, petioli et spatha ignota. SEGMENTA aequaliter cc. 5—6 cm. distantia valida tenacia, cc. 1 m. lg. et saepe longiora, 3 ad 3½ cm. 1t., superne laete viridia, in facie inferiore glaucescenti-alhicantia aut tomento tenuissimo albido pruinosa, pilis destituta; aculei marginales 1—2 mm, lg. PEDUNCULUS per aculeorum 1½—3 cm. lg. multitudinem dense ei appressorum vix perlucens, sub ramis floriferis bracteolas nonnullas lineari-acutas flavo-fuscas evolvens; rami inferiores breviores (6 ad 8 cm. lg.), dein longiores (9—11 cm. lg.) longius (cc. 3 cm.) pedieellati, floribus in alveolis inter se remotis. FLORES ♂ vix 2 mm. lg. et 1½ mm. sub vertice applanato lati; calyx tenerrimus corolla 4—5-plo brevior, sepalis divaricato-patentibus; stamina 1½ mm. lg. antheris filamenta aequantibus supra basin insertis. FLORES ♀ 1½ cm. lg. et dimidium lati flavidi setulis minutissimis appressis nigro-strigosi, perianthio ad oram lacerato et setuloso. DRUPA E (edules?) 6 cm. altae, ad basin induviis fere 2 cm. longis et 1½ cm. in diam, appresse setulosis involutam tenues, dein fere in globum incrassatae 3 cm. diam., aculeis nigris applanatis 5 mm. lg. appressis vel ad verticem inflexo-patentibus dense vestitae et horridissimae; putamen 4 cm. lg. et sub vertice rotundato 2½ cm. in diam., lineis crassis decurrentibus et foraminibus a vertice remotis notato.

376

Crescit in Guiana gallica (Herb. Sagot n. 594!) et inde dispersa m vallem Amazonum orientalem, ubi pr. Faro! et Villa Bella! speciem legit Wallis 1861.

OBS. Species antecedenti quidem affinis, sed ex foliis statim recognoscenda et praeterea pedunculi armatura, florum ♀ structura, drupae forma et aculeis bene distincta.

9. ASTROOARYUM AYRI MART. Caudex speciosus aculeis horridus foliis usque ad apicem aequaliter pinnatisectis concinnis ad petiolos dense lepidotos et costam lepidotosetulosam valide sparsim aculeatis, segmenta aequaliter distantia e basi conduplicatâ exacte linearia in acumen longissime sensim angustata secus margines minute et remote aculeata inferne albido-tomentella inter nervos II. plurimos fere aequales (exclusa basi) plana. Spadix maximus pedunculo ubique aculeis retrospectantibus longis tuberculo insidentibus horridissimo quam rhachis parum incrassata fere inermis multo longiore, spathae vix acutae superficie inter aculeos pungentes longiores et minores setosos erecto-patentes plane occultâ, ramis pluri mis florem 9 solitarium ad imam basin patelliformem insertum gerentibus dein in spicas ♂ brevissime vel vix pedicellatas cernuas ab insertione ad apicem densifloras mutatis; drupae ex induviis longioribus setosis pyriformi-obovoideae in rostrum rectum acuminatae setis erectis appressisque dense hirtae, putamine irregulariter obovoideo obtuso.

Astrocaryum Ayri Mart. Palm, brasil. 71. t. 59A. Toxophoenix aculeatissima Schott, Nachr. v. d. k. k. österr. Naturf. in Brasil II. App. 12. CAUDEX 6—10 m. alt. et 2—3 dm. in diam, saepe caespitosus. fere 3 m. lg.; petioli et costae aculei in varia directione patentes 1—7 cm. lg. plano-compressi membrauaceo-marginati, solitarii vel geminati; segmenta inferiora plus quam 1 m. lg. et 4—5 cm. lt. 5 cm. inter se distantia, superiora ce. 7 dm. lg. et 2½ cm. lt. 3 cm. inter se distantia, omnia aculeis marginalibus vix 1 mm. lg. subulatis nigris adspersa a medio in acumen excurrentia, mediano superne arguto, nervis II. multis tenuissimis. SCADIX cc. 6 dm. lg.; pedunculus compressus fere 2 cm. crassus aculeis 1—3 cm. lg. ad basin ferrugineo-lanatis versus rhachin densissime egredientibus vestitus; spathae indumentum e setis flexilibus ferrugineonigris vix 1 cm. lg. et aculeis nigris pungentibus 2—3 cm. lg. formatum; rami cc. 100 longitudine 7 —10 cm. obtusi, pedicellis spicarum c? inter fl. ♀ conicos fere 2 cm. altos occultis. FLORES C? 3 mm. lg. longe ex alveolis emersi antbesi spicarum superficiem ubique» obtegentes petalis striatis reflexis antheras aequilongas denudantibus; ♀ e basi lata conici stigmatibus e perianthii ore contracto longe emersis quam stylus multiplo longioribus, calyce striguloso corollam densius appresse setulosam parum superante, androecei rudimentarii aunulo vix ad ¼ corollae adnato. DRUPA 6—7 cm. lg. fuscescens appresse setulosa ex induviis 2½ cm. altis iufundibuliformibus turbinasto-pyriformis, diametrum maximam (4—5 cm.) sub vertice rotundato rostrato attingens; putamen striatum 4 cm. altum plus 3 cm. in diametro foramina in ipso vertice rotundato evolvens, inter se remota. FOLIA

Crescit late dispersa et frequens in Brasilia tropica et subaequatoriali, in silvis aboriginibus prov. Rio de Janeiro (in ea communis: Glaziou in litt., Herb. n. 8067 !. et 12254 !, praeterea Martius! et Schottl), et in prov. Minarum, Spiritus Sancti et Bahiensi (Martius). Incolis infesta ob aculeos, quibus vires tetanum nigrorum adducentes attribuunt (Glaziou!). — Ayri vel Yri in lingua generali.

10. ASTROCARYUM CHONTA MART. Caudex speciosus aculeis seriatis horridus, foliis concinnis aequaliter pinnatisectis valide aculeatis costft dense argenteo-villosa et

PALMAE:

377

ASTROCARYUM.

simul setulosâ, segmentis aequidistantibus linearibus longissime acuminatis planis subtus argenteo-cerato-tomentosis secus margines remote aculeolatis. Spadix petiolos superans longe pedunculatus, spatha aculeis nigris creberrimis praesertim apicem versus horridâ, ramis plurimis post floris $ solitarii exsertionem in spicas ♂ mucronatas brevissime pedice,llatas excurrentibus, florum ♂ infundibuliformium corollâ inflexa stamina in fundo inserta aequante, floribus 9 praeter stigmata in germine globoso e perianthio ad dimidium emergent,e(?) sessilia eique aequilonga globosis, corolla inermi calycem cupularem duplo excedente; drupa oblonga utrinque acuta induviis brevibus fulta, putamine oblongo foramina a vertice acuto remota evolvente. Astrocaryum Chonta Mart. Palm. Orbign. 84. t. 4 et 29; Orbigny, Voyage de l'Amer. mér. II. 546. 547. CAUDEX 5—9 m. altus cicatricosus, folia 9—12 contemporanea denique horizon taliter patentia evolvens cc. 0 m. (?) lg. COSTA praesertim ad angulos valide aculeis nigris 1—2 cm. lg. compressis saepe Mnis armata; segmenta 1 m. lg. et longiora 5—8 cm. lt., mediano superne arguto, nervis II. plurimis tenuissimis inter se aequalibus segmentum aequaliter striatum reddentibus, aculeis marginalibus 1—3 mm. lg. SPATHA cc. 1 m. lg. violascenti-viridis; rhacheos rami cc. 1 dm. lg. cum mucrone 1 cm. lg. subulato (floribus denudato, quam pedicellus spicae ♂ plrq. longiore). DRUPAE flavae 6—7 cm. altae in medio vel supra dimidium 2 cm. in diam., induviis glabris 7 mm. altis, putamine valide striato e basi acutâ angustissime obovoideo 4—5 cm. alto et 1½—2 cm. in diam., foraminibus fere 1 cm. a vertice remotis lateraliter spectantibus. (Praeter segmenta et drupas n. v)

Crescit in Bolivia Brasiliae confini inter 15° et 18° L. austr. per planities centrales in silvis humidis vel ad fluminum ripas frequenter dissita., praesertim pr. S. Cruz (leg. D'Orbigny) ; in Brasilia ipsa nondum inventa, tamen sine dubio in provinciam Mato Grosso intrat. OBS. Forsan ad hanc speciem pertinet specimen a cl. WEDDELL in Mato Grosso sub nomine „Tucnm-uassù“, n. 3317 lect., ob statum adolescentem non determinandum.

11. ASTROCARYUM SCLEROPHYLLOM DR. (n. sp.) Caudex depressus vel speciosus aculeatus, foliis amplis rigidis crispis aequaliter pinnatisectis, segmentis per greges plrq. ternatas rarius binatas intermixtis solitariis dispositis e basi conduplicata exacte linearibus sensim acuminatis in facie inferiore sericeo-albidis secus margines remote nigro-aculeolatis, costâ dense nigro-setulosâ simulque aculeis rarioribus planocompressis parvis cum longis mixtis armata. Spadix maturitate pendulus, drupis viridescentibus glabris. 3—5 m. altus aculeis longis fuscis dense armatus. SEGrigidissima, inferiora 6 dm. lg. et 2 cm. 1t. ad costam setulis ½ mm. lg. erecto-patentibns et aculeis fusco-nigris (e basi gibbâ planosubulatis solitariis 1—5 cm. lg.) armatam sparsa, per greges plrq. intervallis 6—8 cm. longis separatas confertim disposita, quarum segmentum imum brevius magis erectum est et summum longius horizon taliter patet; medianus in facie superiore argute prominet; nervi II. subtilissimi inter se aequales utrinque cc. 35 praesertim in facie inferiore albicante et inter nervos tenuissime tomentellâ conspicui, tomento quam in speciebus affinibus multo teneriore et fere evanido; aculei marginales versus apicem segmentorum frequentiores 1—1 ½ mm. lg. atri margini appressi. PETIOLOS aeque atque in Astrocaryo Ayri aculeatus et hirto-tomentosus; costae Indumentum Acrocomiae sclerocarpae simile (confer tabulam nostram 84. Fig. IIF : costa!). Reliqua ignota. CAUDEX

MENTA

Crescit in prov. Goyaz: prope Salinas: leg. Weddell (n. 2031) ! —

Tucum ab incolis nominatur.

378

OBS. Quamquam spadix et flores hujus speciei adhuc ignoti gnnt, tamen ex structura folii et loci natalis situ non solum affluitas cum specie antecedente et Ayri, sed etiam diversitas specifica prodit; itaque plantae nomen e segmentorum induratorum proprietate tribuentes eam indagationi ulteriori commendamus. — Icon a cl. WEDDELL facta in Mus. Paris, servatur (n. v.).

12. ASTROCARYUM ROSTRATUM HOOK. Caudex depressus aculeatus, foliis amplis inaequaliter pinnatisectis ad apicem late confluentibus vel rarius subaequaliter pinnatisectis, petiolo aculeis varia magnitudine horrido, costa lepidotâ carnei simul aculeis validis plrq. aggregatis armata, segmentis e basi late sessili exacte fere linearibus sensim acuminatis planis in facie inferiore tomento cerato tenui appresso argenteis aculeisque minutis nigris hinc inde sparsim armatis secus margines aculeis longioribus pungentibus crebris ciliatis. Spadix erectus brevius pedunculatus pedunculo aculeis validis erectis horrido quam rhachis inermis 2—3-plo longiore, spathâ ventricosâ rostrato-acuminata praeter rostrum subinerme aculeis recte patentibus intra tomentum tenue egredientibus densis horridi, ramis densis cernuis secundis post floris 9 solitarii basilaris exsertionem in spicas cf longas brevissime pedicellatas transeuntibus, corolla cf campanulati cum disco centrali crasso usque ad dimidium connati, staminibus brevibus vix exsertis, floribus ♀ longe bracteatis ovoideo-conicis, calyce quam corolla appresse setosa plus dimidio breviore, germine aculeato-setoso; drupa oblongo obovoidea conico-rostrata aculeis patentibus ubique dense setosa.

Astrocaryum rostratum W. J. Hook. in Bot. May. 1854. t. 4773. CAUDEX 2—4 m. alt. cc. 'fi dm. in diam, aculeis zonatis planis horridus. FOLIA 2—3 m. lg. petiolo cc. ½—l m. lg., nervis I. sup. utrinque 40 aut singulis in segmentis anguste linearibus 7—9 dm. longis et 2—2½ cm. latis, aut pluribus in segmentis late praesertim versus apicem confluentibus falcato-acuminatis; nervi II. in facie inferiore aculeolis minutis nigris scabri, subtiles, multi fere aequales; aculeoli marginales 2—3 mm. lg., aculei petioli usque ad 7 cm. lg. patentes, in coste, decrescentes. SPADIX 'fi m. lg., pedunculo fere 3 dm. lg. aculeis 2 cm. longis aggregatis armato, rhachi 1½ dm. lg. ramos cc. 60—70 exserente plrq. 1 dm. longos; spatha intus striata extus aculeis tenuibus inter se subaequalibus plrq. 1 cm. lg. pungentibus armata in rostrum 4 cm. longum lignosum acuminata. FLORES albidi, ♂ 5 mm. lg., praeter basin turbinatam longe ex alveolis ad margines dense lana albida villosis prominentes, staminibus corollae limbum aequantibus. FLORES ♀ 1 em. lg. bractea corollam fere aequante, androecei annulo rudimentario basilari adnato in staminodia (an semper?) excurrente, germine ovoideo sensim in styli columnam crassam stigmatibus aeqnilongam angustato. DRUPA 6 cm. alta et plus 3 cm. in diam, miniata, induviis setosis basin acutam longe tegentibus, rostro inermi fere 1 cm. lg. parum Obliquo, reliqua parte aculeis atris pungentibus cc. 'fi cm. lg. patentibus horridissima.

Crescit in Brasiliâ subaequatoriali orientali (ex prov. Bakia in hortos! introductum), et tropica centrali (?, leg. Peters! sine loco speciali):

Sect. III. TUCUMA

DR.

§. I. Caudescentia. (Char. cf. supra.)

13. ASTROCARYUM JAUARI MART. Caudex speciosus cylindricus intra annulos aculeatus, foliorum brevium

379

PALMAE:

ASTROCARYUM.

erecto-patentium conte minore capitata, petiolo et costa in facie inferiore dense tomento rufo-fusco vestitis et valide aculeatis, segmentis concinnis linearibus longe acuminatis glabris ad margines remote aculeatis in facie inferiore argenteis. Spadix erectus pedunculo albo-tomentoso quam rhachis elongata sulcata aeque tomentosa breviore, spatha acuminata fusco-tomentosa aculeis accumbentibus brevibus dense armata; rami plurimi infra graciles in scrobiculis 3—6 flores ♀ singulos cum ♂ binis adstantibus (saepe rudimentariis) evolventes dein in spicam ♂ crassam partem inferiorem aequantem vel paulo superantem mutati, floribus ♂ in alveolis immersis longe et cuspidato-bracteatis; florum ♀ calyx et corolla vix aequilonga ciliata germen globosum in stylum conicum abiens ad dimidium includens, drupâ ex induviis brevissimis obovoidea breviter acuminate, putamine obovoideo foramina 3 parva prope verticem rotundatum evolvente. (Ex MARTIO.) Tabula physiognomica I (speciei habitus in silva primaeva).

Astrocwryum Jauari Mart. Palm, brasil. 76. t. 52 et 65; Wallace, Palm-trees Amaz. 109. t. XLII. CAUDEX 10—14 m. alt. aculeis anguste zonatis 3—5 cm. lg. compressis armatus. FOLIA cc. 3 m. lg. breviter petiolata aculeis validis brevibus nigris horrida, segmentis aequidistantibus areuato-pendulis e basi conduplicatâ planis cc. 7—8 dm. lg., aculeis marginalibus ½ cm. lgSPADIX fere 1 m. lg. inter folia occultus, pedunculo pedali, ramis 3—4 dm. lg., spathâ maxima ventricosa. FLORES ♂ spicis cc. 1½ dm. lg. et 1½ cm. in diam, dense immersi, magni, foveis e bractearum nexu reticulato conflatis in cuspidem longam glabram tenuem ciliatam flore longiorem excurrentibus ferrugineo-tomentosis ; calyx ⅓—1½ corollam aequans tripartitus laciniis cuspidatis ciliatis, staminibus inclusis disco carnoso brevi corollam tripartitam connectenti insertis. FLORES $ inter se 2—3 cm. remoti, imus longius supra basin rami insertus, ovoidei, calyce hemisphaerico glabro tridenticulato ad oram ciliato, corolla paulo breviore aequo ciliata. DRUPA insipida glabra 4—5 cm. lg. et 2½—3 cm. in diam, flavido-virescens, putamine 3—37« cm. lg. et 2—2½ cm. in diam, fibris nigris tenuibus fere parallelis ad foramina verticem non explentia concurrentibus ornato. Crescit per Brasiliam aequatorialem divulgata, et saepe flumina sequens ut unica Palma frequentissima, a regionibus occidentalibus (e. gr. pr. Boa vista ad Rio Jutahi: Trail!, et a ditione flum. Itio Negro: Martius!) usque ad regiones depressas vallis Amazonum (usque Villa nova, ex Wallace) accedens, sed nunquam in ditinem aestuum maris ingrediens. — Jauari in lingua generali; usus praeter putamen nullus notus.

14. ASTROCARYUM HUAIMI MART. Caudex depressus inter annulos dense retrorso-aculeatus, foliorum longorum elegantium coniti magnâ concinni, petiolo costique valide aculeatis, segmentis aequidistantibus lineari-acuminatis secus margines setigeris in facie inferiore tomento albo appresse vestitis. Spadix erectus breviter pedumculatus aculeatus, spathi fusiformi parum acuti aculeis crebris vestiti, ramis (paucioribus?) gracilibus post florum $ 3—5 exsertionem in spicas ♂ tenues bracteis cuspidatis destitutas mutatis, corollâ ♀ quam calyx duplo longiore, stigmatibus in germine ovoideo sessilibus. Drupa ex induviis brevissimis subglobosoobovoidea in vertice rotundato-rostellata, putamine e basi acute obovoideo foramina 3 a vertice rotundato magis remota evolvente. (Ex MARTIO.)

Astrocaryum Huaimi Mart. Palmet.. Orbignian. 86. t. 13. f. 3 et 30 A.

380

Species vix satis nota antecedenti et sequenti affinis, sed utrâque humilior et foliis pro portione caudicis longioribus praedita. CAUDEX 3—4 m. alt. aculeis longis nitide atris plrq. reversis bi—tripollicaribus armatus. FOLIA 5—7 contemporanea 3—4 m. lg., segmentis utrinque plurimis 6—7 dm. lg. et 2½—3 cm. lt. SPADIX 1 m. lg., ramis floriferis spithamam lg. evectis, florum ♂ antheris intra petala lanceolata acuta inclusis, perianthio fl. ♀ inermi? DRUPA edulis 3—3½ cm. alta et 2½ ad 3 cm. in diam. flavo-aurautiaca glabra, putamine 27«—3 cm. lg. et 2—-27« em. in diam., nigro. Crescit in Boliviae orientalis prov. Chiquitos et Moxos (leg. Orbigny).

Var. (3. ORBIGNII Dr. major subglobosa.

Caudex minus aculeatus; drupa

Varietas sine nomine (an distincta species?), Orbigny in Palmet. Orbignian. 87, in adnot. Crescit in Brasiliâ subaequatoriali subandinâ ad fines Boliviae prope Ft. de Principe Beira, et in Boliviae prov. Moxos, solo petroso frequentissima. — Incolae fructibus ante maturitatem perfectam vescuntur, foliis ad pileos nectendos utuntur.

15. ASTROCARYUM TUCUMA MART. Caudex speciosus aculeis patentibus longissimis inter annulos armatus, foliis crasse et tumide petiolatis erecto-cernuis crispatis, segmentis per greges parum remotas ad costam valde aculeatam dispositis iineari-acuminatis cernuis in facie inferiore albidis (et intra tomentum sparsim setiferis?) secus margines setosociliatis. Spadix erectus maximus, rhachi elongatâ inermi quam pedunculus nigro-aculeatus longiore, spathâ in parte inferiore laevi deinde et praesertim ad apicem longe acuminatum aculeis nigris patentibus sparsis et aculeolis setiformibus sursum flexis aeque sparsis armata; rami graciles elongati tenuiter albo-tomentelli in dimidio inferiore longissime pedicelliformi flores ♀ 2—3 altissime supra basin insertos obiongo-cylindraceos et in superiore spicam ♂ supra flores ♀ denuo pedicellatam gignentes florum ♂ profunde immersorum alveolis brevissime bracteolatis, florum ♀ calyce setuloso lageniformi corollam glabram omnino includente, germine oblongo intra corollam incluso, stylo conico cum stigmatibus exserto; drupa subglobosa vertice breviter acuminato, putamine e basi acute pyriformi vel obovoideo foramina 3 a vertice rotundato parum remota magna evolvente. Tabula nostra LXXXI. Fig. V (fructus).

Astrocaryum Tucuma Mart. Palm, brasil. 77. t. 65. J. II; Wallace, Palm-trees Amaz. 107. t. XLI et II. f. 5. CAUDEX 10—15 m. alt. diametro ultrapedali, aculeis usque supra 1 dm. lg. armatus. FOLIA 8—12 contemporanea 2—3 m. lg., vaginis ad insertionem valde intumescentibus valide aculeatis; segmenta greges 3—4norum, rarius (apicem versus) binorum formant varia directione et longitudine crispatas, 6—8 dm. longa et 3—4 cm. lt. SPADIX 1½ m. lg.; spatha breviter supra basin pedunculi (aculeis 1—1½ cm. longis armati 4 dm. longi) inserta, extus praeter aculeos 1 cm. longos striata fosceseens; rami 400—500 antice e spatha egredientes erecti 2½—3 dm. lg. bracteis ½ cm. longis bracteati, florem ♀ imum fere 1 dm. a basi remotum evolventes; spica ♂ 12—18 cm. lg. et 7—8 mm. in diam. FLORES cf inclusi, foveolis singulis bracteolam minutam vix 7« mm. altam e margine inferiore exserentibus, calyce minuto quam corolla stamina includens 4—5 plo breviore; flores ♀ in ramorum inflexionibus bracteati vix 1 cm. alti e basi ovoideâ anguste conici. DRUPA glabra viresceriti-flava fere 5 cm. alta et 4—4½ cm. in diam., pulpâ. flavida, putamine 4½ cm. alto fibrarum nigrarum vittis 3 latis inter foramina ad verticem tendentibus notato.

PALMAE:

381

ASTROCARYUM.

Crescit in Brasilia aequatoriali tota ab ostio fluminis Armzonum (frequens pr. Par A et' pr. Almeirim!) per mediam vallis partem (pr. Santarem! etc.) usque ad silvas aborigines sicciores in ditione confluentium superiorum, Rio Negro, Japura et aliorum (leg. Martius!, Wallace, Spruce! et Trail!). — Tucumá incolarum, qui fructus in deliciis habent.

16. ASTROCARYUM TUCUMOIDES DR. (n. sp.) Polia ampla in facie inferiore pallidiora tomento argenteo conspicuo destituta, aequaliter pinnatisecta crispata, segmentis ad costam (aculeis planis nigris aggregatis majoribus et praeterea minoribus sparsis armatam) inaequaliter per greges indisertas sparsis e basi oblique concavâ anguste lineari-lanceolatis dein longissime acuminatis acumine breviter caudato fere praemorso, marginibus aculeos sparsos pungentes denique delabentes gerentibus versus apicem scabris. Spadix speciosus e rhacni longissimâ dense albo-tomentosâ ramos plurimos flexuosos aeque tomentosos exserens; flores ♀ in parte inferiore pedicelliformi plrq. 3—4 inter se approximati bracteis minoribus cuspidatis suffulti ovoidei, ♂ prope $ et nonnulli in parte inferiore ad inflexiones sparsi, plurimi in spicam densam parte inferiore pedicelliformi paulo breviorem congesti, anthesi spicam obtegentes supra alveolas ebracteatas extensi, petalis revolutis (ideoque staminibus paulo longioribus exsertis) germinodiuin minutum denudantibus; calyx ♀ urceolatus albotomentosus corollae appresse setulosae urceolatae aequilongus germen ovoideum in stylum breviter conicum angustatum includens, stigmatibus crasse carnosis breviter exsertis, androecei rudimentarii annulo crasso germinis basi impresso brevissime 6-denticulato. Tabula nostra LXXXI. Fig. VI (analysis). Habitus, caudex, petioli, spatha et drupa ignota. COSTAE validae aculei majores erecti ad basin planam fimbriati plrq. 2 cm lg., minores tenues ½ cm, lg.; segmenta inaequali directione ad costam inserta, saepe bina densius approximata, reliqua 3—5 cm. inter se remota, inferiora et media ce, 1 m, lg. et saepe longiora, sub medio (ubi latissima) 4—4½ cm. 1t., aetate adulta saepe aculeis marginalibus setiformibus 2—4 mm. longis destituta sed scabra, mediano utrinque valide prominente, nervis II. utrinque cc. 35 fere aequalibus et modo uno alterove magis prominente, facie inferiore intra nervos II. tenuissime tomento-pallido (sub lente conspicuo) adspersa. KAMI spadicis floccoso-tomentosi erecti brevissime cuspidatobracteati 2½—3 dm. lg., supremi breviores; pars inferior valde flexuosa plrq. .1½ dm, lg., spica, ♂ ,10—12 cm. lg., in ramis sapremis 8 cm., diametro quam 1 cm. minore. FLORES C? longe ex alveolis prominentes, speciosi; stamina disco carnoso fundum corollae (alveolo inclusum) explenti inserta 3—4 mm. lg. subulata, antheris l½ mm. lg, versatilibus. FLORES ♀ (stigmatibus exclusis) 8—9 mm. in diam, et longitudine, in parte media pedicelli inserti et 2—3 cm. inter se remoti, bracteolarum membranacearum cusoide calycem fere aequante. DRUPA ex nota cl. WALLIS spbaeroidea. Crescit in Brasilia aequaloriali: Glaziou! n. 8060 (specim. cultum in Rio de Janeiro); ad flum. Amazonum! (sine loco speciali) leg. Wallis. — Tucuma incolarum, qui (ex notâ. Wallis) hanc speciem ab antecedente et sequente discernunt. In cultura (Rio) floret Novembri (Glaziou in litt.),

17. ASTROCARYUM VULGARE MART. Caudex speciosus inferne inermis superne inter annulos aculeis validis horridus, foliis longe vaginantibus arcuato patentibus, petiolo costaque usque ad apicem in facie inferiore aculeis, horridis, segmentis aequidistantibus dense approximatis lineari acuminatis in facie inferiore lepidoto-argenteis micantibus secus margines remote aculeatis vel setigeris. Spadix maximus Palm.

382

pedunculo tomentoso et aculeato quam rhachis multo breviore, spatM acuminata aculeis patentibus dense vestita, ramis plurimis e rhachi albo-tomentosâ exsertis aeque tomentosis in parte inferiore flexuosâ flores ♀ plrq. 3 in patella latissimâ sessiles et bractea membranacei! late ovata acuta involutos evolventibus, dein in spicam ♂ breviorem mutatis; flores ♂ profunde immersi vix extra alveolos bracteati anthesi infundibnliformes, petalis apice parum reflexis stamina exserentibus; fl. $ globosi calyce tenui glabro quam corolla glabra crassa urceolata stylo inflexo appressa triloba breviore, germine pyramidato, drupâ ovoideo-globosâ ad basin induviis parvis fultâ in vertice acuminato rostratâ, putamine ovoideo utrinque parum acuto foramina 3 maxima a vertice remota evolvente. Astrocaryum vulgare Mart. Palm, brasil. 74. t. 62 et 63 (excl. f. III); Wallace, Palm-trees Amaz: 105. t. XL. CAUDEX 10—15 m. alt. et 1½—2 dm. in diam, zonis latis aculeorum dense congestorum fere 1 dm. lg. obtectus. FOLIA concinna ce. 3 m. lg. aculeis plurimis obscuris 3—5 cm. lg. compressis divaricatis horrida; segmenta 7—8 dm. lg. et 4 cm. 1t. cernua, inferiora 2—3 cm. et snperiora 1—2 cm. inter se distantia, superne nitida, in facie inferiore argentea nervis II. inaequalibus tenerrimis subtiliter striata, aculeis marginalibus fere 5 mm. lg. valde remote insertis. SPADIX inter comam erectus cc. 1 m. lg., pedunculo 2—3 dm. lg., ramis 3 dm. longis sursum decrescentibus, spica 8—12 cm. lg. FLORUM ♂ calyx minutissimus, corolla campanulata, antherae filamentis aequilongae supra medium affixae. FLORES ♀ in dimidio superiore partis pedicelliformis ramorum inserti cc. 1 cm. in diam., bracteâ calycem tridenticulatum 6 mm. altum aequante vel cuspide superante, corolla lageniformi 7—8 mm. alta. DRUPA 5 cm. alta et 3½ cm. in diam., praeter «basin angustiorem (induviis ½ cm. altis suffultam) et rostrum apicale (fero 1 cm. lg.) ambitu ellipsoideo-globosa, viridescens (miniata? MART.) glabra; putamen 3½—4 cm.lg. et 3—½ cm. in diam., crassum, interdum dispermum.

Crescit spontanea et culta per magnam Brasiliac partem: in valle Amazonum tam orientali (Marajo, in silvis prope Para!) quam medid et occidentali (in silvis siccioribus, etiam ad Rio Negro, ex Wallace, et in silvis ins. Colares.!, usque ad Andium pedem ! et in Peruviaeprov. Magnas! : Poppig), ad flumen Tocantins, Xingu et Tapajos, et in campis provinciae Bahiensis, Piauhiensis et Pernambucanae (Martius) —Tu cúm in lingua generali audit et incolis utilissima est propter fila ex foliis adolescentibus praeparanda in usum retium, pileorum, funium etc. (Wallace). Fructus oleum largiri dicuntur, eoque utilissimi.

18. ASTROCARYUM SEGREGATUM DR. (n. sp.). Caudex depressus valide aculeatus foliis (apice latius confluente excluso) aequaliter pinnatisectis crispis in facie inferiore pallidis vel parum albidis, costa aculeis planis nitide atris patentibus aggregatis horridâ, segmentis inaequaliter dispositis in greges densas vario numero bene distinctas consociatis cum solitariis intermixtis, omnibus angusto-linearibus breviter candato-acuminatis secus margines aculeis longis patentibus remote ciliatis interdum in mediano aculeiferis. Spadix multiramosus, ramis albo-tomentosis hinc inde aculeiferis in parte inferiore pedicelliformi recta vel parum flexuosa flores ♀ binos in medio vel supra medium insertos evolventibus dein in spicas ♂ graciles breviores mutatis foveolis ebracteatis; drupae ex induviis brevissimis ovoideae vel ellipsoideae in vertice paululum applanato brevissime conico-rostellatae, putamine obovoideo utrinque acuto foramina 3 magna longius a vertice remota evolvente. Astrocaryum vulgare Mart. Palm, brasil. t. 63. f. III (folium!). 51

PALMAE:

383

ASTROCARYUM.

CAUDEX (ex nota WALLIS) humilis; folia magna costa elongata aculeis 3—4 cm. lg. praesertim sub segmentorum insertione horrida, segmentis 6 dm. lg. plrq. 2—2½ em. It., latitudine interdum ad 3 em. accrescente, aculeis in angulo 45° a margine patentibus nigris pungentibus majoribus (1 cm. lg.) cum minoribus setiformibus mixtis dissitis, interdum nonnullis maximis (1½—2½ cm. lg.) in mediani facie superiore insidentibus; nervi II. plurimi subtiles, utrinque 20—30 inter se fere aequales in facie inferiore tomento brevissimo vix sub lente conspicuo vestita prominentes. RAMI floriferi supra insertionem aculeolis nonnullis 2—3 mm. lg. appressis nigris intra tomentum album praediti, superne laevigati; pars inferior pedicelliformis 13—14 cm. lg. flores ♀ duos inter se 2—3 cm. distantes in patella latâ adnata evolvit. DRUPA glabra odorata oleosa miniata 4—5 cm. alta et 3 cm. vel paulo plus in diam, induviis stellatis modo ad basin tecta, mucrone 5 mm. alto pyramidato, putamine nigro 3½ cm. lg. plus quam 2½ cm. in diam., vittis 3 inter foramina ad verticem acutum tendentibus. Crescit in Bracilia aequatoriali praesertim orientali (prope Para! et in valle Amazonum media, pr. Ponte de Pinheiro! leg. Wallis), et frequens in Guiana tota (in pascuis aridis pr. Paramaribo, Kegel!; et prope litus Guianae gallicae frequens, interiora vitans: Sagot!, Herb. n. 593). — Tucumá in lingua generali; Avara Guianensium. OBS. Species antecedenti et A. tucumoidi valde affinis, sed foliis optime distincta, in spadice et floribus haud satis nota. Cl. MARTIUS eam cum A. vulgari confusit, cl. SAGOT eam pro A. aculeato Meyer determinavit, quod autem propter „ramos ad insertionem suam in receptaculum floris ♀ dilatatos“ ad sectionem nostram Agri pertinet.

§. II. Acaulia. (Char. cf. supra.)

19. ASTROCARYUM WEDDELLII DR. (n. sp.) Folia crispata aequaliter pinnatisecta in facie inferiore tomento flavido intra nervos floccoso lucida, costa setis brevissimis dense intertextis ferrugineo-velutinâ simulque aculeis subulatis patentibus sparsim armata, segmentis lineari-lanceolatis longe caudato-acuminatis per greges inaequaliter dispositis inermibus. Spadix dimidia costae longitudine robustus, pedunculo ancipite setis ferrugineis longe strigoso, spathâ fere obtusA lanâ carneo-fuscâ dense intertexta velutino-tomentosâ, rhachi elongata glabratA ramos dense exserente quam ipsa paulo breviores in parte inferiore flexuosa flores ♀ 3—4 evolventes dein in spicas ♂ longiores excurrentes muticos, floribus ♂ ex alveolis (membranaceo-marginatis ciliatis late apertis) ad dimidium prominentibus, staminibus disco insertis exsertis; florum 9 ovoideorum calyx parum appresse setulosus oblique trilobus corolla breviter tridentatâ paulo brevior, androecei rudimentarii annulo sexdentato basi corollae inserto et adnato; drupa ex induviis minimis obovoidea in vertice rotundato pyramidato-rostellata, putamine e basi acutâ obovoideo foramina 3 late radiantia ad marginem verticis rotundati evolvente. Tabula nostra LXXXIII. Fig. 1 (spadix cum analysi). COSTA 1 m. lg. et longior intra setas lanam brevem efficientes quasi occulta, aculeis 2—6 cm. lg. nitidis armata vel interdum inermis; segmenta utrinque 30—40 in greges binorum vel prope basin ternorum consociata cum solitariis intermixta, apicem versus fere aequaliter disposita, ima 6 dm., media 4 dm., superiora 3 dm. et apice 2½ dm. longa eademque 2—1½ cm. 1t., suprema lineari-acuminata 1 cm. 1t., nervo I. sup. validissimo saepe flocculis dUute fuscis sicut costa adspersa dein calvo, nervis marginalibus validis flavescentibus, nervis II. multis aequalibus. SPADIX 7» m. lg., spathae indumento denso neque in setas distinctas se dissolvente, mollissimo, pedunculi setis 1—3 mm. longis; rhachis 2 dm. 1g., ramis 30 ad 40 cc. 16 cm. lg. inter se dense consociatis, inferioribus longius pedi-

384

cellatis, spicis ♂ fere 1 dm. lg. gracilibus. FLOBES ♂ 4 mm. lg. turbinati, calyce brevissimo tripartito tricuspidato, petalis ad apicem inflexis ad basin attenuatam disco inter se conjunctis, antheris supra medium affixis sagittatis, germinodio trifido. FLORES ♀ 7—8 mm. lg., calycis lobis valde obliquis acuminatis, androecei rudimento crasso fusco corollae adnato in lobos breviter mucronatos 6 excurrente, germine ovoideo in stigmata late sessilia excurrente. DRUPAE 37»—4 cm. altae et 2½—3 cm. in diam, flavae glabrae, induviis modo basin tegentibus, rostro 3—4 mm. lg., putamine fere 3 cm. lg. et 27» cm. in diam, lineis irregulariter reticulatim connexis denique versus apicem in radios foraminum concurrentibus nigris notato. Crescit in Brasilia centrali (tropica et subaequatoriali?) montana: frequens in depressis camporum prope Goyaz in montibus Sertâo d’Amaroleite, ubi leg. Weddell! (Herb. n.2785). — Tucu m-rostero incolarum.

20. ASTROCARYUM CAMPESTRE MART. Folia aequaliter pinnatisecta crispata in facie inferiore et ad costam aculeis sparsis armatam tomento albo-flavido dense appresso tecta, segmentis inaequaliter dispositis angustissime linearibus arcuatis acuminatis. Spadix parvus pedunculo albo-pulverulento aculeis longis nigris armato, spathâ acuminatâ tomentosâ et aculeis longis nigris armatâ, rhachi breviter contractâ ramos dense congestos multos longe bracteatos quam ipsa longiores exserente, floribus ? in parte inferiore breviore ramorum pedicelliformi flexuosA plrq. ternis lageniformibus, spicis cf pedicello longioribus obtusis densifloris; drupa ex induviis parvis turbinato-obovoidea in vertice saepe obliquo conicorostrata, putamine utrinque acuto obovoideo foramina 3 minora a vertice longe remota evolvente.

Astrocaryum campestre Mart. Palm, brasil. 79. t. 63 et 64. FOLIA 10—16 contemporanea cc. 1½ m. lg. patentia, inferiora humifusa; petioli basis fibrosa, costa aeque ac petiolus aculeis rarioribus 1—3 cm. lg. armata nitide atris; segmenta utrinque cc. 20 a basi ad medium paulum accrescentia dein versus apicem decrescentia 3—4 dm. lg. et 8—10 mm. 1t., mediano superne valide prominente, nervis II. nonnuUis intra tomentum faciei inferioris parum conspicuis. SPADIX 2—3 dm. lg. inter foUa versus centrum stirpis erumpens, pedunculi ancipitis (1. cm. in diam, majore) aculei 1—1½ cm. lg. in greges conferti; rhachis cc. 6 cm. lg. ramos 25—30 bracteis membranaceis inferioribus 3—4 cm. longis obtectos evolvens incrassata, rami 1 dm. lg. ad ⅓ longitudinis flores ♀ gerentes. CALYX cf quam corolla tripetala 4—5-plo brevior, filamentis basi insertis petala plurinervia aequantibus. FLORES ♀ fere 1 cm. lg. bracteis involuti calyce glabro, corollâ inclusâ breviter tridentata glabra, germine oblongo. DRUPA glabra virescens 3 cm. alta vel paulo longior et fere 2½ cm. in diam., induviis basin turbinatam involventibus, rostro adunco 5 mm. lg.

Crescit in Brasilia centrali subaequatoriali et tropica montana: in campis editis prov. Goyaz et Minas Geratis!, solo sicco petroso (in deserto ad Serra do Grao Moyol , et in planitie alta Chapada de Paranan msb. Junii, Aug. et Septembr. florens, leg. Martius!).

21. ASTROOARYUM PYGMAEUM DR. (n. sp.) Folia brevissime petiolata, vaginâ petiolum stipulante ferrugineosetosA, aequaliter pinnatisecta crispata in facie inferiore flavidopallida, segmentis ad costam albo-lepidotam et sparsim valide aculeatam per greges inaequales valde inter se distantes dispositis angustissime linearibus arcuatis acuminatis. Spadix parvus spathA duplici praeditus, inferiore pedunculum plane involutum aequante ferrugineo-setosA, superiore fusiformi acuminatâ strigoso - velutinâ aculeisque setiformibus raris hinc inde armatA, rhachi breviter contractâ ramos pauciores ex-

PALMAE:

385

ASTROCARYUM.

serente demum ipsâ in caudam floribus ♀ multis onustam et in spicam ♂ terminalem transeuntem excurrente; spicae ♂ acutae dense floriferae, calyce quam corolla tenera tripetala 4—5-plo breviore, staminibus basi insertis intra petala egredientibus iis aequilongis; flores ♀ singuli in inediis pedicellis inserti ovoidei, calyce glabro grosse tridentato corollam usque versus dimidium trifidam superante, androecei rudimento ad basin corollae adnato minimo, germine ovoideo; drupa ex induviis parvis ovoidea conico-rostrata, putamine utrinque acuto foramina 3 minora anguste stellata a vertice longius remota evolvente. Tabula nostra LXXXIII. Fig. II (spadix, analysis, folium).

dm. 1g. dura; segmenta utrinque cc. 15 in greges 3—4 utrinque majores inter se 4—8 cm. distantes conferta, apicem versus bina vel singula, suprema filiformia, ima longiora (5—5½ dm.), media 4—5 dm., suprema 3—4 dm. lg., latitudine inter 8 mm. ad 5 mm. decrescente; aculei in costae facie inferiore prope segmentorum insertionem 2—3 cm. lg. nitide atri accumbentes. SPADIX 13—23 cm. (a basi ad spathae apicem) lg., pedunculo spatharum vaginis incluso quam rami breviore vel iis aequilongo; rami cc. 10 conferti 5—10 cm. lg., spica ♂ 4—5 cm. lg.; aculei spathae sup. tenerrimi 2—6 mm. lg. denique delabentes. FLORES cf 2 mm. lg. petalis rotundato-acutis trinervibus, $ 7—8 mm. lg., calyce 5 mm. lg., corolla 4 mm. lg. germen denudante. DRUPA (?) flavo-virescens glabra 2½ cm. alta et fere 1½ cm. in diam, rostro crasso vertici imposito 5 mm. lg.; putamen 16 mm. altum et 13 mm. in diam, (in specim. dubio). FOLIA 6—7

Crescit in Brasilia centrali montana: in deserto Amaroleite prov. Goyaz leg. Weddell! (Herb. n. 2788).

Sect. IV. MALYBO DR.*) (Char. cf. supra.)

22. ASTROCARYUM ACAULE MART. Acaule foliis longe petiolatis aequaliter pinnatisectis crispis, segmentis 2—4natim aggregatis irregulariter sparsis laevibus in facie inferiore pallidis, petiolo et costa furfuraceo-tomentellâ aculeis longis validisque retrospectantibus sparsim armata. Spadix tomentellus denique glabrescens scopiformis pedunculo longissimo compresso, rhachi brevi ramos multos fastigiatos exserente, spatha inferiore laevi vel sparsim aculeata completâ (?), superiore fusiformi aculeis plurimis horridâ ad apicem circumflexum fornicatâ, ramis elongatis in parte inferiore flexuosa pedicelliformi flores 9 2—4 remote evolventibus dein in spicas ♂ mutatis alveolis florum ♂ in bracteas subulatas excurrentibus; drupa ex induviis minimis obovoidea vel fere globosa in vertice acuminato conico-rostellata., glabra. (Ex MARTIO.) Astrocaryum acaule Mart. Palm, brasil. 78. t. 24 et 63; Wallace, Palm-trees Amae. 113. t. XLIV. cc. 3 m. lg., 8—10 contemporanea, aculeis in petiolo cc. 1 m. longo et longiore et in costa confertim seriatis; segmenta 4—5 dm. lg. et cc. 3 cm. 1t. lineari-acuminata cernua, ultimum cujusvis gregis altius insertum adscendens, superne nitida inferne pallida (sed non argentea) secus margines albicantes inermia. PEDUNCULUS semipedalis, rami spithamei; florum cf bracteolam alveoli anthesi excedentium calyx quam corolla profunde tripartita multiplo brevior, stamina inclusa; flores ♀ bracteis ad basin inclusi oblongo-cylindrici, calyce et corollâ. subaequilongis, germine in stylum perianthium excedentem angustato. DRUPAE 2½ cm. altae vel longiores et cc. 2 cm. in diam, flavescenti-virides interdum fuscescentes, putamine obovoideo foramina vertici obliquo approximata evolvente cc. 2 cm. alto. FOLIA

*) Nomen ex Astrocaryo Malybo Krst. in Columbiâ indigeno desumtum.

386

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali, in silvis siccioribus Catinga denominatis prope flum. Rio Negro superius saepe vasta spatia frequentans, etiam in insulis fluminis Amazonum; floret et fructificat Octobri (leg. Martius!, Wallace). — Iú in lingua generali; fructus edules sed non deliciosi; petioli fibrae usitatae.

Var. β. ANGUSTIFOLIUM Dr. Segmenta anguste linearia subtus albida, superiora bifida caudata versus apicem aculeis parvis nigris sparsim ciliata; drupae minores. Astrocaryum acaule Spruce, Palm. Amaz. 159. FOLIA 3 m. lg. plurima congesta, segmentis utrinque 60—70 linearibus recurvato-nutantibus 1½— vix 2 cm. latis in facie inferiore setulis brevibus nigris adspersis. SPADIX CC. ½ m. lg. ramis 35 fastigiatis, spatha inferiore completa longe acuminata aculeis raris patentibus armata superiorem (30 cm. longam) excedente. DRUPAE vix 2 cm. altae obovoideae rostellatae. Crescit cum specie in silvis humilioribus arenosis in ditione fluminis Rio Negro superioris, praecipue pr. S. Carlos: Spruce! OBS.

Spatham utramqne, inferiorem completam 40 cm. longam in

Cocoineis anomalam, nos ipsi in specimine Spruceano observavimus, cum

et MARTIUS et WALLACE in descriptione laudata nihil de ea dicant. Spadices varietatis ex descriptione cl. SPRUCE „dioici(?)“, re verâ autem monoici, cum cl. autor ramos post anthesin spicam terminalem cf amittentes descripserit.

23. ASTROCARYUM CAUDESCENS BARB. RODRIG. Caudex speciosus crassus aculeis erectis armatus, foliis sursum erectis plurimis congestis longe petiolatis aequaliter pinnatisectis crispatis, segmentis varie aggregatis irregulariter dispositis linearibus. Spadix longe pedunculatus pedunculo aculeato ferrugineo-tomentoso, spatha sup., longe vaginante dein subtus ramos explanata circumflexa dense aculeatâ et ad apicem bifidum horridissimâ, ramis floriferis e rhachi brevissima dense exsertis tomentosis flores 9 2—3 in parte inferiore flexuosa pedicelliformi evolventibus; drupa ex induviis parvis obovoidea in vertice rotundato acuminata laevis, putamine e basi acuta obovoideo foramina a vertice rotundato parum remota evolvente. Tabula nostra LXXXII. Fig. I (spadix fructifer).

Astrocaryum candescens Barb. Rodr. Enum. Palm. nov. 22 CAUDEX 4—6 m. alt., 1½—2 dm. in diam. FOLIA 25—30 contemporanea 5½ m. lg. petiolo 2 m. longo; segmenta utrinque 140 per 2—8 aggregata 3—7 cm. inter se distantia, media 1 m. lg. et 7 cm. 1t., apicem versus sensim et multum decrescentia. SPADIX l½ m. lg., pedunculo 1 m. lg. et longiore, aculeis ad spathae superioris apicem longissimis penicillatis applanato-lanceolatis secus margines fimbriatis nitide atris. Flores? DRUPAE glabrae et laeves citrinae 4 cm. lg. et 2½ cm. in diam. In Brasilia aequatoriali, in silvis primaevis ad cataractas flum. Trombetas: Barb. Rodrigues; eandem speciem observavit in valle Amazonum (sine loco speciali) Wallis! 1861; fructif. Febr. et Martio. Tucumá-y da terra firme in lingua generali audit.

24. ASTROCARYUM HUMILE WALL. Caudex depressus vel fere nullus, foliis aequaliter pinnatisectis crispatis ad petiolum et costam longe aculeatis, segmentis lineari-lanceolatis acuminatis patentibus per 2 vel 3 varie aggregatis. Spadix erectus spathâ sup. erecta vel paulum incurvatâ dense setoso-aculeatâ, drupis ex induviis minimis globosis acutis dense setosis. (Ex WALLACE.)

387

PALMAE:

ASTROCARYUM—ACROCOMIA.

Astrocaryum humile Wallace, Palm-trees Amaz. 115. t. XLV. CAUDEX, si adest, 5—9 dm. altus; folia 2 m. lg. vel longiora, segmentis (ex icone citatâ) utrinque cc. 20 multo latioribus quam in A. acauli; aculei petioli costaeque graciles cylindrici divaricati. SPADICES plures in eâdem planta intra folia erumpentes, spathis non supra ramos circumflexis sed erectis. DRUPAE insipidae undique pilis rigidis sparsim obtectae miniatae, plus quam 2 cm. altae et totidem in diam., exacto globosae praeter acumen brevissimum apicale. Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali, eisdem locis atque A. acaule. Wallace. — Iú in lingua generali etiam hoc appellatur.

Species incertae sedis. 25. ASTROCARYUM ACULEATUM MEYER? Caudex 4—7 m. altus et 5 cm. in diam, aculeis per annulos in disertos dispositis minus armatus, foliis amplis aequaliter pinnatisectie concinnis, segmentis anguste linearibus rigidis recte patentibus, apicalibus latius confluentibus, omnibus inermibus, vaginis petiolisque aculeatissimis. Spadices plures infra folia evoluti pro portione minuti, spatM parva ovatâ tumidâ erecta horri dissimâ. floribus? drupis? (Ex WALLACE.)

Astrocaruum aculeatum Wallace, Palm-trees Amaz. 111. t. XLIII. — Excludendum Astrocaryum aculeatum Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. 20. Cum A. aculeatum G. F. W. Meyer, Prim. Fl. Esseq. 266 nondum satis notum sit, ulterioribus observationibus dijudicandum est, utrum species Wallaceana cum hac coincidat; tum sectioni nostrae Ayri inserenda esset. — Species a cl. RODRIGUES sub eodem nomine adumbrata certe alia ac Wallaceana neque cum A. aculeato Meyer coincidens, cum drupas aculeatas possideat. Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali, in silvis primaevis ad flumen Rio Negro superius (leg. Wallace). — Marayá in lingua generali nominatur.

26. ASTROCARYUM PRINCEPS BARB. RODRIG. Caudex speciosus aculeatus, foliis longe petiolatis aequaliter pinnatisectis, segmentis plurimis linearibus oblique acuminatis, summis late confluentibus. Spadix praelongus erectus, spatM sup. aculeis horrida, drupis maximis globosis in vertice umbonatis glabris, induviis minimis, putamine crasso e basi vix acuta exacte globoso in dimidio superiore foramina 3 late stellata a vertice vix breviter umbonato remota evolvente. Tahula nostra LXXXI. Fig. IV (fructus).

Astrocaryum princeps Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. 22. CAUDEX 20—25 m. altus, 3 dm. in diam. FOLIA 10—12 contemporanea 6 m. lg., segmentis utrinque cC. 120 12 dm. lg. et 4‘/a cm. 1t. SPADIX 2 m. 1g.; drupa flavo-vireseeus 4—5 cm. in diam., induviis 5 mm. altis, rostello 3—4 mm. lg., putamine 3½—4 cm. alto. — Species quam ulla antea descripta multo major, sectioni nostrae Tucuma inserenda?

388

aculeis validissimis in zonas semiannulares congregatis nitide atris ornato, costi aculeorum minorum gregibus sparsis armatâ, segmentis linearibus acutis secus margines laevibus in facie inferiore tomento appresso albidis. Spadix, inter folia interiora prodiens erectus, pedunculo aculeato rufescenti tomentoso, spatha sup. aouleis densis horrida; drupa magna turbinata aculeata. Tabida nostra LXXXI. Fig. II (petiolus).

Astrocaryum farinosum Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. 21, et edit. II. (protesto-append.) 27. FOLIA 10—12 contemporanea 6 m. lg.; petiolus 1½—2 m. 1g., in intervallis cc. 1 dm. 1g. zonis semiamplectentibus vel totam fere superficiem cingentibus aculeorum multorum horridus, aculeis in quâvis grege mediis longissimis (cc. 4 cm. 1g. et 3 mm. ad basin It.) versus margines zonae sensim decrescentibus; costa simili modo sed minus annata; segmenta Utrinque 60—70 intervallibus aequalibus 5—6 cm. 1g. separata, ad insertionem conduplicata dein subito explanata, exacte linearia usque ad ⅔ longitudinis, dein angustata et in apicem elongata, superne viridia et in facie inferiore tomento cerato denso sed tenui albida, 8 dm. ad 1 m. et ultra longa et 3 cm. lt., nervo I. sup. superne argute prominento, nervis II. utrinque cc. 6 validioribus plicas segmenti referentibus, marginalibus tenuibus. SPADIX 1—2 m. 1g. DRUPAE fuscae(?) 5 cm. in diam.

Crescit in silvis aboriginibus Brasiliae aequatorialis ad rivulos montanos in ditione fluminis Jatapii et Tromhetas, praesertim ad rivulum Uroducu (in Jatapii influentem): Barb. Rodrigues; et prope Igarape de Agua fria ad Rio Tromhetas (Trail! n. 1072); fructificat Novembri et Dec. — Ab Indianis Pariquis, qui farinam ex ea praeparant, Murumuru-irt appellatur.

OBS. Species pulchra foliis maximis A. Rodriguesii similibus insignis, armatura petioli a reliquis observatis distincta, propter fructus formam et armaturam aut seotioni nostrae Ayri, aut Munbaca attribuenda.

28. ASTROCARYUM ACANTHOPODIUM BARB. ROD. Acaule, foliis curvato-patentibus 18—25 contemporaneis 6 ad 7 m. 1g., petiolo inferne aculeis irregulariter dispositis longioribus et superne minoribus aggregatis armato, segmentis lineari-acuminatis praeter medianum nervos II. utrinque 3 validiores gerentibus, supremis confluentibus. Spadix longissime pedunculatus pedunculo 2 m. 1g., rhachi 4 dm. 1g., drupis oblongis aculeatis rostellatis aurantiaco-flavescentibus. (Ex BARB. RODR.)

Astrocaryum acanthopodium Barb. Rodrig Enum. Palm, nov. 21. Crescit in altis montibus ad flumen Tromhetas; fructificat Aprili; leg. Barbosa Rodrigues. OBS.

Ad sectionem nostram Munbaca pertinens? Vel Astrocaryo

Malybo Krst. affine?

IX. ACROCOMIA MART. ACROCOMIA Mart. Hist. nat. Palm. II. 66 et III. 285; Palmet.

Crescit in Brasilia aequatoriali praesertim orientali, loris jam cultis provinciae Amazonum. et prope flum. Tapajos, Jan. florens et Martio fructificans (leg. Barbosa Rodrigues, et Trail! [fructum.]). — Tucumá açú Indianorum.

Orbign. 78; Wallace, Palm-trees Amaz. 96. — COCI spec. Jacq. Amer. 278; Willd. Spec. Plant. IV. 401: Pers. Ench. II. 562; Sw. Flor. Ind. occ. I. 616. — BACTRIDIS spec. ? Gärtn. Fruct. et Sem. Pl. I. 22.

27. ASTROCARYUM FARINOSUM BARB. RODRIG. Acaule, foliis maximis erecto-patentibus aequaliter pinnatisectis concinnis, petiolo longo rufescente tomentoso in dorso

Monoeca in eodem spadice. SPADIX simpliciter ramosus, spatha inferiore 0, superiore completa aculeata , rhachi elongata ramos plurimos undique dense

389

PALMAE:

patentes supra pedicellum nudum flores ♀ solitarios in scrobiculis remotis evolventes dein in spicas ♂ densifloras mutatos gignente, alveolis florum ♂ profundis bracteatis. FLORES ♂ in alveolis solitarii, calyce brevissimo triphyllo sepalis imbricatis, petalis supra discum valvatis, staminibus 6 e disco carnoso exsertis, antheris linearibus versatilibus, germinodio intra discum minuto. FLORES ♀ ovoidei vel oblongi germine exserto, calyce brevissimo triphyllo sepalis imbricatis, corollâ triphyllâ petalis convolutis vel late imbricatis cum androeceo rudimentario urceolato sexdentato cohaerentibus ideoque connexâ; germen intra androecei basin carnosam crasse stipitatum dein ovoideum in stylum stigmata 3 stellata evolventem angustatum in centro triloculare loculis minutis, ovulis axi immersis micropyle horizontaliter aversa. DRUPA monosperma globosa exocarpio cartilagineo, pusupra stipitem

tamine crasso lenticulari foraminibus 3 lateralibus instructo inter se subaequidistantibus, embryone in albumine duro sub foramine majore horizontali.

390

ACROCOMIA. simis separata nidulantia.

DRUPAE

inter cerasi et pomi

magnitudinem exacte fere globosae, laeves vel pubendae, mesocarpio mucilaginoso-fibroso ab exocarpio indurato sicco se solvente, putamine valde incrassato nigrescente fibris ad foramina male conspicua in stellas speciosas concurSEMINA interdum 2 in putamine bi-

rentibus destituto. loculari!

ADN. Omnes Acrocomiae species inter se maxime affines sunt et forsan pro varietatibus unius polymorphae censeri possint. Attamen in caudice, segmentis, spatha, floribus ♀ et fructibus notae satis sincerae pro specierum separatione adsunt, sed omnes praeter A. sclerocarpam jam dudum satis notam observationibus ulterioribus commendamus.

1. ACROCOMIA SCLERO CAEPA MART. Caudex procerus cylindricus valide aculeatus, foliis crispatis ad petiolum canaliculatum et costam argute carinatam setis aculeisque longis armatis, segmentis inaequaliter sparsis e. basi circumflexâ. angustissime lineari-lanceolatis longe acuminatis in facie inferiore sericeo-albidâ pilosis vel tomentosis vel lanatis. Spadix breviter pedunculatus spatha aculeata, rhachi longissimi ramos plurimos parum flexuosos exserente, floribus ♀ in parte inferiore spicae ♂ aequilongâ 4—7 remote sessilibus depressocylindricis, germine intra corollam usque ad stigmata incluso,

Palmae procerae solitarie crescentes, campestres vel silvicolae, per totam Americam intratropicam in paucis speciebas frequentes, a Brasilia tropicâ litorali per pro-

drupis glabris exacte globosis.

vincias subaequatoriales et aequatoriales (magis orientales

Acrocomia sclerocarpa Mart. Palm, brasil. 66. t. 56 et 57, et Palmet. Orbignian. 81. Bactris globosa (minor) Gärtn. Fruct. et Sem. Pl. I. 22. t. 9.

quam occidentales), et inde per Bolivaim, Columbiam, Guianam et Americam centralem, usque ad regnum Mexicanum dispersae. — CAUDEX columnaris excelsus vel plrq. procerus, saepe ventricoso-inflatus, aculeatus, comâ amplâ, terminali. FOLIA aequaliter pinnatisecta vaginâ petiolo et plrq. etiam costa argute carinatâ dense aculeatis setosisque, segmentis aequidistantibus vel sparsis et crispatis lineari-acuminatis longissimis glabris (habitu Coci). SPADIX intra folia ortus erectus denique ernuus amplus, pedunculo brevi pro portione rhacheos ubique ramificatae et in caudam (flores ♀ multos dense congestos proferentem denique in spicam brevem ♂ mutatam) excurrentis (confer tab. 84, Fig. II, Sp.!); rami e basi gracili ancipite leviter flexuosa vel fere rectâ breviter bracteata, fere teretes, supra insertionem, nudi, dein in scrobiculis nonnullis (2—7) flores ♀ singulos inter se approximatos evolventes, denique supra florem ♀ summum in spicam ♂ cylindricam rectam longitudine partem inferiorem pedicelliformem aequantem vel superantem mutati. FLORES ♂ intra alveolos spicae densissime conferti, anthesi longe ex alveolis emergentes, cylindrici vel infundibuliformes flavi flores ♀ longitudine fere aequantes, calyce in sexu utroque brevissimo quam corolla pluries breviore patelliformi.

OVULA

intra contextum mollem

a fibris mesocarpii distinctum loculis incompletis angustisPalm.

Tabula physiognomica VII et XXXIII.

CAUDEX 10—15 m. altus diametro pedali (interdum sub medio turgidus?), foliorum annulis approximatis (sub 1 dm. remotis) et interdum petiolorum basibus persistentibus praeditus in interstitiis aculeos acutissimos patentes erectosve compresso-planos atros ½—1 dm. lg. gerens. FOLIA 20—30 contemporanea 4—5 m. lg. in comam densam crispatam congesta; costa setis plus minusve densis 2—3 mm. lg. patentibus hirta et aculeis atris 1—6 cm. lg. praesertim in carinii faciei superioris et in facie inferiore leviter convexa sparsim armata; segmenta plrq. per bina vel terna consociata et inaequaliter inserta, ita ut imum alte erectum sit, secundum et tertium horizontaliter pateat, media cc. 1 m. lg. et 2 dm. supra insertionem (ubi latitudinem maximam attingunt) 2—2½ cm. 1t., superne nitida, inferne pilorum appressorum brevium vel longius intertextorum sericea, aculeis plrq. omnino destituta, mediano superne argute prominente, nervis II. multis tenerrimis, marginalibus nullis. SPADIX intra folia prodiens primum erectus denique pendulus ½—⅔ m. lg., florifer speciosus, fructifer ponderosus, ramis 2—3 dm. lg. dense undique exsertis, fovearum florum ♂ bracteolis carinatis flores ♂ ad dimidium aequantibus; spatha lignosa fusiformis aculeis fuscis unguicularibus erecto-patentibus e basi angusta clavati 7—8 mm. lg., calyce dense armata. FLORES quam corolla 5-plo breviore sepalis lanceolatis obtusis, antheris intra petala oblanceolata parum exsertis; PLORES. ♀ in scrobiculis patelliformibus triangulari-bracteolat.is late sessiles 7—8 mm. alti, praeter stigmata intra petala cordato-acuminata breviter egredientia obtusi, 1½—2½ cm. inter se distantes. DRUPA ex induviis brevibus stellatim basin tegentibus exacte globosa in vertice brevissime mucronulata olivaceo-virescens vel fuscidula, diam. cc. 4 cm., laevissima, putamine intra mesocarpium statu sicco spongioso-fibrosum atro incrassato (3—4 mm. crasso) depresso, 2 cm. alto et fere 2½ cm. in diam.

Crescit frequentissima per vastas Brasiliae aequatorialis, subaequatorialis et tropicae regiones, exclusa valle Amazonum media et superiore, a re publica extrabrasiliensi Venezuela et a Guianae ditione secus litus orientale Brasiliae usque ad Rio de Janeiro: in montibus prope Rio de

391

PALMAE:

ACROCOMIA—MARTINEZIA.

Janeiro frequentem legit Martius! et Schott! et Glaziou! (n. 4287 et 8057), in prov. Minarum, Piauhiensi et Bahia leg. Martius, idem ad flum. Itapicuru et prope ostia flum. Amazonum (sed ibi locis altioribus nec depressis) ad Pará!; ibidem leg. Sieber!; pr. Paramaribo leg. Kegel! — Macaüb a audit in provinciis australioribus, Mocajá in aequatorialibus, Coco de catarrho circum Rio propter usum pulpae (mesocarpii) et albuminis seminis contra, affectiones catarrhales; folia novella cocta et aceto condita prae aliis Palmis sapida.

Var. β. WALLACEANA Dr. Caudex procerus cylindricus inermis annulatus in parte superiore vaginis et petiolorum basibus persistentibus indutus foliis longis cernuis crispatis,

392

3. ACROCOMIA GLAUCOPHYLLA DR. (n. sp.). Caudex (cylindricus?) vaginis petiolorumque basibus persistentibus obtectus, foliis cernuis crispatis, segmentis ad costam parce aculeatam vel laevissimam congregatis inaequaliter insertis angustissime linearibus sensim acuminatis rigidis subtus glaucis glabris. Spadix maximus nutans spathâ lignosâ cymbiformi rostratâ tomento denso fusco tectâ, ramis longis validissimis in parte inferiore quam spica cf paulo breviore flores ♀ oblongo-globosos cc. 6—8 longius distantes evolventibus, germine intra petala longa incluso, drupis magnis globosis.

segmentis dense approximatis anguste lineari-acuminatis a costa aculeatissimâ irregulariter patentibus, spatha dense aculeati, drupae globosae viridescenti-olivaceae pulpâ miniatâ.

Acrocomia lasiospatha Wall. Palm. Amaz. 97. t. XXXVII (nec Mart.). Cocos aculeata Jacq. Select. stirp. amer, hist, 278. t. 169. ? Forsan species propria adhuc ex descriptione et icone WALLACEI nondum satis nota, sed non cum A. lasiospathâ. Mart. Indiae occidentalis conjungenda, a qua jam caudice cylindrico neque late inflato, inermi neque secus annui os aculeato secedit, et quae vix in Venezuelae oram transgredi videtur. CAUDEX CC. 12 m. altus; coma habitu A. sclerocarpae; drupa forma et magnitudine ejusdem. (Leg. WALLACE; n. v.) Crescit cum specie in Brasilia aequatoriali orientali, locis siccis circum Pará et flumen Amazonum inferius, interiora vitans: Wallace. — Mucujá in lingua generali, nomen cum Moca j a sine dubio synonymon; fructus utilis.

2. ACROCOMIA INTUMESCENS DR. (n. sp.). Caudex excelsus versus medium ventricoso-intumescens aculeatus, foliorum crisporum segmentis ad costam setis et aculeis fuscis intermixtis densissime armatam dense subaequaliter sparsis anguste linearibus longe acuminatis ad apicem bifidis in facie inferiore albidâ pilis destitutis. Spadix rhachi caudatâ rigidâ praeditus, spatha?, ramis rigidis in parte inferiore flexuosâ quam spica ♂ paulo breviore flores ? 3—5 inter se approximatos gerentibus ovoideo-conicos, germine corollam breviorem longe excedente in stylum conicum sensim angustato , drupis depresso-globosis parum pubescentibus. Tabula nostra LXXXIV. Fig. II (spadicis apex, segmentum, analysis).

Tabula nostra LXXXIV. Fig. 1 (ramus, segmentum, flores). ? Tabula physiognomica XXIII (Palma elata ventricosa et aculeata ad dextram). SEGMENTA per paria vel acervos majores (3—5) ad costam sparsa, infimum cujusvis gregis erectum vel adscendens, reliqua patentia omnia ad apicem cernuum inflexa ceterum tenacia, glabra, 7—8 dm. lg. et 2 cm. 1t., mediano flavido praesertim in facie superiore prominente, nervis II. nonnullis utrinque bene conspicuis. SPADICIS l m. lg. et longioris rami 3½ dm. lg. plrq. recti vel in parte inferiore pedicelliformi inter florum ♀ scrobiculos profundos late bracteatos parum flexuosi, validi; apica ♂ 2 ad 2½ dm. lg. alveolorum bracteis carinatis longe patentibus (2 mm. lg.). PLORES ♂ 8 mm. lg. sepalis ovato-lanceolatis quam petala lanceolata 5-6plo brevioribus, antheris inclusis. FLORES ♀ quam cf longiores, germine ellipsoideo-globoso usque ad verticem rotundatum petalis ovato-retusis vel. acutis incluso, stigmatibus fere sessilibus. FRUCTUS plurimi in eodem spadice maturescentes (640: BURCHELL!), itaque spadix fructifer valde ponderosus (fere 25 kgr.).

Crescit in Brasilia subaequatoriali, tropica centrali usque ad littoralem accedens. Prope Catombi et Morro da Ladeira leg. Burchell! (Herb. Kew. n. 1731, ubi in indice speciminum. simul descriptio hujus novae speciei in itinere facta, invenitur); prope Cugaba: Burchell; in prov. Rio de Janeiro: Kastelsky! in Rerb. Petrop. — Coco de Catála seu Coco de Bacaiaúba incolarum in Brasilia centrali.

ADN. Acrocomia Totai Mart. (Palmet. Orbign. 78. t. 9 et 29) in re publica Argentina, Paraguaria et Bolivia orientali indigena et intra vel prope Brasiliae fines nondum observata ab antecedentibus, quamvis male nota, dignoscitur: segmentis in utraque facie viridibus glabris, nervis II. utrinque quaternis, spathâ aculeatâ, floribus ♂ femineis subaequilongis clavatis sepalis ovato-lanceolatis, floribus ♀ ovoideo-conicis, germine usque ad stigmata stylo conico insidentia corolla incluso, sepalis ♀ ovato-acutis petala ovata usque ad aequantibus, drupis globosis vel parum depressis glaberrimis diam. 2½—3 cm.

X. MARTINEZIA R. et P.

CAUDEX (ex notâ v. cl. GLAZIOU, qui hanc ah A. sclerocarpâ specifice diversam recognovit) 8—10 m. altus semper sub medio ventricosus. FOLIORUM longitudo, vagiua, petiolus ignota; costa setis ferrugineis intra tomentum tenue albidum prodeuntibus minimis longioribusque ubique tecta et hinc inde aculeo valido 1—2 cm. lg. fusco (nec nigro) armata; segmenta laevia et glabra, media plus 1 m. lg. et vix 2½ cm. 1t., suprema angustissima, mediano superne argute prominente, nervis II. nonnullis validioribus intra multos tenerrimos superne conspicue prosilientibus. SPADICIS rami 2 dm. lg., parte basali primum nuda, dein pro florum ♀ insertione profunde scrobiculatâ, scrobiculis breviter marginato-bracteatis; spicae cf 1 dm. lg. quam in A. sclerocarpd graciliores, alveolorum bracteis carinatis florem cf ad ⅓ aequantibus. FLORES cf turbinati 7—8 mm. lg., calyce quam corolla 6-plo breviore sepalis lineari-lanceolatis, antheris e petalis lanceolatoacutis parum excedentibus. FLORES ♀ angustius sessiles ½—1 cm. inter se distantes fere 1 cm. alti et 6—7 mm. in diam., sepalis brevissimis, petalis cordato-acuminatis germine ⅓ brevioribus. DRUPA (secundum GLAZIOU!) ad basin et apicem applanata quam in A. sclerocarpa multo minor.

Monoeca in eodem spadice. SPADIX simpliciter ramosus longe pedunculatus spathâ inferiore breviore incompletâ, superiore completâ lignescente spadicem post fructificationem denudante, rhachi elongatâ ramos

Crescit in Brasilia tropica littorali circum Rio de Janeiro: Glaziou! (n. 9008); floret Jan. et Febr,

quam ipsa, breviores laxius exserente, floribus in ramorum scrobiculis levibus ad partem inferiorem per

MARTINEZTA Ruiz et Pav. Fl. Per. et Chil. Prodr. 138. t. XXXII; H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 305, in edit, majore 1. 245 (char. reformat.); Mart. Hist. nat. Palm. III. 283. et Palmet. Orbign. 74 (char. emend.!). — BACTRIDIS spec. Gärtn. Fruct. et Sem. Pl. II. 269. t. 139. f. 5! — AIPHANES Willd. Mem.

de l'Acad. de Berlin 1804. (edit. 1807.) 32. — MARARA Karsten in Linnaea XII. (1856) 389. et Fl. Columb Spec. sel. II. 133. t. 170 et 175.

393

PALMAE:

MARTINEZIA.

glomerulos trifloros sessilibus apicem versus masculis per paria insertis. FLORUM ♂ calyx infundibuliformis quam corolla tripbylla petalis in ima basi disco connexis pluries brevior, staminibus 6 inclusis disco insertis, filamentis basi corollae adnatis, antheris supra basiu sagittatam affixis erectis, germinodio columnari trifido. FLORES ♀ quam ♂ multo minores, calyce triphyllo sepalis reniformibus late imbricatis quam corolla (profunde trifida laciniis valvatis) dimidio breviore, androecei rudimento e dentibus 6 formato corollae fauci inserto ad basin cum ea disco connato. GERMEN ovoideum in stylos conicos pyramidato-conniventes stigmatibus apice reflexis excurrens corollâ inclusum, ovulis axi supra basin insidentibus depresso-globosis micropylen horizontaliter spectantem evolventibus in loculis evolutis. DRUPA globosa monosperma pulpa tenui, putamine ruguloso vel alveolato-punctato osseo in medio foraminibus 3 leviter stellatis instructo, embryone in albumine aequabili horizontali.

Palmae excelsae vel rarius fere procerae in America intratropica sparsae, a Bolivia orientali et boreali per Perimam ad vallem Amazonum occidentalem et praesertim ad Columbiam et Guianam distributae, etiam in India occidentali crescentes, neque numerosae neque frequentiores. —

columnaris ad internodia aculeis longis armatus comâ terminali habitu crispato Arengam aemulante. FOLIA aequaliter pinnatisecta vagina petiolo CAUDEX

costaque dense aculeatis, segmentis aggregatis inaequaliter sparsis e basi angusta, deltoideis antice eroso-denticulatis secus marginem anteriorem caudatis mediano valido nervisque II. radiantibus multis instructis, saepe aculeiferis. intra folia ortus saepius infra ea fructificans, denique cernuus gracilis, ramis inter scrobicudos flexuosis SPADIX

laxius glomerulos trifloros evolventibus, pedunculo et rhacheos basi et spathis aculeatis. FLORES ♂ post anthesin caduci calycis basi attenuatâ quasi stipitati anthesi stellati flores ♀ conicos longe excedentes; gynaeceum ei Bactridis simile ovulis in angulo recto ab axi patentibus (analysin confer in Botan. Zeitung XXXV. 1877. t. V. DRUFAE coccineae vel rubescentes mesocarpio

f. 10!).

flavo, magnitudineet habitu Bactridis fructuum, a quibus sarcocarpio tenui, putaminis globosi parum depressi superficie ubique rugulosâ, et foraminibus in ambitu maximo

394

in ipso medio sitis et quidem 2 caecis inter se approximatis a fertili tertio parum remotis, se distinguunt. OBS. HOC genus optime transitum Bactridearum ad Attaleeas, seu Cocoinearum aculeatarum ad inermes constituit, cum spadicis forma ad Glaziovam et Cocos laxifloras, florum ♂ structura aeque ad Glaziovam, calyce ♀ ad omnes Attaleeas accedat, et aeque atque Acrocomia embryonis situ sub medio putaminis radicula horizontali reliquas Bactrideas radicula supera et Attaleeas radicula infera connectat.

1. MARTINEZIA CARYOTIFOLIA H.B.K. Caudex excelsus remote annulatus aculeis longis subulatis nigris armatus, petiolis segmenti longitudinem parum superantibus canaliculatis valide armatis; costa breviter aculeata et setulosa segmenta sparsa saepe per paria vel terna congregata lanceolato-deltoidea vel suprema triangulari-deltoidea exserens, omnia margine antico supra apicem retusum eroso-denticulatum producto longe caudata utrinque viridia in facie inferiore mediani hinc inde aculeis validis munita. Spadix longe pedunculatus pedunculo valide aculeato, spathâ clavatâ aculeatâ, rhachi inermi elongatâ quam rami plurimi graciles multo longiore; flores ♀ in scrobiculis profundioribus supra ramorum basin inserti masculis adstantibus, ♂ praeterea partem mediam et apicalem ramorum occupantes petalis ovato-acuminatis calycem tripartitum 4-plo superantibus, germinodio filamenta aequante, sepalis ♀ cordatis acuminatis corollam usque supra medium involventibus. Tabula nostra LXXXV (habitus cum analysi).

Martinezia caryotaefolia H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 305 in edit, minore, I. 245 in edit, majore; Mart. Palmet. Orbign. 76 et Hist. nat. Palm. III. 284. t. 161. f. I. ?Martinezia truncata Brongn. et Mart. Palmet. Orbign. 75. t. 2 et 28. CAUDEX 5—9 m. alt. et 1 dm. ultraque in diam. FOLIA 2—2½ m. lg., petiolo 4 dm. lg. praesertim prope sulci margines aculeis compressis fimbriatis usque versus 1 dm. longis cum minoribus et parvis mixtis horrido, costae armatura versus apicem decrescente; segmenta utrinque cc. 17 2—3 dm. lg. suprema maxima, inferiora ad apicem suum 5 cm., media 9 cm. et suprema opposita 15 cm. lata, margine antico saepe aculeis ciliato 5—10 cm. longe producto caudata. SPADIX CC. ½ m. lg. inter folia inferiora erumpens erecto-patens denique cernuus pedunculo rhachin subaequante, ramis rhachi fere aequilongis vel ea multo brevioribus densifloris post anthesin fructus in parte inferiore hand ita multos maturantibus. FLORES C? 5—6 mm. lg. pallide ochroleuci, ♀ 3—4 mm. lg. albido-viridescentes anthesi rosei, germine in stylos stigmatiferos pyramidatos crassos excurrente anthesi intra corollae lacinias lanceolatas acutas valvatas prodeuntes. DRUPAE cerasi magnitudine rubro-flavescentes putamine fusco depresso-globoso cc. 12 mm. alto et 15 mm. in diam, ruguloso.

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali subandina rarior: prope S. Antonio da boa vista ad Rio Javary leg. Trail! (H. Palm. n. 188, Kew ; frequentior in montibus Columbiae et ad ripas Orinoco, Casiquiare et Atabapo (leg. Humboldt), in Peruvia (leg. Ruiz et Pavon! et Pöppig!); etiam in Bolivia centrali et orientali? ('Martinezia truncata Brongn.!, leg. Orbigny). — Paxiuba Majerona in Brasilia subandina appellatur.

395

PALMAE: Subtrib. 2.

GLAZIOVA.

ATTALEEAE

396

Dr.

Subtrib. 1. Bactridearum, 2. Attaleearum et 3. Elaeidearum, quas autores recentiores antea ut Cocoineas acuADN. leatas (1.) et inermes (2. et 3.) designare solebant, differentiae bae sunt: 1. Bactrideae. Flores ♂ et ♀ in scrobiculis sessiles, rarius ♂ in alveolis profundis inclusi anthesi emergentes. Drupa monosperma (rarissime disperma) putamine foramina 3 a vertice parum remota vel rarius in ambitu putaminis maximo evolvente, embryonis (sub foramine majore a reliquis appropinquatis longius distante siti) radiculâ oblique sursum spectante vel rarius horizontali. Spadices androgyni, i. e. flores ♂ et ♀ in eisdem ramis per glomerulos trifloros mixtos proferentes. Aculei vel setae vel lana setosa in caudice, foliis, spadice toto et praesertim in spatha, perianthio 9 et pericarpio numerosi et varii, nunquam omnino in specie deficientes. † Floris ♀ calyx gamosepalus quam corolla sympetala urceolata tridentata brevior vel eam includens. micropyle seminisque radicula vertici appropinquata. (Genera V—VIII.) †† Floris ♀ calyx triphyllus sepalis imbricatis quam corolla tripetala vel ultra medium trifida brevior.

Ovulorum Ovulorum

micropyle seminisque radicula horizontaliter spectans. (Genera IX et X.) 2. Attaleeae. Flores ♂ et ♀ in scrobiculis sessiles, calyce et corollâ 9 fere aequilongâ triphylla sepalis petalisque imbricato-convolutis. Drupa mono—trisperma (rarissime pleiosperma) putamine foramina 3 a basi parum remota et aequaliter inter se distantia evolvente, embryonis radicula oblique vel fere exacte deorsum spectante. Spadices androgyni floribus in ramorum parte inferiore per glomerulos trifloros ♂ et 9 mixtis, vel rarius masculi et feminei distincti habitu diverso. Aculei 0, rarissime spatha lanâ densa villosa. (Genera XI—XVI.) 3. Elaeideae. Flores ♂ et ♀ in ramorum alveolis profundis immersi anthesi emergentes, calyce et corolla 9 subaequilongis triphyllis, petalis imbricatis. Drupa monosperma putamine foramina 3 inaequidistantia vertici appropinquata vel horizontalia evolvente, embryonis radicula oblique sursum vel rarius horizontaliter spectante. Spadices ♂ et ♀ distincti, monoeci, rarius floribus ncf et ♀ in eisdem ramis sed in alveolis distinctis se evolventibus androgyni; glomeruli triflori 0. Aculei et lana 0. (Genera XVII et XVIII.)

XI. GLAZIOVA

MART.

(Msc.).

In eodem spadice monoeca. SPADIX androgynus longe pedunculatus simpliciter ramosus rhachi elongatâ, spatha inferiore breviore tubulosâ, superiore completa anguste cylindrica et fusiformi, ramis filiformibus dense scrobiculatis, floribus 9 et cf in scrobiculis inferioribus per glomerulos trifloros insertis, in scrobiculis superiocf binis solitariisve pedicellatis, bracteolatis. FLORES ♂: CALYX brevissimus infundibuliformis trifidus vel trilobus; COROLLA triphylla petalis valvatis ribus

rugulosa notatum , embryone in ipsâ basi endospermii aequabilis sito. Palmae humiles elegantissimae in Brasilia tropica littorali et montana orientali rarius inventae paucae, in montibus alte usque ad regiones temperatas adscendentes. — CAUDEX arundinaceus vel cicatricosus gracilis erectus vaginis foliorum undique concinne patentium reticulatim fibrosis saepe dense lanatis usque versus basin involutus. aequaliter pinnatisecta concinna ambitu lanceolato, segmentis plurimis aequidistantibus planis lineari-lanceoFOLIA

ad basin conglutinatis;

oblique acuminatis disco carnoso androeceum suffulciente STAMINA 6 ad basin nodoso-

latis versus basin et apicem regulariter decrescentibus. SPADIX foliis minor erectus vel erecto-patens pedunculo

incrassatam monadelpha, filamentis subulatis antheras incumbentes in connectivo dorsali usque ad medium fere sagittatim inciso longitudinaliter dehiscentes ge-

spatha duplici inferne vaginante et interdum dense lanata involuto tenui in rhachin laxam gracilem ramos vix vel brevissime bracteatos distiche vel tristiche exserentem trans-

androecei basi inclusum triCALYX imbricativo-convolutus co-

eunte, floribus 9 paucioribus in ramorum parte inferiore et medici insertis, floribus cf supra glomerulorum tri-

rollam superans sepalis incrassatis; COROLLA multo tenerior convoluta petalis ad basin confluentibus cordatis; staminodia 0 ; GERMEN conicum versus apicem in stig-

flororum formationem binis in pedicello crasso brevi insertis, ad apicem ramorum singulis pedicellatis (cf. t. 86:

rentibus; stylum.

GERMINODIUM FLORES

♀:

mata longa corolla inclusa subulata excurrens supra

B. fl. ♂!), utriusque sexus fere aequilongis, femineis conicis multo crassioribus. GYNAECEI ovula loculos suos

basin triloculare triovulatum, ovulis axi immersis globosis micropyle basin loculi spectante. DRUPA fibrosa

fere omnino explentia rhaphis in axem centralem conjunctis et immersis (cf. analysin in t. 73, I. et t. 86,

vix succulenta pericarpio tenui ellipsoideo acuminato, putamine tenuissimo chartaceo fragili obsolete trivittato in ipsa basi foramina obsoleta appropinquata evolvente.

gyn.).

SEMEN

ellipsoideum lineis tribus fuscis in testa pallida

DRUPA

stylorum residuis breviter mucronato-acu-

minata, foraminibus propter putaminis crusta,ceo-fragilissimi nitidi tenuitatem non rite evolutis prope basin rotundatam confinibus,

fibris nonnullis inter foramina

PALMAE:

397 adscendentibus inde

GLAZIOVA—COCOS.

usque ad verticem vix mucronatum

putaminis linearum instar percurrentibus;

lineae fuscae

in seminis testa observandae inaequaliter inter se distantes, una latior rhapheos tractui opposita. OBS. Genus quoad characteres inter reliquas Attaleeas Coco quidem maxime affine (et quidem Coco schizophyllae, criospathae aliisque), sed bene distinctum putamine tenui fragili inter Cocoineas omnes inconsueto et modo in Desmonci parvis fructibus simili, dein foraminibus in putaminis basi conniventibus, floribus ♂ pedicellatis, foliis concinnis segmentis applanatis teneris, et habitu toto ad Geonomeas vel Hyophorbeas minores foliis aequaliter pinnatisectis accedente. Optimo jure cl. MARTIUS nomen perscrutatoris indefessi A. GLAZIOU de florae Fluminensis nou minus quam totius Brasiliae sublevatione meriti huic gracillimo Palmarum generi rite circum Rio de Janeiro indigeno tribuit, quippe qui primus specimina completa collegerit nostraeque indagationi notis propriis auctae submiserit.

1. GLAZIOVA MARTIANA GLAZ. (Msc, n. sp.) Folia aequaliter pectinato-pinnatisecta vagina coriaceo-fibrosa glabrâ vel tomento fusco tenui evanescente obtecta, costâ petiolum gracilem duplo fere superante versus apicem filiformi squamis fuscis hinc inde leprosâ, segmentis aequidistantibus versus apicem laxioribus e basi paulum reflexa angustissime linearilanceolatis in acumen integrum elongatis in facie inferiore glaucescentibus. Spadix folia fere aequans erectus spathâ inferiore angustâ truncatâ, superiore anguste fusiformi acuminatâ laevi vel leproso-striatâ fuscescente, pedunculo compresso rhachin superante vel ei aequilongo; drupa ellipsoidea acuminata ex induviis parvis basilaribus prodiens. Tabula nostra LXXXVI (spadix, folium, analysis) et LXXIII (gynaeceum).

Glaziova? Martiana! Glaziou in sched. Herb. Mart. (Bruxell.) a. 1867, et in litt. ined Glaziova elegantissima Hort.; Regel's Gartenflora 1874. p. 339; Kerchove, Les Palmiers 94. t. XL (sine descript.).

AON. Species saepe in hortis Europae botanicis culta tamen non tantum viget, ut characteres et praesertim dimensiones plantae Brasiliensi hic descriptae respondeant; dubium est, utrum planta culta, ab H. WENDLAND Cocos Weddelliana olim denominata et in Gard. Chron. 1870. p. 494 sub Leopoldinia pulchra illustrata et in aliis hortorum scriptis commemorata vel ex habitu depicta cum hac modo descripta specie coincidat, an propria sit.

2. GLAZIOVA INSIGNIS HORT. Folia aequaliter pectinato-pinnatisecta vaginâ coriaceo-fibrosâ extus dense fusco lanatâ, petiolo brevi vaginae cc. aequilongo, costâ petiolum 4—5-plo superante rigida, segmentis aequidistantibus e basi breviter contractâ anguste lanceolatis (raro lineari-lanceolatis) margine antico protracto oblique acuminatis caudatisque. in facie inferiore glaucescenti-argenteis. Spadix foliis paulo minor firmus erectus spathâ superiore cylindricâ acuminatâ lignescente extus lanâ longâ conglutinatâ et breviore crispatâ fuseonigrâ dense vestitâ, pedunculo compresso incluso, rhachi pedunculo fere aequilongâ.

Crescit in Brasilia tropica litorali et orientali montana: in prov. Rio de Janeiro montibus Serra dos Orgâos ei Serra d’Estrella, in altitudine media 800 m. supra mare: Glaziou! n. 288, 2758, 3635 et 8051; ibidem, in umbrosis silvae: Burchell! n. 2530; pr. Macahe: Riedel! (a. 1832). — Florere videtur (ex herb. specim.) a Mart.—Maj., et denuo Octobri. — Icá ab indigenis nominatur (Riedel).

Palm.

Drupa . . .

CAUDEX humilis (1—2 m. alt.), diam, quam in antecedente paulo majore. FOLIA 1½—2 m. lg., petiolo cum vaginae fibris atro-fuscis lanatis longe cohaerente semiterete profunde canaliculato in facie inferiore convexâ et praesertim secus margines lanam longam fuscam evolvente, costa floccosâ vel glabrescente; segmenta utrinque cc. 50, media latius lanceolata, basilaria et apicalia multo angustiora, ad basin 3½—4 dm. lg., in medio 3—3½ dm. lg., ad apicem vix 2 dm. lg., inter 6 mm. ad 12 mm. 1t., mediano in facie superiore argute prominente. SPADIX plus 1 m. lg. rarius brevior, validus, spathis adolescentibus omnino lanatis post anthesin glabrescentibus striatis, lana floccosâ interdum aculeorum mollium et fragilium instar conglutinatA nitida colore obscure fusco; rami cc. 50 vel plures gracillimi 2—2½ dm. lg. usque versus medium glomerulos trifloros evolventes. FLORES ♂ 3—4 mm. lg. ante anthesin fere cylindrici attenuati, ♀ 3 mm. lg. et totidem in diam., pyramidati; interdum sexus alter in spadice aboriri videtur.

Crescit in cacuminibus elevatis prope Novo Friburgo prov. Rio de Janeiro, 1800 m. supra mare: Glaziou! n. 2757 et 11637.

XII. COCOS LINN.

Cocos Weddelliana II. Wendl. et Hort. (sine descript.). CAUDEX cicatricosus humilis tenuis, cc. 3 cm. in diam, et 1½ ad 2½ m. alt. vaginis foliorum persistentibus dense involutus. FOLIA 9 ad 12 dm. lg. raro longiora, petiolo 2 dm. in specim. adolescentibus ad 5 dm. in laete vigentibus longo, costâ 6—8 dm. lg.; segmenta utrinque cc. 50 exacte aequaliter disposita in angulo 60 °—45° patentia, media 12 cm. lg. et 4 mm. lt. ad apicem sensim decrescentia, in plantis laete vigentibus autem interdum multo longiora, sed semper angusta. SPADIX 5—7 dm. lg., spatha inferiore 1—2 dm. lg. in apicem ancipitem rotundatum excurrente, superiore usque versus apicem longe acuminatum clausum dehiscente rhachin ramosque paulum excedente; rami 20—30 inferiores 1 dm. lg. et longiores, versus apicem decrescentes densius aggregati tristichi 6—5 cm. lg. FLORES $ plrq. 6—10 intra ramorum inflexus, e basi late sessili pyramidati 3—4 mm. lg. et 2—3 mm. in diam., post anthesin valde aucti; ♂ apicem ramorum filiformem densissime occupantes et 9 infra comitantes cc. 2 mm. lg., pedicellis brevibus post deflorationem breve tempus persistentibus insidentes. DRUPA 2 cm. alta et 12 mm. in dia, laevis, fibris mesocaTpii paucis parallelis, putamine membranaceo fusco extus opaco intus nitido, semine ellipsoideo-globoso profunde trisulcato fere l½ cm. alto et 12 mm. in diam.

398

Cocos Linn. Gen. n. 1223; Juss. Gen. 38 (vel 44 in edit. Usteri); H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 301. — Cocos et SYAGRUS Mart. Hist. nat. Palm. II. 113 et 129, III. 280 et 290; Palmet. Orbignian. 92 et 131. — Cocos et SYAGRUS et PLATENIA Karst. in Linnaea XII. (1856.) 249. — LANGSDORFFIA Raddi in Mem. Soc. ital. XVIII. 349, nec Mart.

Monoeca.

SPADIX

androgynus (rarissime abortu

unisexualis)

longe pedunculatus simpliciter ramosus rhachi elongatâ caudatâ, vel rarius simplex floribus in rhacheos scrobiculis sessilibus, glomerulis tritioris inferiorem ramorum vel rhacheos partem obsidentibus, scrobiculis superioribus masculis; SPATHA inferior saepe evanida vel brevis, rarius longe tubulosa, superior completa lignosa ante anthesin fusiformis dein explanata, acuta. FLORES ♂ : CALYX brevissimus trifidus vel tripartitus; COROLLA triphylla, petalis valvatis in imâ basi disco parvo cohaerentibus; STAMINA 6 disco inserta inclusa filamentis subulatis, antheris erectis 53

399

PALMAE:

COCOS.

400

saepe coriaceis, petalis e basi teneriore cordatâ ovatis

calycem pluries superante, post anthesin caduci fugaces; fl. ♀ quam priores multo crassiores, breviores vel longiores, globosi vel conici vel pyramidati, elongati vel depressi. DRUPA interdum maxima et ponderosa saepius Juglandis

0, minima, vel an-

fructum magnitudine aequans, saepe flavida vel auran-

nulus androecei discifonnis, vel cupula germen inclu-

tiaca mesocarpio dulci et eduli magis vel minus fibroso, putamine valde incrassato et indurato nigrescente vel fuscescente rarius flavescente utrimque acuto foramina 3,

sagittatis in medio affixis ; fidum. luta

FLORES ♀:

CALYX

GERMINODIUM COROLLA

parvum tri-

imbricato-convo-

sepalis corollam plrq. includentibus crassioribus

acutis vel mucronatis;

dens;

GERMEN

STAMINODIA

corollâ inclusum stylo brevi vel nullo

et stigmatibus 3 sessilibus, ovulis in imo fundo carnoso sessilibus axi immersis micropylê basilari.

DUCTA

monosperma fibrosa et succulenta ovoidea vel ellipsoidea acuta, putamine incrassato osseo supra basin foramina 3 evolvente inter poros trisulcato intus extusque trivittato vel tricalloso.

vel saepe

SEMEN extus

rugulosum vel fasciis tribus notatum vel profunde trisulcatum,

embryone

subbasilari

albumine

corneo

intus excavato aequabili vel radiato vel testae radiis introrsum vergentibus lobato.

Palmae gregariae et silvas extensas formantes vel solitarie crescentes, per campos montium vel planitierum sabulosos saeps aridos late dispersae, minus numerosae in silvis humidis vel ad litora maris, in America australi, a limite Palmarum familiae australi in reipublicae Argentinae provincia Entreriana per totam ditionem usque ad Indiam occidentalem et ad regiones Mexicanas australes distributae, in Brasilia centrali frequentissimae, in valle Amazonum et ejus affluentium vallibus inferioribus multo rariores; (una species C. nucifera ab oris Americae intratropicae per totum fere orbem terrarum intratropicum sectis litora se dispersit). — CAUDEX cicatricosus vel columnaris speciosus vel procerus, saepius excelsus, rarius humilis vel depressus, interdum 0, nudus vel rarius vaginis persistentibus indutus quasi incomptus, comâ terminali eleganter concinna vel saepius crispato-plumosâ. aequaliter pinnatisecta plrq. brevius vaginantia

FOLIA

vagina reticulata, petiolo ancipite laevi vel spinoso-serrato, segmentis ad costam elongatam plrq. in filum tenue excurrentem aequaliter vel saepius irregulariter sparsis, imis et summis saepe filiformibus, omnibus plus minusve linearibus acutis. SPADICES in caudice firme evoluti speciosi patentes denique cernui rarius penduli, minores et ei specierum acaulium erecti, intra folia oriundi et evoluti, spatha inferiore plrq. inter foliorum axillas occulta, superiore anthesi longitudinaliter usque ad apicem hiante ramos plrq. nutantes cernuos floribus dense onustos emittente; rami inter scrobiculos bracteolatos flexuosi et saepe anfracti glomerulos androgynos (trifloros) a basi usque versus medium evolventes dein in scrobiculis minoribus flores d binos denique solitarios gerentes. FLORES ♂

triquetro- et oblique cylindrici indurati corolla coriacea

caeca et fertile, intra fibrarum contextum occultante. OBS. I. De Syagro. Cl. MARTIUS a genere multiformi neque eo minus naturali Coco 1. c. Syagrum separavit eo charactere distinctam, quod putamen extus et praecipue intus vittis Incidis a hasi ad verticem adscendentibus tribus, cum totidem obscuris alternantibus instructum haberet, quae vittae etiam semini impressae essent. Alius character non adest, sed et hic levioris momenti propter transitus multos et similem in Coci speciebus Martianis putaminis evolutionem ab ipso anctore MARTIO nondum recognitam. Quantum ex fructibus examini nostro subjectis patet, quatuor putaminis cum semine evolutionis modi distinguendi sunt: primos in CocO nuciferâ optime notus est, in qua vitta tenuis modo a foramine supra-embryonali solitaria perspicua in putamine maximo globoso-ellipsoideo intus adscendit et ramificatur, semen putamini quasi agglutinatur. Secundus modus ille Syagri a MARTIO descriptus et in Hist. nat. Palm, t. 166 delineatus est; vittas tres ex loculis supra ovulorum micropylas se extendentibus formari judicare licet, quare nucleus in putamine uniens post reliquorum dissolutionem evolutus in his vittis cum putamine non cohaeret, sed inter vittas firme cum eo connatus est; (confer figuram putaminis Coci Inajai in tabula nostra 88. fig. II!). In tertio modo pro vittis cristae placenti formes intus valde prominentes evolvuntur, inter quas nucleus comprimitur, ita ut ipse profunde trisulcatus evadat et formam irregularem , nanciscatur, quod cristae circum foramen supra-embryonale circumflectuntur et praesertim una (foramini supra-embryonali aversa) calli incrassati instar intus prosilit; (confer figuram putaminis Coci Geriba in tab. nostra 89, sectiones transversales et dimidium inferius et superius praebentes, et longitudinalem!; ct in tab. 93 sect. transv. putaminis Coci Datil!)', hic modus cum praecedente (Syagri) intime affinis est et alteram ejus formam praebet, quamquam MARTIUS has species non cum Syagro, sed cum Coco conjunxit. Quartus denique modus ille est, in quo putamen crassum sine vittis cristisque formatur nucleum parvum oblongum includens, foramine supra-embryonali profunde intra putaminis lignum intruso et interdum vittam solitariam (non ramificatam) lucidam usque ad verticem emittente, foraminibus duobus caecis intra contextus lignosi massam intus absconditis, extus semper conspicuis. — Itaque cum unicus Syagri character, de qua nos quoque novos characteres et sinceros investigare non potuimus, haud ut genericus evadat, omnes ejus species ad Cocum retulimus; nomina autorum autem Syagri species denominantium non mutavimus eâ ratione, quod e genere sectionem, sive, si mavis, subgenus creavimus, excepta modo Syagro cocoide Mart., cujus nomen in Cocum Syagrum transmutare eadem ratione coacti sumus. OBS. II. Spathae utriusqne vel tantum unius evolutio levissimi momenti censenda neque digna est, in qua differentia Coci et Plateniae ex arbitrio cl. KARSTEN constituatur, etiam si e Platenia modo sectionem formaremus. Androecei sterilis formatio specificum valorem praebet, sed saepe differt in speciebus secundum methodum naturalem pro affinibus censendis; saepe vix conspicuum androeceum in flore ♀ rarius omnino aboritur, saepe in dentes paucos breves excurrit annulo brevissimo hypogyno insidentes, vel in cupulam campanulatam sexdentatam germen usque ad stylum includens accrescit (confer tabulam 97, gyn. Coci acaulis!). Interdum autem haec cupula tam tenuis est, ut gynaeceo quasi ut membrana tomentella insideat et in speciminibus siccis vix distingui possit; itaque etiam nos, speciminibus in spiritu vini servatis a cl. GLAZIOU ditissime sublevati, in aliis speciebus de androeceo abortivo incerti sumus. OBS. III. Ex notis et schedulis peregrinatorum specimina Cocorum colligentium judicare licet, nomina trivialia ab indigenis in variis Brasiliae provinciis et etiam in eadem his Palmis attributa non ad certas species pertinere; saepe eadem Cocos varie denominatur, saepius immo idem nomen pluribus speciebus, et affinibus et longius distantibus, adjicitur. Itaque nomina trivialia in determinatione specierum cautius adhibenda sunt.

PALMAE:

401

OBS. IV. Fructuum inopiâ, qui ne ex optime notis speoiebus quidem interdum suppeditabant, incerti sumus, utrum species omnes sectionibus recte inseruerimus, et eas drapa ignota significatas ulteriori nindagationi commendamus.

SECTIONUM ET SPECIERUM CLAVIS ANALYTICA.

Sect. I. EUCOCOS DR. Spadicis rami plurimi ♂, nonnulli androgyni flores ♀ paucos supra basin proferentes; spatha inferior 0. Flores ♂ coriacei quam 9 minores, petalis late lanceolatis calycem brevem multiplo superantibus; ♀ maximi depresso-globosi, calyce coriaceo corollam multo teneriorem obvolvente sepalis petalisque cordatis obtusis, germine disco depresso hypogyno inserto, androecei vestigio 0. Drupae fibrosae trigono-ovoideae maximae putamine crasso ellipsoideo cum mesocarpii fibris cohaerente; vittae extus 0, intus solitaria parum conspicua fibrosa a foramine embryonem tegente adscendens radiatim dissoluta. Palma in omnibus partibus gigantea caudice procevo. Folia compta concinne aequaliter pinnatisecta. Spadices maximi densissime ramifieati ramis incrassatis rigidis pro portione brevibus; flores ♀ juglandis magnitudine in drupas magnitudine omnes reliquas Palmas brasilienses superantes excrescentes. Patria America centralis? . 1. C. NUCIFERA L.

Sect. II. LANGSDORFFIA RADDI. Spadicis rami omnes (exceptis interdum supremis) androgyni supra basin flores 9 paucos vel plures evolventes; spatha inferior? Flores ♂ ante anthesin clavato-cylindrici vertice obtuso quam ♀ multo minores, coriacei, petalis latissime lanceolatis calycem brevem infundibuliformem multiplo superantibus; ♀ in scrobiculis latissimis sessiles magni elongato-cylindrici vertice rotundato, sepalis petalisque sensim decrescentibus convolutis, androecei annulo bypogyno brevi sexdentato germen ovoideo-conicum ad basin cingente. Drupae magnae putamine tenui globoso parum cum fibris connato; vittae intus 3 angustae laeves nitidae a foraminibus usque ad verticem adscendentes. Palma procera in omnibus partibus valide evoluta, foliis crispatis segmentis aggregatis. Spadices firmi floribus ♀ validissimis; drupa et putamen praeter vittas antecedentis sectionis simile, minus et fragile. Brasilia tropica littoralis 2. C. MIKANIANA Marti.

Sect. III. SYAGRUS MART. (emend.!). Spadicis rami omnes androgyni a basi usque versus vel supra medium glomerulis trifloris dense obtecti, rarius spadices partim masculi partim androgyni; spatha inferior incompleta saepe elongata rarius brevis, superior completa. Flores ♂ ante anthesin oblique cylindrici acuti quam ♀ longiores (§. I.) vel breviores (§. II.), petalis anguste lanceolatis calycem campanulatum multiplo superantibus; ♀ ovoidei minores, vel rarius pyramidati longiores, sepalis convolutis, petalis supra basin cordatam

402

COCOS. §. I. Flores ♀ ovoidei rotundati quam flores d minores, petalis mucronatis vel breviter acuminatis Subsect. EUSYAGRUS Dr.

† Caudex procerus 10 m. et ultra altus, foliis praemagnis segmentis ½ m. lg. et longioribus; spadix maximus multiramosus ramis (50 et pluribus) elongatis pedalibus et longioribus. ©Caudex 15—20 m. alt.; segmenta fere aequaliter disposita; rami profunde scrobiculati; calyx ♀ corollam includens. Flores d clavati vertice obtuso; segmenta linearia 5. C. BOTRYOPHORA Mart. Flores d acuti vertice acuminato; segmenta lineari-lanceolata . . C. BOTRYOPHORA, β ENSIFOLIA Dr. ©Q Caudex 12—15 m. alt.; segmenta aggregata longissime lineari-acuminata; rami flagelliformes leviter scrobiculati; calyx ♀ corolla brevior; petala d lineari-lanceolata.... 6. C. ACROCOMIOIDES Dr. ©©©Caudex 10—12 m. alt.; segmenta plumoso-aggregata linearia; rami laxi circumflexo-penduli leviter scrobiculati; calyx ♀ corollam includens; petala d ovato-lanceolata .... 9. C. PLUMOSA Hook. †† Caudex humilis vel subexcelsus, 2—6 m. alt., foliis brevioribus segmentis usque ad ½ m. longis; spadix minor ramos minus numerosos breviores saepe vix spithamam longos gignens. © Segmenta margine antico producto subito caudatim acuminata secus margines minute scabra; spadicis rami 24—30 ad rhachin elongatam; semen trigono4. C. INAJAI Trl. prismatieum 0© Segmenta sensim acuminata; spadicis rami pauci (6—15); semen subglobosum vel ellipsoideum, fi Segmenta secus margines scabra, auguste linearia; spadicis longe pedunculati spatha inferior superiorem usque ad ⅔ aequans 3. C. SYAGRUS Dr. fifi Segmenta secus margines laevissima; spatha inferior brevis. Caudex superne squamosus; segmenta lanceolata coriacea ..... 7. C. COMOSA Mart. Caudex laevis; segmenta lineari-lanceolata 8. C. WEDDELLII Dr. tenuia §. II. Flores ♀ elongato-pyramidati quam flores d longiores, petalis longe rostrato-acuminatis . Subsect. RHYNCHOPETALUM Dr. t Caudex humilis vel subexcelsus 1—5 m. alt.; spatha superior fusiformis anthesi late lanceolato-aperta; flores ♀ in scrobiculis androgynis supra basin ramorum plures. © Costa tomentoso-velutina segmentis superioribus oblanceolatis; flores ♀ longissimi (3 cm. et ultra) germine subgloboso, stigmatibus sessilibus 10. C. PROCOPIANA Glaz. ©© Costa glabrescens segmentis lineari-acuminatis vel lineari-lanceolatis; flores ♀ breviores germine in stigmata attenuato, # Segmenta utrinque 70—90 lineari-acumi nata crispato-aggregata .... 11. C. FLEXUOSA Mart. fifi Segmenta utrinque 30 — 40 lineari-lanceolata subconcinno-aggregata . . 12. C. CAMPESTRIS Mart. †† Subacaulis; spatha sup. angustissime fusiformis obtusorostrata anthesi lineari-aperta; flores ♀ in scrobiculis androgynis ad ramos pauci interdum 0 13. C. GRAMINIFOLIA Dr.

Sect. IV. ARECASTRUM DR.*). Spadicis rami omnes androgyni supra basin vel usque ad medium, rarius supra

convolutam abruptim acuminatis, androecei annuli brevi vel alto, rarissime evanescente. Drupae ellipsoideae umbonatae putamine parum fibroso extus saepe poroso-lineolato intus trivittato; vittae laeves nitidae latae a foraminibus usque ad verticem percurrentes.

medium glomerulis trifloris obtecti; spatha inferior brevis tubulosa, saepe brevissima (etiam omnino deficiens?), superior completa. Flores ♂ ante anthesin oblique acuminati femineos superantes vel eis minores, petalis lineari-lanceolatis vel lanceolatis calycem duplo triplove vel pluries superantibus. Flores ♀ oblongi vel pyramidati vel ovoidei acuti sepalis petalisque convolutis ad apicem cucullatum obtusis vel acutis, an-

Palmae procerae, excelsae, humiles vel rarius subacaules, foliis crispis saepe plnmoso-crispatis, segmentis aggregatis statu sicco inter nervos II. et III. reticulatim stridatis. Spadices plrq. speciosi ample ramifieati, floribus ad sect. IV. propius accedentibus, drupis (putamine haud fragili!) ad sect. II. — Brasilia aequatorialis tota, subaequatorialis littoralis et centralis, et tropica tota usque ad extratropicam. (Guiana, Columbia, India occ.)

*) Nomen sectioni tributum propter glomerulos androgynos trifloros in spadicis ramorum parte inferiore vel media deuse insertos et habitu ad Areceas quasdam praesertim gerontogaeas (e. gr. Kentia, Ptychosperma) propius accedentes, praesertim in Coco Geriba.

PALMAE:

403

droecei rudimento minimo obsoleto vel omnino deficiente. Drupae ovoideae vel oblongae putamine crasso laevi intus supra basin inaequali inter callos excavato (§. I ), vel aequali callis destituto (§. II.), vittâ laevi solitariâ a foramine embryonem tegente adscendente angustâ et saepe obsoletâ; semen pro putaminis formâ aut ad basin irregulariter callis excavatum aut regulare, vittis alternantibus destitutum, saepe trisulcum. Palmae procerae, excelsae, humiles, rarissime subacaules, foliis crispatis segmentis aggregatis, vel concinne pectinatis. Spadices speciosi ramos plurimos, rarius plures, evolventes ingentem florum multitudinem producentes, drupis parvis saepe succulentis et edulibus putamine plrq. flavido vel dilute fusco nunquam fragili. — Brasilia centralis praesertim montana (et subaequatorialis orientalis, et tropica tota), et extratropica, ubi species hujus sectionis in campis arenosis frequentissimae crescunt. (Vallem totam flum. Amazonnm et regiones Americae ab hoc flumine septentrionem versus sitas omnino vitant.) §. I. Caudex 8—20 m. alt., nudus (excepta C. coronata), petiolis inermibus, foliis crispatis segmentis aggregatis. Flores ♀ fluam cf longi et speciosi (1—1½ cm. lg.) multo minores vel iis fere aequilongi; putamen supra basin plus minusve calloso-incrassatum inaequaliter excavatum Subsect. MACRANTHAE Dr.

t Caudex petiolorum basibus superne coronato-capitatus, inferne denudatus; rami spadicis glomerulis androgynis usque supra medium profunde exarati, floribus ♀ quam C? paulo minoribus pyramidatis; putamen parum callosum 16. C. CORONATA Mart. †† Caudex omnino denudatus foliis marcescentibus cum petiolis deciduis. 0 Glomeruli androgyni pauci supra basin ramorum spadicis. # Spadices penduli; segmenta late eusiformia; flores c? femineos 2—3-plo superantes 17. C. ROMANZOFFIANA Cham. Spadices erecto-patentes; segmenta anguste linearia glauca; flores ♀ pauci (2—3) supra basin ramorum masculis paulo breviores 19. C. AUSTRALIS Mart. Glomeruli androgyni multi vel plurimi usque ad medium vel versus apicem ramorum inserti. # Flores ♀ crasse pyramidati masculis subaequilongi; glomeruli profunde ramis insculpti 14. C. OLERACEA Mart. ## Flores ♀ ovoidei vel depresso-pyramidati, masculi 2—3-plo longiores; glomeruli leviter impressi. Semen in putamine intus valde calloso excavatum et trisulcatum. Caudex 10 m. alt.; spadicis rami tenues graciles glomerulis androgynis usque supra medium tecti; fl. ♂ parvi (7 mm. lg.); fl. ♀ sepala depressa et petala vix acuta; putamen acuminatum 18. C. DATIL Gr. et Dr. Caudex 16—20 m. alt.; spadicis rami rigidi glomerulis androgynis usque versus apicem tecti; fl. cf elougati (10—12 mm. lg.); fl. ♀ sepala acuta et petala acuminata; putamen 16. C. GERIBA Barb. Rodr. vix acutum §. II, Caudex excelsus (plrq. 3—6 m. alt.) rarius humilis vel fere nullus, petiolorum residuis superne persistentibus squamoso-capitatus, foliis concinnis petioli marginibus spinosis vel spinoso-serratis. Flores cf parvi (plrq. ‘/a cm. lg.) calyce cc. corollae ⅓ aequante; fl. ♀ ovoideo-oblongi, masculos plrq. paulo superantes (excepta C. eriospathâ) Subsect. MICRANTHAE Dr.

t Spatha superior lana densa fusca molliter velutina; flores cf quam ♀ paulo longiores . . 24. C. ERIOSPATHA Mart. †† Spatha superior glabra, laevis vel longitudinaliter sulcata; flores ♂ quam ♀ breviores vel eis fere aequilongi. 0 Scrobiculi androgyni plurimi in spadicis ramis alte adscendentes; drupae parvae subglobosae 21. C. SCHIZOPHYLLA Mart.

COCOS.

404

Scrobiculi androgyni pauci (1—3, raro plures) supra basin ramorum inserti; drupae ovoideae vel oblongae. # Flores ♀ ovoideo-oblongi, magni (12—15 mm. lg.); drupae magnae succulentae; spadicis rami plurimi (cc. 160) , . . . 20, C. YATAV Mart. Flores ♀ ovoidei acuti parvi (5—7 mm. lg.); drupae parvae fibrosae; spadicis rami plures (cc. 26—60). Caudex ⅓—2 m. alt. incrassato-capitatus inferne nudus foliis recurvatis; spadicis rhachis abbreviata, scrobiculis ramorum profunde exaratis 22. C. LEIOSPATHA Barb. Rodr. Caudex 3 —5 m. alt. ubique squamosus vertice incrassato-applanato, foliis arcuato-patentibus; spadicis rhachis elongata, scrobiculis ramorum levioribus . . 23. C. CAPITATA Mart.

Sect. V. DIPLOTHEMIOPSIS DR Spadix androgynus simplex rhachi ipsâ dense scrobi culatâ et florifera (itaque ad Diplothemii habitum accedente), et inter scrobiculos anfractâ; spatha inferior brevis, superior completa angustata. Flores ♀ masculis fere aequilongi vel multo breviores, pyramidati vel subglobosi, validi, petalis mucronatis, androecei sterilis cupulâ germen includente crassa. Drupae parvae (structura anatomica ignotâ). Palmae acaules foliis concinnis vel vix crispatis brevibus, segmentis anguste linearibus aggregatis vel ad costam laxius sparsis. Spadices parvi foliis minores fructus paucos maturantes. — Brasilia centralis montana, et Bolivia. Nulla species in et trans vallem flum. Amazonum invenitur, # Spatha rostrata fusiformis; rhachis brevis remote scrobiculata; flores ♀ masculis fere aequilongi conico-pyramidati angusti, calyce petala rostralo-acuminata, obvolvente 26. C. PETRAEA Mart. ## Spatha obtusa cylindrica in parte superiore paulum inflata; rhachis elongata dense scrobiculata; flores ♀ masculis multo minores ambitu globoso, petalis intra sepala prodeuntibus breviter deltoideo-mucronatis 26. C. ACACLIS Dr.

Sect. I. EUCOCOS DR. 1. COCOS NUCIFERA LINN. Candex procerus ad basin incrassatus parum inflexus comâ densa concinna, segmentis in eâdem planitie a costa rigide horizontaliter patentibus firmis e basi conduplicato, lineari-acutis, mediano superne validissime prominente, nervis II. utrinque plurimis subaequalibus. Spadix maximus erectus denique nutans spathâ acutâ sulcatâ passim tomento griseo-fusco adspersa denique glabrâ ramis rigidis leviter et remote scrobiculatis; flores ♀ 1—2 in ramis quibusdam longius pedicellatis supra basin inserti depresso-globosi bractea cordato - acuta florem ad ¼ — ½ aequante suffulti, sepalis coriaceis rotundato-cristatis valide convolutis, petalis reniformibus obtusis vel vix apiculatis late imbricatis, germine depresso - ovoideo stigmatibus apiculato disco intra corollam elevato quam germen ipsum latiori insidente; drupa ovoideo-trigona mesocarpio dense fibroso, putamine ellipsoideo inter foramina magna parum carinato. Cocos nucifera Linn. Fl. zeyl. 391; Jacq. Select. Stirp. amer. Hist. App. 277. t. 168; Gärtn. Fruct. et Sem. I. 16. t. 4 et 5; Roxb. Coromand. I. 52.. t. 73; Aubl. Fl. Guian. Suppi. 102; H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 301; Descourt. Fl. med. d. Antilles I. 99. t. 21 et 22; Meyer, Prim. Fl. Essequeb. 268; Mart. Palm. bras. 123. t. 62 et 75 ei 88, et Palmet. Orbignian. 93; Wall. Palm-trees Amaz. 125. t. 49.

405

PALMAE:

Seem. Bot. of the Herald 928; Griseb. Fl. Brit. West-Ind. Isl. 522. CAUDEX plrq. 20—30 m. altus diametro cc. ½ m. FOLIA 15—20 contemporanea 4—5 m. lg. brevius petiolata; segmenta utrinque plurima plane expansa secus apicem folii rotundatum sensim decrescentia, summa breviora angusta, reliqua cc. 5—7 dm. lg. et 5 cm. 1t. SPADICES plures intra folia orti et evoluti ad 2 m. lg. pedunculo pedali firmo, rhachi crassa elongatâ sensim attenuatâ ramos plrq. 3 vel 4 dm. lg. crassos rigidos (supremos abbreviatos aeque rigidos) dense undique exserente. FLORES ♂ rigidi 1 cm. lg. et longiores, calyce parvo sepalis late imbricatis ovatoacuminatis, petalis rigidis 4—5 mm. 1t., staminibus dimidiam corollam vix superantibus disco hypogyno brevi insertis, antheris supra basin affixis sagittatis, germinodio trifido filamenta subaequante. FLORES $ quam in ullâ alia specie Cocoinearum crassiores cc. 2½ cm. alti et 3 cm. in diam., calyce tenacissimo corollam teneriorem et multo minorem firme obvolvente; germen disco carnoso cc. 2 mm. alto quasi stipitatum, cc. 8 mm. altum et 12 mm. in diam, ovato-trigonum depressum. DRUPAE giganteae 10—30 in spadicibus singulis simul maturescentes putamine 3—5 mm. crasso, foramine supra radiculam aperto cc. 5 mm. in diam.

Crescit haec species optime nota et utilissima per omnes plagas intratropicas littorales, interiora continentium vitans; patria vera ignota: Americam centralem eam esse judicare licet; (affinium patria vetat, Indiam orientalem pro terra natali conjicere, ut fecit v. cl. Martius). — In America invenitur in India occ., insulis Caribaeis et America centrali, ubi eam prope Panama et spontaneam et cultam secus littus observ. Seemann!, usque ad Guatemala et Mexic. austr. progrediens; in Guianae silvis (Meyer), ibidem culta (Schmiburgk!, Sagot!) , et in Columbia, sed in interioribus ad fium. Casiquiare et Orinoco ignota (Humboldt!), usque ad Peruviam austrum versus quasi spontanea. In Brasilia occidentali rarissime culta (arborem solitariam obs. Orbigny pr. Forte de Principe Beina), secus littus orientale totum usque ad Bio de Janeiro dispersa et sectis littora flum. Amazonum orientalia paulum in interiora invadens, perspicue-culta neque rite indigena (Martius!, Wallace, Sieber!, Pöppig!). — Usus in Brasilia minus varius neque praeter fructuum delicias frequens; Indianis haec Palma non familiaris.

ADN. I. Permutationis errore figuram IV. (et forsan etiam III.) apud MART. Palm, brasil. t. 88, ad Cotum nuciferam translatam suspicar mur; nunquam enim flores 9 tam parvos et plures quam 2 in ramo solitario juxtapositos vidimus; vera formatio ex ejusdem tabulae fig. V. patet.

COCOS.

406

verticem producta obtuso-mucronata, putamine praeter verticem conico-acuminatum globoso-tenui, ad basin fere obtusam foramina 3 lineis punctiformi-insculptis inter se separata evolvente intus trivittato. Tabula nostra LXXXVII. Fig. I (flores cum analysi). — Tabula physiognomica XXIV (Palma incompleta ad sinistram tabulae).

Cocos Mikaniana Mart. Palm, brasil. 128. Syagrus Mikaniana Mart. Palmet. Orbignian. 133 et Hist. nat. Palm. III. 291. t. 166. f. 1. Langsdorffia Pseudococos Raddi in Memor, di Fisica Soc. Ital. XVIII. 349. 8—12 m. alt., diam. 15—20 cm. vel rarius 15—25 cm. 3 m. lg. segmentis plurimis dense congestis sensim acuminatis cc. ½ m. lg. et 3½ cm. lt. vel superioribus paulo brevioribus et 2½ ad 2 cm. 1t., supremis angustissimis, segmentorum gregibus confertis plrq. 2—4 cm. inter se distantibus'; lamina sicca tenuis crispata medianum valide prominentem et nervos II. utrinque 5—6 tenues inter plures tenuissimos et nervos III. minute lineolatos praebet. SPADIX 6—9 dm. lg. multiramosus; rami crassitie Coci nuciferae, rigide porrecti, 4—2½ dm. lg., parte basilari pedicelliformi 3—7 cm. longa, scrobiculis c? area triangulari circumdatis cum punctis binis florum insertionis. FLORES ♂ fere 2 cm. lg. saepius perspicue clavati, validiores quam in ulla alia Coco; stamina petala 15 mm. lg. et saepe sub apice 5 mm. lata vix aequantia filamentis brevissimis crassis in connectivum latissimum nigrescens excurrentibus, loculis per totam longitudinem dehiscentibus in statu sicco contortis. FLORES ♀ 3½ cm. lg.; androecei annulus humilis germinis basi profunde insculptus arcuato-sexdentatus l½ mm. altus, in fundo floris cum germine illo loco ovula 3 minuta dense congesta fovente connatus; germen supra ovillorum insertionem ovoideo-conicum carnosum stigmatibus ante anthesin conico-conniventibus mucronatum. DRUPA CC. 6 cm. alta et 5 cm. in diam, fibrosa; putamen 5 cm. lg. et 4½ cm. in diam., tenue (vix 1 mm. crassum!), intus vittis lucide fuscis angustis a foraminibus magnis (3 mm. in diam.) adscendentibus striatum, CAUDEX

FOLIA CC.

ADN. II. Drupae germinationem a reliquis Palmis diversam perlucide illustravit v. cl. WARMING (Den almindelige Botanik, Kjobenhavn 1880, 176. Fig. 140).

Crescit haec species a congeneribus longius distans et peculiaris in Brasilia tropica littorali: in silvis montanis prope Rio de Janeiro: Mikan; ibidem pluribus locis haud rara (in mont. Corcovado, Tijuca, d'Estrella, prope Theresopolin) et saepe in hortis culta: Glaziou! n. 305 (n. v.) et 8048, 9009 et 11638. — Floret Aprili et fructus maturat versus Augustum; incolae eam Pati (Glaziou in litt.!), Paty, vel Coco amargoso, Coco verde vel Guaviroba (ex Mart.) ruminant.

Sect. II. LANGSDORFFIA RADDI.

Sect. m. SYAGRUS MART. (emend.!).

LANGSDORFFIA (sub genere) Raddi in Mem. Fisic. Soc. Ital.

SYAGRUS (sub genere) Mart. Hist. nat. Palm. II. 129 et III.

XVIII. 349. — Syagri spec. Mart. l. c.

290; Palmet. Orbignian. 131. §. 1. Subsect. EUSYAGRUS Dr.

2. COCOS MIKANIANA MART.

Caudex procerus irregulariter annulatus foliis arcuato-deflexis crispatis, segmentis

Syagri spec. Mart. l. c.

per 3—4 dense congregatis anguste lineari-lanceolatis acutis subtus glaucescentibus. Spadix spathâ clavatâ profunde sulcatâ inclusus, ramis incrassatis rigidis supra basin pedicelli-

3. COCOS SYAGRUS DR. Caudex humilis vel fere excelsus petiolorum basibus capitatus, foliis arcuatis crispatis longe petiolatis, costâ gracili elongatâ tenui, segmentis lineari-

formem grosse ♀-scrobiculatis inter scrobiculos flexuosis dein in spicam ♂ elongatam parum scrobiculatam excurrentibus;

acuminatis aggregatis inferioribus angustissimis, mediis et superioribus latioribus brevioribus, summis sensim angustatis brevissimis fere concinne dispositis, omnibus secus margines minute serrulato-scabris. Spadix longe pedunculatus pedunculo spatha superiore acuminatâ involuto, spatha inferiore superio-

flores ♂ validi coriacei cylindrici versus verticem incrassati, sepalis late cordatis acutis petalorum late lanceolatorum basin amplectentibus, staminibus linearibus in filamentis brevibus inclusis, germinodio 0; flores ♀ cylindrici sepalis extimis supra verticem paulum cristato-cucullatis late convolutis, petalis minoribus tenerioribus semicylindrico-convolutis germen ad basin androecei rudimentarii annulo sexdentato circumdatum ovoideo conicum includentibus; drupa ovoidea versus Palm.

rem usque ad ⅔ vaginante, rhachi brevi ramos paucos secundos exserente dense scrobiculatos inter scrobiculos anfractos; flores ♂ quam 9 duplo majores petalis lanceolato-acutis cristâ decurrente in dorso notatis stamina dimidio breviora includentibus ; calyx ♀ inaequalis corollâ convolutâ brevior sepalo uno

PALMAE:

407

reliqua superante, androeceo abortivo cupuliformi (?) germen depressum includente; drupa e basi acutâ globoso-ovoidea in vertice sensim attenuato crasse umbonato-rotundata, putamine tenui vittas lucidas fuscas angustas a foraminibus intus adscendentes evolvente, semine globoso-ellipsoideo vittato. Syagrus cocoides Mart Palm. brasil. 130. t. 89 et 90; Hist. nat. Palm. III. 292. t.166. f. 4; Palmet. Orbignian. 134. Cyagrus cocoides var. linearifolia Barb. Bodrig. Enum. Palm. nov. 40.

COCOS.

408

3—4. (In plantâ adolescente folia interdum 6 m. lg. 140—150-juga.) SPA(a nobis non visi, ex descr. TRAIL) supra ½—1 m. lg. ramos 24 ad 30 exserentes 2—4 dm. longos; spatha inf. cc. 4 dm. lg. interdum ⅔ superioris aequans, superior 6—12 dm. lg. post dehiscentiam cymbiformis fere mucronata diu persistens. FLORES ♂ albi, ♀ albo-viridescentes in spadicibus androgynis a basi ramorum usque ad ⅓ longitudinis cum 2 masculis consociati. DRUPAE vix 3—3½ cm. lg. et vix 2½ cm. in diam, mesocarpio fibroso, putamine incrassato secus vittas 3 laeves nitidas a foraminibus oriundas tenuiore, ad vittas cum prioribus alternantes eristiformi-incrassato 3 mm. crasso, (quo charactere ad sectionem IV. nostram accedit!). SEMEN 1½ cm. altum et 1 cm. latum quasi tridymum, quum putaminis cristae eum profunde sulcatum reddant. DICES

CAUDEX plrq. 3 m. altus et 5—7 cm. in diam. FOLIA multa (12 ad 20) 2 vel ad 3 m. lg., petiolo ⅓ totius longitudinis aequante; segmenta utrinque 50—65 omnia anguste linearia, sed infima graminum instar linearia, dein segmenta paulo latiora (5 mm. lt.) per 4, 3 vel 2 aggregata ½ m. lg., media 12 mm. lt. et vix ‘/a m. lg. apicem versus decrescentia, omnia textura tenui sed tenaci membranacea, mediano superne argute prominente scabrido, nervis II. utrinque 3 validioribus, nervis III. in statu sicco plurimis reticulatis. SPADIX gracilis intra folia erectus cernuus ramis plrq. 6 nutantibus spatha superiore post anthesin pedunculum tenuem denudante clavata, acuta. FLORES ♂ 7—8 mm. lg. pallide ochroleuci filamentis brevissimis centro carnoso insidentibus; fl. $ cc. 4 mm. alti ovoidei acuti viridescentes. DRUPAE 4—5 cm. altae in dimidio inferiore 3 cm. in diam, (vel majores in var. linearifolia Barb. Rodr. 1. e.) dein in rostrum crassum mammiforme obtusum protractae, putamine 2½ cm. in diam, et 1—1 ½ mm. crasso vittis lucidis (intus 7—8 mm. in media altitudine latis) sub vertice desinentibus.

Crescit in silvis et dumetis et campis Brasiliae aequatorialis, secus ripas flum. Rio Negro praesertim ad ejus ostia (Spruce!), prope. Manáos frequens (Trail!, Rodrigues), et ad flum. Urubu, Jatapu et Jutahy (Rodrigues), saepe solo argilloso collium; et pr. S. Jose de Matari (Wallis!). — Secundum cl. Spruce in lingua generali Inajá-y audit, cui denominationi cl. Barb. Rodrigues contradicit nomina Jará-rana, vel Curuá-rana vel Pupunha de porco pro ea tradens; Wallis Palmam sub nomine Pirirema adnotavit.

Crescit in Brasilia aequatoriali praesertim ad flum. Amazonum medium et inferius et in confluentium, vallibus silvaticis, vel in campis ad pedem montium, e. gr. in pratis prope Almeirim sparsa (Martius!, Trail!), pr. Montalegre (Trail!), pr. Santarem (Spruce!) et secus flum. Canumá, Mauhé (Martius), Tapajos (Trail!), et in insulis flum. Trombetas (Rodrigues). — Incolae eam Jatá vel Jata-uva nuncupant in valle Amazonum, vel Piririma (Pererema) in valle fl. Tapajos; forma robusticrr linearifolia ex auct. Barbosa Rodrigues Jatá-y audit (in insula montana lacus Agua Fria ad Trombetas).

rhachi elongata ramos plurimos dense exserente, spathâ inferiore tubulosa brevi superiorem clavato-acuminatam denique

4. COCOS INAJAI TRL. Caudex excelsus gracilis remote annulatus vaginis denudatus foliis erecto-patentibus minus crispis arcuatis, segmentis per acervos remotos 2—6-orum congregatis lineari-lanceolatis abrupte et caudato-cuspidatis. Spadices in eadem stirpe mixti alii androgyni alii masculi, spatha inferiore bialata pubescente superiorem anguste fusiformem acuminatam plrq. ad ½ aequante, ramis plurimis tenuibus; flores ♂ lati calyce minuto, valvato, petalis ovatolanceolatis acutis planis, staminibus ad basin monadelphis in-

5. COCOS BOTRYOPHORA MART. Caudex procerus foliis erecto-patentibus parum crispis, segmentis ad costam

validam trigonam per acervos indistinctos et saepe confluentes dense sparsis vel fere concinne dispositis, lineari-acuminatis inferne pallidioribus. Spadix validus brevius pedunculatus

cymbiformem extus profunde sulcatam ad basin vaginantem amplectente, glomerulis tritioris androgynis in scrobiculis ramorum a basi usque ad dimidiam longitudinem dense insertis; flores ♂ crassi ante anthesin in verticem rotundato-obtusum excurrentes, calyce minutissimo in stipitem brevem connato, staminibus ⅔ petalorum longitudinis aequantibus disco carnoso filamenta subaequanti insertis; flores ♀ quam ♂ paulo minores calyce coriaceo dense convoluto corollam teneriorem includente petalis cordato-acuminatis, germine ovoideo in stylum sensim elongato et urceolo androecei abortivi tenuissimi immerso; drupa ellipsoidea in vertice breviter conico-umbonata putamine tenui intus vittis 3 lucidis cum obscuris aequilatis alternantibus sexradiato.

clusis; fl. ♀ ovoidei calyce corollam convolutam includente coriaceo, androecei rudimento 0 (?), germine ovoideo stigma-

Cocos botryophora Mart. Palm, brasil, 118. t, 83 et 84; ? Palmet. Orbign. 98. t. 4 et 30; et tabula physiognomica XVII. Syagrus botryophora Mart. Hist. nat. Palm. III. 292; ? Palmet. Orbign. 133.

tibus sessilibus apiculato; drupa oblonga vel ellipsoidea utrinque rotundata putamine e basi acutâ obovoideo extus inter

Glaziou!).

foramina poroso-lineolato intus trivittato, vittis latissimis a foraminibus usque ad verticem adscendentibus, semine trigonoprismatico angulis trivittato. Tabula nostra LXXXVIII. Fig. II (habitus, fructus, segmentum).

Maximiliana Inajai Spruce, Palm. Amaz. 163. Cocos Inajai Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 79. Cocos aequatorialis Barb. Bodrig. Enum. Palm. nov. 38. CAUDEX 2½—6 m. altus vix 1 dm. in diam, ligno molli albo. FOLIA 2½—3 m. lg. segmentis utrinque 75—85 cc. 5—6 dm. lg. et 2½ ad 3 cm. lt. raro longioribus vel brevioribus, latitudinem maximam supra dimidium sensim attingentibus dein subito rotundatis et margine antico in acumen producto caudatis, nervis II. prope medianum argutum utrinque

Cocos Geriba Barb. Rodr. Prot.-app. l. c. 43 (ex specim.

CAUDEX 15—20 m. alt. et 2—3 dm. in diam., rarius crassior ligno versus peripheriam durissimo. FOLIA CC. 3 m. lg. costa juniore tomentellâ denique glabrâ; segmenta saepe 2 cm. inter se remota interdum magis per acervos densiores separata cc. ½ m. lg. et 2½ cm. lt., infima multo angustiora, suprema sensim decrescentia, omnia per maximam longitudinem linearia sensim acuminata tenacia mediano superne valido et nervis II. utrinque 3 bene conspicuis. SPADIX ½ m. et longior erectus denique patens ramis fructiferis pendulis; spatha inferior cc. spithamea, superior acumine 5 cm. longo quasi rostrata sordide virens glabra; rami plrq. 4 dm. lg., supremi minores, supra basin ad 5 cm. longitudinem pedicellati floribus destituti, dein inter scrobiculos androgynos densissimos anfracti denique masculi. FLORES ♂ 1 cm. lg. calyce corollae 1/6—⅛ aequante, petalis late lanceolatis breviter acutis coriaceis fere 4 mm. supra medium latis; ♀ 7—8 mm. lg. forma magis cylindrica quam ovoidea vertice acuto, Coci Mikanianae similes sed multo minores. DRUPA 3½ —4 cm. lg. et

PALMAE:

409

2½—3 cm. in diam. fibrosa, putamine (an maturo?) 1 mm. crasso intus ad basin callo inter foramina expanso et in vittas rugulosas excurrente praedito vittis laevibus fuscis a foraminibus excurrentibus aequilatas; semen vittis iisdem praeditum. Crescit haec pulcherrima species in nemoribus primaevis prov. Bahia praesertim littoralibus, prope Caxoeira, Camamú, Engenho da Ponte, et ad flum. Peruaguaçu et Rio das Contas (Martius!), et in llheos (Blanchet!). — Ex icone in tabula physiognomica XVII. cum explicatione pag. LXXI. praeterea in prov. Rio de Janeiro crescit (?). Floret Nov. et Dec. — Incolae eam Pati vel Patioba nominant et ligno caudicis foliisque sueto modo utuntur. OBS. Eandem speciem MARTIUS ex notis Orbignianis etiam ad Brasiliae limites occidentales pr. Ft. de Principe Beira et in Bolivia orientali, prov. Santa Cruz, Chiquitos et Moxos ad flum. Piray et Rio Grando crescere affirmat; sed cum neque descriptio plane eum planta orientali-brasiliensi coincidat neque ea in Brasilia interiore montana adhuc inventa sit, affinem sed diversam -speciem in Bolivia crescere suspicamur; an forte C. acrocomioides Dr. provinciae Goyaz ?

Var, β. ENSIFOLIA Dr. Folia crispa segmentis per acervos inter se bene distinctos dispositis lineari-lanceolatis acutis subtus glaucescentibus; flores ♂ quam flores ♀ (ovoidei et acuti) multo longiores acuti staminibus corollâ paulo brevioribus anthesi stellatis. m. alt. et 3—4 dm. in diam. FOLIA magna et speciosa segmentis inferioribus cc. 7 dm. lg. in ipso medio 3½ cm. It. utrinque sensim angustatis, nervis II. utrinque 4—5; greges ex segmentis 2—5 formantur, quorum imum altius insertum est et se erigit. SPADICIS rami plurimi 3—4 dm. lg. usque ad dimidium scrobiculis androgynis deinde masculis dense exarati. FLORES ♂ fere 12 mm. lg. obliqui ante anthesin in medio ventricosi dein in verticem acutum angustati, petalis minus coriaceis lanceolatis vix 3 mm. It., staminibus disco basilari insertis ad insertionem monadelphis. FLORES ♀ cc. 8 mm. lg. calyce coriaco corollam teneram involvente, petalis e basi convoluto-cordata multo latioribus quam longis dein in margine antico emarginato acuminatis vel late mucronatis, germine depresso-globoso in vertice applanato stigmatibus stylo brevi insidentibus acuminato. Drupa ? CAUDEX 15—20

Crescit in Bahia, unde Riedel eam ad urbem Rio de Janeiro sub nomine Baba de boi transportavit; ibi culta: Glaziou! n. 8058. In cultura floret Nov. et Dec.

Haec varietas species propria esse videtur floribus cf foliisque nisa; sed cum characteres non satis graves sint et spadicis ramus a cl. GLAZIOU nobis in spiritu vini missus exacte fere iconi Martianae supra laudatae Coci botryophorae adaequaret, in varietatis gradum eam transtulimus observationi ulteriori dejudicationem confidentes. — Adsunt praeterea in herbario Martiano, nunc Bruxellano, specimina foliorum sine loco et collectoris nomine, sine dubio a BLANCHET ex Ilheos adlata, quae spadice et segmentorum forma ad hanc varietatem β. accedunt sed textura rigidissima fere coriacea, habitu concinno folii totius et superficie inferiore albido-glaucescente discrepant. OBS.

(n. sp.) Caudex procerus laevis foliis crispatis, segmentis per acervos bene distinctos congregatis conduplicatis anguste linearibus sensim acuminatis longissimis. Spadicis rami elongato-flagelliformes graciles usque supra medium glomerulis androgynis in scrobiculis remotioribus insertis obtecti dein attenuati maspuli. inter scrobiculos fere recti vel parum inflexi; flores ♂ longi ante 6.

COCOS

ACROCOMIOIDES

DR.

anthesin acuminati calyce minuto quam petala lineari-lanceolata 8—-10-plo breviore, staminibus fundo floris carnoso inserti ⅔ petalorum aequantibus antheris (siccis) quam filamenta 3—4-plo longioribus; flores ♀ quam ♂ dimidio breviores subglobosi sepalis rotundatis petalisque acuminatis dense convolutis concavo-hemisphaericis, androecei rudimentarii an-

COCOS.

410

nulo brevi sexcrenato germinis ovoidei albo tomentosi basin cingente. Tabida nostra LXXXVII. Fig. III (spadicis ramus, segmentum, flores).

Habitus (ex notis v. cl. WEDDELL) omnino Acrocomiae sclerocarpae, a qua praeter characteres Coci genericos non nisi foliis paulo rigidioribus distinguenda sit. CAUDEX fere omnino laevis 12—15 m. altus. FOLIORUM costa subtus convexa, in facie superiore plana cum crista medianâ humili obtusa inter valleculas 2 longitudinales, marginibus argute productis; segmenta per 2, 3, 5, raro plura congregata dense inserta 9 dm. lg., a basi conduplicata versus medium sensim ampliata et ibi 2 cm. It. vel paulo latiora, dein sensim acuminata, mediano superne validissimo nervisque II. utrinque 4 conspicuis, texturâ rigida tenaci statu sicco nervis III. dense reticulata. SPADICIS rami (in specimine Riedeliano!) 8 dm. lg. vix pedicellati, fere usque ad basin scrobiculis levioribus flores 9 evolventibus cum stipitibus brevissimis ad dexteram sinistramque flores cf singulos inserentibus obtecti. FLORES (in specim. Wedd. et Ried.!) ♂ 1½ cm. lg. vel longiores, raro minores, petalis supra calycem vix 2 mm. altum campanulatum dilatatis obliquis 2—3 mm. It. longe acuminatis. FLORES ♀ vix 7 mm. alti praeter basin applanatam subglobosi, sepalis petala ad verticem non involventibus corollae aequilongis; annulus androecei rudimentarii 1½ mm. altus germinis (tomento albo floecoso usque ad stigmata dense obtecti) basi impressus. Drupa? Crescit in Brasilia tropica occidentali montana: in prov. Mato Grosso ad flum. Miranda vel Mondego affluens fluvii Paraguay (Weddell! n. 3251), et fortasse (ex descriptione incolarum, secundum Weddell) ad ripas flum. Inhardhuy affluentis Rio Pardo fluminis pr. Mocando; praeterea in Brasilia sine loco speciali leg. Riedel! Floret Apr. et Majo. — Giruba vel Giruva ab incolis nominatur. OBS. Spadicis rami cum floribus praeter dimensiones et structuram diversam, et aeque segmenta Coco Martianae (spec. 16) similia et ad eam accedentia.

7. COCOS COMOSA MART. Caudex excelsus vel rarius humilis petiolorum basibus superne persistentibus squamosus, foliis brevibus recte patentibus, segmentis per paria aggregatis densissime insertis e basi angustiore subito lanceolatis fere obtusis vel parum acutis coriaceis. Spadix minor validus spathâ superiore fusiformi, ramis paucis rigide erectis flexuosis multifloris, floribus ♂ ante anthesin obovoideis petalis coriaceis spathulato-acutis stamina multo breviora ad imam basin monadelpha includentibus; flores ♀ quam ♂ paulo breviores ovoidei rigidi calyce quam corolla paulo breviore, sepalis concavo-ovatis, petalis e basi cordata concava abruptim et crasse acuminatis, androecei rudimentarii annulo humili sexdentato germinis pyramidati basin cingente; drupa „exsucca fibrosa oblonga vel obovato-oblonga glabra umbonata atque stigmatum residuis brevibus coronata, putamine obovoideo crassiusculo laevigato pallide fusco, fasciae cruribus (vittis) intus angustis linearibus“. Cocos comosa Mart. Palm. hrasil. 122. t. 88. Syagrus comosa Mart. Hist. nat. Palm. III. 292. t. 166. f. 5 et Palmet. Orbignian. 134. CAUDEX 3—5 m. alt. et 5—7 cm. in diam. FOLIA 1 m. lg. vel paulo longiora, nonnulla marcescentia deflexa, reliqua patentia; costa plrq. ½ m. longa argute carinata sectione transversali triangulari segmenta plrq. per greges binorum vel rarius ternorum composita utrinque cc. 30 exserens in angulis acutis patentia; segmenta ipsa cc. 4 dm. lg. et in parte media cc. 2½ cm. It. forma plrq. exacte anguste lanceolatâ, rigida et tenacia, mediano argute in facie superiore prominente, nervis II. 4—5 utrinque validioribus cum nervis HI. in statu sicco reticulatim connexis.

PALMAE:

411

SPADIX CC. 4— 6 dm. lg. pedunculo tereti-compresso ad basin pulverulento, spatha habitu Diplothemii campestris sed majore; rami 5, 6 raro plures crassi anfracti cc. 1 dm. lg., scrobiculis androgynis usque supra dimidium ramorum exarati. FLORES ♂ 9 mm. lg. supra hasiu (calyce minuto formatam) quasi stipitiformem incrassati, petalis coriaceo-rigidis concavis in medio 5 mm. latis; fl. ♀ 7 mm. longi corolla intra calycem jam ante anthesin ad apicem prominente, petalis 6 mm. lg. in acumen triangulare excurrentibus; androecei rudimentum 1 mm. altum. DRUPAE (n. v.) amarae (ex WEDDELL), cc. 2½ cm. altae et vix l'/2 cm. in diam. (ex icone MART. l. c.), viridescentes.

Crescit in Brasiliae subaequatorialis et tropicae regione centrali montana et orientali : in campis herbidis 450— 600 m. supra mare sitis provinciae Minas Geraes retro flum. S. Francisci versus prov. Goyaz (Martius!), et prope Lagoa Santa (Warming!), in campis prov, Goyaz (Weddell! n. 1981), et in prov. Piauhy ad limites prov. Bahia districtu Paranugua : Gardner ! (a. 1839). Fructificat Septembri. — Guarirobinha vel Guariroba do Campo incolarum in prov. Goyaz (Wedd.), et Catolé in Piauhy (Gardn.).

COCOS.

412

9. COCOS PLUMOS A HOOK. Caudex procerus remote annulatus foliis erecto-patentibus late petiolatis crispato-plumosis, segmentis inaequaliter ad costam sparsis solitariis vel plrq. 2—4 aggregatis lineari-acuminatis. Spadix petiolos subaequans, spathâ superiore lignosâ acuta et apiculatâ fusiformi usque versus basin longitudinali ter dehiscente, ramis ad rhachin elongatam laxius insertis circumflexis pendulis leviter scrobiculatis flores ♀ paucos supra basin et et superiore parte evolventibus; flores

plurimos in mediâ ovoideo-acuminati

obliqui calyce stipitati petalis ovato-lanceolatis acutis, staminibus corolla paulo brevioribus; fl. ♀ ovoideo-pyramidati obtusi quam ♂ paulo breviores calyce corollam includente, germine depresso in stigmata pyramidata excurrente; drupa ellipsoidea utrinque acuta vertice umbonato.

(Ex

HOOKER.)

Cocos plumosa W. J. Hook. in Bot. Mag. LXXXVI.

COCOS WEDDELLII DR. (n. sp.). Caudex humilis vel excelsus rectus laevis, foliis crispatis ad vaginam et petiolum ancipitem fusco-leprosis, segmentis ad costam petiolo multiplo longiorem inaequaliter sparsis secus apicem in acervos inaequales congregatis e basi valde reduplicatâ subito explanatis, imis filiformibus, mediis lineari-acuminatis patentibus, suminis lineari-lanceolatis acuminatis, omnibus glabris nervosis rigidis infra glaucescentibus. Spadices polygami alii omnino masculi, alii androgyni; ♂ longissime pedunculati, spathâ superiore anguste fusiformi acutâ tomentellâ denique calvâ pedunculum longe vaginante, rhachi pro portione brevi ramos haud ita multos laxe dispositos quam ipsa longiores exserente, floribus fere a basi ad apicem scrobiculis minute bracteolatis insidentibus speciosis pyramidato-acuminatis, calyce petalis ovato-lanceolatis 8-plo breviore, filamentis brevissimis columnam brevem basilarem formantibus, antheris sagittatis. Spadix

(1860) t. 5180. CAUDEX 10—12 m. alt. et 2½—3 dm. in diam., in interstitiis pedalibus annulatus laevis, modo apicem versus vaginis foliorum emarcidorum indutus, comâ ampla pulcherrime plumosa. FOLIA 4—5 m. lg. parum recurvata petiolo inermi cc. ‘/s—½ costae longitudinem aequante, segmentis utrinque plurimis sesquipedalibus versus apicem deflexis. SPADICES plures coaetanei 1 m. lg. et longiores ramis cc. 50 e rhachi pedunculum superante vel subaequante laxe exsertis incnrvo-pendnlis insignes. FLORES ♂ cc. 14 mm. lg., ♀ 1 cm. lg-, omnes ad ramos crassos bracteatos 2—3 cm. supra basin floribus destitutos scrobiculis levioribus inserti, ♀ pauci ad partem ramorum inferiorem constricti. DRUPAE miniato-fuscescentes 3 ad 3½ cm. lg. et 2 cm. in diam. (structura interiore ignota).

Crescit in Brasilia (subaequatoriali centrali?). OBS. Inter omnia et numerosa Cocorum brasiliensium specimina adhuc nullum invenimus, quod hanc speciem in hortis Europaeis cultam adaequaret; itaque locus natalis accuratius investigandus et descriptio ex planta viva locupletanda erit.

androgynus... Tabula nostra XC (folium, spadix

♂, flores).

CAUDEX 2—6 m. altus petiolis persistentibus destitutus. FOLIA cc. 1½ m. lg.; vagina nervosa denique in fibras dissoluta, tomento dilute hisco appresso vestita; petiolus prope vaginam aeque fusco-tomentosus dein calvescens et pallidus ad basin 1½ cm. lt., 2 dm. longus; segmenta utrinque 70—80, ima 3 dm. lg. et vix 2 mm. lt. filiformia rectangule patentia, sequentia aequilonga sed latiora (6 mm.) bina vel terna aggregata, media 4 dm. lg. et fere 2 em. lt. in angulo 70—80° patentia, apicalia sensim decrescentia per greges inter se longe distantes ex paucis multisve confertas disposita cc. 1½ dm. lg. et ½ cm. lt., suprema costam terminantia filiformia abbreviato; medianus in omnibus validus superne argute prominens, nervis II. utrinque 2 vel 3 raro pluribus bene conspicuis. SPADIX d cc. 7 dm. lg.; pedunculus pro portione rhacheos et ramorum longissimus gracilis fere & dm. lg. compressus sub rhachi 6 mm. in diam., spatha angusta lignosa indumento tenuissime floccoso tectâ; rhachis brevis (7—8 cm. lg.) ab imis ramis erecto-patentibus superata; rami ipsi 15—20 laxi graciles recti, 1½—1 dm. ad apicem lg., post partem basilarem 1 ad 2 cm. longam nudam floribus c? geminatis vel apicem versas solitariis densissime tecti. FLORES d bracteola ovato-acuminatâ cuspidata 1½ mm. lg. suffulti, 12 mm. lg., obliqui; calyx trifidus laciniis acutis obliquis brevissimis; petala vix ad imam basin disco androecei conjuncta intus staminum impressione bisulcata ; stamina 7 mm. lg. in columnam calyci aequilongam confluentia, filamentis brevissimis antherarum basin sagittatam vix superantibus. DRUPAE (ex adnot. WEDDELL) maturae flavidae pericarpio sicco.

Crescit in Brasilia centrali montana ad limites provinciae Goyaz et Mato Grosso: in Sertâo d’Amaroleite (Weddell! n. 3690). Ploret Septembr., Octobr. — Indigenae, qui Palmam Fati nominul, ligno in aedificiis exstruendis et armum fabricatione utuntur.

§. 2. Subsect. RHYNCHOPETALUM

Dr.

Coci spec. Mart. l. c. OBS. Species sequentes 10—13 inter se valde affines sunt et praesertim inter 11 et 12, 12 et 13 transitus quosdam inventam iri credamus; attamen cuivis speciei sinceri characteres pertinent et jam peregrinatores eas ex habitu plerumque optime distinguunt. Omnes Brasiliam centralem, praesertim tropicam et extratropicam, incolunt.

10. COCOS PROCOPIANA GLAZ. (MSC.). Caudex excelsus comâ foliorum gracilium densâ, costâ et segmentorum adolescentium marginibus velutino-tomentosis, segmentis plurimis irregulariter sparsis in acervos inaequales aggregatis inferioribus longissime lineari-lanceolatis, superioribus brevioribus lanceolatis vel immo oblanceolatis, supremis brevissimis anguste oblanceolatis. Spadix validus spathâ superiore incrassato-lignosâ anguste fusiformi post dehiscentiam explanatâ extus profunde sulcatâ, ramis a basi apicem versus valde decrescentibus, inferioribus longe et crasse pedicellatis dein pro scrobiculis androgynis et floram 9 insertione grosse exaratis anfractis superne in caudam tenuem masculam excurrentibus. Flores parvi et angusti calyce ad basin gibbo minimo vix conspicuo, petalis lineari-lanceolatis acutis vel cuspidatis stamina fere duplo superantibus, ♀ triplo vel quadruplo longiores incrassati pyramidati ante anthesm corollae acuminibus pun-

413

PALMAE:

gentibus rostrati sepalis acuminato-inflexis, petalis intra sepalorum acumina prominentibus ad partem inferiorem germen circumdantem ventricosi hemisphaerici supra stigma in acumen lanceolatum induratum longissimum protractis, germine globoso stigmatibus sessilibus fere sibi aequilongis coronato, androecei rudimento obsoleto annuli instar germinis basi impresso; drupa oblonga putamine crasso vittis tribus latis lucidis praedito. Tabula nostra LXXXVII. Fig. II (spadicis ramus, segmentum, analysis).

Cocos Procopiana Glaziou in Herb. ad n. 9015 et in litt. (sine descriptione); Hort. europ. Syagrus macrocarpa vel Procopiana Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. edit. II. et Protesto-app. 46 et 48. CAUDEX ad 5 m. altus, locis opportunis interdum 6—10 m. altus et 12 cm. ad vix 20 cm. in diam. FOLIA 16—20 in densam comam congesta elongata; costa ad basin 2 cm. crassa tomento mollissimo dilute castaneo obtecta; segmenta saepe per acervos 3- vel 4-norum congesta crispatopatentia, infima 6 dm. lg. et vix 1½ cm. lt., media prioribus subaequilonga vel paulo breviora latiora (nempe usque ad 2½ cm. lt.), superiora sensim abbreviata sed latitudine pro portione longitudinis parum aucta, itaque plrq. rite oblanceolata nominanda. SPADICIS parum velutini rami inferiores 4 dm. lg., supra pedicellum usque ad 7 cm. longum florum ♀ insertionibus profunde exarati, flores ♀ multos proferentes et in caudam ♂ fere 2 dm. lg. excurrentes; rami superiores brevius pedicellati flores♀ paucos vel singulos supra basin proferentes, supremi glomerulis androgynis destituti omnino masculi breves, 1 dm. lg. FLORES ♂ 12 mm. lg. vel - raro longiores, petalis 3 mm. lt., antheris quam filamenta ad imam basin monadelpha duplo longioribus; ♀ 3—3½ cm. lg. (magnitudine, sed non forma et structura ad Cocum Mikanianam accedentes), sepalis ovato-concavis acuminatis, petalis supra partem ventricosam 7—5 mm. altam in rostrum 1 ½—2 cm. longum productis, germine sub vertice annnlo tomentoso peripherico coronato 1 cm. alto, stigmatibus 8 mm. lg. DRUPAE (immaturae visae) maturae 9 cm. altae et 4½ cm. in diam., oblongae glutinosae putamine vittis 3 corneo-albidis latis intus ornato, semine oblongo angusto.

Crescit haec pulcherrima et a Brasiliensibus Maria Rosa denominata et celebrata species in Brasilia tropica orientali littorali, et in extratropica usque ad rempublicam Argentinam distributa: e. gr. in vallibus flum. Parahyba! et pr. Juiz de Ford pluribusque locis circum Rio de Janeiro (Glaziou! n. 2143 et 9015 in horto publico cult., Barbosa Bodrigues; sine loco speciali: Sello! ADN. Species ab indagatore suo primo cl. GLAZIOU, qui a. 1868 specimina ad cl. MARTIUM miserat, cl. MARIANNO PROCOPIO FERREIRA dedicata, itaque sub hoc nomine iterum ab eodem in herbariis partita.

11. COCOS FLEXUOSA MART. Caudex excelsus, rarius humilis, flexuosus petiolorum basibus persistentibus squamatus, foliis laxis crispatis leviter arcuato-patentibus, segmentis lineari-acuminatis plrq. ternis vel binis dense aggregatis per acervos inter se valde remotos dispositis, imis supremisque filiformibus abbreviatis. Spadix longe pedunculatus spathâ lignosâ glabrâ extus profunde sulcatâ fusiformi breviter rostrata, rhachi quam petiolus et rami inferiores breviore gracili ramos laxos saepius secundos dense scrobiculatos anfractos rigidos exserente ; glomeruli triflori in parte basilari vel usque ad medium ramorum inserti bracteâ triplici praediti flores minores evolconico-pyramidatos densissime confertos et ventes, sepalis ♀ petalis rostrato-acuminatis aequilongis vel corollâ paulo brevioribus, germine oblongo-ovoideo albo-tomenPalm.

COCOS.

414

toso, androecei rudimentarii annulo dimidium germinis fere aequante (?); drupa ovoidea apiculatim umbonata exsucca putamine pallide lignoso crasso extus fibroso intus vittis 3 flavidis cum fuscis alternis praedito. Tabida physiognomica III (Palmae plures ad sinistram tabulae) et LI.

Cocos flexuosa Mart. Palm. brasil. 120. t. 64 et 86; incl. var. β. cataphracta et γ. densiflora! CAUDEX secundum loci opportunitatem cum reliquis organis quoad dimensiones variabilis, plrq. 3 —4 m., rarius 6 m. altus, vel fere depressus modo 1—2 m. altus et 5—8 cm. in diam., arcuato-adsceDdens, supra basin denudatus dein dense squamosus. FOLIA pro portione caudicis usque ad 2 m., vel modo 1 m. longa; petiolus anceps iu facie superiore applanatus, arcuatus, parum tomentosus denique calvus; costa post segmentorum imorum insertionem subito angustata dein fere linearis in apicem filiformem excurrens; segmenta utrinque 70—90 plrq. in greges oppositas crispatas coordinata (habitu in icone MARTII 1. c. optime illustrato!), media 2½ ad 3½ dm. lg. et plrq. 8 mm. lt. in cuspidem protracta, suprema vix 1 dm. lg. et vix 2 mm. lt., omnia rigida mediano superne argute prominente et secundariis nonnullis subtilissimis. SPADIX cc. ½ m. lg. pedunculo juniore velutino-tomentello; rhachis 1 dm. lg. vel paulo longior, ramos cc. 12 (raro paucos) usque ad 2 dm. longos vel breviores, apicem versus decrescentes exserens; scrobiculi florum ♀ patelliformes rami inflexione ampliati, bracteis 2—4 mm. lg. FLORES ♂ plrq. 1 cm. lg. calyce quam corolla cc. 10-plo breviore, petalis anguste lanceolatis stamina dimidio fere breviora includentibus; ♀ in dimidio inferiore ramorum basilarium multi (cc. 12) dense congesti, in ramis superioribus supremisque pauci vel nulli, quam scrobiculorum internodia pluries longiores 2 cm. lg. et ad basin vix 8 mm. in diam., sepalis petalisque eadem ac Coci Procopianae forma sed tenerioribus; germen usque ad stigmata 4 mm. longa cc. 6 mm. altum vertice sensim angustato nudo, dimidio inferiore tomento fusco dense obtecto. DRUPAE viridi-flavescentes 3 cm. altae et 2 cm. in diam.; putamen cc. 2 mm. crassum vittis lucidis obscurisque intus subaequilatis.

Late dispersa et frequens, tam solitarie crescens quam gregaria et per 6—8 consociata, per totam Brasiliam subaequatorialem et tropicam, centralem et orientalem rarius littoralem: in campis editis prov. Minas Geraes (Martius!), in territorio adamantum, pr. S. Joao d’el Rey, Ouro Preto, Minas Novas, Formigas etc.; ibidem in campis paulum paludosis (Weddell! n. 1678 et Sello!); in prov. Goyaz in Serra d'Ourada prrope Villa Boa et in Serra da Macauo (Pohl!), aliisque locis ejusdem provinciae (Gardner!, Burchell?!), et prope Bio de Janeiro (Schott!). Formam a specie spadice minore parvifloro secedentem leg. Warming! in campis Araracoara prov. Minas Geraes. — Floret per totum annum? (Majo—Jun.!, Novembri!).

12. COCOS CAMPESTRIS MART. Caudex humilis vel subexcelsus incrassatus parum squamatus foliis patenti-recurvatis crispatis rigidis, segmentis anguste laneeolatis brevibus in acumen breviter caudatum supra apicem obtusum productis binis teruisve aggregatis, imis supremisque paucis linearibus. Spadix longissime pedunculatus spathâ anguste fusiformi tenuiter lignescente acuti, vel breviter rostrata pedunculum longissime vaginante ad basin tomentelli denique, glabra, rhachi, abbreviata ramos plures dense congestos in scrobiculis inferioribus remotis androgynis flores ♀ elongato-pyramidatos acutos plures vel paucos evolventes exserente; flores ♂ quam ♀ plus dimidio breviores obliqui calyce minuto petalis lanceolato-acutis stamina longe superantibus; florum ♀ sepala oblonga ad apicem cristata corollam includentia, petalis e basi ventricosâ in rostrum lineari-lanceolatum acuminatum protractis, androecei rudimentarii annulo minuto basi germinis dense tomentosi ovoidei brevis in stigmata longa excurrentis

415

PALMAE:

impresso; drupa (immatura!) extus tomentella obovoidea conicoumbonata.

Cocos campestris Mart. Palm. brasil. 121. t. 87. CAUDEX speciei antecedentis similis plrq. minor. FOLIA 6—10 contemporanea 1—1½ m. lg., costa supra petiolum compressum elevato-triangulari subtus valde convexa; segmenta utrinque 30—40 ad costam brevem (plrq. ½ m. longam) per acervos ternorum (vel 2- vel 4-norum) densos inter se saepe 6—6 cm. distantes sparsa, formâ latiore minus sensim acuminata optime ab antecedente diversa (!), scil. media fere 3 dm. lg. et 10 ad 12 mm. sub medio lata, statu sicco plana (neque uti in antecedente involuta!), mediano superne valde prominente secundariis vix conspicuis multis subtilissimis; segmenta media margine antico ½—1½ cm. longe producto caudatim acuminata, superiora obtusa. SPADIX ce. 7 dm. lg. pedunculo gracili 4—5 dm. lg. spatha superiore incluso; rhachis 12—15 cm. lg.; rami 10—14, inferiores 2 dm., superiores 1 dm. lg. vel abbreviati; scrobiculi androgyni in ramis inferioribus cc. 6, in superioribus pauci vel 0. FLORES ♂ magnitudine inter 6—12 mm. variabili petalis coriaceis pro portione latis (3—4 mm. lt.); ♀ 10 — 15 mm. lg. et ad basin 5—7 mm. in diam., petalis quam sepala ¼ brevioribus in rostrum 5—8 mm. longum supra germinis verticem attenuatis; germen 3—4 mm. lg. tomento denso obtectum, stigmatibus erectis fere 5 ram. lg. DRUPA 2½—3 cm. alta et fere 1½ cm. ia diam. putamine oblongo intus vittis alternis subaequilatis radiato.

Crescit in Brasiliae subaequatorialis et tropicae centralis montanae campis siccis: in prov. Piauhy prope flum. Paranahyba inter S. Domingos et Borda do Mato; et inter Orisanga et Itupeva usque Cocaës, praeterea inter Riacho et Catalao (Burchell! n. 5956); praeterea in campis Catalao prov. Minas: Riedel!, Warming! ; sine loco speciali: Sello! — Late dispersa per campos videtur; florifera lecta Septembri.

Var β. NANA Dr. Acaulis atque minor in omnibus portionibus; folia breviora petiolo gracili quam costa dimidio breviore, segmentis laxius dispositis longioribus angustis. Spadix brevior spatha sup. angustissime fusiformi longe acuminata ramis paucis e rhacbi laxe exsertis abbreviatis, scrobiculis androgynis binis vel singulis ad ramorum basin vel interdum ad hunc illum ramum deficientibus. Tabula nostra XCI. Fig. I et II (habitus et spadix). FOLIA 6—7 dm. lg.; segmenta utrinque cc. 15—20 remota in acervis minus conferta, 3—4 dm. lg. et 5—8 mm. lt., suprema filiformia. SPADIX 4 dm. lg., ramos 2 vel 3 (usque ad 8 cm. longos) exserens. FLORES ♀ 8 ad 9 mm. lg. et 2½ mm. in diam.

In Brasiliae centralis campis montanis humidis: in prov. Goyaz et Mato Grosso inter Petrocinho ct urbem Goyaz, praeterea inter Goyaz et Cuyaba frequens: Weddell! n 2541 et 2995.

Crescit in Brasilia subaequatoriali centrali et tropica montana: in campis altis prov. S. Paulo, e. gr. prope Ytu, et in prov. Minas confini (Martius!, Langsdorff! et sine loco speciali: Sello!), in campis prov. Goyaz (inter Goyaz et Cuyaba: Weddell! n. 2990), forsan latius dispersa. — Floret (ex nota Weddellii) Nov. et Dec.; ab incolis prov. Goyaz Acumâo nuncupatur.

13. COCOS GRAMINIFOLIA DR. (n. sp.). Subacaulis foliis gracilibus erecto-arcuatis crispatis ad basin fibroso-dissolutam longe vaginantibus, petiolo tenui canaliculato quam costa gracilis elongata 5—6-plo breviore, segmentis in acervos

binorum vel plurium aggregatis patentibus nutantibus angustissime linearibus acuminatis rigidis. Spadix foliis brevior spathâ inferiore brevissimâ vix e folii vagina progrediente, superiore angustissimi superne fusiformi obtuso-rostratâ extus striati floccosâ denique calvi, pedunculo longo gracili compresso, rhachi elongati quam pedunculus breviore in magnis interstitiis ramos paucos tenues exserente denique apice florifero caudati; flores ♂ oblique clavati quam ♀ (ante anthesin oblongo-pyramidati corolli intra sepala longe prominente) paulo breviores; drupa parva ellipsoideo-acuminata putamine oblongo intus vittis alterne striato. Tabula nostra XCI (habitus cum analysi). CAUDEX vix conspicuus foliorum paucorum (5—7) vigentium vaginis adscendentibus obtectus. FOLIA fere 1 m. lg. vagina vix 1 dm. lg.; petiolus 1—2 dm. lg. et 6 mm. latus valde compressus supra canaliculatus; segmenta utrinque 30—40, 2—2½ dm. lg. et 5—8 mm. lt. in acervos inferne quinorum, superne 3—2-norum vel singulorum inaequaliter sparsa, costâ 5 — 6 dm. lg. in filum tenue excurrente. SPADIX 5 — 7 dm. lg.; spatha superior involuta vix 1 cm. in diam. intus obscure fusca, extus tomento flavescente albido appresse velutina denique glabra; rhachis 1½ ad 2 dm. lg. ramos 3, 4 vel 6 cc. 8 cm. longos exserens et ipsa in caudam floriferam ramos superantem excurrens. FLORES ♀ in scrobiculis androgynis imis 2—4 supra ramorum basin et plures in rhacheos cauda floriferi! inserti, 12 mm. lg. et 3 mm. lt., sepalis ovato-acuminatis, petalis ovato-ventricosis in rostrum brevius e calyce prominens acuminatis, germine oblongoellipsoideo in stigmata breviora angustato, androeceo rudimentario obsoleto. DRUPA 2 cm. alta et 12 mm. in diam. tomentella, putaminis vittis 3 fuscis laevissimis nitidis cum 3 dilute fuscis fere aequilatis alternantibus.

416

COCOS.

Sect. IV. ARECASTRUM

DR.

§. 1. Subsect.

Dr.

MACRANTHAE

14. COCOS OLERACEA MART. Caudex procerus coma crispata densa arcuato-patente et, deflexa, petiolis junioribus tomento appresso tectis glabrescentibus, segmentis aggregatis acervos densos remotos formantibus lineari-acuminatis paulum falcatis subtus glaucescentibus tenuiter membranaceis. Spadix speciosus pedunculo rhachin elongatam subaequante, ramis bracteatis inferioribus remotis longe pedicellatis ancipitibus glomerulos trifloros usque ad medium evolventibus, spatha supra basin cylindricam clavatâ juniore appresse tomentosâ ; flores ♂ robusti inflexi femineos aequantes filamentis longitudine calycem aequantibus, antheris corollae fere aequilongis inclusis ; fl. ♀ supra basin ovoideam crasse pyramidati calyce corollam multo minorem omnino obvolvente ad verticem cristato vel acuto, germine depresso-globoso in stigmata ipsi aequilonga attenuato ad basin androecei rudimento cincto; drupa ovoidea. Cocos oleracea Mart. Palm. brasil. 117. t. 82. Syagrus picrophylla seu Martiana Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. edit. II. (Prot.-app.) 45 et 48. CAUDEX varia altitudine saepe 20—25 m. altus (MART.!), vel inter et 20 m. alt., diametro supra basin pedali versus apicem valde decrescente petiolis persistentibus hinc inde quasi nodosus, annulis obsoletis approximatis. FOLIA 2—3 m. lg. costa ad basin 1 ½—2 cm. lata segmenta infima 5—6 dm. lg. vix 1 ½ cm. lt. exserente bifaciali dein argute carinata; segmenta superiora latiora paulo breviora (5 dm. lg. et 2—2½ cm. lt.), omnia per acervos numero vario conferta ad basin firme conduplicata tenuia flexilia. SPADIX pro portione altitudinis caudicis brevis 5—7 dm. lg. longe et valide pedunculatus; rami 25—30, inferiores rhachi fere aequilongi anfracti flores ♀ multos evolventes in scrobiculis dense congestis magnis. FLORES ♂ 12—15 mm. lg. calyce supra basin stipitiformem 1½ mm. altam in lacinias lanceolato-acutas 1½ mm. longas excurrente; 9 eâdem longitudine supra basin 8—10 mm in diam., petalis in acumen triangulare crassum excurrentibus, germine 4 mm. alto et 5 mm. in diam. DRUPAE vix bene notae, oblongae, cc. 4 cm. altae.

PALMAE:

417

Crescit in Brasiliae tropicae et subaequatorialis silvis in prov. Minas Geraës late dispersa: Martius!; floret Augusto. — Incolae Palmam Quariroba vel Coqueiro-amargozo nominant et e foliis coctis cibum parant.

Var. β. PLATYPHYLLA Dr. Caudex humilior plrq. excelsus comâ densâ ornatus ; folia elongata segmentis latioribus lineari-lanceolatis acuminatis infra glaucescentibus ; spadicis rami elongati densiflori profunde scrobiculati floribus ♂ longioribus. CAUDEX interdum modo 6—8 m. altus (saepe altior) et 2—2½ dm. in diam. FOLIA valida crispata in facie inferiore glaucescentia, segmentis per acervos nonnullorum vel plurium dense confertis, mediis 7—9 dm. lg. et 3, saepe 4 vel 4½ cm. It. papyraceis, statu sicco reticulatis. SPADICIS rami inferiores supra insertionem 2—5 em. longe scrobiculis destituti compressi, dein scrobiculis androgynis profunde exarati et inter eos anfracti, inferiores (4 dm. lg.) flores ♀ usque versus medium et superiores (3—2 dm. lg.) modo supra basin evolventes, supremi abbreviati saepe solum masculi. Florum structura uti in specie. Drupa ignota.

Crescit in Brasiliae subaequatorialis et tropicae orientalis silvis frequens, usque ad Brasiliam extratropícam progrediens: in prov. Bahia: Riedel; culta in Rio de Janeiro : Glaziou! n. 8063 ; in prov. Minas Geratis et Espiritu Santo (ex adnot. Glaziou), in prov. Rio de Janeiro, prope Sete Contes: Glaziou! n. 9010, et ibidem in silvis ad Jacarepagua: Glaziou! n. 7000 et 8049. OBS. Varietas in caudice a descriptione speciei Martianae recedit, etiam folia a segmentis originalibus MARTII diversa sunt (praesertim latitudine inconsueta); in reliquis partibus congruunt neque certe specificam diversitatem praebent. Sed haec specimina citata Glaziovana tantam cum ejusdem scrutatoris specimine n. 1175 (quod sub Coco Romanzoffianâ citabimus) similitudinem characterum ostendunt, ut, si recta haec determinatio sit, ex hoc maxima affinitas inter Cocum oleraceam et Romanzoffianam pateat.

15. COCOS CORONATA MART. Caudex excelsus ad apicem petiolorum basibus persistentibus confertis capitatocoronatus foliis erecto-patentibus minus crispis, segmentis per acervos 2—3-norum aggregatis e basi inflexo-conduplicatâ lineari-lanceolatis acutis coriaceis. Spadix multi ramosus spatha fusiformi juniore tomentellâ, ramis strictis inter scrobiculos androgynos usque supra medium densissime congestos anfractis flexuoso-pedicellatis; flores ♂ longi coriacei calyce lacinias lineares brevissimas evolvente quasi stipitati, antheris petala oblique lanceolata acuminata fere aequantibus; flores ♀ masculis paulo breviores vel subaequilongi pyramidati, calycis corollam includentis sepalo extimo argute carinato ante anthesin verticem floris formante, petalis ovato-acuminatis teneris quam sepala dimidio fere brevioribus, germine ovoideo in stigmata aequilonga attenuato, androecei rudimento ad germinis basin minimo (,,in staminodia 6 evoluto“: MARTIUS); drupa ovato-ellipsoidea apiculata putamine e basi acuta ovoideo longe acuminato valde incrassato intus supra basin paulum inaequali et in callos inter foramina adscendentes obsoletos excrescente. Tabula physiognomica X (Palma in silva Caa-tinga).

COCOS.

418

costam postice tetragono-compressam antice argute trigonam dense congesta utrinque cc. 100, ima angustata, superiora longa inulto latiora (usque ad fere 5 dm. lg. et 3½ cm. lt., plrq. autem 4 dm. Ig. et 2½ cm. lt.) acumine brevi paulum inaequali vel caudato, mediano superne validissimo, secundariis tenuibus vix conspicuis, facie inferiore rore glaucescente obducta. SPADIX 6 —7 dm. lg. ramos cc. 60 gignens (imos 3 dm., medios 2 dm., supremos 1 dm. longos) scrobiculis androgynis plurimis. FLORES ♂ 12—15 mm. lg. calycis basi stipitiformi 2 mm. longa; ♀ 10—12 mm. lg. sepalis coriaceis late convolutis, petalis 6 mm. lg. membranaceis, germine 2—3 mm. alto. DRUPAE 3—3½ cm. lg.; putamen fere 3 cm. altum et 2 cm. in diam., 3 mm. crassum, ad basin inter foramina extus sulcatum intus callosum, radiculâ seminis inter putaminis callos profunde immersa. Crescit in Brasilia subaequatoriali et tropica orientali et littorali : in desertis interioribus et prope maris littus in silvis aestu aphyllis Caatinga dictis gregaria vel sparsa, prov. Bahia et Pernambuco : Martius!, Blanchet!, praeterea in prov. Minas Geraes (nota Glaziou!, cult. in Rio de Janeiro, herb. Palm. n. 8061). — Flaret Septembri, fructificat Dec.—Jan. Aricuri vel Urucurí incolarum, vel in prov. Minas Coqueiro-cabeçudo denominata (Glaziou), in medullâ panem insipidum, in drupis oleum, in foliis tegmenta tuguriorum largiens.

16. COCOS MARTIANA DR. et GLAZ. (n. sp.)*) Caudex procerus foliis crispato pinnatisectis, segmentis lineari-acuminatis per acervos densos ad costam appresse floccosam denique calvam sparsis longissimis. Spadix speciosus ramis confertis glome-

rulos androgynos usque versus apicem evolventibus a basi ad apicem sensim decrescentibus leviter scrobiculatis; flores ♂ quam ♀ duplo longiores coriacei magni petalis late oblanceolatis vel lanceolatis, calyce ♀ coriaceo sepalis extimis reliqua involventibus, petalis e basi cordati triangulari-acutis, germine parvo depresso, androecei rudimento obsoleto; drupa oblongo-ellipsoidea vertice umbonato, putamine valde incrassato intus supra basin profunde inaequaliter excavato et callo triplici instructo. Tabula nostra LXXXVIII (folii pars) et LXXXIX (spadix et analysis).

(sec. GLAZIOU in lit.) 15—20 m. alt. et 3—4 dm. in diam. praelonga infra albido-glaucescentia ; segmenta media 1 m. lg. et 3 cm. lt. praeter medianum, valde incrassatum tenuiter membranacea, sensim et saepe acutissime acuminata, nervis II. utrinque cc. 6 argute in facie superiore prominentibus; greges plrq. e segmentis 3—5 formantur solitariis interpositis. SPADICIS rami graciles, inferiores 4, superiores 3 vel 2½ dm. lg., densiflori, ad apicem supra florum ♀ evolutionem subito attenuati. FLORES ♂ 10—12 mm. lg., lati, calyce campanulato brevi, staminibus petala fere aequantibus; fl. ♀ 4—7 mm. lg. ramos usque versus basin. obtegentes. DRUPAE flavescentes, statu sicco 2½ — 3 cm. lg. et 1½ cm. in diam.; putamen inter callos fere 2 mm. crassum, ad callos 4 mm., forma oblonga utrinque acutâ ad Cocum australem accedente, semine propter putaminis callos excavato forma irregulari. CAUDEX

FOLIA

Crescit in Brasilia centrali et orientali tropica usque in subaequatorialem progrediens, et in extratropica : in prov. Minas Geraes, Rio de Janeiro et Rio Grande do Sul (Glaziou! in silvis circa Rio n. 8056), praeterea in Espiritu Santo et Bahia (ex notis Glaziovanis ad specim. n.2755!, in silvis campisque); pr. Caldas prov. Minas (Regnell! III. n. 1774). — Floret et fructificat fere per totum annum. Ab incolis prov. Minas, Rio de Janeiro et Rio Grande do Sul Geribá vel Gerivá vel Palmito amargoso aut Baba de boi nominatur.

Cocos coronata Mart. Palm. brasil. 115. t. 80 et 81. CAUDEX 6—10 m. alt. plrq. 2 dm. in diam. vel crassior, cylindricus aut in medio incrassatus, profunde ahnulatus. FOLIA breviter petiolata plrq. 3 m. lg. (vel breviora) regulariter per spiram pentasticham disposita dense imbricata, itaque ad apicem caudicis e petiolorum basibus diutius persistentibus columnae caput spiraliter tortum formantia; segmenta ad

*) Modo postquam Coci cla vis analytica ex prelo prodiit, experti sumus, Cocum Geriba Barb. Rodr. ut synonymon ad C. botryophoram Mart. pertinere (teste n. 8058 herb. Glazioul); itaque huic speciei in clav. (cf. supra p. 403) C. Geriba denominatae velut novae proprium et ex arbitrio nostro dignissimum nomen attribuimus.

PALMAE:

419

17. COCOS ROMANZOFFIANA CHAM. Caudex excelsus vel subprocerus cylindricus sub vertice incrassatus nudus foliis amplis crispatis, segmentis e basi conduplicatâ ensiformibus. Spadices plures coaetanei in pedunculo brevi supra basin circumflexo penduli spathâ superiore lignosa acuminate, rhachi ramos graciles elongatos ante anthesin densissime compactos plurimos leviter scrobiculatos exserente; flores ♀ in parte ramorum inferiore dense cum masculis duplo vel triplo longioribus inserti oblongo-ovoidei, sepalo extimo reliqua et corollam multo breviorem obvolvente petalis rotundato-acutis, germine ovoideo in stigmata attenuato, drupâ fibrosi Tabula nostra XCII (habitus eum analysi).

Cocos Romanzoffiana Chamisso in Flora VI. (1823.) pars. 1. 226, et in Choris, Voyage pitt. autour du Monde 5. t. V. et VI.; Kunth l. c. p. 6; Mart. Palm brasil. 127. t. 88. f. 7. CAUDEX 9—13 m. altus superne quasi fusiformis comâ sphaeroideâ densa arcuato-nutante ornatus. FOLIA caudicis dimidiam fere longitudinem aequantia, marcescentia deflexo-pendula, interiora patentia incurva. SPADIX (dimidia fere foliorum longitudine) saepe usque ad 2 m. lg. speciosus, ramis gracilibus tenuibus. FLORES cf 11—14 mm. lg. calyce 1½ mm. lg. ad dimidium gamosepalo, petalis oblique lanceolatis 10—13 mm. lg. et 2—3 mm. lt.; stamina quam corolla 1/5 breviora distincta antheris sagittatis 7 mm. lg., filamentis 2—3 mm. lg. germinodium duplo fere superantibus. DRUPA „fibrosa, succo insipido, eduli tamen, magnitudine Juglandis vel major.“

Crescit in Brasilia extratropica littorali : in insula S. Catharina (Chamisso!). Latius dispersa dicitur per totam Brasiliam australem, tam extratropicam quam tropicam orientalem. OBR. Species ex speciminibus pessime (flores ♂ tantum!), ex descriptione non satis nota, cujus habitum et analysin ex auctoris icone hac de causa in tab. 92 delineandum curavimus. In analysi viri cl. CHAMISSO ad spadicis ramum etiam in nostra tabulâ accurate illustratum adjectum erat; , magnitudo naturalis“; itaque, eum flores ♀ desint, judicare licet, flores ♀ cc. 5 mm. lg. esse. Sed cum praeterea adjectum sit, spadicem illum ante evolutionem decerptum esse, credimus, flores ♀ tum haud perfecte evolutos fuisse. Itaque specimen n. 1175! a v. cl. GLAZIOU ad MARTIUM missum et ab hoc auctore pro ,,Coco oleracea an Romanzoffiana“ determinatum ad hanc speciem adducimus, quippe quod ad nullam aliam accedat. In hoc costa validissima (prope basin elevato-cristata 3 cm. lata) segmenta papyracea vel tenuiter membranacea 8—9 dm. lg. et 4 em. lt. ad maximam partem latissime linearia, per acervos ternorum vel quaternorum congregata profert. Spadicis praemagni rhachis 6 dm. longa ramos plurimos (cc. 100 vel plures), inferiores 3½ dm. longos superiores et breviores profert. Flores ♀ in scrobiculis profundis ramorum pauci vel cc. 8 inserti et inter se approximari, pyramidato-acuti, 10—11 mm. lg. et 7 mm. supra basin in diam. Flores cf cc. 1½ cm. lg. petalis acutis, iis expeditionis Romanzoffianae a v. cl. CHAMISSO lectis respondentes. Drupa ignota. (Confer hujus speciminis iconem in tab. nostra 92, Fig. II.) Haec (circa Itio de Janeiro lecta) ex notis Glaziovanis satis dispersa invenitur per omnes provinciae Rio, Minas Geraës et Espiritu Santo silvas.

Caudex excelsus vel 18. COCOS DATIL GR. et DR. subprocerus nudus anguste annulatus foliis crispatis, petiolo inermi brevi, segmentis lineari-acuminatis in acervos ternorum vel quaternorum dense aggregatis glaucescentibus. Spadix amplus valide pedunculatus spathâ incurvatâ rostratâ, rhachi elongatâ ramos plurimos quam ipsa pluries breviores dense exserente, glomerulis androgynis a basi usque supra medium vel versus apicem ramorum plurimis consociatis; flores graciles femineos ovoideos parvos longe superantes, sepalis

COCOS.

420

petalisque ♀ depresso-ovatis vix acutis valde concavis; drupae ex induviis cupuliformibus ovoideae conico-acuminatae carnosae putamine oblongo utrinque acuto superne acuminato valde incrassato intus supra basin irregulariter triexcavato calloso. Tabula nostra XCIII (spadix cum analysi).

Cocos Latii Gr. et Dr. in Griseb. Symb. Argent. 1879. p. 283. CAUDEX CC. 10 m. altas et 2—3 dm. in diam. ligno duro. FOLIA ampla 4—5 m. lg.; vagina cc. 4 dm. lg. panlatim in petiolum ½ m. lg. et 4 cm. lt. et fere 2 cm. crassum transiens, in fibrarum rete dissoluta et alte ad petiolum ancipitem laevem fibras emittens, quae usque ad segmenta fere ejus marginibus insident; costa paulum floccosa 2—2½ m. lg. segmenta exserens utrinque 150—160 densissime conferta et irregulariter crispato-divaricata per acervos coordinata, basilaria 6 dm., media 7 dm. et apicalia 3 dm. longa, summa filiformia, omnia angusta (plrq. 1½—2 cm. lt., saepe angustiora), dura et rigida, statu sicco crispa colore glauco viridi vel albescente. SPADIX 12 dm. lg. et longior; spatha rhachin superans crasse coriaceo-lignosa denique plane aperta et tum 2 dm. lt., extus profunde longitudinaliter sulcata; pedunculus 4 dm. lg. et 3 cm. in diam. paululum compressus; rami cc. 300 undique patentes et incurvi, inferiores 4 dm. vel 3 dm. lg., summi breviores, omnes graciles et plrq. flores ♀ usque versus apicem proferentes. FLORES cf 7 mm. lg.; ♀ triangulariglobosi acuminati florum cf anthesi saepe adolescentes et parvi vix 3 mm. lg., deinde panium elongari ovoideo-pyramidati usque ad 5 mm. lg. sepalis petalisque arcte convolutis, germinodio O. DRUPAE succulentae et edules flavo-fuscae 2½ cm. altae et vix 2 cm. in diam., putamine 2 mm. et ad callos 3 mm. crasso intus vitta laevi solitariâ a foramine embryonali alte adscendente instructo.

Crescit in rei publicae Argentinae insulis et silvis ripariis fl. Uruguay prope Concepcion (Lorentz! n. 880), et ad Rio Parana pr. Buenos Ayres (Bonpland!), sine dubio etiam in Brasilia extratropica; eandem speciem (ex spadice recognitam) etiam in prov. S. Paulo crescere itaque in Brasiliam tropicam intrare testatur cl. Dr. Schaumann. — In rep. Argentina Palma Datil audit propter fructus Phoenicis dactyliferae loco saepe ad cibum paratos sapidos.

19. COCOS AUSTRALIS MART. Caudex excelsus vel subprocerus columnaris nudus foliis densis crispis, petiolo inermi brevi, segmentis linearibus acutis glaucis sparsis. Spadix patens spatha inferiore ancipite brevi, superiore elongatâ longitudinaliter sulcata, rhachi ramos rigidos breves exserente glomerulos androgynos paucos supra basin evolventes, floribus ♂ longis femineos oblongo-ovoideos aequantibus vel superantibus; drupa ex induviis brevibus oblongo-ellipsoidea acuta putamine oblique oblongo utrinque acuto intus vittâ solitaria a foramine embryonali adseendente instructo callis destituto. (Ex MART.) Cocos australis Mart. Hist. nat. Palm. III. 289 et Palmet. Orbign. 95. t. 1 et 30; Orbigny, Voyage dans l'Amér I. 109. CAUDEX CC. 10 m. altus diametro pedali superne arcte annulatus comâ terminali plumoso-crispatâ rotundata habitu paulum ad Acrocomiam sclerocarpam accedente. FOLIA 3—4 m. lg. vagina glabrâ in fibras dissoluta; segmenta angusta, rigida albido-glancescentia et in facie inferiore spiraculis minutissimis obtecta, nervis II. dense striata. SPADICES pauci coaetanei; spatha inferior spithamam, superior 1 m. lg.; pedunculus compresso-teres cc. 4 dm. lg. tomento detergibili sordide albus; rami 1—1½ dm. lg. itaque rigidi inter scrobiculos infimos paucos (2—3) androgynos anfracti, superne masculi. FLORES ♂ 8—10 mm. lg. petalis ochroleucis lato-lanceolatis acutis carinatis; fl. ♀ late sessiles prioribus fere aequilongi sepalis petalisque ovaris obtusis arcte convolutis. DRUPAE fusco-aurantiacae 3 ad

421

PALMAE:

3½ cm. altae et fere 2 cm. in diam ; putamen cc. 3 em. lg. et vix 1½ cm. in diam. saepe falcato-obliquum vertice acuminato, dilute fuscum, intus aequale, supra foramen embryonem tegens vittâ laevi obscure fusca praeditum et hic incrassatum (2 mm. crassum), ceterum tenuius; cristae et calli O! (Praeter putamen n. v.) Crescit in republica Argentina secus flumen Parana ab urbe Buenos Ayres septentrionem versus dispersa in prov. Corrientes et in Missionibus frequens, solitarie crescens et silvarum humidarum decus. In Brasilia adhuc nondum inventa, sed sine dubio in prov. Rio Orande do Sul intrans. Species ex descriptione Orbignianâ non satis nota spadicis OBS. ramis brevibus flores ♀ paucos evolventibus insignis et hac praesertim nota a nostra Coco Vatii diversa; spadicis Coci cujusdam ramos prope Buenos Ayres a Bonpland lectos propter longitudinem suam (4 dm.!) et glomerulos androgynos plurimos usque versus apicem dense insertos ad Cocum Datil, non ad C. austrolem transferre debuimus, itaque hae duae species ibi limitem Palmarum australem consociatae formare videntur.

§. II. Subsect.

MICRANTHAE

Dr.

20. COCOS YATAY MART. Caudex excelsus crassus inferne nudus superne petiolorum basibus persistentibus densissime congestis squamatus, foliis concinnis multis confertis revoluto-patentibus longe vaginantibus petiolo spinoso-serrato, segmentis imis confertis dein aequaliter distantibus comptis lineari-acuminatis supremis filiformibus elongato-setaceis. Spadix amplus cernuus spatha inferiore tubulosâ superiorem lignosam anguste fusiformem denique applanatam rostrato-acuminatam ad ⅓ aequante, ramis plurimis dense intertextis bracteatis supra basin pedicelliformem scrobiculos latos androgynos paucos remotos evolventibus dein elongato-filiformibus masculis; flores ♂ quam 9 multo minores calyce triphyllo sepalis linearilanceolatis petala albo-marginata ad ⅓— ¼ aequantibus, antheris incumbentibus; flores ♀ oblongo-ovoidei rotundati sepalis cordato-ovatis, petalis convolutis mucronatis, germine elongatoconico; drupa carnosa ovoidea apiculata putamine oblongo utrinque acuto extus striato intus supra basin aequali callis destituto, vitta laevi solitaria supra foramen embryonale adscendente. Tabula nostra XCIV (folium, flores)

et XCV (spadix cum analysi).

Cocos Yatay Mart. Palmet. Orbign. 93. t.1 et 30. f. B, Hist. nat. Palm. IIP. 289; Orbigny, Voyage dans l'Amér. I. 127 et 148. CAUDEX 4—5 m. alt. diametro ultrapedali. FOLIA 2—3 m. lg.; vagina 3 dm. lg. ad oram in fibrillas dissoluta et sensim in spinas petioli (cc. ½ m. longi) multas validas mucroniformes transiens; costa in facie superiore linea mediana elevata triangularis segmenta utrinque 50—60 exserens ad imam basin 7—10 arcte approximata fere lignosa angustissime linearia, dein magis remota et fere aequaliter distantia, media 8 dm. lg. et plus quam 1 cm. lt., superiora 5 dm. lg. et ½ cm. lt., suprema angustissima 1 ½ dm. lg,, omnia rigida laevia infra glaucescentia. SPADICES 1½ m. lg. supra ramos circumflexi; spatha inf. 6 dm. lg. coriacea, sup. 1½ . lg. ab apice ultra medium longitudinaliter dehiscens et post anthesin explanata, laevis; pedunculus 7 dm. lg. anceps, tenax et laevis; rhachis elongata ramos 150—200, inferiores plrq. 3—4 dm. lg. et superiores usque ad 1½ dm. decrescentes evolvens, bracteis acuminatis longis ad ramorum insertionem. FLORES ♂ magnitudine in eodem spadice inaequali (confer icones in tab. nostrâ 94!) inter 4 et 8 mm. lg. petalis ovato-lanceolatis vel lanceolatis statu sicco ad margines albido-micantibus ; fl. 9 12 ad 15 mm. lg. et 8—10 mm. in diam. sepalis petalisque quam ea paulo minoribus arete inter se convolutis, androecei rudimento O. DRUPAE maturae induviis usque ultra medium longis involutae 3 cm. lg. et longiores, 2½

Palm.

COCOS.

422

ad 3 cm. in diam., sarcocarpio crasso succulento sapido; putamen osseum 2 em. lg. et 13 mm, in diam., 2 mm. crassum nigrescens trisulcatum ideoque subtrigono-ellipsoideum acutum, 5 mm. supra basin foraminibus tribus atris praeditum, e quibus sulci elliptici ad basin decurrunt. Silvas extensas (foliorum glauno-coerulescente colore insignes) format in campis arenosis Brasiliae extratropicac (etiam tropicae?) et reipublicae Argentinae affinis : in prov. Corrientes et Entre Rios secus cursum fluv. S. Lucia et Batel, etiam ad flum. Parana (Orbigny), et pr. Concordia (Lorentz!); in Brasilia sine loco speciali: Bello! — Yata-i incolarum, qui Palmae silvas usu multiplici fructuum, ligni, foliorum adolescentium coctorum destruunt. ADN. Descriptio MARTII 1. c. ex fragmentis Orbignianis facta nunc speciminibus optimis emendata et iconibus illustrata. In tabula Palmeti Orbigniani 30. f. B. spadicis ramus delineatus est, qualis nunquam invenitur; florum portio non naturalis; putamen non in vertice rotundatum sed acutum est; drupam carnosam esse jam ex usu ab cl. ORBIGNY citato prodit; segmenta omnino plura quam 100 saepe adsunt, non 50. — Ex tali comparatione speciminum bene collectorum cum descriptionibus incompletis Palmeti Orbigniani discernere licet, quantus sit valor in specierum characteribus ibi ex notis Orbignianis commemoratis, quare multi emendandi apparent.

21. COCOS SCHIZOPHYLLA MART. Caudex humilis vel interdum fere nullus crassus inferne denudatus superne petiolorum basibus persistentibus laxius imbricatis capitatosquamatus foliis concinnis arcuato-patentibus, petiolo secus margines segmentis abortivis antice incurvatis paleaceis spinoso-serrato, segmentis fere aequaliter ad costam sparsis linearibus ad apicem acuminatis vel rotundato-mucronatis. Spadix longissime pedunculatus pedunculo gracili ancipite, spatha, (inf.?) superiore anguste fusiformi acuta extus leviter sulcata, rhachi brevi ramos multos sibi aequilongos articulatim exserente, scrobiculis multis usque versus medium ramorum adscendentibus androgynis flores ♀ oblongo-ovoideos (sepalis petalisque acutis et mucronato-acuminatis) et flores ♂ femineis paulo minores pusillos ad apicem ramorum densissime confertos evolventibus, drupis „subglobosis parvis in vertice apiculatis, carne fibrosâ“. Cocos schizophylla Mart. Palm. brasil. 119. t. 84 et 85. Cocos Aricuí Prinz v. Neuwied, Reise in Brasil. I. 272. CAUDEX usque ad 2 vel 3 m. altus, (ex icone) habitu speciei antecedentis. FOLIA incurva quidem, sed non revoluta, 2—3 m. lg. breviter petiolata ; segmenta utrinque 30—40 in spatiis aequalibus 2 cm. vel saepe 3—4 cm. disposita, supra basin conduplicatam subito linearia acumine vario saepe breviter caudato, plrq. 3—4 dm. lg. et fere 2 ½ cm. lt., rarius 5 dm. lg. et fere 3 cm. lt., suprema in apicem folii latiorem saepe conflua. SPADIX usque ad 1 m. lg. saepe minor rhachi 1½—2 dm. longa ramos 20—30 exserente supra insertionem scrobiculis denudatos dein leviter scrobiculatos parum flexuosos fere rectos; spatha extus dilute fusca, intus nitide castanea. FLORES ♂ 3—4 mm. lg. calyce quam corolla 4—5-plo breviore, staminibus inclusis petalorum dimidiam altitudinem superantibus; fl. ♀ 5—6 mm. lg. formâ plrq. panium conica acuta, scrobiculis angustis insidentes sepalis petala cordata trilobo-acuminata vix obvolventibus parum acutis, germine subgloboso stigmatibus crassis. DRUPAE (n. v.) aurantiacae 2 em. altae et 1½ cm. in diam.

Crescit gregaria vel rarius solitaria in Brasiliae subaequatorialis orientalis et littoralis campis apricis montanis et in Caa-tinga silvis: in prov. Bahia pr. Camamú et Bahia aliisquc, locis (Martius!), et in S. Jorge dos llheos (Blanchet!). Floret Octob.—Dec., fructif. Nov.—Jan. — Arirí, Aricuri vel Alicurí incolarum, qui e foliis pileos nectunt et drupas in usum pharmaceuticum convertunt.

PALMAE:

423

Segmenta in icone Martiana tab. 85. f. III. false illustrata: ADN. non enim aggregata, sed snbaeqnaliter in ipso specimine originali disposita sunt! Idem stamina petala plus quam ad dimidium aequantia praebet, non ea „petalis triplo breviora“.

22. COCOS LEIOSPATHA BARB. RODR. Caudex depressus vel humilis crassus inferne nudus sub apice petiolis persistentibus in massam crasse ellipsoideam dense congestis capitatus foliis ex apice capitis angustati prodeuntibus recurvatis concinnis, breviter petiolatis, petioli marginibus spinoso-serratis, costa plano-compressâ in filum excurrente segmenta rigida aequidistantia lineari-acuminata erecto-arcuata exserente. Spadix gracilis pedunculo rhachin cc. duplo superante compresso, spathâ sup. tenuiter lignosâ extus intusque laevi vix striolatâ acuta vel breviter mucronata, ramis multis approximatis brevibus rigidis scrobiculos androgynos paucos supra basin vel rarius usque versus medium evolventibus et inter eos breviter anfractis, dein masculis; flores ♂ quam ♀ paulo breviores vel iis fere aequilongi calyce corollam usque versus dimidium aequante sepalis plrq. inaequalibus; fi. ♀ ovoideo-acuti vel breviter pyramidati sepalis cucullatis petalis triangulari-acuminatis, germine conico in drupam exsuccam (?) oblongo-ellipsoideam induviis magnis involutam excrescente.

COCOS.

424

Crescit cum specie in prov. Minas pr. Lagoa Santa, in campis (Warming!), et sine loco speciali : Sello!

23. COCOS CAPITATA MART. Caudex humilis vel excelsus cylindricus crassus a basi versus medium cicatricibus petiolorum insculptus dein versus apicem incrassato-capitatus petiolorum spinas minutas gerentium basibus persistentibus squamatus, foliis arcuato-patentibus concinne pectinatis glabris, ex vertice capitis applanato prodeuntibus, segmentis approximatis subaeqnaliter distantibus lineari-acuminatis glaucis. Spadix longe pedunculatus rhachi quam pedunculus compressus breviore, spathâ inferiore breviter tubulosâ, superiore fusiformi mucronato-acuminata extus laevi glabrâ intus nitidâ, ramis plurimis rhachi subaequilongis scrobiculos androgynos supra basin paucos (1—3) profunde exaratos evolventibus in apicem ♂ gracilem excurrentibus; flores quam ♀ (trigonoovoidei acuti) paulo minores obliqui calyce ⅓ corollae aequante sepalis lineari-acutis, sepalis petalisque 9 convolutis ovatis obtusis vel vix acutis germen ovoideum involventibus; drupa ovoidea acuta fibrosa. Tabula physiogmatica XXIII (Palma humilis ad sinistram!).

Cocos capitata Mart. Palm. brasil. 114. t. 78 et 79. Tabula nostra XCVI. Fig. I (habitus, folium, spadix cum analysi).

Cocos leiospatha Barb. Rodrig. in Rev. de Hort. II. (1877.) 24. c. ic. et Enum. Palm. nov. ed. II, Protesto-append. 44. e. ic. CAUDEX saepe modo 3—10 dm. alt. (WEDDELL et BURCHELL!) et 1½—2½ dm. in diam., rarius 1—2 m. altus corona apicali ventricoso-inflatâ insignis. FOLIA glauca 1 m. lg. vel parum longiora eleganter etiam statu sicco arcuata apice rigide deflexo, segmentis sursum curvatis rigidis utrinque cc. 25—30 aequaliter dispositis, infimis angustatis, mediis 3 dm. lg. et 1—1½ cm. lt. superne decrescentibus et laxius insertis, mediano valido et nervis II. subtilissimis. SPADIX vix ½ m. lg. et saepe minor ; rhachis cc. 1 dm. lg. et ipsa in caudam floriferam excurrens; rami rhaehin aequantes interdum flores ♀ 5—8 in scrobiculis ampliatis sessiles vel saepius paucos (3, 2 vel solitarium) evolventes. FLORES ♂ 4—5 mm. lg., ♀ 6—7 mm. lg. DRUPAE (non omnino maturae et siccae visae !) cc. 2 cm. lg. et 12 mm. in diam. putamine lignoso flavo intus aequali.

Crescit in Brasilid centrali montana, et subacquatoriali et tropica: in prov. Minas campis saxosis inter Gramina, Vellosias et Lencothoas mts. Serra Agua-pé, 1160 m. supra mare (Rodrigues) ; in campis siccis ejusdem regionis (Riedel!); m prov. Goyaz inter Patrocinho et Goyaz (Weddell! n. 1931), et (verisimiliter) prope Rio Pardo (Burchell! n. 5350 cum notis in Herb. Kew.). — Floret et fructif, Octobri. — Cabeçudo (in prov. Goyaz), vel Macumá et Coquinho do Campo (ad flum. Pardo), vel Coqneiro do Campo (in prov. Minas) denominatur.

Yar. β. ANGUSTIFOLIA Br. Caudex humillimus foliis minoribus arcuatis, segmentis laxe insertis remote pectinatis argute sursum erectis angustissime linearibus apice inaequaliter bifido. Spadicis rhachis elongata ramos plures quam ipsa breviores supra basin scrobiculos androgynos paucos remotos evolventes exserens. Tabula nostra XCVI. Fig. II (segmentum). „humillunus rarissime pedalis vel 2—3-pedalis“ (WARMING). media vix 3 dm. lg. et 6—7 mm. lt. rigida. RHACHIS 2 dm. lg. ramos 40—50, (inferiores graciles fere 2 dm. longos, superiores sensim decrescentes rigidiores, summos abbreviatos) exserens. DRUPAE longius acuminatae. CAUDEX

SEGMENTA

CAUDEX 3—5 m. altus 2—3 dm. et ultra crassus rudis, sub apice, (ubi petiolorum residua caput applanatum folia vigentia includens formant), diametro duplo fere majore. FOLIA 2—3 m. lg.; petioli margines remote vel densius spinis validis parvis (1—3 mm. lg. et latis) tecti, vel grosse spinoso-serrati ; segmenta plrq. 1½—2 cm. inter se distantia supra basin conduplicatam applanata, linearia sed in medio latitudinem maximam attingentia, media 5—6 dm. lg. et 15—18 mm. lt., inferiora angustiora magis approximata et aggregata. SPADIX 5—8 dm. lg. validus; spatha sup. extus rore glaucescens, sub apice etiam anthesi concava; rhachis 1½ ad 2 dm. lg. vel raro longior ramos cc. 40—50 graciles (raro 3 dm. lg., plrq. 1—2 dm. lg.) exserens. FLORES ♂ 5 mm. lg. petalis lanceolatoacutis saepe cuspidatis, filamentis subulatis, antheris versatilibus; ff. ♀ 6—7 mm. lg. bractea cuspidata suffulti, sepalis petalisque eâdem forma. DRUPAE acidae.

Crescit in Brasiliae subaequatorialis, tropicae montanae et extratropicae campis arenosis: in prov. Minas Geraes (etiam in prov. Goyaz intrans), in regionibus adamantium, et frequentior in deserto inter jium. Jequetinhonha et montem Serra de S. Antonio (Martius!), et inter Cocáes et Tambaú, praeterea inter Verara-legitima et Jium. Rio das Velhas (Burchell! n. 5318 et 5799); in prov. Rio Grande do Sul : Glaziou! in litt. ad spec. n. 287 (?), 8047 et 9334. Colitur in Rio de Janeiro. Floret praesertim Jul. et Aug. — Cabe9udo, Coqueiro acedo, vel Guarirova do Campo in prov. Minas et vicinis, Butiá in prov. Rio Grande do Sul nominatur. Drupae bonum nutrimentum praebent.

24. COCOS ERIOSPATHA MART. (MSC., n. sp.) Caudex humilis vel excelsus squamosus petiolorum basibus persistentibus capitato-incrassatus, foliis amplis concinne pectinatis glaucescentibus, segmentis inferioribus elongatis linearibus longissime acuminatis, superioribus anguste linearibus, omnibus rigidis subtiliter nervoso-striatis glaucis. Spadix validus crasse contractus spathâ superiore cylindrico-fusiformi sensim acuminatâ extus lanâ molli fusci velutino-intertextâ ubique dense tectâ, rhachi valida ramos dense compactos scrobiculis androgynis multis alte adscendentibus tectos evolvente et ipsâ in caudam dense floriferam androgynam excurrente; flores ♂ quam ♀ subglobosi breviter acuminati paulo

425

PALMAE:

longiores calyce petala albo-marginata usque ad ⅓ — ½ aequante, sepalis ♀ petala involventibus cucullato-acuminatis. Cocos eriospatha Mart. in schedula, Herh. Bruxell. 1867. CAUDEX speciei antecedentis similis et aequâ altitudine sed paulo crassior (GLAZ. in litt.). FOLIA quam in specie antecedente longiora videntur; costa argute marginata parum curvata in filum excurrens; segmenta 2—2½ cm. inter se distantia, inferiora 5—6 dm. lg. et 15—18 mm. lt., mediano superne argute prominente et in apicem bifidum induratum excurrente, nervis II. plurimis striatis; segmenta superiora valde abbreviata et attenuata (e. gr. 3 dm. lg. et 4 mm. lt.). SPADICIS pedunculus 2 cm. in diam.; rhachis usque ad caudam terminalem 2—2½ dm. lg. ramos cc. 60—90 exserens flexuosos 2—2½ dm. longos, summos breviores; spatha sup. crasse lignosa in acumen longum excurrens, intus pallide fusca, extus mollissime fusco-lanata, forsan post maturationem calvescens. FLORES ♂ vix 5 mm. lg. bracteolis patentibus triangularibus acutis suffulti sepalis ad imam basin connatis subulatis vel lineari-cuspidatis, petalis late lanceolatis oblique acutis; fl. ♀ usque versus (rarius supra) medium ramorum inserti vix 4 mm. lg., forma florum Coci Martianae, quâcum etiam forma rami totius praeter florum ♂ magnitudinem et structuram convenit. Drupae ignotae.

Crescit in Brasiliae extratropicae campis arenosis: in prov. Rio Grande do Sul, culta in Rio de Janeiro (Glaziou! n. 296 et 8059). — Haec quoque Butia audit.

Sect. V. DIPLOTHEMIOPSIS

DR.

25. COCOS PETRAEA MART. Subacaulis foliis paucis gracilibus brevissime petiolatis, segmentis binis ternisve aggregatis apicem versus solitariis laxe ad costam tenuem elongatam dispositis lineari - acuminatis angustis. Spadix foliis multo brevior longe pedunculatus rhachi simplici vel rarissime in ramos 2—3 fastigiatos divisa dense scrobiculatâ, spathâ inf. ancipite brevi bialata, superiore lignescente petiolum compressum involvente fusiformi - rostrat! intus nitidi extus saepe floccosâ ; glomeruli androgyni rhacheos dimidio femineis subinferiori inserti, superne masculi, floribus aequilongis, fl. ♀ conico-pyramidatis petalis longissime mucronato-cuspidatis, androeceo sterili germen cingente depressum in stylum brevem stigmatibus elongatis angustatum; drupa (immatura) ex induviis magnis conico-oblonga apiculata. Tabula nostra XCVII. Fig. I (spadix, folium, analysis).

Cocos petraea Mart. Palmet. Orbignian. 100. t. 9. f. II. Cocos rupestris Barb. Bodrig. Enum. Palm. nov. ed. II. Protest.-append. 45. Palma tota plrq. 1 m. alta sed fere acaulis (caudice brevi terrae immerso oblique adscendente et passim sobolifero) itaque interdum caespitosa. FOLIORUM magnitudo secus varietates α.—γ. inter ½ et 1 m. (raro plus) varians, costâ in filum excurrente, segmentis rigidis in statu sicco plrq. lineari-conduplicatis ; vagina tubulosa fibrosa 1 dm. lg. SPADIX magnitudine varia, plrq. cc. pedali; pedunculus gracilis strictus vel arcuatus in rhachin scrobiculis exaratam et anfractam excurrens; spatha sup. supra partem pedunculum vaginantem perspicue ampliata et exacte fusiformis. FLORES C? cc. 12 mm. lg., calyce 3—4 mm. lg., staminibus ad ⅔ petala aequantibus; fl. ♀ cc. 11 mm. lg. sepalis acutis concavis petala rostratomucronata obvolventibus, androecei rudimento cupuliformi germen quam stigmata multo brevius late cingente; drupae 2 cm. lg. induviis dimidiam altitudinem attingentibus fultae. — Variat quoad evolutionem pertinet :

Var. a. GENUINA. Folia 1 m. lg. et paulo longiora longe vaginantia vaginâ petiolum (7 cm. lg.) aequante; segmenta

COCOS.

426

conduplicata utrinque cc. 20, ima filiformia approximata, media binata, superiora solitaria, 3—4 dm. longa et 6—8 mm. lata. Spadix 3—4 dm. lg. spatlia superiore extus tomento dense fioccoso firme appresso pallide fusco obtecta in rostrum apicale 1½ cm. lg. excurrente; scrobiculi androgyni 5—10 in rhachi, masculi 15—20. Var. β. PLATYPHYLLA Dr. Folia supra 1 m. lg. gracilia fere concinna segmentis (non aggregatis) e basi reduplicati 'planis latioribus lineari-acuminatis ad costam elongatam laxe dispositis. Spadix quam folia quadruplo brevior tenuis simplex spathâ sup. angusti pallida floccis destituti vix striati, floribus ad rhachin abbreviatam confertis. Var. Γ. ALPINA Dr. Folia brevia (½ m. lg.), brevissime (5 cm.) petiolata, segmentis arcte conduplicatis angustissime linearibus acutis nervis III. reticulatis 2 dm. lg. et conduplicatione tantum 3 mm. latis, 1½—3 cm. distantibus. Spadix nanus (1 ½—2 dm. lg.) rhachi abbreviatâ (6 cm. lg.) flores ♀ magnos approximatos evolvente. Crescit (varietatibus intermixtis) per totam Brasiliam montanam centralem a prov. Pernambuco et Minas Geraës in Brasilia orientali usque ad Boliviam centralem: in prov. Piauhy, Pernambuco, Serra do Mato Grosso (Gardner! annis 1839 et 1841); in prov. Minas montibus Serra da Tromba ad margines Rio Sapucahy inter saxa lapidis Itacolumito dicti, 1062 m. supra mare inter Gramineas, Barbacenias etc. (Barbosa Rodrigues) ; in campis siccis montanis inter Patrocinho et Goyaz, et in campis Sertâo Amaroleité, et inter Goyaz et Cuyabá (Weddell! n. 2775, 2795 , 2536 et 2952; Tamberlik! Brasil. occ. sine loco speciali); et in Boliviae montibus altissimis prov. Chiquitos prope missionem S. Jago (Orbigny!). Floret Octob.—Dec. — Acumâo vel Acumâo rostero ab incolis propter similitudinem cum Coco campestri nominatur (Weddell).

26. COCOS ACAULIS DR. (n. sp.). Acaulis foliis gracilibus brevibus, costi tenui striat! flocculis parvis adspers! segmenta concinna inaequaliter distantia et saepe in parte inferiore aggregata lineari-acuta explanata exserente. Spadix foliis brevior simplex, spathâ inferiore?, superiore crasse lignosi cylindrico-inflatâ tomento molliter floccoso adspersâ pe dunculum etiam anthesi involvente recurvat! fere obtusi, rhachi elongat! pedunculum subaequante indivisi densiflorâ incrassat! dense scrobiculatâ, scrobiculis usque supra medium androgynis flores (longiores filamentis alte connatis) et ♀ (breviores, calyce indurato petala trigono-mucronata denudante, androecei sterilis cupulâ magnâ germen superante) evolventibus ad apicem masculis. Tabula nostra XCVII. Fig. II (spadix, folium, analysis). FOLIA 5—7 dm. lg.; segmenta antice remote inserta 3—4 dm. lg. fere exacte linearia cc. 13 ram. lt. nervis II. utrinque 3—4; (in speciminibus inopibus folia vix 5 dm. lg. segmenta utrinque 20—25 evolvunt modo 2 dm. lg. et 8 mm. lt.). SPADICIS (in specim. validis cc. 4 dm. lg.) spatha circa rhachin parum ampliata omnino fere cylindrica est ; rhachis scrobiculis densis (cc. 70) exarata glomerulos androgynos usque ad ¾ longitudinis profert. FLORES ♂ cc. 10 mm. lg. staminibus 6 inclusis in columnam angulosam basin corollae explentem sexfidam conjunctis, antheris supra basin vix sagittatam affixis; fl. ♀ 6 mm. lg. ambitu sphaerico, sepalis in apicem mucroni similem angustatis indurato-lignescentibus erectis, petalis convolutis concavis supra latera alata in apicem deltoideum acutum productis intra sepala prominentibus, androecei sterilis urceolo ad marginem truncatum obsolete sexdenticulato plus 3 mm. alto et 4 mm. in diam. obscuro, gynaeceum usque ad stylum brevem includente. Drupa ignota.

PALMAE:

427

COCOS—DIPLOTHEMIUM.

Crescit in Brasilia subaequatoriali orientali et centrali: in prov. Piauhy montibus. Serra Douro (Gardner! n. 3995); in prov. Goyaz, inter urbem Goyaz et Cuyabá (Weddell! n. 2984). Floret Septbr.—Nov.

Species incertae sedis. 27. COCOS ORINOCENSIS SPRC. Caudex excelsus vel procerus gracilis usque ad verticem nudus foliis longe petiolatis crispatis, segmentis plurimis aggregatis lineari-acuminatis pendulis. Spadix cum spathâ petiolum aequans ramis plurimis rigidis crassis flexuosis, spatha inferiore brevi ancipite, superiore maxima lignosa fusiformi rostratâ ; drupae mediocri magnitudine intra induvia androecei rudimento cupulari instructa, mesocarpio eduli.

Cocos Orinocensis. Spruce, Palm. Amaz. 161. Palma forsan ad sect. Syagri pertinens. CAUDEX 4—20 m. altus (ex auctore mirum in modum in altitudine varians!) diametro haud semipedali. FOLIA flavo-viridescentia 2 m. lg., inferiora arcuato-pendula, superiora erecto-patentia; petiolus 6 dm. lg. ad basin vix dilatatus; segmenta utrinque cc. 80 per 2—3-norum greges sparsa, media fere 6 dm. lg. et 2 cm. lt. SPADICES plrq. tres coaetanei; rami pedales cc. 8—4 cm. supra insertionem floribus denudati, dein ad longitudinem novam 5—6 cm. scrobiculis 7—10 androgynis exarati, denique ad apicem (1 ½—2 dm. longitudine) confertim ♂-scrobiculati; spatha inf. 2 dm., superior 6 dm. lg. Flores? DRUPAE „ex induviis trigono-urceolatis vix semipollicem altis cinereo-flavidae, ovi columbini magnitudine, mesocarpio eduli sapore druparum Maximilianae regiae.“ Crescit in Columina australi (et forsan in Brasilia aequatoriali) : in montibus vallem flum. Orinoci formantibus, usque ad 300 m. supra flumen adscendens et silvas vel amplos greges formans., in montium cacuminibus caudice alte erecto, prope undas humiliore (Spruce!)— In urbe Maypures Corozito nominatur.

evolvens! — Si haec Palma ad Cocum pertinet, transitum quendam ad Maximilianam indicare videtur, qui ex earum affinitate facile intelligetur.

29. COCOS PITYROPHYLLA MART. Caudex excelsus vel procerus nudus dense annulatus foliis fere concinnis patentibus petiolo inermi, segmentis aggregatis lineari-acuminatis facie inferiore squamulis parvis lanceolatis albida. Spadix infra ima folia evolutus simpliciter ramosus. (Ex MART.) Cocos pityrophylla Mart. Palmet. Orbignian. 99. t. 3. f. II. CAUDEX rectus gracilis magnitudine valde variabili (6 m. alt. et 8 ad 10 dm. in diam., vel 10 — 18 m. alt. et 2½—3 dm. in diam.). FOLIA omnia in vertice congesta et, undique patentia, parum arcuata, 3 m. lg., robusta, petiolo 1 m. lg.; segmenta terna vel 6—8-na consociata in greges taxas subalternas directione subaequali, nervis II. utrinque 3—4 validioribus, subtus squamulis lineari-oblongis arcte appressis frequentibus adspersa iisque subalbida. SPADIX pedalis. (Reliqua, iguota.)

Crescit in Bolivia centrali (et inde usque ad Brasiliam occidentalem dispersa?): in tractu orientali montium. Cordillera de la Paz, cc. 2600m. supra oceanum sub umbra magnarum arborum locis humidis (Orbigny). — Incolae eam (quod eis locis inter Palmas magnitudine excellit) Palma real appellant. OBS. EX icone citata et. statione hanc Palmam ad genus Euterpen pertinere censeremus, nisi ex descriptione Orbigniana segmenta ,,aggregata“ essent; Euterpe in Andibus alte adscendit, spadices infra folia evolvit et foliorum habitu ad iconem laudatam accedit, segmenta autem aggregata non possidet, Sed dubium est, utrum haec Palma real“ segmenta vere aggregata habeat,. cum folia tota non crispata, sed „subconcinna“ esse describantur. Itaque haec species omnino dubia, ulterius investiganda.

„

XIII. DIPLOTHEMIUM

Caudex procerus foliis curvatis patentibus, segmentis lineari-lanceolatis oblique insertis per greges 2—4-norum congregatis. (Ex BARB. RODR.)

428

28. COCOS SPECIOSA BARB. RODR.

Monoeca.

DIPLOTHEMIUM MART.

Mart. Hist. nat. Palm. II. 107 et III. 293; Palmet. Orbignian. 103. androgynus

(rarissime

abortu

masculinus) longissime pedunculatus simplex,

spatha

SPADIX

Cocos speciosa Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. ed. 1. p. 38 et ed. 2. (Prot.append.) 49 sub Syagro.

inferiore brevi, superiore completa lignosa pedunculum

(ex autoris descriptione;) „lineari-lanceolata, oblique adhaerentia altera lamina acuta et altera longe acuminata." Flores fructusqúe ignoti. (N. v.)

dense scrobiculatâ in dimidio inferiore glomerulos an-

SEGMENTA

longe vaginante,

rhachi incrassatâ cylindrica ubique

drogynos (trifloros) superne flores ♂ binatos gignente, bracteis 2—3-plicis dense imbricatis rhachin favosam

Crescit in Brasilia littorali aequatoriali ad flum. Capim el Pixuna. — Pupunha-rana incolarum.

reddentibus.

FLORES

♂ : calyx magnus triphyllus vel

tripartitus sepalis vel laciniis corollae fere aequilongis ; OBS. Hanc speciem omnino fere ignotam vix citavissemus, nisi praeterea specimen incompletum cum icone peregrinatoris cl. WALLIS hanc descriptionem supplens adesset. Legit ille enim prope Pará et ad flum. Rio Negro Syagrum quandam grandem caudice laevi alte erecto coma rotundâ foliorum parum crispatorum segmentis pendulis sub nomine eodem Pupunha-rana. Folii fragmentum nobis visum segmenta, per 4, (8—5, et solitariis in erpositis) arcte congregata, gregibus ipsis late (saepe fere 1 dm.) distantibus, textura membranacea et in statu sicco uti in sectione Syagri reticulata, forma exacte fere lineari sub apice attenuata, et in acumen obtusum breve excurrente, longit. 4—5 dm, et latitud. 2½ cm.; medianus superne valide prominens in insertione segmenti arcuato inflectitur et secus costam laevem paulum decurrit; (segmenta valde ad Maximilianam, insignem accedunt!). Spadix (ex icone WALLISI) intra folia evolutas eorum ⅓ vel ¼ longit. aequans, patens, spatha late fusiformi cuspidatorostrata; flores ♀ (ex adumbratione WALLISI) depresso-globosi, germine rotundato stigmata radiata evolvente inter perianthium conspicuo (aeque ad Maximilianam accedente?); drupa (ex icone) oblonga utrinque acuta 4 cm. lg. et 2 cm. in diam., foramina longe a basi remota sub medio

corolla tripbylla petalis in fundo floris disco crasse carnoso cohaerentibus; stamina 6—oo in disco erecta, breviter vel alte monadelpha,

anthesi e corolla vix

exserta filamentis brevibus antherisque sagittatis; germinodium 0 vel

parum trifidum. FLORES ♀ bractea mediana sepaloideâ suffulti; calyx, et corolla tripbylla imbricato-convolutiva petalis contracto-acuminatis post anthesin scariose excrescentibus; staminodia 0; germen conicum inclusum in stigmata 3

subulata excurrens

supra basin triloculare triovulatum,

ovulis cum axi

confluentibus micropylen oblique deorsum versam evolventibus.

DRUPA

ex induviis saepe soluta monosperma

429

PALMAE:

DIPLOTHEMIUM.

putamine laevigato ad basin foramina 3 evolvente vittis et callis destituto laevi, embryone in albumine solido cartilagineo basilari. Palmae acaules vel humiles, minores vel speciosae,

430

ʘ Folia 1 m lg. segmentis inaequidistantibus parum divaricatis; spadix pedalis erectus, staminibus in var. α. GENUINUM Dr. fi ♂ 6 .............. ʘʘ Folia 1—2 m. lg. segmentis per greges remotos inter se maxime divaricatis; spadix bipedalis, fructifer cernuus et deflexus, staminibus m fi. ♂ plrq 9......... var. β. ORBIGNYI Dr.

in Americae australis regionibus tropicis et subaequatorialibus, praesertim, per campos siccos et montanos a li§. I. Caudescentia.

tore maris per plagas centrales usque ad Boliviam orientalem sparsim aut gregarie crescentes; 5 species adime notae. —

CAUDEX

cicatricosus depressus, vel plrq. nullus,

comâ dense congesta saepe crispata.

FOLIA

aequaliter

pinnatisecta segmentis linearibus sparsis vel aggregatis in facie inferiore glaucescentibus vel albo-nitidis. DIX

SPA-

spatha superiore longitudinaliter usque ad apicem

erostratum plrq. obtusum dehiscente, rhachi supra pedunculi apicem intumescentem tenuiore densissime florifera, praesertim florum ♀ orthostichis parum tortis omnino obtecta et scrobiculis arcte juxtapositis omnino obsita. FLORES ♂ in glomerulis androgynis stipitali femineos magnitudine aequantes vel superantes raro paulo minores, superne sessiles, lati et saepe magno staminum numero intumescentes; flores ♀ conici late sessiles post delapsum ♂ rhacheos partem inferiorem solum obtegentes. SPADIX

1. DIPLOTHEMIUM CAUDESCENS MART. Caudex excelsus cylindricus remote annulatus coma densa valida, segmentis ad costam validissimam per greges concinnos vel vix crispatos elongatos insertis e basi conduplicatâ ensiformibus infra tomento cerato denso albicantibus. Spadix in pedunculo quam rhachis multo breviore spatha sup. crasse lignosâ sulcata longe acuminatâ inclusus, rhacheos dimidio inferiore androgyno caudam ♂ terminalem subaequante vel superante, floribus inter femineos alte erectis et expansis speciosis staminum plurimorum columnam sphaeroideam inter petala late lanceolata turgidam evolventibus.

Diplothemium candescens Mart. Palm. brasil. 111. t. 70 et 77. f. I. et II.

post anthesin ad caudam apicalem masculam

denudatus in dimidio inferiore fructuum spicam densissime per spiram quincunciaiem confertam maturans induviis paleaceis inter se liberis ad rhachin persistentibus densissime obtectus denique cum f ructibus vel post eorum delapsum denudatus, turbinatis vel

drupis mutua pressione angulatis

obovoideis umbonatis minoribus,

rarius

magnis.

SPECIERUM CLAVIS DIAGNOSTICA. §. I. Caudescentia. Caudex procerus vel excelsus, foliis praemagnis concinne pinnatisectis. Spadix in pedunculo brevi patens plurimiflorus floribus ♂ polyandris, drupis magnis inter induvias excrescentibus. t Caudex procerus foliis subtus viridibus; flores ♂ 15andri (Bolivia Central.)...... (1.) D. TORALLYI Mart. †† Caudex excelsus foliis subtus nitide argenteis; stamina cc. 50........... 1. (2.) D. CAUDESCENS Mart. §. II. Acaulia. Caudex 0 vel interdum humillimus, foliis magnis parvisque segmentis exacte congregatis. Spadix erectus vel deflexus longissimo pedunculatus multiflorus, florum ♂ staminibus 6—15, drupis parvis ab induviis solutis. ┴ Segmenta longa infra argentea; stamina 9—15 alte connata; drupae inter induvias magnas squamosas liberas usque versus verticem lepidotum occultae 2. (3.) D. MARITIMUM

III Segmenta brevia lineari-lanceolata per greges valde distantes conferta infra glauca vel pallidiora; stamina 6 ad 9 in discum brevem connata ; drupae glabrae ex in duviis rhachi insidentibus longe emergentes 4. (5.) D. CAMPESTRE

CAUDEX 4—7 m. alt. et 2½—3 dm. in diam. interdum in medio paulum incrassatus. FOLIA 3—4 m. lg. breviter petiolata segmentis utrinque 70 — 90 acervos vario numero (3 — 20) formantibus apicem versus aequaliter dispositis, mediis 6—7 dm. lg. et 4 cm. lt., inferioribus et superioribus brevioribus multo angustioribus, omnibus in apicem obtusum angustatis, nervis II. superne vix conspicuis in facie inferiore intra tomentum densum (detergibile) occultis. SPADIX CC. 1 m. lg., rhacheos parte inferiore androgynâ et post deflorationem masculorum feminei 3 dm. lg. flores 35 vel plures in orthostichâ quavis evolvente. FLORES cf 2—2½ cm. lg. calycis basi stipitiformi quasi pedicellati, late se aperientes; stamina cc. 50 dense intertexta, filamentis filiformibus antheras 3—4 mm. longas multiplo superantibus; fl. ♀ 1 cm. in diam. et plus quam 1 cm. alti, ante anthesin acuti sepalis petalisque subaequilongis concavis acutis, germine ovoideo floccoso, stigmatibus sessilibus. DRUPA ? (Speciminis dubii ex coll. Mart. putamen maxime incrassatum osseum (fere 1 cm. crassum), 5 cm. altum et 3½ cm. in diam., forma eadem quae in Diplothemii Torallyi icone, Palmet. Orbign. t. 28. f. D. 10, illustratur; semen 2½ cm. lg. et 18 mm. in diam. rhapheos ramis extus reticulatum.)

Crescit in Brasilia littorali, et subaequatoriali et tropica, usque ad montes mari approximatos adscendens: in campis montosis vel rarius in silvis depressis prov. Bahia (pr. Bahia, pr. Caxoeira et S. Amari, ad Rio das Contas etc., Martius), Ilheos (Blanchet!), et in provinciae Rio de Janeiro campis arenosis pr. Villa Nova, prope Rio Macacú, pr. Rio (Glaziou! n. 8054). Etiam in Rio de Janeiro culta et hortorum decus maxime laudatum, Nov.—Dec. florens, Buri vel Imburi in prov. Bahia appellatum.

§. II. Acaulia.

Mart.

╨ Segmenta breviora anguste lanceolata utrinque albicantia; sepala papulis albo-marginata ; stamina 9 fere libera 3. (1.) D. LEUCOCALYX Dr.

Palm.

ADN. EX §. I. et II. sectiones proprias et naturalibus characteribus distinctas creavissemus, nisi Diplothemium maritimum transitum queudam formaret et fortasse D. candescenti aeque affine esset, ac D. candescens et D. Torallyi inter se affinia sunt.

Mart.

2. DIPLOTHEMIUM MARITIMUM. MART. (emend.!) Folia valida multa deuse congesta segmentis ad costam per greges confertos dispositis lineari-acuminatis infra argenteis ad medianum floccosis, Spadix validus longissime pedunculatus erectus, rhacheos parte inferiore androgynâ caudam superante, floribus ♂ inter ♀ et ad caudam confertis quam ♀ 57

PALMAE:

431

DIPLOTHEMIUM.

paulo longioribus, staminibus plrq. 12—15 intra petala acuta inclusis ad basin in urceolum vel capulam connatis; drupa e basi acutâ ellipsoidea versus verticem obtusum in centro apiculatum tomentella vel lepidota. Tabula nostra XCVIII. Fig. II (analysis).

Diplothemium maritimum Mart. Palm. brasil. 108. t. 75 et 77. f. IIT; Hist. nat. Palm, III. 293. t. suppi. 77 A. Diplothemium littorale Mart. Palm. brasil. 110. t. 76. f. V; (excl. Mart. Palmet. Orbignian. '104 = D. campestre β. Dr.); Hooker in Bot. Mag. 81. t. 4861. FOLIA plrq. 2 m. lg., interdum breviora vel raro longiora, arcuata; segmenta utrinque cc. 60, ima setacea, media ampliata plrq. 2½—3½ dm. lg. et 1½ cm. lt., nervis n. in statu sicco utrinque conspicuis, tomento faciei inferioris tenui saepe pruinoso. SPADIX inter ½ et 1 m. lg., rhachi 1 — ad summum 1½ dm. longa, pedunculo compresso saepe tomentello, spathâ post anthesin profunde sulcata lignescente intus obscure fusca brevius longiusve rostratâ. FLORES ♂ 8—10 mm. lg., ♀ paulo minores, sepalis petalisque cf aequilongis acutis. DRUPAE plrq. obtuse obovoideae saepe mutua pressione angulatae miniatae superne tomento denso usque ad verticem obtusum stigmatum residuis nigro-apiculatum protenso indutae, ad basin viridescentem glabrae, carne eduli tenui, putamine nigro incrassato.

Variat segmentis latioribus angustioribusque, praeterea plumoso-crispatis (D. maritimum Mart.!) et rectius divaricatis (.D. littorale Mart.!) per transitus maxime numerosos. Frequens in Brasiliae litore subaequatoriali et tropico: in maritimis sabulosis prope Ilheos! et Bahia (Martius), ibidem : Blanchet!, ad oram orientalem sine loco speciali: Pohl! et Schüch!; vulgaris prope Rio de Janeiro (Riedel!, Weddell! n. 448 et 449, et Glaziou! n. 297 et 8050), praesertim pr. Restinga Copacabana, Tijuca et Tahipu. — Floret toto vere illarum regionum. Albumen ante maturitatem completam edule.

3. DIPLOTHEMIUM LEUCOCALYX DR. (n. sp.). Folia gracilia pauca congesta arcuata segmentis ad costam per greges inter se valde distantes arctissime congestis linearilanceolatis acutis albidis tenuiter nervosis. Spadix minor spatha laevi tenuiter fusiformi, rhacheos parte inferiore anbreviore, florum ♂ sepalis rotundatodrogynâ quam cauda acutis quam petala paulo brevioribus ad. marginem papulis albis dense cinctis, staminibus 9 discum brevissimum formantibus inclusis; drupa?

Tabula nostra XCVIII. Fig. I (spadix, folium, analysis). FOLIA ½—1 m. lg., longissime petiolata, petiolo costam fere aequante; segmenta 10—-50 plrq. terna in gregem communem sociata, inferiora 2 dm. Ig. in speciminibus exiguis breviora et interdum modo 5 mm. lt., supra medium sensim decrescentia, in statu sicco in fistulas angustas convoluta et habitum segmentorum angustissimorum referentia; costa parum lepidotofloccosa superne arguta, SPADIX 3—4 dm altus, pedunculo sub rhachi ancipite dilatato; rhachis 5—8 cm. lg.; spatha breviter rostrata intus castanea, extus pallida. FLORES ♂ et ♀ subaequilongi 3—4 mm. lg. dense ad rhachin supra pedunculi apicem angustatam tenuem inserti; sepala (praesertim ♂) a medio usque ad apicem cellulis crystallos gerentibus populiformibus dense obtecta iisque albide micantia; germinodium in flore ♂ disco staminum in eo connatorum insertum trifidum filamenta antheris subaequilonga aequans.

Crescit in Brasilia centrali tropica (rarius inventa). Prov. Mato Grosso, in campis prope ripas flum. Parana (Weddell! n. 3274); et pr. flum. Rio Grande inter Lanhoso et Tejuco (Burchell! n. 5750); sine loco speciali : Pohl! — Florifera et Aprili et Majo, et Septembri inventa.

432

4. DIPLOTHEMIUM CAMPESTRE MART. Folia rigida plus minusve arcuata pauca congesta segmentis per greges consociatis et conferiis lineari-lanceolatis in facie superiore viridibus, in inferiore albido-glaucescentibus. Spadix mediocri magnitudine spathâ clavatâ leviter nervoso-sulcatâ, rhacheos parte inferiore androgyni quam cauda ♂ plrq. multo longiore, florum ♂ (femineos vix aequantium) sepalis lanceolato-acuminatis petala vix ad dimidium aequantibus papulis destitutis, staminibus 6—9 disco carnoso late in fundo floris sessili insertis; drupa ovoidea breviter uncinato-apiculata, basi attenuatâ intra induvias prominente, glabrata. Diplothemium campestre Mart. Palm. brasil. 109. t. 76 et 78. Var. α. GENUINUM Dr. Palma minor foliis brevibus parum arcuatis segmenta densissime per greges approximatos et apicem versus subaequaliter disposita breviter lineari-lanceolata rigide pungentia evolventibus, costi tenuiter floccosi. Spadix florifer erectus florum ♂ staminibus 6, fructifer erectus vel nutans. Tabula physiognomica XXIII (Palmae 2 prope Cocum capitatam terrae appressae.

Diplothemium campestre Mart. l. c.! FOLIA ⅔—1 m. lg. saepe supra terram explanata; segmenta cc, 50 utrinque, per 2 vel 3 congregata, media cc. 12 cm. lg. et 8—9 mm. lt., inferiora et superiora sensim breviora et angustiora, omnia in statu sicco praeter basin reduplicatam plana, vix nervis bene conspicuis praedita, margine antico paululum producto breviter caudato-cuspidata. SPADIX ⅓ ad ½ m. lg. pedunculo praesertim apicem versus ancipite; rhachis 5 cm. lg. vel plrq. fere 1 dm. lg. dense florifera; spatha acuta vel acuminata intus pallide fusca. FLORES ♂ (et ♀ paulo longiores) 5—7 mm. lg., ♀ ante anthesin conici. DRUPAE denique „flavescentes carne albida versus basin putaminis crassiore, putamine pallido, Coryli Avellanae nucis magnitudine“.

Var. Β. ORBIGNYI Dr. Palma robustior foliis elongatis arcuato-incurvatis segmenta per greges remotos plurima undique recte divergentia disposita lineari-acuta vel anguste linearilanceolata acuminata evolventibus, costa gracili glabra. Spadix longissime pedunculatus florum ♂ staminibus. 9, fructifer arcuato-deflexus. Diplothemium littorale Mart. Palmet. Orbignian. 104. t. 9. f. 3 (habitum optime illustrans!). FOLIA 1½—2 m. lg.; segmenta utrinque cc. 80 (itaque pro longitudine costae laxiora quam in var. a), infima (filiformia supra 2 dm. lg.) multa greges basilares costae formantia, media per greges 2-, 3- vel 4norum congregata fere 3 dm. lg. et 12—14 mm. lt., superiora sensim abbreviata multo angustiora, suprema vix 6—3 cm. lg. filiformia, omnia nervosa longe acuminata, in statu sicco plana, in facie inferiore rore tenuissimo adspersa vel fere pallide viridescentia. SPADIX plrq. fere 1 m. longus rhachi eâdem longitudine qua in var. a; spatha acuta magis sulcata intus obscure fusca pedunculum longissime vaginans. DRUPAE in spadice fructifero inter folia usque ad terram deflexo multae congestae miniatae (interdum paulum tomentellae?).

Crescit utroque varietas frequentissima a Brasilia subaequatoriali orientali et centrali per reliquam Brasiliam centralem (praesertim montanocampestrem) usque ad Boliviam orientalem et Brasitiae plagas litorales, austrum versus usque ad rempvblicam Argentinam. Var. α. in campis siccioribus herbidis calidioribus 60—450 m. alt. in interiore prov. Minas Gemes, in deserto inter fluvios Jequetinhonha et S. Francisco, pr. Contendas et Formigas (Martius!), pr. Espiritu Santo (Prine. Maxim. Neuwied),

433

PALMAE:

in Serra de Christaës (Pohl!), in prov. Piauhy (Gardner! n. 2071), in campis siccis pr. Pio Pardo (Riedel!), inter Lanhóso et Diamantina pr. fl. Rio Grande (Burchell! n. 5751), in Brasilia occid. (Tamberlik!), et inter Goyaz et Cuyaba (Weddell! n. 3002) — Var. p. in Brasilia tropica orientali (Sello! sine loco spec.), in prov Minas Geraës pr. Abaite (Weddell! n. 1861), in campis humidis montium Sertâo Amaroleite et pr. S. Antonio (Weddell! n. 2492 et 2688), prope urbem Goyaz (Burchell! n. 6559), inter Goyaz et Cuyaba (Weddell! n. 2950). — In Bolivia et Argentinia: Orbigny. OBS. Specimina Weddelliana aliaqae tam exacte cum descriptione et icone Orbignyana, quam cl. MARTIUS ad D. littorale suum attraxit, congruunt, ut dubium non sit, quin D. littorale (cum D. maritimo ejusdem autoris coincidens et forsan modo lusum habitu minore formans) in tota Brasilia centrali, Bolivia et prov. Argentina Entre Rios deliciat. Varietates hic distinctae habitu foliorum saepe valde differunt, attamen non in species duas separandae sunt, scil. gravioribus characteribus carentes; sed eum cl. MARTIUS specimina completa varietatis β. uostrae non viderit, excusandum est, quod plantam Orbignianam in Palmeto Orbigniano 1. c. pro D. littorali determinavit.

ATTALEA. obvallati.

434 DRUPA

monopyrena valide induviata et an-

droecei abortivi cupula excrescente cincta, 3-sperma vel rarius abortu 1—2-sperma,

rarissime ovariorum ferti-

lium. in germen concrescentium multiplicatione pleiosperma, exocarpio lignescente, mesocarpio tenui fibroso fibris cum putamine pro seminum numero 1—pluriloculari osseo cohaerentibus et foramina dense obtegentibus,

seminibus in loculis singulis oblongis,

dorso

rhaphê plurinervosâ adscendente supra verticem et ad latera reticulatim ramifieata instructis, embryone exacte basilari. Palmae speciosae (rarissime parvae),

acaules vel

excelsae et procerae foliorum magnitudine et decore insignes, in America intratropica a Brasiliae ora orientali

XIV. ATTALEA H.B.K. H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 248 (vel I. 310 in editione majore); Mart, (emend.!) Hist nat. Palm. II. 135 et III. 296, et Palmet. Orbignian. 112; Wallace, Palm-trees Amas. 116. — SOHEELEA Karsten (pro parte!) in Linnaea XXVIII (1856.) 264.

ATTALEA

Monoeca vel dioeca. SPADICES e sexu diversi: aut masculi graciliores et feminei validiores in distinctis plantis, aut masculi et androgyni (rarius abortu sexus ♂ feminei) monoeci, valide pedunculati, spatha inferiore rudimentariâ truncata vel brevi, superiore completa incrassato-lignosâ, rhachi elongatâ simpliciter ramificatâ vel rarius (in spadicibus femineis) simplici. INFLORESCENTIA plrq. secundo-spicata : flores ♀ in rhachi crasse breviter pedicellati in pedicellis solitarii plrq. unilaterales, vel in ramis brevibus validis pauci (2—4) inserti plrq. secundi, bracteati; flores cf bini vel (in scrobiculis minoribus) singuli excavationibus profundis vel scrobiculis levibus bracteatis ramorum inserti, secundi (excl. in sect. II.); glomeruli tritiori rari (modo in spadicis androgyni scrobiculis ♀ ramorum), plrq. 0. FLORES ♂: calyx brevissimus imbricato-triphyllus ; corolla coriacea triphylla petalis valvatis (aut plano-concavis ad apicem profunde carinatis, aut incrassato-clavatis excavatione destitutis); stamina 6—∞ ad basin in discum brevem carnosum connata corolla breviora, antheris longis linearibus rectis supra basin breviter sagittatam erecto-affixis ; germinodium 0 (excl. sect. II.). FLORES ♀ : sepala et petala imbricata concavo cordata ; androeceum rudimentarium cupulae instar germen cingens; germen ellipsoideum vel ovoideum in stylum conicum angustatum stigmatibus 3 radiantibus exsertis, supra basin triloculare ovulis omnino ad rhapheos tractum immersis, micropylê exacte basilari integumentis

prope tropicum Capricorni secus litus orientale et rarius per regiones centrales usque ad Boliviam orientalem et centralem dispersae, inde septentrionem versus frequenturres, in Brasilia aequatoriali praesertim subandina et in Columbia specierum multitudinem evolventes, in America centrali usque ad regni Mexicani fines rariores. — CAUDEX, si adest, cylindricus et plrq. strictissime adscendens, crassus, comâ densâ eximie concinna.

FOLIA

breviter petiolata segmentis lineari-acuminatis exacte pectinatis vel per greges latos consociatis, glaberrimis. SPADICES inter folia inferiora,

vel in speciebus acaulibus

ad basin prope folia prodeuntes, androgyni quam masculi ramificati,

speciosi, feminei et

multo validiores sed

minus

denique fructuum magnorum pondere onusti

cernui: rami ♂ (in spadicibus masculis, aut in androgynis supra florum ♀ exsectionem) breves vel graciliter elongati cernui, plrq. in parte dorsali scrobiculis destituti, in parte a rhachi aversa scrobiculis dentalim exarati et floribus singulis arcte congestis secundis dense obtecti; rarius scrobiculi leviores versus apicem ramorum undique impressi flores ♂ superne undique spectantes, ad basin autem secundos gignunt; in sect. II. flores ♂ in ramis brevibus incrassatis ubique undique spectant (transitum ad inflorescentium Maximilianae efficientes) FLORES

♀ quam ♂ multo,

saepe multiplo graviores,

oblongi vel ellipsoidei; ovula ab axi centrali tantum multorum fascium fibrovasalium arcu separata, ceterum ad ventrem et basin ab endocarpio libera ; (confer icon. in Bot. Zeitg. 1877. t. V. f. 11).

DRUPAE magnae, saepe

maximae (praeter Cocum nuciferam majores quam reliquae brasilienses), exocarpii strato firme lignoso in statu sicco plrq. a mesocarpio se dissolvente, mesocarpio dense fibroso sicciore vix carnoso, putamine extus fibris plurimis cum mesocarpio cohaerente, crassato ei indurato,

materiem

mirum in modum inoptimam

supellectilum

PALMAE:

435

fabricandarum cet. praebente; in putamine monospermo locus ovuli primi et secundi aborientis rimâ atra angustissima significatur; (confer tab. nostram 99. fig. IV., putaminis sect. transv.); foramina embryonum intra fibras putamen ad basin rotundatam involventes occulta,

basi

putaminis saepe latae et rotundatae approximato..

SECTIONUM ET SPECIERUM CLAVIS DIAGNOSTICA. ADN. Cum divisionis sincerae notae et sectionum characteres inflorescentia et structura florum ♂ nitantur, omnes species spadice et floribus ♂ ignotis ad eas „incertae sedis“ redegimus. In fructibus modo characteres specifici, interdum leviores, quaerendi.

Sect. I. ATTALEAE VERAE DR. Rami spadicis masculi vel cauda ♂ apicalis ramorum androgynorum excavationibus profundis unilateralibus dentatim excisi, leviter arcuati et graciles, dorso scrobiculis omnino destituto laevi. Flores d speciosi (habitu florum ♂ Coci), secundi et ad apicem oblique inflexi, petalis plano-concavis apicem versus contractis profunde carinatis saepius in acumen solidum excurrentibus, staminibus 6—∞ (saepe inter 6 et 12) erecto-inclusis. Petala floris ♀ concava, obtusa, integra. — Habitus variuscaudex 0—altissimus. (Generis totius ditio ampla.) † Caudex excelsus vel procerus foliis longissimis et segmentis pluripedalibus. Drupae magnae (quam ovum anserinum majores), rostratoacuminatae. ʘ Stamina 6, ⅓ corollae longitud. aequantia. Caudex excelsus crassus (6—10 m. alt.); folia erectopatentia petiolis ad margines fibroso-dissolutis, segmentis exacte aggregatis . . 1. A. FUNIFERA Mart. ʘʘ Stamina 7—12, rarius plura, dimidium corollae superantia. ┴ Caudex cc. 15 m. alt., foliis concinne et pectinato-pinnatisectis. Stam. 10—12, rarius plura, 2. A. COMPTA Mart. ¾ corollae long. aequantia . . JL Caudex 25—30 m. alt., foliis concinne pinnatisectis segmentis per greges longos segregatis. Stam. 7—9, ⅔ corollae longitud. aequantia 3. A. INDAYA Dr. †† Caudex 0 vel rarius humillimus foliis longissimis vel brevibus. Drupae ovi gallinacei magnitudine vel minores, umbonato-rostratae. ʘ Spadix parvus gracilis. Folia brevia crispata segmentis rigidis exacte aggregatis et in grege divaricatis 6. A. EXIGUA Dr. ʘʘ Spadix robustus. Folia longa vel longissima concinne pectinata. ┴ Flores $ in ramis solitarii. Stamina florum ♂ 6—9. Spatha anguste fusiformis longissime rostrata 4. A. HUMILIS Mart. ╧ Flores ♀ in ramis androgynis plures, pauci. Stamina florum ♂ 9, 12 vel interdum plurima. Spatha late fusiformis rostrato-acuminata 6. A. SPECTABILIS Mart.

Sect. II. CYLINDROSTACHYS DR. Rami spadicis ♂ stricti, breves et incrassati, ubique dense et leviter scrobiculati; caudae ♂ ramorum in spadice androgyno aeque ubique dense scrobiculatae, abbreviatae. Flores d (habitu florum Coci) undique spectantes, recti, petalis concavis acutis, staminibus 6 dimidium corollae superantibus germinodium superne trifidum includentibus. Petala floris ♀ secus margines erosoflmbriata, mucronato-cuspidata. — Palmae acaules, foliis amplis concinnis pectinatis; spadices pro portione breves. (Nova Granata et Brasilia subandina.) Species unica brasiliensis

7. A.

NUCIFERA

Krst.

ATTALEA.

436

Sect. III. PSEUDO-SCHEELEA DR. Rami spadicis vel caudae ♂ ramorum androgynorum graciles attenuati, in parte ventrali, vel apicem versus etiam in dorsali, leviter scrobiculati. Flores d (habitu sectionis Scheeleae in genere Maximiliana) exacte vel minus perfecte secundi, recti, petalis incrassatis anguste fusiformibus vel clavato-acutis, staminibus 6 intra corollae dimidium inferius imperfecte inclusis. Petala floris ♀ concava, obtusa, integra. — Palmae excelsae vel procerae, raro acaules, foliis amplis concinnis vel crispatis, segmentis distincte aggregatis; spadices ampli inflorescentia Attaleae normali, floribus minoribus, drupis plrq. ovi anserini vel gallinacei magnitudine, saepe oblongis putamine versus peripheríam acervis fibrarum validarum dense conglutinatarum aequaliter sparsis percurso. (Brasilia occidentalis, rarius centralis; Columbia montana.) ♂

┴ Caudex 10—18 m. alt. Flores d ad basin secundi, in dimidio ramorum superiore ubique scrobiculato undique spectantes 8. A. PRINCEPS Mart. ╧ Caudex interdum humillimus plrq. 1—3 m. ait. Flores ♂ ad ramos a basi ad apicem lateraliter scrobiculatos 9. A. PHALERATA Mart. secundi ................... Species incertae sedis (sine dubio ad sect. I. vel III. pertinentes), quarum praesertim drupae notae sunt, sequenti modo discernuntur: † Caudex 0 vel humillimus. Spadicis rhachis simplex. Drupa obovoidea umbonata, parva (vix 4 em. lg. et 2½—3 cm. in diam.) 10. A. MICROCARPA Mart. †† Caudex excelsus vel proceras. Spadicis rhachis ramificata. Drupae magnae. ʘ Caudex 20—30 m. alt., foliis longissimis iu planitie horizontali expansis longius petiolatis. ┴ Drupa oblonga, cylindrica utrinque attenuata 11. A. EXCELSA Mart. ╧ Drupa conico-oblonga rostrata, sub vertice in12. A. SPECIOSA Mart. crassata ʘʘ Caudex 6—13 m. alt., foliis longissimis in planitie verticali arcuato-expansis et patentibus brevissime petiolatis. Drupae ovales rostratae 13, A. HUMBOLDTIANA Sprc.

Sect. I. ATTALEAE VERAE

DR.

(Char. cf. supra.)

1. ATTALEA FUNIFERA MART. Caudex excelsus cylindricus laevigatus foliis erecto-patentibus, petiolis ad margines fibroso-dissolutis, segmentis per greges plrq. 3—5-orum inter se’ valde distantes confertis et in gregibus divaricatis, lato-linearibus acuminatis. Spadix androgynus ramos plurimos superne in spicas ♂ longas excurrentes proferens floribus ♀ 1—2 supra basin incrassatam insertis, floribus d hexandris speciosis, petalis lineari lanceolatis oblique acuminatis planis stamina plus duplo superantibus; drupa maxima ellipsoideoacuminata usque ad ⅓ induviata, putamine validissime incrassato 2—3-spermo. Attalea funifera Mart. Palm. brasil. 136. t. 95 et 96. f IV. CAUDEX 6—10 m. alt. et ¼—⅓ m. in diam. FOLIA caudicis longitudinem fere aequantia, dense conferta, petiolorum fibris marginalibus corneo-elasticis longissime dependentibus; segmenta ad costam (ad basin carinii elevatâ bifaciali instructam) dorso plrq. albido-floccosam per greges distinctos sparsa, quorum ima altius eriguntur, summa in angulo acutiore porriguntur, media cc. 5—6 dm. lg. et 4—5 cm. lt., in facie inferiore pallidiora, nervis II. utrinque 6 bene conspicuis; ad apicem folii segmenta

PALMAE:

437

multo minora (2 dm. lg.) plrq bina in greges sociata sunt. SPADIX robustus, rhachi ramificata cc. ½ m. lg.; rami androgyni vix 1 dm. lg., rami spadicis masculi (cc. 70—80) ad basin saepe calloso-incrassati et circumflexi, cc. 1 dm. lg., remote unilateraliter scrobiculati, scrobiculis bifloris. FLORES d supra 2 cm. lg., petalis 4—5 mm. lt. a basi ad apicem applanatis; stamina brevia (8—9 mm. lg.), antheris in filamentis brevissimis sagittato-linearibus. DRUPAE ponderosae obscure fuscae vel nigrescentes, saepe 1 dm. altae et 5—6 cm. in diam., formâ plrq. rite ovoidea vertice in rostrum sensim angustato; induviae intus cupula radiatim lacerata magni (androeceo abortivo excrescente) instructae; putamen 1 cm. crassum ad basin cum fibris mesocarpii multis connatum, superne laevigatum ; semina oblonga cc. 4 cm. lg. et 16—18 mm. in diam., rhapheos late adscendentis ramis fuscis in testâ nigrescente perspicue impressis laxe reticulatis. Crescit in Brasilia orientali, praesertim littorali inter 10° et 20° lat. austr.; in silvis primaevis praecipue mari approximalis prov. Espiritu Santo, Porto Seyuro et prov. Bahia (Martius!), in Ilheos (Blanchet!), etiam in prov. Minas Geraës intrans? (Tschudi! sine loco spec.). — Species sub nomine Piaçaba vel Coco de Piaçaba (conf. Maximil. Prinz v. Neuwied, Reise in Bras. I. 272) illustris; fibrae petioli vel spathae dissolutae retium, scoparum etc. materiem optime vimineam, drupae putamen incrassatum tornatoribus largiuntur.

2. ATTALEA COMPTA MART. Caudex procerus recte cylindricus foliis patentibus comptis concinnis pectinato-pinnatisectis, segmentis suboppositis aequaliter distantibus lineariacuminatis. Spadix ample ramificatus, floribus ♂ poly- (10ad 12- vel pleio-) andris, staminibus ¾ corollae longitudinis aequantibus; drupae in spadice fructifero pendulo plurimae speciosae ad ¼ induviatae ovoideae vel immo obovoideae in vertice late rotundato umbonatae. Tabula nostra IC. Fig. II (drupa).

Attalea compta Mart. Palm. brasil. 137 (cum Attalea humili et Indayá confusa!), t. 41 (habitus), et t. 97 (pro parte: spadix d et segmenta); Mart. Hist. nat. Palm. III. 297 (emend.!) et Palmet. Orbignian. 120. CAUDEX ad 16 m. alt. et saepe humilior. FOLIA habitu eximie compto, 5—7 m. lg., segmentis mediis cc. 7—9 dm. lg. et 8— 3½ cm. lt. SPADIX ♂ quam segmentorum longitudo brevior, ramis haud ita multis plrq. 1½ dm. lg. fere a. basi usque ad apicem dense floriferis. FLORES d cc. 12 mm. lg., petalis lineari-acuminatis planis denique contracto-cuspidatis; ♀? DRUPAE magnitudine speciei antecedentis vel paulo minores, exocarpio lignescente a fibris mesocarpii post maturitatem se dissolvente, brunneo et scabriusculo.

Crescit in Brasilia aeguatoriali et subaequatoriali orientali et praecipue litorali, saepe silvas constituens (vel campestris?); in prov. Bahia, (etiam Goyaz?), Piauhy, Pernambuco et Maranhdo (Martius!), in Ilheos (Blanchet!),: et in Maranhâo (Wallis!). — Nomen vernaculum Pindoba vel Pindova ; segmenta foliorum materiem vimineam, drupae oleum seminum edulium praebent. OBS. In iconibus et descriptione v. cl. MARTIUS 1. c. multa de hac Palma false citata; non solum propter perturbationem Atlaleae comptae cum speciebas duabus sequentibus habitus et dimensiones folii permixte describuntur et distributio geographica etiam eam specierum sequentium includit, sed flores ♀ omnino false descripti et in spadice t. 97. f. I. illustrati sunt, scil. habitu fl. ♀ Coci et magnitudine nimis exigua; tales in Attalea nunquam inveniuntur.

3. ATTALEA INDAYA DR. (n. sp.). Caudex procerus altissime erectus cylindricus foliis longissimis erecto-patentibus paulum crispulis, segmentis lineari-acuminatis congregatis intra

Palm.

ATTALEA.

438

greges subparallelis (nec divaricatis). Spadix speciosus multiramosus, ramis in spadice d confertis elongato-gracilibus supra basin breve spatium nudis, dein scrobiculis bivel unifloris laxius, apicem versus dense praeditis, florum ♂ sepalis minutissimis, petalis lineari-lanceolatis longe acuminatis planis stamina 7—9 corollam ad ½ vel ⅔ aequantia ineludentibus; drupae in spadice fructifero pendulo plurimae confertae magnae, obovoideo-acuminatae(?), plrq. trispermae, seminibus oblongis laxe reticulatis. Tabula nostra C. Fig. II (habitus*), segmentum, rami ♂ cum analysi). CAUDEX 26—30 m. altus (praeter Attaleam excelsam. in Attaleis brasiliensibus altissimus). FOLIA saepe usque ad 10 m. lg., robusta; costa flocculosa denique calvescens inter segmenta inferiora alte elevata, dein minus prominens triangularis; segmenta coriacea validissima, plrq. per 3 vel 4 congregata et in gregibus inferioribus 2—3 cm. distantia, inferiora 1¼ m. lg. et 7 cm. lt., (mediano argute prominente in facie superiore flocculis evanidis adsperso, nervis II. utrinque 7—10 validis), superiora sensim decrescentia, apicalia plrq. bina in greges remotas (4 cm. distantes) consociata 6 dm. lg. et 2 cm. lt., et summa breviora. SPADIX androgynus ignotus; d validissimus rhachi ad basin 2½—3 cm. in diam. ramis undique densissime obtectA 2—2½ dm. longis arcuato-aversis. FLORES d speciosi in scrobiculis remotis secundis parallele inserti, mutua pressione fere liberi, magnitudine et petalorum forma variâ et in eodem ramo inaequali, 14—18 mm. lg.; calyx minimus ½ mm. altus; petala 12—16 mm. lg. et 2—3 mm. lt.; stamina plrq. 7 vel 8, filamentis brevibus in discum humilem connatis, antheris plrq. supra medium corollae prominentibus erectoinclusis. DRUPAE vix satis notae; (forsan drupae in Mart. Palm. brasil. t. 97 illustratae ad hanc speciem pertinent; drupa alia, quam huc pertinere judicamus, in tab. nostrâ 100 illustratur; haec 6-spermal, seminibus anguste oblongis).

Crescit in Brasilia tropica orientali, fortasse in extratropicam se extendens, nunquam in depressis, frequens in regionibus montanis inter 500 et 1400 m. altitud.: communis in prov. Rio de Janeiro, e. gr. in monte Corcovado (Glaziou! n. 303 et 8070), et sine dubio in prov. Minas Geraës et S. Paulo. — Drupae et segmenta foliorum utilia.

4. ATTALEA HUMILIS MART. Acaulis vel caudice humillima,, foliis longis robustis concinnis pectinato-pinnatisectis, segmentis aequidistantibus exacte fere linearibus longe acuminatis. Spadix androgynus firme erectus longe pedunculatus, spathâ superiore crasse lignosa longissime supra rhachin et ramos porrectâ et rostratâ inclusus, rhachi elongatâ ramos plurimos breves rigidos exserente (inferiores saepe florem ♀ solitarium prope basin late insidentem evolventes dein masculos, superiores omnes et multos inter androgynos intermixtos omnino masculos), floribus ♂ binis vel singulis in scrobiculis, speciosis 6—9-andris, petalis superne incrassato-acuminatis, floribus 9 cylindrico-pyramidatis; drupa minor obovoidea vel turbinata in vertice rotundato applanato umbonato-apiculata, putamine pallido obovoideo saepe dispermo vel abortu monospermo, semine anguste obovoideo laxe reticulato. Attalea humilis Mart. Palm. brasil. t. 75 (habitus sub nomine erroneo A. comptae); Hist. nat. Palm. III. 297. t. 168. f. I. et Palmet. Orbignian. 121.

*) Figura habitum referens secundum photographiam a cl. G. LEUZINGER, in urbe Rio de Janeiro degente, factam concinnata est, quae etiam in opere Liberi Baronis a THIELMANN „Vier Wege durch Amerika“ (Lipsiae 1879) per artem phototypicam reiterata invenitur.

439

PALMAE:

FOLIA 3—5 m. lg. habita compto; segmenta utrinque plurima cc. 7 dm. lg. et 3—3½ cm. lt., cc. 4—3 cm. inter se remota, apicem versus decrescentia et magis approximata, summa filiformia; medianus in facie inferiore fusco-leprosus, nervis n. utrinque cc. 5 validioribus. SPADIX (cf bipedalis) androgynus 1 m. lg., validus sed propter ramorum, brevitatem cylindrico-angustatus diametro minore, spathae rostro 1½ dm. lg.; rhachis 2—3 dm. lg. ramos rigidos 5—6 cm. lg. lanato-squamulosos (in spadice ♂ elongato-flaccidos?) erecto-patentes plurimos (cc. .150 vel plures) undique dense exserens, aut omnino masculos aut androgynos eadem longitudine. FLORES ♂ 15—17 cm. lg.; stamina 6, vel plura—9, vix corollam dimidiam aequantia vel dimidium superantia, filamentis gracilibus antheras ad ⅓ ad ⅓ aequantibus. FLORES ♀ (habitu ad Coci flores majores accedentes) 2cm. lg. et 1 cm. in diam. pluribracteati, sepalis petalisque ovato-lanceolatis concavis ab extimo ad intimum sensim decrescentibus et dense convolutis, androecei rudimentarii cupula tubulosa ½ cm. altâ, germine conico omnino incluso stigmatibus longis coronato. SPADIX fructifer ramis ♂ et ramorum androgynorum spicis ♂ amissis drupamm molem magnam evolvens paulo post anthesin ex induviis excrescentium; drupae maturae magnitudine circiter ovi gallinacei minoris, e basi acutiore obovoideae cum umbilico, mutuâ pressione augulatae; putamen 3—4 cm. altum et 2½ ad 3½ cm. in diam., 6—8 mm. crassum.

Crescit in Brasilia orientali, subaequatoriali et tropica, praesertim in collibus humilibus (50—60 m. altitud., neque altioribus : Glaziou!) mari approximatis: in silvis prov. Rio de Janeiro. Espiritu Santo, Minas Geraës, Bahia et Pernambuco (Martius), ad flum. S Francisco (Princ. Maxim. Neuwied!), in Ilheos (? Blanchet!), et praecipue circum Rio de Janeiro pr. Icarahy, Praia Grande et Maué (Glaziou! n. 2756 et 8069). — Catole in prov. Rio de Janeiro audit; in provinciis subaequatorialiorientalibus etiam haec Pindova vel Palmeirim nominatur (?, Mart.). Usus seminum et foliorum uti antecedentium; e segmentis piscatores retia valida fabricant. OBS. Fortasse etiam nunc, postquam cl. MARTIUS hanc speciem rite ab A. compta distinxit, sub A. humili duae species latent, certe autem duae varietates, quas speciminum inopia separare non audemus. Spadix ♂ a Prine. MAXIMILANO NEOVIDENSI lectus et a cl. MARTIO in tab. 168 f. I. illustratus et a nobis comparatus parum cum spadicibus androgynis a v. cl. GLAZIOU lectis congruit; rami flaccidi prioris, rigidi posteriorum, flores cf minores staminibus 6 vix dimidiam corollam aequantibus prioris, flores cf majores ramorum dense villoso-squamulosorum staminibus 9 ad ⅔ corollae aequantibus posteriorum certe characteres validos praebebunt ad hujus speciei typicae formas distinguendas. Drupae forma similis atque in A. spectabili, var. β. (confer tab. nostram 99. f. III), modo paulo minor, et certe utraque species valde affinis est.

5. ATTALEA EXIGUA DR. (n. sp.). Acaulis, foliis parvis rigidis crispulis, segmentis exacte aggregatis (plrq. binis vel ternis compositis) ad costam brevem confertis lineariexiguus erectus, spathâ sup. angustisacuminatis. Spadix sime fusiformi sensim rostrato-acuminatâ, ramis brevibus haud ita multis quam rhachis pluries brevioribus fere a basi laxe unilateraliter scrobiculatis glaberrimis; flores ♂ singuli in scrobiculis, speciosi, staminibus 9 intra petala lineari-lanceolata cuspidato acuminata inclusis.

Tabula nostra C. Fig. I (spadix cf cum analysi, segmenta). cc. 1 m. lg. habitu Coci comosae, sed minora; segmenta utrinque 50—60 ad basin aggregata, apicem versus magis regulariter disposita, inferiora 3—4 dm. lg. et vix 1½ cm. lt., raro latiora, superiora sensim decrescentia, omnia ad costam gracilem dense conferta. SPADIX, ♂ 4 dm. lg., spa tha firme lignosa extus sulcata intus violaceo-fuscâ, rostro, ancipite supra rhacheos apicem longe protenso; rami 30—40, inferiores cc. 6 cm., superiores 5—4 cm. lg., scrobiculis patentim bracteblatis cc. 25 vel paucioribus exarati. FLORES cf cc. 12 mm. lg., antheris defloratis late hastatis, eis Attaleae humilis similes, cujus formae minori species affinis. FOLIA

Crescit (rarior ?) in Brasilia centrali: inter Goyaz et Cuyabá (Weddell! n. 2965). et prope Salinas (Weddell! n. 2022). — Indajárostero incolarum in prov. Goyaz.

ATTALEA.

440

6. ATTALEA SPECTABILIS MART. Acaulis vel caudice humillimo crasso, foliis brevissime petiolatis speciosis concinnis rosulam amplam formantibus, pro portione longitudinis latis, segmentis pectinarim dispositis inter se approximatis Jineari-acuminaris. Spadix foliis multo brevior robustus, spathâ inferiore truncato-tubulosâ validâ, superiore late fusiformi, rhachi spadicis androgyni cc. spithameâ, validissimi ubique ramos rigidos supra florum ♀ paucorum insertionem in spicas ♂ post anthesin marcescentes attenuatos exserente, florum ♂ staminibus 6—∞; drupa breviter induviata, ellipsoidea vel obovoidea umbilicata ovi gallinacei magnitudine 1—3sperma.

Attalea spectabilis Mart. Palm. brasil. 136. t. 96. f. I. et II.; Palmet. Orbignian. 121 ; Wallace, Palm-tres Amaz. 118. t. III f. 1. ? Maximiliana attaleoides Barb. Itodrig. Enum. Palm. nov. 41. Var. a. TYPICA Dr. Acaulis vel caudice humili crasso capitato, foliis elongatis robustis. Spadix glaber valide ramificatus ramis androgynis longioribus flores ♀ plures (2—5) proferentibus superne masculis, floribus ♂ 6—12-andris ; drupa ellipsoidea vel ovoideo-oblonga 3- (rarius 2-) sperma. Attalea. spectabilis Mart. l. c., figurae citatae! CAUDEX O vel usque ad 1 m. alt. et ⅓ m. in diam. FOLIA plrq. 6—7 m. lg. segmentis inferioribus 1 m. et ultra longis, superioribus 4 dm. lg. et 1½ cm. lt. SPADIX fructifer valide erectus, spatha inferiore 1½ dm. lg. obtuso-truncatâ, superiore inferiorem longe superante rostratâ. DRUPAE ovo gallinaceo paulo minores vel aequilongae (plrq. 5 cm. lg. et 3½ em. in diam.), saepe singulae vel binae in quovis ramo post abortum reliquorum florum ♀ maturescentes, regulariter ellipsoideae vertice sensim rotundato denique umbonato-apiculato induviis modo basin tegentibus ; semina parva ellipsoidea utrinque acuta, testa reticulata.

Crescit in Brasilia aequatoriali tota : in silvis primaevis ad montes Serra de. Pará aliisque. locis vallis Amazonum (Martius); in valle fluminis Rio Negro (Wallace), pr. Santarem (Spruce!), ad Barreiras de Mutum, Rio Jutahi (Trail!), et prope Pará (Wallis! a. 1861). — Curuá vel Curuá-piranga ab indigenis appellatur.

Var. β. POLYANDRA Dr. Acaulis foliis elongatis robustis. Spadix albo-tomentosus postea calvescens erectus, fructifer denique cernuus, ramis androgynis?, floribus ♂ polyandris ; drupa obovoidea basi acutâ, vertice late rotundato rostratoumbonato, putamine valde incrassato 3- vel 2-spermo, rarius monospermo. Tabula nostra IC. Fig. III (spadix fructifer, drupa).

Attalea pixuna Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. 43. FOLIA 5—9 in rosulam congesta, dimensionibus varietatis typicae, segmentis utrinque cc. 100—110. FLORUM cf stamina multa (22 ex BARB. RODRIG.). DRUPAE quam in varietate antecedente paulo majores, forma turbinato-obovoideâ insignes, rostro parvo plrq. adunco praeditae, colore rubicundâ vel fulvâ.

Crescit eum var. α. in ditione Rio Purus (Wallis! a. 1861), et in ditione flum. Tapajos inferioris (Barbosa Rodrigues). — Curua-í (ad Rio Purus) vel Curuá-pixuna (ad Rio Tapajos) nominatur.

Var. γ. MONOSPERMA Barb. Rodr. (sub specie). Acaulis foliis brevioribus coriaceis, segmentis rigidissimis. Spadix

441

PALMAE:

compactus, androgynus valide ramosus ramis brevibus flores ♀ plrq. 6 alterne secundos remote exserentibus dein in spicam brevem cf excurrentibus ; fl. ♂ ? ; drupa ellipsoidea vel oblonga, umbonato-rostrata, putamine incrassato plrq. monospermo, semine praeter embryonis basin acutam oblongocylindrico. Tabula nostra IC. Fig. IV (ramus, drupa, cum analysi).

Attalea monosperma Barb. Rodrig. Enum. Palm. nov. 42. saepe modo 2—3 m. lg;, rarius longitudine ad var. α. et β. accedentia, perspicue petiolata basi nuda; segmenta inferiora ensiformia, 4 cm. lt. et latiora, superiora 6—5 dm. lg., latitudinem maximam in dimidio superiore attingentia 3 cm. lt., plrq. coriaceo-rigida, rarius membranacea. SPATHA coriacea striata, lignescens ; spadix ♂ amplius ramificatus ; androgynus primo „subspiciformis“ (SAGOT), ramis validis brevibus cc. ½ dm. longis in spicas ♂ brevissimas excurrentibus, interdum floribus ♂ fertilibus destitutus. FLORES ♀ 1½ cm. lg, petalis sepalisque induratis, androecei abortivi cupula germen ad ⅔ cingente, stigmatibus exsertis. DRUPAE forma ad var. α. accedentes, paulo majores, exocarpio sicco a mesocarpio parco (eduli) dissoluto; in putamine monospermo loculi ovulorum aborientium conspiciuntur. FOLIA

Crescit in provincia Paraensi, variis locis (Barbosa Rodrigues), et frequens in Guiana gallica (Sagot! n. 001 et 831). — Curuá-tinga in Brasilia aequatoriali audit, Macupí in Guiana (unde nomen a cl. Sagot schedulis inscriptum: „Attal.ea Macoupi“). Drupae carnem parcam grate sapidam continent; foliis hujus et antecedentium incolae ad tuguria tegenda saepe utuntur.

Sect. II. CYLINDROSTACHYS

DR.

(Char. cf. supra.) 7. ATTALEA NUCIFERA KRST. Acaulis, foliis erectopatentibus dense congestis conspicue petiolatis amplis pectinato-pinnatisectis concinnis, segmentis lineari-acuminatis suboppositis. Spadix pro portione brevis axillaris, spathâ sup. crasse lignosa post anthesin late explanati rostrato-acuminatâ, masculus rhachi elongati ramos paucos remotos breviter pedicellatos cylindrico-incrassatos ubique dense floriferos exserente; androgynus primo spiciformis, ramis brevissimis flores ♀ singulos vel binos et spicam ♂ apicalem abbreviatam evolventibus; flores ♂ hexandri, staminibus intra petala lanceolata concava inclusis in discum altum connatis, 9 masculis multo majores oblongi, sepalis lanceolato-acutis quam petala coriacea eroso-denticulata et apiculata brevioribus, androecei abortivi cupula brevi basin germinis lageniformis cingente, drupa ovoidea oblique rostrata putamine incrassato 2—4 loculari seminibus oblongis, lacerato-induviata, carne siccâ, ovi anserini magnitudine.

Tabula nostra CI. Fig. I (spadix cf deflor., segmentum).

Attalea nucifera Karsten in Linnaea XXVIII. (1856.) 255 et Flor. Colurni. I. 137. t. 68. FOLIA 5—6 m. lg. (KARSTEN); segmenta utrinque 90—100, ensiformia, in facie superiore glabra, in inferiore ad margines anticos vittâ ferrugineâ floccosa ornata, 7—8 dm. lg. et 3—4 cm. lt.; vagina ad margines fibroso-dissoluta in petiolum fere 1½ m. longum infra ferrugineoleprosum excurrens. SPADIX ♂ ½ m. lg. pro portione tenuis, pedunculo compresso-tereti, rhachi ramos 15—20 tenues ½—1 dm. lg. breviter bracteatos exserente; spatha inferior crasse coriacea bialaris obtusa cc. 2 dm. lg., superior 6 dm. lg. crasse lignosa extus profunde longitudinaliter sul-

ATTALEA.

442

cata, statu aperto cochleariformis, subito rostrato-acuminata, rostro in facie dorsali decurrente. Crescit in Columbia, locis apricis humidis 1000— 1200 m. altis praesertim pr. Honda (Karsten); et in Brasilia aequatoriali montana, in Silvis pr. Barre/iras de Mutum, Rio Jutahi (Trail! n. 212 herb. Palm. Kew.). Diagnosis ex descriptione v. cl. KARSTEN et e specimine ADN. Trailiano a nobis facta, in descriptione autem nostra autor cl. KARSTEN neglectus est, cum descriptio amici TRAIL in ipsa patria, redacta et nobis communicata praestaret. Cl. TRAIL specimen suum pro specie nova habuit, cui nomen ,,Attalea pycnospatha“ tribuerat; sed cum e specimine suo incompleto in tabula nostra illustrato una cum descriptione plantae totius nil nisi spathae inferioris praesentia ab Attaleac nuciferae characteribus differret, plantam sub hoc nomine descripsimus. Spatha inferior (ut videtur), etiam in Attale,a, sicut in Coco cet,, variabilem demonstrat longitudinem et vix certos characteres offerre potest.

Sect. III. PSEUDO SCHEELEA

DR.,

(Char. cf. supra.)

8. ATTALEA. PRINCEPS MART. Caudex procerus superne petiolorum basibus coronatus, foliis elongatis crispatis, segmentis per greges longos et inaequales aggregatis lineariacuminatis. Spadices monoeci, masculi et androgyni plures simul evoluti spathis sup. superne late ventrieosis profunde sulcatis rostrato-acuminatis, in utroque sexu ramos plurimos densissime evolventes, ♂: ramos graciles elongatos floribus in parte ventrali a basi ad verticem et supra medium etiam in dorso dense obtectos, androgyni: ramos supra basin scrobiculis remotis florum ♀ latis unilateraliter excavatos dein in spicas ♂ breviores mutatos. Flores ♂ parvi calyce vix conspicuo, petalis triquetro-teretibus carnoso-clavatis stamina 6 dimidium corollae attingentia imperfecte includentibus; ♀ multo majores ovoidei sepalis petalisque subaequilongis convolutis, androecei abortivi cupula germen usque versus stylum includente, stigmatibus exsertis; drupa brevissime induviata oblongo-ovoidea acuminata 2—3-sperma, ovi gallinacei magnitudine sed angustior. Attalea princeps Mart. Palmet. Orbignian. 113. t. 4. f. 2 et 31; Hist. nat. Palm. III 298. t. 167. f. I. Scheelea princeps Karsten in Linnaea XX VIII (1856.) 269. CAUDEX 10—18 m. alt. crassitie suprapedali. FOLIA 10—15 dense congesta 4—5 m. lg. ad caudicem marcescentia petiolis diu persistentibus, segmentis inferioribus cc. 7 dm. lg., 3—9 laxius aggregatis, gregibus remotis, anterioribus crispato-dependentibus. SPADICES 5 pluresque simul se evolventes, spathis fere 1 m. lg. rubiginoso-brunneis; rami (f 12—13 cm. lg. graciles incurvati (floribus delapsis vix 2 mm. crassi), ad imam basin floribus denudati, dein laxius et dense, ad apicem densissime scrobiculati, scrobiculis minute bractoolatis unifloris in dimidio inferiore unilateralibus (in latere a rhachi averso), in dimidio superiore omnem superficiem obtegentibus. FLORES ♂ 5 mm. lg. exigui, petalis in statu sicco filiformibus, intus planis extus convexis minutissime piliferis ; stamina 6 erecta petalis dimidio breviora eisque conniventibus cincta, tria interiora petalorum basi adnata, antheris linearibus versatilibus quam filamenta duplo longioribus. FLORES ♀ (in ramis androgynis quam cf priores saepe dimidio brevioribus et in spicam cf secundam plrq. brevissimam excurrentibus) 2—4 consociati inter se 1½—2 cm. distantes, scrobiculis patelliformibus unilateralibus inserti, 1½—2 cm. lg., calyce et corollâ aequiali structura, stylo crasso brevi in stigmata magna revoluta excurrente. DRUPA cc. 7 cm. alt. et 3½ cm. in diam. ferruginea glabra, mesocarpio 4 mm. crasso (in statu sicco evanido) mucilaginoso eduli fibris cum putamine pallido cc. 5 cm. alto conjuncto; fibrarum greges lati (cc. 12) validi etiam sub putaminis super-

PALMAE:

443

ficie inclusae per totam ejus longitudinem percurrunt! (sectionis character sincerus?); semina angustissime oblonga. Crescit gregaria et silvas extensas formans in omnibus planitiebus humidis intra Andium tractum Brasiliam a 12—18° lat. austr., praesertim secus cursum fluviorum. Palma utilissima oleum, cibum, vinum, fibras et lignum praebens.

9. ATTALEA PHALERATA MART. Caudex humilis superne incrassato-capitatus loliis erectis crispatis, segmentis exacte aggregatis anguste lineari acuminatis membranaceis in facie inferiore glaucescentibus. Spadices monoeci, ♂ et ♀ (vel androgyni?) distincti, spatha sup. fusiformi rostrato-acuminatâ post anthesin late dehiscente cochleariformi; rami ♂ breves gracillimi fere a basi usque ad apicem scrobiculis unilateraliter dense praediti; flores ♂ exacte secundi dense appositi parvi calyce exiguo, petalis triquetro-subulatis parum clavatis intus sulcatis stamina 6 imperfecte includentibus dimidium corollae superautia, 3 exteriora inter se ad basin brevissime connata, 3 interiora petalorum basi inserta; flores $ ellipsoidei, sepalis acutis petala rotundato-acuta vel obtusa includentibus, androecei abortivi cupulâ germen lageniforme usque versus medium cingente; drupa minor oblonga utrinqne acuta putamine lignoso plrq. trispermo. Tabula nostra Cl. Fig. II (segmenta, rami ♂, florum d et ♀ analysis).

At talea phalerata Mart. in Spreng. Syst. veg. II. 624; Palmet. Orhignian. 123 et Hist. nat. Palm. III. 300. t. 169.

f. v. CAUDEX interdum nullus vel humillimus (in plantis adolescentibus jam florentibus?), plrq. 1—2 m., rarius 3—4 m. alt. et ¼ m. crassus, forma obconicâ petiolorum persistentium ope, itaque sub apice ½—¾ m. crassus. FOLIA 3—6 m. lg. segmentis plrq. binis ternisve vel ad costae basin multis in greges densos congestis, inferioribus 7 dm. et superioribus 6 dm. lg., üsdem 3 cm. et 2 cm. latis. SPADIX vix 7» m. lg. (rhacheos longitudine et exsertione ramorum ignotis); rami androgyni?; rami ♂ 5 ad 6 cm. lg. minute scrobiculati, bracteolâ exiguá florum singulorum insertionem cingente. FLORES ♂ 7 mm. lg.; stamina exteriora a corollâ libera inter se cohaerentia 6 mm. lg. filamentis quam ea staminum interiorum (cum petalorum basi cohaerentium) paulo longioribus antheras sub medio oblique erectas gerentibus; sepala minima, ⅓ mm. lg FLORES ♀ 1½ cm. lg., sepala 11 mm., petala 9 mm. lg.; androecei abortivi cupnla breviter dentate et plicata; stylus conicus crassus e germine sensim protensus DRUPAE in spadice fructifero pendulo dilute flavidae fere ad ⅓ induviatae 5—6 cm. lg. et 2½ cm. in diam., pericarpio farinoso, putamine pallido in ambitu fasces fibrarum cc. 12 (uti antecedens!) dilatatas includente, seminibus oleosis angustissime oblongis.

Crescit in Brasilia centrali et occidentali regionum subacquatorialium et tropicarum: in prov. Goyaz, e. gr. pr. Vdo do Paranan, ubi nemora constituit nullis aliis arboribus intermixta (Martius!); in silvis humidis per provincias Goyaz et Mato Grosso dispersam observavit Weddell, leg. pr. Sabinas! (herb. n. 2030, et pr. urbem Goyaz! (n. 2640). — Cabeçudo (Mart.) vel Acurí (Weddell) ab incolis nominatur.

Species incertae sedis.

10. ATTALEA MICROCARPA MART. Caudex et folia? Spadix androgynus floribus ♀ in rhachi simplici singulis breviter pedicellatis; drupa fere ad dimidium induviata obovoidea vertice acuto ovi columbini magnitudine, mesocarpio

ATTALEA.

444

tenui fibroso, putamine 2—3-loculari inter foramina duplicatim carinato. Attalea microcarpa Mart. Palm. Orbignian, 125 et Hist. nat. Palm. III. 301. t. 168. f. II. ? Attalea agrestis Barb. Rodr. Enum. Palm. nov. 42. Species ci. autori MARTIO praeter spadicem fructiferum fere ignota; sin vero A. agrestis Barb. Rodr. recte pro synonymo citatur, acaulis vel rarius caudice humillimo, foliis 6—8 contemporaneis semicurvis“, petiolis 2—2½ dm. Ig. „humo involutis“, coste 1 m. lg. et longiore, tomentosâ ; segmenta „oblique obtusa, lineari-lanceolata, ima 4 dm. lg. 12 mm. lt., media 3 dm. lg. et 25 mm. lt., summa 1½ dm. lg. et 10 mm. lt.“ SPADIX 3—3½ dm. lg. (ex BARB. RODR.), fructifer bispithamam longus (MARTIUS); pedunculus digiti crassitie; rhachis teres pedicellos breves triangulavi-bracteatos emittens teretes superne bracteolis 4—5 semiamplexicaulibns et in cupulam conniventibus instructos florem ♀ solitarium gerentes (et supra eum in spicam ♂ brevem transeuntes?). DRUPAE 36 mm. altae et 24 mm. in diam., (4 cm. lg. et 28 mm. in diam.; BARB. RODR.), obovoideae cum acumine conico vel ovoideo-umbonatae, epidermide tomento castaneo fibrilloso-squamuloso tenui obducta, putamine sesquipollicem alto 3 — 4 mm. crasso; semina oblonga sub vertice paulum incrassata cc. 2 cm. lg. Crescit in Brasilia aequatoriali orientali: in prov. Pará (Martius!); Attaleam agrestem in tractibus sabulosis pr. fiuvium Uauinchá, confl. Rio Jamundd, leg. Barbosa Rodrigues.

11. ATTALEA EXCELSA MART. Caudex procerus foliis erecto-patentibus. Spadix fructifer speciosus ubique ramificatus, ramis validis fructus 2—3 (aut singulos?) bracteis magnis suffultos evolventibus; drupa magna oblonga, deorsum fere pentagona, acumine conico umbonata, vel cylindrico-oblonga, mesocarpio toto fibroso, putamine oblongo angulato inter fibras sulcato vel cristis elevatis longiludinaliter decurrentibus instructo, plrq, trispermo. Attalea excelsa Mart. Palm. brasil. 138. t. 96. f. III. 1 et 2; Palmet. Orhignian. 118 et Hist. nat. Palm. III. 298. t, 169. f. III; Wallace, Palm-trees Amaz. 118. SPADIX fructifer CAUDEX 30 m. et ultra alt., 4—5 dm. in diam. cc. 1 m. lg., ramis ¾—1 dm. lg. DRUPAE ultra 1 dm. lg., sed angustae (cc. 4 cm. in diam.), fulvae et tomento subtilissimo ferrugineo adspersae; putamen 8 cm. lg. et longius, grave, foraminibus 2 cm. supra basin acutiorem occulte sitis et sulcis putaminis decurrentibus circumdatis; inter superficiem et partem centralem (semina 3, saepe 4, includentem) fibrae dilutiores multae inter se aggregatae et per greger, sparsae longitudinaliter incluse decurrunt; semina cc. 6 cm. lg. angustissime oblonga.

Crescit in Brasilia aequatoriali orientali: in silvis primaevis prov. Maranhâo et Pará (Martius!); eandem communem secus fluminis Amazonum cursum inferiorem et in vicinitate urbis Pará observavit Wallace. — Urucurí in ling. generali. Putaminum incensorum fumo-succi, lactei resinosi Siphonine elasticae aliarumque arborum ,,Kautschuk“ praebentium colore nigro afficiuntur (Wallace!; nec Martius, qui hunc usum speciei sequenti tribuit). OBS. Cl. MARTIUS in descriptionibus suis 1. c. sibi ipsi contradicit, primo loco fructus 2—3 in ramis maturescere, secundo et tertio loco fructus singulos adesse tradens. — E putaminis structura et fibrarum in eo inclusarum cursu et figura hanc speciem ad sectionem nostram III, pertinere arbitramur.

12. ATTALEA SPECIOSA MART. Caudex procerus recte cylindricus laevis foliis erecto-pateutibus amplis concinnis, segmentis elongatis rigidis inter se approximatis in

PALMAE:

445

ATTALEA—ORBIGNIA.

plano horizontali patentibus. Spadix speciosus ramosus, floribus?; drupa magna, e basi ovoidea oblonga conico-rostrata fere ad dimidium induviata, putamine extus sulcis destituto fere laevigato ad basin cum mesocarpii fibris cohaerente, plrq. trispermo. Attalea speciosa Mart. Palm. brasil. 138. t. 96. f. III. 3. 4. 5. 6 (sub nomine A. excelsae); Hist. nat. Palm. III. 298. t. 169. f. IV. et Palmet. Orbignian. 117; Wallace, Palmtrees Amaz. 117. t. 46. CAUDEX 17—20 m. alt., superne (vel in plantis adolescentibus saepe a basi ad verticem) vaginis diutius persistentibus involutus, denique denudatus. FOLIA 16—20 congesta comam densam formantia, exteriora patentia segmentis mediis borizontaliter expansis et summis deflexis: Spadix fere ignotus. DRUPA forma speciei antecedentis simili sed crassior, basi magis conicâ et apice sensim conico-angustato, 1 dm. lg. vel modo brevior modo altior, 6 cm. in diam., fusca, epidermide tomento denso ferrugineo vestitâ ; putaminis foramina 1 cm. a basi remota inter fibras mesocarpii ei adnatas abscondita; fibrae intra putamen solitariae (!) inclusae et dense sparsae, singulae longitudinaliter percurrentes; semina angustissime oblonga, 6—7 cm. lg.

Crescit in Brasilia aequatoriali, et orientali (? in silvis prov. Maanhao et Pará, Martius!), et occidentali (in silvis siccis prope flumen A azonum superius, Wallace); etiam in Guiana crescere fertur (Schomburgk). — Uauassú in lingua generali propter fructus magnos nominatur. Incolae foliis (praesertim inexplicatis) plantarum adolescentium optime in tuguriis obtegendis utuntur et hanc materiem Palha branca vocant.

13. ATTALEA HUMBOLDTIANA SPRUCE. Caudex excelsus vel procerus nudus laevis, foliis maximis concinnis brevissime petiolatis, segmentis lineari-acuminatis rigidis inter se approximatis in plano verticali patentibus. Spadix validus ramosus, ramis plurimis longis, androgynis flores ♀ multos sessiles gerentibus dein in spicam ♂ brevissimam paucifloram excurrentibus; drupae oblongae rostratae mediocri magnitudine, putamine tenui (?) plrq. 1—2-spermo.

Tabula nostra IC. Fig. I (habitus).

Attalea Humboldtiana Spruce, Palm. Amaz. 163. CAUDEX 6—13 m. alt. ad apicem vix ullo petiolorum residuo praeditus, itaque denudatus. FOLIA CC. 10 m. lg. verticaliter arcuato-patentia, pectinatim pinnatisecta, segmentis utrinque 200—220, infimis 2 m., mediis 1⅓ m. lg., supremis pedalibus; petiolus brevis e basi dilatata amplectente semicylindricus in facie superiore plana 1 dm. lt., cito in costam transiens. SPADICES intra folia 4—6 simul evoluti, exclusa spatha cc. 1½ m. lg., ramos simplices cc. 100 1½—2 dm. longos proferentes, fructiferi penduli; spatha maxima, 2 m. lg. lignescens fusiformis sulcata, apice in rostrum anceps pedale attenuato. FLORES ♂ ?; ♀ plrq. 11 in ramo superimpositi fere 2 cm. lg., petalis reniformibus, androecei abortivi cupula corollam vix dimidiam aequante. DRUPAE cc. 1000 in quovis spadice evolutae, 6 cm. lg. et 2½—3 cm. in diam., „ovales vel ovali-oblongae saepius pressione mutua subprismaticae“, rostratae; mesocarpium 6 mm. crassum fibrosum, fibris interioribus lignose coalitis; putamen (ex cl. SPRUCE mirum in modum tenue, scil. „¾ lineae“ crassum, an crassius?) osseum nigrescens mesocarpio adnatum.

Crescit in Brasilia aequatoriali et Venezuela confini: gregaria in campis humidis et silvis ad ripas fluminis Orinoco supra cataractas, et ad flum. Casiquiare supra lacus Vasiva ostia (Spruce!), in ditione flum. Purus (Wallis!). — Yágua in ditione Orinoci audit; Tiasse et Caiaté ab Indis Pamana aliisque circum flum. Purus incolentibus nominatur. Hanc Palmum fortasse commemorat cl. A. de Humboldt, in ,,Ideen zu einer Physiognomik der Gewachse“, Adnot. 15. Palm.

446

OBS, Cl. WALLIS in regione fluminis Purus Palmas observans et illustrans hanc Attaleam novam esse speciem censuit; ex icone et notis huc allatis autem summa similitudo cum A. Humboldtiana prodit, ita ut fere sine dubio eam in tabula nostra sub hoc nomine delineandam curaverimus.

XV. ORBIGNIA

MART.

ORBIGNIA Mart. Palmet. Orbignian. 125 et Hist. nat. Palm. III. 302 et ('sub Orbignya) in Endl. Gen. 257 (diagn. incompleta praecursoria).

Monoeca. INFLORESCENTIA et spadicum sexus aeque : Calyx triphyllus vel atque iu Attalea. FLORES breviter gamosepalus sepalis quam corolla multo minoribus ; corolla tripetala, rarius di- vel tetra—pentapetala ad basin saepe irregulariter connata, valvata petalis lanceolatis planis; androeceum polystemonale in fundo corollae ventricoso incomplete inclusum et intra petala turgidum exsertum, disco crasso insertum, staminibus 12—24 in filamentis gracilibus antheras loculis irregulariter inter se pluries contortis gerentibus; germinodium carnosum 3—6-lobum, breve. FLORES 9 quam masculi pluries majores, incrassati et speciosi, bracteis 2 vel plrq. 3 quam calyx brevioribus suffulti; calyx et corolla (paulo brevior) convoluto-imbricata, petalis acutis vel longe mucronatis; germen stipitatum vel intra corollae insertionem subsessile androecei abortivi cupula carnosa irregulariter crenatâ cinctum, stigmatibus 4—6 (rarius 3) exsertis, ovulis in fundo germinis sitis anatropis fere omnino immersis, a centro incrassato remotis. DRUPA monopyrena plrq. 4—6-, rarius abortu 2—3-sperma androecei cupula excrescente intra induvias validas cincta; putamen pluriloculare extus fibrosum, intus fibris (fascibus fibrovasalibus) longitudinaliter percurrentibus plurimis solitariis dense intra contextum osseum sparsis praeditum; seminum structura aeque atque in Attalea. Palmae speciosae vel rarius minores habitu ad Attaleas accedente, in America australi a valle fluminis Amazonum usque ad Brasiliam centralem tropicam et ad Boliviam centralem sparsae,

rariores (speciebus 5

rite cognitis). — CAUDEX depressus vel speciosus,

aut

humillimus comam amplam, vaginis erectis elongato-amplectentibus in aer protensam gerens.

FOLIA

aequaliter

pinnatisecta segmentis late linearibus acuminatis pectinatim insertis vel distincte aggregatis, laevibus. CES

SPADI-

(praesertim androgyni masculos magnitudine et cras-

sitie multo superantes) speciosi, cernui, masculi ramificati ramis secundo-distichis vel undique spectantibus flores latos exacte distiche secundos gerentibus; androgyni aut 59

PALMAE:

447

ramificati, ramis inferne flores ♂ 1—3 gerentibus et dein in spicam d brevem secundam excurrentibus (confer tab. nostr. 102), aut rhachi simplici flores $ singulos crasse stipitatos exacte secundos gerente praediti (confer tab. nostr. 103). FLORES d structura ab omnibus reliquis Palmis secedentes: stamina plurima in filamentis variâ longitudine dense congesta molem antherarum spiraliter contortarum evolvunt, ita ut jam ante anthesin corolla dehiscat et antherae inter rimas evadant. FLORES ♀ magnitudine insignes (praeter Coeum nuciferam et C. Mikanianam in flora brasiliensi maximi!), in drupas graves globosas (saepe exacte globosas!) vertice umbonato plrq. pleiospermas excrescentes, putamine in loculos aequales regulariter diviso semina reticulata anguste oblonga vel supra medium paulum incrassata includente. OBS. I. Genus quamvis characteribus optimis et facilibus recognitu notatum tamen Attaleae proximum, quod genus cum reliquis Cocoinearum comparatum nimis polymorphum et formas nimis inaequales continens evaderet, si genus Orbigniam et sequens Maximilianam includeret. Quamvis polymorpha e. gr. Cocos appellanda est, quod ad structuram putaminis, florum magnitudinem et caudicis cet. evolutionem pertinet, tamen in hac structurae diversitates levissimae sunt comparatae cum eisdem generum Attaleae, Orbigniae et Maximilianae in inflorescentia, spadicis ramificatione, florum ♂f structura, et florum ♀ druparumque forma. Itaque aeque ac cl. MARTIUS Orbigniam et Maximilianam, ut genera propria, a stirpe communi Attaleae separandas esse censemus.

OBS. IT. Tabula nostra 102 germinis structuram Orbigniae illustrat (ex floribus a cl. GLAZIOU in spiritu vini missis), quam similem in iis Attaleis, quae putamen fibris sparsis instructum possident, inveniri judicare licet: putamen in drupis maturis quam maxime incrassatum jam anthesi maximam secti transversalis supra basin partem occupat (en.), et fascibus fibrovasalibus plurimis praecipue ad ambitum dense sparsis praeditum est, cum mesocarpii stratum tenuissimum fibris omnino destitutum sit; itaque in fractu siccato exocarpium lignescens facile a putamine extus fibroso separari potest. Ovula a centro longius quam in reliquis Cocoineis a nobis illustratis distantia telâ molli circumdantur, ipsa indurata sunt; micropylen versus basin germinis dirigunt, ita ut sectione transversali nulla persecetur, — Flores ♀ Attaleae et Maximilianae in spiritu vini servati nobis non suppeditabant.

SPECIERUM CLAVIS DIAGNOSTICA (additis speciebus 2 Bolivianis). † Caudex procerus coma ampla patente, foliis 6—8 m. longis pectinatim pinnatisectis. Petala ♂ late lanceolata apice tridentato; stamina cc. 24. Flores ♀ oblique cylindrici vel anguste pyramidati in ramis brevibus solitarii; stigmata 6. Drupa globosa plrq. 6-loc. diam. 6—8 cm. in vertice rotundato conico umbilicata. (Bolivia orientalis: prov. Moxos, Chiquitos, inter 12—16° L. austr. nemora (1.) O. PHALERATA Mart. constituens) †† Caudex 0; folia supra terram patentia vel in vaginis dense convolutis caudicem humilem aemulantibus altius erecta. Flores ♀ ovoidei vel ovoideo-pyramidati vel fere globosi. O Folia concinna segmentis pectinatim dispositis. Flores ♀ ovoidei calyce corollam paulo superante et includente. * Segmenta maxima utrinque cc. 200. Florum ♂ petala lanceolato-acuta; stamina oc. 24. Flores 9 singuli vel bini in ramis gracilibus 1. (2.) O. LYDIAE Dr. ** Segmenta minora utrinque cc. 90. Florum ♂ petala ovata acumine tridentato; stamina 12 ad 16. Flores ♀ ad rhachin simplicem singuli stipitati 2. (3.) O. RACEMOSA Dr.

ORBIGNIA.

448

ʘʘ Folia minora segmentis per acervos plrq. 3—4-norum exacte aggregatis et in acervis divaricatis. Flores ♀ globosi vel ovoideopyramidati petalis calycem excedentibus. * Segmenta parva (vix spithamea) utrinque 70—80. Stamina 12. Flores ♀ subglobosi in ramis brevibus 1—3 densissime conferti, stigmatibus 3. (Bolivia centralis: prope S. Anna de los Chiquitos) ......................... (4.) O. HUMILIS Mart. ** Segmenta longiora (pedalia et ultra) utrinque cc. 50. Stamina 15. Flores ♀ ovoidei verticem versus conico-angustati in rhacheos simplicis scrobiculis patelliformibus singuli sessiles, stigmatibus 3. (6.) O. EICHLERI Dr. 4—5 .............

1. ORBIGNIA LYDIAE DR. (n. sp.)*). Acaulis foliis in vaginis dense convolutis erectis ad apicem patentibus, segmentis concinne et dense pectinatim dispositis latissime lineariacuminatis in facie inferiore glaucescentibus. Spadices validissimi, androgyni ramos rigidos multos breviter bracteatos dense exserentes, floribus ♀ supra basin 1—2 remotis, spicâ ♂ pauciflora supra florem ♀ ultimum longe pedicellatâ rami apicem formante; flores ♂ secundi, calyce inaequali quam petala lanceolato-acuminata triplo breviore, staminibus 24 disco carnoso humili dense insertis; flores 9 ohlongo-ovoidei sepalis cucullato-apiculatis quam petala hastato-mucronata paulo longioribus, androecei abortivi cupulâ inaequali germen in stylum crassum sensim excurrens cingente, stigmatibus 4—6. Tabula nostra CII (habitus, folii segmentum,, spadicis rami, florum analysis). Palma speciosa et pulcherrima foliis robustis rigidissimis 8—10 m, lg. SEGMENTA utrinque cc. 200, latitudine (in media laminae parte) intervalla insertionis ad costam aequante, costa supra segmentorum insertionem elevato-carinatâ, media cc. 1 m. lg. et in dimidio inferiore (ubi maximam latitudinem contingunt) 6 cm. lt., in facie inferiore sicut costa rore glaucescente adspersa, mediano argutissime prominente, nervis II. utrinque 8 validioribus; superiora sensim decrescentia anguste linearia longe acuminata, sub apice laminae 6 dm. lg. et vix 2 cm. lt., summa angustissime linearia. SPADIX C? ignotus; in androgyno rami validi vix 1 dm. lg., 2 ad 3 cm. alte supra basin florem ♀ et saepe in intervallo longiore etiam florem ♀ secundum gerentes, supra femineos angustati et in spicam ♂ longe pedicellatam 7—10-floram excurrentes. FLORES ♂ cc. 12 mm. lg. antheris glomi instar convolutis intumescentes, filamentis valde inaequalibus circum germinodium conicum disco insertum dense congestis. FLORES ♀ 3½—4 cm. alti bracteis 2 quam sepala multo minoribus suffulti, sepalis ovato-lanceolatis induratis, petalis tenerioribus secus margines in mucronem parvum excurrentes eroso-denticulatis et in apice ipso mucrone valido uncinato aculeatis; androecei cupula 1 cm. alta irregulariter denticulata, germinis superficiei supra basin profunde impressa; stylus inter corollae mucrones prominens stigmatibus ante anthesin erectis conniventibus longe exsertis coronatus. DRUPA? (globosa vertice longe acuminato, 8 cm. alta et 6 cm. in diam., fusco-viridescens: WALLIS). Crescit in Brasilia aequatoriali orientali: e regione Paraensi in hortum publicum urbis Rio de Janeiro introducta (Glaziou! n. 9006); eandem intra Orbigniam racemosam crescentem in valle Amazonum observavisse videtur peregrinator Wallis (ex icone!).

2. ORBIGNIA RACEMOSA DR. Acaulis foliis concinnis recte arcuatis breviter petiolatis; segmentis pectinatim dispositis lineari-acutis. Spadices longe pedunculati; masculi

*) Nominavi speciem in honorem uxoris carissimae LYDIAE DRUDE, quae in tabulis ad hanc monographiam pertinentibus insigniter me adjuvit.

449

PALMAE:

450

ORBIGNIA—MAXIMILIANA.

femineis multo graciliores ramos breves fere distichos (vel secundos) exserentes floribus dense onustos secundis stamina 12—16 intra petala ovato acuta ad apicem tridenticulata evolventibus; spadices ♀ multo robustiores rhachi simplici, [floribus ♂ omnino destituti?], floribus ovoideo-acutis crasse pedicellatis unilateraliter dense coordinatis, drupis ovoideo-globosis vertice umbonato.

Attalea racemosa Spruce, Palm. Amaz. 166. FOLIA 4 m. lg. segmentis utrinque cc. 90 horizontaliter patentibus fere rectis. SPADICES plures simul evoluti cc. 1 m. lg., ♂ minores rhachi (ce. 7 mu. in diam.) ramos laxe exserente superiores 4 cm. longos floribus dense distichis onustos; spadicis ♀ rhachis plrq. 2 dm. lg. et ad basin 3 cm. in diam., simplex, pedicellos 6—8 mm. crassos et ½—1½ cm. altos in apice unifloros multos (plrq. 20, rarius 10) secus latera et in parte ventrali dense superimpositos evolvens. FLORES ♀ bracteis 3 cordato-triangularibus, intima multo majore, receptaculum suum amplectentibus suffulti, 3 ½—4½ cm. lg. et supra basin plrq. 2 cm. in diam., calyce corollam includente. DRUPAE fere globosae praeter verticem acuminato-umbonatum, 4—5 cm. in diam. et supra 5 cm. altae, induviae ¼ drupae longitudinis attingentes modo basin late tegunt.

Crescit in Brasilia aequatoriali: ad fines Brasiliae boreales in Venezuela, in silvis inter fluvios Negro et Guasiyé sub arborum excelsarum umbra gregaria (Spruce!); in valle Amazonum sine loco speciali observavit et delineavit eam (una cum antecedente?) cl. Wallis, qui eam Piaçaba verdadeira ibi appellari tradit.

Crescit in Brasilia centrali (subaequatoriali et tropica) rarius inventa: in prov. Piauhy pr. Paranapá (Gardner! n. 3755) et in montibus silvestribus Sertâo d’Amaroleité (Weddell! n. 3705). Floret mens. Aug. ad Oct. Incolae etiam hanc Palmam Piaçaba (in Piauhy) vel Pindoba (in Coyaz) appellant.

Species incertae sedis. 4. ORBIGNIA (?) DUBIA MART. Spadicis androgyni rami flores ♀ 3 approximatos gerentes dein in spicam ♂ parti inferiori fere aequilongam excurrentes, drupis oblongis sensim acuminatis, 3—4-locularibus.

Orbignia? dubia Mart. Hkt. nat. Palm. III. 304. t. 169. /. VI. RAMUS solitarius fructificans spadicis androgyni notus: drupae tres, 5—6 cm. lg. et dimidium latae, sensim acuminatae, in spatiis 1½—2 cm. longis ramo insertae. Crescit in Brasilia tropica littorali: prov. Bio de Janeiro; leg.? ADN. Species valde dubia ad Attaleam pertinere videtur (forsan ad Attaleam humilem?), cum nulla Orbigniae species nobis nota sit fructibus oblongo-acuminatis (neque subglobosis) praedita. Ceterum species tam male conditas delendas censeamus.

XVI. MAXIMILIANA MART. 3. ORBIGNIA EICHLERI DR. (n. sp.). Acaulis foliis longissime petiolatis crispatis in facie inferiore albido-glaucis, segmentis lineari-acuminatis vel anguste lanceolato-acuminatis per 2—4 dense aggregatis versus apicem solitariis laxius insertis, imis filiformibus, supremis abbreviatis. Spadix ♂ gracilis spatM fusiformi in rostrum anceps excurrente, rhachi elongatâ pedunculum superante ramos plurimos densifloros rigidos laxius exserente, florum ♂ petalis saepe connatis ovatolanceolatis acutis integris, staminibus 15 in discum latum coalitis. Spadix ♀ brevis robustior pauciflorus, floribus in rhacheos simplicis scrobiculis patelliformibus solitariis sessilibus distiche secundis, ovoideis verticem versus angustatis, petalis calycem longe excedentibus acuminatis, stigmatibus 4—5 vix exsertis. Tabula nostra CIII (laminae pars, spadices cum analysi). 2 m. lg. vel paulo longiora habitu ad Diplothemium campestre accedentia; petiolus 11—12 dm. lg. profunde canaliculatus; costa petiolo paulo brevior primum canaliculata dein carinata; segmenta utrinque cc. 50 vel plura in quavis grege divaricata et quasi radiantia, infima angustissima linearia (2½ dm. lg. et 3 mm. It.), media anguste lanceolata 2½ ad 3½ dm. lg. et 1—1½ cm. It., superiora sensim decrescentia et magis regulariter disposita. SPADIX ♂ fere ½ m. lg.; spatha superior crasse lignosa profunde sulcata extus pallida et saepe tomento floccoso adspersa denique calva, intus castanea, rami 30—00 subsecandi unilateraliter arcuati rhachin 17*—2 dm. longam investientes, pro portione breves (8—5 cm. lg.), rigidi, dense scrobiculati. FLORES C? 9 mm. lg., calyce brevi inaequali 2½ mm. lg., corollâ saepe petalorum duorum coalitione inaequaliter dipetalâ, androeceo plrq. e staminibus 15 formato corollam ad 1/3 aequante discum in fundo floris late stellatum formante, antheris globoso-convolutis crassis. SPADIX ♀ floribus ♂ omnino destitutus videtur, nisi mares una cum femineis usque ad anthesin in eisdem scrobiculis inserti sunt; rhachis vix 1 dm. lg. crassa flores cc. 9 evolvens 3½—4 cm. longos bracteis fuscis late ovatis suffultos; sepala fere 3 cm. lg., petala longiora angustiora longe acuminata; ovaria plrq. 4 in germen connata stigmatibus inter petalorum apices radiantibus. Drupa ignota. FOLIA

Mart. Palm. brasil. 131, Hist. nat. Palm. III. 295 et Palmet. Orbignian. 109 et 113 (Adnot.); Wallace, Palmtrees Amaz. 120; Spruce, Palm. Amaz. 162. — SCHEELEA Karst. (pro altera parte!) in Linnaea XXVIII. (1856.) 264.

MAXIMILIANA

Monoeca.

SPADICES

e sexu diversi, masculi et

androgyni (in eisdem ramis flores ♀ et d gerentes) in eadem plantâ, omnes validi, spatha inferiore brevi vel rudimentariâ, superiore completâ incrassato-lignosâ longissime rostratâ,

rhachi elongata ramos plurimos

simplices dense exserente;

rami ♂ graciles in tota

superficie densissime scrobiculati, rami androgyni validi in scrobiculis patelliformibus late bracteatis flores ♀ plures remotos lateri a rhachi averso insertos gignentes dein in spicam d terminalem flores ubique laxius exserentem mutati; glomeruli triflori in spadicibus androgynis ad florum 9 insertionem pauci vel nulli.

♂:

FLORES

calyx brevissimus imbricato-triphyllus vel gamo-

sepalus; corolla triphylla petalis valvatis angustis, concavis vel fusiformi-incrassatis; epipetala,

stamina 6, libera vel

longe exserta vel inclusa,

antheris longis

lineari-erectis in basi sagittatâ affixis; germinodium 0. ♀ ut in Attalea, stigmatibus 3, ovulis? DRUPA monopyrena alte induviata et audroecei abortivi cupula FLORES

excrescente cincta, 1—3-sperma, putamine acuto pro seminum numero 1—3-loculari in superficie fibris agglutinatis instructo ceterum laevi, lineis 3 inter foramina (a basi remota, libera neque inter fibras abscon-

PALMAE:

451

dita) a basi usque versus verticem adscendentibus notato, seminibus anguste oblongis reticulatis, embryone paululum supra basin sito oblique deorsum spectante.

Palmae speciosae plrq. alte erectae regiones calidas humidas plrq. silvaticas incolentes, in valle Amazonum in paucis speciebus frequentes et inde septentrionem versus per Guianam ad Venezuelam et Columbiam usque ad Indiam occidentalem,, austrum versus usque ad Brasiliam centralem (prov. Goyaz) et Boliviam orientalem dispersae. — CAUDEX excelsus vel procerus comâ ampla terminali ornatus.

FOLIA

longius petiolata concinna vel

crispata, segmentis rarius pectinatim dispositis vel plrq. late aggregatis, glabris, in statu sicco tenuiter papyraceis, ruguloso-crispatis*). SPADICES maximi et florum multitudine pulcherrimi, plures vel multi simul intra petiolos infra folia persistentes evoluti et nutantes, spathâ valde incrassata et egregie rostratâ instructi, rhachi incrassata in caudam floriferam excurrente ramorum multitudinem magnam vel ingentem confertam evolvente, masculi floribus plurimis gracillimis, androgyni praeter hos floribus multis vel plurimis Q magnis dense ramos obtegentibus onusti, fructiferi ponderosi; in ramis androgynis scrobiculi lateri ventrali ad basin insculpti sunt pro florum Q insertione, dein apicem versus sensim totum ramum ambiunt et flores undique insertos gerunt. DRUPAE quam in Attaled, multo minores, anguste conicae et acuminatae; putamen post denudationem fibrarum extus insidentium laevissimum et nitidum, e basi ovoideâ acuta, conico-acuminatum, saepius mono- quam trispermum, incrassato-osseum. De Attaleae et Maximilianae distinctione. OBS. I. Sine dubio ntrumque genus valde affine est, quamquam Maximilianae spadicis evolutio (e. gr. in M. regiae et insignis spadice androgyno post an thesin) tantam onm Elaeideis similitudinem offert, nt hac de causa ad calcem Attalearum militet. Autor generis cl. MARTIUS Maximilianam ut genus monospermum ab Attaleâ ut a genere polyspermo dividere conatus est (coufer adnotationem citatam iu Palm. Orbign.), quod nullo modo fieri potest. Differentiam a nobis in synopsi nostra p. 267 in calycis et corollae ♀ longitudine diversa positam speciebas omnibus denuo examinatis sustinere et ipsi non possumus; in Maximilianâ Maripd (quae a cl. MARTIO sub Attaled descripta erat) corolla ♀ calycem longe superat. Putamen autem semper bonos characteres offert, ex quâ re sperare licet, etiam gynaecei secta transversalia et forsan ovula utriusque, generis diversitates praebere, quod florum bene conservatorum inopia adhuc examinare non potuimus. Restant praeterea insignes differentiae typicae, quas ex comparatione spadicum et florum ♂ in tabulis nostris 100 et 104 statim intelliges: Attaleae rami arcuati flores cf distiche secundos saepe polyandros habitu Coci proferentes, Maximilianae rami stricti floribus hexandris gracillimis habitu alieno ubique obtecti. Quamquam species transitus formantes adsunt, qui probant, generis typum utrumque juniorem esse, tamen hos duos typos diversos sub uno genere comprehendere systematis naturalis methodus vetat.

*) Hac nota in herbariis plurimas. Maximilianas a generibus affinibus statim dignoscere potes.

MAXIMILIANA.

452

De Scheeleae genere. Species ab utroque typo diOBS. II. vergentes et in florum ♂ structurâ inter se approximatas cl. KARSTEN (1. c.) in genus tertium Scheeleam contraxit. Cui rei nos consentire non possumus, cum trium generum distinctio ex habitu et characteribus naturalibus fieri non possit et distinctio ex floribus cf solis artificialis videatur. Nam Scheelea Karst. eas Attaleas comprehendit, quae petala cf incrassata fere fusiformi-clavata habent, in reliquis characteribus gravioribus autem non recedunt, et eas Maximilianas, quae eosdem flores cf possident, ceterum autem spadicem et fructum Maximilianae. Monendum est, novos transitus adesse inter Scheeleam ita dictam et Maximilianam; M. tetrasticha nob. e. gr. petala offert neque Scheeleae genuinae neque Maximilianae, sed profunde intus sulcata et concava, attamen supra basin attenuata. Quia difficultates angentur, si species inter se magis affines utriusque typi sub novo et tertio genere comprehenduntur, Scheeleam Karst. in sectiones duas dissolvimus, quarum altera (Pseudo-Scheelea.) sub Attaled, altera (Scheelea) sub Maximilanâ militat. Sed quod drupae sectionis nostrae Scheeleae adhuc ignotae sunt, fortasse, si drupae ad Attaleam vergerent, Maximilianae species sectionis secundae cum Attaled conjungendae essent, quod ulteriori examini restat.

SECTIONUM ET SPECIERUM CLAVIS DIAGNOSTICA.

Sect. I. EU-MAXIMILIANA DR. [Maximiliana Krst, nec. Mart.]. Flores cf speciosi, corollâ angusta cylindrica vel infundibuliformi petalis ad basin connatis vel disco cohaerentibus, staminibus longissime linearibus et erecto-exsertis. Q Flores cf magni corolla cylindrica, staminibus petalis alte adnatis. Flores ♀ in ramis androgynis elongatis multi (7—12), remote superimpositi. Drupa oblongoacuminata 1. M. MARIPA Dr. 00 Flores cf minores corolla breviter infundibuliformi, staminibus liberis in fundo floris insertis. Flores ♀ in ramis androgynis brevibus pauci (1—4), conferti. Drupa ovoideo-elliptica, acuminata . . 2. M. REGIA Mart.

Sect. II. SCHEELEA KRST. [Genus Scheelea Krst. pro parte.] Flores cf minores, corollâ tripetalâ petalis e basi attenuata incrassato-fusiformibus sulcatis vel anguste concavis stamina libera superantibus. ʘ Flores cf cc. 16 mm. lg. petalis fusiformibus acutis, filamentis antheras breviter lineares aequantibus vel superantibus . ... 3. M. INSIGNIS Mart. ʘʘ Flores cf cc. 7 mm. lg. petalis superne anguste concavis, filamentis inter se aequilongis quam antherae lineari-ellipsoideae brevioribus .... 4. M. TETRASTICHA Dr.

Sect. I. EU-MAXIMILIANA

DR.

(Char. cf. supra.)

1. MAXIMILIANA MARIPA [MART. sub Attaleâ] DR. Caudex procerus erectus foliis amplis erectis crispato-pinnatisectis, segmentis ensiformibus acutis aggregatis in gregibus verticillatim divaricatis. Spadix maximus late ramificatus, masculus et androgynus subaequilongus spathâ sup. validissimâ profunde sulcata in rostrum longum anceps sulcis destispeciosi calyce minutissimo, cotutum excurrente; flores rollâ cylindrica petalis paulum inflexis conniventibus. staminum 6 epipetalorum filamentis brevibus partem corollae adnatam aequantibus quam antherae multoties brevioribus; flores ♀ multi (7—12) ramorum androgynorum basi et medio inserti ovoideo-oblongi, calyce vix ad corollam aequante, androecei abortivi cupula 1/3 corollae aequante margine irregulariter repando; drupa usque supra dimidium induviata oblonga sensim acuminata, putamine ebasi acute obovoideâ longe conico acuminato foramina a basi remota evolvente trispermo.

453

PALMAE:

Tabula nostra CIV (segmenti pars; spadix ♂, rami ♂ et ♀ eum analysi, drupae).

Attalea Maripa Mart. Palmet. Orbignian. 123 et Hist. nat. Palm. III. 300. t. 167. f. V. ? Maximiliana regia Wallace (nec Mart.) Palm-trees Amaz. 121. t. 17 et t. 3. f. II. et III! ?Maximiliana elegans Krst. in Linnaea XXVIII. (1856). p. 271. CAUDEX crassus magnam altitudinem contingens. FOLIA CC. 5 m. lg. segmentis „subverticillatis“ (SAGOT), inferioribus fere 1 m. lg. et ½ dm. It. in dimidio superiore sensim attenuatis. SPADICES cum spatha quam maxime incrassato-lignosâ (excluso ejus rostro 3 dm. longo) supra 1 m. longi, ramos pluries centum e rhachi validissime pedunculatâ ad basin 6—7 em. in diam. metiente exserentes, d 2 dm. lg. et longiores, $ + d plrq. 1½ dm. lg., apicem versus breviores. FLORES ♂ 13—16 mm. lg., corollâ vix dimidium antherarum longitudinis metiente, staminibus cc. 17» mm. cum petalis connatis. FLORES ♀ speciosi, graciliores et magis acuminati quam in specie sequente, sepalis triangulari-acutis, petalis late convolutis ad margines eroso-denticulatis breviter mucronatis androecei cupulam validam amplectentibus, germinis apice in stylum attenuato cum stigmatibus longe exserto. DRUPAE in induviis 7—8 cm. lg. et androecei cupula excrescente alte cinctae, induviis denudatae vix 6 cm. altae et 2½ cm. in diam.; putaminis basis post fibrarum denudationem vittas 3 lucide reticulatas inter foramina adscendentes verticem versus obsoletas ostendit. SEMINA triangulari-compressa attenuato-oblonga, dimidium altitudinis putaminis metientia.

Crescit vulgaris in Guiana (in silvis umbrosis Surinamensibus ubique: Kegel !; pr. Paramaribo: Splitgerber!; in Cayenna: Aublet; ad flum. Essequebo!; in Guiana gallica: Sagot ! n. 602) et inde (frequens?) ad Brasiliam aequatorialem dispersa: pr. Pará, Wullschlägel!; etiam in media valle Amazonum(?), Wallis! — Maripa vel Marippa incolarum in Guiana tota. — Maximiliana elegans Krst. (quam ex descriptione a nostra dignoscere non possumus) in silvis humidis regionum planarum Orinocensium et affluentium fluminis Amazonum crescit et prope Manáos et secus flum. Rio Negro superius a peregrinatore Wallis! lecta videtur; an species distincta?

454

MAXIMILIANA.

Maximiliana regia Mart. Palm. brasil. 132. t. 91, 92, 93; Hist. nat. Palm. III. 296, et Palmet. Orbignian. 110. t. 15 et 31. f. A ; [exclusa M. regia Wallace, Palm-trees Amaz. 121. t. 47 et 3 — M. Maripa Dr.?]. Maximiliana Martiana Krst. in Linnaea XXVIII. (1856.) p. 279. CAUDEX 5—7 m. alt. ad basin 3— fere 5 dm. in diam., superne petiolis persistentibus in diametrum triplo majorem incrassatus. FOLIA 15—30 dense congesta 5 m. lg. ambitu lineari-lanceolato; segmenta tenuiter papyracea in dimidio superiore latitudinem majorem attingentia, superiora (3 dm. lg. et 2½ cm. It.) per greges oppositos plrq. ita disposita, ut quasi semiflabellum in medio interruptam forment. SPADICES 6—7 dm. lg. pedunculo spithameo, androgyni masculis robustiores; spatha inferior evanida, superior in rostrum fere 17» dm. longum attenuata; rami plurimi, d inter 1 et 2 dm. lg. supra basin 2—4 cm. nudam floribus dense onusti in omnibus partibus minores quam in specie antecedente, androgyni multo validiores 5—7 cm. lg. supra basin flores ♀ 1—3 (raro plures) evolventes dein in spicam c? brevem excurrentes. FLORES d 10—12 mm. lg.; calyx 1 mm., corolla 3 mm. alta; filamenta usque supra faucem corollae porrecta antheras 7—9 mm. lg. gerentia. FLORES ♀ plus quam 2 cm. alti' calyce firme convoluto et usque ad stigmata elongato instructi; corolla intra calycem occulta petalis eadem forma atqne in specie antecedente sed multo minoribus. DRUPAE cum induviis cc. 4 cm. altae; induviae ipsae vix 1½ cm. altae; putamen interdum ovoideo-oblongum acuminatum, plrq. utrinque acutum, extus fibris agglutinatis plus minusve vestitum, foraminibus a basi modo ½ cm. distantibus; semen pro portione magnum ovoideo-oblongum.

Crescit in Brasilia aequatoriali tota et in subaequatoriali occidentali, inde usque ad Guianam et Boliviam orientalem sparsa: in campis apricis editioribus prov. Maranhâo et Para (Martius!) et in prov. Mato Grosso occidentali ad silvarum margines secundum flum. Guaporé, prope Forte de Beira et in Bolivia (Orbigny), prope Ega (Pöppig'.) ; et in Guiana.)Poiteau!, Schomburgk). — Inajá vel Anajá in lingua generali audit; fructus eduntur.

Sect. II. SCHEELEA OBS. Maximiliana regia Wallacei forsan ad aliam et adhuc indescriptam speciem pertinet drupae forma M. Maripae affinem. In descriptione 1. c. longitudinem foliorum saepe plus 50 pedes esse tradit, cum cl. SAGOT in schedula pro ea 15 pedes adnotaverit; etiam habitus diversus. Itaque alia species ab ostio flum. Amazonum usque ad ejus cursum superiorem et ad fontes Rio Negro dispersa esse videtur, quam cum Maximiliana elegante Krst. coincidere judicare licet. Ejus nomen in lingua generali Inajá.

2. MAXIMILIANA REGIA MART. Caudex excelsus petiolis superne persistentibus coronatus foliis paulum crispatis, segmentis per 3—6 dense inter se aggregatis (gregibus remotis), oblanceolatis obtusis vel rotundato-acuminatis. Spadix ramificatione breviore confertus spathâ supra ventrem sulcatum longissime rostratâ; flores graciles calyce minute triphyllo, corollâ triplo longiore infundibuliformi, staminibus 6 e fundo corollae exsertis, filamentis inaequilongis antheras ad dimidium vel longius aequantibus; flores ♀ in ramis androgynis singuli vel pauci inserti dense aggregati ovoidei, stigmatibus intra sepalorum apices mucroniformes emergentibus, corollâ calyce inclusâ quam androecei abortivi cupula ad oram fimbriata duplo longiore; drupa supra basin induviata ellipsoidea sensim acuminata, putamine acuminato foramina basi approximata evolvente monospermo. Palm.

KRST.

(emend.)

(Char. cf. supra.)

3. MAXIMILIANA INSIGNIS MART. Caudex procerus superne denudatus gracilis, foliis brevibus concinnis, segmentis per plura aggregatis oblanceolatis breviter rotundato-caudatis. Spadix brevis spatha sup. mucrone pugioniformi rostratâ, ramis multis in spadice ♂ longioribus, in androgyno brevibus; flores ♂ plurimi conferti, calyce minuto, petalis lanceolatis acutiusculis compresso-teretibus vel fusiformi-triquetris carnosis quam stamina 6 fundo inserta inaequilonga plus duplo longioribus; flores ♀ plrq. 2—3 in ramo consociati cum maribus glomerulos trifloros formantes, sepalis usque ad stigmata attingentibus petala puberula longe superantibus, germine in androecei abortivi cupula minutâ sessili.

Maximiliana insignis Mart. Palm. brasil. 133. t. 94; Hist. nat. Palm. III. 296. Scheelea insignis Krst. in Linnaea XXVIII. (1856.) 269. CAUDEX 14—20 m. altus, recte cylindricus vel subinde medio incrassatus, diametro spithamea rarius pedali. FOLIA 15—20 iu comam densam congesta cc. 3 m. lg.; segmenta plrq. per 3—5 et saepe per 6—8

455

PALMAE:

MAXIMILIANA—ELAEIS.

aggregata, gregibus longe distantibus, apicem versus magis aequaliter disposita, media 4—5 din. lg. et dimidio superiore (ubi sensim latitudine increscunt) fere 4 cm. lt., statu sicco tenuiter papyracea et nervis III. subtiliter transverse striolata, nervis II. utrinque 5 vel 6 prope medianum argutum bene conspicuis. SPADICES cc. bipedales parte floriterâ quam in Eu-Maximilianis multo minore, cc, 1½ dm. in diametro longitudinali; spatha primum extus lepidoto-tomentosa, demum calva FLORES ♂ CC. 1½ cm. lg.; stamina vix dimidium corollae attingentia et eâ imperfecte inclusa, tria plrq. longiora, filamentis antherisque subaequilongis. . FLORES 9 cc. 3 cm. alti late ovoidei, bracteati, sepalis ovato-lanceolatis vix acutis, petalis ovato-oblongis dense convolutis, germine in stylum gracilem attenuato. Drupa ignota.

Crescit (rarius observata) in Brasilia aequatoriali maxime occidentali subandina, frequentior in Columbia et Ecuador: in silvis ad cataractas Cupatenses et ad montes Araracoara ad Rio Japurá et in ripa flum. Messai et dos Engmos (Martius!). — Jan. et Febr. florens observata; num sicut species antecedentes per totum annum florens?

4. MAXIMILIANA ? TETRASTICHA DR. Caudex procerus foliis subconcinnis segmentis inferioribus dense aggregatis angustissime oblanceolatis, superioribus irregulariter sparsis lineari-acutis angustis. Spadix?; flores ♂ parvi calyce minutissimo, petalis e basi filiformi anguste obianceolatis profunde excavatis vix acutis, staminibus 6 imperfecte inclusis dimidium corollae superantibus inter se aequilongis,

456

antheris supra basin sagittatam affixis quam filamenta paulo longioribus. CAUDEX 10—15 in. alt. Folium totum non visum; segmenta apici laminae approximata plrq greges 3—5-orum formantia inter se '/2—1 dm. distantes, fere 4 dm. lg. et vix 2 em. lt., supra medium paululum latiora (nec rite oblanceolata ut in specie antecedente), mediano arguto, nervis II. vix ne statu sicco quidem tenuiter papyraceo conspicuis; segmenta apici proxima 2½—2 din. lg. et 9—8 mm. lt., rite linearia. FLORES ♂ 7 mm. lg. (habitu florum Attaleae phaleratae in tabula nostra 101, f. II.); calyx vix basin tegens; petala paulum inflexa, sub apice profunde excavata et concava; stamina 4 mm. lg. a corolla libera inter se distincta, anthesi inter petala prodeuntia. Reliqua ignota.

Crescit in Brasilia subaequatoriali: in silvis aboriginibus ad ripas fluminum Tocanlins et Araguay (Weddell! n. 2331). — Anajá incolarum.

OBS. Species imperfecte cognita a nobis dubie ad Maximilianam deducta. Cl. WEDDELL eam legens in schedula ,,Attaleam? tetrasticham“ nominaverat; sed eum flores et folia eum specie antecedente similitudinem magnam demonstrent, (praeter florum ♂ magnitudinem exiguam), genus mutavimus. Accedit etiam, quod etiam cl. WEDDELL eam tantum dubie pro Attaled adnotavit, et quod peregrinator WALLIS in eisdem regionibus Maximilianam novam observavit ejusque iconem attulit, cujus folia et praesertim petioli ad caudicis apicem persistentes exacte tetrastichi sunt; haec species spadices magnos longe rostratos profert, folia usque ad 8 m. lg., et candicem supra 10 m. altum.

Subtrib. 3. ELAEIDEAE Dr. (Characterem confer supra p. 396 in adnotatione.)

tibus.

XVII. ELAEIS JACQ.

FLORES

♀: calyx et corolla aequilonga triphylla

sepalis petalisque convoluto-imbricatis; androeeeum abELAEIS Jacq. Amer. 280. t. 172 (edit, picta t. 257); Gärtn. Fruct. et sem. pl. 1. 17. t. 6; Mart. Palm. brasil. 61. et Hist. nat. Palm. III. 288. — ALFONSIA H.B.K. Nov. gen. et spec.

I. 246 (in edit. majore I. 306). Monoeca in distinctis spadicibus.

SPADIX

masculus

spathis duabus inclusus inferiore quam superiore completa paulo minore eisque denique denudatus simpliciter ramosus,

ramis plurimis supra basin incrassatis

anguloso-cylindricis densissime foveolatis, foveis flores

ortivum in annulum hypogynum parvum membranaceum efformatum; germen ellipsoideum in stylum stigmatibus 3 radiatis exsertum angustatum supra basin imperfecte triloculare, ovulis singulis loculum omnino explentibus in axeos et endocarpii adolescentis carnem immersis, micropylê oblique apicali. DRUPA monosperma mesocarpio oleoso, putamine crasso sub vertice dilatato foraminibus 2 caecis et uno perfecto instructo, embryone oblique subapicali in albumine aequabili.

singulos includentibus ad marginem inferiorem in bracteolam productis.

FLORES

♂

calyx triphyllus, sepalis

augustis distantibus; corolla calyci aequilonga vel paulo longior triphylla petalis ovatis valvatis;

androeeeum

altissime monadelphum in tubum carnosum turbinatum sexdentatum antberis linearibus (dorso affixis) aequi-

Palmae spectabiles per totam Americam aequalorialem ab ostio fluminis Amazonum usque ad litora Columbiae in duabus speciebas valde affinibus spontaneae et propter culturam frequentem in aliis quoque regionibus americanis quasi spontaneae; altera species, et

ramis plurimis spinosis laxius scrobiculatis in scrobi-

equidem americana?, praeterea per Africam intratropicam frequentibus pluviis praeditam maxime communis et saepe socialis quasi silvas formans. — CAUDEX ci-

culis flores singulos saepe spinoso-bracteolatos continen-

catricosus speciosus, prostratus vel recte adscendens, pe-

longum connatum; germinodium in fundo tubi.

SPADIX

femineus spathis eisdem instructus simpliciter ramosus,

457

PALMAE:

tiolis (segmentorum infimorum jugis abortivis spinososerratis) superne persistentibus squamatus. FOLIA ampla aequaliter pinnatisecta, concinna, segmentis supra petioli spinas evolutis ad costam aequaliter sparsis laevibus. SPADICES inter folia inferiora involuti utriusque generis crasse contracti, fructiferi ambitu ovoideo vel subgloboso ponderosi in pedunculo brevi validissimo cernui, spatha utraque (etiam inferiore fere completa,) fibroso-coriaceâ ad oram tandem in fibras longitudinales dissoluta, ramis FLORES ♂ mucronatis vel in spinam excurrentibus. uti in Greonomeis (ad quas Elaeideae, mediante Mani-

cariâ, affinitatem praebent) profundissime singuli alveolis

immersi et modo anthesi antheras stellae instar ad superficiem erigentes, ante anthesin oblongo-ellipsoidei antheris inclusis conniventibus; flores ♀ magis ex alveolis levioribus prominentes vel longe emersi, haud ita magni sed flores ♂ magnitudine pluries superantes; de gynaecei structurâ, quae locilis vix rimae instar supra ovulum se extendentibus et ovulis oblongis omnino immersis insignis est, confer tabidam nostram 73, fig. IV. DRUPAE cerasi vel pomi minoris magnitudine flavae vel rubescentes mesocarpii oleo celebres, putamen irregulariter turbinato-triquetrum vertice globoso-rotundato vel obovoideum, saepe oblique excrescens, osseo-incrassatum et nigrum, foraminibus inter mesocarpii fibras validas occultis.

1. ELAEIS GUINEENSIS L. Caudex erectus excelsus vel speciosus a basi ad. verticem vel superne petiolis persistentibus squamato-incrassatus, foliis amplis segmentis linearilanceolatis acutis. Spadices inter folia vigentia prodeuntes spathis denique in fibras dissolutis obliteratis, ramis ♂ valide mucronatis flores densissime approximatos evolventibus, antheris cupulam androecei connati aequantibus lineari-lanceolatis; flores ♀ in alveolis bracteati oblongi sepalis petalisque subaequilongis ovato-lanceolatis acutis, germine lageniformi in drupam majusculam obovoideam in vertice rotundato stigmatum residuis apiculatam excrescente. Tabula nostra CV. Fig. I (spadix ♀, rami fructiferi et masculi, flores et fructus cum analysi).

Elaeis Guineensis L. Mant. Fl. 137; Jacq. Amer 280. t. 172 (in edit. picta 136. t. 257); Gärtn. Fruct, et Sem. I. 17. t. 6; Mart. Palm. brasil. 62. t. 51 et 56, Münchner Gel. Anzeigen IX. (1839) 979 et Palmet. Orbignian. 91. CAUDEX robustus 6—10 m. alt., rigide erectus et coma amplâ foliorum inultorum erecto-patentium ornatus, junior plrq. totus petiolorum residuis indutus, senior inferne eis denudatus. Fotu 3—5 m. lg. (an etiam longiora?), segmentis utrinqne 50—60, spinis petioli validis (supremis hamatis, mediis rectis, imis longissimis interdum in apicem foliaceum abeuntibus). SPADICES plures (saepe 8) simul evoluti, dicliues, interdum an-

ELAEIS.

458

drogyni, cum in ramorum floribus ♂ dense obtectorum basi flores ♀ nonnulli evolvantur; spadices ♀ anthesi forma ovoideâ, postea globosâ vel potius capitiformi. DRUPAE forma et magnitudine inter pomum parvum et Pruni domesticae fructum variantes, saepe 600—800 simul in spadice ponderoso maturescentes dense confertae, flavidae vel coccineae; mesocarpium crasse fungosum, oleo repletum, versus putamen fibrosum; putamen profunde sulcatum fibris per sulcos longitudinaliter currentibus, semen pro portione putaminis crassitiei (2—4 mm.) parvam solitarium continens, rarissime bivel triloculare semina loculis respondentia evolvens.

Crescit in Brasilia litorali, culta vel quasi spontanea, fortasse ex Africa allata. Prope Rio de Janeiro cultam observavit Orbigny, prope Olinda et Bahia et in prov. Maranhâo et ad ostium flum. Amazonum frequens solo pingui et arenoso, a silvis primaevis abhorrens (Martius, Wallis.'). Frequentissima in Guiana (Kegel! et alii). — Incolae eam Coco de Dente nominant. Palma olei optimi copia ingente utilissima tamen in Brasilia non tanti aestimatur, quanti in Africa et praecipue in Guinea.

2. ELAEIS MELANOCOCCA GAERTN. Caudex adscendens, ad terram inclinatus radicans, brevis, foliorum residuis squamatus et sub vertice valde incrassatus, foliis amplis saepe longissimis ad insertionem lanatis, segmentis late linearibus acuminatis. Spadices inter folia marcescentia vel petiolos prodeuntes, spathâ utrique (,,unicâ“ KARSTEN) apice irregulariter rumpente in fibras longitudinales dissoluti sub calyptrae formâ persistente, ramis ♂ brevius mucronatis incrassatis flores inter se distantes evolventibus, antheris ovoideo-didymis quam cupula androecei connati multo brevioribus; flores ♀ bracteati ovoidei sepalis petalisque subaequilongis ovato-acuminatis, germine ovoideo in drupam minorem ovoideam in vertice sensim angustato stigmatum residuis apiculatam excrescente. Tabula nostra CV. Fig. II (drupa).

Elaeis melanococca Gärtn. Fruct. et Sem. pl. I. 18. t. 6; Mart. Palm. brasil. 61. t. 33 et 55: Krst. in Linnaea XXVIII. (1856.) p. 211. Palma sine dubio polymorpha et in magnitudine partium vegetationis, etiam in druparum forma, forsan etiam in spadicum habitu variabilis. CAUDEX diametro pedali 2—3, rarius 4 m. lg., nunquam ad hanc altitudinem erectus sed supra terram circumflexus horizontaliter elongatus ei, e parte superiore radices aereas emittens. FOLIA ambitu lanceolata plrq. 2½—4 m. lg. segmenta utrinque 70—100 exserentia (MARTIUS, TRAIL!) (6 m, lg., segmentis 100—120 utrinque: KARSTEN); segmenta foliorum minorum inferiora 6 dm. lg. et 3 cm. It., prope apicem 5 dm. lg. et 2½ cm. It. SPADICES brevissime valide pedunculati, fere inter petiolos sessiles, anthesi conici, corymboso-ramificati, tomento flavido adspersi denique calvi. FLORES ♂ 2 mm. lg.; stamina 6 in cupulam corollae aequilongam connata, antheras hasifixas sagittatas anthesi reclinatas multo minores gerentia. FLORES ♀ fere 1 cm. lg. bracteolis perianthium ad dimidium aequantibus instructi (quas cl MARTIUS pro calyce habuit et Elaeidi petala 6 tribuit), sepalis petalisque imbricatis aequilongis; germen annulo brevi sexcrenato membranaceo cinctum. DRUPAE miniatap, saepe mutuâ pressione angulatae ad basin perianthio et cupula androecei brevi induviatae mesocarpio olei pleno; putamen plrq. magnitudine nucis avellanae majoris, ellipsoideum vel obovoideum monospermum, seminis subglobosi embryone apicali.

Crescit late dispersa et frequentior in Brasilia aequatoriali et Columbia; locis siccioribus in silvis aeternis umbrosis prov. Pará et Rio Negro ad flumina Canumá, Maue, Madeira, Rio Negro et rarius ad flum. Amazonum, ad cujus ostia non descendit sed interiorum regionum

PALMAE:

459

incola (Martius!), ad Abacaxis (Trail!); et in Columbia, locis humidis umbrosis usque ad altitud. 250 m. adscendens (Humboldt, Karsten). — Caiaué in Brasilia, Noli in Colmnbia audit; quamvis multum oleum drupis continetur, tamen hujus Palmae usus vix referendus praeter fructus, qui ab Indis eduntur, et lanae in axillis foliorum sedentis pro remedio sub nomine Noli in Columbia.

BARCELLA.

460

dense approximatos ellipsoideos, supra eos flores ♂ plurimos evolventes.

FLORES cf ellipsoidei odorati, calyce angusto neque valvato neque imbricato, usque ad basin plane triphylla, corolla paulo longiore valvata anthesi

usque versus basin dehiscente; flores ♀ quam ♂ multo majores, vix ex scrobiculis prominentes. DRUPAE aurantiacae glabrae, mesocarpio oleoso aurantiaco dulci, puta-

XVIII. BARCELLA TRL.

Elaeis, subgenus

mine nigro fibris paucis praedito.

Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 80.

BARCELLA

Monoeca in eodem spadice.

SPADIX

crassus elon-

gatus spathis duabus ante evolutionem inclusus dein

OBS. Genus (habitu et sinceris florum fructuumque characteribus ab Elaeide distinctum) spadicis evolutione, scil. pedunculi et ramorum post spathae dehiscentiam prolongatione supra ejus apicem, sicuti florum ♂ binorum consociatione inter omnes Cocoineas maxime ad Geonomeas (e. gr. Leopoldiniam, Manicariam) vergit, a quibus putamine syncarpo rite monospermo secedit.

in pedunculo longo supra eas protensus, ramis multis simplicibus cylindricis crasse carnosis, ad basin flores

9 dein cf plurimos in alveolis binos consociatos gerentibus.

FLORES

cf: calyx triphyllus sepalis angustis

secus margines ciliatis;

corolla calyce paulo longior

triphylla, petalis sub apice incrassatis ovato-acutis, in alabastris valvatis; androeceum brevissime monadelphum in annulum floris fundum explentem filamenta 6 distincta portantem connatum, antberis versatilibus; germinodium oblongo-globosum supra androeeei annulum longe prominens.

FLORES ♀ bracteis 3 cordato-trian-

gularibus fulti; calyx et corolla triphylla sepalis peta-

1. BARCELLA ODORA TRL. Acaulis petiolis inermibus, segmentis ad costae basin insertis late linearibus, superioribus linearibus sensim acuminatis. Spadix longe pedunculatus spatha inferiore quam superior fusiformi-rostrata multo breviore, ramis multis erecto-conniventibus crasso-cylindricis quam rhachis paulo brevioribus, inferioribus androgynis, superioribus omnino masculis; drupa ovoidea vel obverse pyriformis, putamine trigono lateraliter triporoso, seminis triangulari-elliptici testâ reticulati Tabula nostra CVI (segmentum, spadix et drupa, flores cf cum analysi).

lisque convoluto-imbricatis; annulus hypogynus corollâ pluries brevior sexfidus marginatus; germen subglobosum triloculare in stylum brevem et stigmata 3 radiata excurrens,

ovulis . . .

DRUPA

Elaeis (Barcella) odora Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 81.

monosperma ovoidea

stigmatibus apiculata, mesocarpio oleoso, putamine osseo trigono secus latera foraminibus 3 notato, semine trigono-ellipsoideo embryonem lateralem in mamillâ fovente, albumine cartilagineo intus excavato.

Genus monotypum in America aequatoriali media montana rarissime inventum. — Palma acaulis. FOLIA omnino inermia concinna, segmentis aequaliter ad costam dispositis. SPATHA inferior coriacea, superior lignescens in rostrum longum acuminata anthesi pedunculum vaginam, sed spadicis ramis altius erectis longe desuperata; rami multi dense fere fastigiatim oriundi bracteis destituti, ad basin flores 9 paucos inter se

FOLIA plura contemporanea 1½ — 2½ m. arcuato-ereeta breviter petiolata; segmenta utrinque cc. 40 pendula, 8—7 dm. lg. et 4½—3½ cm. It., apicalia vix 2½ dm. lg. et 6 mm. It., sicca plicata et nigricantia. SPADICES inter folia orti fere 1 m. lg., pedunculo 6—8 dm. longo compresso-tereti incurvo, rhachi 1½—2 dm. longa ramos cc. 40 longitudine cc. 12 cm. evolvente; spatha inferior 1½ dm. Ig. FLORES cf mutua in alveolis pressione triangulares, anthesi odoratissimi, sepalis concavo-carinatis ovatis, petalis ovato-lanceolatis planis, staminibus 6 erectis inclusis, germinodio ad apicem trilobo. FLORES ♀ modo in imis (6—8) ramis basilares, 6—9 in quovis ramo androgyno dense congesti; bracteae cordatotriangulares sicut sepala et petala imbricato-convoluta; androecei abortivi liberi sexfidi cupula corolla quadruplo brrevior; germen ovoideum triloculare in stylum brevem stigmatibus 3 magnis patentibus excurrens. DRUPAE anrantiacae 3½—4½ cm. altae et 3— fere 4 cm. in diam., mesocarpio 6 mm. crasso aurantiaco dulci.

Crescit in Brasilia aequatoriali: in campis ad ripas fluminis Rio Padauiri, Rio Negro confluentis, gregaria (Trail!). — Piaçaba brava ab incolis nominatur.

CARTON

QUI SERA REMPLACÉ.

TABULAE EXPLICATAE. Tab. LXI. Fig. I. Raphia vinifera var. taedigera (diagrammata), p. 287. II. Mauritia flexuosa (diagrammata), p. 288 et 289. III. Lepidocaryum gracile (diagrammata), p. 297. LXII. Fig. I. Raphia vinifera var. taedigera (B, C, D, fructus et flores), p. 287. I. A. Raphia vinifera var. typica (fructus), p. 288 Obs. II. II. Mauritia flexuosa (fructus), p. 290. vinifera (fructus), p. 291. III. „ IV. ,, aculeata (fructus), p. 292. V. „ armata (fructus), p. 293. VI. ,, Martiana (fructus), p. 293. VII. Lepidocaryum tenue (fructus), p. 298. VIII. ,, sexpartitum (fructus), p. 298. IX. ,, gracile (fructus), p. 299. X. „ Guainiense (fructus), p. 300. XI. „ Casiquiarense(fructus),p.300. LXIII. Fig. I. Mauritia flexuosa, p. 2.90. II. „ aculeata (habitus), p. 292. LXIV. Fig, I. ,, aculeata (caudex), p. 292. II. „ flexuosa (flos ♀, gynaeceum), p. 289 et 290. LXV. Fig. I. Mauritia flexuosa (ramus ♀), p. 290. II. „ Martiana (folium et analysis), p. 293. LXVI. Fig. I. Orophoma subinermis (folium), p. 296. II. „ Carana (segmentum, flores), p. 295. LXVII. Fig. I. Lepidocaryum gracile (folium, spadices cum analysi), p. 299. II. Mauritia flexuosa (ramus ♂), p. 290. III. ,, vinifera (ramus ♂ et ♀), p. 291. LXVIII. Fig. I. Lepidocaryum Guainiense (caudex, folium, spadix), p. 300. H. Lepidocaryum tenue ((spadix ♀ cum analysi), p. 297 (Obs.) et 298. LXIX. Desmoneus rudentum (spadix, folium, fructus), p. 305. LXX. „ phengophyllus (spadix, folium, analysis), p. 314. LXXI. Fig. I. Desmoncus palustris (spatha et analysis), p. 306. II. Desmoncus orthacanthos var. Trailiana (segmentum folii, aculei costae), p. 311.

Tab. LXXI. Fig. III. Desmoneus leptoclonos (habitus cum analysi), p. 315. LXXII. Desmoneus pycnacanthos var. sarmentosa (habitus), p. 313. LXXIII. Fig. I. Glaziova Martiana (gynaecei analysis), p. 396 et 397. II. Bactris setosa (gynaecei analysis), p. 317 et 356. III. Astrocaryum Ayri (gynaecei analysis), p. 365. IV. Elaeis Guineensis (gynaecei analysis), p. 457. LXXIV. Fig. I. Bactris pallidispina (folium, fructus), p. 351. H. Bactris major (floris ♀ fructusque analysis), p. 358. LXXV. Bactris pallidispina (folium, spadix), p. 351. actinoneura (folium, spadix), p. 344. LXXVI. „ LXXVII. ,,. glaueescens (folium, spadix, analysis), p. 345. LXXVIII. Fig. I. Bactris dix), II. Bactris III. ,, IV. „ V. „ VI, ,,

concinna (habitus, folium, spap. 335. Trailiana (flos, fructus), p. 350. acanthospatha (fructus), p. 354. turbinocarpa (fructus), p. 341. Constandae (fructus), p. 356. longifrons (fructus), p. 352.

LXXIX. Bactris caryotifolia (habitus cum analysi), p. 337. LXXX. ,, Glaziovana (folium, spadix, analysis), p. 348. LXXXI. Fig. I. Astrocaryum Rodriguesii (spadix fructifer, folii segmentum), p. 371. II. Astrocaryum farinosum (petiolus), p.387. III. „ minus (folii pars), p, 373. princeps (fructus), p. 387. IV. „ Tucuma (fructus), p. 380. V. „ tucumoides (spadicis ramus, VI. „ analysis), p. 381. LXXXII. Fig. I. Astrocaryum caudescens (spadix fructifer), p. 386. II. Astrocaryum gynacanthum (spadix fructifer), p. 369. LXXXIII. Fig. I. Astrocaryum Weddellii (spadix cum analysi), p. 383.

Tab. LXXXIII. Fig. II. Astrocaryum pygmaeum (spadix, analysis, folium), p. 384. LXXXIV. Fig. I. Acrocomia glaucophylla (ramus, segmentum folii, flores), p. 392. II. Acrocomia intumescens (spadicis apex, folii particulum, analysis), p. 391. LXXXV. Martinezia caryotifolia (habitus cum analysi), p. 394. LXXXVI. Glaziova Martiana (spadix, folium, analysis), p. 397. LXXXYII. Fig. I. Cocos Mikaniana (spadicis ramus cum analysi), p. 405. II. Cocos Prokopiana (spadicis ramus, folii segmentum, analysis), p. 412. III. Cocos acrocomioides (spadicis ramus, folii segmentum, flores), p. 409. LXXXVIII. Fig. I. Cocos Martiana (folii pars), p. 418. II. ,, Inajai (habitus, fructus, folii segmentum) p. 407. LXXXIX. Cocos Martiana (spadix et analysis) p. 418. XC. ,, Weddellii (folium, spadix ♂, flores), p. 411. XCI. Fig. I. Cocos graminifolia (folium, spadices cum analysi). p. 415. II. Cocos graminifolia var. nana (habitus, spadix), p. 416. XCII. Cocos Romanzoffiana (habitus cum analysi; Fig. I. ex Chamisso, Fig. II. ex Glaziou), p. 419. XCIII. Cocos Datil (spadix cum analysi), p. 419. Yatay (folium, flores), p. 421. XCIV. „ XCV. „ Yatay (spadix cum analysi, fructus), p. 421. XCVI. Fig. I. Cocos leiospatha (habitus, folium, spadix cum analysi), p. 423. II. Cocos leiospatha var. angustifolia (folii segmentum), p. 423.

Tab, XCVII. Fig. I. Cocos petraea (spadix, folium, analysis), p. 425. II. Cocos acaulis (spadix, folium, analysis), p. 426. XCVIII. Fig. I. Diplothemium leucocalyx (spadix, folium, analysis), p. 431. II. Diplothemium maritimum (analysis), p. 430. IC. Fig. I. Attalea Humboldtiana (habitus), p. 445. compta (drupa), p. 437. II. „ III. ,, spectabilis var. polyandra (spadix fructifer, drupa), p. 440. IV. Attalea spectabilis var. monosperma (ramus, drupa cum analysi), p. 440. C. Fig. I. Attalea exigua (spadix d cum analysi, folii segmenta), p. 439. II. Attalea Indaya (habitus, folii segmentum, rami d cum analysi; drupa?), p. 437. CI. Fig. I. Attalea nucifera (spadix d deflor., folii segmentum), p. 441. II. Attalea phalerata (folii segmenta, rami ♂, florum ♂ et ♀ analysis), p. 443. CII. Orbignia Lydiae (habitus, folii segmentum, spadicis rami, florum analysis), p. 448. CIII. Orbignia Eichleri (laminae pars, spadix d et ? cum analysi), p. 449. CIV. Maximiliana Maripa (segmenti pars, spadix ♂, rami d et ♀ cum analysi, drupae), p. 452. CV. Fig. I. Elaeis Guineensis (spadix ♀, fructiferi et masculi rami, flores et fructus cum analysi), p. 457. II. Elaeis melanococca (drupa), p. 458. CVI. Barcella odora (segmentum, spadix et drupa, flores ♂ cum analysi), p. 460.

SIGLA invenies p. 247 ad finem Cyclanthacearum.

461

PALMAE:

462

EUTERPE.

Trib. IV. ARECEAE.

ARECINEAE Drude in Bot. Zeitg. XXXV. (1877.) p. 632. — ARECINAE Mart. Hist. nat. Palm. III. 157 pro parte minore, char. emend.! — EUARECINAE H. Wendl. System. Einth. d. Palm. in Ber. d. 40. Vers. deutsch. Naturf. u. Aerate zu Hannover 1866. p. 181 (emend.). (Characterem vide supra in conspectu p. 274.)

XIX. EUTERPE GÄRTN. (em. MART.).

FOLIA aequaliter pinnatisecta glabra, segmentis exquisite

EUTERPE Gartn. Fruct. et Sem. I. 24. t. IX. (?); Mart. Hist. nat. Palm. II. 28 et III 166; Wall. Palm-trees Amaz. 22; Spruce Palm. Amaz. 136; Grisb. Fl. Brit. West-Ind. 516.

Monoeca in eodem spadice.

SPADIX

simpliciter

ramosus, spathâ utraque longitudinaliter dehiscente post

concinnis e basi reduplicata concava anguste lanceolatis vel lineari-acuminatis.

SPADICES

infra vaginarum mo-

lem cylindricam singuli vel pauci coaetanei evoluti, itaque a foliis ipsis remoti, compressi, rhachi brevi vel saepius ramos strictos eburneos longitudine aequante;

anthesin delabente, superiore inferiorem subcompletam

scrobiculi in ramis valde incrassatis carnosis exarati, vel in ramis tenuioribus leviores, breviter vel vix brac-

excedente completa, ramis plurimis dense scrobiculatis

teolati.

glomerulos trifloros a basi usque versus apicem evol-

tala emergentibus pulchri, $ ante anthesin conici floribus $ Coci sed. Arecastrum similes; germen ovoideo-

ventibus.

PLORES

♂ femineos superantes, calycis tri-

phylli sepalis late imbricatis, excedentis petalis valvatis;

stamina 6 in fundo floris

acuminatum in loculo solitario paulum excentrico ovulum pro portione magnum in dimidio inferiore lateraliter

antheris profunde sa-

suspensum et rhaphe innata cum axi conjunctum fovens

confluentia filamentis subulatis, gittatis

incumbentibus;

corollae calycem longe

germinodium inter filamenta

inclusum breviter vel profunde trifidum.

FLORES

♀:

calyx et corolla subaequilonga triphylla imbricato-convolutiva; staminodia 0 vel minima;

germen stigmati-

bus 3 apicalibus post anthesin oblique decrescentibus coronatum uniloculare, ovulo solitario anatropo rhaphen longitudinaliter cum endocarpio cohaerentem usque ad micropylen basilarem ramificatam evolvente.

BACCA

excentrice globosa stigmatum residuis in dimidia altitudine rostellata, exocarpio firme membranaceo, mesocarpio succulento,

FLORES parvi, ♂ anthesi staminibus intra pe-

(confer tab. nostr. 107, gyn.!); loculorum 2 abortivorum ne residua quidem conspicua. BACGAE parvae (Cerasi magnitudine vel eâ minores) induviis stellatis ad basin suffultae, primum virides dein violascentes vel nigrescentes, mesocarpio eduli et succum dulcem continente; fibrae lignosae fere putaminis instar in rete elegans connexae semen globosum includunt et ei ad rliapheos tractum insident ad chalazam patellam solidam formantes, supra embryonis papillam dissolute excurrentes; semina quam Pisi semina paulo majora.

endocarpii fibris denso reticulatim

confluentibus et intertextis supra- semen ad rhapheos

SPECIERUM BRASILIENSIUM CLAVIS DIAGNOSTICA.

tractum connexis et cum ea connatis versus basin dissolutis.

SEMEN

subglobosum albumine corneo aequabili

vel profunde lamellatim ruminato,

embryone laterali

vel basilari.

Palmae excelsae vel plrq. procerae, silvicolae et saepe supra arborum dicotyledonearum cacumina eminentes, a Brasiliae tropicae provinciis orientalibus ad Boliviam et Peruviam, et septentrionem versus per val-

§. I. Seminis albumen profunde lamellatim ruminatum. Spadicis rami incrassati profunde scrobiculati. Segmenta 1. E. OLERACEA Mart. pendula §. II. Albumen aequabile corneum, subtiliter radiatum. † Spadicis rami graciles, leviter scrobiculati. Segmenta deflexa . 2. E. EDULIS Mart. †† Spadicis albido-tomeutelli rami rigidi incrassati, excavato-scrobiculati. ʘ Segmenta deflexa anguste linearia trinervia. Sarcocarpium crassum .... 3. E. PRECATORIA Mart. ʘʘ Segmenta horizontaliter patentia lineari-lanceolata 5-nervia. Sarcocarpium parcum 4. E. CATINGA Wallace.

lem Amazonum ad Guianam et Columbiam usque ad Indiam occidentalem dispersae, etiam in tractu Andium a Bolivia centrali septentrionem versus frequentes et usque ad regiones temperatas et frigidiores adscendentes. — CAUDEX columnaris laevis remote annulatus, pro altitudine gracilis, ad verticem vaginis comae terminalis cylindrico-infiatis pallide viridibus longissime involutus. Palm.

1. EUTERPE OLERACEA MART. Caudex procerus vel procerissimus gracilis interdum flexuosus foliis arcuatopatentibus, segmentis lineari-lanceolatis plurinervibus deflexis vel dependentibus. Spadix vernicoso-granulosus albidus, rhachi abbreviata et ramis rigide erectis fere fastigiatim insertis scopiformis, floribus ♀ quam rami diameter multo brevioribus

PALMAE:

463

in scrobiculis trialveolatis sessilibus patentibus; baccae globosae mesocarpio tenui, endocarpii fibris densissime intertextis supra chalazam seminis reticulatim connexis ceterum liberis, albumine lamellis latis fuscis profunde intus vergentibus sinuato-ruminato, embryone laterali. Tabula nostra CVII (habitus, folii et spadicis pars, analysis).

? (Euterpe globosa et pisifera Gärtn. Fr. et Sem. I. 24. t. 9 et II. 269. t. 139. f. 4. Euterpe oleracea Mart. Palm. brasil. 29. t. 28, 29, 30; Wall. Palm-trees Amas. 23. t. VII; Grisb. Fl. Erit. WestInd. 517. CAUDEX 20 m., saepe ad 30 vel 35 m. altus diametro ad basin vix pedali, superne attenuatus. FOLIA plrq. 10 congesta apice plus minusve deflexo et segmentis pendulis, 1½—2 m. longe vaginantia; segmenta superiora 6 dm. lg. et 2½ cm. lt., utrinque angustata, mediano superne argute prominente, nervis II. in facie inferiore utrinque 2 vel 3 validioribus et praeterea marginalibus tenuibus in ipso margine currentibus. SPADICES 1—4 in eadem stirpe patentes, validi, 3—6 dm. lg., spathâ utraque glabrâ; rami plurimi 1/3—V> m. lg. et ½ cm. crassi primum parallele appositi dense superimpositi, denique fructificatione cernui magis divaricati, fere a basi usque ad apicem sensim attenuatum floriferi, statu sicco pulchre albi. FLORES pro portione ramorum crassitiei parvi, cf quam ♀ multo longiores cc. 5 mm. lg.; stigmata in germine sessilia pyramidatoconniventia. BACCAE nitidae nigro-violaceae, adolescentes pruinosae, stigmatum residuis lateraliter minute rostellatae, 12 — 15 mm. in diam. SEMEN fibrarum contextu densissimo plane involutum.

Crescit haec Palma pulcherrima et incolis optime nota per maximam Brasiliae orientalis aequatorialis et subaequatoriali-orientalis partem, locis depressis silvaticis vel etiam maris undis humectatis, colles et montes vitans: in prov. Bahia, Pernambuco, Piauhy, Maranhâo (Martius!); frequentissima prope litora pr. Para (Martius, Wallace, Spruce); etiam in tota Guiana frequens, praesertim prope litora (Wullschlägel!, Kegel!, Sagot! aliique), et usque ad Indiam occidentalem dispersa. E ditione Para in hortos pr. Rio de Janeiro introducta: Glaziou! n. 8064. — Caudex lignum utile, folia nondum explicata cibum sapidum praebent; sed incolae arbori parcere solent in usum baccarum, quarum sarcocarpium in pultem suavem, Assai-í vocatam, vertunt (cf. Wallace. l. c. 23—25); Palmam ipsam in Brasilia aequat. Palmito vel Joçára, Jissara vel Açaí nominant, in Guiana Pina.

2. EUTERPE EDULIS MART. Caudex procerus vel procerissimus gracilis saepe flexuosus foliis patentibus, segmentis linearibus utrinque angustatis plurinervibus. patentideflexis. Spadix obsolete vernicosus fuscescens rhachi longiore ramos multos graciles laxius scrobiculatos dense exserente, floribus ♀ diametrum rami aequantibus vel superne superantibus, floribus ♂ duplo longioribus erectis vel ramo appressis; baccae globosae mesocarpio tenui, endocarpii fibris in stratum membranaceum tenue connexis, albumine aequabili radiato embryone subbasilari.

Tabula physiognomica XVIII (Palmae 2 ad sinistram) et XXXIV (Palmae 2 supra virgulta et, reliquas Palmas prominentes).

Euterpe edulis Mart. Palm. brasil. 33. t. 32. CAUDEX 20—30 m. altus plrq. 2 dm. crassus. FOLIA plurima (16 ad 20 ex MART.) in comam dense congesta vaginis 1—1½ m. lg.; petiolus cc. ½ m. lg., lamina 2—3 m.; segmenta utrinque 00—80 dense congesta, 7—9 dm. lg. et 2—2½ cm. lt., mediano superne validissime prominente cristato, nervis marginalibus et nervis II. utrinque 3 minus validis. SPADICES solitarii vel plures evoluti brevissime pedunculati, rhachi cc. ½ m. lg.; rami 20—40, inferiores cc. ½ m. lg., superiores decrescentes, omnes

EUTERPE.

464

inter scrobiculos profundos praesertim versus apicem attenuato-gracillimum paulum flexuosi, 2—3 mm. in medio crassi. FLORES cf 6—7 mm. lg. speciosi pallide ochroleuci, calyce ¼ vel 7» corollae aequante, staminibus petala aequantibus vel omnino inclusis ad basin connatis; flores ♀ globoso-pyramidati masculos vix ad dimidium aequantes, violascentes conspicue bracteolati. BACCAE nigro-violaceae diam. 1 cm. vel paulo majore, stigmatum residuis apicem ramorum spectantibus in medio vel supra medium exocarpii sitis breviter rostelliformibus; sarcocarpium grumosum atroviolaceum, endocarpii fibrae semen omnino membranae instar involventes supra ejus ventrem denique dissolutae; albumen (in specim. origin. MARTII, non quidem omnino maturo) aequabile!; (MARTIUS: „ruminatum“). Crescit frequentissima in omnibus silvis aboriginibus Brasiliae australiorientalis, praesertim subaequatorialis orientalis et tropicae littoralis, etiam in extratropica?, regiones editiores saltuosas et depressas humidas ornans. In prov. Bahia (vulgaris ad lacum de Almada, Martius!; in silvis pr. Bahia et Ilhcos, Martius!, Blanchet!), rarius in Goyaz, frequens in prov. Minas Geraes, et Rio de Janeiro cum provinciis vicinis (Glaziou! n. 8065). Floret Dec. et Jan. — Palmito incolarum, qui ex fructibus pultem Câo-by dictam suavem praeparant foliisque et caudice more sueto utuntur.

3. EUTERPE PRECATORIA MART. Caudex procerus gracilis strictus foliis deflexo-patentibus, segmentis anguste linearibus trinervibus longe acuminatis laxioribus deflexopendulis. Spadix tenuiter albido-tomentosus, ramis rigidis strictis carnoso-incrassatis densifloris, scrobiculis trialveolatis, floribus flavescentibus; baccae globosae mesocarpio crassiore, endocarpii fibris stratum tenue cum semine ad rhaphen et cbalazam cohaerens formantibus denique supra basin seminis dissolutae, albumine aequabili indurato, embryone basilari.

Euterpe precatoria Mart. Palmet. Orbignian. 10. t. 8. f. 2 et 18. f. A. Euterpe mollissima? Spruce, Palm. Amaz. 139 in adnot. ad Eu. Caatinga Wall. CAUDEX 12 m. altus, et saepe altior supra reliquas arbores se extollens, diametro semipedali apicem versus attenuato. FOLIA 12—15 dense in comam egregie regularem congesta cc. 3 m. lg., vaginis 1 m. lg. et longioribus; segmenta ⅔ ad 1 m. lg. late sessilia et supra basin fere regulariter usque versus apicem linearia, 1½ cm. lt. vel paulo tantum latiora, mediano superne argutissime prominente et praeter tenuiores saepe vix conspicuos nervis II. utrinque singulis margini approximatis validis superne currentibus segmenti sicci plicas formantibus. SPADICES molliter tomentelli plrq. plures longe a coma remoti („plura metra sub foliis“ WEDDELL!) se evolventes, iis Euterpae oleraceae similes, spatha glabra; rami ½ m. lg. et plus quam ½ cm. crassi, supra basin denudati, dein densiflori. FLORES cf „petalis lanceolatis acutis, staminibus inclusis, ♀ sepalis petalisque suborbicularibus“. BACCAE atrae diametro 1 em. et majore nigrae vel atro-violaceae, stigmatum residuis apicem rami spectantibus in dimidio baccae sessilibus obsoletis; endocarpii fibrae minus reticulatim connexae plrq. parallele decurrentes planae, stramineae. SEMEN corneum diam. 8 mm. Crescit in Brasilia occidentali et subandina, late dispersa et frequens quoad judicare licet: ad limites occid. prov. Goyaz et in prov. Mato Grosso usque ad Cuyaba austrum versus, frequentissima in silvis sabuloso-humidis montium Cabaçâo (Weddell! n. 3353); praeterea in valle Amazonum, ad flum. Purus (Wallis! leg. anno 1861), et ad flum. Rio Negro? (Spruce, l. c.); frequens in Boliviae silvis densis pr. Moxos (Orbigny!). Fructificat Jul. et Aug. — Palmito-molle vel Guasai (?Gy-Assaí) in prov. Mato Grosso, ubi incolae ex sarcocarpio potum vini similem premunt et gemma terminali pro cibo sapidissimo utuntur; Assaí-miri in valle Amazonum appellari videtur, ubi eundem usum praebet; Palma de rosario in Bolivia audit.

”

OBS. Vix dubitemus quin Euterpe sub nomine mollissima“ a cl. citata ad hanc speciem pertineat; itaque nomen Eu. mollissima a cl. BARBOSA RODRIGUES Euterpae Catinga Wall. tributum pro illa specie omnino delendum est. SPRUCE

PALMAE:

465

EUTERPE—OENOCARPUS.

4. EUTERPE CATINGA WALLACE. Caudex procerus gracillimus foliis patentibus, segmentis lineari-lanceolatis plurinervibus leviter quinqueplicatis laxioribus patentibus. Spadix tomento brevi albido velutinus ramis confertis squarrosis strictis carnoso-incrassatis, scrobiculis trialveolatis; baccae globosae mesocarpio tenuiore, endocarpii fibris in membranam intus reticulatam tenuem rhaphae adnatam connexis, albumine aequabili corneo, embryone subbasilari. Euterpe Catinga Wallace, Palm-trees Amaz. 27. t. VIII. Euterpe Caatinga Spruce, Palm. Amaz. 137; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 131. Euterpe mollissima Barb. Bodr. Enum. Palm. nov. 16. CAUDEX 10—15 m. alt. diametro brachiali subinde flexuosus remote annulatus. FOLIA pauca (7 ex icone Wallaceanât) dense congesta fere horizontaliter expansa cc. 3 m. lg. breviter petiolata, vagina albido-viridi breviore (6 dm. lg.); segmenta ntrinque ce. 45 leviter arcuata, cc. ½ m. lg. et 2½ cm. lt., infima longiora sed angustiora. SPADICES plrq. solitarii infra folia evoluti quam in reliquis speciebus saepe minores, pedunculo brevi et saepe brevissimo, rhachi 2—3 dm. longa, ramis 60—70 elongatogracilibus 5—6 dm. longis. FLORES ♂ ?; ♀ sepala rotundata et petala iis paulo longiora apiculata suborbicularia. BACCAE nigrae minores quam in antecedente(?). SEMEN 6 mm. in diam. nigrescens. Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali, late dispersa per silvas ,,Caatinga“ dictas ad flum. Rio Negro se extendentes (Wallace, Spruce!); pr. Cachoeira da Jarumá: Trail! — Assai de catinga vel Açuí-Catinga incolarum, qui ejus fructibus uti in antecedentibus Euterpis utuntur.

Var. β. AURANTIACA Dr. Vagina petiolum superans aurantiaca; spadix tomento fuscescente sparsim obtectus pedunculo aurantiaco.

Euterpe Caatinga Barb. Bod. Enum. Palm. nov. 15; Trail Adnot. in Journ. of Bot. 1877. p. 131. Crescit prope rivum Igarapé ad cataractas pr. Mandos (Barbosa Rodrigues).

Palmae excelsae vel plrq. procerae, montium humiliorum, collium vel regionum silvaticarum ab undis remotarum incolae,

in Columbia usque ad altitudinem

1000 m. supra mare adscendentes, omnes in ditione fluminum Amazonum et Orinoci cum affluentibus ex Andibus oriundis inventae ibique silvarum decus pulcherrimum formantes. —

CAUDEX

columnaris plrq. stricte

annulatus, vaginis fibroso-spinescentibus persistentibus in-

EUTERPE LONGIBRACTEATA BARB. RODR. Enum. Palm, nov. 17 (ad flum. Tapajos collecta; 11. v.). — An ad aliud genus Hyophorbearum pertinens? Species in regionibus Brasiliae occidentali subandinae affinibus inventae, in Brasilia nondum detectae et verosimiliter ibi non crescentes: 5. EUTERPE LONGEVAGINATA Mart. Palmet. Orbignian. 11. t. 15. f. 1 et t. 17. f. C. (Bolivia, mts. Cochabamba.) 6. EUTERPE HAENKEANA Brongn. et Mart. Palmet. Orbignian. 9. t. 2. f. 3 et t.17. f. B. (Bolivia, mts. inter Yuracares et Cochabamba.) 7. EUTERPE? ANDICOLA Brongn. et Mart. Palmet. Orbignian. 8. t. 2. f. 2 et t. 17. f. A. (Bolivia, mts. alti Cochabamba.) 8. EUTERPE ENSIFORMIS Mart. Palm. brasil. 32. t. 31. (?Euterpe montana Grah. in Bot. Mag. t. 3874.) (Peruvia, pr. Pozuzo; ?Columbia.)

volutus vel saepius iis denudatus, cylindro vaginarum longissime terminali (in Euterpe obvio) destitutus. FOLIA aequaliter pinnatisecta concinna vel rarius crispata, vaginis rubescentibus antice dehiscentibus, segmentis lanceolatis vel elliptico-lanceolatis acutis acuminatisve secus nervos longitudinaliter plicatis, aequaliter distantibus vel varie congregatis.

SPADICES

fusco-tomentosi foliis ap-

proximali sub comâ dependentes, rhacheos (cum pedunculo brevi late amplectente „manubrium“ dictae, Mart.!) contractione et ramorum longitudine subaequali distincte scopiformes, anthesi spathis denudati. FLORES supra ramorum basin pedicelliformem

et convoluto-flexuosam

scrobiculis profunde exaratis usque ad apicem attenuatum masctdum laxius inserti, pro ramorum crassitie

XX. OENOCARPUS MART.

Mart, Hist. nat. Palm, II. 21 et III. 166; Wall. Palm-trees Amaz. 28; Spruce Palm, Amaz. 139.

OENOCARPUS

SPADIX

deciduâ, superiore rostrato-acuminatâ completâ, rhaehi brevissimâ ramos plurimos glomerulis trifloris (bracteolis destitutis) profunde alveolatos exserente. FLORES ♂: calyx gamosepalus trifidus vel trilobus laciniis carinatis valvatis deiu patentibus; corolla calycem longe superans triphylla petalis valvatis; stamina 6 in fundo floris e disco vel annulo carnoso orta, filamentis brevibus, antheris sagittatis incumbentibus; germinodium parvum inclusum. FLORES ♀: calyx corollam includens sepalo extimo reliqua superante majore, sepalis petalisque suborbicularibus (except. Oenocarpo Mapora Krst.); staminodia 0; stigmata sessilia, germen? BACCA exocarpio lignescente indurata paulum excentrica vel radiatim symmetrice accrescens stigmatum residuis exacte apicalibus vel a vertice remotis, mesocarpio succulento pulposo tenui saepe intus fibroso; endocarpium crasse fibrosum fibris ad rhaphen et chalazam seminis adnatis reticulatim connexis dein stricte decurrentibus. SEMEN ellipsoideum erectum embryone magno axili e basi baccae germinante, albumine radiatim ruminato, vel aequabili tenuiter radiato, corneo.

erectus comâ foliorum amplissimorum terminali, remote

Species incertae sedis.

Monoeca in eodem spadice.

466

simpliciter

fastigiatim ramosus, spatâ utraque lignescente anthesi

minuti, ante anthesin vix ex alveolis scrobiculorum (tribus, ♂ 2 superioribus a ♀ intermedio inferiore remotis) emergentes, ♂ cylindrici, 9 anguloso-globosi saepe depressi multo minores. BACCAE quam in Euterpe majores et firmiores, plrq. oblongo-ellipsoideae vel obovoideae

PALMAE:

467

violascentes et nigrescentes, mesocarpio eduli.

SEMEN

fibris endocarpii et saepe mesocarpii strati intimi adnatis dense involutum et ante germinationem pulchre ornatum, embryone hilo proximo longissime intus intrante praeditum.

SECTIONUM ET SPECIERUM CLAVIS DIAGNOSTICA.

Sect. I. DISTICHOPHYLLUM DR. Folia alterne et disticho patentia, segmentis lineari-lanceolatis acutis. Spatha sup. longe rostrata. Bacca excentrice rostellata atro-violacea mesocarpio oleoso, albumine aequabili? O Spadicis rami ⅔—1 m. lg.; petala ♂ oblonga obtusa. Bacca ellipsoidea 1. OE. DISTICHUS Mart. OO Spadicis rami vix ½ m. lg.; petala ♂ oblongo-lanceolata acuta. Bacca globosa ... 2. OE. TARAMPABO Mart.

Sect. II. BATAUA DR. Folia undique patentia, segmentis longissimis angustioribus lineari-lanceolatis acuminatis. Spatha sup. mucrone pugioniformi praedita. Bacca excentrica prope verticem late rostellata incano-purpurascens, albumine profunde ruminato intus excavato. Palma speciosissima

OE.

BATAUA Mart.

Sect. III. BACABA DR. Folia undique patentia, segmentis lanceolatis vel elliptico-lanceolatis acuminatis. Spatha sup. brevius rostrata vel acuminata. Bacca in ipso vertice rostellata acuta atro-violacea, albumine aequabili praeter embryonem magnum solido. t Segmenta anguste lanceolata sensim acuminata, plrq. greges deusas formantia vel apicem laminae versus subaequidistantia. Baccae cc. 2½ cm. lg. et fere 2 cm. in diam. ʘ Caudices solitarii, proceri. ┴ Flores $ depresso-globosi sepalis corollam involventibus. Bacca globoso-ellipsoidea 4. OE. BACABA Mart. ╨ Flores ♀ ovoidei sepalis quam corolla multo brevioribus. Bacca obovoidea oblonga 5. OE. MAPORA Krst. 0O Caudices caespitosi, excelsi—subproceri . OE. MULTICAULIS Sprc. †† Segmenta elliptico-lanceolata vel lanceolata utrinque attenuata apice abruptim acuminato, laxius aequidistantia. Baccae cc. 1½ cm. lg. et 1 cm. vel plus in diam. Q Caudex denudatus; segmenta attenuato-ucuminata 7. OE. MINOR Mart. ʘʘ Caudex vaginis in fibras dissolutis denso indutus; segmenta longissime abruptim acuminata 8. OE. CIRCUMTEXTUS Mart.

OENOCARPUS.

468

Oenocarpus distichus Mart. Palm. brasil. 22. t. 22 et 23; Wallace, Palm-trees Amaz. 33. CAUDEX 6—12 m. alt. cc. pedem crassus. FOLIA 10—15 dense congesta 5 — 6 m. lg.; segmenta utrinque plurima denso aggregata 8—10 dm. lg. et 5—6 cm. lt. SPADIX plrq. solitarius sub imo folio evolutus pendulus, spathis lignosis fusco-tomentosis anthesi prima patentibus dein deciduis; rami plurimi ⅔—1 m. lg. in basi ad longitudinem cc. 1 dm. floribus destituti flexuosi dein usque versus apicem stricti et incrassati laxius scrobiculis exarati. FLORES ♂ cc. 4 mm. lg. ante anthesin ellipsoidei, calyce petala ad 7* aequante urceolato trilobo, staminibus inclusis corollam fere aequantibus; flores $ pyramidato-globosi 3 mm. alti, germino turbinato-obovoideo. BACCAE atro-violaceae 2 om. altae et 1½ cm. in diam., sarcocarpio oleoso grumoso. SEMEN? (obovoideum, ad chalazam apiculatum, fibris nigris et stramineis tenuibus involutum, albumine aequabili? lignosoindurato).

Crescit in Brasilia aequatoriali orientali: prope Pará frequens (Martius!, Wallace) et multis locis secus flumina Itapicurú, Guamá, Capím, Moju, Tocantins, in insulis Marajó et Maranhâo, etiam in regiones interiores invadens et silvas editas siccas ornans (Martius, Burchell! hb. Kew. n. 8656b); etiam in Guiana? — Bacaba prope Pará, potius Bacaba de azeite (i. e. Bacaba oleifera) ab incolis denominata, qui Palmam saepe prope vicos colunt ad baccarum oleum parandum.

2. OENOCARPUS TARAMPABO MART. Caudex excelsus gracillimus nudus foliis distichis fere concinnis, petiolis angustioribus brevibus, segmentis lineari-lanceolatis angustis longe acuminatis per 2—5-na aggregatis deflexis. Spadix fuscus minor supra pedunculum brevem subito ramificatus, ramis strictis apicem versus attenuatis rectis, petalis ♂ oblongolanceolatis acutis; bacca subglobosa paulum excentrice apiculata vel superne rotundata, semine inter fibrarum strata duo (interiores angustiores arctius connexas et exteriores latiores) involuto.

Oenocarpus Tarampabo Mart. Palmet. Orhignian. 12. t. 8. f. 3 et t. 18. f. B. CAUDEX 8—9 m. alt. pro portione tenuis cinereo-fuscus. FOLIA cc. 16 in comam’ fere flabelliformem dense congesta, 3—4 m. lg. arcuatopatentia; segmenta 4—6 dm. lg. et 2 cm. lt. greges saepe indisertas formantia. SPADICES plrq. plures in eodem caudice, floriferi sub coma et fructiferi paulum ab ea remoti inter se alterne distichi, deflexo-penduli, ⅓—½ m. lg., manubrio cc. 1 dm. lg., ramis 30—40 cc. 4 dm. longis in parte basilari recta angulosa floribus denudatis. FLORES ochroleuci; antherae utrinque breviter bilobae lineares, inflexo-pendulae(?). BACCAE cc. 1½ cm. in diam. nigro-violascentes. (Praeter spad. ramos n. v.) Crescit ad limites Brasiliae occidentalis et in Bolivia orientali juxta silvarum margines locis humidis solitarie sparsa: ad flum. Guapore prope Forte do Principe Beira, et pr. S. Joaquim in prov. Moeros Boliviae (Orbigny!). Floret Apr. et Majo.

Sect. I. DISTICHOPHYLLUM DR. (Char. cf. supra.)

1. OENOCARPUS DISTICHUS MART. Caudex excelsus vel procerus crasse cylindricus nudus foliis distichis crispatis, petiolis e basi latissima breviter vaginante sensim angustatis brevibus, segmentis anguste lanceolatis acutis plrq. per terna aggregatis deflexo-pendulis. Spadix fusco-pulverulentus maximus, ramis longissimis ad apicem attenuatum flexuoso-tortis, petalis cf' oblongo-obtusis; bacca ovoideo-ellipsoidea stigmatum residuis mammiformibus obtusis a vertice remotis rostellata.

Sect.

II.

BATAUA DR.

(Char. cf. supra.)

3. OENOCARPUS BATAUA MART. Caudex procerus crasse columnaris, adolescens vaginis in fibras spinosas dissolutis involutus, denique plrq. eis denudatus, foliis concinnis erectis vel erecto-patentibus, segmentis aequaliter distantibus lineari-lanceolatis cernuo-patentibus. Spadix maximus manubrio valido brevi in rhachin conicam excurrente, spathâ inferiore quam superior (fusco-tomentosa in mucronem pugioniformem excurrens) dimidio breviore, petalis ⅓ ovato-oblongis

PALMAE:

469

acutiusculis; bacca magna cylindrico-ellipsoidea stigmatum residuis a vertice rotundato paulum remotis, semine oblongo utrinque acuto, albumine intus longitudinaliter excavato profunde radiatim ruminato. Tabula nostra CVIII. Fig. I (habitus plantae adolescentis, fructus).

Oenocarpus Batauá Mart. Palm. brasil. 23. t. 24 et 25. Oenocarpus Batawa Wallace, Palm-trees Amas. 31. t. X. et XI. CAUDEX 15—20 m. alt. et cc. 2 dm. in diam., juventute semper et locis umbrosis etiam aetate provectiore omnino inter foliorum emarcidorum fibras spinosas e vaginis petiolorumque basibus ortas ½—1 m. longas occultus. FOLIA 8 — 10 dense congesta 10 m. et ultra lg., segmentis validissimis plurimis fere 2 m. lg. et 1 dm. lt. SPADICES plrq. pauci coaetanei, 1— fere 2 m. lg., ramis numerosissimis scopario-fastigiatis strictis tenacibus ad basin ½—1 dm. longe nudis, dein incrassato-densifloris rectis. FLORES (n. v.) antecedentis similes, cf staminibus corollam quam calyx quadruplo longiorem aequantibus. BACCAE violascenti-purpurascentes pruina incana obductae validae, 3—3½ em. altae et 2—2¼ cm. in diam.; mesocarpii fibrae latissimae obscurae et endocarpii fibrae lucidae tenuiores intermixtae semini ad rhaphen chalazamque adnatae hoc dense involvunt, circum hilum inter se dissolutae. SEMEN 3 cm. altum, albumine intus profunde excavato, embryone cavernae axili affini, ruminatione acerosâ fusca.

Crescit per totam vallem Amazonum et in vallibus inferioribus affluentium ejus majorum, praesertim in silvis aboriginibus donsis, sed nusquam abundans, e. gr. pr. Pará!, ad flum. Japura, Içá et Rio Negro (Martius!, Wallace, Spruce); etiam per Guianam late dispersa videtur (Schomburgk). — Bataud vel Patawá (Batawa) Indorum, qui ex vaginarum spinis sagittas optimas etc. fabricant, ligno, foliis et baccis more sueto utuntur.

Sect. III. BACABA DR. (Char. cf. supra.)

4. OENOCARPUS BACABA MART. Caudex procerus crasse columnaris vaginis infra comam patentem persistentibus et marcescentibus denudatus, foliis crispatis, segmentis linearilanceolatis sensim acuminatis firmis plrq. per 2—3-na, vel inferne per 4—6-na aggregatis cernuo-patentibus. Spadix validissimus spathis lignescentibus ante anthesin caducis, petalis ♂ ovato-oblongis acutis, calyce ♀ corollam includente; bacca globoso-ellipsoidea utrinque acuminata stigmatum residuis apicalibus rostrata, semine ellipsoideo-globoso crasso, embryone basilari in albumine solido aequabili corneo bene radiato. Tabula nostra CVIII. Fig. III (fructus).

Oenocarpus Bacaba Mart. Palm, brasil. 24, t. 26. f. I. et II.; Wallace, Palm-trees Amaz. 29. t. IX. CAUDEX solitarie crescens 15—20 m. alt. et 1½—2 dm. in diam. leviter annulatus. FOLIA CC. 5 m. lg. 8—10 congesta longius petiolata; segmenta 1 m. et ultra lg., 4—5 cm. lt., secus nervos II. leviter plicata, nervis III. reticulata. SPADICES plrq. plures, floriferi et fructiferi in eadem stirpe evoluti, mole crassa prope caudicem sub coma dependentes; spatha superior inferiore duplo longior fusco-tomentosa; rami ½—⅔ m. lg. stricti

Palm.

470

OENOCARPUS.

ad scrobiculos inferiores inflexi, basi pedicelliformi tenuioro inflexa. FLOad RES testaceo-paUidi substantia firma, cf 7 mm. lg. calyce corollae ¼ aequante enpuliformi, staminibus inclusis ante anthesin in columnam crassam conniventibus antheris usque versus medium bifidis. FLORES ♀ depresso-globosi cc. 5 mm. alti, stigmatibus intra perianthium prominentibus, sepalis magnis convoluto-imbricatis. BACCAE purpureo-coeruleae plrq. 2½ cm. altae et 2 cm. in diam., sarcocarpio oleoso. SEMEN 16 mm. alt. et 12 mm. in diam., albumine post germinationem (sicut in icone Martianâ 1. c.) intus concavo.

Crescit late dispersa per magnam vallis Amazonum partem, per Brasiliam occidentali-aequatorialem usque ad Peruviae montes orientales se extendens. In silvis aboriginibus siccioribus secus flum. Amazonum medium et superius, et Rio Negro (Martius!, Wallace), ad ripas flum. Araguay (Weddell! n. 2210); in Peruvia (Magnas alto, in silvis Tocache: Pöppig!). Prope Pará non inveniri eam tradit Wallace; attamen in Guiana crescere dicitur (Schomburgk). — Bacába vel Bacába-uaçú in lingua generali; baccarum oleum, folia, caudicis lignum magni aestimantur.

5. OENOCARPUS MAPORA KARST. Caudex procerus columnaris vaginis infra comam patentem persistentibus denudatus, foliis concinnis, segmentis lineari-lanceolatis sensim acuminatis per 2—3-na aggregatis vel fere aequaliter distantibus cernuo-patentibus. Spadix validus exacte scopiformis spathis sub anthesi deciduis, petalis ♂ ovato-lanceolatis acutis, sepalis ♀ ovatis quam petala inter se convoluta multo brevioribus; bacca symmetrica oblongo-obovoidea breviter acuminata , semine ellipsoideo, embryone basilari in albumine intus excavato aequabili distincte radiato. (Ex KARST.)

Oenocarpus Mapora Karsten, Linnaea XXVIII. (1856.) p. 274 et Fl. Columb. I. 112. t. LV. CAUDEX solitarie crescens 10—13 m. alt., 1—1⅓ dm. crassus, remote et distincte annulatus. FOLIA 3—4 m. lg. 10—12 in coniam amplam congesta; segmenta utrinque 50—60 longitudinaliter plicata, 7 dm. et ultra lg., 4—5 cm. lt., forma segmentorum Oe. Bacaba. SPADIX manubrio validissimo suffultus ramis plurimis (penicilli pilorum instor) prima anthesi dense appositis dependentibus, spatha sup. fusiformi acuta cinnamomeopulverulenta demum rufa. FLORES ♂ speciei antecedentis similes, staminibus petala aequantibus stellatim divergentibus, antheris versatilibus sagittatis; flores ♀ a reliquis Oenocarpis secedentes forma ellipsoidei!, calyce vix dimidiam corollam attingente anguste imbricato, stigmatibus intra petala omnino prominentibus. BACCAE violaceae 22 mm. alt. et 16 mm. in diam. SEMEN fere 2 cm. et 1½ cm. in diam. — (Praeter baccas n. v.)

Crescit in silvis humidis regionum planarum graminosarum Orinocensium et pr. lacum Maracaibensem, altitudinem 1000 m. supra mare attingens; in imperio Brasiliensi adhuc nondum inventa, tamen secus limitem borealem verisimiliter se extendit.

6. OENOCARPUS MULTICAULIS SPRUCE. Caudices excelsi rarius proceri caespitosi nudi, segmentis lineari-lanceolatis acutis per 2—3-na aggregatis vel apicalibus aeqnidistantibus cernuis subtus albido - glaucis. Spadix breviter pedunculatus scopiformis spathis tomentosis deciduis, superiore ex apice obtuso rostrati, petalis ♂ ovali-lanceolatis, sepalis ♀ petalisque denique excrescentibus orbicularibus convolutis; bacca symmetrica ellipsoidea stigmatum residuis apicalibus mucronata, embryone basilari in albumine aequabili fibrosoosseo. (Ex SPRUCE.)

PALMAE:

471

OENOCARPUS—JESSENIA.

Oenocarpus multicaulis Spruce, Palm. amas. 142. CAUDICES 6—10 ex eodem rhizomate enati, 5—10 m. alti, 1 ad 1 ‘A dm. crassi, annulis spatium 2 dm. lg. distantibus notati. FOLIA cc. 3—4 m. lg. ambitu lato-lanceolato, vaginâ ¾ m. lg. ventricosâ cito antice rimosa et supra medium in fibras intertextas dissoluta denique cum folio decidua; segmenta utrinque ec. 60, inferiora et apicalia aequidistantia, media per greges parvos disposita, cc. 1 m. lg. et 7—8 cm. lt., longitudinaliter plicata. SPADICES spatium 1—3 annulorum distantes; pedunculus 7 cm., rhachis 10 dm. lg., rami plurimi fere ½ m. lg.; spatha inf. 2½ dm., superior 6 dm. lg. elongato-fusiformis. FLORES breviter bracteolati bracteolis ad alveoli parietes applicitis, ♂ ochroleuci corolla calycem trifidum triplo superante, staminibus quam petala paulo brevioribus, antheris versatilibus; flores $ albescentes. BACCAE 2½ cm. altae et 2 cm. in diam. nigro-purpureae, mesocarpio tenui dulci, semine oblongo. (N. v.)

Crescit intra silvas primaevas locis humidis in Peruviae Andibus Magnensibus 400—1300 m. supra mare alt., praesertim pr. villam Tarapoto, ubi foliorum gratia etiam in hortis colitur. Quamquam in Brasilia nondum inventa est, tamen arbitremur, eam ad limitem occidentalem secus flumina ex Andibus decurrentia crescere. — Vidimus iconem photogrophicam Palmae „Bacaba-í“ dictae e Brasilia (Leuzinger n. 95), quae ad hanc speciem pertinere videtur.

7. OENOCARPUS MINOR MART. Caudex solitarius excelsus saepe flexuosus vaginis marcescentibus denudatus, foliis concinnis, segmentis lanceolatis superne attenuatis abrupte acuminatis aequaliter dispositis infra glaucescentibus. Spadix minor breviter pedunculatus penicillatus, spathis fuscotomentosis post anthesin deciduis, superiore mucrone pugioniformi rostrata, petalis ♂ acutis, sepalis ♀ petalisque reniformi-orbicularibus convolutis; bacca parva symmetrica ellipsoidea in vertice acuminata induviis cupuliformibus fulta, embryone basilari in albumine solido nitido radiato.

472

laxis sparsis elliptico-lanceolatis utrinque acutis in acumen longissimum abruptim excurrentibus. Spadix validus longe pedunculatus, pedunculo ramorum longitudinem dimidiam superante, rhachi brevi inter ramos dense fastigiatim insertos delitescente, petalis ♂ ovato-oblongis obtusiusculis; „bacca oblongo-cylindrica stigmatum residuis nonnihil excentricis umbonata, mesocarpio tenui, nucleo oblongo, embryone basilari in albumine solido radiatim fibroso“.

Oenocarpus circumtextus Mart. Palm. brasil. 26. t. 26. f. III. et IV. CAUDEX CC. 6 m. alt. et 1 dm. vel ultra crassus, ubique residuis petiolorum in opus fibrosum reticulatum dissolutis tectus. FOLIA CC. 3 m. lg., segmenta pro latitudine pauca proferentia; segmenta 5—7 dm. lg., cum acumine subito apicem attenuatum terminante ultra 1 dm. longo, et 1—1¼ dm. lt., obscure viridia, leviter plicata. SPADICES bipedales purpureo-fuscescentes, pedunculi spithamei compressi gracilis sub ramis arcuati longitudine in Oenocarpo insolita insignes; rami 20 vel plures fere 3 dm. lg., ad basin attenuatam anfracto-contortam cc. 7 cm. longe floribus denudati, dein incrassati, stricti, multiflori. FLORES ♂ ante anthesin obovoidei acuti, calyce minuto, staminibus petala vix aequantibus; flores ♀ ? BACCAE (n. v.) „purpureo-coerulescentes griseae, cc. 17 mm. altae et 11 mm. in diam. (ex icone); embryo clavatus albuminis foveae centrali per tres seminis quartas partes insculptae immersus“ (MART.).

Crescit in Brasilia occidentali subandina rarior: in adscensu mts. Cupatí ad flum. Japurá cataractas orientales, in silvis umbrosis humidis (Martius!).

XXI. JESSENIA

KARST.

Karsten in Linnaea XXVIII. (1856.) 387 et 389, et Fl. Columb. I. 197. t. XCII.; Endl. Gen. Suppl. III. n. 1726/1. JESSENIA

Tabula nostra CVIII. Fig. II (fructus).

Oenocarpus minor Mart. Palm. brasil. 25. t. 27; Spruce, Palm. amaz. 141. CAUDEX („solitarius“: SPRUCE!) 5—10 m. alt. 4—6 cm. in diam., fere arundinaceus annulis bene distinctis. FOLIA 6—10 in comam congesta cc. 2—3 m. lg.; segmenta utrinque 50—60 aequidistantia secus apicem densiora, cc. 4 —5 dm. lg. (raro longiora) et 4—5 cm. lt., valide secus nervos plicata; petioli margines in fibras transverse reticulatas lacerati. SPADICES CC. 3 dm. lg., manubrio vix ½ dm. metiente; rami cc. 25—35, 2½-— 3 dm. longi supra basin contorto-fiexuosam floribus denudati, dein stricti; spatha sup. cc. pedalis mucrone sesquipollicari rostrata. FLORES parvi, ♂ 3 mm. lg. cylindrici quam ♀ paulo majores, calyce ♂ brevissimo tripartito, staminibus inclusis; calyx ♀ sepalis reniformibus late imbricatis corollam (in fructu excrescentem) anthesi includens. BACCAE nitide nigrae 1½ cm. altae et 1 cm. in diam.

Crescit per totius vallis Amazonum silvas primaevas umbroso-humidas dispersa vel rarius socialis. In prov. Para et ad flum. Japura, pr. Barra do Ilio Negro (Martius!), ad flum. Rio Negro medium in silvis siccioribus (Spruce!); ad flum. Purus (Wallis!). — Bacaba-í vel Bacaba-ahy (i. e. Bacaba minor) nominatur.

8. OENOCARPUS CIRCUMTEXTUS MART. Caudex (solitarie crescens?) excelsus crassus vaginis marcescentibus fibroso-dissolutis omnino involutus, foliis concinnis, segmentis

Monoeca in eodem spadice. SPADIX simpliciter vel paniculatim ramosus ramis bracteolatis laxius scrobiculatis, spatha utraque sub anthesi decidua, superiore inferiorem longe superante longitudinaliter dehiscente completâ, glomerulis trifloris ramos usque versus verticem obtegentibus. FLORES ♂ femineos longe superantes, calycis triphylli sepalis late cordatis imbricatis, corollae calycem longe excedentis ad basin disco staminifero conjunctae petalis valvatis; androeceum in fundo floris in discum carnosum stamina 12—20 gerentem connatum, filamentis ad apicem inflexis, antheris versatilibus; germinodium columnare apice trifido inter stamina elevatum. FLORES 9: calyx triphyllus sepalis latis convoluto-imbricatis; corolla calyce inclusa vel ei subaequilonga convoluto-imbricata; staminodia 0; germen sub medio uniloculare uniovulatum, ovulo rhapheos loco firme cum endocarpio connato horizontaliter patente anatropo, micropylê oblique basilari. BACCA ovoidea vel globosa radiatim symmetrica

PALMAE:

473

pericarpio tenui succulento et fibroso. SEMEN rhaphê ejusque ramis reticulatis in testa notatum embryonem exacte basilarem evolvens, albumine secus rhapheos ramos profunde et irregulariter ruminato. Palmae speciosae comâ terminali elegantissimâ egregiae, solitarie crescentes, in Americae aequatorialis silvis raro observatae; (species adhuc tantum 2 inventae). — CAUDEX columnaris excelsus vel procerus crassus nudus.

JESSENIA.

474

que cc. 100 subopposita, plus quam 1 m. lg. et 1½ dm. lt. SPADICES fere 2 m. lg., ramis plurimis glabris inferne androgynis ad apicem suum masculis, spatha inf. 4 dm., superiore 14 dra. lg. FLORES magni, ♂ ante anthesin obovoidei recti acuti, calyce quam petala obovata acuta 6-plo breviore. BAGOAE ovi columbini magnitudine violaceae induviis cupuliformibus usque ad ¼ fultae, sarcocarpio oleoso eduli. SEMEN oblongum fere 3 cin. alt. et 1¾ cm. in diam. rhapbe ligulatâ unilateraliter notatum. (N. v.)

Crescit in Brosilia maxime occidentali-boreali: in planitiebus flum. Orinoco et Maranon ad pedem tractus Andium, locis humidis silvaticis (Karsten).

FOLIA aequaliter pinnatisecta breviter vaginantia ampla

et concinna, segmentis aequaliter ad costam pulverulentofloccosam sparsis anguste lanceolatis longe acuminatis. SPADICES infra comam penduli et spathis delapsis ramos fastigiatos (Oenocarpi modo) vel paniculatim diffusos (Oreodoxae instar) evolventes. FLORES laxius in scrobiculis dispositi, feminei ante anthesin masculis 2—3-plo minores bracteolati subglobosi, in masculis androcceum tumidum staminum corollam vix aequantium multitudine. GERMEN supra ovuli insertionem quadristellatum (scil. fascibus fibrovasalibus 3 commissuralibus ovariorum 2 sterilium cum uno fertili, et tela conductoria prope medianum ovarii fertilis; cf. tab. nostr. 109!); ovulum cum endocarpio ab hilo usque ad chalazam patelliformem connatum. BACCAE oblongo-cylindricae vel subglobosae. OBS. Genus, speciebus huc pertinentibus vix satis notis, nobis naturale et bene conditum non videtur. Forsan majore jure Jessenia polycarpa Karst. sectionis IV. loco (Jessenia dicendae) sub Oenocarpo militaret, a sectione Bataua staminibus plurimis et baccâ centrica diversa; Jessenia Amazonum nostra spadice paniculato, bacca centricâ semine fibris denudato globoso reticulato, et staminibus multis egregia proprium et novum genus formaret. Hoc ulterius dijudicandum.

1. JESSENIA POLYCARPA KARST. Caudex procerus comâ ingenti patentim reflexa, foliis longissimis pectinatim pinnatisectis inferne glaucescentibus, segmentis lanceolatis mucronato-acutis multinervi-plicatis. Spadix simpliciter et fastigiatim ramosus ramis strictis pendulis crassis profunde scrobiculatis, florum ♂ staminibus 16—20 antheras usque ad medium bifidas gerentibus, filamentis brevissimis; bacca ellipsoideo-cylindrica stigmatum residuis apicalibus obtuse mucronata, endocarpio fibroso, fibris prope basin solutis semen involventibus, embryone intra albumen profunde ruminatum magno axili. (Ex KARSTEN.)

2. JESSENIA AMAZONUM DR. (n. sp.). Caudex excelsus crassus coma ampla, foliis longis concinnis inferne pallidioribus, segmentis anguste lanceolatis sensim acuminatis multinervibus ad insertionem leviter plicatis. Spadix paniculatim ramosus ramis breviter bracteatis gracilibus arcuatis, scrobiculis levioribus bracteolatis, florum ♂ staminibus plrq. 12, filamentis quam antherae versatiles multo longioribus; bacca subglobosa stigmatum residuis in apice mucronata, endocarpio a semine reticulato solato, embryone intra albumen sparsim ruminatum parvo basilari. Tabula nostra CIX (spadicis et folii pars, analysis).

CAUDEX 4—5 m. alt. et 1½—2½ dm. in diam. FOUA CC. 12 leviter arcuata in comam elegantem congesta, cc. 3 m. lg.; costa incanoflocculosa; segmenta aequaliter distantia 8 dm. lg. et 7 —8 cm. lt., mediano flocculis adsperso superne validissime prominente. SPADICES elongati et diffusi; rami inferiores cc. 4 dm. lg. et ipsi ramos II. paucos vel nonnullos 3—2 dm. longos exserentes, supremi simplices. FLORES cf cc. 7 mm. lg. calyce quam petala acuta 1-plo breviore, ♀ 3 mm. lg. ovoideo-acuminati post masculorum delapsum intra bracteolas scrobiculi persistentes, ad apicem ramorum deficientes. BACCAE cc. 12 mm. in diam., praeter stigmatum residua apicalia Euterpae baccis simillimae, endocarpii fibris autem in membranam reticulatam semini adnatam non conniventibus. SEMEN globosum rhapheos linea dorsali (endocarpio adhaerente, lata) et lineis minutis reticulatis inde se extendentibus instructum. - Palma pulchra habitu Arecae rubrae, sed robustior (GLAZIOU!).

Crescit in Brosilia aequatoriali-orientali. Ex seminibus pr. Pará collectis in hortum publicum Rio de Janeiro introducta ibi Aprili floret (Glaziou n. 8062!).

Genus extrabrasiliense: OREODOXA WILLD. SPADIX paniculatim ramosus. STAMINA 6. CUPULA androecei abortivi in flor. $. BACCA excentrica stigmatum. residuis suprabasilaribus, albumine solido.

Jessenia polycarpa Karst. in Linnaea XXVIII. (1856.) 388 et Fl. Columb. I. 197. t. XCVIII.

OREODOXA OLERACEA MART. Palma speciosissima procera, spadicibus amplis paniculatim undique flexuoso-ramosis lana albâ gossypiaceâ hinc inde adspersis, segmentis lineari-lanceolatis.

solitarie crescens cc. 20 m. alt. crassitie pedali, ligno nigro. 7—8 m. lg. ce. 25 in comam densissimam congesta; segmenta utrin-

In India occidentali indigena ex semisaeculo in Brasilia culta nunc per omnes imperii regiones calido-humiclas in hortis, prope vicos et oppida frequens: Glaziou! in litt., adnot. ad specim. n. 8055.

CAUDEX

FOLIA

PALMAE:

475

GEONOMA.

476

Trib. V. GEONOMEAE. Mart. Hist. nat. Palm. III. 227, pro parte. — AEECOIDEAE, series I, subserici primae genera pauca (postica) II Wendl. System. Einth. d. Palm. in Per. d. 40. Vers. deutsch. Naturf. u. Aerzte zu BOEASSINEAE

HETEEOCLITAE

Hannover 1866. p. 182. (Characterem vide supra in conspectu pag. 275.)

XXII. GEONOMA WILLD. Willd. in Mem. de l'Acad. r. d. Sc. Berlin 1804. p. 37 et Spec. Piant. IV. 174 et 593; Mart. Hist. nat. Palm. II. 6 et 111. 229 et Palmet. Orbignian. 21; Spruce, Palm. amaz. 98. — MARTINEZIA spec. interrupta B. et P. Syst. veg. Fl. Per. et Chil. 296. — GYNESTUM Poit. in Mem. du Mus. IX. (1822.) 385. — ROEBELIA Engel in Linnaea XXXIII. (1865.) 680. GEONOMA

Monoeca in eodem spadice. SPADIX simplex vel simpliciter ramosus vel paniculatim ramificatus, adolescens spatha duplici involutus, dein spathis incompletis ad apicem dehiscentibus et saepe omnino laceratis exsertus; glomeruli triflori spiraliter dispositi rhachi simplici vel ejus ramis usque ad apicem profunde immersi, alveolis ad marginem posticum in processum labiiformem (,,labium“) bracteolam simulantem productis, floribus in alveolis bracteolatis, prius masculo utroque vicissim, denique femineo solitario sub anthesi emergente. FLORES ♂: calyx triphyllus sepalis angustis inter se remotis vel ad basin imbricatis; corolla calycem excedens gamopetala trifida rarius tripartita limbo valvato; stamina 6 alte monadelpha, tubo turbinato vel eampanulato carnoso in filamenta subulata excurrente, connectivo brevissimo in apice antherae loculos 2 distinctos erectos longitudinaliter dehiscentes gerente; germinodium parvum tubo inclusum. FLORES ♀: perianthium ut in mare; androecei sterilis cupula magna plrq. urceolata ad apicem 6-dentata vel 6-fida germen usque ad stigmata includens; ovarium solitarium evolutum ovulum in funiculo brevi oblique erectum hemianatropum includens, stylo trisulco prope basin ovarii fertilis inserto longe erecto denique in stigmata late radiata excurrente. BACCA e carpello solitario prodiens exocarpio membranaceo, mesocarpio tenui fibroso et succulento, endocarpio membranaceo. SEMEN subglobosum lineâ angusta lucida testae obscurae impressa e rhaphe adscendente et supra chalazam ad embryonis basilaris papillam recte descendente ortâ, albumine carnoso-corneo concentrico aequabili. Palmae humiles saepe stoloniferae et caespitosae, formosae, in silvarum umbris humidis et secus fluminum

cursus in collibus et montibus totius fere Americae intratropicae numerosae et multis locis frequentissimae,

Brasiliae provinciis tropico-littoralibus et a Bolivia centrali septentrionem versus vulgatae, provincias centrales imperii vitantes et ibi in vallibus humidis raro observatae, specierum numerum maximum in ditione fluminis Amazonum et Orinoci, praeterea in Columbia occidentali et America centrali aequatoriali evolventes. —

CAUDEX

arundinaceus demissus, gracilis vel raro elatus, rarius fere columnaris excelsus; vel

0. FOLIA

elegantissime in

comam saepe densam congesta forma, variabili, bifida,

inaequaliter pauci- vel pluripinnatisectâ,

laminâ rarius

in segmenta nervo I. sup. solitario instructa aequaliter divisa, segmentis pro nervorum I. numero angustioribus vel latioribus falcato-acuminatis secus nervos I. in facie inf. una cum petiolo et costa plus minusve fusco-lepidotis.

SPADICES

intra folia orti intra vel saepe infra

ea florentes et fructificantes, cito per spathas plano-compressas inter se plrq. fere aequilongas et subinde spatha tertia minuta auctas perrumpentes, tomento molli tecti, et tum demum alabastra evolventes (conf. tab. nostr. 113: spadix adolescens ad sinistram).

FLORES

in alveolis

ante anthesin plane occulti et nullo modo super rhacheos vel ramorum superficiem emergentes angulati et oblique compressi, recti,

mutua pressione

anthesi ex alveolis por-

masculi praecoces; perianthium in floribus sexus

utriusque persimile; corolla cf plrq. profundius in lacinias fissa quam corolla ♀ ; sepala in dorso alato-carinata, petala plrq. laevia; androecei fertilis sterilisque sicut germinis structura valde egregia (conf. analysin in tab. nostris 111, 113, 117 cet.).

BACCAE

semper

parvae nigricantes vel atro-coerulescentes, globosae vel ellipsoideae, induviis parvis suffultae; semina plrq. Pisi magnitudine linea albâ circulari (conf. tab. nostr. 112) recognoscenda. OBS. I. Inflorescentia (in tab. nostra 112 diagrammate illustrata) multos et egregios autores fefellit. Quamquam cl. WILLDENOW Geonomam rite in Linnaei classem XXI. inseruit et flores in alveolis binos masculos prope femineum solitarium intermedium coordinatos descripsit (Mem. Acad. Berlin 1804, p. 39), tamen cl. MARTIUS species modo ut monoecas, modo ut dioecas distinxit, sine dubio spadicibus eis, qui post florum ♂ deflorationem et delapsum tantum sexum femineum exhibent, deceptus. Simili modo, (quod anthesis secundi vel tertii floris saepe plurium hebdomadum spatio a floris praecedentis anthesi distincta est), etiam cl. SPRUCE vivas

PALMAE:

477

plantas observans decipiebatur, postquam eodem loco eandem plantam primum flores ♂, postea flores ♀ evolventem vidit, ita ut fructificationem novam „Alternation of function“ dictam instituerit (Palm. amaz. p. 95); quam falsam esse statim demonstravit cl. WENDLAND in Bot. Ztg. 1869. p. 791. — Antheseos menses certi adesse non videntur, cum spadices diu se evolventes alii alios sequantur, et hac de causa in descriptione specierum a nobis omissi sunt. — Geonomae omnes, ot plurimae a nobis accurate examinatae, omnes per glomerulos trifioros monoecae sunt. In omnibus quoque germen eandem structuram praebet : ovarium 1 evolutum, reliqua 2 sterilia modo in stylo et stigmatibus adumbrata, sed ad basin germinis sine ullo vestigio aborta! Cl. SPRUCE (1. c., p. 102, 103) interdum ovaria tria fertilia esse tradit; sed, ubi hoc ita se habet, generis alius character (Calyptrogynae, Asterogynae cet.) adest. OBS. II. Alveoli in rhachi aut ejus ramis per spiras densas (confer tab. nostr. 111, 112), vel laxiores (tab. 110, 113), raro valde laxas (tab. 116) dispositi magni momenti in specierum distinctione sunt; ubi spira densa adest, optime linearum („Contactlinien“ dict.) incurve vel fere recte ad apicem tendentium bene distinguendarum numero significatur (spira n-sticha, saepe decasticha); in spiris laxioribus saepe aliae dispositiones, e. gr. alveoli bini decussati vel alveoli terni verticillati verticillis alternantibus, quos brevius alveolos ternos alterne verticillatos nominabimus, facile recognoscendae sunt, etiamsi verticilli paulum perturbati sunt. In ramis valde laxifloris dispositio alveolorum semper fere secundum spiram ad ⅓ vel ⅔ ordinatam invenitur.

OBS. III. Nonnulli characteres in speeierum distinctione magni aestimandi modo in spadicibus bene florentibus, saepe immo tantum in planta viva accurate recognosci possunt. Huc pertinet praesertim calycis et corollae portio, androecei fertilis et sterilis forma et evolutio. In alabastris corolla minor quam in flore invenitur, cum calyx jam in alabastris perfecte fere evolutus sit. Androeceum in alabastris cf altam format cupulam breviter dentatam, cujus dentibus (filamentis) antherae intus deflexae insident (confer tab. nostram 112, andr. ; et 121, fig. II, fl. cf); in hoc statu omnes species inter se similes sunt. Postea autem filamenta elongantur et anthesi erecta (tab. 113) aut horizontaliter refracta (tab. 117, fl. cf) inveniuntur, et varias demonstrant portiones cum cupulae (tubi) longitudine comparata. Haec evolutio (quae ex figuris diversis tabulae nostrae 113 patet) in multis Geonomis adhuc nondum observari licuit. — Facilius cupulae androecei abortivi forma in flore ♀ observanda, quae sub anthesi minus mutatur, praesertim si oram breviter denticulatam habet (ut in tab. nostra 111, 112 cet.). In speciebus paucioribus autem haec cupula („urceolus“) in processus 6 digitiformes (filamenta sterilia) elongatur tubi longitudinem subaequantes, qui anthesi stellae instar patentes ex alveolis prominent (confer tab. nostram 121, fig. I. fi. ♀ andr.); etiam de hoc charactere in viva planta observationes multae instituendae sunt, quales nobis in horto Herrenhusano Geonomarum ditissimo una cum cl. amico H. WENDLAND facere licuit.

OBS. IV. Diagnoseos Geonomarum ratio. Cl. SPRUCE (quamvis multas species male constitutas creans et bene notas perturbans) de characteribus ad Geonomae species distinguendas optime disseruit (1. c. p. 98 ad 104), quos nos observationibus propriis sublevati auctos accepimus. Itaque sequentes praesertim characteres magni censendi sunt:

Caudicis altitudo, crassities. Laminae forma tota [bifurca, inaequaliter, aequaliter pinnatisecta]. Nervorum I. numerus (qui meliorem characterem praebet quam segmentorum numerus, quod lamina inaequaliter pinnatisecta in posteriore variat et interdum in eadem planta lamina modo bifurca modo in segmenta pauca divisa invenitur); nervorum eorundem angulus [α0] cum costâ. Spadicis divisio. [Sp. simplex (tab. 120), pauciramosus (tab. 112), multiramosus (tab. 115), paniculatus (tab. 113).] Pedunculi et spatharum portiones. Alveolorum dispositio (vide supra Obs. II.), et eorundem immersio in rhachin crassam vel tenuem (alveoli profunde, leviter immersi, superficiales). Labii (i. e. alveolorum marginis postici) forma. Perianthii portiones per anthesin. Androecei fertilis forma et filamentorum portio. Androecei sterilis ora [urceolus staminalis obtusus, crenulatus, dentatus, lobatus, digitifidus limbo radiato]. Baccae. Palm.

GEONOMA.

478

OBS. V. Sectionum formatio. Divisio a cl. SPRUCE (l. c., p. 103, 104) temptata valde artificialis est, quod et ipse intellexit. Monendum autem est, species Geonomae tantopere inter se connexas esse, ut quaevis divisio aliquantum habitus artificialis prae se ferat. — Cl. MARTIUS et TRAIL divisionem generis primariam rite in spadicis forma posuerunt, quod et nobis naturalius videtur. Cum postea flores et cf et ♀ in bona evolutione examinati erunt, sperare licet, eorum characteres etiam ad sectiones firmandas vel naturaliores creandas idoneos fore. — In sequente clavi praeter species brasilienses eae quoque (in parenthesi) introductae sunt, quae in Bolivia, Peruvia, Columbia et Guiana Brasiliae confini bene notae crescunt, fortasse etiam in imperio nostro invenientur, praesertim autem propter affinitatem speeierum brasiliensium cum his permutari possint. Commendamus lectori benevolo, ut typos subdivisionum nostrarum sequentes in tabulis inspiciat: §. 1: Geonoma fiscellaria (tab. 110); §.3: G. rubescens (t. 111), trinervis (t. 112); §. 4: G. Schottiana (t. 113), Gastoniana (t. 116); §. 5: G. Wittigiana (t. 115), Porteana (t. 118); §.7: G. elegans (t. 121, f. II.), Olfersiana (t. 119); §. 8: G. acaulis (t. 121, f. I.).

SECTIONUM ET SPECIERUM CLAVIS DIAGNOSTICA.

Sect. I. SCHISTOSPADIX TRAIL. Spadix in ramos paucos vel multos divisus, ramis simplicibus vel iterum rumificatis, pedunculo rhachi cum ramis subaequilongo vel saepe multo breviore, spathis ovatis, lanceolatis vel linearibus. — Palmae speciosae vel humiles, nunquam acaules. §. 1. Paniculigerae Dr. Spadix pro genere maximus ramis I. pluribus vel certe inferioribus in ramos II. divisis paniculatus; [raro rami omnes simplices in spadicibus minoribus]; pedunculus validus in rhachin longam inter ramos I. flexuosam transiens; flores ramis I. vel secundariis incrassatis plrq. cylindricis immersi; androecei sterilis urceolus in flore ♀ obtusus vel breviter 6-denticulatus vel -crenatus. — Palmae speciosae caudice saepe fere columnari vel crasse arundinaceo, plrq. 4—5 m., interdum ad 10 m. alto, foliis amplis pinnatisectis, nervis I. in laminâ firmiore longius distantibus utrinque plurimis. † Flores ramis crasse cylindricis profunde immersi, alveolis gibbosis (labio brevi) nunquam superficialibus. (Rami inter alveolos diametro cc, V» cm.) 0 Folia aequaliter pinnatisecta, segmentis uninervibus lanceolato-falcatis . . . . 1. (l.) G. MAXIMA Kth. ʘʘ Folia inaequaliter pinnatisecta, segmentis omnibus plurinervibus vel plurinervibus cum uninervibus angustioribus mixtis. # Flores speciosi (cf 7—8 mm. lg., ♀ 5 mm. lg.); stamina fertilia stellatim reourvata antheris erectis. ┴ Caudex ad 10 m. alt.; folii segmenta plurima angusta uninervia cum 2—3-nervibus mixta. Spadicis rami cylindrico-incrassati (Venezuela) (9.) G. UNDATA Klotzsch. ╨ Caudex ad 5 m. alt.; folii segmenta multa latiora plurinervia cum angustioribus mixta. Spadicis rami graciles, alveolis laxioribus 6. (8.) G. POHLIANA Mart. Flores minores (cf 3—4 mm. lg., ♀?); stamina fertilia erectopatentia. Spadicis rami longissimi (pedales) incrassati. J Flores in spira laxiore dispositi. Folii segmenta plurima lineari-acuminata 1—2- vel paucinervia .... 4. (6.) G. FISCELLARIA Mart. ╨ Flores in spirâ densiore congesti. Folii segmenta pauca latissima 5. (7.) G. MACROCLONA Dr. et Wndl. †† Flores ramis tenuiter cylindricis arcuatis levius immersi, alveolis valde prominentibus in statu sicco fere superficialibus. (Rami inter alveolos diametro cc. ¼—⅓ cm.) Q Rami flaccide elongari (1½—2 dm. lg.), alveolis (corrupte) ternis alterne verticillatis ad apicem ramorum superficialibus. Folia in segmenta pauca latissima secta. # Alveolorum labium emarginatum; baccae parvae globosae 3. (4.) G. PANICULIGERA Mart.

479

PALMAE: ## Alveolorum labium integrum; baccae globosae vertice acuto (Peruvia). . (5.) G. INTERRUPTA Mart. ʘʘ Rami arcuati vel fere recti breviores (plrq. vix 1 dm. lg.), alveolis per spiras haud ita densas (plrq. ad ) dispositis. Folia in segmenta multa angustiora vel latiora secta. # Floris ♂ calyx corollam vix ad ⅔ aequans. Segmenta pauca late confluentia 2. (2.) G. MULTIFLORA Mart. ## Floris ♂ calyx corollam subaequans. Segmenta plurima lineari-acuminata, ad apicem laminae latissima (Columbiae silvae montanae) (3.) G. PINNATIFRONS Willd.

§. 2. Astrophorae Dr. Spadix magnus ramis inferioribus iterum ramificatis paniculatus vel simpliciter ramosus, longe et valide ramificatus. Flores in alveolis ramorum crasse cylindricorum profunde immersi; androecei in flore ♀ urceolus sterilis „astrophorus“, i. e. in lobos digitiformes supra alveolum radiantes excurrens. — Palmae pulchrae caudice gracili arundinaceo, foliis amplis saepe simplicibus lamind profunde bifurca, vel inaequaliter pinnatisectis paucijugis. † Folia simplicia bifurca, rarissime in segmenta lacerata. Spadicis rami inferiores iterum ramificati. i Laminae nervi I. utrinque cc. 24. Alveoli 7—8-stiehi 7. (9b.) G. SPIXIANA Mart. ╨ Laminae nervi I. utrinque cc. 20. Alveoli confertim (10.) G. SCHOMBURGKIANA Spruce. tetrastichi (Guiana) Laminae nervi I. utrinque cc. 9. Alveoli pentastichi (11.) G. AMBIGUA Spruce. (Guiana) †† Folia inaequaliter pinnatisecta paucijuga. Spadicis rami omnes (2—7) simplices, alveolis 7—8-stichis. ┴ Pedunculus longissimus (½ m. lg.). (Peruvia) (13.) G. POEPPIGIANA Mart. JL Pedunculus brevis (vix 1 dm. lg.) 8. (12.) G. DENSIFLORA Spruce.

§. 3. Pycnanthae Dr. Spadix validus simpliciter ramificatus longe pedunculatus, pedunculo rhachin abbreviatam saepe brevissimam multiplo superante; rami incrassato-cylindrici multiet densiflori, alveolis per spiras bene ordinatas congestis profunde immersis [excl. G.? synanthera] flores ante anthesin occultantibus. Flores quam diameter ramorum multo minores, androecei in flore ♀ urceolo sterili minute crenulato vel denticulato. — Palmae pulchrae caudice gracili arundinaceo, foliis amplis saepe simplicibus lamind bifurcata vel in segmenta pauca latissima divisa, rarius aequaliter pinnatisectis multijugis. t Flores jam ante anthesin longe ex alveolis minutis emergentes, labio breviter patente bracteolati; antherarum loculi connectivo elongato adnati(!). Rami ec. 8 recti cylindrici; folia valde plicata. (An ad Calyptronomam (14.) G.? SYNANTHERA Mart. pertinens? — Peruvia) tt Flores regulari modo alveolis profunde inserti ante anthesin vix emergentes. Antherae secus generis structuram supra descriptam evolutae, sejunctae. 0 Folia aequaliter pinnatisecta, segmentis falcato-lanceolatis acuminatis mediano solitario et nervis II. binis instructis 12. (19.) G. TRINERVIS Dr. et Wendl. ʘʘ Folia simplicia lamina bifurcata vel irregulariter in segmenta pauca latissima multinervia sectâ. # Spadicis rami subumbellati vel approximate fastigiati, crassi et rigide porrecti, anguloso-cylindrici, alveolis distincte per stichas coordinatis. ┴ Lamina e basi angusta elongato oblanceolata, sub sinu fissurae latitudinem maximam attingens, furcis porrectis 10. (17.) G. PLATYCAULA Dr. et Trl. ╨ Lamina ambitu late ovata, furcis late patentibus 11. (18.) G. RUBESCENS H. Wendl. 4444 Spadicis rami e rhachi brevi alterne exserti, graciliores et

GEONOMA.

480 arcuato-porrecti, teretes et tuberculati, alveolis laxius dispositis. ┴ Lamina ambitu ovato-lanceolata. (Columbia, Guiana) (15.) G. SIMPLICIFRONS Willd. ╨ Lamina cuneato-oblonga, versus apicem profunde bifidum latissima 9. (16.) G. BACULIFERA Kth.

§. 4. Leptospadices Dr. Spadix magnus vel gracilis paniculatus vel rarius simpliciter ramosus, rhachi elongatâ ramos quam ea longiores laxius exserente; rami attenuati et saepe filiformes laxiflori, alveolis inter se remotis vel binis ternisve alterne verticillatis superficialibus, tubercula ramorum crassitiem duplo triplove augentia formantibus. Flores diametrum ramorum superantes, androecei in flore ♀ urceolo sterili obtuso, crenulato vel denticulato. — Palmae interdum majores plrq. graciles spadicibus pro portione caudicis et foliorum speciosis, foliis aequaliter vel inaequaliter pinnatisectis vel lamind simplici bifurcata minore. † Spadix paniculatus, ramis I. iterum ramificatis undique intertextis, © Lamina integra apice breviter biloba, ambitu auguste lanceolata .... 17. (24.) G. LEPTOSPADIX Trail. ʘʘ Lamina inaequaliter vel aequaliter pinnatisecta, ambitu ovata vel ovato-lanceolata. # Alveoli in ramis et ramulis filiformibus solitarii, longe remoti. Lamina inaequaliter pinnatisecta 18. (25.) G. GASTONIANA Glaz. paucijuga Alveoli in ramis I. vel secundariis parum incrassatis bini oppositi decussati, approximati. Lamina multijuga. ┴ Lamina ambitu ovata segmentis inaequilatis valde falcatis, infimis multinervibus valde 14. (21.) G. WEDDELLIANA H. Wendl. plicatis ╨ Lamina ambitu ovato-lanceolata fere aequaliter pinnatisecta, segmentis plrq. uninervibus lineari-lanceolatis (excl. var. 3. palustris) 13. (20.) G. SCHOTTIANA Mart. †† Spadix simpliciter ramificatus, ramis elongatis flaccidis grosse tuberculatis, alveolis ternis alterne verticillatis vel rarius spiraliter coordinatis. O Lamina aequaliter pinnatisecta segmentis linearilanceolatis. Spadix longe pedunculatus, alveolis densioribus 15. (22.) G. BLANCHETIANA H. Wendl. ʘʘ Lamina ambitu cuneato-obovata usque versus medium bifida, rarius inaequaliter pinnatisecta. Spadix brevissime pedunculatus, alveolis remotis 16. (23.) G. LAXIFLORA Mart. ʘʘʘ Lamina ambitu lanceolata inaequaliter pinnatisecta utrinque cc. 18-nervis trijuga. Spadix longe pedunculatus, alveolis remotis (Bolivia centralis) (26.) G. DESMARESTII Mart.

§. 5. Pauciflorae Dr. Spadix minor gracilis simpliciter pauciramosus [excl. G. Spruceana], rhachi breviter contracta vel ramos longitudine fere aequante; rami patentes, [penduli in G. oligoclona], tenuiter cylindrici et alveolis haud ita densis per spiras indisertas compositis leviter immersis gibbosi. — Flores diametrum ramorum vix aequantes, androecei in flore ♀ urceolo sterili dentato vel rarius digitifido. — Palmae plrq. graciles et minores, spadicibus parvis rarius pedunculi vel ramorum longitudine insignibus, ramis floriferis neque densifloris ut in §. 3, neque remotifloris vel quasi articulatis ut in §. 4, simplicibus et plrq. paucis (3—6), foliis inaequaliter pinnatisectis saepe trijugis, vel parvis lamind simplici bifurcata. † Lamina inaequaliter pinnatisecta, multi- vel saepius paucijuga. 0 Spadicis rami 2—5 fastigiati gracillimi nutantes et penduli (2—2½ dm. lg.) . 19. (27.) G. OLIGOCLONA Trail.

PALMAE:

481

2—10 graciles patentes, recti (saepius 5—12 cm. lg.). # Spadicis rami 6 —10 longi et crassi (3—5 mm.), inferiores interdum ramos II. proferentes, magis densiiiori, orthostichis 5—8; lamina utrinque 20-nervis. j Segmenta plrq. bijuga longa (5 dm. lg. et 20. (28.) G. SPRUCEANA Trail. 5 cm. lt.) ‖ Segmenta plrq. 17-juga, uninervia praeter apicalia piurinervia . . — — — — var. ᵦ. COMPTA Trail.

GG Spadicis rami

Spadicis rami minores graciles, minus densiiiori, plrq. 2 ad 3 mm. crassi, semper simplices, orthostichis laxioribus saepe evanescentibus. ┴ Lamina utrinque cc. 36-nervis in segmenta utrinque plrq. 6 longa inaequalia secta (Bo(29.) G. ORBIGNIANA Mart. livia) ╨ Lamina utrinque 12—24-nervis, segmentis brevibus saepissime trijugis. (Lamina utrinque 12-nervis; petiolus costa duplo longior. . . 24. (34.) G. TUBERCULATA Spruce. ‖ Lamina utrinque 16—24-nervis; petiolus costam cc. aequans vel brevior. Nervi I. sup. utrinque 20—22. Spadix longissime pedunculatus, pedunculo spathas tubulosas longe excedente, rhachi brevissima ramos paucos breves crassos fastigiatos gerente; urceolus ♀ staminatis dentatus ... 21. (30.) G. PAUCIFLORA Mart. Nervi I. sup. utrinque 18—24. Spadix brevissime pedunculatus, ramis crassis quam pedunculus longioribus; urceolus ♀ staminatis dentatus (31.) G. DEVERSA Kth. Nervi I. sup. utrinque 16—18. Spadix brevissime pedunculatus, ramis 3—4 crassis fastigiatis vix pedicellatis; urceolus 9 staminalis digitifidus 22. (32.) G. ASPIDIIFOLIA Spruce. • Nervi I. sup. utrinque 16—17. Spadix longe pedunculatus pedunculo spathas excedente, rhachi longiore rainos teneros 4 ad 8 breves exserente; urceolus ♀ staminalis dentatus . 23. (33.) G. WITTIGIANA Glaz. †† Lamina simplex bifurcata. ┴ Lamina ad ⅓—¼ biloba, costa quam laciniae apicales longiore.

G Lamina

ambitu oblongo-lanceolata in petiolum angustata 26. (36.) G. PORTEANA H. Wendl.

GG Lamina lata

ambitu obovato-lanceolata, furca utraque 26. (35.) G. CAESPITOSA H. Wendl.

╨ Lamina bipartita, laciniis costam pluries superantibus lineari-acuminatis 27. (37.) G. CHELIDONURA Spruce.

Sect. II. HOLOSPADIX TRAIL. Spadix simplex cylindrico-incrassatus carnosus, rarissime spiciformis tenuis, plrq. longe vel longissime pedunculatus spathis pedunculi basin involventibus tubulosis. alveolis dense vel densissime aggregatis profunde immersis polystychis, rarissime superficialibus (conf. §. 6). — Palmae humiles caudice crassiore depresso, rarius gracili arundinaceo, saepe acaules, foliis mullis vel saepe plurimis in rosidam densam pulcherrimam congestis, (vel raro laxis: §. 6). §. 6. Spicatae Dr. Spadix tener breviter pedunculatus, rhachi spiciformi tenui laxi flora quam pedunculus multo longiore interdum bifidâ, alveolis superficialibus oligostichis. Flores longe emergentes, androecei ♀ sterilis urceolo ad oram denticulato. —- Palmae graciles caespitosae caudice arundinaceo tenui, foliis laxis apicem caudicis longe investientibus, spadicibus filiformibus vix petiolum su ffulcientem superantibus. † Lamina ambitu oblonga plrq. simplex biloba. Spadix cc. spithameus alveolis tristichis 28. (38.) G. ARUNDINACEA Mart.

482

GEONOMA. tt Lamina ambitu obovato-oblonga biloba denique irregulariter pinnatisecta. Spadix minutus cc. sesquipollicaris alveolis pentastichis (Guiana) . . (39.) G. STRICTA Kth.

§. 7. Pachyspadices DR. Spadix cylindrico-incrassatus diametro digitum minorem fere aequante, breviter vel plrq. longe vel longissime pedunculatus, pedunculo spathas tubulosas saepe longissime excedente, alveolis profunde immersis polystichis. Flores ante anthesin plane immersi, postea plus minusve emergentes, androecei ♀ sterilis urceolo ad oram deuticulato vel dentato. — Palmae acaules vel saepius caudesentes, foliis densis in rosulam congestis raro laxioribus simplicibus vel varie pinnatisectis. t Spadix crassus brevissimus (1—1½ dm.), breviter pedunculatus, pedunculo quam rhachis crasso-cylindrica breviore rite axillari. Lamina anguste elliptica brevissime bilobo-incisa ....... 29. (40.) G. PYCNOSTACHYS Mart. †† Spadix elongatus longe vel longissime pedunculatus (1— 2-pedalis), pedunculo rhachin crasso-cylindricam aequante vel longiore. Q Lamina simplex biloba vel bifida, laciniis porrectis. # Acanlis.

Rhachis densiflora alveolis 12-stichis 81. (42.) G. MACROSTACHYA Mart.

## Caudescens. Rhachis remotifiora alveolis 8-stichis 30. (41.) G. BIFURCA Dr. et Wendl. GG Lamina inaequaliter pinnatisecta, segmentis apicalibus falcatopatentibus latioribus. # Lamina plrq. trijuga (rarius 2—5-juga, rarissime fere simplex irregulariter incisa: sp. 32, var. ᵦ. et γ.). X Caudex gracilis tenuis. Rhachis attenuata alveolis 6—6-stichis . 32. (43.) G. ELEGANS Mart. ╨ Acaulis vel caudice brevissimo crassiore. Rhachis incrassata alveolis 10-stichis (Bolivia (44.) G. BRONGNIARTII Mart. orientalis) tttt Lamina multijuga, segmentis late lineari-acuminatis falcatis paucinervibus simili latitudine, apicalibus plurinervibus. X Pedunculus rhachin longissimam versus apicem attenuatam subaequans. | Caudescens. Lamina utrinque cc. 43-nervis; segmenta utrinque 8—9 (Bolivia centralis) (45.) G. JUSSIEUANA Mart. || Acaulis. Laminae segmenta utrinque 6—10 (Columbia) — — — var. METF.NSIS Karst. ╨ Pedunculus quam rhachis cc. duplo longior. | Nervi I. sup. utrinque cc. 50. Alveoli rhacheos 6—7-stichi . 33. (46.) G. OLFERSIANA Klotzsch. || Nervi I. sup. utrinque 25—36. Alveoli rhacheos 15-stichi . . 34. (47.) G. CAMANA Trail.

§. 8. Acaules Dr. Spadix cylindrico-incrassatus longissime pedunculatus, pedunculo spathas longe tubulosas excedente, alveolis densissimis profunde immersis polystichis. Flores minus obtecti anthesi longe prominentes, androecei 9 sterilis urceolo digitifido, lobis ligulatis. — Palmae acaules, foliis rosulatis inaequaliter pinnatisectis vel simplicibus quam spadices paulo longioribus. t Lamina inaequaliter pinnatisecta paucijuga, segmentis plus minusve patentibus. G Spadicis rhachis elongata incrassata, mucronata, alveolis 10—12-stichis . . 35. (48.) G. ACAULIS Mart. ʘʘ Spadicis rhachis brevis attenuata in caudam sterilem excurrens, alveolis 6—7-stichis 36. (49.) G. TAPAJOTENSIS Trail. tt Lamina simplex cuneato-oblanceolata usque ad ⅓ bifida, laciniis angustis divergentibus longe acuminatis 37. (50.) G. POITEANA Kth.

PALMAE:

483 Sect. I. SCHISTOSPADIX TRAIL.

Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 325 (§. 2). — GEONOMAE §. 1 et §. 2 Mart. Palmet. Orbignian. 27 et 34.

GEONOMA.

484

G. Negrensis ejusdem autoris ex nostra et cl. TRAIL (in Journ. of Bot. 1877. p. 130) recensione certe non differt; urceolus staminalis digitifidus in fl. ♀ Geonomae Negrensi ab autore cl. SPRUCE attributus non adest. Quamquam specimen Poiteannm originale examinare nobis non licuit, tamen ex descriptione et icone characteres recognoscere potuimus et speciem charactere ampliato denuo introduximus.

§. 1. Paniculigerae Dr. (Char. cf. supra.)

1. GEONOMA MAXIMA KTH. Caudex elatus stolonifer foliis longis ambitu lanceolato aequaliter pinnatisectis, segmentis plurimis anguste lauceolatis falcatis longe acuminatis ad basin contractam plicatis. Spadix amplus divaricatus, ramis inferioribus supra pedicellum longum bivel trifurcatis et superioribus simplicibus incrassato-cylindricis, alveolis hexastichis labio ovato obtuso, baccis ellipsoideo-globosis.

2. GEONOMA MULTIFLORA MART. Caudex gracilis dense annulatus foliis brevioribus ambitu late cuneato-obovato inaequaliter pinnatisectis, segmentis utrinque paucis late lineari-acuminatis, apicalibus latissimis furcam bipartitam formantibus. Spadix divaricatus spathis quam pedunculus (ramos subaequans) brevioribus, ramis inferioribus bivel trifurcatis vel fastigiatim ramificatis rarissime sicuti superioribus simplicibus, omnibus attenuato-cylindricis alveolis 5—6-stichis profunde immersis labio brevi obtuso, baccis pisiformibus.

Geonoma maxima Kth. Enum. Pl. III. 229; Mart. Palmet. Orbignian. 31 et Hist. nat. Palm. III. 316; ?Mart. Palm. brasil. t. 6. f. IV et V (folium!) sub Geonomâ multiflora. Gynestum maximum Poit. in Mem. du Mus. IX. (1822.) p. 338. t. 1. Geonoma multiflora Wall. Palm-trees amas. 63. t. XXIII. Geonoma hexasticha Spruce, Palm. amaz. 110 et 116. Geonoma Negrensis Spruce, Palm. amaz. 113 et 120.

Geonoma multiflora Mart. Palm. brasil. 7. t. 4 et 5 et 6 excl. f. IV et V (folium G. maximae Kth.) et Palmet. Orbignian. 32; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 130. ? Geonoma Paraensis Spruce, Palm. amaz. 112 et 120. ? Geonoma discolor Spruce, Palm. amaz. 110 et 117 (an haec ad G. pinnatifrondem W. reducenda?). ?? Geonoma Capanema Barb. Rodr. Enum. Palm. nov. 9.

3—4 m. alt. et ce. 3 cm. in diam. remote annulatus. FOLIA arcuato-patentia tomento fusco cinerascente adspersa fere 1½ m. lg., petiolo pedali quam costa cc. triplo breviore; segmenta utrinque 20—30 lanceolato-acuminata 2—3 dm. lg. et 2—3 cm. lt. tenacia atroviridia, mediano et nervis II. utrinque 2 valde prominentibus, suprema in apicem bifidum latiorem confluentia. SPADICES 2½—3½ dm. lg. ramis I. horizontaliter patentibus cc. 12 et ramis II. divaricatis (plrq. 1½ dm. longis et vix ½ cm. in diam.) ambitum paniculae magnum explentibus, spathis parvis rigidis; alveoli labio cc. 1 mm. lg. porrecto stichas semper fere 6 (—7) recta via ad apicem rami breviter caudatum vel acutum transcurrentes formant et in his cc. 3 mm. inter se distant; raro in spadicibus minoribus rami omnes indivisi, pauciores (8—10), elongati. FLORES albidi; petala cf lanceolato-oblonga calyce fere duplo longiora; in flore ♀ urceolus staminalis trigonus breviter sexdentatus, stylo integro incluso supra urceoli oram in stigmata diviso. BACCAE nigro-violaceae cc. 7 mm. altae et 5 mm. in diam. CAUDEX

Crescit a Guiana per totam vallem Amazonum usque ad Peruviam ; in silvis Guianae gallicae (Poiteau); in prov. Pará (Martius!, Trail!); in silvis praecipue humilioribus ad flum. Bio Negro et Casiquiare (Spruce! in hb. Kew. sub G. Negrensi et hexasticha); in silvis depressis prov. Yurimaguas Peruviae (Poppig!). OBS. Species sine dubio prius a cl. MARTIO cum specie sequente confusa et quasi obliterata, doneo cl. KUNTH Gynesti species Poiteanas elaborans eam ad Geonomam transduxit. Cl. HERMANNUS WENDLAND in manuscripto inedito de Geonomeis brasiliensibus*) primus errorem MARTII detexit, qui in Palm. brasil. t. 6 folium non ad Geonomam multifloram suam pertinens sub hoc nomine depingendum curaverat, quod affirmare possumus alio specimine Martiano originali G. multiflorae nunc in herb. reg. Berolinensi servato nitentes. Itaque cl. SPRUCE Palmas Amazonicas elaborans speciem quasi novam G. hexasticham introduxit, a qua autem

*) Ut jam supra (p. 284) observavimus, cl. H. WENDLAND Palmas brasiliensos perlustrare incipiens Geonomas omnes exceptis speciebus speciminibusque a cl. SPRUCE, TRAIL et GLAZIOU denuo lectis redegit. Hoc manuscripto amicissime nobis in usum hujus operis communicato diligentur usi sumus et recensionem sagacis amici nostri, ubi justum et necessarium videbitur, verbis ,,H. Wendl. Msc. Geonom. brasil. ined.“ citabimus. Species novae nonnullae illo primo loco a cl. WENDLAND institutae et denominatae autoritatem sibi adjectam „H. Wendl. (n. sp.)“ gerunt.

FOLIA 7—10 dm. lg. CAUDEX 2—3 m. alt. et 1½—2 cm. in diam. hinc inde tomento cinereo-fusco adspersa denique calva; petiolus vix spithameus rhachin dimidiam subaequans; lamina 20—25-nervis in segmenta utrinque plrq. 3—5 vel rarius plura inaequilata falcato- late lanceolata 3—4 dm. lg. secta, segmentis interdum uninervibus cum plurinervibus mixtis; nervi I. sup. cc. 7 mm. inter se distantes. SPADICES 2—3 dm. lg. et ad eandem longitudinem transverse expansi; pedunculus cc. 1 dm. lg., rhachis ei cc. aequilonga; rami 8—15 patentes, infimi in ramos II. 2—5 plrq. 9—12 cm. longos et 2—3 mm. crassos divisi; alveoli in stichis cc. 3—4 mm. inter se distantes. FLORES cf vix 2½ mm. lg. petalis anguste lauceolatis, cupula androecei brevi in filamenta multo longiora fissa; flores 9 fusiformes calyce corollae trilobae fere aequilongo, urceolo staminali anguste lageniformi in dentes longos acutos fisso. BACCAE CC. 7 mm. in diam. atro-purpureae.

Crescit in Brasilia aequatoriali tota et frequens: in silvis umbrosis vallis Amazonum totius (Martius!), prope Para (Spruce! sub G. Paraënsi); in silvis ad Bio Tapajoz (Spruce! leg. formam quemdam foliis subtus albicantibus sub G. discolore). Etiam in Guiana crescere traditur, ad ripas fluminum Surinamensium (Splitgerber ex Mart.). OBS. (3.) Geonoma pinnatifrons Willd. (in Mém. de l’Acad. r. Berlin 1804. p. 38 et Spec. Pl. IV. 593; Klotzsch in Linnaea XX. (1847.) p. 451) species valde affinis et interdum aegre a G. multiflora sejuugenda. Segmentorum numerus in foliis ejusdem speciei saepe mirum in gradum variabilis; itaque G. multiflora habitum G. pinnatifrondis W. segmentis paucis prae se fert. Alveoli in G. pinnatifronde laxius dispositi! Florum structura in speciminibus rite evolutis denuo examinanda est, ut de utraque specie recte dijudicetur.

3. GEONOMA PANICULIGERA MART. Caudex gracilis vel elatus stolonifer foliis amplis inaequaliter pinnatisectis ambitu ovato-oblongo, segmentis utrinque 3—5 lanceolato-falcatis, apicalibus multinervibus furcam profunde bifidam formantibus. Spadix divaricato-ramificatus spathis et pedunculo eis subaequilongo brevibus, rhachi elongatâ ramos I. multos laxe sed ad apicem fastigiatos exserente, ramis interioribus in ramos II. laxos divisis, omnibus supra pedicellum tenuem brevem elongato-gracillimis flexuoso-intricatis, alveolis ternis vel quaternis alterne verticillatis profunde im-

485 mersis et, labio pisiformibus.

PALMAE: anguste tubiformibus, baccis

Geonoma paniculigera Mart. Palm. brasil. 11. t. 10 et Palmet. Orbignian. 33; Wallace, Palm-trees Amas. 6.6. t. XXIV; Spruce, Palm...amaz. 108 et 114. Geonoma paniculigera β. var. cosmiophylla Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 326! Var. β. MICROSPATHA Spruce (sub specie). Minor, spathis parvis pedunculo multo brevioribus, spadice in ramos saepe omnes simplices (plrq. 7, 8 cm. longos) breviores diviso. Geonoma microspatha Spruce, Palm. amaz. 108 et 116; Trail (sub var.) in Journ. of Bot. 1876. p. 327. Geonoma trijugata Barb. Rodr. Pinum. Palm. nov. 12 et Prot.-append. t. I. f. 1. Var. γ. PAPYRACEA Trail. Caudex gracilis foliis amplissimis incrassato-papyraceis, segmentis 2 — 3-jugis, spadice amplo in ramos (interdum omnes simplices) 9—13 elongatoflaccidos (2—3 dm. lg.) undique paniculatim patentes diviso. Geonoma paniculigera α. var. papyracea Trail in Journ. of Bot. 1876 p. 326. Var. δ. GRAMINIFOLIA Trail. Gracilis, laminâ in segmenta multa (12—16-juga) uninervia et binervia cum paucinervibus rarioribus interdum mixta (2½—3½ dm. lg., uninervia 9 mm. lt.) subaequaliter secta, segmentis apicalibus latioribus ligularirhomboideis plurinervibus. Geonoma paniculigera β. cosmiophylla, subvar. graminifolia Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 327. CAUDEX in variis formis 1—5 m. altus et 1—4 cm. in diam. flavidus, nitens. FOLIA. plrq. 12, interdum plurima (usque ad 30, TRAIL!) congesta, magnitudine inter 2—5 pedes variabili; nervi I. utrinque 23—36 in angulo 20°—50° patentes. SPADICES infra folia orti 2½—5 dm. lg. (in forma typica 4—5 dm.!) purpureo-badii pubescentes; pedunculus 5—15 cm. lg. „bracteis 4—8 stipitatus“; rami (in forma typica) 10—12 ad rhachin 2 dm. longam inserti, inferiores fere 3 dm. lg. in ramos II. 5 vel pauciores divisi, in varietatibus saepe multo pauciores et plurimi vel rarius omnes simplices, diametro vix 2, rarius 3 mm.; alveoli inter se approximari 3-ni ad 5-ni verticillati, verticillis regulariter alternantibus (rarius perturbaris) inter se 2 mm. distantibus. FLORES parvi ex alveolis angustis jam ante anthesin longe porrecti et ramos sicut spicas undique tegentes, ovoidei basi acuta; calyx petalis lanceolatis minor; urceolus staminalis in floribus ♂ brevis infundibuliformis in filamenta longiora erecta excurrens, in floribus ♀ late lageniformis minute sexdentatus; stylus filiformis superne in stigmata divisus. BACCAE exacte globosae in induviis stellatis sessiles, nigrae et leviter tuberculosae, 5—6 mm. in diam. et saepe minores.

Crescit frequentissima per totam vallem flum. Amazonum mediam et occidentalem usque ad Novam Granatam et Peruviae prov. Magnas: forma typica in interioribus silvis ad flum. Japurá, ad cataractas Cupatenses et versus Araracoara in confiniis regni Quitensis (Martius!), in silvis humidis, in silvis nunquam vel raro inundatis ad Rio Negro, Rio Jamiry et Madeira, Rio Purus (Spruce! et Trail!) ; var. β. in montibus graniticis 400 m. alt. supra Rio Negro, secus flumen ipsum et Rio Purus (Spruce! et Trail!), ad Rio Jamundd (Barbosa Rodrigues); var. ad Rio Javary (Trail!) et var. δ. ad Rio Solimôes et Javary (Trail!). OBS. (5.) Geonoma interrupta Mart. (Palm. brasil. 8. t. 7; = Martinezia interrupta R. et P. Prodr. Syst. Fl. Per. et Chil. 296!) secundum specimen originale autorum R. et P. in Herb. Martiano Geonomae paniculigerae Mart. valde affinis esse videtur, praesertim cum posterioris vaPalm.

GEONOMA.

486

rietates multae detectae sint. Itaque utramque speciem in unam (et quidem G. interruptam) contraxissemus, nisi de plantae Peruvianae habitu et totius spadicis formâ (cujus ramum modo vidimus) parum constaret.

4. GEONOMA FISCELLARIA MART. (MSC., n. sp.). Caudex elatus solitarie crescens superne dense annulatns tenuiter columnaris, foliis amplis multis congestis patenti-recurvis inaequaliter pinnatisectis multijugis, segmentis linearifalcatis uninervibus cum paucinervibus mixtis longis. Spadix maximus ample paniculatus spatha utraque aequilongâ quam pedunculus validus longus paulo breviore, ramis inferioribus longius pedicellatis furcatis vel ramos II. paucos evolventibus, superioribus simplicibus, omnibus crasse cylindricis elongatopendulis, alveolis in spirâ laxiore 4- vel 5-stichis prominentibus sed profunde immersis, labio brevi obtuso, baccis pro genere magnis ellipsoideis. Tabula nostra CX (habitus, folium, spadix, fl. ♂).

Geonoma fiscellaria Mart. in sched. Herb. Martiani Bruxell. (sine descript.); H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined. CAUDEX stricte erectus 4—6 m. alt. et 3—4 cm. in diam. FOLIA cc. 20 comam gracilem formantia tomento cinereo-fusco ad costam et medianos adspersa denique calva, 1½—2 m. lg. breviter vaginantia, petiolo segmentis subaequilongo, costa multo longius producta; segmenta utrinque 25—35 basi latâ inserta 4—6 dm. lg. et pro numero nervorum I. aut singulorum cc. 1½ em. lt., aut binorum cc. 2½ cm. lt., aut plurium latiora, nervis II. prope medianum argute prominentem nonnullis conspicuis. SPADICES patentes denique penduli ½—¾ m. lg. cinereo-tomentosi; pedunculus compressus cc. spithamam longus digiti crassitie; rami e rhachi pedali 12—20 patentim exserti rhacheos longitudinem subaequantes, inter alveolos 5—6 mm. crassi; alveoli ipsi laxius dispositi per stichas plrq. 5 longitudinales 7—9 mm. inter se distantes, labio late hiante brevi. FLORES ♂ late sessiles ante anthesin 4 mm. lg., calyce corolla paulo breviore, urceolo staminali brevi in filamenta multo longiora porrecto, germinodio obliterato; flores $ non satis noti, urceolo staminali sterili minute sexdentato. BACCAE (siccae) 15 mm. lg. et 11 mm. in diam.

Crescit in Brasilia tropica littorali: in silvis densis montanis Serra d’Estrella, praesertim pr. Retiro et Petropolin (Glaziou! n. 1180 et 9012); ibidem pr. Bello Monte (Weddell! n. 815). — Palma formosa tamen culturae non idonea, quod etiam in urbe Rio de Janeiro statim perit et sub coelo humido montano mitius calido tantum viget (Glaziou in litt., a. 1878!). Uricu-rana in lingua tupica nominatur, folia ad corbes vel fiscellas connectendas usitata.

5. GEONOMA MACROCLONA DR. et WENDL. (n. sp.). Caudex elatus foliis amplissimis (patentibus?) inaequaliter pinnatisectis paucijugis, segmentis latissime lineari-lanceolatis acuminatis multinervibus hinc inde cum uninervi angusto mixtis plrq. utrinque tribus. Spadix maximus ample divaricato-ramosus, pedunculo tereti-compresso spathas 2 subaequales coriaceas superante, rhachi ei cc. aequilonga ramos multos elongatos breviter vel superne brevissime pedicellatos exserente, imos bivel trifurcatos, superiores simplices fastigiatos, omnes crasse cylindricos arcuato-pendulos, alveolis per spiram densiorem hexastichis profundissime immersis, labio parum producto orbiculari.

Geonoma n. sp. H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined. FOLIA 1½—2 m. lg. eis speciei sequentis similia, sed ampliora segmentis multo paucioribus; costa supra basin laminae crasse prosiliens dein

487

PALMAE:

applanata 7—8 dm. lg.; incisura laminae apicalis in angulo acuto (α = 40°) efformata et ad 4 dm. incisa, ita ut segmenta suprema costam longius quam in speciebus affinibus excedant. SEGMENTA inter se valde approximata interstitiis plrq. modo 3 cm. brevioribus separata, (interdum etiam lamina omnino integra?), ad insertionem latissima et versus apicem falcatoacuminatum decrescente latitudine, 6 dm. (vel suprema 6 dm.) lg., inter 1 et 2 dm. lata, exceptis segmentis uninervibus intermixtis multo angustioribus; nervi I. sup. utrinque 40—45 primum in angulo α = 30° e costa currentes dein extus arcuati et paulo magis patentes, inter se 1 cm. distantes. SPADIX crassus et praeter G. fiscellarum vix ulli magnitudine comparandus 5—7 dm. lg.; spathae duae aequilongae crasse coriaceae vix 2 dm. lg. et 5 cm. lt.; pedunculus 1 cm. in diam. crasse lignosus paulum e spathis emersus; rami ad rhachin angulosam pedunculum fere aequantem remoti bracteolati cc. 10 vel plures in angulo recto patentes et denique divaricato-intricati, inferiores supra basin pedicelliformem 2—3 cm. longam in ramos II. binos vel ternos aequales fastigiatos divisi, supremi simplices in rhacheos apice et ipsi fastigiati, rarissime omnes simplices; cylindri floriferi cc. 3 dm. lg. et 5—6 mm. crassi ad apicem suum attenuati alveolis (saepe ternis oblique verticillatis) crasse tuberculati. FLORES ♂ anthesi a basi anguste et oblique stipitiformi usque ad filamentorum apicem anthesi 4½—5 mm. lg., sepalis ovato-lanceolatis quam petala lanceolata acuta paulo brevioribus, urceolo staminali e basi stipitiformi angustissime cylindrico-infundibuliformi elongato corollam aequante (3½ mm. lg.), filamentis supra petalorum apicem ex urceolo oriundis quam ille dimidio brevioribus (1—1½ mm. lg.). Flores ♀? Baccae?

Crescit in Brasilia littorali prope Ilheos! (in herb. Mart. Bruxellensi); sine loco spee. leg. Lhotsky!

6. GEONOMA POHLIANA MART. Caudex elatus tenuiter columnaris vel crasse arundinaceus dense annulatus foliis longis multis erecto-patentibus congestis, lamina ampla breviter petiolata inaequaliter pinnatisectâ multijugâ utrinque fere 50-nervi, segmentis lineari-lanceolatis falcato-acuminatis paucinervibus cum multinervibus mixtis. Spadix magnus longe vel interdum longissime pedunculatus paniculatus, spathis pedunculum cc. ad dimidium involventibus, ramis inferioribus pedicellatis ramos II. plures fastigiatos exserentibus, superioribus sessilibus simplicibus confertis, omnibus cylindricis gracilioribus in apicem attenuato-cuspidatum excurrentibus laxius 4- vel 6-stichis, alveolis saepe oppositis decussatis profunde immersis labio emarginato, baccis ovoideis.

Geonoma Pohliana Mart. Suppi. Palm. brasil. 142. t. 6A. et Palmet. Orbignian. 31. — Tabula physiognomica VI (Palma obscura in centro). CAUDEX 4—5 m. alt. validus. FOLIA cc. 12—15 in comam ambitu depresso-sphaericam amoenam congesta, cc. 2 m. lg.; petiolus pedalis; segmenta valde inaequalia, modo multa (utrinque cc. 15) 4—6-nervia, modo pauca pluri- vel pluriminervia lata cum angustis (raro uninervibus) mixta, 4—5 dm. lg.; nervi I. sup. inter se 10—12 mm. distantes. SPADICES nonnullos annulos infra folia evoluti 5—6 dm. lg. cinereo-tomentosi, ramos 12 ad 20 gerentes rhachi 1—2 dm. longae insertos (inferiores ramos II. 2—7 fastigiatos supra pedicellum 2—3 cm. longum gerentes, superiores cc. 1½ dm. longos a basi florigeros), alveolis binis vel ternis alterne verticillatis 5 mm. inter se remotis. FLORES longe ex alveolis emersi, magni et pulchri, ♂ cc. 8 mm. lg. basi acutâ, calyce corollam aequante, urceolo staminali corollam excedente cylindrico-infundibuliformi supra ejus oram filamenta vix 2 mm. lg. gerente recurvata antheris erectis; flores ♀ late sessiles calyce corollam profunde tripartitam ad ¾ aequante, urceolo staminali sterili corollam excedente levissime sexerenato anguste lageniformi, stylo sub urceoli orâ in stigmata diviso. BACCAE G. fiscellariae similes.

Crescit in Brasiliae tropicae littoralis montibus: in prov. Rio de Janeiro, in montibus Serra do Mar dictis frequens, e. gr. pr. Palmeiros, in Serra do Conto, pr. Petropolin et alibi (Schott!, Gaudichaud, Pohl!,

GEONOMA.

488

Lhotsky!, Glaziou! n. 1179 et 2759 et 3138 et 9007 et 9017, Burchell!), pr. Porto d'Estrella (hb. Kew. n. 1105—83). — Viget in regionibus frigidioribus et valde umbrosis altitud. in medio 800 m. supra mare, ubi silvas humidissimas vel rivulorum margines ornat, haud rara per omnes montes Serra d’Estrella et Tinguá dictos: Glaziou! in litt. ad auct. 1878. OBS. (9.) Geonoma undata Klotzsch! (in Linnaea XX. 1847. p. 452), Venezuelae montium incola, G. Poldianae affinis quidem videtur in foliis florumque forma, sed jam spadicis (ambitu globosi) ramis inferioribus longe, superioribus breviter pedicellatis strictis, filamentis longis refractis, corolla ♀ urceolum steminalem sterilem (minute sexcrenulatum angustissime cylindricum) aequante differt. — Utraque in caldariis Europaeis culta, G. Pohliana in horto Herrenhusano!, G. undata in horto Berplinensi (siccani vidimus !) florifera.

§. 2. Astrophorae Dr. (Char. cf. supra.)

7. GEONOMA SPIXIANA MART. Caudex gracilis solitarie crescens crasse annulatus foliis in comam densam patentem multis confertis cuneato-oblanceolatis usque ad ¼ bifurcatis, furca utraque lanceolato-acuminata recta parum divergente inter nervos I. sup. cc. 24 vix plicata. Spadix magnus longe pedunculatus pedunculo bracteolato spathas excedente, ramis inferioribus supra pedicellum brevem bivel trifurcatis, superioribus subsessilibus simplicibus sicut ramis II. erectis crasse cylindricis usque ad apicem paulum attenuatum densifloris plrq. heptastichis, labio alveolorum emarginato.

Geonoma Spixiana Mart. Palm. brasil. 15. t. 15 et 16, et Palmet. Orbignian. 33. CAUDEX 2—3 m. altus. FOLIA cc. 10 coaetanea in comam umbraculiformem congesta 1—1½ m. lg. ferrugineo-tomentella denique calva, petiolo brevi; lamina simplex (raro aetate irregulariter in segmenta fissa) e basi cuneata recta linea ampliato-bifurcatâ fere 1 m. lg., prope fissurae sinum latitudinem maximam (cc. 2 dm.) attingens, nervis I. sup. inter se cc. 8 mm. distantibus validis. SPADICES intra folia evoluti et infra ea floriferi fere ½ m. lg. habitu robusto, ramis I. et secundariis firme erectis praeter pedicellum inferiorum 2—1 cm. longum 1½ dm. longis; pedunculus fere 2 dm. lg. compressus, superne bracteolis squamatus, in rhachin breviorem anguloso-flexuosam transiens; alveoli per orthostichas 3—4 mm. inter se distantes, plrq. per spiras eximie regulares ordinati. FLORES parvi calyce corollam aequante, nrceolo staminali in masculis breviter infundibuliformi filamenta aequante, urceolo sterili in femineis (brevissime ex alveolis prominentibus!) lageniformi ad petalorum apicem coarctato dein supra ea in lobos 6 late stellatos digitifido, stylo filiformi ex urceolo emergente supra stellam in stigmata diviso. BACCAE „immaturae ovatoellipsoideae, magnitudine nuclei nucis avellanae atro-violaceae“.

Crescit frequens in Brasilia acquatoriali occidentali: in silvis ad Rio Japurá et alibi (Martius); Rio Purus, pr. Barreiras de Manciva, et in silvis pr. Cachoeira da Jaruma, ad Rio Jutahy, e. gr. ad Barreiras de Mutum (Trail!). OBS. I. Forsan pars illius speciei polymorphae, quam cl. TRAIL in Journ. of Bot. 1876. p. 328—330 sub G. Spruceanâ descripsit, aut ad G. Spixianam aut ad speciem huic affinem pertinet, praesertim cum in speciminibus quibusdam urceolus staminalis digitifidus observatus sit, in reliquis crenatus. Quamquam specimina Trailiana in herb. Kew. servata examinavimus, tamen de hac re dijudicaro non possumus, quod ex observationibus siccatorum eas in natura factas emendare vix fieri potest. Mirum esset, si illam speciem polymorpham per totam vallem Amazonum (ex TRAIL) crescentem cl. MARTIUS in eisdem regionibus iter faciens neglexisset ; corte de Geonomis vallis Amazonum observationes multae desiderantur.

489

PALMAE:

OBS. II. (10.) Geonoma Schomburgkiana Spruce (Palm. ama?. 111) et (11.) Geonoma ambigua Spruce (l. c. p. 111) species parum notae sunt, (piarum prior autem praeter alveolorum dispositionem laxiorem vix characteres certos a G. Spixiana distinctos praebet. Utraque ulterius examinanda, praesertim de florum structura.

8. GEONOMA DENSIFLORA SPRUCE. Caudex gracilis tenuis dense annulatus, foliis minoribus longe petiolatis inaequaliter pinnatisectis plrq. trijugis, nervis I. sup. utrinque cc. 25, segmentis basilaribus angustioribus, apicalibus latissimis, omnibus plurinervibus acuminatis raro cum uninervibus hinc inde intermixtis. Spadix simpliciter ramosus ramis 3—7 crasse cylindricis breviter pedicellatis acutis, alveolis per spiras regulares densissimas 10—12-stichis profunde immersis, pedunculo intra spathas incluso, baccis ovoideis.

Geonoma densiflora Spruce, Palm. amas. 112 et 118. Geonoma personata Spruce, ll. cc. CAUDEX 2—3 m. altus et 1—2 cm. in diam. FOLIA cc. 7 dm. lg., costâ 3 dm. lg. petioli longitudinem paulum superante; segmenta rhomboideo-lanceolata acuminata, in angulo cc. 40° a costa patentia. SPADICES cc. segmentorum longitudine, floriferi erecti et fructiferi penduli; pedunculus brevis (cc. 7 cm. lg.) compressus; rami plrq. 3 vel 4, rarius plures, grosse tuberculati, alveolorum labio obcordato bifido. FLORES purpurei; petala ♂ sepalis duplo longiora anguste lanceolata, urceolo staminali trigono filamentorum longitudinem aequante; petala ♀ calycem vix excedentia, urceolo staminali sterili in lobos stellatim exserto digitifido. BACCAE 13 mm. altae et 10 mm. in diam., tuberculosae.

Variat quoad magnitudinem et foliorum longitudinem majorem (juga 4—5, nervi I. utrinque 30: var. monticola Spruce!), et in formâ labii alveolorum late ovato obtuso ringente (G. personata Spruce). Crescit (rarior?) in Brasilia aequatoriali: in silvis prope cataractas fluminis Rio Negro, praesertim in montibus graniticis Serra de S. Gabriel dictis (Spruce!).

§. 3. Pycnanthae Dr.

GEONOMA.

490

CAUDEX 1½—3 m. altus, raro paulo altior, 1½—3 cm. in diam. FOLIA 1 m. lg. et saepe paulo longiora, petiolis longe vaginantibus dein ad pedis longitudinem gracilibus denique in laminae decurrentis costam multo longiorem (plrq. 6 dm. lg.) transeuntibus; lamina, si simplex et bifurcata permanet, foliis Geonomae bifurcae (conf. tab. nostram 120) similis, sed nervi I. utrinque 35—42 in angulo prope basin laminae etiam acutiore excurrentes et inter se modo 7 mm. distantes, et furca utraque superne anguste deltoidea recte porrecta; (latitudo laminae totius sub fissurae sinu 2½—3 dm.); saepius autem lamina hinc inde secta et quasi lacerata est, segmentis paucis (saepe bijugis) approximatis. SPADIX 3—4 dm. lg. gracilis, (haud ponderosus ut in §. 1 et 2); spathae plrq. 1½ dm. lg. linearilanceolatae; pedunculus 2—2½ dm. lg. 3 mm. crassus, rhachis 3—5 cm. lg. ramos plrq. 5—6 brevissime pedicellatos 1—1½ dm. lg. et 2—3 mm. crassos apicem versus magis attenuatos exserit; alveoli 5—7-stichi per orthostichas 2 — 3 mm. inter se distant. FLORES diametrum ramorum longitudine fere aequantes, praecipue ♀ fusiformes utrinque acuminati; calyx cf corolla paulo brevior, urceolo staminali in filamenta sibi aequilonga excurrente; calyx ♀ corollae vix ⅔ aequans, urceolo staminali sterili anguste fusiformi acuto corollam longo excedente quam calyx duplo longiore minute sexdenticulato, stylo filiformi supra urceoli oram in stigmata diviso. BACCAE grosse tuberculosae (praesertim siccae), 1 cm. lg. et 8 mm. in diam., rarius minores, atro-violaceae.

Var. β. MACROSPATHA Spruce (sub specie). Spadix major, spathâ inferiore superiorem excedente pedunculum omnino involvente usque ad ramum infimum porrecta, alveolis laxioribus. Geonoma macrospatha Spruce, Palm. amaz. 105 et 114. FOLIA speciei typicae. SPATHAE 3—4 dm. lg.; rami (cc. 6) 2—2½ dm. lg. rhachi 13 cm. longae inserti.

Crescit frequentissima in silvis umbrosis Brasiliae aequatorialis totius et Guianae: ad flum. Amazonum, etiam in prov. Piauhy, pr. Para (Martius!, Spruce!) , in silvis interioribus secus flumina Rio Jutahy, Javary et Madeira (Trail!); in Guiana tota saepe lecta (Poiteau, Leprieur, Splitgerber!, Perrottet, Wullschlägel! n. 1649, Mélinon!, Sagot! n. 815, Kegell), Var. β. gregaria in silvis primaevis prope totum flumen Casiquiare superius (Spruce!), et pr. Linda vista ad Rio Purus (Trail!).

OBS. (15.) Geonoma simplicifrons W. (Mem. de l’Acad. r. Berlin 1804. p. 39 et Spec. pl. IV. 594; Kl. in Linnaea XX. (1847.) 450!), Guianae et Columbiae incola, a cl. MARTIO cum specie novâ nostra G. platycaula confusa est atque false pro Brasilia septentrionali citatur. Species Willdenowiana Geonomae baculiferae valde affinis, sed foliorum forma (quae modo simplex bifurcata, modo paucijuga est), spadice teneriore et florum structura bene distincta est; adhuc nondum in Brasilia inventa tamen in provincias littorales Guianae affines ingredi potest.

(Char. cf. supra.)

9. GEONOMA BACULIFERA KTH. Caudex gracilis remote annulatus stolonifer foliis erecto-patentibus amplis, laminâ cuneato-oblongi simplici usque ad ⅓ bilobâ furcis porrectis, vel in segmenta pauca inaequaliter secta, utrinque 35—40-nervi. Spadix longissime pedunculatus pedunculo gracili spathas excedente in rhachin multiplo breviorem (inter ramos 4—10 simplices erecto-patentes flexuosam) excurrente, alveolis ramis tenuiter cylindricis leviter immersis plrq. hexastichis, florum ♀ urceolo staminali acuto anthesi longe ex alveolis porrecto, baccis seminibusque ellipsoideis.

Geonoma baculifera Kunth, Enum. Pl. III. 233; Spruce, Palm. amaz. 105 et 113 (incl. var. 1—3); Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 130. Gynestum bacilliferum Poit. in Mém. du Mus. IX. 389. t. II. Geonoma acutiflora Mart. Palm. brasil. 10. t. 9 et Palmet. Orbignian. 36.

10. GEONOMA PLATYCAULA DR. et TRL. (n. sp.). Caudex gracilis remote annulatus foliis amplis, laminâ utrinque sub-40-nervi e basi decurrente angustâ ambitu oblanceolatâ simplici ad ⅓ bifurcatâ, rarius in segmenta pauca multinervia irregulariter laceratâ, sub sinu fissurae latitudinem maximam attingente furcis extus curvatis et porrectis falcatoacuminatis. Spadix speciosus longissime pedunculatus, pedunculo squamato-bracteato compresso velutino spathas paulum excedente, rhachi brevissimi ramos nonnullos irregulariter alterne distichos rigide porrectos crasse cylindricos fere umbellatim exserente, alveolis profunde immersis cc. heptastichis, florum ♀ urceolo staminali obtuso anthesi corollam vix excedente. Geonoma simplicifrons Mart. (nec Willd.!) Palm. brasil. 14 (pro parte), t. 14. f. I. et 21. f. II. CAUDEX antecedentium similis, 2—3 m. alt. et cc. 1½ cm. in diam. FOLIA. 8—12 recte patentia et paulum curvata, 1—1½ m. lg., decora,

PALMAE:

491

longe petiolata; lamina in plantis minoribus 8 dm., in majoribus 12 dm. lg., nervos I. sup. utrinque pro magnitudine 32—48 (inter se 6 mm. distantes) exserens, plrq. simplex et e basi angustâ in latitudinem majorem (cc. 2½ dm.) usque ad fissurae sinum accrescens, unde laciniae duae 3 ad 3½ dm. lg. falcato-lanceolatae paulum divergentes oriuntur; α in medio laminae 25°. SPADICES 4—6 dm. lg., ramis in plano flabelli instar porrectis et pedunculo 2½ —3 dm. lg. et 7 mm. lato valde compresso insignes (unde nomen speciei datum); rhachis 3—4 cm. lg. ramos 5 vel 6 proferens cc. 2 dm. longos et 6—6 mm. in diam. cinereo-velutinos, spiris alveolorum bene coordinatorum cc. 6 mm. inter se distantium angulati, labio late ovato patente et revoluto. FLORES ♂ anthesi 6 mm. lg. basi acuta, sepalis anguste lanceolatis 3½ mm. lg., petalis fere usque ad basin distinctis oblanceolatis sepala paulum excedentibus (4 mm. lg.), urceolo staminali petala aequante anguste cylindrico dein in filamenta 2 mm. longa (patentierecta vel authesi stellatim expansa) excurrente, connectivo deltoideo brevi didymo. FLORES ♀ (ex MART. l. c.) ellipsoidei utrinque acuti, sepalis ovato-acutis quam petala usque ad basin fere distincta lanceolato-acuminata paulo brevioribus, urceolo staminali sterili lageniformi ad oram obtusam sexdentato anthesi corollam paululum excedeute, stylo intra ejus oram in stigmata diviso. BACCAE in spadicis ramis tunc purpurascentibus et saepe incrassatis atro-violaceae ovoideo-globosae, Cerasi putamen magnitudine aequantes, vertice acuto.

Crescit in Brasilia subaequatoriali et aequatoriali littorali, neque minus in Guiana: in silvis prov. Bahia! et pluribus locis silvarum maritimarum provinciarum septentrionalium (Martius); in silvis humidis pr. Loango Guianae (Kegel!). — Incolae foliis ad corbes pro conservanda farina utuntur.

11. GEONOMA RUBESCENS H. WENDL. (n. sp.). Caudex gracilis stolonibus destitutus foliis recurvato-patentibus rubicundo-viridibus, lamina ambitu late ovata vel ovato-lanceolatâ utrinque cc. 40-nervi inaequaliter pinnatisectâ, rarius simplici bifurcatâ, segmentis latissime rhomboideo-falcatis pluriminervibus cum angustioribus vel raro uninervibus mixtis, laciniis apicalibus minoribus patentim porrectis. Spadix speciosus longe pedunculatus rubiginosus cinereo-tomentosus, spathis pedunculum aequantibus, rhachi brevi ramos inferiores 1—3 paulum distantes et reliquos 2—4 in apice umbellatos exserente, alveolis ramis incrassato-cylindricis angulosis profunde immersis hexastichis, florum ♀ urceolo staminali obtuso anthesi intra petala incluso, baccis ellipsoideis. Tabula nostra CXI (folium, spadix, fl. ♀).

Geonoma rubescens H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined. CAUDEX erectus strictus 2—3 m. altus et 2—4 cm. in diam. FOLIA 1½—2 m. lg. pulcherrima, angulo nervorum I. (α — 45—50°) minus acuto ab affinibus longe diversa; lamina in medio 4—6 dm. lt. aut omnino simplex costae longitudine (4—6 dm.) incisuram quadruplo superante, aut in segmenta irregularia lacerata (confer tabulam nostram!), aut in segmenta 3—6-juga inaequalia longius inter se distantia pinnatisecta, segmentis 3½ ad 4½ din. lg. pro nervorum I. sup. (inter se fere 1 cm. distantium) numero plus minusve latis, acumine falcato apicem laminae spectante. SPADICES 3½—6 dm. lg. plrq. firmi, rarius graciliores; pedunculus 1½—2 dm. lg., rhachis 2—6 cm. lg. (in spadicibus pauciramosis multo minor quam in pluriramosis); rami mucronati vel mutici omnino 3 vel plrq. 5—7 fastigiati vel summi penicillati, cc. 1½ dm. lg. et 5—6 mm. crassi; alveoli per orthostichas in spatiis vix 3 mm. superpositi, labio integro brevi obtuso vel emarginato. FLORES ♂ ellipsoidei anthesi 4 mm. lg., calyce corollae aequilongo 2½ mm. lg., urceolo staminali vix exserto in filamenta ei fere aequilonga porrecto; flores ♀ late ovoidei, calyce corollam aequante, urceolo staminali sterili obtuse conico corolla paulo breviore minute et obtuso sexdenticulato. BACCAE (immaturae) 7 mm. lg. et 5 mm. in diam.

Crescit in Brasiliae subaequatorialis regione litorali prov. Bahia (non latius divulgata?): pr. llheos (Blanchet!, Herb. Mart. Brux. n. 2461; Wawra et Maly! n, 340b).

GEONOMA.

492

12. GEONOMA TRINERVIS DR. et WENDL. (n. sp.). Caudex gracilis dense annulatus foliis erecto-patentibus ambitu lanceolatis aequaliter pinnatisectis, segmentis multis aequidistantibus anguste lanceolato-falcatis utrinque acuminatis mediano inferne fusco-floccoso et nervis II. utrinque singulis valide prominentibus instructis, apicalibus plrq. paulo latioribus plurinervibus. Spadix speciosus longe pedunculatus pedunculo squamato ramorum longitudinem aequante vel superante, rhachi abbreviata ramos paucos crasse cylindricos ex apice fastigiatos exserente, alveolis profunde immersis hexastichis, baccis ovoideo-globosis. Tabida nostra CXII (habitus, spadix cum analysi).

Geonoma trinervis H. Wendl. Geonom, brasil. Msc. ined. ? Geonoma erythrospadice Barb. Rodr. enum. Palm. nov. edit. 2. Prot.-app. 2. CAUDEX 2—3 m. altus et 1½ cm. in diam., annulis 7—10 mm. inter se distantibus. FOLIA 15—20 in comam amoenam congesta, 7 ad 8 dm. lg. tomento rufo-fusco demum evanescente adspersa, vagina brevi (7—12 cm. lg.) clausa reticulata, petiolo 1½—2 dm. lg. et 4—5 mm. crasso; segmenta utrinque 12—20 ad costam 3—4 dm. longam sparsa, 15 ad 22 cm. lg. et 12—15 m. lt. SPADICES plures simul evoluti infra folia fructificantes, 3—4 dm. lg. erecti, denique patentes, rufo-tomentelli; pedunculus fere 2 dm. lg. tereti-compressus inter spathas usque versus apicem occultus; rami 4—5, (raro 2 vel 3) stricti, 6 mm. crassi et 12—24 em. lg., alveolis per orthostichas regulares 6 mm. superpositis saepe ternis alterne verticillatis. FLORES speciosi, ovoidei; in alabastris calyx corolla brevior; fl. ♀ ante anthesin 5 mm. lg., corolla calycem excedente, urceolo staminali sterili anguste cylindrico obtuso sexdenticulato, stylo ante anthesin superne clavato. BACCAE atro-violaceae 10 mm. lg. et 8 mm. in diam., vix apiculatae. SEMEN ellipsoideo-globosum.

Palma gracillima in Brasilia tropica littorali crescens: in prov. Rio de Janeiro, in montibus Serra dos Orgâos ct in silvis umbrosis pr. Macahé (Riedel! n. 734), et in Serra do Ariro pr. Angra dos Reis (Glaziou! n. 2754). — G. erythrospadix, quae secundum cl. Barbosa Rodrigues nomen vernaculum Aricanga da Terra firme possidet, in dumetis ad ripas fl. Japucahy pr. municipium Carmo do Rio Claro, prov. Minas Geraës, detecta est; num a nostrâ, diversa?

§. 4. Leptospadices Dr. (Char. cf. supra.)

13. GEONOMA SCHOTTIANA MART. Caudex elatus stolonibus destitutus crasse arundinaceus foliis gracilibus recurvato-patentibus, laminâ ambitu lanceolatâ aequaliter (rarissime inaequaliter) pinnatisectâ, segmentis in angulo acuto porrectis linearibus vel lineari-lanceolatis longissime acuminatis aequidistantibus. Spadix speciosus longe pedunculatus ample paniculato-ramificatus, spatha superiore inferiorem excedente pedunculum vix aequante vel paulum superante, rhachi elongatâ ramos multos (inferiores iterum laxe simpliciter ramificatos et supremos simplices) tenues spiciformes exserente, alveolis binis oppositis decussatis superficialibus valde prominentibus et ramulos quasi articulatos reddentibus rarius (in var. γ.) sparsis, baccis ellipsoideis. Tabula nostra CXIII (spadices cum analysi)

Geonoma Schottiana Mart. Palm, brasil. Suppl. p. 143. t. 11A; Palmet. Orbignian. 32; Spruce, Palm. amaz. 108. ? Geonoma Aricanga Barb. Rodr. Enum. Palm. nov., Prot.-app. 40.

493

PALMAE:

CAUDEX 3—5 m. altus et cc. 3 cm. crassus. FOLIA longe petiolata petiolo plrq. costam dimidiam aequante vel superante, gracili; segmenta utrinque 30—40 in angulo acuto eo. 30° patentia, ad basin contracta, dein versus medium latiora, denique in acumen falcatum excurrentia, 1—2 spithamas longa, praeter nervum I. sup. solitarium secundariis utrinque singulis vel binis bene conspicuis instructa. SPADIX 4—6 dm. lg.; pedunculus pedalis, rhachis ce. ⅔ pedunculi longitudine; rami 10—15 patentes et saepe penduli, inferiores ramos II. 3—7 exserentes longitudine. 1—2 dm.; alveoli tuberculoso-incrassati diametrum ramorum plrq. duplo triplove augentes, per orthostichas 4 in interstitiis 6—8 mm. superpositi. FLORES ex alveolis longe protensi diametrum rami aequantes vel superne superantes, ♂ cc. 5 mm. lg., sepalis ovato-lanceolatis petala ovata aequantibus vel includentibus, urceolo staminali fertili longe infundibuliformi corollam aequante dein in filamenta (2 mm. lg., anthesi stellatim extus reclinata) excurrente; urceolus sterilis ♀ ad basin ventricosus ad oram sexdenticulatam contractus ovario fertili intumescens. BACCAE ellipsoideae breviter apiculatae fere 1 cm. altae et 7 mm. in diam., semine ellipsoideo. Formae diversae magnitudine et segmentorum latitudine valde variabili ad sequentes typos (transitu vario inter se maxime connexos) reducendae :

α. GENUINA Dr. Segmenta utrinque cc. 35, 2½—3 dm. lg. et in medio 1 cm. lt.; rami floriferi 1—1 ½ dm. lg. divaricati, tenues, alveolis decussatis distincte tuberculati; spathae pedunculo paulo breviores. β. ANGUSTIFOLIA Dr. Segmenta utrinque vix 30, 2 dm. lg. et in medio 5—6 mm. lt. mediano et nervis II. utrinque singulis trinervia; rami floriferi 1½ dm. lg. minus ramificati, plurimi simplices, attenuato-filiformes et mucronati, alveolis decussatis ut in spica tuberculati; spathae tenues pedunculo saepe multo breviores.

γ. LATIFOLIA Dr. Segmenta 25—33, interdum nonnulla apicalia inter se confluentia plurinervia, uninervia 3½—4¼ dm. lg. et in medio cc. 2 cm. lt., mediano et nervis II. utrinque binis validis quinquenervia; rami floriferi (cf. iconem in Mart. Palm. brasil. t. 11 A, f. III.) 4 dm. lg. inferiores penduli, incrassati et tenuiter cylindrici, alveolis corrupte decussatis vel laxe spiraliter dispositis minus prominentibus; spathae coriaceae pedunculum involventes. S. PALUSTRIS Warm. Lamina ambitu ovato inaequaliter pinnatisecta utrinque 2—3-juga et 20-nervis, haud dissimilis foliis G. Gastonianae (in tab. 116 delin.); segmenta nervis I. sup. 6—8 instructa late confluentia lanceolato-acuminata, 2 dm. lg. et 3—5 cm. pro nervorum I. numero lata; spadices 2½ ad 3½ dm. lg. habitu var. angustifoliae, ramis gracillimis saepe omnibus simplicibus filiformibus 8—14 cm. lg., alveolis ad basin ramorum alterne distichis dein decussatis ut in spica tuberculatis; spathae tenerrimae pedunculi dimidium superantes. — [Varietas habitum speciei propriae, G. palustris Warm., gerens, adhuc nimis ignota]. Crescit frequentissima, varietatibus a., β. et γ. intermixtis, in Brasilia extratropica littorali et tropica orientali, rarior in centrali et subacquatoriali orientali: in insula S. Catharina (Gaudichaud!), in prov. Rio de Janeiro in omnibus fere silvis aboriginibus circum urbem Rio (Glaziou! obs. ad n. 295), abundans in silvis circum Petropolin, Novo Friburgo et montes Alto Macahé (Glaziou! n. 1178), communis in cacuminibus mont. Corcovado, Tijuca cet. (Burchell! n. 1134, Glaziou! n. 3636, 8493 et 9011), in Serra (VEstrella (Weddell! n. 774); in iisdem regionibus circum Rio de Janeiro leg. Schott!, Mikan!, Sello!, Lhotsky!, Schröder, Peters!, Langsdorff!, Riedel!; in prov. Minas Geraes pr. Chapeo d’Uvas (Weddell! n. 1020), pr. Lagoa Santa (Warming!); in prov. Goyaz (Weddell! n. 2527 et Gardner!); in prov. Piauhy et Pernambuco (Gardner! n. 2969). — Var. δ. in paludibus pr. Lagoa Santa (Warming!). Palm.

GEONOMA.

494

14. GEONOMA WEDDELLIANA H. WENDL. (n. sp.). Caudex gracilis foliis longe petiolatis, petiolo profunde canaliculato, laminâ ambitu ovata inaequaliter pinnatisecta crasse papyracea utrinque cc. 30-nervi, segmentis utrinque cc. 10 inaequilatis arcuato-patentibus sigmoideis cuspidato-acuminatis ad basin plicatis, inferioribus et mediis subaequilongis, superioribus sensim decrescentibus. Spadix ample paniculatus breviter pedunculatus spathâ utrâque aequilongâ quam pedunculus paulo breviore, rhachi elongatâ ramos multos spiciformes (inferiores iterum laxe ramificatos, medios furcatos, superiores simplices) laxe exserente, alveolis binis oppositis decussatis superficialibus et ramos quasi articulatos reddentibus, baccis globosis. Tabula nostra CXIV (folium, spadix).

Geonoma Weddelliana H. Wendl. Msc. Geonom. brasil. ined. CAUDEX 1—3 m. altus. FOLIA fere 1 m. lg.; vagina 1½ dm. lg. denique lacerato fissa; petiolus 2—3 dm. lg., costa 4—5 dm. lg.; segmenta coloro fusco-viridi rigida, pro nervorum I. numero anguste lineari-lanceolata vel lanceolata vel ovato-lanceolata, inferiora 2½—2 dm. lg., apicalia 18—12 cm. lg.; nervi I. superiores et inferiores ad basin segmentorum inferiorum plicas validas efformantes, omnes sigmoideo-inflexi in angulo 60—70° patentes. SPADIX 3—4 dm. lg. fructificatione miniato-rubicandus tomentellus, pedunculo 1½ dm. lg.; rami ce. 12 squarrosi, inferiores ramos II. plures (4—7) producentes; spicae floriferae 8—16 cm. lg. tenuissime cylindricae, alveolis tetrastichis in interstitiis 5—6 mm. superpositis, labio antico et postico producto. FRUCTUS nigri cc. 7 mm. in diam.

Crescit, rarius inventa, in Brasilia centrali-occidentali et acquatoriali: in silvis aboriginibus paulum paludosis inter Goyaz et Cuyaba (Weddell! n. 2983); in valle Amazonum sine loco speciali (Rio Purus?) leg. Wallis!

15. GEONOMA BLANCHETIANA H. WENDL. (n.sp,). Caudex? foliis aequaliter pinnatisectis, segmentis lineari-lanceolatis longissime acuminatis ad basin valde contractam reduplicatis uninervibus cum nervis secundariis paucis. Spadix elongatus pedunculo spathas longe excedente, rhachi breviore, ramis omnibus simplicibus brevissime pedicellatis elongatopatentibus pendulisve incrassato-filiformibus, alveolis ternis alterne verticillatis approximatis leviter immersis parvis. Geonoma Blanchetiana H. Wendl. Msc. Geonom. brasil. ined. Caudex et folii pars inferior ignota. SEGMENTA eis G. Schottianae similia, superne utrinque 17 membranacea, mediano utrinque valide prominente subtus floccis brunneis adsperso, nervis II. intramarginalibus tenuibus; inferiora 4 dm. lg. et fere 1½ cm. lt., superiora decrescentia 2 dm. lg. SPADIX 4—5 dm. lg.; pedunculus 2 dm. lg. et 4—5 mm. crassus supra basin paulum compressus dein teres; spathae 2—3 cm. inter se distantes, inferior vix 1½ dm. lg., superior vix 1 dm. lg.; rhachis 8—14 cm. lg. ramos 10—12 recnrvato-pendulos flaccidos 2½—4 dm. lg. et 2 mm. in diam. exserens, alveolis hexastiohis approximatis tubercula minora formantibus; verticilli ternorum a proximo verticillo 2½ mm. distant, itaque alveoli per orthostichas 5 mm. inter se distantes, labio anguste hiante breviter producto. FLORES parvi; alabastra ♂. 2½ mm. lg., calyce oblique stipitato corollam stipitatam usque ad ⅔ trifidam ad ⅔ aequante, sepalis lanceolatis, petalis late lanceolato-acutis; flores ♀ et baccae ignotae. [Rami eis G. laxiflorae in Mart. Palm. brasil. t. 11 delineatis similes.]

Crescit, semel inventa, in Brasilia orientali subaequatoriali: pr. Bahia (Blanchet!).

16. GEONOMA LAXIFLOBA MART. Caudex gracilis flexuosus foliis mediocriter petiolatis laxe caudicis partem 65

495

PALMAE:

GEONOMA.

496

superiorem investientibus, petiolo costam cc. aequante, laminâ simplici utrinque 14—22-nervi e basi cuneata oblanceolatâ usque ad ⅓ vel ½ bifidâ laciniis divergentibus elongatis, vel rarius in segmenta inaequalia approximata fissâ segmentis paucijugis. Spadix breviter (interdum brevissime) pedunculatus, rhachi brevi ramos 6—10 quam ipsa multo longiores elongato-spiciformes simplices (rarissime imos bifurcatos) flaccide pendulos exserente, alveolis ternis alterne verticillatis distantibus ramos in crassitiem duplam augentibus et quasi articulatos reddentibus, baccis ovoideo-globosis.

mam partem subaequante; lamina tota in medio latitudine paulum incrassata (1 dm. lt.), in petiolum longe decurrens, apicem versus sub laciniis deltoideis (vix 1 dm. longis et 42 mm. latis) paulum angustata; nervi I. sup. inter se 6—7 mm. distantes in pagina inferiore albi cum nervis I. inf. fuscis alternantes, omnes leviter duplicato-arcuati; α = 20—23°. SPADICES 3—14 in eadem planta floriferi et fructificantes, rnbri 2½—3½ dm. lg.; spathae parvae membranaceae (6 cm. lg.) pedunculo gracili triplo breviores; rami 3—5, vix 1½ mm, crassi, saepe anfracti, G. Gastonianae in tab. nostra 116 delineatae simillimi; alveoli inter se cc. 4 mm. distantes, plane superficiales labio emarginato vel bifido. FLORES emergentes, petalis ♂ sepala subaequantibus usque ad medium sympetalis, floris ♀ urceolo staminali sterili ad oram mutico vel minutissime sexdenticulato. BACCAE globosae 6 mm. in diam. nigro purpureae.

Geonoma laxiflora Mart. Palm. brasil. 12. t. 11 et Palmet. Orbiynian. 37; Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 325.

Crescit in Brasilia aequatoriali: in silvis primaevis nunquam inundatis ad Rio Tocantins et ad Fonteboa prov. Amazonas (Trail!); pr. Para et Maranhâo (Wallis!)

CAUDEX plrq. 2 m., rarius usque ad 5 m. altus, semper attenuatoarundinaceus 8—12 mm. in diam., adultus saepe valde flexuosus. FOLIA plrq. ½ m. lg. (inter 4 et 7½ dm.!) bifurcata vel varie pinnatisecta; petiolus supra vaginam aequilongam cc. 7 cm. lg.; lamina simplex cc. 2½ dm. lg. et sub sinu fissurae 1 dm. lt., ejus costa 12—14 cm. lg., laciniae apicales (fere 15 cm. porrectae) laminae totius latitudinem maximam formantes; lamina pinnatisecta plrq. bijuga segmentis ligulari-rhomboideis falcatoacuminatis, rarius cum uninervibus mixtis; α = 25—30°. SPADICES 3 ad 5 dm. lg. rubri; pedunculus 4—10 cm. lg. erectus spathas firmas breves excedens; rami plrq. 9 vel 10 peuduli 2½—3 dm. lg. et 1½ mm. in diam., alveolis ad basin irregulariter 5—6-stichis superno ternatim verticillatis, verticillis inter se 5—7 mm. distantibus, labio porrecto integro vel emarginato. FLORES anthesi ultra dimidium emergentes, quam in speciebus affinibus minores; calyx ♂ corolla paulo vel multo brevior, sepalis late ovatis acutis; urceolus staminalis sterilis ore obtuso breviter sexdentatus. BACCAE leviter tuberculosae, atro-virides, magnitudine pisi.

Var. β. DEPAUPERATA Trail. Minor, foliis semper simplicibus bifurcatis, nervis I. utrinque 12—14 recte tendentibus, spadicis brevioris ramis 2—3. Geonoma laxiflora var. depauperata Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 326. CAUDEX 2—2½ m. altus, 4—6 mm. crassus. LAMINAE furcae 3 dm. lg. costam duplo superantes, laciniis triangularibus acutis; α = 20—22°. SPADICIS rami filiformes 1½—2 dm. lg.; spathae vix 2½ cm. lg.

Crescit frequens in Brasilia aequatoriali, varietas cum specie mixta : in silvis umbrosis humidis totius ditionis juxta flumen Amazonum (Martius!); ibidem, plrq. locis inundatis ad flumina Solimôes, Madeira, Purus, Jurua, Jutahy et Javary (Trail!).

17. GEONOMA LEPTOSPADIX TRAIL. Caudex demissus, foliis multis partem superiorem investientibus brevissime petiolatis, lamina simplici utrinque 25 —28-nervi, e basi angustâ lanceolatâ apice breviter bilobo, laciniis triangularibus recte porrectis cuspidatis sextam modo partem costae aequantibus. Spadix laminae longitudinem subaequans gracillimus, longe pedunculatus laxe ramificatus, ramis paucis (inferioribus iterum ramificatis, superioribus simplicibus) omnibus flaccide filiformibus longe pedicellatis rhachi longae insidentibus, alveolis superficialibus scrobiculos crassos aemulantibus alternis vel ad ⅓ dispositis longe distantibus, baccis parvis globosis. Geonoma leptospadix Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 327. t. 183. f. II. CAUDEX 2—9 dm. altus et vix 1 cm. in diam., usque ad folia vigentia inter muscorum et frondis putridae massam quasi occultus. FOLIA 10—12 contemporanea 5—6 dm. lg., petiolo costae 4—5 dm. longae deci-

OBS. Cl. peregrinator WALLIS in schedula observat, hanc Palmam illustrem illam Geonomam „viviparam“ Ubim dictam esse et Palmulis adolescentibus indutam inveniri; quae res ex observatione 1. v. cl. TRAIL (l. c., p. 328) facile intelligi potest, quod spadices intra frondes putridas in umbris silvarum maturescunt et semina statim eo loco germinare possunt, embryonibus adolescentibus humum praebentes.

18. GEONOMA GASTONIANA GLAZ. (MSC., n. sp.). Caudex demissus vel gracilis foliis paucis apicem laxe investientibus longe petiolatis, laminâ utrinque 15—20-nervi ambitu ovato-lanceolatâ inaequaliter pinnatisectâ, segmentis plrq. trijugis plurinervibus rarius late confluentibus cum uninervibus mixtis, omnibus falcato-acuminatis in angulo acuto patentibus. Spadix paniculatus foliis cc. dimidio brevior pedunculo spathas minutas longe excedente tereti, rhachi ramos paucos inferiores iterum ramificatos et apicales simplices breves exserente, omnes divaricatos filiformes longe cuspidatomucronatos, alveolis superficialibus scrobiculos crassos aemulantibus longe remotis per spiras laxas ad ⅓ vel dispositis. Tabula nostra CXVI (pars plantae florentis, analysis). CAUDEX cc. 2 m. (?) altus et 1 cm. in diam., annulis ½—1½ cm. inter se distantibus. FOLIA cc. 6 in comam laxiorem congesta, 5 dm. lg., petiolo supra vaginam (6—7 cm. lg., fibrosam) 2 dm. longo costam aequante, fusco leproso, 4 mm. ad basin et superne 2mm. crasso; segmenta inferiora 2—2½ dm. lg., suprema vix 2 dm., latitudine inter 3—6 cm. secundum nervorum I. numerum variabili; nervi I. sup. utrinque 15—21 albidi, nervi I. inf. subtus fusco-leprosi, omnes duplicate arcuati et in angulo 40° excurrentes. SPADICES intra folia adolescentes et infra ea floriferi, cc. 2½ dm. lg., pedunculo spathas parvas (6 cm. lg.) longe excedente 3 mm. crasso, rhachi cc. 6 cm. longa; rami cc. 10 laxe inserti, inferiores longe pedicellati et dein paniculam parvam ramulorum iterum bifurcorum vel simplicium gerentes, medii brevius (1½ cm.) pedicellati ramos II. 3—4 gerentes, supremi simplices; ramuli floriferi vix 1 dm. lg. et 1½ mm. crassi (in statu sicco ne 1 mm. quidem crassi), in appendicem hamatocuspidatam sterilem fragilem excurrentes; alveoli exserti interstitiis 4 ad 8 mm. separati orthostichas nullas distinctas formantes, labio porrecto triangulari bifido. FLORES quam diameter rami longiores; ♂ ?; calyx ♀ corollam usque ad medium trifidam fere aequans, urceolo staminali sterili cylindrico versus, apicem obtusum minutissime denticulatum angustato longe c corolla prominente, stylo crasso intra urceoli oram in stigmata diviso. Baccae ignotae.

Crescit rarior in Brasilia tropica littorali: in montibus prov. Rio de Janeiro Tingua dictis (Glaziou! n. 9019). Floret Junio. OBS. I. Species pulchra, sicut antecedens ramis floriferis tenerioribus quam in reliquis Geonomis omnibus egregia, a strenuo detectore cl. GLAZIOU Serenissimo Principi GASTON D’ORLEANS, qui simul hanc speciem loco natali suo investigaverat, dicata est. (GLAZ. in litt. ad auctorem.)

PALMAE:

497

OBS. II. Si recte (26.) Geonomam Desmarestii Mart. (Palmet. Orbignian. 23. t. 11. f. 3 et t. 22. f. B) ad hanc subsectionem retulimus, quod modo ex icone spadicis rami t. 22, f. B. 4 suspicamur, haec speciei antecedenti affinis est et ab illâ praesertim laminae utrinque 18—20-nervis segmentis anguste lanceolatis falcatis erecto-patentibus differt. Species parum nota!

§. 5. Pauciflorae Dr. (Char. cf. supra.)

19. GEONOMA OLIGOCLONA TRAIL. Caudex gracilis foliis inaequaliter pinnatisectis trijugis, petiolo costam cc. aequante, laminâ utrinque 25-nervi, segmentis plurinervibus rarius cum uno alterove uninervi intermixtis lanceolatofalcatis, apicalibus 2—3-plo latioribus ovato-acuminatis plrq. 12-nervibus ab intermediis longius distantibus. Spadix longitudine petiolum cc. aequans, pedunculo brevi spathis incluso, ramis paucis fastigiatis gracilibus longe arcuato natantibus pendulisve, alveolis leviter immersis per spiras laxas dispositis plrq. pentastichis; floris ♀ urceolus staminalis lageniformicylindricus ad oram breviter sexdentatus. Geonoma oligoclona Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 325. t. 183. f. I. CAUDEX 1—2½ m. altus et 12 mm. in diam., comae habitu toto et segmentis G. aspidiifoliae Spruse similibus. FOLIA 6—9 dm. lg., petiolo et costa aequilongâ cc. 3—4½ dm. lg.; segmenta opposita (uti in foliis Geonomarum trijugis praecipue iu hac subsectione fieri solet), inferiora 2—3 dm. lg. et 4—7 cm. lt., apicalia fere 3 dm. lg. et 8—10 cm. lt., omnia papyracea nitentia, nervis I. in segmentis inferioribus fere in angulo recto (70—90°) e costa egredientibus, in apicalibus in angulo acutiore (40—50°). SPADICES rubicundi 4—8 in eadem plantâ infra folia evoluti, pedunculo erecto spathis firmis ovatis brevibus involuto 4—7 cm. lg.; rhachis vix ulla; rami floriferi iu apice pedunculi fastigiati 2—5 penduli 17—27 cm. lg. et 4 mm. crassi, alveolis per spiram laxiorem dispositis vel ternatim verticillatis, labio inferiore integro apiculato FLORES profunde immersi, corollâ ♂ calycem longe excedente. Baccae?

Crescit in Brasiliae aequatorialis silvis primaevis ad Barr.eiras de Tocantins ad Rio Solimoes, pr. Barreira branca ad Rio Jutahy (Trail!).

20. GEONOMA SPRUCEANA TRAIL. Caudex gracilis vel fere elatus caespitosus foliis longe petiolatis petiolo costam cc. aequante, laminâ utrinque cc. 20-nervi inaequaliter pinnatisecta, segmentis plrq. bijugis plurinervibus vel cum pluribus uni- vel paucinervibus mixtis lanceolatis falcato-acuminatis, rarius multijugis. Spadix amplus vel speciosus divaricatus, spathis parvis vix pedunculum aequantibus, ramis pluribus vel multis incrassatis densifloris simplicibus vel rarius inferioribus iterum ramificatis, alveolis per spiram angustam congestis polystichis; floris ♀ urceolus staminalis sexlobatus vel digitifidus. Geonoma Spruceana, subsp. an var. 1. Spruceana et 2. intermedia Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 329. Geonoma pauciflora Spruce, Palm. Amas. 110 et 116. CAUDICES plrq. 1—3 m., rarius usque ad 6 m. alti et 1—2½ cm. crassi terni vel quaterni ex eodem rhizomate orti. FOLIA pro caudicis diametro variâ longitudine, in medio cc. 1 m. lg., costa cc. pedali; segmenta bijuga subaequalia vel basilaria paulo angustiora cc. 5 dm. lg. et 5 cm. lt., rarius 5—9-juga et angustiora, nervis I. sup. utrinque 17—20.

GEONOMA.

498

SPADICES viridescentes vel rubicundi plrq. pedales amplo-divaricati vel rarius minores; spathae 7—11 cm. lg. lato-lanceolatae obtusae caducae; rami plrq. 6—10 vel etiam plures 4—5 mm. in diam., 7—12 cm. lg. ad apicem caudato-appendiculati, inferiores saepe 3- vel 2-furcati, superiores simplices; orthostichae 5—7. FLORES profunde immersi; sepala cf corollam fere aequantia; floris ♀ urceolus staminalis „corollam subaequans ore tricrenato sed in lobos 6 digitiformes findendo“. BACCAE ovoideo-globosae 6—12 mm. in diam. tuberculosae viridescentes vel nigrae.

Var. β. COMPTA Trail. Folia ampla fere aequaliter pinnatisecta 14—21-juga; floris ♀ urceolus staminalis digitifidus. Geonoma Spruceana, subsp. an var. 3. compta Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 329. FOLIA 1 m. et ultra, saepe aequaliter pinnatisecta segmentis utrinque 17 uninervibus alternantibus, supremis latioribns trinervibus, vel paucinervibus aliis intermixtis, omnibus linearibus falcato-acuminatis aequidistantibus, mediano et secundariis singulis marginalibus praeditis, ad costam contractis. SPADIX tenuior et plrq. minor quam in specie genuina, ramos fere 1 dm. lg. et 2—3 mm. crassos evolvens, orthostichis laxioribus plrq. 6. FLORIS ♀ urceolus staminalis „in lobos 6 digitiformes ad medium fissus“. BACCAE ovoideae viridescentes pisi magnitudine.

Crescit per totam fere Brasiliam aequatorialem, varietas cum specie sociata: in silvis vallis flum. Amazonum, e. gr. prope Manaos, Barcellos, ad Rio Purus, Jutahy (Trail!, Spruce!). OBS. Jam supra (confer obs. I. ad 7. G. Spixianam) observavimus, G. Spruceanam Trail speciem mixtam videri, cum tanta variatio in aliis Geonomae speciebus adhuc nondum detecta sit. Itaque fit, ut haec species

etiam in enumeratione nostra locum incertum et quasi incommodum habeat, cum eodem fere jure inter species subsectionis 2 vel 3 militare posse videatur.

21. GEONOMA PAUCIFLORA MART. Caudex gracilis stolonifer foliis brevius petiolatis, laminâ ambitu ovatooblongâ utrinque cc. 20-nervi inaequaliter pinnatisectâ, segmentis plurinervibus plrq. trijugis, supremis latioribus brevioribus minus patentibus, rarius uninervibus intermixtis. Spadix longissime pedunculatus pedunculo spathas lanceolato-tubulosas longe excedente, ramis brevibus 3—5 in rhachi brevissimâ fastigiatis tomentellis tenuiter cylindricis, alveolis fere superficialibus per spiram laxam remotius dispositis tetra- vel pentastichis; floris ♀ urceolus staminalis minute sexdentatus. Geonoma pauciflora Mart. Palm. brasil. 12. t.12 et Palmet. Orbignian. 37. — [Excludenda G. pauciflora Spruce, Palm. Amaz. 110 et 116 — G. Spruceana Trail.] CAUDEX 2—3 m. altus et 1 cm. in diam. annulis 1—3 cm. remotis cinctus. FOLIA 5—7 erecto-patentia laxius congesta 5—0 dm. lg., atroviridia; vagina 1—1½ dm. lg., petiolus 1—2 dm. lg. et 3—4 mm. crassus, lamina 3—4 dm. lg. cum costa 2—2½ dm. longa utrinque 18—22-nervis; nervi I. inter se in quovis segmento 6—7 mm. distantes, in segmentis basilaribus (1 ½ dm. longis et 2½ cm. latis) in angulo 45° egredientes, in mediis (1½ dm. lg. et 3 cm. lt.) in eodem angulo falcati, in supremis (12 cm. lg. et 4—7 cm. lt.) in angulo 30—35° e costâ orti. SPADICES brunneo-tomentelli fere ½ m. lg., longissime (3—4 dm.) pedunculati, graciles, spathis 16 cm. lg.; rami 3—5 erecti vel arcuato-erecti plrq. 1 dm. lg. vel paulo longiores et 2—3 mm. crassi, pedicello brevi sensim in spicam floriferam abeunte; alveoli in interstitiis fere 1 cm. superpositi, leviter immersi, labio breviter emarginato. FLORES rami diametrum aequantes; sepala cf apice purpurascentia squamulis fuscis minute barbata corollam trilobam includentia, urceolo staminali alte erecto.

Crescit in Brasilia aequatoriali et orientali: in silvis ad flum. Amazonum et Rio Negro, in prov. Piauhy et Maranhâo (Martius!); in silvis umbrosis pr. Castel novo (Riedel!) et pr. Ilheos (Blanchet!).

PALMAE:

499

OBS. Species sequentes 22—24, inclusa etiam (31.) G. deversa Kth. (Enum. pl. III. 231, Poiteau sub Gynesto in Mém. du Mus. IX. 390, t. 3) Geonomae pauciflorae supra descriptae habitu similes et characteribus affines snnt, sed specifice distinguendae.

22. GEONOMA ASPIDIIFOLIA SPRUCE. Caudex demissus vel gracilis foliis longe petiolatis, petiolo costam aequante, laminâ utrinque 16—18-nervi inaequaliter pinnatisectâ plrq. trijugâ, segmentis basilaribus lanceolato-falcatis, apicalibus triplo latioribus ovato-acuminatis, rarius singulis uninervibus intermixtis vel basilari cum medio confluente. Spadix minor spatha inferiore brevi pedunculum includente, ramis 3—4 crassis fastigiatis vix pedicellatis pedunculo aequilongis vel eum paulo superantibus, alveolis per spiram laxam dispositis indiserte hexastichis leviter immersis; floris ♀ urceolus staminalis digitifidus. Geonoma aspidiifolia Spruce, Palm. Amaz. 112 et 119. CAUDEX vix 1 m. altus et 8 mm. in diam., fuscescens. FOLIA 4 ad 6 dm. lg.; costa 2 dm. lg.; segmenta rhomboideo-ensiformia acumine filiformi, apicalia reliquis duplo fere longiora; nervi recurvati, ita ut angulum fere rectum cum costa efforment, segmenta inferiora fere rectangule patentia reddentes. SPADICES parvi infra folia oriundi fere erecti; pedunculus 4—6 cm. lg. spathis fusiformibus firmis et diutius persistentibus involutus, apice plrq. trifidus ramos validos 5—6 cm. lg. rufescentes exserens; alveoli 5—6-stichi labio brevissime emarginato. FLORES lati, ante anthesin trigono-ovoidei vel subglobosi, petalis ♂ calycem fere duplo excedentibus, urceolo staminali filamentis subaequilongo; floris ♀ urceolus staminalis „prcfunde sexfidus, lobis digitiformibus“.

Crescit rarior in Brasilia a equatoriali interiore: in silvis fluvii Taruma, affluentis Rio Negro (Spruce!, Trail!).

23. GEONOMA WITTIGIANA GLAZ. (MSC., n. sp.). Caudex gracilis subtiliter annulatus foliis gracilibus brevius petiolatis, costâ petiolum superante, laminâ ambitu ovata utrinque cc. 17-nervi inaequaliter pinnatisectâ plrq. trijugâ, segmentis basilaribus lanceolato-falcatis quam juga media et apicalia (latiora) longioribus. Spadix gracilis vel tener longe pedunculatus, spathis minutis tubulosis deciduis, rhachi quam pedunculus multo breviore ramos longe pedicellatos plures teneros exserente, alveolis per spiram laxam plrq. tristichis le viter immersis vel superficialibus; floris ♀ urceolus articulatosexdentatus.

GEONOMA.

500

petalis calycem paulum excedentibus; ♀ oblongi masculis paulo minores, corollâ fere usque ad basin tripartitâ, urceolo staminali tubum cylindricum obtusum ad apicem sexdentatum corollae aequilongum formante, dentibus incrassatis decurrentibus. BACCAE parvae ellipsoideae 7 mm. lg. et 5 mm. in diam.

Crescit rarior in Brasilia tropico-orientali montana: in silva primaeva Serra dos Orgaos 1500 m. supra mare (Glaziou! n. 6458; coll. Oct. 1872). ADN. Detector hujus Palmae gracillimae, cl. GLAZIOU, hanc speciem amico cl. WITTIG, plantarum cultivatori perito et arduo, socio in exploranda Brasiliae tropicae flora ditissima, dicatam esse in litt. tradidit.

24. GEONOMA TUBERCULATA SPRUCE. Caudex demissus tenuis foliis longissime petiolatis petiolo costam gracillimam duplo superante, laminâ inaequaliter pinnatisectâ utrinque 12-nervi paucijuga, segmentis plrq. binis, basilaribus lanceolatis, apicalibus duplo latioribus ovato-lanceolatis. Spadix petiolum cum costâ cc. aequans pedunculo patenti-cernuo gracili furfuraceo in spathis fere incluso, ramis pluribus tenuibus brevibus pedicellatis rhachi vix aequilougae insertis, alveolis per spiram laxam hexastichis leviter immersis; floris ♀ urceolus staminalis digitifidus. Geonoma tuberculata Spruce, Palm. Amaz. 112 et 119. CAUDEX parvâ altitudine diam. 5—7 mm. FOLIA cum spadicibus habitu ad G. Wittigianam accedentia 4—5 consociata, cc. 4 dm. lg., costâ 1 dm. lg. gracillimâ; segmenta rhomboideo-ensiformia acuminata, apicalia cc. 1½ dm. lg. et ½ dm. lt., omnia paucinervia. SPADICES fere 2 dm. lg. tenuiter pedunculati; pedunculus vix 1 dm. lg., spathae ¾ dm. lg. lanceolatae; rami 5—6 tenues 5—6 cm. ig., pedicellis vix 1 cm. longis, alveolorum labio emarginato vel breviter bifido. FLORES cf ignoti; in fl. ♀ urceolus staminalis „in lobos 6 digitiformes ad medium fissus“. BACCAE globosae magnitudine pisi minoris, siccae grosse tuberculatae, endocarpio indurato.

Var. β. MAJOR Dr. Caudex demissus vel gracilis, foliis majoribus longissime petiolatis bijugis, segmentis interdum uninervibus intermixtis, nervis I. sup. utrinque 12—15, spadicis ramis longioribus interdum intimis bifidis. Geonoma Spruceana, subsp. an var. 4. tuberculata Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 329. CAUDEX ⅓—1½ m. altus et 6—12 mm. crassus. FOLIA cc. 7 dm. lg., costa 11 cm. longa, segmentis fere 4 dm. longis et 4 cm. latis. SPADICES cc. 2 dm. lg. ramis 4—8, alveolis indiserte pentastichis.

Tabula nostra CXV (habitus cum analysi).

Geonoma Wittigiana Glaz. in schedula herb. ad n. 6458 (anno 1872). CAUDEX 1—2 m. altus et 6—8 mm. crassus, flavidus, in spatiis cc. 1 cm. lg. subtiliter annulatus, stolonifer? FOLIA 5—6 erecto-arcuata in comam parvam elegantem congesta, caudicis partem superiorem cc. ad 1 dm. longitudinem vaginis involventia, vaginis singulis brevibus (1 ad 2 cm. lg.), ambitu et segmentis G. deversae Kth. similia; petiolus fere 1½ dm. lg., costa 1½—2 dm. lg., segmenta utrinque 3—5 (plrq. 3!) opposita plurinervia superne longitudine sensim decrescente, rarius cum uninervibus hinc inde mixta; α = 40°. SPADICES intra folia orti infra ea evolati et florentes, 1½—2 dm. lg.; spatha utraque acquilonga tenuis lanceolata, pedunculus eas longe excedens 1—1½ dm. lg.; rami 4—8 laxe inserti, inferiores longissime pedicellati (pedicello spicam floriferam fere ad ½ aequante, tenui, 1 mm. crasso); spicae floriferae 4—7 cm. lg. alveolis 25—40 obsitae tuberculatis, habitu ad subtribum 4. Laxiflorarum, accedentes. FLORES parvi, ♂ ante anthesin subglobosi 1½ mm. in diam.,

Crescit in Brasilia aequatoriali: in silvis prope ostium Rio Negro (Spruce!), ad flumen Taruma pr. Mandos et ad fl. Marnellos in Rio Madeira influens (Trail!). OBS. Si recte cl. TRAIL speciem suam Geonomam Spruceanam, de qua supra egimus, cum specie veteriore Spruceana G. tuberculata conjunxisset, [cui rei nos eo minus annuere possumus, quod etiam G. Spruceanam, a nobis delimitatam, mixtam esse suspicamur], ex nomenclaturae botanicae legibus nomen G. Spruceana delendum et cum eo G. tuberculatae permutandum esset.

25. GEONOMA CAESPITOSA H. WENDL. (n. sp.). Caudex gracilis caespitoso-stolonifer remote annulatus foliis paucis ad apicem congestis brevius petiolatis patentibus, laminâ simplici utrinque cc. anguste 25-nervi obovato-lanceolatâ vel oblongo-ellipticâ lata ad ⅓—¼ bilobâ, laciniis apicalibus

PALMAE:

501

late triangularibus brevibus divergentibus. Spadix gracilis in ramos 2—4 erectos fastigiatos pedunculum aequantes vel paulo superantes inerassatos divisus, spatha inferiore pedunculum involvente, alveolis profunde immersis pentastichis; floris ♀ urceolus obtusus brevissime sexcrenulatus.

GEONOMA.

502

ceolo staminali anguste cylindrico quam corolla multo longiore ad oram obtusam levissime crenulato 5½ mm. lg., stylo intra urceolum profunde tripartito in stigmata elongato-filiformia transeunte.

Crescit raro inventa in Brasilia subaequatoriali-littorali: pr. Ilheos (Wawra et Maly! in itin. imper. Maximi., n. 340a; hb. Vindob.). Ex Brasiliae regione incerta in hortos Europaeos a peregr. Porte introducta.

Tabula nostra CXVII (habitus cum analysi). Geonoma caespitosa H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined. CAUDEX adultus 1—2 m. altus et 7—10 mm. crassus, viridis vel siccus flavescens, annulis 3—5 cm. distantibus apicem versus approximatis. FOLIA 5—6 dm. ig. vel in stolonibus adolescentibus minora, plrq. 5—7 congesta, saturate viridia, fere 1 dm. longe vaginantia; lamina 3—4 dm. lg. et 1½—2 dm. It. ad basin attenuato-ovatam vix in petiolum angustata; nervi I. sup. utrinque 22—25 inter se 7—8 mm. distantes, in facie inferiore nervis I. inferioribus alternis aequales et valde prominentes, omnes in angulo α = 30° e costâ progredientes. SPADICES furfuracei per interstitia plrq. ternorum annulorum evoluti erecto-patentes cc. 2 dm. lg.; spatha inferior 10—12 cm. lg. coriacea, superior 5—6 em. lg. membranacea; pedunculus fere 1 dm. lg. et 3—4 mm. crassus in ramos saepissime 2 furcatus, alveolis remotis (cc. 6 mm. superpositis) longe protractis, labio breviter bilobo. FLORES quam rami diameter paulo breviores; ♂ vix ½ cm. lg. sepalis eroso-denticulatis petala acuta fere aequantibus, urceolo staminali cylindrico in filamenta paulo breviora anthesi horizontaliter refracta et late stellata excurrente; flores ♀ multo minores, calyce brevi sepalis lanceolatis acutis, corollâ duplo fere longiore semitrifidâ laciniis ovatoacutis, urceolo staminali sterili corollam excedente obtuso secus oram minutissime denticulato-crenato, stylo iutra oram in stigmata diviso. Baccae?

Crescit (semel inventa) in Brasilia tropica littorali: in silvis umbrosis prov. Rio de Janeiro prope Castel novo (Riedel! n. 488). ADN. Colitur in horto Herrenhusano, unde descriptio ex planta viva!

26. GEONOMA PORTEANA H. WENDL. Caudex demissus vel gracilis stolonifer remote annulatus foliis in superiore parte laxis mediocriter petiolatis patentibus, lamina simplici utrinque cc. 20-nervi cuneato-oblanceolatâ vel e basi acutâ oblonga ad ⅓—¼ bilobâ, laciniis apicalibus anguste triangulari-falcatis porrectis. Spadix gracilis mediocriter pedunculatus panciramosus, ramis patentibus et superioribus erectis rhachi brevi insertis, pedunculo spathas excedente, alveolis leviter immersis pentastichis;. flores anthesi longe prominentes, urceolo ♀ staminali cylindrico obtuso brevissime sexcrenulato.

27. GEONOMA CHELIDONURA SPRUCE. Caudex gracilis stolonifer flexuosus foliis longe petiolatis petiolo costam brevissimam duplo superante, lamina simplici utrinque 10—12-nervi profunde bipartitâ, laciniis late lineari-acuminatis vel lanceolatis divergentibus, latitudine costae longitudinem fere aequante. Spadix parvus petioli longitudine, spathis quam pedunculus gracilis brevioribus, ramis breviter pedicellatis tenuissimis laxifloris, alveolis leviter immersis per spiram laxam tri- vel tetrastichis; flores anthesi longe emergentes, urceolo ♀ staminali digitifido.

Geonoma chelidonum Spruce, Palm. amas. 111 et 117. ? Geonoma furcifrons Barb. Rodr. Enum. Palm. nov. 11. CAUDEX 2—3 m. altus vel paulo altior, 1 cm. crassus. FOLIA 4 ad 5 dm. lg.; petiolus 1½ dm. lg., costa 7—8 cm. lg. furcas duas linearirhomboideas lanceolato-acuminatas exserens 3 dm. lg. et longiores, 7 ad 25—35° e costa egredientes. SPA8 cm. latas; nervi I. in angulo α = DICES 1 dm. lg. simpliciter ramosi, adscendentes; pedunculus spathas cito dissolvendas paulum excedens 5 cm. lg.; rami 3—7 cc. 5—6 cm. lg., acuti, setuloso-puberuli plrq. caudati, alveolorum labio bilobo. FLORES parvi, calyce cf quam corolla dimidio breviore; floris ♀ urceolus staminalis „corollam aequans, processibus 6 ligulato-subulatis stellato-emersis terminatus“, stylo quam corolla duplo longiore. BACCAE ovoideae apiculatae fere 1 cm. altae.

Crescit in Brasilia aequatoriali centrali et Columbia confini: in silvis humidis vel inundatis ad flumina Casiquiare et Uaupés (Spruce!).

Sect. II. HOLOSPADIX TRAIL. Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 323 (§. 1). — GEONOMAE §. 3 Mart. Palmet. Orbignian. 37. §. 6. Spicatae Dr. (Char. cf. supra.)

Tabula nostra CXVIII (habitus cum analysi). Geonoma Porteana H. Wendl. in Linnaea XXVIII. 340 (nomen ex schedulis hort. Paris.); Walp. Ann. V. 841; Spruce, Palm. amas. 106. CAUDEX plrq. 1—2 m. altus et 1—1½ cm. in diam. FOLIA 4—5 dm. lg. tomento atro-brunneo detergibili primum dense obtecta, vaginis longis; petiolus cc. 4—7 cm. lg. ct 3 mm. crassus; lamina 3—4 dm. lg. et cc. 9 cm. lt., latitudine a basi usque ad fissuram increscente; nervi I. sup. 5 mm. inter se distantes et in angulo 17—19° e costâ egredientes, superne valde prominentes, infra, ubi nervi I. inf. furfuracei prominent, vix conspicui, plurimi in laciniarum apicem acuminatum excurrentes. SPADICES ante anthesin dense atro-brunneo-lepidoti cc. pedales, pedunculo gracili ramis plrq. 3—4 paulo longiore, rhachi abbreviatâ 2—5 cm. lg. rarissime depauperato-simplice; rami fere 1 ½ dm. lg. et 4—5 mm. crassi, alveolis flores denique longe emergentes fere denudantibus inter se 8—10 mm. superposito-distantibus, labio obcordato. FLORES ♂ anthesi vix 7 mm. lg., calyce corollam fere aequante, urceolo staminali anguste cylindrico corollam semitrifidam excedente in filamenta multo breviora erecto-patentia prolongato; floris ♀ cc. 7 mm. longi perianthium masculo conforme, ur-

Palm.

OBS. Subsectio 6, species duas adhuc amplectens, transitum quendam inter utramque sectionem format, cum habitu ad species sub §. 5. comprehensas proxime accedat, praesertim ad G. caespitosam et Porteanam, et cum praeterea spadix (insolita tenuitate in sectionis II. speciebas genuinus) interdum bifurcatus, vel potius ramum solitarium exserens inveniatur. Nisi sectionis character deletus esset, §. 6. ad primam nostram sectionem transtulissemus.

28. GEONOMA ARUNDINACEA MART. Caudex tenuiter arundinaceus gracilis remote annulatus stolonifer, foliis brevius vel longe petiolatis laxe congestis, laminâ utrinque cc. 20-nervi ambitu oblonga vel ovato-lanceolatâ simplici ad —¼ bilobâ vel in segmenta pauca valde inaequalia irregulariter sectâ, laciniis apicalibus acumine inflexo porrectis. Spadix brevissime pedunculatus simplex vel rarissime in ramos 2 aequales tenuiter spiciformes furcatus, alveolis superficialibus pro crassitie rhacheos valde tuberculatis per spiram laxam dispositis tristichis, vel rarius ternis alterne verticil-

PALMAE:

503

latis; flores ♀ acuti, urceolo staminali lageniformi ad oram obtusam breviter sexdentato. Geonoma arundinacea Mart. Palm. brasil. 17. t. 18 et Palmet. Orbignian. 37. CAUDEX 1—2 m. altus et 6—6 mm. crassus annulis plrq. remotis (3—5 cm. distantibus). FOLIA multa comam laxam formantia caudicem ad spithamae longitudinem vel longius investientia cc. ½ m. lg., petiolo costam fere aequante vel plrq. paulo breviore; laminae bilobae laciniae apicales 6—9 cm. lg., costa vix 2 dm. lg., lamina 5 cm. sub apice lt.; in lamina paucisecta (saepe inaequaliter bijuga vel unilateraliter semijugâ) costa paulo longior; nervi I. sup. utrinque 20—22 in angulo α = 30° egredientes. SPADICES rite axillares erecto-patentes vel recurvato-cernui, pedunculo 3—6 cm. lg. et 2—3 mm. crasso intra spathas spathulato-lanceolatas fere incluso; spica simplex (raro bifurcata) filiformis 1—2 dm. lg. et pedunculum crassitie vix superans, alveolis per orthostichas indisertas cc. 10—12 mm. distantibus, labio producto bifido. FLORES diametrum rami subaequantes, calyce ♂ corollae fere aequilongo; corolla ♀ ad medium usque trifida calycem excedens cylindrico-attenuata, urceolo staminali cylindrico-lageniformi ad oram denticulato, stylo supra oram in stigmata crasse filiformia diviso. BACCAE in spicis maturitate intumescentibus ovoideae nigro-violaceae quam pisum multo minores.

Crescit in Brasilia aequatoriali: in silvis ad flumen Amazonum, Rio Negro, Japura aliosque. fluvios centrales (Martius!); pr. Barreiras de Pupunha ad Rio Jurua (Trail!). OBS. (39.) Geonoma stricta Kunth (Enum. pl. III. 232; Mart. Hist. nat. Palm. III. 317. et Palmet. Orbignian. 38; Gynestum strictum Poit. in Mém. du Mus. IX. 391. t. 4) species antecedenti valde affinis videtur, sed spadice exiguo forsan paulo crassiore egregia, quo G. arundinaceam cum G. pycnostachya conjungit. (Guiana gallica.)

§. 7. Pachyspadices Dr. (Char. cf. supra.)

29. GEONOMA PYCNOSTACHYS MART. Caudex gracilis remote annulatus foliis breviter petiolatis ad partem superiorem multis laxe sparsis, laminâ simplici utrinque cc. 30-nervi anguste elliptica vel oblongo-lanceolatâ usque ad ad bilobo-incisâ, laciniis apicalibus late triangularibus inflexo-acuminatis. Spadix ferrugineo-lepidotus brevissime pedunculatus spithamâ minor, rhachi crasse cylindricâ pedunculum incrassatum pluries superante acutâ densiflorâ, alveolis e rhachi exsertis invicem se tegentibus flores longe denudantibus 8—10-stichis, labio longe producto orbiculari.

Geonoma pycnostachys Mart. Palm. brasil. 16. t. 17 et 21. f. 1 et Palmet. Orbignian. 38. CAUDEX 1—2 m. altus et ½—¾ cm. crassus fuscescenti-flavidus nitidus, annulis 3—5 cm. inter se distantibus. FOLIA 10—12 patentia vaginis internodia longe denudantibus, itaque laxe disposita habitu fere Carludovicarum minorum (praesertim anthesi cum spadicibus brevibus axillaribus); petiolus 5—8 cm. lg., lamina 3—4 dm. lg. et 10—12 cm. lt. (rarius in forma latifronde 17 cm. lt.!), nervis I. sup. inter se 7 mm. distantibus in angulo α = 30° e costâ 2½—3½ dm. longâ egredientibus, latitudine a basi (parum acutâ) usque supra medium sensim accrescente deinde usque ad lacinias apicales paulum inflexas 5—7 cm. longas et 5 cm. latas decrescente, colore atro-viridi, rarius denique in segmenta pauca irregulariter lacerata. SPADICES singuli inter folia singula evoluti erecti vel erecto-patentes 12—16 cm. lg.; pedunculus spathis duabus tubulosis usque ad rhacheos basin elongatis involutus praeterea squamatus 3—4 cm. lg. et 3—4 mm. crassus, superne incrassatus sensim in rhachin 9—12 cm. lg. transiens, diametro rhacheos floriferae plus quam 1 cm.; alveoli magis quam in ulla aliti Geonomâ supra rhachin exserti et labio bracteam tritiorum simulantes, propter dispositionem densissimam invicem superiores

GEONOMA.

504

floribus inferioribus ad basin tecti et velati. FLORES utriusque sexus fere coaetanei; corolla cf fere semitrifida, urceolo staminali infundibuliformi brevi; corolla ♀ vix ad dimidium trifida calyce inclusa, urceolo staminali anguste cylindrico corollam longe excedente ad oram contractam breviter sexdentato. BACCAE ovoideae cc. 6 mm. lg. obtnsae, nigro-olivaceae.

Crescit non rara in Brasilia aequatoriali occidentali: in silvis humidis ad habitationes Miranharum in Japura regione!, praeterea ad flum. Messai, ad limites imperii versus Peruviam (Martius); prope Caldeisôes ad flum. Solimoes (forma latifrons Dr.), ad flumina Jurua, Tocantins et Trombetas (Trail!).

30. GEONOMA BIFURCA DR. et WENDL. (n. sp.). Caudex depressus vel incrassato-arundinaceus foliis brevissime petiolatis densius aggregatis amplis, lamina simplici utrinque cc. 28-nervi lanceolatâ usque ad ⅓ incisâ, laciniis apicalibus anguste triangularibus porrectis. Spadix foliis cc. aequilongus longissime pedunculatus, pedunculo ad ⅔ spathis longe tubuloso-vaginantibus incluso quam rhachis eylindrico-incrassata (pro crassitie laxiflora, obtusa) cc. triplo longiore, alveolis immersis inter se remotis 8-stichis, floribus longe prominentibus labio (late ligulari producto) bracteatis. Tabula nostra CXX (spadix, folium*), analysis).

Geonoma candescens H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined. CAUDEX ⅓—1 m. altus et 1½—2 cm. in diam., annulis 2—3 cm. inter se distantibus. FOLIA 6—8 vel etiam plura in superiore parte congesta, fere 1 m. lg., ad costam et nervos I. inf. in facie inferiore detergibili-leprosa, 1½—2 dm. longe vaginantia, petiolo saepius fere nullo vel perbrevi; lamina 7—8 dm. ig. (costa cc. 5 dm.) utrinque 26—30-nervis, nervis I. sup. in angulo a = 20° excurrentibus in medio laminae 7 ad 8 mm. inter se distantibus. SPADICES speciosi in foliorum vigentium axillis evoluti et in pedunculo longissimo inter ea porrecti, spathis pedunculum superne 2—3-bracteolatum ad ⅔ (ad 4 dm. longitudinem) involventibus; rhachis 18—25 cm. lg., anthesi 10—12 mm. in diam., alveolis per spiram plrq. ad ⅜ laxiorem dispositis a vicinis bene segregatis et per orthostichas indisertas cc. 5 mm. distantibus, labio triangulari-rotundato integro. FLORES anthesi longe emergentes plures in eodem alveolo fere coaetanei vel accelerata evolutione sequentes, speciosi; flores ♂ ? (deflorati solum visi!); floris ♀ (deflorati 4½ mm. lg.) calyx corollam (ad trilobam lobis acutis) ad dimidium aequans; urceolus staminalis? Baccae?

Crescit (semel inventa) in Brasilia tropica littorali: in prov. Rio de Janeiro, ad litus maris pr. Macahé in silvis primaevis (Riedel! n. 732, Junio anni 1332, sub nomine falso G. simplicifrons).

31. GEONOMA MACROSTACHYS MART. Acaulis foliis breviter petiolatis dense rosulatis, lamina coriaceâ simplici in petiolum longe decurrente cuneato-oblanceolatâ usque ad cc. ⅓ bifidâ utrinque cc. 30-nervi, laciniis apicalibus triangulari-lanceolatis falcato-inflexis. Spadix longissime pedunculatus, spathis pedunculum usque ad dimidium involventibus ancipiti-tubulosis, superiore inferiorem longe excedente; rhachis pedunculo pluries (5—6-plo) brevior cylindrico-incrassata acuta mucronata, alveolis profunde immersis approximatis decastichis, labio brevi profunde emarginato vel bilobo. Geonoma macrostachys Mart. Palm. brasil. 19. t. 20 et. Palmet. Orbignian. 25. t. 11. f. 2 et t. 23. f. B.

*) In lamina tota magnitudine ad ½ diminuta nervorum primariorum numerus false delineatus est; utrinque 27 pro 19 et 22 adsunt.

505

PALMAE:

FOLIA 10—15 erecto-patentia dense conferta, adolescentia rufotomentosa vel leprosa, 13—18 dm. lg.; petiolus cc. pedalis interdum etiam brevior: lamina 10—14 dm. lg. et. plrq. sub sinu fissurae 2 dm. lt. vel paulo latior; laciniae apicales plus quam 2½ dm. lg. et 1 dm. lt. falcatoacuminatae; nervi I. sup. in facie superiore solitarii bene prominentes in facie inferiore cum nervis I. inf. alternantes validi 9—10 mm. inter se distantes; α = 15°. SPADICES inter folia erecti cc. 1 m. lg., plrq. plures coaetanei in eâdem planta; pedunculus cc. 8 dm. lg. anceps, superne 4 ad 5 mm. in diam., fusco-tomentosus, spathâ superiore anguste tubulosâ cc. pedali ad partem inferiorem involutus; rhachis 1½—2 dm. lg. et 8—9 mm. in diam. apicem versus attenuata et plrq. in mucronem sterilem filiformem excurrens, alveolis per spiras angustiores confertis per orthostichas bene dignoscendas dispositis in interstitiis 4 mm. lg. superpositis, labio brevi in lobos rotundatos 2 excurrente. FLORES profunde emersi, cc. 3 mm. lg., calyce corollam vix aequante, petalis ♂ ad basin et ♀ usque versus medium connatis; urceolus staminatis ♂ anguste lageniformis quam corolla brevior, in flore ♀ breviter tubulosus profunde sexdentatus stylum supra dimidium denudans. BACCAE ellipsoideae nitide atro-purpureae 7—8 mm. longae.

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali, et secus tractum Andium austrum versus usque ad Boliviam orientalem dispersa: in silvis densis ad cataractas flum. Japurá, prope montes Araracodra et Cupati (Martius!), pr. Camand ad flum. Javary (Trail!), et in Boliviae prov. Chiquitos (Orbigny!). OBS. Specimen Pöppigiannm pr. Cuchero lectum a cl. MARTIO in Palmet. Orbignian. (l. c.) ad hanc speciem translatum ad aliam, et quidem novam?, pertinet; itaque G. macrostachys adhuc in Peruvia nondum inventa est.

32. GEONOMA ELEGANS MART. Caudex gracilis ad apicem sub comâ eleganter erecto-patente vaginis fibrosodissolutis involutus stolonifer, foliis breviter petiolatis inaequaliter pinnatisectis utrinque cc. 25-nervibus, segmentis plurinervibus late lanceolato-falcatis longe acuminatis saepius utrinque ternis, vel pluribus uninervibus anguste linearibus cum latioribus mixtis. Spadix longe pedunculatus, pedunculo spathis longe tubulosis incluso vel eas excedente quam rhachis anguste cylindrica longiore, alveolis profunde immersis plrq. laxe pentastichis, labio obtuso excrenato.

Geonoma elegans Mart. Palm. brasil. Suppl. 144. t. 18 A et Palmet. Orbignian. 38; Spruce, Palm. amaz. 104; H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined. CAUDEX 2 m. altus 8—10 mm. iu diam. in spatiis 1—2 cm. annulatus. FOLIA 10—14 versas apicem dense congesta atro-viridia, juniora fuscescentia griseo-leprosa, 4—7 dm. lg., laminae ambitu ovato; petiolus supra fere planus (siccus profande canaliculatus!) 1—1½ dm. lg., costa 2½—3 dm. lg., segmenta 2—2½ dm. lg., uninervia (intermixta) 7 mm. lt., reliqua plrq. nervis I. sup. 5—8 instructa 2—5 cm. lt., apicalia mediis breviora sed latiora nervis I. sup. utrinque 10—12 instructa, omnia versus apicem valde attenuatum cuspidato-acuminata acumine cum costa parallelo; α = 30—40°. SPADICES intra folia inferiora evoluti iis aequilongi vel breviores, adolescentes fusco-tomentelli; pedunculus 2—4 dm. lg. supra spathas bracteolatus; spatha inferior quam superior multo brevior; rhachis 1½—2 dm. lg. et plrq. 4 mm. crassa stricta vel leviter arcuata, acuta; alveoli laxe ad spiraliter dispositi orthostichas indisertas formantes, in interstitiis 6—7 mm. superpositi. FLORES cc. 4 mm. lg. colore sanguineo praesertim in staminibus conspicuo (cf. obs.!); calyx corollam hemisympetalam usque ad ⅔ aequans, urceolo staminali in flore ♀ lageniformi sexdentato crasso. BACCAE oblongae atro-violaceae 9 mm. altae et 7 mm. in diam. SEMEN subglobosum. OBS. Cl. H. WENDLAND, qui hanc speciem in horto Herrenhusano in cultura florentem examinavit, observat, in omnibus quidem Geonomis calycem et corollam rubescentem adesse, se autem in unica G. elegante stamina colore sanguineo induta vidisse.

GEONOMA.

506

Crescit frequentissima in Brasilia littorali praesertim tropica: in silvis aboriginibus prov. Bio de Janeiro (Schott!, Kulenkamp!, Raben!, Mikan!, Lhotsky, Gardner! n. 5645, Peters!, Langsdorff!); prope Macahé (Riedel!), in cacumine mts. Corcovado (Weddell! n. 361, Burchell! n. 1129 et 1135); in Serra dos Orgaos (Luschnath!, Glaziou n. 1177); in prov. Minas (Burchell, in nota herb. Kew. ad n. 1129); pr. Bahia (Blanchet!).

Var. β. ROBUSTA Dr. Major, foliis plurijugis, segmentis latioribus cum uninervibus saepe multis intermixtis elongatis, spadicis robusti rhachi longiore incrassatâ remotiflorâ pedunculum fere aequante vel interdum superante. Tabula nostra CXXI. Fig. II (spadix florifer et fructifer cum analysi). FOLIA 7—8 dm. lg. petiolo plrq. brevi (1 dm. lg.); segmenta rarius trijuga, plrq. utrinque 5—7 sparsa, uninervia 9 mm. lt. cum multinervibus multo latioribus intermixta, omnia longe falcato-acuminata 2½—3½ dm. lg. SPADIX 3½—5 dm., spathis pro portione pedunculi crassi longe tubulosis; rhachis stricta 2—2½ dm. lg. et 6—8 cm. crassa, alveolis profunde immersis inter se remotis (per orthostichas in spatio fere 1 cm. superpositis), labio patente breviter rotundato. FLORES ♂ cc. 6 mm., ♀ cc. 4 mm. lg., floris ♀ calyce corollam fere aequante, urceolo staminali sterili crasse carnoso argute sexdentato. BACCAE cc. 1 cm. lg., apiculatae.

Crescit cum specie et vix rarior quam illa esse videtur: sine loco speciali (Langsdorff)!, pr. Macahé (Riedel!), in Serra d’Estrella (Weddell! n. 773); communis in toto montium tractu ,,Serra do Mar“ dicto, in Serra dos Orgaos 400 m. supra mare adscendens, et in planitiei hortis pr. Rio de Janeiro mari affinibus culturae aliena (Glaziou! in litt. ad herb. Palm. n. 1177 et 9018).

Var. γ. AMAZONICA Trail. Minor, foliis adolescentibus simplicibus bifurcatis, dein irregulariter pinnatisectis 2—5jugis saepe trijugis, spadicis brevis rhachi incrassata pedunculum (spathis inclusum) superante, alveolis 6—8-stichis.

Geonoma elegans var. Amazonica Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 324. Palma interdum speciei propriae habitum gerens, interdum formae typicae simillima, foliorum structura ut in specie; nervi I. sup. utrinque 24—28. SPADICES 1—3 dm. lg. plrq. quam in specie crassiores; rhachis ½—2 dm. lg., in speciminibus exiguis (habitu ad G. pycnostachyam accedentibus) pedunculo paulo longior. BACCAE subglobosae.

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali: in silvis nunquam inundatis ad flumina Rio Jurua, Rio Purus (Barrciras. de Maneiva), et pr. Barrciras de Jutahy ad Rio Solimôes (Trail!).

33. GEONOMA OLFERSLANA KLOTZSCH (MSC., n. Caudex?; folia ampla laminâ ambitu ovato-lanceolatâ inaequaliter pinnatisectâ multijugâ utrinque cc. 50-nervi, segmentis paucinervibus inter se fere aequilatis lineari-lanceolatis falcato-acuminatis apicem versus valde decrescentibus inter se sp.).

approximatis, petiolo segmenti medii longitudinem cc. aequante valido. Spadix longus, pedunculo longissimo ad dimidium spathis anguste tubulosis inaequalibus involuto, rhachi pedunculi longitudinem vix dimidiam aequante cylindricâ gracili acutâ, alveolis profundissime immersis remotis plrq. hexastichis, labio brevissimo sinuato. Tabula nostra CXIX (folii apex, spadix, analysis).

Geonoma Olfersiana Klotzsch in sched. Herb. Reg. Berol.; H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined.

507

PALMAE:

FOLIA (unicum visum!) cc. 1 m. lg., petiolo 2½ dm. lg., costâ G dm. lg.; segmenta ntrinque 11—13, 2½ dm. lg. et plrq. 2—3 cm. lt. nervis I. sup. ternis praedita, rarius unine,rvia 7 mm. lt. prope basin intermixta, basilaria ipsa pluri(—8)-nervia latiora ad insertionem valde plicata; nervi I. sup. in segmentis basilaribus appropinquati cc. 7 mm. inter se remoti (α = 40°), in segmentis mediis cc. 9 mm. distantes (a = 30°), in apicalibus 5—3 mm. distant; nervi I. inf. in facie inferiore brunneo-lepidota. SPADIX fere 7 dm. lg.; spatha inf. 17 cm., superior 25 cm. lg. pedunculum tenuem leviter compressum involventes, persistentes sed laceratae; rhachis 2 dm. lg. et fere 6 mm. in diam. fusco-furfuracea mucrone brevi terminata, alveolis per orthostichas bene recognoscendas dispositis et 7 mm. superpositis, labio parum e rhachi prominente. FLORES usque ad dimidium alveolis immersi; ♂ ?; ♀ 4½ mm. lg., calyce quam corolla profunde tripartita paulo breviore, sepalis ovatis valde carinatis; urceolus staminalis crasse cylindricus truncatus ad oram minute 6-crenulatus corollae lacinias (late lanceolatas acuminatas) aequans; germen ad verticem rotundatum tuberculatum, stylo filiformi sub urceoli ora in stigmata 3 hastata acuminata diviso.

Crescit (semel inventa) in Brasiliae tropicae littoralis prov. Rio de Janeiro (Sello!). ADN. Species a cl. KLOTZSCH in honorem v. cl. DE OLFERS, legati borussici in urbe Rio de Janeiro, qui botanices studio magnam dedit operam et ex Brasilia tropica anno 1829 semina Berolinum misit, denominata.

OBS. (45.) Geonoma Jussieuana Mart. (Palmet. Orbignian. 24. t. 12. f. 2. et 23. f. A.), in montibus saxosis Boliviae centralis indigena, G. Olfersianae hic descriptae valde affinis esse videtur, attamen, quoad ex habitus icone et descriptione fragmentariâ (l. c.) judicare licet, specifice dignoscenda; aliter nomen G. Olfersianae delendum esset. Polia G. Jussieuanae segmentis superne accrescentibus (nec sensim decrescentibus) egregia sunt et proprium habitum efformant. — Cum hac Geonomam Metensem Karst. (in Linnaea XXVIII. [1856.] 409) conjungendam esse censemus, quod differentiam specificam nullam ex descriptione recognoscimus nisi quod posterior ut acaulis describitur, cum G. Jussieuana f caudex 1 m. altus saepe radicans tribuatur. Sed in hoc charactere varietatem solum constituamus. — Cl. KARSTEN Geonomis herbarii reg. Berolinensis examinatis observat (l. c., p. 410), G. Olfersianam a G. Metensi suâ spathis inaequalibus, rhachi breviore et alveolis densius rhachi incrassatae insertis differre; differentiam inter G. Metensem et Jussieuanam nullam indicat. — Species sequens a G. Jussieuana bene distincta videtur.

34. GEONOMA CAMANA TRAIL. Caudex incrassatus humilis foliis amplis longe petiolatis, laminâ inaequaliter vel fere aequaliter pinnatisectâ multijugâ ntrinque 25—36-nervi, segmentis plurimis uninervibus cum binervibus intermixtis lineari-falatis, apicalibus plurinervibus lanceolato-rhomboideis. Spadix pro portione foliorum minor, pedunculo fere ad ½ spathis inter se aequilongis vestito gracili petiolum fere rhachi gracili pedunculi dimidiam longitudinem aequante obtusâ, alveolis profunde immersis dense cc. 15aequante,

stichis, labio prominulo emarginato.

Geonoma Camaná Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 324. CAUDEX 1—1½ m. altus et 2½—4 cm. in diam. erectus vel flexuosus dense annulatus, ligno albo mollissimo. FOLIA 1½—2½ m. lg., petiolo 6—12 dm. lg. sulcato costâ cc. 1—1½ m. lg.; segmenta utrinque 17—31 plrq. uni- vel binervia, apicalia cc. 6-nervia, omnia angusta plus minusve linearia. SPADICES 4½—6 dm. lg., spathis 2¼—3 dm. lineari-tubulosis ancipitibus; rhachis 1½—2 dm. lg. alveolis per spiram densissimam congestis (quo charactere spadix a G. Olfersiana valde recedit). FLORES profunde immersi, calyce cf corollam superante; ♀ ignoti. BACCAE ellipsoideae scabridae, nigrae, 9 mm. altae et 6 mm. in diam.

Crescit in Brasilia acquatoriali occidentali: in silvis depressis paludosis ad ripas fluminum Hio Javary et Jutahi (Trail!). Indigenae mm Juriti-ubim, vel Assai-rana (i. c. Euterpe spuria) nominant.

GEONOMA.

508 §. 8. Acaules Dr. (Char. cf. supra.)

35. GEONOMA ACAULIS MART. Folia longe petiolata dense in rosam congesta, laminâ inaequaliter pinnatisectâ paucijugâ utrinque 22—25-nervi, segmentis basilaribus augustioribus fere rectangule patentibus, mediis et superioribus in angulo acuto erecto-patentibus, apicalibus latissimis. Spadix longissime pedunculatus, spathis pedunculum ad ⅓ aequantibus, rhachi cylindrico-incrassatâ quam pedunculus multiplo breviore, alveolis profunde immersis densissime 10—12-stichis, labio emarginato. Tabula nostra CXXI. Fig. I (habitus cum analysi).

Geonoma acaulis Mart. Palm. brasil. 18. t. 4 et 19 et Palmet. Orbignian. 39; H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined. FOLIA plrq. 8—12 coaetanea erecta vel magis divergentia, juniora fusco-leprosa, 1—1⅓ m. lg.; petiolus costam cc. aequans, interdum longior vel rarius brevior, antice concavus; segmenta utrinque plrq. 6 inaequilata, vel etiam pauciora latitudine majore, inferiora saepe uninervia (1 cm. lata) cum paucinervibus mixta, reliqua 3—4 dm. lg. et pro nervorum numero 2—10 cm. lt.; nervi I. segmentorum basilarium in angulo 60—70° egredientes dein postice deflexi et denique antice reflexi segmenta patentia reddunt; in segmentis superioribus α = 40°. SPADICES stricti 6—9 dm. lg., pedunculo incrassato valido vel graciliore, spathâ inferiore vix 1 dm., superiore 2—2½ dm. lg.; rhachis 8—13 cm. lg. et 7—10 mm. in diam. densiflora, alveolis per orthostichas bene ordinatas 2—3 mm. superpositis. FLORES 3—4 mm. lg., corollâ ♂ profunde tripartitâ calycem duplo vel longius superante, urceolo staminum fertilium brevi eampanulato in filamenta crassa ligulata excurrente; floris ♀ urceolus staminalis digitifidus, limbo tubi longitudinem ad ⅓ vel fere ½ aequante. Baccae?

Variat segmentis basilaribus minus parentibus, α = 40 ad 50° (cf. iconem nostram t. 121, f. I.). Crescit in Brasilia acquatoriali occidentali: in silvis umbrosis primaevis ad cataractas flum. Japurá pr. montem Cupati, et in ripa flum. Apapuris /'Martius!): secus flumina Solimôes et Jurua. pr. Serida vista ad flum. Puras (Trail!). — Ubi-mirim incolarum; folia uti multa specierum grandifoliarum in tuguriis cet. tegendis utilia sunt.

36. GEONOMA TAPAJOTENSIS TRAIL. Folia longe petiolata lamina inaequaliter pinnatisectâ paucijugâ utrinque cc. 22-nervi, segmentis late ovato-lanceolatis longe acuminatis subaequilatis, supremis paulo latioribus divergentibus. Spadix strictus, spathis pedunculum longissimum ad aequantibus, rhachi tenuiter cylindricâ quam pedunculus multiplo breviore in caudam sterilem excurrente, alveolis laxioribus 6—7-stichis leviter immersis.

Geonoma acaulis, subsp. Tapajotensis Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 342. Palma in omnibus partibus specie antecedente minor, gracilis. FOLIA vix 1 m. lg.; petiolus cum vagina 4½—5½ dm. lg. costae longitudinis cc. ⅔ aequans; segmenta utrinque 3—4 saepe imparia, 2—3½ dm. lg. et 3—9 cm. lt. in angulo 30 — 60° patentia, sigmoideo-inflexa; nervi I. inf. nervis I. superioribus (utrinque 20—24) fere aequales. SPADICES 5—6 dm. lg.; spathae coriaceo-membranaceae parvae, inferior cc. 5 cm. et superior cc. 13 cm. lg.; rhachis 5—7½ cm. lg. et 3—4 mm. crassa caudâ sterili plrq. plus 1 cm. longâ mucronata. FLORES structura G. acaulis (TRAIL!). BACCAE globosae, pisi minoris magnitudine.

Crescit rarior in Brasilia. acquatoriali magis orientali: in stivis humidis saepe inundatis pr. Aramanahy ad Rio Tapajoz (Trail!).

PALMAE:

509

GEONOMA—CALYPTRONOMA.

37. GEONOMA POITEANA KUNTH. Folia ampla breviter petiolata laminâ firmâ simplici (vel denique in segmenta irregularia laceratâ) longe cuneato-oblanceolatâ usque super ⅓ bifida utrinque plrq. cc. 20-nervi, laciniis anguste triangularibus acutis divergentibus. Spadix foliis paulo brevior stricte erectus, pedunculo spathas angustas breviter excedente, rhachi longitudinem pedunculi ad ½ vel ⅔ aequante incrassato-cylindricâ obtusâ plrq. decastichâ, alveolis per spiram angustam congestis, labio emarginato.

Geonoma Poiteana Kunth, Enum. III. 233; Mart. Hist. nat. Palm. III. 317 et Palmet. Orbignian. 39; H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined. Gynestum acaule Poit. Mém. du Mus. IX. 391. t. 5. Geonoma Tamanduá Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 323. Acaulis. FOLIA erecto-patentia 1—1½ m. lg., interdum minora, rarius longiora, firma; petiolus plano-canaliculatus plrq. 1½—3 dm. lg. costae longitudinem cc. ad aequans ad apicem lamina longe decurrente quasi illatus; nervi I. sup. pro magnitudine laminae inter eos valde plicatae 13—27(!) (plrq. 20—25), inter se 7—8 mm. distantes, in lacinias apicales longissimas (plrq. 4 dm.) longe excurrentes; latitudo maxima laminae cc. 1½—2 dm.; α = 10—12°. SPADICES speciosi 6—10 dm. lg. ferrngineo-leprosi; spathae ancipites 3—5 dm. lg., inferior quam superior dimidio brevior; rhachis 2—4 dm. lg. et 7—9 mm. crassa plrq. 10- (8—11-) sticha, alveolis cc. 6 mm. superpositis. FLORES (n. v.) speciosi corolla ♂ calycem duplo superante. BACCAE ellipsoideae 12—16 mm. in diam., atroviolaceae. Crescit in Guiana et Brasilia aequatoriali: ad fluvios Mana et Maroni Guianae gallicae (Poiteau, Leprieur in herb. Lessertiano ex cl. Wendland); in silvis nonnunquam inundatis ad flumen Javary (Trail!). OBS. G. Tamandua Trail ex recensione nostra formam brasiliensem occidentalem speciei guianensis vix satis cognitae efficit neque ut species propria distingui potest, scil. solum fere petiolo paulo breviore, lamina ampliore, spadice et praesertim rhachi breviore secedens. Cum ipsi specimina guianensia non viderimus, descriptio autoptica cl. amici WENDLAND pro illis suppeditabat.

Species incertae sedis.

GEONOMA RECTIFOLIA WALLACE, Palm-trees Amaz. 67. t. XXV. (An ad G. tuberculatam Spruce pertinens? Cf. etiam cl. Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 330.)

510

XXIII. CALYPTRONOMA GRISEB. CALYPTRONOMA Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 518.

Monoeca in eodem spadice. SPADIX ramiti catus, adolescens spatha duplici involutus sub anthesi eas excedens supra pedunculum denudatus, ramis simplicibus vel ramos II. fastigiatos paucos evolventibus; glomeruli triflori in alveolis bene spiraliter coordinatis et profunde immersis conferti, labio ex alveolorum margine inferiore producto, flore $ in glomerulis intermedio post masculum utrumque praecocem emergente. FLORES ♂: calyx triphyllus sepalis lanceolatis; corolla calycem excedens breviter gamopetala tubo basilari angusto in lacinias lanceolatas excurrente; androeceum monadelphum, tubo turbinato carnoso in filamenta 6 brevia excurrente, antheris bilocularibus connectivo elongato praeditis sagittatis; germinodium tubo inclusum. FLORES ♀: calyx triphyllus; corolla gamopetala, ad apicem incrassatum cohaerens et sub anthesi circumscissa calyptram audroeceo insidentem formans; androeceum sterile, tubum ventricoso-cylindricum ad oram profunde sexdentatum formans corollae calyptrâ coronatum; germen trilobum ex ovariis inaequalibus formatum, uno majore ovulum continente, reliquis 2 sterilibus, stylo longo trisulco excentrice apicali in stigmata lata exourrente. BACCA apocarpa e carpello fertili prodiens styli residuis subbasilaribus praedita, mesocarpio fibras lignosas prope rhaphen seminis adscendentes et supra chalazam descendentes reticulatim dense connexas continente, embryone in albumine aequabili basilari. Palmae speciosae solitarie crescentes rariores, in India occidentali ab insula Cuba ad Jamaicam et in Brasilia aequatoriali occidentali inventae, fortasse etiam

Species sequentes a cl. BARBOSA RODRIGUES (Enum. Palm. nov.) ut novae descriptae diagnosi nimis brevi affectae sunt, quam ut de eis dijudicetur, praesertim cum autor ipse in nonnullis (n. 4, 5 et 6) spadicem ne in fragmentis quidem observaverit:

in Peruvia (? Geonoma synanthera Mart.) et Columbia crescentes. — CAUDEX elatus ligno duro. FOLIA habitu Geonomarmn magnarum eodem que modo in aequaliter

2. GEONOMA SPECIOSA BARB. RODR., l. c., p. 9. (Prov. Amazonas.) 3. GEONOMA BIJUGATA BARB. RODR., l. c., p. 10. (Prov. Pará, Rio Jamundá.)

pinnatisecta, longe petiolata, segmentis plurinervibus falcato-acuminatis vel rarius paucinervibus linearibus. SPA-

4. GEONOMA BRACHYFOLIATA BARB. RODR., l. c., (Ad Rio Jamundá.) 5. GEONOMA FALCATA BARB. RODR., l. c., p. 10. (Ad Rio Jamundá.)

spathâ inferiore breviore persistente, superiore altius inserta rhachin cum ramis ante anthesin includente deni-

p. 10.

6. GEONOMA ULIGINOSA BARB. RODR., l. c., p. 11. (Ad Rio Jamundá.) 8. GEONOMA PALUSTRIS BARB. RODR., l. c., p. 11. (Ad Rio Jamundá.) (3.) GEONOMA BREVISPATHA BARB. RODR., l. c. (Prov. Minas)

Prot.-app. 41. Palm.

DICES ampli valide pedunculati patentes vel penduli,

que laceratâ; rami incrassato-cylindrici rhachi elongatae angulosae inserti; alveoli glomerulos ante antliesin trifimos, dem bifloros denique ♀-unifloros excipientes labio inferiore semicirculari patente notati, supra labium levius excavati denique in superficiem sensim transeuntes, orthostichas plures (6—10) argute distinguendas formantes et toto habitu a Geonomâ diversi; rarius anthesis florum 67

511

PALMAE:

CALYPTRONOMA—LEOPOLDINIA.

♂ fere contemporanea. FLORES Geonomarum magnitudine, ♂ tubo turbinato sexradiato antherisque ♀ et

solidis insignes, ♀ evolutione urceoli staminalis corollae apicem calyptriformem sursum extollentis et stylo intra lobos ovarii fertilis et duorum sterilium orto egregii.

FRUCTUS baccati quam ei Geonomarum multo majores

512

PRAENOTATIO. Genera sequentia duo a Geonomeis genuinis secedentia habitu et structura singulari praedita sunt; alterum (Leopoldinia) forsan aeque cum Oenocarpo et Jessenia

atque cum Calyptronoma affine Geonomeas cum Areceis, alterum (Manicaria) putaminis tenuioris ossei evolutione in fructu 1—3-spermo egregium Geonomeas genuinas cum Cocoineis, et inter has praesertim cum Barcella conjungere videtur.

ovoidei, nigrescentes, paulum a latere compressi, exocarpio et endocarpio tenui, mesocarpio crasso fibroso.

SEMEN nigrescens rhaphê tenui ramosâ ex hilo (prope embryonis radiculam sito) ortâ. OBS. Genus bene distinctum, bacca in mesocarpio crasse lignescente cum Leopoldinia conjunctum sed etiam ad Areceas americanas (e. gr. ad Oenocarpum) vergens, quasi medium inter Geonomam et Calyptrogynen H. Wendl.; haec (in America centrali crescens) spadicem simplicem habitu sectionis Geonomarum acaulium evolvit, corollâ ♂ omnino tripetala, urceolo staminali fertili quam stamina multo longiore, Urceolo sterili sexdenticulato ventricoso-inflato calyptram corollae extollente longe porrecto, gynaeceo ex ovariis 3 aequalibus (omnibus fertilibus!) et stylo centrali constante, baccâ apocarpâ.

1. CALYPTRONOMA ROBUSTA TRAIL. Caudex elatus vel excelsus dense annulatus, foliis patentibus inaequaliter pinnatisectis longe petiolatis, vaginis reticulato-fibrosis, segmentis plurijugis saepe oppositis falcato-lanceolatis longe acuminatis plurinervibus. Spadix puberulus nutans simpliciter ramosus, ramis multis cylindricis obtusis, alveolis 8—10-stichis, labio reflexo-patente; baccae ellipsoideae utrinque acutae, mesocarpii fibris regulariter ad- et descendentibus in rete formosum connexis intra sarcocarpium occultis, albumine osseo. Tabula nostra CXXII (spadix, laminae pars, bacca).

Calyptronoma? robusta Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 330. t. 183. f. III. CAUDEX solitarie crescens erectus 3½—5 m. altus et 3½—5 cm. in diam. FOLIA 12—14 coaetanea in comam apicalem formosam congesta, fere horizontaliter expansa, 2—2½ m. lg.; petiolus cc. ¾ m. lg. supra planus, subtus acute carinatus, glaber; segmenta utrinque 5—7, basilaria ½ m. lg. et 6 cm. lt., media ¾ m. lg. et 7—12 cm. lt., apicalia quam basilaria paulo longiora mediis aequilata; nervi I. sup. utrinque 37—39, inter se 9 mm. distantes, subtus aeque ac costa ferrugineo-furfuracei. SPADICES 9—12 dm. lg.; pedunculus 5—9 dm. lg. compressus; rhachis 1—1½ dm. lg. ramos 7—17 simplices 2½—3 dm. lg. exserens; spathae cc. 3 dm. lg. Flores ignoti. BACCAE lignescentes cc. 2 cm. altae et plus quam 1 cm. in diam. longiore, a latere conspicue compressae. SEMINIS testa nigro-badia, hilo albo.

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali: in silvis primaevis ad flumen Javary (Trail!), verisimiliter etiam ad flumina Jurua et Jandiatuba (ex incolarum traditionibus; Trail). — Indi Palmam, cujus foliis optime in tuguriis tegendis utuntur, Ubim-uassú denominant, quod nomen „Geonomam magnam“ significat. OBS. Quamquam hujus speciei flores ignoti sunt, tamen sine ullo dubio ad Calyptronomam pertinet, quod ex comparatione speciei Grisebachianae originalis et Trailianae affirmare possumus. — Geonomam synantheram MARTII speciem huic valde affinem, nisi forsan eandem esse censemus, sed ejus flores ♀ et fructus ignoti sunt, sicut habitus plantae totius et foliorum.

XXIV. LEOPOLDINIA

MART.

LEOPOLDINIA Mart. Hist. nat. Palm. II. 58 et III. 165; Wal-

lace, Palm-trees Amas. 12; Spruce, Palm. amaz. 124.

Monoeca in eodem spadice, vel spadicibus masculis cum androgynis mixtis polygama (an interdum dioeca?). SPADIX paniculatus, spathis brevibus inter vaginas occultis fugacibus, rhachi elongatâ ramos I. et ipsos semel vel pluries ramificatos exserente, ramulis (seu spicis) floriferis breviter cylindricis ad basin nudis dein incrassatis et deuse scrobiculatis flores binos vel singulos in alveolis bracteolatos (imos plrq. femineos, reliquos masculos) gerentibus. FLORES ♂: calyx triphyllus sepalis late cordatis imbricatis; corolla triphylla vel usque versus basin tripartita, petalis ovatis valvatis ad basin in disco carnoso confluentibus; stamina 6 inclusa, ad basin in discum cupuliformem carnosum connata ceterum distincta, filamentis subulatis, antheris ovoideo-didymis erectis supra basin affixis; germinodium crasse columnare. FLORES ♀: perianthium ut in mare; staminodia 0 vel distincta subulata; germen trigono-turbinatum ad apicem trilobum, inferne triloculare, loculo solitario fertili, reliquis aborientibus, ovulo?, stigmatibus sessilibus brevibus. BACCA apocarpa lignescens nucem vel drupam simulans lateraliter valde compressa ex ovario foecundato excentrice resupinato-excrescens, stigmatum residuis obsoletis ad basin conspicuis; mesocarpium incrassatum, fibris valide lignosis cum tenuioribus mixtis e basi arcuato-adscendentibus et circumflexis supra radiculam in foramen apertum connatis, sarcocarpio fibrarum interstitia explente; endocarpium tenue dense intertexte fibrosum. SEMEN subglobosum cum endocarpio leviter cohaerens albumine concentrice striato, embryone parvo basilari. Palmae minores vel speciosae, comae pulchritudine insignes, in America aequatoriali mediâ circum vallem Amazonum et praesertim secus flumen Ilio Negro frequentes, locis humidis in silvarum primaevarum imbris per ditionem rivorum aquae nigrae ita dictae in 4 speciebus crescentes neque altius quam 300 m. in montibus adscendentes, solitariae vel caespitosae. — CAUDEX humilis vel excelsus, totus vel certe in parte superiore vaginis fibroso-dissolutis (in processum liguliformem ligno-

513

PALMAE:

sum petiolo oppositum connatis) involutus, coma terminali concinna. FOLIA aequaliter pinnatisecta vagina reticulato-fibrosâ, petiolo brevi vel brevissimo, segmentis uninervibus anguste lanceolatis utrinque acutis vel lineariacutis.

SPADICES

plures inter foliorum inferiorum axil-

LEOPOLDINIA.

514

spicis floriferis tenuibus, floribus ♀ saepe ad distinctos ramulos vel ad diversos spadices restrictis; bacca nuciformis magna ancipiti-ellipsoidea, mesocarpii fibris validissimis in corpus lignosum supra radiculam perforatum connatis intra sarcocarpium edule inclusis, semine oblongo.

las evoluti dein patentes, valide pedunculati, post primam evolutionem spathas intraaxillares longe excedentes, ter

Leopoldinia Piassaba Wallace, Palm-trees Amaz. 17. t. VI; Spruce in Journ. Linn. Soc. IV. 58 et Palm. amaz. 127.

vel quater ramificati; spicae floriferae tomento fusco dense vestitae, mirum in modum breves cum reliquis

CAUDEX solitarie crescens robustus 7—12 m. alt. valde incrassatus (diametro quam in speciebus sequentibus multo majore), fibrarum indumento densissimo tectus (sicut truncus Filicum arborescentium radicibus adventivis ubique obvelatus), aetate supra basin eo denudatus. FOLIA CC. 12 in comam amplam conferta 4—5 m. lg. concinna, vaginis antice fibrosoreticulatis ad oram in barbam pendulam rufo-badiam tenacem ½ ad fere 1 ½ m. longam productis; segmenta utrinque cc. 60 fere 1 m. lg. et 4½ cm. lt. horizontaliter expansa versus apicem sensim et concinne decrescentia, nervis III. valide prominentibus cum secundariis reticulatim connexis. SPADICES quam 1 m. longiores ambitu pyramidato, tomento pallide fulvo haud ita dense vestiti, spathis 2 membranaceis fusiformibus rufescentibus laceratis et caducis; pedunculus 3—4 dm. lg. et fere 2 em. crassus, compressus, in rhachin angulosam transiens; spicae floriferae (n. v.!) profunde alveolatae, alveolis trifloris vel abortu bi- ad nnifloris. FLORES odorem suavem Resedae exhalantes, bracteolis fimbriatis ex alveolis altius emergentibus instructi; sepala ♂ suborbicularia imbricata fimbriata, petala (late ovata valvata) ad ⅓ aequantia, filamenta ad imam basin monadelpha antheris suborbicularibus versatilibus, germinodium filamenta fere aequans; sepala ♀ reniformia late imbricata petala (ovato-triangularia) vix ad dimidium aequantia, staminodia 6 subulata germen trigono-turbinatum circumdantia, stigmatibus sessilibus recurvis postea sub fructus maturatione valde excentricis. BACCAE 4½—5 cm. altae et 3—3½ em. in diam. latiore, vix 2½—3 cm. in diam. minore, mesocarpii cum endocarpio membranaceo cohaerentis strato fibroso-lignoso 7—8 mm. crasso extus in fibras anastomosantes dissoluto. SEMEN oblongo-ellipsoideum cc. 2½ cm. altum.

Palmis comparatae (cf. tabulam nostr. 123, Sp.) glomerulis trifloris plrq. destitutae vel paucis basilaribus praeditae.

FLORES minuti scrobiculis profundis vel alveolis

longe immersi, feminei nonnulli ad basin spicarum laxius inserti, interdum in spicis omnino deficientes; masculi altius supra femineos inserti multo densius congesti bini in alveolis, ad apicem spicarum singuli; corolla calycem excedens androeceum vel gynaeceum includens. BACCA (mesocarpio lignescenti-fibroso vix pro ,,bacca“ censenda) compresso-orbicularis, a dorso conspecta dimidio angustior quam a latere visa; fibrae lignosae intra sarcocarpium evolutae et putaminis spurii instar cohaerentes, sed a semine endocarpio tenui sejunctae.

SEMEN pro

portione baccae et praesertim mesocarpii minus. OBS. Cl. MARTIUS generis characteres constituens Leopoldiniae spatharum defectum tribuit, annuente postea cl. WALLACE; sed jam cl. SPRUCE Leopoldiniae majori et Piassabae spathas 2 ,,mox deciduas“ tribuit, et cl. TRAIL in valle Amazonum easdem intra foliorum axillas occultas in L. pulchra MARTII invenit; itaque eas ad generis characterem in hoc momento emendandum in tabula nostra 123, f. II. delineavimus. SPECIERUM CLAVIS DIAGNOSTICA. §. 1. Caudex stolonibus destitutus 7—12 m. alt. columnae crassae instar erectus fibris validis omnino involutus. Folia 4—5 m. lg.; segmenta fere 1 m. lg. nutantia. Spadix maximus ramis I. plrq. ter ramificatis 1. L. PIASSABA Wallace. §. 2. Caudex 2—7 m. alt. tenuior, infra nudus. Folia 1—2 m. lg., segmenta 3—4 m. lg. Spadix magnus ramis I. plrq. bis ramificatis. # Caudex plrq. stolonibus destitutus 2½—4 m. alt. Vaginae fibrae lignescentes; segmenta horizontaliter patentia angustissime lineari-lanceolata. Spadicis ramuli in eadem planitie patentes, spicis floriferis attenuatis quam pedicelli vix crassioribus 2. L. PULCHRA Mart. elongatis ## Caudex dense caespitosus 5—7 m. alt. Vaginae fibrae fragiles, teneriores; segmenta pendula 3. L. MAJOR Wallace. Caudex L. pulchrae. Segmenta anguste lanceolata utrinque attenuata. Spadicis ramuli undique patentes, spicis floriferis incrassatis brevibus 4. L. INSIGNIS Mart. 1. LEOPOLDINIA PIASSABA WALLACE. Caudex crasse columnaris excelsus vel speciosus petiolis cum vaginis in fibras validas dissolutis usque ad basin barbatus, foliis amplissimis

arcuato-patentibus in comam densam congestis, segmentis lineari-acuminatis patentibus apice nutantibus. Spadix amplissime paniculatus pedunculo suprapedali, ramis I. cc. 25 undique patentibus pluries (imis quater, reliquis ter) ramificatis,

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali et in Venezuela australi: in ditione fluminum et rivulorum aquam nigram continentium in Rio Negro et Orinoco superiorem affluentium, locis paludosis vel ad ripas subinde inundatas, praesertim secus flumen Padauiri (Wallace, Spruce!, Trail!), ad fium. Danahá, Marie pr. S. Gabriel, Xie, Temi et Atabapo (Wallace) , et locis depressis arenosis frequentissima pr. flum. Orinoco usque ad ejus cataractas (Spruce!). — Palma fibris e vagina ortis et sub nomine „Piaçába“ notis utilissima, ab Indis ubique quaesita; etiam baccae pulpâ cibum suavem praebent; Chiquichiqui in lingua Barre.

2. LEOPOLDINIA PULCHRA MART. Caudex humilis vel subexcelsus supra basin petiolis cum vaginis (in rete validum anastomosans dissolutis) involutus, foliis gracilibus arcuato-patentibus, segmentis horizontaliter patentibus angustissime lineari-lanceolatis longe acuminatis ad basin contractis. Spadix regulariter pinnatifido-paniculatus, ramis I. cc. 15 bis ramificatis in spicas floriferas elongatas gracillimas excurrentibus, floribus ♀ in parte inferiore spicarum sparsis quam masculi superne conferti multo rarioribus vel spadices proprios cum masculis inhabitantibus; bacca nuciformis orbicularis a latere valde compressa, mesocarpii fibris tenuioribus dense intertextis et anastomosantibus supra radiculam deficientibus, semine subgloboso. Tabula nostra CXXIII. Fig. II (spathae).

Leopoldinia pulchra Mart. Palm. brasil. 59. t. 52 et 53. f. I. II. et 1—15. et t. 100. f. I. et II; Wallace, Palm-trees Amaz. 13. t. IV. et t. II. f. 6; Spruce, Palm. amaz. 126. CAUDEX 2½—4 m. altus et ½—1 dm. in diam. cylindricus erectus, solitarie crescens. FOLIA 1½—2 m. lg. eximie concinna laxe terminalia;

515

PALMAE:

petiolus 1—1½ dm. vaginans firmus, supra pedem lg. et fere 1 cm. lt. canaliculatus brunneus glaber, vaginâ in parte inferiore tenuiter fibrillosâ versus oram incrassata fibrarum rete valide lignosum et in mucronem petiolo oppositum latum excurrens formante; segmenta utrinque cc. 25, inferiora et media patentia 4 dm. lg. et 2 cm. lt., rarius paulo longiora, apicalia in angulis acutis conniventia 3—2 dm. lg. et vix 1½—1 cm. lt., summa angustata; medianus validus, nervi II. utrinque bini margini approximati validiores, nervi III. in statu sicco bene conspicui. SPADICES plrq. ex sexu aut masculo aut androgyno distincti, 6—8 dm. lg. fulvovel fusco-velutini et hoc indumento egregio nitidi; spathae 1—1½ dm. lg. ventricosae intra axillas occultae, longitudinaliter dehiscentes et denique caducae; pedunculus 2—3 dm. lg. valde compressus in rhachin angulosam ramos plrq. alterne distichos exserentem transiens; rami I. versus apicem sensim ahhreviati et minus ramificati, infimi spithamam vel pedem longi; spicae floriferae ♂ 1½—3 cm. lg. et vix 1 mm. in diam. supra basin nudam flores singulos valde distantes dein approximares et versus apicem densissime in alveolis et tomento velutino confertos evolventes; spicae floriferae androgynae multo validiores 3—9 cm. lg. et supra basin nudam pedicelliformem magis incrassatae (1½—2 mm. in diam.). FLORES minuti, ♂ vix 1 mm. alti, calyce humili fere late annulari corollam vix ad ⅓ aequante, petalis ovato-lanceolatis in disco staminali connexis, staminibus corollam ad ⅔ aequantibus antheris reniformibus; in flore ♀ staminodia 0, gynaeceum trilobum. BACCAE flavescentes vel viridescentes 2½—3 cm. altae et vix 1½ cm. in diam., ad imam basin emarginatae stigmatum residuis instructae; mesocarpium duplici fibrarum strato praeditum, exteriore reticulatim fibroso, interiore magis in corpus lignosum concrescente. SEMEN ovoideo-globosum fibris fuscis quasi tenuibus involutum, 1½ cm. altum. Crescit late dispersa in Brasilia aequatoriali, praesertim occidentali, et in Venezuela australi: in silvis humidis prov. Para (Riedel!), pr. Santarem (Wallis!), ibidem et ad flum. Caipuru in flum. Trombetas affluens (Spruce!), frequentissima in silvis primaevis locisque humidis secus flum. Rio Negro ejusque affluentia ab ostio usque ad fontes, et secus rivos aquam nigram continentes in flum. Orinoco influentes (Martius!, Wallace, Spruce!, Schomburgk!). Etiam in Guiana britannica crescere traditur (Schomburgk). — Jará, Jaraiúva vel Caraná ab incolis nominatur, qui caudice foliisque vario modo utuntur.

3. LEOPOLDINIA MAJOR WALLACE. Caudex excelsus dense caespitoso-stolonifer in parte superiore petiolis cum vaginis dissolutis involutus, foliis gracilibus deflexo-patentibus, segmentis cernuis pendulisve lineari-lanceolatis longe acuminatis ad basin contractis. Spadix regulariter paniculatus, ramis I. bis rumificatis in spicas floriferas attenuato-elongatas pilis stellatis ferrugineo-tomentosas excurrentibus, floribus utriusque sexus praesertim in spadicibus distinctis evolutis; bacca nuciformis orbicularis a latere valde compressa, semine subgloboso.

Leopoldinia major Wallace, Palm-trees Amas. 15. t. V; Spruce, Palm. amas. 125. CAUDICES multi (usque ad 24) ex eodem rhizomate orti, 5—7 m. alti (rarius usque versus 10 m. alti) et cc. ¾—1 dm. in diam., erecti vel rarius arcuati, usque supra medium denudati et remote annulati, sub apice vaginis in fibras fragiles tenuiores dissolutis petiolorumque residuis dense involuti. FOLIA 1 ½—2 m. lg., petiolo suprapedali, costa cc. 1 m. lg. detergibili-lepidotâ; segmenta utrinque 25—30 aequidistantia et versus apicem concinne decrescentia, saepe fere exacte pendula, secus medianum et nervos II. validos 3—6-plicata, media 3½—4½ dm. lg. et 2—2½ em. lt., apicalia multo breviora. SPADICES intra folia plures (3—4) evoluti ample paniculati dense ferrugineo-tomentosi vel velutini, saepe ei diverso sexu praediti inter se alternantes, forma simili atque in specie praecedente, plrq. paulo majores; alveoli in spicis superne conferti plrq. 2- vel 1-flori abortu glomerulorum triflororum, bracteolis intus 3 instructi; spathae 2 fusiformes membranaceae rufescentes caducae. FLORES (n. v.) ♂ minuti, sepalis cordato-rotundatis late imbricatis, petalis quam calyx triplo longioribus late ovatis valvatis, extus glandulis sparsim punctatis; stamina 6 corollae aequilonga, filamentis subulatis ad basin connatis, antheris suborbicularibus dorsifixis, germinodio trigono; flores ♀ ignoti. BACCAE in

LEOPOLDINIA.

516

spadicibus ♀ multae maturescentes et densius confertae, quam in L. pulchra (sine dubio huic valde affini) majores. Crescit in Brasilia interiore aequatoriali et Columbia affini: gregaria et numerosa valde divulgata. in ripis et insulis inundatis flum. Rio Negro superioris, Pacimoni, Vasiva, Atabapo cet., saepe radicibus sub aqua nigra submersis, in ditione flum. Rio Negro inferiore prope ostium deficiens (Wallace, Spruce!, Trail!). — Jará-uassú in lingua generali appellatur; Indi ex fructibus deustis et aquâ, extractis salem quemdam praeparare traduntur (Wallace, l. c.).

4. LEOPOLDINIA INSIGNIS MART. Caudex humilis vel subexcelsus petiolis cum vaginis reticulatis involutus, foliis gracilibus patentibus, segmentis horizontaliter patentibus anguste lanceolatis aristato-acuminatis ad basin plicatam contractis in facie inferiore glaucescentibus. Spadix irregulariter paniculatus, ramis I. inferioribus ter, superioribus bis carnificatis in spicas floriferas breviter cylindricas quam pedicelli multo crassiores excurrentibus, floribus dense confertis; bacca nuciformis oblongo-orbicularis a latere valde compressa mesocarpii fibris extus reticulato-anastomosantibus intus firmius connexis, semine ovoideo. Tabula nostra CXXIII. Fig. I (folii minoris apex, spadix cum analysi).

Leopoldinia insignis Mart. Palm. brasil. 60. t. 63. f. 16 et 17. Palma habitu L. pulchrae simili (ex MART.). FOLIA eximie concinna 1½—2 m. lg., costa gricillimâ saepe hispidulo-floccosâ; segmenta forma magis lanceolatâ quam in speciebus antecedentibus, acute pungentia vel breviter aristata, inferiora et media 4—4½ dm. lg. et sub medio 3 cm. lt., versus apicem sensim decrescentia (in foliis adultis multo evidentius quam in icone tabulae nostrae ex apice juniore) sed eodem ambitu, itaque segmenta suprema 1½—1 dm. lg. et 15—12 mm. lt.; medianus superne validus, nervi II. utrinque cc. 5—G alterne in facie superiore et inferiore prominentes. SPADIX validus, statu sicco fragilissimus, rhachi 4 dm. lg. plano-compressâ glabrescente, ramis tortis o basi crassiore applanatis et attenuatis tomento detergibili adspersis; spicae floriferae plrq. 1 cm. lg. et 2—2½ mm. (floribus inclusis) crassae, alveolis dense confertis tuberculatae, villosae. FLORES minuti, ♂ 1 mm. lg. vel paulo majores, calyce late imbricato et ciliato corollam ad ¾ aequante, petalis cordato-ovatis; stamina inclusa, in cupulam brevem carnosam connata germinodium crasse columnare sibi acquilongum includentia, antheris didymis dorsifixis; flores 9 ignoti. BACCAE 2½—3 cm. altae, 2—2½ cm. in diametro longiore (dorsali), sed modo 1 ½ cm. in minore (laterali) metientes, fibris lignescentibus sub exocarpio validissimis reticulatim connexis instructae. Crescit in Brasilia aequatoriali magis orientali: in silvis primaevis ad Canumá, prov. Para (Martius!); in valle Amazonum sine loco speciali (Wallis!).

XXV. MANICARIA GÄRTN. Gärtn. Fr. et Sem. II. 468. t. 176; Mart. Hist. nat. Palm. II. 139. et III. 230; Wallace, Palm-trees Amas. 68; Griseb. Fl. Brit. West-Ind. Isl. 518. — PILOPHORA Jacq. Fragm. 32. t. 35 et 36; Willd. in Act. Acad. Berol. 1815. 1. MANICARIA

Monoeca in eodem spadice. SPADIX simpliciter ramosus, spatha solitaria completa ramos simplices elongatos usque ad anthesin includente denique irregulariter diruptâ fibrosâ, spathâ rudimentariâ supra

517

PALMAE:

completam pedunculo insertâ inclusâ, floribus ♀ singulis ad ramorum partem inferiorem sparsis late insidentibus,

masculis binis approximatis vel plrq. sin-

MANICARIA.

518

lignosa; germinis structura parum nota.

DRUPAE plrq. tricoccae rarius abortu ovuli unius vel duorum di- vel monococcae magnae, inter putamina segregata profunde

gulis in alveolis incompletis dense inter se approxi-

lobatae, vix stigmatum residuis notatae, pericarpio extus

matis spicam densam terminalem rami efformantibus. FLORES ♂ : calyx triphyllus sepalis erectis late imbri-

in processibus depresso-pyramidatis angulatis suberosis undique obtecto et quasi obtuse echinato; putamen coeru-

corolla triphylla vix in basi sympetala calycem

lescens structurâ vitreo-crustaceâ fragili et durâ, magni-

catis;

longe excedens petalis valvatis inflexis;

androeceum

inclusum staminibus 20—30 in fundo floris discum formantibus dein distinctis, antheris linearibus profunde sagittatis versatilibus; germinodium parvum columnare. FLORES ♀:

majus;

perianthium ut in mare, quam illi multo

staminodia?;

germen obovoideum incrassatum

trigonum in vertice rotundato stigmatibus 3 erectis sessilibus coronatum, ovariis 3 fertilibus ovula singula evolventibus 1—3 in fructum excrescentibus.

DRUPA

mono-, di- vel tripyrena, coccis singulis globosis, exocarpio suberoso echinato,

mesocarpio tenui in fibras

validas reticulatim connexas putamina circumnectentes efformato, putaminibus 1—3 globosis inter se distinctis osseo-crustaceis tenuibus juxta basin foramine amplo perforatis semina singula globosa testa laevissima continentibus, albumine aequabili intus excavato, embryone basilari.

Palmae monotypicae habitu singulari egregiae et pulcherrimae in Brasilia aequatoriali praesertim littorali frequentes et inde secus littora Oceani per Guianam et Columbiam septentrionalem usque ad insulam Trinidad et Isthmum Panamensem dispersae, regiones inundatas limosas prope mare sitas incolentes, raro in interiore valle Amasionum inventae. — CAUDEX mediocri altitudine valde incrassatus vaginis involutus ligno molli spongioso; coma terminalis amplissima e foliis simplicibus

tudine pomi minoris. OBS. I. Genus quoad positionem systematicam pertinet intricatum, secundum cl. GRISEBACH proprium Arecinearum subtribum formans, qua dispositione difficultates affinitatis illustrandae non sublevantur. Spathâ completa solitarii flores usque ad anthesin includente, spadicis ramificatione et inflorescentiae modo, denique putaminis ossei cum foramine supraembryonali evolutione ad Cocoineas proxime accedit, spadicis habitu proxime ad Acrocomiam vel potius ad Barcellam accedente; sed cum putamen ex solitarii ovarii foecundati endocarpio excrescat et ovaria reliqua ovulis non foecundatis aboriantur, Manicariae drupa ne cum Attalea quidem et Orbignia comparari potest, sed tribum carpellis apocarpis (ovariis autem syncarpis) instructam indicat. Mediante Leopoldinia, cujus fructus aegre cum drupa comparari potest et quae similem florum structuram et in ramis dispositionem praebet, genere et ipso anomalo, Manicariae inter Geonomeas anomalas militandum esse consuimus, sed monemus, hoc genus ex affinitate has cum Cocoineis conjungere et methodo naturali documentum praebere. Pericarpium simile suberosum et obtuse echinatum praeterea Phytelephas inter Palmas americanas, et Teyssmannia inter Palmas gerontogaeas possidet; etiam haec duo genera in tota structurâ singularia. OBS. II. Staminodia in flore $ nulla observavimus (in floribus multis examinatis haud ita bene conservatis spadicis e Museo Kewensi nobis benigne communicati), neque ullum aliud vestigium androecei abortivi; contra cl. MARTIUS staminodia 10—12 in flore ♀ adesse tradit, quae autem in tabula citata non illustrata sunt. Etiam cl. GRISEBACH l. c. staminodia adesse tradit; sed incerti sumus, utrum hunc characterem e natura au e MARTII opere insigni hauserit.

1. MANICARIA SACCIFERA GÄRTN. Caudex specioso-excelsus sub apice vaginis involutus comam foliorum amplissimorum dense congestam evolvens, laminâ simplici ad apicem bifidâ denique in segmenta nonnulla vel plura irregulariter laceratâ, nervis I. validis inter se remotis. Spadix robustus elongatus multiramosus, ramis anthesi erectis, fructiferis cum rhachi cernuis, floribus ♀ quam masculi fere duplo

argute inter nervos I. serratis et ad apicem brevissime bilobis, aetate in segmenta irregulariter laceratis. SPA-

longioribus incrassatis, drupae exocarpio gibboso echinato gibbis singulis acute angulatis pyramidatis.

DICES validi intra folia erecto-patentes dein cernui spe-

Tabula nostra CXXIV (apex plantae totius, laminae fragmentum, flores ♂, fructus). Tabula physiognomica XL, alma ad sinistram.

ciosi, ante anthesin spatha completa elongato-fusiformi in mucronem validum obtusum excurrente primum lanata dein fibroso-dissolutâ inclusi; rami elongati stricti et rhachi primum accumbentes, Astrocaryi vel Acrocomiae instar floribus ♀ supra pedicellum flexuosum sparsis et floribus ♂ dense aggregatis onusti; glomeruli triflori plrq. in parte ramorum inferiore rite evoluti, cum mares bini super feminam solitariam dense consociati eam comitentur; dein flores ♂ plrq. bini approximati glomerulum abortivum simulant, denique singuli spiraliter conFLORES magni, ♂ cylindrici, ♀ ovoideo-pyrami-

gesti.

dati, calyce in formam depresso-campanulatam connivente in femina oblique postice elongato, corolla indurata fere Palm.

Manicaria saccifera Gärtn. Fr. et Sem. II. 468. t.176; Mart. Palm. brasil. 140. t. 98 et 99; Wallace, Palm-trees Amaz. 69. t. XXVI. et t. II. f. 3. Pilophora testicularis Jacq. Fragm. 32. t. 35 et 36; Willd. in Ad. Acad. Berol. 1815. p. 1. CAUDEX crasse columnaris plrq. 3—5 m., vel rarius 5—6 m. altus, ultra pedem crassus, aetate provectiore paulum inflexus. FOLIA 10, 15 vel etiam plura dense in apice obtuso congesta ambitu lineari-lanceolata vel interdum late lanceolata, plrq. 5—7 m., rarius fere 10 m. lg. et 1½ m. lt.; petiolus pro portione gracilis late vaginans, secus margines supra vaginam persistentem fibrosus; nervi I. sup. laminae cc. 3 cm. inter se distantes. SPADICES plures coaetanei intra folia orti denique dependentes, 1—1¼ m. lg.; spatha inferior completa fusiformis in mucronem 2—3 cm. lg. excurrens, tegmenti intertexti instar reticulato-fibrosa et flexili substantia, clausa et spadicem usque ad evolutionem perfectam involvens,

PALMAE:

519

MANICARIA—HYOSPATHE.

denique irregulariter dirupta vel rarius integra persistens et fructificationem impediens, plrq. 11—12 dm. lg. et 9 cm. in diam.; spatha supra completam inserta secunda usque ad ramorum inferiorum insertionem attingens rudimentaria, molliter membranacea et fusco-velutina; rami ec. 60 ad rhachin cc. ½ m. longam inserti, infimi appresse pedicellati fere 6 dm. lg., medii 4 dm., supremi 3 dm. lg., omnes dense fusco-lepidoti vel velutinoleprosi, mutua pressione angulati, ad basin pedicelliformem paulum inflexam floribus denudati, dein floribus ♀ plrq. 3—5 praediti cum superpositis maribus binis, (vel rami superiores flore ♀ solitario vel nullo instructi), denique in spicam crassam ♂ 3½—2½ dm. longam et 1 cm. crassam cylindricam excurrentes, quae supra florum ♀ insertionem laxa oritur et densa usque ad apicem rami continuatur, floribus usque ad corollam intra bracteolas longe cuspidatas et intra tomentum densissimum immersis. FLORES ♂ 6½—7½ mm. lg.; sepala cordata petala (spathulato-lanceolata) usque ad ¼—⅓ aequantia; stamina 20—30 dense congesta, antberis versatilibus late linearibus; germinodium antherae cc. aequilongum. FLORES ♀ cc. 1 cm. alti et 7 mm. crassi; sepala reniformia ad margines eroso-denticulata vel fimbriata corollam usque supra medium involventia, petalis oblique ovato-acutis lignoso-incrassatis; germen obovoideum 4—5 mm. lg. et 3—4 mm. crassum, stigmatibus erectis conniventibus 2—3 mm. lg. coronatum. DRUPAE pro putaminum semina singula includentium numero 1—3 globosae vel didymae vel depresso-tridymae, sicut ambitus globulos 2 vel 3 conglutinatos efficit; epicarpium suberosum praeter gibbas cc. 1½ m. crassum, mesocarpium e strato unico fibrarum et sarcocarpii formatum; putamen exacte globosum semen eadem forma osseo-induratum includens. Crescit in Brasilia aequatoriali litterali: in silvis densis aboriginibus saepe inundatis ripas fluminum Amazonum, Tocantins et Acará prope ostium obtegentibus, in insula Marajo, non in interiores regiones invadens (Martius!, Pöppig!, Wallace, Wallis!). — Bussú in lingua generali audit.

Var. β. MEDITERRANEA Trail. Minor caudice humili, foliis irregulariter pinnatisectis, sepalis ♂ (orbicularibus ad basin cohaerentibus) petala vix ad ⅓ aequantibus, gibbis epicarpii acuto-pyramidatis.

520

CAUDEX 2—2½ m. altus et 1½ dm. in diam. FOLIA 3—3½ m. lg. et 9—12 dm. lata, segmentis late linearibus vel oblongo-linearibus versus apicem conjunctis, nervis I. sup. cc. 2½ cm. inter se distantibus in angulo 18—24° e costa egredientibus. SPATHA completa 1—1¼ m. lg. PUTAMEN 3½—5 cm. in diam.

Crescit in Brasilia aequatoriali interiore et occidentali: in silvis arenosis Catinga dictis pr. Manam ad flum. Tarumd, ad cataractas fl. Mauhés (Trail!), in ditione fluminis Rio Negro superioris et in valle Amazonum superiore (Wallace), pr. Obidos? (Wallis!).

Var. γ. PLUKENETII Griseb. et Wendl. (sub spec.) Minor, laminâ obovatâ bifidâ inciso-dentatâ vel irregulariter pinnatisectâ, sepalis ♂ (ad basin cohaerentibus) petala fere ad dimidium aequantibus, gibbis epicarpii obtuso-pyramidatis depressis. Manicaria Plukenetii Griseb. et Wendl. in Fl. Brit. WestInd. 518. FOLIA minora quam in praecedentibus formis, segmentis inferioribus parum distantibus, reliquis fere cohaerentibus. SPATHA ½ m. lg. sensim acuminata (neque mucronata). DRUPA 1—3 pyrena.

Crescit in Guiana (Kegel!, Schomburgk et alii); in Trinidad et Barbadoes (Plukenet), et forsan usque ad oras Columbiae septentrionalis et ad Panama dispersa. OBS. Varietates fl. et y. sub specie nostra coordinatae ex descriptionibus et iconibus specierum propriarum habitum gerunt; sed cum characteres graviores a formâ, typicâ diversi nondum observati sint, eas usque ad indagationes futuras in varietatum ordinem instituimus. Icones plantae totius habitum saepe diversam demonstrant; imprimis icon in MARTII Palm. brasil. laudata t. 98 foliorum forma anguste lanceolata vel oblonga ab iconibus WALLACEI et WALLISII secundum plantas ejusdem regionis delineatas et ab icone tabulae physiognom. 40 secedit et vix recta videtur, quare iconem WALLISII in tabula nostra denuo delineandam curavimus.

Manicaria saccifera var. mediterranea Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 332.

Trib. VI. CHAMAEDORINEAE

HYOPHORBEAE.

Drude in Bot. Zeitg. XXXV. (1877.) p. 632, exclusis Geonomeis. — ARECINARUM genera Mart. — ARECOIDEAE, series I, subserici primae genera (reliqua exclusis Geonomeis) H. Wendl.

Hist. nat. Palm. III. 157.

System. Einth. d. Palm. in Ber. d. 40. Vers. deutsch. Naturf. u. Aerzte zu Hannover 1866. p. 181. (Characterem cf. supra in conspectu, pag. 276.)

XXVI. HYOSPATHE MART. HYOSPATHE Mart. Hist. nat. Palm. II. 1. et III. 160; Kunth,

Enum. Pl. III. 173; Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 516.

discum carnosum confluens, staminibus 6 anthesi stellatis,

filamentis supra discum distinctis subulatis an-

theras parvas ellipsoideas erectas gerentibus; germinodium disco intra stamina immersum tridymo-ellipso-

Monoeca in eodem spadice. ramosus,

SPADIX simpliciter

spathis duabus longe fusiformibus ante an-

ideum.

FLORFS ♀ masculis multo minores:

phyllus

sepalis

leviter

imbricatis;

calyx tri-

corolla triphylla

thesin longitudinaliter dehiscentibus inclusus (superiore

calycem longe excedens petalis imbricatis;

fere completa), ramis approximatis gracilibus levissime

minima dentiformia germinis basin cingentia! (nulla:

scrobiculatis glomerulos trifloros usque ad apicem evol-

MARTIUS) ;

ventibus.

FLORES ♂: calyx gamosepalus e basi cupu-

lari trifido-radiatus; disco conjuncta,

corolla triphylla ad imam basin

petalis lanceolatis valvatis calycem

longe superantibus;

androeceum in fundo corollae in

staminodia

germen ovoideo-ellipsoideum ex ovariis 3

inaequalibus formatum, ovario solitario (majore) fertili ovulum axi centrali insertum horizontale hemitropum evolvens,

reliquis duobus (augustioribus) sterilibus in

centro cellulis magnis raphidigeris repletis, stigmatibus

PALMAE:

521 3 sessilibus revolutis.

BACCA e carpello solitario fer-

tili orta apocarpa monosperma resupinata,

stigmatum

residuis prope basin insertis. SEMEN ellipsoideum testâ laevi, albumine corneo aequabili solido, embryone parvo conico basilari vel supra basin oblique laterali.

Palmae graciles minores, in Americae aequatorialis regionibus praesertim interioribus silvaticis haud ita frequenter inventae, in paucis speciebus a valle Amazonum occidentali usque ad Columbiam affinem, et a Guiana usque ad insulae Trinidad montes dispersae. — CAUDEX arundinaceus plrq. gracilis comâ sub apice laxâ vestitus. longe vaginantia longe petiolata vagina tubulosa,

FOLIA

lamina inaequaliter pinnatisectâ interdum simplici bifidâ, segmentis vel furca utraque plurinervibus anguste vel late lanceolatis falcato-acuminatis. SPADICES pauci Are-

cearum more infra folia evoluti, graciles (1—2 spithamas longi), anthesi e spathâ duplici egressi, ramos scopiformes rhachi brevi insertos expandentes, multiflori;

HYOSPATHE.

522

denda l. c. t. 1. ad H. filiformem pertinens); H. Wendl. Geonom. brasil. Msc. ined.*). CAUDEX cc. 2 m. altus et 1½—3 cm. crassus. FOLIA 5 vel plura (in specimine sicco Martiano exquisite disticha!) ad apicem caudicis laxe congesta patentia et arcuato-cernua 1—1¼ m. lg. tomento detergibili ferrugineo sparsim induta; vagina 2—3 dm. lg. cylindrica ad oram truncata, petiolus brevis 1½—2 dm. lg. canaliculatus, costa 6—7 dm. lg.; segmenta valde irregularia et inaequaliter sparsa plrq. remota, basilaria magis patentia et ad basin plicata, utrinque plrq. 6—8 fere ½ m. lg., latitudine pro nervorum I. numero inter 15 vel 18 mm. (in uninervibus) aut 6—8 cm. (in 6—8-nervibus, praesertim apicalibus) variante; nervi I. sup. validissime in facie superiore prominentes in mediâ laminâ 16—18 mm. distant et in angulo α = 30° egrediuntur, secundariis nonnullis inaequalibus interpositis. SPADICES plrq. 2½ dm., interdum fere 4 dm. lg., pauci sub comâ coaetanei patentes; pedunculus 5—7 cm. lg., rhachis plrq. 5 cm. lg., ramos 12—24 anthesi undique patentes plrq. 2 dm. longos (rarius 3—3½ dm. lg.) exserens strictos, crassitie (prope basin 2 mm.) superne decrescente (sed nunquam in formam capillarem transeunte); spathae pro portione majores quam in generibus affinibus, spadicem ante anthesin complicatum fere aequantes, utraque dense altera super alteram inserta, superior longior. FLORES ♂ ante anthesin 3—4 mm. lg., calyce cupulari trifido petala ad aequante, petalis late lanceolatis anthesi amplo-stellatis, staminibus anthesi longe exsertis petala paulo superantibus; flores ♀ 1½ mm. lg., calyce brevius trifido corollam fere ad dimidium aequante. BACCAE (n. v.) fere 1½ cm. lg. et 8 mm. in diam. (ex icone Mart.), sarcocarpio tenui semen ovoideum subacutum magnum includente, embryone oblique deorsum spectante.

glomeruli triflori (habitu Glaziovae, et Coci sect. Are-

castrum, et Jesseniae) ramos ab imâ fere basi saepe usque ad extremum apicem spiraliter obtegentes, vix minutissime bracteolati. FLORES ♂ ante anthesin oblongi,

Crescit in Brasilia aequatoriali praesertim occidentali in ditione flum. Rio Negro et Japurá (Martius!), et ad flum. Rio Juruá, Solimôes, Purus (Trail!). Etiam in Guiana Anglica crescit: R. Schomburgk! n. 1220, in silvis montium Canuku.

anthesi late stellatim expansi habitu ad Moreniam accedentes, quam flores ♀ (ante anthesin ovoideo-acuminati, exigui) multo longiores et praecociores; germen in sectione transversali sub medio factâ loculo unico magno excentrico praeditum, quem ovulum solitarium horizontaliter ab axi excentrico patens et more Chamaedoreae (confer tabulam nostram 125, gynaecei sect. long.!) deorsum spectans micropylê inferâ omnino fere explet. BACCAE parvae oblongae vel ellipsoideae glabrae nigro-olivaceae, carnosae, plurimae in spadice maturescentes. Ons. Genus in Palmarum systemate naturali gravioris momenti, quod tribum nostram Arecearum praesertim americanarum cum Hyophorbeis (praesertim cum Hyophorbê et Moreniâ) connectit; spadicis forma, spathae utriusque et superioris subcompletae evolutio, praesertim autem germinis uniovulati structura cum Areceis comparanda est, cum ovuli ipsius structura et insertio Chamaedoream aemuletur et baccarum evolutio apocarpa solum cum Hyophorbeis congruat.

1. HYOSPATHE ELEGANS MART. Caudex gracilis remote annulatus, foliis superne laxe vaginantibus 2—3-stichis, laminâ utrinque 20—22-nervi inaequaliter pinnatisectâ plurijugâ, segmentis uninervibus lineari-acuminatis cum multinervibus lanceolatis sparsim intermixtis. Spadix firmus, pedunculo ad imam basin amplectente rhaclii aequilongo, ramis ad basin incrassatis quam rhachis pluries longioribus anthesi late divaricatis rigidis apicem versus attenuatis, glomerulis tritioris sub apice ramorum masculo deficientibus.

2. HYOSPATHE FILIFORMIS H. WENDL. (n. sp.). Caudex gracilis tenuis remote annulatus, foliis superne laxe insertis tubuloso-vaginantibus distichis, laminâ utrinque vix 20-nervi simplici vel plerumque in juga 2 (rarius plura) late triangulari-rhomboidea fissâ. Spadix gracillimus, pedunculo brevissime amplectente quam rhachis elongata dimidio brevior, ramis vix ad insertionem incrassatis inferne attenuatis, superne filiformibus, inferioribus quam rhachis longioribus, superioribus ei aequilongis, glomerulis trifloris versus apicem ramorum capillaceum masculum deficientibus. Hyospathe filiformis H. Wendl. Geonom. cet. brasil. Msc. ined. Hyospathe elegans (pro parte!) Mart. Palm. brasil. t. 1. et in sched. herb. Monac. CAUDEX 1—2 m. altus et 1—1½ em. crassus, in spatiis 4—5 cm. longis distincte annulatus. FOLIA 6—8 plus minusve exacte disticha erecto-patentia et arcuato-cernua, 7—8 dm. lg. exclusâ vaginâ cc. 1½ dm. lg. abrupte truncatâ; petiolus 2—2½ dm. minus canaliculatus, costa cc. 6 dm. lg.; lamina saepissime in jugum apicale minus (utrinque cc. 6-nerve, 2½ dm. lg. et 7 cm. lt.) et in jugum inferius amplum ab antico 6—9 cm. remotum (utrinque cc. 12—14-nerve, 5 dm. fere lg. et 2 dm. fere lt.) dissecta, vel segmenta trijuga minus ampla formans, vel rarius bifurcata; nervi I. sup. valide in facie superiore prominentes in mediâ laminâ cc. 10—12 mm. distantes, in angulo α = 30° egressi. SPADICES 2½—3½ dm. lg., plrq. pauci sub comâ distichi erecto-patentes; pedunculus 5—7 cm. lg. compressus, rhachis 1—1½ dm. lg. teres et ramorum insertione angulata; rami 20—40 flaccidi, inferiores 2 dm., superiores 1½—1 dm., supremi 8 cm. lg., omnes minus patentes, vix ad basin 1 mm. crassi, inter glome-

*) Cl. H. WENDLAND praeter Geonomas (cf. adnot. in pag. 483) etiam

Hyospathe elegans Mart. Palm. Brasil. 1. t. 2. (Exclu-

Hyospathas digessit, quare manuscriptum hoc loco citamus.

523

PALMAE:

HYOSPATHE—MORENIA.

rulos trifloros et flores c? apicales flexuosi; spatha superior ante anthesin subulato-cylindrica inferiorem truncatam bicuspidatam duplo excedens. FLORES minuti (ad anthesin evoluti n. v.); alabastra ♂ tenuissime cylindrica 2½—3 mm. lg., ♀ ovoideo-acuta 1—1½ mm. lg. Baccae ignotae. Crescit in Brasilia aequatoriali: in silvis ad Jaburú fluv., prov. Pará. (Martius!). OBS. Species cum speciminibus Hyospathae elegantis in prov. Alto Amazonas a cl. MARTIO collectis confusa, quod primus animadvertit cl. WENDLAND; spadix primo intuitu toto habitu distinctus et praesertim rhachi elongat» multiramosa egregius; sine dubio differentiae plures in florum structurâ et baccis adhuc ignotis occultae.

3. HYOSPATHE FILIFORMIS H. WENDL. (n. sp.). Caudex gracilis foliis sparsis?, laminâ multinervi in segmenta lineari-lanceolata falcato-acuminata uninervia subaequaliter distantia fere aequaliter pinnatisectâ, jugo apicali plurinervi latissimo. Spadix gracillimus brevissime pedunculatus, rhachi mediocri pedunculum longe superante ramos densissime exserente rigidos strictosque ad basin incrassatos, glomerulis tritioris ramos usque ad apicem dense investientibus.

Hyospathe gracilis H. Wendl. Geonom. cet. brasil. Msc. ined. et in sched. horti Herrenhus. CAUDEX et habitus plantae totius specierum antecedentium. FOLIA valide pedunculata; costa (in media lamina 6 mm. crassa) segmenta proferens nervo I. sup. solitario superne validissime prominente praedita, 3½ dm. lg. et 2½—3 cm. lt., in angulo 50° vel apicem versus 40—30° patentia, in facie inferiore nervis utrinque singulis argute prominentibus a margine paulum remotis (nervis I. inf. dimidiatis) et secundariis multis subtilissimis instructa; segmenta apicem versus breviora, summa in jugum cc. 6-nerve vix 2½ dm. lg. et 8 cm. lt. late confluentia. SPADICES cc. 2 dm. lg. vel paulo longiores habitu ad Euterpen ansiformem accedentes; pedunculus 2—3 cm. lg., in intervallis vix 1 cm. lg. spathas exserens; rami cc. 30 in formam scopiformem dense congesti et a basi (ubi 18 cm. lg.) usque ad apicem (ubi 10 cm. lg.) sensim decrescentes, graciles sed stricti, ubique dense floriferi, rhachi 7—8 cm. longae inserti. FLORES ♂ ante anthesin 3—4 mm. lg., anthesi late stellati, calyce cupuliformi ad dimidium trifido, sepalis omnino 1½ mm. lg.; petala ad basin conjuncta, dein lineari-lanceolata longe acuminata 3 mm. lg.; stamina versus basin ½ mm. longe cohaerentia, filamentis 2 mm. lg. antheras parvas ellipsoideas supra basin insertas gerentibus; germinodium e disco staminali emergens et filamenta ad ⅓ aequans. FLORES ♀ ovoidei utrinque acuti 1½ mm. lg., sepalis vix imbricatis, petalis ovato-acutis calycem plus duplo excedentibus, germine crasso ovoideo. Baccae ignotae.

524

impositi, ad ramos (vel rhachin simplicem) laxius dispersi; calyx abbreviatus cupuliformis trilobus, lobis patentibus; corolla triphylla petalis ad imam basin cohaerentibus dein valvatis; stamina 6 biseriata distincta, filamentis incrassato-subulatis ad imam basin carnosam confluentibus, antheris sagittatis supra basin affixis linearibus; germinodium incrassato-columnare vel pyramidatum filamenta subaequans. FLORES ♀ bracteis destituti, singuli ad ramos (vel rhachin simplicem) laxe sparsi, perianthii forma et magnitudine masculorum simili; calyx cupuliformis breviter trilobus, lobis erectis; corolla breviter sympctala stellata, petalis intra calycem connatis dein revolutis praefloratione valvatâ; staminodia 6 filiformia brevia, intra corollae tubum inclusa et petalis ad basin adnata; germen subglobosum 3—6sulcatum in stigmata 3 longa styliformia erecta excurrens, triloculare, loculis omnibus fertilibus ovula singula foventibus axi inserta et ab eâ patentia hemitropa, micropyle infera. BACCAE 1—3 apocarpae e carpellis singulis accrescentes, stigmatum residuis suprabasilaribus praeditae, monospermae sarcocarpio tenui, endocarpio tenuiter membranaceo. SEMEN endocarpio adhaerens in teste rhapheos simplicis vel ramificatae lineis impressis notatum, albumine aequabili solido, embryone in media altitudine seminis horizontali. Palmae graciles minores, in Brasilia occidentali subandina, Bolivia, Peruvia usque ad Columbiae fines haud ita f requenter dispersae, silvarum humidarum prope fluvios incolae et saepe ibi rupicolae. — CAUDEX arundinaceus gracilis comâ subapicali laxâ.

FOLIA

vagi-

nantia, lamina simplici bifurcata vel plrq. aequaliter pinnatisectd, segmentis basi callosa late sessilibus lanceolato-acutis fere rectis plurinervibus, mediano solitario quam reliqui nervi II. et marginales (nervi I. inf. divisi) validiore.

SPADICES infra comam evoluti, ♂ per

Crescit in Peruvia orientali, et sine dubio in Brasilia occidentali aequatoriali (unde in hortum Herrenhusanum introductam esse judicare licet): in prov. Maynas, in insulis saxosis fluminis Tocache (Pöppig! n. 2057 in herb. Vindob., Aug. 1830).

plures vel plurimos in eadem axilla verticillati, ♀ singuli vel rarius bini in distincta planta, omnes valide et

XXVII. MORENIA R. et P.

longos) 10—15 laxe divisi, aut simplicissimi; pedunculus

longe pedunculati et saepius in ramos (rhachi vix aequispathis 3—7 membranaceis ramos adolescentes includenIi. et P. Prodr. Fl. Peruv. et Chil. 150. t. XXXII. et Syst. Veget. Fl. Per. et Chil. I. 299; Mart. Hist. nat. Palm. III. 161; Endl. Gen. 246; Spruce, Palm. Amaz. 123.

tibus, anthesi vix ad rhachin attingentibus vestitus; flo-

SPADIX utriusque sexus simpliciter ramo-

rami spectans) ante florem inferiorem (basin rami spec-

MORENIA

Dioeca.

res ♂ saepe gemini (inflorescentia ad Synechanthum H. Wendl, accedente), et tum flos superior (apicem

sus vel simplex, spathis pluribus incompletis tubuloso-

tantem) evolutus.

vaginantibus saepe abbreviatis,

stellati in diametrum quam rami majorem expansi, saepe suaveolentes. BACCAE pro numero ovariorum foecunda-

ramis distantibus glo-

merulis trifloris destitutis flores in scrobiculis levibus patentes evolventibus. FLORES ♂ bracteis destituti singuli, vel saepe bini, terni, rarius plures dense super-

FLORES

albi vel flavidi, anthesi late

torum 1—3 in carpella monosperma excrescentium singulae, binae vel ternae in floribus 9 singulis evolutae,

PALMAE:

525

plrq. singulae, et tum quidem ad basin rudimentis ovariorum abortivorum instructae; baccae binae vel ternae ex uno flore accrescentes omnino fere inter se distinctae vix ad imam basin (fructus profundissime trilobi instar) cohaerent, lobis oliviformibus, epicarpio plrq. rubro.

1. MORENIA INTEGRIFOLIA TRAIL. Caudex demissus foliis longe petiolatis, petiolo longe vaginante costam fere aequante vel etiam superante, laminâ simplici bifurcata utrinque cc. 12-nervi, laciniis triangulari-rhomboideis acuminatis secus marginem inter nervos I. sup. breviter serratis, papyraceis. Spadices ♂ per quinos in singulis axillis verticillati glabri longe pedunculati, spathis 4—5 imbricatis ancipitibus, supremâ pedunculum superante, rhachi simplici tenui sparsim scrobiculata; flores in scrobiculis singuli, per spiram pentasticham dispositi, staminibus 6 quam corolla brevioribus germinodium minutum includentibus. Spadices ♀ ?

Morenia integrifolia Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 331. 1½—6 dm. altus ligno molli. FOLIA ¾—1 m. lg. ; petiolus (vagina 1½ dm. longâ inclusa) 3—5 dm. lg., costa 4—5 dm. lg., laciniae a basi ad apicem 6 dm. lg. et ¾—1 dm. lt. ; nervi I. sup. utrinque 11 ad 13 valide prominentes, in angulo α = 19—24° e costa egressi recte percurrentes. SPADICES ♂ simplices gracillimi glabri viridescentes 5—6 dm. lg.; pedunculus 3 dm. lg. spathis 4—5 compressis membranaceis cito marcescentibus et laceratis indutus, in rhachin ultraspithameam tenuem (incrassato-filiformem) transiens. FLORES ♂ solitarie sparsi, ,,calyce cupulari subtrigono membranaceo griseo-badio, petalis orbicularibus valvatis atroviridibus, filamentis tenuibus, antheris dorsifixis utrinque profunde bifidis“. Spadices ♀ neque floriferi neque fructiferi adhuc observati. CAUDEX

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali haud ita frequens: in silvis primaevis pr. Gaviâo in ripa occidentali flum. Juruá, ad Camaná in ripa occidentali flum. Javary, et pr. Tabatinga (Trail!).

Var. β. NIGRICANS Trail. Robustior caudice paulo altiore, lamina utrinque 15-nervi inaequaliter pinnatisectâ, segmentis utrinque 3—5 rhomboideo-lanceolatis vel linearibus, apicem parum falcatum versus acuminatis subcoriaceis ; spadix speciei typicae.

Morenia integrifolia var. nigricans Trail in Journ., of Bot. 1877. p. .331. 6—9 dm. altus. SEGMENTA 3½—5 dm. lg. et 1½—6 dm. lt.; nervi I. in angulo α = 25° egredientes ; segmenta in statu sicco nigricantia. CAUDEX

Crescit cum specie pr. Tabatinga (Trail!).

Species regionum confinium in Brasilia nondum inventae.

(2.) MORENIA FRAGRANS R. et P. (Syst. Veg. Fl. Per. 299 ; Mart. Hist. nat. Palm. III. 162. et Palmet. Orbignian. 7. t. 3 et 16) : caudice gracili ; foliis praeter apicem latius confluentem aequaliter pinnatisectis, segmentis utrinque cc. 15 elliptico-lanceolatis cc. 3½ dm. lg. et 5½ cm. lt.; spadice 6—9 dm. lg. longissime pedunculato spathis plrq. 5 remotis longe tubulosis ad pedunculum vestito, ramis cc. 20 laxe insertis 8—12 cm. lg.; floribus ♂ flavescentibus fragrantibus ; baccis ellipsoideis rubris. Palm.

526

MORENIA.

Peruviae nemora pr. Muna (Buiz et Pavon); in Boliviae silvis abundans in tractu orientali Andium, prov. Yungas etc. (Orbigny !, Weddell! n. 4222).

(3.) MORENIA POPPIGIANA MART. (Hist. nat. Palm. 161. t. 140 et 141; Spruce, Palm. amas. 123): caudice gracili; foliis aequaliter pinnatisectis, segmentis utrinque cc. 25 lanceolatis late sessilibus cc. 3—4 dm. lg. et 3½—4 cm. It.; spadice 3—5 dm. lg. longe pedunculato spathis 3—5 distantibus breviter tubulosis ad pedunculum vestito, ramis cc. 20 (♂ 5— 8 cm. lg., Q saepe duplo longioribus); floribus albis inodoris; baccis globosis rubris. Peruviae silvae excelsae, locis rupestribus in ditione Huallaga fluminis (Poeppig! et Spruce!).

(4.) MORENIA LINDENIANA H WENDL. (in Bot. Zeitg. 1859. p. 17) : caudice gracili altiore vel elato; foliis

aequaliter pinnatisectis, segmentis utrinque cc. 28 lanceolatis late sessilibus paulum falcatis pallide viridibus, mediis 3 ad 5 dm. lg. et 3—4 cm. lt.; spadice ♂ 1½—2 dm. lg., ♀ 3½ ad 4½ dm. lg. spathis 7 superioribus elongatis involuto ; floribus ♂ plrq. ternis binisve seriatis eburneis ; baccis in ramispendulis elongatis (rubris ?). Tn Andibus Novae Granatae et fortasse secus rivulos orientem versus latius dispersa, sub nomine Cana de San Pablo in caldaria hortorum Europae introducta. OBS.

Huic valde affinis Morenia corallina Karst. (Fl. Col. II. t. CLXXI).

Species brasiliensis in genere dubia: 2. (5.) MORENIA? PAUCIFLORA DR. Caudex gracilis foliis mediocriter petiolatis praeter apicem aequaliter pinnatisectis, segmentis utrinque 8—10 anguste linearibus apicem versus falcato-acuminatis mediano valido et nervis

marginalibus minus validis instructis, jugo supremo ex segmentis plrq. quaternis confluente. Spadix ♂ ? Spadix ♀ longissime pedunculatus, spathis 4 valde remotis pedunculum involventibus longe tubulosis, rhachi simplici incrassato-filiformi quam pedunculus multo breviore laxe scrobiculata, petalis conniventibus, baccis ellipsoideis nigro-olivaceis.

Chamaedorea pauciflora Mart. Palm. brasil. 5. t. 3. f. III. CAUDEX CC. 3 m. altus teres,. distantia 2—3 cm. incrassato-annulatus, primum viridis, dein flavescens. FOLIA 6—8 erecto-patentia, 1 m. lg. vel paulo longiora, petiolo cc. 2 dm. longe vaginante dein in facie superiore canaliculato; segmenta saepe opposita, media 3½ dm. lg. et 3 cm. lt., superiora (scil. uninervia) 2dm. lg. et 2½ cm. lt. et in angulo acuto (a = 30°) patentia; nervi H. singuli iu quovis segmento inter medianum et quemvis nervum marginalem, omnes pallidi. SPADICES ♀ inter vaginas orti foliis delapsis evolnti erecti 7—8 dm. lg.; pedunculus anceps usque versus apicem spathis alia super aliam elevatis et longitudine increscentibus involutus, dein in rhachin excurrens paulo crassiorem (diametro 3 mm.) fere 2½ dm. longam, anthesi viridem et maturatione flavescentem; scrobiculi valde remoti et levissime impressi, per spiram indisertam laxam dispositi, orthostichis propter intervalla majora inconspicuis. FLORES ♀ (n. v.) „calyce urceolato trifido viridi corollam arcte cingente, petalis ovatoorbicularibns obscure viridibus secus margines albis conniventi - clausis supra germen depresso-globosum subtrilobum viride; staminodia ? ; stigmata 3 sessilia minutissima in vertice germinis conniventia“. BACCAE singulae

PALMAE:

527

CHAMAEDOREA.

ex floribus singulis evolutae, 10—11 mm. altae et 7—8 mm. in diam., sarcocarpio tenui, embryone sublaterali versus basin inclinato.

aborientibus, rarius binae vel ternae modo in imâ basi cobaerent.es, structurâ uti in Moreniâ.

Crescit in Brasilia aequatoriali occidentali: in silvis umbrosis ad Rio Japurá (Martius!), et ad Rio Javary (Trail !). OBS. Species non satis cognita, quam ut de characteribus genericis pro altera parte ad Moreniam, pro altera ad Chamaedoream vergentibus certe dijudicetur; congruit enim rhachis filiformis simplex laxe scrobiculata spadicis ♀ cum habitu spadicis c? Moreniae integrifoliae Trail, etiam folii habitus idem atque e. gr. in Morenia Lindeniana Hort. (cujus segmenta plrq. breviora magis patent); sed floris ♀ descriptio (ex MARTIO) magis ad Chamaedoream pertinet, Moreniae baccae colorem rubrum possident, denique spadices ♂ omnino incogniti sunt. Forsan in hac specie causa nova quaeratur, ut Chamaedorea subgeneris instar cum Morenia conjugatur.

XXVIII. CHAMAEDOREA

528

Palmae graciles, interdum parvae vel inclinatae, in umbris silvarum plrq. dicotyledonearum vigentes, in America centrali ab imperio Mexicano per res publicas australiores in speciebas numerosis frequentissimae, Indiam occidentalem vitantes, in Americae australis civitatibus secus littora borealia et occidentalia se extendentibus sicut in Brasilia aequatoriali per vallem Amazonum et regiones subandinas minus numerosae, limitem australem in Bolivia centrali montana, et (BrasUiae centralis siccioris provinciis omnibus praetermissis) secus littus orientale in

WILLD.

prov. Bahia attingentes. —

CHAMAEDOREA Willd. in Mém. Acad. Sc. Berlin 1804. p. 40 et Spec. Pl. IV. 2. 638 ; Mati. Hist. nat. Palm. II. 3. et III. 157 et 307. — NUNNEZHARIA R. et P. Fl. Peruv. et Chil. Prodr. 137. t. XXXI. et Syst. Veget. Fl. Peruv. et Chil. I. 293 (male condita!); Spruce, Palm. amas. 121. — NUNNEZIA Willd. Spec. Pl. IV. 2. 1154. — CHAMAEDOREA (restr.) et COLLINIA et STACHYOPHORBE Liebm. in Oversigt ov. d. K. danske Videmk.’s Selskabs Forhandlinger 1845. n. 1. p. 6. — STACHYOPHORBE et STEPHANOSTACHYS Klotzsch in Otto et Dietr. Allg. Gartenztg. XX. (1852.) p. 363. — CHAMAEDOREA (restr.) et COLLINIA et ELEUTHEROPETALUM et STACHYOPHORBE et DASYSTACHYS , et STEPHANOSTACHYS et SPATHOSCAPHE Oerst. in Naturh. Foren. Vidensk. Meddelelser 1858 (seors. impr. p. 4).

foliis aequaliter pinnatisectis.

HABITUS

totus Moreniae

SEGMENTA

late sessilia

lineari- vel late vel ovato-lanceolata plrq. falcato-acuminata, suprema confluentia plurinervia, reliqua mediano solitario et nervis I. inf. divisis marginantibus et secundariis nonnullis validis plicas efformantibus instructa. SPADIX plrq. longe peduncuiatus, pedunculo spathis 3—7 tubulosis involuto, rhachi ramos multos undique laxe exserente vix vel minutissime bracteatos; rarius rliachis

simplex permanens valde incrassata flores densissime Car-

ludovicae more exserit (scil. in subgenere Dasystachyde Oerd.). FLORES plrq. flavescentes, aurantiaci vel (9) viridescentes, saepe graveolentes, parvi et saepissime am-

ut in Morenia.

bitu globosi vel depresso-spliaeroidei; germinis structura

bracteis destituti singuli laxius vel densius

Dioeca.

SPADIX

INFLORESCENTIA

sparsi, interdum densissime conferti;

calyx cupularis

e tab. nostra 125, gyn., patet. BACCAE ellipsoideae ramis saepe rubro-coloratis insidentes, plrq. atro-violaceae

vel annuliformis gamosepalus trifidus,

lobis brevibus

vel rarius rubrae, semine intra endocarpum tenue in-

FLORES

rotundatis incumbentibus; corolla plrq. gamopetala rarius triphylla, tubo brevi androeceo et germinodio in discum vel stipitem solidum saepe connato vel rarius estipitato,

laciniis valvatis anthesi plrq. conniventi-

cobaerentibus; stamina 6 inclusa fundo corollae inserta, antheris plrq. erectis vel oblique incumbentibus ;

ger-

minodium crasse columnare inter stamina erectum ea aequans vel superans, styliforme.

FLORES

♀ bracteis

destituti singuli laxius vel densius ad ramos sparsi, interdum per spiram confertam densissime congesti et mutua pressione angulati;

calyx tripartitus cupularis ;

corolla tripbylla vel trifida vel rarius tridentata, petalis valvatis vel saepius imbricatis erectis germini incumbentibus ; staminodia 6 vel 3 minutissime dentiformia, saepe evanida; germen subglobosum stigmatibus brevibus in apice loborum germinis (vel stylorum incrassatorum) revolutis, triloculare loculis ovula singula aequaliter evoluta includentibus horizontaliter patentia hemitropa, micropylê infera.

BACCAE

apocarpae monospemac

plrq. singulae ex quovis flore evolutae carpellis duobus

cluso. OBS. I. Genus in spadicis habitu et perianthii aestivatione polymorphum hanc ol> causam aegre a Morenia distinguendum, a qua per typos quosdam satis differt, in germinis baccaeque structurâ conforme. Cum omnes variationes structurae leviores videantur et in plautis ejusdem imperii geographici majoris inveniantur, ex systematis naturalis methodo licet, eas omnes sub Morenia conjungere et ex sequente affinitatis schemate coordinare : Complexus geneticus: Morenia (R. et F. ampl.). Genus I. Morenia genuina (R. et P.). Genus II. Chamaedorea (W. ampl.). Subgenus I. Nunnezharia (Eu-Chamaedorea Aut.). Sectiones plures. Subgenus II. Dasyntachys Oerd. Seetiones 2 (incl. Spathoscaphe Oerd.). Genus III. Kunthia (H. et B.). OBS. II. Nunnezharia R. et P. (l. c.) genus pessime constitutum est et, comparatum cum Morenia eorundem auctorum, differentiam nullam indicat nisi filsam illam, flores in Nunnezharia ad Hexandria pertinere. Itaque optimo jure cl. WILLDENOW Chamaedoream gracilem describens in eâ novum genus constituit, si eam cum Morenia conjungere nolebat et speciem autorum cl. RUIZ et PAVON sub genere Nunnezia (ex opinione sua omnino alieno) in spec. pl. l. c. citavit; nunquam enim Numiezhariam fragrantem R. et P. ad idem genus Chamaedoream pertinere experti essemus, nisi ejus specimen originale MARTII examini subjectum esset. Talia genera male constituta delenda esse censemus, nisi idoneum est, eorum nomina (ut in observatione antecedente adumbratum est) denuo in subdivisione generis restaurare; neque Martineziam R. et P. eandem ob cau-

529

PALMAE:

CHAMAEDOREA.

530

sam servavissemus, sed generis nomen Aiphanes W. adoptavissemus, nisi genus sub priore nomine quasi novum a cl. H. B. et KTH. restitutum esset. Eo minus omnes Chamaedoreae in Xunnezharias mutandae esse videntur, quo facilius tum nominum mutatio in Moreniam fieri potest.

Cl. MARTIUS hanc speciem cum sequente (simili quidem) OBS. I. vel alia nova confusisse videtur; specimina originalia pro parte (praesertim folia !) recte determinata sunt et segmenta lata quadrijuga habent, alia ad alteram speciem spectant, et de his segmenta utrinque 10—15 adesse tradit; confer ejus notam in Palmeto Orbigniano p. 5!

I. (in Brasilia solitarium) NONNEZHARIA R. et P. (emend. et ampl.).

OBS. II. Si quis nomen pessimum a cl. OERSTED restauratum Ch. pinnatifrondem huic speciei tribuere conatur, quia cl. JACQUIN primus eam sub Borasso pinnatifronde descripserit, hunc opinionem cl. BEHTHAM in Journ. Linn. Soc. 31, Dec. 1878 vel Bot. Zeitg. 1879. p. 494 in animo versare commendamus, ubi diserte (ad Chamabainiam cuspidatam) explicatur, de nominibus specificis elini genevicis conjunctis judicandum esse.

SUBGENUS

Spadix utriusque sexus simpliciter ramosus vel rarius simplex, floribus ad ramos sparsis vel confertim approximatis Plores ♂ discum carnosum latum vel stipitiformem evolventes corollam cum androeceo connectentem et in germinodium excurrentem, petalis valvatis, antheris erectis ; flores ♀ sphaeroidei saepe depressi petalis Talvatis vel imbricatis.

♀

Sect. I. (in Brasilia solitaria) CHAMAEDOREAE GENUINAE Dr — MAEDOREA W. (l. c.); EU-CHAMAEDOREA Oerst. (l. c., p. 11).

CHA-

Spadix utriusque sexus ramosus longe pedunculatus ; flores sparsi, 9 minuti depresso-globosi vel depresso-pyramidati petalis convoluto-imbricatis, germine omnino incluso stigmatibus exsertis. Folia aequaliter et ad apicem inaequaliter pinnatiseeta segmentis lanceolatis faloatis.

1. CHAMAEDOREA GRACILIS W Caudex gracilis comâ laxe sub apice distichâ, foliis arcuato-patentibus brevissime petiolatis praeter apicem late confluentem aequaliter pinnatisectis, segmentis utrinque paucis e basi late sessili latissime lanceolatis sigmoideo-falcatis, apicalibus ovato-lanceolatis divergentibus. Spadix longe et graciliter pedunculatus spathis 4—5 longe tubulosis, ♂ pluriramosus ramis nutantibus, ♀ ramis paucioribus patentibus vel arcuato-deflexis filiformibus, floribus ♀ dense insertis semiglobosis; baccae in ramis tumidis rubentibus sessiles ovoideae purpureae denique nigrescentes.

Chamaedorea gracilis Willd. in Mém. de l'Acad. Berlin 1804. p. 4.1 et Spec. Pl. IV. 2. 800; Mart. Palm. brasil. 3 ; Klotzsch in Linnaea XX. (1847.) p. 446. Borassus pinnatifrons Jacq. Hort. Schoenbrunn. II. 60. t. 247 et 248. Chamaedorea pinnatifrons Oerst. in Naturh. Foren. Vidensk. Meddelelser 1858 (p. 14). CAUDEX l½—3 m. alt. diametro cc. pollicari viridis, annulis prominentibus 4—10 cm. distantibus cinctus. FOLIA 4—6 plrq. ⅔ m, lg.; petiolus longe ventricoso-vaginans brevis, scil. costa fere supra vaginam segmenta sparsim exserente; segmenta (statu sicco tenuissime membranacea) utrinque plrq. 4—6 (!) 2—3 dm. lg. et 5—7 cm. lt. praeter apicalia etiam latiora plurinervia, mediano valido cum nervis II. cc. 1—2 cm. distantibus eadem fere crassitie conspicuis, interpositis praeterea nervis II. multis tenuibus omnibus iu eundem apicem segmenti tendentibus, nervis III. nullis conspicuis. SPADIX ♂ CC. 4 dm. lg. pedunculo eadem fere longitudine spathis valde remotis longe tubulosis induto, rhachi breviter contracta (3 ad 6 cm. lg.) ramos circumftexo-pendulos cc. 8 fere l½ dm. longos exserente; flores subglobosi petalis ad apicem indehiscentibus cohaerentibus obovato-orbicularibus, antheris lineari-oblongis flavis filamenta alba aequantibus, germinodio stamina panium superante. SPADIX ♀ minus longe pedunculatus omnino plrq. 3 dm. lg., ramis 8—12 laxius insertis pedunculo fere aequilongis 1—2 dm. lg. masculis similibus; flores ceraceo-flavidi depressi, calyce usque ad basin tripartito, petalis obovatis convoluto-imbricatis germen arcte involventibus. BACCAE singulae in quovis flore evolutae cc. 12 mm. altae et 7—8 mm. in diam., nitidae in ramis corallinis, embryone minuto laterali.

Crescit in Brasilia aequatoriali, Guiana et Columbia: in valle Amazonum et ad Rio Japurá (Martius!), ad flumina Rio Junia et Rio Solimôes (Trail !); pr. Carneas (Bredmeyer, Moritz !).

2. CHAMAEDOREA LANCEOLATA KTH. Caudex gracilis comâ laxa undique patente, foliis areuato-patentibus breviter petiolatis praeter apicem plrq. late confluentem aequaliter pinnatisectis, segmentis utrinque paucis vel pluribus

laneeolatis vel anguste laneeolatis longe acuminatis fere rectis, apicalibus multo latioribus plurinervibus conniventibus. Spadix longe pedunculatus spathis 4—5 longe tubulosis, ♂ pluriramosus ramis nutantibus, ♀ pauciramosus ramis validioribus erecto-patentibus vel conniventibus, floribus ♀ depressis obtusis ; baccae in ramis coccineis sessiles ellipsoideae nigrae. Tabula nostra CXXV (habitus, spadices cum analysi).

Chamaedorea lanceolata Kunth Enum. Pl. III. 172 ; Mart, Palm, Orhignian. 4, t. VI. f. 3 et XVI, f A; Oerst. in Naturh. Foren. Vidensk. Meddel. 1858. p. 14. Martinezia lanceolata R. et P. Syst. Veg. Fl. Per. et Chil. 297. CAUDEX 1—2 m. altus 2—3 cm. in diam. erectus et saepe paulum flexuosus. FOLIA 4—6 coaetanea ce. 1 in. lg., petiolis quam segmentorum longitudo paulo brevioribus; segmenta plrq. utrinque 5, inferiora et media basi contracta et plicata sessilia 2—3 dm. lg. et 2—4 cm. lt., apicalia pluriminervia ovato-lanceolata acuminata 7—9 em. lt. ; medianus in segmentis inferioribus solitarius validus, et nervi marginales (nervi I. inf. divisi) ab ipso margine paulum remoti aeqne validi, praeterea nervi II. pauci interpositi paulo teneriores. SPADIX ♂ CC. 4 dm. lg., pedunculo 2½ dm. lg. ; rami fere 20 penduli vel nutantes saepe arcuati 1½—2 dm. lg.; flores rotundato-pyramidati diam. cc. 4 mm., calyce minuto annuliformi corollam brevissime cingente imbricativo, corolla supra discum tripetalâ in apice sno cohaerente praeterea dehiscente, staminibus disco insertis eoque corollae aduatis, filamentis brevibus conicis antheras duplo longiores sub medio gerentibus erectas, germinodio inter antheras exserto. SPADIX 9 3—5 dm. lg., longius quam masculus pedunculatus, spathis membranaceis pedunculum involventibus supremis rhachin brevem attingentibus; rami 6—12 incrassati (statu sicco filiformes) 1—1 ½ dm. lg.; flores viridescentes, petalis imbricatis, germine ovoideo. BACCAE maturescentes in ramis flavescentibus, maturae in rubescentibus confertae 12 ad 15 mm. lg. ellipsoideae, primum coccineae denique nigrae.

Crescit in Brasilia occidentali (a ditione fluminis Rio Negro occidentem et austrum versus rarius observata, Martius!, Piippig !) ; in Peruvia frequens (in silvis et nemoribus pr. Chinchao et Cuchero: Ruiz et Pavon!, Piippig! n. 1085), et in Bolivia septentrionali-orientali (in praeruptis montium supra fluvios Rio Coni et Rio S. Mateo confluentes: Orbiqny !).

Var. β. LITTORALIS Dr. Folia longe vaginantia lamina usque ad apicem fere aequaliter pinnatiseeta, segmentis utrinque 8—10 laneeolatis falcatis longe acuminatis a basi ad apicem sensim latitudine decrescentibus. Spadices longissime pedunculati spathis tubulosis, rhachi abbreviatâ ramos ♀ conniventes, ♂ nutantes plures evolvente, baccis ellipsoideis nigris.

531

PALMAE:

CHAMAEDOREA—KUNTHIA.

Tabula nostra CXXV ad F. A. (folii apex). Caudex? FOLIA supra vaginam fere 2 dm. longam ¾ m. lg.; segmenta ima 2½ dm. lg. et 5 cm. lt. , media 2 dm. Ig. et 4 cm. lt., superiora 2 dm. lg. et vix 2 cm. lt., apicalia e pluribus confluentia paulo latiora; nervatura ut in specie. SPADICES 6—8 dm. lg. (itaque propter pedunculum longissimum foliis fere aequilongi), ramis, floribus (siccis!) fructibusque speciei antecedentis simillimis. Crescit in Brasilia subaequatoriali littorali: pr. Bahia (Blanchet ! n. 2405 in herb. Mart.); praeterea ctd Columbiae litora: colonia Tovar pr. Caracas (Karsten!). OBS. Haec varietas ex foliis habitum speciei propriae pro se fert, cujus segmenta falcata ut in Ch. gracili, sed anguste lanceolata ut in Ch. lanceolata Kth., et magis numerosa quam in utraque apparent; praeterea spadices longissime pedunculati habitum proprium efformare debent. Sed cum de plantâ vivâ nil notum sit, et foliorum habitus totus ad Ch. lanceolatam cum spadicibus accedat, dubie eam ut varietatem descripsimus, speciei definitionem ulteriori observationi commendantes. Credimus enim, praecipue unam et quidem late dispersam Chamaedoream in America australi a Columbiae litore usque ad Boliviam orientalem et ad Brasiliae litus pr. Bahia crescere multiformem, quam typum polymorphum Chamaedoreae gracilis (W. ampl. — Dr.) nominare liceret; sub hoc typo tres praesertim species minus firmas vel varietates graviores exstare arbitramur, scil. Ch. gracilem W. (sensu stricto et nostro hic descripto!), Ch. lanceolatam Kth. et Ch. littoralem nostram.

Species Boliviana, in Brasilia nondum inventa, ejusdem sectionis:

(3.) CHAMAEDOREA CONOCARPA MART. (Palmet. Orbignian. 6. t. VI. f. 1. et XVI. f. B.) : habitu antecedentium, foliis longius petiolatis plrq. trijugis, segmentis oblongolanceolatis acuminatis habitu ad Geonomam accedentibus, spadicibus habitu antecedentium, baecis ovoideo-conicis nigris. Crescit (semel inventa) in montibus Boliviae orientalis ab Andium tractu Cochabamba septentrionem versus pr. Cumbrecilla (Orbigny).

532

XXIX. KUNTHIA H. et B. Humb. et Bonpl. Pl. éqnin. II. 127. t. 122 ; H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 243 (in edit. majore 1815) ; in edit. minore p. 303 ; Mart. Hist. nat. Palm. III. 163.

KUNTHIA

Monoeca, spadicibus distinctis unisexualibus in eodem caudice. SPADIX utriusque sexus simpliciter ramosus ramis erecto-confertis leviter scrobiculatis, spathis multis distichis sub rhachi dense imbricatis scariosis persistentibus. FLORES ♂ singuli inserti, brevissime bracteolati: calyx gamosepalus brevis; corolla tripetala valvata calycem longe excedens; stamina 6 in annulum brevem basilarem conjuncta, antheris linearibus erectis supra basin affixis anthesi breviter exsertis; germinodium columnare styliforme androeeeum aequans. FRORES ♀ globoso-pyramidati: calyx gamosepalus annuliformis; corolla triphylla vel ad imam basin gamopetala petalis valvatis; staminodia 0; germen ovoideo-lageniforrne stigmatibus 3 sessilibus reflexis coronatum (triloculare, ovulis ?). BACCAE apocarpae monospermae pericarpio tenui. SEMEN globosum rhaphê e basi oriundâ reticulatim adscendente et ramificatâ ornatum, albumine corneo aequabili, embryone basilari. (X. v.) Palma monotypica gracilis altior, in Brasilia occidentali-boreali et Columbia andina aequatoriali rarius observata, ibi quidem in silvis montanis solo humido vel sicciore saxoso abundans. —

CAUDEX

nulatus, coma subapicali laxa (?).

elatus remote an-

FOLIA

aequaliter pin-

natisecta segmentis late sessilibus lanceolatis ad basin Species Peruvianae, in Brasilia nondum inventae, ad sect. II. Nunnezhariae genuinae Dr. pertinentes. Spadix utriusque sexus ramosus, pedunculo breviore spathis paucis (2—3!) vestito. Folia simplicia bifurcata.

(4.) CHAMAEDOREA FRAGRANS MART. (Palm. brasil. 4. t. 3; Nunnesharia fragrans Ii. et P. Syst. veg. Fl. Per. 297; Spruce, Palm. amas. 121): caudice gracillimo, foliis longe vaginantibus brevissime petiolatis cuneato-bifurcatis, laciniis lineari-lanceolatis crenulatis acuminatis divergentibus costam pluries superantibus, spadicis ramis 3—5 gracilibus. Crescit in nemoribus pr. Cuchero et in silvis Andium orientalium prope flum. Huallaga et in prov. Maynas pr. Tocache (Buiz et Pavon !, Spruce!, Poppig !).

plicatis, mediano valido instructis.

SPADICES

ramis praesertim masculis scopiformiter congestis densifloris, spathis ante anthesin (Carludovicarum polyspatharum more) dense convolutis exacte distichis denique se aperientibus ramos rhachi brevi insertos superantibus. FLORES

habitu Moreniae vel Chamaedoreae, ♂ albi,

petalis conniventibus ?

BACCAE

drupae Pruni spinosae.

viridescentes magnitudine

(Ex H.B.K. et

Crescit in silvis excelsis montis Campana Peruviae orientalis in altit. 1000 m. (Spruce!).

MART.)

OBS. Genus heteroclitum Moreniae (cf. supra Obs. I. p. 528) in characteribus inultis adhuc obscurum, a nobis speciminum inopia non examinatum, denuo investigandum.

1. KUNTHIA MONTANA H. et B. (5.) CHAMAEDOREA GEONOMOIDES SPRUCE (Palm. amas. 122 sub Nunnezharia !) : caudice gracillimo, foliis longe vaginantibus petiolo pedali, laminâ obovato-cuneatâ profunde bifurcata, furca, utraque costam duplo superante subfalcatâ, spadicis ramis paucis semipedalibus flexuosis.

infra folia

evoluti, singuli vel rarius (♂) bini ex eadem axilla,

Caudex elatus

rectus remote annulatus, foliis concinne pinnatisectis segmentis plrq. oppositis lanceolatis longe acuminatis praeter medianum nervis utrinque binis praeditis. Spadices utriusque sexus breves vix segmenti longitudinem aequantes, masculi femineis paulo breviores spathis 8—10 supra basin vaginantem patentibus sub rhachi imbricatis, superioribus longissimis ramos densifloros excedentibus.

(N. v.)

PALMAE:

533

KUNTHIA—IRIARTEA.

Kunthia montana H. et B. Pl. équin. II. 128. t. 122 ; H.B.K. Nov. Gen. et Speo. I. 243 (in edit. maj.); Mart. Hist. nat. Palm. III. 163. t. 101. f. 6 et 7 (caudex) et t. 142 (spadices, folium, flores). ??Morenia Lindeniana H. Wendl. in Bot. Zeitg. 1859. p. 17 in adnot. CAUDEX

6—8 m. alt. et 2—3 cm. crassus, internodiis 1—2 dm. lg.

FOLIA CC.

1 m. lg., segmentis mediis 2—2½ dm. lg. et 2½ cm. in medio lt.

SPADICES

♂

1½ dm.,

♀ 2 dm. lg., pedunculo 6—7 cm. lg. spatharum

Trib. VII.

534

vaginis dense obtecto, spathis subapicalibus ramos (♂ 20—30 dense confertos vix 5 cm. longos, $ pauciores cc. 10 laxiores et longiores) superantibus; spadices fructiferi ramis paniculatim distantibus spathis delapsis elongati, 2½ dm. lg., baccis globosis cc. 1 cm. in diam. metientibus ramis 1—1½ dm. lg. Moreniae instar haud ita' dense insidentibus. Crescit in Brasilia occidentali septentrionali secus flum. Rio Negro inter 0 et 20 l. austr. (teste Martio), et frequens in Columbiae Andibus inter 1—2° l. bor. (Humboldt et Bonpland). „Cana de la Vibora“ vel „Caña de San Pablo“ in illis regionibus nominatur; Indi succo contra venena utuntur.

IRIARTEAE.

(Arecoideae, series II.!) H. Wendl. System. Einth. d. Palm. in Ber. d. 40. Vers. deutsch. Naturf. u. Aerzte eu Hannover 1866. p. 182; Drude in Bot. Zeitg. XXXV. (1877.) p. 632. — ARECINEARUM genera Mart. Hist. nat. Palm. III. 314.

IRIARTEAE

(Characterem cf. supra in conspectu, pag. 277.)

XXX. IRIARTEA R. et P. IRIARTEA R. et P. Prodr. Fl. Peruv. et Chil. 149. t. XXXII. et Syst. Veget. Fl. Per. et Chil. I. 298; Mart. Hist. nat. Palm. II. 3.5 et III. 187 (excluso Ceroxylo !) et Palmet. Orbignian. 14 ; Spruce, Palm. amaz. 132 ; Wallace, Palm-trees Amaz. 34. — IRIARTEA et DECKERIA et SOCRATEA Karst. in Linnaea XXVIII. (1856.) p. 258—264 et Fl. Col. I. 107 et 109. — IRIARTEA et IRIARTELLA et SOCRATEA H. Wendl. in Bonplandia VIII. (1860.) 100. — DICTYOCARYUM II. Wendl. in Bonplandia VIII. (1860.) 106 et in Bot. Zeitg. XXI. (1863.) 129.

Monoeca in eodem spadice (rarius spadicibus nonnullis masculis polygama). SPADIX simpliciter ramosus, spathis pluribus vel plurimis incompletis pedunculum investientibus dense imbricatis sub anthesi delabentibus vel persistentibus, rhachi breviore ramos strictos multos leviter scrobiculatos exserente, floribus infra per glomerulos trifloros dispositis dein apicem versus binis singulisve cf in scrobiculis superficialibus sessilibus. FLORES ; calyx brevissimus triphyllus sepalis ad basin parum imbricatis vel vix se tegentibus; corolla triphylla petalis (saepe obliquis) valvatis; stamina e disco minuto oriunda 6—oo antheris longissime linearibus basifixis in filamentis tenuibus brevissimis erectis; germinodium parvum trifidum vel obsoletum. FLORES ♀: calyx et corolla triphylla per aestivationem imbricatoconvolutiva vel imbricata; staminodia O vel multa brevia ananthera ; germen anthesi e perianthio exsertum stigmatibus 3 brevibus sessilibus plumosis coronatum ovoideum supra basin triloculare triovulatum, ovulis e funiculo crasso oblique erectis loculos fere explentibus magnis, micropylen oblique deorsum vel horizontaliter spectantem evolventibus. BACCA apocarpa globosa vel Palm.

ellipsoidea rarius oblique cylindrica ex ovario solitario plrq. paulum asymmetrice excrescens mono- vel rarius disperma, pericarpio tenui succulento-fibroso, seminis magni testa rhapheos ramis adscendentibus et reticulatim anastomosantibus notata, embryone prope basin vel lateraliter vel in vertice albuminis cornei aequabilis radiati (saepe intus excavati) nidulante. Palmae superbae pulchritudine praeclarae solitarie per silvas humidas praesertim collinas Americae intratropicae crescentes, a Brasilia centrali (ubi rarissimae sunt) et Bolivia orientali per totam Amazonum vallem et per Andium tractum aequatorialem divulgatae, in montibus (speciebus imitatis) alte adseendentibus, in Columina nec non Venezuela et Guiana frequentissimae et inde per Americam centralem usque ad rempublicam Costa Rica dispersae. — CAUDEX stricte erectus columnaris leviter annulatus saepe magnam altitudinem attingens, a prima fere juventute in multis speciebus radicibus adventivis aereis pbures pedes supra terram oriundis et oblique deorsum, tendentibus nisus, contra plurimarum Palmarum morem certam annorum seriem crassitiem suam una cum altitudine augens.

COMA

saepe pro caudicis altitudine minor, in speciebus segmenta dissecta evolventibus struthionis plumis in rosam congestis similis, vaginis saepe ad basin inflatis longis in cylindrum validum supra caudicem erectum compactis petiolos plrq. pluries superantibus, lamina impari- vel paripinnatisectâ; segmenta ad costam elongatam sparsa vel opposita et regulariter distantia habitu crispato, e basi valde contracta late deltoidea margine postico plus minusve producto caudata,

aut inter nervos radiantes

535

PALMAE:

integra sed grosse inciso-lobata et eroso-dentata, aut inter nervos in lacinias radiantes lineares secus apicis marginem dentatas usque versus basin fissa; apicale

segmentum

aut (in speciebus folia primordialia integra

evolventibus!) integrum costae apice percursum et plicatum et dentatum,

aut (in speciebus folia primordialia

bifida evolventibus! cf. tab. 126, f. I.) supra costae

IRIARTEA.

536

tionum nostrarum) quae cl. WENDLAND constituta esso volebat) pertinet et in novam sectionem a nobis delata est, sectiones II., III. et IV. nostras quasi connectens et affinitate naturali conjungens et impediens, quominus genera ex eisdem creentur. — Etiam alter transitus inter sectiones adesse videtur in Iriartea (Socratea) fusca Karst., quam cl. WENDLAND speciem mixtam esse ratus pro alterâ parte ad genus suum Dictyocaryum transtulit; nullo autem modo probatum est, semen in tabula Iriarteae fuscae a cl. KARSTEN delineatum non ad eam pertinere, sed ad aliam speciem ex sectione Socratea, quod cl. WENDLAND in hac re fortasse nimis sagax arbitratus est.

ultimum finem in lobos 2 breviores aeque dentatos protractum et Palmis folia bifida evolventibus similia. SPADICES in axilla singuli evoluti,

ante anthesin spathis

dense convolutis inclusi et cornui instar arcuati sub vaginis prope caudicem dependentes dein ex eis longe exserti se evolventes; spathae (numero inter 3—16 variabili) rhachin cum ramis sub anthesi plane denudantes longitudinaliter ruptae delabentes aut persistentes, dense inter se super pedunculum imbricatae; rami e rhachi crassa orti stricti vel arcuati interdum usque versus apicem glomerulis trifloris spiraliter obtecti, plrq. ad apicem masculi.

FLORES

anthesi multo minores

♂ praecoces, 9 masculorum

denique

eos magnitudine sub-

aequantes; germen e perianthio obliquo jam prius emergens et denique longe exsertum,

anthesi fere radiato-

symmetricum (structura e tab. 126, gyn. conspicua), sed postea in baccam monocarpellarem plus minusve resupinatam unilateraliter excrescens, ita ut stigmatum residua a vertice usque versus basin refringantur.

BACCAE

carne

tenui insignes eadem forma ovali atque semen, induviis parvis suffultae, colore plrq. rubro vel luteo; embryonis situs pro sectionibus diversus in quibus ovula foecundata vario modo oblique excrescere videntur. OBS. I. Autores plures Iriarteae loculos interdum biovulatos tribuunt; nos quidem semina duo in una bacca evoluta observavimus et ea in tab. nostr. 126, I. sem. delineavimus, sed dubitamus, utrum ea ex loculo solitario biovulato an ex loculis duobus uniovulatis prodierint; neque adhuc ullus auctor gynaecei evolutionem ad baccam observavit.

OBS. II. Genera plura in divisionem generis naturalissimi Iriarteae a cl. KARSTEN et postea a cl. WENDLAND proposita ex nostra sententia sectionibus (et alia ne sectionibus quidem) respondent; si eorum cl. autor WENDLAND characteres plures (seminis, florum, foliorum, radicum) promulgat et in his documentum generum suorum rite constitutorum invenit, nobis ex his apparet quod et aliter probavimus (cf. Cocum cet.) in sinceris sectionibus Palmarum naturalibus habitum cum characteribus floris fructusque congruere debere. Eandem recensionem tradidit cl. SPRUCE in Palm. amaz. p. 132, 133. Embryonis situs majoris momenti in genere dividendo esset, nisi in ,,Socratea“ exorrhiza observassemus, seminis embryonem verticalem se evolvere ex ovulo micropyle oblique horizontaliter deorsum spectante praedito (cf. tab. 126). OBS. III. Generis typus in specie prima, I. deltoidea R. et P. quaerendus; huic (non complete descripto) cl. WENDLAND affinitatem maximam cum I. ventricosa Mart. adscripsit et embryonem lateralem esse credidit (in Bonplandia 1860. p. 101). Quam rem emendare possumus specimine originali in Herb. Martii una cum fructu examinato: semen ovoideum embryone proxime prope basin oblique laterali praeditum extus reticulatum maximam similitudinem cum Dictyocaryi (sect.) seminibus possidet, praeterea segmentum apicale in folio adulto bifidum est. Itaque haec species, comparatis reliquis quoque characteribus, ad nullnm eorum generum (sec-

SECTIONUM ET SPECIERUM (BRASILIENSIUM ET REGIONUM CONFINIUM) CLAVIS DIAGNOSTICA.

Sect. (I.) EU-IRIARTEA DR. Spathae plurimae (10 ad 12) deciduae. Floris ♂ stamina 15, ♀ staminodia 0 ? Bacca ovoidea stigmatum residuis fere apicalibus, semine ovoideo-subgloboso rhapheos ramis adscendentibus et reticulatim anastomosantibus ad embryonis subbasilaris papillam latam fere orbicularem conniventibus. — Radices adventivae ? Folia primordialia bifida!, segmentum apicale laminae adultae profunde bilobum vel bifidum!; lamina glaberrima. Spadicis rami incrassati excavato-scrobiculati, scrobiculis ellipsoideo-adscendentibus. Species solitaria Peruviana. .

(I.) I.

DELTOIDEA

R. et P.

Sect. (II.) DICTYOCARYUM H. WENDL. (sub genere). Spathae paucae vel plures (3—7) deciduae. Floris ♂ stamina 6, ♀ staminodia 0. Bacca ovoidea stigmatum residuis prope basin instructa, semine ovoideo-subgloboso rhapheos ramis adseendentibus et (sicut in praecedente) dense reticulatis ad embryonis subbasilaris (anne etiam verticalis ?) papillam conniventibus. — Radices adventivae gibboso-aculeatae. Folia primordialia bifida, segmentum apicale laminae adultae bifidum, lateralia in lacinias divisa, glabra. Spadicis rami graciles, leviter scrobiculati, plrq. densiflori. Spathae 3. Petala cf ovato-acuta. Embryo (teste cl. WENDLAND !) basilaris. (Bolivia orientalis.) (2.) I. LAMARCKIANA Mart, Spathae plures. Petala cf lanceolata rotundata. Embryo (ex icone cl. KARSTEN) apicalis? (Columbia.) (3.) I. FUSCA Dr. (Karst. sp.)

Sect. I. (III.) HAPLOPHYLLUM DR. Spathae plures vel plurimae deciduae, superiores inferioribus longiores flores ante anthesin omnino involventes. Floris ♂ stamina 12 ad 20, ♀ staminodia brevia 9—15 Bacca sphaeroidea stigmatum residuis prope verticem excentricis vel oblique lateralibus coronata vertice rotundato, semine globoso rhapheos ramis supra chalazam curvatis et ramificatis ad embryonis papillam lateralem concurrentibus. — Radices adventivae aculeis fere destitutae. Folia primordialia et laminae adultae segmentum apicale integra, lateralia profunde in lacinias divisa, praeter petiolum costamque saepe parce pilosam glabra. Spadicis rami graciles, supra basin pedicelliformem densifion, indumento sericeo obtecti. Spathae 3—paucae. Stamina 12, Bacca globosa carnosa ultra pollicem in diam., nigra; embryo supra mediam seminis altitudinem obliqne sursam spectans. (Boliviae Andes centrales et planities orientales.) (4.) I. PHAEOCARPA Mart. Spathae plures—multae (plrq. 10—12). Spadicis rami anthesi erecto-patentes. Stamina 12 ad 15. Bacca minus carnosa cc. 2½ cin. in diam.,

PALMAE:

537

fusco-viridescens; semen globosum embryone in media altitudine horizontali… 1. (5.) I. VENTRICOSA Mart, I Spadicis rami anthesi elongati et arcuati. Stamina 18—20. Bacca carnosa 1—2 pollices in diam., flavescens; semen ad basin applanatum embryone sub media altitudine horizontali. (Columbiae Andes bo(6.) I. CORNUTA H. Wendl. gotenses, pr. flum. Meta.)

Sect. II. (IV.) SCHIZOPHYLLUM DR. Spathae plustamina oo, ♀ staminodia 0. Bacca res deciduae. Floris oblongo-ellipsoidea stigmatum residuis apicalibus vel parum excentricis coronata, semine oblongo rhapheos ramis jam ab ima basi distinctis recte ad embryonis verticalis papillam radiatam adscendentibus laxius anastomosantibus. — Radices adventivae dense conico-aculeatae. Folia primordialia et laminae adultae segmentum apicale bifida, lateralia profunde sinuatodentata vel incisa, rarius divisa. Spadicis rami nutantes, cylindrico-incrassati densiflori. Species solitaria (typus polymorphus) 2. (7.) I. EXORRHIZA Mart. (ampl.) I Segmenta lateralia integra inciso-dentata. Spathae 5—6. Bacca olivaceo-flavescens major, semine ellipsoideo, emα. I. exorrhiza Mart. (restr.) bryone apicali J_ Segmenta lateralia in lacinias paucas (cc. 5) incisodentatas divisa. Spathae 4, elongatae. Bacca flava, semine formae a. simili . . . β. — — var. elegans (Karst.). III Segmenta lateralia in lacinias multas dentatas radiatim divisa. Spathae 4—5. Bacca sordide aurantiaca minor, semine oblongo, embryone subapicali γ. — — var. Orbigniana (Mart.).

Sect. III. (V.) TRACHYPHYLLUM DR. Spathae paucae (ad 5), inferiores plrq. deciduae, superiores (3) persistentes. Floris ♂ stamina cc. 15, ♀ staminodia 0. Bacca rubescens oblonga curvato-cylindrica stigmatum residuis supra basin praedita, semine oblongo rhapheos ramis e basi radiatim ortis simplicibus (vel potius subtiliter ramificatis et vix anastomosantibus) ad embryonis verticalis papillam adscendentibus. — Radices adventivae breves sparsim muricatae. Folia ad petiolum dense setigera in facie inferiore velutino-pubescentia, segmento apicali integro sicut lateralia deltoidea antice eroso-dentato. Spadicis tomentelli rami breves denique arcuati, fastigiati, floribus parvis. Species solitaria ......

3. (8.) I.

SETIGERA

Mart.

IRIARTEA.

538

Tabula nostra CXXVI. Fig. II (fructus).

Iriartea ventricosa Mart. Palm. brasil. 37. t. 35 et 36; Wallace, Palm-trees Amas. 37. t. XIV; Spruce, Palm. amae. 133. Deckeria ventricosa Karsten in Linnaea XXVIII. (1856.) p. 259. Palma inter reliquas Iriarteas brasilienses speciosissima, caudice saepe 25—30 m. alto diam. cc. pedali radicibus aereis 1—1½ dm. crassis l½—2 m. supra terram descendentibus suffulto, in parte superiore fusiformi usque ad duplicem vel triplicem crassitiem ventricoso-aucto, ceterum cylindrico, ligno nigro gravi et valde indurato; caudex adolescens cylindricus nec jam tumidus. FOLIA cc. 7 coaetanea, ampla quidem sed pro caudicis portione breviora, habitu gracili plumoso sed firmo, 6 m. lg., vaginis 2—3 dm. lg. coerulescenti-atroviridibus ; segmenta plurijuga apicem versus sensim decrescentia (ultra 1—½ m. lg.) basi cartilaginea insidentia dein in lacinias radiantes 7—10 glabras secus nervos validiores usque versus basin fissa, laciniis posticis anticas longitudine multo superantibus; segmentum apicale latum flabelliformi-rhomboideum sinuato-lobatum et eroso-denticulatum costam oblique claudens. SPADICES infra vaginarum columnam oriundi, interdum bini ex eodem annulo, 1—2 m. lg., in pedunculo brevi horizontaliter patentes, fructiferi dependentes; spathae 10—12 imbricatae, superiores ante anthesin et deinde inferiores deciduae; rami multi conferti ½—1 m. lg., supra basin nudam glomerulos trifloros laxe insertos et distantes evolventes, dein masculi; rami supremi omnino fere floribus ♀ destituti. FLORES ♂? cc. 8 mm. lg. pallide flavescentes, sepalis ovato-orbicularibus villo ferrugineo pruriente detergibili adspersis, petalis crassis ovato-lanceolatis, staminibus 12—15 inclusis vel denique (petalis expansis) exsertis; flores ♀ paulo minores globoso-ovoidei, sepalis petalisque convoluto-imbricatis, staminodiis squamiformibus 9—15 ovato-orbicularibus teneris (MARTIUS ! ), germine ovoideo in vertice stigmatibus sessilibus gibbosis applanato. BACCAE globosae virides vel sordide fuscescentes diam. 2—2½ cm., semine vix ad basin applanato globoso diam. 1½ cm., albumine osseo. Crescit late dispersa in Brasilia aequatoriali occidentali montana, in Columbia, Venezuela et Peruvia orientali nec non andina, saepe ad altitudinem ultra 1000 m. supra mare adscendens, silvarum aboriginum haud inundatarum praesertim rivulorum ripas ornantium decus: secus ripas fluminis Amazonum superioris (Rio Solimôes) et affluentium majorum eum confluentibus minoribus, praesertim ad flumina Rio Negro et Içá, Japurá (Martius!, Wallace, Spruce!, Trail !), praeterea ad flumina Pacimoni, Casiquiare et Orinoco, et ad pedem Andium orientalium (Spruce!) ; in prov. Maynas Peruviae pr. Yurimaguas (Poeppig !). — Baxiuva(vel Paxiúba-) barriguda incolarum Brasiliae aequat., qui ligno duro et foliis ad arma et multas supellectiles utuntur, e caudicibus ventricosis etiam cymbas fabricant.

Sect. I. HAPLOPHYLLUM DR.

Sect. II. SCHIZOPHYLLUM DR.

DECKERIA (genus, pro parte) Karsten in Linnaea XXVIII. (1856.) p. 258. — IRIARTEA (excl. I. deltoidea) H. Wendl. (nec Mart.) in Bonplandia VIII. (1860.) p. 101.

SOCRATEA (genus, pro parte) Karsten in Linnaea XXVIII. (1856.) p. 263; H. Wendl. in Bonplandia VIII. (1860.) p. 103.

(Char. cf. supra.)

1. IRIARTEA VENTRICOSA MART. Caudex procerus saepe altissime erectus, adultus supra medium vel sub apice ventricoso-inflatus, radicibus aereis plurimis dense congestis saepe furcatis plrq. laevibus, comae plumosae vaginis in cylindrum tumidum congestis, segmentis multijugis cuneatoflabellatis inter nervos radiantes in lacinias lineari-cuneatas antice eroso-dentatas fissis. Spadix deflexus, spathis 10—12 imbricatis, ramis gracilibus supra basin nudam densifloris, florum ♂ flavescentium staminibus 12—15, ♀ staminodiis cc. totidem brevibus; bacca globosa sub apice minute umbonata, semine ad basin vix applanato globoso, embryone laterali horizontali.

(Char. cf. supra.)

2. IRIARTEA EXORRHIZA MART. (ampl. DR.). Caudex procerus alte erectus cylindricus, radicibus aereis plurimis dense congestis et supra terram ramificatis spinosis suffultus, comae elegantis vaginis in cylindrum supra caudicis apicem intumescentem congestis, segmentis multijugis integris vel radiatim incisis et ad basin fissis, apicalibus bifidis. Spadix patens nutans, spathis 4—6 supra ramos ante anthesin imbricatis denique caducis, ramis nutantibus gracilibus densifloris, florum ♂ androeceo polystemonali, ♀ staminodiis inconspicuis ; bacca oblongo-ellipsoidea in ipso apice vel prope verticem rotundatum stigmatum residuo patelliformi praedita, seminis oblongi testa ubique fere aequaliter lineis reticulatis in verticem concurrentibus notatâ, embryone verticali.

PALMAE:

539 Tabula nostra CXXVI. Fig. I (analysis).

Typus polymorphus in tres varietates (species auct.) transitu naturali cohaerentes divergit:

Var. cc. EXORRHIZA Mart. Folia habitu concinno, segmentis lateralibus integris dilatato-deltoideis vel oblique rhomboideis margine postico longe recte currente denique sinuato, antico inciso-dentato et ad dentes eroso-denticulato. Spadix validus pedunculo spathis 5—6 a basi ad apicem auctis ventricoso-inflatis usque supra rhachin porrectis denique caducis vestito, staminibus 20—25, bacca magnâ (Juglandis regiae putamen subaequante) vix stigmatum residuis notati seminis embryone apicali. Tabula nostra CXXVI. Fig. I (habitus, segmentum, fructus).

Iriartea exorrhiza Mart. Palm. brasil. 36. t. 33 et 34; Wallace, Palm-trees Amaz. 35. t. XII. et XIII. Socratea exorrhiza II Wendl. in Bonplandia VIII. (1860.) p. 103. 15—20 m. altus (raro altior) crassitie fere pedali, intumescentia ventricosâ destitutus, radicibus aereis denique 2 m. alte supra terram oriundis solum tendentibus primum simplicibus et spinis (ramificationibus abortivis) validis ubique tectis denique saepe ramifleatis, vetustioribus putridis. FOLIA multa (10—15 : MARTIUS !) in comam congesta 4—6 m. lg., segmentis 15—20-jugis remotis in planta adulta ½ m. lg. et 1½ ad 2 dm. lt., apicem versus minoribus sed plrq. eadem latitudine, nervis radiantibus cc. 10 in apices deutium excurrentibus. SPADICES 1—4 coaetanei infra comam cc. ½ m. lg., spathis cymbiformibus acuminatis in cylindrum 4 dm. lg. ante anthesin convolutis. FLORES ceraceo-flavescentes, ♂ fere 1 cm. lg., ♀ minores. BACCAE olivaceo-flavescentes („rubescentes“: WALLACE !) 3 cm. altae et ultra 2 cm. in diam. exocarpio indurato, semine 2½ cm. alto et 18 mm. in diam. extus reticulatim ruguloso-lineolato ad imam basin saepe lineis albidis radiato; rhapheos cursus primarius inter reliquos ramos lineae latioris instar conspicuus ! CAUDEX

Crescit frequens per Brasiliam aequatorialem usque ad Guianam et Peruviam se extendens, plrq. solitaria locis silvaticis saepe inundatis: in valle flum, Amazonum, Madeira, Tocantins cet., etiam in insula Marajό (Martius!, Poppig !) ; pr. Surinam (Wullschäqel !), in Peruviae proυ. Maynas pr. Tocache (Poppig!). — Paxiúba in lingua generali audit; usus varius similis atque in praecedente.

Var. β. ELEGANS (Karstsub spec.). Folia habitu crispato, segmentis lateralibus inter nervos validiores radiantes in lacinias paucas pluresve sectis ad apicem erosis discoloribus in facie superiore coerulescenti-viridibus, in inferiore glaucescentibus albide tomentello-striolatis. Spadix validus pedunculo spathis plrq. 4 denique deciduis vestito, staminibus 20—25, baccâ quam in var. antecedente paulo minore, embryone apicali. Socratea elegans Karsten in Linnaea XXVIII. (1856.) p. 264 ; H. Wendl. in Bonplandia VIII. (1860.) p. 103. Iriartea philonotia Barb. Rodr. Enum. Palm. nov. 13; Trail adnot. in Journ. of Bot. 1877. p. 130. CAUDEX antecedentis. FOLIA longe vaginantia 4—5 m. lg., segmentis utrinque cc. 20 plrq. oppositis ambitu cuneato-deltoideo petiolo oblique descendentim adnatis radiatim fissis, laciniis plrq. 5 vel paucioribus vel pluribus; petiolus et costa tomento sericeo appresso tecta. SPADIX magnitudine var. antecedentis vel paulo minor, spathis plrq. 4 dm. ig. convolutis dein dehiscentibus et caducis, 4—5 cm. latis. FLORES antecedentis. BAGOAE maturae flavae 2½ cm. altae et vix 2 cm. in diam., semine eadem atque in var. praecedente forma et nervaturâ.

Crescit in ditione varietatis typicae (a.), aeque — ut videtur — late dispersa: in Columbia, gregaria in silvis humidis calidisque ad fium.

540

IRIARTEA.

Meta et Bio Negro (Karsten) ; ad flumina Rio Purus et Jutahi (Trail! sub var. Orbigniana in hb. Kew.); in silvis humidis pr. Obidos prov. Pará et ad flum. Jamundú (Barbosa Rodrigues sub I. philonotia).

Var. Γ. ORBIGNIANA Mart. (sub specie). Folia habitu crispato-plumoso, segmentis lateralibus inter nervos validiores in lacinias plures vel multas sectis ad apicem eroso-lobatis vel dentatis in facie superiore saturate viridibus, in inferiore pallidioribus glabris. Spadix validus rhachi circumflexâ, ramis brevioribus haud ita multis, spathis (omnino 4—5) superioribus inferiores duplo excedentibus, staminibus plurimis, bacci quam in antecedentibus minore oblongi, semine oblongo-obovoideo, embryone subverticali. Iriartea Orbigniana Mart. Palmet. Orbignian. 14. t. 5. f. 1 et 20. f. B. et Hist. nat. Palm. III. 187 cum icone in tab. morphol. V. f. V. 1—4 ; Trail in Journ. of Bot. 1877. p. 130. Socratea Orbignyana Karsten in Linnaea XX VIII. (1856) p. 264; H. Wendl. in Bonplandia VIII. (1860.) p. 103. CAUDEX 13—20 m. altus diametro pedali, radicibus aereis nigrescentibus ut in var. antecedentibus suffultus. FOLIA 5—8 coaetanea, vaginis in cylindrum fere 2 m. lg. convolutis, „vento agitante phalerum amoenissime fluctuantem exhibentia“, breviora (costa vix 3 m. lg.); segmenta 15 ad 20 alterne sparsa in lacinias plrq. 8—10 secta, vel laciniae pauciores et quidem posticae angustae fere lineares, antica multo latior quasi e pluribus conflata, omnes eroso-sinuatae et dentatae. SPADIX 4—5 dm. lg. late amplectens, pedunculo compresso spathas supremas usque ad dimidium aequante dein circumflexo et in rhachin 1 dm. lg. vel paulo longiorem excurrente, ramis 2—3 dm. ig. usque versus apicem glomerulos trifloros evolventibus. FLORES pallide flavescentes, in masculis stamina plurima (ex icone Palm. Orbignian. l. c. cc. 40), filamentis subulatis. BACCAE aurantiacae 2 cm. altae et vix 1½ cm. in diam. (raro majores), prope verticem rotundatum stigmatum residuo punctiformi praeditae. SEMEN oblongum versus verticem rotundatum paulo crassius, embryone paululum excentrico.

Crescit frequens in Brasilia subaequatoriali et tropica occidentali, et in Bolivia orientali; in prov. Mato Grosso, communis in silvis aboriginibus ditionis Ipecacuanhae, et frequentissima ad flum. Rio Cabagal (Weddell ! n. 3350); secus ripas flum.. Rio Maniore et Guaporé in Bolivia (Orbigny). OBS. Haec varietas magis quam antecedens speciei distinguendae characteres possidere videtur; quod cl. TRAIL de e5 promulgat (l. c..), speciminibus ejus examinatis ad var. β. magis quam ad hanc postremam referendum esse censemus.

Sect. III. TRACHYPHYLLUM IRIARTELLA

DR.

(genus) H. Wendl. in Bonplandia VIII. (1860) p. 103. (Char. cf. supra.)

3. IRIARTEA SETIGERA MART. Caudex excelsus radicibus vix aereis sparsim muricatis dense congestis, coma concinna vaginis hispido-setosis brevioribus dense convolutis, segmentis paucijugis omnibus integris in facie inferiore setosovelutinis, lateralibus oblongo-trapezoideis antice eroso-incisis et denticulatis, apicali rotundato-obtuso aeque eroso-dentato. Spadix erecto-patens denique cernuus, pedunculo spathis paucis (plrq. 3) persistentibus remote insertis imbricatis usque ad rhachin breviorem involuto, ramis gracillimis arcuatis densifloris, floribus parvis, in ♂ staminibus 15, in 9 staminodiis nullis ; bacca e basi gibbosa oblongo-eilipsoidea stigmatum residuis suprabasilaribus.

541

PALMAE: Tabula nostra CXXVII. Fig. I (spadix fructifer, folia, fructus).

Iriartea setigera Mart. Palm. brasil. 39. t. 37; Wallace, Palrn trees Amaz. 39. t. XV ; Spruce, Palm. amaz. 135. Iriartea Spruciana Barb. Rodr. Enum. Palm. nor. 13; Trail (adnot.) in Journ. of Bot. 1877. p. 130. CAUDEX multo minor quam in speciebus antecedentibus, 4—7 m. alt. et ¼—½ dm. in diam., radicibus vix ex solo exsertis suffultus, sobolifer, inter tomentum griseum nigro-setosus setis prurientibus deciduis. FOLIA adulta 1— fere 2 m. lg. petiolo vaginam setoso-hispidam paulo superante, segmenta utrinque plrq. 7—10, infima minuta, sequentia multo majora, media maxima interdum ad 3 dm. lg. et ultra 1 dm. lt., superiora paulum decrescentia apicem ambitu rotundatum formantia, nervis validioribus radiantibus cc. 8 in apicem loborum vel dentium excurrentibus cum totidem in sinus excurrentibus alternis densissime ferrugineo-setosis, sicut nervi II. tenuiores multi interpositi parum setosi. SPADICUM magnitudo inter 3—6 dm. varians, pedunculo ramos semper multum superante et saepe longissimo (4½ dm.) ; rami 20—25 cc. 1 dm. lg. (vel breviores vel longiores), leviter sorobiculati ; spathae interdum 4—5, et dein inferiores deciduae, plrq. 3 remote pedunculo insertae persistentes vel denique marcescentes. FLORES ♂ flavescentes quam in speciebus antecedentibus multo minores, staminibus imae corollae insertis; flores ♀ albidi, deprcsso-globosi 1 ad 1½ mm. alti, sepalis potalisque duplo altioribus cordatis imbricatis glabris, germine obovoideo. BACCAE ad basin plrq. (an semper ?) gibbosae, gibbis ex carpellis abortivis oriundis (?), ceterum obovoideo-cylindricae, plus minusve incurvatae 2 em. altae et sub vertice 1 cm. in diam., miniatae, sarcocarpio exiguo ; semen 1½ cm. altum et 7 mm. in diam., incurvato-cylindricum, in testa fusca lineis ex hilo ortis albis simplicibus vel parum ramificatis et laxissime anastomosautibus notatum, embryone exacte verticali.

CATOBLASTUS.

tibus; stamina 6—12 corollae fere aequilonga, filamentis tenuiter subulatis antheras erectas lineares connectivo mucronatas gerentibus; germinodium 0. FLORES ♀ : calyx triphyllus brevissimus sepalis cordatis vix se tegentibus; corolla triphylla ex imâ basi imbricatâ hians; staminodia O vel rudimentaria vel staminibus fertilibus simillima; germen trilobum lobo uno oblique iu disco erecto ovulum fertile includente, reliquis minoribus effoetis, stylo crasso trisulcato inter loborum sinus orto in stigmata brevia crassa excurrente supra ovarium fertile exserto. BACCA ellipsoidea vel ovoidea ex ovario solitario fertili resupinato-excrescens monosperma stigmatum residuis ad basin praedita, pericarpio tenui, semine extus rhapheos ramis dense reticulatim anastomosautibus lineolato, albumine corneo plrq. breviter et irregulariter ruminato, embryone basilari. Palmae minus elutae decorae, caespitosae vel solitarie crescentes, in Americae aequatorialis silvis humidis montanis a Peruvia usque ad Andium radices prope affluentes vallis Amazonum et Orinoco rarius observatae. — columnaris excelsus stricte erectus saepe radi-

CAUDEX

Crescit late per totam vallem Amazonum dispersa, frequentissima in ejus ditione interiore in silvis aboriginibus greges parvos formans : in prov. Paraensi (Martius!), ad flum. Amazonum pr. Eya (Pbppig!), ad flum. Pio Negro (e. gr. pr. Manans), Uaupés, Casiquiare, Jarumá, Mauhé et Japurd (Martius!, Wallace, Spruce!, Wallis !, Trail!); ad rivum pr. cataractam Mandos, ad fluo. Tarumá et Yatapu in pvov. Amazonica (Barbosa Rodrigues sub I. Spruciana). OBS. Haec species a reliquis Iriarteis magis discrepat, ita ut haec fere sola habitum sectionis vel immo subgeneris valde naturalis prae se ferat. — Ulterius observandum est, utrum formae ad flumen Amazonum, praesertim in ejus ditione magis orientali, crescentes ab eis Brasiliae occidentalis diversae sint; magnitudine nimirum secedunt.

542

cibus aereis adventivis crassis suffultus, comâ densa terminali.

FOLIA

impari-pinnatisecta segmento apicali in-

tegro sicut lateralia inter nervos plures radiantes erosodentato et sinuato, costa elongatâ petiolum superante sicut lamina fusco-pubescente.

SPADICES

plures (3-—9)

eodem annulo post folii delapsum evoluti, alii ♂ alii ♀, pedunculo tomentoso spathis omnino involuto, quarum imae ochreas simulant, relicinae fere completae longitudinaliter dehiscunt;

rhachis tomentoso-lanata ramos paucos vel

multos flexuosos tomentosos leviter scrobiculatos exserens.

FLOBES inter tomentum sessiles aeque (praesertim ♀)

XXXI. CATOBLASTUS

H. WENDL.

tomentosi bracteolati, ♂ bini vel solitarii, et in spadice altero ♀ semper solitarii masculis fere aequilongi, petalis

H Wendl. in Bonplandia VIII. (1860.) p. 104.—

utriusque sexus angustis jam ante anthesin longe inter

WETTINIA Spruce (pro parte, scil. W. maynensis Spruce) in

se discedentibus et androeceum vel gynaeceum denudan-

Journ. Linn. Soc. III. (1859.) p. 191.

tibus; germinis structura (cf. tabulam nostram 127, f. II.)

CATOBLASTUS

cum eâ Geonomae comparanda: unum modo ovarium

Monoeca, spadicibus distinctis unisexualibus per zonas confertis in eodem caudice. SPADIX utriusque sexus simpliciter ramosus, pedunculo crasso spathis pluribus basilaribus brevibus et pluribus superioribus lignescentibus flores ante anthesin involventibus persistentibus vestito tomentoso, floribus unisexualibus in scrobiculis sessilibus ad ramos sparsis. FLORES ♂: calyx parvus triphyllus sepalis carnosis lanceolatis; corolla calycem longe excedens triphylla petalis oblique flexuosis lanceolatis e basi brevissime valvata divergenPalm.

fertile ovulum continens anatropum in carne molli occultum prope basin insertum; reliqua duo multo minora gibbas inaequales simulantia, inserto centrali trisulco.

stylo in sinu inter omnia

BACCAE

virides vel flavidae

denique nigricantes, habitu ad Iriarteam accedentes, sed ruminatione albuminis (exclusa specie 2?) velde distinctae. OBS. HOC genus, characteribus sinceris praeditum, Iriarteue sectionem postremam Trachyphyllum cum genere aeque distincto Peruviano Wettinia Popp. (in Brasilia adhuc non invento) affinitatis naturalis vinculo connectit.

PALMAE:

543 §. 1. Albumen ruminatum.

1. CATOBLASTUS PUBESCENS H. WENDL. Caudex excelsus in radicibus exsertus, foliis amplis patentibus vagina viridi, segmentis 12—15-jugis oblanceolatis denticulatis cum impari apicali deltoideo, in facie superiore glabris, in inferiore praesertim ad nervos minutissime fusco-puberulis. Spadices infra comam multi verticillati ramis multis nutantibus inter florum insertiones flexuosis, fructiferis pendulis, baccis ovi columbini magnitudine et forma flavescentibus minutissime puberulis.

Catoblastus pubescens H. Wendl. in Bonplandia VIII. (1860.) p. 104. Iriartea pubescens Karsten in Linnaea XXVIII. (1856.) p. 262 et Fl. Col. I. 153. t. LXXXI. CAUDEX cc. 10 m. alt. et 1 dm. in diam. FOLIA 3 m. lg. ambitu elliptica ; vagina ½ m. lg. viridis denique explanata, petiolus parvus canaliculatus ; segmenta (plrq. alternantia) fere 1 m. lg. et 9 cm. It. basi lata sessilia, ad marginem anticum et apicem inter nervos multos radiantes plicata et remote sinuato-dentata. SPADICES 5—9 verticillati ex unâ axillâ evoluti vix dimidium segmentum aequantes; spathae infimae 3 breves tubulosae ad oram obtusam erosae, superiores 3—5 fere completae ramos aequantes ventricosae acuminatae ; rami irregulariter flexuosi et saepe anfracti, ad inflexiones flores exserentes magnos et speciosos utriusque sexus cc. 8—10 mm. longos. FLORES ♂ longe aperti, calyce vix corollae imam partem tegente, petalis lanceolato-subulatis, staminibus cc. 9—12 quam petala paulo brevioribus; pollen echinatum. FLORES ♀ aeque hiantes, germinis ovario fertili hispido petala ovato-acuta excedente et inter ea tumido, ovariis sterilibus brevibus valde rudimentariis, stylo crasso abbreviato cum stigmatibus ovarium fertile dimidium aequante ; staminodia ? BACCAE flavescentes ultra 3 cm. altae et 2 cm. in diam. SEMEN supra basin applanatam ovoideum 2½ cm. altum et 1½ cm. in diam., rhaphe pluriramosâ adscendente et ramulos exserente anastomosantes dense reticulato-lineolatum. (Ex KARSTEN, icon. cit.)

Crescit gregaria in Columbiae silvis humidis et calidis prope flumina confluentia Meta et Rio Negro: Karsten.

Var. β. KRINOCARRA trail. Caudex minus excelsus, foliis brevioribus longe vaginantibus, vagina brevissime badiotomentosâ, segmentis 10—11-jugis paulo latius lanceolatis cum apicali deltoideo. Spadices infra comam pauci zonali ramis paucis nutantibus et fructiferis pendulis, baccis minoribus oblongis ovali-cylindricis puberulo-lanatis. Tabula nostra CXXVII. Fig. II (floris ♀ analysis).

Iriartea (Catoblastus) pubescens var. krinocarpa Trail in Journ. of Bot. 1876. p. 332. Palma tota habitu proxime ad Iriarteam setigeram Mart. accedens, spadicibus et segmentis angustioribus autem (praeter characteres) statim distincta. CAUDEX 3—5 m. altus et 2—cm. in diam. FOLIA 13 ad 15 dm. lg., vaginâ 3— fere 5 dm. longa in petiolum 3 dm. lg. excurrente ; segmenta basilaria 1¾ dm. lg. et fere 2 cm. lt., media 3—4 dm. lg. et 5—7 cm. lt., apicalia (imparia) 2 dm. lg. et 12 cm. lt. SPADICES 3-—5 ex una axillâ evoluti, ramis 5 simplicibus ¼—1¼ dm. lg., apice caudatis. Flores ♂ ? (n. v.). FLORES ♀ ec. ½ cm. alti hiantes, germinis ovario fertili glabrato petala, ovato-acuta aequante tumido, ovariis sterilibus crasse gibbosis, stylo longe columnari ovarium fertile excedente denique stigmata exserente ; staminodia ! varia germen cingentia, nonnulla filiformia antheris fere destituta, alia antheris effoetis praedita et in mucronem excurrentia. BAOCAE 2 cm. lg. vel paulo longiores, 12 mm. in diam., ad imam basin induviis stellatis cum styli exsiccati rudimento suffultae.

Crescit in Brasilia aeqmtoriali occidentali, gregaria in silvis ad flum. Rio Javary (Trail!).

CATOBLASTUS.

544

OBS. Ob eam modo causam hanc Palmam, recensionem cl. TRAIL sequentes, ut varietatem C. pubescentis Karst. huc retulimus, quod illius speciei specimina nulla vidimus, et quod in ejus icone (KARSTEN l. c.) nonnulli characteres gravioris momenti, e. gr. staminodia floris ♀, recte intelligi non possunt; nos quidem nescimus, utrum a cl. KARSTEN ea neglecta sint, an rite deficiant. Praeterea spadicem totum speciminum a cl. TRAIL lectorum aeque desideravimus, et certas differentias tantum in floris 9 (gynaecei!) structurâ invenimus modo descriptas, praeterea in baccis et toto habitu. Sed his confidentes credimus, specimina cl. TRAIL speciem propriam Brasiliae occidentalis ah illa Columbiae occidentalis plane distinctam. constituere.

§. 2. Albumen aequabile. (?)

2. CATOBLASTUS MAYNENSIS (SPRUCE sub Wettinia) DR. Caudex excelsus vel fere procerus in radicibus aereis strictis aculeatis exsertus, foliis paucis patentibus amplis longissime vaginantibus breviter petiolatis, segmentis 35ad 40-jugis lanceolatis ad apicem obtusatum vel truncatum praemorsis. Spadices infra comam pauci vel plures zonati, medii cujusvis zonae ♀, laterales ♂, ramis pluribus confertis densifloris, baccis in ramis fructiferis pendulis dense congestis mutuâ pressione angulatis cinereo-villosis. (N. v.) Wettinia Maynensis Spruce in Journ. Linn. Soc. III. (1859.) p. 194 et Palm. amas. (1869.) p. 12.9. CAUDEX 10—13 m. altus et 1 dm. in diam., radicibus adventivis aereis cc. 1 m. supra solum prolatus. FOLIA 5 vel 6 coaetanea cc. 4 m. lg., vaginis 1 m. lg. paulum inflatis; segmenta ima deminuta, media fere 1 m. lg. et ¾ dm. lt., „e basi semiverticali cuneata dimidiato-lineari-lanceolata, margine antico et apicali inciso-dentata“, nervis plurimis diversae crassitiei radiantibus. SPADICES 3—6 per zonas congesti ; spadicis ♂ peduuculus 1½ dm. lg. obsolete trigonus pro spatharum insertione C-annulutus spathis pilosis 3 inferioribus tubulosis, 3 superioribus pedem longis imbricatis completis, ramis cc. 8 confertis 1½ dm. lg. minute pannosis; flores ♂: „sepala (numero plrq. ad 4—5 aucta) petalaque rigida puberula, sepala squamosa 2 mm. lg., petala cc. 13 mm. lg. subulata flexuosa; stamina 12—16 inclusa, filamentis brevibus (1—2 mm. lg.), antheris 8 mm. lg. linearibus albido-pilosis denique calvis, polline laevi.“ SPADIX ♀ in pedunculo 2½ dm. longo decurvatus ramos 5—7 confertos fere verticillatos rectos 2 dm. lg. exserens; flores ♀ : „sepala 3 c basi lata subulata 4 ad 5 mm. lg., inaequalia ; petala 3 late subulata flexuosa 10—11 mm. lg.; ovarium 1 fertile, reliqua 2 sterilia plus minusve abortiva ad basin cum fertili et cum stylo (centrali 13 mm. longo exserto) connata, stigmatibus 3 6 mm. lg.“ BACCAE„e.xsuccae obpyramidatae, apice late convexo, pilis cinereis fasciculatis basi solidis superne tubulosis flexuosis villosae, mesocarpio tenui molliter lignoso, endocarpio membranaceo semini adhaerente. SEMEN 2—2½ cm. altum et 1—11¼ cm. in diam. ovali-obovoideum subtrigonum, nigrescens, a basi ad apicem rhaphe tenui et ejusdem ramis albis complanatis reticulatim notatum, albumine aequabili subosseo, embryone basilari.“ (Ex SPRUCE l. e.)

Cresoit in Peruvia orientali et Brasiliae maxime occidentalis regionibus subandinis: in Andium pro». Magnas Peruviae vallibus umbrosis, praesertim secus rivulos in altitudine cc. 1000 m. supra mare, Iriarteae exorrhizae, ventricosae et deltoideae socia, dein in planities occidentem versus descendens et ibi valde frequens, rarius in ipsa fluminis Amazonum planitie occidentali (Spruce). OBS. Species a cl. detectore SPRUCE false ad Wettiniam Popp, translata; quod cl. SPRUCE de Wettinia angusta Popp. arbitratur (spadicem fortasse aeque ramificatum esse cet.), specimine ejus originali examinato refutare possumus testimonio nostro, cl. Pomo specimen suum omnino recte descripsisse et modo folii iconem male curavisse, quae autem icone (totius Palmae) pulchre depicta inedita in bibliothecâ botanica reg. Dresdensi servatâ emendatur.

PALMAE:

545

CEROXYLON—COPERNICIA.

Genus Iriartearum heteroclitum, adhuc in Brasiliae regionibus confinibus modo observatum:

546

mis curvatis tenuibus notato,

embryone basilari vel

sublaterali in endospermio aequabili. XXXII. CEROXYLON H. et B. Palmae procerae formosae in Americae aequato rudis CEROXYLON Humb. et Bonpl. Pl. equi». I. 1—7. t 1a et 1b; H.B.K. Nov. Gen. et Spec. I. 246 (in edit. maj.) ; Mart. Hist. nat. Palm. III 314: H. Wendl. in Bonplandia VIII. (1860.) p. 69 ; Drude in Göttingor Nachrichten Jan. 1878. et Bot. Zeiig. XXXVI. (1878.) p. 184—190.

Andibus et regionibus montanis Columbine et Venezuelae australis observatae, interdum in mirabilem altitudinem supra mare inter saxa fere frigida adscendentes. — CAUDEX columnaris excelsus vel procerus ceram secer-

nens, comâ terminali. Polygama vel saepius monoeca in distinctis spadicibus.

SPADICES

FOLIA

aequaliter pari-pinnati-

secta, segmentis concinnis reduplicatis lineari-amminatis

sexus diversi eodem habitu et structura,

subtus argenteis.

SPADICES

pro portione caudicis minores

ramis elongatis ramulos graoiles

spatha magna cocoideâ instructi denique caducâ. FLORES

exserentibus, spatha (inferiore rudimentaria ?) solitaria

unisexuules cum alterius sexus rudimento, spiraliter ra-

completâ anthesi longitudinaliter dehiscente,

mis inserti, petalis longe cuspidatis in flore ♀ inaequalibus, scil, tertio ab axi remoto longiore, androeceo ste-

paniculatim ramosi,

floribus

vix bracteolatis breviter pedicellatis ad ramulos sparsis solitariis.

FLORES

♂

calyx brevissimus trifidus ; co-

rili fertilem simulante.

BACCAE

atro-coeruleae in magni-

rolla triphylla disco brevissimo basilari conjuncta ; sta-

tudine et seminis formâ et rhapheos nervaturâ Iriarteae

mina 12 vel plura in discum basilarem radiatum con-

sectioni III. nostrae (e. gr. I. ventricosae in tab. 126,

nata, filamentis crassis, antheris linearibus sagittatis ;

f. II.) similes.

germinodium breve trifidum. simus trilobus;

FLORES

calyx brevisOBS. I. Nulla adhuc hujus generis species intra imperii Brasiliensis fines inventa est; sed cum nonnulli peregrinatores haud rite botanici in confinibus Venezuelae australis regionibus Palmas caudice ceraceo et foliis, pinnatisectis infra albis insignes observaverint, genus in Brasiliae septentrionalis ditionibus montanis inveniri posse arbitramur et in Floram nostram instituimus.

petala inaequalia brevissime imbricata

angusta ; staminodia 12 in patellam radiatam germinis basin cingentem connata corollâ breviora antheris effoetis ; gynaeceum corolla brevius globosum, ovario solitario fertili tumido reliquis duobus (sterilibus, minute

OBS. II. Affinitas Ceroxyli varia, summa quidem cum Klopstockia Karst. (genero Columbiae) et cum Catoblasto, itaque Triarteis attribuenda; sed eum multi characteres alias illas tribus spectent, in quibus, si certe singuli spadices sexum utrumque evolvunt, glomeruli tritiori inveniuntur, hoc genus elegimus pro denominando subordine secundo systematis Palmarum nostri, Cerexylinne. (Cf. dissertat. nostram in Götting. Nachr. l. c.

gibbosis) appendiculato, stylo longo in stigmata 3 excurrente inter basin ovarii fertilis et sterilia inserto. BACCA globosa stigmatum residuis ad basin pericarpii

tenuis carnosi conspicuis, semine globoso rhapheos ra-

SUBORDO III.

CORYPHINAE.

Mart. Hist. nat. Palm. III. 231; Drude in Bot. Zeitg. XXX V. (1877.) p. 633.

Trib. VIII.

SABALEAE.

SABALINAE Mart. Hist. nat. Palm. III. 231. — CORYPHINAE Blume (nec Mart.) Rumphia II. 52. (Char. cf. supra in conspectu pag. 280.)

XXXIII. COPERNICIA MART. COTERNICIA Mart. Hist. nat. Palm. III. 242. et Palmet. Qrbignian. 41; Griseb. (et Wendl.) Fl. Brit. West-Ind. Isl. 514.— CORYPHAE species H.B.K. Nov. Gen. et Spec. 1. 239 (in edit. maj.) ; Mart. Palm. brasil. 56. Hermaphrodita vel sexu altero in floribus sterili polygama.

SPADIX

paniculatus, ramis laxis pluries rumi-

ficatis tertii vel quarti ordinis floriferis, pedunculo quam rhachis breviore aeque atque illa spathis ochreiformibus

multis tubuloso-vaginato, ramis ramulisque upathelligeris, spathellis bracteas tubuloso-vaginantes simulantibus, floribus singulis per scrobiculos sparsos insertis. FLORES: calyx gamosepalus trilobus lobis deltoideis; corolla gamopetala trifida fere rotata, tubo campanulato calycem aequante vel paulum excedente, limbo patente laciniis deltoideis; androeceum monadelphum tubum carnosomembranaceum obtusum cum corollae tubo connatum formans, filamentis in fauce erectis brevissimis antheras ovoideas vel globoso-ellipsoideas sagittato-erectas geren-

PALMAE:

547

tibus ; germen ex ovariis 3 in parte ovuligerâ distinctis apocarpis,

dein versus apicem connatis et in stylum

communem (stigmatibus 3 erectis coronatum) excurrenovario quovis fertili in loculo magno ovulum

tibus,

anatropum (loculo fere aequilongum, in funiculo brevi crasso erectum, micropylê basilari) evolvente.

BACCAE

1—3 ex uno flore evolutae omnino apocarpae (plrq. solitaria monocarpellaris), styli residuis apiculatae, monospermae semine secus rhaphen ejusque ramos 6—8 descendentes ad papillam embryonalem basilarem convergentes lineis argutis notato,

embryone in albumine

corneo et secus rhaphen ejusque ramos profunde ruminato erecto-basilari.

Palmae speciosae, gregariae et interdum silvas latas formantes, in America australi a regionibus tropicis rei publicae Argentinae et imperii Brasiliensis usque ad provincias centrales et subaequatoriali-orientales crescentes, dein (valle Amazonum fluminis cum affluentium vallibus inferioribus exclusa!) per Columbiam et Venezuelam usque ad Indiam occidentalem dispersae. —

CAUDEX

cica-

tricosus erectus, inferne petiolorum basibus gibboso-excrescentibus incrassatus et armatus, superne denudatus laevis coma ampla, globosâ terminali.

FOLIA

pahnato-flabelli-

formia vagina reticulatim fibrosa, petiolo secus marginem utrumque aculeis aequidistantibus armato, laminâ amplâ aequaliter radiante in lacinias lanceolato-acutas plrq. usque versus vel supra dimidium regulariter incisa. SPADICES

plures in foliorum inferiorum axillis evoluti, foliis

paulo longiores vel eis aequilongi, horizontaliter patentes et dein nutantes, ramis ramulisque laxe paniculatis ambitu et formâ Graminearum paniculas aemulantes, ramis e spatharum et ramulis e spathellarum axillis ortis, juventute omnino indumento molli-tomentoso denso albicante vestitis..

FLORES

laxius in spicis floriferis consociati

aeque villosi et albido-tomentosi, pro portione spadicis minuti (quam spicarum diameter minores), virescentes vel pallidi; gynaecei evolutio ex tabulâ nostrâ 128 patebit. BACCAE lutescentes glandis Coryli magnitudinem subaequantes, oblongo-ellipsoideae, rostellatae.

1. COPERNICIA CERIFERA MART. Caudex speciosus parte basilari gibboso-armatâ, superiore denudatâ dein sub vertice petiolorum basibus persistentibus vestitâ, coma exacte fere sphaeroideâ, foliis longe petiolatis petiolo diametrum laminae aequante vel superante, lamina fere orbiculari modo ad imam basin excisâ in lacinias undique radiantes plrq. usque ad medium incisâ ceraceo albida. Spadix longissime pedunculatus folia excedens, pedunculo rhachin gracillime elongatam laxe et regulariter ramificatam superante, ramulis floriferis dense velutino-sericeis denique calvescentibus

COPERNICIA.

548

flores per spicas minutas paucos conglomeratos vel ad apicem ramulorum solitarios laxe sparsos evolventibus, floribus parvis albidis, baccis ellipsoideis solitarie a,d ramulos sparsis pendulis. Tabula nostra CXXVIII (spadix pedunculo reciso, folium, analysis).

Copernicia cerifera Mart. Palm. Orbignian. 41. t. I. f. 3 et t. XXIV., et Hist. nat. Palm. III. 242: M. A. de Macedo, Notice sur le palmer Carnauba, Paris 1867. Corypha cerifera Mart. (olim) Palm. brasil. 56. t. 49, 50 et t. supplem. 50A, 51. f. 5. CAUDEX plrq. 10—13 m. altus diametro spithameâ vel majore, gibbis inferne armatus oblique erectis 4—6 cm. altis et 2—3 cm. crassis per spiram densam secus foliorum dispositionem congestis. FOLIA plurima deuse congesta 1½—2 m. lg. undiqne patentia, vetustiora reflexa, juniora erecta, itaque omnia caput globosum caudicis verticem occultans formantia ; potiolus 1—1½ m. lg. aculeis validissimis praesertim supra vaginam armatus in parte superiore rarius aculeatus ad apicem saepe fere inermis; lamina fi—10 dm. in diam. floccis ceraceis albis dense adspersa, sed in facie superiore glabrescens, plrq. ultra dimidium in lacinias 35—55 aetate provectiore ad apicem bifidas pungentes incisa, mediano inferne valide prominente et nervis II. multis tenuissimis et nervis III. oblique reticulatis conspicuis. SPADICES 2—3 m. lg. pedunculo spathis multis incompletis tubuloso-vaginantibus vestito, rhachi spathis eisdem ramos in axillis gignentibus instructa, ramis aeque ramificatis et spathellas (ramulos paniculatos suffulcientes) gerentibus, spicis floriferis ½—1 dm. lg. in parte inferiore spiculas paucifloras quasi gloinerulatas et apicem versus flores solitarie sparsos evolventibus. FLORES androeceum et gynaeceum utrumque plrq. fertile evolventes, interdum unisexuales alterius sexus organis sterilibus fertilia aemulantibus, calyce viridescente, corolla multo longiore albida, androecei tubo corollam lanatam dimidiam subaequante vel superante, filamentis tubi lobis 6 brevissime insidentibus, germine tridymo ad apicem connato intus inter ovaria 3 rima profunda tripartito. BACCAE 2 cm. altae plrq. ellipsoideae (cf. iconem nostram!), rarius minores fere globosae colore cinereo-coerulescente.

Crescit haec Palma celebris frequentissima per magnam Brasiliae inediae et australis partem: in provinciis subaequatorialibus orientalibus Maranhâo, Ceard, Pernambuco et Piauhy modo solitaria, modo silvas densas formans (Martius!, Gardner!, Wallis! et alii), in Bahia, praesertim in campis umbrosis ad fium. S. Francisci (Martius, Blanchet!); dein austrum et occidentem versus in Brasilia centrali, frequentissima in prov. Mato Grosso, e. gr. communis in regionibus salsuginosis depressis 700 m. altis inter fluv. Cuyabá et Jaurú (Patric, da Silva Manso) et in aliis ejusdem provinciae regionibus quasi arbor maxime vulgaris(Weddell ! n. 3200), occidentem versus usque ad Boliviam orientalem ad planitiem Chiquitorum et fluvii Guapore fontes dispersa (Orbigny), dein austrum versus per totam ditionem ,,Gran Chaco“ dictam frequens, quam silvulis et nemoribus lucidis ubique sparsis ornat, praesertim secus flumina Paraguay et Rio Grande et in republica Argentina pr. Laguna del Palmar frequens (Orbigny, Weddell, Lorentz !). — Carnauba vel Carnahyba in provinciis Brasiliae orienlali-subacquatorialibus nominatur, Curanda in prov. Mato Grosso et in regionibus Boliviac et Argentinae confinibus. Usus arboris multiplex: radices decoctae pro remedio, lignum pro aedificiis et navibus exstruendis, folia pro tegmentis, eorum fibrae libriformes pro ratibus connectendis, spadices et baccae pro cibo magni aestimantur, praesertim autem cera, folia adolescentia obtegens et ab adultis delapsa, ubique quaeritur et ex foliis per vernationem complicatis laceratis in aqua fervida humectatis praeparatur (cf. Macedo, l. c.). Decoris causa saepe colitur, e. gr. in Rio de Janeiro (Glaziou! n. 9016). OBS. Species per varias vastae suae ditionis partes multiformis invenitur, et quidem in organis nonnullis ita varians, ut species plures vel certe varietates graviores ex typo polymorpho formari posse videantur. Sed quamvis multas variationes in laminae laciniis (et numero et forma), in portione laminae et petioli, praesertim autem in spadicis ramulis floriferis ant elongatis aut brevius contractis, et in indumento mollissime tomentoso aut leviore evanescente, denique in baccarum forma observaverimus, tamen omnes illas quasi inordinatas per specimina multa intermixtas invonimus, ita ut ne ullam quidem varietatem sinceram a speciei typo segregare possimus. Id autem monendum est, specimina in Brasilia orien

PALMAE:

549

tali-subaequatoriali lecta laminae lacinias plures latiores et ramulos floriferos maxime tomentoso-sericeos elongatos possidere (ex his analysis nostra orta est), cum specimina Brasiliae centralis (prov. Mato Grosso!) lacinias pauciores saepe angustiores et ramulos floriferos breviores jam anthesi calvescentes gignant (ex eis spadix et folium tabulae nostrae prodiit).

TRITHRINAX.

550

dimidium inter se cohaerentibus,

omnibus linearibus in

apicem plus minusve prof unde bifidum excurrentibus saepe mucronato-pungentibus; vaginae caudicem dense amplectentes e basi solida reticulatim fibrosae denique grosse reticulatae et in spinas lignosas validissimas (longissimas

XXXIV. TRITHRINAX MART.

petiolo oppositas, prope petiolum breves),

excurrentes,

TRITHRINAX Mart. Hist. nat. Palm. II. 149 et III. 247; Pal-

petiolo inermi laevi compresso.

intra folia

met. Orbignian. 43. — [Excludenda TRITHRINAX Karsten in Linnaea XXVIII. (1856.) p. 245 et Fl. Col. II. 137 = Saba!.] — DIODOSPERMA H. Wendl. in Bot. Zeitg. XXX VI. (1878.) p. 117.

emergentes ampli,

Hermaphrodita, vel sexu altero in his illisve floribus minus evoluto fertilem simulante polygamo-monoeca.

SPADICES

pedunculo crasso quam petioli multo

breviore spathis 4—5 tubuloso-cylindricis involuto, rhachi ramos 3—6 vel raro plures plrq. inter se valde approximatos exserente spathis minus longe tubuloso-vaginantibus instructâ; rami II. floriferi patentes stricti vel arcuati, quam rami I. multo breviores.

FLORES tuber-

duplicato-ramosus ramis I. paucis divaricatis ra-

culis insidentes laxius sparsi versus apicem ramorum

mos II. multos plurimosve graciles floriferos minute

densius aggregati, undique patentes; calyx cupuliformis,

SPADIX

bracteatos

evolventibus,

spathis pluribus incompletis

corolla triphylla quidem sed in calyce inclusa connivens

cylindricis pedunculum involventibus truncatis, vel su-

et formam cylindricam simulam; stamina in corollae

perioribus ad apicem cymbiformi-productis ramos I.

fundo discum carnosum formantia e basi stellatâ, corol-

suffulcientibus.

FLORES

supra gibbas ramorum exiguas

sessiles: calyx gamosepalus basi annuliformi vel ventricosâ ;

corolla triphylla petalis late imbricatis calycem

lam longe excedentia, antheris versatilibus denique tortis; styli

cum

aequantes.

stigmatibus BACCAE

corollâ

breviores

vel eam vix

subglobosae flavido-viridescentes Ce-

longe excedentibus; stamina 6 ad imam basin inter se

rasi drupae magnitudine, pericarpio tenui fibroso, semine

conjuncta et in annulum confluentia, filamentis planis

globoso.

latis in apice antheras sagittatas antice emarginatas gerentibus anthesi longe exsertis;

ovaria 3 apocarpa

inter se omnino distincta, singula ovulis singulis anatropis fundo insertis praedita, stylis longis vel longissimis tubulosis in apicem capitato-stigmatiferum. parvum excurrentibus.

BACCA monocarpellaris monosperma glo-

bosa in floribus singulis (carpellis 2 reliquis abortis) evoluta, rarius baccae 2—3 distinctae, pericarpio tenui carnoso;

semen rhaphê impressit et ramis nonnullis

teneris lineolatum oblique excrescens,

chalazâ laterali

embryoni ad alterum latus sito oppositâ perforationem

SPECIERUM CLAVIS DIAGNOSTICA. a. Folia adolescentia in facie superiore tomento dense appresso sericea, subtus glabrescentia, rigidissima acute mucronata (1.) T. CAMPESTRIS Dr. et Griseb. b). Folia glabra, rigida vel chartacea. a. Lamina rigida laciniis in acumina 2 pungentia fissis. Spadicis rami crassi arcuato-patentes. Calyx trifidus 1. (2.) T. BRASILIENSIS Mart. β. Lamina rigida laciniis usque versus dimidium bifidis. Spadicis rami graciles patentes. Calyx trilobus 2. (3.) T. SCHIZOPHYLLA Dr. Lamina tenuiter chartacea laciniis brevissime fissis. Spadicis rami gracillimi erecto-patentes. Calyx trifidus 3. (4.) T. ACANTHOCOMA Dr.

endospermii saccatam formante, albumine praeter hanc excavationem aequabili solido.

Palmae humiliores decorae, locis elevatis siccis praesertim campestribus gregariae vel ad silvarum margines sparsae, in Americae australis regionibus tropicis inter gradus 15° L. austr. et 31° L. austr., a littore orientali usque ad Andium tractum in speciebas paucis (4) dispersae. — CAUDEX erectus depressus pro altitudine minore crassus, foliorum emarcidorum et superne vigentium vaginis usque versus basin persistentibus dense imbricatis involutus eisque quasi spinoso-horridus.

FOLIA

palmato-flabelliformia plrq. rigida et saepe indurata profunde pahnatisecta, laciniis lateralibus (infimis) multo tenerioribus ac brevioribus fere usque ad basin liberis, centralibus (summis) latioribus longioribsque fere ad Palm.

1. TRITHRINAX BRASILIENSIS MART. Caudex depressus crassus vaginis in spinas validissimas excurrentibus horridus, foliis incrassato-rigidis utrinque glabris mediocriter petiolatis, crista evanida, lamina usque supra dimidium vel (prope basin) profundius incisa laciniis late linearibus in acumina duo pungentia breviter fissis. Spadix amplus divaricatoramosus, spathis pluribus pedunculum involventibus et ramos I. suffulcientibus integris vel ad oram obsolete fibroso-dissolutis, ramis floriferis incrassatis rigidis plrq. horizontaliter patentibus arcuato-patentibus, calyce ultra dimidium trifido corollam dimidiam aequante, ovariis ovoideis in stylum sibi aequilongum attenuatis. Tabula nostra CXXIX (folium, spadix, analysis).

Trithrinax brasiliensis Mart. Palm. brasil. Suppi. 150. t. 104. et Palmet. Orbignian, 44, t. XXV. f. A 72

551

PALMAE:

CAUDEX 2—3½ m. altus et 7—15 em. in diam., stolonifero-caespitosus, ligno spongioso (ex litt. cl. LORENTZ). FOLIA vigentia 6—10 in apice congesta patentia, 1—1½ m. lg., praeter vaginam 2—3 dm. (spinis 7—17 cm. lg. et 5 mm. crassis exclusis) longam; petiolus 7 dm. lg. laminam plrq. aequans, valde compressus et anceps; laminae angulus totus α = 180° vel paulo amplior, laciniis 25—30 a basi ad apicem celeriter accrescentibus late linearibus 5—7 dm. lg. et 1½—2½ cm. It., ad apicem vix angustatum exciso-fissis et pungentibus, colore (in statu sicco!) glaucescente vel albido, texturâ incrassato-tenacissima rigida. SPADICES 3 ad 5 dm. lg. ramos I. 4—7 exserentes inferiores 2 dm., supremos 1 dm. longos, qui et ipsi ramos II. 30—50 exserunt graciliores sed firmos et rigidos plrq. ½ dm. longos; rhachis valida saepe inter spatharum inferiorum tubum longe adscendentem occulta. FLORES flavidi, petalis vix 3 mm. lg. ovato-orbicularibus apice acuminatis, calyce 1½ mm. alto ovaria cum stylis ante anthesin aequante, filamentis latissimis planis sensim attenuatis 4 mm. lg., antheris utrinque emarginatis vix 2 mm. lg. BACCAE (n. v.) „ovoideae diam. 8 ram. viridescentes denique nigrescentes, parce carnosae.“

Crescit in Brasilia extratropica et in civitatibus austrum et occidentem versus confinibus: in campis provinciae Rio Orande do Sul, inter 'flumina Uruguay et Paraguay (Sello !), prope flum. Parand cc. sub 31° L. austr. (Orbigny), et in insulis flum. 'Uruguay (Lorentz !). — Caraná vel Carandá incolarum. OBS. I. Palma sub T. brasiliensi in Palmeto Orbigniano 44. descripta nobis et ad hanc speciem et ad T. schizophyllam pertinere videtur, quam cl. MARTIUS nondum distinxit; etiam cl. ORBIGNY ipse eas perturbare poterat, cum multi menses inter primam observationem Trithrinacis prope flumen Paraná, et secundam in Bolivia praeteriissent. OBS. II. Trithrinaci brasiliensi affinis est T. campestris Dr. et Griseb. (in Griseb. Symb. Argent. 1879. p. 283; = Copernicia campestris Burmeist. Reise durch die La Piata Staaten II. 48, 49 et 98; Griseb. Pl. Lorentz. 1874. p. 248). Haec, foliis rigidissimis fere coriaceo-lignosis firme mucronatis primo sericeo-velutinis sicuti spadicis ramis multo magis incrassatis et baccis globosis 1½ cm. in diam. metientibus diversa, in Brasilia crescere non videtur, cum reipublicae Argentinae provincias interiores Cordoba et Santiago del Estero incolat. — Hujus solitariae 6peciei baccas examinare nobis licuit, ex quibus patebat, baccas illas a cl. WENDLAND (1. c.) sub genere novo Diodosperma desoriptas nullo charactere a Trithrinace differre, (etsi species sub nomine Diodosperma Burity in illo loco descripta nova sit, quod dijudicare non possumus). Nos quidem genus baccis solum nisum non rite coustitutum censemus et timemus, ne hoc describendi methodo synonymiae moles nimis augeatur.

2. TRITHRINAX SCHIZOPHYLLA DR. (n. sp.) Caudex depressus gracilis vaginis in spinas validas excurrentibus horridus, foliis tenacibus rigidis utrinque glabris longe petiolatis, crista brevi quadrata laminae basin obtegente, lamina usque supra ⅔ et ad basin profundissime in lacinias anguste lineares profunde bifidas acutas incisâ. Spadix gracilis divaricato-ramosus, spathis pluribus brevioribus pedunculum involventibus longe fimbriato-dissolutis et reticulato-membranaceis, superioribus ramos I. suffulcientibus in apicem cymbiformi-dilatatam acutam excurrentibus, ramis II. floriferis gracilibus patentibus, floribus conicis, calyce breviter trilobo corollam cylindrico-convolutam cc. ad ⅓ aequante, ovariis brevibus in stylos quadruplo longiores excurrentibus. Tabula nostra CXXX (folium, spadix, analysis).

Trithrinax brasiliensis Mart. Palmet. Orbignian. l. c. pro parte, t: X. f. 1 ; Orbigny, Voyage cl. l'Amér. II. 584.

? Diodosperma Burity H. Wendl. in Bot. Zeitg. XXXVI.

TRITHRINAX.

552

petiolus 3—5 dm. lg., lamina 5—8 dm. in diam. rotundata, a = cc. 200°; laciniae cc. 25, extimae fero filiformes, dein mediae 2½—3½ dm. lg., intimae 4—5 dm. lg. ot. 1½ om. lt., omnes usque ad fere dimidium in acumina duo minus pungentia fissae. SPADIX habitu speciei antecedentis sed gracilior, ramis divergentibus saepe reflexis; pedunculus ultra 1 dm. lg. spathis 5 fere aequilongis tubulosis dense imbricatis involutus, 3 exterioribus usque supra dimidium fibroso-dissolutis, 2 interioribus ramos I. infimos suffulcientibus superne cymbiformibus integris; rami I. (in spadice solitario observato) tres 2 dm. lg. a basi ad apicem 00. 50 ramos II. floriferos 8—10 cm. longos tenues (multo graciliores quam in antecedente) exserentes. FLORES viridescentes elongati diametro minore, staminibus longe exsertis quasi penicillatis; calyx pergameus l½ mm. altus ; petala obovata ultra 3 mm. lg.; filamenta 5 mm. lg. lata plana, antheris emarginatis et profunde sagittatis 2 mm. lg.; ovaria cum stylis 3 mm. lg., styli ipsi co. 2¼ mm. lg. Baccae ignotae (an illae in Palmeto Orbigniano l. c. descriptae 8 mm. in diam. metientes?). Crescit in Brasilia tropica maxime occidentali et frequentior in Bolivia orientali: inter prou. Boliviae orientalis Chiquitos et montes pr. S. Cruz de la Sierra (Orbigny), et in prov. Mato Grosso finibus et prov. Chiquitos (Weddell ! n. 3498). — Floret ibi Septbr. — Oct. Saro vel Salio Hispanorum Boliviae.

3. TRITHRINAX ACANTHOCOMA DR. Caudex depresso-humilis vaginis usque ad basin persistentibus in spinas minores graciles pungentes excurrentibus armatus, foliis longe petiolatis tenaciter membranaceis in facie inferiore floccis albis denique evanescentibus adspersis, crista acutâ supra basin laminae producta, lamina ultra dimidium et ad basin profundissime in lacinias late lineares acuminatas apice breviter bifidas cernuas incisa. Spadix gracillimus divaricatoramosus, spathis pluribus pedunculum involventibus ramos attingentibus, inferioribus truncatis et superioribus cymbiformibus tenuiter membranaceis, ramis II. gracillimis erectopatentibus supra basin sparsifloram apicem versus densifloris, floribus campanulatis, calyce supra basin patelliformem trifido lobis triangularibus corollam cc. ad dimidium aequante, ovariis quam calyx brevioribus ovoideis in stylum sibi ipsis aequilongum vel paulo longiorem excurrentibus. Tabula nostra CXXXI (habitus cum analysi).

Trithrinax Acanthocorna Drule in Regel, Gartenflora XXVII. (1878.) p. 361. t. 959. Trithrinax brasiliensi? Kerchove (nec Mart.), Les Palmiers t. XXVI. CAUDEX adultus 1—2 m. altus, adolescens usque ad imam basib vaginis involutus, 1 dm. in diam. FOLIA plura (8—12) dense in comam undique patentem congesta plrq. 1½ m. lg.; vaginae dense reticulato-fibrosae caudicem cingentes, ad oram reflexam retis laxi instar divergentes et in spinas (inter se magis aequales quam in speciebus antecedentibus) excurrentes ; spinae prope petiolum 2—3 om. lg., ei oppositae 6—7 cm. lg. ; petiolus 8—12 dm. lg. ot ad basin 2 cm. lt. superne attenuatus applanatus ; laciniae 00. 40, exteriores 5 dm., mediae 7 dm., intimae 8 dm. lg. et 2 ad 3 cm. lt., acutae, ad apioem breviter bifidae et in mucrones obtusos exeurreutes. SPADIX totus 3—4 dm. lg.; rami e rhachi fusco-tomentosâ exserti 2½—1½ dm. lg. spathis inflatis 1½—2 dm. longis suffulti aeque apicem versus tomentellis ; rami II. a basi ad apioem valde decrescentes (11—6 cm. lg.) minute bracteati 40—50 ad ramum I. irregulariter sparsi, graciliores quam in reliquis speciebus. FLORES minuti anthesi staminibus magnis longe exsertis pulchorrimi, petalis vix ultra 1 mm. lg. Baccae ignotae.

(1878.) p. 118. 3—5 m. altus ½—1 dm. in diam. FOLIA vix 1 m. lg. rigida quidem, sed multo minus incrassata quam in specie antecedente; vaginae 1—1½ dm. lg. exclusis spinis oram armantibus 2—12 cm. longis; CAUDEX

Crescit in Brasilia extratropica (frequens.): ad margines nemorum Capoes dictorum in provinciae Rio Grande do Sul campis elevatis, praesertim in vicinitate pr. Cruz Alta (Glaziou ! n. 9014).. — In hortis, etiam Europaeis, colitur.

553

PALMAE: XXXV. ACANTHORRHIZA WENDL.

ACANTHORRHIZA H. Wendl. Gen. nov. in sched. horti Herrenhus. et adnot. 1. in Regel, Gartenflora XVIII. (1869.) p. 241. — TRITHRINAX Hort. europ.

Hermaphrodita, vel sexu altero in aliis floribus vel spadicibus minus evoluto fertilem simulante diclinis, polygamo-monoeca (vel etiam dioeca?). SPADIX duplicato- vel paniculato-ramosus, pedunculo cernuo spathis pluribus anthesi incompletis persistentibus dense imbricatis cymbiformibus involuto, ramis I. infimis in axillis spatharum superiorum oriundis, superioribus minoribus minus ramificatis minute bracteatis, ramulis floriferis strictis densifloris. FLORES supra gibbas minutas sessiles (nec scrobiculati): calyx profunde trifidus, laciniis supra basin applanatam liberis se non attingentibus corollam includentibus; corolla triphylla petalis latis imbricatis; stamina 3! (an semper ?) cum petalis alternantia distincta e disco communi orta, filamentis per vernationem anfractam inflexis, antheris in alabastro erectis sagittatis dein incumbentibus longitudinaliter dehiscentibus; gynaeceum ex ovariis 3 apocarpis omnino distinctis, stylo tubuloso longo cum stigmate apicali germen ovoideo-cylindricum coronante, ovulis anatropis (saepe in floribus alterum sexum referentibus abortivis). BACCA ? (depresso-globosa, semine magno, albumine aequabili osseo). Palmae elegantissimae silvicolae, in Americae aequatorialis et subaequatorialis regionibus occidentalibus subandinis vel montanis ad fluminum cursum superiorem haud frequentes, a Brasiliae finibus occidentalibus et a Boliviae orientali-septentrionalis provinciis per Columbiam usque ad Americam centralem et ad ditionem Mexicanam dispersae. —

CAUDEX

altitudinem erectus,

554

ACANTHORRHIZA.

crassus cicatricosus ad mediocrem

rarius gracilis radicibus adventivis

plus minusve aereis suffultus, supra radices molles aereas solum tendentibus radices aeque adventivas aereas spinescentes pungentes simplices vel spinoso-ramosas evolvens (ex quo charactere generi nomen tributum). COMA pulchra ex foliis multis longe petiolatis dense congesta sphaeroidea vel oblonga; petiolus gracilis inermis; lamina fere

evolvente, rhachi spathis denudata. PLORES crassi ellipsoidei calyce magno carnoso, corolla intra eum inclusa, filamentis inter genu duplex versus floris centrum inflexis, stylis elongatis quam filamenta brevioribus. OBS. Hujus generis pulcherrimi hoc primo loco descriptionem ampliorem edidimus, cum antea in literaturâ botanica fere ignotum et ex habitu tantum in hortorum botanicorum caldariis recognitum fuisset. Itaque, cum species brasiliensis a nobis ad hoc genus adnumerata vix satis nota sit et generis illustratio valde desideretur, habitum et analysin earum specierum, in quibus cl. autor WENDLAND Acanthorrhizam suam constituerat, iu tabulis nostris 132 et 133 delineavimus, et quidem A. aculeatae H. Wendl. e republica Chiapas et ditione Mexicana, et A. Warscewiczii H. Wendl. a litore orientali reipublicae Costaricensis et ab isthmo Panamensi. Utraque iu caldariis Europaeis saepe colitur; praeter analysin florum in tab. 133 etiam anatomiam radicum adventivarum (A. Warscewiczii) spinescentium delineavimus, qua patet, eas contextus sclerenchymatici valde aucti et incrassati ope induratas esse, eas autem radicum structuram genuinam praebere, quod in centro circum medullam xylematis (x.) fasces cum phloëmatis (ph.) fascibus plurimis alternant.

1. ACANTHORRHIZA CHUCO DR. Caudex excelsogracilis saepe flexuosus diametro tenui, comâ sphaeroideâ, petiolo in cristam triangularem producto, laminâ usque ad cristam in semiflabella 2 (aequaliter inciso-dentata) bifurcata, praeter basin et incisuram mediam perfecte orbiculari, laciniis lanceolato-acutis. Spadices polygamo-monoeci floribus ♂ et ♀ distinctis, spathis ?, ramis panieulatis ; bacca depresso-globosa in vertice breviter umbonata magna parce carnosa, semine globoso. (Ex MART.) ? Thrinax ? Chuco Mart. Palmet. Orbignian. 45. t. VIII. f. 1 et t. XXV. f. B. Palma elegans, vix satis nota. CAUDEX cc. 10 m. altus et ¾ dm. in diam. propter tenuitatem saepe paulum inflexus, „laevigatus“, griseofuscus. FOLIA CC. 10—20 dense congesta in vertice caudicis comam subglobosam marcescentibus destitutam formantia, petiolo 1—2 m. lg. gracili laevi inermi; lamina 2 m. in diam. tenuiter papyracea, semiflabello utro—5 cm. latas 15—20 que usque versus vel ultra medium in lacinias inciso, colore saturate viridi et in facie inferiore pallidiore glandulis creberrimis. SPADICES 3—4 intra foliorum bases egressi cc. pedales; spathae et flores „diclines“ ignoti. BACCAE diametro fere pollicari flavescentes molles; semen „magnitudine globuli sclopetarii majoris, albumine non oleoso duro cartilagineo“; embryo germiuans folia primordialia „biloba“ evolvit. (X. v.) Crescit in Brasilia maxime occidentali subaequatoruli et in Bolivia orientali confini rarior : ad fluviorum ripas locis humidis silvaticis vel ad silvarum margines, in silvarum umbris magis superbiens, ad flum. Rio Guaporé in vicinitate pr. Ft. de Principe Beira (Orbigny). Florens Januario, fructificans Aprili observata. — Chuco incolarum prov. Moxos, praeterea nominibus pluribus ab Indis diversis affecta. OBS. Cum flores adhuc ignoti sint et caudicis aculei nulli describantur (quos autem cl. ORBIGNY praetermittere potuit), nos quoque dubie hanc Palmam Acanthorrhizae inseruimus, cui autem ex foliorum structura melius quam ulli alio generi attribuenda esse videtur.

orbicularis in facie inferiore candido-glaucescens usque ad insertionem in semiflabeUa 2 dissecta, furca utraque digitato-flabelliformi vel rarius in lacinias aequales incisa,

costâ omnino deficiente ad imam basin in nervos

furcarum dissoluta.

SPADICES

inferiores nati deflexo-patentes paniculâ flores innumeros

speciosi intra axillas in pedunculo

minores

arcuato,

in ramulis dense

Species incertae sedis.

2. ACANTHORRHIZA WALLISI H. WENDL. (n. sp. sine descript.) ; Regel in Gartenflora XXVIII. (1872.) p. 168. t. 977. f. 2 (sine descriptione). Palma a cl. peregrinatore WALLIS nunc defuncto in Brasilia occidentali? vel Columbia subandina (ubi?) lecta. Nos inter reliquias peregrinatoris neqne folium neqne flores hujus plantae invenimus neque quidquam adjiciendum habemus.

PALMAE:

555

TABULAE EXPLICATAE.

556

TABULAE EXPLICATAE. Tab. LXI. Fig. I. Raphia vinifera var. taedigera, p. 287. Diagrammata, siglis sequentibus specialibus illustrata: A axis rami primarii ; B1 B2 B3 ejusdem spathellae; a axis rami secundarii; b1 b2 ¥ ejusdem spathellae; + axis rami ejusdem spathellae; p prophyllum bicaritertiarii; βl β2 β3 natum, p1 et p2 primi et secundi ordinis. 1. Ramus cum spathellis in axillis ramulos alterne distichos proferentibus; ramuli aeque spathellis in directione cum priore decussata vestiti, duae infimae (b1 et b2) inanes, sequentes ramulos altioris ordinis floriferos suffulcientes; etiam ad hos spathellae infimae β1 et β2 inanes, reliquae in axillis flores ♀ vel cf gignentes (fig. 2). — 2. Ramuli floriferi particulum cum flore imo ♀ et duobus cf, reliquis sequentibus neglectis.

II. Mauritia flexuosa, p. 288 et 289. Diagrammata, siglis p et β eisdem atque in fig. I. 3. Inflorescentia partialis cf biflora ; linea florem utrumque conjungens cum spathellis decussata est. — 4. Inflorescentia partialis ♀ ramuli biflori cum rudimento (r) florum superiorum, schematice a latere; calyx e prophyllo prominet, corolla non conspicua. — 5. Ejusdem inflorescentiae diagramma, rudimentis majoribus flores fertiles simulantibus in centro sterilibus (r).

III. Lepidocaryum gracile, p. 297. Diagrammata, siglis eisdem atque in antecedentibus. 6. Inflorescentia ramuli (cincinni) tota floribus ♀ 5; spathella ramulum fulciens deest ; linea mediana LL. — 7. Inflorescentia ramuli (cincinni) floribus cf ∞, cum spathella ramuli B. Spathellae secundariae b1.... omnes axin ramuli amplectentes perspicuitatis causa quasi non amplectentes delineatae sunt, inferiores biflorae, reliquae uniflorae. — 8. Ejusdem inflorescentiae particulum auctum: spathella 1 inferior biflora.

LXII. Fig. I. Baphia vinifera, p. 287 et 288 Obs. II. A. Fructus et semen var. taedigerae, specimen originale e Brasilia. — B. R. viniferae var. typicae fructus ex Africa. — C. Fructus var. nicaraguensis ex America centrali. — D. Ramulus floribus ♀ et C? cum analysi, e specimine in Calcutta culto. Fig. II.—VI. Mauritiarum fructus et semen camerae lucidae ope delin. : MARTII

II. Mauritia flexuosa, p. 290. III. „ vinifera, p. 291. aculeata, p. 292. IV. „ armata, p. 293. V. „ Martiana, p. 293. VI. „ Fig. VII.—XI. Lepidocaryorum fructus et semen camerae lucidae ope delin., VIII.—XI. parum aucti :

VII. Lepidocaryum tenue, p. 298. sexpartitum, p. 298. VIII. „ Fructus ex vaT. microcarpa, semen ex var. macrocarpa (specim. TRAIL et BARB. RODR. leg.).

IX. Lepidocaryum gracile, p. 299. Fructus auctus ad sinistram forma macrocarpa a cl. TRAIL lecta, fructus et semina ad dextram forma genuina MARTII originalis.

X. Lepidocaryum Guainiense, p. 300. Specimen SPRUCEI origin. hb. Kew.

XI. Lepidocaryum Casiquiarense, p. 300. Specimen

SPRUCEI

WALLIS

Caudicis internodia tria, e specim. Mus. Kew.

II. Mauritia flexuosa, p. 289 et 290. Apex pedunculi cum supremis spathis in rhachin eisdem spathis vestitam transiens cum ramorum basi (in vera, magnitudine !). Floris ♀ (in spiritu vini servati, ex horto Rio de Janeiro) analysis cum germinis sectis transversalibus et longitudinalibus magis auctis camerae lucidae ope delineatis; lor. lorica squamarum imbricatarum se evolvens.

LXV. Fig. I. Mauritia flexuosa, p. 290. Ramus ♀ (in spiritu vini serv. specim. culti) alabastra evolvens, apicalia (supra +) spathellis etiam inclusa.

II. Mauritia Martiana, p. 293. Folium (specim. sicc. Mart.). Spadicis cf particulum rhacheos (internodia 2) et florum analysis e specimine Riedeliano.

LXVI. Fig. I. Orophoma subinermis, p. 296. Folii dimidium a facie inferiore segmentis plerisque abscisis e specim. orig. hb. Kew.

II. Orophoma Carana, p. 295. Segmenti intermedii dimidium apicale. Spadicis cf rami pars inferior cum florum analysi, e specim. sicco (Spruce !) hb. Kew.

LXVII. Fig. I. Lepidocaryum gracile, p. 299. Folium a facie superiore. Spadicis ♀ triramosi apex ante anthesin; spadicis cf sub anthesi ramus cum spathella fulciente, cum florum analysi.

II. Mauritia flexuosa, p. 290. Rami cf florentis pars.

III. Mauritia vinifera, p. 291. Rami cf florentis pars; rami ♀ alabastra evolventis pars. (Icones omnes tabulae e specim. siccis hb. Martiani.)

LXVIII. Fig. I. Lepidocaryum Guainiense, p. 300. Suprema pars caudicis cum petiolorum basibus et spadice axillari sub ramis anfracto deflorato. Folium dimidiatum a facie inferiore cum petiolo ad * a caudice reciso; particulum in vera magnitudine nervaturam explicans. (Specim. origin. hb. Kew.)

II. Lepidocaryum tenue, p. 297 (Obs.) et 298. Spadicis ♀ rhachis cum ramis floriferis cum florum analysi (e specim. sicco hb. Kew.); androeceum fertile simulat; gynaecei icones magis auctae: sectum longitudinale solum micropylem inversam in ovulo altero mediane perciso demonstrans; sectum transversale ad sinistram per germinis partem inferiorem ovuligeram trilocularem, rhaphê bicrura ad latera ovulorum conspicuâ ; sectum transversale ad dextram per partem superiorem, ubi axis centralis in brachia 3 prominentia finditur et germen uniloculare exstat.

LXIX. Desmoncus rudentum, p. 305. Apex folii. Spadix cum spathis 2, fructibus delapsis. Fructus minor et major cum analysi aucta; pr. m. processus mamillaris in interiore periearpio supra foramina; for. caec. in semine foramen caecum alterum prope embryonis papillam. (Specim. sicc. Weddellianum.)

LXX. Desmoncus phengophyllus, p. 314. Folium eum ochrea. Spadix a pedunculo recisus cum spatha superiore, floribus cf omnibus et ♀ multis delapsis; analysis fl. ♀ : p praebet corollae cylindricae fissae tertiam partem. (Specim. siccum, leg. Wallis.)

LXXI. Fig. I. Desmoncus palustris, p. 306.

origin. hb. Kew.

LXIII. Fig. I. Mauritia flexuosa, p. 290. Habitus secundum iconem a cl. delin.

Tab. LXIV. Fig. I. Mauritia aculeata, p. 292.

in valle Amazon.

II. Mauritia aculeata, p. 292. Habitus gregis minoris, ex icone a cl. WALLIS ibidem delin. Laminae laciniae 2 ex eâdem plantâ, legâ. WALLIS.

Spatha aperta (supra basin attenuatam recisa), a dorso visa. Floris cf et ♀ analysis: pi pili furcati et stellati corollae limbum vestientes; ov ovula tria e germine soluta axi centrali insidentia cum micropyle, supra loculos adumbratos; andr discus fundum corollae explens in sectione longitudinali fissus cum staminibns 3. (Specim. origin. Trail. Mus. Kew. in spiritu vini serv.)

PALMAE:

557

TABULAE EXPLICATAE.

Tab. LXXI. Fig. II. Desmoncus orthacanthos var. Trailiana, p. 311. Costae particulum cum aculeis; folii praemagni segmentum. (Specim. sicc. hb. Kew.)

III. Desmoncus leptoclonos, p. 315. Caudicis pars prope apicem cum spadice flores ♀ (delapsis c?) gerente. Analysis floris c? et ♀. (Specim. sicc. Weddellianum.)

LXXII. Desmoncus pycnacanthos var. sarmentosa, p. 313. Apex plautae totius. Spadix cum spathis 2 et floribus ♀ (delapsis ♂) ; ramuli particulum auctum. (E specim. 2 siccis.)

LXXIII. Fis. I. Glaziova Martiana (in tabulâ errore „splendens“ nominata), p. 396 et 397. Gynaecei analysis: sectum longitudinale e flore sub anthesi nondum explicato, sepalis ad basiu recisis, stigmatibus etiam conniventibus ; ovulum sinistrum mediane percisum, dextrum paulum lateraliter; sectum transversale per partem mediam ovuligeram, fascibus fibrovasalibus in centro sitis pro parte ad axem, pro alterâ parte ad ovulorum rhaphas pertinentibus; sectum transversale per stigmatum basin cum tela conductoria.

II. Bactris setosa, p. 317 et 356. Gynaecei analysis: sectum transversale totum per partem ovuligeram, et secti transversalis ejusdem pars media cum ovulis magis aucta; circa ovula axi immersa et fascibus fibrovasalibus suis distincta ad intimum pericarpii stratum cellulas putaminis oriundi vides radiatim dispositas. Secta 3 longitudinalia per totum gynaeceum; primum ovula duo paulum lateraliter percisa sine micropylis explicat, secundum rite medianum telam conductoriam et ovuli rhaphen et micropylen demonstrat, tertiam magis lateraliter factum ovulum putaminis oriundi stratis circumdatum praebet. Sectum quartum multo magis auctum centrum ovuligeram cum ovulo uno mediane perciso et ejus micropylê horizontali (a qua litterae micr. nimis distant !) et putaminis oriundi strato explicat ; loc. loculus alter, ex quo perspicuitatis causa ovulum desumptum est.

III. Astrocaryum Ayri, p. 365. Gynaecei analysis : Secta 2 longitudinalia parte apicali stigmatiferâ recisa, alterum ovula duo et unum quidem cum micropylê mediane percisa demonstrans, alteram ovnlo uno antico lateraliter perciso ; loculi parvi vix sub micropylas descendentes. Secti transversalis para centralis ovuligera et particulum pericarpii; in centro fasces fibrovasales desiderantur, in mesocarpio plurimi adsunt; ovula supra medium percisa, unum micropylen demonstrans.

IV. Elaeis Guineensis, p. 457. Gynaecei analysis: Sectum transversale sicut in Fig. III; loculi minutissimi linea atra circumflexa adumbrantur, fasces fibrovasales etiam in centro sparsi. Secti longitudinalis pars ovuligera cum pericarpio laterali; ovula duo percisa, alterum cum micropylê mediana; loculi perangusti cum tela conductoria (nigro-punctatâ !) perspicue cohaerent; ovula ad partem inferiorem plane immersa et ab endocarpio vix secernenda. — Figurae omnes ex floribus ♀ a cl. GLAZIOU in spiritu vini missis camerae lucidae ope quam accuratissime delineatae sunt.

LXXIV. Fig. I. Bactris pallidispina, p. 351. Folium petiolo reciso. Putamen quater delineatum: 1. foramen caecum ad sinistram, foramen embryonale ad latus dextrum situm; 2. foramen embryonale anticum solum conspicuum; 3. foramina duo caeca conspicua; 4. situs primus in sectione transversali. (Specim. siccum Guianeuse, leg. Kegel.)

II. Bactris major, p. 358. Floris ♀ analysis ex icone Karsteniana (Fl. Col. II. t. 174). Fructus, putamen a latere et in sectione longitudinali ejusdem lateris, e specim. sicco Kegeliano. Palm.

558

Tab. LXXV. Bactris pallidispina, p. 351. Costae pars basilaris; laminae particulum medium cum duabus segnieutorum gregibus ex folio in tab. 74 delineato; segmenti alius longissime euspidati apex. Spadix spatha orbatus fructifer, fructibus multis jam delapsis. (Specim. sicc. Kegel. guian.)

LXXVI. Bactris actinoneura, p. 344. Folii apex a facie superiore. Spadix spatha orbatus defloratus. (Specim. sicc. hb. Viudobon.)

LXXVII. Bactris glaucescens, p. 345. Folii apex a facie superiore; petiolus cum segmentis infimis a latere conspectus. Spadix totus florifer ante anthesin spatha inferiore deficiente; floram (3 et ♀ analysis. (Specim. sicc. origin. Weddell. in hb. Paris.)

LXXVIII. Fig. I. Bactris concinna, p. 335. P Planta tota ex icone a peregr. WALLIS ad Rio Purus facta. Folii para inferior a facie inferiore, et ejusdem apex a facie superiore (e specim. sicco). Spadix florifer (specim. sicc. orig. Martian.), et fructifer (ex icone a cl. WALLIS factâ).

II. Bactris Trailiana, p. 350. Fructus et putamen. Floris ♀ analysis. (Specim. origin. Trail. in hb. Kew.)

III. Bactris acanthospatha, p. 354. Fructus a latere et a vertice; putamen a latere et a vertice visum. (Specim. origin. Trail. in hb. Kew.).

IV. Bactris turbinocarpa, p. 341. Fructus in induviis, induviae; putamen a latere et a vertice, foramine embryonali latiore semper ad dextram verso. (Specim. sicc. Trail. in hb. Kew.)

V. Bactris Constandae, p. 356. Fructus in induviis. (Specim. sicc. origin. Trail. in hb. Kew.)

VI. Bactris longifrons, p. 352. Fructus in induviis; putamen a latere et a vertice, foramine embryonali semper ad sinistram verso. (Specim. sicc. Trail.)

LXXIX. Bactris caryotifolia, p. 337. Apex plantae totius cum spadice deflorato, fructifero et florifero (e specim. sicco Riedel.). Apex folii auctus. Putamen a latere et a vertice. Floris ♂ et ♀ analysis (e spadice in spiritu vini a cl. GLAZIOU m.).

LXXX. Bactris Glaziovana, p. 348. Folii particulum inferius a facie inferiore, et apex a facie superiore. Spadix pedunculo reciso floribus ♀ foecundatis. Analysis floris ♂ et ♀ ; s calycis c? laciniae varie acuminatae ex uno flore. (Specim. a cl. GLAZIOU missa sicca et flores in spiritu vini serv.)

LXXXI. Fig. I. Astrocaryum Rodriguesii, p. 371. Costae particulum cum segmenti basi a facie superiore. Spadix fructifer apice reciso, spathis praeter tertiam minutam deficientibus; putamen. (Specim. origin. sicc. Mus. Kew.)

II. Astrocaryum farinosum, p. 387. Petioli pars cum aculeis zonatis. hb. Kew.)

(Specim. sicc. Trail.

III. Astrocaryum minus, p. 373. Costae pars cum segmento uno a facie inferiore. cim. sicc. origin. Trail.)

(Spe-

IV. Astrocaryum princeps, p. 387. Fructus et putamen e specim. sicc. Trail. Mus. Kew.

V. Astrocaryum Tucuma, p. 380. Putamen a latere et a vertice e specim. Spruc. Mus. Kew.

VI. Astrocaryum tucumoides, p. 381. Spadicis ramus florum d anthesi ante foecundationem florum ♀. Floris c? et ♀ analysis: andr. ad basin gynaecei significat impressionem, quam androeceum cum corolla desumptum efficit. (Specim. cult. in Rio de Jan. in spiritu vini serv.)

PALMAE:

559

TABULAE EXPLICATAE.

Tab. LXXXII. Fig. I. Astrocaryum caudescens, p. 386. Spadix fructifer; ramus defloratus spica cf terminali et fructibus delapsis; aculeus apicalis spathae; fructus, induviae et putamen. (Ex icone a peregr. WALLIS in valle Amazon, delineata.)

II. Astrocaryum gynacanthum, p. 369. Spadix fructifer spatha orbatus; supra basin et sub apice drupae singulae conspicuae, quarum pericarpium dehiscens putamen denudat. Drupa in induviis flexuosoaculeatis, et eadem induviarum aculeis delapsis; putamen. (Ex icone a peregr. WALLIS in valle Amaz. del.)

LXXXIII. Fig. I. Astrocaryum Weddellii, p. 383. Spadix florifer; spatha prope eum posita extus dense velutina villum imperfecte tantum ad latera et apicem praebet; fructus in induviis, analysis fl. cf. (Specim. sicc. origin. Weddell. hb. -Paris.)

II. Astrocaryum pygmaeum, p. 384. Laminae basis segmentis resectis a facie superiore. Spatha speciminis majoris. Spadix totus cum spathâ minore; ramus ejus florifer. Floris ♂ et $ analysis. (Specim. sicc. Weddell. hb. Paris.)

LXXXIV. Fig. I. Acrocomia glaucophylla, p. 392. Segmentum.

Spadicis ramus floribus ♀ omnibus et

♂ plurimis ex scrobiculis delapsis. Flos cf, et ♀ cum analysi.

(Specim. sicc. Burchell. hb. Kew.)

II. Acrocomia intumescens, p. 391. Costae pars basilaris a facie superiore, cum segmentorum insertione; ejusdem pars superior a facie inferiore cum uno segmento. Spadicis apex caudatus floribus ♀ plurimis delapsis (e specim. sicc. Glaziou.). Flos ♀ ramo insidens cum analysi, et fl. cf cum analysi e specim. Glaz. in spiritu vini serv.

LXXXV. Martinezia caryotifolia, p. 394. Habitus (spadice deflorato) e planta viva in hort. Herrenhus. culta. Segmentum a facie inferiore (dimidiatum). Rami particulum floribus ♂ delapsis; floris cf et ♀ analysis (s. floris ♀ sepalum), e specim. sicco culto.

LXXXVI. Glaziova Martialia, p. 397. Folium. Spadix totus (ad * a pedunculo resectus). Rami floriferi aucti. (Specim. hb. Martii Bruxell. origin.) Florum analysis (e specim. in spiritu vini serv.): floris ♀ sectio transversalis supra partem ovuligeram germinis; germinis centrum ovuligeram sectione longitudinali apertum. Drupa, putamen a latere, oblique ab apice et a basi; semen.

LXXXVII. Fig. I. Cocos Mikaniana, p. 405. Spadicis ramus floribus cf plurimis delapsis (e specim. in spiritu vini serv., coll. Glaziou). Floris cf et ♀ analysis: ♀ s1—s3 sepalum ♀ extimum—intimum; std et ov germinis basis supra ovula resecta cum androecei rudimento circumdante.

II. Cocos Procopiana, p. 412. Segmentum medium. Spadicis ramus floribus cf plurimis delapsis (e specim. in spiritu vini serv., Glaziou). Floris cf et ♀ analysis: p1 et p3 petalum ♀ extimum et intimum.

III. Cocos acrocomioides, p. 409. Segmentum medium. Petioli sectum transversale ex icone Weddelliana. Spadicis ramus cum flore uno cf et ♀. Florum analysis. (Specim. sicc. Weddell. et hb. Mart.)

LXXXVIII. Fig. I. Cocos Martiana, p. 418. Particulum laminae medium (e specim. sicco hb. Regnell).

II. Cocos Inajai, p. 407. Habitus (secundum iconem a peregr. WALLIS in valle Amaz. delin.). Segmenti apex (ex ejusdem specim. sicco). Rami fructiferi basis (ex icone Wallis.). Putamen cum analysi et semen (e specim. sicco Trail. hb. Kew.).

560

Tab. LXXXIX. Cocos Martiana, p. 418. Spadicis pars inferior anthesi. Ramus solitarius floribus cf delapsis. Floris ♀ (sepala et petala) et cf analysis (omnia e specim. sicc. hb. Regnell). Putamen cum analysi (e specim. Glaziou n. 2755).

XC. Cocos Weddellii, p. 411. Apex petioli cum segmentorum imorum insertione a facie inferiore; particulum e lamina media; folii apex a facie superiore. Spadix cf, floribus multis delapsis. Floris cf analysis. (Specim. sicc. Weddell. hb. Paris.)

XCI. Fig. I. Cocos graminifolia, p. 415. Folii apex. Spadices floriferi. Flos cf cum petalo et ♀ cum analysi. Fructus cum analysi. (Specim. sicc. hb. Petrop. et Paris.; fructus specim. Burchell.)

II. Cocos graminifolia var. nana, p. 416. Habitus (e specim. sicco cum icone schematica cl. WEDDELLII). Spadix floribus cf delapsis (e specim. sicc.).

XCII. Cocos Romanzoffiana, p. 419. Fig. I. habitus cum spadicis rami particulo et spathae apice ex icone cl. CHAMISSONIS in hb. Monac. Flos ♀ cum analysi ex eadem icone. Floris cf analysis e specim. sicco origin. Chamiss. in hb. Monac. — Fig. H. Spadicis ramus et segmenti dimidium inferius e specimine sicc. dubio a cl. GLAZIOU coll., cf. obs. p. 419.

XCIII. Cocos Datil, p. 419. Spadix fructifer; ramus florifer floribus cf superioribus delapsis. Rami particulum auctum cum floribus ♂ in anthesi et ♀ alabastris. Floris cf et ♀ analysis. (Specim. sicc. Lorentz.) Fructus cum induviis, praeter eas, dimidiatus, putamen et ejus dimidium inferius sectione transversali apertum semine desumpto (specim. in spiritu vini serv. Lorentz.).

XCIV. Cocos Yatay, p. 421. Vaginae pars superior in petiolum (a latere visum) transiens; petioli pars inferior a facie visa; costae particulum cum segmentorum insertione; segmentum solitarium e medio; costae particulum sub apice cum segmento; apex folii totius cum segmentis in statu sicco firme conduplicatis. (Specim. sicc. Lorentz.) Flos ♀ ; flores cf magnitudine diversa cum analysi. (Specim. sicc. Sello.)

XCV. Cocos Yatay, p. 421. Spadix omnino defloratus, deminutus. Pedunculi apex et rhacheos basis cum ramorum parte inferiore, a fronte visa; florum ♀ scrobiculi. Ramus solitarius floribus 2 femineis, cf delapsis. Flos ♀ cum analysi, et flos post anthesin in drupam excrescens perianthio ancto. (Specim. sicc. Lorentz.) Drupae maturae variae, alia dimidiata cum putamine; putamen a latere et basi, ejus sectum transversale cum semine. (Specim. in spiritu vini serv. Lorentz.)

XCVI. Fig. I. Cocos leiospatha, p. 423. Habitus ex icone edita cl. BARBOSA RODRIGUES p. 44. Petioli apex et costae basis cum segmentorum insertione, a fronte; costae pars inferior cum segmentis. Spadix pro parte defloratus; ramus spadicis alterius floribus ♀ tantum 2. Flos cf et ♀ cum analysi. Drupa excrescens et fere matura. (Specim. sicc. hb. Petrop.)

II. Cocos leiospatha p. 423.

var. angustifolia,

Segmentum supra medinm laminae. hb. Warming.)

(Specim. sicc.

XCVII. Fig. I. Cocos petraea, p. 425. Apex folii a facie inferiore segmentis (siccis) conduplicatis; segmenti explicati pars. Spadix cum spatha utraque et alter grandiflorus spathâ superiore late apertâ. Floris cf et ♀ analysis. Fructus immaturus excrescens. (Specim. sicc. hb. Kew. et Paris.)

PALMAE:

561

TABULAE EXPLICATAE.

Tab. XCVII. Fig. II. Cocos acaulis, p. 426. Apex folii a facie inferiore. Spadix floribus ♂ delapsis. Flos ♂ et ♀ cum analysi. (Specim. sicc. Gardner. hb. Kew. et Mart. Bruxell.)

XCVIII. Fig.

I. Diplothemium leucocalyx, p. 431.

Petiolus cum laminae parte inferiore; laminae apex a facie inferiore. Spadix ad apicem ♂ defloratus. Flos ♂ cum analysi: papul cellulae rhaphidigerae ad calycis marginem ; floris ♀ analysis. (Specim. sicc. Weddell. hb. Paris.)

II. Diplothemium maritimum, p. 430. Floris ♂ et ♀ analysis: p. (a.) et s. (l.) ad florem ♀ pertinent; ejusdem gynaeceum sectione longitudinali illustratum camerae lucidae ope. (Specim. in spiritu vini servat. coll. Glaziou.)

IC. Fig. I. Attalea Humboldtiana, p. 445. Habitus (ex icone peregrin.

WALLIS

in valle Amaz. delin.)

II. Attalea compta, p. 437. Drupa (ex icone peregr.

WALLIS

in prov. Maranhao delin.).

III. Attalea spectabilis var. polyandra, p. 440. Spadix fructifer. Drupa in induviis cum secto transversali. (Ex icone peregr. WALLIS in prov. Pari.)

IV. Attalea spectabilis var. monosperma, p. 440. Hamus spadicis androgyni, floribus ♀ plurimis et ♂ omnibus delapsis. Floris ♀ gynaeceum. Putaminis sectum transversale: loculus unus semen continet, reliqui 2 ad lineam falcatam reducti; semen. (E specim. sicc. hb. Sagot.)

C Fig. I. Attalea exigua, p. 439. Laminae particulum e medio, a facie sup. Spadix ♂ cum analysi. (E specim. sicc. Weddell. hb. Paris.)

II. Attalea Indaya, p. 437. Habitus (ex icone photograph. cl. LEUZINGER). Drupa cum semine (e specimine sicco dubio, ntrum ad hanc speciem pertiheat). Costae particulum supra medium cum segmenti hasi, a facie sup. Spadicis c? particulum: basis rhacheos dimidiatae cum ramis. Floris ♂ analysis. (Specim. sicc. et in spiritu vini serv. hb. et coll. Glaziou.)

CI. Fig. I. Attalea nucifera, p. 441. Particulum costae supra medium cum segmento. Spadix ♂ defloratus cum spatha a ventre; spathae apex a dorso. (Specim. sicc. Trail. hb. Kew.)

II. Attalea phalerata, p. 443. Particulum costae cum segmentorum dispositione. Ramus spadicis d1 defloratus a fronte, et florifer a latere. Floris ♂ et ♀ analysis. (Specim. sicc. Weddell. hb. Paris.).

CII. Orbignia Lydiae, p. 448. Habitus (ex icone photograph. plantae in Rio de Janeiro cultae). Segmentum. Spadicis (in spiritu vini servati) particulum e rhachi excisum cum ramis androgynis, floribus ♂ pro parte delapsis. Floris ♂ analysis camerae lucidae ope delin. Floris ♀ analysis; germinis secta transversalia camerae lucidae ope delin.: germen totum sectione transversali in altitudine ovulorum (supra basin) illustratum, ovula 4 continens; ovulum solitarium magis auctum; pars superficiei ovarii (pericarpii nondum evoluti) usque ad stratum fibrarum exteriorum endocarpii, e quibus putaminis fibrae accrescunt. (Specim. plantae cultae coll. Glaziou.)

CIII. Orbignia Eichleri, p. 449. Folii particulum e medio. Spadix ♀ sine spatha, floribus 6 delapsis. Spadix ♂ defloratus; ejus spatha aperta; ramus solitarius florifer a latere, denique ad dorsum contortus. Florum ♂ analysis: petala singula et 2 (—3) connata; st stamen cum anthera in forma naturali; anth. anthera recisa et explicata ad loculos inflexos explicandos. (Specim. sicc. Gardner. hb. Kew.)

CIV. Maximiliana Maripa, p. 452. Segmenti apex (hb. Sagot). Spadix ♂ in spatha sua. (Specim. sicc. guian. ex Mus. Kew.) Ramus ♂. (Specim. sicc. Wullschlagel. hb. Mart.) Ramus androgynus floribus c? delapsis. (Specim. sicc. guian. ex Mus. Kew.) Florum ana-

562

lysis. Drupae variae cum induviis et eis orbatae; induviae dimidiatae; putamina varia a latere et a basi, et ejus sectum transversale; semen. (Specim. varia e prov. Para et Guiana.)

Tab. CY. Fig. I. Elaeis Guineensis, p. 457. Spadix ♀ florifer. (Specim. sicc. guian.) Pars spadicis fructiferi. (Specim. guineense.) Rami nonnulli spadicis ♀ anthesi. Ramus solitarius ♂. Florum fructusque analysis. (Specim. in spiritu vini servat., cult. in hort. Calcutta.)

II. Elaeis melanococca, p. 458. Drupa (e specim. sicco).

CVI. Barcella odora, p. 460. Costae particulum medium cum segmento. Spadix anthesi. Floris ♂ analysis, cum diagrammate glomeruli biflori in fovea immersi. (Specim. Trail. origin. sicc. hb. Kew.) Fructus. (Specim. Trail. in spiritu vini serv. Mus. Kew.)

CVII. Euterpe oleracea, p. 462. Habitus (ex icone peregrin. KEGEL in Guiana delin.) Laminae particulum sub apice, a facie inferiore; folii apex. (Specim. sicc. Kegel.) Spadicis rami 2 floriferi eum florum analysi. (Specim. cult. coll. Glaziou.) Fructus cum seminis secto transversali. (Specim. Kegel.)

CVIII. Fig. I. Oenocarpus Bataua, p. 468. Habitus comae plantae adolescentis cum vaginis spinescentibus (ex icone peregrin. WALLIS in valle Amazon. delin.). Fructus in induviis et eis orbatus; semen intra pericarpii fibras dissolutas involutum; idem denudatum, cum sectione longitudinali. (Specim. sicc.)

II. Oenocarpus minor, p. 471. Fructus in induviis; semen intra pericarpii fibras a dorso conspectum, ita ut rhaphe cum fibris ibi adnatis illustretur; seminis secta longit. (Specim. sicc. Mart. origin.)

III. Oenocarpus Bacaba, p. 469. Fructus cum sectione longit.; semen intra pericarpii fibras et ejus sect. longit. (Specim. sicc. Mart. origin.)

CIX. Jessenia Amazonum, p. 474. Costae particulum medium cum segmentis 2, a facie superiore. Spadicis ramus inferior amplius ramificatus, floribus ♂ delapsis. (Specim. sicc. in Rio de Janeiro cult., hb. Glaziou.) Florum ♂ 9 analysis: flos ♀ sectione longitudinali mediana illustratus cum ovulo bene perciso; ejusdem sectum transversale supra ovuli situm; germinis sectum transversale cum ovulo perciso. Rami fructiferi particulum; semen e pericarpio solutum; ejusdem sect. longit. (Specim. in spiritu vini servat. coll. Glaziou.)

CX. Geonoma fiscellaria, p. 486. Habitus (ex icone photographica). Folii apex. Ramus florifer cum analysi floris ♂. Ramus fructifer. (Specim. sicc. origin. hb. Martii.)

CXI. Geonoma rubescens, p. 491. Folii lamina supra petiolum recisa. Rhacheos apex cum ramis defloratis baccas evolventibus. Floris ♀ analysis. (Specim. sicc. hb. Martii Bruxell.)

CXII. Geonoma trinervis, p. 492. Apex plantae floriferae. Segmentum medium. Spadix defloratus fructifer. Glomeruli tritiori diagramma (pro charactere generico explicando). Floris ♂ et ♀ et baccae analysis. (Specim. sicc. Riedel. hb. Petrop.)

CXIII. Geonoma Schottiana, p. 492. Spadix alabastra evolvens adolescens cum spathâ superiore. Ejusdem spatha inferior. Rami flores ♂ evolventis particula ante anthesin. Floris ♂ analysis: cor. et andr. alabastri corolla explicata cum androeceo etiam complicato (cf. etiam andr. exp.), antheris inflexis; andr. androeceum floris evoluti anthesi. Floris ♀ analysis. Spadix fructifer spathis orbatus cum seminis analysi. (Specim. sicc. Weddell. et Glaziou.)

CXIV. Geonoma Weddelliana, p. 494. Folium totum (petiolo ad * anfracto). Pedunculus; spathae; ramus infimus spadicis fructiferi. (Specim. origin. sicc. Weddell. hb. Paris.)

563

TABULAE EXPLICATAE.

PALMAE:

Tab. CXXVI. Fig. I. Iriartea exorrhiza, p. 538.

Tab. CXV. Geonoma Wittigiana, p. 499. Apex plantae floriferae. Alabastri ♂, floris analysis. (Specim. sicc. origin. ex hb. Glaziou.)

♀,

Habitus plantae fructiferae; habitus plantae adolescentis; radices aereae plantae adultae. (Ex icone a peregr. WALLIS in valle Amazon. delin.) Segmentum prope apicem (specim. sicc. hb. Martii). Floris cf et 9 fructusque analysis: gynaecei secta longit. et transversalia cum ovulis mediane percisis, camerae lucidae ope delin.; ex altero secto longitudinali ovulum desumptum est (specim. in spiritu vini servat. Trail. in Mus. Kew., varietatis Orbignianae an elegantis).

baccae

CXVI. Geonoma Gastoniana, p. 496. Apex plantae floriferae, foliis ad sinistram versis abscisis. Lamina in vera magnitudine supposita. Spadix florifer ramis 3 inferioribus abscisis. Rami apex floribus ♀ evolutis. Floris ♀ analysis. (Specim. origin. sicc. et in spiritu vini serv. coll. Glaziou.)

CXVII. Geonoma caespitosa, p. 500. Stolo adolescens et ipse caespitosus usque ad L—L terrae immersus. Spadix floribus ♀ evolutis minor. Rami particula aucta floribus cf vel ♀ anthesi, cum eorum analysi. (E specim. vivo in hort. Herrenhus. culto.)

II. Iriartea ventricosa, p. 537. Fructus et semen a latere (specim. Mart. origin.)

CXXVII. Fig. I. Iriartea setigera, p. 540. Folii vagina, petiolus, laminae basis a facie inferiore. Lamina tota supra petiolum recisa a facie superiore. Spadix fructificans baccis immaturis. Bacca matura et semen. (Specim. sicc. Mart. origin. et folium a Wallis lect.)

CXVIII. Geonoma Porteana, p. 501. Planta florifera (minor), culta in hort. Herrenhus. Laminae apex. Ramus floribus evolutis, cum analysi. (E specim. sicc. hb. 'Wendland.)

II. Catoblastus pubescens var. krinocarpa, p. 543.

CXIX. Geonoma Olfersiana, p. 506. Folii apex. Spadix totus. sicc. origin. Mus. Berol.)

564

Florum ♀ analysis (e specim. origin. in spiritu vini serv. Trail.) : gynaecei cum staminodiis adspectus varii et sectum longitud. per ovarium fertile.

Floris ♀ analysis. (Specim.

CXX. Geonoma bifurca, p. 504.

CXXVIII. Copernicia cerifera, p. 547. Folium totum (specim. sicc. Weddell.) Spadix fructificans supra pedunculum recisus (specim. Mart. sicc.). Florum analysis cum sectionibus gynaecei ante anthesin longitud. microscopieis : loc loculi ovula ambientes; rim rima longitudinalis ovaria inter se intus separans. (Specim. in spiritu vini serv. coll. Glaziou.) Flos in fructum excrescens et baccas duas apocarpas evolvens. Fructus cum seminis analysi. (Specim. sicc. argentin.)

Folium a petiolo recisum magnitudine deminuta (nervis paucioribus!). Laminae apex in vera magnitudine, a facie inferiore. Spadix totus defloratus floribus ex alveolis progredientibus ad a a pedunculo recisus. Floris ♀ analysis. (Specim. sicc. origin. hb. Petropol.).

CXXI. Fig. I. Geonoma acaulis, p. 508. Habitus plantae e specimine vivo in hort. Herrenhus. culto. Floris ♂ et ♀ androecum.

II. Geonoma elegans var. robusta, p. 506. Spadix totus alabastra cf evolvens, rhachi supra basin ad * percisa, pedunculo breviore. Alabastri ♂ et ♀ analysis. Spadicis fructiferi apex. (Specim, in spiritu vini serv. coll. Glaziou.)

CXXIX. Trithrinax brasiliensis, p. 550. Folium, et vaginae spina maxima petiolo opposita. Spadix fere defloratus. Analysis florum anthesi et post anthesiu (o. foec.). (Specim. sicc. Lorentz.)

CXXX. Trithrinax schizophylla, p. 551. Folium cum vagina a caudice recisa longitudinaliter explicata. Spadix apice reciso. Spatha infima a reliquis soluta. Florum analysis. (Specim. sicc. Weddell. hb. Paris.)

CXXII. Calyptronoma robusta, p. 511. Laminae particulum medium, a facie superiore. Spadix defloratus. Ejusdem particulum cum ramis nonnullis omnino defloratis in vera magnitudine. Fructus cum mesoearpio. (Specim. sicc. origin. Trail. hb. Kew.)

CXXXI. Trithrinax acanthocoma, p. 552. Planta tota adolescens (e specim. vivo in hort. Herrenhns. culto). Folii vagina explicata cum petiolo adnato. Ramus florifer anthesi et florum analysis. (Specim. in spiritu vini servat. coll. Glaziou.)

CXXIII. Fig. I. Leopoldinia insignis, p. 516. Folii minoris pars superior. Spadix florifer alabastris cf absque spathis. Floris cf analysis. (Specim. sicc. origin. Martii hb. Monacens.) Fructus a latere et fronte (a carina) visus; mesocarpinm mediane percisum et extus visum; semen. (Specim. in spiritu vini serv. Trail. Mus. Kew.)

CXXXII. Fig. I. Acanthorrhiza Warscewiczii, p. 554. (Obs.) Planta nondum florifera (e specim. vivo in hort. Herrenhus. culto).

II. Acanthorrhiza aculeata, p. 554. (Obs.)

II. Leopoldinia pulchra, p. 514.

Alabastri (hermaphroditi an masculi?) analysis: androeceum etiam nunc per vernationem complicatum; gynaeceum ovula (an sterililia?) continens. (Specim. sicc. cult. hb. Wendland.)

Spatha utraque supra basin abscisa. (Specim. sicc. Trail.)

CXXIV. Manicaria saccifera, p. 518. Habitus plantae fructiferae, parte basilari caudicis deficiente, (ex icone peregr. WALLIS pr. Para delin.). Laminae particulum ad nervaturam explicandam. Floris Cf analysis. Fructus mono- et tripyrenus; putamen a variis faciebus conspectum cnm foramine prope hilum. (Specim. sicc. Mart. et alia.)

CXXXIII. Acanthorrhiza Warscewiczii, p. 554. (Obs.) Caudicis basis radicibus adventivis superioribus spinosis. Radicis spinosae secta transversalia camerae lucidae ope delineata: alterum minus anctum omnia contextus strata explicans, alterum multo magis auctum xylematis (x.) fasces duos et phloematis (ph.) fascem unum annulo sclerenchymatico (sclr.) confines inter cellulas libriformes (f.) explicans; m. medulla mollior; par. contextus parenchymaticus minus induratus (e specim. culto). Spadix cum spathis (e specim. sicc. hb. Wendland.).

CXXV. Chamaedorea lanceolata, p. 530. Habitus plantae floriferae e specimine vivo in horto Herrenhus. culto. Folii apex (e specim. sicc. in Bahia lect.). Ramus cf cnm analysi. Gynaecei sect. longitud. (e specim. culto). Ramus fructifer (e specim. sicc. in Bahia lect.).

CXXXIV. Tabula geographica, p. 565.

Autor praeter analyses omnium tabularum ab ipso factas tabulas 61. 64. 66. 68. 71. 73. 94. 97. 103. 111. 117. 122 et 134 omnino delineavit; in habitu, foliis, spadicibus et fructibus delineandis eum conjux carissima LYDIA in tabulis 77. 78. 80. 81. 82. 84. 87. 88. 90. 91. 92. 96. 98. 99. 100. 101. 102. 104. 106. 107. 116. 120. 121. 125 assidue adjuvit; in habitu, foliis spadicibnsque tabularum 62. 63. 65. 67. 69. 70. 72. 74. 75. 76. 78. 79. 83. 85. 86. 88. 89. 92. 93. 95. 105. 107. 108. 109. 110. 112. 113. 114. 115. 118. 119. 121. 123—133 delineandis filia botanici defuncti prof. Gottingensis BARTLING, JENNY

BARTLING, eum aeque adjuvit.

PALMAE:

565

GEOGRAPHIA.

DE PALMARUM BRASILIENSIUM DISTRIBUTIONE GEOGRAPHICA. (Huc tabula nostra OXXXIV.)

E conspectu subordinum et tribuum familiae totius Palmarum (cf. supra p. 269—282) cum distributione geographica generum per Florae imperia majora comparat a patet, tinae tribus et genera Palmarum floram Brasiliensem eamque regionum in America australi adjacentium incolant, quae in ea desiderentur. Itaque de hac generali Palmarum distributione geographica eo minus loquemur, quod jam prius dissertationem huc spectantem in PETERMANN Geographische Mittheilungen XXIV. (1878.) p. 15 et 94 elaboravimus. Hoc loco autem limitationem generum et specierum per ipsum imperium Brasiliense amplius explicabimus. Genera endemica. Quamvis angustis finibus pleraque Palmarum genera inclusa sint, tamen imperium Brasiliense tam. arcte cum civitatibus vicinis cohaeret et tot vinculis naturalibus cum iis conjungitur, ut unum modo vel ad summum duo genera Palmarum, scil. Glaziova et Barcella rite endemica esse videantur, quorum prius in Brasilia tropica montana (prov. Rio de Janeiro et vicinae), posterius ad flumen Padauiri (Padavire, affluens fluminis Rio Negro a sinistra) prope fines boreales imperii viget. Hoc non mirum videtur, ratione habiti, Americani intratropicam totam unum et vastissimum Florae imperium constituere, praesertim autem Americae australis regiones amplas a littoribus Columbiae per totam Brasiliam, austrum versus usque ad rempublicam Argentinam septentrionalem et occidentem versus usque ad Andium regiones frigidas, inter se omnino cohaerere, ita quidem, ut plagae aequatoriales cum tropicis vel extratropicis et praeterea plagae orientali-littorales cum occidentalibus subandinis comparatae differentias graves ostendant, sed tamen eodem charactere generali (quod ad familiarum, tribuum, generum distributionem pertinet) affectae sint, quod differentiae dictae modo coeli et soli diversitate nec Florae evolutione genitivâ ortae esse videntur. Itaque imperia Florae a cl. GRISEBACH (Vegetation der Erde II. 358—418) in America australi constituta modo ut sub imperia, ut imperii majoris sectiones climaticae (eis in ditione vastissimi silvaticâ Europae, Asiae et Americae septentrionalis respondentes) a nobis significantur, qui in re totam Floram (nec solum Palmas) recensemus. — Et vix dubitamus, quin postea alterum genus Palmarum Brasiliae endemicum et adhuc solum in valle fluminis Rio Negro inventum Barcella etiam in Venezuela et Columbia montana inveniatur, quod tota ditio Amazonica genera Palmarum sua ex his regionibus sicut e Peruvia et Bolivia subandina et pauca e Brasilia subaequatoriali centrali accepisse videtur. Hoc jam cl. SPRUCE (Palm. amaz. 75 et 76) in valle Amazonum iter faciens intellexit, et idem ex evolutione geologica hujus vallis amplissimae temporibus haud ita antiquis judicare licet (cf. BOETTGER in Jahrbuch der K. K. geol. Reichsanstalt XVIII. p. 485—504). Cl. SPRUCE affirmat, se nullam Palmarum speciem in valle Amazonum inferiore (exclusis ostiis) et media observavisse, quam non simul in regionibus superioribus praesertim subandinis PeruPalm.

566

viae vel montanis Venezuelae, Columbiae cet. collegisset, et haec res (quae nobis ex speciminum comparatione ampliore attamen dubia videtur!) eo majore momento esset, quo certius habemus, Palmas et in generibus et in speciebus formas endemicas imperiorum intratropicorum multas evolvisse. Itaque non mirabimur, genera multa et late in speciebus multis dispersa vel eorum sectiones naturales, praeterea species plurimas Palmarum rite endemicas inveniri, si imperii Brasiliae totius fines supra regiones vicinas extendimus, itaque rempublicam Argentinam usque ad Palmarum limitem australem (cf. limes Coci in tab. nostra 134), praeterea Boliviam et Peruviam et Columbiam et Venezuelam usque ad regiones Andium editiores, denique Guianae plagas littorales cum Brasilia conjungimus. In hac ditione auctâ, quam imperii Florae Americae intratropicae divisionem primariam appellare possumus, nulla quidem tribus Palmarum endemica est (forsan Mauritieae, quae autem septentrionem versus usque ad .Trinidad se extendunt), sed praeter species Palmarum fere omnes etiam multa genera; genera haec sunt: Orophoma, Lepidocaryum, Guilielma, Martinezia?, Glaziova, Diplothemimn, Orbignia, Barcella, Oenocarpus, Jessenia, Leopoldinia, Morenia (restr.), Kunthia, Catoblastus, Ceroxylon?, Trithrinax ; praeterea generum aliorum latius se extendentium sectiones naturales quaedam, praesertim Coci sectiones Arecastnm et Diplothemiopsis et sectionis Syagri §. 2. Rhynchopetalum, Astrocaryi sect. Munbaca, Bactridis sect. Aiphanoides, Mauritiae sect. Diplorrhipis cet.; denique genera nonnulla non intra ipsos Brasiliae fines sed in Peruvia et Columbia subandina vel andina inventa: Wettinia Iriartearum, fortasse etiam Klopstockia Iriartearum et Welfia Geonomearum. Reliquorum (19) generum supra hanc ditionem circumscissam se extendentium major numerus in his regionibus ortus esse videtur, e. gr. Mauritia, Desmoncus, Bactris, Astrocaryum, Attalea, Maximiliana, Euterpe, Geonoma, Manicaria, Hyospathe, Iriartea et Copernicia ; sed vigor his satis validus inerat, ut in regiones peregrinas et quidem supra isthmum Panamensem in Americani centralem vel in ditiones nunc insulares Indiae occidentalis migrare potuerint, ubi species nonnullas Brasiliensibus affines formaverunt. — In declivibus Andium occidentalibus parum notis cl. SPRUCE (Palm. amaz. 75) genera eadem (Ceroxylon, Geonomam, Euterpen, Bactridem, Attaleam, etiam Phytelephantem) observavit, sed species omnino distinctas. Tota autem ditio subandina ad Andium pedes orientales apposita et valles cursus superioris fluminum multorum Brasiliensiuim amplectens, scil. Bolivia et Peruvia et Columbia orientalis, genera et species Palmarum multo uberius produxisse videtur quam ipsius imperii Brasiliensis regiones occidentales. Nam non solum plurimae species Brasiliae maxime occidentalis etiam in Boliviae, Peruviae, Columbiae regionibus confinibus aeque vel etiam magis vigent, sed etiam in posterioribus ditionibus plures Palmae simul species affines endemicas vel etiam aliae sectiones distinctas et genera propria genuerunt, quae orientem versus non procul ab Andibus se extendunt neque igitur Brasiliam attingunt. Ita e. gr. iter cl. ORBIGNY per Brasiliam ad Boliviam orientalem et centralem factum multas et egregias Palmas ad lucem protraxit, quarum modo pars minor ab eodem peregrinatore et postea 74

567

PALMAE:

a clarissimo WEDDELL in Brasiliae prov. Mato Grosso crescens inveniebatur. — Specierum rite in Brasilia endemicarum neque in ullam aliam ditionem vicinam emigrantium plurimae ob eandem causam in regionibus montanis provinciarum centralium Goyaz, Minas Geraes cet. inveniuntur, et in declivibus borum montium orientalibus versus Oceanum Atlanticum; haec ditio continet genus quoque endemicum Glaziovam. Subdivisiones imperii Brasiliensis. His rationibus explicatis patet, divisionem a cl. MARTIO in Flora brasiliensi institutam, scil. Najadum, Hamadryadum, Oreadum, Dryadum et Napaearum distinctionem haud ita naturalem esse, ut in Palmarum quidem locis natalibus citandis commode applicetur. Nam si harum subdivisionum fines in tabulâ „Florae brasiliensi" adjecta illustratos comtemplamur, videmus Brasiliam centralem, quam pro naturali subdivisione censere possumus, in partes duas, Oreades et Hamadryades, sejunctam, et quidem limitibus nimis angulosis et circumflexis. Praeterea autem Najades vallis Amazonum secus Brasiliae fines occidentales nimis late austrum versus usque supra fluminis Paraguay fontes extenduntur, quâ extensione regiones Brasilienses Boliviae orientali Palmarum ditissimae affines et illae maxime boreali-occidentales prope Columbiam aliis Palmis ditissimam eâdem significatione affectae sunt. Itaque hanc nomenclaturam MARTII laudatam in specierum locis natalibus citandis supra negleximus, et quia ex sola Palmarum familia novam imperii Brasiliensis divisionem inchoare non ausi sumus, locos natales simpliciore modo significavimus: Brasiliam aequatorialem nominavimus partem Florae maxime septentrionalem in medio inter 5° L. bor. et 8° L. austr., quam distinximus ut occidentalem ab ostio fluminis Rio Tapajoz occidentem versus, et orientalem ab eodem ostio orientem versus usque ad ostium fluminis Eio Parnahyba in prov. Maranhâo ; regiones Brasiliae maxime occidentales in hac et posteriore subdivisione regiones subandi nas (quamquam non ad regiones montium pertinentes) nominavimus. Sequitur Brasilia subaequatorialis inter 8°—15° L. austr., quae divisa est in ditiones littorales a declivibus montium orientalium versus Oceanum, centrales circum valles superiores fluminum Rio Francisco, Parnahyba, Araguay, Xingu usque ad Tapajoz, denique occidentales sub hac latitudine inter ditionem fluminum Eio Tapajoz et Madeira (Guaporé). Tertiam zonam nominavimus Brasiliam tropicam, extensam cc. inter 15°—25° L. austr., et iterum divisam in ditiones littorales, et montanas (vel centrales) usque ad Boliviae et Argentinae fines. Quartam zonam nominavimus Brasiliam extratropicam, quae provincias S. Catharina et Eio Grande do Sul comprehendit. — Harum subdivisionum et ditionum fines secus limites montium et fluminum naturales paulum circumflectuntur. Ad conspectum specierum distributionis etiam de Palmis brasiliensibus more sueto componendum, divisionem Martianam (scil. Najades cet.) paulum mutatam restaurabimus. Drya-

GEOGRAPHIA.

568

des MARTII dictae enim subdivisionem satis naturalem constituunt, si eas ut „tropieas“ et „subaeqnatoriales“ commiscemus et earum limites paulo angustius prope Oceanum restringimus, ita ut regiones altiores a vertice tractus Serra do Mar dicti et ab aequalium montium cacuminibus occidentem versus sitae ad Oreadum subdivisionem pertineant. Tum Oreades Brasiliae „centralis“ vel „montanae“ nostrae dimidium australe, vel potius tropicum, formant, et Hamadryades Brasiliae nostrae „centralis“ dimidium boreale, vel potius subaequatoriale, exclusis tantum plagis angustissimis prope Oceanum Atlanticum vix satis cognitis. Napaeae Brasiliae nostrae „extratropicae“ respondent, si earum limites septentrionales non prope gradum 20° L. austr., sed a tropico Capricorni paulum austrum versus constituimus, itaque Napaearum regiones septentrionales cum Oreadum subdivisione conjungimus. Eestant Najades sensu Martiano, ex nostrâ sententiâ subdivisio cum reliquis comparata amplior. Hanc in quatuor partes sejungemus: Najades inter Boliviam orientalem et Oreadum vel Hamadryadum ditionem extensae australi occidentales appellentur, ut hae regiones citatae a charactere vallis Amazonum omnino alienae (quamvis ei affines) a reliquis stricte separentur; dein Najades vallem Amazonum cum affluentibus incolentes in tres alias partes sejungemus, quae inter se multo magis quam cum priore cohaerent: Najades littorales ostium fluminis Amazonum in provinciâ. Grâo Para et Guiana Brasiliensi circumdant et ad litora Guianae gallicae cet. inveniuntur, et earum limitem prope Santarem invenis ; Najades centrales medium Amazonum fluminis cursum et cursus inferiores affluentium magnorum Eio Negro, Madeira, Purus cet. circumdant; Najades boreali-occidentales cursum superiorem Amazonum fluminis (Eio Solimôes) ab ostio fluminis Yapurá occidentem versus incolunt, et aeque affluentium majorum Eio Negro, Purus, Yapurá cet, cursum medium et superiorem comitantur usque ad eorum fontes in Venezuela australi vel Columbia et Peruvia orientali. Itaque haec ditio Najadum borealioccidentalium regiones eas aequatoriales comprehendit, e quibus genera et species plurimas orientem versus emigrasse judicare licet, cum ditio Najadum australi-occidentalium similes regiones subaequatoriales et immo tropicas prope Andium pedes sitas comprehendat. — Cum hac nostra divisionis ratione ditiones florae Palmarum in valle Amazonum a cl. SPRUCE sub diverso nomine conditae (Palm. amaz. 69—71) bene conveniunt. Hoc modo imperii nostri subdivisionibus mutatis et quasi in usum nostrum emendatis conspectus sequens facile intelligetur ; continet genera (cum eisdem numeris antepositis, atque in systemate nostro antecedente) et species per varias ditiones numeratas, praeterea numerum earum specierum Brasiliensium, quae jam nunc in regionibus affinibus recte observatae sunt („Vagae“), adjectis civitatibus cum numero specierum (in parenthesi) in Brasilia et in illis simul crescentium.

PALMAE:

569

GEOGRAPHIA.

570

TABULA DISTRIBUTIONEM PALMARUM BRASELIENSIUM ILLUSTRANS. Najades Vagae extra Brasiliam

Genera

RAPHIA

MAURITIA

OROPHOMA

LEPIDOCARYUM

....

DESMOXCUS

BACTRIS

GUILIELMA

ASTROCARYUM

....

1 3

Guian., Columb., Am. centr. (1).

Guian. (1), Venez. (2), Boliv. or. (2).

Venez. austr. (2).

Guian. (2), Venez. austr. (2).

Guian. (4), Venez. (1), Columb. (1), Peruv. (1), Boliv. (1). Guian. (4), Venez. (2), Columb. (2), Peruv. (6), Boliv. (3). Guian., Venez., Columb., Peruv. (1).

Guian. (3), Columb. ?, Peruv. (1), Boliv. (2).

Guian. et Venez. (1).

Venez. et Peruv. (1).

Venez. (1), Boliv. (2), Argentin. (3).

ACROCOMIA

MARTINEZIA

GLAZIOVA

Cocos

DIPLOTHEMIUM

ATTALEA

ORBIGNIA

MAXIMILIANA

ELAEIS

BARCELLA

1 2

....

1 4

Boliv. or. et Argentin. (1).

Guian. (2), Columb. (2), Boliv. (1).

Venez. austr. (1).

Guian. (2), Columb. (1), Boliv. (1).

Guian. (1), Venez. et Columb. (1).

Guian. (1), Boliv. (1).

Guian. (3), Columb. (2), Peruv. (2), Boliv. (1).

Columb. (1).

EUTERPE

OENOCARPUS

JESSENIA

GEONOMA

CALYPTRONOMA ....

LEOPOLDINIA

Guian. (2), Venez. (2), Columb. (2).

MANICARIA

Guian. et Columb. litt. (1).

HYOSPATHE

Guian. (2), Peruv. or. (1).

MORENIA

Columb. (2), Peruv. et Boliv. (1).

Columb. (1).

Guian. (1), Columb. (3), Peruv. (2), Boliv. (1).

Columb.? (1), Peruv. (1).

Columbia, Venez.

Boliv. or. et Argent. (1).

Boliv. (1), Argentin. (1).

Boliv. or. (1).

....

......

CHAMAEDOREA

KUNTHIA

IRIARTEA

CATOBLASTUS

Guian. (5), Columb. (2), Peruv. (5), Boliv. (1).

2 1

1 1

CEROXYLON

COPERNICIA

TRITHRINAX

ACANTHORRHIZA .

Summa

251

110

571

PALMAE:

Conspectui pauca adjicienda habemus : propter difficultatem segregationis Dryadum et Oreadum in provincia Rio de Janeiro et Minas Geraes nonnullae species in utraque ditione enumerantur, quae fortasse modo in altera crescunt; vix credamus, Glaziovas nostras rite Dryades appellari posse, sed quod loci natales non satis accurate cogniti sunt, alteram speciem etiam sub his enumeravimus. Quod Brasilia centralis in cacumine Itatiaya (2700 m. alto) haud procul a Rio de Janeiro maximam altitudinem attingit, credimus, Oreadum ditionem in ipsâ provincia Rio de Janeiro littori valde se appropinquare. Similes dubitationes de aliis quoque ditionibus distinguendis habemus; itaque saepe modo distributionem speciei hujus illiusve generalem respeximus et exceptiones leviores (locos natales prope fines ditionis) negleximus, quo melius distributionis ratio evaderet. Sed saepe specierum distributio parum nota est, quam ut dubitationes multae vitari possint; si tabulam geographicam itinera botanicorum illustrantem „Florae Brasiliensi" adjectam inspicis, facile regiones fere incognitas invenies, quae ex eo tempore modo indagationibus arduis virorum cl. GLAZIOU in Brasilia tropicâ et extratropicâ, cl. SPRUCE et TRAIL in ditione Amazonica, et denuo cl. BARHoc in animo habeas, si BOSA RODRIGUES deminutae sunt. specierum numerum in Brasilia adhuc „endemicarum“ (i. e. 251 — 93 = 158) comparas cum numero specierum „vagarum“ 93; posterior numerus sine dubio adhuc multo minor apparet, quam re vera est, certe quod ad Najades pertinet. Tribuum generumque selectorum limites. — Qua sit difficultate constitutio limitum satis certorum et distinctorum in variis imperii Brasiliensis ditionibus vel Florae provinciis distinguendis et separandis, optime ex eis lineis patet, quae generum distributionem vel eam specierum selectarum arcent et quas nomine germanico a cl. GRISEBACH jam dudum condito „Vegetationslinien“ (lineas vegetationis) appellamus. Lineae sio nominandae ex opinione cl. GRISEBACH coeli diversitate excitari debent, et quod Palmae in plagis Brasiliae late apertis, ubi nullo loco montes alti regionibus niveis praediti in provinciis centralibus exstant, spatia quod optant latissima occupare possunt, intra Brasiliae fines multas lineas recte ut lineas vegetationis significare possumus, quamquam etiam aliae sine dubio ea de causa observantur, quod Brasilia centrali-australis evolutionem genitivam ab ea Brasiliae aequatorialis (vallis Amazonum) plane diversam adepta est; itaque has regiones citatas ut ,,centra duo evolutionis diversae" salutamus. Tabula nostra geographica (134) lineas selectas, seu vegetationis seu ab evolutione diversa ortas, generum nonnullorum sistit, quae inter reliquas cursu excellunt et omnium exempla praebent. (Reliquorum generum limites facile ex operis nostri parte descriptiva antecedente ad typos delineatos reduces.) Cursus linearum quam maxime variabilis; saepe eae limites boreales generum australiorum (—), vel australes generum aequatorialium (_) indicant, sed saepe et praesertim secus littus orientale vel secus tractum Andium hae lineae circumflectuntur et in limites occidentales (j:) vel orientales (i|) mutantur, ita ut imago quasi inordinata linearum pluries inter se divaricatarum oriri videatur. Attamen certae conditiones

GEOGRAPHIA.

572

et leges adsunt, quibus genera utriusque centri evolutionis obediunt: In centro aequatoriali genera nonnulla tantum in silvis montanis ad pedem Andium vigent nec supra eas se extendunt, in quibus ab origine eadem orta esse judicare licet; si eorum fines quam maxime coarctati sunt, haec genera Brasiliam omnino non attingunt, sicut Wettinia (cf. tabulam!) et genus anomalum utrumque Andium latus incolens Phytelephas, et characterem ,,endemicum" optime praebent. Alia genera in paucis vel una tantum specie ditionem subandinam excedunt et in Brasilia maxime occidentali plrq. in valle Amazonum superiore inveniuntur; horum exemplum demonstrat in tabula nostra 134 Martinezia. Multo plura genera autem secus flumen Amazonum per totam fere Brasiliam aequatorialem usque ad littus Oceani Atlantici fere progredi valebant, quorum nomina in tabula nostra 134 prope flumen Amazonum inscripta sunt, e. gr. Leopoldinia, Oenocarpus, Maximiliana. Haec genera saepe ditionem latiorem vallis Amazonum excedere non possunt et modo in hac ipsa valle usque ad Guianam dilatata vel etiam frequentius secus fluminis Rio Negro et ejus confluentium cursum superiorem inveniuntur: horum exemplum praebet in tabula nostra linea Lepidocaryi. Alia autem genera latius austrum versus (etiam ad septentrionem) evadunt et in specie una alterâve usque ad initia Brasiliae centralis et praecipue per Najadum ditionem australi-occidentalem ad Boliviam orientalem dispersa sunt, e. gr. Iriartea (cf. tabulam nostram). Alia genera, et quidem illa specierum ditissima Bactris, Astrocaryum et Geonoma, latius usque in mediam Brasiliam centralem invadunt et secus littus orientale in Dryadum ditione tropicum Capricorni attingunt vel etiam paulum excedunt; horum lineae vegetationis, quas in tabula nostra conspicis et aeque illa Euterpae, simillimum cursum demonstrant in Bolivia centrali vel orientali incipientes et versus orientem vel etiam in directione paulum septentrionali-orientali circumflexae inter 15° vel 20° L. austr. currentes, dein iterum antequam fluminis Rio S. Francisco ditionem attigerunt versus austrum circumflexae in provinciis Rio de Janeiro vel S. Paulo prope plagas litterales decurrentes. Hae lineae graviore momento sunt, quod in Palmarum vegetatione et charactere silvarum physiognomico differentiam magnam indicant, ubi ab his lineis septentrionem versus vel in ditione littorali sub umbrarum recessu greges numerosae Geonomarum cet. crescunt, cum ab iisdem austrum versus genera Brasiliae centralis genuina, praesertim Cocos et Diplothemium, inveniantur. Sunt etiam genera, quorum limes vegetationis ea ab austro retinens recta fere via a Bolivia orientali per Brasiliam centralem ad Oceanum Atlanticum transcurrere videtur, praesertim (quantum adhuc scimus) Mauritia (cf. tabulam). Has lineas, quae plurimas Palmas in regionibus subaequatorialibus et orientalibus coarcent, austrum versus postremae in Brasilia extratropica -et republicA Argentina confini sequuntur: Copernicia, Trithrinax, Cocos (cf. tabulam), genera Brasiliam centralem frequentissime incolentia et in America australi (ab Andibus orientali) Palmarum omnium limitem australem efformantia. Horum generum unum quidem, Cocos, per totam Brasiliam aequatorialem et Columbiam usque ad Americani centralem nulla regione excepta se extendit; reliqua

PALMAE:

573

GEOGRAPHIA.

autem genera (ad Sabalearum tribum pertinentia) vallem Amazonum totam vitant et in lineis argutis a Boliviae Andibus orientem versus inclinatis et denique ad septentrionem (Copernicia) vel ad austrum (Trithrinax) circumflexis Brasiliam oentralem montanam a ditione eorum fluminum separant, quae ad flumen Amazonum a dextra affluunt ; aliae eorundem generum species autem in America centrali et in India occidentali crescunt. Itaque cum tertium Sabalearum genus, Acanthorrhiza, modo in Brasilia maxime occidentali Boliviae et Columbiae confini vigeat, nulla Palma ad hanc tribum pertinens in tota valle Amazonum reperitur, ubi pro Sabaleis Mauritiecirum tribus folia flabelliformia evolvit. Mauritieae contra in Brasilia aequatoriali frequentissimae et etiam in subaequatoriali frequentes linea vegetationis illa supra descripti Mauritiae circum 17° L, austr. a regionibus australioribus retinentur, ubi Sabaleae prosperant. Inter tribus pinnatifrondes Cocoineae omnem Brasiliam ab extimo Palmarum fine australi maxima specierum multitudine implent neque in ulli ditione desiderantur ; Areceae plurimae Brasiliam aequatorialem praeferunt et versus austrum (vel potius Brasiliam centrali-montanam) limite in tabuli delineato Euterpae coarcentur; Geonomeae paulum latius austrum versus progredientes Geonomae limite in tabuli delineato a Brasilia montani excluduntur; Hyophorbeae (in Brasilia omnino non frequentes) vallem Amazonum praesertim maxime occidentalem incolunt et rarissime prope Bahia inventae sunt; Iriarteae omnino tribus calido-humidarum regionum nominandae sunt, quae praeter vallem Amazonum tantum in Brasilia occidentali Boliviae confini crescit et limite supra descripto et in tabula delineato Iriarteae ab austro retinetur.

574

in Brasilia australi inventa est. Sectio IV. nostra (Arecastrum, 11 species) omnino in Brasilia aequatoriali et tota „Najadum“ ditione desideratur, frequentissima autem in Brasilia centrali est, ubi sex vel septem species crescunt, totidem in Brasilia australi inveniuntur, quatuor vel quinque „Dryades“ sunt; sectionis V. nostrae (Diplothemiopsis) species utraque in Brasilia centrali-montana crescit, altera praeterea per Brasiliae occidentalis montes usque ad Boliviam dispersa est. Sunt igitur sectiones IV. et V., et praeterea sectionis Syagri §. 2, species omnino 17, rite indigenae in Brasilia centrali-montanâ et australi inclusis regionibus litteralibus, et cum harum Cocorum distributione congruit ea Diplothemii, etiam pro parte illa prius descripta Copernidae ceriferae. Itaque limes Coci sectionum dictarum et Diplothemii versus occidentem et plagas aequatoriales magni aestimandus est, cum Brasiliam centralem optime a ditione andinâ et amazonica separet, et in tabula nostra 134 aeque delineatus est. Reliqua genera multas species amplectentia et etiam in Brasiliae centrali-montanae partem septentrionalem invadentia minus argute secundum sectiones in diversas ditiones geographicas separata sunt, e. gr. Desmoncus. De Geonoma dicendum est, modo unam speciem sectionis II. (Holospadix) ,,Oreadem“ esse, septem species autem sectionis I. (Schizospadix); invenimus igitur omnes fere sectionis II. species in ditione „Najadum“, nonnullas inter ,,Dryades“. Astrocaryi sectio I. (Munbaca) et IV. (Malybo) tantum in Brasilia rite aequatoriali inventae ,sunt, reliquae alias species aequatorialibus affines in Brasilia centrali-montana evolverunt. Bactridis sectiones I. (Haplophyllum), II. (Microspadix), III. (Cylindrospadix), V. (Chaetospatha) solum in Brasiliae aequatorialis ditione Amazonica crescunt, sectionis IV. species solitaria (B. caryotifolia) ,,Dryas est, reliquae sectiones mixtae pro parte minore etiam „Oreades“ vel „Hamadryades“ sunt, species plerumque aliae „Najades“. Itaque cum species perspicue originem suam aut aequatoriali-andinam, aut centrali-montanam vel australi-littoralem ostendant, ex Palmarum distributione optime patet, imperium Florae brasiliensis praesertim in has duas partes primarias dividendum esse, quae autem iterum in ditiones minores leviore charactere separandae sunt et transitu multiplice inter se conjunguntur. De specierum distributione singulari praeterea affirmare possumus, spatia una et eadem specie genuinaâ frequentata valde variabili magnitudine quidem esse, species autem Brasiliae centrali-montanae plerumque multo ampliorem ditionem possidere quam species plurimae aequatoriales. Itaque inter species centrali-montanas et australi-littorales multa exempla vastae distributionis invenimus, e. gr. in Acrocomia sclerocarpa etiam in ditionem orientali-aequatorialem ingressâ, dein in Copernicia cerifera (cf. supra pag. 548 et in Mart. Hist. nat. Palm. I. 179. adn. I.), in Geonoma Schottiana, Attalea phalerata, humili, compta cum affini Indaya, Diplothemio campestri, Coci speciebus plurimis sectionum III.—V., Desmonco orthacantho, Mauritia armata et vinifera; invicem ditiones tam vastae vallem Amazonum excedentes in speciebus aequatoriali-andinis rarius inveniuntur, e. gr. in Bactride Maraja et majore, Astrocaryo vulgari ; sed haud raro hae species ditionem exiguam incolunt sicut Baphia vinifera var. taedigera, 75 11

Sectionum et specierum distributio. Cum jam ex generum distributione variis Brasiliae regionibus certi characteres evadant, quos breviter complecti possumus in defectu Sabalearum omnium in valle Amazonica et earum evolutione propria in Brasilia centrali montana et occidentali, characterum multitudo valde augetur, si sectiones majorum generum naturales vel species singulares respicimus. Quod ad sectiones pertinet, inter reliqua magna genera excellit Cocos in eâ re, quod sectionum fines systematici limitibus geographicis respondent seu vice versâ, quomodo evolutionis theoria fieri postulat. Ex conspectu distributionis Palmarum brasiliensium (cf. supra p. 569 et 570) patet, Coci species plurimas in Brasilia centrali montana habitare (Oreades et Hamadryades); sed-hic adjiciendum habemus, sectionem I. nostram forsan ex America centrali propagatam esse, sectionem II. (Langsdorffiam) adhuc tantum in provinciâ Rio de Janeiro inventam esse ; sectio III. nostra (Syagrus) 11 species continet, quarum 7 ad §. 1, 4 ad §. 2 divisionis nostrae systematicae pertinent: priorum modo duo (exclusis speciebus nonnullis adhuc incertae sedis) in valle Amazonum crescunt, una in regionibus littorali-orientalibus, reliquae quatuor contra in Brasilia centrali montana forsan usque ad limites imperii occidentales se extendentes; posteriorum 4 specierum tres aeque Brasiliam centrali-montanam incolunt (una fortasse etiam „Dryas“ est) et quarta tantum

Palm.

575

PALMAE:

Manicaria sacrifera et agmen Palmarum semel tantum adhuc in interiore valle Amazonum inventarum, de quarum multitudine adhuc vix certe dijudicandum est. Denique monemus, saepissime eas species generum praesertim aequatorialium (Bactridis, Desmonci, Geonomac cet.), quae vallem Amazonum excedunt et plus minusve late in Brasiliam centralem invadunt, simul in Bolivia orientali reperiri, sicut e. gr. Desmoncus rudentum et leptoclonus, Bactris Maraja et major, Euterpe precatoria, Chamaedorea lanceolata, Iriartea exorrhiza. Palmarum physiognomia in Brasilia. Valde variabili modo Palmae Brasiliae ditiones et regiones omnes multitudine magna vel minore ornant, silvas formantes habitu monomorpho vel rarius intermixto, inter arbores dicotyledoneas sparsae, vel sub earum umbris occultatae, dein secus ripas rivulorum inter saxa solitariae vel greges parvas formantes, in campis apricis supra dumeta humiliora singulae eminentes vel gregariae dissitae, et acaules in silvis aboriginibus obscuris vel ad rivulos vel in campis saxosis humi prostratae, quarum omnium exempla in tabulis physiognomicis a nobis in parte operis nostri descriptivâ citatis invenies. Haud ita multae species palmeta genuina formant ; plurimae species multo humiliores sunt neque, quamvis silvicolae, silvas proprias componunt. Tria tantum genera inter Palmas brasilienses in pluribus speciebus ad vegetationem praecipue gregariam tendunt et solo annuente silvas late extensas constituere solent : Mauritia, Cocos et Attalea. Neque harum omnes species, sed tantum majores, eae, quarum caudex aliis arborum dicotyledonearum par est ; itaque etiam Mauritiae minores in silvas non conjunguntur, sed modo ante reliquas Mauritia vinifera, dein M. flexuosa, et rarius M. armata ; inter Cori species multae quidem Brasiliam centralem et australem incolentes gregariae crescunt, ante reliquas C. flexuosa, schizophylla, Romanzoffiana et rarius C. Datil, sed silvas late extensas una tantum species formare videtur, scil. C. Yatay. Attalearum saepius silvae inveniuntur, praesertim in ditione subaequatoriali inter Brasiliam montanam et vallem Amazonum sita: A. compta, phalerata et princeps (cf. supra p. 443) singulae palmeta ampla constituunt, cum in ditione aequatoriali A. Humholdtiana tam gregaria esse dicatur, ut certe silvae minores ea formari videantur. Vallis Amazonum tota, praesertim autem occidentalis superior, palmetorum evolutioni aliena est, et praeter unam Attaleam dictam et Mauritiam flexuosam nulla species, quam ut silvas extensas formantem enumeravimus, in ea invenitur, sed omnes fere illae in planitiebus parum declivibus et paludosis vel in ditione originum magnorum fluviorum (e. gr. Paraguay) Brasiliae australioris. Paucae tantum species enumeratione dignae sunt, quae etiam in Najadum ditione non silvas quidem,' attamen greges late extensas et saepe lucos palmares fluminum ripas adornantes componunt, scil. Astrocaryum Jauari et Astrocaryum acaule (hac re egregia inter Palmas acaules!), et nonnullae Bactrides elatae : B. major cum affinibus, B. Maraja et B. inundata. Multae aliae, praesertim caespitosae, per plurimas aggregatae inveniuntur, sed inter characteres primarios silvarum brasiliensium non enumerandae sunt.

GEOGRAPHIA.

576

Palmae palmeta constituentes vel in aliis silvis ut arbores intermixtae elatae repertae altitudinem haud ita magnam attingunt, et rarissime supra arbores dicotyledoneas excelsas eminent. Cl. SPRUCE in itinere per vallem Amazonum summam Palmarum altitudinem cc. 200 pedes (cc. 65 m.) attingere et hanc rarissime inveniri tradit, saepius eam 140—170 pedum; maximam altitudinem idem observavit in Mauritia flexuosa, Euterpe oleracea et Iriartea ventricosa, quamquam etiam alias eandem vel majorem altitudinem attingere judicare licet. Sed id quod tradidit div. DE HUMBOLDT, „Palmas silvam supra silvas formare", rarissime observatur, quod hoc tantum caudices gracillimi Palmarum quarundam in silvis andinis humilioribus (sicut Ceroxyli) efficere valent ; multo saepius Palmae altissimae eadem altitudine qua arbores dicotyledoneae aut minore sunt, et tum a prioribus obteguntur. Ita etiam cl. ORBIGNY, postquam- iter per Brasiliam australem et tropicam fecit et tum primum in Boliviae orientalis Andibus pulchritudinem vigore Florae rite subaequatorialis tumescentem inspexit, quatuor altitudinis gradus vel scalas distinctas silvarum uno eodemque loco descripsit; altissime arbores dicotyledoneae quasi gigantes 80—100 m. supra terram extolluntur, sub quarum tegmento Palmae graciles usque ad altitudinem 20—30 m. recte adscendunt et. comam pulcherrimam expandunt (e. gr. Iriarteae) ; sub his Palmae minores sparsae inveniuntur, Chamaedoreae et formae similes altitudine 3— 4 m. attingente, et denique Palmae acaules (e. gr. Geonomae) solum obtegunt cum Filicibus, Selaginellis aliisque mixtae (ORBIGNY, Voyage de 1’Amér. mer. III. 155—156). — Qualis sit Palmarum flora varians in variis imperii Brasiliensis provinciis, conspectus noster Napaearum—Najadum tabula nostra geographicâ sublevatus adumbrat. Nonnulla adjiciamus, ut hanc imaginem paulo magis perspicuam reddamus. Incipiamus contemplationem nostram ab australibus provinciis, usque ad limites boreali-occidentales quasi iter facientes. Pariores sunt Palmae in Rio Grande do Sul, quamquam locis sat numerosis sparsae. Excellit genus Cocos multitudine specierum majore et pulchritudine et magnitudine, adornat Cocos Romanzoffiana nemora, C. Procopiana, capitata et eriospatha campos et dumeta; in provincia Argentina Corrientes et Brasilia confini Cocos Datil, et etiam magis austrum versus C. australis silvis se immiscent, valde conspicuae peregrinatoribus Europaeis caudice gracili et foliorum rigidorum strepitu et colore glaucescente inter reliquas comas nitide virides ; sed inter congeneres Cocos Yatay frequentissima in his regionibus conspicitur, silvas formans humiles colore coerulescente in terreno arenoso humido saepe lacus parvas gignente, palmeta nulla alia arbore interrupta, umbris destituta, foliis rigidis arcuato-deflexis egregia. Aliis locis Palmarum flabellifrondium greges crescunt. Trithrinaces vel Copernicia campestris, priores praesertim solo saxoso vel sicco argilloso, posterior a gradu 29° L. austr. septentrionem versus divulgata locis depressis et subinde inundatis, valida, planities humidas gregibus palmeis sparsis adornans. Prope littus maris conspicis primam Palmam acaulem: Diplothemium, cujus species et plantarum multitudo augentur, si tropicum Capricorni transgrediens in mediam Brasiliam centrali-montanam intras; est forma mira, foliis maxime comparanda (inter Palmas frequenter cultas) cum Phoenice reclinatâ adolescente

577

PALMAE:

etiam acauli, sed segmentis multo rigidioribus irregulariter coacervatis recte divaricatis habitu diversa, quae in campis siccis inter dumeta aprica vel frequenter inter Cactaceas sparsa invenitur. Hanc formam Diplothemii per Brasiliam centralem vulgatam aliae Palmae diversorum generum aemulantur, Coci nonnullae et praecipue C. petraea et acaulis, minus jam C. graminifolia, dein una Orbigniae species, 0. Eichleri, cujus folia vix ab iis Diplothemii dignoscere potes, quamquam reliquae Orbigniae in „Najadum“ ditione crescentes habitum plane diversum prae se ferunt et Attaleis magis comparandae sunt; denique etiam Astrocaryum campestre et pygmaeum ad hanc Diplothemii formam numeranda sunt, quippe quae habitum similem et aequas vigendi conditiones habeant, et Attalea exigua. Cocoineae in his regionibus montanis genus endemicum Glaziovam genuerunt, Palmas gracillimas foliis concinnis et simul teneris, in cacuminibus montium usque ad 1800 m. adscendentes, neque ultra 800 m. in regiones calidohumidas depressas descendentes, igitur rite montanas. In campis editioribus provinciae Minas Geraes, S. Paulo et Goyaz Cocos flexuosa abundat et merito ab incolis „Palmito do Campo“ nominatur, cum reliquae Coci, Acrocomiae, Attaleae plures vulgatae et Euterpe edulis regiones minus editas incolant et in his jam magnam specierum multitudinem evolvant. Ut supra diximus, Cocos etiam hic inter genera affinia excellit et frequentissime invenitur, etiam regionem rite montanam occupat et adspectu peculiari specierum nonnullarum, praesertim C. coronatae, comosae et capitatae, multum ad regionis characterem physiognomicum confert. Sed in vallibus fluminum majorum, ubi imbres sufficiunt et rore nocturno sicut silvarum perennium umbris aeris humiditas servatur, praesertim in valle fluminis Rio S. Francisco, Tocantins, Araguay et Xingu, primum formae generum illorum aequatorialium Geonomae, Bactridis et Desmonci exstant, quae nunquam in campos siccos invadunt; paucae species inveniuntur, nonnullae singulares, plures etiam vallis Amazonum incolae et hic quasi peregrinae, cum aliorum generum (sicut Astrocaryi et Mauritiae) novae species his regionibus propriae adsunt. Inter has Palmas ut civis jam dudum nobis nota hinc inde Trithrinax se immiscet, sed vix provinciam S : Paulo septentrionem versus excedens cum in Brasilia occidentali multo latius versus aequatorem tendat. Copernicia cerifera hic rite indigena est et in provinciis australibus quasi peregrina videtur; inter flumina S. Francisco et Tocantins, praesertim frequens ad Rio Preto, inter campos graminibus siccis repletos locis humidis haec Copernicia una cum Mauritiis palmeta propria formantibus nemora lucida palmaria constituit, jucundam aridae vegetationis vicissitudinem. Hanc Coperniciam etiam reperimus, sin e regione montana occidentem versus ad provinciam Mato Grosso et in Boliviae orientalis planities Andibus propositas migramus, ubi in reliquis Palmis multum mutatur. Hae regiones ex recensione cl. MARTII (Hist. nat. Palm. I. 179) quasi naturam vallis Amazonum cum ea „Hamadryadum“ ditione uniunt et novae igitur species cum novis nonnullis generibus (Iriartea, Morenia) reperiuntur. Exstant hic pulchrae Attaleae principis silvae usque ad provinciam S. Cruz Boliviae se extendentes, de quibus cl. ORBIGNY (1. c. II. 546) comas tam densas esse, tradit,

GEOGRAPHIA.

578

ut solis radii solum non attingant; cum his Attaleis aliae congeneres conjunctae sunt, e. gr. A. speciosa, excelsa et compta (ex determinatione cl. PATRICIO DA SILVA MANSO) ; vides igitur aequatoriales cum centrali-montanis conjunctas. Coci species multae inveniuntur aliae, fortasse nonnullae etiam in Brasilia orientali sub eadem latitudine crescentes uti C. botryophora vel ejus affinis; frequens est generis sectio Syagrus, et aliae Arecastri sectionis (C. oleracea) etiam in Hamadryadum ditione crescentes. Inter cives campestres prae omnibus etiam in his regionibus Mauritia vini/era nominanda est, quae in lato tractu per depressa camporum extenditur saepe in magnifica palmeta consociata, nemora alia autem vitans ; Mauritia armata (?) montes editiores (usque ad altitudinem 600 m.) gregaria petit, et ibi sub aere calidiore et solo sicciore Acrocomia. His associatam etiam Trithrinacem sclmophyllam invenis, greges parvas constituentem inter alia nemora, pro regionum magis australium memoria. E regione montani in plagas collinas et denique planities littorales descendens, quae a montibus ,,Serra do Mar“ dictis et eorum prolongatione septentrionali versus orientem ligulam quasi angustam inter Brasiliam centralem et Oceanum Atlanticum, efformant, multas invenies species regionibus centralibus alienas, praesertim in silvis aboriginibus declivia montium orientalia vestientibus, in quibus aequatorialis fere abundantiae imago explicatur. Est haec „Dryadum“ regio, in qua formae centrali-montanae cum novis miscentur, Diplothemii species littorales cum Cocis minus glaucescenti-rigidis crescunt, Attaleae superbiunt,, sed etiam Desmoncorum, Bactridum et Geonomarum agmen augetur, Euterpe frequens crescit. Praesertim Geonomae formas endemicas evolvunt magnas et inter congeneres superbas in silvis mixtis charactere regionum humido-calidarum genuino, quas in tabulis physiognomicis pluries delineatas conspicis; Geonoma fiscellaria et macroclona inter species elatas, G. rubescens, Blanchetiana, trinervis, caespitosa et Porteana inter humiliores, bifurca et Olfersiana inter Geonomas acaules in hac tantum ditione adhuc inventae sunt, et genuinae ,,Dryades“ endemicae esse censendae sunt, cum praeter has aliae species vulgatae inveniantur etiam in Brasiliam centralem affinem ingressae, inter has frequentissima G. Schottiana, quae montes circum Rio de Janeiro aeque atque silvas humidas in provincia Minas Geraes ornat, dein G. Pohliana, elegans, paudflora cum formis affinibus, Gastoniana, platycaula. Vides igitur Geonomarum numerum in „Dryadum" ditione (cf. supra in conspectu) vix numero majore „Najadum boreali-occidentalium“ superatum, sed Geonomae in hac ditione, de qua loquimur, eo plus ad characterem Palmarum physiognomicum conferunt, quo pauciora genera hic crescunt; multa enim genera supra enumerata ut rite aequatorialia dicenda intra ,,Dryades se non immiscent, et eorum, qui vallis Amazonum regiones maxime interiores et subandinas praesertim incolunt, unum modo, scil. Chamaedorea, etiam inter has provenit, et ejus quidem eadem species atque in Brasilia maxime occidentali (Ch. lanceolata). Jamjam intramus Brasiliae aequatorialis provincias Grao Pará (cum parte littorali provinciae Maranhao) et Amazon as, in quibus Palmarum vegetatio opulentissima peregrinatoris oculis stupefactis se offert et nullibi fere desideratur, ubi 11

PALMAE:

579

generum diversorum specierumque novarum in reliquis ditionibus deficientium numerus maximus exstat, ubi Palmae quavis magnitudine ab altissimis usque ad acaules inveniuntur, ubi species aliae alias propter terreni conditiones alienas removent et earum locos occupant, ita ut hae in silvis inundatis, illae in siccioribus, aliae (et saepe affines) in campestribus crescant. Pleraeque Palmae silvas altas dicotyledoneas et quidem sicciores inhabitant in his saepius sub umbris quasi occultae et humiles quam inter arborum excelsarum gregem mixtae; sparsae inter alias arbores crescunt, paucae tantum in hac ditione (ut Mauritia flexuosa et Attalearum species nonnullae vix satis cognitae) ia nemora propria Dicotyledoneas excludentia consociatae sunt. Mauritia flexuosa inter reliquas Palmas fere celeberrima censeri potest, quippe quae totam ditionem aequatorialem ab Oceano Atlantico usque ad Andium pedes et 600 ad 900 m. altitudinem silvis suis vel nemoribus adornet et Indis, ut ita dicamus, quasi arbor vitae sit et ad physiognomiam tantum conferat. Quam sit communis in hac tota ditione, cl. SPRUCE praeter alios tradidit (Palm. amaz. 77), qui eam aeque late propagatam in regionibus littoralibus ac secus flumina Solimôes et Orinoco et in regionibus subandinis observavit; ad ostium fluvii Amazonum in insularum depressarum et saepe aestu inundatarum littoribus abundat et lacus spongiosas circumdat; in cursu medio et superiore fluminis magni ripas humiliores obtegit et quasi per series ordinata observatur, cum ad ostia affluentium minorum latius se extendat et nemora formet; Maturitiae terrenum paludosum semper cum undis connectitur, et ubi terrae superficies unum modo vel duo pedes altius supra aestum fluvii erigitur, aliae arbores vel dicotyledoneae vel palmares ad „terram firmam pertinentes surgunt. Orophoma Carana in Mauritiae nostrae locum regiones maxime boreales inter Rio Solimôes et Orinoco supplet.solo arenoso, sed solo pingui etiam Mauritia abundat, quae ab incolis sibi ipsi aquam in quavis humo contrahere dicitur. Plures aliae Palmae excelsae et insignes per totam Brasiliam aequatorialem frequentissimae et multum ad ejus physiognomiam contribuentes commemoratione dignae sunt, prae reliquis Oenocarpus Bataua et Bacaba, Attalea speciosa, Maximilima regia, Iriartea exorrhiza, et prope vicos ubique culta Guilielma speciosa. Oenocarpus Bataua praecipue in silvis mediae vallis circum ostium fluminis Rio Negro excellit caudice plerumque octoginta pedes alto, vaginis adolescentium in fibras spinosas dissolutis, foliis incredibili longitudine, spadicibus fructiferis gravioribus quam ut vir unum auferre possit; vaginae spinosae ab incolis ,Barba de Batauá dictae caudici habitum singularem praebent. Aeque altera Palma in silvis tam frequens quam insignis, Maximiliana regia, juventute caudicis ,,barbam vaginarum genere traditur (SPRUCE in Hook. Journ. ofBot. V. 1853. 190). Inter Iriarteas radicibus aereis insignes una‘tantum, I. exorrhiza, late per totam Brasiliam aequatorialem dispersa est, nobilissima Palma segmentorum formâ insolita procul inter reliquas arbores egregia; contra Guilielma spadicibus fructiferis oculos peregrinatoris advertit, cum drupae crassae colore pure coccineo spadici validissimo dense insidentes inter folia micent et adspectum inter multa vegetabilia pulcherrimum praebeant. Multae aliae species altae et superbae cum his descriptis consociatae vastam hanc silvarum 11

GEOGRAPHIA.

580

aequatorialium ditionem implent, cum quibus minores consociantur; Astrocarya saepe insigni pulchritudine sunt, et inter species multas ,,Najades“ frequentia excellit A. Jauari dumeta impenetrabilia formans in insulis fluvii magni et secus ripas affluentium usque ad regiones andinas; Badrides plurimae locis inundatis secundum fluvios prosperant, Palmae incolis inhospitales aculeis horridae, cum quibus reliqua genera magna Palmarum minorum brasiliensium, Geonoma et Desmoncus, unita crescunt, Desmonci flagellorum ope saepe altissime in arbores adscendentes vel ad eas in virgultis inclinati. Nova genera eodem habitu caudicis exstant, Lepidocaryum et Leopoldinia, quorum species singulae (Lepid. tenue et Leop. pulchra) per totam ditionem Amazonicam se extendunt, et etiam in Palmis fere acaulibus vel rite acaulibus novae formae inauditâ magnitudine et comae concinnae eximia pulchritudine inveniuntur, praecipue Orbigniae (0. Lydiae et racemosa) inter Attaleas sparsae caudice spurio e vaginis foliorum ingentium convolutis constante, et Attalea spectabilis folia rosulae immanis instar supra terram horizontaliter vel parum erecta expandens. In hoc charactere vallis Amazonum physiognomico generali diversitates — et ne hae quidem graves — generum vel specierum distinctarum vicissitudine in regionibus orientalibus, mediis et occidentalibus efficiuntur. Ad ostia fluvii Amazonum diversitas sat magna adest, cum pleraeque species ab Andibus late orientem versus progressae limites orientales suos inter flumina Tapajoz et Xingu cum fluvio Amazonum confluentia habeant. Sed non solum multae species occidentales, immo genera, desiderantur, etiam novae adsunt huic ditioni propriae egregio ²adspectu : Baphia vinifera var. taedigera insulas et ripas circa ostia sub aestuum accessu et recessu sitas incolit neque in interiora invadit, Palma caudice quidem humili sed eo crassiore et corna altissime adscendente, ita ut cl. WALLACE merito afferat, folia Raphiae ingentia fortasse maxima in toto regno vegetabili esse. Praeter hanc alia Palma eximio adspectu foliis ingentibus integris in his regionibus fere solum invenitur, Manicaria saccifera, cujus quidem varietatem cl, TRAIL etiam a litore longe remotam detexit; et his vides associatas praeter Mauritiam supra commemoratam Elaeidem guineensem et Acrocomiam sderocarpam. At in recessu interiore occidentali Brasiliae prope fines Columbiae et Venezuelae etiam eorum generum, quae jam per totam ditionem Amazonicam vulgata esse descripsimus, novae et insignes species exstant characterem silvarum physiognomicum omnino mutantes: Iriartea ventricosa exsurgit caudice superne inflato, pulcherrima totius generis species in Plora Brasiliensi et affini, frequentissima in tractu Andium orientalium, ubi usque ad altitudinem 1600 m. supra mare adscendit et in hac ditione interdum montes minores omnino ut sola arbor obtegit (SPRUCE, Palm. amaz. 74). Praeterea hic abundant Leopoldiniae, saepe minores quidem Palmae ; sed una, L. Piassaba, communis in paludibus vel terrenis spongioso-inundatis ad rinas fluminum et rivulorum aqua nigra, caudice inter fibras spinosas omnino occulto et quasi depresso-columnari valde egregia est et hujus ditionis originem exhibet. His associantur illorum generum spacies decorae, quorum limitem orientalem haud procul ab Andis decurrere antea descripsimus, Catoblastus, Martinezia, DRUDE. Calyptronoma, Morenia et Kunthia.

PALMAE:

581

DE PALMARUM IN BRASILIA USU. De usurpationibus maxime variis caudicis, folii, spadicis fructuumque palmarium jam multa ab omnibus peregrinatoribus Europaeis in regiones intratropicas et praesertim aequatoriales utriusque orbis immigrantibus tradita sunt ; ubicunque terrarum in regionibus Palmas majore copiâ, procreantibus bae indigenis utilissimae sunt, cum omnes fere partes usui domestico largiantur. Etiam colonis Europaeis ob usum varium magni aestimantur, cultura dignae apparent et res multas offerunt in commercio generali locum non infimum tenentes. Breviter comprehendamus, quae de Palmarum usu apud Indos brasilienses vel colonos simili modo vitam degentes innotuerunt, de rebus singulis ad partem operis nostri antecedentem descriptivam remittentes, in qua ad calcem descriptionis usus specialis adumbratus est. — Per omnem Brasiliam Palmae ab indigenis mirum in modum applicantur, qui casas viles ex eis aedificant, vestimenta, arma, supellectiles ex eisdem fabricant, foliis et praesertim fructibus pro cibo utuntur, denique e speciebus. quibusdam vinum praeparant spadicum adolescentium resectorum succum copiose effluentem et saccharo scatentem in vasis colligentes eumque fermentationi spontaneae subjicientes. Sed cum in Brasilia centrali, praesertim montana editiore, Palmae majores rarescant, ibi usus tam multiplex quam in ditionibus occidentalibus et aequatorialibus non invenitur, quamquam etiam in illâ regione nulla fere Palma sine utilitate sit; Cocorum campestrium folia adolescentia vix se explicantia cocta indigenae pro olere edunt; Coci coronatae (Urucuri vel Coqueiro-cabegudo Bras.) in silvis „Catinga" dictis sub coelo ut ita dicamus hiemali torrido interdum unicae plantae excelsae sempervirentis lignum in fragmenta rasum amylo repletum in panem vilem commiscent; ex foliorum segmentis fissis et aeque ex vaginis spathisque fibrosis canistra et vestimenta nectunt. Usurpationes autem multo magis multiplices de Indis vallem Amazonum incolentibus traditae sunt, quorum vita ita cum Palmis quibusdam cohaeret, ut earum defectus Indos damno irreparabili afficiat. Paucae tantum Palmae in usum certum verti nequeunt, e. gr. Bactrides plurimae, Lepidocarya ; Geonomae minores, et Astrocarya nonnulla, cum etiam aliae Astrocaryi species folia pro fibris, spadices et drupas sapidas praebeant. Mauritia vinifera (Buriti Bras.), vulgatissima per hanc regionem Palma, etiam utilitate inter reliquas Palmas excellit; in caudicibus Indi dum flumina increscunt vitam degunt, e foliis vestimenta connectunt, spadices eis cibum et potum largiuntur. Multae sunt, quarum folia in casis tegendis vel umbraculis, flabellis cet. connectendis consumuntur : optimam materiem Manicaria saccifera (Bussu Bras.) praebet, cujus praeterea spatha et ipsa cucullum vel alia, tegumenta donat; sed cum haec Palma vix in regionibus littoralibus satis abundet, incolae saepius aliis et quidem magis vulgaribus Palmis utuntur, praecipue Geonomae speciebus folia magna in segmenta pauca latissima divisa vel etiam biloba gerentibus, dein Iriarteae (Paxiuba Bras.) segmentis latissime deltoideis, et Attaleae comptae (Pindoba Bras.) aliarumque ejusdem generis specierum. Cl. SPRUCE in flumine Trombetas profectus enarrat (in HooPalm.

USUS.

582

Journ. of Bot. 1850. II. 202), quomodo indigenae foliis Attaleanm acaulium utantur in tectoriis casarum vel puppium „Tolda“ dictis construendis; segmenta primi lateris supra spatia segmentorum alterius lateris circumflectunt, ita ut laminam quasi integram dimidiatam habeant, deinde folia plura ita praeparata inter se conjungunt et per crucem connectunt, quo modo tectorium firmum pluviae impenetrabile evadit. Etiam umbracula simili modo construunt, et saepe praeter segmenta tenacia petioli in lacinias perangustas superficiales fissi fibras corticales cum epidermide applicant, e. gr. Raphiae taedigerae, vel etiam Mauritiearum (quippe quarum petiolus teres intus spongioso-mollis ad talem usum idoneus est), rarius Euterpae cet. Fibras ad retia contorquenda et similes usus in quavis fere Palma inveniunt variâ quidem firmitate, et ex eisdem vestimenta connectunt, trabes aeque palmares pro tuguriis erigendis funibus palmaribus complicant, et etiam ex caudicibus Palmarum quarundam navicula perangusta et tubos aquam conducentes fabricant. Vix adjiciendum est, quot fructuum, seu baccarum seu druparum, pulpam suavem, crudam vel decoctam comedant, quot alios cibos ex Palmis conficiant, quarum nonnullae etiam remedia contra morbos cet. praebent*). Denique ex druparum nonnullarum putamine osseo incrassato (praesertim Attaleae, Coci, Astrocaryi) pocula, armorum particulas, catellas seu alias res ornamento inservientes magna cum habilitate efforant. — Cl. WALLACE, qui usum Palmarum in valle Amazonum optime observabat, pellucide eum inter Indos ad flumen Rio Negro habitantes depinxit in exemplo casarum a se visarum (Palm-trees of the Amazon. 9—11): Leopoldinia pulchra trabeculas tugurii leviores supra lignum arborum dicotyledonearum impositas dedit ; tectorium e foliis Mauritiae Carana constat, porta ex frustis duris Iriarteae caudicis ; jaculum illud hamatum ad pisces magnos capiendos, quod conspicis in tugurii angulo, ex Iriarteae ventricosae ligno nigro excisum est, hic tubus ligneus ex Iriarteae setigerae caudice, sagittae venenatae ad tubum illum pertinentes ex spinis Oenocarpi Bataua factae sunt, hoc instrumentum nmsicale ex Palmae ligno et fibris alius speciei compositum est, tegmenta et canistra e foliis subtiliter fissis connexa sunt, arcus nervus ex aliis fibris palmaribus tenacissimis contortus est, ex aliis rete et linea piscatoria (praecipue Mauritiae flexuosae et Astrocaryi vulgaris) cum harpagone piscatorio ex spinis Palmarum; ornamenta e cortice et putamine Palmarum constant. Fructus illi in canistro Guilielmae sunt, hic potus in poculo Euterpae oleraceae, hoc oleum Astrocaryi, et tubus longus ille accurate plexus pulpam „Mandioccae“ continens ex Desmonci cortice constat, qui solus succo venenoso resistere potest. — Coloni europaei non tot quidem usus ex Palmis convertunt quot Indiani, sed etiam illis Palmarum familia utilissima est, et multas res ex eis provenientes mercatores colligunt. Primum enumeramus oleum, quod ex seminibus et etiam druparum plurium sarcocarpio abunde exprimendum est, in Brasilia imprimis ex Astrocaryi vulgaris drupis, dein Acrocomiae sclerocarpae, Guilielmae speciosae, Oenocarpi Bacaha et Bataua; KER,

Cf.

MARTIUS,

Syst. mat. med. Veg. Bras. p. 15 sqq.

583

PALMAE:

Cocos nucifera quum rarius in Brasilia proveniat, levioris momenti est, et — res singularis — etiam Elaeis guineensis et melanococca, quamvis multum oleum utraque praebeat; Elaeis guineensis (Coco de dente Bras.) minus nota esse videtur in provincia Pará, in quâ sola sponte crescit ; sed cum haec Palma utilissima sit olei pro Europa productione, coloni Brasilienses quoque ejusdem olei colligendi curam habere et alteram speciem in eundem usum convertere conari debeant. Dein fructus multi, et baccae et drupae, enumerandi sunt Europaeis gratissimi, imprimis Palmarum praesertim in hunc usum cultarum Coci nuciferae (Coco da Bahia) et Guilielmae speciosae (Pupunha) ; sed etiam Palmae spontaneae fructus suos largiuntur, Cocos Datil in provinciis australibus, sine dubio etiam C. Yatay et aliae provinciarum centralium, dein Euterpe edulis et Eut. oleracea, quarum baccae in liquorem spissum atro-fuscum sapore acido-dulci suavissimo exprimuntur, etiam Eut. Catinga et Oenocarpus Bacaba. Olus e Palmis multis, praesertim Cocis praeparatur, vinum species majores largiuntur spadicibus dulci-succosis, praesertim Mauritia vinifera, Euterpe oleracea cet. Druparum magnarum putamina tomatoribus valde idonea sunt et in Europam introducuntur ; ea Attaleae excelsae (Urucuri) etiam in fabricatione materiae „Kautschuk“ dictae consumuntur, quum adusta fumo suo colorem ejus nigrescentem reddant. Fibrae magni pretii et in Brasilia contorquentur et in usum aliarum terrarum

USUS.

584

exportantur, praesertim illae „Piassaba“ dictae Leopoldiniae Piassaba et teste cl. MARTIO etiam Attaleae funiferae, praeterea Coci nuciferae, Astrocaryi cet.; tegmenta vel umbracula et flabella ex foliis Palmarum fissis pallide stramineis complexa aeque in usu frequenti sunt et e Brasilia exportantur. In Brasiliae subaequatorialis et tropicae regionibus multis una prae ceteris Palma usu quam maxime multiplice insignis est, Copernicia cerifera (Carnauba Bras.), cujus pretium aeque a peregrinatoribus quam ab incolis laudatum est, ita ut nonnulli affirment, nullam in toto orbe terrarum plantam utiliorem inveniri, praesertim cum etiam in sicco terreno vigeat et coeli acerbitati resistat. Incolae radices remedii „Salsaparilla“ dicti loco adhibent, caudicis lignum ubique in aedificiis, instrumentis variis, puteis consumunt, folia juniora conficiunt, vinum e spadice praeparant, gummi ex caudice exsudatum colligunt, amylum, pulpam dulcem e baccis recipiunt, seminibus ad instar Coffeae utuntur, folia fissa in tegmenta connectunt, fibras optimas ex eisdem dissolutis in varium usum vertunt. Denique autem, ut inter Omnes cognitum est, cera e foliis adolescentibus accipitur, quae squamularum ad instar inter laminae plicas dense insidet et e foliis conquassatis delabitur ; haec in provinciis Ceara, Piauhy et Goyaz frequenter ad lucernas inservit, ita ut Palmae brasilienses praeter cibos, potus, ligna et supellectiles etiam lucem incolis felicibus largiantur. DRUDE.